Poutanique τεχνη, εσυ τα φταις ολα!

Να είναι τέχνη; Επάγγελμα ή μήπως ματαιοδοξία;

Ο μουσικός του πεζοδρόμου!!

Ξαφνικά την καλοκαιρινή ηρεμία στο μικρό μας Μεσολόγγι σκέπασε μια γλυκιά μελωδία που έρχονταν από το βάθος του πεζοδρόμου. Όσο πλησίαζε.....

Να πως γινεται το Μεσολογγι προορισμος!

αι θα αξιοποιηθεί. Ακούγονται διάφορες ιδέες και έχουν συσταθεί αρκετές ομάδες πολιτών που προτείνουν υλοποιήσιμες και μη ιδέες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος και έμμεσα να επωφεληθούμε όλοι.....

Ποσα κτηρια ρημαζουν στο Μεσολογγι;

Ένα από τα θέματα του δημοτικού συμβούλιου στις 27/ 11 είναι η «Εκμίσθωση χώρου για κάλυψη στεγαστικών αναγκών του Δήμου». Οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι πως μετά από τόσα χρόνια και πώς μετά από τόσο κονδύλια έχουμε φτάσει ....

Μεσολόγγι - αδέσποτα ώρα μηδέν.

Αδέσποτα, ένα ευαίσθητο θέμα για όσους είναι πραγματικά φιλόζωοι* και με τις δυο έννοιες της λέξης. Ας αρχίσουμε να μιλάμε για τις αβοήθητες ψυχές που ξαφνικά βρεθήκαν απροστάτευτες στον δρόμο όχι από το τέλος δηλαδή από τα αποτελέσματα που βλέπουμε...

Facebook, φωτογραφιες με σουφρωμενα χειλη...

Κάλος ή κακός αγαπητοί φίλοι διανύουμε μια εποχή που θέλει τους περισσότερους άμεσα εξαρτημένους από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωση τύπου face book. Έρχεται λοιπόν το Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

19 Αυγ 2021

Τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» αποκαλύπτουν

 

Γ. Γεωργής*

Όπως τον χειμώνα με την «Μήδεια», έτσι και τώρα με τον καύσωνα για ακόμα μια φορά, αποδεικνύεται ότι το στρεβλό μοντέλο ηλεκτροπαραγωγής που επιβάλει η ΕΕ εξυπηρετεί μεν την κερδοφορία της Γερμανικής βιομηχανίας και του διαπλεκόμενου με αυτήν λόμπι των ΑΠΕ, ουδόλως όμως αποδίδει στην κοινωνία! Αποδείχνεται περίτρανα πως η αντικατάσταση της εγχώριας λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής από εισαγόμενο Φυσικό Αέριο και εισαγόμενη λιγνιτική ηλεκτρική ενέργεια από Τουρκία και Σκόπια αφαιρεί ενεργειακή επάρκεια, εθνική ανεξαρτησία, εισόδημα, ποιότητα ζωής και αξιοπρέπεια… Μας καθιστά ενεργειακά εξαρτημένους από τον Ερντογάν! Μας εκθέτει στον κίνδυνο ολικού «blackout»…

Με τον καύσωνα τα νοικοκυριά άνοιξαν τα κλιματιστικά! Η κυβέρνηση τα χρειάστηκε και έβαλε τους αρμόδιους: ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ιδιώτες παραγωγούς να μας καθησυχάσουν: Οι μονάδες φυσικού αερίου έχουν επάρκεια στο (πανάκριβο και εισαγόμενο) “καθαρό” καύσιμο, απρόσκοπτα συνεχίζονται οι εισαγωγές ρεύματος από τα λιγνιτικά της Τουρκίας, και των Σκοπίων που προφανώς δεν ευθύνονται για την «κλιματική αλλαγή»… ή ακόμα από το βουλγάρικο πυρηνικό Κοζλοντούι, το οποίο, αφότου ιδιωτικοποιήθηκε και πέρασε στα «ξένα χέρια», έπαψε να χαρακτηρίζεται επικίνδυνο και κοντεύει να «πρασινίσει» κι αυτό! Άλλωστε τα πυρηνικά δεν ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή! Όσο δε για τις εγχώριες λιγνιτικές μονάδες, αυτές μετά και τη νεκρανάσταση της Μεγαλόπολης 3 δουλεύουν στο φουλ! Φαίνεται πως όταν έχει «ακραία καιρικά φαινόμενα» -καύσωνα ή παγωνιά!- ο εγχώριος λιγνίτης παύει να ποινικοποιείται για την «κλιματική αλλαγή» προκειμένου να σώζει την κατάσταση! Τουλάχιστον μέχρι το 2028! Ή ακόμα χειρότερα, μέχρι το 2023! Διότι τότε αποφάσισε ο Πρωθυπουργός να βάλει οριστικά λουκέτο στις εγχώριες λιγνιτικές μονάδες!

«Τις επόμενες μέρες το αιολικό δυναμικό δείχνει να κινείται σε χαμηλά επίπεδα και αναμένεται προσφορά μόνο από φωτοβολταϊκά κατά τις πρωινές και μεσημβρινές ώρες»! Έτσι, με αυτόν τον ουδέτερο τρόπο, ανακοινώθηκε ότι οι ΑΠΕ είναι ο μεγάλος απών στην αντιμετώπιση των «ακραίων καιρικών φαινομένων». Άλλωστε, τα ανάλογα ψελλίζανε και επί «Μήδειας» το χειμώνα!

Γι άλλη μια φορά, μπροστά στα ακραία καιρικά φαινόμενα, «η πιο υπεύθυνη κυβέρνηση που είχε ποτέ αυτός ο τόπος», επιστράτευσε την ατομική ευθύνη των πολιτών: «έκκληση στους πολίτες να περιορίσουν την άσκοπη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας τα επόμενα 24ωρα, δεδομένου ότι οι αντοχές του συστήματος θα δοκιμασθούν από τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες». …Άλλωστε, ποιος χρειάζεται τα κλιματιστικά μέσα στον καύσωνα, μόλις με το καλό φυσήξουν τα μελτέμια θα μπορούμε να τα ανάβουμε όσο θέλουμε! Όταν δε πλάκωσαν οι πυρκαγιές και η γενίκευση των «εκκενώσεων» ενέτεινε την καταστροφή, από τη μια συστήνονταν η παραμονή στις οικίες προς αποφυγήν εισπνοής της κάπνας, ενώ ταυτόχρονα, από την άλλη κόβονταν εκ περιτροπής το ρεύμα προς αποφυγήν «blackout»!

Για ακόμα μια φορά οι «καθαρές» ΑΠΕ είναι απούσες. Κι ενώ δεκάδες τοπικές πρωτοβουλίες πολιτών, από το Βέρμιο μέχρι την Κρήτη, από την πυρπολημένη Βόρεια και τη λεηλατημένη Νότια Εύβοια ως την Τήνο και την Άνδρο παλεύουν για να μην εγκατασταθούν ακόμα περισσότερα άχρηστα αιολικά, ενώ στην οικονομικά κατεστραμμένη Δυτική Μακεδονία “φυτρώνουν” μέσα σε βοσκότοπους και χωράφια φωτοβολταϊκά που αδυνατούν να παράγουν τις βραδινές ώρες αιχμής, η φερόμενη ως κυβέρνηση των αρίστων συνεχίζει να νομοθετεί διευκολύνοντας τη ΡΑΕ να μοιράζει άδειες για ΑΠΕ! Παράλληλα, κλείνει και δη οριστικά τις δημόσιες θερμικές μονάδες και τα ορυχεία που τις στηρίζουν, απαξιώνοντας εξοπλισμό και δημόσιες επενδύσεις πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων!

Δυάρα δε δίνουν στο ότι λεηλατούν την ηλεκτροπαραγωγή  και καταστρέφουν βουνά, φυσικό περιβάλλον και πρωτογενή παραγωγή στο όνομα των ΑΠΕ που τελικά αποδείχνονται ουδόλως φιλικές προς το περιβάλλον, ελάχιστα «Ανανεώσιμες», πλήρως αναξιόπιστες και μόνο καθ’ ευφημισμό ενεργειακές «Πηγές»!

Με την «πράσινη ανάπτυξη» πληρώνουμε κάτι παραπάνω, αλλά έχουμε τη γκλαμουριά του χρηματιστήριου ηλεκτρικής ενέργειας! Στους λογαριασμούς ρεύματος, της ΔΕΗ και των ιδιωτών παρόχων ήδη εμφανίζονται γενναίες αυξήσεις και θ’ ακολουθήσουν κι άλλες… Το ρεύμα έγινε χρηματιστηριακό προϊόν και την τιμή της χονδρεμπορικής την καθορίζουν πλέον οι «αγορές», οι «παίκτες/επενδυτές»! Άλλωστε το εθνικό μας καύσιμο, ο λιγνίτης, κατέστη πανάκριβο στην ηλεκτροπαραγωγή λόγω των Ευρωπαϊκών «πράσινων φόρων» και της μειοδοτικής πολιτικής όλων των ως τα τώρα -κατά δήλωση ελληνικών- κυβερνήσεων! Αν δεν υπήρχε αυτός ο φόρος, ή αν -στο ζήτημα των στερεών καυσίμων- είχαμε ακολουθήσει μια άλλη πολιτική, ανάλογη της Πολωνίας ή και της Γερμανίας, τότε αλλιώς θα ήταν τα πράγματα!

