Ρεμπέτικο

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Κώστας Φέρρης σκηνοθετεί την ταινία «Ρεμπέτικο», το σενάριο της οποίας είναι βασισμένο στη ζωή της Μαρίκας Νίνου.

Μέσα από τις περιπέτειες της ηρωίδας, τους έρωτές της, τις επιτυχίες και αποτυχίες της παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο η ιστορία του μικρασιατικού Ελληνισμού και του ρεμπέτικου τραγουδιού. Η φτώχεια, οι κακουχίες αλλά και οι έρωτες, το φιλότιμο και η ελπίδα ήταν τα συστατικά που φτιάξανε το ρεμπέτικο τραγούδι. Την εξιστόρηση των γεγονότων συνοδεύει η μουσική και τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου και η ποίηση του Νίκου Γκάτσου.

Παράλληλα, όμως ο Φέρρης παρουσιάζει τα ιστορικά και κοινωνικοπολιτικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ελλάδα, από το 1920 έως και το 1960. Η Μικρασιατική Καταστροφή, τα χρόνια του Μεσοπολέμου, η Ναζιστική Κατοχή, η Απελευθέρωση και ο Εμφύλιος, είναι μερικά από αυτά.
Πρωταγωνιστούν: Σωτηρία Λεονάρδου (Μαρίκα), Νίκος Καλογερόπουλος (Μπάμπης), Μιχάλης Μανιάτης (Γιωργάκης), Θέμις Μπαζάκα (Αντριάννα), Νίκος Δημητράτος (Παναγής), Κωνσταντίνος Τζούμας (Γιάννης), Βίκυ Βανίτα (Ρόζα), Σπύρος Μαβίδης (Φώντας) κ.α. Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος.

Διαβάστε περισσότερα

NOVARTIS και θεάματα

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

    Τα πιάνανε πολιτικοί για να διευκολύνουν τις δουλειές της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Αυτή την… λεπτομέρεια ας την απαντήσει η καθαρτήρια Βουλή και η εξίσου καθαρτήρια Δικαιοσύνη. Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.
    Πρώτον: Στην Ελλάδα (και στον καπιταλιστικό κόσμο) το φάρμακο είναι εμπόρευμα, πουλιέται και αγοράζεται, που σημαίνει ότι θεωρείται νόμιμο και ηθικό κάποιοι να βγάζουν κέρδη από την αρρώστια, από τον πόνο των ανθρώπων.
    Δεύτερον: Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο αυτής της κερδοφορίας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, οι φαρμακευτικές εταιρείες μόνο την πενταετία 1997-2001 σημείωσαν αύξηση κερδών ύψους 2.842%!!! (ΙΟΒΕ – Ριζοσπάστης 23/7/2004)
    Τρίτον: Την δεκαετία του ’90 η μεσοσταθμική φαρμακευτική δαπάνη αύξανε στην Ελλάδα με ρυθμούς 27%-30% κατ’ έτος ενώ την δεκαετία του 2000 η φαρμακευτική δαπάνη αύξανε με ρυθμούς άνω του 20% κατ’ έτος (ο.π). 
    Τέταρτον: Ενώ το 2000 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 1,278 δισ. ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 0,90%, το 2009 υπερδιπλασιαστηκε και εκτινάχτηκε στα 5,090 δισ. ευρώ και στο 2,2% του ΑΕΠ παραμένοντας σε υψηλότατα επίπεδα (1,5% – 3,215 δις. ευρώ) ακόμα και το 2012, δηλαδή επί Μνημονίων (Ετήσια Εκθεση αγοράς φαρμάκων ΙΟΒΕ 2012, σελ. 30) – σύμφωνα με τα συνδυαστικά στοιχεία ΙΟΒΕ, ΕΟΠΥΥ, ΕΣΔΥ η δημόσια δαπάνη κυμάνθηκε ως εξής: 2009: 5,108 δις, 2010: 4,522 δις, 2011: 3,750 δις, 2012: 2,845 δις, 2013: 2,371 δις, 2014: 2,019 δις, 2015: 2 δις, 2016-2018: 1,945 δις κατ’ έτος)  
    Πέμπτον:  Παρά τα όσα λένε οι φίλοι της τρόικας περί μείωσης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ένεκα των Μνημονίων, η αλήθεια είναι πως ό,τι κόπηκε ως δαπάνη από το δημόσιο ταμείο, με τις αποφάσεις των μνημονιακών σωτήρων μεταφέρθηκε απευθείας στις τσέπες του λαού ως ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη. Ετσι ενώ το 2009 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη ήταν το 19,2% της συνολικής, το 2015 είχε εκτιναχθεί στο 33,7%. Με άλλα λόγια το 2015 οι συνολικές πωλήσεις φαρμάκων ανήλθαν στα 4,2 δις. ευρώ που σημαίνει ότι τα περίπου 2,5 δις. ευρώ που κόπηκαν από την δημόσια δαπάνη μετακυλήθηκαν στην ιδιωτική δαπάνη (έκθεση ΙΟΒΕ 2016).
    Εκτον: Ένα ακόμα στοιχείο της «θεραπευτικής» ιδιότητας των Μνημονίων είναι ότι το 2009 η φαρμακευτική δαπάνη ως ποσοστό της δαπάνης υγείας ήταν στην Ελλάδα 28,3% ενώ στον ΟΟΣΑ 16,9%. Το 2013 – μετά από 3 χρόνια Μνημονίων – η δαπάνη στην Ελλάδα είχε αυξηθεί στο 30,5% της δαπάνης υγείας όταν στον ΟΟΣΑ είχε πέσει στο 15,9% (Πηγή: ΟΟΣΑ Health Statistics 2014 – «Φαρμακευτική πολιτική: Η υφιστάμενη κατάσταση και οι προτεραιότητες» Γιάννης Μπασκόζος, ΓΓ. Δημόσιας Υγείας, Υπουργείο Υγείας)         
    Εβδομον: Η κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα το 2009 ήταν 460 ευρώ όταν στην ΕΕ ήταν 291 ευρώ ενώ ακόμα και το 2012 η σχέση ήταν Ελλάδα: 272 ευρώ – ΕΕ: 260 ευρώ. Το 2014 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα ήταν 166 ευρώ  ενώ στην ΕΕ ήταν 131 ευρώ (Εκθεση ΣΦΕΕ 2015-2016).
    Επαναλαμβάνουμε: Τα πιάνανε πολιτικοί για να γίνονται αυτές οι υπέρ φαρμακοβιομηχανιών «δουλίτσες» στην Ελλάδα; Επαναλαμβάνουμε: Δεν το ξέρουμε. Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.
    Η NOVARTIS εμπλέκεται σε υποθέσεις διαφθοράς από ΗΠΑ και Ιαπωνία μέχρι Κορέα, Κίνα και Ιταλία. Αλλά είναι μόνο η NOVARTIS;
    Ας δούμε πως δουλεύει το «συστηματάκι»: Οι φαρμακευτικές λαδώνουν, κερδίζουν με αυτό τον τρόπο δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, μετά έρχονται οι αρχές, τους επιβάλουν ένα πρόστιμο που κινείται συνήθως στο 10% των όσων κέρδισαν δια του λαδώματος, οι φαρμακευτικές το πληρώνουν και η «δουλίτσα» συνεχίζεται μέχρι το επόμενο λάδωμα που θα φέρει τα επόμενα υπερκέρδη που θα κουκουλωθούν με το επόμενο πρόστιμο κοκ.
    Χαρακτηριστικά στοιχεία ότι αυτή η τακτική ακολουθείται με την μορφή «σκοινί – κορδόνι» και ότι κάθε άλλο παρά «κάθαρση» συνιστούν τα πρόστιμα και οι «καθάρσεις» (αντίθετα λειτουργούν σαν διαδικαστική κολυμπήθρα ώστε να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο) είναι τα στοιχεία που προέρχονται από τις ΗΠΑ.
    Στις ΗΠΑ ο κατάλογος των προστίμων προς φαρμακευτικές είναι μακρύς. Αλλά αυτό ουδέποτε σταμάτησε το λάδωμα και την κομπίνα που αποφέρουν τεράστια κέρδη.
    Ενδεικτικά:

2001 – εταιρεία TAP- 875 εκατ.δολάρια

2002 – εταιρεία Schering- 500 εκατ.δολάρια

2003 – εταιρεία AstraZeneca – 365 εκατ.δολάρια

2004 – εταιρεία Schering- 345 εκατ.δολάρια

2004 – εταιρεία Pfizer – 430  εκατ.δολάρια

2005 – εταιρεία Serono – 704 εκατ.δολάρια

2006 – εταιρεία Mylan –  465 εκατ.δολάρια

2006 –  εταιρεία Schering – 435 εκατ.δολάρια

2007 – εταιρεία Pharma –  601 εκατ.δολάρια

2007 – εταιρεία Bristol – 515 εκατ.δολάρια

2008 – εταιρεία Merc – 650 εκατ.δολάρια

2008 – εταιρεία Cephalon – 425 εκατ.δολάρια

2009 – εταιρεία Pfizer –  2,3 δισ. δολάρια

2009 – εταιρεία Eli Lilly – 1,4 δισ. δολάρια

2010 – εταιρεία GlaxoSmithKline –  750 εκατ.δολάρια

2010 – εταιρεία Allergan –  600 εκατ.δολάρια

2010 – εταιρεία AstraZeneca –  520 εκατ.δολάρια

2012 – εταιρεία Amgen –   762 εκατ.δολάρια

2012 – εταιρεία Abbott – 1,5 δισ. δολάρια

2012 – εταιρεία GlaxoSmithKlin – 3 δισ. δολάρια

2013 – εταιρεία Johnson & Johnson – 2,2 δισ. δολάρια

    Αυτά στην Αμερική. Τα πρόστιμα – πρόστιμα, η «κάθαρση» – «κάθαρση» και η λοβιτούρα – λοβιτούρα!
    Αλλά πως το λέει εκείνη η φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ; Α, ναι: «Οταν παίρνονται παρουσίες στη Βουλή, είναι πολλοί βουλευτές που δεν ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν: «Παρών» ή «αθώος»…» .
    Υπογραμμίζουμε ότι πρόκειται για φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ. Όχι σε Έλληνα αξιωματούχο. Συνεπώς τη δράση της πολιτικής «βιομηχανίας» που λειτουργεί με όρους προσωπικής ιδιοτέλειας ή υπό την κατεύθυνση ισχυρών ταξικών συμφερόντων, που προωθεί διατάξεις εξυπηρέτησης «φίλων» και «ημετέρων», θα πρέπει να την αναζητήσουμε αλλού. Στην Αμερική ενδεχομένως. Στην Ελλάδα, όχι…
    Στην Ελλάδα,  από την άλλη, δεν χρειάζεται να το έχει πει ο Ρούσβελτ. Το λέει ο θυμόσοφος λαός: «Η  ψείρα έχει βγει στο γιακά». Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω κρύβεται μια προστυχιά, μια λαμογιά. Όσο πιο δυσώδης είναι η εκάστοτε υπόθεση, τόσο πιο βαθιά το πολιτικό κατεστημένο φέρεται βουτηγμένο σ’ αυτήν.
    Ουδείς, πλέον, εκπλήσσεται: Τσοχατζόπουλοι, Μαντέληδες, «κότερα», χρηματιστηριακές φούσκες, δομημένα ομόλογα, Βαβύληδες, Βατοπέδια, υποβρύχια που γέρνουν, γερμανικές εταιρείες που «λαδώνουν» κατά το δοκούν, εξοπλιστικά, «λίστες Λαγκάρντ», λεηλασία του δημόσιου χρήματος.
    Ένα απίστευτο φαγοπότι. Μαζί με εκείνη τη διαρκή αίσθηση ότι «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του». Που εξελίσσεται πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού. Κι όμως κάθε φορά που η μπόχα ξεχειλίζει δεν χάνουν ευκαιρία να δώσουν το «παρών» κι εκείνοι οι πρόθυμοι κλόουν, οι έτοιμοι να υποδυθούν ότι… «πέφτουν από τα σύννεφα».
    Τι υποκρισία! Αλήθεια, δεν τους έχει ενημερώσει κανείς ότι ζουν στη χώρα που η κυβέρνηση έκανε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη «Ζήμενς»; Εξωδικαστικό συμβιβασμό σύμφωνα με τον οποίο η «Ζήμενς έχει αναλάβει να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα υπέρ της… διαφάνειας. Η «Ζήμενς»!  (σσ: αλήθεια με εκείνο το πόρισμα του ΣΔΟΕ από το 2012 για αθέμιτες πρακτικές της Bayer στην Ελλάδα, τι γίνεται;)…   
    Λέξεις καθημερινής χρήσης και έννοιες αειθαλείς: «Λάδωμα», μίζα, ρουσφέτι. διαφθορά, διαπλοκή, ο «γνωστός», η αδιαφάνεια, η συναλλαγή, η κομπίνα, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, η αξιοποίηση της πολιτικής εξουσίας ως εφαλτήριο ατομικού πλουτισμού.
    Αλλά: Όλα αυτά είναι «φυσικά φαινόμενα»; Αν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε να ασχολούνται μαζί τους οι …μετεωρολόγοι. Όλα αυτά είναι προϊόν της «κακής ανθρώπινης φύσης»; Τότε δεν θα ζητούσαμε τα ρέστα από την πολιτική εξουσία, μα από τους ψυχολόγους, άντε και από μερικούς …ψυχιάτρους.
    Προφανώς η σαπίλα που περιβάλλει το δημόσιο βίο συνιστά ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα. Που μετά από τόσες απόπειρες… κάθαρσης, η βρωμιά της αποδεικνύεται απείρως ανθεκτικότερη από όλες μαζί τις διακηρύξεις περί «εξυγίανσης».
    Πού οφείλεται, επομένως, αυτή η διαχρονικότητα του προβλήματος αν όχι στο γεγονός ότι η ρίζα του προβλήματος (άρα και της λύσης του) ξεκινάει από τα σπάργανα του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, των δομών του, της λειτουργίας του;
    Ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς – ό,τι κι αν λένε οι «αντιδογματικοί» και «ανοιχτόμυαλοι» εξορκιστές τέτοιων αναλύσεων – έχει ένα βασικό προστάτη, τροφοδότη, «νονό»: Είναι η ταξική διάρθρωση του συστήματος της «ελεύθερης αγοράς». Εκεί γεννιέται και αναπαράγεται ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς. Μιας και, τελικά, η πολιτική διαφθορά, η πολιτική της διαφθοράς, και η διαφθορά της πολιτικής, δεν αποτελούν παρά έκφραση (και αποτέλεσμα) της καταχρηστικής άσκησης εξουσίας εκ μέρους του ισχυρού εις βάρος του αδύναμου.
    Θεμέλιος λίθος αυτού του συστήματος, που οι διαχειριστές του έχουν καθίσει πάνω στο σβέρκο της κοινωνίας, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Από κει ξεκινάνε όλα τα υπόλοιπα, τα απόβλητα, τα παράγωγα: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», το «δούναι και λαβείν», το «κλέψε για να έχεις», ο «μπάρμπας στην Κορώνη», το «μέσο», οι «άκρες» στους «υψηλά ιστάμενους». Αυτά είναι τα «δόγματα» της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής λειτουργίας του συστήματός τους.
    Στο διεφθαρμένο τους σύστημα δεν έπαψε ποτέ «το ψάρι (να) βρωμάει από το κεφάλι». Αλλά φυσικά, όσο πιο διεφθαρμένος είσαι, τόσο περισσότερο έχεις ανάγκη για «συνενόχους» και «συνυπεύθυνους». Όσο περισσότερο αφήνεις νηστικούς τους πολλούς, τόσο περισσότερο διατείνεσαι ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»…
    Ως εκ τούτου προσπαθείς να «λαδώνεις» το σύστημα μέχρι το τελευταίο του γρανάζι και να «νομιμοποιήσεις» την αθλιότητά σου με την κλασική συνταγή: Διαχέοντας σε όλη την κοινωνία το φαινόμενο της διαφθοράς. Ταξικά πάντα: Στα «ανώτερα κλιμάκια», η διαφθορά (όταν δεν είναι θεσμοθετημένη με νόμους και χοτζέτια) περιγράφεται με μαύρες συναλλαγές κάτω από τραπέζια στρωμένα με χαβιάρια. Στο επίπεδο του «κοσμάκη» εκδηλώνεται με το «φακελάκι».
    Ισχύουν αυτά στην υπόθεση της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Πάμε σε αυτό που ξέρουμε.
    Ξέρουμε, δεδομένου ότι η διαφθορά δεν μπορεί να κρυφτεί οι εναλλασσόμενοι στον κυβερνητικό θώκο ήταν ανέκαθεν αναγκασμένοι να την ομολογούν, αλλά, ταυτόχρονα, να αγκομαχούν να την ερμηνεύσουν με βολικό, για την ιδεολογία, την κοσμοθεωρία και, εν τέλει, το πολιτικό τους σύστημα, τρόπο: Δεν φταίει το κοινωνικο-πολιτικό μας σύστημα, λένε. Φταίνε οι άλλοι, φταίει η «αδυναμία» του κράτους, η κομματοκρατία, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί…
    Πέραν του ότι όλα τα παραπάνω είναι πλευρές εκείνου ακριβώς που προσπαθούν να αθωώσουν, δηλαδή, του κοινωνικο-πολιτικού τους συστήματος, είναι και αστείο να καμώνονται ότι μέρος της «δουλειάς» τους είναι η πάταξη της διαφθοράς. Η «δουλειά» τους είναι άλλη:

• Να δίνουν «θαλασσοδάνεια» στους κεφαλαιοκράτες.
• Να ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία.
• Να κάνουν πλάτες στη φοροδιαφυγή και στην αισχροκέρδεια.
• Να «μοιράζουν» έργα.
• Να κατανέμουν την «πίτα».
• Να κάνουν «κολεγιές» με τους ισχυρούς και να διαμορφώνουν, αντικειμενικά, το εύφορο έδαφος για τα κάθε λογής «μπουμπούκια» και «λαμόγια».

