Poutanique τεχνη, εσυ τα φταις ολα!

Να είναι τέχνη; Επάγγελμα ή μήπως ματαιοδοξία;

Ο μουσικός του πεζοδρόμου!!

Ξαφνικά την καλοκαιρινή ηρεμία στο μικρό μας Μεσολόγγι σκέπασε μια γλυκιά μελωδία που έρχονταν από το βάθος του πεζοδρόμου. Όσο πλησίαζε.....

Να πως γινεται το Μεσολογγι προορισμος!

αι θα αξιοποιηθεί. Ακούγονται διάφορες ιδέες και έχουν συσταθεί αρκετές ομάδες πολιτών που προτείνουν υλοποιήσιμες και μη ιδέες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος και έμμεσα να επωφεληθούμε όλοι.....

Ποσα κτηρια ρημαζουν στο Μεσολογγι;

Ένα από τα θέματα του δημοτικού συμβούλιου στις 27/ 11 είναι η «Εκμίσθωση χώρου για κάλυψη στεγαστικών αναγκών του Δήμου». Οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι πως μετά από τόσα χρόνια και πώς μετά από τόσο κονδύλια έχουμε φτάσει ....

Μεσολόγγι - αδέσποτα ώρα μηδέν.

Αδέσποτα, ένα ευαίσθητο θέμα για όσους είναι πραγματικά φιλόζωοι* και με τις δυο έννοιες της λέξης. Ας αρχίσουμε να μιλάμε για τις αβοήθητες ψυχές που ξαφνικά βρεθήκαν απροστάτευτες στον δρόμο όχι από το τέλος δηλαδή από τα αποτελέσματα που βλέπουμε...

Facebook, φωτογραφιες με σουφρωμενα χειλη...

Κάλος ή κακός αγαπητοί φίλοι διανύουμε μια εποχή που θέλει τους περισσότερους άμεσα εξαρτημένους από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωση τύπου face book. Έρχεται λοιπόν το Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

31 Μαρ 2020

Η κυβέρνηση απαλλάσσει καναλάρχες από δόση 21 εκ ευρω για τις άδειες

Την εξαίρεση των ιδιοκτητών καναλιών από την υποχρέωση καταβολής της ετήσιας δόσης ύψους 3,5 εκατ. ευρώ για τις τηλεοπτικές άδειες ανακοίνωσε η κυβέρνηση μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία εκδόθηκε τη Δευτέρα.
https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2020/14/313969-mikrofono.jpg
«Η πρώτη δόση καταβάλλεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την ανακήρυξη του υπερθεματιστή σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4339/2015, καθεμία δε από τις επόμενες δόσεις καταβάλλεται μέχρι τις 15 Οκτωβρίου κάθε ημερολογιακού έτους, εξαιρουμένου του ημερολογιακού έτους 2020, εντός του οποίου δεν καταβάλλεται οιαδήποτε δόση» προβλέπεται στην ΠΝΠ, ενώ δεν διευκρινίζεται τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον . «Το υπολειπόμενο, κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας, ποσό τιμήματος κάθε άδειας καταβάλλεται από τον υπερθεματιστή σε ισόποσες δόσεις» προστίθεται στο ίδιο άρθρο.
Επιπλέον, η ΠΝΠ ορίζει ότι οι ιδιοκτήτες των έξι ιδιωτικών καναλιών «δεν πρόκειται να καταβάλουν οιαδήποτε δόση τιμήματος άδειας εντός του ημερολογιακού έτους 2020, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ για κάθε άδεια που δεν θα αποδοθεί στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (Ε.Σ.Ρ.), θα επιμερισθεί αναλογικά στις επόμενες ετήσιες δόσεις που θα καταβάλλει έκαστος υπερθεματιστής και θα προσαυξάνει αναλογικά το ετησίως αποδιδόμενο στο Ε.Σ.Ρ. ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ».
Με δεδομένο πάντως ότι πρόκειται για έξι κανάλια, το συνολικό ποσό που θα λείψει από τα κρατικά ταμεία είναι 21 εκατ. ευρώ. Δεν είναι σαφές επίσης το αν αυτή η δόση διαγράφεται ή αναβάλλεται, ή αναστέλλεται και θα επιμεριστεί στις επόμενες, από το 2021 δηλαδή και εάν δεν υπάρξει κάποια νεότερη ρύθμιση. Το συγκεκριμένο ερώτημα απηύθυνε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο και ο Τομεάρχης Ψηφιακής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Μάριος Κάτσης:

