Συνδυασμός "Ισχυρός Δήμος, Δυνατές Κοινότητες, Ευημερία Πολιτών" : Δεν είδαμε μια αναπτυξιακή πρόταση για το λιμάνι μας!

 

Αγαπητοί συνδημότες,

σήμερα (19-01-2023) βρεθήκαμε στο Δημαρχείο για να παρακολουθήσουμε την εξαγγελθείσα από τον κ. Δήμαρχο παρουσίαση του master plan του λιμανιού. Έχοντας ως βάση τη νομοθεσία περί λιμένων και το γεγονός ότι το λιμάνι μας είναι λιμάνι μείζονος ενδιαφέροντος, περιμέναμε να δούμε σε πλήρη ανάλυση το «Πλαίσιο έργων ανάπτυξης λιμένα (ΠΕΑΛ)».

Πλήρης ανάλυση σημαίνει περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, ορισμός επιθυμητών αναπτυξιακών στόχων, οικονομετρική ανάλυση των στόχων και πάρα πολλά άλλα που αναφέρονται αναλυτικά στη νομοθεσία.

Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσουμε ότι το "Πλαίσιο έργων ανάπτυξης λιμένα" αποτελεί τη βασική μελέτη μαζί με αυτή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ώστε να μπορέσει ο Δήμος να πάρει αδειοδοτήσεις και εν συνεχεία να καταφέρει να βρει χρήματα για να γίνουν τα έργα.

Στο τέλος της παρουσίασης υποβάλλαμε στους μελετητές την εξής ερώτηση: «Ποια φάση του ΠΕΑΛ μας παρουσιάζετε και με ποιον/ποιους διαβουλεύτηκατε τους αναπτυξιακούς στόχους;».

Η απάντηση που πήραμε ήταν ότι μίλησαν με τη δημοτική αρχή και το ΔΣ του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, που έθεσαν τους αναπτυξιακούς στόχους, μετά από 4 διαβουλεύσεις μέχρι σήμερα.

Περιττό να πούμε ότι δεν καλεστήκαμε ούτε ως αιρετοί σύμβουλοι της Κοινότητας Μεσολογγίου (που είναι κάποια μέλη του συνδυασμού μας), ούτε ως απλοί δημότες σε κάποια από αυτές, αν βέβαια έγιναν. Θα παρακαλούσαμε πολύ ωστόσο, όσους καλέστηκαν και συμμετείχαν να δημοσιεύσουν τις προτάσεις και τις τοποθετήσεις τους.

Στην ουσία, μας παρουσιάστηκε η υφιστάμενη κατάσταση, χωρίς οικονομετρικά στοιχεία και με την εξής "αναπτυξιακή" στόχευση που λέει ότι: «Κρατάμε την εμπορική χρήση του λιμανιού για ένα πλοίο μέχρι 135 περίπου μέτρα μήκος, στο τουριστικό κομμάτι βάζουμε δύο πλωτές εξέδρες και προχωράμε και σε μια εξωτερική ανάπλαση. Προβλέπουμε μια θέση για υδατοδρόμιο και δίπλα χώρο περιφραγμένο για κολύμβηση χωρίς όμως, να ξέρουμε αν αυτά θα εγκριθούν από το αρμόδιο Υπουργείο».

Ζητήσαμε τα πρακτικά των διαβουλεύσεων, αλλά δεν υπάρχουν. Γι'αυτό ζητάμε όλο το "Πλαίσιο έργων ανάπτυξης λιμένα" να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Δήμου για να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε και να στείλουμε τις προτάσεις μας. Οι μελέτες πληρώνονται με 212.810,54 ευρώ από το πρόγραμμα Φιλόδημος επομένως, οφείλουμε να επιδιώξουμε οι μελέτες αυτές να αποτελέσουν τη βάση για να διεκδικήσουμε χρηματοδοτήσεις και όχι να μπουν στο αρχείο.

Σήμερα πάντως, δεν είδαμε μια αναπτυξιακή πρόταση για το λιμάνι μας. Είδαμε να αναμασάται ουσιαστικά η υφιστάμενη κατάσταση.

Είναι κομβικής σημασίας η παρουσίαση στους δημότες των οικονομετρικών στοιχείων ώστε να αποφασιστεί αν επιθυμούμε να κρατήσουμε την εμπορική δραστηριότητα του λιμανιού ή αν μας συμφέρει αναπτυξιακά να προχωρήσουμε σε έναν αμιγώς τουριστικό λιμένα. Μόνον έτσι θα μπορεί να δημιουργηθεί ένα

«Πλαίσιο έργων ανάπτυξης λιμένα» με αξιώσεις αλλά και με ουσιαστική προοπτική για ανάπτυξη της περιοχής μας.

Εκ μέρους του συνδυασμού

επικεφαλής συνδυασμού Όλγα Δασκαλή

Διαβάστε περισσότερα

Το συμβάν του Σωματείου Εργαζομένων Μεσολογγίου του γεν. γραμματέα της ΠΟΕ ΟΤΑ με τον Δήμαρχο Μεσολογγίου!

Χθες γίναμε μάρτυρες ενός ακόμη παραλογισμού και ακραίας έκφρασης αντιδημοκρατισμού του δημάρχου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου.

 

Μετά τα συνεχή γεγονότα που διαδραματίζονται με την δημοτική αρχή Μεσολογγίου, ο Γενικός Γραμματέα του Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ. Τσούνης συνεπικουρούμενος συλλογικοτήτων εργαζομένων και συγκεκριμένα, εκπροσώπου του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ ΟΤΑ, του Νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ, του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου, του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ ν. Αιτ/νίας, του Σωματείου Εργαζομένων ΟΤΑ Ναυπακτίας και Δωρίδας και του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου, είχε σειρά συναντήσεων με τους επικεφαλής της μείζονος, της ελάσσονος Αντιπολίτευσης και ανεξάρτητων Δημοτικών Συμβούλων του Δήμου Ιεράς Πόλη Μεσολογγίου (τους οποίους ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση και στήριξη), καθώς και τους Εργαζομένους στην καθαρότητα, το πράσινο, τις σχολικές μονάδες. Στο τέλος των συναντήσεων ζήτησε συνάντηση με τον δήμαρχο Ι.Π. Μεσολογγίου.

Το ραντεβού κλείστηκε για τις 14:00, αλλά «άμισθος» συνεργάτης μας πληροφόρησε ότι μόνο τρείς (3) εκπροσώπους μπορεί να δεχτεί, ο δήμαρχος, λόγο covid, γιατί μετά θεωρείται σύσκεψη!. Στην συνέχεια προτάθηκε από τον Γενικό Γραμματέα της ΠΟΕ ΟΤΑ η συνάντηση να γίνει στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου (αφού υπήρχε πρόβλημα ατόμων;) αλλά και πάλι εμμονικά η επωδός μέσω τρίτων (άμισθων και μη), του δημάρχου κ. Λύρου, ήταν η ίδια: «μέχρι τρία άτομα λόγω covid καθώς παραπάνω είναι σύσκεψη»!. Παράλληλα διαπιστώθηκε ότι στο χώρο παραβρισκόταν η Δημοτική Αστυνομία η οποία είχε κληθεί από τον δήμαρχο. Τελικά μετά την άρνηση του δημάρχου να μας δεχτεί, του διαβιβάσαμε πάλι μέσω των τρίτων την διαμαρτυρία μας και παράλληλα πρόσκληση για την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας των Εργαζομένων, όπου και φυσικά δεν εμφανίστηκε (πολλοί οι εργαζόμενοι, βλέπετε). Κατά την αποχώρηση μας διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι εκτός από την Δημοτική Αστυνομία είχε κληθεί και η Ελληνική Αστυνομία από τον δήμαρχο Μεσολογγίου.

Ο δήμαρχος ζήτησε την αρωγή της Δημοτικής και της Ελληνικής αστυνομίας (ευτυχώς δεν έφερε τα ΜΑΤ), αλήθεια για ποιο λόγο; τι φοβόταν; Ποιο ή τι δεν ήθελε να αντιμετωπίσει; τον διάλογο; την άλλη άποψη; τους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων; τον εαυτό του; το αδιέξοδο της πολιτικής του; γιατί κρύβεται; γιατί τις απόψεις του τις μεταφέρουν «άμισθοι» τρίτοι; ας μας πει πραγματικά τι ήταν αυτό που φοβήθηκε, γιατί οι εκπρόσωποι των φορέων απλά παραβρίσκονταν στον χώρο περιμένοντας την πραγματοποίηση της συνάντησης.

Φαίνεται τελικά ότι εκφοβισμός και η τρομοκρατία της δημοτική αρχής υπερτερούν του διαλόγου και της συνεργασίας. Προφανώς κάπως έτσι εξηγούνται μια σειρά γεγονότων τα τελευταία τρία χρόνια θητείας της δημοτικής αρχής, προπηλακισμοί συναδέλφων, χειροδικίες, πιέσεις, εκφοβισμοί, «bulling», απαξίωση, κλπ, από τα σοβαρότερα, όπως το χθεσινό, μέχρι και για τα πιο απλά, όπως ένα like στο fb.