Δεν ρίχνει η ελεύθερη αγορά τις τιμές; Πώς, βεβαίως! Πρώτα όμως, πάντα στο όνομα της «απελευθέρωσης» και της «απαλλαγής από τις στρεβλώσεις του δημοσίου», θα απορρυθμίσει και στρεβλώσει τα εθνικά μοντέλα παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρισμού, ενώ στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας και της «πράσινης ανάπτυξης», θα τους αφαιρέσει κάθε ίχνος επιστημονικού ορθολογισμού… προκειμένου να τα καταστήσει «θελκτικά» και κερδοφόρα για τους «παίκτες/επενδυτές»! Ύστερα, κι αφού στείλει το λογαριασμό στους ταλαίπωρους… αρχίζει ο «ανταγωνισμός»(;!) των επιμέρους εκπτώσεων! Επειδή όμως κι αυτό δεν απαλλάσσει τους «επενδυτές» από ρίσκα, παρέχεται πλέον στους παρόχους η δυνατότητα της κατά το δοκούν «αναπροσαρμογής των τιμολογίων», αλλά …με «διαφάνεια»!

Μα δεν μας έλεγαν ότι «ο αέρας και ο ήλιος δίνουν δωρεάν ρεύμα»; θα έλεγε κάποιος που πίστεψε τα παραμύθια που διέδιδαν, όχι μόνο η ΕΛΕΤΑΕΝ στα «ενημερωτικά» της φυλλάδια, αλλά τα «έγκριτα» ΜΜΕ και οι «ειδικοί» που προβάλλουν! …Μάλλον μας έλεγαν ψέματα… 

Όλο και περισσότερο διαφαίνεται πως η νέα κανονικότητα που οικοδομείται, οριοθετείται από δύο κατηγορίες πολιτών: τους “στρατηγικούς” κακοπληρωτές, που δεν θα έχουν ρεύμα, και συνθέτουν το καινοφανές πανευρωπαϊκό πρόβλημα της ενεργειακής ένδειας και της καινούργιας κοινωνικής εξαθλίωσης από τη μία, και τους στρατηγικά καλοπληρωμένους επιχειρηματίες και πολιτικούς των ελεύθερα επιδοτούμενων αγορών από την άλλη!

Τέλος, πρέπει να κατανοήσουμε πως στον νεοφεουδαρχικό σύστημα των «ελεύθερων αγορών» τα πάλαι ποτέ δημόσια κοινωνικά αγαθά, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, είναι τώρα χρηματιστηριακά εμπορεύματα! Τα χρηματιστηριακά αυτά εμπορεύματα δεν διατίθενται πλέον, υπό την ευθύνη του κράτους, από τις πάλαι ποτέ ΔΗΜΟΣΙΕΣ Επιχειρήσεις και Οργανισμούς, σε «δικαιούχους» έναντι της «εφθηνοτέρας δυνατής τιμής». Η ευθύνη της εκάστοτε Κυβέρνησης περιορίζεται στο «να ζητάει ευθύνες» από την αγορά! Αλλά, και χωρίς να την κακοκαρδίζει! Άλλωστε η ανάπτυξη «επιβάλλει την προσέλκυση επενδυτών»… Τα πάλαι ποτέ δημόσια κοινωνικά αγαθά, ως εμπορεύματα πλέον, διατίθενται από Ανώνυμες Εταιρείες που λογοδοτούν σε μετόχους και διεθνείς κερδοσκόπους! Που υπόκεινται σε έλεγχο, όχι από το κράτος, αλλά από «Ανεξάρτητες Αρχές», όπως η ΡΑΕ! Αρχές που συντονίζονται από την ΕΕ, που λογοδοτούν οπουδήποτε αλλού εκτός από τις εκλεγμένες Εθνικές Κυβερνήσεις και τα Εθνικά Κοινοβούλια! Ακόμα, οι περισσότεροι από τους ως άνω εμπλεκόμενους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες είτε χαίρουν ασυλίας, είτε πέφτουν στα μαλακά, όπως έδειξε η σχετικά πρόσφατη πείρα από τις απάτες «επενδυτών» που «αντιμετώπισε» η δικαιοσύνη στα πρώτα βήματα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.

Απέναντι σε αυτές τις αυτοκρατορικού τύπου (ευρω)δομές οι πολίτες/υπήκοοι εξαναγκάζονται να πειθαρχούν αδιαμαρτύρητα, τόσο στο αυθαίρετο «μονοπώλιο της νόμιμης βίας» του νεοφιλελεύθερου κράτους, όσο και στην ΕΕ και τους λοιπούς υπερεθνικούς μηχανισμούς που συνθέτουν την παγκοσμιοποίηση των «αγορών». Υποχρεώνονται να φροντίζουν για την απρόσκοπτη λειτουργία τους και την μακροημέρευση των αυλικών τους! Πρέπει, επιπλέον, να επιδεικνύουν «ατομική ευθύνη», ώστε να μην καταναλώνουν ενέργεια όταν αδυνατούν να την προσφέρουν οι «επενδυτές» και το κράτος τους, ή να μην αρρωσταίνουν και οδηγούν το σύστημα υγείας στα όλο και περισσότερο συρρικνούμενα όριά του! Αυτό τουλάχιστον θέλουν να πιστεύουμε…

Φυσικά, η υπόθεση της «ατομικής ευθύνης» δεν τελειώνει εδώ, ούτε ορίζεται από τα δικά τους συμφέροντα:

Οι πρόσφατες καταστρεπτικές πυρκαγιές επανάφεραν στην επιφάνεια την «κλιματική αλλαγή» και δη με τους χυδαίους όρους της φτηνής εργαλειοποίησης. Ρωτάμε λοιπόν τους αγοραίους περιβαλλοντολόγους: Αλήθεια, σε πόσους τόνους CO2 και λοιπών ρύπων αντιστοιχούν οι καταστροφές από τις πρόσφατες πυρκαγιές; Σε πόσες ανεμογεννήτριες, οι καμένες βουνοκορφές και τα δάση; Τα καμένα σπίτια, τα κατεστραμμένα χωράφια, τα αποκαΐδια των επιχειρήσεων; Οι ρημαγμένες ζωές των πολλών, τι κίνητρα, τι επιδοτήσεις χρειάζονται για να μετατραπούν σε «αναπτυξιακές ευκαιρίες» για τους «λίγους και ικανούς», τους «άριστους»; Πώς εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί η αξία της γης από την κινητικότητα και τις σχετικές αγοραπωλησίες; Πόσο θα διευκολυνθούν τα επενδυτικά σχέδια των αγορών από τη βίαιη φτωχοποίηση των πυρόπληκτων; Στις αναδασώσεις θα συμπεριλαμβάνεται και εγκατάσταση ΑΠΕ;  

Μήπως ήρθε η ώρα να απαλλάξουμε τη χώρα μας από τα δεσμά της; Και πως συνδέεται η συγκεκριμένη αυτή κοινωνική ανάγκη με ό,τι ονομάζουμε προσωπική ευθύνη ενός εκάστου;

*Γραμματέας του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ/ΚΗΕ

18 Αυγ 2021

14 Αυγούστου 1954: Απόψε, που σκοτώνουν τον Πλουμπίδη…

 

   Φορούσε μαύρο κοστούμι και άσπρο πουκάμισο. Ηταν ντυμένος λες και πήγαινε σε γιορτή. Γύρω στις 5 το πρωί, πριν ακόμα ξημερώσει, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο. Ο τόπος που είχε επιλεγεί ήταν η Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Περνώντας δίπλα από τους δημοσιογράφους, δεμένος ακόμα με τις χειροπέδες, κοντοστέκεται. Τους χαιρετά.

   «Γεια σας παιδιά. Μπράβο, όλο νιάτα βλέπω μπροστά μου. Σας εύχομαι καλή σταδιοδρομία, να ‘στε πάντα καλά. Βλέπετε εγώ σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες. Το Κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει».

   Λίγες ώρες αργότερα, οι εφημερίδες φέρνουν στην Αθήνα την είδηση:

«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος (…) δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του»…

   Ηταν 14 Αυγούστου 1954.Ο Νίκος Πλουμπίδης, ο φλογερός επαναστάτης, ο αλύγιστος κομμουνιστής, ο «κόκκινος δάσκαλος», ο διανοούμενος του λόγου και της πράξης, πέφτει νεκρός. Δολοφονημένος από το εκτελεστικό απόσπασμα της αμερικανοκρατίας και της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Πλουμπίδης: Ο λαϊκός ηγέτης

   Ο Ν. Πλουμπίδης γεννήθηκε στα Λαγκάδια της Αρκαδίας στις 31 Δεκέμβρη 1902. Καταγόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια. Μετά από πολλές στερήσεις παίρνει το δίπλωμά του από το διδασκαλείο του Πύργου και το 1924 διορίζεται δάσκαλος στο χωριό Μηλέα της Ελασσόνας. Ξεκινάει η συνδικαλιστική του δράση μέσα από τις γραμμές της Δασκαλικής Ομοσπονδίας που αγωνίζεται για αύξηση των μισθών των δασκάλων.

