Αλέξης Τσίπρας: Με την επιμήκυνση, μακραίνει το σχοινί που θα κρεμαστούμε…

 “Οδηγούμαστε σε ένα μακρόσυρτο δράμα, επιμένοντας σε μία λάθος πολιτική. Αλλά το μόνο που κάνει με την επιμήκυνση είναι να μακραίνει το σχοινί που θα κρεμαστούμε”.
 
Κατιούσα

«Για εμάς αυτό που έχει σημασία είναι να μην συνεχίσουμε τον ολισθηρό δρόμο τη καταστροφής».
«Ο στόχος τους είναι να φτιάξουν μία Ευρώπη του νότου όπου θα ευδοκιμεί ο ‘λευκός Κινέζος’».
«Οδηγούμαστε σε ένα μακρόσυρτο δράμα, επιμένοντας σε μία λάθος πολιτική».
«Το κλίμα αλλάζει, αλλά αλλάζει προς το χειρότερο και εάν τελικά η κυβέρνηση περάσει τα μέτρα των 11,5 δισ. δε θα έχει πιθανότητα μακροημέρευσης».
«Αλλά το μόνο που κάνει με την επιμήκυνση είναι να μακραίνει το σχοινί που θα κρεμαστούμε».

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν λάβρος και κατηγορηματικός για την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης. Έξι χρόνια πριν, που είχαμε κυβέρνηση Σαμαρά. Σήμερα που η δική του κυβέρνηση συνεχίζει στην ίδια πορεία, λέει πως πρέπει να πανηγυρίζουμε για την επιμήκυνση, τις νέες περικοπές στις συντάξεις, το ακόμα χαμηλότερο αφορολόγητο όριο, για την “έξοδο από τα μνημόνια” και τη διαρκή επιτροπεία, που είναι ένα μνημόνιο χωρίς χρηματοδότηση, κτλ.
Επειδή όμως ο σημερινός πρωθυπουργός είχε δίκιο όταν έλεγε πως “η επιμήκυνση μακραίνει απλώς το σχοινί” με το οποίο θα κρεμάσουν τον εργαζόμενο λαό, αυτός έχει μια επιλογή και αυτή είναι μονόδρομος. Αγώνας συλλογικός για να τσακίσουμε αυτούς που μας τσακίζουν και το σύστημα που υπηρετούν.

Διαβάστε περισσότερα

Η εταιρεία που «ξέπλενε» δικτάτορες

Αυτή είναι η ιστορία της περίφημης βρετανικής εταιρείας Bell Pottinger
Η εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας με την πιο αμφιλεγόμενη λίστα πελατών στη βιομηχανία των δημοσίων σχέσεων, που «ξέπλενε» το όνομα δικτατόρων, ολιγαρχών, αλλά και διασήμων που διέπραξαν εγκλήματα (όπως η περίπτωση του Όσκαρ Πιστόριους) και μεταξύ άλλων, είχε προσληφθεί από το αμερικανικό Πεντάγωνο για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων και βίντεο προπαγάνδας (μέχρι και σενάριο σαπουνόπερας στα αραβικά) στον πόλεμο του Ιράκ, στάθηκε ανίκανη να «ξεπλύνει» τον ίδιο της το όνομα.