Καταδικάζουμε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις συνεχιζόμενες απαράδεκτες πρακτικές του δημάρχου Μεσολογγίου ενάντια σε Δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους εργαζομένων. Στις Δημοκρατίες ακόμη και οι διαφορετικές απόψεις είναι σεβαστές και δημιουργικές, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Άλλα καθεστώτα είναι που καταδικάζουν και δαιμονοποιούν την «άλλη» άποψη και καταφεύγουν σε αστυνομοκρατίκες λύσεις. Στην Ελλάδα του 2023 τέτοιου είδους πρακτικές και συμπεριφορές από Αιρετό εκπρόσωπο πρέπει να είναι καταδικαστέες από όλο το δημοκρατικό φάσμα της κοινωνίας. Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν χωρούν στην «Ιερά Πόλη».

Και επειδή η συζήτηση και ο διάλογος με όρους δημοκρατίας δεν πρέπει να φοβίζει κανέναν, εμάς σίγουρα δεν μας φοβίζει, μετά τα τραγελαφικά γεγονότα που περιγράφηκαν, ενώπιων όλων των εργαζομένων, Δημοτικών Συμβούλων και αντιδημάρχων που παραβρέθηκαν στην κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας των Εργαζομένων, ο Γενικός Γραμματέας της ΠΟΕ ΟΤΑ απεύθυνε ανοιχτό αίτημα προς την δημοτική αρχή και όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους, όπως όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζομένους σε σχέση με την Αυτοδιοίκηση και λειτουργία του Δήμου, όπως ο εσωτερικός έλεγχος, η εκχώρηση υπηρεσιών σε ιδιώτες, η απαξίωση των υπηρεσιών, οι πιέσεις και ο τρόπος αντιμετώπισης του προσωπικού, κλπ, να τεθούν ως θέμα ημερήσιας διάταξης σε επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο. Οι παρόντες Δημοτικοί Σύμβουλοί το αποδέχτηκαν σχεδόν στο σύνολό τους, Για να δούμε ο δήμαρχος, ως πότε θα κρύβεται;

Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία δεν πέρασε και δεν θα περάσει, όλοι ενωμένοι δίνουμε και θα δώσουμε ακόμη περισσότερο το μήνυμα προς τέτοιου είδους συμπεριφορές και πρακτικές, κάθε φορά δυναμώνουμε περισσότερο.

Υ.Γ. Έτσι για την ιστορία χθες στο δικαστήριο ο δήμαρχος Μεσολογγίου, κρύφτηκε για μία ακόμη φορά, καθώς δεν εμφανίστηκε σε δικάσιμο εναντίον του για παράβαση των διατάξεων περί υγιεινής και ασφάλειας των Εργαζομένων, όπως και την Τρίτη 10-1-22 που κρύφτηκε πάλι σε δικάσιμο εναντίον του για την μη απόδοση ων Μέσων Ατομικής Προστασίας στους Εργαζομένους, όπως και στην δικάσιμο του Νοεμβρίου που πάλι κρύφτηκε η αντιδήμαρχος αυτή την φορά για δικάσιμο με την παράνομη εναπόθεση σκουπιδιών κλπ . Αρχίζει και τους γίνεται συνήθεια… το «όλα στο Φως» τελικά έγινε όλα στο σκοτάδι και … το «μαύρο» θα … πέσει βαρύ … τελικά.

14-1-2023

Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

Είναι ακόμα ωραίο να ζεις στη Σουηδία;

 

• Violette Goarant
• Βασίλης Παπακριβόπουλος (μετάφραση)

Έχοντας περάσει από το 5,7% στο 20,5% των ψήφων μέσα σε δώδεκα χρόνια, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών (ΣΔ) κατέχει πλέον προνομιακή θέση στο Κοινοβούλιο και στηρίζει τον κυβερνητικό συνασπισμό της Δεξιάς. Η επιθετική άνοδός του μπορεί να προκαλεί έκπληξη σε μια χώρα συνώνυμη της σοσιαλδημοκρατίας. Παραδόξως όμως, εξηγείται από την ανάμνηση μιας ελάχιστα γνωστής πτυχής του σουηδικού κράτους πρόνοιας.

Στη Μεντμποργιαρπλάτσεν, την «Πλατεία των Πολιτών» της Στοκχόλμης, ακούγονται δυνατές φωνές: «Όχι ρατσιστές στους δρόμους μας». Σύντομα καλύπτονται από τις σκληρές συγχορδίες της ηλεκτρικής κιθάρας, τα βαριά ντραμς και τα ροκ πλήκτρα των γεροδεμένων μουσικών με τα μαύρα μπλουζάκια. Έτσι αρχίζει η περιοδεία του Folkfest («λαϊκή γιορτή»), οργανωμένου από το κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών (Sverigedemokraterna, ΣΔ), δεκαπέντε ημέρες πριν από τις εκλογές της 11^ης του προηγούμενου Σεπτεμβρίου. Σε αυτές, οι ΣΔ αναδείχθηκαν σε δεύτερο κόμμα της χώρας, με 20,5% των ψήφων, πίσω από τους Σοσιαλδημοκράτες, που απέσπασαν μεν το 30,3%, αλλά έχασαν την εξουσία, καθώς ο κεντροαριστερός συνασπισμός του οποίου ηγούνταν δεν διαθέτει πλέον την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.

Ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής, η Τζέσικα Στέγκρουντ κάνει χαμογελαστή την είσοδό της στη σκηνή, ντυμένη με ένα λευκό φόρεμα. Η ευρωβουλευτής των ΣΔ δεν αργεί να πλέξει το εγκώμιο της Σουηδίας του παλιού καιρού: «Τότε ζούσαμε πραγματικά μέσα στη φτώχεια και η ανάπτυξη ήρθε γρήγορα. Μέσα σε μονάχα δύο γενιές, η Σουηδία μετατράπηκε σε κράτος πρόνοιας. Ένας από τους κυριότερους λόγους γι’ αυτήν την εξέλιξη είναι ότι τότε είχαμε πολιτικούς ηγέτες που νοιάζονταν για τη χώρα!», βροντοφωνάζει. Εξυμνώντας τις «σοφές αποφάσεις που ελήφθησαν στο παρελθόν, με μόνο όραμα τι είναι καλύτερο για τη Σουηδία», αποδίδει έναν πραγματικό φόρο τιμής στη σοσιαλδημοκρατία της δεκαετίας του 1930.

Από το 1932 έως το 1946. ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Περ Άλμπιν Χάνσον είχε μετατρέψει τη συντηρητική έννοια του Folkhemmet (κυριολεκτικά: «εστία του λαού») σε φορέα αλλαγής της κοινωνίας και συνώνυμο του κράτους πρόνοιας. Σύμφωνα με την ιστορικό Τζένυ Άντερσον, κάθε σουηδικό κόμμα παραμένει λίγο-πολύ προσκολλημένο σε αυτή την έννοια –και όχι μόνο οι σοσιαλδημοκράτες, που επιθυμούν να εδραιώσουν τη βεβαιότητα ότι η Σουηδία είναι μια χώρα «όπου είναι ωραίο να ζεις». Όμως, η έννοια έχει σήμερα υιοθετηθεί από την ακροδεξιά, η οποία ερμηνεύει το Folkhemmet ως «ομοιογένεια του εθνικού πληθυσμού», ως «εθνική εστία»¹.

Κατά την οικοδόμηση του σουηδικού μοντέλου του κράτους πρόνοιας διακρίθηκαν οι σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί Άλβα Μίρνταλ, τιμημένη με βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1982, και ο οικονομολόγος σύζυγός της Γκούναρ Μίρνταλ, τιμημένος το 1974 με το βραβείο της Τράπεζας της Σουηδίας για τις οικονομικές επιστήμες (το αποκαλούμενο και «Νόμπελ Οικονομίας»). Από το 1934, το ζεύγος παρουσίασε οικονομικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση των συχνά άθλιων συνθηκών ζωής της σουηδικής οικογένειας: ελεύθερη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν σχολικά γεύματα, οικογενειακά επιδόματα, ευρύχωρες και καλής ποιότητας κατοικίες, ελεγχόμενα ενοίκια, όλα όσα εξακολουθούν να κάνουν σήμερα περήφανους τους Σουηδούς.

Ωστόσο, το ζεύγος Μίρνταλ επίσης κατακεραύνωνε τον έλεγχο των γεννήσεων, συνώνυμο της μείωσης του πληθυσμού: μια τέτοια εξέλιξη «θα επέφερε τον εκφυλισμό της φυλής και άρα την “αυτοκτονία του είδους”», έγραφαν². «Εάν η δημογραφική πίεση μειωνόταν, η χώρα θα κατακλυζόταν από μετανάστες διαφορετικών φυλών, με υψηλό δείκτη γονιμότητας. Σύμφωνα με τον νόμο του ισχυρότερου, θα έπαιρναν στα χέρια τους την πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά μας και θα την αλλοίωναν. Αυτή η εισβολή θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια οπισθοδρόμηση της χώρας σε διεθνές επίπεδο και να θέσει σε κίνδυνο την ειρήνη μας.»

