Το σύγχρονο επιστημονικό προλεταριάτο

Του Κώστα Βλαχόπουλου 
To Editorial του Νόστιμον Ήμαρ
Όταν ο Μαρξ περιέγραφε τις τραγικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι εργάτες στην Ευρώπη τον 19^ο αιώνα δεν θα μπορούσε να φανταστεί πόσο πολύ θα άλλαζε η σύσταση αυτού που λέμε προλεταριάτο. Ο Μαρξ υποστήριζε ότι οι βιομηχανικοί εργάτες αποτελούσαν την πλειοψηφία της εργατικής τάξης και ήταν η κοινωνική κατηγορία εκείνη η οποία δεχόταν τις μεγαλύτερες πιέσεις από αυτούς κατείχαν τα μέσα παραγωγής.
Με την αλλαγή της φύσης της οικονομίας τα τελευταία χρόνια, οι βιομηχανίες δίνουν σταδιακά την θέση τους στην οικονομία των υπηρεσιών. Ιδιάιτερα στην εποχή μας, όπου η διείσδυση του ίντερνετ είναι τεράστια, υπάρχουν αρκετές δουλειές σχεδόν «αόρατες», το καθεστώς των οποίων δεν ρυθμίζεται από καμία εργασιακή νομοθεσία. Σ’αυτό το επισφαλές, και γκρίζο πλαίσιο ανήκουν οι εργαζόμενοι της Uber και της Deliveroo. Κακοπληρωμένοι, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, και χωρίς μεγάλες δυνατότητες συνδικαλισμού και διεκδίκησης.
Ο κατάλογος δεν σταματάει εδώ. Στο σύγχρονο προλεταριάτο ανήκει και μια κατηγορία εργαζομένων που απασχολούνται στην Έρευνα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι επιστήμονες, διδάκτορες και μεταδιδάκτορες, τρομερά εξειδικευμένοι τους τομείς τους και στελεχώνουν πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, ινστιτούτα και think tanks. Δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, συνήθως με πολύ χαμηλούς μισθούς για το έργο που παράγουν, πολλές φορές χωρίς εργασιακά δικαιώματα, ανασφάλιστοι και με τρομερή επισφάλεια καθώς οι συγκεκριμένες θέσεις είναι περιορισμένες και για μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό το επιστημονικό προλεταριάτο αναγκάζεται να μετακινείται συνεχώς, από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο για πολλά χρόνια, χωρίς να έχει την δυνατότητα να καθορίσει σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, όπως είναι οι κοινωνικές και οι οικογενειακές σχέσεις.
Εδώ είναι αναγκαίο να προσθέσουμε ότι υπάρχει και μια δυσκολία στην κοινωνία να αντιληφθεί πόσο δύσκολο, ανταγωνιστικό και επισφαλές είναι το περιβάλλον στο οποίο εργάζεται αυτή η κοινωνική κατηγορία. Πολλοί δεν θεωρούν καν ότι οι συγκεκριμένοι είναι εργαζόμενοι και ότι πρέπει να τύχουν ίσης μεταχείρισης, όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Ο αριθμός του προσωπικού που απασχολείται σε τέτοιες δουλειές συνεχώς αυξάνεται και η απορρόφησή τους από πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα γίνεται συνεχώς δυσκολότερη. Το μόνο που τους κρατάει στο παιχνίδι είναι η αγάπη και η πίστη  γι’ αυτό που κάνουν.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον “Δρόμο”, τo Σάββατο 20.12.2017

Διαβάστε περισσότερα

Πέθανε ο Λένιν; – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

Ένα ερώτημα πλανάται πάνω από τον κόσμο όπου 8 μόλις άτομα κατέχουν πλούτο που ισούται με τα υπάρχοντα 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δηλαδή το 50% του πληθυσμού της Γης.
Ένα ερώτημα πλανάται πάνω από τον κόσμο των 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπωνπου «ζουν» με 1,5 δολάρια την ημέρα.
Ένα ερώτημα πλανάται  πάνω από την Ευρώπη των 120 εκατομμυρίων φτωχών και απόκληρων.
Ένα ερώτημα πλανάται πάνω από την Ελλάδα της καταχνιάς, της κατάθλιψης, της αιθαλομίχλης και των 2.460 αυτοκτονιών το διάστημα 2010-2014: «Τι να κάνουμε;»…
Στις αρχές του περασμένου αιώνα, σε άλλες (;) συνθήκες το ερώτημα είχε τεθεί και είχε απαντηθεί από τον άνθρωπο που σήμερα συμπληρώνονται 93 χρόνια (*) από τον θάνατό του, στις 21 Γενάρη 1924: Τον Λένιν.

Κατ’ αρχάς, όμως, τι σόι άνθρωπος, τι σόι τύπος ήταν ο Λένιν, ώστε να αξίζει να δώσουμε βάση στην άποψή του για το «τι να κάνουμε» εμείς σήμερα;

«Λένιν, ο πιο ανθρώπινος άνθρωπος»,

έγραφε μετά τον θάνατό του ο Μαγιακόφσκι. Αλλά ο Μαγιακόφσκι λάτρευε τον Λένιν και ίσως δεν θα μπορούσε να είναι αντικειμενικός στην κρίση του.
Είναι σημαντικότερο, επομένως, να μας περιγράψει την προσωπικότητά του κάποιος που οι σχέσεις του μαζί του υπήρξαν, το λιγότερο, πολυκύμαντες:

«Ο Λένιν – γράφει ο Τρότσκι – ανεχόταν την νεροποντή από εγκώμια με τον τρόπο που ένας ανυπόμονος πεζός υπομένει τη βροχή κάτω από μια ξώπορτα».  

Και ως πολιτικός, ως ηγέτης; Ο Τρότσκι πάλι αναφέρει: 

«Δεν επέβαλε το σχέδιό του στις μάζες. Βοηθούσε τις μάζες να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν τα δικά τους σχέδια».    

Αλλάδεν έχει λιγότερη σημασία να δει κανείς πως μιλούσαν για τον Λένιν οι ίδιοι οι ταξικοί του αντίπαλοι:

«Ο Λένιν ήτο η επιφανεστέρα των προσωπικοτήτων που ανέδειξεν ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος»

σημείωναν σε άρθρο τους οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης την επόμενη του θανάτου του ενώ οι Τάϊμς του Λονδίνου έκαναν λόγο για 

«το σιδερένιο θάρρος του, την ακλόνητη αποφασιστικότητα του και την ολοκληρωτική έλλειψη κάθε ιδιοτελούς συμφέροντος μέσα στον αγώνα»(https://atexnos.gr, 20/1/2017)

Όσο για τα παρακάτω δεν τα έγραψε κάποιος «όποιος κι όποιος». Και κυρίως δεν τα ισχυρίζεται κάποιος που πάσχει από μαρξιστικές και λενινιστικές «παρωπίδες». Ο ύμνος στον Μαρξ και τον Λένιν προέρχεται από έναν υπουργό Οικονομικών του… Ρήγκαν!  Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς. Έγραψε:

«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστώνοικονοµολόγων…» (1)

Φυσικά ο Λένιν δεν θα πάρει ποτέ το βραβείο Νόμπελ. Παρότι είναι ο άνθρωπος που με διεξοδικό τρόπο προσδιόρισε αυτό που ζούμε (και) σήμερα: Δηλαδή τον ζυγό του «αποικιακού» και «τοκογλυφικού ιµπεριαλισµού» (2). Ο Λένιν, αντίθετα, θα συνεχίσει να βαφτίζεται «ξεπερασμένος» από τους αδαείς. Αλλά θα είναι πάντα εκείνος που ανέλυσε ότι:

«Χαρακτηριστικό του καπιταλισµού γενικά είναι ότι χωρίζει την ιδιοκτησία του κεφαλαίου από την χρησιµοποίηση του κεφαλαίου στην παραγωγή, ότι χωρίζει το χρηµατικό κεφάλαιο από το βιοµηχανικό ή το παραγωγικό (…). Ο ιµπεριαλισµός ή η κυριαρχία του χρηµατιστικού κεφαλαίου είναι η ανώτατη εκείνη βαθµίδακαπιταλισµού όπου ο χωρισµός αυτός παίρνει πελώριες διαστάσεις. Η υπεροχή του χρηµατιστικού κεφαλαίου πάνω σε όλες τις υπόλοιπες µορφές κεφαλαίου σηµαίνει κυρίαρχη θέση του εισοδηµατία και της χρηµατιστικής ολιγαρχίας, σηµαίνει ξεχώρισµα µερικών κρατών που κατέχουν τη χρηµατιστικήδύναµη, απ’ όλα τα υπόλοιπα» (3).

Ο Λένιν δεν θα πάρει ποτέ το Νόμπελ. Βλέπετε όσα είχε να μας πει (από τότε!) για την κυρία… Μέρκελ και για τα «χαιδεμένα παιδιά» των εκάστοτε «Μέρκελ» που είναι σπαρμένα στις «μισοαποικίες» των μεγάλων Δυνάμεων, είναι ενοχλητικά. Έγραφε:

«Το κεφάλαιο έγινε διεθνές και μονοπωλιακό. Ο κόσμος είναι μοιρασμένος ανάμεσα σε μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις, δηλαδή Δυνάμεις που έχουν επιτυχίες στη μεγάλη καταλήστευση και καταπίεση των εθνών (…) η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν τοποθετήσεις στο εξωτερικό όχι μικρότερες από 70 δισεκατομμύρια ρούβλια. Για να εισπράττουν το «θεμιτό» εισοδηματάκι τους από το στρογγυλούτσικο αυτό ποσό – ένα εισοδηματάκι που ξεπερνάει τα τρία δισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο – υπάρχουν οι εθνικές επιτροπές των εκατομμυριούχων, που ονομάζονται κυβερνήσεις, που διαθέτουν στρατό και πολεμικό στόλο και «τοποθετούν» στις αποικίες και στις μισοαποικίες τα χαϊδεμένα παιδιά και τα αδέλφια «του κυρίου δισεκατομμυρίου» σαν αντιβασιλείς, προξένους, πρεσβευτές, κάθε λογής υπαλλήλους, παπάδες και άλλες βδέλλες» (4).

Παρόλα αυτά,το ερώτημα παραμένει: Έχει να πει κάτι ο Λένιν στους εργαζόμενους και στους άνεργους, σήμερα; Έχουν νόημα τα λόγια του στην εποχή του Wi – Fi; Μπορούν να ακουστούν μέσα σε όλη αυτή την οχλαγωγία από το σαφάρι των Πόκεμον; Και κυρίως:Τι προοπτική, τι διδάγματα μπορεί να προσφέρει η πολιτική δράση του εκατό χρόνια μετά, τώρα που επήλθε πια  το «Τέλος της Ιστορίας»και το εγχείρημα της Οκτωβριανής Επανάστασης ανατράπηκε;
Μια σκέψη είναι αυτή που διατυπώθηκε από τον Σαρτρ: Ο μαρξισμός, έλεγε ο Γάλλος φιλόσοφος, 

«είναι αξεπέραστος διότι δεν ξεπεράστηκαν οι συνθήκες που τον ανέδειξαν».

