Μεσόγειος: Ένα απέραντο νεκροταφείο χωρίς ηθικό αυτουργό

Κώστας Νάκος

Η μια τραγωδία, λένε, διαδέχεται την άλλη. Το έγκλημα δεν είναι στιγμιαίο. Το έγκλημα είναι διαρκές και τείνει να γίνει διαχρονικό. Μετράμε πλέον δεκάδες χιλιάδες πνιγμένους. Πεινασμένοι μετανάστες, εξαθλιωμένοι και άστεγοι πρόσφυγες, που θέλουν να διασχίσουν τη Μεσόγειο για να επιβιώσουν. Με κάθε αντίτιμο, ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή. Στην αρχή ήταν οι χιλιάδες νεκροί του Αιγαίου. Ήταν οι Σύριοι, οι Ιρακινοί, οι Αφγανοί, οι Πακιστανοί , οι Ασιάτες. Μαζί τους ήταν και συνεχίζουν να είναι οι Λίβυοι, οι Σουδανοί, οι Αιθίοπες, οι Αφρικανοί. Και τότε και τώρα έχουμε τις «τραγωδίες» σε συνέχεια, θαρρείς και τις βλέπουμε σε σειρά στην τηλεόραση. Ως σειρά μάλιστα θα μπορούσε να προκαλέσει και οίκτο, ακόμη και κλάμα. Τα πραγματικά γεγονότα όμως -λένε- επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν με ρεαλισμό και με υπευθυνότητα.

Όταν ΜΜΕ αναφέρονται σε αυτά τα γεγονότα, όταν δηλαδή δεν τα αποσιωπούν, τότε αρέσκονται να μιλάνε για τραγωδίες. Ένας όρος όμως που είναι ο πλέον αδόκιμος. Τα εγκλήματα, που θα μπορούσαν να αναφερθούν και ως τρομοκρατικές πράξεις αφού έχουν ως σκοπό να τρομοκρατήσουν τους επίδοξους μετανάστες, δεν είναι τραγωδίες. Γιατί η τραγωδία ως πράξη προσδιορίζει την λύτρωση και όχι το μίσος. Ο ορισμός της προσδιορίστηκε από τον πλέον ειδικό, τον άνθρωπο που υπήρξε ο οδηγός για την κατανόηση της (αρχαίας) τραγωδίας, τον Αριστοτέλη:

«…δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Διά του ελέους (συμπόνια) και του φόβου οδηγούμαστε στον καθαρισμό της ψυχής. Ο θεατής παρακολουθώντας τα παθήματα του τραγικού ήρωα επί σκηνής αισθάνεται λύπηση και φόβο για αυτόν.

Η μοιραία στιγμή της τραγικής πράξης έρχεται για αυτόν ως κάθαρση, ως ανακούφιση. Η τραγωδία λοιπόν δεν είναι τραγωδία με την έννοια που δίνεται από ορισμένους, αυτή της καταστροφής και του πόνου. Η τραγωδία αντίθετα είναι μια πράξη κάθαρσης, εξιλέωσης και λύτρωσης. Ο θεατής εκλαμβάνει την τραγική πράξη όχι ως μια επώδυνη στιγμή, αλλά ως ξελάφρωμα ψυχής που επενεργεί στα συναισθήματά του ως ανακούφιση, ως βάλσαμο.

Στο έγκλημα της Μεσογείου όμως δεν υπάρχει πράξη τραγωδίας, δεν υπάρχει κάθαρση. Εδώ βρισκόμαστε ακόμη στη φάση του μίσους που δημιουργεί στο θεατή ο ηθικός αυτουργός. Ο θεατής βρίσκεται ακόμα σε πλήρη συναισθηματική ανισορροπία γιατί ο ηθικός αυτουργός δεν έχει προχωρήσει στην πράξη της τραγωδίας. Ο θεατής βλέποντας την εξέλιξη του δράματος κατακλύζεται από έντονα συναισθήματα. Αισθάνεται λύπηση, έλεος, αλλά και μίσος. Επιθυμεί να φτάσει το τέλος της παράστασης όπου με την τραγική πράξη θα αισθανθεί ανακούφιση και ψυχική ηρεμία, γιατί θα έχει υπάρξει αποκατάσταση της ηθικής τάξης. Θα έχει έρθει ο καθαρισμός, ο εξαγνισμός

Στην αρχαία τραγωδία, ο ήρωας (ηθικός αυτουργός) κεντρίζεται από προσωπικό δαίμονα, τη μοίρα ή το χρέος. Αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο και η αντίδρασή του έρχεται ως κάτι το αναπόφευκτο. Ο θεατής συμπονάει τον ήρωα και έρχεται στη θέση του. Η κάθαρση δεν έρχεται ως ανακούφιση για τον παθόντα, για παράδειγμα για τη μητέρα του Οιδίποδα, αλλά για τον ίδιο τον Οιδίποδα. Ο θεατής δεν διακατέχεται από κάποιο αίσθημα εκδίκησης προς τον Οιδίποδα, αλλά αντίθετα από αυτό της λύπης και της συμπαράστασης. Και αυτό γιατί ο Οιδίποδας έχει επίγνωση της κατάστασης, έχει αντιληφθεί το αδιέξοδο του και η τραγωδία έρχεται ως κάτι το μοιραίο. Ο ήρωας μάλιστα μπορεί να μην έχει επίγνωση του κακού που κάνει, αλλά αυτό δεν τον ανακουφίζει. Δε δικαιολογεί τον εαυτό του. Σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε ότι ο τραγικός ήρωας υποφέρει χωρίς να του αξίζει.

Στο διαρκές έγκλημα της Μεσογείου όμως ο κεντρικός ήρωας δεν διαισθάνεται το αδιέξοδο. Δεν διακατέχεται από τα συναισθήματα του τραγικού ήρωα ως υπεύθυνου των σφαλμάτων και των λαθών που έχουν προκαλέσει συμφορές. Δεν αποδίδει στον εαυτό του την έννοια του τραγικού σφάλματος, της «αμαρτίας», για να αναφερθούμε στο όρο που χρησιμοποίησε ο Αριστοτέλης. Δεν θεωρεί τον εαυτό του υπαίτιο του ηθικού προβλήματος για να προχωρήσει στην πράξη της τραγωδίας. Αντίθετα θεωρεί ότι υπεύθυνο είναι το ίδιο το θύμα και έτσι αρνείται να αναλάβει την ευθύνη για τα συνεχή και μαζικά εγκλήματα του Αιγαίου και της Μεσογείου.

Για τον Αριστοτέλη το ζητούμενο σε μια τραγωδία, είναι ο θεατής. Ο όρος κάθαρση έχει να κάνει με το συναισθηματικό αποτέλεσμα μιας παράστασης ως προς τον θεατή δηλαδή την κοινωνία. Είναι η ίδια η τραγική στιγμή αυτή που φέρνει την ψυχική ισορροπία και την ανακούφιση στο θεατή. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν τι είδους συναισθήματα δημιουργούνται σε όλους όσους παρακολουθούν μια ζωντανή «παράσταση» όπου το ηθικό πρόβλημα είναι σε εξέλιξη χωρίς να υπάρχει τραγωδία; Πού μπορεί να τους οδηγήσει η συναισθηματική τους ανισορροπία, όταν το φάρμακο της κάθαρσης που μπορεί να καθαρίσει το μίσος και το πάθος αρνείται να εκδηλωθεί;

Όπως σε κάθε τραγική παράσταση στο τέλος είναι απαραίτητο να προκύψει συναισθηματική ισορροπία του θεατή. Και αυτή θα έρθει ως μία και μοναδική φορά. Η τραγική παράσταση δεν αφηγείται επί σκηνής όλη την ιστορία, δεν κάνει μια συρραφή  τραγικών περιστατικών. Επικεντρώνεται σε μία, ως την κορυφαία τραγική πράξη, η οποία και μεταμορφώνει την τύχη του τραγικού ήρωα. Δεν υπάρχουν τραγωδίες, παρά μόνο τραγωδία.

Στη Μεσόγειο λοιπόν δεν υπάρχουν τραγωδίες, υπάρχουν εγκλήματα. Τραγωδίες δεν γίνονται κάθε μέρα. Η τραγωδία δεν μπορεί πάρα να έρθει έτσι όπως την γνωρίσαμε. Ως μία και μοναδική. Ως μία και καίριας σημασίας. Ως μία και κορυφαία πράξη. Ως κάθαρση. Ανεξάρτητα αν θα λέγεται ή όχι τραγωδία.

Διαβάστε περισσότερα

Ασύλληπτη οικολογική καταστροφή στην Σιβηρία [βίντεο]

Φωτεινή Δούλγκερη

Υπεράνθρωπες προσπάθειες καταβάλλονται στην Σιβηρία για την κατάσβεση των πυρκαγιών που έχουν ήδη κατακάψει τεράστιες εκτάσεις δάσους. Σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο της Ρωσίας, προσωπικό 10.000 ανθρώπων και τεχνικός εξοπλισμός περίπου 3.000 μηχανημάτων διαφόρων τύπων συμμετέχουν στην προσπάθεια κατάσβεσης.