    Έτσι «δουλεύει» το σύστημα. Ανεξαρτήτως ποιος ταγός το υπηρετεί, ανεξάρτητα ποιο κόμμα το διαχειρίζεται. Κι όταν, από καιρό σε καιρό, μέσα στο «γενικό χαμό» σπάσει κανένα απόστημα, αρχίζει το πανηγύρι! Με εναλλασσόμενους ρόλους:
    Όταν κυβερνούσαν οι Βένετοι και οι Πράσινοι κατηγορούνταν αναμετάξυ τους για τις «ακαθαρσίες» εναλλάσσοντας τους ρόλους «τιμωρών» και «εισαγγελέων». Τώρα, στο ίδιο έργο έχει ενταχθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.
    Το έργο παίζεται συνήθως προεκλογικά και κρατάει από  βδομάδες μέχρι μήνες. Κατά τη διάρκειά του, όλοι οι εμπλεκόμενοι στην παράσταση, διώκτες και διωκόμενοι, κυβερνώντες και πρώην κυβερνώντες, εμφανίζονται να δηλώνουν: «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»!
    Βέβαια, το μόνο μαχαίρι που βλέπει ο λαός είναι εκείνο της ρήσης που λέει: «Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι»! Και τι μένει από όλη αυτή τη λάσπη; Μα ο βούρκος! Διότι ο βούρκος είναι δεδομένος. Αδιαμφισβήτητος. Μιλάμε για τον βούρκο ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που είτε με λαδώματα είτε χωρίς λαδώματα, κουμάντο κάνουν οι «NOVARTIS».
     Και αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο, είτε κάποιοι τα πιάσανε, είτε δεν τα πιάσανε. Γιατί, τελικά, η ηθική στην πολιτική δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ μέγεθος ανεξάρτητο από την πολιτική ηθική που το βασικό προσδιοριστικό της στοιχείο είναι τούτο: Το είδος των συμφερόντων που η εκάστοτε πολιτική υπηρετεί.
    Άλλη ηθική παράγεται από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού κι άλλη ηθική από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων που κερδοσκοπούν (νομίμως) πάνω στις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες για φάρμακο, για στέγη, για παιδεία, για δουλειά.
    Λέτε αυτή η κερδοσκοπία που περιγράφηκε παραπάνω να διευκολύνεται προς όφελος των μονοπωλίων και δια του λαδώματος πολιτικών; Τι να σας πούμε κι εμείς… Δεν ξέρουμε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι αν το φάρμακο δεν ήταν εμπόρευμα, αντικείμενο κέρδους δηλαδή για κάποιους, τότε κανείς δεν θα είχε λόγο να λαδώνει κανέναν για την προώθησή του.  
    Αυτό, φυσικά, ότι δηλαδή το σκάνδαλο είναι τελικά σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα, δεν απαλλάσσει τα τρωκτικά και τα λαμόγια όταν είναι τρωκτικά και λαμόγια. Ούτε τους λασπητζήδες των πολιτικών αντιπάλων τους, όταν είναι λασπητζήδες.
    Όμως: Το εύλογο και απολύτως δικαιολογηµένο αίτηµα της αμείλικτης τιµωρίας των αποδεδειγμένα ενόχων για σκάνδαλα ή της καταισχύνης των αποδεδειγμένα συκοφαντών, δεν πρέπει να συσκοτίζει και να θολώνει την κριτική ικανότητα εντοπισµού της πηγής των σκανδάλων ή της σκανδαλολογίας.
    Και η πηγή των σκανδάλων ή της αξιοποίησης «σκανδάλων» σαν πολιτικό αντιπερισπασμό, θα εντοπίζεται και θα διεξάγεται πάντα στο έδαφος του υπαρκτού βούρκου, θα ξεκινάει από τη βάση, από την ταξική και εκμεταλλευτική φύση ενός συστήματος που – μιας και μιλάμε για το φάρμακο – «κερδοσκοπεί (και) πάνω στην ασθένεια».

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΤ: Κέρδη 339 εκατομμύρια σε δύο χρόνια από τα ελληνικά ομόλογα

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 

Κέρδη 339 εκατομμύρια ευρώ είχε τη διετία 2016 – 2017 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που έχει στην κατοχή της.
Συνολικά η ΕΚΤ  διακρατά ελληνικά ομόλογα ύψους 9,5 δισ. ευρώ. Η μέση εναπομένουσα διάρκεια των ομολόγων αυτών, που είχαν αγορασθεί από την ΕΚΤ στο πλαίσιο του προγράμματος αγορών τίτλων (Securities Markets Programme – SMP), είναι 2,8 χρόνια. Στα δύο πρώτα χρόνια από τόκους που πληρώνει ο ελληνικός λαός τα κέρδη ανήλθαν σε 154 εκατ. ευρώ για το 2017 και 185 εκατ. ευρώ το 2016. Το σύνολο 339 εκατομμύρια. 

Τα κέρδη της ΕΚΤ αυξήθηκαν το 2017 κατά 0,1 δισ. ευρώ σε 1,3 δισ. ευρώ. Το σύνολο των εσόδων της από τόκους επί τίτλων που διακρατούνται για τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής αυξήθηκαν σε 1,1 δισ. ευρώ από 1 δισ. ευρώ το 2016, ενώ ο ισολογισμός της αυξήθηκε στα 414 δισ. ευρώ από 349 δισ. ευρώ.
Που κατευθύνονται τα συγκεκριμένα κέρδη. Τα κέρδη της ΕΚΤ διανέμονται στο ακέραιο στις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Δηλαδή σε ότι αφορά τη χώρα μας, στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Τα κέρδη των Κεντρικών Τραπεζών προέρχονται από μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία. Το ελληνικό δημόσιο, όπως και όλα τα υπόλοιπα κράτη της ευρωζώνης, έχει απολέσει το δικαίωμα έκδοσης χρήματος. Ο μόνος τρόπος δημιουργίας και έκδοσης νέου χρήματος με βάσει το ισχύον νομισματικό σύστημα είναι από τη δημιουργία νέου χρέους. Το χρήμα εκδίδεται και κυκλοφορεί κατά αποκλειστικότητα από τις κεντρικές τράπεζες, ως προϊόν ανταλλαγής με δημόσιο χρέος!
Τα κράτη ανταλλάσσουν με τις κεντρικές τράπεζες ομόλογα του δημοσίου με χρήμα, για το οποίο φυσικά πληρώνουν τόκους. Έτσι δημιουργείται από τη μια πλευρά μέρος του χρέους των κρατών που βαραίνει τους λαούς και από την άλλη τα κέρδη των τραπεζιτών.
Αυτό το γρανάζι σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δάνεια που φόρτωσαν στις πλάτες του ελληνικού λαού, δημιουργήσουν το τεράστιο δημόσιο χρέος, στο όνομα του οποίου επιβλήθηκαν τα μνημόνια και τα βάρβαρα μέτρα. 
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι από την συνεχόμενη αύξηση του δημοσίου χρέους κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι υπερχρεώνονται. Πιστεύεται ότι υπάρχει κάποιος λόγος το τραπεζικό κεφάλαιο να αλλάξει την συγκεκριμένη διαδικασία;

Διαβάστε περισσότερα

72ος Δρόμος Θυσίας Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου

72^ου  ΔΡΟΜΟΥ ΘΥΣΙΑΣ ΙΕΡΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
          Με ιδιαίτερη χαρά ο Δήμος  Ιερής Πόλης. Μεσολογγίου αναγγέλλει την τέλεση του από 1946 καθιερωμένου στην Ιερή Πόλη της Ελευθερίας – το Μεσολόγγι- Αγώνα Δρόμου  με την ονομασία ,  «ΔΡΟΜΟΣ ΘΥΣΙΑΣ» και προκηρύσσει τον 72^ο ΔΡΟΜΟ ΘΥΣΙΑΣ.
        Ο ΔΡΟΜΟΣ ΘΥΣΙΑΣ που τελείται στα πλαίσια  των εορταστικών  εκδηλώσεων  της επετείου  της ιστορικής Εξόδου ,σε ανάμνηση του ολοκαυτώματος  των  Ελεύθερων Πολιορκημένων  (Ελλήνων και Φιλελλήνων ) στο βωμό  της Ελευθερίας  έχει σκοπό  να δώσει την δυνατότητα στους  συμμετέχοντες  δρομείς  να τιμήσουν  τους Μεσολογγίτες
  που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά  κάθε ελεύθερου ανθρώπου.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΜΑΡΤΗ 2018
ΩΡΑ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ:11:30π.μ.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Αφετηρία  είναι η Ιερή Μονή του Αγίου Συμεώνος όπου κατέφυγαν οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι μετά την Ηρωική  Έξοδο ,και τερματισμός είναι η είσοδος στον κήπο των Ηρώων της Πόλης μας . Η ολική απόσταση της διαδρομής είναι  9.800 μέτρα.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Στον 72^ο ΔΡΟΜΟ ΘΥΣΙΑΣ μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι αθλητές που είναι εγγεγραμμένοι στη δύναμη του Σ.Ε.Γ.Α.Σ και έχουν  ηλικία  μεγαλύτερη των 17 χρόνων. Επίσης, λαμβάνουν μέρος μέλη συνδέσμων Δρομέων  Υγείας  καθώς  και μεμονωμένοι  αθλητές . Εξυπακούεται ότι οφείλουν να έχουν περάσει Ιατρικές  Εξετάσεις μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπουν οι κανονισμοί της Ομοσπονδίας  με δική τους  ευθύνη . Ανήλικοι αθλητές-τριες συμμετέχουν με αποκλειστική ευθύνη των γονέων – κηδεμόνων τους
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:  Οι δηλώσεις συμμετοχής θα πραγματοποιούνται ηλεκτρονικά πατώντας ΕΔΩ (https://docs.google.com/forms/d/1UxydZQ3UlgyfqWpfZyN0boMbxIWZ_svau8_UOuolxaA/edit?usp=sharing)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Ο Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου θα καλύψει μόνο τις δαπάνες μετακίνησης , ως παρακάτω:
Καλύπτονται  οδοιπορικά : 50 Ε για Αθλητές-τριες με μετακίνηση έως 100 χιλ. , 150 Ε έως300 χιλ. και 200 Ε άνω των 300 χιλ.,  εφόσον ο αθλητής-τρια συμπεριλαμβάνεται στην πρώτη τριάδα του τερματισμού .
.ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 72^ου ΔΡΟΜΟΥ ΘΥΣΙΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΜΆΡΤΗ 2018

1. Αναχώρηση για την Ιερά Μονή  Αγίου Συμεώνος  ώρα 09:45   το πρωί  μπροστά από τον χώρο στάθμευσης του  Κήπου των Ηρώων και των γραφείων της Μητρόπολης, με   μισθωμένα από το Δήμο λεωφορεία, για όσους  δρομείς  δεν έχουν μέσο  μεταφοράς για τον τόπο εκκίνησης . Η εκκίνηση του πρώτου λεωφορείου θα γίνει στις 09:45 και των άλλων ανά 10 λεπτά.
2. Δηλώσεις συμμετοχής, παραλαβή αριθμών στη Γραμματεία του Δρόμου  έως 11:15 π.μ  
3. Όρκος  αθλητών  ώρα 11:25 π.μ. στο προαύλιο της Ιερής Μονής
4. Εκκίνηση 72^ου ΔΡΟΜΟΥ ΘΥΣΙΑΣ ώρα  11.30μ.μ μπροστά από το χώρο της Ιεράς Μονής.

.
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΑΠΡΙΛΗ 2018
Απονομή επάθλων ώρα 13:00 περίπου
Η απονομή  επάθλων  θα γίνει  στον Κήπο  των Ηρώων μπροστά από τον Τύμβο  μετά το πέρας της Πομπής  της λιτανείας από τον ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Έτσι, λοιπόν οι τρεις πρώτοι αθλητές –τριες  θα παραμείνουν  στο Μεσολόγγι σε ξενοδοχείο που έχει κρατηθεί  για την απονομή  των βραβείων τους.
.
ΕΠΑΘΛΑ – ΒΡΑΒΕΙΑ
   -    1^ος Νικητής /τρια

1. Αναγράφεται το όνομά του-της  και  η ιδιαίτερη  πατρίδα του  στην ειδική  μαρμάρινη πλάκα στον Κήπο των Ηρώων.
2. Λαμβάνει ομοίωμα πιστόλας της εποχής.
3. Δίπλωμα Δρόμου Θυσίας  με χρυσό μετάλλιο.
4. Όποιος αθλητής είναι νικητής για  τρεις(3)  φορές  στο Δρόμο Θυσίας  της Ιερής Πόλης Μεσολογγίου  με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου , δίδεται  το όνομά του  σε δρόμο της πόλης.

      - 2^ος και 3^ος Νικητής/τρια
Λαμβάνουν διπλώματα και μετάλλια.
              Σε όλους τους αθλητές που θα τερματίσουν θα απονεμηθούν  αναμνηστικά      διπλώματα και μετάλλια.
3^ος Δρόμος Θυσίας για μαθητές-τριες Δημοτικών σχολείων
Παράλληλα με τον Δρόμο Θυσίας θα διεξαχθεί και Δρόμος για αγόρια και κορίτσια Δημοτικών σχολείων συνολικής απόστασης 1000 μέτρων, με αφετηρία την Πύλη της Εξόδου και τερματισμό των Κήπο των Ηρώων
1.Συγκέντρωση των μαθητών-τριών έξω από το Πύλη της Εξόδου  ώρα 11:00 π.μ.
2.Εκκίνηση  του 3^ου Δρόμου  Θυσίας για μαθητές Δημοτικών Σχολείων ώρα 11:30μμ.. από την Πύλη της Εξόδου και Τερματισμός στον Κήπο των Ηρώων
3.Οι μαθητές-τριες  που θα λάβουν μέρος οφείλουν να έχουν περάσει από Ιατρικές εξςτάσεις και η ευθύνη συμμετοχής τους βαρύνει αποκλειστικά τους γονείς- κηδεμόνες τους που πρέπει να τους-τις συνοδεύουν  μέχρι την αφετηρία και να τους –τις παραλάβουν στον τερματισμό. Υπεύθυνοι  διοργάνωσης ορίζονται οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής: Καραγιάννη Λιάνα  τηλ. 6975741814, Καραβασίλης Δημήτρης τηλ 6988100381,Φαράντος Σωτήρης τηλ 6972729394,Λιαπίκος Κώστας  τηλ.6942468036..
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
 Οι διοργανώσεις, του 72ου Δρόμου Θυσίας και του 3^ου Δρόμου Θυσίας Δημοτικών Σχολείων  τελούν υπό την αιγίδα του Δήμου  Ιερής Πόλης Μεσολογγίου , και οργανώνονται από το  Πνευματικό Κοινωνικό και Αθλητικό Κέντρο Ιερής Πόλης Μεσολογγίου, το 1^ου Γυμνάσιο  Ιερής Πόλης Μεσολογγίου (Παλαμαική Σχολή) και Δημοτικά σχολεία του Δήμου.
Για οποιαδήποτε πληροφορία  σχετικά  με την διοργάνωση , μπορείτε να απευθύνεστε στην υπεύθυνη, υπάλληλο του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιερής Πόλης Μεσολογγίου κ. Συροκώστα Αγγελική στο τηλ 2631027268

Διαβάστε περισσότερα

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Και απολύσεις εγκύων επιτρέπονται!

 

Το δρόμο να απολύουν οι επιχειρήσεις ακόμα και έγκυες εργαζόμενες γυναίκες ανοίγει απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Πρόκειται για ευθεία επίθεση στο δικαίωμα της μητρότητας και γενικά στα εργατικά δικαιώματα και αναδεικνύει το μαύρο αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μέγιστη υποκρισία των οργάνων της, που εμφανίζονται ως δήθεν προστάτες των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και μάλιστα των πιο «ευάλωτων». Μάλιστα, σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, το ΔΕΕ ισχυρίζεται πως οι επιχειρήσεις μπορούν να απολύουν έγκυες εργαζόμενες ή λεχώνες που βρίσκονται σε άδεια μητρότητας, αρκεί αυτές να γίνονται στα πλαίσια ομαδικών απολύσεων!

Η απόφαση του ΔΕΕ αφορά απόλυση εργαζόμενης εγκύου από την ισπανική επιχείρηση «Bankia» το 2013. Η έγκυος απολυμένη προσέφυγε στο δικαστήριο, το οποίο όμως δικαίωσε την επιχείρηση. Η εργαζόμενη άσκησε έφεση κατά της απόφασης στο ανώτερο δικαστήριο της Καταλωνίας, το οποίο με τη σειρά του ζήτησε από το ΔΕΕ «να ερμηνεύσει την απαγόρευση απόλυσης εγκύων εργαζομένων, που προβλέπεται στην οδηγία 92/85  για την υγεία και την ασφάλεια των εγκύων εργαζομένων, στο πλαίσιο διαδικασίας ομαδικών απολύσεων κατά την έννοια της οδηγίας 98/59 για τις ομαδικές απολύσεις».
Απαντώντας στο προδικαστικό ερώτημα του ισπανικού δικαστηρίου, το ΔΕΕ με την απόφασή του, που γνωστοποιήθηκε την Πέμπτη 22 Φλεβάρη,  θεωρεί ότι «η οδηγία 92/85 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει την απόλυση εγκύου εργαζόμενης στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων». Διευκρινίζει πως «απόφαση περί απολύσεως που λαμβάνεται κατά την περίοδο από την έναρξη της εγκυμοσύνης, μέχρι τη λήξη της άδειας μητρότητας για λόγους που δεν συνδέονται με την κατάσταση εγκυμοσύνης της εργαζόμενης, δεν αντιβαίνει στην οδηγία 92/85 εφόσον ο εργοδότης δικαιολογεί δεόντως την απόλυση γραπτώς και η απόλυση της οικείας εργαζόμενης γίνεται δεκτή από τη νομοθεσία και/ή πρακτική του συγκεκριμένου κράτους μέλους».
Και το σκεπτικό του ΔΕΕ καταλήγει: «Κατά συνέπεια, οι λόγοι που δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων και των οποίων μπορεί να γίνει επίκληση στο πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, κατά την έννοια της οδηγίας 98/59, εμπίπτουν στις εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν συνδέονται με την κατάσταση των εργαζομένων γυναικών κατά την έννοια της οδηγίας 92/85».
Ολόκληρη η απόφαση του ΔΕΕ εδώ. 