Μια νύχτα στην Ακρόπολη… (με αφορμή τον θάνατο του Μαν.Γλέζου)

(αναδημοσίευση)
Μια νύχτα στην Ακρόπολη…
Τη νύχτα της 30ης προς 31η Μάη του 1941, μέσα στη βαθιά Κατοχή, πριν από ακριβώς 78 χρόνια, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη μισητή σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό από την Ακρόπολη.
Ανάμεσα στις άλλες μαρτυρίες για τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς, συγκλονιστική είναι η περιγραφή του ίδιου του Λάκη Σάντα, αυτού του σεμνού αγωνιστή, στο βιβλίο του «Μια νύχτα στην Ακρόπολη…» (εκδόσεις «Βιβλιόραμα»).
Ποιός Έλληνας δεν είναι περήφανος για εκείνη την πράξη;
 
Ναι, αλλά τότε υπήρχαν και εκείνοι που έλεγαν αυτά:
«Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξήρεσαν εν ώρα νυκτός, την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. (…) Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο (…) πράξιν (…). Το Ελληνικό Έθνος υπεδέχθη την σημαίαν του Νέου Ράιχ, που εδημιούργησεν η μεγαλοφυής διάνοια του Αδόλφου Χίλτερ, ως σημαίαν ενός υπό πάσαν έποψιν μεγάλου και ανέκαθεν φίλου προς την Ελλάδα λαού, ως εν σύμβολον αποκαταστάσεως μιας ειρηνικής περιόδου, ως εν σύμβολον δικαιοσύνης (…) και πολιτισμού. Και είναι βέβαιον ότι αν οι δράσται του εγκλήματος της, περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας».
(Η εφημερίδα «Βραδυνή» της 1ης Ιουνίου 1941 καταγγέλλει σαν «παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας» αυτούς που κατέβασαν την χιτλερική σημαία η οποία αξίζει «την προσήκουσαν τιμήν και τον ειλικρινή σεβασμόν»)…
Μέσα στη ναζιστική σκλαβιά ορθώθηκε το ανάστημα του αδούλωτου λαού για την αποτίναξη του φασιστικού ζυγού, για την εθνική απελευθέρωση και την αναδημιουργία της Ελλάδας.
Ο λαός ακολούθησε το δικό του μεγαλειώδη δρόμο, τον αγώνα της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, όπως τον είχε περιγράψει ήδη από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου – μέσα από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας – ο Νίκος Ζαχαριάδης στο ιστορικό του πρώτο γράμμα της 31 Οκτώβρη 1940 («Το ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», εκδόσεις Σ.Ε., τόμος 5ος, σελ. 9- 10 και Νίκος Ζαχαριάδης: «Ιστορικά Διλήμματα- Ιστορικές Απαντήσεις- Άπαντα τα δημοσιευμένα 1940- 1945», εκδόσεις Καστανιώτη, Πετρόπουλος – Χατζηδημητράκος, Αθήνα 2011, σελ. 31):
«Προς το λαό της Ελλάδας
Ο φασισμός του Μουσσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα (…)»
Και το γράμμα του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ κατέληγε:
«Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας».
Ο λαός μας, αρνούμενος την καταχνιά της κατοχής που πλάκωσε τη χώρα τον Απρίλη του ’41, πιάνοντας το νήμα του ‘21, απειθαρχώντας στα κελεύσματα της συνθηκολόγησης, χωρίς να διαπραγματευτεί τίποτα από την τιμή και την Ιστορία του, τράβηξε το δρόμο του μεγαλείου και της θυσίας, όπως ακριβώς περιγραφόταν σε εκείνο το πανό του ΕΑΜ:
«Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα»
Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι υπήρχαν και εκείνοι οι προσκυνημένοι, τα ελληνόφωνα όργανα του κατακτητή, τα φασιστικά Τάγματα Ασφαλείας και της θηριωδίας, προς τα οποία επιδαψίλευαν δάφνες ο Χίτλερ και ο Χίμλερ:
Το κατέβασμα του αγκυλωτού από την Ακρόπολη ήταν και είναι πράξη υψιστου συμβολισμού. Ημέρα μνήμης και τιμής για τους πραγματικούς πατριώτες, τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που έδωσαν τον αγώνα για το ψωμί, την τιμή και τη λευτεριά. Και ο όρκος τους ήταν αυτός:
«Εγώ, παιδί του Ελληνικού Λαού, ορκίζομαι ν’ αγωνιστώ πιστά στις τάξεις του ΕΛΑΣ για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του Λαού μας, κι ακόμα, να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιός του αγρότη. Δέχομαι προκαταβολικά και την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά μου ως πολεμιστής του Έθνους και του λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το όπλο που κρατώ και να μην το παραδώσω εάν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου και δεν γίνει ο Λαός νοικοκύρης στον τόπο του» (Ο Όρκος της πρώτης αντάρτικης ομάδας του ΕΛΑΣ στη Ρούμελη που έγραψε ο Άρης Βελουχιώτης και δόθηκε το 1942 στη Γραμμένη Οξιά).
Αλλά και τότε δεν έλειψαν εκείνοι που βρέθηκαν απέναντι στον ελληνικό λαό. Εκείνοι που βγήκαν από τις τάξεις του φασιστικού και δολοφονικού μεταξικού καθεστώτος, από τις τάξεις εκείνων που διόρισαν πρωθυπουργό τον Μεταξά το 1936, τους απόντες από το μεγαλειώδες «Όχι» του ελληνικού λαού στα βουνά, στις πόλεις και τα χωριά. Υπήρχαν οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες, οι γερμανοτσολιάδες και οι ταγματασφαλίτες.
Αυτοί που όταν ο ελληνικός λαός πολεμούσε και απελευθέρωνε τη χώρα από τους κατακτητές, εκείνοι έδιναν τον παρακάτω όρκο:
«Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ. Θα εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθεισομένας μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς, ότι διά μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ» (Ο Όρκος των Ταγμάτων Ασφαλείας)…
Η τιμή, λοιπόν, για εκείνους που ‘έδωσαν τη ζωή τους για την τιμή και την λευτεριά αυτού του τόπου, πάει χέρι – χέρι με την αιώνια καταισχύνη που θα κουβαλάνε όσοι πρόδωσαν κι όσοι προσπαθούν να κρύψουν την απουσία των προγόνων τους και τη δική τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Τότε όλοι οι Έλληνες ήταν “ένα”»….
Ε, όχι βέβαια!
  • Ο ελληνικός λαός που πολεμούσε τους Γερμανούς στις πόλεις και στα βουνά, σε σχέση με τους άλλους, εκέινους που είχαν πάρει τον «πατριωτισμό» τους – μαζί με το χρυσό της χώρας – και τον είχαν φυγαδεύσει στα ασφαλέστατα «χαρακώματα» του Καΐρου και του Λονδίνου, δεν είναι «ένα», είναι «δυο – και μάλιστα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους – πράγματα».
  • Ήταν άλλο πράγμα το ΕΑΜ κι άλλο εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ, οι δοσίλογοι,οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοντυμένοι. Στους οποίους, αν και προδότες, οι του Καΐρου και του Λονδίνου, όταν επέστρεψαν, στο πλαίσιο της «εθνικής τους ενότητας», επιδαψίλευσαν τιμές και αξιώματα..