Και ο Λένιν δεν εκπροσωπεί τίποτα λιγότερο από αυτό: Τον μαρξισμό στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Δηλαδή την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας των μονοπωλίων στον κόσμο. Η’ μήπως σήμερα, επί «Ζήμενς» και «Κρούπ», επί Novartisκαι Ντόιτσε Μπανκ,επί τραπεζιτών και εργολάβων, ζούμε σε κάποια άλλη εποχή; 
Αν πάλι ο Σαρτρ δεν ακούγεται και τόσο πειστικός στα αυτιά ορισμένων, τότε τους προτείνουμε να λάβουν τοις μετρητοίς τον κ.Σαμαρά και τον κ.Τσίπρα. Αυτοί είναι που επί πρωθυπουργίας του πρώτου μνημόνευαν τον Λένιν στη Βουλή συχνότερα κι από το ΚΚΕ. Ας πάρουν τοις μετρητοίς και τον κ.Στουρνάρα. Αυτός (!) ήταν που επαναλάμβανε ότι διαβάζει τον Λένιν. Ανελλιπώς μάλιστα, όπως έλεγε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά από κάθε του υπογραφή κάτω από κόφτες και μνημόνια, είναι σύνηθες να βγαίνει και κάποιος «αριστερούλης» του (πρώτος διδάξας ο κ.Τσίπρας αμέσως μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου) για να ξεπλύνει την ξεφτίλα του – πως; –  απαγγέλλοντας Λένιν.
Οι μαρτυρίες όλων των παραπάνω όσο να ‘ναι μια κάποια πιστοποίηση της επικαιρότητας της λενινιστικής παρακαταθήκης προσφέρουν.  Ειδικά αν αναλογιστούμε όσα διαπράττουν. Γεγονός που πείθει ότι ο λόγος που αναφέρονται στον Λένιν και ξεπατικώνουν τσιτάτα του, είναι για να κάνουν τα ακριβώς αντίθετα…     
Τι να κάνουμε;», συνεπώς. Αλλά όχι κατά τους παραχαράκτες του Λένιν, μα σύμφωνα με τον ίδιο τον μπολσεβίκο ηγέτη;

Χρέος 

Για παράδειγμα, στην Ελλάδα που λιμοκτονεί υπό το βάρος των χρεών έχει ο Λένιν να μας πει κάτι; Έχει να προτείνει κάτι στους Έλληνες του μόχθου που – ως μη όφειλαν – έχουν πληρώσει αυτά τα χρέη χίλιες φορές, αλλά τους επιβάλλουν να τα πληρώσουν άλλες χίλιες;    
«…νομίζουμε – έλεγε ο Λένιν απευθυνόμενος στους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου – πως για την ακύρωση των χρεών  θα αναγκαστούν (σσ: οι λαοί) να περιμένουν κάτι άλλο και να δουλέψουν σε κάποια άλλη κατεύθυνση, χωρίς να υπολογίζουν στη «γενναιοψυχία» των κυρίων καπιταλιστών».
Τι έκανε λοιπόν ο Λένιν που δεν επαφίετο στην «γενναιοδωρία» των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων και φυσικά δεν «διαπραγματευόταν» μαζί τους;

Το Γενάρη του 1918, η σοβιετική κυβέρνηση, με διάταγμα υπογεγγραμμένο από τον Λένιν, ακύρωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια που είχε συνάψει η τσαρική και η Προσωρινή κυβέρνηση. Τέλος!

Όμως, οι Μπολσεβίκοι, επειδή ακριβώς ήταν κομμουνιστές, δηλαδή και πατριώτες και διεθνιστές, την ώρα που οι πολιτικοί προπάτορες του ελληνικού αστικού πολιτικού κόσμου έστελναν στρατό εναντίον τους, εκείνοι, όσον αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, να τι έκαναν:

«Ένα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής κυβέρνησης στον εξωτερικό τομέα ήταν η παραίτησή της από το Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο (ΔΟΕ), που επέβαλαν το 1897, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα (…) από την Οχτωβριανή Επανάσταση η Ελλάδα απεκόμισε οικονομικά οφέλη. Η νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία, με απόφαση του Δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ, απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα. Ακόμα, η σοβιετική κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο ΆγιοΌρος, καθώς και από τις ιδιοκτησίες του τσαρικού κράτους σε διάφορα ευαγή ιδρύματα στην Ελλάδα (…)» (Κώστας Αυγητίδης, «Η στρατιωτική επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και η Ελλάδα (1918-1920)», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

Έτσι αντιμετώπισαν, λοιπόν, οι Μπολσεβίκοι και ο Λένιν τα θέματα του χρέους.

Κυβερνήσεις

Και για τους εκάστοτε «σωτήρες» μας; Έχει να πει κάτι ο Λένιν που να εξηγεί τον ρόλο τους; Η άποψή του δεν μας φαίνεται και πολύ παράταιρη:

«Σε μια κοινωνία – έλεγε – που βασίζεται (…) στην υποδούλωση των εκατομμυρίων φτωχών και εργαζομένων από μια χούφτα πλουσίων, η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να είναι ο πιο πιστός φίλος και σύμμαχος των εκμεταλλευτών, ο πιο πιστός φρουρός της εξουσίας τους. Και για να είναι σίγουρος φρουρός, δεν αρκούν στον καιρό μας τα κανόνια, οι ξιφολόγχες και ο βούρδουλας: Πρέπει να φροντίσεις να υποβάλλεις στα θύματα της εκμετάλλευσης την ιδέα ότι η κυβέρνηση στέκεται πάνω από τις τάξεις, ότι δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ευγενών και της αστικής τάξης, αλλά τα συμφέροντα της δικαιοσύνης, ότι φροντίζει να προστατεύει τους αδύναμους και τους φτωχούς από τους πλούσιους και τους ισχυρούς».

Τα διδάγματα της κρίσης

Μήπως ο Λένιν, που φυσικά δεν θα πάρει ποτέ το Νόμπελ – πράγμα που προφανώς ουδόλως θα τον ενδιέφερε και θα τον απασχολούσε – έχει να μας πει κάτι για την κρίση;

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον για μας, τους βουλιαγμένους στις «μισοαποικίες» και στις «μητροπόλεις», τα θύματα των τοκογλύφων ιμπεριαλιστών,  τα υποζύγια των «χαιδεμένων παιδιών» της ολιγαρχίας, να πάρουμε υπόψη μας τις σκέψεις του Λένιν για «Τα διδάγματα της κρίσης». Και –κυρίως – να σκεφτούμε την άποψη του μεγαλύτερου επαναστάτη του 20^ου αιώνα γύρω από τα πολιτικά συμπεράσματα που απορρέουν από την κρίση. Ο Λένιν έγραφε: 
«Για να βγει κέρδος από μια επιχείρηση, πρέπει να πουληθούν τα εμπορεύματα, να βρεθούν αγοραστές. Και αγοραστής πρέπει να είναι κατ’ ανάγκην όλη η μάζα του πληθυσμού, γιατί οι τεράστιες επιχειρήσεις παράγουν βουνά ολόκληρα από προϊόντα. Σ’ όλες όμως τις κεφαλαιοκρατικές χώρες τα εννιά δέκατα του πληθυσμού αποτελούνται από φτωχούς: από εργάτες που παίρνουν ένα πενιχρότατο μεροκάματο, από αγρότες που, στη μεγάλη τους μάζα, ζουν χειρότερα κι από τους εργάτες.
Και να που, όταν η μεγάλη βιομηχανία σε περίοδο άνθησης παίρνει φόρα για να παράγει όσο το δυνατό περισσότερα, ρίχνει στην αγορά τόσο μεγάλη ποσότητα προϊόντων, που δεν είναι σε θέση να τα πληρώσει η φτωχή πλειονότητα του λαού. Αυξάνει ολοένα ο αριθμός των μηχανών, των εργαλείων, των αποθηκών, των σιδηροδρόμων κτλ., όμως, από καιρό σε καιρό διακόπτεται αυτή η αύξηση, γιατί η μάζα του λαού, για την οποία, σε τελευταία ανάλυση, προορίζονται όλοι αυτοί οι βελτιωμένοι τρόποι παραγωγής, παραμένει σε φτώχεια τέτοια, που φτάνει τα όρια της εξαθλίωσης.
Η κρίση δείχνει ότι η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να παράγει ασύγκριτα περισσότερα προϊόντα για την καλυτέρευση της ζωής όλου του εργαζόμενου λάου, αν δεν είχαν αρπαχτεί η γη, τα εργοστάσια, οι μηχανές κ.τ.λ. από μια χούφτα ατομικούς ιδιοχτήτες, που βγάζουν εκατομμύρια από τη λαϊκή εξαθλίωση.
Η κρίση δείχνει ότι οι εργάτες δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στην πάλη για μερικές παραχωρήσεις από μέρους των κεφαλαιοκρατών: στην περίοδο της αναζωογόνησης της βιομηχανίας μπορούν να καταχτηθούν τέτοιες παραχωρήσεις (…) όμως επέρχεται η κρίση και οι κεφαλαιοκράτες όχι μόνο παίρνουν πίσω τις παραχωρήσεις που έκαναν, αλλά και επωφελούνται από την αδυναμία των εργατών για να κατεβάσουν ακόμα πιο πολύ τα μεροκάματα. Κι αυτό θα συνεχίζεται αναπότρεπτα, ώσπου οι στρατιές του σοσιαλιστικού προλεταριάτου να γκρεμίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου (…)» (5).

Εκτός από λόγια, όμως, ο Λένιν συνήθιζε να κάνει και πράξεις. Οι οποίες συμβάδιζαν με τα λόγια του. Ως εκ τούτου, πιστός στις θέσεις του να μην επαφίεται στην «γενναιοδωρία» των δημίων του λαού, πιστός στην θέση του για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ των πολλών, πιστός στη θέση του ότι οι κυβερνήσεις του λαού δεν στέκονται «πάνω από τάξεις» αλλά εκπροσωπούν την τάξη των καταπιεσμένων, φρόντισε:  
1)   Στις 26 Οκτώβρη 1917 – την επόμενη κιόλας μέρα της Επανάστασης –να υπογράψει το Διάταγμα για την Ειρήνη με το οποίο έβγαζε τη Ρωσία έξω από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και έξω από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είχε υπογράψει, δηλαδή, κανένα κείμενο με το οποίο να αναγνωρίζει την παραμονή της Ρωσίας σε κανένα «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι» με τους ιμπεριαλιστές ούτε κανένα κείμενο που έθετε την εσωτερική πολιτική στη Ρωσία υπό την «αξιολόγηση», την «εποπτεία» και την «επιτήρηση» των ιμπεριαλιστών.    
2)   Την ίδια μέρα (26 Οκτώβρη 1917 – την επόμενη κιόλας μέρα της Επανάστασης) είχε ήδη υπογράψει το Διάταγμα για τη Γη με το οποίο καταργήθηκε – χωρίς καμία αποζημίωση – η ιδιοκτησία της γης από τους τσιφλικάδες, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκρατορικής και της μοναστηριακής. Δεν είχε δηλαδή υπογράψει τίποτα που να μιλά για επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων, για το ξεπούλημα του λιμανιού στην Cosco, των αεροδρομίων στη Fraport, του ΟΣΕ στους Ιταλούς και του Ελληνικού στον Λάτση.
3)   Πάλι την ίδια μέρα (26 Οκτώβρη 1917 – την επόμενη κιόλας μέρα της Επανάστασης) είχε ήδη υπογράψει το Νομοσχέδιο για τον Εργατικό έλεγχο στις  βιομηχανικές, εμπορικές και τραπεζικές επιχειρήσεις.
4)   Λίγες μέρες μετά την Επανάσταση είχε ήδη υπογράψει (στις 14 Δεκέμβρη 1917) τον νόμο για την Εθνικοποίηση των Τραπεζών. Δεν είχε δηλαδή υπογράψει κανένα κείμενο που να λέει ότι οι τραπεζίτες θα συνέχιζαν να πίνουν το αίμα του λαού μέσω τραπεζών που θα συνέχιζαν να ανακεφαλαιοποιούνται με λεφτά του λαού.
5)   Λίγες μέρες μετά την Επανάσταση είχε ήδη υπογράψει (στις 18 Γενάρη 1918) την Εθνικοποίηση του εμπορικού στόλου.Δεν πήγαινε δηλαδή στην Ένωση Εφοπλιστών μοιράζοντας φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές μαζί με υποκλίσεις στον «πατριωτισμό» τους.
6)   Λίγες μέρες μετά την Επανάσταση (στις 9 Γενάρη 1918) υπέγραψε – επαναλαμβάνουμε – το Διάταγμα Ακύρωσης όλων των Εσωτερικών και Εξωτερικών Δανείων που είχε υπογράψει η τσαρική και η προηγούμενη αστική κυβέρνηση. Αρνήθηκε, δηλαδή, να πληρώνει εγχώριους και ξένους κλέφτες, ληστές, κερδοσκόπους και τοκογλύφους, τους είπε αν θεωρούν πως έχουν λαμβάνειν να πάνε να τα πάρουν από εκείνους που τα είχαν ξεκοκαλίσει και όχι από το ρώσικο λαό, και φυσικά ουδέποτε υπέγραψε κείμενο όπως αυτό:«Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις δανειακές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές, πλήρως και έγκαιρα»…
Οι μετρ του εξυπνακισµού, φυσικά, επιμένουν: «Ναι», θα µας πουν ειρωνικά, «αλλά όση “σοφία” κι αν κρύβουν τα παραπάνω λόγια του Λένιν, όση αποφασιστικότητα κι αν δείχνουν οι πράξεις του, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι τα “καθεστώτα’’ που δημιουργήθηκαν από τον Λένιν και τους οµοίους του κατέρρευσαν». 
Από τέτοιες τοποθετήσεις του συρµού άλλο τίποτα. Αυτού του τύπου οι αναγνώσεις της Ιστορίας είναι τόσο «εμβριθείς», ώστε να µην προκαλεί πια καµία εντύπωση ότι παραγνωρίζουν ακόµη και τα στοιχειώδη:

Πρώτον, ότι μετά από την ήττα που επέφεραν στο όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης οι εξελίξεις στις χώρες του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», η αλήθεια  που περιέχεται στη σκέψη του ΟσκαρΟυάιλντ  γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη: «Ένας χάρτης του κόσµουπου δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη µόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας µια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της µιας µετά την άλλη Ουτοπίας».
Δεύτερον, ότι ο Λένιν – και εδώ μιλάμε για τον Λένιν – είχε ξεκαθαρίσει πολύ νωρίς στους επιγόνους του: «Κανένας στον κόσμο δεν μπορεί να μας τσακίσει αν δεν κάνουμε καμιά υπερφυσική ανοησία», έγραφε. Το να χρησιμοποιείς τις μεθόδους του καπιταλισμού στο όνομα της «οικοδόμησης του σοσιαλισμού» είναι προφανώς περισσότερο κι από την «υπερφυσική ανοησία», για την οποία προειδοποιούσε ο Λένιν.
Τρίτον, ότι στο πανανθρώπινο αίτημα να «ξελασπώσουμε το μέλλον» δεν υπάρχει άλλος δρόμος από εκείνον που περιέγραφε ο Μαρξ αμέσως μετά την ήττα της Παρισινής Κομμούνας: «Πέθανε η Επανάσταση. Ζήτω η Επανάσταση»!

Ο Λένιν, λοιπόν, εκείνο που πάνω απ’ όλα συμβολίζει, για μας φυσικά, είναι η αστείρευτη δύναμη που περικλείεται στην μετατροπή του κοινωνικού δίκιου σε πολιτική δράση.
Συμβολίζει εκείνη την ακατάβλητη ζωντάνια της σκέψης και της θεωρίας που δεν γίνεται «πατρόν», δεν γίνεται «δόγμα», αλλά εργαλείο και καθοδήγηση για δράση στην προοπτική ενός κόσμου χωρίς ίχνος δεσποτισμού, όπου 

«η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός συνιστά προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων».

Αυτός είναι και ο λόγος της «αθανασίας» του Λένιν αλλά και ο λόγος που κανένας – κομμουνιστής τουλάχιστον – δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με τα λόγια του Μαγιακόφσκι:

«Επιμένουμε: Μην κάνετε τον Λένιν στάμπες/ Μην τυπώνετε το πορτρέτο του σε πλακάτ,/κερόπανα, πιάτα, ποτήρια, ταμπακέρες./ Μην κάνετε τον Λένιν μπρούντζο./ Μην του αφαιρείτε το ζωντανό του βάδισμα/ και το ανθρώπινό του πρόσωπο/ που ο ίδιος μπόρεσε να διαφυλάξει/ ποδηγετώντας την ιστορία./ Ακόμα ο Λένιν είναι της γενιάς μας άνθρωπος/ ζωντανός με τους ζωντανούς/ αφήστε τον να είναι ζωντανός, όχι πεθαμένος/- Διά ταύτα – κάνετε τον Λένιν δάσκαλό σας/ αλλά μην τον αγιοποιήσετε./ Θρησκεία μην κάνετε τ’ όνομα ενός ανθρώπου/ που σ’ όλη του τη ζωή πολέμαγε όλες τις θρησκείες/ μην τον κάνετε σκεύος λατρείας για να το ρίξτε στο εμπόριο – μην εμπορευτείτε τον Λένιν»

 ***

(1) ΠολΚρεγκΡόµπερτς, υπουργός Οικονοµικών των ΗΠΑ επί προεδρίας Ρίγκαν, περιοδικό CounterPunch, Τα Νέα, 9.10.2010.
(2) Λένιν, Άπαντα, τόµος 27, σελ. 367, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
(3) Λένιν, Άπαντα, τόµος 27, σελ. 362, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
(4) Λένιν, Άπαντα, τόμος 26, σελ. 360 – 363, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
(5) Λένιν, απόσπασμα από το άρθρο «Τα διδάγματα της κρίσης», δημοσιεύτηκε στην «Ισκρα» τον Αύγουστο του 1901, «Απαντα», τόμος 5ος, σελ. 85 – 86, έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»).

*To κείμενο δημοσιεύθηκε πέρσι 21/1/2017 – Πηγή: thepressproject.gr

Διαβάστε περισσότερα

Δάνεια με το στανιό, με ρήτρα… υποτέλειας! – του Δάνη Παπαβασιλείου

 ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

danispapav@imerodromos.gr

Στις 19 Ιανουαρίου του 1928 η Ελλάδα υποχρεώνεται, ύστερα από συμφωνία, να αναγνωρίσει ότι όφειλε στις ΗΠΑ 18.127.000 δολάρια από τις πιστώσεις που είχαν παραχωρηθεί από αυτές και τους τόκους τους.
Ηταν μια ακόμη ληστρική συμφωνία, μια λεόντειος συμφωνία, που έδενε χειροπόδαρα τη χώρα και την παρέδιδε στους πιστωτές της. Το μέγεθος της ληστείας αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι το δάνειο που είχε πάρει από τις ΗΠΑ ήταν 5,5 εκατομμυρίων δολαρίων και το τελικό ποσό που θα πλήρωνε ήταν κατά 330% μεγαλύτερο!
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλης κλίμακας έφοδο του αμερικανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα, αφού μέχρι τότε κυριαρχούσε το αγγλικό και το γαλλικό κεφάλαιο. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, από το 1898 είχε επιβληθεί στην Ελλάδα καθεστώς «Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου», με το οποίο δινόταν η δυνατότητα στους μεγάλους πιστωτές της (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ) να ελέγχουν τα έσοδα και τα έξοδα του κράτους, όπως και να καθορίζουν τον τρόπο πληρωμής των χρεών και των δανείων της.

Εφημερίδα «Πρωία» της 1ης Φεβρουαρίου 1928

Κατά σύμπτωση, στις 19 Γενάρη 1928, τη μέρα που υπογράφηκε η ληστρική συμφωνία με τους Αμερικανούς στο χωριό Μούρες του Ηρακλείου Κρήτης πάνω από 700 αγρότες κύκλωσαν τα γραφεία της Εφορίας και έκαψαν τα αρχεία της, ενώ στην πόλη οργανώθηκε παλλαϊκό συλλαλητήριο, στο οποίο 5 περίπου χιλιάδες αγρότες και εργαζόμενοι απαίτησαν μαχητικά την κατάργηση της βαριάς φορολογίας.

Το «δάνειο της σταθεροποίησης»…

Λίγες μέρες μετά, στις 29 Μαρτίου 1928, κυρώνεται το λεγόμενο τριμερές δάνειο ή «δάνειο σταθεροποίησης». Ενα από τα πολλά δάνεια που συνήψαν οι αστικές κυβερνήσεις της χώρας μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο υπερδανεισμός από τις «μεγάλες δυνάμεις» υπήρξε, αφ’ ενός, ο σημαντικότερος παράγοντας για την ολοκληρωτική εξάρτηση της χώρας, αφ’ ετέρου, η αιτία για μια άνευ προηγουμένου σκληρή πολιτική για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Η Ελλάδα μπήκε στο στάδιο της μερικής προσωρινής σταθεροποίησης καθυστερημένα, εξαιτίας των συνεπειών που είχε στην οικονομία της η Μικρασιατική Εκστρατεία. Η άρχουσα τάξη εφάρμοσε πολιτική σταθεροποίησης, δυναμώνοντας την εξάρτηση της χώρας από το ξένο κεφάλαιο, εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων και το χτύπημα των αγώνων τους, περιορίζοντας τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες.
Η οικονομική εξάρτηση δυνάμωσε τα χρόνια αυτά με τη μεγάλη τοποθέτηση ξένων κεφαλαίων, κυρίως με τη μορφή δανείων προς το δημόσιο, που έφτασαν τα 907.800.000 χρυσά φράγκα, που προέρχονταν: από την Αγγλία τα 48%, από τις ΗΠΑ (προσφυγικό δάνειο) τα 31%, από το Βέλγιο (δάνειο ύδρευσης) τα 12%, από τη Σουηδία (δάνειο σιδηροδρόμων) τα 6%, από τη Γαλλία, την Ολλανδία και την Ελβετία (παραγωγικό δάνειο) τα 3%.
Από τα εξωτερικά δάνεια η επιβάρυνση του κάθε Ελληνα έφθασε στα 80 δολάρια, πλησίασε δηλαδή στο ετήσιο εισόδημα που ήταν 90 δολάρια. Με τα δάνεια αυτά διείσδυσε ακόμη περισσότερο στην ελληνική οικονομία το ξένο κεφάλαιο, κυρίως το αγγλοαμερικανικό, με τις εταιρίες «Πάουερ», «Ούλεν», «Χάμπρο», «Φαουντέισιον» και «Σέλεκμαν».

Το «τριμερές δάνειο» αποτελούσε μέρος του «Πρωτοκόλλου της Γενεύης», το οποίο υπογράφηκε στις 15 Σεπτέμβρη 1927. Ηταν ύψους 206 εκατομμυρίων χρυσών γαλλικών φράγκων και εκδόθηκε με σκοπό «τη σταθεροποίηση του ελληνικού χρήματος, την εξόφληση ενός μέρους των κρατικών οφειλών και τη συνέχιση του έργου της αποκατάστασης των προσφύγων».
Οι κυβερνήσεις, εκείνης της εποχής, υπό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη έριξαν στις πλάτες των εργαζομένων καινούριους φόρους. Την οικονομική σταθεροποίηση την εννοούσαν σαν καθήλωση των ημερομισθίων και μισθών, σαν απόρριψη κάθε αιτήματος των εργατών και αγροτών για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους.-

Διαβάστε περισσότερα

Κλείνει το Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων στο Μεσολόγγι!

Είναι μια απόφαση που αλλάζει τα δεδομένα. Οι πληροφορίες λένε μάλιστα ότι από τα σημερινά Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων θα μείνουν σε ό,τι αφορά στον Στρατό Ξηράς μόνο δύο. Στα υπόλοιπα θα μπει λουκέτο και μάλιστα άμεσα.
Το Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων κλείνουν και η κατάταξη θα γίνεται από τα Σημεία Υποδοχής Οπλιτών τα οποία επί της ουσίας θα είναι κάποιες κεντρικές μονάδες οι οποίες απλά θα υποδέχονται τους νεοσύλλεκτους και μέσα σε δύο ημέρες θα τους προωθούν στις μονάδες όπου θα υπηρετήσουν.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Δημοκρατία τα Κέντρα Εκπαίδευσης θα πάψουν να λειτουργούν σε ό,τι αφορά στον Στρατό Ξηράς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως στην περίπτωση του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων και του Κέντρου Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων.
Σε ό,τι αφορά στην Πολεμική Αεροπορία και στο Πολεμικό Ναυτικό, πάντα σύμφωνα με τη “Δημοκρατία” δεν θα υπάρξουν αλλαγές.
Ουσιαστικά με βάση τις πληροφορίες από τη Β ΕΣΣΟ του 2008 καταργούνται τα Κέντρα Εκπαίδευσης:

Πυροβολικού – Θήβα
Μηχανικού – Ναύπλιο
9ο Σύνταγμα Πεζικού – Καλαμάτα
547/ΑΜ Τάγμα Πεζικού – Ρέθυμνο
2/39 Σύνταγμα Ευζώνων – Μεσολόγγι
1ο Σύνταγμα Πεζικού. ΔΙΚΕ – Τρίπολη
Υγειονομικού – Άρτα
Εφοδιασμού- Μεταφορών – Σπάρτη
586 Μηχανοποιημένο Τάγμα Πεζικού – Γρεβενά
Υλικού Πολέμου – Λαμία
Διακλαδικό Κέντρο – Τρίπολη

Στα νησιά και τον Έβρο, όπου υπηρετούν και οι περισσότεροι Στρατιώτες, θα δημιουργηθούν και τα περισσότερα Σημεία Υποδοχής. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την εφημερίδα, ένα Σημείο Υποδοχής Οπλιτών θα δημιουργηθεί στη Ρόδο, στο οποίο θα καταταγούν όλοι οι στρατιώτες που προορίζονται για τις μονάδες του νησιού, αλλά και για τις μονάδες κοντινών νησιών όπως το Καστελόριζο, ενώ κάτι ανάλογο θα συμβεί και με άλλα ακριτικά νησιά, όπως η Κως , η Χίος, η Λέσβος, η Σάμος, η Λήμνος, αλλά και η Κρήτη.

