Αρπαξαν χιλιάδες αρχαία, επιστρέφουν ελάχιστα

ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ ΔΥΟ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Τα αρχαία που επιστρέφουν από τη Γερμανία, εκείνα που λεηλάτησαν οι Ναζί στην Κατοχή και  μια σπάνια – συνέντευξη από το 1945 του αρχαιολόγου Χρήστου Καρούζου για τις θηριωδίες των Γερμανών επί ανθρώπων και αρχαίων.

Δημητρα Μυριλλα
To κλίμα σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο είχε οπωσδήποτε κάτι το… πανηγυρικό. Δύο αντικείμενα κυκλαδικής τέχνης,  εξαιρετικής αρχαιολογικής σημασίας, υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και μεγάλης οικονομικής αποτίμησης (περίπου 4 εκ. ευρώ) επιστράφηκαν στην Ελλάδα από το γερμανικό κρατικό Μουσείο Μπάντεν της Καρσλρούης. Το κυκλαδικό τηγανόσχημο σκεύος και το γυναικείο κυκλαδικό ειδώλιο είχαν παράνομα εξαχθεί από τη χώρα και αγοραστεί το 1975 από το BadischesLandesmuseum στην Καρλσρούη της Γερμανίας.
Μαθαίνουμε, δε, ότι σε λίγες ημέρες αναμένεται να επιστρέψουν στην Ελλάδα περί τα 8.000 θραύσματα αγγείων της νεολιθικής εποχής που βρίσκονται στο μουσείο  της Γερμανίας Pfahlbaumeseum, και είχαν εξαχθεί από τους Γερμανούς ναζί κατόπιν παράνομης ανασκαφής στη Μαγούλα της Θεσσαλίας το 1941.
Κι όμως είναι λίγα… Είναι μόνο ελάχιστα απ’ όσα αρχαία στην κατοχή τα πρωτοπαλίκαρα της Βέρμαχτ και των Ες – Ες λεηλάτησαν, κατέστρεψαν, έκλεψαν, άρπαξαν.
Ισως λοιπόν ο  πανηγυρικός λόγος του υπουργού Πολιτισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου, ίσως έπρεπε να είναι λίγους τόνους πιο κάτω και να υπερτερεί η διεκδίκηση όσων οφείλονται. Επίσης, το συγκαταβατικό ύφος  των εκπροσώπων της γερμανικής κυβέρνησης που κλήθηκαν να παραστούν στην τελετή υποδοχής των αντικειμένων θα έπρεπε έχει κάτι από ντροπή. Διότι, θυμίζουμε ότι δεν είναι μόνο τα αρχαία, είναι και οι γερμανικές αποζημιώσεις, αυτές για τις οποίες το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών το 2012 δήλωνε ότι «η Γερμανία δεν οφείλει τίποτα» και οι Ελληνες συγκυβερνήτες έχαναν, δεν έβρισκαν, δεν θυμούνταν πού είχαν βάλει τους φακέλους.
Αυτά τα χιλιάδες αρχαία που λεηλατήθηκαν ή βγήκαν από τη χώρα αναζητά από το 2013 μία μικρή ομάδα αρχαιολόγων του Υπουργείου Πολιτισμού, βουτώντας κυριολεκτικά μέσα σε θάλασσες από έγγραφα και αρχεία. Τόσο μικρή ομάδα που φτάνουν τα δάχτυλα του ενός χεριού να μετρηθούν. Αντιλαμβανόμαστε πότε και αν θα τελειώσουν ποτέ… Και αυτή είναι η πρώτη προσπάθεια καταμέτρησης των ναζιστικών θηριωδίων επί των αρχαίων,  μετά το 1946 που εκδόθηκε από το τότε Υπουργείο Παιδείας ο τόμος «Ζημίαι των Αρχαιοτήτων εκ του Πολέμου και των Στρατών Κατοχής». Και είναι λογικό… Οσο η Γερμανία «ανέβαλε» συστηματικά να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα από τη περίοδο της κατοχής, άλλο τόσο οι δικοί μας κυβερνώντας απέφευγαν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Όχι μόνο αποζημιώσεις, αλλά και αρχαία.