  • Άλλο πράγμα οι εκτελεσμένοι στον τοίχο της Καισαριανής κι άλλο πράγμα οι «Τσολάκογλου» και οι «Ραλληδες». Άλλο πράγμα ο Έκτωρ Τσιρονίκος, ο δωσίλογος και συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής. Ο αντιπρόεδρος στη γερμανοδιορισμένη «κυβέρνηση» του Ιωάννη Ράλλη, της κυβέρνησης δηλαδή των γερμανοτσολιάδων που ίδρυσε τα «Τάγματα Ασφαλείας». Κάτι τέτοιοι σαν τον Τσιρονίκο, με τέτοια «πατριωτική» προϋπηρεσία, είναι που απαρτίζουν τους «ήρωες» της Χρυσής Αυγής. Έτσι, στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, στη δεύτερη σελίδα, μέσα σε ειδικό πλαίσιο ώστε να τονίζεται ευδιάκριτα ο ναζισμός τους, δημοσιεύτηκε κείμενο (τεύχος Δεκέμβρη 1983) υπό τον τίτλο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ», το οποίο καταλήγει ως εξής: «Γιατί ΕΜΕΙΣ, μόνο ΕΜΕΙΣ είμαστε ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, μελλοντικοί ανατροπείς της διαφθοράς, μελλοντικοί Δημιουργοί της Πολιτείας του Ήλιου, της Πολιτείας του Ελληνικού Μεγαλείου, της ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ». Η υπογραφή του εν λόγω δημοσιεύματος (και μάλιστα με κεφαλαία γράμματα) είναι: «ΕΚΤΩΡ ΤΣΙΡΟΝΙΚΟΣ».
Άλλο πράγμα αυτοί που έδωσαν την ψυχή, την καρδιά και το αίμα τους για τη λευτεριά της Ελλάδας και για τη σωτηρία του λαού, κι άλλο οι μαυραγορίτες, τα κόμματά τους και οι εφημερίδες που έφταναν να δίνουν ακόμα και το παράγγελμα των εκτελεστικών αποσπασμάτων (!), αυτοί που κράδαιναν ενάντια στο μεγαλειώδες κίνημα της Αντίστασης τη «νομιμότητα» του κατακτητή και των ντόπιων οργάνων του και έγραφαν:
«Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Έλληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών» («Καθημερινή», 1/6/1941).
  • Άλλο πράγμα ήταν αυτοί που πολεμούσαν και τραγουδούσαν «το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ τη πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά» κι άλλο πράγμα οι «παπατζήδες» που (στις 2-5-1944) σε ομιλία τους στην Αλεξάνδρεια, παρουσία των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, έκαναν λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ»!
  • Άλλο πράγμα ήταν αυτοί που πολέμησαν τον Χίτλερ και με τα ίδια όπλα πολέμησαν τον Τσόρτσιλ και τον Βαν Φλιτ, κι άλλο εκείνοι που για να καταπνιγεί κάθε εγχείρημα λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο ζητούσαν «εντυπωσιακή» ιμπεριαλιστική επέμβαση ξένων δυνάμεων στην Ελλάδα και τηλεγραφούσαν (Γεώργιος Παπανδρέου, 22/9/1944), στον Τσόρτσιλ τα εξής:
«Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν» (Γ. Παπανδρέου: «Κείμενα», τόμος Β’ «Η απελευθέρωσις της Ελλάδος», εκδόσεις «Μπίρης», σελ. 147, Γ.Πετρόπουλος, Ριζοσπάστης, 1/12/2002).
  • Άλλο πράγμα ήταν να κατεβάζεις την ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη κι άλλο πράγμα να εξεγείρεσαι εναντίον «της αντεθνικής ταύτης ενεργείας» («Αθηναϊκά Νέα», 2/6/1941)
Να λοιπόν που η Ιστορία και η αλήθεια είναι πεισματάρικα πράγματα. Και επιμένουν: Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, «μαζί» και «ενωμένος» ήταν, πράγματι, ο ελληνικός λαός. Οι δοσίλογοι και οι πατριδοκάπηλοι ήταν – και θα είναι πάντα – στην άλλη μπάντα.
Πηγή: “Μια νύχτα στην Ακρόπολη…”, Ημεροδρόμος 30/5/2019