Το Εθνικό Ινστιτούτο Φυλετικής Βιολογίας δημιουργήθηκε το 1922 με κρατική χρηματοδότηση για να προσφέρει επιστημονική κάλυψη στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Καθηγητές προβαίνουν σε μετρήσεις των κρανίων των Σαάμι, του αυτόχθονα λαού της Βόρειας Ευρώπης, τους φωτογραφίζουν γυμνούς και διατηρούν τα οστά τους. Αυτοί οι Λάπωνες θεωρούνται «εξωτικοί» και «ανίκανοι να αναπτυχθούν»³. Τους υποχρεώνουν να προσηλυτιστούν στον προτεσταντισμό⁴. Το Εθνικό Ινστιτούτο Φυλετικής Βιολογίας θα αλλάξει ονομασία και αντικείμενο μελέτης μόλις το 1958.

Αποτελεσματική επένδυση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Μεταξύ 1934 και 1976, με δικαιολόγηση ταυτόχρονα ιατρική, ευγονική και ηθική, η Σουηδία εφαρμόζει μια πολιτική στείρωσης των αποκαλούμενων «αποκλινόντων» ατόμων. Το ζητούμενο είναι να αποφευχθεί η αναπαραγωγή των ψυχικά ασθενών και των «πνευματικώς ανεπαρκών»⁵, όπως οι γυναίκες χωρίς σεξουαλικές αναστολές που διάγουν «έκλυτο βίο» και θεωρούνται ακατάλληλες για μητέρες. Κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων δεκαετιών, περίπου 63.000 άτομα στειρώθηκαν διά της βίας.

Το 2022, τα τέσσερα εμβληματικά μέτρα των Σουηδών Δημοκρατών μοιάζουν να φιλοτεχνούν μια παλιά καρτ ποστάλ της Σουηδίας: «πραγματικό κράτος πρόνοιας», «ασφάλεια», «σοβαρή μεταναστευτική πολιτική» και «φθηνά καύσιμα». Το τελευταίο απευθύνεται κυρίως στο Bensinupproret 2.0, ένα κίνημα που γεννήθηκε το 2019 αντλώντας έμπνευση από τα Κίτρινα Γιλέκα. Σε αυτούς θα πρέπει να προστεθεί και η ανάκτηση της ενεργειακής ασφάλειας, επιμένει από βήματος η Τζέσικα Στέγκρουντ, που δραστηριοποιείται επαγγελματικά σε αυτόν τον χώρο. Ο τρέχων πληθωρισμός στις τιμές της ενέργειας εξηγεί την παρουσία της στο πλευρό του ηγέτη των Σουηδών Δημοκρατών, που ετοιμάζεται να ανέβει στη σκηνή.

«Τζίμιιιιι!», φωνάζει ένας άντρας από το πλήθος. Ο Τζίμι Άκεσον, που αναγγέλλεται από τα μεγάφωνα ως ο «πραγματικός βασιλιάς» της Σουηδίας, κάνει την εμφάνισή του με μουσική υπόκρουση και συνοδεία πυροτεχνημάτων. Φοράει μπεζ παντελόνι και λευκό πουκάμισο με ανασηκωμένα μανίκια, τα σκούρα μαλλιά του είναι φορμαρισμένα με τζελ και συνοδεύεται από έναν προσωπικό φρουρό. Πριν από εννέα χρόνια, ο ηγέτης είχε γιαουρτωθεί σε αυτήν ακριβώς την πλατεία και είχε υποχρεωθεί να την εγκαταλείψει άδοξα. Όμως, αυτή τη φορά, υπάρχουν περισσότεροι συμπαθούντες από αντιπάλοι.

«Έχει φθάσει η στιγμή να διαδεχτούμε τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση!», βροντοφωνάζει ο Άκεσον σε ένα μικρόφωνο που παραμορφώνει τη φωνή του από την ένταση, κάτω από τα χειροκροτήματα και τα σφυρίγματα του κοινού. Κάπως σαν τικ, διορθώνει και με τα δύο χέρια τη θέση των γυαλιών του και ισιώνει τα μαλλιά του. «Πολλοί Σουηδοί κουράστηκαν από την ανασφάλεια, κουράστηκαν από τη βία, κουράστηκαν…». Λάτρης των ρητορικών επαναλήψεων, δεν παύει να λέει και να ξαναλέει ότι «είναι καιρός να βάλουμε πρώτα τη Σουηδία» και ότι «η Σουηδία θα είναι ξανά καλά».

Το 2006, οι Σουηδοί Δημοκράτες εγκατέλειψαν το έμβλημα με την εθνικιστική φλόγα, καθώς θύμιζε υπερβολικά τις νεοναζιστικές απαρχές του κόμματος το 1988: ο πρώτος ηγέτης του Άντερς Κλάρστρομ ήταν προηγουμένως μαχητικό μέλος του ανοιχτά ναζιστικού Κόμματος του Σκανδιναβικού Ράιχ. Το αντικατέστησαν με την εικόνα μιας αθώας γαλάζιας και κίτρινης ανεμώνας, με τα πέταλά της λυγισμένα από τον άνεμο. «Τα λουλούδια που φωτίζουν για χάρη μας τους ανοιξιάτικους αγρούς είναι πιθανότατα το ίδιο φυτό που έδινε το σήμα της άνοιξης στους ανθρώπους που ζούσαν εδώ, την εποχή που η Σουηδία έκανε τα πρώτα της βήματα»⁶, λέει γεμάτος συγκίνηση ο Άκεσον, υπενθυμίζοντας ότι αυτό το φαρμακευτικό φυτό χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για την περιποίηση των τραυμάτων.

Όσο κι αν το ακροδεξιό κόμμα έχει το βλέμμα του στραμμένο προς το παρελθόν, ξέρει να χρησιμοποιεί τα εργαλεία του παρόντος. Σύμφωνα με το βαρόμετρο των σουηδικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης για το 2022, ο επίσημος λογαριασμός του στο Facebook είναι ο ισχυρότερος στη Σουηδία. Η σελίδα του Άκεσον καταλαμβάνει την τρίτη θέση. Είναι μια επικερδής απόδοση μετά από μια έξυπνη επένδυση: στην τελική ευθεία πριν από τις εκλογές, ο προϋπολογισμός των Σουηδών Δημοκρατών για το Facebook και το Instagram ήταν τριπλάσιος από εκείνον του σημαντικότερου συντηρητικού πολιτικού σχηματισμού, του Μετριοπαθούς Κόμματος. Παρόλη την ελαφρά υποχώρηση που σημείωσαν οι δυνάμεις των Μετριοπαθών, ο ηγέτης τους Ουλφ Κρίστερσον έγινε πρωθυπουργός στις 18 Οκτωβρίου, επικεφαλής ενός συνασπισμού της Δεξιάς που περιλαμβάνει τους φιλελεύθερους, τους χριστιανοδημοκράτες αλλά και τους Σουηδούς Δημοκράτες, οι οποίοι αρκούνται στη στήριξη της κυβέρνησης χωρίς να συμμετέχουν σε αυτήν. Ωστόσο, έχουν βαρύνοντα ρόλο στο Κοινοβούλιο, δεδομένου ότι διαθέτουν τους 73 από τους 176 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου όλοι διαγκωνίζονται για να τραβήξουν την προσοχή οι ΣΔ χρησιμοποιούν όλα τα κατάλληλα μέσα: ύμνος του κόμματος που θυμίζει Eurovision, βιντεοκλίπ αμερικανικού στυλ στο YouTube και φωτογραφίες όπου κοπέλες με μαγιό φορούν μπλουζάκια με πολιτικά συνθήματα. Οι ΣΔ γνωρίζουν επίσης να χειρίζονται σε εξαιρετικό βαθμό τη χαρακτηριστική εικονογραφία του Διαδικτύου, τα μιμίδια, με το ιδιαίτερο χιούμορ. Στην αφίσα του Folkfest εμφανίζεται μια αγελάδα με κράνος των Βίκινγκ να παίζει ηλεκτρική κιθάρα, ο Γκοτζίλα ξεπροβάλλει από την καμινάδα ενός παραδοσιακού σουηδικού σπιτιού και μια έκρηξη γίνεται πίσω από τον Άκεσον, ο οποίος κοιτάζει κάπου μακριά, φορώντας γυαλιά Ray-Ban. «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ευνοούν μια πιο πολωτική ρητορική, απλουστευμένη και στερούμενη αποχρώσεων», υπογραμμίζει η Γκουνίλα Άλμστρομ Πέρσον, καθηγήτρια ρητορικής στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.