«Ελληνες αρχαιολόγοι, ακλόνητοι και αδιάλλαχτοι»
Μια σπάνια συνέντευξη

Για τις καταστροφές, τις λεηλασίες, τις κλοπές, τις αρπαγές και τις κάθε λογής αθλιότητες που έκαναν οι Γερμανοί ναζί επί των αρχαίων παραθέτουμε αποσπάσματα μιας συνέντευξης – ντοκουμέντο που είχε δώσει το 1945 στη περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα» (16 Ιουνίου 1945), υπογεγραμμένη από τα αρχικά Μ. Α. Β. ο διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, σπουδαίος αρχαιολόγος και διανοούμενος, Χρήστος Καρούζος. Λίγο καιρό αργότερα ο Καρούζος και μια ομάδα αρχαιολόγων, πυρήνας την οποίας ήταν το ΕΑΜ αρχαιολόγων, μέλος του οποίου ήταν και ο ίδιος (καθώς και η γυναίκα του, η αρχαιολόγος Σέμνη Καρούζου), θα ξεκινήσουν την καταγραφή των κλεμμένων και λεηλατημένων αρχαιοτήτων. Η καταγραφή θα δημοσιευθεί το 1946 στην έκδοση του τότε υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας «Ζημίαι των Αρχαιοτήτων εκ του Πολέμου και των Στρατών Κατοχής». Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία καταγραφή που έγινε. Η επόμενη θα ξεκινούσε 67 χρόνια μετά…
Οι άλλοι αρχαιολόγοι εκείνης της ομάδας ήταν ο Ιωάννης Μηλιάδης, ο Γρηγόρης Ανδρουτσόπουλος, ο Νικόλαος Ζαφειρόπουλος και ο Μαρίνος Καλλιγάς. Το 1944 ο Ιωάννης Μηλιάδης, ο οποίος στη Κατοχή ήταν Εφορος Ακρόπολης και ένας από τους πρωταγωνιστές της απόκρυψης των αρχαίων σε κρύπτες, και ο βυζαντινολόγος Δημήτριος Πάλλας, εγκατέλειψαν την Αρχαιολογική Υπηρεσία και ανέβηκαν στο βουνό ως εκλεγμένοι Εθνοσύμβουλοι της Κυβέρνησης της ΠΕΕΑ, που σχηματίστηκε στις 10 Μαρτίου του 1944 με πρόεδρο τον Αλέξανδρο Σβώλο.
Επειδή, λοιπόν, σε αυτή τη χώρα, μετά από το αίμα χιλιάδων αγωνιστών που χύθηκε στην αντίσταστη κατά το ναζί, φτάσαμε στο σημείο να τραγουδιέται ο ναζιστικός ύμνος καταμεσίς της πλατείας Συντάγματος, παραθέτουμε τη χρήσιμη, διδακτική και εν πολλοίς προφητική συνέντευξη του Χρήστου Καρούζου, που  αναδημοσιεύτηκε από το γενικό γραμματέα της Αρχαιολογικής Εταιρείας, Βασίλειο Πετράκο στο περιοδικό «Μέντωρ» τον Οκτώβριο του 1994.
Την ημέρα που οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα ο Χρήστος Καρούζος υπέβαλε την παραίτηση του από μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.  «Από πολλά χρόνια είχε πάψει να έχει καμία σχέση με την επιστήμη και έπρεπε να τους κοπεί η ελπίδα, ότι θα πετύχαιναν τίποτε στην προσπάθεια που τη μάντευα συστηματική και μεθοδική, να μας λερώσουν όλους με αθώες προτάσεις ειρηνικής και πολιτιστικής συνεργασίας», λέει.
-          Ποιες πιέσεις δοκιμάσατε από τις αρχές κατοχής;
«Προσωπικά καμία. Η αρχαιολογική υπηρεσία όπως τράβηξε πολλά. Εκινούσαν τόσο πιο πολύ την αγανάκτηση και το μίσος όσο βλέπαμε ότι την υπηρεσία μας προσπαθούσαν να την πιέσουν και να την εξευτελίσουν οι άνθρωποι ίσα – ίσα (δηλ. οι Γερμανοί αρχαιολόγοι) που όχι μόνο είχαν ζήσει πολλά στην Ελλάδα και είχαν βρει πάντοτε από τους συναδέλφους τους και απ’ όλους τους Ελληνες την πιο θερμή φιλία, όχι μόνο έλεγαν ότι η Ελλάδα είχε γίνει πατρίδα τους και άλλαζαν τα ονόματά τους με ελληνικά, αλλά και που πριν από τον πόλεμο περιποιόντουσαν και κολάκευαν ταπεινοί τους Ελληνες αρχαιολόγους σαν σκυλάκια: γνήσιο τύποι θρασύδειλων και λακέδων, οι άνθρωποι αυτοί ίσα – ίσα έγιναν τώρα σταυρωτήδες. Υπήρξαν βέβαια και λίγοι που έμειναν σταθερά άνθρωποι, που αντικρύζανε τον ελληνικό λαό ντροπιασμένοι εξαιτίας των συναδέλφων τους και των συμπατριωτών τους, που έκαμαν ό,τι μπόρεσαν για να σώσουν ανθρώπους – μα φοβούμαι πως στο μέτρημά τους θα παθαίναμε ό, τι και ο Σολωμός μετρώντας του δίκαιους: τα πέντε δάχτυλα του χεριού θα βγαίνανε πολλά. Τους θυμόμαστε γι’ αυτό ίσα – ίσα με συγκίνηση πάντοτε.
Μόλις μπήκαν οι Γερμανοί, οι αρχαιολόγοι τους, που αποτέλεσαν ιδιαίτερη “στρατιωτική υπηρεσία προστασίας της τέχνης”, απαιτήσανε πρώτα πρώτα να ανοίξουμε αμέσως τα Μουσεία, λέγοντας στην αρχή πως ο πόλεμος τελείωσαν πια, ύστερα πως τα αρχαία θα πάθουν κρυμμένα, ύστερα πως στον πόλεμο ίσα – ίσα οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να καταφεύγουν στην τέχνη κλπ. Η επίμονη αντίσταση της αρχαιολογικής υπηρεσίας μας εγλύτωσε τα σπουδαιότερα μουσεία μας από την καταστροφή και τη λεηλασία. Γιατί όπου βρήκαν ευκαιρία τα έκαμαν και τα δύο. Πέτυχαν ν’ ανοίξουν το Μουσείο του Κεραμεικού, που το είχαν κάμει αυτοί: σε λίγες μέρες Γερμανοί αξιωματικοί έκλεψαν μπροστά στα μάτια του Γερμανού αρχαιολόγου που τους οδηγούσε, έναν ωραίο αρχαϊκό πίνακα με παράσταση πρόθεσης του νεκρού. Σε διάφορα άλλα επαρχιακά μουσεία (Μέγαρα, Θήβα, Χαιρώνεια, Τανάγρα, Αλμυρό, Λάρισα, Βέροια, Θέρμο, Κόρινθο, Αργος, Δήλος, Σίφνο, Κνωσό, Χανιά, Σάμο κλπ) Γερμανοί και Ιταλοί, αφού μπήκαν ή εγκαταστάθηκαν στο Μουσεία, αλλού έσπασαν βιτρίνες και αποθήκες, αλλού έκαψαν την ξυλεία, αλλού πήραν ό,τι αρχαίο μπόρεσαν. Οι φύλακές μας στάθηκαν, όλοι σχεδόν, αξιοθαύμαστα πιστοί στο καθήκον τους, με κίνδυνο όχι μόνο της δικής τους ζωής, αλλά και όλου του σπιτιού τους. Μερικά ερείπια έπαθαν ανεπανόρθωτες καταστροφές για να κάμουν αυτοί τα απόρθητα οχυρώματά τους και να γράψουν πάνω τους “Vinceremo” ή DerSiegistunser” (βασιλικός τάφος Κνωσού, Ακρόπολη Ασίνης, βωμός ανακτόρου Τίρυνθος κλπ). Η αρχαιολογική μας υπηρεσία δεν άφησε καμία ευκαιρία που να μην απευθυνθεί στη στρατιωτική τους υπηρεσία προστασίας της τέχνης και να τους καταγγείλει με σπάνια παρρησία και με πολύ έντονα έγγραφα τα εγκλήματά τους. Οι αρχαιολογικοί σταυρωτήδες όμως που υπηρετούσαν εκεί (εννοώ προπάντων του Γερμανούς, ο Ιταλός φέρθηκε πολύ καλύτερα) μόνη έγνοια τους είχαν πως θα γλυτώσουν το μέτωπο: η γενναιότητά τους λοιπόν ξεθύμαινε με έγγραφα απερίγραπης τραχύτητας και θρασύτητας  που έστελναν – αυτά τα χτεσινά σκυλάκια – στο σεβάσμιο γέρο της Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων του υπουργείου, και όπου κατά κανόνα έρριχναν πάντα την ευθύνη στους Ελληνας και φοβέριζαν τους αρχαιολογικούς μας υπαλλήλους για τη δυσφήμιση του στρατού της κατοχής. Αρκετούς φύλακες έστειλαν στη φυλακή και τους σάπισαν στο ξύλο επειδή είχαν τολμήσει να κάνουν τέτοιες καταγγελίες. Ας αφήσομε τις λαθραίες ή τις φανερές αυθαίρετες ανασκαφές τους. Όταν η διεύθυνση Αρχαιοτήτων του εθύμιζε τους ελληνικούς νόμους, που η γερμανική υπηρεσία προστασίας της τέχνης είχε δηλώσει από την πρώτη ημέρα πως εξακολουθούν να ισχύουν, απαντούσαν με γνήσιο φασιστικό κυνισμό πως, σύμφωνα με τα διεθνή νόμιμα, ο Γερμανικός Στρατός είναι φορέας της εξουσίας στην Ελλάδα και δε μπορεί να δίνει λογαριασμό στην ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία. Από τη Θεσσαλονίκη άρπαξαν, πέρσι την άνοιξη ακόμη, ένα γυναικείο άγαλμα, ωραία πορτραίτο από τους χρόνους τους υστερινής αρχαιότητας, και με όλες τις διαμαρτυρίες της υπηρεσίας μας ο πήγαν στη Βιέννη για μια έκθεσε, λέει – χωρίς οι αρχαιολόγοι της προστασία της τέχνης να πουν λέξη. Αν παρ’ όλα αυτά οι ζημίες και οι κλοπές δεν είναι περισσότερες, τούτο οφείλεται στο ότι οι Ελληνες αρχαιολόγοι στάθηκαν στη θέση τους, ακλόνητοι και αδιάλλαχτοι. Καθώς κάνω όμως τώρα τη σύντομη αυτή εξιστόρηση και ξαναθυμούμαι τα γεγονότα, αισθάνομαι πως πρέπει να μασήσω λίγο τα λόγια μου: το εθνικό μας Αρχαιολογικό Μουσείο κατορθώσαμε ωστόσο και το γλυτώσαμε από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, που ζήτησαν πολλές φορές να το μεταχειριστούν, όχι όμως και από τους Ελληνες ανθρωπιστές. Αυτοί το έκαμαν φυλακή και ιατρείο για τις δημόσιες γυναίκες».
-          Τι σας έκαμε βαθύτερη εντύπωση από τα εγκλήματα του ναζισμού στην πατρίδα μας;
«Ακουγα (και μερικές φορές εξακριβώθηκε πώς ήταν σωστό) ότι οι Γερμανοί, εκείνοι που έβγαζαν τόσο ψυχρά διαταγές για τους ανατριχιαστικούς ομαδικούς σκοτωμούς ή για το ξεπάτωμα ολόκληρων χωριών ήταν πολύ μορφωμένοι, μερικοί μάλιστα πως είχαν και κλασική παιδεία. Βρίσκω πως ένα από τα προβλήματα τα πιο οδυνηρά που έθεσε στους ανθρώπους η φασιστική περίοδος και η ανήμερη μορφή του πολέμου, που είναι καρπός της, είναι τούτο ακριβώς: εξακολουθούμε να πιστεύουμε (και δεν πρέπει να απελπιστούμε) πως η αληθινή παιδεία δε γυμνάζει μόνο τις πνευματικές ικανότητες, αλλά και μεταμορφώνει ολόκληρο τον άνθρωπο – πώς όμως θα πετύχουμε αυτό;»
-          Θεωρείται όλο το γερμανικό λαό υπεύθυνο για τα αίσχη της κατοχής ή μόνο τους αρχηγούς του;
« Κάθε λαός έχει και τις θετικές και τις αρνητικές του πλευρές. Δεν ξέρω να οι δεύτερες είναι στο γερμανικό λαό οι περισσότερες (….).  Νομίζω πως στην Γερμανία ο φασισμός μπόρεσε ευκολότερα παρά αλλού να οργανώσει τις αρνητικές ιδιότητες του λαού εκείνου σ’ ένα τρομερό μηχανισμό καταστροφής. Πολύ βαρειά όμως είναι η ευθύνη των πνευματικών ανθρώπων. Ανθρώπων που το μυαλό τους εδούλευε περίφημα στην ειδικότητά τους, που κορόϊδευαν τον ιταλικό φασισμό και συχαινόντουσαν το αστυνομικό κράτος, που περιφρονούσαν τον Χίτλερ προτού να πάρει την εξουσία και στα πρώτα χρόνια της εξουσίας – κι όμως ερχότανε μια μέρα που αλλάζανε από τη μια στιγμή στην άλλη, αποφασίζανε χωρίς καμία πίεση να πάψουν να μεταχειρίζονται το πνεύμα τους και την κρίση τους (προ πάντων αυτή) και άρχιζαν να κατηγορούν τον παλαιότερό τους εαυτό (χωρίς τούτο να τους φέρει κανέναν εσωτερικό κλονισμό), να δικαιολογούν όλα όσα είχαν γίνει και όσα έμελλαν να γίνουν από το φασισμό και να κηρύσσουν πώς αυτό είναι η μεγάλη μοίρα του γερμανικού λαού. Το φαινόμενο ήταν τόσο γενικό, η πνευματική αυτή επιδημία χτύπησε και τόσο εξαιρετικά πνεύματα, ώστε πρέπει να αποτελεί για καιρό πηγή μόνιμης ανησυχίας μας. Γιατί είναι αδύνατο τα αίτια να έλειψαν μονομιάς με το πέσιμο του φασισμού, αφού φαίνεται μάλλον πως εκείνα προετοίμασαν και τούτον»
(……)
-          Ποιος φαντάζεσθε πως θα είναι ο αντίκτυπος της Κατοχής στο πνευματικό μας μέλλον;
«Η Κατοχή, αλλά και ό,τι την προετοίμασε (Μεταξάς κλπ), εδημιούργησαν και στον πνευματικό τομέα μια κατάσταση που φαντάζομαι πως για χρόνια πολλά θ’ απαιτεί πνευματική εργασία αγωνιστική – θέλω να πω σκόπιμη, όχι αδιαφορη για το αποτέλεσμα. Την έκαμαν όμως και φοβερά δύσκολη τη δουλειά αυτή. Οι πνευματικοί άνθρωποι θα είναι υποχρεωμένοι να αγωνίζονται και μέσα στον εαυτό τους κάθε στιγμή για να μη χάσουν τη ξαστεριά της ματιάς τους και για να μην ξεχάσουν πως στα καθαρά και απρόσβλητα αποτελέσματα φέρνουν μόντα τα μέσα τα αμόλυντα. Πράγμα που δεν φαίνεται να τους έδωσαν ως τώρα αρκετή σημασία.»

Διαβάστε περισσότερα

Η «εξυγίανση» μάς πέθανε…

ΠΑΙΔΙΑ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ, ΑΝΑΠΗΡΟΙ, ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Γιούλα Ζαχιώτη 
Περισσότερα από 800 χιλιάδες παιδιά στην Ευρώπη ζουν στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού τα τελευταία πέντε χρόνια, λόγω της λιτότητας που οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν ως «λύση» στην οικονομική κρίση, γεγονός που οδήγησε σε διόγκωση της ανεργίας, μείωση των μισθών και αύξηση των φόρων.