30 Μαρ 2020

Κοινωνικό κράτος: Από τον μαρασμό στην εσπευσμένη παλινόρθωση;

Και τι μπορεί να σημαίνει εξελιγμένος καπιταλισμός με μία γενίκευση του κράτους πρόνοιας, όπως πιστεύουν οι σοσιαλδημοκράτες; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η γενίκευση του κράτους πρόνοιας; Μήπως μέχρι τον κομμουνισμό;» (Βασίλης Ραφαηλίδης)
Κοινωνικό κράτος: Από τον μαρασμό στην εσπευσμένη παλινόρθωση ...
Πριν από δέκα χρόνια, τέτοια περίπου περίοδο, επικρατούσε μεγάλη αναστάτωση στη χώρα μας με αφορμή τα μέτρα που μας καλούσαν να θεσπίσουμε για να «ξεπεράσουμε» την οικονομική κρίση. Μειώσεις σε μισθούς και σε συντάξεις, αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, απολύσεις, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και πολλά άλλα μέτρα λιτότητας που θα εξυγίαιναν τάχα την οικονομία μας, σύμφωνα με τους ενορχηστρωτές τους.
Παράλληλα, ήταν μια περίοδος που ξεκίνησαν συζητήσεις για τον αχαλίνωτο ρόλο των αγορών, για την ανεξέλεγκτη στροφή φιλελευθεροποίησης που είχαν πάρει οι δυτικές κοινωνίες και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλο αυτό. Yπήρξαν φωνές – ακόμη και συντηρητικές – που μιλούσαν για το «έλλειμμα δημοκρατίας και αλληλεγγύης» που υπήρχε – και υπάρχει – στα Ευρωπαϊκά όργανα.
Δέκα χρόνια μετά, ύστερα από τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού, έπειτα από μία δεκαετία που λίγοι κατάφεραν να την ξεπεράσουν αλώβητοι, μοιάζουμε να βρισκόμαστε εκ νέου στο σημείο μηδέν, με αφορμή αυτή τη φορά μια πανδημία, που ενδεχομένως, όπως όλα μέχρι τώρα συνομολογούν, είναι ικανή να πυροδοτήσει μια καινούργια κρίση – πιθανότατα χειρότερη και από αυτή που βιώσαμε.
Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που δυσφορούν με τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, δήλωσε πως «δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αυτό ήταν ένα παραμύθι», ενώ στην Ιταλία ήδη δημιουργείται κλίμα υπέρ της αποχώρησης, με τον πρωθυπουγό της, Τζουζέπε Κόντε, να βρίσκει στην πρόσφατη τηλε-Σύνοδο Κορυφής «απαράδεκτες και απογοητευτικές» τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία τόσο κρίσιμη κατάσταση.
Το ερώτημα που γεννιέται εύλογα, λοιπόν, είναι γιατί μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, όπου απέτυχαν με πάταγο οι πολιτικές της λιτότητας και η στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης με ακόμη περισσότερο φιλελευθερισμό, δεν αλλάξαμε ρότα, δεν είπαμε «ως εδώ» και δεν κάναμε μεταβολή στον τρόπο δόμησης των σύγχρονων κοινωνιών και του κράτους, αλλά αφήσαμε την οικονομία της αγοράς να διεισδύσει ακόμα πιο βαθιά στην οργάνωση και τη λειτουργία των βασικών δραστηριοτήτων της καθημερινότητας.
Ίσως αισθανθήκαμε αδύναμοι να αντιδράσουμε, ανίκανοι να επιβάλλουμε τις δικές μας προτεραιότητες και ανάγκες ή να βρεθήκαμε μπερδεμένοι από όλα όσα σάρωναν ξαφνικά τις ζωές μας. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα σήμερα είναι το ίδιο: είμαστε ανοχύρωτοι απέναντι στη νέα κρίση που έρχεται.
«Σοφία, ανδρεία, φρονιμάδα και δικαιοσύνη» είναι οι τέσσερις αρετές, που σύμφωνα με τον Πλάτωνα («Πολιτεία», Μετάφραση Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Εκδόσεις Πόλις, 2002, σελ. 283) πρέπει να αποτελούν τον θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο οφείλει να οικοδομείται μια κοινωνία και ένα κράτος. Για να οικοδομηθούν, όμως, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχουν.
Ελπίζουμε πως η δοκιμασία που περνάμε σήμερα θα μας οπλίσει με τα απαραίτητα εργαλεία για να μπορέσουμε αφενός να επανακαθορίσουμε τις σταθερές μας πάνω σε στέρεες βάσεις και αφετέρου να συλλογιστούμε για την οργάνωση της κοινωνίας που έχουμε ανάγκη.

Μάθαμε (και σήμερα) τι έχει μέσα το κεφάλι ενός ναζί

Σήμερα, 30 Μαρτίου 2020, έφυγε από τη ζωή ο Μανώλης Γλέζος. Στις 30 Μαρτίου 1952 εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης.
Στο κεφάλι ενός ναζί ο συνδυασμός των ημερομηνιών είχε αυτό το αποτέλεσμα: 
 