   «Γνωρίζεται» με την Ασφάλεια όταν στις απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις του 1929 συλλαμβάνεται και βασανίζεται. Ηδη από το 1926 είναι μέλος του ΚΚΕ.

   Ενώ έχει προσβληθεί από φυματίωση και οι γιατροί δεν του δίνουν πάνω από 6 μήνες ζωή, συνεχίζει την αγωνιστική του δράση. Εκλέγεται μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων. Το «έπαθλο» για την συμμετοχή του στο δημοσιουπαλληλικό κίνημα είναι η σύλληψή του τον Μάρτη του 1931, η καταδίκη του και η απόλυσή του από δάσκαλος. Το 1933, εκλέγεται μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και στη Γραμματεία της Ενωτικής ΓΣΕΕ. Τον Αύγουστο του 1935 παίρνει μέρος στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

   Με τη δικτατορία του Μεταξά, ο Ν. Πλουμπίδης περνά στην παρανομία. Τον Ιούνη 1938 εκλέγεται μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ενα χρόνο αργότερα πέφτει στα χέρια της Ασφάλειας. Το μεταξικό καθεστώς τον βασανίζει απάνθρωπα σε βαθμό που ακόμα και ο ασφαλίτης γιατρός απεκδύεται της ευθύνης καθώς η ζωή του Πλουμπίδη κρέμεται από μια κλωστή. Τον μεταφέρουν στη φυλακή – σανατόριο της «Σωτηρίας», σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης που περιλαμβάνουν απαγόρευση προαυλισμού, συνομιλίας με οποιονδήποτε κρατούμενο και φυσικά επισκέψεων. Ο Πλουμπίδης καταφέρνει να επιβιώσει.

   Το 1942, κι αφού ο Πλουμπίδης όπως εκατοντάδες κομμουνιστές έχουν παραδοθεί από το μεταξικό φασιστικό καθεστώς και την  κυβέρνηση των δοσίλογων στους Γερμανούς κατακτητές, καταφέρνει να δραπετεύσει από την Τρίπολη, το νέο τόπο εξορίας που τον έχουν μεταφέρει, και φτάνει στην Αθήνα. Τον Δεκέμβρη της ίδιας χρόνιας επανεκλέγεται μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ και μετατρέπεται σε οργανωτικό νου και ψυχή της ανάπτυξης του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης στην πρωτεύουσα.

   Ο Πλουμπίδης αναδεικνύεται λαϊκός ηγέτης, καθοδηγώντας πολιτικά και οργανωτικά τις μεγάλες κινητοποιήσεις του λαού της Αθήνας ενάντια στους χιτλεροφασίστες κατακτητές.  

«…θα πεθάνω κομμουνιστής»

    

Ο Πλουμπίδης στα χρόνια του Εμφυλίου δίνει τη μάχη του ΔΣΕ από την Αθήνα δρώντας στην παρανομία. Στις συνθήκες της μετεμφυλιακής παρανομίας στέλνει το γράμμα του στους συνηγόρους του Νίκου Μπελογιάννη, όπου μετά τη σύλληψη και καταδίκη του τελευταίου, δηλώνει ότι είναι ο ίδιος και όχι ο Μπελογιάννης ο επικεφαλής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, καλεί την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην δολοφονία και προσφέρεται να παρουσιαστεί και να δικαστεί αυτός.

    Συλλαμβάνεται στις 25 Νοέμβρη του 1952 στον Κολωνό και προσάγεται σε δίκη στις 24 Ιούλη 1953. Το κράτος της μετεμφυλιακής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» τον δικάζει κατ’ εφαρμογή του ΑΝ 375 της μεταξικής φασιστικής χούντας περί «κατασκοπείας»… Μαζί του δικάζονται ερήμην οι Ν. Ζαχαριάδης, Γ. Ιωαννίδης, Β. Μπαρτζιώτας, Μ. Πορφυρογένης, Π. Ρούσος, και άλλα στελέχη της ηγεσίας του ΚΚΕ.

   Η δίκη του Πλουμπίδη δεν θα μπορούσε παρά να αποτελέσει έκφραση της μνημειώδους μισαλλοδοξίας του καθεστώτος της εξάρτησης και της υποτέλειας του κράτους της ολιγαρχίας.

   Ο ίδιος δίνει δείγματα απίστευτης ψυχικής ανάτασης. Δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τους στρατοδίκες του, τους οποίους ξεγυμνώνει με την περήφανη απολογία του. Πρέπει να διαχειριστεί και την άδικη εναντίον του κατηγορία που έχει εκτοξευτεί από την ηγεσία του Κόμματος. Ο Πλουμπίδης γνωρίζει πως κάθε του λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την αντίδραση εναντίον του ιδανικού για το οποίο έδωσε όλη του τη ζωή. Επιλέγει να μετατρέψει την προσωπική του τραγωδία σε ένα έπος ανωτερότητας, αυτοθυσίας και ανιδιοτέλειας.

   «Ματαιοπονείτε, αν πιστεύετε ότι θα με κάνετε να στραφώ ενάντια στο Κόμμα μου», ήταν η απάντησή του στον πρόεδρο του δικαστηρίου, όταν εκείνος επιχείρησε να αξιοποιήσει τις άδικες και λαθεμένες κατηγορίες της ηγεσίας του ΚΚΕ ενάντια στον Πλουμπίδη.

   «Σήμερα, κύριοι, δε δικάζετε άτομα. Δικάζετε το ΚΚΕ. Και επ’ αυτού, παρόλο ότι σήμερα όχι μόνο δεν έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κόμμα μου, αλλά έχω και πολεμική εναντίον μου, δηλώνω, ότι αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες για την πολιτική του Κόμματός μου», ήταν τα λόγια του…

   «Εκείνοι που με αγαπούν και με σέβονται οφείλουν να πειθαρχήσουν στο Κόμμα, να διαφυλάξουν την Ενότητά του και να έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία του. Τιμή μου εγώ, πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος. Εγώ, εκείνα που δίδασκα τα εφαρμόζω πρώτος εγώ. Ημουν πιστός στο Κόμμα τότε που με περιέβαλε με στοργή και με ανέβαζε στα ανώτερα αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που -καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα- με κατηγορεί και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής»γράφει στο γράμμα του.

Αφοσιωμένος στην «Ποίηση του Κομμουνισμού»

   Ο Πλουμπίδης ήταν ακριβώς αυτό: Κομμουνιστής. Οχι μόνο στην καρδιά αλλά και στο μυαλό. Και το απέδειξε έχοντας την ψυχική δύναμη, αλλά και τον πολιτικό ορθολογισμό, να αντιληφθεί – παρότι βρισκόταν στη δίνη της προσωπικής του δοκιμασίας – το κύριο: ότι πάνω από τον ίδιο και πάνω από το Κόμμα, πάνω από τις σχέσεις του ίδιου με την ηγεσία του Κόμματος, βρισκόταν η υπόθεση των συμφερόντων του λαού. Το δίκιο της εργατικής τάξης. Η δικαίωση των αγώνων του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Η υπόθεση της σοσιαλιστικής προοπτικής και του ίδιου του κομμουνισμού. Με άλλα λόγια βρίσκονταν όλα αυτά που, τη δεδομένη μάλιστα στιγμή, στις δεδομένες ιστορικές και πολιτικές συνθήκες της ταξικής σύγκρουσης, δεν θα μπορούσαν παρά να περνάνε  – για κάθε κομμουνιστή – μέσα από την υπεράσπιση της τιμής του ΚΚΕ.

   Να γιατί η στάση του Πλουμπίδη δεν προσδιορίζεται με τη φράση «κομματική αφοσίωση» που είναι «στενή» για να την περιγράψει ή πολύ περισσότερο από την φτήνια εκείνων που στην επιστήμη της μαρξιστικής-λενινιστικής ανάλυσης και στο κομμουνιστικό ήθος δεν βλέπουν παρά μόνο «κομματική νομιμοφροσύνη».

   Η στάση του Πλουμπίδη είναι ο ορισμός της αταλάντευτης αφοσίωσης στην Ποίηση του Κομμουνισμού. Αφοσίωση που για να περπατήσεις το δρόμο της μέχρι τέλους χρειάζονται ισόποσα και τα δυο: Και καρδιά και μυαλό. Που σημαίνει ότι: Αν ο Πλουμπίδης δεν ανέλυε σωστά την κατάσταση, αν στις συνθήκες των διώξεων, των Μακρονησιών, των εκτελέσεων, του πρωτόγονου αντικομμουνισμού, επέλεγε, εις βάρος της υπεράσπισης της συνολικής υπόθεσης του κομμουνισμού, να υπερασπιστεί τον κομμουνιστή εαυτό του από την πολεμική του Κόμματος εναντίον του, τότε υπήρχε κίνδυνος στο λάθος της ηγεσίας του Κόμματος να προσθέσει κάποιο δικό του λάθος.

   Ο Πλουμπίδης έπραξε το αντίθετο. Και έστειλε διπλό μήνυμα: Πρώτον, χωρίς τον υπερφίαλο δογματισμό ότι κατέχεις οπωσδήποτε την απόλυτη αλήθεια, να είσαι ασυμβίβαστος παντού. Ασυμβίβαστος απέναντι και στα λάθη των δικών σου, παλεύοντας θαρρετά τη γνώμη σου για ό,τι θεωρείς «στραβό». Δεύτερον, αυτή η κομμουνιστική αρετή, που πρέπει να διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού, η αρετή του ασυμβίβαστου ανθρώπου, να μην ξεστρατίζει σε ατραπούς που σου θολώνουν το νου και τελικά μπορεί να σε οδηγήσουν να «προσφερθείς» ακούσια προς εκμετάλλευση από τους ταξικούς αντιπάλους σου.