Το ίδιο διάστημα, 123 εκατομμύρια πολίτες της Ε.Ε., δηλαδή ένας στους 4, κυρίως παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι και άνθρωποι με αναπηρία έχουν δει τη ζωή τους να επηρεάζεται άμεσα από τη λιτότητα, με κυριότερο πρόβλημα αυτό της χαμηλής ποιότητας των υπηρεσιών υγείας.
Η έκθεση
Τα στοιχεία προέρχονται από την Παγκόσμια Εκθεση για την Κοινωνική Προστασία 2014-2015 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία παρουσίασε η διευθύντρια του τμήματος κοινωνικής προστασίας της ΔΟΕ, Ιζαμπέλ Ορτιζ.
Στις 357 σελίδες της, η έκθεση αναφέρει ότι τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που είχαν ως στόχο να μειώσουν το χρέος σε χώρες της Ε.Ε., πέτυχαν τη μείωση των συντάξεων, των παροχών υγείας και των κοινωνικών επιδομάτων, αλλά απέτυχαν στην ενίσχυση της ανάπτυξης που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας.
Οι Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος και Ελλάδα βρίσκονται, όπως είναι αναμενόμενο, στις πρώτες θέσεις της έκθεσης για τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τη χαμηλή αγοραστική δύναμη. Οπως αναφέρεται, στην Ελλάδα η φτώχεια έχει φτάσει σε ιστορικό ρεκόρ, καθώς οι μισθοί μειώθηκαν κατά 35% από το 2008 έως σήμερα και η ανεργία έφτασε το 28%.
Το πιο ανησυχητικό ωστόσο σημείο της μελέτης αφορά την παιδική φτώχεια, που παρουσίασε αύξηση στις 19 από τις 28 χώρες στην Ε.Ε. από το 2007 έως το 2012. Ενώ έως το τέλος του 2014 περισσότερα από το 1/4 των παιδιών στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Ιταλία, τη Ρουμανία και την Ισπανία θα κινδυνεύουν να βρεθούν στο όριο της φτώχειας, γεγονός που προκαλεί ανησυχία σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη γενιά αυτή των παιδιών της Ευρώπης αλλά και στη μελλοντική παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Οι περικοπές στην υγεία είναι το επόμενο σοβαρό ζήτημα, σύμφωνα με την έρευνα, καθώς η χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών έχει αυξήσει τα ποσοστά θνησιμότητας, χρήσης ουσιών και αυτοκτονιών.
Αντιστοίχως δυσοίωνα είναι τα στοιχεία και για τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς υπολογίζεται ότι περισσότερο του 70% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν καλύπτεται από επαρκή κοινωνική προστασία, ενώ το 39% στερείται πρόσβασης σε συστήματα υγείας.
Η έκθεση έδειξε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο οι κυβερνήσεις διανέμουν μόνο το 0,4% του ΑΕΠ σε επιδόματα για το παιδί και την οικογένεια, με τις δαπάνες να κυμαίνονται μεταξύ 2,2% στη Δυτική Ευρώπη και 0,2% στην Αφρική και την Ασία/Ειρηνικό. Εάν οι κυβερνήσεις ξόδευαν περισσότερα χρήματα σε αυτούς τους τομείς περίπου 18.000 παιδιά που πεθαίνουν καθημερινά θα είχαν σωθεί με την κατάλληλη κοινωνική προστασία.
Πηγές: EUobserver- Deutsche Welle
Πηγή: Ελευθεροτυπία
inprecor

Διαβάστε περισσότερα

Οι κκ.Σαμαράς - Βενιζέλος

Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος έκλεισαν τη Βουλή αφού πρώτα μετατράπηκε – με ευθύνη τους – σε πασαρέλα ναζιστικής αχρειότητας…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος κυβερνούν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με Προεδρικά Διατάγματα, ενίοτε με επιστρατεύσεις και τώρα με «θερινά» τμήματα…
Ο κ.Σαμαράς με το κλείσιμο της Βουλής «εξασφάλισε» από την παραγραφή της «υπόσχεσής του» περί της «μίας και μόνης εξεταστικής – για το μνημόνιο» μέχρι την παραπομπή στις ελληνικές καλένδες της υπόθεσης άρσης ασυλίας του Κασιδιάρη…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος μετά από τρεις χιλιάδες δηλώσεις ότι «δεν θα πάρουν άλλα μέτρα», μετά από τους προεκλογικούς μαυρογιαλουρισμούς ότι «επί δυο χρόνια κάθε μέρα σκίζουν τα Μνημόνια», αποφάσισαν νέα περικοπή στις συντάξεις από 1^η Ιουλίου…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος εκποιούν την Ελλάδα από τους Ευζώνους μέχρι το… Μανχάταν, ξεπουλάνε από το νερό της μέχρι τους αιγιαλούς της…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος κυβερνούν με «Μπαλτάκους», διοικούν με «φετφάδες» και «αποκεφαλίζουν» με – πρώην, νυν και επόμενους - «Στουρνάρες» και «Θεοχάρηδες»…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος κάνουν πλάτες στα αυθαίρετα των «Λάτσηδων», χαρίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια στα «Μέγαρα» και εκπλειστηριάζουν τα σπίτια του κόσμου…
Ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος τη μέγιστη υπηρεσία τους για την «σωτηρία» της χώρας θα την προσφέρουν όταν θα φεύγουν…

email: mpog@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

«Είσαι γιατρός ή πωλητής χαλιών»;

‘’…πήγαμε μαζί στα επείγοντα του αμερικανικού πανεπιστημιακού νοσοκομείου.

Καθώς μπήκα τρέχοντας μέσα, με τον μικρό Χάνι στα χέρια μου και το αίμα να μας καλύπτει και τους δύο, ξέσπασα σε κλάματα.

«Βρείτε μου έναν γιατρό, σας παρακαλώ».

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε έρθει ο γιατρός, αλλά πριν κοιτάξει το παιδί με ρώτησε ψυχρά αν είχα χρήματα για την θεραπεία του.

Του φώναξα: «Είσαι γιατρός ή πωλητής χαλιών»;

Μου εξήγησε πως το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού ήταν «νοσοκομείο και όχι φιλανθρωπικός οργανισμός».

«Μιας και είσαι των επιχειρήσεων, πάρε εμένα για λύτρα, αλλά σε παρακαλώ εξέτασε το παιδί», τον ικέτευσα.

Εκείνη την ώρα μπήκαν μέσα ο Χαντάντ και η γυναίκα του, ψάχνοντας για το παιδί τους. Η μητέρα ήταν σε κατάσταση υστερίας.

Ο αμερικανός γιατρός αναγνώρισε τον  Χαντάντ, έκανε πίσω και απολογήθηκε αφειδώς. Οι συγνώμες του έπεσαν σε τοίχο.

Του ύψωσα την φωνή μου, απειλώντας τον: «Γιατρέ των γιάνκηδων, η επανάσταση θα κάνει το νοσοκομείο σου ένα νοσοκομείο των φτωχών και οι γιατροί του είδους σου θα διαγραφούν ή θα τους στείλουμε πίσω στην Αμερική».

 Έγινε κατακόκκινος και ψέλλισε «Συγνώμη»’’.

Το περιστατικό έγινε στις  11 Ιουλίου, 1970 στο Αμμάν της Ιορδανίας, στο περιθώριο αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ παλαιστινίων ανταρτών και στρατευμάτων του μονάρχη της Ιορδανίας Χουσεΐν, που ήθελε να τους εξοντώσει επιβάλλοντας μια ταπεινωτική ειρήνη με το Ισραήλ.  Η γυναίκα που αφηγείται είναι η Λεϊλα Χάλεντ μορφή της παλαιστινιακής αντίστασης και διάσημη για τις αεροπειρατείες της.  

Ο σκοπός δεν είναι να ανακαλέσει κανείς το ιστορικό πλαίσιο, όσο να δούμε τους δύο κόσμους σε αυτό το χαρακτηριστικό επεισόδιο. Όχι στο επίπεδο των συγκροτημένων οικονομικών κοινωνικών συμφερόντων, όπου η εικόνα είναι μεν  ευδιάκριτη, αλλά σχεδόν  ποτέ δεν παρουσιάζεται μπροστά μας γυμνή, αλλά στο πλαίσιο των αξιών που οι δύο κόσμοι δημιουργούν, εντάσσουν τη δράση και τη σκέψη και αναπαράγουν διαρκώς.

Σε ένα υποθετικό διάλογο σήμερα, μισό σχεδόν αιώνα μετά, μεταξύ, όχι απαραίτητα μιας επαναστάτριας γυναίκας αλλά μιας καθαρίστριας του υπουργείου Οικονομικών και, όχι απαραίτητα του τηλεβιβλιοπώλη υπουργού υγείας Α. Γεωργιάδη, αλλά ενός τυπικού υφισταμένου του που σχεδιάζει απολύσεις, περικοπές και ‘’αξιολόγηση’’, μάλλον θα ακούγαμε ακριβώς τα ίδια.

Δύο κόσμοι διαφορετικοί. Όχι σαν προϊόν κατηχήσεων. Αυτό είναι μόνο μία πλευρά. Αλλά ως γεννήματα διαφορετικών κοινωνικών δυνάμεων και τάξεων, με αντιθετικές κοινωνικές πρακτικές και αξίες.

Από τη μια ένας κόσμος με κέντρο το κέρδος εν τέλει επί των άλλων, των πολλών, ακόμη και αν είναι αιματηρό.

Από την άλλη ένα κόσμος με κέντρο τις ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες.

Ο πρώτος κόσμος ανθίζει μέσα στον κοινωνικό δαρβινισμό, τον πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Ο δεύτερος, αποκτά συνείδηση μέσα από τον αγώνα του ενάντια στον πρώτο. Και μόνο έτσι, αλλιώς είναι απλώς η καύσιμη ύλη για την κίνηση του πρώτου

Αιώνες τώρα, αυτοί οι δύο κόσμοι, αλλάζουν εντυπωσιακά, μένοντας  απίστευτα ίδιοι στην βαθύτερη ουσία τους. Το ίδιο και ο πόλεμος μεταξύ τους.

Η έκβαση της μάχης δεν ορίζει από μόνη της την αξία του καθενός. Η θετική ή αρνητική της έκβαση, τροποποιεί το υλικό και φουσκώνει τους ανοιχτούς λογαριασμούς, ανεβάζοντας τις απαιτήσεις.