 Πηγή: 902.gr-Ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις εγκύων εργαζόμενων γυναικών

Διαβάστε περισσότερα

Νευρική ανορεξία: Μια ύπουλη ασθένεια

Η ανορεξία δεν κάνει διακρίσεις. Δεν πρόκειται απλά για μια μία διατροφική διαταραχή αλλά για μια ψυχική ασθένεια που οδηγεί σε οριακές καταστάσεις χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Τα άτομα τα οποία νοσούν παρουσιάζουν ακραίες διαταραχές στη διατροφική τους συμπεριφορά και στις σκέψεις τους γύρω από το φαγητό. Συγκεκριμένα, η νευρική ανορεξία χαρακτηρίζεται από έναν έντονο φόβο ότι το άτομο θα γίνει παχύσαρκο και έτσι επιδιώκει ασταμάτητα να είναι αδύνατο.

Το άτομο δεν έχει ακριβές στόχο για τα κιλά που θα ήθελε να χάσει, αφού όταν φτάσει σε αυτά θεωρεί και πάλι ότι έχει περιττό βάρος, μιας και ποτέ δεν βλέπει το σώμα του όπως πραγματικά είναι.
Για να αποφύγουν την παραμικρή αύξηση βάρους ή για να συνεχίσουν να χάνουν βάρος, οι άνθρωποι με ανορεξία συνήθως περιορίζουν σοβαρά την ποσότητα των τροφών που καταναλώνουν. Μπορούν να «ελέγχουν» την πρόσληψη θερμίδων κάνοντας εμετό μετά το φαγητό ή με την κατάχρηση καθαρτικών, διατροφικών συμπληρωμάτων, διουρητικών, ή ακόμα και κλυσμάτων. Μπορούν επίσης να προσπαθούν να χάσουν βάρος με την υπερβολική άσκηση, σύμφωνα με το δημοσίευμα του mayoclinic.

Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά: «Η γνωριμία με τον λύκο: Ένα αληθινό ταξίδι για την ασθένεια και την επιβίωση με την ανορεξία» της Ανθής Καραμπελιάς

Αιτίες
Η ακριβής αιτία της ανορεξίας είναι άγνωστη. Όπως και με πολλές ασθένειες, είναι πιθανώς ένας συνδυασμός βιολογικών, ψυχολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Βιολογικοί παράγοντες: Αν και δεν είναι ακόμη σαφές ποια γονίδια εμπλέκονται, μπορεί να υπάρχουν γενετικές αλλαγές που κάνουν μερικούς ανθρώπους να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης ανορεξίας. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια γενετική τάση προς τελειομανία, την ευαισθησία και την επιμονή, χαρακτηριστικά γνωρίσματα που σχετίζονται με την ανορεξία.
Ψυχολογικοί παράγοντες: Μερικοί άνθρωποι με ανορεξία μπορεί να έχουν ιδεοψυχαναγκαστικά γνωρίσματα προσωπικότητας που καθιστούν ευκολότερο να κολλήσουν σε αυστηρές δίαιτες και να εγκαταλείψουν το φαγητό παρά το γεγονός ότι είναι πεινασμένοι.  Μπορεί, επίσης, να έχουν μια ακραία τάση για τελειομανία, η οποία τις οδηγεί στο να νομίζουν ότι δεν είναι ποτέ αρκετά αδύνατες.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Η σύγχρονη δυτική κουλτούρα δίνει έμφαση στο να είναι κανείς πολύ αδύνατος ή/και γυμνασμένος. Η επιτυχία και η ατομική αξία ενός ατόμου συχνά ταυτίζεται με το να είναι αδύνατος ή όχι. Η πίεση που ασκείται μπορεί να τροφοδοτήσει την επιθυμία να είναι κανείς πολύ αδύνατος, κάτι που εμφανίζεται συχνότερα μεταξύ των νεαρών κοριτσιών. Το ερώτημα είναι μήπως τα πρότυπα ομορφιάς που κυριαρχούν στον σύγχρονο κόσμο συντελούν στην «εξάπλωση» της ασθένειας; Μήπως η εμμονή με το αδυνάτισμα αποπροσανατολίζει εκατομμύρια νέα κορίτσια σε όλο τον κόσμο;
Συμπτώματα
Τα φυσικά συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας σχετίζονται με την πείνα, αλλά η διαταραχή περιλαμβάνει επίσης συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα που σχετίζονται με μια μη ρεαλιστική αντίληψη του σωματικού βάρους.
Σωματικά συμπτώματα

• Ακραία απώλεια βάρους
• Πολύ λεπτή σιλουέτα
• Μη φυσιολογικές τιμές στις εξετάσεις αίματος
• Κούραση
• Αϋπνία
• Ζάλη ή λιποθυμία
• Μπλε χρωματισμός των δακτύλων
• Μαλλιά που λεπταίνουν, σπάνε ή πέφτουν
• Απώλεια εμμήνου ρύσεως
• Δυσκοιλιότητα
• Ξηρό ή κιτρινωπό δέρμα
• Δυσανεξία στο κρύο
• Ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση
• Αφυδάτωση
• Οστεοπόρωση
• Διόγκωση/πρήξιμο των χεριών ή των ποδιών

Συμπεριφορικά συμπτώματα

• Υπερβολικός περιορισμός της κατανάλωσης τροφής μέσω δίαιτας, ή νηστείας και υπερβολικής άσκησης
• Υπερφαγία και επακόλουθη πρόκληση εμετού που μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση καθαρτικών και κλύσματος

Άλλα συμπτώματα

• Ανεξήγητη ενασχόληση με τις τροφές και τις θερμίδες τους
• Άρνηση να φάει
• Άρνηση ότι πεινάει
• Φόβος ότι θα παχύνει
• Ψέματα σχετικά με το πόσο έχει φάει
• Καμία εναλλαγή στην ψυχική διάθεση (έλλειψη συναισθημάτων)
• Κοινωνική απόσυρση
• Ευερεθιστότητα
• Μειωμένη διάθεση για σεξουαλική επαφή
• Καταθλιπτική διάθεση
• Σκέψεις αυτοκτονίας

Διαβάστε περισσότερα

Ελληνικά τα Ίμια σε ΝΑΤΟική Ελλάδα… – του Νίκου Μπογιόπουλου

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

    Θυμίζουμε: Μετά από τα Ίμια το 1996 και από εκείνο το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»,
    είχαμε το 1997 στη Μαδρίτη μια (ΝΑΤΟική) συμφωνία όπου αναγνωρίζονταν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο
    και το 1999 στο Ελσίνκι την υπογραφή κάτω από ένα (ΕυρωΕνωσιακό) κείμενο που μιλούσε για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
    Παρατήρηση 1^η: Ο,τι συμβαίνει σήμερα στα Ιμια και στην κυπριακή ΑΟΖ συμβαίνει ενώ στο Αιγαίο επιχειρεί ευρωΝΑΤΟικη δύναμη.
    Το γεγονός ότι οι προκλητικές ενέργειες της Αγκυρας εκδηλώνονται με παρούσες τις ευρωΝΑΤΟικες δυνάμεις, σημαίνει κάτι για όσους διακηρύσσουν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ παρέχει ασφάλεια στον ελληνικό λαό;
    Παρατήρηση 2^η: Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ το 1996 δεν είχαν… ενημερωθεί για το που ανήκουν τα Ιμια, σήμερα, 22 χρόνια μετά, πάλι δεν ξέρουν;
    Ότι τηρούν «ίσες αποστάσεις» κι από αυτόν που εμβόλισε κι από τον άλλον που εμβολίστηκε, σημαίνει κάτι για εκείνο το σκέλος του πολιτικού συστήματος που διατρανώνει με κάθε ευκαιρία ότι «η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν κοινές αρχές και αξίες»;
    Παρατήρηση 3η: Η τακτική «ίσων αποστάσεων» εκδηλώνονται σε μια περίοδο που ακούμε ότι  οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας βρίσκονται στο «καλύτερο επίπεδο» ενώ οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας βρίσκονται  στο «χειρότερο επίπεδο».
    Αυτό σημαίνει κάτι για όσους αναμηρυκάζουν τα περί «αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδας» λόγω της αναβαθμισμένης σχέσης της με τον «αγγελικό» Τραμπ;       

Πηγή:  Εφημερίδα Real News 17/2/2018

Διαβάστε περισσότερα

Σχετικά με τα «θερμά» επεισόδια (ελληνοτουρκικά)

 

Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α.
Επειδή τελευταία υπάρχει σωρεία παραπληροφόρησης και οι διάφοροι «αναλυτές» αντί να ενημερώσουν τον κόσμο, τον παραπληροφορούν. Κρίνω σκόπιμο να γράψω δυο αράδες απευθυνόμενος στον μέσο έλληνα, ο οποίος μπορεί να μην έχει γνώσεις υψηλής στρατηγικής, αλλά έχει τον κοινό νου.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ «ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ»
Από στρατιωτικής άποψης δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός της…

παραπάνω φράσης, σε κανένα στρατιωτικό εγχειρίδιο. Αλλά στην πράξη και στην καθομιλουμένη όταν λέμε θερμό επεισόδιο, εννοούμε μια στρατιωτική εμπλοκή μικρής σχετικά έντασης και όχι πόλεμο.

Ουσιαστικά λειτουργεί σαν βαλβίδα ασφαλείας εκτόνωσης σε μια περιοχή όπου έχουμε υπερσυσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων. Σε πολλές δε περιπτώσεις, επέρχεται η νηνεμία και λειτουργεί λυτρωτικά προς αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης.
Ως εκ τούτου δεν πρέπει να πανικοβάλλεται ο ελληνικός λαός στο άκουσμα της φράσης «θερμό επεισόδιο» καθόσον δεν σημαίνει πόλεμος, αλλά μια μικρή στρατιωτική εμπλοκή ολίγων  ωρών ή και ημερών με λίγες στρατιωτικές δυνάμεις.
ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ;
Απλά η Τουρκία προσπαθεί να «γκριζάρει» την ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και της Μεσογείου, προκειμένου σε βάθος χρόνου να επιτύχει επεκτατικές γεωστρατηγικές βλέψεις και ενδεχομένως εθνικό ακρωτηριασμό σε βάρος της Ελλάδας.
Απ’ ό,τι συμπεραίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου και της Μεσογείου στον 25 μεσημβρινό. Ο οποίος πρακτικά υλοποιείται, εάν χαράξουμε μια ευθεία από την Καβάλα- Κρήτη- Κύπρος.
Διαχρονικά το Αιγαίο αλλά και τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου εθεωρείτο μια ελληνική λίμνη όπου οι Έλληνες συνωστίζονταν σαν τα βατράχια στα παράλια (κατά τον Πλάτωνα).
Μετά τα γεγονότα του 74 στην Κύπρο, η Τουρκία αρχίζει τις παραβιάσεις τόσο στον εναέριο χώρο αλλά και στον θαλάσσιο. Στη συνέχεια οι παραβιάσεις μετατράπηκαν σε αμφισβητήσεις της εθνικής κυριαρχίας μας και με τα γεγονότα των Ιμίων σε διεκδικήσεις προσάρτησης πλήθους ελληνικών νησιών σε πρώτη φάση και την διχοτόμηση του Αιγαίου σε δεύτερη φάση.
Ουσιαστικά η Τουρκία με το «πες πες όλο και κάτι θα μείνει», επέτυχε τον αντικειμενικό σκοπό της δηλαδή στο «γκριζάρισμα» της περιοχής.
Όσο για τις ανακοινώσεις των Ελλήνων πολιτικών ότι τα Ίμια είναι και θα παραμείνουν ελληνικά, είναι λόγια άνευ περιεχομένου και για του λόγου το αληθές, ας τολμήσει αυτός που λέει τα παραπάνω ή ακόμη και ένας απλός Έλληνας πολίτης να πάει ακόμη και ολιγόλεπτη παραμονή.
ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ.
Ο ενδοτισμός του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, είναι διαχρονικός με κορυφαίες αποτρόπαιες πράξεις:
1. Το 74 όπου ο εξωμότης Ιωαννίδης διέπραξε το ολέθριο λάθος του πραξικοπήματος στην Κύπρο και όταν εισέβαλαν οι τούρκοι έδωσε εντολή της μη αντίστασης (παρά την συντριπτική υπεροχή του ελληνικού στρατού.
2. Την περίφημη φράση από τον «εθνάρχη» Κωνσταντίνο Καραμανλή, «Η Κύπρος κείται μακράν», όταν οι τούρκοι πραγματοποιούσαν τον Αττίλα 2 και από 2% του προγεφυρώματος το μετέτρεψαν σε 38 % με αποτέλεσμα την δημιουργία του ψευδοκράτους.
3. Το 96 όταν κυβέρνηση του Σημίτη υπέστειλε την σημαία από τα Ίμια με το αχαρακτήριστο « πέστε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας.
4. Στις 8 Ιούλιου 1997 όπου στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και Τουρκίας (κκ Σημίτης Και Οζάλ), συμφώνησαν ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να ανοίξει η κερκόπορτα των τουρκικών διεκδικήσεων στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
5. Έτσι με αυτά και τούτα φτάσαμε στο σήμερα όπου στις 23:40 της 12ης Φεβρουαρίου, όπου ένα παλαιάς τεχνολογίας (πλην όμως ογκώδες και οπλισμένο) το τουρκικό πλοίο «UMUT» εμβόλισε την ναυαρχίδα της ελληνικής ακτοφυλακής «Γαύδος», το οποίο είναι τελευταίας τεχνολογίας, πλην όμως άοπλο.
Στο παραπάνω περιστατικό πρέπει να καταλογιστούν οι τεράστιες ευθύνες της πολιτικής αλλά και λιμενικής ηγεσίας, γιατί άφησαν αυτό το υπερσύχρονο σκάφος εντελώς άοπλο, ενώ θα μπορούσαν να το είχαν εξοπλίσει τουλάχιστον στοιχειωδώς και άνευ κόστους μιας και υπάρχει πληθώρα πυργίσκων και πυροβόλων στο ναύσταθμο, από πολεμικά πλοία που έχουν αποσυρθεί.
Είναι αδιανόητο να στέλνεις την ναυαρχίδα του λιμενικού να περιπολεί στην περιοχή των Ιμίων εντελώς άοπλη, εκτός και αν λειτούργησαν με το γνωστό φοβικό σύνδρομο της …..«αυτοσυγκράτησης» και….. «ψυχραιμίας».
ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Προς το παρόν δεν υπάρχει κίνδυνος γενικής σύρραξης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθόσον οι συσχετισμοί είναι υπέρ της Ελλάδας για τους παρακάτω λόγους.
1. Από γεωστρατηγικής άποψης το νησιωτικό σύμπλεγμα με την πληθώρα των νήσων και βραχονησίδων δίνουν ένα σοβαρό πολλαπλασιαστή ισχύος στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας μας.
Περιληπτικά και απλοϊκά θα μπορούσα να πω ότι λειτουργούν σαν αβύθιστα αεροπλανοφόρα και εύκολα με την τοποθέτηση των οπλικών συστημάτων να επιφέρουν τεράστιες απώλειες στον επιτιθέμενο.
2. Η Τουρκία στερείται παντελώς αντιαεροπορικής άμυνας μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς. Σε αντίθεση με την Ελλάδα (patriot- S300- TOR M1 κλπ)
3. Η Ελλάδα διαθέτει τα πλέον σύγχρονα υποβρύχια και υπερτερεί σε ναυτική ισχύ. Η Τουρκία γνωρίζει ότι τυχόν πολεμικές επιχειρήσεις στο θαλάσσιο χώρο θα γίνει ο υγρός της τάφος.
4. Η Ελλάδα διαθέτει πυραύλους Exocet οι οποίοι σε συνδυασμό με τα Μιράζ 2000 μπορούν να καταστρέψουν την όποια αποβατική τουρκική επιχείρηση. Υπόψη ότι στον πόλεμο των Φώκλαντς το 1982 ο συγκεκριμένος πύραυλος βύθισε δύο από τα έξι πλοία των άγγλων.
ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Στην παρούσα φάση και σε βάθος επταετίας, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εξοπλίζονται πυρετωδώς με ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα 120 δις $. Περιληπτικά θα μπορούσα να αναφέρω.
1. 100 με 150 F-35 τα οποία θα της εξασφαλίσουν συντριπτική αεροπορική υπεροχή.
2. Μεγάλο αριθμό υποβρυχίων ιδίου τύπου με τα δικά μας, αλλά πιο σύγχρονα και βελτιωμένα, εξασφαλίζοντας υποθαλάσσια υπεροχή.
3. Κατασκευή «μίνι» αεροπλανοφόρου.
4. Μεγάλο αριθμό επιφανειακών θαλάσσιων πολεμικών πλοίων (φρεγάτες, κορβέτες, αποβατικά κλπ).
5. Κατασκευάζουν δικό τους πολεμικό αεροπλάνο προκειμένου να μην εξαρτούνται από ξένες αγορές.
6. Πληθώρα πυραυλικών συστημάτων κλπ.
Κατόπιν των ανωτέρω εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα, ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μόλις αποκτήσουν την κατάλληλη αλλά και συντριπτική υπεροχή θα επανέλθουν, για να διεκδικήσουν με δυναμικό τρόπο τις περιοχές που σήμερα γκριζάρουν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το παρόν γιγαντιαίο τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα ύψους 120 δις δολλ, το οποίο είναι εν εξελίξει και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025, θα ανατρέψει τους συσχετισμούς στρατιωτικής ισχύος δραματικά υπέρ της Τουρκίας.
Το δεν διεκδικούμε τίποτε και δεν παραχωρούμε τίποτα, είναι άνευ ουσίας, όταν δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε τα υπάρχοντα. Τίποτε δεν χαρίζεται και τίποτε δεν κρατιέται, αν δεν μπορείς να το κρατήσεις . Το γεωπολιτικό παίγνιο είναι σκληρό και ο πλέον αδύναμος θα υποστεί τις συνέπειες του αδήριτου νόμου της εξέλιξης.
Στη γεωπολιτική τα κράτη αντιμετωπίζονται ως ζώντες οργανισμοί: τα κράτη ιδρύονται (γεννώνται), εξελίσσονται και ακμάζουν (ζουν), παρακμάζουν (γερνούν ) και διαλύονται (πεθαίνουν). Τα σύνορα είναι προσωρινά στη φυσική κίνηση των κρατών.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, ακέφαλη από ισχυρή πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ηγεσία.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, όταν όλα στην περιοχή μας επαναπροσδιορίζονται γεωπολιτικά, η χώρα μας βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση με καταλυτικές συνέπειες στο κύρος και στην ισχύ της.
Η άμυνα της χώρας απαιτεί μιαν ακμαία εθνική οικονομία. Το λεχθέν από τον Δημοσθένη «δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέ εστί γενέσθαι των δεόντων», είναι διαχρονικό.
Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας και το σημερινό ΑΕΠ είναι γνωστά. Το σημερινό ΑΕΠ της Τουρκίας είναι εικοσαπλάσιο του ελληνικού.
Εκτός των παραπάνω πώς να συνεγείρεις ένα λαό, όταν η πολιτική ηγεσία περιφρονεί τα σύμβολά της λέγοντας «πέστε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας»;
Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος συντριβή.
Οι μετριότητες και ανθυπομετριότητες που απαρτίζουν την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού συστήματος καθώς και των όσων διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα τέτοιας έκτασης και τέτοιου βάθους-ίσως να καταρρεύσουν ακόμα και στην περίπτωση όπου θα βρεθούν μπροστά στην μεγάλη απόφαση να διεξαγάγουν έναν πόλεμο. Γιατί αν ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής , ποιος πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική.
Κοζάνη 19/2/2018

Διαβάστε περισσότερα

Αποτροπιασμός και οργή από τις εικόνες με τα νεκρά κουτάβια που κάποιος πυροβόλησε στο Μεσολόγγι

Τα περιστατικά βίας και κακοποίησης ζώων στην Ελλάδα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι καθημερινά και κάθε φορά μας κάνουν να λέμε πως ο άνθρωπος έχει εξαντλήσει τη σκληρότητά του.