Στις φωτογραφίες παρακάτω:
  • Ο ναζί με τη σβάστικα στο χέρι και πίσω του τον Χίτλερ.
  • Ο ναζί με τη σβάστικα στο στήθος την ώρα που μάθαινε παιδάκια να χαιρετάνε ναζιστικά.
  • Απόσπασμα από το «αντίγραφον επιστολής στην γαλλική που δόθηκε στον υπασπιστή του Leon Degrelle κύριον Van Leeuw στην Μαδρίτη στις 24/7/1989». Ο Ντεγκρέλ ήταν επικεφαλής των Βαλονικών Ες-Ες. Αυτός που υπογράφει την επιστολή είναι ο ναζί υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς (περισσότερα εδώ).
Αυτό το ναζίδι, λοιπόν, σήμερα έκανε την ανάρτηση που βλέπετε.
Συμπέρασμα, χωρίς πολλά – πολλά: Μάθαμε (και σήμερα) τι έχει μέσα το κεφάλι ενός ναζί.
Υ.Γ: Ο Χρήστος Παππάς είναι ναζί κανονικός και υπάρχουν αμέτρητες αποδείξεις γι’ αυτό. Παρ’ όλα αυτά στη δίκη της Χρυσής Αυγής επικαλέστηκε «τουριστικό» και «αποκριάτικο» ναζισμό (Οκτώβριος 2019). Διαβάστε τα αποσπάσματα παρακάτω, για να γίνει αντιληπτό για μια ακόμα φορά ότι – εκτός πολλών άλλων – ναζί σημαίνει και θρασύδειλο ανθρωπάριο.  
Πρ: Κάποιο άλλο κείμενο, έγγραφο, ο όρκος;
Παππάς: Τι λέτε όρκο; Ένα κείμενο προσωπικό που τότε, από καιρό, 21 ετών, το είδα πάλι όταν έγινε έρευνα.
Πρ: Χειρόγραφο είναι. Γραμμένο από εσάς.
Παππάς: Ναι, είναι χειρόγραφο.
Πρ: Αναφέρεται σε αρχές του εθνικοσοσιαλισμού.
Παππάς: Ναι, ξέρω ποιο λέτε, μου το διάβασε ο κ. Γεωργουλέας, αφορά ιδεολογικές αναζητήσες 20χρονου, δεν με εκφράζει.
Πρ: Τότε σας εξέφραζε;
Παππάς: Πολλά με εξέφραζαν.
Πρ: Τι έχει αλλάξει από τότε;
Παππάς: Όλοι εξελίσσονται κα πρόεδρε.
Πρ: Όχι όλοι, άλλοι εξελίσσονται, άλλοι όχι.
Πρ: H ΧΑ έχει σχέση με εθνικοσοσιαλισμό;
Παππάς: Όχι, η ιδεολογία μας είναι ο λαϊκός εθνικισμός, αυτό ξεκαθαρίστηκε πολύ πριν, είναι απόφαση του συνεδρίου του 1992 και με αυτήν την απόφαση…
Πρ: Θα το αποδοκιμάζατε; Ακούσαμε τον Παναγιώταρο χθες να λέει «όταν το βλέπαμε τους λέγαμε κάτω το χέρι».
Παππάς: Αν οι χαιρετισμοί προέρχονται από καθεστώς Μεταξά ή άλλα ευρωπαϊκά καθεστώτα, δεν είναι σωστό, το αποδοκιμάζω.
Πρ: Έχουμε δει και δικές σας φωτό.
Παππάς: Θέλω να ξεκαθαρίσω. Φωτό, κείμενα εν είδει ημερολογίου, άρθρα ή ό,τι άλλο αφορά δεκαετίες πίσω, δηλαδή μιλάμε για μέσα ’80, δεν με αφορούν, είναι κείμενα, όπως είχα πει στη Βουλή και αποτέλεσε αιτία παρεξήγησης απ τον κο Τατσόπουλο. Τότε του είπα ότι «πραγματικά σ’ ευχαριστώ», με πολιτική ειρωνεία, διότι μου θύμισε κάποιο κείμενο της νιότης. Αν είναι να δικαστώ για φωτογραφίες… Πιστεύω ότι το φρόνημα δεν διώκεται ποινικά. Είναι προσωπικές φωτό. Δεν επιχείρησα να τις δημοσιοποιήσω και δυστυχώς δεν τις είχα διαγράψει.
Πρ: Θα σας μιλήσω για μια πρόσφατη του 2009, που εμφανίζεστε εσείς στον τάφο του Μουσολίνι με τον σχετικό χαιρετισμό.
Παππάς: Μετά τον θάνατο του Ι. Μεταξά το 1941, οι στρατιώτες Έλληνες και πολίτες, χαιρετούσαν με αυτόν τον χαιρετισμό. Είναι τουριστική διέλευση και δεν πήγα μόνο εκεί, πέρασα όλη την Ιταλία, από Φλωρεντία, κάτω, πέρασα όλο τον Βορρά.
Εισ: Μια φωτο με το παιδί σας;
Παππάς: Βεβαίως είναι προσωπικό μου δεδομένο, ήταν το Τριώδιο, πλάκα κάναμε, κατηγορούμαι γι’ αυτό;