Ο δικός μας κόσμος ακόμη και όταν ηττάται, καλείται να στοχάζεται την προετοιμασία της επόμενης μάχης με άξονα το δίκιο του αγώνα και όχι τους λογαριασμούς του ‘’πωλητή χαλιών’’.

Τι να σημαίνει άραγε αυτό κάθε φορά; Μεγάλη συζήτηση.

Ας ζητήσουμε ωστόσο για λίγο και πάλι την βοήθεια της Λεϊλα Χάλεντ. Μόλις δύο μήνες αργότερα (Σεπτέμβρης 1970) είχε αποτύχει να καταλάβει αεροπλάνο των Ισραηλινών αερογραμμών και βρέθηκε να κρατείται σε Βρετανική φυλακή στο Λονδίνο. Ήταν σχεδόν σε καθημερινή επαφή και πίεση από τον Βρετανό αξιωματικό Φρού.

Φυλακισμένη, αλλά καθόλου ταπεινωμένη.

Ανήμπορη, αλλά με τεράστια θέληση.

Κλαμένη και πικραμένη  για το θάνατο του Νικαραγουανού συντρόφου της στην αποστολή, αλλά γεμάτη προσμονή για απελευθέρωση και νέα συνεισφορά.

Ωστόσο όμως, φυλακισμένη….

Και να τι θυμάται:

‘’Ο Φρου μπερδεύτηκε. Ψέλλισε μερικά ακατανόητα λόγια και πήγε να ανοίξει την πόρτα.

Είχε απολογητικό ύφος και με ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάτι για μένα.

«Ναι», είπα «θέλω να πλέξω πουλόβερ για τους συντρόφους μας. Θα μπορούσες να μου φέρεις μαλλί και βελόνες, σε παρακαλώ»;

Υποσχέθηκε ότι θα προσπαθούσε, αλλά δεν πίστευε ότι οι κανονισμοί θα του το επέτρεπαν.

Ζήτησα χαρτί και μολύβι’’.

Αυτοί είναι οι άνθρωποί μας

(Όλα τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο/αυτοβιογραφία της Λεϊλα Χάλεντ ‘’Ο λαός μου θα ζήσει’’, γραμμένο το 1973)

Πηγή: Αριστερό blog

Διαβάστε περισσότερα

Το μεγάλο καλοκαιρινό ξεπούλημα!

Μέσα στον Ιούνιο είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση, για να εξασφαλίσει τη δόση του Ιουλίου να προχωρήσει σε περεταίρω ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών, αεροδρομίων, της ΔΕΣΦΑ και της ΔΕΗ. Οι συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις προκαλούν την έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αναμένονται και αντιδράσεις από κυβερνητικούς βουλευτές.
Ο Ιούνιος χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα κρίσιμος μήνας για τις ιδιωτικοποιήσεις καθώς:

• Στις 5 Ιουνίου εκπνέει η προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, όπου στο σφυρί βγαίνει το 67%.

• Στις 10 Ιουνίου το ΤΑΙΠΕΔ θα ανακοινώσει ποιοι από τους έξι υποψήφιους για τον ΟΛΠ θα περάσουν στη δεύτερη φάση. Και αυτοί διεκδικούν το 67%.

• Μετά το πρώτο δεκαήμερο θα ξεκινήσει στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για τη Μικρή ΔΕΗ.

• Στις 11 Ιουνίου ο επικεφαλής του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης αναμένεται να συναντηθεί με την εκτελεστική αντιπρόεδρο της COSCO.

• Στις 14 Ιουνίου πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση των μετόχων του ΟΛΠ.

• Στις 16 Ιουνίου θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν.

• Στις 19 Ιουνίου έρχεται στην Ελλάδα ο Κινέζος πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ μαζί με δεκάδες εκπροσώπους κινεζικών ομίλων προκειμένου να συμμετέχουν στα φετινά Ποσειδώνια.

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει σαφές ότι θέλει υπό κρατικό έλεγχο τις κρίσιμες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και το πρώτο τεστ για τη στάση που θα κρατήσει θα είναι όταν μέσα στις επόμενες εβδομάδες αρχίσει η συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο της Μικρής ΔΕΗ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» η ψήφισή του πρέπει να γίνει οπωσδήποτε ως το τέλος του μήνα, αφού αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης του Ιουλίου. Η συζήτηση στη Βουλή εκτιμάται ότι θα προκαλέσει και αντιδράσεις σε βουλευτές της ΝΔ και του ΠαΣοΚ που εκλέγονται στους «ενεργειακούς» Νομούς της Φλώρινας και της Κοζάνης αλλά και ευρύτερα στη Β. Ελλάδα, όπου και βρίσκεται η συντριπτική πλειονότητα των μονάδων και ορυχείων που θα μεταβιβαστούν από τη μητρική επιχείρηση στη νέα εταιρεία.
Η αυλαία των ιδιωτικοποιήσεων ανοίγει αυτή την εβδομάδα με τα λιμάνια.
Οι Κινέζοι
Κινεζικών συμφερόντων επιχειρήσεις, έχουν εκφράσει έντονο ενδιαφέρον για το νέο Διεθνές Αεροδρόμιο Ηρακλείου στο Καστέλλι της Κρήτης και έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για αγορά ποσοστού του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος. Η Κινεζική εταιρεία China State Grid συμμετέχει στο διαγωνισμό για την εξαγορά του 66% του ΑΔΜΗΕ. Η COSCO διεκδικεί το 67% του ΟΛΠ μαζί με δυνατά ονόματα όπως ο δανέζικος όμιλος της Maersk (μέσω της ολλανδικής θυγατρικής της APM Terminals) και η αμερικανική Ports America Group Holding.
Οι Αζέροι
Στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες θα βρεθεί ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγεφ. Στην ατζέντα του θα βρεθεί η πρόοδος των εργασιών για την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ καθώς και η καθυστέρηση έγκρισης από την Κομισιόν της μεταβίβασης του ΔΕΣΦΑ στη SOCAR.
Τέλος, όπως αναφέρει η εφημερίδα, στο μέτωπο του ΔΕΣΦΑ, η προ ημερών ολοκλήρωση της πιστοποίησης της εταιρείας από τη ΡΑΕ ως «ανεξάρτητου διαχειριστή του εθνικού συστήματος φυσικού αερίου» θεωρείται καίριας σημασίας, προκειμένου η Κομισιόν να δώσει την έγκρισή της για τη μεταβίβασή του στην SOCAR. Η πιστοποίηση έχει διαβιβαστεί στις Βρυξέλλες και κύκλοι του ΥΠΕΚΑ θεωρούν ότι η έγκριση δεν θα αργήσει να δοθεί, αίροντας και το τελευταίο εμπόδιο.
Πηγή: topontiki.gr/

Διαβάστε περισσότερα

Το καράβι βουλιάζει κι αρχίζουν να πετούν τη σαβούρα στη θάλασσα.

«Η μεγάλη αυτή δανειακή επιβάρυνσις, εδημιουργήθη συνεπεία των υποχρεώσεων των παλαιών δανείων και μάλιστα δανείων μη εισπραχθέντων και μη χρησιμοποιηθέντων χάριν της εθνικής οικονομίας»
Άγγελος Αγγελόπουλος, 1937.
____________________________________

askordoulakos

Μπορεί στις πρόσφατες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ να μην κατάφερε να καρπωθεί με ηχηρό τρόπο τη σταδιακή βύθιση της γερμανόφιλης-δοσιλογικής κυβέρνησης, πλην όμως αυτή υφίσταται και γίνεται όλο και πιο εμφανής. Κι αυτό το γνωρίζουν άπαντες, εντός κι εκτός Ελλάδας.  Η πρόσκαιρη κι άνευ ουσίας συγκράτηση μιας κατηφορικής πορείας (επί το λαικότερον: παίζουν καθυστερήσεις), δεν αποτρέπει τους κατακτητές της χώρας από το να θεωρούν… τελειωμένο το ακροδεξιό κιτς συνοθύλευμα, που αυτοαποκαλείται «κυβέρνηση» και για το λόγο αυτό, πιέζουν όσο μπορούν περισσότερο το Σαμαρά, προκειμένου να εξασφαλίσουν περισσότερες δεσμεύσεις για το ξεπούλημα της Ελλάδας, οι οποίες βέβαια θα αφορούν και στους επόμενους.
Μέσα στο συγκεκριμένο σκηνικό, οι οικονομικοί νεοναζί της συγκυβέρνησης –ιδίως οι ηγετικές ομάδες- προσπαθούν να κρατηθούν στην εξουσία, με μόνο σκοπό να σώσουν το τομάρι τους, καθόσον γνωρίζουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να οδηγηθούν ενώπιον του ακροατηρίου του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ), για πράξεις και παραλήψεις εμπίμπτουσες στις διατάξεις των άρθρων 120 § 2 Συντάγματος («O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.») και 134 § 2 εδ’ α και β του Ποινικού Κώδικα («Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου: α) επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού. β) επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαπράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή…»). Και τα στοιχεία είναι…υπεραρκετά. Κι αρχίζουν να ξεφορτώνονται κάποια από τα…μπουμπούκια της σπείρας.

Περίπτωση πρώτη, η (μετά από σκληρό παζάρι με την τρόικα) αποπομπή του ψυχοπαθούς τεχνοκράτη με το ηλίθιο βλέμμα, ονόματι Χάρη Θεοχάρη, ενός εκ των πλέον πιστών μαντρόσκυλων της αποικιοκρατίας, ο βίος και η πολιτεία του οποίου είναι παγκοίνως γνωστά, ενώ είναι επίσης γνωστό, ότι τα δύο καθάρματα (κι εντεταλμένοι οικονομικοί δολοφόνοι των κατακτητών), Στουρνάρας-Θεοχάρης, μολονότι έχουν διακοσμητικό ρόλο, αφού κουμάντο κάνουν οι –ανά υπουργείο- επίτροποι της τρόικα,  στοιχίζουν πολιτικά κι εκλογικά στη συγκυβέρνηση, καθόσον είναι αντιπαθέστατοι, ακόμα και σε στελέχη της ΝΔ.
Οι ξένοι επικυρίαρχοι δεν συναινούσαν επ’ ουδενί σε αλλαγές του οικονομικού επιτελείου, εν όψει ανασχηματισμού, αλλά στο τέλος αποδέχθηκαν να δώσουν μια ανάσα στο καθεστώς, στην περίπτωση Θεοχάρη. Χαρακτηριστικές, άλλωστε, ήταν οι δηλώσεις και τα καρφιά του  κατά την αποχώρησή του από το υπουργείο σήμερα.