  Αυτό έκανε ο Πλουμπίδης. Αφενός δεν συμβιβάστηκε με το εις βάρος του λάθος. Δεν έκλεισε το στόμα του απέναντι στις «ψεύτικες και άδικες κατηγορίες». Δεν παραιτήθηκε από την απαίτησή του να δικαιωθεί, την οποία κληροδότησε ως αίτημα – διαθήκη (σσ: «Το Κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει»). Και ταυτόχροναδεν άφησε την παραμικρή – μα την παραμικρή – χαραμάδα στους στρατοδίκες να τον «αξιοποιήσουν».

  Εδώ βρίσκεται το μεγαλείο του Πλουμπίδη: Οτι υπέγραψε με το αίμα του την αξία ενός κομματιού της «αλφαβήτας» του κομμουνιστή, ότι έδειξε πόση ψυχή κρύβεται σε κάτι που φαντάζει σαν στείρα «προπαιδεια» και που λέει: Κάνουμε «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης». Ο Πλουμπίδης, αναλύοντας σωστά τη συγκεκριμένη κατάσταση, κατάφερε να βάλει τα θεμέλια για να αποτινάξει όλα όσα τον «λέρωναν» προσωπικά, χωρίς αυτό να τον εμποδίσει ή να τον απομακρύνει από το κύριο καθήκον: να φωτίσει ακόμα περισσότερο την αλήθεια του ταξικού δίκιου απέναντι στην ταξική βαρβαρότητα.

  Ετσι ο Νίκος Πλουμπίδης κέρδισε κάτι σπάνιο: την μεγάλη τιμή, για τον ίδιο και για όλους τους Ελληνες κομμουνιστές, να είναι από εκείνους που πρόσθεσαν τον δικό τους στίχο σε αυτήν πανανθρώπινη «Ποίηση» των κομμουνιστικών ιδανικών.

«Αφήνω στο γιο μου ένα τίμιο όνομα»

   

Το στρατοδικείο καταδίκασε τον Νίκο Πλουμπίδη «δις εις θάνατον». Ψύχραιμος, αποφασιστικός, στο άκουσμα της καταδίκης δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Θα αντιμετωπίσω το θάνατο σαν Ελληνας κομμουνιστής, όπως αντιμετώπισα και την κατηγορία σε όλη την ακροαματική διαδικασία. Θα πεθάνω ήσυχος και γιατί αρκετό σπόρο έσπειρα και γιατί χιλιάδες νέοι Ελληνες θα πάρουν τη θέση μου μέχρι τη νίκη του λαού».

   Στις 14 Αυγούστου 1954, λίγο πριν το «πυρ», λέει στον επικεφαλής του αποσπάσματος και τον ιερέα που βρισκόταν στον τόπο της εκτέλεσης:

«Δεν έχω κανένα βάρος στη συνείδησή μου. Μόνο σας ξαναλέω: Υπήρξα τίμιος αγωνιστής, πάλεψα για το καλό του λαού και για το Κόμμα μου. Κι αφήνω στο γιο μου φεύγοντας ένα τίμιο όνομα».

 5 Μάρτη 1943

    Ο Πλουμπίδης – λαϊκός ηγέτης έπαιξε επιτελικό και πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια από τις πιο λαμπρές σελίδες του ΕΑΜικού κινήματος με πανευρωπαϊκή και παγκόσμια διάσταση: Η απεργία και η διαδήλωση στις 5 Μάρτη 1943 που καθοδηγήθηκε και οργανώθηκε από το ΚΚΕ, που τίναξε στον αέρα τα σχέδια του Χίτλερ και ακύρωσε το ναζιστικό πρόγραμμα  επιστράτευσης Ελλήνων, είναι εν πολλοίς δικό του έργο.

  Τα αποσπάσματα που ακολουθούν περιγράφουν πως ματαιώθηκαν τα σχέδια του Χίτλερ για την επιστράτευση των Ελλήνων στα γερμανικά Νταχάου. Είναι από κείμενο του Νίκου Πλουμπίδη. Γράφτηκε στην απομόνωση το 1954, ανήμερα της 5ης Μάρτη 1943.

  «Η 5η του Μάρτη, του 1943, είναι ιστορική ημέρα για το Ελληνικό Λαϊκό επαναστατικό κίνημα με παγκόσμια απήχηση και σημασία. Την ημέρα αυτή ολόκληρος ο Αθηναϊκός λαός με ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ στο κέντρο της Αθήνας επέβαλε στο Χίτλερ και στους Ελληνες πράκτορές του να ανακαλέσουν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ(…).

Στις 4 του Μάρτη, πριν ακόμα φωτίσει, ήλθε ξαφνικά ο Κ. Χατζήμαλης και μου αναφέρει ότι «απεφασίσθη η πολιτική επιστράτευση και ότι αύριο στις 5 του μηνός θα το αναγγείλει από το Ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών ο Πρωθυπουργός Λογοθετόπουλος». Η είδηση ήταν σοβαρή με εξαιρετική πολιτική σημασία. Επρεπε να προλάβουμε τον εχθρό, προτού αναγγείλει την απόφασή του (…).

Σε δυο ώρες συνήλθε η επιτροπή πόλης της ΚΟΑ που αποτελούνταν από διαλεχτούς αγωνιστές. Εκεί ανέπτυξα την πρότασή μου (σ.σ.: ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με σύνθημα: ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. ΨΩΜΙ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ) και ετόνισα τις ιστορικές ευθύνες που αναλαμβάνουμε. Ολα τα μέλη δέχτηκαν με ενθουσιασμό την πρότασή μου. Καθορίσαμε το γενικό πρόγραμμα δράσης και όλοι έφυγαν για να κινητοποιήσουν τους τομείς που καθοδηγούσε ο καθένας. Είπαμε να ειδοποιηθεί και η Κ.Ο. Πειραιά να βοηθήσει κι αυτή. Από το μεσημέρι της Τρίτης 4 Μάρτη δεκάδες χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές βρίσκονταν σε πυρετώδη κίνηση. Τα τυπογραφεία και οι πολύγραφοι δούλευαν αδιάκοπα. Πλακάτ, σημαίες, συνθήματα ετοιμάστηκαν. Τα σχέδια πορείας του κάθε κλάδου και τομέα καταστρώθηκαν. Χιλιάδες προκηρύξεις και τρικ μοιράστηκαν. Οι συνδέσεις των διαφόρων κρίκων εκανονίστηκαν. Τα ΧΩΝΙΑ τότε εφευρέθηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή. ΟΛΟΙ οι τομείς ΟΛΑ τα γρανάζια της πολύπλευρης και πολύπλοκης μηχανής τέθηκαν σε κίνηση και άρχισαν να δουλεύουν ταχύτατα και κανονικά. Ξημέρωσε η Τετάρτη 5 Μάρτη του 1943. Ολη η κίνηση, όλες οι υπηρεσίες σταματημένες.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ήταν πράγματι ΚΑΘΟΛΙΚΗ. Ολα νεκρώθηκαν. Εργάτες, υπάλληλοι, βιοτέχνες, έμποροι, όλοι απεργούν, όλα κλειστά και τότε άρχισε να ξεχύνεται στο κέντρο της Αθήνας ο λαϊκός χείμαρρος των συνοικιών. Για πρώτη φορά τόσο πυκνές λαϊκές μάζες κατέβηκαν στο πεζοδρόμιο για να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τα αιτήματά τους. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε μια τόσο μεγάλη σε όγκο και μαχητικότητα ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ. Αυτό ήταν πρωτοφανές όχι μόνο για την Αθήνα αλλά και για τις μεγάλες ξένες πρωτεύουσες κι αυτό όχι σε καιρούς ειρηνικούς αλλά κάτω απ’ τον πιο βάρβαρο καταχτητή. Το παλλαϊκό ξεσήκωμα ήταν τέτοιο που οι κατακτητές αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν την απόφασή τους και να δηλώσουν ότι «ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ζήτημα πολιτικής επιστράτευσης για την Ελλάδα». Η 5η του Μάρτη του 1943 δεν έσωσε μόνο τα ελληνόπουλα από τα γερμανικά κάτεργα αλλά συνετέλεσε και στην πορεία και την εξέλιξη του πολέμου και έδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθούν οι λαοί για να επιβάλουν τις θελήσεις τους (…)».

(Ν. Πλουμπίδης, Φυλακές Απομόνωσης 5.3.54)





*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 14 Αυγούστου 2014, 60 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Πλουμπίδη.


16 Αυγ 2021

Αφγανιστάν: Είναι ο ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!

 

 Στο Αφγανιστάν, την δεκαετία του ’80, συγκρούστηκε ο σοσιαλισμός με τον καπιταλισμό. Ο δεύτερος νίκησε. Το τι σημαινε εκείνη η νίκη του καπιταλισμού, το βλέπουμε σήμερα. Το ποιά ήταν η κατάληξη αυτής της νίκης το βλέπουμε – ολοκάθαρα – σήμερα.  Και στο Αφγανιστάν και παντού. 