Αυτή είναι η ιστορία της περίφημης βρετανικής εταιρείας Bell Pottinger, με έδρα το Λονδίνο (ο Guardian είχε χαρακτηρίσει το Λονδίνο ως την «παγκόσμια πρωτεύουσα ‘ξεπλύματος’ φήμης»), που τον Σεπτέμβριο του 2017, κατέρρευσε και αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση μετά τη «βρόμικη καμπάνια» της στη Νότια Αφρική.
Η καμπάνια πυροδότησε τις μεγαλύτερες φυλετικές εντάσεις από την εποχή του απαρτχάιντ για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.
Στις 14 Ιανουαρίου 2016, τέσσερις συνεργάτες της Bell Pottinger, μίας από τις κορυφαίες εταιρίες δημοσίων σχέσεων του Λονδίνου, έφτασαν στο Γιοχάνεσμπουργκ για μία συνάντηση με έναν υποψήφιο μεγάλο πελάτη, την Oakbay Investments, εταιρεία που ελέγχεται από τους Atul, Ajay και Tony Gupta, τρεις από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες της Νοτίου Αφρικής.
Οι αδελφοί Guptas, ο όμιλος επιχειρήσεων των οποίων περιλαμβάνει εταιρείες που ασχολούνται από την εξόρυξη ουρανίου έως τον Τύπο, διατηρούσαν στενούς δεσμούς με τον Jacob Zuma, πρόεδρο της Νότιας Αφρικής. Η σχέση αυτή, που εξασφάλιζε τεράστια κέρδη και επιρροή, ήταν γνωστή τοις πάσι. Εκτός των άλλων, τρία μέλη της οικογένειας Zuma εργάζονταν στις επιχειρήσεις της οικογένειας Gupta. Εξού και ο Τύπος αναφερόταν σε αυτή την ιδιότυπη σχέση ως «καθεστώς Zupta» (από τον συγκερασμό των ονομάτων Zuma και Guptas).
Το 2015, χιλιάδες Νοτιοαφρικανοί κατέκλυσαν τους δρόμους της πρωτεύουσας διαμαρτυρόμενοι σε μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις εναντίον του προέδρου Ζούμα και της κυβέρνησής του την οποία κατήγγειλαν ως «ανίκανη» και «διεφθαρμένη», κατηγορώντας επιπροσθέτως τους (γεννημένους στην Ινδία) Guptas ότι επί της ουσίας αποτελούν μία «σκιώδη κυβέρνηση» που διορίζει υπουργούς ανάλογα με τα επιχειρηματικά της συμφέροντα. Τον περασμένο Δεκέμβριο, σύμβουλος της BNP Paribas Securities South Africa δήλωνε στο Bloomberg News ότι η σχέση μεταξύ Zuma και Guptas ήταν «εξαιρετικά ανησυχητική», σημειώνοντας: «Πρόκειται για μία κατάσταση που υπερβαίνει την κατάχρηση επιρροής».
Ο Tony Gupta ήταν παρών στη συνάντηση του Γιοχάνεσμπουργκ, όπως και ο Tim Bell, εκ των ιδρυτών της Bell Pottinger. Ο λόρδος Μπελ, ίσως η πιο γνωστή φιγούρα στον τομέα των δημοσίων σχέσεων στη Βρετανία, εργαζόταν στη Νότιο Αφρική επί δεκαετίες -μεταξύ άλλων είχε χρηματίσει και σύμβουλος του προέδρου Φεντερίκ Ντε Κλερκ, του τελευταίου προέδρου του απαρτχάιντ.
Σύμφωνα με το New Yorker, ο Bell θυμάται τον Tony Gupta να φλυαρεί επί μιάμιση ώρα για το πόσο υπέροχα ένιωθε «για τα πολλά χρήματα που είχε βγάλει, για το γεγονός ότι δεν χρειαζόταν να βγάλει περισσότερα και για το ότι ήταν απλά ένας καλός άνθρωπος που είχε πολύ στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση και γνώριζε τον Ζούμα πολύ καλά».
Ο Gupta ζήτησε βοήθεια από την Bell Pottinger για μία καμπάνια που είχε στόχο -κατά τα λεγόμενά του- την ανάδειξη της οικονομικής ανισότητας στη Νότια Αφρική. Σκοπός ήταν να πειστούν οι έγχρωμοι Νοτιοαφρικανοί ότι ήταν πολύ πιο φτωχοί από ό,τι θα έπρεπε, κυρίως εξαιτίας της τεράστιας δύναμης των μεγάλων εταιρειών που κατέχουν λευκοί.  Η καμπάνια, είπε ο Gupta, όχι μόνο θα ήταν επωφελής για τη χώρα, αλλά επιπλέον, θα ενίσχυε την οικονομική θέση της οικογένειάς του, παρουσιάζοντας τους αδελφούς όχι ως παντοδύναμους ολιγάρχες, αλλά ως outsiders που είναι «αντιστάθμισμα» στη λευκή υπεροχή.
Στις 18 Ιανουαρίου, ο Bell έστειλε μέιλ στον CEO της Bell Pottinger, James Henderson, περιγράφοντας το πλαίσιο της καμπάνιας ως ένα θέμα «οικονομικής χειραφέτησης» και γράφοντας ότι «το ταξίδι στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία». Παρά τον ανταγωνισμό, η Bell Pottinger πήρε το συμβόλαιο και η Oakbay συμφώνησε σε μία μηνιαία αμοιβή 130.000 δολαρίων συν τα έξοδα, για μία τρίμηνη δοκιμαστική περίοδο. Πέρα από την έναρξη της καμπάνιας, η Bell Pottinger θα παρείχε υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων στην Oakbay -συμπεριλαμβανομένων θεμάτων επικοινωνίας σε «καταστάσεις κρίσης».
Η δουλειά της Bell Pottinger στη Νότια Αφρική περιελάμβανε τη δημοσίευση -πάντα μυστικά και συγκαλυμμένα- άρθρων, αναρτήσεων και tweets που υπονοούσαν ότι οι αντίπαλοι των  Guptas ήταν υποστηρικτές ενός «ρατσιστικού συστήματος».
Η καμπάνια ξεκίνησε το 2016. Μεταξύ άλλων, δημιουργήθηκαν πάνω από 100 ψεύτικοι λογαριασμοί στο Twitter, οι οποίοι έκαναν αναπαραγωγή περιεχομένου από άλλους λογαριασμούς Twitter με ονόματα όπως @economycapture. Τα δημοφιλή hashtags περιελάμβαναν τα #WhiteMonopolyCapital και #RespectGuptas. Η εκστρατεία περιελάμβανε περίπου 220.000 tweets.
Οι τακτικές της Bell Pottinger αποκαλύφθηκαν όταν ήρθε στο φως ο σκοτεινός ρόλος των αδελφών στην κυβέρνηση Zuma. Η καμπάνια εκφοβισμού της Bell Pottinger σήμανε το τέλος της εταιρείας, που παρά το γεγονός ότι δούλευε για να κρατάει καθαρή τη φήμη των πελατών της, δεν μπόρεσε να διασώσει τη δική της φήμη. Σημειώνεται ότι, η αξία της Bell Pottinger το 2012 υπολογιζόταν σε 40 εκατ. δολάρια.
Με τη «λύκαινα» Θάτσερ 
Η Bell Pottinger ιδρύθηκε από τον Bell και τον επί μακρόν συνεργάτη του, Piers Pottinger. Ο Bell ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη διαφήμιση τη δεκαετία του ‘60 και εντάχθηκε στο δυναμικό της εταιρείας Saatchi & Saatchi το 1970. Εννέα χρόνια αργότερα ανέλαβε τη συντηρητική Μάργκαρετ Θάτσερ, «τη λύκαινα» (She-wolf), όπως την αποκαλούσε χαϊδευτικά, την οποία βοήθησε να κερδίσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Στις δημόσιες σχέσεις μπήκε τη δεκαετία του 1980, αναλαμβάνοντας πολιτικούς, βασιλείς, διασημότητες και κυβερνήσεις. Όπως λέει ο ίδιος στον New Yorker «αυτό που κάναμε τότε ήταν να μετατοπίσουμε το κέντρο βάρους έτσι ώστε οι σύμβουλοι δημοσίων σχέσεων να μην περιορίζονται στην αποστολή δελτίων Τύπου, αλλά να χαράσσουν στρατηγική αξιώσεων».
«Η ηθική είναι δουλειά των παπάδων»
Ο Bell δεν δίστασε μπροστά σε τίποτα και κανέναν. Το 1989, στη Χιλή, ανέλαβε την προεκλογική εκστρατεία του Hernán Büchi, πρώην υπουργού Οικονομικών του δικτάτορα στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ. (Ο Μπούτσι έχασε τις εκλογές.) Ο Bell ανέλαβε και το Ίδρυμα Pinochet, το οποίο, το 1998, επιχείρησε να μπλοκάρει την έκδοση του Πινοσέτ στην Ισπανία, η οποία είχε εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης εις βάρος του με κατηγορίες για μαζικές δολοφονίες και βασανιστήρια των πολιτικών του αντιπάλων.
Μεταξύ των περιβόητων πελατών του ήταν ο Αλεξάντερ Λουκασένκο, «ισόβιος πρόεδρος» της Λευκορωσίας, η Άσμα αλ Άσαντ, σύζυγος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. και εκπρόσωποι της κυβέρνησης του Μπαχρέιν. Όπως γράφουν οι New York Times, ο 77χρονος πλέον Bell είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Η ηθική είναι δουλειά των παπάδων. Όχι των συμβούλων δημοσίων σχέσεων». Ο «βασικός μισθός» του Bell ήταν 1,5 εκατ. δολάρια τον χρόνο, συν παροχές, συν έξτρα μετρητά για πάσης φύσεως έξοδα. Όμως, μετά πολλών ενδιάμεσων επεισοδίων, η σχέση των Bell και Henderson, όταν στις αρχές του 2016 έγινε η συνάντηση στη Νότια Αφρική, ήταν σε οριακό σημείο.
Η αντίστροφη μέτρηση
Οι εσωτερικές αντιπαλότητες στην εταιρεία είχαν σε τέτοιο βαθμό απορροφήσει τα κορυφαία στελέχη της Bell Pottinger, ώστε ουδείς αναμείχθηκε στην απόφαση εκπροσώπησης των αδελφών Guptas όσον αφορά την αξιολόγηση ρίσκου και μάλιστα σύμφωνα με τον Henderson, τουλάχιστον τους τρεις πρώτους μήνες δεν είχε ενημέρωση για τη φήμη του νέου αυτού πελάτη. Παρά ταύτα, την περίοδο εκείνοι, οι αδελφοί Gupta απασχολούσαν τον Τύπο σε καθημερινή βάση. Σύμφωνα δε, με δύο πρώην συνεργάτης της εταιρείας, ο Tony Gupta είχε θέσει έναν όρο, ότι δεν ήθελε ποτέ ξανά να συναντηθεί με τον Bell, επειδή τον θεωρούσε αντιπαθητικό. Έτσι, ο Bell επέβλεπε τη «δουλειά» από το Λονδίνο. Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα της εταιρείας, οι Guptas ζήτησαν ανάμεσα σε άλλα από τη Bell Pottinger να πλασάρει τον γιο του προέδρου Ζούμα, Duduzane Zuma ως επιχειρηματία, ενώ παράλληλα, η εταιρεία άρχισε να «περνάει» δημοσιεύματα που μιλούσαν για «οικονομικό απαρτχάιντ». Ένα από τα πρόσωπα που μπήκαν στο στόχαστρο της καμπάνιας ήταν και ο Νοτιοαφρικανός πρόεδρος του οίκου ειδών πολυτελείας Richemont, Γιόχαν Ρούπερτ.

Αλλά, η αντίστροφή μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
Τον Μάρτιο του 2017, η ιστοσελίδα του Κομουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής δημοσίευσε μία ανυπόγραφη «μυστηριώδη έκθεση» 21 σελίδων για την δουλειά της Bell Pottinger για τους Guptas, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για την επιχείρηση πίσω από hashtags, όπως #HandsofftheGuptas και μια σειρά από ψεύτικων λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα. Ο  Henderson εξέδωσε ένα δελτίο Τύπου στο οποίο έγραφε ότι η έκθεση περιείχε δηλώσεις που ήταν «εντελώς αναληθείς».
Τον Μάιο του 2017, περισσότερα από 100.000 emails σχετικά με τους Γκούπτα διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης. Μεταξύ αυτών ήταν μηνύματα που περιέγραφαν τη δουλειά της Bell Pottinger για την Oakbay. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα φαίνεται ότι προέρχονταν από ένα διακομιστή της Sahara Computers, μιας από τις εταιρείες των Guptas. Το hashtag #bellpottingermustfall έγινε δημοφιλές στο Twitter, και οι υπάλληλοι της Bell Pottinger άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα μίσους.
Τον Ιούλιο του 2017 όταν όλα είχαν βγει ήδη στο φως, η Bell Pottinger έγινε σύμβολο μίσους για τους Νοτιοαφρικανούς, αλλά στη Βρετανία το σκάνδαλο δεν είχε ανέβει ψηλά στις ειδήσεις, μέχρι που έγινε καταγγελία στην Ένωση «Public Relations and Communications Association», η οποία στις 4 Σεπτεμβρίου ανακοίνωσε ότι η εταιρεία παραβίασε τον κώδικα δεοντολογίας και η Bell Pottinger τιμωρήθηκε με διαγραφή πέντε ετών. Ο Henderson, ο οποίος γνώριζε εκ των προτέρων την ετυμηγορία, παραιτήθηκε μία ημέρα πριν από την ανακοίνωση.
Στα μέσα του περασμένου Φεβρουαρίου, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον Ajay Gupta με την κατηγορία της διαφθοράς. Ήταν αργά: Αυτός και οι αδελφοί του είχαν ήδη διαφύγει στο εξωτερικό. Επιπλέον, σύμφωνα με τους Financial Times το FBI ανακοίνωσε ότι διερευνά τις παράνομες επιχειρηματικές δραστηριότητες τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις 14 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Jacob Zuma παραιτήθηκε, υπονοώντας στην ομιλία του ότι υπήρξε θύμα συνωμοσίας.
Μετά το τεράστιο σκάνδαλο, ο Henderson ίδρυσε νέα εταιρεία PR. Κατάφερε να κλείσει κάποιους πελάτες, αλλά ακόμη και οι πρώην σύμμαχοι του, ήξεραν ότι, επαγγελματικά είχε τελειώσει. «Μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων που δεν μπορεί να διαχειριστεί τη δική της φήμη δεν αξίζει και πολλά στην αγορά» είχε δηλώσει ένας από αυτούς.
tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα

Χρέος: Αλήθειες και ψέματα – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

    Πριν από 6 χρόνια οι Σαμαράς – Βενιζέλος έστησαν πανηγύρια για το PSI. Ήταν εκείνη η προηγούμενη «ελάφρυνση χρέους» που επέφερε διάλυση των νοσοκομείων, κατάρρευση των ταμείων, ισοπέδωση των μικροομολογιούχων.
    Τώρα έχουμε το δεύτερο – το «αριστερό» πλέον – ημίχρονο του ίδιου… πανωλεθρίαμβου για το λαό. Η κυβέρνηση του κόμματος που μιλούσε για «κούρεμα», για «απομείωση» και για «διαγραφή» του χρέους, η κυβέρνηση που ήδη από το τρίτο Μνημόνιο υπέγραψε ότι «ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί», η κυβέρνηση που έβαλε την υπογραφή της κάτω από το κείμενο «οι ελληνικές αρχές επαναβεβαιώνουν την ανεπιφύλακτη δέσμευσή τους  να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως», μιλά για «ελάφρυνση χρέους» και στήνει τα προεόρτια της φαραωνικής επικοινωνιακής προπαγάνδας της «εξόδου από τα Μνημόνια».
    Φυσικά τα περί «ελάφρυνσης του χρέους» είναι μια ακόμα απάτη με την οποία το κρέας βαφτίζεται ψάρι. Στην ουσία οι διευθετήσεις μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ για το πως η Ελλάδα θα τους πληρώνει και μετά το 2030 και αενάως (και όχι αν θα τους πληρώσει), για ένα χρέος το ληστρικό χαρακτήρα του οποίου θα δούμε στην συνέχεια, παρουσιάζεται σαν «ελάφρυνση». 
    Η πραγματικότητα, όμως, είναι αμείλικτη: Μνημόνιο σημαίνει εκατοντάδες νόμοι και 30.000 μνημονιακές εφαρμοστικές ρυθμίσεις. Σημαίνει κλοπή δικαιωμάτων και δεκάδων δισεκατομμυρίων από το λαό. Τι από αυτά ακυρώνεται και επιστρέφεται με την περιλάλητη «έξοδο» και μάλιστα «καθαρή»; Τίποτα!  Μνημόνιο σημαίνει: α) Λιτότητα, β) εκποίηση, ενεχυρίαση, υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, γ) καθεστώς εποπτείας και επιτήρησης της χώρας. Τι από αυτά σταματά με την κατ’ ευφημισμό «ρύθμιση για το χρέος»; Τίποτα! 
    Πρώτο: Μετά και την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου η λιτότητα με την μορφή των εξωφρενικών και ματωμένων πλεονασμάτων που διαρκούν μέχρι το 2060 (!) ισοδυναμεί με αφαίμαξη που μόνο για την περίοδο 2019 – 2022 ξεπερνά τα 40 δισ. ευρώ! Ταυτόχρονα οι νόμοι που περικόπτουν εκ νέου τις συντάξεις και μειώνουν στο μισό το αφορολόγητο δεν επιδέχονται καμίας παρερμηνείας. 
    Δεύτερο: Το τρίτο Μνημόνιο και η διαρκής επιβεβαίωσή του μέσα από τις περιβόητες «αξιολογήσεις» ισοδυναμεί με επιβολή καθεστώτος αιώνιας και σίγουρα μέχρι το 2014 (!) εκποίησης του δημόσιου πλούτου  μέσω της δράσης του «Υπερταμείου» που συνεχίζει την κατάπτυστη πρόνοια του πρώτου Μνημονίου περί παραίτησης της χώρας από την ασυλία των περιουσιακών της στοιχείων έναντι των δανειστών.
    Τρίτο: Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν τα προχτεσινά για το χρέος που προσδιορίζουν τον χαρακτήρα της επιτήρησης και μετά την… «έξοδο»,  υπάρχει η ίδια η αρχιτεκτονική της ΕΕ όπως καταγράφεται στον Κανονισμό της «αριθ. 472 της 21ης Μαΐου 2013» που προβλέπει διατήρηση για πολλές δεκαετίες της εποπτείας και σίγουρα όχι πριν να «εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής» της Ελλάδας από τους τοκογλύφους – «σωτήρες» της .
    Τέταρτο: Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν τα δεκάδες «προαπαιτούμενα» της 4^ης αξιολόγησης, ανάμεσά τους η επίσπευση μαζικών πλειστηριασμών, οι νέες αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ από το 2019 και καθώς και η ρήτρα  μη αναστρεψιμότητας της «έκθεσης συμμόρφωσης» στο προχτεσινό Eurogroup όπου ο «αριστερός» Τσακαλώτος υπέγραψε ότι κανένα μνημονιακό μέτρο που έχει επιβληθεί μέχρι σήμερα δεν πρόκειται να καταργηθεί!
    Αυτή είναι η «έξοδος», αυτή είναι και η «ελάφρυνση» για την οποία μιλούν και που ουσιαστικά σημαίνει ότι ο τόπος ξεκίνησε από τα Μνημόνια λόγω ελλειμμάτων, κινούμαστε στα Μνημόνια ελέω πλεονασμάτων και πορευόμαστε στο διηνεκές με Μνημόνια ένεκα χρέους…
   Πάμε, όμως, να δούμε όταν γίνεται λόγος για χρέος περί ποιου πράγματος πρόκειται: 

***

    Παρατήρηση πρώτη: Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη 298 δισ. ευρώ. Σήμερα (Προϋπολογισμός 2018, Πίνακας 4.2, σελ 121) μετά από οχτώ χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από τρία Μνημόνια, χαράτσια και «κουρέματα», το χρέος εκτινάχτηκε στο 179% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη πάνω από 332 δις ενώ τα τελευταία στοιχεία καταγράφουν το χρέος της κεντρικής διοίκησης (ΟΔΔΗΧ, 31/3/2018) στα 343,7 δις. 
    Συμπέρασμα πρώτο: Η πολιτική αυτή, είτε με μπλε και πράσινους, είτε με τους ροζ, όχι μόνο δε μειώνει το χρέος αλλά το μεγαλώνει, το διογκώνει, το εκτινάσσει. Το χρέος είναι κατά 50 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν!

***

    Παρατήρηση δεύτερη: Λένε ότι παίρνουν δάνεια για να ενισχύσουν το κράτος και το λαό. Ψέματα! Μέχρι τώρα από τα Μνημόνια τα συνολικά δάνεια που έχουν εκταμιευτεί ανέρχονται σε 262 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο σύμφωνα με τα στοιχεία τόσο του κ.Σταϊκούρα που κατατέθηκαν στη Βουλή το 2014, τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας και τις τελευταίες ανακεφαλαιοποιήσεις, οι τράπεζες με τη μορφή πακέτων και ενισχύσεων έχουν λάβει πάνω από 300 δισ. ευρώ.
    Συμπέρασμα δεύτερο: Τα δάνεια, που αυξάνουν και δεν μειώνουν το χρέος, όχι μόνο δεν πάνε στον λαό και στην ενίσχυση της οικονομίας, αλλά στο σύνολό τους και ακόμα περισσότερα πάνε στους τραπεζίτες και κανείς άλλος δεν τα έχει δει. Τι τα κάνουν οι τραπεζίτες καλό θα ήταν να μας το εξηγήσουν οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ που τους τα δίνουν.