Η συντηρητική ψήφος κερδίζει έδαφος στους νέους. Κάθε χρόνο, ο δημόσιος οργανισμός για τη νεολαία και την αγωγή του πολίτη διοργανώνει εικονικές εκλογές, που αποτελούν μίμηση των βουλευτικών. Παιδαγωγική άσκηση αλλά ταυτόχρονα και εκλογικό βαρόμετρο, αυτές οι «εκλογές» σε γυμνάσια και λύκεια που συμμετέχουν εθελοντικά έδειξαν μια εξέλιξη η οποία προκάλεσε έκπληξη: το 2014, τα λύκεια έδιναν την πλειοψηφία στους Σοσιαλδημοκράτες, με τους ΣΔ να συγκεντρώνουν μονάχα το 11% των ψήφων. Οκτώ χρόνια αργότερα, στις προτιμήσεις των μαθητών λυκείου κυριαρχούσαν οι Μετριοπαθείς, ενώ το 20% επέλεγε τους Σουηδούς Δημοκράτες.

«Κάθε φορά που βλέπω μια ειδοποίηση στο κινητό, μιλάει για δολοφονίες, για εγκληματικές συμμορίες, για εμπόρους ναρκωτικών, για ένα σωρό πράγματα με κακή αύρα», παρατηρεί ο εικοσάχρονος τραγουδιστής Τούσε Σίζα. «Στον περίγυρό μου, πολλοί κατηγορούν την προηγούμενη κυβέρνηση για όλα αυτά. Και θέλουν να δουν τα πράγματα να αλλάζουν»⁷. Οι συμπλοκές ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες έκαναν τη Σουηδία τη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου αυξάνονται οι επιθέσεις με πυροβόλα όπλα⁸. Σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο Πρόληψης του Εγκλήματος (Brå), πρόκειται κυρίως για νεαρούς παραβατικούς από τις «ζώνες προτεραιότητας», τις λαϊκές συνοικίες όπου ζει η πλειονότητα των μεταναστών ή των ατόμων που έχουν γεννηθεί από μετανάστες γονείς⁹, γεγονός το οποίο αυξάνει τον στιγματισμό. Οι ΣΔ υποστηρίζουν ότι θα ξανακάνουν τη Σουηδία έναν ασφαλή παράδεισο: «Θέλω να κρατήσω τη χώρα μου όπως την γνώρισα όταν ήμουν παιδί», δηλώνει η Ανέτ Νύμπεργκ, βουλευτής του κόμματος. «Θέλω να προστατέψω τους ηλικιωμένους και τα παιδιά που μεγαλώνουν»¹⁰.

Πριν από δώδεκα χρόνια, αρκετά κόμματα είχαν εκδηλώσει την επιθυμία τους να αποκλείσουν την πρόσβαση των Σουηδών Δημοκρατών στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε, όμως το 2014 και στη συνέχεια το 2018 ο πολιτικός σχηματισμός τους δεν είχε κατορθώσει να καταλάβει θέσεις ευθύνης στη Βουλή, παρόλη την εκλογική άνοδό του. Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών τούς ανοίγει διάπλατα τις θύρες του Κοινοβουλίου: εκτός από τη θέση του δεύτερου αντιπροέδρου της Βουλής, οι ΣΔ εξασφαλίζουν τέσσερις προεδρίες κοινοβουλευτικών επιτροπών (Εργασίας, Οικονομίας, Δικαιοσύνης, Εξωτερικών Υποθέσεων), καθώς και τέσσερις αντιπροεδρίες (στις επιτροπές Υποθέσεων Αστικού Δικαίου, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Άμυνας, Φορολογίας).

Προκειμένου να κατορθώσει να κυβερνήσει, ο δεξιός συνασπισμός πρέπει να περιλαμβάνει και τους ΣΔ, κάτι που το 2018 ήταν ακόμα απαράδεκτο. Οι Μετριοπαθείς αρνούνταν τότε να συνεργαστούν με αυτό το «ξενοφοβικό κόμμα» και τους «ανίκανους» βουλευτές του. Προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος και να εδραιώσουν την αξιοπιστία τους, πριν αρχίσουν την προεκλογική εκστρατεία, οι ΣΔ λείαναν τη ρητορική τους και έκαναν λίφτινγκ στην ιστοσελίδα τους. Η εμφάνισή της είναι πιο «καθαρή» και τα άρθρα που παρουσίαζαν λεπτομερώς το πρόγραμμα του κόμματος καταργήθηκαν. Οι σύνδεσμοι παραπέμπουν σε προτάσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων. Ορισμένα κεντρικά σημεία του προγράμματος έχουν απαλειφθεί, όπως ο υποχρεωτικός ιατρικός έλεγχος των νεοαφιχθέντων μεταναστών, η επανεθνικοποίηση του σχολείου και η αμφισβήτηση της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση –υποστηρίζουν ότι έχουν εγκαταλείψει από το 2019 την πρότασή τους για δημοψήφισμα εξόδου από την Ε.Ε. Αντίθετα, η ιστοσελίδα αναφέρει για πρώτη φορά τη μεταστροφή του κόμματος σε σχέση με την ένταξη στο ΝΑΤΟ, με την οποία οι Σουηδοί Δημοκράτες ήταν αντίθετοι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2010.

Περιορισμός του δικαιώματος ασύλου

Διευκρινίστηκαν επίσης ορισμένα μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να προσελκύσουν ψήφους, όπως το κλείσιμο όλων των ιδιωτικών μουσουλμανικών σχολείων. Την περασμένη άνοιξη, ο Δανοσουηδός εξτρεμιστής Ράσμους Πάλουνταν που ανήκει στο κόμμα Stram Kurs («Σκληρή Γραμμή») έκαψε αντίτυπα του Κορανίου σε αρκετές σουηδικές πόλεις. Το κάψιμο βιβλίων στην πυρά, που σε όλες τις περιπτώσεις έλαβε την άδεια της σουηδικής αστυνομίας και πλαισιώθηκε από αστυνομικές δυνάμεις, προκάλεσε την αγανάκτηση των μουσουλμάνων, μέχρι του σημείου να προκληθούν ταραχές. Σε ένα πλαίσιο ένοπλων συμπλοκών μεταξύ ομάδων, το κάψιμο αυτοκινήτων και οι συγκρούσεις με την αστυνομία σόκαραν την κοινή γνώμη. Ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, ο γραμματέας των ΣΔ Ρίκαρντ Γιόμσχοφ πολλαπλασίασε τις δηλώσεις, γράφοντας επιθετικά στο Twitter ότι «το Ισλάμ, αυτή η προσομοίωση θρησκείας, (…) δεν έχει καμία θέση στη χώρα μας». Ως βουλευτής, διέδωσε το μήνυμά του κάνοντας μια διακριτική τουρνέ σε ολόκληρη την χώρα, παράλληλα με τα ψυχαγωγικά Folkfest. Σήμερα, ο Γιόμσχοφ είναι πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιοσύνης του Κοινοβουλίου.

Η συμφωνία για τον συνασπισμό των δεξιών κομμάτων (Tidӧavtalet), που ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο, αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική των Σουηδών Δημοκρατών για τη μετανάστευση και την ασφάλεια. Το κυβερνητικό πρόγραμμα περιλαμβάνει για παράδειγμα τον περιορισμό του δικαιώματος ασύλου και την αυστηροποίηση των ποινών για τα μέλη συμμοριών. Προβλέπει επίσης την επέκταση της επιτήρησης με κάμερες και τη διευκόλυνση των κατ’ οίκον ερευνών από την αστυνομία.

Αν και οι Σουηδοί Δημοκράτες κατάφεραν να επιβάλουν τις απόψεις τους σε αυτά τα θέματα, από την άλλη πραγματοποίησαν στροφή προς τον φιλελευθερισμό. Αμέσως μόλις στήριξαν την κυβέρνηση, απάλειψαν τις κριτικές τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και ήδη αποδέχθηκαν την κατάργηση των ελεγχόμενων ενοικίων, καθώς και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ως κίνητρο στους εργοδότες για προσλήψεις –παρόλο που ως αντιπολίτευση απέρριπταν όλα αυτά τα μέτρα. Επίσης, εγκατέλειψαν την πρόταση για φορολόγηση των υπερκερδών των ιδιωτικών επιχειρήσεων που συνάπτουν συμβάσεις με το Δημόσιο. Απ’ ό,τι φαίνεται, από τις υποσχέσεις τους για επιστροφή στο σουηδικό κράτος πρόνοιας της παλιάς εποχής, η μόνη που εξακολουθεί να ισχύει είναι η εμμονή στην εθνική ταυτότητα.