Κατά το τελευταίο 24ωρο στην προσπάθεια κατάσβεσης έχουν εμπλακεί 12 αεροσκάφη, ρίχνοντας 993 τόνους νερού στα φλεγόμενα δασικά μέτωπα. Παράλληλα, αεροσκάφη Antonov An-26 πέταξαν στην περιοχή του Ιρκούτσκ και βομβάρδισαν με ιωδιούχο άργυρο τα σύννεφα, προκειμένου να βρέξει πάνω από τις πληγείσες περιοχές.

Πέντε περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχουν τεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όπως ανακοίνωσαν οι αρχές τις προηγούμενες ημέρες, η φωτιά έκαιγε επιφάνεια σχεδόν ίση με την έκταση του Βελγίου.

Σε εικόνες από δορυφόρο της NASA μπορεί να διακρίνει κανείς καπνό από τις φωτιές στη Σιβηρία που έχει εξαπλωθεί μέχρι την Αλάσκα και τις δυτικές ακτές του Καναδά.

 

euronews

Διαβάστε περισσότερα

Η αλλαγή στην «προβληματική» συμπεριφορά των παιδιών θα έρθει μέσα από το σπίτι

Στις συνεδρίες συμβουλευτικής γονέων συναντώ γονείς που μου εξηγούν το «πρόβλημα» που έχουν με το παιδί τους και μου ζητάνε να τους βοηθήσω. Η βοήθεια που μου ζητάνε συνήθως την αντιλαμβάνονται ως παρέμβαση στο ίδιο το παιδί, προκειμένου αυτό να καταλάβει ότι δεν φέρεται σωστά (ή όπως επιθυμούν οι γονείς) και να αλλάξει την συμπεριφορά του. Π.χ. ένα παιδί που είναι επιθετικό με τους φίλους του, ή αδιάφορο με τα μαθήματα του ή με την τακτοποίηση του δωματίου του, ή ένα παιδί που δεν υπακούει στις εντολές των γονιών του κλπ.

Το σημαντικό είναι πως οι γονείς αντιλαμβάνονται πως ίσως κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους και από τη στιγμή που τους απασχολεί αυτό, πολύ καλά κάνουν και ασχολούνται και ζητάνε βοήθεια. Το θέμα είναι όμως πως την βοήθεια την χρειάζονται εκείνοι και όχι το παιδί τους.

Και τι εννοώ με αυτό;

Ότι για να αλλάξει η συμπεριφορά ενός παιδιού, πρέπει πρώτα να αλλάξει η ιδιοσυγκρασία στους ίδιους τους γονείς. Ο ψυχολόγος, μόνος του χωρίς την συμπαράσταση των γονιών δεν θα καταφέρει επαρκώς να βοηθήσει ένα παιδί να αλλάξει ή να βελτιωθεί. Όταν το παιδί ξαναγυρίσει στο καθημερινό και οικείο του περιβάλλον, δηλαδή στο σπίτι, και βιώσει τις ίδιες συνθήκες και καταστάσεις, τότε το «πρόβλημα» θα ξαναεμφανιστεί.

Γιατί συνήθως η αντίδραση του παιδιού είναι ένα σύμπτωμα του «προβλήματος», η αιτία φαίνεται να βρίσκεται στην λειτουργία της οικογένειας. Την λειτουργία της οικογένειας,  αναπόφευκτα την διαχειρίζονται οι γονείς, άρα οι γονείς χρειάζεται να εντοπίσουν που είναι το πρόβλημα και πως το σύστημα δυσλειτουργεί και πρέπει να το αλλάξουν… τα παιδιά έπονται. Τότε, παρατηρούμε πως  η παρέμβαση του ψυχολόγου είναι πιο εύκολη και πιο σύντομη.

Είναι ωφέλιμο, να κατανοήσουν οι γονείς πως όταν καταφέρουν την εύρυθμη ροή της οικογένειας, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους, κατανοώντας πότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα και που, τότε όλα είναι πιο απλά. Και οι γονείς είναι ήρεμοι και τα παιδιά αισθάνονται ασφαλή.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πως ο ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να ξαναβρούν την δική τους «χαμένη» αξία, δύναμη και εμπιστοσύνη τόσο στον ίδιο τους τον εαυτό όσο και στην σχέση μεταξύ του ζευγαριού αλλά και με το παιδί τους.

Πηγή: paidi-efivos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Ως το τέλος Αυγούστου οι αιτήσεις για το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο ρεύματος - Αναλυτικά η διαδικασία

Ως το τέλος Αυγούστου θα πρέπει οι δικαιούχοι του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου ρεύματος να υποβάλουν την αίτηση ένταξης σε αυτό, προκειμένου να γίνει επανέλεγχος των προϋποθέσεων που πρέπει να πληρούν.

Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο οι δικαιούχοι του ΚΟΤ θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση κάθε χρόνο σε προθεσμία ενός μηνός από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος, η οποία έληξε στο τέλος Ιουλίου.

Οι αιτήσεις υποβάλλονται στην ιστοσελίδα της ΗΔΙΚΑ www.idika.gr (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης), η οποία αναμένεται σύντομα να ανοίξει την εφαρμογή για την υποβολή των αιτήσεων με βάση τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια του 2018.Υπενθυμίζεται ότι με την τελευταία υπουργική απόφαση του 2018 ορίστηκαν δύο κατηγορίες δικαιούχων του ΚΟΤ:Στην πρώτη κατηγορία (ΚΟΤ Α') εντάσσονται όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης και δικαιούνται έκπτωση 0,075 ευρώ ανά κιλοβατώρα στη χρέωση προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας.Στη δεύτερη (ΚΟΤ Β') εντάσσονται καταναλωτές που πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Για την κατηγορία αυτή η έκπτωση είναι 0,045 ευρώ ανά κιλοβατώρα.Όταν ανοίξει η εφαρμογή οι δικαιούχοι θα πρέπει να ακολουθήσουν έξι βήματα για την υποβολή των αιτήσεων τα οποία έχουν ως εξής:

• Βήμα 1. Με την είσοδό σας στο σύστημα θα σας ζητηθεί να επιβεβαιώσετε τον ΑΜΚΑ σας και να συναινέσετε στην επεξεργασία των στοιχείων που απαιτούνται (τα δικά σας, του/της συζύγου και των προστατευόμενων τέκνων σας).
• Βήμα 2. Μετά την συναίνεση σας, εμφανίζεται φόρμα που αναφέρει κάποια προσωπικά στοιχεία σας. Επιλέξτε για ποιο ΚΟΤ θέλετε να κάνετε αίτηση.
•  Βήμα 3. Απαραίτητη είναι η συμπλήρωση αριθμού παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης απαιτείται το e-mail και ένας αριθμός κινητού τηλεφώνου που θα χρησιμοποιηθούν για αποστολή τυχόν ειδοποιήσεων.
• Βήμα 4. Για αιτήσεις ΚΟΤ-Α απαιτείται να έχετε εγκεκριμένη αίτηση ΚΕΑ. Δεν ισχύει πλέον η απαίτηση επικαιροποιημένης αίτησης ΚΕΑ το τελευταίο δίμηνο. Αρκεί να υπάρχει ενεργή εγκεκριμένη αίτηση. Για ΚΟΤ-Α δεν απαιτείται η συγκατάθεση των φιλοξενούμενων ατόμων γιατί έχει δοθεί στο ΚΕΑ.
• Για αιτήσεις ΚΟΤ-Β ή ένταξης στο Μητρώο Ευάλωτων Πελατών, σε περίπτωση που το νοικοκυριό σας έχει και ενήλικα φιλοξενούμενα μέλη, για να δείτε αν πληροίτε τα κριτήρια απαιτείται η συγκατάθεση των φιλοξενούμενων ατόμων μέσω των κωδικών τους Taxisnet για την προσπέλαση των στοιχείων τους από την Α.Α.Δ.Ε. Αν για κάποιο άτομο απαιτείται συναίνεση αναφέρεται ευκρινώς.
• Βήμα 5. Εφόσον έχουν δοθεί όλες οι τυχόν απαιτούμενες συναινέσεις των ενήλικων μελών του νοικοκυριού σας, και έχουν συμπληρωθεί όλα τα απαιτούμενα πεδία, εμφανίζεται η πληροφορία αναφορικά με το εάν πληροίτε τα κριτήρια ή όχι.
• Βήμα 6. Για να καταστείτε δικαιούχος πρέπει να πατήσετε το κουμπί [Υποβολή Αίτησης]. Εάν πληροίτε τα κριτήρια του ΚΟΤ, εμφανίζεται και το όριο τετραμηνιαίας κατανάλωσης για τιμολόγηση με το ΚΟΤ που αιτηθήκατε. Στην αντίθετη περίπτωση, εμφανίζονται οι λόγοι απόρριψης αναλυτικά.