29 Μαρ 2020

Τοποθέτηση και ερωτήσεις του δημοτικού συμβούλου Δ.Κοτσόργιου για το φλέγον θεμα της Μαρίνας!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Κ. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Κύριε Δημαρχε Κωστα Λύρο

Φημίζεσθε για την μυστικοπάθεια σας, όμως η σιγή ασυρμάτου που εφαρμόζετε στα θέματα του Λιμενικού Ταμείου και ειδικότερα στο μείζον θέμα της Μαρίνας είναι ύποπτη.
Με αφορμή λοιπόν την από 28.3.2020 δημοσίευση – απάντηση σας στην δημοσίευση του πρώην Δήμαρχου κ. Καραπάνου σας παρακαλώ να επικεντρωθείτε στην ουσία του προβλήματος της Μαρίνας και όχι στο πόσα χρήματα πήρε ο Καραπάνος και οι πέριξ αυτού από την Μαρίνα. Διότι το πόσα χρήματα πήρανε είναι κομμάτι του συνολου και όχι το συνολον. Αν θέλατε να τον ελέγξετε θα ελέγχατε την Μαρίνα που ειχατε δικαιωμα κ. Λύρο και παρ’ όλ’ αυτά δεν το κάνατε ή το κάνατε και κανένας δεν γνωρίζει. Μήπως πρέπει να απευθυνθώ στον άμισθο οικονομικό σας σύμβουλο και κουμπάρο σας κ. Δανιήλ;

Θα γίνω λοιπόν συγκεκριμένος και σας ερωτώ κ. Λύρο.
Γιατί επιλέξατε τον Ολλανδό μέτοχο ως διευθύνοντα σύμβουλο της Μαρίνας, δηλαδή κουμάνταδόρο στο συρτάρι της εταιρείας όταν κατηγορείτε τον κ. Καραπάνο ότι επέλεξε και συνεργάσθηκε για χρόνια με τον Ολλανδό μέτοχο; Αν ο κ. Καραπάνος κάλυπτε τον Ολλανδό μέτοχο, εσείς κ. Λύρο νομιμοποιείτε τον κ. Καραπάνο μεσω της ψήφου σας με την επανεκλογή του Ολλανδού μετόχου στο τιμόνι της εταιρείας; Κατηγορείτε τον κ. Καραπάνο και κάνετε τα ίδια; Κοροιδευεται τον εαυτο σας αν νομίζετε ότι απευθύνεσθε σε βλάκες. 

Έχετε κάνει ουσιαστικό οικονομικό έλεγχο στην Μαρίνα πριν εκλέξετε τον Ολλανδό μέτοχο πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Μαρίνας; Είχατε ενημέρωση από τον ορκωτό λογιστή που επιλέξατε ο ίδιος για να ελέγξει την Μαρίνα πριν επιλέξετε και εσείς όπως και ο κ. Καραπάνος τον Ολλανδό μέτοχο κουμάντο στην Μαρίνα; Γιατί κατηγορείτε τον κ. Καραπάνο όταν και εσείς κάνετε τα ίδια;
Μήπως και εσείς κ. Λύρο και ο κ. Καραπάνος έχετε κοινό παρονομαστή τον δημοτικό σύμβουλο κ. Παπαδόπουλο Παν. ο οποίος κ. Παπαδόπουλος όταν ήταν πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου το 2012 - 2013 επίσης υποστήριξε και επέλεξε για κουμάντο στην Μαρίνα τον Ολλανδό μέτοχο; Ποια η σχέση των τριών σας; Ερωτώ διότι μέχρι σήμερα δεν διαπίστωσα καυγά μεταξύ σας για το θέμα της Μαρίνας. Μήπως είναι άλλος o κοινός παρονομαστής πίσω και από τους τρείς σας κ.κ. Λύρο, Καραπάνο και Παπαδόπουλε; Ερωτώ διότι το αποτέλεσμα μετά το 2012 που σταμάτησαν τα έργα είναι το ίδιο. Επενδυτική απραξία εις βάρος του τόπου!
Σας προτείνω λοιπόν κ.κ. Λύρο, Καραπάνο και Παπαδόπουλε, ως αιρετοι της αυτοδιοικησης να εξηγήσετε τους λόγους της υποστήριξη σας εν λευκώ στον Ολλανδό μέτοχο. Και λέω εν λευκώ διότι ποτέ δεν έμαθε το Λιμενικό Ταμείο αλλα και κανεις αλλος την διαχειριστική τακτική του Ολλανδού μετόχου. Το Λιμενικό Ταμείο με προέδρους εσάς ή τους απεσταλμένους σας πήγαινε στην Μαρίνα για να εκλέξει τον Ολλανδό μέτοχο κουμανταδόρο και αν ναι πότε τον έλεγχε; η μηπως τον έλεγχε και
συμφωνούσε με τα χρέη που δημιουργούσε προς ζημία του μετόχου Λιμενικό Ταμείο; Και αν τον έλεγξε γιατί δεν γνωρίζει κανείς μας το παραμικρό; Τι παραλάβατε κ. Λύρο όταν εκλεγήκατε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Μαρίνας; Μιλησατε για μια χρεοκοπημενη εταιρια στην ανακοινωση σας ποιος την χρεωκοπησε ;Και αν την ευθυνη γι αυτο την φερει αυτος που ηταν μεχρι προτεινος κουμαντο της εταιριας γιατι εσεις κυριε Λυρο τον ξαναψηφισατε παλι για διευθυνοντα συμβουλο και επι πλεον και για προεδρο της μαρινας ;;; 