Το κείμενο που ακολουθεί (Είναι ο Ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!) γράφτηκε στον Ημεροδρόμο τον Ιούλιο του 2016, μετά από μια ακόμα ισλαμοφασιστική τρομοκρατική επίθεση στη Γαλλία. Τότε θυμίζαμε τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτό το επαναλαμβανόμενο φονικό, ποιός κατασκεύασε, ποιός εξέθρεψε, ποιος συντήρησε και συντηρεί το τέρας. Σήμερα που οι Ταλιμπάν επελαύνουν στην Καμπούλ, μετά από 20 χρόνια κατοχής των ΗΠΑ στο Αφγανισατάν, είναι ανάγκη να ξαναμιλήσουμε για τους Φρανκενστάιν. Το αναδημοσιεύουμε: 

Είναι ο Ιμπεριαλισμός, ηλίθιε!

Πρέπει να είναι εντελώς χαλασμένος, όπως αυτοί που απαρτίζουν την παγκόσμια πολιτική ηγεσία (σε αυτούς και στα βαποράκια τους είναι αφιερωμένος ο τίτλος του άρθρου) ή εντελώς αδαής, όποιος μετά από αυτό το επαναλαμβανόμενο μακελειό θέλει πίσω από την εικόνα του φορτηγού να κρύβεται για να μη δει ο ίδιος ή να αποκρύψει για να μη δούμε οι άλλοι, τόσο την αιτία που γεννά αυτό το αδιανόητο έγκλημα όσο και το έδαφος πάνω στο οποίο στρατολογούνται οι «τρελαμένοι» φονιάδες που το διεκπεραιώνουν.

   «Έχουμε πόλεμο». Έτσι ακριβώς το είπε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μ.Βαλς, μετά το έγκλημα στη Νίκαια. Το είχε επαναλάβει, μετά το χτύπημα στις Βρυξέλλες:«Έχουμε πόλεμο».

Υπενθυμίζουμε:

    α) Είναι η Γαλλία του κ.Βαλς, είναι η Γαλλία του «σοσιαλιστή» Ολάντ, που παρέδωσε επιθετικά όπλα στη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» και μέσω αυτής στους ισλαμοφασίστες το 2012, και τούτο παρά το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από το 2011.

    Η ομολογία είναι του ίδιου του Ολάντ και όπως γράφεται περιέχεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Ξαβιέ Πανόν, με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» (εκδόσεις L’ Archipel) που κυκλοφόρησε φέτος. Εκεί σε συνέντευξή του προς τον συγγραφέα, ο Ολάντ ερωτηθείς για τις παραδόσεις γαλλικών όπλων, απαντά: «Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις»…

    Ανάμεσα στα άλλα όπλα που παρέδωσε η Γαλλία στο όνομα της καταπολέμησης του Άσαντ και σε… «σίγουρα χέρια», ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο, κανόνια διαμετρήματος 20mm, μυδραλιοβόλα, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικοί πύραυλοι…

    β) Είναι η Γαλλία, σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, που τροφοδοτούσε με όπλα τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» παρότι ήταν γνωστό ότι τα δύο τρίτα αυτού του εξοπλισμού προωθούνταν προς την Αλ Κάιντα στη Συρία.   

    Ήταν οι μονάδες της Αλ Κάιντα που στη συνέχεια συσπειρώθηκαν – μαζί με τα γαλλικά όπλα τους – με τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους»…

    «Έχουμε πόλεμο» επαναλαμβάνουν οι αρχιστράτηγοι του ολέθρου από τον Λευκό Οίκο μέχρι την Ντάουνινγκ Στριτ και τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στις πολύπαθες Βρυξέλλες.

    Υπενθυμίζουμε: 

α) Ήταν οι ΗΠΑ που εξέθρεψαν το φίδι για να το στρέψουν ενάντια στην Σοβιετική Ένωση. Ήταν 3 Φλεβάρη 1980 όταν ο «μάγος» της αμερικανικής διπλωματίας,  ο Μπρζεζίνσκι, φωτογραφιζόταν στο Κίμπερ του Πακιστάν σε συνοριακό φυλάκιο με το Αφγανιστάν, με τον  Μπιν Λάντεν.

brezinsky m

        Όπως βλέπουμε (περιοδικό «American Interest», τεύχος Μάης – Ιούνης 2008), ο Μπρζεζίνσκι, ο σύμβουλος του Κάρτερ, κατόπιν του Κλίντον και αργότερα του Ομπάμα, ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ως επικεφαλής και οργανωτής των μουτζαχεντίν τελούσαν σε αγαστή συνεργασία.

    Τόσο αγαστή ήταν η συνεργασία τους ώστε ο Μπρζεζίνσκι, εφτά ολόκληρα χρόνια μετά τους Δίδυμους Πύργους, ακόμα δηλαδή και όταν η Αλ Κάιντα λογιζόταν ως η μεγαλύτερη τρομοκρατική απειλή στον κόσμο, όταν τον ρωτούσαν αν είχε να δηλώσει κάτι για την συμμετοχή του στην δημιουργία των μουτζαχεντίν για λογαριασμό των ΗΠΑ, απαντούσε ευθέως και απροκάλυπτα: «Θα το ξαναέκανα»!

β) Ο ευρωατλαντισμός ήταν εκείνος που όχι μόνο κατασκεύασε αλλά και φιλοτέχνησε για μια ολόκληρη περίοδο το προφίλ του φιδιού.

landennn

    Έτσι παρουσίαζαν οι συνεργάτες – κατασκευαστές του και ο Τύπος της Δύσης τον Μπιν Λάντεν:

«Αντισοβιετικός μαχητής θέτει τον στρατό του στον δρόμο προς την ειρήνη» («The Independent», 6/12/1993)!

    Έτσι πλάσαραν τον Μπιν Λάντεν αρχές της δεκαετίας του ’90 οι δυτικοί φίλοι του. Τότεο Μπιν Λάντεν δεν ήταν ακόμα τρομοκράτης. Ήταν ένας καλοκάγαθος… επενδυτής, που τον περιέγραφαν έτσι:

«Σαουδάραβας επιχειρηματίας ο οποίος στρατολόγησε μουτζαχεντίν τώρα τους χρησιμοποιεί σε μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο Σουδάν»!

    Αυτός ήταν ο Λάντεν, ένας… εργολάβος.   

    «Έχουμε πόλεμο» και «θα κάνουμε τα πάντα για να νικήσουμε την τρομοκρατία», δηλώνει όπου βρεθεί ο Ομπάμα.  Μάλιστα. Αλλά ποιος πολεμάει και έναντι ποίου;    

    Υπενθυμίζουμε:

    α) Η είδηση που μεταδόθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters (Τιερί Μεισάν, http://www.voltairenet.org/article185178.html) και – φυσικά – θάφτηκε, έλεγε ότι:

    Το Αμερικανικό Κογκρέσο, σε ειδική συνεδρίαση τον Ιανουάριο του 2014, ψήφισε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 2014, όχι μόνο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», αλλά και των Τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (“US Congress secretly approves arms deliveries to Syria”, VoltaireNetwork, 30 January 2014)…

    β) Η Δύση ενίσχυσε με κάθε τρόπο τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» για να ανατρέψει τον Άσαντ. Αλλά ποιος δεν γνωρίζει ότι ο  διοικητής του «Ισλαμικού Κράτους», ο αποκαλούμενος «Χαλίφης Ιμπραήμ», ήταν ένα από τα επιφανή μέλη του Επιτελείου του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που ενισχύθηκε παντοειδώς από τη Δύση;…

Η φωτογραφία (Μάης 2013) είναι του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ, του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού». Ο εικονιζόμενος αριστερά που απεικονίζεται να συνομιλεί με τον γερουσιαστή φέρεται να είναι ο Ιμπραήμ αλ Μπαδρί , ο λεγόμενος «Χαλίφης» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους». Η εκδοχή ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο πρόσωπο αμφισβητείται. Έστω...Αμφισβητείται και ότι ο ISIS ξεπήδησε από τη λεγόμενη συριακή αντιπολίτευση και από συναντήσεις τύπων σαν τον Μακέιν με τους «εκλεκτούς» φίλους τους;

Η φωτογραφία (Μάης 2013) είναι του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ, του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού». Ο εικονιζόμενος αριστερά που συνομιλεί με τον γερουσιαστή φέρεται να είναι ο Ιμπραήμ αλ Μπαδρί , ο λεγόμενος «Χαλίφης» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους». Η εκδοχή ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο πρόσωπο αμφισβητείται. Έστω…Αμφισβητείται μήπως και ότι ο ISIS ξεπήδησε από τη λεγόμενη συριακή αντιπολίτευση και από συναντήσεις τύπων σαν τον Μακέιν με τους «εκλεκτούς» φίλους τους;

       Ποιος φταίει, λοιπόν; Το… Ισλάμ, όπως σαλιαρίζουν οι πρόθυμοι σάλιαγκες της αστικής θεωρίας του «πολέμου των πολιτισμών» και όπως ισχυρίζονται τα φασισταριά από τη Λεπέν μέχρι τη Χρυσή Αυγή;