Περίπτωση δεύτερη, η προσπάθεια της ΠΑΣΟΚικής κλίκας να ξεφορτωθεί τον  –βουτηγμένο ως το λαιμό στα σκατά- Βενιζέλο. «Στο συνέδριο πρέπει να ακουστεί η βάση του κόμματος και να συζητηθεί και το θέμα της ηγεσίας. Θεωρώ, ότι το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, συνιστά αποτυχία. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να στραφεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν μπορεί και να αποτελεί παρακολούθημα της Νέας Δημοκρατίας», δηλώνει ο…τετραπέρατος Συμεών Κεδίκογλου, ο οποίος πήρε τη σκυτάλη από τους Σκανδαλίδη και Θάνο Μωραίτη, που δήλωσε ότι  «Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Απαιτείται νέα ηγεσία στην παράταξη η οποία να εμπνέει, να ενώνει και να διευρύνει. Να δίνει νέα προοπτική στην συνεργασία των δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Να φέρει συνοδοιπόρους τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, τους κοινωνικούς εταίρους».
Όλα τα παραπάνω αποτυπώνουν κλασσικές τακτικές μαφιόζων. Το πέταγμα του…κατιμά στα σκυλιά, μήπως κι αυτά ξεγελαστούν και δεν φάνε του κυρίως κρέας, είναι η συνήθης πρακτική των κακοποιών, που διαπραγματεύονται την τύχη τους, ή αν θέλετε, όπως κάνουν οι εταιρείες, που ξεπλένουν μαύρο χρήμα, οι οποίες αλλάζουν νομική μορφή, ή μετοχική σύνθεση, προκειμένου να ελιχθούν καλύτερα στο πεδίο δραστηριότητάς τους.
Κι όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο πολύ σαβούρα θα ρίχνουν στη θάλασσα, χωρίς όμως ν’αποφύγουν το ναυάγιο…
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
 http://seisaxthia.wordpress.com/

Διαβάστε περισσότερα

Περιηγηθείτε στο Μεσολόγγι και σε όλη την Ελλάδα με το Google Street View!

Η διαδραστική υπηρεσία Street View, που εμπλουτίζει τους ψηφιακούς χάρτες της Google, είναι πλέον διαθέσιμη και στην Ελλάδα, επιτρέποντας την τρισδιάστατη εικονική περιήγηση στους δρόμους της Ελλάδας, σε χώρους πολιτιστικού και τουριστικού ενδιαφέροντος, αλλά και στο εσωτερικό κάθε είδους ιδιωτικών επιχειρήσεων, με εικόνες από κάμερες λήψης 360 μοιρών. 

Η Ελλάδα θα είναι η 56η χώρα στον κόσμο (η πρώτη ήταν οι ΗΠΑ το 2007), όπου θα διατεθεί η συγκεκριμένη διαδικτυακή υπηρεσία, στην οποία οι χρήστες θα έχουν πρόσβαση μέσω του υπολογιστή τους, της ταμπλέτας ή του κινητού τηλεφώνου τους, από οποιοδήποτε σημείο βρίσκονται.

Η υπηρεσία παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση της Google Ελλάς στο Ζάππειο Μέγαρο.

Μπορείτε να πάρετε μία γεύση από την υπηρεσία κάνοντας κλικ ΕΔΩ, για μια βόλτα στο Μεσολόγγι.

Διαβάστε περισσότερα

Χρυσή Αυγή: Έργα και ημέρες πίσω από το «αντισυστημικό» προσωπείο

Ας δούμε, λοιπόν, τι ρόλο παίζει η Χρυσή Αυγή. Τι σόι πράμα είναι. Όχι από άποψη αισθητικής. Αυτό το είδαμε (ξανά) χτες στη Βουλή. Όχι από άποψη εγκληματική. Αυτό το προσδιορίζει ο ναζιστικός χαρακτήρας της. Αυτό το γνωρίζουμε ήδη από τα προ 15ετίας πεπραγμένα τους στα δικαστήρια της Ευελπίδων με την δολοφονική επίθεση κατά του φοιτητή, τότε, Κουσουρή. Το γνωρίζουμε από τα πεπραγμένα τους στο Κερατσίνι, στα Πετράλωνα, στις γειτονιές της Αθήνας με τους μαχαιρωμένους μετανάστες.

   Πάμε να δούμε τον πολιτικό της χαρακτήρα από την πιο κρίσιμη πλευρά: Από την πλευρά των οικονομικών, των πολιτικών και κοινωνικών συμφερόντων που εκπροσωπεί. Η Χρυσή Αυγή αυτοπροβάλλεται σαν «αντισυστημική». Καθόλου πρωτότυπο. Ανάμεσα στις άλλες ιδιότητες του φασισμού και του ναζισμού είναι να παριστάνει τον «αντισυστημικό», την ώρα που είναι το πιο πιστό σκυλάκι και το πιο σιχαμερό φιδάκι στην υπηρεσία του συστήματος.

   Πίσω από την «αντισυστημική» μάσκα του φασισμού και του ναζισμού, πίσω από τα μούσκουλα του χρυσαυγίτικου υποκόσμου, κρύβονται οι πιο δουλικές «υπηρετριούλες» του συστήματος. Να μερικές τέτοιες «υπηρεσίες»:  

   Πρώτο: Στις 3 Αυγούστου 2012 ήρθε στη Βουλή η πρόταση για την σύγκληση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων ώστε να διερευνηθεί το σκάνδαλο της παραχώρησης της Αγροτικής Τράπεζας. Υπήρξε ένα μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης που με την αρνητική ψήφο του μπλόκαρε την διερεύνηση της υπόθεσης. Ήταν η Χρυσή Αυγή. Αλήθεια πως γίνεται ένα «αντισυστημικό κόμμα να κάνει πλάτες σε τραπεζικά «ντίλ» που ζημιώνουν τον ελληνικό λαό; Τι έχει να πει γι’ αυτό το τραπεζικό πόρταλ «BankingNews» το οποίο συχνά πυκνά φιλοξενεί διθυράμβους για την Χρυσή Αυγή;…

   Δεύτερο:  Στις 14 Φλεβάρη 2013 συζητήθηκε στη Βουλή η τροπολογία που αφορούσε στο ξεπούλημα ακόμα και νησιών και βραχονησίδων. Μετά από ένα λόγο όλο πάθος υπέρ των «ασφαλιστικών δικλείδων» που τάχα εξασφαλίζονταν παρά το ξεπούλημα των νησιών, ο Παναγιώταρος ψήφισε υπέρ της τροπολογίας! Τόσο… «πατριώτες». Μιάμιση ώρα αργότερα και μετά το σάλο από το «ξεβράκωμα», οι χρυσαυγίτες είπαν ότι είχαν κάνει λάθος. Τόσο «ρόμπες»…

Ιδού το λογύδριο με το οποίο ο «πατριώτης» χρυσαυγίτης τάχθηκε υπέρ της τροπολογίας που ξεπουλούσε νησιά και βραχονησίδες. Λίγη ώρα αργότερα είπαν ότι υπερψήφισαν… κατά «λάθος»!

Τρίτο: Στις 19 Σεπτέμβρη 2012  τέθηκε στη Βουλή το αίτημα του ιδρύματος Λάτση να υπάρξει συντήρηση του μουσείου του με δημόσιο χρήμα. Η «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή, πάλι δια στόματος Παναγιώταρου, έσπευσε να γλύψει τον επιχειρηματία, να φανεί γαλαντόμα, επιδαψιλεύοντας ύμνους στον όμιλο για την «προσφορά» του και μιλώντας με ευγνωμοσύνη  για τον «έναν εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων της γης»…

   Τέταρτο:  Στις 5 Νοέμβρη 2012 η κυβέρνηση Σαμαρά προωθούσε το μεσοπρόθεσμο. Αλλά η έγνοια των χρυσαυγιτών δεν ήταν τα μέτρα δισεκατομμυρίων εις βάρος του λαού. Ήταν να απαλλαγούν κάποιοι εφοπλιστές (ποιοι άραγε;) από την «έκτατη εισφορά» του αστείου ποσού των 80 εκ. ευρώ:«Ο κλάδος της ναυτιλίας έχει στηρίξει την ελληνική οικονομία κατά το παρελθόν, εσείς πάλι συμβάλλετε καθοριστικά στην καταστροφή του»,εξανίστατο ο Γερμενής – «Καιάδας» στη Βουλή. Όσο για τον Παναγιώταρο, απειλούσε για λογαριασμό κάποιων εφοπλιστών (ποιών άραγε;) ότι αν φορολογηθούν θα φύγουν… Έλεγε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής: «(...) βλέπουμε στον προϋπολογισμό που λέτε ότι από φορολόγηση των πλοίων υπό ελληνική σημαία θα αποκομίσουμε 80 εκ. ευρώ... το πιο εύκολο που θα κάνουν οι έλληνες πλοιοκτήτες είναι να αλλάξουν τη σημαία (...)». Όσο για τον Μάρτη του 2013, οι ναζί, με ερώτησή τους, στη Βουλή, υπό τον τίτλο «Λύση στη χρηματοδότηση των ναυτιλιακών εταιρειών» καλούσαν τους υπουργούς Οικονομικών και Ναυτιλίας να απαντήσουν:«Με ποιον τρόπο προτίθενται να στηρίξουν τις ναυτιλιακές εταιρείες;». Εδώ, πέρα από το γλείψιμο στον εφοπλιστικό κόσμο, αξίζει να θυμίσουμε ότι δεν πάει πολύς καιρός που στον διεθνή Τύπο υπήρξαν δημοσιεύματα ότι το ναζιστικό μόρφωμα χρηματοδοτείται απευθείας από κάποια λόμπυ του εξωτερικού. Χαρακτηριστικά, η βρετανική εφημερίδα «Guardian» σε εκτενές άρθρο της για τους εν Ελλάδι νεοναζί, επισήμανε μεταξύ άλλων ότι: «Εν μέσω φημών για υποστήριξη από πλούσιους εφοπλιστές, κατάφερε να ανοίξει γραφεία του κόμματος (σ.σ. Χρυσή Αυγή) σε όλη την Ελλάδα»...