Στο συνημμένο έγγραφο παρατίθενται όλες οι πληροφορίες (προϋποθέσεις, διαδικασία, κλπ.) για τους ενδιαφερόμενους καταναλωτές, όπως τις έχει κωδικοποιήσει η ΔΕΗ σε μορφή ερωταπαντήσεων. 

 

^{Πηγή: ΑΠΕ}

Διαβάστε περισσότερα

Εμπορία ανθρώπων: Mια «βιομηχανία» πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ

Μάρθα Κίσκιλα

Η εμπορία ανθρώπων είναι δυστυχώς μια «βιομηχανία» πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που πλήττει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου. Εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά διακινούνται διασυνοριακά ή εντός της χώρας τους κάθε χρόνο. Εργάζονται σε νοικοκυριά, σε αγροκτήματα, σε εργοστάσια, σε βάρκες, σε ορυχεία και στους δρόμους, παρέχοντας φθηνή εργασία στις εξορύξεις, τη γεωργία, τα τρόφιμα, την ψυχαγωγία και τις βιομηχανίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Πολλοί από αυτούς μάλιστα μπορεί να εξαναγκάζονται σε εγκληματικές ενέργειες ή να στρατολογούνται για πολεμικές συγκρούσεις.
Στόχος των περισσότερων σωματεμπόρων είναι οι γυναίκες, καθώς το ποσοστό των θυμάτων φτάνει το 72%, ενώ η σεξουαλική εκμετάλλευση παραμένει ο νούμερο ένας λόγος για την εμπορία ανθρώπων, σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά και το έγκλημα (UNODC). Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι μεταξύ του 2004 και του 2016, ο αριθμός των παιδιών που έπεσαν θύματα trafficking υπερδιπλασιάστηκε. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ηνωμένων Εθνών κατά της εμπορίας ανθρώπων στις 30 Ιουλίου το aljazeera έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στα πολύπλοκα δίκτυα της απληστίας και διαφθοράς ανά τον κόσμο.
Μαλαισία: Βρέφη προς πώληση
Ένα προσοδοφόρο, παράνομο εμπόριο διαφημίζεται ανοιχτά στα Μαλαισιακά κοινωνικά μέσα: Η πώληση των μωρών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο παζάρι βρεφών που υπάρχει στον κόσμο.
Η Μαλαισία αποτελεί κόμβο, με τους αγοραστές να επιλέγουν το δικό τους μωρό με βάση το φύλο, τη φυλή και το χρώμα του δέρματος. Μερικά μωρά αγοράζονται από ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για να ξεκινήσουν μια οικογένεια. Άλλα πωλούνται σε εμπόρους και αναγκάζονται να γίνουν σκλάβοι σεξουαλικής εκμετάλλευσης, επαίτες ή «δωρητές» οργάνων.
Μάλιστα μπορεί κανείς να παραγγείλει ένα μωρό online, μέσα από δεκάδες καταλόγους «μητέρων», τις αποκαλούμενες «Bonda» που κάνουν αυτήν τη δουλειά.

Lover Boys

Στην Ολλανδία το φαινόμενο των lover boys που με διάφορους τρόπους προσεγγίζουν έφηβες τις οποίες είτε εξαπατούν είτε τις παντρεύονται και στη συνέχεια με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τις προωθούν για σεξουαλική εκμετάλλευση, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Πολλοί είναι αυτοί που είναι αποφασισμένοι να αφαιρέσουν αυτόν τον λεκέ από την κοινότητά τους. Ωστόσο το ζήτημα γίνεται πιο πολύπλοκο σε μια χώρα όπου η πορνεία είναι νόμιμη για τους πάνω από 18 ετών και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κόμβους διακίνησης ανθρώπων στη Δυτική Ευρώπη. 

 

Οι «νύφες» - σκλάβες της Ινδίας

Εδώ και δεκαετίες η εμπορία γυναικών που προορίζονταν για νύφες υπήρξε μια ακμάζουσα και κερδοφόρα επιχείρηση σε πολλά ινδικά κράτη. Στην πατριαρχική και φεουδαρχική Haryana για παράδειγμα, όπου υπάρχει έλλειψη γυναικών για γάμο, θεωρείται «φυσιολογικό» για τους άνδρες να αγοράζουν νεαρά κορίτσια που έχουν διακινηθεί από άλλα κράτη.

Δεν υπάρχουν επίσημα κυβερνητικά στοιχεία για τους αριθμούς των γυναικών που έχουν πέσει θύματα δικτύων σωματεμπορίας, αλλά πιστεύεται ότι πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και κορίτσια, ενώ πολλά από αυτά είναι κάτω από 18 ετών.

Γνωστές και ως «paros», ένας όρος που υποδηλώνει ότι μπορούν να αγοραστούν, βιάζονται τακτικά, εξαναγκάζονται σε γάμους και καταναγκαστική εργασία. Πολλές οικογένειες θεωρούν την αγορά μιας γυναίκας αποδεκτή λύση όταν δεν βρίσκουν μια ντόπια γυναίκα, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αγοράς μιας γυναίκας όταν η σύζυγος ενός ζευγαριού αδυνατεί να τεκνοποιήσει. 

Παγιδευμένοι στην Υεμένη

Από το 1991, μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης Siad Barre, ο εμφύλιος πόλεμος στη Σομαλία προκάλεσε ένα μεγάλο και σταθερό ρεύμα εξόδου από τη χώρα. Οι Σομαλοί τρέπονται σε φυγή τακτικά στην Υεμένη, με τις λεγόμενες «βάρκες θανάτου» και καθώς κάνουν το εξαντλητικό ταξίδι βρίσκονται στο έλεος των λαθρεμπόρων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες ζωές για το κέρδος.

Ένα αβέβαιο μέλλον τους περιμένει στην Υεμένη. Συχνά ζουν σε συνθήκες φτώχειας, αγωνίζονται να βρουν δουλειά, αντιμετωπίζουν διακρίσεις και μπορούν να πέσουν θύματα εμπορίας ανθρώπων. Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την Υεμένη για τη Σαουδική Αραβία, θα πέσουν και πάλι στα χέρια των λαθρεμπόρων που είναι διαβόητη για να τις απαγωγές και τον βασανισμό των προσφύγων 

 «Θαλάσσιοι» σκλάβοι

Το 2015, στα απομακρυσμένα νησιά της ανατολικής Ινδονησίας το φαινόμενο της σκλαβιάς άρχισε να εκτινάσεται σε τεράστια κλίμακα. Η παράνομη αλιεία στα χωρικά ύδατα της Ινδονησίας αυξήθηκε σε ακραίο επίπεδο, αλλά πολλά από τα αλιευτικά σκάφη της Ταϊλάνδης που ήταν υπεύθυνα γι 'αυτό, επιβαρύνονταν με ένα χειρότερο μυστικό. Περισσότεροι από 2.000 άνδρες ήταν υποδουλωμένοι σε αυτά κι εργάζονταν ακόμη και για μια δεκαετία χωρίς αμοιβή. 

 

Εμπόριο οργάνων

Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν κατά καιρούς προωθήσει πολιτικές για να καταστείλουν την πώληση ανθρώπινων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Αλλά οι απελπισμένοι παραλήπτες, οι δωρητές που δέχονται τα χρήματα και οι έμποροι έχουν διατηρήσει αυτή την παράνομη βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Η «άνθηση» του συγκεκριμένου εμπορίου είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και στις αναπτυγμένες ΗΠΑ, ικανός αριθμός συγγενών αποφεύγει την πανάκριβη ταφή των ανθρώπων του, παραχωρώντας έναντι ενός τιμήματος το άψυχο σώμα, σε εταιρείες που έχουν αναπτύξει τις δραστηριότητές τους στο ίντερνετ.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε πρόσφατα μια έκθεση στην οποία εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η εμπορία οργάνων παραμένει σε μεγάλο βαθμό ατιμώρητη. Ζήτησε δε αυξημένη διεθνή συνεργασία για την εξάρθρωση των εγκληματικών δικτύων τα οποία διακινούν τα ανθρώπινα όργανα από κράτη κυρίως της Ασίας, της Μέσης Ανατολής ή της  Αφρικής,  που μαστίζονται από τον πόλεμο, την αναγκαστική μετανάστευση, την καταστροφή οικογενειακών δομών και την οικονομική ανασφάλεια. 

 

Το εμπόριο των Ροχίνγκια

Εκατοντάδες χιλιάδες κορίτσια και γυναίκες Ροχίνγκια έχουν εγκαταλείψει τη Μιανμάρ για να ξεφύγουν από την στρατιωτική καταστολή που ξεκίνησε το 2017. Χιλιάδες επέζησαν από βιασμό και τη σφαγή των οικογενειών τους. Στα hotspot του Μπαγκλαντές νόμιζαν ότι θα ήταν ασφαλείς. Αλλά μέσα στις σκηνές που φιλοξενούν σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, γυναίκες και κορίτσια αγοράζονται και πωλούνται, ενώ πολλές βιάζονται και εκδίδονται από ανθρώπους που επιδιώκουν να τις εκμεταλλευτούν. 