***

    Παρατήρηση τρίτη: Λένε ότι παίρνουν δάνεια γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε το κράτος να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Ψέματα. Την ίδια περίοδο που οι «εισροές» δια του δανεισμού ήταν τα 262 δισ. ευρώ της τρόικας, ο ελληνικός λαός (Προϋπολογισμός 2018, Πίνακες 4.6, σελ 124) για το διάστημα 2010 – 2018 είδε σε τόκους, σε χρεολύσια, σε δαπάνες εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους να εγγράφεται δαπάνη 296,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή 35 δισ. ευρώ παραπάνω (στον δε κωδικό για εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει εγγραφεί το 2017 ποσό ύψους 541 δισ. ευρώ)!
    Συμπέρασμα τρίτο: Με τα δάνεια δεν πληρώνουν μισθούς και συντάξεις. Αντίθετα: Είναι οι κομμένοι μισθοί, είναι οι κομμένες συντάξεις, είναι η δυστυχία και η καταστροφή του ελληνικού λαού μέσω των οποίων πληρώνονται τα δάνεια. Συνάπτουν δάνεια για να πληρώνουν με τόκο τα προηγούμενα δάνεια και κόβουν μισθούς και συντάξεις υποβάλλοντας τον λαό να πληρώνει με το αίμα του και τα παλιά και τα νέα δάνεια.

***

    Παρατήρηση τέταρτη: Λένε ότι η Ελλάδα παίρνει δάνεια γιατί έχει χρέη. Ψέματα! Ισχύει ακριβώς το αντίστροφο: Η Ελλάδα – και κάθε κράτος – έχει χρέη επειδή ακριβώς παίρνει δάνεια τα οποία άλλοι τα ξεκοκαλίζουν και άλλοι τα πληρώνουν.
Υπενθυμίζουμε: Στην Ελλάδα είχαμε χρέος πριν ακόμα δημιουργηθεί ελληνικό κράτος, ως απόρροια των λεγόμενων «δανείων της ανεξαρτησίας» που φυσικά δεν έφτασαν ποτέ στον ελληνικό λαό.
Σημειώστε: Ο Ψυρούκης, ο ιστορικός Καρολίδης καθώς και ο Νίκος Μπελογιάννης στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» έχουν καταγράψει ότι από την Επανάσταση του 1821 μέχρι την χρεοκοπία του 1932 επί Βενιζέλου, η Ελλάδα είχε δανειστεί 2 δισ. φράγκα, είχε καταβάλει στους δανειστές 2,4 δισ. φράγκα κι όμως τους χρωστούσε ακόμα 2 δισ. φράγκα, όσα δηλαδή είχε δανειστεί εξ αρχής! 
Σημειώστε επίσης: Από το 1998 μέχρι σήμερα η δαπάνη εξυπηρέτησης του χρέους της κεντρικής διοίκησης (Εισηγητική Έκθεση Προϋπολογισμού 2018, σελ. 124) ξεπερνά αθροιστικά τα 631 δισ. ευρώ! Το ποσό είναι αδιανόητο. Ακόμα όμως πιο αδιανόητο είναι το γεγονός ότι ενώ ο λαός πληρώνει ένα σκασμό σε τοκογλυφικά, οι σωτήρες, εντός και εκτός Ελλάδας του λένε ότι του κάνουν και «ελάφρυνση» για να τους πληρώνει μέχρι το 2060, οπότε πάλι τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα τους χρωστάνε άλλα τόσα!
    Συμπέρασμα τέταρτο: Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν ούτε τα Μνημόνια που τώρα θα τα βαφτίσουν «μεταμνημόνια», ούτε οι επιμηκύνσεις, ούτε οι «αναδιαρθρώσεις», ούτε οι τρόικες που της βάφτισαν «θεσμούς» και… «περεστρόικες».
Με αυτές τις «τεχνικές», το αποτέλεσμα είναι σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών να επέρχεται – όπως περιέγραφε ο Λένιν – ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».

***

    Παρατήρηση πέμπτη: Οι προηγούμενοι έλεγαν ότι τα χρέη και τα ελλείμματα που «έπρεπε» να αντιμετωπιστούν δια της εξοντωτικής φορολογίας οφείλονταν στο ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», στο γεγονός ότι – κατά ορισμένους – ο λαός είναι τεμπελχανάς και κοπρίτης και ότι οφείλονταν στους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Οι σημερινοί λένε ότι για τα χρέη φταίνε οι προηγούμενοι των οποίων, όμως, την πολιτική συνεχίζουν και ότι οι φόροι απαιτούνται ώστε δια των πλεονασμάτων να εξασφαλιστούν οι αφενός οι πληρωμές. αφετέρου τα… αντίμετρα. Πρόκειται για αθλιότητες. Σημειώστε: Οι φόροι που θα πληρώσει ο λαός το 2018 ανέρχονται στα 48,2 δισ. ευρώ (Προϋπολογισμός 2018, Πίνακας 35, σελ 59). Οι μισθοί και οι συντάξεις μετά βίας φτάνουν στα 12,3 δισ. ευρώ (Πίνακας 3.7, σελ. 63). Συνολικά, δε, ο λαός έχει πληρώσει σε φόρους από το 2010 μέχρι το 2018 το ποσό των 423,056 δισ. ευρώ (Πίνακας 3.5, σελ. 59). Δηλαδή και οι μισθοί και οι συντάξεις (ό,τι έχει απομείνει) πληρώνονται από τους φόρους του λαού και όλοι οι υπόλοιποι φόροι, που ένα απειροελάχιστο μέρος τους έχουν το θράσος να το βαφτίζουν «αντίμετρα», αντί να γυρίζουν στο λαό, πάνε κατά δεκάδες δισ. ευρώ σε τοκογλύφους σε δανειστές και πιστωτές.
    Συμπέρασμα πέμπτο: Όσοι τα λένε αυτά λοιπόν περί «κοπρίτη» λαού, και όσοι παριστάνουν τους «αριστερούς» μοιράζοντας κόλλυβα από την κηδεία ενός λαού που οι ίδιοι έχουν θανατώσει,  είναι οι πραγματικοί πολιτικοί κοπρίτες. Τα χρέη, τα ελλείμματα αλλά και τα πλεονάσματα είναι κομμάτια του συνολικού δημόσιου πλούτου που κάποιοι λίγοι κηφήνες τον υπεξαιρούν διαχρονικά. Τα δάνεια που προκαλούν τα χρέη δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) σε μισθούς και συντάξεις εργαζομένων. Επιστρέφουν σχεδόν στο σύνολό τους σε δανειστές και τοκογλύφους! Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στην Υγεία και την Παιδεία. Πάνε στους τραπεζίτες, στους κεφαλαιοκράτες που τα απομυζούν για να χρηματοδοτούν τις μπίζνες και τις ανακεφαλαιώσεις τους. Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στο ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας. Πάνε για να καλύπτονται οι τρύπες από τις φοροαπαλλαγές, τις φοροελαφρύνσεις, τα «πακέτα» ενισχύσεων, τις επιχορηγήσεις προς την ολιγαρχία.