---

1. Jenny Andersson, När framtiden redan hänt?: socialdemokratin och folkhemsnostalgin, Ordfront, Στοκχόλμη, 2009.
2. Alva Myrdal και Gunnar Myrdal, Kris i befolkningsfrågan, Bonnier, Στοκχόλμη, 1934.
3. David Naylor, «How the Sami were affected by research in “racial biology”», Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, 10 Δεκεμβρίου 2021, www.uu.se.
4. Ο νόμος για την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης χρονολογείται μόλις από το 1952. Ο χωρισμός κράτους και σουηδικής προτεσταντικής λουθηρανικής Εκκλησίας χρονολογείται από το 2000.
5. Maija Runcis, Steriliseringar i folkhemmet, Ordfront, 1998.
6. «Sverigedemokraterna byter partisymbol», δελτίο Τύπου των ΣΔ, 26 Μαΐου 2006.
7. «Unga kulturskapare om valresultatet: “Det har blivit töntigt att vara sosse”», «Dagens Nyheter», Στοκχόλμη, 30 Σεπτεμβρίου 2022.
8. «Dödligt skjutvapenvåld i Sverige och andra europeiska länder: en jämförande studie av nivåer, trender och våldsmetoder», Σουηδικό Εθνικό Συμβούλιο Πρόληψης του Εγκλήματος, Στοκχόλμη, 2021.
9. «Tydliga skillnader bland unga i särskilt utsatta områden», Εθνικό Γραφείο Στατιστικής, με στοιχεία της 19^ης Οκτωβρίου 2022.
10. «SD-väljare: Därför röstar vi på Sverigedemokraterna», «Expressen», Στοκχόλμη, 2021.

Διαβάστε περισσότερα

Πώς ο εθισμός στην οθόνη αλλοιώνει τη σκέψη των παιδιών

 

Γράφει ο Απόστολος Λακασάς

Διαστάσεις πανδηµίας λαμβάνει η έκθεση των παιδιών στις οθόνες των κινητών και των τάμπλετ από πολύ μικρή, ακόμη και τη βρεφική ηλικία. Παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι αρχίζουν ήδη να διαπιστώνουν τις μαθησιακές δυσκολίες που προκαλεί η ψηφιακή ζωή των παιδιών: Εχουν εθιστεί στο διαρκές και έντονο ερέθισμα που δίνουν οι συσκευές, είναι πια πολύ πιο δύσκολο να συγκεντρωθούν σε κάτι άλλο. Ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουν έχει αλλάξει, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία, και όταν δεν είναι «συνδεδεμένοι» παραπονιούνται πως βαριούνται.

Οι ειδικοί κάνουν λόγο στην «Κ» για απώλεια ελέγχου και εφιστούν την προσοχή όλων, και κυρίως των γονιών, για την αρνητική επίδραση των τάμπλετ και των κινητών τηλεφώνων στην ανάπτυξη των παιδιών. Οι πρώτες επιπτώσεις φαίνονται στο δημοτικό σχολείο, ωστόσο στο γυμνάσιο τα προβλήματα εντείνονται. «Είναι οι συνέπειες όταν η οθόνη κάνει babysitting…» ανέφερε στην «Κ» η καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, Μαρίνα Τσολιά.

«Είναι το μόνιμο παράπονο των γονιών. Τα παιδιά δεν διαβάζουν στο σπίτι βιβλία, γιατί είναι συνεχώς μπροστά σε ένα τάμπλετ. Αυτό τα κουράζει, τους αποσπά την προσοχή και δεν εξασκούνται –δεν τους γίνεται συνήθεια– να δίνουν χρόνο σε ένα βιβλίο, που θέλει εστίαση. Στην τάξη είναι νευρικά. Να σας πω πως όταν στις εκθέσεις γράφουν για τη σχέση με τους φίλους τους, μιλούν για τις συνομιλίες τους μέσα από ψηφιακά δίκτυα και πλατφόρμες και όχι π.χ. στο πάρκο ή σε μια βόλτα», παρατηρεί στην «Κ» ο Λάμπρος Γιαννούχος, δάσκαλος σε σχολείο της Χαλκίδας. Αυτή η κατάσταση δυσκολεύει και τη διδασκαλία στην τάξη ενώ οδηγεί και σε αναγκαία αλλαγή των διδακτικών μεθόδων. «Εχω δει η οθόνη να κουράζει ιδιαίτερα τους μαθητές, και να τους δυσκολεύει στο διάβασμα. Αυτό επηρεάζει και τον τρόπο που μελετούν τα μαθήματα», τονίζει.

Ηδη από δύο (!) χρόνων πολλά παιδιά «παίζουν» με το τάμπλετ των γονιών τους ή διαθέτουν τα ίδια τάμπλετ ή κινητό τηλέφωνο. Ωστόσο, η χρήση των συσκευών αυτών «μονιμοποιείται» από το δημοτικό σχολείο. Ερευνα από την αρμόδια Μονάδα του Νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία – Αγλαΐα Κυριακού έχει δείξει ότι το 78% των παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών χρησιμοποιεί το Ιντερνετ, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει στο 90% στην ηλικιακή ομάδα 10-12 ετών.

Το… ψαλίδι

«Οι γονείς παραπονιούνται ότι τα παιδιά περνούν πολλές ώρες το απόγευμα μπροστά σε μία οθόνη ή και ότι αρχίζουν να παίζουν παιχνίδια νωρίς το πρωί πριν έλθουν στο σχολείο. Αυτό επηρεάζει την αντίληψή τους, τον τρόπο που λειτουργούν, που μεγαλώνουν. Για παράδειγμα, έχω διαπιστώσει πως τα παιδιά τα τελευταία χρόνια διαθέτουν λιγότερες απτικές ικανότητες, δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν χρήση εργαλείων όπως π.χ. ένα ψαλίδι στα εικαστικά, να κάνουν λεπτές κινήσεις. Επίσης, την τελευταία δεκαετία έχει παρατηρηθεί ότι η απόδοση των μαθητών μειώνεται σταθερά. Και αυτό εντοπίζεται στη μαθηματικολογική σκέψη, στην κατανόηση κειμένων και στο διάβασμα», προσθέτει ο Αλέξανδρος Κουπατσιάρης, δάσκαλος στη Σητεία και γονιός ενός τετράχρονου αγοριού.

«Τα παιχνίδια στους υπολογιστές είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να δημιουργούν εξάρτηση στον χρήστη τους. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι πως παρέχουν άμεση ανταμοιβή, όπως π.χ. η ντοπαμίνη, και επηρεάζουν τα κέντρα του εγκεφάλου».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«Τα παιδιά σπαταλούν τον χρόνο στο τάμπλετ, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία, αποσπώνται συχνά από αυτό που κάνουν, αποξενώνονται, δεν παίζουν πια έξω από το σπίτι, δεν κινούνται, δεν κάνουν βόλτες. Είναι συνεχώς μπροστά σε μια οθόνη, δημιουργούν μία πλαστή πραγματικότητα και μέσω αυτής ερμηνεύουν τον κόσμο», προσθέτει ο κ. Κουπατσιάρης.

«Οι άνθρωποι σκέφτονται ότι τα τάμπλετ είναι ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αλλά δεν είναι. Κάναμε μία έρευνα για τον χρόνο που ένα βρέφος 18 έως 24 μηνών πρέπει να σπαταλά με τα αγαπημένα του παιχνίδια – ένα βιβλίο, έναν κύβο, ένα αυτοκινητάκι, μία κούκλα. Είναι κατά μέσο όρο 20 λεπτά. Εντούτοις τα παιδιά σπαταλούν στο τάμπλετ πολύ περισσότερο χρόνο. Αυτό μόνο μας λέει ότι πρόκειται για μία θεμελιωδώς διαφορετική εμπειρία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο βέβαια, μπορεί η χρήση των συσκευών αυτών να καταλήξει ψυχαναγκαστική, παθολογική και εθιστική. Και ο χρόνος μπροστά στη συσκευή αντικαθιστά άλλες σημαντικές δραστηριότητες για την ανάπτυξη του παιδιού, όπως το διάβασμα, η άσκηση, το παιχνίδι, οι ανθρώπινες συναναστροφές», παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ» για το θέμα, ο Δημήτρης Χρηστάκης, καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και διευθυντής του Κέντρου για την Παιδική Υγεία, Συμπεριφορά και Ανάπτυξη στο νοσοκομείο Παίδων του Σιάτλ. Η συμβουλή του είναι τα παιδιά να μην κάνουν χρήση οθονών πριν να συμπληρώσουν τους 18 μήνες και κατόπιν με την επίβλεψη των γονιών.

Οι χρόνοι χρήσης

«Τα παιχνίδια στους υπολογιστές είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να δημιουργούν εξάρτηση στον χρήστη τους. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι πως παρέχουν άμεση ανταμοιβή, όπως π.χ. η ντοπαμίνη, και επηρεάζουν τα κέντρα του εγκεφάλου», παρατηρεί στην «Κ» η Ιλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία έχει ορίσει τους χρόνους χρήσης μιας συσκευής από ένα βρέφος και ένα νήπιο. Τους πρώτους 18 μήνες δεν πρέπει καθόλου να εκτίθεται σε οθόνη (στις οθόνες περιλαμβάνεται, εκτός από υπολογιστή και τηλέφωνο και η τηλεόραση). Κατόπιν, από 18 έως 24 μηνών μπορεί να κάνει χρήση οθόνης το πολύ 30 λεπτά την ημέρα, πάντα με την επιτήρηση του γονιού και παρακολουθώντας συγκεκριμένα προγράμματα. Από τα 2 έως τα 5 του χρόνια, το νήπιο μπορεί να απασχοληθεί σε μία οθόνη έως μία ώρα, και μετά τα 5 έτη ο χρόνος μπροστά σε μία οθόνη αυξάνεται σε μιάμιση ώρα την ημέρα και από δύο ώρες το Σάββατο και την Κυριακή.