Το σημερινό συμβάν που κατεγράφη στο Μεσολόγγι είναι άκρως θλιβερό καθώς επτά κουτάβια βρέθηκαν νεκρά, πυροβολημένα εξ' επαφής και πεταμένα στην άκρη του δρόμου.

Η καταγγελία και οι σκληρές εικόνες εξοργίζουν και το περιστατικό έχει προκαλέσει τεράστια κινητοποιήση μεταξύ των χρηστών του Facebook που με χιλιάδες κοινοποιήσεις εκφράζουν το θυμό τους και ζητούν να εντοπιστεί ο δράστης

Η κυρία Μαρία Μπίσσα που δημοσίευσε τις φωτογραφίες αναφέρει:

«Σήμερα το πρωί τηλεφώνημα...

''Εφτά κουταβάκια πυροβολημένα το ένα ζει, μήπως το προλάβουμε''.

Όχι όμως δεν προλάβαμε, είχε μετακινηθεί, πέθανε λίγο πιο πέρα από τα νεκρά αδέρφια του.
Ήταν όλα ζεστά, το αίμα φρέσκο ...

Κρύα και παγερή η ''καρδιά'' σου ΔΟΛΟΦΟΝΕ, θα σε κοίταζαν στα μάτια, θα σου έκαναν χαρές όταν τα έβαλες στόχο...

RIP
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ...»

Οι εικόνες που ακολουθούν είναι σκληρές

http://www.lifo.gr

Διαβάστε περισσότερα

Ο Κοτζιάς – του Νίκου Μπογιόπουλου

Όσα παρακολουθήσετε στο βίντεο που ακολουθεί είναι τα όσα έλαβαν χώρα πριν από τρία χρόνια, τον Μάη του 2015, στην Αττάλεια της Τουρκίας.
    Ήταν μετά το τέλος της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ.
    Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τι έγινε τότε:

    Έτσι είχαν γιορτάσει οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών του ΝΑΤΟ την τότε συνάντησή τους. Τραγουδώντας και χορεύοντας το «We are the world, we are the children».
    Το εξόχως σημαντικό για εμάς, για τους Έλληνες, για την πατρίδα μας, ήταν ότι «πρωτοπανηγυριώτης» εκείνης της γιορτής ήταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ο κ.Νίκος Κοτζιάς.
    «Ψυχή» και «μαέστρος» της ΝΑΤΟικής χορωδίας ήταν ο Κοτζιάς.
    Ο άνθρωπος που έλαμψε τότε πάνω στην πίστα του ΝΑΤΟ, αυτός που ξεσήκωσε τους συναδέλφους του και τους θαμώνες της ΝΑΤΟσύναξης, αυτός που πάλευε απεγνωσμένα πάνω στο ΝΑΤΟικό του κρεσέντο να του απλώσει το χέρι ο (εξ ευωνύμων) Τούρκος συνάδελφός του, δεν ήταν άλλος από τον κ.Νίκο Κοτζιά.

    «Είμαστε ο κόσμος, είμαστε τα παιδιά/ Είμαστε αυτοί που θα δημιουργήσουμε μια φωτεινότερη μέρα» λένε μερικοί από τους στίχους του «We are the world, we are the children». 

    «Υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν/ Και είναι ώρα να προσφέρουμε μια χείρα βοηθείας για τη ζωή», λέει πιο κάτω το τραγούδι.

    Αυτό ήταν το τραγούδι με το οποίο ξεφάντωσαν οι υπουργοί του ΝΑΤΟ και μερικοί στρατηγοί του – από εκείνους που διατάζουν τους διαμελισμούς χωρών και τους βομβαρδισμούς αμάχων.
    Πρώτος, δε, και καλύτερος στο γλέντι ο Κοτζιάς. Ο υπουργός της «αριστερής» κυβέρνησης.
    Ο Κοτζιάς και οι συνάδελφοί του στο ΝΑΤΟ έστειλαν, τότε, το μήνυμά τους: 

«Είμαστε όλοι μέρος της τεράστιας οικογένειας του Θεού», λέει στη συνέχεια το τραγούδι…

    Τι θαυμάσιο!  Να συμμετέχεις σε έναν οργανισμό που οι εκπρόσωποί του δηλώνουν – τραγουδιστά – ότι εκπροσωπεί την ευσέβεια και την ανθρωπιά.
    Με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό της «αριστερής» κυβέρνησης μιας χώρας που, αν μη τι άλλο, γνωρίζει άριστα τον ρόλο του ΝΑΤΟ.
    Αυτή την χώρα, την Ελλάδα, εκπροσωπούσε ΝΑΤΟσαλιαρίζοντας, τότε, ο Κοτζιάς. Την Ελλάδα της «Κόκκινης Προβιάς», της χούντας των συνταγματαρχών, της ανοιχτής πληγής της Κύπρου, των Ιμίων και του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου…

    Τι νόημα έχουν όλα αυτά σήμερα; Τι νόημα έχει να θυμόμαστε εκείνη την εικόνα του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας; Ενός αξιωματούχου που με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών τραγουδούσε, χόρευε και πιθήκιζε – για λογαριασμό του ΝΑΤΟ – ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι το «συνδικάτο του εγκλήματος» αλλά το αποκούμπι της Ελλάδας και του κόσμου που «θα δημιουργήσει μια φωτεινότερη μέρα»;
    Δεν έχετε παρά να δείτε τις τοποθετήσεις του ΝΑΤΟ μετά από τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου από την ΝΑΤΟική σύμμαχο Τουρκία.
    Δεν έχετε παρά να διαβάσετε τις τοποθετήσεις του ΓΓ του ΝΑΤΟ του Στόλτεμπεργκ μετά τη νέα τουρκική πρόκληση.
    Ακολούθως θυμηθείτε την εικόνα του Τσίπρα δίπλα από τον Τραμπ και τις προσκλήσεις του Καμμένου  προς το ΝΑΤΟ για αποβίβαση στο Αιγαίο.
    Και μετά ξαναβάλτε το βίντεο του ΝΑΤΟπανηγυριώτη Κοτζιά. Το νόημα θα προκύψει μόνο του…

Διαβάστε περισσότερα

Πώς οι σκέψεις μας επηρεάζουν τον εγκέφαλο, τα κύτταρα και τα γονίδιά μας

Κάθε λεπτό της ημέρας, το σώμα σας αντιδρά και κυριολεκτικά αλλάζει, ως απάντηση στις σκέψεις που επεξεργάζεστε στο μυαλό σας.

---

Έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι οι σκέψεις προκαλούν το μυαλό να απελευθερώσει νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι είναι χημικοί αγγελιοφόροι που τους επιτρέπεται να επικοινωνούν με τα μέρη του οργανισμού και του νευρικού σας συστήματος. Οι νευροδιαβιβαστές ελέγχουν σχεδόν όλες τις λειτουργίες του σώματός σας, από τις ορμόνες μέχρι την πέψη, την αίσθηση χαράς, της λύπης ή του άγχους.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκέψεις από μόνες τους, μπορούν να βελτιώσουν την όραση, τη φυσική κατάσταση και τη δύναμη. Το φαινόμενο placebo, όπως παρατηρείται στη χορήγηση εικονικών φαρμάκων, για παράδειγμα, λειτουργεί λόγω της δύναμης της σκέψης. Οι προσδοκίες και οι μαθημένες συνδέσεις παρουσιάζουν ισχυρές ενδείξεις ότι αλλάζουν τη χημεία και το κύκλωμα του εγκεφάλου, γεγονός που οδηγεί σε πραγματικά σωματικά και γνωστικά αποτελέσματα, όπως λιγότερη κόπωση, μειωμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξημένα επίπεδα ορμονών και μείωση του άγχους.
Ένα αρκετά σημαντικό μέρος της έρευνας που διεξάγεται για περισσότερα από τριάντα χρόνια από επιστημονικά ιδρύματα υψηλού κύρους σε όλο τον κόσμο, διερευνά τη φύση της συνείδησης, δείχνοντας ότι οι σκέψεις είναι ικανές να επηρεάσουν τα πάντα, από απλούς μηχανισμούς μέχρι τα πιο σύνθετα έμβια όντα. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανθρώπινες σκέψεις και οι προθέσεις, έχουν μία εκπληκτική δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο μας. Κάθε σκέψη που έχουμε είναι μία απτή ενέργεια που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει. Μια σκέψη μπορεί και επηρεάζει και άλλα πράγματα.

Οι σκέψεις σμιλεύουν τον εγκέφαλό σας
Κάθε σκέψη που κάνετε προκαλεί νευροχημικές αλλαγές, κάποιες προσωρινές και κάποιες μόνιμες. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι είναι συνειδητά ευγνώμονες, λαμβάνουν επιβράβευση από τους νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη και βιώνουν ένα μια εγρήγορση και τόνωση του μυαλού, που κατά πάσα πιθανότητα συσχετίζεται περισσότερο με την νορεπινεφρίνη.
Μια μελέτη, που παρουσίασε σε ερωτευμένους φοιτητές, φωτογραφίες των συντρόφων τους, έδειξε ότι το μυαλό τους έγινε πιο ενεργό στον κερκοφόρο πυρήνα, ένα κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου, δίνοντάς τους αυτή την αίσθηση "αποδιοργάνωσης" λόγω του έρωτα. Όταν σταμάτησαν να κοιτάζουν τις φωτογραφίες, τα κέντρα ανταμοιβής, αποενεργοποιήθηκαν.
Ό,τι ρέει μέσα στο μυαλό σας, το σμιλεύει επίσης με μόνιμο τρόπο. Σκεφτείτε το μυαλό σας, σαν μία ροή πληροφοριών μέσω του νευρικού συστήματος, που σε φυσικό επίπεδο αποτυπώνεται με ηλεκτρικά σήματα που κινούνται αμφίδρομα στο εσωτερικό σας και τα περισσότερα από τα οποία διαδραματίζονται με συνειδητό τρόπο σε εσάς. Όταν μια σκέψη ταξιδεύει μέσα από το μυαλό σας, οι νευρώνες δίνουν όλοι μαζί σήμα με διαφορετικούς τρόπους, με βάση τις συγκεκριμένες πληροφορίες που διακινούνται και τα πρότυπα της νευρωνικής δραστηριότητας αλλάζουν πραγματικά τη νευρωνική δομή σας.
Οι ενεργοποιημένες περιοχές του εγκεφάλου, αρχίζουν να κάνουν νέες συνδέσεις η μία με την άλλη και οι υπάρχουσες συνάψεις, οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, που βιώνουν περισσότερη δραστηριότητα, γίνονται ισχυρότερες, πιο ευαίσθητες και αρχίζουν την οικοδόμηση περισσότερων υποδοχέων. Σχηματίζονται επίσης νέες συνάψεις.
Ένα παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε παραπάνω, είναι οι γνωστές μελέτες των οδηγών ταξί του Λονδίνου, οι οποίες έδειξαν ότι όσο περισσότερο διάστημα είχε οδηγήσει κάποιος ένα ταξί στο Λονδίνο, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο ιππόκαμπός του, μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην οπτική-χωρική μνήμη. Οι εγκέφαλοί τους ουσιαστικά επεκτάθηκαν για να μπορέσουν να φιλοξενήσουν τις γνωστικές απαιτήσεις πλοήγησης στους σύνθετους δρόμους του Λονδίνου.

Οι σκέψεις ενεργοποιούν τα κύτταρά σας
Μια σκέψη είναι μια ηλεκτροχημική εκδήλωση που λαμβάνει χώρα στα νευρικά κύτταρα, παράγοντας μια σειρά από φυσιολογικές αλλαγές.
Υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες υποδοχείς σε κάθε κύτταρο στο σώμα μας. Κάθε υποδοχέας είναι ειδικός για ένα πεπτίδιο ή πρωτεΐνη. Όταν έχουμε συναισθήματα θυμού, θλίψης, ενοχής, ενθουσιασμού, ευτυχίας ή νευρικότητας, κάθε ξεχωριστό συναίσθημα απελευθερώνει τη δική του «μάζα» νευροπεπτιδίων. Αυτά τα πεπτίδια κατευθύνονται ορμητικά μέσα στο σώμα και συνδέονται με αυτούς τους υποδοχείς που αλλάζουν τη δομή του κάθε κυττάρου στο σύνολό της. Το σημείο που αποκτά ενδιαφέρον είναι όταν τα κύτταρα στην πραγματικότητα διαιρούνται. Εάν ένα κύτταρο έχει εκτεθεί σε ένα συγκεκριμένο πεπτίδιο περισσότερο από τα άλλα, το νέο κύτταρο που παράγεται μέσω της διαίρεσης θα περιέχει περισσότερο από τον υποδοχέα που ταιριάζει με αυτό το ειδικό πεπτίδιο. Παρομοίως, το κύτταρο θα έχει επίσης λιγότερους υποδοχείς για πεπτίδια στα οποία το μητρικό ή αδελφικό κύτταρο, δεν είχαν εκτεθεί τόσο συχνά.
Έτσι, εάν έχετε βομβαρδίσει τα κύτταρά σας με πεπτίδια από αρνητικές σκέψεις, κυριολεκτικά προγραμματίζετε τα κύτταρά σας για να λαμβάνουν περισσότερα από τα ίδια αρνητικά πεπτίδια στο μέλλον. Αυτό που είναι ακόμα χειρότερο είναι ότι μειώνετε τον αριθμό των υποδοχέων των θετικών πεπτιδίων στα κύτταρα, καθιστώντας τον εαυτό σας να τείνει περισσότερο προς την αρνητικότητα.

Οι σκέψεις σας ενεργοποιούν τα γονίδιά σας
Γνωρίζετε ότι «μιλάτε» στα γονίδιά σας με κάθε σκέψη που κάνετε; Ο ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της επιγενετικής, αποδεικνύει ότι αυτό που είστε είναι το προϊόν από όσα συμβαίνουν σε εσάς στην ζωή σας, τα οποία αλλάζουν τον τρόπο που λειτουργούν τα γονίδιά σας. Τα γονίδια στην πραγματικότητα ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται ανάλογα με τις εμπειρίες της ζωής σας και τα γονίδια και ο τρόπος ζωής σας σχηματίζουν έναν ανατροφοδοτικό κύκλο. Η ζωή σας, δεν αλλάζει τα γονίδια με τα οποία γεννηθήκατε. Αυτό που αλλάζει είναι η γενετική δραστηριότητα σας, δηλαδή οι εκατοντάδες των πρωτεϊνών, ενζύμων και άλλων χημικών ουσιών που ρυθμίζουν τα κύτταρά σας.
Μόνο περίπου το 5% των μεταλλάξεων των γονιδίων πιστεύεται ότι είναι η άμεση αιτία των προβλημάτων υγείας. Αυτό αφήνει το 95% των γονιδίων που συνδέονται με διαταραχές να ενεργούν ως επιδραστικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να επηρεαστούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανάλογα με τους παράγοντες της ζωής. Φυσικά, πολλά από αυτά είναι πέρα ​​από τον έλεγχό σας, όπως τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας, αλλά ορισμένα άλλα είναι εντελώς ελεγχόμενα, όπως η διατροφή, η άσκηση, η διαχείριση του άγχους και οι συναισθηματικές καταστάσεις. Οι δύο τελευταίοι παράγοντες εξαρτώνται άμεσα από τις σκέψεις σας.
Η βιολογία δεν καθορίζει το πεπρωμένο σας και δεν ελέγχεστε από τη γενετική σύνθεσή σας. Αντί αυτού, η γενετική δραστηριότητα σας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις σκέψεις σας, τις στάσεις και τις αντιλήψεις. Η επιγενετική αποδεικνύει ότι οι αντιλήψεις και οι σκέψεις σας, μπορούν να ελέγξουν τη βιολογία σας, κάτι που σας τοποθετεί στη θέση του οδηγού. Αλλάζοντας τις σκέψεις σας, μπορείτε να επηρεάσετε και να διαμορφώσετε τη δική σας γενετική ανάγνωση.
Έχετε τη δυνατότητα επιλογής όσον αφορά στον καθορισμό των εισροών που λαμβάνουν τα γονίδιά σας. Όσο πιο θετική η εισροή, τόσο πιο θετική η εκροή των γονιδίων σας. Η επιγενετική επιτρέπει στις επιλογές της ζωής μας, να συνδέονται άμεσα με το γενετικό επίπεδο και αποδεικνύει την αδιάψευστη σύνδεση νου-σώματος. Ταυτόχρονα, η έρευνα στην επιγενετική, τονίζει επίσης, πόσο σημαντικές είναι οι θετικές πρακτικές ψυχικής αυτοφροντίδας και προαγωγής της ψυχικής υγείας μας επειδή επηρεάζουν άμεσα τη σωματική υγεία μας.