***

    Παρατήρηση έκτη: Για να βρούμε τι είδους είναι το χρέος δεν έχουμε παρά να κάνουμε το εξής: Παίρνουμε τις διαρκείς φοροαπαλλαγές, τα θαλασσοδάνεια, τις χαριστικές ρυθμίσεις προς μονοπώλια, πολυεθνικές, εργολάβους και τραπεζίτες, προσθέτουμε τις ΝΑΤΟικές δαπάνες στις οποίες οφείλεται τουλάχιστον το ¼ του χρέους, σε αυτά προσθέτουμε την υπέροχη Ολυμπιάδα που ακόμα δεν ξέρουμε πόσο κόστισε, πάνω σε αυτά βάζουμε τις διαρκείς υπερκοστολογήσεις των δημόσιων έργων, προσθέτουμε τις ολέθριες συνέπειες της ένταξης στην ΕΕ με την καταβαράθρωση της παραγωγικής βάσης, προσθέτουμε τις επίσης ολέθριες συνέπειες της λεγόμενης «απελευθέρωσης της αγοράς» ειδικά στον τομέα της μεταφοράς κεφαλαίων στο εξωτερικό, βάζουμε ως κερασάκι στην τούρτα την πολιτική της υπονόμευσης και της διαφθοράς στις κρατικές επιχειρήσεις, και θα έχουμε βρει και το μέγεθος και τα αίτια του χρέους.
    Συμπέρασμα έκτο (και βασικό): Αυτό το χρέος είναι όλο ειδεχθές, είναι όλο επαχθές, είναι όλο ληστρικό, και είναι όλο παράνομο. Και δεν εννοούμε παράνομο με την «στενή» νομική έννοια. Εννοούμε ότι είναι πολιτικά παράνομο. Η αντιμετώπισή του, επομένως, δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Που σημαίνει: Άλλη πολιτική λύση, προς όφελος του λαού, από την άρνηση πληρωμής ενός χρέους που ο λαός και δεν το χρωστάει και το έχει πληρώσει (!) δεν υπάρχει.

***

    Τα παραπάνω, παρότι άκρως ελληνικά, δεν συνιστούν μια ελληνική ιδιαιτερότητα, αλλά μια καπιταλιστική κανονικότητα. Εξηγούμαστε:

• Σύμφωνα με τον Στίγκλιτς οι χρεωμένες χώρες κατέβαλαν στους πιστωτές τους για αποπληρωμή παλιότερων χρεών το διάστημα 1984 – 2000 το αστρονομικό ποσό των 4,6 τρισ. δολαρίων!

    Χαρακτηριστικό επίσης το παράδειγμα που έρχεται από τη δεκαετία του ’80 και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας:

• Στις αρχές του 1980 το χρέος που είχαν 109 «πιστολήπτριες» χώρες προς τους πιστωτές τους ήταν 430 δισ. δολάρια. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1986 είχαν πληρώσει σε τόκους 336 δισ. δολάρια, στο τέλος της ίδιας χρονιάς είχαν φτάσει να χρωστάνε πάνω από 880 δισ. δολάρια. Μέσα σε μια εξαετία, δηλαδή, χρωστούσαν ποσό υπερδιπλάσιο από εκείνο που αρχικά είχαν δανειστεί, και ενώ την ίδια ώρα είχαν ήδη πληρώσει σε τόκους τα 4/5 των αρχικών δανείων!

    Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα από τα προηγούμενα είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «ελάφρυνση», που πριν ήταν «επιμήκυνση», που πιο πριν ήταν «κούρεμα» και που πάντα καταλήγει σε δούλεμα, όπως εκείνοι οι λογιστικοί προσδιορισμοί για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο πληρωμένο από έναν λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε. Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις και εκέινες τις κοινωνικο-οικονομικές ανατροπές που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο.
    Με άλλα λόγια: Μιλάμε για πλήρη, ολική και οριστική διαγραφή του χρέους. Και εδώ έρχεται η ερώτηση: Και πώς θα γίνει αυτό; Μονομερώς; Απάντηση: Μα φυσικά μονομερώς! Τι περιμένετε; Να ορθώσει τα στήθη του ο Τσκαλώτος ή να τείνουν ευήκοον ους,  ποιοι; Οι κερδοσκόποι; Οι τοκογλύφοι; Το πιστεύει κανείς στ’ αλήθεια αυτό;
    Εμείς, αντιθέτως, πιστεύουμε αυτό που έλεγε ο Άνταμ Σμιθ: Κανείς εκτός από κάποιον ζητιάνο δεν επιλέγει να εξαρτάται από την γενναιοδωρία των συμπολιτών του.
    Αυτό που έλεγε ο Άνταμ Σμιθ για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στις σχέσεις μεταξύ κρατών και διεθνών οργανισμών ισχύει 1.000 φορές. Και να το ξεκαθαρίσουμε: Ο Άνταμ Σμιθ δεν ήταν κομμουνιστής. Πατέρας του καπιταλισμού θεωρείται.

Διαβάστε περισσότερα

Γιατί οι ανίκανοι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι τρομερά ικανοί

Το φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ δίνει την εξήγηση σε αυτό το παράδοξο.

---

Tο φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ εξηγεί γιατί οι ανίκανοι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν πόσο ανίκανοι είναι... Η απλοϊκή εξήγηση είναι ότι δεν το γνωρίζουν επειδή ακριβώς είναι ανίκανοι. Ο Ντέιβιν Ντάνινγκ, ένας από τους επιστήμονες από τον οποίο πήρε το όνομά του η θεωρία, σχεδίασε ένα μάθημα στο TED-Ed, που πηγαίνει λίγο πιο βαθιά το θέμα.
Όλοι βρισκόμαστε υπό την επίδραση του φαινομένου Ντάνινγκ-Κρούγκερ. Οι άνθρωποι στο σύνολό τους είναι πολύ κακοί στην αξιολόγηση των δεξιοτήτων και της εμπειρίας τους, σε διάφορους τομείς, εξαιτίας της έλλειψης γνώσης. Ακόμα και οι πιο ειδικοί δυσκολεύονται να αξιολογήσουν τη σχετική εμπειρογνωμοσύνη τους, διότι, αν και γνωρίζουν καλά το θέμα τους, έχουν ένα κενό γνώσης στην αξιολόγηση άλλων ειδικών, προκειμένου να συγκρίνουν τις γνώσεις τους.
Το φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ δεν πρέπει να μας απογοητεύει, αλλά να μας κάνει να θυμόμαστε ότι η υποιχτό μυαλό και τουλάχιστον ταπεινοφροσύνη

Διαβάστε περισσότερα

Η φτώχεια ειναι κληρονομική

Από την ψυχολόγο Εύη Νικολοπούλου

5 γενιές χρειάζονται στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για να καταφέρει κάποιος από φτωχή οικογένεια να φτάσει στο μέσο όρο εισοδήματος της χώρας του, ανακοίνωσε σε έρευνα του ο οργανισμός.
«Δεν υπάρχει πλέον κοινωνική κινητικότητα στις χώρες του ΟΟΣΑ: τα εισοδήματα, το επάγγελμα, το επίπεδο εκπαίδευσης μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη», σημείωσε η Γκαμπριέλα Ράμος, ειδική σύμβουλος του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ, κατά την παρουσίαση της έκθεσης του οργανισμού σε δημοσιογράφους.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν γεννηθείς φτωχός το πιο πιθανόν είναι ότι θα παραμείνεις φτωχός, όχι μόνο εσύ, αλλά και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Τα δισέγγονα παίζεται. Ότι όλες οι παραινέσεις από την άρχουσα τάξη περί σκληρής δουλειάς που θα φέρει προκοπή, είναι αστικός μύθος και «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».
Ή καλύτερα: το καρότο που κρύβει το μαστίγιο.
Η φτώχεια τον 21ο αιώνα είναι διαγενεακή και επιστημονικά προβλέψιμη.
.

“Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.”
Θαλής ο Μιλήσιος

«Όπου φτωχός και η μοίρα του» λέει ο λαός.
Γεννιέται λοιπόν το ερώτημα: Μπορούμε όμως να βγούμε από αυτό τον φαύλο κύκλο; Υπάρχει ελπίδα; Η έρευνα είναι σαφής: «Οι χώρες που έχουν ήδη επενδύσει πολύ στην εκπαίδευση ή την υγεία δείχνουν εν γένει πολύ μεγαλύτερη κινητικότητα».
«Μόλις το 17% των παιδιών γονέων που δεν έχουν πτυχία (12% κατά μέσον όρο στον ΟΟΣΑ) κάνουν ανώτατες σπουδές, σε σύγκριση με περισσότερο από το 60% των παιδιών γονιών που ακολούθησαν τέτοιες σπουδές»
Δηλαδή υπάρχουν προϋποθέσεις, αν και μόνο αν οι κυβερνήσεις των χωρών φροντίζουν να ενισχύουν το σύστημα υγείας και περίθαλψης, ενδιαφέρονται για την ποιότητα και την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Δυστυχώς όμως αυτοί οι 2 τομείς είναι οι πρώτοι που υφίστανται τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας, καθώς εκεί γίνονται σχεδόν πάντα τεράστιες περικοπές.
Και αναρωτιέμαι:
1.Γιατί σύμφωνα με την ίδια έρευνα του ΟΟΣΑ την καλύτερη προοπτική να ξεφύγουν από τη φτώχεια νωρίτερα έχουν κάτοικοι των Σκανδιναβικών χωρών; Είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις χώρες έχουν από τα καλύτερα και πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου*;
2.Είναι τυχαίο το γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι η πρώτη που πλήττεται από κρατικές περικοπές, και η τελευταία που εκσυγχρονίζεται; Είναι τυχαίο ότι το εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει σχεδόν πανομοιότυπο επί δεκαετίες;