    Μπας και φταίει ο… γαλλικός Διαφωτισμός μιας και ο χτεσινός μακελάρης ήταν γάλλος υπήκοος; Ή μήπως, τελικά, φταίνε οι Φρανκενστάιν που αφού κατασκεύασαν το «είδωλό τους» τώρα αναζητούν την «αιτία» στο αφιόνι με το οποίο οι ίδιοι οι Φρανκενστάιν πότισαν τα τέρατά τους;

    Η απάντηση είναι προφανής από την εποχή που οι Σταυροφόροι καλούνταν να αποκεφαλίσουν τους «άπιστους» αφήνοντας στον Θεό το καθήκον της διαλογής για το ποιος ήταν ή δεν ήταν αμαρτωλός από τα θύματα…

    Σε όσους, λοιπόν, «αμφισβητούν» ότι η τρομοκρατία τροφοδοτείται και αξιοποιείται κατά το δοκούν από τους διώκτες της, σε εκείνους που απορούν και εξανίστανται με την «συνωμοσιολογία» μας, υπενθυμίζουμε:

-Όχι κάποιο «κομμουνιστικό» και «ρυπαρό» ΜΜΕ, αλλά το αμερικανικό NBC ήταν που έφερε στη δημοσιότητα το σύνολο των στοιχείων (24/8/1998) για την δημιουργία από τις ΗΠΑ των Ταλιμπάν και των πακτωλό των δολαρίων με τα οποία οι Αμερικανοί τροφοδοτούσαν τον Μπιν Λάντεν.

-Στο Ιράκ του πρώην φίλου των ΗΠΑ, του Σαντάμ, στο αντιδραστικό πλην πιο κοσμικό κράτος στον αραβικό κόσμο, η κατοχή των Δυτικών έφερε την Αλ Κάιντα.

-Στη Λιβύη βασιλεύει η θεοκρατία και οι φύλαρχοι.

-Στο Αφγανιστάν, στη θέση των κομμουνιστών που κατάργησαν την μπούργκα, η Δύση έφερε τους Ταλιμπάν.

-Στο Πακιστάν, από τον Ζία Ουλ Χακ μέχρι τον Μουσάραφ, και στην Ινδονησία του Σουχάρτο οι δικτάτορες – μαριονέτες των ΗΠΑ φρόντισαν να στρέψουν το λαό στον Μωάμεθ, αφού πρώτα έσφαξαν εκατομμύρια κομμουνιστές.

-Στη Σαουδική Αραβία (που πρόσφατα ανακάλυψε ότι οι γυναίκες είναι… θηλαστικά) και στο Κατάρ είναι η κλίκα των ΗΠΑ που κυβερνάει και αυτή που πρώτη τροφοφοτεί μουτζαχεντίν, ταλιμπάν και τζιχαντιστές.

-Στην Αφρική η «ειρηνική επέμβαση» των ΗΠΑ και της ΕΕ αντί για καταλαγή επέφερε περισσότερο φανατισμό περί το Ισλάμ .

-Στην Παλαιστίνη ένα πολιτικό κίνημα δεκαετιών κάνουν οι Δυτικοί τα πάντα να πάρει θρησκευτικά χαρακτηριστικά.

-Σχεδόν 50 (!) είναι οι επεμβάσεις της Γαλλίας σε Αφρική και Ασία από το 1960 και μετά.

-Πάνω από 900 (!) οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις της CIA ανά τον κόσμο μόνο κατά την περίοδο 1961 – 1975, σύμφωνα με τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της ίδιας της CIΑ.

    Σε όλα τα προηγούμενα δεν πρέπει να ξεχνάμε και τούτο: Τις αβυσσαλέες κοινωνικές ανισότητες στο εσωτερικό της Δύσης που γεννούν τον πολτό μέσα από τον οποίο στρατολογούνται οι φυσικοί αυτουργοί εγκλημάτων σαν αυτό που διαπράχτηκε τον Νοέμβρη στο Παρίσι και χτες στη Νίκαια.

    Ναι, λοιπόν, πράγματι. Έχουμε πόλεμο. Αλλά καθώς το έγκλημα είναι πολύ μεγάλο για να αντέξει κανείς την υποκρισία των δακρυσμένων κροκόδειλων του ιμπεριαλισμού, ας είμαστε σαφείς: Οι πόλεμοι είναι δικοί τους. Δικά μας είναι μόνο τα θύματα.

    Ο πόλεμός τους για τα πετρέλαια, για την ενέργεια, για τον έλεγχο των αγορών, για την επέκταση και την ανακατανομή της οικονομικής και γεωστρατηγικής ισχύος τους, είναι οι νεκροί μας.

Ο πόλεμός τους είναι οι νεκροί μας!

   Οι ιμπεριαλιστές, οι «σύμμαχοί» μας του ΝΑΤΟ, οι «εταίροι» μας της ΕΕ, αυτοί που όσους πρόσφυγες δεν πνίγουν στο Αιγαίο και δεν εγκλωβίζουν στην Ελλάδα τους «παζαρεύουν» με την Τουρκία, έφεραν την τρέλα του πολέμου τους στα σπίτια μας!

    Το κόκκινο του αίματος των αθώων που χρόνια τώρα χύνεται στη Δαμασκό και στη Βαγδάτη, το ίδιο κόκκινο και το ίδιο αθώο χύνεται στο Μπατακλάν, στις Βρυξέλλες, στην Κωνσταντινούπολη, στη Νίκαια.  

    Για τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές του πετρελαίου, για τους εργολάβους της ενέργειας και τους πολιτικούς ιθύνοντες της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας, οι νεκροί στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη, στη Νέα Υόρκη, λογίζονται σαν μια «παράπλευρη απώλεια» από την οποία οι Φρανκενστάιν κερδίζουν και πάλι, αξιοποιώντας πολιτικά και οικονομικά τον τρόμο, ρίχνοντας λίπασμα στον φασισμό και στην άκρα δεξιά, φαλκιδεύοντας ελευθερίες, κάνοντας διασύνδεση του προσφυγικού – μεταναστευτικού με την τρομοκρατία, πουλώντας «ασφάλεια» και βρίσκοντας άλλοθι για νέες ιμπεριαλιστικές επιδρομές.    

    Το φρικιαστικό έγκλημα, η ανείπωτη τρέλα των δολοφονιών ενισχύει τις φωνές περί επιστροφής της «11ης Σεπτέμβρη», αυτή τη φορά σε ευρωπαϊκό έδαφος

    Πράγμα που σημαίνει ότι το ρολόι πάει ακόμα πιο πίσω. Το ρολόι θα επιχειρηθεί από τους «προστάτες» μας να γυρίσει σε τέτοιες εποχές και σε τέτοιες συνθήκες ανασφάλειας και φαλκίδευσης των κοινωνικών ελευθεριών, που αξίζει να ακούσουμε την προειδοποίηση του Φραγκλίνου: Όσοι δέχονται να θυσιάσουν στοιχειώδεις ελευθερίες στο όνομα της ασφάλειας, δεν αξίζουν ούτε ελευθερία ούτε ασφάλεια…

    Οι νεκροί μας χτες στη Νίκαια, οι 250 νεκροί πριν μια εβδομάδα στη Βαγδάτη (κι αυτοί δικοί μας), οι νεκροί μας σε όλο τον κόσμο είναι θύματα του ίδιου κτήνους. Το όνομα του: Ιμπεριαλισμός. Οι ισλαμοφασίστες είναι ένα μόνο από τα κεφάλια αυτού του κτήνους. Τα άλλα πρέπει να αναζητηθούν στο αμερικάνικο Πεντάγωνο, στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, στις έδρες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού Λεβιάθαν, στις πολυεθνικές των πετρελαίων, της ενέργειας και τους εργολάβους που «εξάγουν δημοκρατία», φασισμό και νεοναζισμό ανά τον κόσμο. 

   Και κάτι ακόμα: Όποιος δίνει το χέρι του, πολύ περισσότερο εδάφη της χώρας του – Σούδα– στους δολοφόνους, διευκολύνοντας και συμμετέχοντας σε αυτή την «τρέλα» είναι υπόλογος διπλά: Και για τα αθώα θύματα παντού στον κόσμο, και για τους κινδύνους στους οποίους εμπλέκει την πατρίδα μας…

Ο Βασίλης Μηλιώνης της Hellas Power και πάλι στην αγορά ενέργειας

 Ο Βασίλης Μηλιώνης της Hellas Power και πάλι στην αγορά ενέργειας

Ενεργό εμπλοκή στο project δημιουργίας νέας ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας με καύσιμο φυσικό αέριο, που έλαβε πρόσφατα άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ, έχει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Βασίλης Μηλιώνης, άλλοτε επικεφαλής της εταιρείας Hellas Power, της εταιρείας που, μαζί με την Energa, είχε βρεθεί στο επίκεντρο του σκανδάλου και της μεγάλης κατάρρευσης της πρώτης φάσης της απελευθέρωσης της λιανικής ρεύματος.


Υπενθυμίζουμε πως τον Νοέμβριο του 2019, το πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων ανέτρεψε την πρωτόδικη ετυμηγορία για τις υποθέσεις Energa-Hellas Power, αφού η έδρα αθώωσε πέντε κατηγορούμενους, κρίνοντας ένοχους τους υπόλοιπους έξι, με ποινές δραστικά μειωμένες από εκείνες που είχε επιβάλει το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Ανάμεσα τους και ο επιχειρηματίας Βασίλης Μηλιώνης που πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 10 ετών.