Τηρούνται τα όρια από τους γονείς; «Χρησιμοποιούν το τάμπλετ των γονιών τους και δεν είναι εύκολο να τεθούν όρια. Διεθνής μελέτη έχει δείξει ότι το 30% των παιδιών εκτίθεται στην οθόνη πριν από τα δύο τους χρόνια, και το 60% πριν από τα 5 τους χρόνια. Να σημειώσω ότι η τεχνολογία αποτελεί εκπαιδευτικό εργαλείο αλλά δεν έχει θετικά αποτελέσματα πριν από τα 5 χρόνια», λέει η κ. Θεοτοκά, προσθέτοντας πως το τάμπλετ σαφώς επηρεάζει το παιδί, ακόμη κι αν το χρησιμοποιήσει για να διαβάσει ένα κείμενο ή ένα βιβλίο. «Στο τάμπλετ τα μάτια γίνονται πιο ξηρά και ο εγκέφαλος μαθαίνει λιγότερο. Ο οπτικός και ο γνωστικός έλεγχος εξελίσσεται καλύτερα όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο στο χέρι παρά στο τάμπλετ».

Η κατάχρηση, φυσικά, έχει αρνητικές επιπτώσεις στις νοητικές λειτουργίες του οργανισμού που είναι η σκέψη, η προσοχή, η ρύθμιση του συναισθήματος, η συγκέντρωση. Μάλιστα, ο κ. Χρηστάκης παρουσιάζει τη διάσταση του θέματος τονίζοντας ότι «με δεδομένο ότι τα τάμπλετ έχουν μπει στη ζωή μας περίπου εδώ και μία δεκαετία, δεν έχουμε καν συνειδητοποιήσει πλήρως τις επιπτώσεις τους».

Οταν το κινητό τηλέφωνο είναι δίπλα στο βιβλίο

Από τα τέλη του Δημοτικού και σίγουρα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, το κινητό τηλέφωνο αρχίζει να γίνεται βαριά εξάρτηση! Οι καθηγητές του Γυμνασίου παρατηρούν όλο και περισσότερο στους μαθητές διάσπαση της προσοχής, άγχος, υπερκινητικότητα κατά τη διάρκεια του μαθήματος. «Η κατάχρηση της οθόνης τα έχει αποξενώσει λειτουργικά από τη μελέτη ενός τυπωμένου βιβλίου», λέει στην «Κ» καθηγητής σε Γυμνάσιο της Αθήνας. Με δεδομένη τη χρήση από τα παιδιά των συσκευών οθόνης εδώ και μία δεκαετία, είναι πλέον καιρός να μελετηθούν οι επιπτώσεις τους στη μαθησιακή λειτουργία. Ηδη ο ΟΟΣΑ στον επόμενο διαγωνισμό PISA το 2025, εκτός από τις δεξιότητες των 15χρονων στην κατανόηση κειμένου, τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά, θα αξιολογήσει και την ικανότητα των εφήβων να μαθαίνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο. Μάλιστα, ο ΟΟΣΑ ρωτά εάν η αύξηση της χρήσης των ψηφιακών μέσων απομακρύνει τους μαθητές από τα τυπωμένα βιβλία. «Σαφώς η χρήση ψηφιακών μέσων έχει επηρεάσει τον τρόπο ανάγνωσης βιβλίων, τόσο σχολικών όσο και λογοτεχνικών», παρατηρεί στην «Κ» η Μαρία Τσολιά, καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και διευθύντρια Παιδιατρικής Κλινικής στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού. «Είναι μονόδρομος η χρήση των οθονών. Αλλά ο κίνδυνος στην εφηβική ηλικία μεγαλώνει, διότι εκτός από τις επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού, πρέπει να υπάρχει έλεγχος σε τι είδους υλικό εκτίθενται στο Διαδίκτυο. Εχουμε σε αυξανόμενη συχνότητα περιστατικά παιδιών που ξενυχτούν, που πέφτει η απόδοσή τους στο σχολείο και επιβραδύνεται η ανάπτυξή τους, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανάπτυξη της γλώσσας, της γνωσιακής λειτουργίας και έλλειμμα στη συναισθηματική τους ωρίμανση», παρατηρεί, προσθέτοντας τους κινδύνους για παχυσαρκία και μυοσκελετικά προβλήματα.

«Διαβάζοντας ένας έφηβος έχοντας στο πλάι του το κινητό, κουράζεται πάρα πολύ. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για έντονες παράλληλες εργασίες. Τις διεκπεραιώνει με μεγάλο κόστος».

Στρεσογόνο δίπολο

«Οταν ο έφηβος διαβάζει και έχει δίπλα του ένα κινητό τηλέφωνο κουράζεται πάρα πολύ. Είναι στην ηλικία που οι νοητικές του λειτουργίες είναι πολύ ισχυρές και αυτό το δίπολο τον στρεσάρει. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένος για έντονες παράλληλες εργασίες. Τις διεκπεραιώνει αλλά αυτό έχει ένα κόστος. Σε μελέτες έχει βρεθεί ότι μια πνευματική εργασία μπορεί να καθυστερήσει έως και 400% όταν διακόπτεται από δραστηριότητα κάποιας οθόνης που βρίσκεται δίπλα. Μάλιστα επηρεάζεται ακόμη και όταν ο έφηβος αποφασίσει να αγνοήσει το κινητό του τηλέφωνο. Και αυτό γιατί το έχει στο μυαλό του και αυτό επηρεάζει την εστιασμένη προσοχή του», παρατηρεί στην «Κ» η Ιλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Στην ηλικία των 15 ίσως πια είναι αργά για να βάλουν οι γονείς τα όρια.

«Μπορεί και πάνω από πέντε ώρες την ημέρα…»

Oσο κι αν γίνεται προσπάθεια για μέτρο στη χρήση τάμπλετ ή κινητού τηλεφώνου, η πειθαρχία δεν είναι εύκολη. Ακόμη κι αν οι γονείς θέλουν να την επιβάλλουν, τα παιδιά παρασύρονται από τους φίλους τους. «Στις διακοπές μπορεί να ξεπεράσω τις πέντε ώρες την ημέρα στο κινητό τηλέφωνο. Οταν έχω σχολείο, υπολογίζω ότι ασχολούμαι γύρω στις 4 με 5 ώρες», παραδέχεται στην «Κ» ο 14χρονος Βασίλης, μαθητής στην Γ΄ Γυμνασίου. Πρώτη φορά απέκτησε τάμπλετ στα πρώτα χρόνια του δημοτικού σχολείου, το οποίο άλλαξε μία φορά. Στην ΣΤ΄ Δημοτικού πήρε το smart του. «Νιώθω κουρασμένος αρκετές φορές όταν χρησιμοποιώ το κινητό τηλέφωνο. Αλλά οι φίλοι έχουν τηλέφωνο και επικοινωνούμε, οπότε είναι δύσκολο να το αφήνω», παρατηρεί.

Οπως αναφέρουν οι γιατροί, ακόμη κι αν μειωθούν οι ώρες χρήσης μιας συσκευής οθόνης, το παιδί έχει μάθει να κάνει πολλές λειτουργίες μέσα από την οθόνη, όπως ας πούμε να μελετά και να διασκεδάζει. Δεν του είναι οικείοι, έχουν «εξασθενήσει» οι άλλοι τρόποι χαλάρωσης. Για να συμβεί αυτό μετράει η ηλικία του παιδιού όταν απέκτησε την πρώτη του συσκευή και η χρήση που έκανε.

«Νίωθω κουρασμένος αρκετές φορές όταν το χρησιμοποιώ. Αλλά οι φίλοι μου έχουν τηλέφωνο και επικοινωνούμε, οπότε είναι δύσκολο να το αφήνω».