«Baby farming» στην Νιγηρία

Στη Νιγηρία, οι άτεκνοι γάμοι θεωρούνται μερικές φορές ντροπιαστικοί ή ακόμα και αποτέλεσμα μαύρης μαγείας. Την ίδια στιγμή, οι ανύπαντρες μητέρες αποδοκιμάζονται και οι εκτρώσεις απαγορεύονται, καθώς είναι παράνομες. Αυτό βοήθησε στη δημιουργία και άνοδο κάποιων κερδοφόρων και «βρόμικων» εμπορίων.

Το ένα αφορά ένα ψεύτικο φάρμακο, το οποίο μη πιστοποιημένοι γιατροί παρέχουν σε ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, μαζί με συμβουλές και άλλες θεραπείες γονιμότητας. Αλλά μια πολύ πιο ακραία πρακτική είναι η το «baby farming», στην οποία οι κλινικές και τα ορφανοτροφεία πωλούν ανεπιθύμητα νεογέννητα σε ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά για να βγάλουν χρήματα, χωρίς τις επίσημες διαδικασίες υιοθεσίας.

Διαβάστε περισσότερα

Ο Χρί­στος Κα­λα­βρού­ζος «ξα­να­ζω­ντα­νεύ­ει» τον Σω­κρά­τη

Το αρι­στούρ­γη­μα της νε­ο­ελ­λη­νι­κής λο­γο­τε­χνί­ας «Η αλη­θι­νή απο­λο­γία του Σω­κρά­τη», του Κώστα Βάρ­να­λη, με την εμ­βλη­μα­τι­κή ερ­μη­νεία του Χρί­στου Κα­λα­βρού­ζου, θα πα­ρου­σια­στεί για μία πα­ρά­στα­ση στο 33ο Φε­στι­βάλ του Αρ­χαί­ου Θε­ά­τρου Οι­νια­δών (κοντά στο χωριό Κα­το­χή της Αι­τω­λο­α­καρ­να­νί­ας), το Σάβ­βα­το 10 Αυ­γού­στου.

Η πα­ρά­στα­ση της «Αλη­θι­νής απο­λο­γί­ας του Σω­κρά­τη» έχει μακρά ιστο­ρία και έχει δε­χτεί τον έπαι­νο της κρι­τι­κής και τον εν­θου­σια­σμό του κοι­νού όπου κι αν παί­χτη­κε. Πρό­κει­ται για ένα ρε­σι­τάλ ερ­μη­νεί­ας που φέρει την υπο­κρι­τι­κή σφρα­γί­δα του Χρί­στου Κα­λα­βρού­ζου. Η σκη­νο­θε­σία είναι του Χρί­στου Σιο­πα­χά (με σκη­νο­θε­τι­κή επι­μέ­λεια του Χρί­στου Κα­λα­βρού­ζου), τα σκη­νι­κά και τα κο­στού­μια είναι του αεί­μνη­στου βρα­βευ­μέ­νου σκη­νο­γρά­φου Βα­σί­λη Φω­τό­που­λου και η μου­σι­κή του Μι­χά­λη Χρι­στο­δου­λί­δη. Για την ερ­μη­νεία του αυτή, ο Χρί­στος Κα­λα­βρού­ζος έχει απο­σπά­σει στο πα­ρελ­θόν δι­θυ­ραμ­βι­κές κρι­τι­κές, καθώς αυτή απο­τε­λεί σταθ­μό στη μακρά θε­α­τρι­κή του δια­δρο­μή.

Ο βαρ­να­λι­κός λόγος δε θα μπο­ρού­σε να βρει κα­λύ­τε­ρο εκ­φρα­στή. Ένας σπου­δαί­ος ηθο­ποιός και τη «στόφα» του λαϊ­κού καλ­λι­τέ­χνη. Αυ­θε­ντι­κός και γνή­σιος στην έκ­φρα­ση, στο λόγο, στην κί­νη­ση. Δού­λε­ψε – μα­θή­τευ­σε δίπλα σε με­γά­λους του ελ­λη­νι­κού θε­ά­τρου (Κουν – Κα­τρά­κης) και έχει ερ­μη­νεύ­σει ρό­λους με­γά­λους και δύ­σκο­λους που ση­μά­δε­ψαν τη θε­α­τρι­κή του πο­ρεία. Οπως ο μο­νό­λο­γος του Μα­κρυ­γιάν­νη και ο μο­νό­λο­γος του Ιε­ρο­μό­να­χου στη «Γυ­ναί­κα της Ζά­κυ­θος».

Γνή­σια λαϊ­κός άν­θρω­πος, η αν­θρω­πιά που πη­γά­ζει από τα μάτια του αφο­πλί­ζει. Και από μια γενιά που όπως ο ίδιος μας είπε «είχε το Βάρ­να­λη για μα­ξι­λά­ρι». Στοι­χεία απα­ραί­τη­τα για να νιώ­σει ο θε­α­τής το βαρ­να­λι­κό λόγο και να δει τη δική του πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, «την ανά­γκη για μια συλ­λο­γι­κή «γρο­θιά» ενά­ντια σε όλα όσα μας απο­ξε­νώ­νουν και θρέ­φουν τον φόβο και την απο­στα­σιο­ποί­η­ση από όλα όσα μας τα­λαι­πω­ρούν. Μας μά­γε­ψε με το θε­α­τρι­κό τρόπο με τον οποίο στο τέλος απέ­δω­σε τη λέξη «πα­τρί­δα» και άφησε τα λόγια του ποι­η­τή να κυ­λή­σουν μέσα μας», όπως μου είπε φίλη που είδε την πα­ρά­στα­ση.

Για τον Χρ. Κα­λα­βρού­ζο η «Αλη­θι­νή απο­λο­γία του Σω­κρά­τη» είναι «ένα συ­γκλο­νι­στι­κό έργο της νε­ο­ελ­λη­νι­κής λο­γο­τε­χνί­ας που ση­μά­δε­ψε μια ολό­κλη­ρη εποχή, κό­ντρα στο κα­θε­στώς της αδι­κί­ας, στη μα­σκα­ρε­μέ­νη δη­μο­κρα­τία, στους μη­χα­νι­σμούς των ‘’σο­φι­στά­δω­ν’’ της πο­λι­τι­κής, της ηθι­κής και της τέ­χνης κάθε από­χρω­σης, δη­λα­δή σ’ εκεί­νους που δεν αξί­ζει το κόπο να είσαι πρώ­τος ή τε­λευ­ταί­ος ανά­με­σα σε τε­λευ­ταί­ους που θε­ω­ρού­νε τον εαυτό τους πρώτο.

Έργο που μας δι­δά­σκει και οδη­γεί στη συλ­λο­γή, τον προ­βλη­μα­τι­σμό για ζη­τή­μα­τα που έχουν ση­μα­σία στις μέρες της πα­ρακ­μής, της εξα­θλί­ω­σης και της βαρ­βα­ρό­τη­τας της επο­χής μας».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χρ. Κα­λα­βρού­ζος ανε­βά­ζει την πα­ρά­στα­ση. Ερ­μή­νευ­σε το μο­νό­λο­γο πρώτη φορά στα 1987 στο Εθνι­κό Θέ­α­τρο και απέ­σπα­σε δι­θυ­ραμ­βι­κές κρι­τι­κές. Εκτο­τε έχει δώσει πάνω από 200 πα­ρα­στά­σεις σε όλη τη χώρα σε δια­φο­ρε­τι­κές χρο­νι­κές στιγ­μές τη δε­κα­ε­τία του 1990 και μετά το 2000.

«Η πρώτη πα­ρου­σί­α­ση στο Εθνι­κό Θέ­α­τρο μου προ­σέ­δω­σε ένα δαι­μό­νιο με­ρά­κι. Τώρα πλέον, ώρι­μος, με τρα­γι­κή πείρα ζωής και τε­χνι­κής, στέ­κο­μαι με ευ­λά­βεια, ευ­θύ­νη, αγω­νία και αγάπη για να απο­δώ­σω και να συμ­βάλ­λω να ανα­γνω­ρι­σθεί η πο­λι­τι­κή, κοι­νω­νι­κή, ηθική πνευ­μα­τι­κή αι­σθη­τι­κή που τόσο μας λεί­πει. Σε μια εποχή κα­τά­πτω­σης και σήψης ο βαρ­να­λι­κός λόγος θα βοη­θή­σει την κοι­νω­νία της αδρά­νειας και της διαιώ­νι­σης του ‘’το του κρείτ­το­νος συμ­φέ­ρο­ν’’ και θα την σπρώ­ξει προς τα εμπρός».

Είναι μια πα­ρά­στα­ση που αξί­ζει να τη δούμε. «Η ει­ρω­νεία, η κο­ροϊ­δία, ο χλευα­σμός, ο σαρ­κα­σμός δέ­νο­νται αρ­μο­νι­κά σ’ ένα παι­χνί­δι αντι­θέ­σε­ων που γεννά το γέλιο και φθά­νει στο πι­κρό­γε­λο. Το από­σταγ­μα της τρα­γι­κής μορ­φής του Σω­κρά­τη που φέρ­νει το στίγ­μα της γνώ­σης, της ιστο­ρι­κής πεί­ρας 3000 χρό­νων» (Χρ. Κα­λα­βρού­ζος).

https://atexnos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Οι 2 διαφορετικοί κόσμοι που ζούμε μέσα από 15 φωτογραφίες

Ο Uğur Gallenkuş από την Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας μας παρουσιάζει μέσα από 15 φωτογραφίες τα ζητήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή κοινωνία.