Σχολική αίθουσα Λούτον Αγγλίας 1952

Σχολική αίθουσα Ελλάδα 2017

Αίθουσα χειρουργείου 1909

Αίθουσα χειρουργείου 2018

*(why Scandinavian schools are superor and what we can learn https://www.eschoolnews.com/2015/06/18/scandinavian-schools-291/).
http://www.in.gr/2018/06/15/economy/diethnis-oikonomia/stin-ellada-xreiazontai-4-genies-gia-na-anevei-kapoios-stin-koinoniki-klimaka/
https://www.theguardian.com/education/2016/sep/20/grammar-schools-play-europe-top-education-system-finland-daycare

Διαβάστε περισσότερα

Νικαράγουα και Βενεζουέλα: στο ίδιο έργο θεατές

Ίρις Αμάραντου

Υπάρχουν πολλές συμπτώσεις μεταξύ της βίαιης κλιμάκωσης των διαδηλώσεων που εκτυλίσσονται στη Νικαράγουα τους τελευταίους μήνες και όσων συνέβησαν στη Βενεζουέλα τόσο το 2014 όσο και το 2017. Η χρήση – καλά πληρωμένων – οργανώσεων ή ομάδων για την ανατροπή των καθεστώτων, κάνουν την αρχή. Τα μέσα ενημέρωσης φροντίζουν για τα υπόλοιπα…

Μη συμβατικά όπλα

Η χρήση αυτοσχέδιων όπλων ενάντια στις  δυνάμεις ασφαλείας. Οι θάνατοι από τη χρήση τους ή απ’ τα εκρηκτικά κατά την κατασκευή τους θα χρεωθούν στην εκάστοτε κυβέρνηση.

Χρήση αυτοσχέδιων όπλων στη Βενεζουέλα

Χρήση αυτοσχέδιων όπλων στη Νικαράγουα

Εκστρατείες διασποράς ψευδών ειδήσεων

Οι ψευδείς πληροφορίες που διασπείρονται από τους χειριστές του ψυχολογικού πολέμου στα κοινωνικά μέσα μεγεθύνουν το άγχος και τον πανικό. Στη Βενεζουέλα, το 2017, οι ηγέτες της αντιπολίτευσης διοχέτευσαν φήμες για χρήση χημικών όπλων απ’ την κυβέρνηση για να προσελκύσουν και την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Το ίδιο συνέβη και στη Νικαράγουα, όπου η κυβέρνηση συνδέθηκε με τη χρήση χημικών όπλων, ένα ψέμα που επίσης τροφοδότησε τη βία.

Τουίτ για χρήση χημικών όπλων στη Νικαράγουα (πάνω) και στη Βενεζουέλα (κάτω)

Αριθμός νεκρών

Όλοι οι θάνατοι κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων χρεώνονται στην κυβέρνηση. Έτσι, με πρόσχημα την αποτροπή αυτών των γεγονότων επιδιώκεται ωμή παρέμβαση ή και πραξικόπημα. Στη Νικαράγουα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ντόπια και διεθνή, γίνονται μια χορωδία φανταστικών αναφορών που επαναλαμβάνουν τον αριθμό των θανάτων, επιβεβαιωμένων ή μη.

Φωτογραφίες: AP Photo/Esteban Felix

Κλοπές και καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας

Οι ένοπλες ομάδες στη Νικαράγουα έχουν λεηλατήσει πληθώρα καταστημάτων, από ηλεκτρικών ειδών μέχρι μοτοσικλετών. Όπως και στη Βενεζουέλα προκαλούν φθορές σε κρατικές εγκαταστάσεις: νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα κ.ά.
Φθορά σε δημόσια περιουσία στο Πάρκο  γλυπτών στη Νικαράγουα (πάνω)

Φθορές σε κτίριο του Ανώτατου Δικαστηρίου, Βενεζουέλα (2017)

Χρήση των ελεύθερων σκοπευτών

Στη Βενεζουέλα πραγματοποιήθηκαν επιλεκτικοί σκοτωμοί με τη χρήση ελεύθερων σκοπευτών. Από τις 11 Απριλίου 2002, ημέρα κατά την οποία σκοτώθηκαν 12 άτομα από ελεύθερους σκοπευτές μέχρι τη Νικαράγουα, οι ελεύθεροι σκοπευτές έχουν γίνει μια επαναλαμβανόμενη τακτική στα πραξικοπήματα που υποκινούνται από τις Η.Π.Α.

Η χρήση της επιρροής που ασκούν άτομα από τον κόσμο του θεάματος

Η χειραγώγηση της ευαισθησίας ατόμων από τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας αποτελεί ένα επιτυχημένο εργαλείο προπαγάνδας για την ενίσχυση της υποστήριξης των βίαιων στοιχείων από ευρύτερα στρώματα της κοινής γνώμης. Στην περίπτωση της Βενεζουέλας, υπήρχαν πολλές προσωπικότητες που επέδειξαν την προκατάληψή τους εναντίον του Τσάβες.

Βενεζουέλα, 2014

Η Μις Νικαράγουα 2018 επιστρατεύτηκε για τους ίδιους λόγους

Οι κατάλογοι με τους νεκρούς

Οι λίστες των νεκρών που γράφονται με κιμωλία σε δρόμους στη Νικαράγουα είναι παρόμοιες με αυτές που γράφτηκαν στη Βενεζουέλα κατά τη διάρκεια των επεισοδίων του 2017. Κοινός σκοπός να αποκρύψουν τα αίτια και να μεταφέρουν την ευθύνη για τους θανάτους στις κυβερνήσεις.

Βενεζουέλα, 2017

Νικαράγουα, 2018

Πηγή: Misión Verdad

Διαβάστε περισσότερα

Μεσολόγγι: Το πρόγραμμα του 32ου Φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου Οινιαδών

Έξι παραστάσεις περιλαμβάνει το πρόγραμμα του 32ου φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου Οινιαδών με το πρόγραμμα να ξεκινά απο το Σάββατο 28 Ιουλίου 2019 και να ολοκληρώνεται την Κυριακή 19 Αυγούστου 2018 με 6 θεατρικές παραστάσεις.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Σάββατο 28 Ιουλίου ώρα 21:15 | «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» του Σοφοκλή

Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης, Μανώλης Δούνιας Πρωταγωνιστούν: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Μιχάλης Σαράντης

Τρίτα 31 Ιουλίου ώρα 21:15 | «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» του Αισχύλου

Σκηνοθεσίο: Τσέζαρις Γκραουζίνις Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Στάνκογλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Ιώβη Φραγκάτου, Θοδωρής Κατσαφάδος

Παρασκευή 3 Αυγούστου ώρα 21:15 | «ΗΛΕΚΤΡΑ» του Ευριπίδη

Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης Πρωταγωνιστούν: Λένα Παπαληγούρα, Νίκος Κουρής, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης

Τετάρτη 8 Αυγούστου ώρα 19:30 | ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ» του Φ. Γκ. ΛΟΡΚΑ

Σκηνοθεσία: Νίκος Καραγέωργος Πρωταγωνιστούν: Μάγδα Κατσιπάνου, Κάτια Ζαρκόδα, Ειρήνη Ράπτη κ.α. Συμπαραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ - ΕΦΟΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ & ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Σάββατο 11 Αυγούστου ώρα 21:15 | «ΑΧΑΡΝΗΣ» του Αριστοφάνη

Σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος Πρωταγωνιστούν: Πέτρος Φιλιππiδης, Παύλος Χαϊκάλης

Κυριακή 19 Αυγούστου ώρα 21:15 | ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΠΑΤΡΑΣ  «ΟΙΔΙΠΟΥΣ - Ο Μύθος της Ιστορίας του Κόσμου, όπως τον είπαν οι "Ελληνες»

Σκηνοθεσία: Σταύρος Τσακίρης Πρωταγωνιστούν: Μαρία Κίτσου, Δημήτρης Λόλος, Λένα Δροσάκη, Γεράσιμος Γεννατάς, Μάνος Καρατζογιάννης

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Δημοτική Πινακοθήκη (κεντρική πλατεία) τηλ.: 26310 22134 - Δημοτικό Ωδείο Μεσολογγίου τηλ.: 26310 27268

 

Διαβάστε περισσότερα

Πεθαίνοντας στο Αιγαίο

Με ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός βρέθηκαν αντιμέτωποι οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος. 