Από ένα τάμπλετ πήραν δώρο για τις γιορτές των Χριστουγέννων ο 11χρονος Γιώργος και ο 10χρονος Σταύρος, αδέλφια από την Αθήνα. Ο πρώτος είχε ήδη αλλά «δεν ήταν καλό, είχε παλιώσει», όπως λέει στην «Κ», ο δεύτερος είχε μόνο ένα κινητό τηλέφωνο αφής. Και οι δύο δεν θυμούνται σε ποια ηλικία είχαν την πρώτη επαφή με κάποια συσκευή με οθόνη. «Στο τάμπλετ παίζω παιχνίδια και βλέπω βίντεο. Δεν νομίζω πως κάνω μεγάλη χρήση, για παράδειγμα δεν ξυπνώ το πρωί να παίξω πριν το σχολείο», λέει ο Γιώργος, που παραδέχεται όμως ότι «κάποιες φορές κουράζομαι, τσούζουν τα μάτια μου». Οι πρώτες ημέρες του Σταύρου με το τάμπλετ ήταν αργίες, οπότε ας θεωρηθεί λογικό ότι πέρασε πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη του. «Οταν είχα μόνο το κινητό τηλέφωνο αφής, έπαιζα μόνο παιχνίδια. Βαριέμαι να γράφω μηνύματα, ούτε έκανα κλήσεις. Οι περισσότεροι συμμαθητές έχουν και τάμπλετ και κινητό τηλέφωνο. Εγώ στο κινητό δεν έχω εφαρμογές για να μιλάω με συμμαθητές μου», εξηγεί.

Οι γονείς των δύο αγοριών δηλώνουν ότι ελέγχουν τη χρήση του τάμπλετ από τα παιδιά, ωστόσο, όπως παραδέχονται, μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων άφησαν τα παιδιά να χαρούν τα δώρα τους. «Είναι γεγονός πως ανησυχούμε για τυχόν κατάχρηση. Το βλέπουμε στα παιδιά πολλών φίλων μας, είναι ανησυχητικό και δυστυχώς είναι… κολλητικό γιατί το ένα παιδί επηρεάζει το άλλο. Οταν αρχίσουν τα μαθήματα θα περιοριστεί το τάμπλετ. Αλλωστε, τα απογεύματα έχουν δραστηριότητες», παρατηρεί στην «Κ» η μητέρα τους.

Οι αριθμοί

Εως και 400% μπορεί να καθυστερήσει μια πνευματική εργασία όταν κάποια οθόνη βρίσκεται δίπλα
78% των παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών χρησιμοποιούν το Ίντερνετ
30% των παιδιών εκτίθενται στην οθόνη πριν από τα δύο τους χρόνια και το 60% πριν από τα 5
Πριν από τους 18 μήνες, δεν πρέπει τα βρέφη να εκτίθενται σε οθόνη σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία
70% των Ελλήνων 15χρονων δηλώνουν ότι το διάβασμα δεν συγκαταλέγεται στις αγαπημένες τους συνήθειες, σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ

Πόση ώρα μπορούν να συγκεντρωθούν τα παιδιά

Έως 2 ετών: 4 – 6 λεπτά
Έως 4 ετών: 8 – 12 λεπτά
Έως 8 ετών: 15 – 25 λεπτά 
Έως 10 ετών: 20 – 30 λεπτά 
Έως 15 ετών: 25 – 35 λεπτά
Έως 18 ετών: 32 – 48 λεπτά 

Αρθρο της Χρ. Σοφιανοπούλου στην «Κ»: Πού πήγε η Αννα Φρανκ

Πού πήγε η Αννα Φρανκ

Της Χρύσας Σοφιανοπούλου

Μία από τις ωραίες ταινίες του 2021 είναι το animation του γνωστού Ισραηλινού σκηνοθέτη Αρι Φόλμαν με τίτλο Where is Anne Frank. Ο σκηνοθέτης είχε αναφέρει σε συνέντευξή του: «Σκέφτηκα ότι τα παιδιά μου δεν πρόκειται ποτέ να διαβάσουν το ημερολόγιο. Αν η Αννα Φρανκ ήταν παιχνίδι στον υπολογιστή θα το είχαν ήδη παίξει. Αλλά δεν θα διάβαζαν 360 σελίδες. […] Βλέποντας την ταινία ίσως πάνε και στο αληθινό ημερολόγιο της Αννας Φρανκ και ανακαλύψουν πόσο σπουδαίο είναι».

Aνεξάρτητα από την εξέλιξη του Διαδικτύου και την ενασχόληση με την τεχνολογία, η ευχαρίστηση του διαβάσματος ή, πιο σωστά, το διάβασμα για ευχαρίστηση απασχολεί τις διεθνείς εκπαιδευτικές έρευνες εδώ και χρόνια. Οταν οι μαθητές εμπλέκονται ενεργά με το διάβασμα δίνουν στον εαυτό τους ευκαιρίες μάθησης που ισοδυναμούν με αρκετά χρόνια εκπαίδευσης. Το διάβασμα για ευχαρίστηση μπορεί να είναι τόσο ουσιαστικό που να αντισταθμίσει το χαμηλό κοινωνικο-μορφωτικο-οικονομικό επίπεδο. Στην έρευνα PISA αναδεικνύεται ότι, σχεδόν σε όλες τις χώρες, υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ της εμπλοκής με το διάβασμα και της σχολικής επίδοσης. Καταγράφεται επίσης, σε άλλη έρευνα του ΟΟΣΑ, ισχυρή σύνδεση μεταξύ των πρακτικών ανάγνωσης, των κινήτρων και της εξέλιξης και κατάρτισης των ενηλίκων. Η ικανότητα στην ανάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για να αντιλαμβάνεται κανείς τον κόσμο που ζει και να συνεχίσει να μαθαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Στην ίδια έρευνα καταγράφεται ότι οι περισσότεροι Ελληνες δεκαπεντάχρονοι μαθητές (70%) δηλώνουν ότι το διάβασμα δεν αποτελεί μία από τις αγαπημένες τους συνήθειες. Επίσης, για το 60% από αυτούς η συζήτηση με άλλους για βιβλία δεν αποτελεί ενδιαφέρον θέμα και μόνο το 8% θα ενθουσιαζόταν αν κάποιος τους χάριζε ένα βιβλίο. Παρατηρείται ακόμη, μεταξύ των μαθητών πολλών χωρών, σταδιακά σαφής μείωση της ανάγνωσης για ευχαρίστηση.

Να αξιοποιηθεί η τεχνολογία με τρόπο που να δώσει κίνητρο στους μαθητές να ανακαλύψουν τη γνώση και να χτίσουν την καινούργια.

Αντικείμενο προβληµατισµού και συζήτησης είναι και οι δεξιότητες στην εποχή της εικόνας και των νέων μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας. Επισημαίνεται, από τους εκπροσώπους όλων των χωρών στις εκπαιδευτικές έρευνες, η ανάγκη που έχουν οι νέοι να μπορούν να παρακολουθούν και να ρυθμίζουν γνωστικές διαδικασίες και συναισθηματικές καταστάσεις μέσα από εικονικά περιβάλλοντα. Η εκμάθηση μέσω των νέων μέσων παρέχει μια συναρπαστική πρόκληση τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς. Ο πολιτισμός της οθόνης, λοιπόν. Δεν βλέπουμε όμως όλοι τα ίδια πράγματα όταν κοιτάζουμε εικόνες. Η αντίληψη αυτή επηρεάζεται από παράγοντες όπως το φύλο, το επάγγελμα, η ηλικία, οι αξίες, τα κίνητρα, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η κοινωνικο-οικονομική θέση, η εκπαίδευση ή οι συναισθηματικές καταστάσεις. Ομως και αυτή η δεξιότητα καλλιεργείται. Ο Αμερικανός φιλόσοφος Don Idhe έχει γράψει σχετικά ότι «με την τεχνολογία θα μπορούσε να συνδεθεί ολόκληρο το πλαίσιο των ενδιαφερόντων μας από την επιστημολογία μέχρι την αισθητική και την ηθική».

Οταν διαβάσαμε, στο «Κ» πριν από λίγες μέρες, ότι τρία παιδιά, 11, 13 και 15 ετών, μετρούν τις ικανότητες του πιο εξελιγμένου μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης για τη δημιουργία κειμένων, γιατί το σκεφτόμαστε ακόμη; Οταν το BookTok –η ομάδα που σχετίζεται με τη λογοτεχνία στο TikTok, το πιο νεανικό κοινωνικό δίκτυο– φαίνεται, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ενωσης Εκδοτών του Ηνωμένου Βασιλείου, να είναι το νέο διαδικτυακό φαινόμενο, τι περιμένουμε; Το 59% των ατόμων ηλικίας 16-25 ετών που συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσε πως τα ολιγόλεπτα βίντεο του BookTok τους βοήθησαν «να ανακαλύψουν το πάθος τους για την ανάγνωση και τους οδήγησαν να επισκεφθούν κάποιο βιβλιοπωλείο. Αξιοποίηση της τεχνολογίας, λοιπόν, με τρόπο που θα δώσει κίνητρο στους μαθητές να ανακαλύψουν τη γνώση και να χτίσουν την καινούργια. Ναι, μέσα από την οθόνη, με το tablet και το κινητό στο σχολείο. Να καλλιεργήσουμε την παραγωγική χρήση των ψηφιακών εργαλείων. Να δούμε ως ευκαιρία την εξοικείωσή τους με τις ηλεκτρονικές συσκευές για να πλησιάσουν και να βυθιστούν στην ανάγνωση. Ναι, να διαβάσουν λογοτεχνικά κείμενα μέσα από το tablet και ας μην έχει τη μυρωδιά του χαρτιού και την αίσθηση της αφής, δεν πειράζει. Το μήνυμα, οι εικόνες, οι ιδέες του Ντίκενς, του Ουγκό, του Καζαντζάκη, του Σαμαράκη, του Σάλιντζερ, του Θερβάντες, του Οργουελ και του Καμύ θα είναι πάντα εκεί και μέσα στο tablet. Να πώς ανοίγουν οι ορίζοντες, πώς η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να επαναπροσδιορίσει πνευματικά την ανθρώπινη ζωή. Κάπως έτσι, όπως προσέγγισε ο Αρι Φόλμαν την Αννα Φρανκ και ίσως –για τους εραστές του εντύπου– μετά την ψηφιακή ανάγνωση οδηγηθούν και στα ράφια της βιβλιοθήκης.