Χρησιμοποιήστε τις σκέψεις σας για εσάς
Έχετε πολύ περισσότερη δύναμη από ό, τι πιστευόταν κάποτε, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη σωματική και την ψυχική πραγματικότητα σας. Ο τρόπος πρόσληψης της ζωής σας, αναγνωρίζεται από το σώμα σας, μέχρι τον πυρήνα γενετικού επιπέδου και όσο περισσότερο βελτιώνετε τις ψυχικές σας συνήθειες, τόσο πιο επωφελής θα είναι η απάντηση που θα πάρετε από το σώμα σας. Δεν μπορείτε να ελέγξετε τι συνέβη στο παρελθόν, το οποίο διαμόρφωσε τον εγκέφαλο που έχετε σήμερα, προγραμμάτισε τα κύτταρα σας και προκάλεσε ορισμένα γονίδια να ενεργοποιηθούν.
Ωστόσο, έχετε τη δύναμη αυτήν την στιγμή να προχωρήσετε μπροστά επιλέγοντας πώς θέλετε να προσλαμβάνετε τα πράγματα και να ορίζετε τη συμπεριφορά σας, η οποία θα αλλάξει το μυαλό, τα κύτταρα και τα γονίδιά σας.

---

Πηγή: thebestbrainpossible.com
Συγγραφέας: Debbie Hampton

Διαβάστε περισσότερα

Παλιοί και νέοι Ηγεμόνες

Του Κώστα Λουλουδάκη
Ο λεγόμενος «Μεγάλος πόλεμος», αλλά κυρίως ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, ήταν το σημαντικό σημείο καμπής για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωφελήθηκαν τα μέγιστα από τους δυο πολέμους, καθώς έφτασαν να ελέγχουν αφενός στρατιωτικά και τις δυο πλευρές των ωκεανών, αφετέρου τα ευρωπαϊκά κράτη, δηλαδή, τους αποικιοκρατικούς και βιομηχανικούς ανταγωνιστές τους. Οι ευρωπαϊκές χώρες είτε είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, και η Ιταλία ή είχαν εξασθενήσει και βρίσκονταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης όπως η Βρετανία. Στην ουσία, οι ΗΠΑ απέμειναν η μόνη μεγάλη βιομηχανική δύναμη έχοντας στην κατοχή τους πάνω από το 50% των παγκόσμιων πόρων.
Τότε ήταν που οι ΗΠΑ αυτοανακηρύχθηκαν παγκόσμιος χωροφύλακας και  πλανητικός ηγεμόνας και αποφάσισαν πόση «ελευθερία» (τυποποιημένη υποκρισία)  δικαιούνταν οι λαοί της πλάσης. Ακόμα και η ίδρυση του ΝΑΤΟ και λίγο αργότερα της ΕΟΚ, μπορεί να είχε ως κίνητρο την ανάσχεση του κομμουνισμού, όμως κατά ένα μεγάλο μέρος αποσκοπούσε, ώστε η δυτική Ευρώπη και η Βρετανία  να βρίσκονται σε μια τροχιά υπακοής στον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό Melvyn Leffler: «Ούτε μια ενοποιημένη Ευρώπη, ούτε μια ενωμένη Γερμανία, ούτε μια ανεξάρτητη Ιαπωνία πρέπει να επιτραπεί να αναδυθεί ως μια τρίτη δύναμη ή ως ένα ουδέτερο μπλοκ». (Νόαμ Τσόμσκυ: Έτος 501 Εκδόσεις Τόπος)
Άλλωστε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ  Harry Truman στο διάγγελμά του στις 19-12-45 ανοικτά διακήρυττε πως «[…]η νίκη του παγκοσμίου πολέμου μας υποχρεώνει να είμαστε οι ηγέτες της ανθρωπότητας». (Νίκος Ψυρούκης: «Καπιταλισμός. Από την Γενική Κρίση στην Σήψη» Εκδόσεις Αιγαίον –Κουκίδα)
Ας δανειστώ, όμως, λίγη από την μεταπολεμική ρητορεία και το πολιτικό μάνατζμεντ των ΗΠΑ, προστρέχοντας στο κύρος ενός «διακεκριμένου» ιστορικού και διπλωμάτη, ο οποίος διαμόρφωσε την μεταπολεμική αμερικανική εξωτερική πολιτική. Μιλώ για τον επικεφαλής σχεδιασμού του «The United States Department of State», George Kennan το δόγμα του οποίου, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», «είχε δείξει τον δρόμο για την ανάσχεση (containment) της Σοβιετικής Ένωσης, (και) για τη σωστή αντιμετώπιση των αντιπάλων των ΗΠΑ». (Καθημερινή- Θεόδωρου Κουλουμπή: «ΗΠΑ: επιστροφή στο δόγμα του Τζορτζ Κέναν»).
Ας ανατρέξουμε, λοιπόν, στο «Δόγμα Kennan», το οποίο διαμόρφωσε τον κόσμο σύμφωνα με τα ευγενή καπιταλιστικά ιδανικά. Το κείμενο ονομάζεται: «Μελέτη Πολιτικού Σχεδιασμού υπ’αριθμόν 23» και εκεί ο George Kennan   περιέγραψε τον προστατευτικό ουρανό που θα άπλωναν οι ΗΠΑ στην οικουμένη,  με τα εξής λόγια:  «Κατέχουμε περίπου το 50% του παγκόσμιου πλούτου αλλά αντιπροσωπεύουμε μόνο το 6,3% του πληθυσμού[…] Σ’ αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να μην προκαλούμε τον φθόνο και την εχθρότητα. Το πραγματικό καθήκον μας κατά την επόμενη περίοδο είναι να επινοήσουμε ένα πρότυπο σχέσεων το οποίο θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε αυτή τη θέση ανισότητας[…] Για να το καταφέρουμε, θα πρέπει να απαλλαγούμε από συναισθηματισμούς και ονειροφαντασίες και η προσοχή μας να συγκεντρωθεί, από κάθε άποψη, στους άμεσους εθνικούς σκοπούς […] Θα πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για ασαφείς και μη υλοποιήσιμους στόχους, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και τον εκδημοκρατισμό. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις έννοιες της καθαρής ισχύος[…]»   (George Kennan: «Report by the Policy Planning Staff PPS/23» – Διάβασε και Noam Chomsky: Πώς λειτουργεί ο κόσμος Εκδόσεις Κέδρος)
Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «Από το Τρίτο Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση» Εκδόσεις ΚΨΜ:  «Οι ΗΠΑ σιγά-σιγά δημιουργούσαν μεταπολεμικά  ένα δίκτυο παγκόσμια ελεγχόμενο από αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα, και άμεσα έδειξαν έτοιμες να αναλάβουν οικονομικές, στρατιωτικές, πολιτικές και διπλωματικές πρωτοβουλίες, προκειμένου να υποστηρίξουν οποιοδήποτε καθεστώς θεωρούσαν πως βρισκόταν υπό κομμουνιστική απειλή. Αποτέλεσμα πρώτο, ο λεγόμενος «Ψυχρός Πόλεμος» στράφηκε γρήγορα ενάντια στο εργατικό πολιτικό κίνημα και στην κληρονομιά των ευρωπαϊκών αντιφασιστικών κινημάτων. Αποτέλεσμα δεύτερο, στην Δύση οι κομμουνιστές εξαφανίστηκαν από τις κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχαν (Ιταλία, Ελλάδα, Γαλλία) και μάλιστα έγιναν σε μόνιμη βάση απόβλητα της πολιτικής και της κοινωνίας[…]».
Στην ουσία, η επιβολή της πλανητικής κυριαρχίας των ΗΠΑ ιδεολογικοποιήθηκε και παρουσιάστηκε ως αναπόδραστη στον μεταπολεμικό κόσμο και με τέτοιο τρόπο, ώστε να πειστεί πως ο μοναδικός υπεύθυνος για το χάσμα ανάμεσα στο δυτικό και στο ανατολικό μισό της Ευρώπης ήταν η διαβολική και άθεη ΕΣΣΔ. Σύμφωνα με το Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζών Κέννεντυ:  «Ο εχθρός είναι το ίδιο το κομμουνιστικό σύστημα που αμείλικτα  ακόρεστα και ακατάπαυστα συνεχίζει  την πορεία του  για να κυριαρχήσει στον κόσμο […]. Αυτή δεν είναι μόνο μια πάλη για την υπεροχή των όπλων. Είναι επίσης μια πάλη για υπεροχή μεταξύ δυο συγκρουόμενων ιδεολογιών: της ελευθερίας υπό την σκέπη του Θεού εναντίον της ωμής άθεης τυραννίας». (Martin Walker: Cold War And the Making of the Modern World σελ 132)
Εν τω μεταξύ, και μακριά από την μεταφυσική μάχη θεού και άθεης τυραννίας,  οι ΗΠΑ, μεταπολεμικά, αύξησαν τις στρατιωτικές δαπάνες τους κατά 12% από ότι ήταν προπολεμικά, και, υπό την σκέπη του Θεού υποθέτω, μα με άκρως εκφοβιστική συμπεριφορά σε όσους σήκωναν ανάστημα, και με σύντομη προσπάθεια, δημιούργησαν ένα παγκόσμιο δίκτυο με πάνω από 800 στρατιωτικές βάσεις, γιγαντιαίων δυνατοτήτων, που σαν κύριο σκοπό είχαν (και έχουν): την κυριαρχία στις πηγές και στους δρόμους διακίνησης της ενέργειας του πλανήτη, τον στρατιωτικό έλεγχο, την προστασία των αμερικανικών εταιρειών και των επενδύσεών τους, αλλά και την προστασία ή την εγκατάσταση καθεστώτων «ελεύθερης αγοράς» (Μπανανίες) στον κόσμο. Όλα αυτά συνοδεύονταν με ισχυρές δόσεις υστερικής  αντικομμουνιστικής ρητορείας.
Επειδή, όμως, τα πάντα πρέπει να βρίσκονται μπρος τα μάτια μας, προς εμπέδωση των παραπάνω, θα επικαλεστώ ξανά τον μέγιστο George Kennan, ο οποίος προτείνει πολλαπλό έλεγχο, ωμό και εξευγενισμένο, όπως πρέπει στους υπερασπιστές της «ελευθερίας» που εδρεύουν στον Λευκό Οίκο: «[…] δεν πρέπει να διστάσουμε προ της αστυνομικής καταστολής εκ μέρους των τοπικών κυβερνήσεων. Αυτό δεν αποτελεί ντροπή, εφόσον οι κομμουνιστές είναι στην ουσία προδότες[…] Είναι προτιμότερο να έχουμε στην εξουσία ένα ισχυρό καθεστώς παρά μια φιλελεύθερη κυβέρνηση εάν τούτη η τελευταία είναι μαλθακή, χαλαρή και επιτρέπει την διείσδυση κομμουνιστών». (Noam Chomsky ο/π).