Η κοινωνική αδικία και ο πόλεμος είναι μερικά από αυτά.
Βάζοντας τις φωτογραφίες δίπλα δίπλα μας ξυπνάει περίεργα συναισθήματα, συμφωνείτε;

Ad

Ad

Διαβάστε περισσότερα

Η αρτιότερη κλοπή δεδομένων στην ψηφιακή ιστορία

Το «The Great Hack» παρουσιάζει λεπτομέρειες για το μεγαλύτερο σκάνδαλο δεδομένων στη σύγχρονη εποχή. Εμείς εξηγούμε πώς αξιοποιήθηκαν αυτά.

Το σκάνδαλο Facebook-Cambridge Analytica αποτελεί, πιθανότατα, την πιο οργανωμένη και εκτεταμένη συλλογή προσωπικών δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αποκάλυψή του, αν και προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις -αναγκάζοντας τον Mark Zuckerberg να παρουσιαστεί ενώπιον εθνικών φορέων όπως το αμερικανικό Κογκρέσο για να δώσει εξηγήσεις- απέτυχε, όπως όλα δείχνουν, να αφυπνίσει το ευρύ κοινό, που επιμένει να εκθέτει τη ζωή του στα ψηφιακά μανταλάκια.
Όμως, ο αντίκτυπός του ήταν τόσο δυνατός που εγκαθίδρυσε κλίμα φόβου επανάληψης αντίστοιχων φαινομένων σε κάθε εκλογική αναμέτρηση έκτοτε και επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο την πεποίθηση πως τα δεδομένα είναι ο πιο πολύτιμος πόρος στον κόσμο.

Πληροφορία

Το σκάνδαλο αφορούσε την παράνομη συλλογή και επεξεργασία δεδομένων εκατομμυρίων χρηστών του Facebook, με απώτερο σκοπό να χειραγωγηθεί η «κοινή γνώμη» και να δημιουργηθεί θετική προδιάθεση για την εκλογή του, νυν προέδρου, Donald Trump.

Τα γεγονότα μέσα από τα μάτια των πρωταγωνιστών

Το ντοκιμαντέρ «The Great Hack» εκθέτει τα γεγονότα υπό την οπτική της Carole Cadwalladr, δημοσιογράφου της εφημερίδας The Guardian η οποία έφερε στη δημοσιότητα το θέμα, του David Carroll, Αναπληρωτή Καθηγητή στο Parsons School of Design που μήνυσε -ανεπιτυχώς- την Cambridge Analytica για παράνομη κατοχή προσωπικών του δεδομένων, και της Brittany Kaiser, πρώην Διευθύντριας Επιχειρηματικής Ανάπτυξης της Cambridge Analytica που παρείχε πληροφορίες σε δημοσιογράφους.
Αν και ο τίτλος είναι παραπλανητικός, καθώς δεν υπήρξε κανενός είδους «χακάρισμα», πέρα από τις εξιστορήσεις των πρωταγωνιστών μας παρουσιάζονται προσωπικές ιστορίες και μαρτυρίες παραγόντων και από τις δύο πλευρές του τεράστιου σκανδάλου.
Λιγότερα από δύο χρόνια από τη μέρα που η πρωτοφανής αυτή υπόθεση είδε το φως της δημοσιότητας, κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να παρακολουθήσει πώς μια σύμπραξη εταιρειών κατάφερε, με τη χρήση παράνομα αποκτηθέντων προσωπικών δεδομένων των ίδιων των πολιτών διάφορων χωρών, να επηρεάσει την «κοινή γνώμη» και να τη στρέψει προς το επιθυμητό αποτέλεσμα στην εκάστοτε ψηφοφορία.

Ψυχολογικός πόλεμος με αθώες εφαρμογές

Εμείς δε θα ακολουθήσουμε την πεπατημένη οδό αλλά, με αφορμή το ντοκιμαντέρ και το εν λόγω σκάνδαλο, θα εστιάσουμε στις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για την αλίευση των δεδομένων ευελπιστώντας να ενημερώσουμε τους αναγνώστες για την αθέατη αλλά επικίνδυνη πτυχή των κοινωνικών δικτύων με την οποία έρχονται σε επαφή καθημερινά.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Aleksandr Kogan, ψυχολόγος, επιστήμονας δεδομένων και Λέκτορας (τότε) στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, δημιούργησε την εφαρμογή-ερωτηματολόγιο «This Is Your Digital Life» για το Facebook. Με τη συναίνεση των χρηστών της, η εφαρμογή αυτή συγκέντρωνε δεδομένα που θα χρησιμοποιούνταν για ακαδημαϊκές έρευνες. Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι επέτρεπε και την εμπορική χρήση των δεδομένων.
Όπως προέκυψε από τα στοιχεία των αποκαλύψεων, ο Kogan είχε υποκλέψει την πρωτοποριακή μέθοδο ανάλυσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς που δημιούργησε ο Michal Kosinski, τότε φοιτητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο, και τη χρησιμοποιούσε κακόβουλα στη δική του εφαρμογή για να δημιουργήσει ένα εργαλείο ψυχολογικού πολέμου, καθώς συνεργαζόταν με τη βρετανική εταιρεία έρευνας συμπεριφοράς και στρατηγικής επικοινωνίας Strategic Communication Laboratories, η οποία αποκτούσε τα δεδομένα που συλλέγονταν. Σημειώστε εδώ ότι η SCL διέθετε τμήμα που χρησιμοποιούσε μηνύματα βασισμένα σε δεδομένα ώστε να προσφέρει εκλογικές επιτυχίες στους (πολιτικούς) πελάτες της.

Δεν πρόκειται για την αριστερά ή τη δεξιά, το Leave ή το Remain, τον Trump ή όχι. Πρόκειται για το αν είναι πραγματικά δυνατό να έχουμε ελεύθερες και δίκαιες εκλογές ξανά.

Carole Cadwalladr Δημοσιογράφος

Η SCL είχε και μια θυγατρική στις ΗΠΑ, την Cambridge Analytica. Αντιπρόεδρος αυτής ήταν ο Steve Bannon, ο οποίος διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος στην προεδρική εκστρατεία του Donald Trump και κατόπιν Επικεφαλής Στρατηγικής του Λευκού Οίκου και Ανώτερος Σύμβουλος του Προέδρου. Βλέπετε λοιπόν πώς διασυνδέονταν οι εταιρείες και τα πρόσωπα-κλειδιά σε σημαντικές θέσεις.
Ας δούμε τώρα πώς ακριβώς επετεύχθη η τεραστίων διαστάσεων συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, πώς αυτά αναλύθηκαν και αξιοποιήθηκαν για να οδηγήσουν στη χειραγώγηση των ψηφοφόρων αλλά και γενικότερα τη δύναμη που μπορούν να παρέχουν σε οποιονδήποτε τα κατέχει. Ίσως ξενίσουν ορισμένους από εσάς όσα ακολουθούν παρακάτω, εντούτοις δεν είναι τίποτα περισσότερο από αναφορά σε γνωστές πρακτικές που χρησιμοποιούνται καθημερινά στη διαδικασία που ονομάζεται «data mining».

Στατιστικά

Μέσω της εφαρμογής του Kogan, οι δύο εταιρείες εκμεταλλεύτηκαν τεχνικές αδυναμίες (;) του Facebook και συνέλεξαν όχι μόνο δημόσια αναρτημένες πληροφορίες των συναινούντων χρηστών μα και προσωπικά δεδομένα αυτών αλλά και των «φίλων» τους (σ.σ. εδώ βλέπουμε πώς ένα άτομο μπορεί να γίνει επικίνδυνο για τον κύκλο του σε ένα κοινωνικό δίκτυο). Αυτό τους επέτρεψε να δημιουργήσουν στατιστικά για τα υποκείμενα-ψηφοφόρους, ένα σημαντικό στάδιο για την αλίευση δεδομένων.
Βέβαια, αυτό δεν περιορίστηκε στο Facebook. Η Cambridge Analytica βρέθηκε να έχει στην κατοχή της σωρεία δεδομένων που αγοράστηκαν από τράπεζες, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, μέχρι και από βιβλιοθήκες (αυτά που κατά καιρούς εμφανίζονται ως «διαρροές»).

Πληροφορία

To «This Is Your Digital Life» συνέλεξε δεδομένα από 87 εκατομμύρια προφίλ χρηστών του Facebook, ενώ η Cambridge Analytica ισχυριζόταν ότι διέθετε, κατά μέσο όρο, 5.000 στοιχεία για κάθε μεμονωμένο ψηφοφόρο.