Από τις αρχές του 2018, σε διάστημα μόλις 3ων μηνών, οι ερευνητές εντόπισαν 18 περιστατικά εκβρασμών θαλάσσιων χελωνών, από τις οποίες οι 16 εντοπίστηκαν νεκρές, ενώ μόνο 2 ήταν ζωντανές αλλά σε ιδιαίτερα κακή κατάσταση. 

 Τα περιστατικά αυτά καταγράφηκαν στις ακτές του αν. Αιγαίου σε ακτίνα μόλις 10 ναυτικών μιλίων, μία θαλάσσια περιοχή την οποία παρακολουθούν καθημερινά οι ερευνητές του Ινστιτούτου. Πολυάριθμες άλλες αναφορές εκβρασμών έγιναν σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας. 

Ο πραγματικός συνολικός αριθμός των νεκρών χελωνών είναι άγνωστος, δεδομένου ότι σε μία χώρα όπου η ακτογραμμή που ξεπερνάει τα 18.000 χλμ., η πλειονότητα των εκβρασμών γίνεται σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες ακτές με αποτέλεσμα οι περισσότεροι εκβρασμοί να μη γίνονται ποτέ αντιληπτοί, ιδίως εκτός της τουριστικής περιόδου. 

Μία από τις θαλάσσιες χελώνες που βρέθηκε ζωντανή, ήταν μπλεγμένη σε ένα πλαστικό τσουβάλι, στο οποίο είχε εγκλωβιστεί το ένα μπροστινό της πτερύγιο και ο λαιμός της, ενώ κομμάτια πλαστικού από το τσουβάλι είχαν εισχωρήσει μέσα στο στόμα και το φάρυγγά της. 

Η συγκεκριμένη χελώνα ήταν πολύ τυχερή, καθώς την εντόπισε εγκαίρως ένας ψαράς και έπειτα από λίγες ημέρες φροντίδας από τον κτηνίατρο του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, μπόρεσε και πάλι να ελευθερωθεί στη θάλασσα. 

 Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των νεκροψιών που διενεργήθηκαν στις χελώνες που εντοπίστηκαν νεκρές, στο σύνολο σχεδόν των περιστατικών καταγράφηκαν σημάδια ανθρώπινης επίδρασης (σημάδια από παλαιότερες προσκρούσεις με σκάφος, κομμάτια πλαστικού και αλιευτικών εργαλείων στο στομάχι και το γαστρεντερικό σύστημα, κ.α.). 

 Ωστόσο, ενώ η άμεση ανθρωπογενής επίδραση δεν προκάλεσε τον θάνατο των θαλάσσιων χελωνών, τo σίγουρο είναι ότι η πλαστική ρύπανση έχει σημαντικό και αυξανόμενο ρόλο στις θανατώσεις αυτών των χαρισματικών ζώων, που κατάφεραν να επιβιώσουν στις θάλασσές μας για χιλιάδες χρόνια. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι από τα 18 περιστατικά εκβρασμού, 8 χελώνες ήταν του είδους Caretta caretta και 8 ήταν πράσινες χελώνες Chelonia mydas, ένα είδος θαλάσσιας χελώνας που συνήθως προτιμάει θερμότερα νερά. Και από τα δύο είδη οι χελώνες ήταν διαφόρων ηλικιών, μεγεθών και φύλων. 

 Οι πληθυσμοί αυτών των 2 ειδών θαλάσσιας χελώνας μειώνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς στην υπόλοιπη Μεσόγειο, ενώ οι ελληνικές θάλασσες ακόμα στηρίζουν σημαντικά οικοσυστήματα για αυτές, καθώς εδώ ζουν μεγάλο μέρος της ζωής τους, βρίσκουν τροφή και χώρο αναπαραγωγής. 

 Όπως αναφέρει ο κτηνίατρος του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, Dr Guido Pietroluongo «Αυτά τα ασυνήθιστα περιστατικά μαζικής θνησιμότητας στις ακτές του ανατολικού Αιγαίου, είναι σαν μία κραυγή αγωνίας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας που ζητάει τη βοήθειά μας». 

 Αρχιπέλαγος

Διαβάστε περισσότερα

Πόσο «κότα» μπορεί να είναι μια ναζιστόκοτα; Πόσο;

 ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

«Σε μικρό μέρος της ομιλίας μου κατά τη διάρκεια ασκήσεως των καθηκόντων μου στην Ολομέλεια της Βουλής την 16η.06.2018 ενσωματώθηκαν ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές και άτυχες εκφράσεις, που οφείλονται στη θυμική έξαρση που μου είχε προκαλέσει το ουσιαστικό διακύβευμα της συζήτησης», υποστηρίζει πλέον ο Μπαρμπαρούσης, μετά τη σύλληψη του.

Μάλιστα, ο δικηγόρος του, Παναγιώτης Κορατζόπουλος, μιλώντας στο Epsilon, ισχυρίστηκε ότι η φράση του Μπαρμπαρούση «τα κεφάλια σας στις Πρέσπες» 

«σήμαινε ακριβώς την προσοχή σας εις τις Πρέσπες, τη σκέψη σας στις Πρέσπες, προσέχετε μην κάνετε κανένα λάθος στις Πρέσπες» (εάν δεν μας πιστεύετε – ούτε εμείς το πιστεύαμε αυτό που βλέπαμε κι ακούγαμε! – δείτε εδώ το βίντεο και συγκεκριμένα στο 5.45)! 

Ας επιστρέψουμε, όμως, στον ίδιο τον Μπαρμπαρούση:  

«Δια της παρούσης, θέλω να δηλώσω τον απόλυτο σεβασμό μου στο Σύνταγμα, το Δημοκρατικό πολίτευμα και στους θεμελιώδεις θεσμούς του. Ορκίστηκα να υπηρετώ τη Συνταγματική νομιμότητα ως εκλεγμένο μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας και τούτο αποτελεί δομικό στοιχείο, όχι μόνο της όχι μόνο της πολιτικής μου δράσης, αλλά και ενσυνείδητη αξιακή επιλογή μου.

(…)  Η σχετική άκομψη φρασεολογία μου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως προτροπή ή κατάλυση ή μεταβολή ή αλλοίωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, πρώτα απ’ όλα διότι ευθαρσώς δηλώνω ότι δεν υπήρξε ούτε νοητική σύλληψη και έπειτα διότι, κατά λογική εκτίμηση, η απροσφορότητα να συντελεσθούν πολιτειακές εκτροπές από φραστικές υπερβολές ομιλητή, χωρίς σχετική θεσμική αρμοδιότητα και μάλιστα από το βήμα της Βουλής, είναι πρόδηλη. 

(…) Η κατηγορία που αντιμετωπίζω είναι τελείως ασύμβατη και αναντίστοιχη με τον χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις μου. Θα αμυνθώ κατά αυτής από τη θέση του κατηγορουμένου, καθότι τελικά, το δικαιικό μας σύστημα προστατεύει επαρκώς το δικαίωμα ελεύθερου λόγου. Η ανάκληση της φρασεολογίας αποτελεί ενσυνείδητη επιλογή μου και όχι φοβική αντίδραση. Θα την επαναλάβω και από το βήμα της Βουλής, ώστε να συντελεσθεί ποιοτικά ισοβαρής αποκατάσταση της τάξεως των πραγμάτων».