Τώρα θα μιλήσω για ένα γεγονός το οποίο χρονολογικά μπορούμε να το τοποθετήσουμε, όχι αυθαίρετα, στο 1964 και διήρκεσε επίσημα έως το 1975. Οι ΗΠΑ στα πλαίσια της μονομερούς δράσης τους, ως αυτοδιοριζόμενοι φύλακες της παγκόσμιας τάξης, απέναντι σε πιθανά ή πραγματικά σημάδια «ανευθυνότητας», συχνά «αναγκάστηκαν» να εισβάλουν στρατιωτικά εναντίον άλλων χωρών, να διορίσουν κυβερνήσεις, να εξαπολύσουν τρομοκρατικές ενέργειες, να υπονομεύσουν οικονομίες, να διαμορφώσουν την πληροφόρηση της «κοινής γνώμης».
Την περίοδο που αναφέρουμε, ο «ηγεμόνας» του κόσμου κατέβαλε μια τιτάνια προσπάθεια (οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε) χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο οικονομικό, βιομηχανικό και στρατιωτικό πόρο, εκτός από ατομική βόμβα, στην  προσπάθειά του να αναστρέψει το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα μιας αγροτικής και μικροσκοπικής χώρας. Μα το ισχυρότερο κράτος του κόσμου ηττήθηκε. Το εκπληκτικό αυτό γεγονός ήταν ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο αποκαλούμενος και «βρόμικος πόλεμος».
Ο πόλεμος του Βιετνάμ έμελλε να έχει τεράστιες συνέπειες για όλη την ανθρωπότητα. Συνέπειες που οδήγησαν στην κατάργηση της μεταπολεμικής «κεϋνσιανής συναίνεσης» και στην αρχή της ανάδυσης, από την κόλαση της ιστορίας, μιας νέας κυριαρχίας του οικονομικού φιλελευθερισμού ο οποίος κυριαρχούσε την περίοδο του μεσοπολέμου.
Στο σημείο αυτό, καλό θα ήταν να αναφέρω συνοπτικά πως η «κεϋνσιανή συναίνεση» ήταν το μοντέλο που η εργατική τάξη αποδέχεται τον καπιταλισμό ως οικονομικό σύστημα και την ατομική ιδιοκτησία του πλουτοκράτη στα μέσα παραγωγής, με αντάλλαγμα ένα πολίτευμα το οποίο διασφάλιζε κοινωνική προστασία,  βελτίωση του επιπέδου ζωής  και υπόσχεση πλήρους απασχόλησης.
Ας  ξαναγυρίσω, όμως, στο θέμα μας.
Το διαρκώς αυξανόμενο κόστος του καπιταλιστικού πολέμου ή  για να είμαι πιο ακριβής, η τεράστια βιομηχανική και στρατιωτική υποδομή που απαιτούνταν για να καταστραφεί μια λωρίδα γης ώστε να ανασχεθεί ο κομμουνιστικός κίνδυνος  στο  Βιετνάμ, χρηματοδοτούνταν από ελλειμματικές κρατικές δαπάνες της Ουάσιγκτον. Ένας άλλος από τους σημαντικούς λογούς που οι ΗΠΑ είχαν ελλειμματικές κρατικές δαπάνες ήταν γιατί  σταμάτησαν, από τα μέσα της δεκαετίας του 1960,  να έχουν εμπορικά πλεονάσματα, λόγω του σκληρού ανταγωνισμού που αντιμετώπισε η Αμερικάνικη οικονομία από τις περιοχές που με πρόφαση τον κομμουνιστικό κίνδυνο προσπάθησε να ελέγξει, δηλαδή, από την δυτική Ευρώπη και την Ιαπωνία.
Για να αντιμετωπίσει τις ελλειμματικές κρατικές δαπάνες, ο Λευκός Οίκος απλώς εκτύπωνε περισσότερα δολάρια. Το γεγονός όμως ότι υπήρχαν ολοένα και περισσότερα δολάρια σε κυκλοφορία, ανησύχησε τις περισσότερες μεγάλες δυτικές χώρες (Γαλλία, Βρετανία μα και την Ιαπωνία) που βρέθηκαν να έχουν συσσωρεύσει μεγάλες ποσότητες δολαρίων στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία. Αυτές οι χώρες άρχισαν λοιπόν να  ανταλλάσσουν μεγάλες ποσότητες δολαρίων με χρυσό. Η Γαλλία μάλιστα έφτασε στο σημείο τον Αύγουστο του 1971 να φορτώσει ένα πολεμικό πλοίο με δολάρια το οποίο έφτασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης με σκοπό να τα ανταλλάξει  με χρυσάφι!
Ο εγκλωβισμός της χώρας του Captain America στο Βιετνάμ και ο κλονισμός της συναλλαγματικής αξίας του δολαρίου, επομένως, προκάλεσε τόση μεγάλη οικονομική αιμορραγία, που εξανάγκασε το δολάριο να εγκαταλείψει τον «κανόνα του χρυσού». Η απόφαση αυτή πάρθηκε από την κυβέρνηση του κομμουνιστοφάγου Richard Nixon στις 15 Αυγούστου 1971, με άμεσες συνέπειες: την εκτίναξη της τιμής του χρυσού, της κατακρήμνισης της τιμής του δολαρίου, και την γέννηση του μόνιμου πληθωρισμού. Μικρό το κακό όμως για τις  ΗΠΑ και τις αμερικανικές πολυεθνικές γιατί είχαν πλημμυρίσει όλες τις χώρες με δολάρια, την εποχή που η παγκόσμια κυριαρχία τους βασιζόταν στην πλεονασματική οικονομία τους, και όταν αυτή υποσκελίστηκε από την ΕΟΚ και την Ιαπωνία  χρησιμοποίησαν τα τεράστια αποθέματα δολαρίων που κατείχαν αυτές οι  ανταγωνιστικές χώρες προς όφελος τους. Γιατί ακόμα και στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, όλοι είχαν   συμφέρον να συμβάλουν στη διατήρηση της αξίας του δολαρίου. Αν το δολάριο καταρρεύσει, θα κατακρημνιστούν όχι μόνο  τα αποθεματικά τους αλλά ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα.  Όμως η εκτίναξη της τιμής του χρυσού  (ως το 1980 έφτασε να πωλείται η ούγια 600 δολάρια!)  είχε σαν αποτέλεσμα την μαζική και εγκληματική μεταφορά πλούτου από τις φτωχές χώρες, του λεγόμενου, τότε, Τρίτου Κόσμου, που δεν διέθεταν αποθέματα χρυσού στις πλούσιες και αποικιοκρατικές χώρες όπως Βρετανία, Γαλλία, και ΗΠΑ. Αυτή η πρακτική γέννησε επιπλέον πληθωρισμό, και μάλιστα μόνιμο στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες ενώ στις φτωχές χώρες, κυρίως της Λατινικής Αμερικής και της Ανατολικής Ασίας, προκάλεσε περαιτέρω υποδούλωση λόγω χρεών.
Ωστόσο, σε όλα αυτά πρέπει να προσμετρήσουμε και την απόφαση των πετρελαιοπαραγωγών χωρών μελών του  OPEC, ο οποίος  αναπροσάρμοζε την τιμή του πετρελαίου ανάλογα με τις συναλλαγματικές υποτιμήσεις ή ανατιμήσεις.  Η αύξηση της τιμής το 1973 αποτέλεσε το φυσικό επακόλουθο της λογικής προσαρμογής στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά την αποδέσμευση του δολαρίου  από τον κανόνα του χρυσού. Η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου προκάλεσε νέα αύξηση του πληθωρισμού, επιβράδυνση της παραγωγικότητας των βιομηχανικών χωρών,  και σε συνδυασμό με την κατάργηση του συστήματος των σταθερών ισοτιμιών του Bretton Woods, σηματοδότησε την αρχή μιας περιόδου φτωχών μακροοικονομικών επιδόσεων για πολλές οικονομίες και την αναγέννηση από της στάχτες της Ιστορίας του οικονομικού φιλελευθερισμού.
Εν τούτοις, η  κρίση πληθωρισμού δεν οδήγησε τους καπιταλιστές στην επιδίωξη προσαρμογών στην νέα κατάσταση, αλλά τους ώθησε στην κατάργηση του κεϋνσιανισμού, «όχι επειδή οι ιδέες του ήταν θεμελιωδώς εσφαλμένες, αλλά επειδή οι τάξεις τα συμφέροντα των οποίων κυρίως εξυπηρετούσε, οι χειρώνακτες εργάτες της δυτικής βιομηχανικής κοινωνίας, γνώριζαν μια ιστορική παρακμή και έχαναν την κοινωνική εξουσία. Αντιθέτως οι δυνάμεις που αποκόμισαν τα μεγαλύτερα κέρδη από τον νεοφιλελευθερισμό –οι παγκόσμιες εταιρείες, ιδιαίτερα στον χρηματοοικονομικό τομέα –διατηρούν τη σημασία τους λίγο πολύ χωρίς αμφισβητήσεις». (Κόλιν Κράους: Ο Περίεργος μη Θάνατος του Νεοφιλελευθερισμού εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ)
Από δω και πέρα, οι οικονομικές κρίσεις και οι αντιφάσεις του καπιταλισμού σταδιακά θα ξεδιπλώνονται, όχι μόνο στο εσωτερικό των διαφόρων κρατών, αλλά θα διεθνοποιηθούν και θα επηρεάζουν τις διακρατικές σχέσεις, με συνδυασμούς, αναδιατάξεις  και ανταγωνισμούς που κάθε φορά θα πρέπει να διερευνώνται χωριστά.
Πλέον θα αμφισβητείται το κυρίαρχο μεταπολεμικό μοντέλο προσέγγισης της οικονομικής πραγματικότητας του Bretton Woods  δηλαδή, των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, η «μικτή οικονομία» και ο «κρατικός παρεμβατισμός», από μια «παγκόσμια οικονομία» που δεν θα έχει συγκεκριμένη εδαφική βάση ή συγκεκριμένα όρια θεσμικά ρυθμισμένα. Αντίθετα, θα είναι το διεθνοποιημένο κεφάλαιο που θα θέτει όρια στην οικονομική και κοινωνική δράση των κρατών.
Αρχές της δεκαετίας του 1970, λοιπόν,  είναι που κάνουν ξανά την εμφάνιση τους οι φιλελεύθεροι, υποστηρίζοντας ότι η πλήρης απασχόληση ήταν πλέον αδύνατο να συνεχιστεί, ότι το κράτος πρόνοιας απορροφούσε μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου, ότι οι φόροι ακρωτηρίαζαν τους επενδυτές και ότι η ύπαρξη κρατικών επιχειρήσεων δεν άφηνε περιθώριο κερδοφορίας στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Όλα αυτά τα πάσαραν με το ιδεολογικό επιχείρημα  πως η επιρροή του κράτους πρέπει να περιοριστεί, ώστε να επιτευχθεί έτσι η ατομική ελευθερία. Το έργο τους  έγινε ευκολότερο μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, όταν πομπωδώς διακήρυξαν το «τέλος της ιστορίας» και προανάγγειλαν την κυριαρχία  και την παντοδυναμία των ελεύθερων αγορών !
Όλα αυτά μπορούν να περιγραφούνν και με μια φράση: «Συναίνεση της Ουάσιγκτον», δηλαδή, η συμφωνία οικονομικής πολιτικής μεταξύ του Δ.Ν.Τ. και της Παγκόσμιας τράπεζας, με τον Λευκό Οίκο. Αυτή η συμφωνία όριζε πως η καλύτερη επιλογή για την οικονομική ανάπτυξη ήταν η χρηματοοικονομική απελευθέρωση της αγοράς, και επέβαλε την δραστική φορολογική μεταρρύθμιση με περιορισμό των φόρων που είχαν αυξηθεί προκειμένου να συμβάλουν στην ανακατανομή των εισοδημάτων, τον περιορισμό των δημοσιών δαπανών, και των κρατικών ρυθμίσεων στην αγορά, δημοσιονομική πειθαρχία μέσω ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων. Στην Ευρώπη η «Συναίνεση της Ουάσιγκτον» εκφράστηκε μέσα από την «Συνθήκη του Μάαστριχτ» και από την συμφωνία της ΟΝΕ.
Όμως,  ο βασικός παράγοντας  για την έναρξη της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης της παραγωγής στην κρίση πληθωρισμού ήταν να διασφαλίσει το κεφάλαιο την ηγεμονία πάνω στην εργασιακή διαδικασία. Αυτή η ηγεμονία μπορεί να γίνει δυνατή με δυο τρόπους: είτε με τη «συνειδητή» πειθαρχία της εργατικής τάξης, τη συναίνεση και την «ενσωμάτωση» των εργατικών διεκδικήσεων, είτε με την πειθάρχηση της εργατικής τάξης μέσα από τη συντριβή του εργατικού κινήματος,  το εργασιακό καθεστώς επισφάλειας (συμβάσεις βραχείας διάρκειας, συμβάσεις με την ώρα, εργασία αναλόγως της ζήτησης, εργασία με αμοιβή σε κουπόνια) την ανεργία, τη συρρίκνωση του εισοδήματος, την αποδυνάμωση των συνδικάτων, τον παροπλισμό του κράτους πρόνοιας και την αστυνομική καταστολή. Η επαγγελματική κατάσταση των μισθωτών υποβαθμίστηκε ριζικά με αποτέλεσμα να διευρυνθεί το χάσμα των ανισοτήτων και οι αρχές της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης να πεταχτούν στον καιάδα.
Οι  νέο-αυστριακοί οικονομολόγοι ήθελαν η νομοθεσία του κράτους να παίζει ρόλο μόνο στην αποτελεσματικότητα του «ανταγωνισμού» των «δυνάμεων της αγοράς» και στην κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, και όχι να επεμβαίνει σε υποθέσεις κοινωνικής δυναμικής, όπως αυτής της αναπαραγωγής και συσσώρευσης του κεφαλαίου ή στην προστασία των εργατών.  Αυτό που είναι βέβαιο σε σχέση με αυτή τη μορφή της κοινωνίας, δηλαδή της ανεμπόδιστης λειτουργίας του συστήματος της αγοράς, είναι η άνιση διανομή της ιδιοκτησίας ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας, η άνοδος του αυταρχισμού, η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, η αποσύνθεση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και η ανάδυση από την κόλαση  εφιαλτικών ιδεολογιών, ανοιχτά ή συγκαλυμμένα φασιστικού και ναζιστικού περιεχομένου.
Στο σημείο αυτό, όμως, ας αναρωτηθούμε: μήπως η ηγεμονία των ΗΠΑ είναι πια μια τεράστια αυταπάτη, από την στιγμή μάλιστα που το τεράστιο εξωτερικό χρέος τους βρίσκεται, κατά πρώτο λόγο, στα χέρια του κύριου εναπομείναντα στρατιωτικού εχθρού τους, την Κίνα; Το ποσό που κρατά η Κίνα  ανέρχεται στο 1,15 τρισεκατομμύρια δολάρια! Είναι γεγονός πως όταν ξέσπασε στις ΗΠΑ η καπιταλιστική κρίση του 2007, η αμερικανική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την αύξηση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, προχώρησε σε εξωτερικό δανεισμό ιδιαίτερα από την Κίνα και δευτερευόντως από την Ιαπωνία.  Μήπως, λοιπόν, η οικονομική δύναμη του δολαρίου σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο άρχισε να φθίνει; Μήπως αυτός είναι ο λόγος που ο επιχειρηματίας και πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, βρυχάται στην Πιονγκγιάνγκ για να ακούει το Πεκίνο; Μήπως η απειλή για την ηγεμονία των ΗΠΑ προέρχεται από την Κίνα και δευτερευόντως από την Ινδία, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω αντιπροσωπεύουν το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού και έχουν σημειώσει μια ταχύτατη βιομηχανική και τεχνολογική ανάκαμψη;
Υπάρχει κάποιος λόγος ή κάποια ένδειξη ώστε να πεισθούμε ότι η Κίνα βρίσκεται στο πρώτο στάδιο μιας διαδικασίας που το τέλος της θα είναι η μετατροπή των ΗΠΑ σε κράτος προτεκτοράτο του Πεκίνου;
Μα αν το Πεκίνο αποτελεί απειλή, γιατί ο Λευκός Οίκος  ανακοίνωσε  ότι η  Foxconn, ο κινεζικός πολυεθνικός κολοσσός που στα κάτεργα του Κινέζοι δούλοι κατασκευάζουν τα τηλέφωνα του αμερικανικού κολοσσού  της Apple, θα κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής επίπεδης οθόνης στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ;
Και μάλιστα η επένδυση αυτή χρηματοδοτήθηκε από το αμερικανικό δημόσιο με 3 δισεκατομμύρια δολάρια;!  (Reuters: Wisconsin governor defends $3 billion deal for Foxconnplant)

