Η "βουτιά" στα εμπορεύματα, οι κερδοσκόποι και το δολάριο

Του Δημήτρη Ζάντζα
Περισσότερο ως διόρθωση στο πλαίσιο μιας ανοδικής μακροχρόνιας τάσης και λιγότερο ως «σκάσιμο της φούσκας» εκλαμβάνουν αναλυτές την μεγάλη πτώση (η μεγαλύτερη σε διάστημα άνω των δύο ετών) στις αγορές εμπορευμάτων, όπως προκύπτει από τα σχόλια και τις εκτιμήσεις που διατυπώνονται τις τελευταίες ημέρες.

Όλα ξεκίνησαν με το ασήμι... και την προσπάθεια της CME Group να περιορίσει τη μεταβλητότητα των τιμών του, όπως ειπώθηκε επισήμως, προχωρώντας από σε αλλεπάλληλες αυξήσεις των περιθωρίων margin για διαπραγμάτευση στο προθεσμιακό συμβόλαιο του μετάλλου.

Οι κινήσεις αυτές κατέστησαν «απαγορευτικό» το κόστος του trading για μικρού και μεσαίου βεληνεκούς βραχυπρόθεσμους -κυρίως- επενδυτές, πάνω απ’ όλα όμως εκλήφθηκε από την αγορά ως ένδειξη ότι επιδιώκεται «εκδίωξη» των κερδοσκόπων από το ασήμι, σε μία περίοδο που δεν έλειπαν ούτε οι «ψίθυροι» περί δημιουργίας φούσκας, ούτε οι προειδοποιήσεις για την ταχύτητα με την οποία η τιμή του μετάλλου βρέθηκε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριών δεκαετιών.

Η ταχύτητα και η σφοδρότητά της πτώσης στο ασήμι έπιασε «στον ύπνο» ένα μεγάλο μέρος της αγοράς, με αποτέλεσμα οι πιέσεις αυτές να διαχυθούν, καθώς κεφάλαια που είχαν ποντάρει στο λευκό μέταλλο επιχείρησαν να «βγάλουν τα σπασμένα» ρευστοποιώντας θέσεις σε άλλα εμπορεύματα.

Ένα από αυτά υπήρξε και το πετρέλαιο -στην αγορά του οποίου οι κερδοσκοπικές θέσεις τους τελευταίους μήνες είχαν αυξηθεί με αφορμή τις γεωπολιτικές εντάσεις και την αναταραχή σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής- με αποτέλεσμα οι τιμές του να υποχρεωθούν σε κατακόρυφη πτώση.

Ένα μίγμα ειδήσεων ήρθε να εντείνει αυτές τις -αυτοτροφοδοτούμενες σε μεγάλο βαθμό- πιέσεις, όπως το δημοσίευμα της Wall Street Journal ότι ο Geroge Soros ρευστοποιεί θέσεις του στα πολύτιμα μέταλλα ή η απόφαση της ΕΚΤ να διατηρήσει το βασικό της επιτόκιο αμετάβλητο και να «υπονοήσει» ότι δεν επίκειται άμεσα νέα αύξηση του επιτοκίου.

Με «φόντο» μια Ομοσπονδιακή Τράπεζα στις ΗΠΑ που δεν δίνει ξεκάθαρες ενδείξεις σύσφιξης της νομισματικής της πολιτικής και καθώς «όλος ο κόσμος είχε θέση short στο δολάριο και long σε όλα τα άλλα», κατά τα λεγόμενα του στρατηγικού αναλυτή της RBC Capital Markets, Michael Turner, η απότομη πτώση στο ασήμι «υποχρέωσε» πολλούς να αντιστρέψουν τις θέσεις τους.

Ειδικά για το πετρέλαιο, ξένοι αναλυτές εκλαμβάνουν την έντονα πτωτική κίνηση των τελευταίων ημερών ως «απόδειξη του μεγέθους των κερδοσκοπικών κεφαλαίων που είχαν εισέλθει στη συγκεκριμένη αγορά».