   Πέμπτο: Στις 20 Δεκέμβρη 2012, στη συζήτηση σύστασης εξεταστικής επιτροπής για τη «λίστα Λαγκάρντ», η Χρυσή Αυγή ψήφισε «όχι»! Λίγη ώρα αργότερα, και μετά το ξεμπρόστιασμα, ο χρυσαυγίτης βουλευτής Αρβανίτης, ισχυρίστηκε  (και αυτός) ότι είχε ψηφίσει αρνητικά κατά … «λάθος».

   Έκτο: Στις 11 Νοέμβρη 2012, όταν τέθηκε στη Βουλή το θέμα της μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών, οι χρυσαυγίτες τινάχτηκαν από τη θέση τους σαν να επρόκειτο για ντίλερ ΝΑΤΟικών όπλων: «(…) να μην περικοπεί έστω κι ένα ευρώ από την άμυνα», ωρυόταν ο χρυσαυγίτης Ζησιμόπουλος. Τι όμως εννοούν όταν λένε «άμυνα»; Το εξήγησε ο νυν ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής, ο στρατηγός (διατελέσας και επιτελάρχης του ΝΑΤΟ) Γ.Επιτήδειος, σε προεκλογική του συνέντευξη (http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/apokleistikh-sunenteujh-tou-gewrgiou-epithdeiou-antistrathgou-kai-upopshfio#ixzz32rMtkGuC) . Στην ερώτηση «πιστεύετε ότι η παραμονή μας στο ΝΑΤΟ εξυπηρετεί το έθνος;», έδωσε την ακόλουθη «αντισυστημική» απάντηση: «Βεβαίως. Άλλωστε εάν δεν το εξυπηρετούσε δε θα γινόμασταν μέλος του(…).Εφόσον είμαστε μέλος μια συμμαχίας οφείλουμε να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις που έχουμε απέναντι στα πλαίσια της συμμαχίας αυτής. Εάν αυτό δε συμβεί δεν εξυπηρετούνται τα εθνικά μας συμφέροντα». Το «έθνος» και το ΝΑΤΟ αποτελούν ένα πράγμα, λοιπόν, για τους… «αντισυστημικούς» χρυσαυγίτες

   Έβδομο: Τόσο «ελληναράδες» και «αντισυστημικοί» που είναι οι ναζιστές έχουν φτάσει στο σημείο να συγκροτούν δουλεμπορικά για να εξασφαλίζουν φτηνό εργατικό «κρέας» στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Πίσω από τον χρυσαυγίτικο «ΟΑΕΔ», τον αποκαλούμενο «Όμιλο Ανεύρεσης Εργασίας Δοκιμαζόμενων Ελλήνων» που έχουν συστήσει, βρίσκεται ο μηχανισμός υλοποίησης της... πρότασης που είχε καταθέσει ο χρυσαυγίτης βουλευτής με το προσωνύμιο «Καιάδας» το Νοέμβρη του 2012 στη Βουλή. : «... όσον αφορά τους ανέργους που επιδοτεί ο ΟΑΕΔ -είχε πει-, αυτοί να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε θέσεις του δημοσίου τομέα, προκειμένου να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του». Η... πρότασή τους, δε, οδηγεί στη δημιουργία ενός εργατικού δυναμικού που θα δουλεύει οκτώ και παραπάνω ώρες τη μέρα, χωρίς ένσημα, με μόλις 14,4 ευρώ τη μέρα! Κάτω δηλαδή κι από την αμοιβή των μεταναστών στην Μανωλάδα!

   Όγδοο: Μεγάλη είναι η αγωνία των χρυσαυγιτών προς την αναξιοπαθούσα τάξη των καπιταλιστών. Γράφουν, για παράδειγμα, οι χρυσαυγίτες στην ιστοσελίδα τους: «Το φορολογικό καθεστώς στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ευνοϊκό απέναντι στις επιχειρήσεις (...) οι επιχειρήσεις είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται ότι το κράτος τις πολεμά, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία τους, μέσα από τον φορολογικό νόμο (...)». Φυσικά όταν λένε «επιχειρήσεις» δεν μιλούν για τον «εμποράκο». Η πρεμούρα τους έχει να κάνει με τη φορολόγηση των επιχειρήσεων του μεγάλου κεφαλαίου. Εκεί γλείφουν. Γι' αυτό στη Βουλή ζητούν συνεχώς νέα κίνητρα, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Όπως τον Απρίλη του 2013, που με ερώτησή τους στη Βουλή ζητούσαν από την κυβέρνηση να διαμορφώσει «στρατηγική για ενίσχυση των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών...». Των ιδιωτικών -εννοείται-αεροπορικών εταιρειών... Κάπως έτσι φτάσαμε να αναπαράγονται σε ιστολόγια («moneyPro.gr») κείμενα υπό τον τίτλο «Τάση υπέρ της Χρυσής Αυγής στον ΣΕΒ;», όπου αναγραφόταν: «(...) μερίδα επιχειρηματιών του ΣΕΒ, κυρίως πιο μεσαίων σε δυναμική και νέων ηλικιακά, φέρονται να βλέπουν με άλλο μάτι το ακροδεξιό κόμμα (...). Πιστεύουν πως η Χρυσή Αυγή περιόρισε κατά πολύ τον αριστερό-αναρχικό ακτιβισμό (...). Πιέζουν για να υπάρξουν δίαυλοι επικοινωνίας με την άκρα Δεξιά. Διαύλους που ήδη ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας (σ.σ. οι μεγαλέμποροι) διατηρεί με το κόμμα». Να αληθεύουν όλα αυτά;

   Ένατο: Τι κρύβεται πίσω από τα λεγόμενα της Χρυσής Αυγής για την «κακούργα» την ΕΕ; Μας το εξηγεί πάλι ο ευρωβουλευτής της (στην ίδια συνέντευξη): «Είμαι υπέρ της Ε.Ε. Για την ευρωπαϊκή ένωση ισχύει αυτό που είχε πει ο Αμερικάνος Άρθουρ Κέσλερ: "Όσες κηλίδες και αν έχει ο ήλιος είναι προτιμότερος από το σκοτάδι".(…) Η χώρα μας (…) έχει ανάγκη να συμμετέχει σε διεθνείς οργανισμούς και ενώσεις όπως το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε». Τόσο… ηλιόλουστη η «αντισυστημικότητά τους»… 

   Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί φυσικά η αλλεργία και ο τραμπουκισμός της Χρυσής Αυγής απέναντι σε κάθε εργατική διεκδίκηση, σε κάθε κοινωνικό αγώνα:  Από την απεργία των εργαζόμενων στη Χαλυβουργία για την οποία στις 20 Ιουλίου 2012 εξέδωσαν ανακοίνωση ενάντια στους χαλυβουργούς  μέχρι την απεργία των εργαζομένων στο Αριστοτέλειο, τον Νοέμβριο του 2012, όταν οι πρώτοι που εξέδωσαν ανακοίνωση ζητώντας από τους εισαγγελείς να παρέμβουν κατά των εργαζόμενων ήταν οι νεοναζί.

   Γνωστές, επίσης, είναι τόσο οι ύβρεις τους ενάντια στους εργαζόμενους – απολυμένους της ΕΡΤ, όσο και οι τελευταίες καταγγελίες των καθαριστριών ότι κατά τη διάρκεια τους αγώνα τους απειλούνται από χρυσαυγίτες…

   Πασίγνωστοι, δε, είναι και για το μένος τους ενάντια στους εργάτες. Τέτοιους έβαλαν στο στόχαστρο με την δολοφονική επίθεσή τους κατά των συνδικαλιστών του ΚΚΕ στο Πέραμα.

Ο χρυσαυγίτης Παππάς σε νεαρή ναζιστική ηλικία. Μετά, όμως (όπως είπε χτες σε μια ακόμα επίδειξη «λεβεντιάς») μεγάλωσε. Όσο βέβαια κι αν την κρύβει την ηλικία του (την ναζιστική), είναι πρόδηλο ότι μεγάλωσε κι αυτή μαζί του…

   Αυτή είναι η «αντισυστημικότητα» της Χρυσής Αυγής. Αυτή είναι άλλωστε η «αντισυστημικότητα» του ίδιου του ναζισμού: «Ο εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. σύντροφο των βιομηχάνων)»!

   Τούτος ο ύμνος στον Χίτλερ και στο ναζισμό, που μετέτρεψε τον εργάτη σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας» και σε «σύντροφο» των βιομηχάνων, εκφωνήθηκε από τον κύριο Κρουπ. Τον επικεφαλής της γνωστής πολυεθνικής και πρόεδρο των Γερμανών βιομηχάνων, σε ομιλία του στις 26 Γενάρη 1934.