Υπάρχουν πολλές, καλές και άξιες ΜΚΟ οι οποίες επιτελούν σημαντικό έργο. Χρησιμοποιούν τα κονδύλια που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αυξάνουν με χορηγίες από ιδιώτες και συμβάλλουν στην επίλυση ουσιαστικών προβλημάτων.
Μια περίοδο, όμως, στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν δεκάδες ΜΚΟ οι οποίες δεν είχαν σκοπό την φιλανθρωπία, αλλά τη ρεμούλα. Ήταν κλασικά παραδείγματα του μεταπολιτευτικού μοντέλου της αδιαφάνειας, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα. Από τον κρατικό αξιωματούχο μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο. Αν και σε καμιά περίπτωση οι κακές ΜΚΟ δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν το σύνολο των Οργανώσεων, αν δει κανείς τη λίστα με όσες δραστηριοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια θα καταλάβει τι συνέβαινε.
Απίθανες Οργανώσεις με απίθανα ονόματα για ένα απίθανο έργο που αφορούσαν από την αποναρκοθέτηση περιοχών μέχρι την προστασία σπάνιων ειδών του ζωϊκού βασιλείου.
Πιο κάτω παραθέτουμε μια λίστα με περισσότερες από 500 ΜΚΟ οι οποίες χρηματοδοτούνταν από τα δικά μας χρήματα. Η λίστα αυτή περιείχε τις Οργανώσεις που ήταν καταγεγραμμένες και καταχωρισμένες το 2011 στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών. Στην ίδια υπηρεσία που επικεφαλής ήταν ο Αλεξ Ρόντος την περίοδο 2000-2004.
Όποιος έχει το κουράγιο να δει τα ονόματα των ΜΚΟ θα διαπιστώσει πως πολλές από αυτές δεν εκπλήρωσαν ποτέ το έργο τους. Είναι τόσο απίθανες που προκαλούν ακόμη και την κοινή λογική.
Οι ΜΚΟ της ρεμούλας είναι ίσως λιγότερες από τις σοβαρές ΜΚΟ για τις οποίες δεν μπορούμε να προσάψουμε τίποτε. Όμως, στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης όπου ο καθένας έστηνε κι από μια οργάνωση για να παίρνει χρήματα, η μπάλα παίρνει και τους καλούς και τους κακούς.
Δεν έχει σημασία αν ο Γ. Παπανδρέου και οι εντιμότατοι φίλοι του έκαναν τα στραβά μάτια στο πάρτι που γινόταν. Σημασία έχει ότι στη χώρα μας η φιλανθρωπία έγινε μπίζνα. Οι ΜΚΟ έγιναν πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος. Έγιναν πεδίο πλουτισμού αλλά και προβολής και κοινωνικής ανέλιξης. Αντί για αθόρυβη και τίμια δουλειά μετατράπηκαν σε όργανα συγκεκριμένων συμφερόντων που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα.
Κι όταν ο απλός και τίμιος κόσμος διαβάζει όλα αυτά θα αναρωτιέται: Γιατί δεν έκανα κι εγώ μια ΜΚΟ για την προστασία της αθηναϊκής αρκούδας, έστω κι αν δεν υπάρχει τέτοια; Ή για τον βάτραχο της Τασμανίας ή την… αποναρκοθέτηση της Ελβετίας που δεν έχει δει ποτέ πόλεμο;
Όλη η Ελλάδα μια ΜΚΟ για τους βολεμένους, τα λαμόγια και τους ξεπουλημένους.
Δείτε τη λίστα με τις διαπλεκόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
Κοινωνική Αλληλεγγύη ΜΚΟ Ανθρωπ. Βοήθειας
Κέντρο Στρατηγικού Σχεδιασμού για την Ανάπτυξη
Κύκλος της Πάτμου
Δίκτυο Μεσόγειος SOS
Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα – Ελληνικό
Τμήμα
Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης
Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου / Ευρωπαϊκός
Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου
Κέντρο Ανάπτυξης & Εκπαίδ. Ευρ. Προοπτική
Ελληνικός Σύνδεσμος για τη Διεθνή Ανάπτυξη
Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλ. Ερευνών
Βιωσιμότητα, Ένωση για το Περιβάλλον, την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό
Φαρμακοποιοί του Κόσμου
Ελληνική Ομάδα Διάσωσης
Κέντρο Προάσπισης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Κέντρο Έρευνας και Υποστήριξης Θυμάτων Κακοποίησης και Κοινωνικού Αποκλεισμού
Βαλκανική Ένωση Φιλίας
Οικολογική Ένωση Έβρου
Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης
Διεθνής Ανθρωπ. Οργαν. Ορθόδοξων Χριστιανών
Αλληλεγγύη των Λαών
Κέντρο Έρευνας & Δράσης για την Ειρήνη
Βαλκανική Εταιρεία Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης
Άμεση Επέμβαση για την Προστασία Αγριάς Φύσης
Εταιρεία Συλλογικής Υποστήριξης κατά του AIDS
Γιατροί Χωρίς Σύνορα – Ελληνικό Τμήμα
Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανθρωπιστικής Ανάπτυξης
Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου
Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας
Ινστιτούτο Διαβαλκανικών Σχέσεων
Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής
Ινστιτούτο Αειφορικής Ανάπτυξης και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων
Γιατροί του Κόσμου – Ελληνική Αντιπροσωπεία
Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημ. Αλληλεγγύης
Δίκτυο Εθελοντικών Οργανώσεων Μαγνησίας
Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ενημέρωσης Υποστήριξης Ανάπτυξης του Τρίτου Κόσμου και των Αναπτυσσόμενων χωρών «Μέγας Αλέξανδρος»
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Ένωση για τον Πολιτισμό και την Ανάπτυξη – Πολίτες του Κόσμου
ΑΡΤ Ελλάς
Μεσογειακό Γραφείο Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Αειφόρο Ανάπτυξη
Χερσόνησος του Αίμου
Νέα Οικολογία
Διεθνής Αναπτυξιακή Συνεργασία – Αλληλεγγύη
Έλληνες Εθελοντές
Ελληνική Δράση Αφρικής
Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας – Ελληνικό Κέντρο Βιότοπων Υγρότοπων
Οι φίλοι της Αφρικής
Κέντρο Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Μεσογείου για το Περιβάλλον
Αρχιπέλαγος – Περιβάλλον και Ανάπτυξη
Γέφυρες Φιλίας – Ινστ. Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής
Διαβαλκανική Επιτροπή για Συνεργασία στην Παιδεία και στον Πολιτισμό
Γεωτεχνικοί Ελλάδας Χωρίς Σύνορα
Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων
Βαλκανική Περιβαλλοντική Ένωση
Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης
Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας
Ινστιτούτο Στρατηγικών & Αναπτυξιακών Μελετών – Ανδρέας Παπανδρέου
Ίδρυμα Μεσογειακής Συνεργασίας
Εύδηλος – Εταιρεία Περιβαλλοντικών Εφαρμογών
Οικολογική Κίνηση Δράμας
Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για Ανάπτυξη και Συνεργασία
Ανθρωπιστική Άμυνα
Ελληνική Επιτροπή ΜΚΟ για την Ανάπτυξη
Συμβούλιο Ελληνοτουρκικής Επιχ. Συνεργασίας
Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ο Απόστολος Παύλος»
Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη
Εταιρεία Προστασίας & Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Αγριας Ζωής
Αναπτυξιακή Συνεργασία & Αλληλεγγύη
Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό
Κέντρο Ερευνών για τη Μεσογειακή Συνεργασία
Ίδρυμα Ελληνορωσικής Συνεργασίας
Ανοιχτοί Ορίζοντες
Forum των Δελφών
Οικολογική Κίνηση Ν. Θεσσαλονίκης
Κέντρο Παιδαγωγικής και Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης «Σχεδια»
Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια
Σώστε τα Παιδιά
Ινστιτούτο Ελληνική Αλιευτική Εταιρεία
Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας
Actionaid Ελλάς
Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών και Σπουδών «Ιωάννης Καποδίστριας»
Διεθνές Αναπτυξιακό Κέντρο
Σύλλογος Υποστήριξης Ερευνών κατά της Λευχαιμίας και άλλων Παθήσεων
Εταιρία Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών
Κέντρο Unesco για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στις Βαλκανικές Χώρες
Σύνδεσμος Εταιρ. Διαβαλκανικής Συνεργ. Γυναικών
Κέντρο Επιμόρφωσης και Πληροφόρησης Γυναικών «Παναθηναϊκή»
Κέντρο Διεθνούς Αλληλεγγύης & Συνεργασίας
Σύνδεσμος Ελληνο-Αιγυπτιακής Φιλίας
Ιατρικό Κέντρο Αποκατ. Θυμάτων Βασανιστηρίων
«Χριστιανική Ελπίς» Ορθόδοξη Αδελφότητα
Οικολογική Ομάδα Σητείας
Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης
Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών
Κλίμακα – Φορέας Ανάπτυξης Ανθρώπινου και Κοινωνική Κεφαλαίου
Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς
Ελληνικό Κέντρο Ευρωπ. Μελετών και Ερευνών
Ελληνική Εταιρεία Περιβαλλοντικών Τεχνολόγων
Διεθνές Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Ερευνών «Ο Ιερός Χρυσόστομος»
Κέντρο Ερευνών Ρίζες
Κίνηση για την Ειρήνη τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Εθνική Ανεξαρτησία
Οργανισμός Πολιτιστικοί Ορίζοντες
Ελληνοπαναμαϊκή Πολιτιστική Ένωση της Ελλάδας
Όμιλος UNESCO νομού Πειραιώς & Νήσων
Επιχειρηματικό Γραφείο Οικονομικής Συνεργασίας στη ΝΑ Ευρώπη
Το Σπίτι του Παιδιού «Ο Άγιος Βασίλειος»
Κέντρο Ενημέρωσης και Προώθησης Κοινοτικών και Αναπτυξιακών Προγραμμάτων
Διαβαλκανική Συνεργασία
Αντιγόνη – Κέντρο Πληροφόρησης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία
Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων και άλλων Μορφών Κακομεταχείρισης
Ευρωπαϊκή Αναπτυξιακή και Εκπαιδευτική
Εταιρία
Working for Europe Through Cultural and Anthropological Research and Education
Αναπτυξιακή Αλληλεγγύη
Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη Ν.Α. Ευρώπη (ΔΙ.ΔΗ.ΝΕ)
Μεσόγειος – Ομοσπονδία
Ελληνική Εταιρία Στρατηγικών Μελετών
Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες
Δημοσιογράφοι Κοντά στα Σύνορα
Η Χάρτα του Ρήγα
Ομάδες Κοινωνικού Αποκλεισμού – Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης
Γιατροί Καρδιάς
Αστική Κοινωφελής Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Έκθεσης – Πληροφορικής και Κοινωνικής Έρευνας
Εταιρία Περιφ. Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας
Σώμα Ελλήνων Προσκόπων
Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού
Οικουμενική Δελφική Ένωση
Διορθόδοξος Σύνδ. Αργολίδας «Οι Αγ. Ανάργυροι»
Διεθνές Δίκτυο Κέντρων Υδάτων – Περιβάλλοντος για τα Βαλκάνια
Κέντρο Διατήρησης Διεθνούς Πολιτ. Παράδοσης
Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων
Ευρωπαϊκός Οργανισμός Στρατηγικού Σχεδιασμού
Δημοσιογραφική Πρωτοβουλία για τη Διαβαλκανική και Παρευξείνια Συνεργασία
Οδυσσέας
Αειφορία για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον
Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών
Κέντρο για την Ανάπτυξη στη Μεσόγειο
Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας
Κέντρο Ερευνών για τις Γυναίκες της Μεσογείου
Ελληνοαλβανικός Σύνδεσμος Φιλίας «Σωκράτης»
Ευρωκινεζικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης
Σύλλογος Προστασίας Περιβ. Αττικής «Η Προστασία»
Σόλων για τη Σύνθεση & τον Οικολογικό Πολιτισμό στον 21ο αιώνα
Διεθνές Σωματείο Α’ Βοηθειών
Στρατηγικός Σχεδιασμός Χώρου και Προώθηση Δράσεων Πολιτισμού και Επικοινωνίας
Γολγοθάς
Νόμος + Φύση
Ένωση για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια
Αλληλεγγύη
Γυναίκα – Τέχνη Μεσόγειος
Ελληνική Εταιρεία Έρευνας, Συνεργασίας & Ανάπτυξης για τις Αναπτυσσόμενες Χώρες
Μεσογαία
Ελληνικό Κέντρο Προώθησης του Εθελοντισμού «anthropos.gr»
Μητροπολιτικό Δίκτυο Γυναικών Νομού Αττικής
Διεθνής Συνεργασία Για Την Ανάπτυξη
Βήμα Αναπτυξιακής Πρωτοβ. και Συνεργασίας
Όμιλος Ιννεργουήλ Γλυφάδας(247 Περιφέρεια του Διεθνούς Ιννεργουήλ)
Ίδρυμα Ορμυλία
Ευρωπαϊκό Ινστιτ. Διεθνούς Αναπτυξιακής Βοήθειας
Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία
Αναστασία-Εταιρεία Διεθνούς Συνεργασίας
Σύνδεσμος Εταιρειών και Ε.Π.Ε.
Κέντρο Στήριξης Της Απασχόλησης & Επιχειρηματικότητας Των Γυναικών
Φόρουμ για την Υγεία και τις Πολιτικές Υγείας
Διεθνής Ανθρωπιστική Εκπαιδευτική και Αναπτυξιακή Μέριμνα
Ακαδημία Τηλεπικοινωνιών ΝΑ Ευρώπης
Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων
Διεθνής Αναπτυξιακή Συνεργασία-Αλληλεγγύη
Διεθνής Ανθρωπιστική Εκπαιδευτική και Αναπτυξιακή Συνεργασία
Μία Γη
Όμιλος Φίλων του Δάσους
Παγκόσμια Βοήθεια και Συνεργασία
Οικολογική και Πολιτιστική Εταιρεία Μουσικών, Συγγραφέων και Καλλιτεχνών Θράκης
Κέντρο Μεσογειακού και Νησιωτικού Πολιτισμού
Πυθαγόρας – Κέντρο Ενίσχυσης Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασιών
Πάροδος Αστική Εταιρεία
Asia Forum, Ευρω-Ασιατικό Κέντρο Οικονομικής και Κοινωνικής Συνεργασίας
Όμιλος UNESCO Αττικής-Αθήνα
Πατριαρχικόν Ίδρυμα Ορθοδόξου Ιεραποστολής Άπω Ανατολής
Διεθνές Κέντρο για Συνεργασία και Επιμόρφωση
Οικολογικός Σύλλογος Προστασίας του Κορινθιακού Κόλπου «Οικόσυλκο»
Ελληνική Αναπτ. Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Μεσόγειος 2002: Κέντρο για τον Πολιτισμό και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Ανθρωπιστική και Αναπτυξιακή Συνεργασία
Αναπτυξιακή Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία & Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Μπόμπολα-Δημητρίου-Παπαγεωργίου»
Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων Παντείου Παν/μίου
Μεσογειακός Σύνδεσμος για την Προστασία των Θαλάσσιων Χελωνών
Κέντρο Επιχείρησης και Καινοτομίας Αττικής
European Association of People with Disabilities
Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών
Εταιρία Ανάπτυξης & Προόδου Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων
Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων Αθήνας
Ελληνική Εταιρία Μελέτης των Αναγκών και Προαγωγής των Ικανοτήτων των Ατόμων με Αναπηρία
Σύμβουλοι Υγείας Γυναικών
Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Αστικού Περιβάλλοντος και Ανθρώπινου Δυναμικού του Πάντειου Πανεπιστημίου
Ιάσων – Εθελ. Οργάνωση Αειφορίας Περιβάλλοντος
Ελληνικός Οργανισμός Περιβάλλοντος
Κόσμος & Πολιτισμός
Ίδρυμα Λήδας, Νανάς και Σπύρου Δούκα
Ακαδημία Πολιτών
Φάρος Ελπίδας
Αρσις – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων
Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση – Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιού και Οικογένειας
Ενεργή Ανθρωπιστική Συμμετοχή
Εταιρία Προώθησης Πολιτιστικών Ανταλλαγών, Εργων και Ανασυγκρότησης
Ελληνικό Κέντρο για τα Παιδικά Media
Διάλογος, Ινστιτούτο Μελέτης και Έρευνας για την Πολιτική, την Οικονομία και τον Πολιτισμό
Βαλκανική Κοινωνία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία
Πρωτοβουλία Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικής Ανάπτυξης
Εταιρεία για το Περιβάλλον και την Αειφορία στη Γη
Κέντρο Αναπτυξιακής Συνεργασίας και Ανθρωπιστικής Βοήθειας
Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης
Αναγέννηση Βαλκάν
Συνέδρια – Πολιτιστικά – Εκθέσεις
Αναπτυξιακή Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία & Μη Κυβερνητική Οργάνωση Δήμου Ανατ. Μάνης
Επιστημονική Ινστιτούτο Ανθρώπινου Δυναμικού
Αναπτυξιακή Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία & Μη Κυβερνητική Οργάνωση Δήμου Κροκέων
Ανθρωπιστική & Ευρωπολιτ. Ανάπτυξη & Συνεργασία
Επιστημονική Πρωτοβουλία Ερευνα Διαπεριφερειακής Ανάπτυξης Νομαρχίας Λακωνίας & Συνεργασίας με τους Λαούς των Αναπτυσσόμενων Χωρών
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Επιτροπή Ερευνών
Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη
Ινστιτούτο Διεθνούς Ανάπτυξης εν Ηπείρω
Εύξεινη Πόλη – Δίκτυο Τοπικών Αυτοδιοίκησεων για την Κοινωνική, Πολιτιστική, Τουριστική, Περιβαλλοντική και Αγροτική Ανάπτυξη
Πανελλήνια Ένωση Νέων και Ασκούμ. Δικηγόρων
Ανοιχτή Αγκαλιά των Φίλων Κοινωνικής Παιδιατρικής & Ιατρικής
Ομηρικός Κόσμος – Μελέτη – Ανάπτυξη
Balkan and Eastern European Forum για την Διοικητική Μεταρρύθμιση, τον Εκσυγχρονισμό, το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό
«Euronem» Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Δίκτυο
Ένωση για την Βοήθεια και την Ανάπτυξη της Αφρικής και της Ασίας
Πολιτιστικό Τρίγωνο Πρεσπών
Μέριμνα Ζωής Μ.Κ.Ο
Λειτουργοί Υγείας της Αγάπης
Καθαρή Δύναμη Ανάπτυξης Μ.Κ.Ο
Ίδρυμα Υποστηρίξεως του Οικουμεν. Πατριαρχείου
Το Χαμόγελο του Παιδιού
Εταιρία Διάσωσης Αρχείων Τύπου ΝΑ Ευρώπης
Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «Ελπίδα»
«Πορευθέντες» Διορθόδοξο Κέντρο
Όμιλος Unesco Σερρών
Προμηθέας
Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Περιφερειακής και Διεθνούς Συνεργασίας
Act Up
Εταιρία Πολιτιστ. και Επιστημονικής Παρέμβασης
Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας ΝΑ Ευρώπης
Διεθνής Ένωση Αστυνομικών (ΔΕΑ)
Διαβαλκανικό Ινστ. Κοινων. Αρωγής Αστική Εταιρία
Ζωή-Ανάπτυξη-Δημιουργία ΜΚΕ
Μεσογειακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Ανάπτυξης
Θεωμαι Κέντρο Έκφρασης (Ευρωπαϊκό Σωματείο Λειτουργών Παραστατικών Τεχνών)
Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκτυο Ανάπτυξης (ΔΑΔΑ)
Ορίζοντες – Ανθρωπιστικές & Πολιτιστ. Δράσεις
Γυναίκες Ενάντια στην Εκμετάλλευση και Ανισότητα
Βιόσφαιρα
Πολιτιστική-Καλλιτεχνική Εταιρεία: Κρίκος
Culture Act
Ωγυγός Αναπτυξιακή μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Σύλλογος Κοινωνικής, Ανθρωπιστικής και Πολιτιστικής Προσφοράς – Διακονία
Σαμαρεία
Ινστιτούτο Μελετών Περιβάλλοντος
Ελληνικός Ανθρωπιστικός Οργανισμός
Διεθνής Οργάνωση εναντίον των Ναρκωτικών & της Διακίνησής τους και υπέρ της Αειφόρου Ανάπτυξης
Σύνδεσμος Ανθρωπιστικής Βοήθειας Αφρικής
Ένωση Συνοριακής Περιοχής «Εβρος»
Θεάτρου Ανάβασις
Ομοσπονδία Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
Ελληνική Ανθρωπιστική Αντίληψη
Θέσις
Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης
Νερό για τον Άνθρωπο και την Ειρήνη
Μπαχάι Κοινότητα Ελλάδος
Ευρωβαλκανικός Οργανισμός Γεωργίας και Αειφόρου Ανάπτυξης
Σύνδεσμος Ελλήνων Εθελοντών Συμβούλων
Συνεργάτες για Διεθνή Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη Βοήθειας ΑΜΚΕ
Ακμή Αναπτυξιακή
Ινστιτούτο Προληπτικής Περιβαλλοντολογικής και Εργασιακής Ιατρικής
Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων
Λευκό Χωριό – Πρότυπος Σύλλογος Πρόνοιας & Προστασίας Παιδιού
Παρατηρητήριο Μετα-νεωτερικών Τάσεων
Ελληνική Νομική Βοήθεια
Κέντρο Πολιτισμικού Διαλόγου «Κωστής Μοσκώφ»
Κεφαλληνιακή Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας
Vox Humana – Ανθρώπινη Φωνή
Ακαδημία Δημητριάδος
Πράξις
Δίκτυο – Κοινωνικής Ενταξης- Ανθρωπιστικής Βοήθειας, Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης με Προστασία για το Περιβάλλον
Εταιρεία Επικοινωνιακής και Πολιτικής Έρευνας
Κέντρο Εκπαιδευτικής & Κοιν. Υποστήριξης Αφρικής
Αναπτυξιακό Κέντρο Νεολαίας
Μηχανικοί του Κόσμου
Ηχώ Καρδιάς
Το Αλλο Πρόσωπο της Αιθιοπίας
Σύνδεσμος Εκπαιδευτικής Πρωτοβουλίας
Βαλκανική Δράση για τη Διεθνή Ανάπτυξη
Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
Εταιρεία Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου
Filia
Ευρωπαϊκό Περιβαλλοντικό Ινστιτούτο Πολιτικής και Δικαίου
Διεθνές Ινστιτούτο Αλληλεγγύης – Αστική Εταιρία
Μακεδονία – Αναπτυξιακή Οργάνωση
Δάσκαλοι του Κόσμου
Κοινωνική Ανάπτυξη
Αναπτυξιακή Προώθηση
Ευρωπαϊκό Κέντρο Καινοτόμων Ανάπτυξης Ερευνών και Μελετών
Ανοικτή Ευρώπη Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία
Αναπτυξιακοί Ορίζοντες
Ελληνικό Κέντρο Ανάπτυξης και Καινοτομίας
Παγκόσμια Δράση
Θέμα 117Α Λεσχών Λαιον Νοτίου Ελλάδος
Ελληνική Ένωση Συγκριτικού Δημόσιου Δικαίου
Μονοπάτια της Ανατολής
Ελληνική Αναπτυξιακή Πρωτοβουλία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία
Διεθνές Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων «Ε-Conet»
Τ.Α.S.C. Στοχευμένη Δράση για την Υποστήριξη και τη Συνεργασία
Ιατρική Παρέμβαση
Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας
Το Σπίτι της Αλληλεγγύης
Φιλόπτωχος Αδελφότης Κυριών Κομοτηνής
Πολίτες για το Μέλλον
«ΘΟΑΣ» Εταιρεία για την Προώθηση των Τεχνών και του Πολιτισμού
Άνθρωποι Αγάπης
«Αργώ» Διεθνής Αρωγή και Στρατηγική Ανάπτυξη
Σωματείο Ανθρώπινης Συμπαράστασης & Βοήθειας
Καρίτας Αθήνας
Magna Europa
Βαλκανική Αμφικτυονία – Σύνδεσμος Νέων Βαλκανικών Χωρών
Όμιλος Παγκόσμιας Διακυβέρνησης
Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνωνν και Φίλων Α Με Α «Το Εργαστήρι»
Πνοή
Σωματείο Εθελοντών Αιμοδοτών Ν. Ροδόπης
Περιβαλλονντικός Οργανισμός Αθηνών
Δίκτυο Δράσης
Βήμα Αναπτυξιακής Βοήθειας
Εταιρεία Αναπτυξιακής Συνεργασίας και Ανθρωπιστικής Αλληλεγγύης
Εθελοντική Οργάνωση Αειφορίας Περιβάλλοντος
Μάνα Γη – Ινστιτούτο για την Προώθηση Νέων Πολιτικών για την Υπαιθρο
Επιστημονικός Σύνδεσμος Ελλήνων Ρομ
Euronet – Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων και Τεχνομεσιτείας
Ελληνικό Διασωστικό Σώμα
Νέα Πορεία Φροντίδας Ανηλίκων και Νεαρών Παραβατών Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία
Τηλεδασμός Αστική Εταιρία
Διεθνής Εταιρία Στήριξης Οικογένειας
Ινστιτούτο Ερευνών, Εφαρμογών και Αλληλεγγύης
Κέντρο Μελετών των Οικονομικών Κρίσεων και της Διεθνούς Ασφάλειας
Οικουμενικότης
Η Εν Αθήναις Φιλεκπαιδευτική Εταιρία (Κοινωφελές Σωματείο Ιδιωτικού Δικαίου)
Πρωτοβουλία Υγεία και Γυναίκα
Μεσογειακή Εταιρία για την Ανάπτυξη του Αειφόρου Τουρισμού
Ελληνικό Δίκτυο Αλληλεγγύης
Πολύτροπο
Ινστιτούτο Μελέτης Θεσμών
Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Σρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση
Ελληνικό Ινστιτούτο Επικοινωνίας Λίντερσιπ
Όμιλος UNESCO για τον Πολιτισμό της Ειρήνης
Κίων
Αστική Εταιρία Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα «Eurorelief Hellas»
Ελλάδα για τον Κόσμο
Πολιτεία Ανθρώπινης Αλληλεγγύης
Όμιλος UNESCO Δωδεκανήσου
Ανθρώπινη Διάσταση
Ελληνική Παιδιατρική και Κοινωνική Βοήθεια
Εταιρία Παιδαγωγικών Επιστημόνων Κομοτηνής
Παγκόσμιο Συμβούλιο Ποντιακού Ελληνισμού
Εταιρεία για την Ανάπτυξη και τη Δημιουργική Απασχόληση του Παιδιού
Ίδρυμα Μελετών και Αλληλεγγύης
Ελληνικό Κέντρο Προαγωγής Κοινωνικής και Ψυχικής Υγείας – Πορεία
Ίδρυμα Τζένη Καρέζη
Πολιτιστική και Φιλανθρωπική Εταιρεία Κέντρο Βοήθειας των Αρμενίων «Ρούπεν και Νέβαρτ Καλφαγιάν»
Δίκτυο Αλληλ. για την Πρόοδο και την Ανάπτυξη
Διαβούλευση – Ινστιτούτο Μελέτης και Ερευνας για την Πολιτική, την Οικονομία, και τον Πολιτισμό
Ευρωπαϊκό Κέντρο Ερευνών και Μελετών
Εταιρεία για την Ανεξιθρησκεία, την Ευημερία και την Ανάπτυξη των Λαών
Αρωγή
Ινστιτούτο Διαπολιτισμικής Συνεργασίας
Εταιρία Μελέτης & Καταγραφής Απόδ. Ελληνισμού
Διεθνές Δίκτυο Κωνσταντινουπολιτών
Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης
Σύλλογος Φίλων Ορθοδόξου Ιεραποστολής Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας
Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Activas Humanitas
Εύξεινος Λέσχη Φλώρινας
Praksis Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας
Fair Trade Hellas
Ελληνικό Κέντρο Ερευνας, Εκπαίδευσης, Επιχειρηματικότητας, Επικοινωνίας, Πολιτισμού, Προώθησης της Απασχόλησης και Ανάπτυξης
Έγνοια
Ινστιτούτο Αστυνομικών Μελετών Επιμόρφωσης και Τεκμηρίωσης
Artopos
«Καλλιστώ» Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Αγρια Ζωή και τη Φύση
Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού
Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία για τη Διάσωση και την Προαγωγή της Νομικής Επιστήμης
Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Σχέσεων και Συνεργασίας
Ήλιος – Μη Κερδοσκοπική Εταιρία για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη
Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Γιουροτέινινγκ
Ινστιτούτο Ομαδα για τον Κόσμο Περιβαλλοντική Συμμαχία 2004+
Ψυχασπίς
Εταιρεία Πολιτιστικών και Παραγωγικών Έργων Ανταλλαγών και Τεχνογνωσίας
Υγεία και Ανάπτυξη
Διεθνές Ινστιτούτο Διαβαλκανικής Συνεργασίας «Ρήγας Βελενστινλής»
Οικουμενική
Ινστιτούτο Έρευνας, Διάσωσης και Προβολής Πνευματικών και Πολιτιστικών Παραδόσεων Άγιος Μάξιμος ο Γραικός
Κέντρο Έρευνας και Φροντίδας για την Ίμβρο
Ελληνική Ακαδημία Διεθνούς και Ελληνικής Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης
Κλαμπ 21 (Εγρήγορση) ΜΚΟ
Τουριστικός και Αναπτυξιακός Όμιλος Χαλκιδικής
Αειφόρος Ανθρωπιστική Δράση
Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών Αναδασωτών
Global Action Now International
Δράσεις Αλληλεγγύης στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια για Ανάπτυξη και Συνεργασία
Ευρωπαϊκό Φόρουμ Εθελοντικών Οργανώσεων
Ίδρυμα Εγνατία Ηπείρου
Δράση για τον Ανθρωπο
Αστική Εταιρία Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα Π.Ε. Μελέτης – Προστασίας – Ανάδειξης Περιβάλλοντος και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Καβάλας
Ελληνικό Κέντρο Μελισσοθεραπείας
Πρωτοβουλία Γονέων Παιδιών με Εξωσωματική Γονιμοποίηση
Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου
Ινστιτούτο Μοχάμεντ Αλι για την Ερευνα της Ανατολικής Παράδοσης
Αρκαδία
Θεατρικά Δρώμενα Ιασμος
Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινουμένων Σχεδίων
Διεθνές Ινστιτούτο Τουρισμού, Πολιτισμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
Όμιλος UNESCO Δ. Αμαρουσίου Περιφ. Αττικής
Αστική Εταιρία Βιοτεχνολογίας, Βιοεπιστημών και Πολιτισμού
Ευρωπαϊκός Ομιλος Παρέμβασης Πολιτών
Ελληνο-ορθόδοξη Οργάνωση για την Ανάπτυξη και την Αρωγή
Ίδρυμα Δράσης κατά του καρκίνου του μαστού
Εμμανουήλ Δυναμική Ζωής
Ελληνική Ομάδα Διάσωσης-παράρτημα Ν. Ροδόπης
Αποκάλυψη
Πυξίδα
Παμποντιακός Σύλλογος «Η Αργώ»
Ευρωπαϊκή Ένωση Φίλων Robert Schuman
Κέντρο Πολιτιστικών Ερευνών και Ανάπτυξης
«Ισότης» Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες
Βήμα Διπλωματών
Σύλλογος Φιλίας και Αλληλεγγύης και Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων μεταξύ Ελλήνων και άλλων λαών
Βοτανικός Κήπος Δυτικής Μακεδονίας
Βαλκανική Προοπτική
Κέντρο Ανάπτυξης & Επιχειρηματικότητας
Ελληνική Εταιρεία Μελέτης των Αναγκών, προαγωγής των ικανοτήτων και αύξησης των δεξιοτήτων των ατόμων με προβλήματα που σχετίζονται με τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών (χρήστες ουσιών, άτομα υπό απεξάρτηση, απεξαρτημένα, οροθετικοί, φυλακισμένοι)
Αναδραση
«Κοχλίας»: Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας της Διαφορετικότητας
Ερύμανθος
Εταιρεία Ψυχοκοιν. Ανάπτυξης & Ψυχοθεραπείας
Πεταλούδα Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία
Ενιαίος Φορέας Ποιότητος
Κιβωτός του Κόσμου
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών
Ροταριανός Όμιλος Αθήναι – Λυκαβηττός
Faire Planet
Έλληνες Ιατροί
Πολιτιστική Ακαδημία
Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά και Μουσεία
Ινστιτούτο Πολιτιστικής Εκπαίδευσης, Τουριστικής Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας
Πολιτισμικός δίαυλος
Έλληνες Διασώστες
Ιντιστούτο Φιλοσοφικών Ερευνών
Οργανισμός για την Αυτοδιοίκηση, την Αειφόρο Ανάπτυξη και την Κοινωνική Αλληλεγγύη
Γυναίκες Χωρίς Σύνορα
Βαλκανικοί Τόποι
Ινστιτούτο Ανάπτυξης Πηλίου
Κοινωνία της Αλληλεγγύης
Δεσμός Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης Δ. Μακεδονίας
Νεολαία Ηπείρου
Six Billions Αστική Εταιρεία Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα
Ρωμυωσύνη, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Ανθρώπινη Υποστήριξη, Human Sustainability
Ελληνικός Σύνδεσμος Οικογεν. Προγραμματισμού
Ιεραποστολικό Κέντρο – Διακονία Αγάπης Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αλμυρού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού
Διαπολιτιστική Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Ινστιτούτο Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας
Πολιτιστικός Οργανισμός «Οι Δρόμοι της Ελιάς»
Ιερό Ησυχαστήριον Ελληνορθόδοξου Αρχιεπισκοπής Ελλάδος Διασποράς
Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
Ελληνική Εταιρεία Προγεννετικής Αγωγής
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Σύλλογος Ορθόδοξου Ιεραποστολής «Ο Πρωτόκλειτος»
Κέντρο Πολιτισμού και Ανάπτυξης
Πράσινος Πλανήτης
Ομάδα Διαχείρισης Κρίσεων
Παγκόσμιος Ερευνητικός και Υλοποιητικός Οργανισμός Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Διεθνούς Ανθρωπιστικής Συνεργασίας
Γένεσις – Μη Κυβερνητική Οργάνωση
Πνευματικό Κέντρο Πανηπειρωτικός Μουσικός Σύλλογος «Τσακάλωφ»
Φως της Αφρικής
Ελληνική Ομοσπονδία Νεανικών Επιχειρήσεων
Εταιρεία για το Παιδί και το Περιβάλλον
Πολιτιστικός – Μορφωτικός Σύλλογος ο Αεροπός
Άμεση Ελληνική Βοήθεια
Έλληνες Ναρκαλιευτές
Ταμείον Θράκης
Εκοσίτυ Αστ. Εταιρεία Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα
Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων
Αλκμήνη
Euroscience Ελληνικό Παράρτημα
Αστική Εταιρεία Κοινωνικής και Πολιτιστικής Στήριξης Παλιννοστούντων Ομογενών «Νόστος»
Αιγαίου Πολιτεία
Ελληνική Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης, Αποκατάστασης και Κοινωνικής Μέριμνας
Α21 – Καταργώντας την αδικία στον 21ο αιώνα
Ευρωπαϊκή Κοινωνία, Πολιτική, Έκφραση, Θεσμοί
Όμιλος Εθελοντών κατά του Καρκίνου
Ιστορικό Ντοκιμαντέρ – Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Σύλλογος Βοήθειας Παιδιών Αιθιοπίας
Διεθνές Ινστιτούτο Ψυχοκοινωνικής Ανάπτυξης
Εταιρεία Πολιτιστικής Ανάπτυξης «Ηλις»
Διεθνής Παρέμβαση για την Αειφόρο Ανάπτυξη και την Ποιότητα Ζωής – Η Επόμενη Μέρα
Ιλισός