Πέρα όμως από τα καθαρά κερδοσκοπικά παιχνίδια, υπάρχουν στοιχεία και σε θεμελιώδες επίπεδο που δικαιολογούν χαμηλότερες τιμές στα εμπορεύματα. Η Lloyds Bank σχολίαζε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι τιμές στα εμπορεύματα έδειχναν ότι «προτρέχουν» σε σχέση με το ρυθμό της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Και δεν αποκλείει περαιτέρω υποχώρηση, αν και όπως σημειώνει ο δείκτης εμπορευμάτων Thomson Reuters/Jefferies CRB βρίσκεται οριακά χαμηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα προ πέντε ετών, συνεπώς δύσκολα μπορεί να περιμένει κανείς μαζική υποχώρηση τιμών στο σημερινό μακροοικονομικό περιβάλλον.

Προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και τα σχόλια του Bill O’ Neil, επικεφαλής επενδύσεων της Merrill Lynch, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg. Ο O’ Neil έκανε λόγο για δύο σημεία-κλειδιά στην πτωτική κίνηση των τιμών των εμπορευμάτων: την αντίληψη ότι η οικονομική ανάκαμψη διεθνώς επιβραδύνεται, «και πράγματι επιβραδύνεται αλλά δεν καταρρέει», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, και το πόσο ακόμα η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θα ασκεί διασταλτική νομισματική πολιτική.

Επί της ουσίας, σημειώνουν ξένοι αναλυτές, οι λόγοι που κρατούν αδύναμο το δολάριο (ιστορικά χαμηλά επιτόκια και αυξανόμενο αμερικανικό χρέος) παραμένουν σε ισχύ, επομένως δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν το αμερικανικό νόμισμα επιστρέψει σε πτωτική τροχιά. Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ενισχύσει τις τιμές των εμπορευμάτων που αποτιμώνται σε δολάρια.

Πολλώ δε μάλλον όταν και η θεμελιώδης εικόνα υποστηρίζει τις υψηλές τιμές σε μία σειρά εμπορευμάτων, όπως π.χ. τα βιομηχανικά μέταλλα αλλά και πολλά αγροτικά προϊόντα, καθώς η ζήτηση από τις αναδυόμενες οικονομίες παραμένει ισχυρή, παρά τις προσπάθειές τους να ελέγξουν μέσω αυξήσεων επιτοκίων τις πληθωριστικές πιέσεις.

Αλλά και στα πολύτιμα μέταλλα, οι μακροπρόθεσμες προοπτικές δείχνουν να ευνοούν την άνοδο, τουλάχιστον για όσο διάστημα η κρίση χρέους της Ευρώπης δημιουργεί ανασφάλεια, όσο η ανησυχία για το αμερικανικό χρέος εντείνεται και όσο παραμένει ο κίνδυνος διάχυσης των πληθωριστικών πιέσεων (και συνέχισης των αυξήσεων επιτοκίων) και πέρα από τις μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες.

Το ερώτημα που τίθεται σύμφωνα με τα λεγόμενα του Bill O’ Neil, είναι το «πού θα κατευθυνθεί στη συνέχεια το χρήμα» και στο ερώτημα αυτό ο ίδιος απαντά ότι «το χρήμα θα συνεχίσει να ‘κυνηγά’ φθηνά και υποσχόμενα assets», άρα είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει στα εμπορεύματα. Εξάλλου, όπως εξηγεί, οι διακυμάνσεις στις αγορές εμπορευμάτων αντανακλούν σήμερα σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική των οικονομιών που ουσιαστικά «παράγουν παγκόσμια ανάπτυξη», των αναδυόμενων δηλαδή οικονομιών, δυναμική στην οποία τα επενδυτικά κεφάλαια διεθνώς συνεχίζουν να βασίζονται για την αποκόμιση κερδών.

Σύμφωνα πάντως με τους αναλυτές της MF Global, από όσα συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα αντλούνται δύο σημαντικά διδάγματα. Το πρώτο είναι ότι οι αγορές πέφτουν πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο βίαια από όσο ανεβαίνουν. Το δεύτερο είναι ότι τα μεγαλύτερα selloffs δεν προκαλούνται απαραίτητα από κάποια συγκεκριμένη είδηση, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, οι οποίοι τελικά συνδυάζονται, συνήθως μάλιστα στην πιο αναπάντεχη χρονική στιγμή.

Πηγή:www.capital.gr

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