Ειλικρινά, δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Μόνο δύο επισημάνσεις. Η πρώτη είναι φιλολογικού χαρακτήρα: Εντυπωσιαστήκαμε από τα ελληνικά του Μπαρμπαρούση. Αν είναι δικά του, τότε εύγε.  Η δεύτερη είναι μια απλή ερώτηση: Πόσο «κότα» μπορεί να είναι μια ναζιστόκοτα; Πόσο;

***

Ακολουθεί το βίντεο με τις δηλώσεις Μπαρμπαρούση, αυτές με τις «ατάκτως και αυθορμήτως ατελείς λεκτικές υπερβολές», όταν έλεγε «τα κεφάλια σας στις Πρέσπες» κι εννοούσε «προσέχετε μην κάνετε κανένα λάθος στις Πρέσπες»!

Διαβάστε περισσότερα

Ξενώνα για άπορους φοιτητές ετοιμάζει ο Πελετίδης

Μια ακόμα σημαντική πρωτοβουλία λαμβάνει ο δήμος Πατρέων, με τη μετατροπή νεοκλασικού κτίσματος στο κέντρο της πόλης σε φοιτητικό ξενώνα. Το ισόγειο και το υπόγειο είχε δωριστεί με διαθήκη από τη Μαρία Σώκαρη το 1991 και ο δήμος αποδέχτηκε την κληρονομιά το 2005. Η σημερινή δημοτική αρχή μετά από διαπραγματεύσεις εξαγόρασε τον πρώτο όροφο από τον ιδιοκτήτη του έναντι 50.000 ευρώ, με την αντικειμενική του αξία να υπολογίζεται στα 135.000 ευρώ.
Το θέμα εγκρίθηκε πρόσφατα από το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας και όπως δηλώνει στο thebest.gr ο αντιδήμαρχος Οικονομικών Παναγιώτης Μελάς που ασχολείται τα τελευταία δυο χρόνια με την υπόθεση, σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες επισκευής και συντήρησης του κτιρίου, ώστε να στεγάσει άπορους φοιτητές.
Η χρηματοδότηση του έργου θα προέλθει από το ποσό που είχε δεσμευτεί από το δωρητή με στόχο τη στέγαση φοιτητών αλλά και από δάνειο του ΤΑΣ, καθώς το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο σεισμόπληκτο.
Όπως προσέθεσε ο κ. Μελάς ο δήμος έχει ως προτεραιότητα τη στήριξη οικονομικά αδύναμων φοιτητών, δεδομένου ότι πολλοί λόγω οικονομικής δυσπραγίας αναγκάζονται να διακόψουν τις σπουδές τους.

Y/Γ

Κι όπως σημειώνει ένας σύντροφος απ’ το f/b:Η πολιτική που ασκεί ο Πελετίδης, δεν είναι ευφυούργημα δικό του, ούτε το κάνει επειδή είναι καλός άνθρωπος 

ή πνευματικά / ψυχικά προικισμένος. 

Η πολιτική και τα έργα του Πελετίδη πηγάζουν και εκπορεύονται από μια κοινή βάση, που είναι η ΤΑΞΙΚΗ αντίληψη και ο στόχος της άσκησης της πολιτικής και των επιλογών είναι ταξικός. 

Με αυτό το πρόγραμμα ξεκάθαρα κατέβηκε ο συνδυασμός της Λαϊκής Συσπείρωσης στις εκλογές, και όποιος κι αν βρισκόταν στην κεφαλή, τα ίδια ακριβώς θα έκανε. 

Το “κάν’ τό όπως ο Πελετίδης” όχι μόνο δεν ισχύει αλλά είναι και αποπροσανατολιστικό, επικεντρώνεται τάχα στο πρόσωπο και τα προσόντα του. 

“Καν’ το όπως ο κομμουνιστής” θα πρεπε να λέει. Γιατί ο κομμουνιστής (ασχέτως ιδιοσυγκρασίας και προσωπικότητας) θα δράσει και θα διεκδικήσει ταξικά. Υπέρ του λαού και ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπαλλήλους που το υπηρετούν. 

Επομένως δεν έχει σημασία το πρόσωπο (απαντώ στο ακκομάτιστο και το ανεξάρτητο), αλλά η πολιτική θεώρηση, ο πολιτικός στόχος, ο πολιτικός προσανατολισμός. 

Όλα είναι ζήτημα πολιτικής, κι ας μην θέλετε να το παραδεχτείτε. Αν λοιπόν θαυμάζετε τον Πελετίδη και εύχεστε να είχατε έναν τέτοιον για κεφαλή στους Δήμους σας, αλλάξτε την ευχή σας ως “να έχουμε ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ Δήμαρχο”. Όπως κι αν λέγεται αυτός.
Θ.Κ
εν κατακλείδι
Ο Πελετίδης είναι κομμουνιστής.
Στις πράξεις του αντικατοπτρίζονται οι θέσεις, οι απόψεις, οι ιδέες και οι πράξεις των κομμουνιστών. Στο πρόσωπό του αντανακλά το ήθος των κομμουνιστών.
Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους εν ενεργεία ή διατελέσαντες κομμουνιστές δήμαρχοι. Επικεντρώνουμε στον Πελετίδη λόγω επικαιρότητας και μεγέθους του δήμου στον οποίο εξελέγη.
Ο Πελετίδης δεν είναι ο μόνος.
Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος.

 Είναι η συνέχεια των αγώνων των κομμουνιστών. Είναι η ενσάρκωση της ηθικής τους. 

Είναι το πρόσωπο, η εικόνα και η φωνή τους σε μια μαύρη ιστορική συγκυρία

Πληροφορίες από: revolucionhellas.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα

Εδώ είναι Βαλκάνια – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η συμφωνία με τα Σκόπια οδηγεί στην ενσωμάτωσή τους στο ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για το ΝΑΤΟ

• που με την ΕΕ διέλυσε την Γιουγκοσλαβία και δημιούργησε το «Σκοπιανό» εδώ και 27 χρόνια.
• Που κανοναρχείται από τους Αμερικανούς που το 1995 ανακοίνωναν μια ενδιάμεση συμφωνία Αθήνας – Σκοπίων που περιείχε τον όρο «Μακεδονία».
• Είναι το ΝΑΤΟ των ΗΠΑ που από το 2004 έχουν αναγνωρίσει την γειτονική χώρα σαν «Μακεδονία».
• Είναι το ΝΑΤΟ που παρότι μέλη του Τουρκία και Αλβανία δεν είδαμε αυτό να βοηθάει την Ελλάδα.
• Και φυσικά είναι το ΝΑΤΟ των Αμερικανών που τον Μάρτη του 1949 – εν μέσω εμφυλίου – υποδείκνυαν στους Πιπινέλη και Τσαλδάρη να προχωρήσουν σε πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων της Ελλάδας με την τότε Γιουγκοσλαβία – η οποία περιείχε μια δημοκρατία στο εσωτερικό της με το όνομα «Μακεδονία» – και εκείνοι, όπως και οι Πλαστήρας, Σ.Βενιζέλος και Γεώργιος Παπανδρέου, υπάκουσαν.

Συμπέρασμα: Στη συμφωνία με τα Σκόπια το πρόβλημα πάει πέρα από όνομα και λοιπές διατάξεις.
Αν ήταν εκεί το πρόβλημα τότε θα είχε πρόβλημα και

• το Βέλγιο που μια περιφέρειά του λέγεται Λουξεμβούργου, αλλά υπάρχει και μια χώρα που λέγεται Λουξεμβούργο. Θα είχε πρόβλημα και
• η Κίνα που μια περιφέρειά της λέγεται Μογγολία, αλλά υπάρχει και μια χώρα Μογγολία. Θα είχε πρόβλημα και
• η Γαλλία που έχει μια περιφέρεια, τη Βρετάνη, αλλά υπάρχει και μια χώρα που λέγεται Βρετανία. Θα είχε πρόβλημα και
• η Αμερική που μια πολιτεία της λέγεται Νέο Μεξικό, αλλά υπάρχει και μια χώρα που λέγεται Μεξικό.

Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι εδώ είναι Βαλκάνια. Και στα Βαλκάνια οι μεγάλοι μας «σύμμαχοι» βρίσκουν πάτημα στις μειονότητες ή κατασκευάζουν μειονότητες για να παίζουν τα παιχνίδια τους.   
Απέναντι σε αυτούς, λοιπόν, θα έπρεπε πρωτίστως να θωρακιστούμε. Και όχι να τους εμφανίζουν όσοι τους εμφανίζουν σαν τάχα μου «εγγυητές» της όποιας συμφωνίας.    

Πηγή: Εφημερίδα Real News 17-6-2018

Διαβάστε περισσότερα