Στα σημεία υποδοχής οι στρατιώτες επί της ουσίας θα περνούν τις ιατρικές εξετάσεις, θα παίρνουν ιματισμό και στη συνέχεια θα λαμβάνουν το φύλλο πορείας για τις μονάδες όπου θα περνούν τη βασική εκπαίδευση στα όπλα λαμβάνοντας παράλληλα και εκπαίδευση σε ειδικότητα.
 http://www.eleftherostypos.gr

Έρχονται αλλαγές στον στρατό - Κλείνουν τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων

πηγή: http://www.enikos.gr

Τέλος στα κέντρα εκπαιδεύσεως του Στρατού Ξηράς. Από την επόμενη σειρά (Β ΕΣΣΟ 2018 )του Μαρτίου, οι υπόχρεοι στράτευσης θα λάβουν χαρτί από την στρατολογία, προκειμένου να καταταγούν απευθείας στη μονάδα που θα υπηρετήσουν τη θητεία τους.
Εκεί θα γίνει και η βασική εκπαίδευσή τους, αφού προηγουμένως περάσουν από 22-23 Σημεία Υποδοχής Οπλιτών (ΣΥΠΟ) , τα οποία θα δημιουργηθούν ανά την επικράτεια για να δώσουν και τα φύλλα πορείας.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με την εφημερίδα «Δημοκρατία», τα Σημεία Υποδοχής Οπλιτών επί της ουσίας θα είναι μονάδες που θα λειτουργήσουν εν είδει τοπικού κέντρου νεοσυλλέκτων , αλλά σε αυτά θα παραμείνουν οι στρατιώτες για μία ή δύο μέρες μέχρι να ολοκληρωθεί και επίσημα η κατάταξή τους, να περάσουν δηλαδή από ιατρικές εξετάσεις και να λάβουν τον ιματισμό τους.
Για παράδειγμα, στη Ρόδο θα λειτουργήσει ένα ΣΥΠΟ, στο οποίο θα μεταβούν όλοι οι στρατιώτες που προορίζονται να επανδρώσουν με τη σειρά του Μαρτίου όλες τις μονάδες του νησιού , αλλά και τις φρουρές-φυλάκια των γύρων νησιών, όπως το Καστελόριζο. Το ίδιο θα συμβεί και στην Κω, στη Χίο, στη Σάμο, στη Μυτιλήνη, στη Λήμνο και την Κρήτη.
Στα νησιά και τον Έβρο, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατιωτών, θα συσταθούν και θα λειτουργήσουν τα περισσότερα σημεία υποδοχής. Ορισμένα ακόμη θα λειτουργήσουν στην ηπειρωτική χώρα. Αμέσως μετά οι οπλίτες θα μεταφέρονται στις μονάδες τους για να περάσουν τη βασική εκπαίδευση τους και να ορκιστούν, όπως συνέβαινε έως τώρα στα Κέντρα Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων και στη συνέχεια να υπηρετήσουν τη στρατιωτική θητεία τους.
Σύμφωνα με τη «Δημοκρατία» πληροφορίες από το ΓΕΣ αναφέρουν ότι δεν θα κλείσουν και τα 13 Κέντρα Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων που λειτουργούν στη χώρα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Θα παραμείνει ένας μικρός αριθμός, όπως είναι το Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων και του Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων.
Θα κλείσουν αυτά που υπάρχουν στην περιφέρεια, όπως είναι του Ναυπλίου, της Καλαμάτας, της Λαμίας, της Άρτας και του Μεσολογγίου. Δεν επηρεάζονται τα κέντρα εκπαιδεύσεως των άλλων δύο κλάδων, του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Όσα δεν κλείσουν θα χρησιμοποιηθούν ως άλλες μονάδες.

Διαβάστε περισσότερα

Nίκος Mπογιόπουλος: Τα ναζιστόμουτρα μιλούν για Μακεδονία!

Τα σόου των ναζί της Χρυσής Αυγής για την Μακεδονία, στη Βουλή και στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, σχολίασε o Nίκος Μπογιόπουλος, στη σημερινή εκπομπή του στον Real fm.
Υπενθύμισε ποιοί είναι αυτοί οι «μακεδονομάχοι» – πατριδοκάπηλοι, τονίζοντας πως στο συγκεκριμένο θέμα τα ναζιστόμουτρα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνουν τη ρήση του Σάμιουελ Τζόνσον: Ο δήθεν «πατριωτισμός» είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων.
Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα.

Διαβάστε περισσότερα

Τα συναισθηματικά παραμελημένα παιδιά μπορούν να γίνουν καλύτεροι γονείς

Πώς να δώσετε στα παιδιά σας αυτά που εσείς δεν είχατε ποτέ.

---

Αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά στην ανατροφή των παιδιών σας, είναι να θεραπεύσετε τη δική σας συναισθηματική παραμέληση ως παιδιά. Για να εξηγήσουμε το γιατί συμβαίνει αυτό,θα πρέπει πρώτα να εξετάσετε τη σχέση σας με τους γονείς σας.
Η συναισθηματική παραμέληση στην παιδική ηλικία παρουσιάστηκε όταν οι γονείς σας, ακόμα κι αν σας αγαπούσαν και σας νοιάζονταν, δεν κατάφεραν να σας κάνουν να νιώσετε ασφάλεια για τα συναισθήματά σας κατά τη διάρκεια της ανατροφής σας.
Αυτή η φαινομενικά μικρή αποτυχία αν και φαίνεται τόσο απλή, οι επιδράσεις που είχε σε εσάς, ως παιδιά, ήταν βαθιές. Στην πραγματικότητα, οι επιδράσεις της εξακολουθούν να υπάρχουν βαθιά μέσα σας μέχρι και σήμερα.
Όταν οι γονείς σας δεν παρατηρούσαν, δεν ανταποκρίνονταν ή δεν επικύρωναν επαρκώς τα συναισθήματά σας, σας έστελναν ένα ισχυρό, υποσυνείδητο μήνυμα: Τα συναισθήματά σου δεν έχουν σημασία.
Όταν λαμβάνατε αυτό το μήνυμα ξανά και ξανά, το προσαρμοστικό παιδικό μυαλό σας ήξερε ακριβώς τι να κάνει. Απομόνωσε τα συναισθήματά σας έτσι ώστε να μην επιβαρύνουν τους γονείς σας ή τον εαυτό σας.
Αυτό μπορεί να σας βοήθησε να αντιμετωπίσετε το περιβάλλον της παιδικής σας ηλικίας, αλλά όταν γίνατε ενήλικες χρειαζόσασταν να αγγίξετε τα συναισθήματά σας για να καταλάβετε τον κόσμο. Τώρα, τα συναισθήματα που είναι απαραίτητα για την ενεργοποίηση, τη σύνδεση, την καθοδήγηση και την ενημέρωσή σας είναι λιγότερο προσιτά από όσο χρειάζεστε.
Αυτή η θεμελιώδης αποσύνδεση μέσα σας, επηρεάζει τη ζωή σας με πολλούς σημαντικούς τρόπους. Αλλά η μεγαλύτερη επίδραση αφορά στην ανατροφή των δικών σας παιδιών.
Η δική σας συναισθηματική παραμέληση ως παιδιά, η οποία δεν είναι ορατή, ούτε αξιομνημόνευτη και σίγουρα όχι δικό σας λάθος, μεταφέρεται υποσυνείδητα από εσάς στα παιδιά σας. Κυρίως επειδή σας είναι τόσο πολύ δύσκολο να δώσετε στο παιδί σας κάτι που ποτέ δεν είχατε εσείς οι ίδιοι.
Υπάρχουν τρόποι για να θεραπεύσετε τη συναισθηματική σας παραμέληση και καθώς το κάνετε, θα γίνετε φυσικά καλύτεροι γονείς.