Επίσης, το δικαστήριο αποφάσισε να αποδεσμεύσουν το σύνολο των κατασχεθέντων για τους πέντε που κρίθηκαν αθώοι. Ειδικότερα, για τον Βασίλη Μηλιώνη αποφασίστηκε να αποδεσμευτούν όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί του σε Ελλάδα και Κύπρο. Οι δικηγόροι του υποστηρίζουν ότι οι καταθέσεις του σε αυτούς τους περίπου 10 προσωπικούς λογαριασμούς δεν ξεπερνούν τις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

Έναν χρόνο πριν την ετυμηγορία του δικαστηρίου, τον Σεπτέμβριο του 2018, το Documento αποκάλυψε πως ο Γρηγόρης Αλέξανδρος Δημητριάδης – ανιψιός και σύμβουλος του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη είχε σχέσεις με τον Βασίλη Μηλιώνη.

Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε και ο Αριστείδης Φλώρος στην κατάθεσή του, ο Βασίλης Μηλιώνης είχε στενές σχέσεις με τον Γρηγόρη Αλέξανδρο Δημητριάδη αφού, όπως είπε: «Μου ζήτησε (σ.σ. ο Δημητριάδης) να επικοινωνήσω με τον Βασίλειο Μηλιώνη, με σκοπό τη διερεύνηση πιθανής μελλοντικής μας συνεργασίας στον χώρο της ενέργειας. Η επαφή αυτή έγινε το Μάιο του 2009, όταν εγώ δεν γνώριζα τον Βασίλειο Μηλιώνη και όπως πληροφορήθηκα από τον κ. Δημητριάδη υπάρχει στενή οικογενειακή σχέση μεταξύ των οικογενειών Μηλιώνη και Μητσοτάκη».


Η άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δόθηκε στην εταιρεία «Λάρισα Θερμοηλεκτρική Μ.Α.Ε.» για σταθμό συνδυασμένου κύκλου με καύσιμο φυσικό αέριο, ισχύος 870 MW. Η μονάδα συνδυασμένου κύκλου θα αποτελείται από μια αεροστροβιλική μονάδα ισχύος περίπου 593 MW και μια ατμοστροβιλική μονάδα ισχύος 277 MW, ενώ, η καθαρή ισχύος (Προς το Σύστημα) φτάνει τα 845 MW.

Σύμφωνα με την σχετική απόφαση της ΡΑΕ, ο σταθμός πρόκειται να εγκατασταθεί στη ΒΙ. ΠΕ. Λάρισας. Μοναδικός μέτοχος της εταιρείας ανάπτυξης του έργου είναι η νεοϊδρυθείσα Κυπριακή εταιρεία Clavenia Limited με έδρα την Λευκωσία.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυπριακή εταιρεία είναι ισραηλινών συμφερόντων και ανήκει σε επιχειρηματία που έχει ήδη εμπλοκή στον τομέα της παραγωγής ενέργειας στο Ισραήλ, ο οποίος μάλιστα έχει συνεργαστεί όσον αφορά τον εξοπλισμό, με την Siemens.

Ο Βασίλης Μηλιώνης είναι σύμβουλος στο project ενώ κατείχε αρχικά, με τη σύσταση της εταιρείας «Λάρισα Θερμοηλεκτρική», τη θέση του προέδρου, για να δώσει τη θέση του στις 14 Μαΐου που συγκροτήθηκε νέο Δ.Σ. στον Ισραηλινό Rotem Ben Horin.

Πηγές της εταιρείας βεβαιώνουν ότι πρόθεση της εταιρείας είναι να κατασκευάσει τη μονάδα, παρά τον ισχυρό ανταγωνισμό και το ενδιαφέρον που έχουν δείξει για projects ηλεκτροπαραγωγής, μεγάλα εγχώρια επιχειρηματικά ονόματα.

Ο Β. Μηλιώνης και οι Ισραηλινοί επενδυτές, μάλιστα, πριν την αίτηση για νέα άδεια, φέρονται να έκαναν συζητήσεις για την εξαγορά της άδειας που έχει στην περιοχή της Λάρισας ο όμιλος Καράντζη, για μονάδα 660 Μεγαβάτ. Οι συζητήσεις δεν κατέληξαν σε συμφωνία και έτσι προχώρησαν στην αίτηση προς της ΡΑΕ.

Ολόκληρο το ρεπορτάζ για τις εξελίξεις στην ενέργεια στο Energypress

Από 332 Δημάρχους μόνο ένας αντέδρασε για την εκμετάλλευση των δασών από ιδιώτες, ο Πελετίδης


Με τόσους συμβιβασμένους και υποταγμένους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην κυρίαρχη πολιτική, δυσοίωνο το μέλλον για την προκοπή του τόπου
Τι σόι Αυτοδιοίκηση είναι τούτη που κάθε φορά βγαίνει μπροστά, σε ρόλο λαγού, για να περνούν – ανώδυνα – κυβερνητικά σχέδια και να εξυπηρετούνται ιδιωτικά συμφέροντα;
Είναι δυνατόν, η Ένωση Δήμων και η Ένωση Περιφερειών να λειτουργούν ως παραμάγαζα της κεντρικής εξουσίας κι απ΄την άλλη να εμφανίζονται ως κοινωνικοί φορείς ;
Μπορεί αυτή η ΚΕΔΕ να εκφράσει τα συμφέροντα των δήμων και κατ΄επέκταση των τοπικών κοινωνιών όταν έχει καταντήσει ΄΄το μακρύ χέρι΄΄ της εξουσίας;
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν απαγορεύσει τις προσλήψεις στους δήμους εδώ και 11 χρόνια, οι ΟΤΑ δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του κόσμου, αλλά γι αυτό δεν ακούγεται – πλην ελαχίστων περιπτώσεων – ούτε μια διαμαρτυρία !
Η απαξίωση των δήμων δεν επιτυγχάνεται μόνο με την έλλειψη προσωπικού. Από το 2010 έχουν μειώσει την κρατική χρηματοδότηση κατά 62% γι αυτό και οι δήμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές λειτουργίες.
Ούτε για την πετσοκομμένη χρηματοδότηση παρεμβαίνει η ΚΕΔΕ προς την κυβέρνηση για μια – έστω – τυπική διαμαρτυρία.
Και τι δεν έχουν κάνει οι κυβερνήσεις, ειδικά στα χρόνια των μνημονίων, για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα . Τα πέρασαν όλα χωρίς ν΄ανοίξει μύτη !
Ξεπούλησαν λιμάνια, αεροδρόμια, τραίνα, εθνικούς δρόμους, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ενώ υποθήκευσαν τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια σε ξένους, δήθεν, δανειστές.
Ολα αυτά πέρασαν με τη συναίνεση της ΚΕΔΕ και της Ένωσης Περιφερειών.
Φαίνεται, όμως, πως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δεν έχει τελειωμό. Τώρα, ήρθε η σειρά των δασών !
Μετά τη φοβερή καταστροφή από τις τελευταίες πυρκαγιές, όπου ο κρατικός μηχανισμός αποδείχθηκε ανίκανος στην κατάσβεση, η ίδια η κυβέρνηση άνοιξε παράθυρο σε επιχειρηματικούς ομίλους ώστε να αναλάβουν την αναδάσωση, την προστασία και διαχείριση των δασών (υποτίθεται σε συνεργασία με το κράτος).
Προς τούτο η ΚΕΔΕ βγήκε μπροστά και ανακοίνωσε την εφαρμογή δράσης, την οποία βάφτισε ΄΄Δες το Δάσος΄΄(σ.σ. ΄΄που χάνεις΄΄, θα προσθέταμε εμείς). Σκοπός αυτής της δράσης είναι να συγκεντρωθούν πόροι από τους δήμους και τους ιδιώτες – χορηγούς για την αναδάσωση. Αυτό είναι μέρος του κυβερνητικού σχεδίου που προβλέπει την παραχώρηση των δασών σε ομίλους , οι οποίοι θα τα εκμεταλλεύονται επιχειρηματικά, αλλά θα μας τους παρουσιάσουν ως ευεργέτες!
Γι αυτή τη νέα προκλητική απόφαση της κυβέρνησης που έχει συνοδοιπόρο την ΚΕΔΕ δεν ακούστηκε το παραμικρό !
Από τους 332 δημάρχους της χώρας, μόνο ένας είχε το σθένος να καταγγείλει το ξεπουλημένο ΔΣ της ΚΕΔΕ γι αυτή τη μεθόδευση, να δοθούν δηλαδή τα δάση μας σε ομίλους .
Κι αυτός ήταν ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης .
Όλοι οι υπόλοιποι δήμαρχοι είτε αποδέχτηκαν με τα χαράς αυτή την εξέλιξη, είτε σιώπησαν κι έμειναν αδιάφοροι.
Δυστυχώς, με τέτοιους δημάρχους, σιωπηλούς, σκυφτούληδες, προσκυνημένους και υποταγμένους στο σύστημα, το μέλλον του τόπου θα είναι μαύρο κι άραχνο!
 