ramnousia
" data-medium-file="" data-large-file="" class="alignnone size-full wp-image-48825 no-display appear" src="https://i2.wp.com/www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2018/02/1_φωτό4.jpg?resize=702%2C468" alt="" style="" width="640" height="405"> Κάπου εδώ, ας αναρωτηθούμε: Μήπως ο κυριότερος αντίπαλος των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκακιέρα αγοράζει αμερικανικά ομόλογα, ώστε να διατηρηθεί ψηλά η αξία του δολαρίου μα και το σύστημα της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» που τόσα έχει αποφέρει στις πολυεθνικές;
Το σίγουρο είναι πως η σημαντικότερη ανερχόμενη ηγεμονική καπιταλιστική οικονομική δύναμη δεν είναι καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μα ούτε καν η ίδια η ΕΕ, η οποία έχει να αντιμετωπίσει τις ανισορροπίες στο εσωτερικό της καθώς –και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε- τα πλεονάσματα της Γερμανίας και της Γαλλίας προέρχονται από τα ελλείμματα των χωρών του Νότου της ΕΕ: Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία.
Προσοχή: Δεν αμφισβητείται η ουσία της πρωτοκαθεδρίας του αμερικανικού στρατού σε παγκόσμιο επίπεδο, και του γεγονότος ότι μπορεί να βομβαρδίσει κατά βούληση τους απείθαρχους, όμως υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Μήπως εν τέλει, η δυνατότητα πολιτικής και οικονομικής ηγεμονίας, λόγω της ύπαρξης της διεθνούς οικονομικής καπιταλιστικής αλληλεξάρτησης, έχει παραδοθεί στην «εταιρική διακυβέρνηση»;
Εξηγούμαι: Οκτώ άτομα (Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Ουόρεν Μπάφετ, Μάικλ Μπλούμπεργκ, Τζεφ Μπέζος, Λάρι Έλισον Κάρλος Σλιμ, Αμάνθιο Ορτάγκα) κατέχουν πλούτο σχεδόν όσο 3,6 δισ. άνθρωποι, ενώ η θεσμοθετημένη νομικά από τα κοινοβούλια «φοροαποφυγή» των πολυεθνικών κοστίζει, κάθε χρόνο 100 δις! Ένα ποσό που θα μπορούσε να δαπανηθεί και να αποφευχθούν 6 εκατομμύρια θάνατοι παιδιών, από απλή έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης!
Επιπρόσθετα, η εταιρεία Apple η οποία «κατασκευάζει» το iPhone, ο γίγαντας του ηλεκτρονικού εμπορίου Amazon και η Alphabet, μητρική της Google, «πλησιάζουν κάτι που μέχρι πριν από λίγα χρόνια έμοιαζε ακατόρθωτο, δηλαδή η κεφαλαιοποίηση της κάθε εταιρείας να ξεπεράσει το 1 τρισ. δολ.» Αυτά προβλέπουν για το 2018 «αναλυτές των αγορών και στρατηγικοί επενδυτές». Εφημερίδα Καθημερινή: Η Apple μπορεί να γίνει η πρώτη εταιρεία με αξία άνω του 1 τρισ. δολ.).
Είναι εντυπωσιακή η άνοδος των πολυεθνικών-πολυκλαδικών πολυεθνικών, που μοιάζουν με φεουδαρχικές εκτάσεις στην δημόσια εξουσία, ενώ ο έλεγχος που ασκούν σε όλα τα κοινωνικά πεδία είναι από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα του σύγχρονου καπιταλισμού, καθώς επιβάλουν τις οικονομικές πολιτικές στις κυβερνήσεις και ορίζουν τις ζωές των πολιτών σύμφωνα με τα συμφέροντα των διοικητικών συμβουλίων τους.
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο του Κέντρου Επιχείρησης και Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Ira Jackson: «οι πολυεθνικές αλλάζουν τις πολιτικές και τους πολιτικούς σαν να ήταν οι νέοι αρχιερείς και οι δικτάτορες του συστήματος μας». (Τζόελ Μπάκαν  «The Corporation» Εκδόσεις ΚΨΜ)
«Ο νομπελίστας καθηγητής του πανεπιστημίου του Σικάγου Γκάρι Μπέκερ (Gary Becker), μέλος και για ένα χρόνο πρόεδρος της Mont Pelerin Society, εξηγούσε, το 1993, τους στόχους του νεοφιλελευθερισμού: «Το δικαίωμα στην εργασία και η προστασία του περιβάλλοντος είναι πια υπερβολικά στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες. Η ελεύθερη αγορά θα καταργήσει κάποιες απ’ αυτές τις υπερβολές, υποχρεώνοντας τον καθένα να παραμείνει ανταγωνιστικός απέναντι στις εισαγωγές των αναπτυσσόμενων χωρών».
Ο Γερμανός τραπεζίτης  Hans Tietmeyer, ιεραπόστολος (μήπως: υποστηρικτής;) των αγορών και πρόεδρος της Deutsche Bundesbank, στις αρχές του 1996 βεβαίωνε πως: «Οι οικονομικές αγορές θα παίζουν ολοένα και περισσότερο το ρόλο του χωροφύλακα. Οι πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν ότι, από δω και στο εξής, θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο των οικονομικών αγορών». Σημαντική λεπτομέρεια: ο Hans Tietmeyer κατέχει τη θέση του προέδρου στο Friedrich-August-von-Hayek-Stiftung.
Ο Μπερνάρ Αρνό (Bernard Arnaud), ιδιοκτήτης, μεταξύ άλλων, των οίκων μόδας Bulgari και Dior και της σαμπάνιας Dom Perignon, εκφράζει την ικανοποίησή του το έτος 2000: «Οι επιχειρήσεις, οι πολυεθνικές κυρίως, έχουν στη διάθεσή τους ολοένα και περισσότερα μέσα και έχουν κατακτήσει, τουλάχιστον στην Ευρώπη, τη δυνατότητα να συναγωνίζονται τα κράτη. (…) Η πραγματική επιρροή των πολιτικών στην οικονομική ζωή μιας χώρας περιορίζεται όλο και πιο πολύ. Ευτυχώς!».
Και το περιοδικό Foreign Policy έγραφε ήδη από το 2009, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση: «Η ισχύς των κρατών υποχωρεί και παίρνει τη θέση της η ισχύς των επιχειρήσεων και των μεγιστάνων».
Από κοντά και ο Μάριο Ντράγκι (Mario Draghi), ο οποίος διετέλεσε εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs Europe (την περίοδο που η εταιρεία αυτή μαγείρευε τα Greek statistics) και που σήμερα κατέχει τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε στην εφημερίδα  The Wall Street Journal το 2012: «Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο έχει τελειώσει και όποιος οπισθοχωρήσει σε θέματα κοινωνικού προϋπολογισμού θα δεχθεί αμέσως την τιμωρία των αγορών». (Κώστας Λουλουδάκης : Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo Εκδόσεις ΚΨΜ).
«Λογικά» όλα αυτά, μόνο όμως αν δεχτούμε την νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία που προτάσσει την υποταγή όλων των πτυχών των κοινωνικών θεσμών, σε χρησιμοθηρικές σταθμίσεις, χρηματιστηριακούς υπολογισμούς  και στην «ελευθερία των αγορών» !
Μήπως, λοιπόν, ζούμε σε ένα καθεστώς δεσποτισμού των πεφωτισμένων ελίτ που διέπεται από την υποχρεωτική υποταγή στις αγορές; Σε μια  «marktkonforme demokratie», δηλαδή μια δημοκρατία συμβατή με την αγορά, σύμφωνα με την καγκελάριο της Γερμανίας  Άνγκελα Μέρκελ;
Μήπως δεν έχει πλέον νόημα η δημοκρατική εκλογή και η ψήφος των πολιτών, αφού η πολιτικοοικονομική ζωή είναι εκ των προτέρων καθορισμένη;
Μήπως λοιπόν ο νέος ηγεμόνας είναι οι μεταφυσικές και αόριστες «αγορές»;
Η ηγεμονία της αγοράς, λοιπόν, επιδιώκει τον υποβιβασμό της συλλογικής συμμετοχής στα κοινά, αντιμετωπίζει την δημοκρατία ως μια τεχνική, το μέσo, δηλαδή, που θα της επιτρέψει να ελέγξει την εκλογή των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας. Ο σκοπός είναι ο περιορισμός της πολιτικής, δηλαδή, η δυνατότητα των πολιτών να συμμετέχουν στην διαχείριση των κοινών, που ισοδυναμεί με την φασιστική απαίτηση των αγορών οι δημόσιοι πόροι να χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση της αναπαραγωγής του κεφαλαίου, η οποία συνακολουθείται και από μια διαβαθμισμένη φτώχια. Αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικές του εγκληματικού οργανισμού του ΔΝΤ επιτάσσουν τα χρέη που δημιουργούνται στα πλαίσια των διαφόρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων να αποπληρώνονται σχεδόν αποκλειστικά από τις τσέπες των φτωχών, ώστε το μεταφυσικό αφήγημα των ελεύθερων αγορών να συνεχίσει να ηγεμονεύει με την τρομοκρατία, την ανθρώπινη ιστορία.
Καταλήγουμε, επομένως, στο συμπέρασμα ότι η ταλαιπωρημένη λέξη δημοκρατία έχει ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιεχόμενο εξαρτημένο από το οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στο οποίο χρησιμοποιείται.
Αλήθεια…
Για πόσον καιρό οι άνθρωποι θα υποστηρίζουν, θα αδιαφορούν ή, κυρίως, θα ανέχονται μια τέτοια κατάσταση;
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον “Δρόμο”, τo Σάββατο 20.2.2017
Πηγή: nostimonimar.gr

Διαβάστε περισσότερα