Πώς η δική σας συναισθηματική παραμέληση ως παιδιά μπορεί να επηρεάσει την ανατροφή των παιδιών σας:
• Αν οι γονείς σας δεν παρατηρούσαν, δεν ανταποκρίνονταν και δεν επικύρωναν επαρκώς τα συναισθήματά σας, είναι δύσκολο και εσείς με τη σειρά σας να παρατηρείτε, να ανταποκρίνεστε και να επικυρώνετε επαρκώς τα συναισθήματα του παιδιού σας.
• Οι δεξιότητες συναισθημάτων πρέπει να διδαχθούν στην παιδική ηλικία. Σας δίδαξαν οι γονείς σας πώς να αναγνωρίζετε, να ονομάζετε, να διαχειρίζεστε και να εκφράζετε τα συναισθήματά σας; Είστε σε θέση να διδάξετε το παιδί σας αυτές τις δεξιότητες;
• Νιώσατε αρκετή ενσυναίσθηση και συναισθηματική υποστήριξη από τους γονείς σας ως παιδί; Αν όχι, ίσως να είστε αρκετά σκληροί με τον εαυτό σας μέχρι σήμερα. Πώς επηρεάζει αυτή η θεραπεία του εαυτού σας την ανατροφή των παιδιών σας;
• Οι γονείς σας έβλεπαν καθαρά το ποιοι πραγματικά είστε; Το κάνουν σήμερα; Εάν οι γονείς σας δεν έχουν δει και δεν έχουν καταλάβει την αληθινή σας φύση ως άτομο, τότε μπορεί να αγωνίζεστε και εσείς να καταλάβετε τον εαυτό σας. Και κατ’ επέκταση, το παιδί σας.
• Νιώσατε απόλυτα αποδεκτοί και αγαπητοί καθώς μεγαλώνατε; Αποδέχεστε και αγαπάτε πραγματικά τον εαυτό σας τώρα; Δεν είναι δικό σας το λάθος αν δεν συμβαίνει αυτό, αλλά μπορεί να σας δημιουργεί δυσκολίες στο να αποδεχτείτε πλήρως το παιδί σας με τον τρόπο που το χρειάζεται.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχει κάτι αξιοσημείωτο στην συναισθηματική παραμέληση στην παιδική ηλικία. Μπορείτε να αρχίσετε να συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο που σας συμπεριφέρονταν ως παιδί.
Καθώς δίνετε στον εαυτό σας αυτό που δεν είχατε ποτέ, θα χρειαστεί στη συνέχεια να το δώσετε και στα παιδιά σας.
Ακολουθούν 5 τρόποι διαχείρισης της συναισθηματικής παραμέλησής που μπορούν να σας κάνουν καλύτερους γονείς:
1. Όσο περισσότερο αρχίζετε να εκτιμάτε και να παρατηρείτε τα συναισθήματά σας, τόσο πιο συντονισμένοι θα είστε στα συναισθήματα του παιδιού σας.
Όταν λέτε στα παιδιά σας: «Είσαι θυμωμένος/η τώρα;» ή «Φαίνεσαι λυπημένος/η», τα διδάσκετε αυτόματα για τα συναισθήματά τους. Θα μεγαλώσουν συντονισμένα στον εαυτό τους.
2. Καθώς δουλεύετε για να μάθετε οι ίδιοι τις δεξιότητες των συναισθημάτων, θα τις διδάσκετε αυτομάτως και στο παιδί σας.
Μαθαίνοντας να ονομάζετε τα συναισθήματά σας, να τα αποδέχεστε, να τα διαχειρίζεστε και να τα εκφράζετε όποτε χρειάζεται, τα παιδιά σας θα δουν αυτές τις δεξιότητες και θα τις βιώσουν στη σχέση τους μαζί σας.
3. Όταν συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας με περισσότερη συμπόνια, μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να έχουν περισσότερη συμπόνια για τον εαυτό τους.
Όταν μαθαίνετε να αποδέχεστε ότι και εσείς είστε άνθρωποι και ότι όπως όλοι οι άνθρωποι, κάνετε λάθη, θα σταματήσετε να είστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας. Θα είστε σε θέση να δείξετε και να διδάξετε στα παιδιά σας πώς να μαθαίνουν μέσα από τα λάθη τους, να συγχωρούν τον εαυτό τους και να προχωρούν μπροστά, αντί να κρίνουν αυστηρά τους εαυτούς τους.
4. Αρχίζοντας να δίνετε προσοχή σε αυτά που νιώθετε, που χρειάζεστε, που σας αρέσουν και που δεν σας αρέσουν, θα αποτελέσετε ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά σας.
Θα τους δείξετε ότι αξίζει να δίνουν προσοχή σε αυτά που νιώθουν και αυτό θα σας κάνει να έχετε μία καλύτερη εικόνα αυτού που είναι. Θα τα διδάξετε να προσέχουν τον εαυτό τους και θα δουν τον εαυτό τους να αντικατοπτρίζεται στα μάτια σας. Θα μεγαλώσουν γνωρίζοντας τον εαυτό τους και να αισθάνονται βαθιά μέσα τους ότι τα συναισθήματά τους έχουν σημασία.
5. Μαθαίνοντας να αποδέχεστε τον εαυτό σας και να αγαπάτε αυτό που είστε μπορεί να κάνει τα παιδια σας να αισθάνονται έτσι και για τον εαυτό τους.
Έχοντας οπλιστεί με υγιή αγάπη για τον εαυτό σας και με την αίσθηση ότι είστε όσο καλοί χρειάζεται να είστε, τα παιδιά σας θα μάθουν επίσης να αγαπούν τον εαυτό τους και θα μεγαλώσουν νιώθωντας δυνατά και γνωρίζοντας βαθιά μέσα τους ότι είναι αγαπητά. Δεν επιλέξατε να μεγαλώσετε με συναισθηματική παραμέληση. Στην πραγματικότητα, ως παιδί, πολύ πιθανό να μην συνειδητοποιούσατε ότι σας συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Αλλά τώρα, ως ενήλικας, μπορείτε να επιλέξετε να θεραπεύσετε τη συναισθηματική σας παραμέληση. Και κάνοντάς το αυτό, βάζετε τον εαυτό σας σε μια σαφή πορεία για να γίνετε πιο ευτυχισμένοι και υγιείς και να είστε πιο συνδεδεμένοι και αποτελεσματικοί γονείς για τα παιδιά σας.
Παίρνοντας την απόφαση να θεραπεύσετε τη συναισθηματική σας παραμέληση που βιώσατε ως παιδιά, είναι σαν να λέτε στο γενεαλογικό σας δέντρο: Η παραμέληση που έζησα σταματά εδώ. Δεν θα μεταφέρω αυτό το βάρος στα παιδιά μου.
Και τι θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό ή να αξίζει περισσότερο από αυτό;

---

Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση - Επιμέλεια: Psychologynow.gr

Διαβάστε περισσότερα

Έκρηξη μερικής απασχόλησης, με μισθούς πείνας για …«μερική ζωή» -του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η εργασιακή «ζούγκλα» της Ελλάδας είναι εδώ . Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι της χώρας, δουλεύουν, αμείβονται και ζουν …μερικώς. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Πληροφοριακού Συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ», από το σύνολο των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν το 2017, το 54,87% ήταν για μερική απασχόληση!! Αντίθετη ήταν η πορεία των θέσεων πλήρους απασχόλησης που περιορίστηκαν στο 45,13%.
Ειδικότερα από τα 2. 400.000 προσλήψεις που έγιναν το 2017, οι 1.083.418 αφορούν θέσεις πλήρους απασχόλησης ( 45,13%), οι 981.758 αφορούν θέσεις μερικής απασχόλησης (40,90%) και οι 335.222 (13,97%) αφορούν θέσεις εκ περιτροπής απασχόλησης.

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την τραγική πραγματικότητα. Στο σύνολο των νέων θέσεων που δημιουργούνται, οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης έχουν την πρωτοκαθεδρία. Μετά από οκτώ χρόνια μνημονιακών πολιτικών και αντεργατικών νόμων στο όνομα της εξόδου της χώρας από την κρίση και με την …προσμονή της ανάπτυξης, η εργατική τάξη της χώρας γίνεται «θύμα» άγρια εκμετάλλευσης από τα αφεντικά.
Μόνο το μήνα Δεκέμβριο του 2017, οι προσλήψεις για θέσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας έφτασαν στο 57,39% των συνολικών! Την ίδια στιγμή οι θέσεις πλήρους απασχόλησης συρρικνώθηκαν στο 42,61%.
Με την κυβέρνηση της «πρώτης και δεύτερης φοράς Αριστερά» που ήρθε δήθεν για …αποκαταστήσει τις εργασιακές σχέσεις οι προσλήψεις μερικής απασχόλησης συνεχίζουν την ανοδική πορεία τους.
Η μερική απασχόληση από το 53,05% που ήταν το 2015, ανήλθε στο 54,74% το 2016 και έκλεισε στο 55,07% το 2017. Αντίστοιχα, για το ίδιο διάστημα, η πλήρης απασχόληση από  46,95% του 2015, υποχώρησε σε 45,26% το 2016 και έφτασε το 44,93% το 2017
 Όσο για τις μισθούς και τα μεροκάματα. Στη μερική απασχόληση, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ, το μέσο μεροκάματο ανέρχεται σε 23,59 ευρώ και ο μηνιαίες αποδοχές σε 388,56 ευρώ αντίστοιχα!
Μπορεί βέβαια οι εργαζόμενοι να φυτοζωούν με αυτούς τους μισθούς, αλλά για το μεγάλο κεφάλαιο, η μερική απασχόληση αποτελεί την καλύτερη μορφή εκμετάλλευσης ειδικά όταν την χρησιμοποιεί μαζί με τον «μπαμπούλα» της ανεργίας.
Ο ΣΕΒ, τον περασμένο Νοέμβριο, σε οικονομικό δελτίου του, σημείωνε: Χωρίς τη μερική απασχόληση και τη μείωση του κατώτατου μισθού, καθώς και τη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό των μισθών σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ανεργία θα ήταν σήμερα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, ενώ η ύφεση θα συνεχιζόταν με αμείωτους ρυθμούς.
Βέβαια πίσω από τις φοβέρες του ΣΕΒ, υπάρχουν τα κέρδη των επιχειρηματιών που χρόνο με το χρόνο διευρύνονται, αφού  περιορίζουν συνεχώς την τιμή της εργατικής δύναμης.

Διαβάστε περισσότερα

Unicef: Πάνω από 5.000 παιδιά έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο της Υεμένης

Συγκλονιστικά στοιχεία

Συγκλονιστικά στοιχεία για τις επιπτώσεις που έφερε ο πόλεμος στην Υεμένη φέρνει στη δημοσιότητα η Unicef:  Περισσότερα από 5.000 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους ή έχουν τραυματιστεί στις εχθροπραξίες και 1,8 εκατομμύρια υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό.

Σε έκθεση που παρουσιάστηκε σήμερα στη Σαναά, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία επισημαίνει ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν πλέον σχολείο, εκ των οποίων τα 500.000 από την κλιμάκωση της σύρραξης τον Μάρτιο του 2015 συνέπεια της στρατιωτικής επέμβασης της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της.

Περισσότερα από 3 εκατομμύρια παιδιά έχουν γεννηθεί έκτοτε και «μια ολόκληρη γενιά» θα σημαδευθεί από τη βία, τους εκτοπισμούς, τις ασθένειες, τη φτώχεια και τον υποσιτισμό, τονίζεται στην έκθεση.

Το 50% και πλέον των μικρών παιδιών στην Υεμένη, δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή σε ένα επαρκές αποχετευτικό δίκτυο, προειδοποιεί επίσης η Unicef, υπογραμμίζοντας ότι 1,8 εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό, εκ των οποίων σχεδόν 400.000 έχουν ανάγκη από επείγουσα ιατρική φροντίδα για να μπορέσουν να επιζήσουν.

Περισσότερα από ένα εκατομμύριο άνθρωποι—εκ των οποίων το ¼ είναι παιδιά κάτω των 5 ετών, έχουν νοσήσει από χολέρα και οξεία διάρροια,όπως τονίζεται επίσης στην έκθεση.

Περισσότερα από 5.000 παιδιά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις από τον Μάρτιο το 2015, ήτοι 1.000 περισσότερα σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Unicef.

Τα παιδιά στην Υεμένη «υποφέρουν από τις καταστροφικές συνέπειες ενός πολέμου για τον οποίο δεν φέρουν καμία ευθύνη» δήλωσε η Μεριτχέλ Ρελάνο, η εκπρόσωπος του διεθνούς οργανισμού στην Υεμένη.

[….]

Τον περασμένο χρόνο, ο ΟΗΕ είχε προειδοποιήσει ότι η Υεμένη είχε εξελιχθεί σε θέατρο της «χειρότερης ανθρωπιστικής κρίσης στον κόσμο».

enallaktikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

O Τσίπρας μειώνει έως και 5 φορές τους φόρους σε καναλάρχες, καζινάδες, βιομήχανους, εφοπλιστές! – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

Δεν υπάρχει φόρος που δεν τον έχουν αυξήσει.
Φορολογούν τον βιοπαλαιστή από το πρώτο ευρώ. Πήγαν το ΦΠΑ από τα νησιά μέχρι τα μακαρόνια στο 24%. Πήγαν το αφορολόγητο για τον φτωχό άνθρωπο στο μισό. Αύξησαν ξανά τους φόρους κατά 1 δισ. ευρώ στον προυπολογισμοό του 2018.
Ωστόσο υπάρχουν και μερικοί που απολαμβάνουν το άλλο πρόσωπο της κυβέρνησης. Το φορολογικά φιλόστοργο. Διότι – όσο κι αν φαίνεται περίεργο – μέσα στον κυκεώνα της φοροληστείας, υπάρχουν και 4 φόροι που αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες φορολογουμένων που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ τους έχει μειώσει.
Προσέξτε:

• Μείωση του φόρου στους καναλάρχες. Τον μείωσαν κατά 4 φορές! Συγκεκριμένα: Ο συντελεστής του ειδικού φόρου επί της αξίας των τηλεοπτικών διαφημίσεων από την 1η Απριλίου 2018 πάει από το 20% στο 5%. Το φρόντισε η κυβέρνηση με τροπολογία που ενσωματώθηκε στο νομοσχέδιο για τα τυχερά παίγνια.
• Μείωση του φόρου στα καζίνο έως και 5 φορές! Ο συντελεστής φόρου στα καζίνο (Λουτράκι, Πάρνηθα, Θεσ/νικη, Ροδος, Ρίο) ήταν 37% και 34%. Ήρθε όμως η κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο – το ίδιο πολυνομοσχέδιο που χτυπά την απεργία, καθιερώνει ηλεκτρονικούς τους πλειστηριασμούς, κόβει το επιδόματα σε πολύτεκνους κοκ -και τι έκανε; Μείωσε τον φορολογικό συντελεστή για τα καζίνο (άρθρα 357 – 378) στο 20% και για έσοδα των καζινάδωνάνω των 500 εκ.ευρώ στο 8%! 
• Την ίδια ώρα που με τον προυπολογισμότου 2018 αύξησαν τους άμεσους (+ 5,5%) και έμμεσους φόρους (+ 5,6%), ενώ δηλαδή μισθωτοί, συνταξιούχοι, βιοπαλαιστές θα πληρώσουν φέτος 852 εκ. ευρώ περισσότερα από πέρσι, υπάρχει ένας συγκεκριμένος κωδικός, που αφορά μια συγκεκριμένη κατηγορία φορολογουμένωνόπου ο φόρος μειώνεται. Πρόκειται για τους φόρους που καλούνται να πληρώσουν τα νομικά πρόσωπα – δηλαδή οι ΑΕ, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια. Εδώ τι βλέπουμε (προϋπολογισμός 2018, εισηγητική έκθεση, σελίδα 58, πίνακας 3.4): Ενώ για όλους τους υπόλοιπους φορολογούμενους οι φόροι αυξάνονται, γι’ αυτούς – τους βιομήχανους και τους κεφαλαιοκράτες – οι φόροι μειώνονται κατά 3,2%και σε απόλυτα νούμερα κατά 111 εκ. ευρώ…
• Υπάρχει, τέλος, μια ακόμα κατηγορία φοροευνοημένων. Αυτοί, βέβαια, φοροχαιδεύονται όχι μόνο διαχρονικά και συνταγματικά (αρθρο 107 του Συντάγματος) αλλά και ανομολόγητα – αφού για τους υπόλοιπους υπήρξαν συγκεκριμένες φορορυθμίσεις. Στην περίπτωσή τους, όμως, όλα γίνονται στα μουλωχτά. Πρόκειται για τους εφοπλιστές. Μιλάμε γι’ αυτούς, δηλαδή, που επί ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, δεν έχουμε μάθει να πληρώνουν ούτε καν την… οικειοθελή φορολόγηση την οποία είχαν διαφημίσει επί Σαμαρά.