Ταξινόμηση

Τα στοιχεία που συνελέχθησαν αναλύθηκαν και ταξινομήθηκαν σε σύνολα δεδομένων, σύμφωνα με επιλεγμένα κριτήρια. Αν τυχόν αναρωτιέστε πώς μπορεί ένα προφίλ να παρέχει σχετικά με την υπόθεση δεδομένα για ταξινόμηση και ποια είναι αυτά, να αναφέρουμε ότι υπάρχει ήδη από το 2013 έρευνα που αποδεικνύει ότι αρκούν ελάχιστα «likes» ενός χρήστη για να προβλέψουν, μεταξύ άλλων, τη φυλή του αλλά και το πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει, με ποσοστό επιτυχίας 95% και 85% αντίστοιχα.

Συσχετισμός

Η ταξινόμηση οδηγεί στο επόμενο βήμα, τον συσχετισμό των δεδομένων. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί πολύ απλά, με την εξής (ενδεικτική) ακολουθία: α) ο τάδε υποψήφιος (ή το κόμμα του) έχει μεγαλύτερη υποστήριξη από λευκούς ψηφοφόρους. β) Η δείνα πολιτεία έχει περισσότερους λευκούς κατοίκους. Συνεπώς, γ) οι πιθανότητες νίκης του υποψήφιου στη συγκεκριμένη πολιτεία είναι αυξημένες.

Ομαδοποίηση

Κατά την ομαδοποίηση, τα σύνολα δεδομένων χωρίζονται σε ομάδες, ανάλογα με τις ομοιότητες που εμφανίζουν. Ακολουθώντας το παραπάνω παράδειγμα, οι λευκοί ψηφοφόροι που είναι ταυτόχρονα ανύπαντροι και έχουν χαμηλό εισόδημα μπορούν να αποτελέσουν μια ομάδα προς στόχευση για την καμπάνια ενός υποψήφιου.

Εντοπισμός προτύπων

Τα πρότυπα εδώ είναι σταθερά επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά. Λόγου χάρη, οι υποστηρικτές του Trump αναπαρήγαγαν συγκεκριμένες πεποιθήσεις και συμπεριφορές. Ο εντοπισμός των προτύπων είναι ιδιαίτερα σημαντική διαδικασία, καθώς επιτρέπει τη δημιουργία ψυχολογικού προφίλ αλλά και καθιστά δυνατή την πρακτική που ακολουθεί.

Πληροφορία

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προφίλ βασίστηκαν στα λεγόμενα «Μεγάλα Πέντε» χαρακτηριστικά της ανθρώπινης προσωπικότητας, δηλαδή τη δεκτικότητα, την ευσυνειδησία, την εξωστρέφεια, την τερπνότητα και τον νευρωτισμό.

Προσδιορισμός ανωμαλιών

«Ανωμαλία» είναι κάποιο στοιχείο που δεν εμπίπτει σε ένα σύνολο δεδομένων. Μένοντας στο ίδιο παράδειγμα ώστε να είναι πιο κατανοητή η εξήγηση, ας υποθέσουμε ότι ένας υποψήφιος γνωρίζει πως στις περισσότερες πολιτείες οι υποστηρικτές του είναι λευκοί και ανύπαντροι. Όμως, τα στοιχεία δείχνουν ότι σε κάποια άλλη πολιτεία παρουσιάζεται άνοδος στην υποστήριξη από έγχρωμους, παντρεμένους ψηφοφόρους. Αυτή είναι μια «ανωμαλία» που, φυσικά, θα επιχειρήσει να την αξιοποιήσει προς όφελός του.

(Στατιστική) παλινδρόμηση

Αυτή είναι μια τεχνική που εντοπίζει τη σχέση κάποιων μεταβλητών σε ένα σύνολο δεδομένων. Στο παράδειγμά μας, ο υποψήφιος πρέπει να μάθει γιατί στη μία εκείνη πολιτεία αυξάνεται η υποστήριξη από έγχρωμους ψηφοφόρους, ενώ στις άλλες όχι. Ανατρέχοντας στα δεδομένα που διαθέτει, θα διαπιστώσει ότι οι έγχρωμοι πολίτες στη συγκεκριμένη πολιτεία είναι πιο δεκτικοί σε ένα, επίσης συγκεκριμένο, μήνυμα. Οπότε, θα χρησιμοποιήσει το ίδιο ή παρεμφερές μήνυμα επιχειρώντας να επηρεάσει τους έγχρωμους πολίτες άλλων πολιτειών.

Πρόβλεψη

Αφού έχουν προηγηθεί ορισμένες από τις προαναφερθείσες τεχνικές, όπως η ταξινόμηση και ο συσχετισμός, χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματά τους για να εντοπιστούν οι τάσεις και να προβλεφθούν μελλοντικές εξελίξεις. Ένα απλό παράδειγμα: ο υποψήφιος μαθαίνει ότι θα μειωθεί η υποστήριξη στην Χ πολιτεία ή ότι θα αυξηθεί στην Ψ. Θα προσαρμόσει κατάλληλα την καμπάνια του ώστε να «πιάσει στον ύπνο» τον αντίπαλο που δεν έχει αυτήν τη γνώση.
Εδώ θα κάνουμε μια μικρή ανακεφαλαίωση για να τονίσουμε την, τρομακτική, ψηφιακή καθημερινότητα και την κοινωνική προέκτασή της. Όπως είπαμε, μια -άγνωστη έως τότε στο ευρύ κοινό- εταιρεία αξιοποίησε δυνατότητες που παρείχε το -μακράν μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο- Facebook, σε συνδυασμό με κοινωνική μηχανική και λίγη ψυχολογία, ώστε να κατανοήσει λεπτομερώς τους ψηφοφόρους και κατόπιν τους χειραγώγησε για να πετύχει την εκλογή συγκεκριμένου υποψήφιου.
Θα υπενθυμίσουμε, επίσης, ότι όσο αθώο ή «αδιάφορο» και αν πιστεύετε ότι είναι το προφίλ σας, μπορεί να παρέχει αμέτρητες πληροφορίες που θα επιτρέψουν σε όποιον τις συγκεντρώσει να σας γνωρίζει περισσότερο και από όσο γνωρίζετε εσείς οι ίδιοι τον εαυτό σας. Αυτό θα του δώσει τη δύναμη να ελέγχει αλλά και να μεταβάλλει τη συμπεριφορά και τις πεποιθήσεις σας κατά το δοκούν.

Τα δεδομένα εναντίον των ιδιοκτητών τους

Αφού αναφέραμε τη συλλογή δεδομένων, ας περάσουμε στο δεύτερο σκέλος, αυτό της χειραγώγησης των ψηφοφόρων. Έχοντας στη διάθεσή της τα απαιτούμενα δεδομένα και γνωρίζοντας πού χρειάζεται να στοχεύσει, η Cambridge Analytica χρησιμοποίησε μια άλλη γνωστή μέθοδο, τη μαζική δημοσίευση ψευδών ειδήσεων που είχαν στόχο να προωθήσουν τον υποψήφιο που στήριζε, να πλήξουν τους αντιπάλους του ή να επηρεάσουν αναποφάσιστους ψηφοφόρους. Ανυπόστατα δημοσιεύματα, ως ακόμα και κατασκευασμένα βίντεο, συντέλεσαν στην αλλοίωση της πραγματικότητας.
Επίσης, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι διαφημίσεις στα κοινωνικά δίκτυα, το YouTube κι αλλού. Αυτές μπορεί να στηλίτευαν τους αντιπάλους ή να περιείχαν ψευδείς πληροφορίες και αοριστολογίες μα, με τη συνεχή προβολή τους, απέκτησαν αληθοφανή υπόσταση και κατέληξαν να επηρεάσουν έναν αριθμό ανθρώπων ικανό να κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ένα ακόμα στοιχείο που φανερώνει τη δύναμη των δεδομένων και τη λεπτομερή στόχευση που επιτρέπουν είναι το γεγονός ότι η Cambridge Analytica διαίρεσε τον πληθυσμό των ΗΠΑ σε 32 τύπους προσωπικοτήτων και επικεντρώθηκε μόνο σε 17 πολιτείες. Από την χρονική περίοδο κατά την οποία ο Trump επισκέφτηκε συγκεκριμένα μέρη μέχρι τα μηνύματα που χρησιμοποίησε στην εκστρατεία του, τα πάντα ήταν βασισμένα σε δεδομένα.

Οι νευρωτικοί ψηφοφόροι τείνουν να παρακινούνται από επιχειρήματα ορθολογικά και βασισμένα στον φόβο, ενώ οι εσωστρεφείς, ευχάριστοι ψηφοφόροι είναι πιο επιρρεπείς σε παράδοση και συνήθειες και οικογένεια και κοινότητα.