   Η ατράνταχτη αυτή ομολογία (περιλαμβάνεται στα Πρακτικά Δικών της Νυρεμβέργης, τόμος 1, κεφάλαιο VIII) ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι η τροφός του ναζισμού, ότι τα μονοπώλια και μερίδα του κεφαλαίου είναι οι προαγωγοί του φασισμού, με τα «Τάγματα Εφόδου» του οποίου, όταν τους «χρειάζονται», εξασφαλίζουν «ησυχία», «πειθαρχία», «υπακοή» και πολλά, πάρα πολλά κέρδη, διατηρεί  αυτούσια την αξία της.

email: mpog@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δύο το σύστημα

Οι απειλές, οι ύβρεις και τα παραληρήματα των «αμετανόητων Χρυσαυγιτών» κατά δήλωση Νίκου Μιχαλολιάκου στη βουλή την Τετάρτη δεν μπορούν να σκεπάσουν την αλήθεια. Όσο και αν ωρύονται για σκευωρία η αλήθεια βρίσκεται αλλού.
Το πιθανότερο είναι πως τα στελέχη της Χρυσής Αυγής λένε αλήθεια για μια σειρά στελεχών της ΝΔ ότι διαδραμάτιζαν ρόλο ανάλογο με τον Μπαλτάκο και είχαν επαφές και συνεννοήσεις μαζί τους. Μάλιστα κατονόμασαν έναν ακόμα στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, το Γιώργο Μουρούτη, την εκπρόσωπο της ΝΔ και βουλευτή Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ενώ την «τιμητική» τους είχαν για διαφορετικούς λόγους οι Μάκης Βορίδης καθώς και οι υπουργοί Άδωνις Γεωργιάδης, Πάνος Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Τσιάρας και ο πρόεδρος της βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

Μέχρι και το Βύρωνα Πολύδωρα ενέπλεξαν. Κοινώς η εικόνα που έδιναν οι προφυλακισμένοι Χρυσαυγίτες βουλευτές και ο αρχηγός τους είναι ότι Χρυσή Αυγή και ΝΔ είναι κάτι σαν δύο φράξιες του ίδιου κόμματος που τώρα τσακώνονται γιατί κάπου χάλασε η δουλειά. Μέχρι τότε όλα μέλι γάλα.
Η αλήθεια είναι ότι οι Χρυσαυγίτες την έχουν βαμμένη και νομικά δεν μπορούν εύκολα να ξεμπλέξουν. Γι’ αυτό απειλούν και εκβιάζουν προκειμένου να διαπραγματευτούν μπας και γλιτώσουν τις καταδίκες για σειρά εγκληματικών ενεργειών με αποκορύφωμα τη δολοφονία Φύσσα.
Στην προσπάθειά τους αυτή να παζαρέψουν την τύχη τους βγάζουν με το σταγονόμετρο ονόματα και επαφές που αγγίζουν τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά και την κυβέρνηση. Είναι προφανές γιατί το κάνουν. Μέρος του παζαριού. Ωστόσο προκύπτει ένα ερώτημα: Πως γίνεται και η αντισυστημική Χρυσή Αυγή έχει τέτοιου τύπου επαφές και συμπάθειες με το σκληρό πυρήνα της πολιτικής εξουσίας, με το μέγαρο Μαξίμου και την ηγεσία της ΝΔ;
Γιατί δεν δίνουν στη δημοσιότητα οι Χρυσαυγίτες και τα άλλα βίντεο που λένε ότι έχουν εκτός απ’ αυτό του Μπαλτάκου. Ας τα δώσουν όλα στη δημοσιότητα. Γιατί δεν το κάνουν καθαρά και παστρικά αν όπως λένε είναι αθώοι; Αν το κάνουν θα μπορέσουν με βάση τους ισχυρισμούς τους να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αντί αυτού όμως παρατηρούμε να προβαίνουν σε ελεγχόμενες αποκαλύψεις εν είδη εκβιασμού προς τον κυβέρνηση και το Σαμαρά.
Τι φοβούνται και δεν τα δίνουν όλα στη δημοσιότητα; Μήπως φοβούνται ότι θα «ξεβρακωθούν» και αντί για διωκόμενοι θα εμφανιστεί το πραγματικό τους πρόσωπο που είναι να εκτελούν τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του συστήματος και του κράτους που καταγγέλλουν κατά τ’ άλλα; Άλλωστε αν δεν ήταν αυτό τότε τι νόημα έχουν όλες αυτές οι επαφές με την ηγεσία και τα στελέχη της ΝΔ;
Απ’ αυτά προκύπτει ένα και μόνο συμπέρασμα. Ότι με τις πλάτες όλων αυτών που σήμερα δίνουν στεγνά οι Χρυσαυγίτες έκαναν ότι έκαναν μέχρι και τη δολοφονία Φύσσα και ως τότε ήταν χρήσιμοι για την ΝΔ και την κυβέρνηση, για το σύστημα στο σύνολό του. Γι’ αυτό και η Χρυσή Αυγή έχαιρε τέτοιας ασυλίας. Γνώριζαν και μάλιστα πολύ καλά τα πάντα οι πάντες. Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δύο το σύστημα. Το ότι λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας ώθησαν τις δικαστικές εξελίξεις δεν αναιρεί τον εγκληματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής. Άλλωστε άλλες πολιτικές σκοπιμότητες τους επέτρεπαν μέχρι τη δολοφονία Φύσσα να κάνουν ανενόχλητοι τα αίσχη τους και να βάφουν τα χέρια τους με αίμα, μεταναστών και Ελλήνων.
Ας αφήσουν τα παραμύθια, τις κλάψες και τους λεονταρισμούς οι δήθεν αντισυστημικοί. Το ότι ο Σαμαράς έχει χεσμένη τη φωλιά του δεν τους αθωώνει. Αντίθετα ενισχύει όσους πιστεύουν ότι σκόπιμα οι αρχές δεν κινήθηκαν, παρά το ότι γνώριζαν, εναντίον τους πολύ καιρό πριν.
ΥΓ: Με την ανοχή της αστυνομίας όπως μαθαίνουμε και διαβάζουμε επετράπη από μερικές εκατοντάδες φασίστες της Χρυσής Αυγής να παίξουν και να τραγουδήσουν με ελληνικούς στίχους τον ύμνο των SS του ναζιστικού Γ’ Ράιχ του Χίτλερ. Κατά τ’ άλλα δηλώνουν έλληνες πατριώτες, οι υμνητές των δοσιλόγων και των ταγματασφαλιτών, οι οπαδοί των κατακτητών της Ελλάδας κατά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αυτός είναι ο εθνικισμός των γερμανοτσολιάδων.

inprecor

Διαβάστε περισσότερα

Η ιδιωτικοποίηση του νερού

O απώτερος σκοπός της TISA είναι η δέσμευση όλων των κρατών, καθώς επίσης των μελλοντικών κυβερνήσεων τους – ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα κερδίζει στις εκλογές και χωρίς να έχουν καμία αξία οι αποφάσεις των δικαστηρίων

«Συμφιλίωση σημαίνει ότι, όσοι βρίσκονται στο περιθώριο της ιστορίας, πρέπει να δουν πως υπάρχει μία ποιοτική διαφορά ανάμεσα στην καταπίεση και στην ελευθερία. Για αυτούς, η ελευθερία μεταφράζεται στο να έχουν καθαρό νερό, να έχουν ηλεκτρισμό, να μπορούν να ζουν σε ένα αξιοπρεπές σπίτι, να έχουν μία καλή δουλειά, να μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να διαθέτουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

 

 

Εννοώ τι νόημα έχει να γίνει αυτή η μετάβαση, η εκλογή μίας νέας κυβέρνησης, εάν δεν αυξηθεί και δεν βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής αυτών των ανθρώπων; Εάν δεν συμβεί αυτό, τότε η ψήφος είναι άχρηστη” (Πρόεδρος της Νοτιοαφρικανικής επιτροπής για την Αλήθεια και τη Συμφιλίωση – μίας Δημοκρατίας που γεννήθηκε αλυσοδεμένη).

.

 

Είδηση

Η πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Ελεύθερων Πολιτών «right2water», στην οποία κατά την άποψη μας πρέπει να συμμετέχουμε όλοι, εξέφρασε φόβους, σχετικά με το ότι οι μυστικές διαπραγματεύσεις, στα πλαίσια της υπογραφής της «ανίερης» συμφωνίας «TISA» (άρθρο), θα έχουν σοβαρότατες συνέπειες για την κοινωνία μας.

Ειδικότερα, φαίνεται ότι προωθείται κρυφά η ιδιωτικοποίηση των δημοσίων κοινωφελών επιχειρήσεων ύδρευσης – εναντίον της οποίας έχει τοποθετηθεί η πρωτοβουλία, με την κατάθεση μίας αναφοράς (Petition) στην Κομισιόν, υπογεγραμμένης σχεδόν από 2.000.000 Ευρωπαίους πολίτες. Δυστυχώς, η Ευρώπη αγνόησε την κοινή βούληση των λαών της, απορρίπτοντας την αναφορά - αρνούμενη να συμπεριλάβει στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα την αποκλειστική ιδιοκτησία του δικτύου ύδρευσης, από το δημόσιο της εκάστοτε χώρας.

Αντί αυτού, η Κομισιόν αποποιείται τις ευθύνες της, ανακοινώνοντας ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί το δικαίωμα των ανθρώπων στο νερό - θεωρώντας πως η πρωτοβουλία ανήκει στις εθνικές κυβερνήσεις, οπότε δεν επιτρέπεται να νομοθετήσει η ίδια. Πρόκειται ασφαλώς για μία υπεκφυγή άνευ προηγουμένου, όταν πάνω από το 50% πλέον των νόμων που αφορούν τα εθνικά κράτη, ψηφίζονται στην Ε.Ε.

Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την Ελλάδα, από την οποία οι διεθνείς τοκογλύφοι, μέσω των μπράβων τους (ΔΝΤ), απαιτούν την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ κοκ. Εκτός αυτού, πρόκειται κυριολεκτικά για ένα χαστούκι στο πρόσωπο των πολιτών, καθώς επίσης για μία ακόμη ήττα της Δημοκρατίας - την οποία θα πληρώσουν πολύ ακριβά οι πολίτες, εάν δεν αντιδράσουν ως οφείλουν.

Η μυστική συμφωνία πάντως που δρομολογείται, παράλληλα με τη διατλαντική συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών (TTIP) μεταξύ της ΕΕ και των Η.Π.Α., δεν συμπεριλαμβάνει μόνο το νερό, αλλά και πολλές άλλες κοινωφελείς επιχειρήσεις ή δημοσίους οργανισμούς (γράφημα που ακολουθεί).

Οι ολοκληρωμένες και προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη.

Για παράδειγμα την ηλεκτροδότηση, την Παδεία και την Υγεία - η οποία ήδη στη χώρα μας προετοιμάζεται να δοθεί ως δώρο στους πολυεθνικούς ομίλους, μεταξύ των οποίων στις φαρμακοβιομηχανίες του Ισραήλ.

Στα πλαίσια αυτά, εάν δεν αντιδράσουν σύσσωμοι οι πολίτες, οι οποίοι χειραγωγούμενοι τοποθετούνται εναντίων των ιδιοκτητών φαρμακείων, με το πρόσχημα της μείωσης των τιμών των φαρμάκων (της «ανάγκης» αύξησης των πωλήσεων των γενοσήμων για το «καλό» της ελληνικής οικονομίας κλπ.), η κατάσταση θα είναι μη ανατρέψιμη – εις βάρος δυστυχώς των επομένων γενεών.