Έτσι εξελίσσεται η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης. Γεγονός που δίνει πραγματικό νόημα τόσο στην δήλωση του πρωθυπουργού περί του «ταξικού προσήμου» της κυβέρνησής του, όσο και στην άλλη του δήλωση: «Πήραμε – είπε –την απόφαση να δώσουμε τη μάχη, να λερώσουμε τα χέρια μας και να μην αποδράσουμε».
Πράγματι. Τόσο βρώμικη δουλειά πώς να την κάνεις με καθαρά χέρια.

Διαβάστε περισσότερα

Παραγωγή ενέργειας από βιομάζα: Tο μόνο ανανεώσιμο είναι οι επιδοτήσεις - Τι συμβαίνει στο Μεσολόγγι.

Η παραγωγή ενέργειας από διάφορα είδη βιομάζας παρουσιάζεται σαν πανάκεια η οποία πληροί όλες τις επιθυμητές προδιαγραφές: ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος (των αερίων του θερμοκηπίου και των αποβλήτων), συνεταιριστικές επιχειρήσεις, μείωση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικού και χαμηλότερες τιμές ενέργειας. Όμως ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες, οι οποίες ακυρώνουν πολλά, αν όχι όλα, από τα αναμενόμενα οφέλη. Το μόνο «ανανεώσιμο» που προκύπτει από τη χρήση βιομάζας είναι οι επιδοτήσεις, τις οποίες επωμίζονται οι φορολογούμενοι.

 

του Μιχάλη Γιαννεσκή

Πριν μερικά χρόνια τα φωτοβολταϊκά προωθούνταν ως μια ιδανική – και όντως ανανεώσιμη - μέθοδος για τη μείωση του κόστους ενέργειας. Οι αρχικά γενναιόδωρες επιδοτήσεις των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων μειώθηκαν σταδιακά και σήμερα μόνο μεγάλες τέτοιες μονάδες είναι συμφέρουσες.

Μια παρόμοια κατάσταση έχει αρχίζει να διαμορφώνεται πρόσφατα με τις μονάδες παραγωγής ενέργειας από βιομάζα, με τη σημαντική διαφορά ότι πολλές επιστημονικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η βιομάζα δεν αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας και σε πολλές περιπτώσεις οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αξιοποίησής της είναι χειρότερες από αυτές που προκαλούνται από τη χρήση συμβατικών καυσίμων.

Βιομάζα, βιοκαύσιμα και βιορευστά

Βιομάζα είναι το βιοδιασπώμενο μέρος γεωργικών προϊόντων,  αποβλήτων και υπολειμμάτων, της δασοκομίας και των δασών, όπως και των βιομηχανικών και αστικών αποβλήτων. Τα υγρά ή αέρια καύσιμα που παράγονται από βιομάζα και χρησιμοποιούνται για κάθε είδους μεταφορικό μέσο αποτελούν τα βιοκαύσιμα, ενώ αυτά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ή θερμικής ενέργειας αποτελούν τα βιορευστά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) προωθεί τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η οδηγία 2009/28/EC συνιστά ένα σημαντικό μέρος της ενεργειακής πολιτικής της. Η χρήση βιομάζας στην παραγωγή ενέργειας  θεωρείται κρίσιμη για την επίτευξη των στόχων της οδηγίας, καθότι περίπου τα 2/3 της «ανανεώσιμης» ενέργειας στην ΕΕ προέρχονται από την καύση βιομάζας.



Η ΕΕ προωθεί τη χρήση βιομάζας εδώ και αρκετά χρόνια και η οδηγία του 2009 αναφέρει ρητά ότι «οι εκπομπές αερίων από βιοκαύσιμα και βιορευστά θα θεωρούνται μηδενικές». Μόνο πρόσφατα η ΕΕ έχει αρχίσει να προβληματίζεται σχετικά με την βιωσιμότητα των μονάδων παραγωγής ενέργειας από βιομάζα και την παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου από αυτές (παράδειγμα η παραδοχή της ΕΕ ότι οι εκπομπές αερίων από την καύση ξύλου είναι μεγαλύτερες  από αυτές που δημιουργούνται από ορυκτά καύσιμα – εδώ, σελ. 106 - και οι τροπολογίες που προτάθηκαν στο Στρασβούργο στις 6 Δεκεμβρίου 2017).

Κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον

Η καύση βιομάζας παράγει όχι μόνο ενέργεια, αλλά και ρύπους βλαβερούς για την υγεία. Ενώ υπάρχουν σημαντικές επιστημονικές καινοτομίες για τον περιορισμό των επικίνδυνων ρύπων, όπως καταλύτες και καταλυτικά συστήματα για την κατακράτηση οξειδίων του αζώτου, οι προτεινόμενες λύσεις δεν είναι οικονομικά συμφέρουσες σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως για μικρές μονάδες, και πολύ συχνά δεν εφαρμόζονται.

Ένα κύριο πρόβλημα ρύπανσης που δημιουργούν οι μονάδες καύσης βιομάζας είναι τα οξείδια του αζώτου. Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η καύση φυτικών ελαίων από τροποποιημένες μηχανές ντίζελ παράγει σημαντικά αυξημένες (κατά περίπου 40%) εκπομπές οξειδίων του αζώτου σε σύγκριση με τη καύση του ιδίου του ντίζελ. Η παραγωγή ενέργειας από βιομάζα έχει γενικά μικρότερο αποτύπωμα οξειδίων του άνθρακα και μεγαλύτερο αποτύπωμα οξειδίων του αζώτου από την καύση ορυκτών καυσίμων (φυσικό αέριο, κάρβουνο, πετρέλαιο).  Ωστόσο τα εν λόγω αποτυπώματα διαφέρουν κατά περίπτωση: η οργάνωση Wetlands International έχει υπολογίσει ότι η παραγωγή φοινικέλαιου στην Ινδονησία προκαλεί εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) δεκαπλάσιες από αυτές των ορυκτών καυσίμων.

Η ΕΕ και οι υποστηρικτές της χρήσης της βιομάζας ισχυρίζονται ότι έχει μηδενικό αποτύπωμα CO2. Η ενεργειακή νομοθεσία της ΕΕ βασίζεται στην υπόθεση ότι οι καλλιέργειες για την παραγωγή καυσίμων βιομάζας απορροφούν ποσότητες CO2 ισοδύναμες με αυτές που εκπέμπονται κατά την καύση της βιομάζας, και ότι συνεπώς αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που δεν ρυπαίνει το περιβάλλον. Η χρήση καυσίμων για τη μεταφορά της βιομάζας από τις τοποθεσίες που καλλιεργείται (για παράδειγμα Ινδονησία, Βραζιλία) μέχρι τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας (στην Ευρώπη και αλλού) συνήθως δεν συμπεριλαμβάνεται στους εν λόγω υπολογισμούς. Επιπλέον,  η ποσότητα CO2  που απορροφάται στον τόπο της καλλιέργειας επιστρέφεται στο περιβάλλον χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, κοντά σε αστικές περιοχές ή και ακόμα σε εθνικά πάρκα, όπως η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, στην οποία θα αναφερθούμε εκτενέστερα παρακάτω.

Η τακτική τροποποιήσεων των αρχικών αδειών λειτουργίας

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι εταιρείες παραγωγής ενέργειας αποκτούν αρχικά άδειες για την καύση ενός είδους βιομάζας και μετέπειτα αναζητούν τροποποιήσεις των αδειών ώστε να επιτρέπεται η χρήση διαφορετικής πρώτης ύλης. Σε μια τέτοια περίπτωση στην Βρετανία η αρχική άδεια δόθηκε για την καύση άχυρου και τροποποιήθηκε για τη χρήση χημικά επεξεργασμένων λυμάτων, τα οποία εκπέμπουν εντελώς διαφορετικούς ρύπους. Παρομοίως, στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου άδεια για καύση αποβλήτων γεωργικών δραστηριοτήτων (όπως ελαιοτριβείων) τροποποιήθηκε αρχικά ώστε να επιτρέπει τη χρήση συνθετικού αερίου ως πρώτη ύλη και μετέπειτα βιορευστά.

Επιπλέον, διάφορες μονάδες στην Ευρώπη αδειοδοτούνται αρχικά για να χρησιμοποιήσουν τηγανέλαια ως καύσιμα, διαφημίζοντας την καύση τους ως μια ιδανική αντιμετώπιση αποβλήτων. Εν τούτοις, καταλήγουν να χρησιμοποιούν φυτικά έλαια όπως φοινικέλαιο, καθότι οι ποσότητες διαθέσιμου τηγανέλαιου είναι περιορισμένες, ενώ η περισυλλογή και η μεταφορά τους είναι δαπανηρές.

Το οικονομικό όφελος των επενδυτών συνιστά επιβάρυνση των φορολογουμένων

Οι επιδοτήσεις για την παραγωγή ενέργειας από βιομάζα είναι εξαιρετικά γενναιόδωρες. Οι επιδοτήσεις γίνονται από το κράτος, και εν μέρει στηρίζονται από κονδύλια της ΕΕ μέσω του Εταιρικού Συμφώνου για το Πλαίσιο Ανάπτυξης (ΕΣΠΑ). Βέβαια, τόσο οι κρατικές, όσο και οι Ευρωπαϊκές, επιδοτήσεις επιβαρύνουν άμεσα τους  φορολογουμένους. Στην Ελλάδα οι εταιρείες παροχής ρεύματος αγοράζουν το ρεύμα που παρέχουν από 37-42 ευρώ τη μεγαβατώρα, ενώ οι παραγωγοί ρεύματος από βιομάζα επιδοτούνται για 20 χρόνια από το κράτος για κάθε μεγαβατώρα που παράγουν με 106-225 ευρώ, ειδικά όταν η μονάδα είναι μικρού μεγέθους.

Συνεπώς δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφορες εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ενέργειας από βιομάζα. Οι ιστοσελίδες πολλών από αυτές προσφέρουν (εξ ολοκλήρου, μέρος ή μέσω συνεταιρικών σχημάτων) άδειες παραγωγής ενέργειας σε επενδυτές.

Θα μπορούσαν να υπάρχουν τέτοιου είδους επενδύσεις χωρίς τις σχετικές επιδοτήσεις; Δύο άτομα που έχουν ασχοληθεί με τις επιπτώσεις των σταθμών παραγωγής ενέργειας από βιομάζα, η κ. Almuth Emsting από το Biofuelwatch της Βρετανίας, και ο κ. Μιχάλης Χατζής, χημικός και μέλος της πρωτοβουλίας πολιτών «Λιμνοθάλλαζα», απάντησαν κατηγορηματικά «Όχι».