Alexander Nix CEO της Cambridge Analytica

Φυσικά, όλα ήταν προσωποποιημένα σε απίστευτο βαθμό. Με τη βοήθεια ενός ακόμα χαρακτηριστικού του Facebook, των «σκοτεινών δημοσιεύσεων», οι ψηφοφόροι δε λάμβαναν απλά διαφορετικά, συνήθως ατομικά, μηνύματα αλλά αυτά ήταν προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Χρώματα, ήχοι, γραμματοσειρές και κάθε άλλο στοιχείο ανταποκρίνονταν στην προσωπικότητα του παραλήπτη.
Τώρα, αν θεωρείτε ότι όλο αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, να σας ενημερώσουμε ότι η Cambridge Analytica ή η μητρική της SCL εμπλέκονται στην υποστήριξη της καμπάνιας για το «Leave» στη Μεγάλη Βρετανία, στην «Πορτοκαλί Επανάσταση» της Ουκρανίας αλλά και σε αρκετές ακόμα χώρες, όπως η Ιταλία, η Ινδία και η Νιγηρία. Διόλου τυχαία, σε καθεμιά περίπτωση επήλθε το αποτέλεσμα για το οποίο ζητήθηκε η συνδρομή των εταιρειών.

Στην εποχή της τεχνολογικής ψυχομέτρησης

Καθώς η τεχνολογία τρέχει με ρυθμούς που είναι αδύνατο να κατανοήσουμε όλοι μας, τα δεδομένα μας έχουν μεταβληθεί σε πολύτιμο αγαθό που, στα κατάλληλα χέρια, μπορεί να καθορίσει ακόμα και τον τρόπο που σκεφτόμαστε.
Ίσως δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, αφού η φυσιογνωμική και η ψυχολογία είναι γνωστές εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Όμως, με τη συμβολή της τεχνολογίας, υπάρχει πλέον η δυνατότητα άμεσης και μαζικής ανάλυσης της προσωπικότητας των ανθρώπων, οπουδήποτε στον πλανήτη.
Κι αν εξακολουθείτε να είστε δύσπιστοι και θεωρείτε ότι όλα αυτά δε σας αφορούν (όπως, ενδεχομένως, πίστευαν και τα θύματα του σκανδάλου), μπορείτε να αγνοήσετε τις φωνές που εφιστούν την προσοχή στα ψυχολογικά προφίλ, τις βιομετρικές αναλύσεις και κάθε παρεμφερή τεχνολογία. Σκεφτείτε όμως το εξής απλό: έχει τύχει ποτέ να απαντήσετε «για πλάκα» σε κάποιο κουιζ που ανακαλύψατε τυχαία στο Διαδίκτυο; Αν ναι, γνωρίζετε με βεβαιότητα τι έγιναν οι απαντήσεις σας;
Κλείνοντας, θα επαναλάβουμε αυτό που έχουμε υιοθετήσει ως μότο: «να αψηφάτε τους κανόνες της αναδυόμενης τάξης της Πληροφορίας». Όσο αθώοι και αν φαίνονται. Προφανώς, είναι αδύνατο να αποσυνδεθούμε. Μπορούμε, όμως, να δυσκολέψουμε την ανεξέλεγκτη ροή των προσωπικών μας δεδομένων. Μην αγνοείτε πως, ανά πάσα στιγμή, γίνονται αγοραπωλησίες και επεξεργασίες προσωπικών δεδομένων -ίσως και των δικών σας- από μια Cambridge Analytica κάπου στον κόσμο.
osarena

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΩΠΗΛΑΤΙΚΟ ΔΙΑΠΛΟΥ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ.

Ενημερώνουμε τους φίλους μας και τα σωματεία που θέλουν να συμμετέχουν, ότι ο κωπηλατικός διάπλους της Λ/Θ 2019 θα διεξαχθεί το Σάββατο στις 31 Αυγούστου το απόγευμα 16.00 με αφετηρία τη δυτική παραλία Αιτωλικού και τερματισμό το λιμάνι Μεσολογγίου. Λεπτομέρειες για την διοργάνωση σε λίγες ημέρες που θα ετοιμασθεί η προκήρυξη. 

Ο κωπηλατικός διάπλους δεν είναι αγώνας! Είναι γιορτή και σκοπός του είναι η προβολή της Λιμνοθάλασσας, της πλούσιας ορνιθοπανίδας και του αθλήματος ! 

Η συμμετοχή είναι ανοικτή για όλους όσους θέλουν να κωπηλατήσουν στα ήρεμα και φιλόξενα νερά της. Μπορούν να λάβουν μέρος όσοι διαθέτουν καγιάκ, κάνοε,SUP, όλων των ειδών και κατηγοριών. Πληροφορίες και εγγραφές στο nommes@live.com & 6974271607.

 

Διαβάστε περισσότερα

Πρόσκληση υποβολής αιτήσεων για εκπαιδευτές ΔΙΕΚ.

Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ δημοσίευσε σήμερα, την πρόσκληση υποβολής αιτήσεων για εκπαιδευτές ΔΙΕΚ. Δείτε την ανακοίνωση στον ιστότοπο του ΙΝΕΔΙΒΙΜ εδώ:

https://www.inedivim.gr

 

Για τα προσόντα των εκπαιδευτών, με σκοπό την ανάθεση μαθημάτων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμβουλεύονται τον αντίστοιχο οδηγό σπουδών κάθε ειδικότητας, τους οποίους θα βρείτε εδώ:
http://www.gsae.edu.gr/el/toppress/1427-odigoi-spoudon-eidikotiton-iek-tou-n-4186-2013

Αναζητείστε στις τελευταίες σελίδες την ενότητα "Προσόντα εκπαιδευτών".

Επίσης, για απάντηση τυχόν αποριών, μπορούν να δούν το αρχείο "ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ" που υπάρχει συνημμένο στην ανακοίνωση.
Ηλεκτρονική Διεύθυνση υποβολής αιτήσεων:
https://mis.inedivim.gr
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ.

Προθεσμία υποβολής ηλεκτρονικών αιτήσεων:
από 06/08/2019 ώρα 15:00 έως 19/08/2019 ώρα 15:00

Κατάθεση φακέλου δικαιολογητικών
Ως περίοδος υποβολής φακέλων δικαιολογητικών στα κατά τόπους ΔΙΕΚ ορίζεται από 19/08/2019 έως 23/08/2019 και κατά τις ώρες που θα ορίζονται με ανακοίνωση από τα κατά τόπους ΔΙΕΚ.

Καλή επιτυχία σε όλους τους συμμετέχοντες!

Διαβάστε περισσότερα

Έρνστ Μπλοχ – Μαρξισμός και ουτοπία

Η απροθυμία των ιθυνόντων της ΓΛΔ να δεχτούν τα ιδεαλιστικά κατάλοιπα της φιλοσοφίας του Μπλοχ και η αμφίπλευρη, ταξικά δικαιολογημένη, καχυποψία εκατέρωθεν οδήγησαν τελικά σε ένα αρκετά θορυβώδες, πλην επί της ουσίας αμοιβαία αποδεκτό διαζύγιο.