Η τοποθέτηση άλλωστε ενός υπέρμαχου των συνδίκων του διαβόλου στο υπουργείο υγείας, είναι αρκετή για να τεκμηριώσει τι ακριβώς επιδιώκεται - χωρίς να σημαίνει ότι οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τον ίδιο αφού, για ευνόητους λόγους, «έχει το ακαταλόγιστο» (όπως ισχυρίζονται αρκετοί και χωρίς να μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε).

Περαιτέρω, πρόσφατα ξεκίνησε στη Γενεύη ο επόμενος κύκλος των συνομιλιών για την TISA - όπου ο διεθνής οργανισμός PSI (Public Services International) κατέθεσε στους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών που συμμετέχουν μία επίσημη διαμαρτυρία, υπογεγραμμένη από  350 οργανώσεις 115 χωρών του πλανήτη.

Όπως αναφέρει, «ο σκοπός των δημοσίων υπηρεσιών δεν πρέπει να είναι το κέρδος για τους μεγάλους ομίλους – οπότε δεν πρέπει να νομοθετηθεί σε καμία περίπτωση η απαγόρευση των εθνικοποιήσεων εκείνων των κοινωφελών επιχειρήσεων που τυχόν ιδιωτικοποιήθηκαν, λειτουργώντας εις βάρος των πολιτών».

Επομένως, οι διατάξεις που προωθεί η συμφωνία, με βάση τις οποίες θα απαγορεύεται μελλοντικά στα κράτη να επανεθνικοποιούν τις κοινωφελείς επιχειρήσεις, ακόμη και όταν αποτυγχάνουν εντελώς να παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες, διπλασιάζουν τις τιμές κοκ., δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές.

Συνεχίζοντας, ο απώτερος σκοπός της συμφωνίας είναι η δέσμευση, το «δέσιμο χειροπόδαρα» καλύτερα όλων των κρατών, καθώς επίσης των μελλοντικών κυβερνήσεων τους - ανεξάρτητα από το ποιό κόμμα κερδίζει στις εκλογές και χωρίς να έχουν καμία αξία οι αποφάσεις των συνταγματικών ή άλλων δικαστηρίων.

Οι υποψίες δε για ακόμη μεγαλύτερες παραχωρήσεις των «διαπλεγμένων» πολιτικών στα τέρατα που επιδιώκουν τη λεηλασία του πλανήτη (άρθρο), είναι κάτι περισσότερο από εύλογες – αφού, εάν η Κομισιόν δεν είχε τίποτα να κρύψει, θα έδινε στη δημοσιότητα τις λεπτομέρειες της συμφωνίας. Δεν θα προσπαθούσε λοιπόν να διαπραγματευθεί μία τέτοια συμφωνία ερήμην των Ευρωπαίων Πολιτών που την εξέλεξαν – έχοντας προφανώς συνειδητοποιήσει πολύ αργά τα λάθη τους.

Όταν βέβαια οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες όχι μόνο να διατηρήσουν κρυφές τις λεπτομέρειες της προπαρασκευαστικής συμφωνίας και των συζητήσεων, αλλά, κυρίως, την ίδια τη συμφωνία για πέντε έτη μετά την υπογραφή της, τότε οι υποψίες γίνονται βεβαιότητα.

Πηγή: analyst.gr

Διαβάστε περισσότερα

Όχι, πάλι δεν κατάλαβες!

Πάλι κάθισες σπίτι σου, πάλι άφησες τους άλλους να πάρουν την ευθύνη και να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, έτσι δεν είναι φίλε?

Στο 40%  έφθασε πάλι –αλλού λίγο λιγότερο, αλλού λίγο περισσότερο- η αποχή από τις κάλπες.

Όλους εμάς που σφαδάζαμε από τα πληκτρολόγια μας και σου λέγαμε ότι είναι αναίσχυντοι, ότι είναι ποταποί, ότι είναι ελεεινοί και όταν δεν είναι ανίκανοι, είναι απλώς εξωνημένοι, δεν ήθελες να μας ακούσεις.

Όταν αυτοί ψήφιζαν το καινούριο πρόγραμμα απομύζησης –της δικής σου απομύζησης, εσύ κοινοποιούσες την οργή σου στα κοινωνικά δίκτυα και σου άρεσαν τα πύρινα σχόλια κατά των Ολετήρων που μας κυβερνούν, αλλά μέχρι εκεί, ούτε ρούπι παραπέρα, έτσι δεν είναι φίλε? 

Πάλι κάθισες στο σπίτι σου και πάλι έγραψες την εκλογική διαδικασία στα παλιότερα των υποδημάτων σου κι ένα μέτρο παραπάνω. 

Να τώρα! Τώρα, νίκησε πάλι ο φόβος. Δεν ξέρω πόσες θα ήταν οι έδρες του καθενός από αυτούς αν οι εκλογές ήταν βουλευτικές, αλλά οι εκλογές δεν ήταν βουλευτικές, ήταν δημοψηφισματικές, έτσι δεν μας έλεγαν όλοι? Εσύ όμως ένιψες τα χέρια σου και είπες πάλι: «όλοι ίδιοι είναι».

Ναι ρε, όλοι ίδιοι είναι, στην τελική ανάλυση, συμφωνώ μαζί σου. Ποιος σοβαρός άνθρωπος θέλει  τον συχνωτισμό με αυτόν τον εσμό των αυλοκολάκων που έχουν ανακατευτεί με τα κοινά για να κρατάνε την κουτάλα ή των άλλων, των κονφερανσιέ της επανάστασης, που όποτε αρπάζουν το μικρόφωνο, διώχνουν μακριά τον κόσμο με τις πολιτικά άναρθρες κραυγές τους? Ποιος, σοβαρός άνθρωπος?

Όμως τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα: από τους υπόλοιπους εξήντα στους εκατό, αυτούς που κατεβήκαμε και ψηφίσαμε, πήρανε αυτοί οι Ολετήρες πολλές ψήφους. Πάρα πολλές είναι οι ψήφοι αν αθροίσεις τα κουκιά που μαζεύονται από τους διάφορους Τσιριμώκους: «Ποτάμι κι Ελιά κι Αντώνη Βασιλιά», ανέκραξε αυτή τη φορά το εκλογικό σώμα. 

Παίρνω το καβουρδιστήρι, το βάζω κάτω και υπολογίζω:  22.72% οι γέροι που φοβούνται ότι θα μείνουν χωρίς φάρμακα και οι γριές που τρέμουν ότι θα χάσουν τα τελευταία ψιχία από τη σύνταξη του γέρου τους. Πρόσθεσε και 8.02%, αυτούς που φάγανε, φάγανε, αυτούς που  μέχρι  σκασμού φάγανε και τώρα φοβούνται ότι θα βγουν στον αέρα οι λίστες με τα ανομήματά τους και τις κλεψιές τους. Βάλε στη σούμα και όλους τους τυφλούς που πέσανε μέσα στο ποτάμι που παρέσυρε κι αυτό άλλο ένα 6.60% και μαζί με τα άλλα ψιλολόγια και τον άρτι ανανήψαντα ως Λάζαρο και πάντα πρόθυμο Καρατζαφύρερ, υπολογίζεις ότι μαζεύεται μ΄αυτά και με τ' άλλα ένα τροφαντό σύνολο από δαύτους, κοντά στο 40% επί των ψηφισάντων.

Δες τώρα τι γίνεται αν προσθέσεις σε αυτό το ποσοστό και το δεκαράκι που μαζέψανε οι Αυγουλoκέφαλοι, αυτά τα Ρεμάλια με τα Μαύρα που την κατάλληλη και κρίσιμη στιγμή θα βάλουν πάλι πλάτη για να στηρίξουν το σύστημα των ιταμών που ξεπουλούν το μέλλον μας, όπως έκαναν και σε άλλες, πολλές, ευκαιρίες τα τελευταία αυτά δύο δραματικά χρόνια. Αλλά δεν έχεις το νου σου...

Κι ο άλλος -στον δικό του κόσμο- πανηγυρίζει. Κι όλοι λεν, τι πανηγυρίζει? Αλλά άφησέ τον αυτόν, τώρα σε 'σένα μιλάω.

Κατάλαβες λοιπόν φίλε μου τώρα τι κατάφερες με τη μαγκιά σου, με την οκνηρία σου, με τον ωχαδερφισμό σου ή με τις ιδέες και τις ιδεοληψίες σου περί αποχής? Κατάλαβες: Μόνο ένας στους τρεις από εμάς όλους, υπομένουν αυτό το ρεζιλίκι που βιώνουμε! 

Ξεπουλάνε οι αναίσχυντοι τα απομεινάρια από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς δημοσίου συμφέροντος, σαν να επρόκειτο για κληροδοτήματα από τους απαίσιους παππούδες τους!

Ένας στους τρεις!  

Ξεπουλάνε παραλίες, βουνά και λαγκάδια λες κι είναι εκχωρημένα στα (απο)κόμματά τους τιμάρια. 

Ένας στους τρεις! Δεν πάει να υπογράφεις εσύ ηλεκτρονικές εκκλήσεις, ενάντια στα ξεπουλήματα?  

Όλα τα ξεπουλάνε μπιρ παρά, για να ταΐσουν ένα δημόσιο χρέος ειδεχθές, ύποπτης προέλευσης, αδηφάγο κι ανεξέλεγκτο, που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν –κι όλα αυτά τα κάνουν με το αζημίωτο! 

Ένας στους τρεις -κι εσύ με την αποχή σου τους επέτρεψες πάλι να κορδώνονται ότι μπορούν να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο! 

Είδες τι κατάφερες? Τι πάει να πει λοιπόν, φίλε μου, όλοι ίδιοι είναι? Ίδιοι είναι στον καιρό της ειρήνης, σε κανονικές συνθήκες.  Δεν είναι κανονικές οι συνθήκες, τώρα που έχομε πόλεμο, δεν είναι, τώρα, όλοι ίδιοι. Είναι δηλαδή, αλλά δεν είναι! Κατάλαβες?  

Όχι, πάλι δεν κατάλαβες!

Διαβάστε περισσότερα