Ο κ. Χατζής ανέφερε σχετικά ότι «στην προσπάθεια που γίνεται για την ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος τα φωτοβολταϊκά, όπως και αυτές οι μονάδες [βιομάζας] αποτελούν την αιχμή του δόρατος για να σπάσουν οι αντιδράσεις και οι αντιλήψεις των πολιτών, αποδεχόμενοι τη συμμετοχή των πολιτών σε αυτή την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, ή δημιουργούν την εντύπωση ότι ο κάθε πολίτης θα μπορούσε να δημιουργεί τη δική του μονάδα. Για αυτό και επιδοτούν πολύ ισχυρά τους μικρούς επενδυτές, όπως αυτούς στη Λιμνοθάλασσα [Μεσολογγίου]. Αργότερα, αρχίζουν μια διαδικασία μείωσης των επιδοτήσεων, καθιστούν αυτές τις μονάδες μη συμφέρουσες, οι επενδυτές τις εγκαταλείπουν, ή για την ακρίβεια πωλούν μαζικά τις άδειες σε μεγαλύτερους επενδυτές, οι οποίοι κατέχουν σχεδόν όλη την αγορά, όπως συμβαίνει και με τα φωτοβολταϊκά, και επιτυγχάνεται ο στόχος ο ζητούμενος που είναι η σταδιακή και γρήγορη ιδιωτικοποίηση της παραγωγής  [ενέργειας]».

Η ιδιάζουσα περίπτωση της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου

Οι άδειες που δόθηκαν για την κατασκευή μονάδων παραγωγής ενέργειας από βιορευστά στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου κυριολεκτικά «βγάζουν μάτι».  Πως αδειοδοτήθηκαν τέσσερις μονάδες μέσα σε ένα Εθνικό Πάρκο, έναν υδροβιότοπο και ιχθυοπαραγωγικό τόπο με σπάνια οικοσυστήματα που προστατεύεται από τις συνθήκες Natura και Ramsar;

Η απάντηση που έδωσε ο κ. Χατζής στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι «υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο το οποίο έχει σπάσει και επιτρέπει ακόμα και εντός των πυρήνων Natura και Ramsar να γίνονται μονάδες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες περιλαμβάνουν και τα βιορευστά. Αυτό ήταν το παράθυρο με το οποίο ξεκίνησαν [οι εταιρείες] για να πάρουν την άδεια.» Ο κ. Χατζής τόνισε ότι υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις για πολλές παρατυπίες από τοπικούς παράγοντες σχετικά με τις αδειοδοτήσεις και ότι η πρωτοβουλία πολιτών «Λιμνοθάλλαζα» έχει κάνει επανειλημμένα σχετικές καταγγελίες.



Εν κατακλείδι, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στην Ευρώπη στην ουσία στηρίζεται στην υπόθεση της ΕΕ ότι η βιομάζα αποτελεί ανανεώσιμη πηγή, παρότι επιστημονικές έρευνες υποδεικνύουν ότι η παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου από τους σταθμούς παραγωγής δεν ισοβαθμίζεται από την απορρόφησή τους στις καλλιέργειες των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα. Οι επιβλαβείς ρύποι τέτοιων μονάδων δεν περιορίζονται αποτελεσματικά, καθότι η τεχνολογία για τον περιορισμό τους είναι δαπανηρή και μη συμφέρουσα για τους επενδυτές. Οι φορολογούμενοι επωμίζονται τις σχετικές επιδοτήσεις, οι οποίες ωφελούν μόνο τους επενδυτές. Ενώ στην Ελλάδα το νομικό πλαίσιο, με τυχόν παρατυπίες ή παραβλέψεις, επιτρέπει την εγκατάσταση τέτοιων μονάδων ακόμα και σε εθνικά πάρκα.

Αν επαναλάβουμε το ερώτημα που έχει θέσει στο παρελθόν ο ακτιβιστής περιβαλλοντολόγος George Monbiot «υπάρχει κανείς που πιστεύει ακόμα ότι [η εκμετάλλευση βιομάζας] είναι μια καλή ιδέα;», θετική απάντηση θα δώσουν σίγουρα μόνο όσοι βλέπουν την παραγωγή ενέργειας από βιομάζα ως μια ανανεώσιμη –για τα επόμενα 20 χρόνια - πηγή επιδοτήσεων.

Διαβάστε περισσότερα

Τέλος τα social Media για τα παιδιά κάτω των 13 ετών

Πάνω από το 80% των παιδιών πέμπτης και έκτης δημοτικού στην Ελλάδα έχουν παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα, όπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου (Ε.Κ.Α.Δ.), Γιώργος Κορμάς, εθνικός εκπρόσωπος στο Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Ασφαλούς Διαδικτύου Insafe (Internet Safety for Europe), μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Πρακτορείο 104,9 FM».

Με αφορμή την αλλαγή σελίδας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα από τις 25 Μαΐου, σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα από παιδιά μέχρι και 16 ετών, και την εφαρμογή και στη χώρα μας του ευρωπαϊκού κανονισμού 679/ 2016, ο κ. Κορμάς επισημαίνει ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων από τις κυβερνήσεις». Οι αλλαγές, σημειώνει, είναι ριζικές και αναμένεται να μεταμορφώσουν την επικοινωνία των νεαρότερων μελών της ελληνικής κοινωνίας μέσα από κάθε δίκτυο και εφαρμογή ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης.
«Σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό 679/ 2016 απαγορεύεται η χρήση των κοινωνικών δικτύων, δηλαδή δικτύων το Facebook, το Instagram και το Snapchat και όλων των δικτύων που εν πάση περιπτώσει έχουν μέσα το κοινωνικό κομμάτι, από παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών. Αυτό ίσχυε ως νόμος στις ΗΠΑ από το 1998, η είσοδος όμως ή μη των παιδιών ήταν ευθύνη των γονέων. Εδώ τώρα αλλάζει το πλαίσιο και πλέον την ευθύνη την έχουν τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα» εξηγεί ο κ. Κορμάς περιγράφοντας μια δομική, θεμελιώδη αλλαγή στη σχέση ατόμων και κοινωνικών δικτύων, για να προσθέσει πως η αυστηρότητα του νόμου θα εξαντλείται.
Τα πρόστιμα, σημειώνει, είναι πάρα πολύ μεγάλα φτάνουν και τα 10 εκατ. ευρώ, ενώ έχουν να κάνουν πλέον με το ότι τα κοινωνικά δίκτυα έχουν την ευθύνη ελέγχου, την πιστοποίηση δηλαδή αν ο χρήστης είναι κάτω ή άνω των 13 ετών. «Καταλαβαίνει κάποιος λοιπόν ότι τα παιδιά του δημοτικού δεν θα είναι στα κοινωνικά δίκτυα. Η εικόνα στη χώρα μας είναι ότι παιδιά πέμπτης και έκτης δημοτικού, σε ποσοστό πάνω από το 80%, είναι στα κοινωνικά δίκτυα. Με τη νέα νομοθεσία θα αλλάξουν όλα τα δεδομένα σε σχέση με αυτό» τονίζει ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου.
Πρόκειται, όπως λέει, για μια πραγματικότητα που «δεν έχει καμία λογική, αντιθέτως δημιουργούσε παιδιά που ζούσαν σε ένα περιβάλλον χυδαιότητας και φαυλότητας, υιοθετούσαν πρότυπα τα οποία ουσιαστικά τους στιγμάτιζαν μια ζωή. Ήταν μία πολύ μεγάλη ανησυχία που είχαμε όλα τα κέντρα στην Ευρώπη, αλλά και όλοι οι γονείς και ευτυχώς εμφανίστηκε πλέον αυτός ο κανονισμός και βάζει τα πράγματα σε μια σειρά» σημειώνει ο κ. Κορμάς, που συστημικά εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο έρχεται η αλλαγή. «Είναι πάρα πολύ σημαντική εξέλιξη και θα εφαρμοστεί από τις 25 Μαΐου σε όλη την Ευρώπη, δεν είναι οδηγία, είναι κανονισμός» καταλήγει.
Μόνο με συγκατάθεση των γονέων η πρόσβαση από τα 13 μέχρι τα 16
Η νομοθεσία όμως έχει και ένα δεύτερο σημαντικό στάδιο: «Ο νόμος δεν μένει μόνο εκεί, συνεχίζει και λέει ότι από την ηλικία των 13 ετών μέχρι και τα 16, θα χρειάζεται η γονική συγκατάθεση. Ένας γονιός δηλαδή, που έχει ένα παιδί στα κοινωνικά δίκτυα, θα πρέπει να δώσει τη συγκατάθεσή του, ώστε το παιδί του να συνεχίσει να είναι εκεί, ενώ πάλι την πιστοποίηση της συγκατάθεσης αυτής θα αναλάβουν τα κοινωνικά δίκτυα, κάτι που θα γίνει και πάλι με δική τους ευθύνη» προσθέτει ο κ. Κορμάς.
Απαντώντας δε σχετικά με τις τεχνολογικές εφαρμογές που θα απαιτηθεί να εγκατασταθούν στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και στο κατά πόσο είναι πιθανό τα παιδιά μέχρι και 16 ετών να επινοήσουν τρόπους ώστε να είναι έστω παρανόμως μέλη των social media, ο κ. Κορμάς εξηγεί πως αυτό είναι και το τελικό στάδιο. «Υπάρχει μεγάλη διεργασία στον χώρο αυτό, πώς θα γίνει η πιστοποίηση, τι θα ζητούν τα κοινωνικά δίκτυα, όμως σε κάθε περίπτωση είναι δικό τους θέμα πρέπει να το λύσουν, ώστε να είναι έτοιμα από τις 25 Μαΐου και μετά να κάνουν όλες αυτές τις πιστοποιήσεις» αναφέρει.
Για ποιους λόγους πρέπει να είναι ελεγχόμενη η πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα
«Τα κοινωνικά δίκτυα και δη το διαδίκτυο έχουν φτιαχτεί για ενήλικες. Τα παιδιά στα κοινωνικά δίκτυα έρχονται σε επαφή με ανθρώπους που δεν πρέπει να έρθουν σε επαφή, είτε αυτοί είναι ενήλικες είτε ακόμα και συνομήλικοι. Πρόκειται για ένα περιβάλλον φαυλότητας, το οποίο ουσιαστικά προάγει αρνητικά πρότυπα, ενώ είναι βέβαια και ένα περιβάλλον το οποίο μπορεί να προκαλέσει συμπεριφορές εξάρτησης, κάτι πάρα πολύ αρνητικό για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού» τονίζει ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, ενώ κατηγορηματικός είναι και σε ό,τι αφορά τις αρνητικές επιπτώσεις για τα πιο μικρά παιδιά.
«Μέχρι τα 13 η απαγόρευση (σ.σ. με τη νέα νομοθεσία) είναι de facto, δεν έχει να κάνει με το αν αν θέλει ένα παιδί (να είναι παρόν στα κοινωνικά δίκτυα) ή αν θέλει ένας γονέας και αυτό το θεωρώ πάρα πολύ σωστό (…) Από την ηλικία των 13 ετών μέχρι και τα 16, που τα παιδιά έχουν διαμορφώσει προσωπικότητα, θα προτρέψω τους γονείς σιγά- σιγά να δουν τι θα κάνουν τα παιδιά τους εκεί (στα κοινωνικά δίκτυα). Βλέπουμε παιδιά μοναχικά, υπάρχουν κοινωνικά δίκτυα όπου παιδιά έχουν live αναμεταδόσεις, εκθέτουν τον εαυτό τους, βγάζουν τον εαυτό τους στην υπερέκθεση, δημιουργούν ένα περιβάλλον φαυλότητας, προβλημάτων που δεν ξέρουμε πού μπορούν να οδηγήσουν. Στη γραμμή βοήθειας, στο 210 6007686, καθημερινά δεχόμαστε δεκάδες κλήσεις για προβλήματα που δημιουργούνται στο σχολείο για θέματα bullying, κυρίως cyberbullying (…) και βέβαια αυτό είναι το παράπονο το δικό μας. Eδώ και δέκα χρόνια λέμε ότι τα παιδιά διαλύονται στα κοινωνικά δίκτυα κι έχουν κακή ποιότητα ύπνου» περιγράφει ο κ. Κορμάς.
Κατά τον ίδιο, ειδικά στο δημοτικό η συναναστροφή των παιδιών στα κοινωνικά δίκτυα καταπατά την παιδικότητα και την αθωότητά τους. «Γιατί αν δούμε τι κάνουν τα παιδιά, το μόνο που κάνουν είναι (να συμμετέχουν) σε ένα περιβάλλον βωμολοχίας, αρνητικών προτύπων, ένα περιβάλλον όπου μπορεί να πέσουν θύματα είτε bullying είτε παιδεραστών. Σε ότι αφορά τώρα τα παιδιά 13 έως 16 ετών, εκεί θα πρέπει ο γονιός να αποφασίσει. Για να το αφήσει να συμμετέχει στα κοινωνικά δίκτυα θα πρέπει να ξέρει τι κάνει το παιδί του στα κοινωνικά δίκτυα. Είναι όλα τα παιδιά, όλοι οι έφηβοι ικανοί να είναι στα κοινωνικά δίκτυα; Μπορούν να διαχειριστούν υποθέσεις διακίνησης φωτογραφιών, εκβιασμών, της καθημερινότητας; Αυτό θα το κρίνει ο γονιός και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Προτρέπω τους γονείς, που έχουν παιδιά ηλικιών 13-16, να ξεκινήσουν από τώρα μια κουβέντα με τα παιδιά τους, να δουν τι κάνουν έτσι ώστε να αποφασίσουν, να μη χρησιμοποιήσουν αυτό τους το δικαίωμα ως ένα διαπραγματευτικό χαρτί για να διαβάζει το παιδί παραπάνω, αλλά να το χρησιμοποιήσουν με βάση το γεγονός του ότι τους δίνει ο νόμος το δικαίωμα να άρουν όποτε θέλουν τη συγκατάθεση» καταλήγει.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα δώσουν μάχη για το μελλοντικό αγοραστικό κοινό τους
Απαντώντας στο τι αναμένεται να πράξουν οι εταιρείες κοινωνικών δικτύων και ποια μέσα θα χρησιμοποιήσουν στη «μάχη» για τη διασφάλιση του αστρονομικού τζίρου που θα χαθεί, ο κ. Κορμάς αναγνώρισε πως μετά την 25η Μαΐου ενδέχεται πράγματι να εμφανιστεί νέα γκάμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης, στοχευμένων στη νέα αγορά που θα κινδυνεύει να απολεστεί. «Ήδη το Facebook ανακοίνωσε το Messenger for kids για παιδιά ηλικίας 6 -12 χρονών στην Αμερική, όπου ουσιαστικά ο γονιός θα δίνει στο παιδί του τη δυνατότητα να έχει Messenger (σ.σ υπηρεσία επικοινωνίας και ανταλλαγής μηνυμάτων και αρχείων) μέσω του δικού του λογαριασμού, οπότε και θα έχει, π.χ., τον έλεγχο των φίλων του. Ναι, η βιομηχανία θα κινηθεί να κρατήσει αυτό το αγοραστικό κοινό» καταλήγει ο κ. Κορμάς.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα

Η μη ορθή χρήση αντιβιοτικών βλάπτει σοβαρά την υγεία

• 89
• 0
• 
  
• 
  

Από την Ελένη Τσιανάκα* & τον Πάνο Χριστοδούλου**
Σε προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκε η σημασία της εμβολιαστικής κάλυψης των παιδιών καθώς προφυλάσσει από μια σειρά ασθενειών, οι οποίες μόνο στο παρελθόν δεν ανήκουν (Τσιανάκα και Χριστοδούλου, 2017). Σε μια ιδεατή κατάσταση, η προληπτική ιατρική έχει στόχο την αποφυγή εμφάνισης ασθενειών, πριν καν χρειαστεί η φαρμακευτική αντιμετώπισή τους. Παρόλα αυτά η σημερινή κατάσταση απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ιδεατή: η νοοτροπία που έχει αναπτυχθεί βασίζεται κυρίως στο θεραπεύειν και όχι στο προλαμβάνειν.
Πολλές φορές μάλιστα το θεραπεύειν εναπόκειται σε άλλη μια λάθος παράδοση: τη λήψη αντιβιοτικών χωρίς τη σύστασή τους από γιατρό. Συνηθίζεται λοιπόν η εμφάνιση πυρετού να συνοδεύεται με τη λήψη αντιβιοτικού σκευάσματος απευθείας από το φαρμακείο (WHO, 2015).
Παρατήρηση πρώτη: η πλειοψηφία της εμφάνισης χαμηλού πυρετού (έως 38 βαθμούς κελσίου) οφείλεται σε ιώσεις οι οποίες δεν επηρεάζονται από τη λήψη αντιβιοτικών.
Παρατήρηση δεύτερη: ο οργανισμός διαθέτει φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα. Η μη αναγκαία λήψη αντιβιοτικών ενδέχεται να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα την φυσιολογική χλωρίδα και δε περίπτωση μόλυνσης μιας περιοχής από αντίστοιχο μικρόβιο, να είναι δύσκολη η αντιμετώπισή της.
Παρατήρηση Τρίτη: ένα μικρόβιο συνήθως είναι ευαίσθητο σε διαφορετικά ήδη αντιβιώσεων. Η χρήση απευθείας μια πιο ισχυρής αντιβίωσης (δηλαδή μιας πιο ευρέως φάσματος) περιορίζει τις μελλοντικές δυνατότητες χρήσης της (Jong and Stevens, 2012).
Ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η Ελλάδα εμφανίζει από τα υψηλότερα ποσοστά αντοχής στα αντιβιοτικά από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (WHO, 2017). Αναλυτικά για την περίοδο έως το 2015 προκύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία (ECDC, 2017):

• το 61.9% των λοιμώξεων από Klebsiella pneumoniae εμφάνισε αντοχή στις καρβαπενέμες, ένα αντιβιοτικό τελευταίας γραμμής για την αντιμετώπιση ασθενειών.
• η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες χώρες στις οποίες η Pseudomonas Aeruginosa εμφανίζει αντοχή στις κεφαλοσπορίνες τέταρτης γενιάς, τις καρβαπενέμες και την πιπερακιλίνη.
• Την ίδια στιγμή αυξάνονται τα στελέχη Eserichia Coli που είναι ανθεκτικά στις β λακταμάσες και τις φθοριοκινολόνες.
• Στην Ελλάδα παρουσιάζονται από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανθεκτικών στελεχών Acinetobacter Baumannii, το οποίο ευθύνεται συχνά για ενδονοσοκομιακές λοιμώξεις.
• Υπάρχουν υψηλά ποσοστά στελεχών MRSA Staphylococcus Aureus.

Συνολικά συμπεραίνεται ότι η χρήση των αντιβιοτικών στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει ήδη αρκετά στελέχη, ενώ πολλά αντιβιοτικά πρώτης γραμμής, όπως η αμοξικιλίνη, οι κεφαλοσπορίνες πρώτης γενιάς και η αμπικιλίνη, παρακάμπτονται αναίτια στα θεραπευτικά σχήματα, υπέρ πιο ισχυρών σκευασμάτων. Επίσης ένα από τα βασικά προβλήματα είναι ότι λόγο της αντοχής στα αντιβιοτικά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα ασθενείς στις μονάδες Εντατικής θεραπείας οι οποίοι όντως χρειάζονται ισχυρή αντιβίωση. Υπάρχει ανάγκη λοιπόν για μια διαφορετική μέθοδος αντιμετώπισης των ασθενειών και χρήσης των αντιβιοτικών. Καταρχήν δε λαμβάνουμε μόνοι μας αντιβιοτική θεραπεία.  Επισκεπτόμαστε το γιατρό και περιμένουμε τα αποτελέσματα της καλλιέργειας και του αντιβιογράμματος ώστε να λάβουμε την κατάλληλη αγωγή. Μέτρα απαραίτητα για τη μελλοντική επιβίωση απέναντι στις λοιμώξεις. Τα φαρμακεία δεν είναι περίπτερα και τα αντιβιοτικά δεν είναι καραμέλες. Είναι απαραίτητη η χρήση τους, αλλά μόνο όταν είναι ενδεδειγμένη (Cohen et al., 2017).

Βιβλιογραφία

1. Τσιανάκα Ελένη, Χριστοδούλου Παναγιώτης, Τα μικρόβια και οι πολλοί μικροί μας φίλοι, Νόστιμον Ήμαρ 2017
2. WHO, Health Systems in Transitions: Greece, 2015
3. Jong E., Stevens D., Netter s Infectious Diseases 2012
4. WHO, Country Health Profiles 2017: Greece
5. ECDC, Antimicrobial Resistance Surveillance in Europe, European Centre for Disease Prevention and Control, Stockholm 2017
6. Cohen et al, Infectious diseases, Elsevier 2017
7. 
   

*Ελένη Τσιανάκα, Ειδική Παιδίατρος- Ειδικευομένη Νεογνολογίας Πανεπιστημιακής Κλινικής Κολωνίας – Μπόχουμ
**Ειδικευόμενος Ιατρικής Βιοπαθολογίας ΓΝΙ Χατζηκώστα, Μεταπτυχιακός φοιτητής Διοίκησης Μονάδων Υγείας ΕΑΠ

Διαβάστε περισσότερα

Θες μείωση φόρου; Φτιάξε καζίνο! – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

Το ΕΚΑΣ κόβεται, ο ΦΠΑ πηγαίνει 24% σε νησιά, αλλά υπάρχει τομέας που η κυβέρνηση δεν φείδεται επίδειξης κοινωνικής ευαισθησίας. Ποιός; Τα…καζίνο. Ναι, τα καζίνο. 
Απόδειξη πρώτη: Στην 329 σελίδων αιτιολογική έκθεση του πολυνομοσχεδίου των 400 άρθρων, το θέμα που καταλαμβάνει τις περισσότερες σελίδες (29) και τα περισσότερα άρθρα (22) είναι οι ρυθμίσεις για τα καζίνο. Περιττό να πούμε ότι η πολυσέλιδη επεξεργασία βρίθει αναφιορών για τον σημαίνοντα ρόλο που σύμφωνα με την (…«αριστερή») κυβέρνηση διαδραματίζουν τα καζίνο στους τομείς της ανάπτυξης, των επενδύσεων, αλλά και του πολιτισμού…   
Απόδειξη δεύτερη: Ο συντελεστής φόρου στα καζίνο σήμερα (Λουτράκι, Πάρνηθα, Θεσ/νικη, Ροδος, Ρίο) είναι 37% και 34%. Έρχεται, όμως, η κυβέρνηση με το πολυνομοσχέδιο – το ίδιο πολυνομοσχέδιο που χτυπά την απεργία, καθιερώνει ηλεκτρονικούς τους πλειστηριασμούς, κόβει το επιδόματα σε τρίτεκνους κοκ – 
και τι κάνει; Μειώνει τον φορολογικό συντελεστή για τα καζίνο στο 20% και για κέρδη άνω των 500 εκ.ευρώ στο 8%! 
Δηλαδή: Μειώνουν τους φορολογικούς συντελεστές για τα καζίνο ακόμα και κατά 29 μονάδες την ώρα που εξοντώνουν τον μισθωτό δια της περικοπής στο ήμισυ του δικού του αφορολόγητου!Μειώνουν έως και 5 φορές το φόρο στα καζίνο την ίδια ώρα που έχουν κόψει το επίδομα θέρμανσης στο μισό του μισού από το 2015! 
Ευεξήγητα πράγματα, δεδομένου ότι αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστός για την έχθρα του απέναντι στον «καζινοκαπιταλισμό», αφετέρου και όπως έχει δηλώσει ο κ.Τσίπρας «η πολιτική της κυβέρνησης έχει ταξικό πρόσημο»…

Πηγή: Εφημερίδα Real News

Διαβάστε περισσότερα