Επίθεση Πελετίδη στο Δ.Σ. της Ένωσης των Δήμων για επικίνδυνες θέσεις που υιοθετεί για τις καμμένες περιοχές
 
Ο Ελληνικός λαός που έχει πληγεί από τις πυρκαγιές αλλά και αυτός που απειλείται να βρεθεί αύριο στην ίδια θέση, εκείνο που θα περίμενε από το Δ.Σ της ΚΕΔΕ, που όπως λέει είναι κοντά στο δημότη και τον αφουγκράζεται άμεσα, είναι:
1) Να στηρίξει τη διεκδίκηση γενναίων χρηματοδοτήσεων για την ενίσχυση των πληττόμενων.
2) Να απαιτήσει την πλήρη αποζημίωση, σε ποσοστό 100%, των περιουσιών που κάηκαν, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου τους.
3) Να απαιτήσει την ενίσχυση των πληγέντων για όσο διάστημα διαρκούν οι επιπτώσεις των καταστροφών σε γεωργικές καλλιέργειες και κτηνοτροφία.
4) Να απαιτήσει την απαγόρευση κατασκευών και την αλλαγή χρήσης στα καμένα δάση. Να προχωρήσουν τα αντιπλημμυρικά έργα.
5) Να διεκδικήσει ουσιαστική χρηματοδότηση των Δήμων, για να ανταποκριθούν στοιχειωδώς στο βοηθητικό έργο τους προς την Πυροσβεστική Υπηρεσία αλλά και όλων όσων εμπλέκονται στην πρόληψη και τη διάσωση. Να τελειώσει η πολιτική απαγόρευσης προσλήψεων, για να στελεχωθούν επαρκώς οι Δήμοι, η Δασική Υπηρεσία, η Πυροσβεστική, τα Νοσοκομεία κλπ.
Η κλιματική αλλαγή, ως δημιούργημα της άκρατης επέμβασης των πολυεθνικών στο φυσικό περιβάλλον, θα συνεχίζει με εντονότερο τρόπο, να κτυπά καμπανάκι στους λαούς όλου του πλανήτη. Τα δάση καίγονται διότι είναι χωρίς φροντίδα, καθόσον ο «νοικοκύρης» του τόπου και οι κάτοχοι του πλούτου τα άφησαν στην τύχη τους.
Το Δ.Σ της ΚΕΔΕ ανακοινώνει μία νέα της δράση με το τίτλο «Δες το Δάσος», που όπως αναφέρεται, στόχο έχει «να συγκεντρώσει πόρους από τους δήμους και τους ιδιώτες-χορηγούς, ώστε να χρηματοδοτηθούν αναδασώσεις πληγέντων περιοχών».
Το ΔΣ της ΚΕΔΕ, ταυτίζεται με τις επικίνδυνες δηλώσεις του Πρωθυπουργού για ανάδοχους ιδιώτες, για την αναδάσωση των καμένων περιοχών.
Το σύνολο του Ελληνικού λαού πρωταγωνιστεί με πρωτοβουλίες του στη συμπαράσταση και αλληλεγγύη, όπως και πολλοί Δήμοι, για τη στήριξη των πληγέντων.
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ με τις πρωτοβουλίες που παίρνει, έρχεται να καλύψει τη γύμνια της εφαρμοζόμενης πολιτικής, σημερινής και χθεσινής. Ενώ είναι σε γνώση της, η σπουδαιότητα των δασών, του περιβάλλοντος και της πολιτικής προστασίας του, επειδή τα θεωρούν κόστος δεν τα έχουν στην προτεραιότητα των σχεδιασμών τους. Υλοποιούν και ικανοποιούν τις επιλογές των κατόχων του πλούτου και σε αυτόν τον τομέα. Δεν δέχονται προσλήψεις, ουσιαστικές δαπάνες για την πρόληψη του περιβάλλοντος γιατί οι συγκεκριμένες δεν είναι κερδοφόρες για τους λίγους. Οδηγούνται στα εναέρια μέσα που, χωρίς να υποτιμούμε την αξία τους, είναι μια επιλογή που έχει για ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες ενδιαφέρον και όσο θα υλοποιείται «μονόπλευρα» σε βάρος αυτών που θα ισχυροποιήσουν την πρόληψη, δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ με τις πρωτοβουλίες που παίρνει, φαινομενικά εμφανίζεται ως παράγοντας επίλυσης προβλημάτων, στην πραγματικότητα όμως συσκοτίζει τις αιτίες, απορροφά σαν «αμορτισέρ» τους κραδασμούς που προκαλεί η κυβερνητική πολιτική στο λαό.
Ακόμα και η θέση που πάρθηκε πρόσφατα για ενίσχυση της δασικής υπηρεσίας, που βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, η μαζική πρόσληψη δασοφυλάκων, η σοβαρή χρηματοδότηση και λειτουργία της που κινείται σε θετική κατεύθυνση, έμεινε στα χαρτιά όπως και το σύνολο σχεδόν των αποφάσεων που ταυτίζονται με τον κοινό νου, αλλά είναι αντίθετες με τις κυβερνητικές επιλογές.
Δεν είναι τυχαίο που αποτιμούσαν πρόσφατα θετικά το νέο Νόμο για την Πολιτική Προστασία ενώ η χρηματοδότηση που αφορά την αντιπυρική προστασία για το 2021 είναι κάτω από αυτήν του 2016 (2021: 16,9 εκατομμύρια, 2016: 18,4 εκατομμύρια). Αρνούνται να πάρουν θέση για το αυτονόητο, ότι δηλαδή για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, την αναδάσωση, απαιτείται ολοκληρωμένη ενιαία διαχείριση και προστασία. Μία σύγχρονη αντιπυρική προστασία – πρόληψη και ότι ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Λύση επ’ ωφελεία του λαού υπάρχει, ο λαός πρέπει να ξεχωρίσει το σωστό, τους φίλους του, την εφαρμογή των κατακτήσεων της επιστήμης, να μπει στο κέντρο της προσοχής του η ζωή και η περιουσία του.
Ναι, ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ

Το μεγαλύτερο κωπηλατικό γεγονός στη Δυτική Ελλάδα.

 8ος Κωπηλατικός διάπλους Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου , 21 Αύγουστου  2021.

 

“Lagoon Crossing 2021 “   Open Canoe, Kayak, Sup & rowing  race 14Κm

Ο Ναυτικός Όμιλος Μεσολογγίου σε συνεργασία με το Δήμο ΙΠ Μεσολογγίου διοργανώνει  το Σάββατο 21 Αυγούστου στις 17.00, για 8η φορά τον Κωπηλατικό Διάπλου της Λιμνοθάλασσας.  Ο κωπηλατικός διάπλους της Λ/Θ 2021 είναι αθλητική γιορτή , ανοικτός σε όλες τις ηλικίες και ιδιότητες , με οτιδήποτε κωπήλατο σκάφος  διαθέτουν και ο σκοπός του είναι η προβολή της Λιμνοθάλασσας  και η προώθηση του εναλλακτικού τουρισμού στη περιοχή.  Η διαδρομή  των 14 εως 16 Χλμ , θα είναι διαφορετική από τις προηγούμενες και έγινε μετά από αίτημα  πολλών παλαιών  συμμετεχόντων.  Στο κωπηλατικό  διάπλου μπορούν να συμμετέχουν όλοι. Ιδιώτες , αθλητές  και όλες οι ηλικίες . Όσοι δεν έχουν δικό τους σκάφος θα υπάρχει η δυνατότητα ενοικίασης  (πληρ. 6982310944). Ο κωπηλάτης θα έχει την ευκαιρία να κωπηλατήσει εντός τμήματος του Εθνικού Πάρκου των  Λιμνοθαλασσών, να επισκεφτεί το ιστορικό νησάκι του Αι Σώστη με τον ομώνυμο φάρο, να θαυμάσει την πλούσια ορνιθοπανίδα του πάρκου, τις παραδοσιακές κατοικίες των ψαράδων στα διβάρια της Λ/Θ  καθώς και το μοναδικό Μουσείο Άλατος  στην Ελλάδα, εντός των Δημοτικών Αλυκών Τουρλίδας, όπου  θα είναι και το σημείο εκκίνησης και τερματισμού .  Επίσης  ο κωπηλάτης θα δει και θα μπορέσει να αξιολογήσει τις ανθρώπινες παρεμβάσεις σε ένα μοναδικό οικοσύστημα και να βγάλει από μόνος του τα συμπεράσματα του. 

 


Η εκκίνηση του κωπηλατικού διάπλου θα γίνει το Σάββατο 21-8-21 στις 17,30 από τον χώρο του Μουσείου Άλατος εντός των Δημοτικών Αλυκών Τουρλίδας , στη συνέχεια οι κωπηλάτες θα κατευθυνθούν προς το νησάκι του Αι Σώστη, από εκεί θα κωπηλατήσουν προς το παραδοσιακό οικισμό της Τουρλίδας και στη συνέχεια μετά από 3 ώρες περίπου, θα τερματίσουν στο Μουσείο Άλατος , όπου θα γίνουν οι απονομές και η τελετή λήξης υπό το φως ενός εκπληκτικού ηλιοβασιλέματος.

 Λεπτομέρειες  της προκήρυξης στο www.nommes.gr  και στο mail : lagooncrossing@gmail.com

Η οργανωτική επιτροπή του ΝΟΜεσολογγίου.

Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More