* Η κ. Χρύσα Σοφιανοπούλου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια ανάλυσης της εκπαιδευτικής επίδοσης και της πληροφορικής κατάρτισης, εθνική συντονίστρια PISA.

Διαβάστε περισσότερα

Χρ. Ζαραλίκος: Ήταν εξορία ο Κοκός; Έχει βογκήξει η Μακρόνησος από βασιλείς και δούκες…

 

Σε αυτό το επεισόδιο ο Χριστόφορος Ζαραλίκος πενθεί.

Για τα κανάλια των εφοπλιστών, που νιώθουν δικό τους άνθρωπο τον έκπτωτο, και κατάφεραν να μας “πρήξουν τα μέζεα” για τον εκλιπόντα. Για την κηδεία του, όπου ήταν τρεις και ο Κοκός, λιγότεροι από όσους μαζεύονται σε κωμοπόλεις για τον νικητή του Survivor. Για όσα πέρασε ο Κωνσταντίνος, που τα έξυνε 83 χρόνια. Για το Τατόι, που είναι κυριολεκτικά καμένη γη, εδώ και δυο χρόνια -και ποιος καναλάρχης θα το πάρει τώρα… Για τους χίλιους αστυνομικούς, που ήταν λογικό να μαζευτούν με τόσους γαλαζοαίματους μακρυχέρηδες να κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Μα πάνω από όλα, για τους εργάτες της καθαριότητας, που πέφτουν στο πεδίο της βιοπάλης, και τους έχει μια συμβουλή. Να πάψουν μαζεύουν τα σκουπίδια από τις περιοχές όπου κατοικούν τα σκουπίδια της ιστορίας, γαλαζοαίματα και μη…

Τα υπόλοιπα στο βίντεο που ακολουθεί.

Διαβάστε περισσότερα

Μοντεσκιέ: Ένας «νεωτεριστής» του Διαφωτισμού

 

Οι φιλελεύθερες ιδέες του Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά, βαρόνου της Μπερντ και του Μοντεσκιέ, ευρύτερα γνωστός ως Μοντεσκιέ, επηρέασαν την σύγχρονη πολιτική και κοινωνική οργάνωση. Πολλές ιδέες του, που περιέχονται στο σπουδαιότερο του έργο του "Tο πνεύμα των νόμων" (De l' esprit des lois), χρησιμοποιήθηκαν αργότερα στη σύνταξη του γαλλικού συντάγματος κατά την Γαλλική Επανάσταση όπως επίσης και στο αμερικανικό σύνταγμα. Πρόκειται κυρίως για τις θέσεις του περί διαχωρισμού των εξουσιών. 

Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1689 στο Μπερντ (Château de la Brède ) κοντά στο Μπορντό. O Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας έζησε και έδρασε στην ακμάζουσα περίοδο του Διαφωτισμού. Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, ο Μοντεσκιέ σπούδασε νομικά και συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή όταν εξελέγη το 1714 στο τοπικό κοινοβούλιο του Μπορντό. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και το 1721 δημοσίευσε τα «Περσικά Γράμματα» (Letters Persanes), μια σάτιρα της γαλλικής κοινωνίας της εποχής.

Το 1728 εκλέγεται στη Γαλλική Ακαδημία και ξεκινά μια σειρά ταξιδιών σε πολλές χώρες κατά τα οποία μελετά τα έθιμα των λαών τους. Το 1734 δημοσιεύονται οι «Σκέψεις για τα αίτια της ακμής και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» (που συμπεριλαμβάνει την βυζαντινή περίοδο). Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ο Μοντεσκιέ ήταν ανάμεσα στους διανοητές του 18ου αιώνα που εισήγαγαν τον όρο "Βυζαντινή Αυτοκρατορία" για το ανατολικό ρωμαϊκό κράτος.

Με τον όρο αυτό ήθελε να διαχωρίσει τον υψηλό (αρχαίο) ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό από τους αιώνες της παρακμής του Μεσαίωνα. Με τον προσδιορισμό "βυζαντινός" επιθυμούσε να δηλώσει τη δολιότητα, υποκρισία, θρησκοληψία και διαφθορά του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, το οποίο επεβλήθη από ρωμαίους στρατηγούς στους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας με ιδεολογική επικάλυψη τη χριστιανική θρησκεία.

 

Στο έργο "Σκέψεις για τα αίτια της ακμής και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας" και στο "Πνεύμα των Νόμων", ο Μοντεσκιέ θα δώσει μια "νεωτεριστική" σκοπιά στη φιλοσοφία της ιστορίας. Ουσιαστικά ελαχιστοποιεί την επιρροή των ατόμων και των συγκεκριμένων γεγονότων στην εξέλιξή της. Εντάσσει, δηλαδή, τα επιμέρους γεγονότα σε ευρύτερες αλλαγές και πλαίσια τα οποία ερμηνεύει ως αναγκαίες σχέσεις που πηγάζουν από τη φύση των ηθών, των συμπεριφορών ή των θεσμών μιας κοινωνίας. Πρόκειται για τομή στην ερμηνεία των κοινωνικών φαινομένων αφού ουσιαστικά προετοιμάζει την χεγκελιανή ανάλυση της Ιστορίας ως πεδίου αλληλοσχετίσεων.

Το διασημότερο έργο του εκδίδεται το 1748 μετά από τριάντα χρόνια συγγραφής. Είναι «Το πνεύμα των νόμων», όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το ογκωδέστερο έργο του, που αποτελείται από 26 βιβλία χωρισμένα σε τρία μέρη. Ο Μοντεσκιέ στο «Πνεύμα των νόμων» αναλύει τους νόμους της εποχής του και των προηγούμενων εποχών και περιγράφει τύπους πολιτευμάτων, τη δημοκρατία, τη μοναρχία και το δεσποτισμό. Μέσα από τη μελέτη των νόμων επιχείρησε να αναδείξει τις θεμελιώδεις αρχές των διαφόρων πολιτικών θεσμών θεωρώντας τους ως απλές αναφορές της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ο Μοντεσκιέ πίστευε ότι η κατάχρηση της εξουσίας είναι μια φυσική ανθρώπινη ροπή και πως κάθε κράτος τείνει να εκφυλιστεί σε δεσποτικό. Παρόλο που υποστήριζε ως καλύτερη εξουσία αυτή που θα ήταν εκλεγμένη από το λαό, πίστευε ότι για να πετύχει θα έπρεπε να μετριαστεί το μέγεθος της δύναμης του λαού. Υποστήριζε δηλαδή ένα είδος αριστοκρατίας με πολλά όμως φιλελεύθερα χαρακτηριστικά. Τάχθηκε υπέρ του συνταγματισμού, του διαχωρισμού των εξουσιών, της κατάργησης της δουλείας, της προστασίας των ατομικών ελευθεριών και της ιδέα ότι οι πολιτικοί και νομικοί θεσμοί πρέπει να αντικατοπτρίζουν τον κοινωνικό και γεωγραφικό χαρακτήρα καθεμίας κοινότητας ξεχωριστά.

Ο Μοντεσκιέ πέθανε το 1755 από υψηλό πυρετό και έχοντας ήδη χάσει το φως του. Ετάφη στο Παρίσι στην εκκλησία Saint Sulpice, αφήνοντας πίσω του μεγάλο αριθμό έργων λογοτεχνικών, φιλοσοφικών και πολιτικών.

Διαβάστε περισσότερα

Αύριο (18/1) η κηδεία του “προδομένου” από την καρδιά του Βασίλη Ράπτη

 

Αύριο Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2ο23, στις 2 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμωνος Μεσολογγίου, θα γίνει η κηδεία του Βασίλη Ράπτη, που “έφυγε¨ αδόκητα από τη ζωή χθες.

Η θλιβερή είδηση έχει σκορπίσει απέραντη θλίψη στο Μεσολόγγι αφού ο Βασίλης ήταν κάτι παραπάνω από αγαπητός και είχε έντονη κοινωνική δραστηριότητα.

 

Διαβάστε περισσότερα