Η περίπτωση του Έρνστ Μπλοχ, ενός από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του γερμανόφωνου χώρου τον 20ό αιώνα, σκιαγραφεί γλαφυρά τα αγκάθια στη συνύπαρξη αστών διανοουμένων μαρξιστικής αναφοράς με τη ΓΛΔ, την οποία εν προκειμένω εθελοντικά είχε επιλέξει ως τόπο εγκατάστασης για αρκετά χρόνια. Η απροθυμία των ιθυνόντων της ΓΛΔ να δεχτούν τα ιδεαλιστικά κατάλοιπα της φιλοσοφίας του Μπλοχ και η αμοιβαία, ταξικά δικαιολογημένη, καχυποψία εκατέρωθεν οδήγησαν τελικά σε ένα αρκετά θορυβώδες, πλην επί της ουσίας αμοιβαία αποδεκτό διαζύγιο.
Γεννήθηκε στις 8 Ιούλη 1885 στο Λούντβιχσχάφεν σε εβραιογερμανική οικογένεια ενός σιδηροδρομικού. Σπούδασε φιλοσοφία, φυσική, γερμανική φιλολογία και μουσική μεταξύ Μονάχου και Βίρτσμπουργκ. Το 1908 αναγορεύθηκε σε διδάκτορα φιλοσοφίας και εργάστηκε ως το 1914 ως δάσκαλος κατ’ οίκον και αρθρογράφος. Την ίδια περίοδο μπαίνει στον κύκλο των σημαντικών αστών κοινωνιολόγων Γκέοργκ Ζίμελ και Μαξ Βέμπερ, ενώ συνδέεται φιλικά με τον Γκέοργκ Λούκατς, που αργότερα θα εξελίσσονταν σε σημαντικό προπάτορα του δυτικού μαρξισμού. Επιπλέον, συμμετείχε στο κίνημα «Wandervogel», που αποτελούνταν από αστούς νέους οι οποίοι επιζητούσαν την «επιστροφή στη φύση» μακριά από τις εκβιομηχανισμένες μεγαλουπόλεις. Τα ουτοπικά στοιχεία που σημάδεψαν τις μετέπειτα φιλοσοφικές του αναζητήσεις ήδη ανιχνεύονται σε αυτή την πρώιμη περίοδο. Με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε αντίθεση με τους περισσότερους διανοούμενους της τάξης του, περιλαμβανομένων των Βέμπερ και Ζίμελ, ο Μπλοχ θα ταχθεί αποφασιστικά κατά της σφαγής.
Το διάστημα 1917 ως 1919 κατέφυγε στην Ελβετία, χώρα υποδοχής πολλών πολιτικών διαφωνούντων από όλη την Ευρώπη, όπου και δημοσίευσε το σημαντικό φιλοσοφικό του έργο «Το πνεύμα της φιλοσοφίας», με επίκεντρο την ανίχνευση της έννοιας του ανθρωπισμού στην κοινωνία.
Υποδέχτηκε θετικά την Οχτωβριανή Επανάσταση, ενώ, μετά την επιστροφή του στη Γερμανία, παρότι αρχικά συμπαθών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, προσέγγισε το ΚΚΓ, με τις μαρτυρίες για το αν έγινε μέλος του κόμματος να παραμένουν ως σήμερα αντιφατικές. Στα χρόνια της Βαϊμάρης, συνδέθηκε στενά με διάσημους αριστερούς διανοούμενους, όπως ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο Κουρτ Βάιλ, ο Τέοντορ Αντόρνο και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Εργαζόταν κυρίως ως αρθρογράφος, ενώ μεγάλα διαστήματα τα περνούσε ταξιδεύοντας στο εξωτερικό. Το γνωστότερο έργο του στη δεκαετία του ’20 ήταν το 1922, ήταν η μονογραφία του για τον προτεστάντη ριζοσπάστη θεολόγο του 16ου Τόμας Μίντσερ με τίτλο “Ο Τόμας Μίντσερ ως θεολόγος της Επανάστασης”.
Με την άνοδο των ναζί στην εξουσία φεύγει από τη Γερμανία και περνάει από μια σειρά χώρες, πριν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ το 1938, όπου παίρνει και την υπηκοότητα το 1944. Μεγάλη αίσθηση είχε προκαλέσει η δημόσια τοποθέτησή του υπέρ των δικών της Μόσχας στην ΕΣΣΔ, γεγονός που τον έφερε σε σύγκριση με παλιούς του συνοδοιπόρους όπως ο Αντόρνο. Ως τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Μπλοχ έβλεπε αναφανδόν θετικά το Στάλιν, γράφοντας μια σειρά επαινετικών κειμένων, από τα οποία αποστασιοποιήθηκε αργότερα. Στην Αμερική ο Μπλοχ συνέχισε να είναι συγγραφικά δημιουργικός, δεν κατόρθωσε ωστόσο να προσαρμοστεί όσο θα ήθελε λόγω της κακής γνώσης αγγλικών που διέθετε.
Τ0 1948 επιστρέφει σε γερμανικό έδαφος, και συγκεκριμένα στη Σοβιετική Ζώνη Κατοχής, που ένα χρόνο μετά θα αποτελούσε την επικράτεια της ΓΛΔ, τη δημιουργία της οποίας χαιρέτισε γεμάτος ελπίδα ο Μπλοχ: “Tώρα είναι εδώ μαζί μας, ο Νέος Κόσμος”. Από το 1949 ξεκίνησε να διδάσκει ιστορία της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Λειψίας – παρά την πρότασή που του είχε γίνει από το πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης στην ΟΔΓ – μπροστά σε αμφιθέατρα διαρκώς γεμάτα. Οι υπεύθυνοι παιδείας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον, αλλά και έγνοια τις τοποθετήσεις του καθηγητή, ενώ ο επίκουρος καθηγητής Σπέρλινγκ είχε αναλάβει μέσω της επαφής του με τον Μπλοχ “να τον αποδεσμεύσει από μικροαστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις”. Παρόλα αυτά, όπως παραδεχόταν ο ίδιος ο Μπλοχ μετά την εγκατάστασή του πλέον στην ΟΔΓ, τα πρώτα χρόνια στην Ανατολική Γερμανία διέθετε πλήρη ελευθερία διδασκαλίας και συγγραφής.
Το 1954 ξεκινά να δημοσιεύεται το έργο του “Η αρχή της Ελπίδας”, ενώ ένα χρόνο μετά λαμβάνει το Εθνικό Βραβείο της ΓΛΔ. Ωστόσο, ήδη τα σύννεφα έχουν αρχίσει να πυκνώνουν, με την κριτική να ξεκινάει σε ακαδημαϊκό πλαίσιο και στη συνέχεια να λαμβάνει ανοιχτά πολιτικό χαρακτήρα. Από τους πρώτους που επικρίνουν ανοιχτά τον Μπλοχ, είναι ο συνάδελφός του Ρούγκαρντ Όττο Γκροπ, που το 1954, από βήματος του φιλοσοφικού συνεδρίου του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Μπάμπελσμπεργκ, εξέφρασε την ανησυχία του πως η αντίληψη του Μπλοχ για το Χέγκελ καθιστούσε δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ ιδεαλισμού και υλισμού.
Ο ίδιος ο Μπλοχ αρχίζει στις διαλέξεις του να επικρίνει ολοένα και πιο ανοιχτά αυτό που αντιλαμβανόταν ως “δογματικό μαρξισμό” εντός ΓΛΔ, καθώς και την ηγεσία της χώρας υπό τον Βάλτερ Ούλμπριχτ, εκφράζοντας παράλληλα την επιδοκιμασία του για το γιουγκοσλαβικό και το κινεζικό μοντέλο. Ιδιαίτερα θορυβημένο φαινόταν να είναι το κόμμα από αυτό που θεωρούσε ως διαβρωτική επίδραση του Μπλοχ σε μια σειρά φοιτητών του, που υιοθέτησαν ανοιχτά αντικαθεστωτικές θέσεις, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της Ουγγαρίας το 1956. Το ΕΣΚ πέρασε στην αντεπίθεση με συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος στις 30 Γενάρη 1957, όπου κηρύχθηκε “η πάλη ενάντια στην αστική φιλοσοφία”, στην οποία περιλαμβανόταν ρητά και ο Μπλοχ. Ο Ούλμπριχτ προσωπικά του απηύθυνε λίγες μέρες αργότερα επιστολή, στην οποία τον εγκαλούσε για ασυμβατότητα των θέσεων του φιλοσόφου με το μαρξισμό και για αρνητική επιρροή στους φοιτητές του.
Παρά την όξυνση της πολεμικής κι από τις δύο πλευρές, ο Μπλοχ αρχικά φαίνεται πως δεν είχε στόχο να εγκαταλείψει τη ΓΛΔ, και το 1958 δήλωσε πως παρέμενε πιστός στη χώρα και ότι αρνούνταν οι “πολεμοκάπηλοι” στη Δυτική Γερμανία να χρησιμοποιούν το όνομά του για πολιτικούς σκοπούς. Από την άλλη, η άρνησή του να αλλάξει τις θέσεις του καθιστούσαν δυσχερή τη συνέχιση της διδασκαλίας του και τη δημοσίευση των εργών του και στα τέλη της δεκαετία του ’50 συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα από το πανεπιστήμιο της Λειψίας. Επιπλέον, του δινόταν το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει ελεύθερα μεταξύ ΟΔΓ και ΛΔΓ, προφανώς με την προσδοκία των αρχών πως κάποια στιγμή θα επέλεγε μόνος του “να διαβεί το Ρουβίκωνα”. Αυτή η στιγμή ήρθε τελικά λίγο καιρό μετά την ανέγερση του τείχους του Βερολίνου στις 13 Αυγούστου 1961, που βρήκε το Μπλοχ σε διακοπές στη Δυτική Γερμανία. Με δεδομένη την πρόταση που είχη ήδη να διδάξει στο πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, ο φιλόσοφος αποφάσισε να μην επιστρέψει στη ΓΛΔ. Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ακαδημίας Επιστημών της ΓΛΔ, δικαιολόγησε την απόφασή του ως αποτέλεσμα της “απομόνωσής” του στη ΓΛΔ, της αδυναμίας να διδάξει ή να εκδώσει το έργο του και των τιμωριών που υπέστησαν φοιτητές του. Τον επόμενο χρόνο, ο ίδιος αποκλείστηκε από την Ακαδημία.
Στην ΟΔΓ, ο ήδη υπερήλικας Μπλοχ συνέχισε το διδακτικό και συγγραφικό του έργο, λαμβάνοντας μια σειρά διακρίσεων σε δυτικογερμανικά πανεπιστήμια και άλλους φορείς, αλλά και τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα στο πανεπιστήμιο τυ Ζάγκρεμπ στην ενιαία τότε Γιουγκοσλαβία. Επέκρινε ανοιχτά τον πόλεμο του Βιετνάμ, ενώ είδε με συμπάθεια το φοιτητικό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Έφυγε από τη ζωή στις 4 Αυγούστου 1977. Mια εβδομάδα μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, στις 16 Νοεμβρίου 1989, η Ακαδημία Επιστημών της ΓΛΔ, που σε λιγότερο από 11 μήνες θα αποτελούσε παρελθόν, αποφάσισε τη μετά θάνατον αποκατάσταση του Έρνστ Μπλοχ στις τάξεις της.

Δύσκολες Νύχτες

Διαβάστε περισσότερα