Ως προς το ασήμαντο γεγονός της ανάθεσης σε δικηγόρο των Πατρών, για το οποίο δήθεν ανοίξατε καυγά, κ.κ. Λύρο και Καραπάνο, ειδικός στο εμπορικό δίκαιο σας υπενθυμίζω αν και το γνωρίζετε, υπάρχει έγκριτη δικηγόρος με μεταπτυχιακό στο ΕΚΠΑ και με έδρα το Μεσολόγγι. 

Κύριε Λύρο, πριν το στομα σας τρεξει του μυαλου σας και πριν κανετε ανακοινωσεις ελέγξτε γιατί η Μαρίνα χρωστάει κάμποσα εκατομμύρια; που τα χρωστάει; και ποιος δημιούργησε το χρέος; Δεν το γνωρίζει το Λιμενικό Ταμείο και την ευθύνη έχετε εσείς που είστε προεδρος στο Δ.Λ.Τ και στην διοίκηση της Μαρίνας χωρίς να έχετε κάνει έλεγχο, ή μηπως έχετε κάνει και δεν μας εχετε ενημερώσατε, για τα χρέη της όπως και ο κ. Καραπάνος ο οποίος συμμετείχε στην διοίκηση της Μαρίνας προσωπικά ή με συνεργάτες του όταν αυτά δημιουργήθηκαν;Είναι επιεικώς ύποπτο να ζητάτε κ. Λύρο κατά καιρούς την επαναδημοπράτηση της Μαρίνας δίδοντας στην ουσία άφεση σε όσους δημιούργησαν χρέος εκατομμυρίων ζημιώνοντας και το Λιμενικό Ταμείο. Ανοίγετε δήθεν καυγά για 1.500 Ευρώ που θα πάρει ο δικηγόρος των Πατρών για την γνωμοδότηση που θα κάνει για την Μαρίνα και αφήνετε ανέλεκτα μερικά εκατομύρια; Μήπως θέλετε να καλύψετε τον κ. Καραπάνο; 

Είμαι παρών να υποστηρίξω κάθε σωστη σας θεση ..
Μέχρι τότε, και εσείς κ. Λύρο και ο κ. Παπαδόπουλος μην κατηγορειτε τον κ. Καραπάνο. Ζητήστε του συγνώμη διότι η πολιτική σας στην Μαρίνα ταυτιζεται απολυτρα
Δημ. Κοτσόργιος
Δημοτικός Σύμβουλος

Όλοι σας δημιουργήσατε και συντηρείτε αποικιοκρατικό καθεστώς στην Πόλη της Ελευθερίας και της θυσιας 

Περμενω την δημόσια απάντησή σας. 




Υ.Γ.
1. Η παρούσα δημόσια επιστολή απευθύνετε και σε όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους προς γνώση.
2. Επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε είναι να εισαχθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα της Μαρίνας όπως επαννηλημένα ζήτησα και ο κ. Λύρος ακόμη αρνηται να το κανει ..



Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More