ΑΥΛΑΙΑ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ ΕΞΟΔΟΥ 2013 ΑΠΟ ΤΗ "ΔΙΕΞΟΔΟ"

ΤΕΧΝΗΣ  ΕΞΟΔΟΙ  ΣΤΗ  "ΔΙΕΞΟΔΟ"

20 + 3 εικαστικές προτάσεις

από τη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης

 

Αρχίζουν το Σάββατο 13 Απριλίου  οι ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΞΟΔΟΥ 2013 

Με μια καθαρά εικαστική έκθεση, με τον τίτλο «Τέχνης έξοδοι στη “Διέξοδο’’», και υπό την αιγίδα του Δήμου της Ιερής Πόλης, ξεκινούν στο Μεσολόγγι, από το σπίτι του Αρχηγού της Φρουράς Θανάση Ραζηκότσικα, οι φετινές ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΞΟΔΟΥ.

Το Σάββατο 13 Απριλίου  2013, στις 8.30  το βράδυ, ο Δήμαρχος Πάνος Κατσούλης θα κηρύξει την έναρξη των Γιορτών εγκαινιάζοντας  την έκθεση σύγχρονων έργων καλλιτεχνικής δημιουργίας, που προέρχονται από φοιτητές  και καθηγητές της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Πρόκειται για μια προσέγγιση του μεγάλου ιστορικού γεγονότος με την νεανική εικαστική ματιά είκοσι φοιτητών μαζί με τους οποίους εκθέτουν  αντίστοιχες δημιουργίες των και οι καθηγητές τους Μανώλης Γιανναδάκης του Εργαστηρίου Χαρακτικής, Γιώργος Κατσάγγελος του Εργαστηρίου Φωτογραφίας και Γιώργος Τσακίρης του Εργαστηρίου Ζωγραφικής.

Δημιουργίες χαρακτικών, ζωγραφικών και φωτογραφικών έργων ως επίσης κατασκευές και video art αποτελούν το εικαστικό σύνολο που θα εκτεθεί  για διάστημα ενάμιση μήνα στους χώρους της «Διεξόδου». Ένα σύνολο σαράντα μεγάλων και μικρών διαστάσεων πρωτοποριακών, για Ιστορικό Μουσείο, έργων νέων καλλιτεχνών που, χωρίς να έχουν σχέση με τον τόπο,  ευαισθητοποιήθηκαν από την ασύλληπτη για ανθρώπινο νου απόφαση της Εξόδου, της  ηθελημένης δηλαδή  συναπόφασης πορείας  προς τον θάνατο.

«Παρά την  δεδομένη  ελευθερία έκφρασης  του κάθε καλλιτέχνη,  τα έργα δεν αποσπώνται από το κυρίαρχο ιστορικό γεγονός και νόημα της Εξόδου, όπως οι ίδιοι οι καλλιτέχνες σημειώνουν στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης, αλλά θέτουν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ζητήματα επαναφοράς της μνήμης. Στρέφουν το βλέμμα τους στο παρελθόν στοχεύοντας στο μέλλον. Δημιουργούν προσωπικές μυθοπλασίες που, ενώ έχουν καταγωγή στα ιστορικά γεγονότα, εκφράζουν σύγχρονες αγωνίες και αναζητήσεις».

Οι σπουδαστές της  Σχολής  Καλών Τεχνών  που συμμετέχουν στην έκθεση προέρχονται από το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι οι: Χαρούλα Αμοιρίδου, Κυριάκος Αποστολίδης,  Μπορισλάβα Γεωργιτσέλι, Μαρία Δημητροπούλου, Έλενα Ζέππου, Εύα Κωνσταντινίδου, Λία Κατόπη, Νικόλαος Λαμπρινός, Ζώης Λουμάκης,  Φίλη Ολσέφσκι, Δημοσθένης Μπογιατζής, Ελένη Νικολακοπούλου, Σοφία-Μαρία Ξενάκη, Ελένη Παπαδοπούλου, Ελένη Π. Παπαδοπούλου, Νίκος Σέττας, Άννυ Σοφιανοπούλου, Άρτεμις Τσακίρη, Βαγγέλης Τσιβάς και Ελένη Χατζηαθανασίου.

cd

Η έκθεση θα λειτουργεί κάθε Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή από τις 11 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι και από τις 7.30 το απόγευμα έως τις 9.30 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο, ενώ για οργανωμένες ομάδες επισκεπτών ή για εκπαιδευτικές ξεναγήσεις σχολείων η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με την υπεύθυνη επιμελήτρια (26310 51260 και 6976 643610).

Διαβάστε περισσότερα

Άρθρο-παρέμβαση του Φιντέλ Κάστρο μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πυρηνικής σύρραξης

 Ο ιστορικός ηγέτης της κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο κάλεσε σήμερα τη Βόρειο Κορέα και τις ΗΠΑ να αποφύγουν μία πυρηνική σύρραξη. Σε περίπτωση πυρηνικής αντιπαράθεσης οι λαοί της κορεατικής χερσονήσου θα «θυσιαστούν οικτρά» και ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα θα γίνει το «πιο καταστροφικό» πρόσωπο στην Ιστορία των ΗΠΑ, εκτιμά ο Φιντέλ  Κάστρο. «Εάν ξεσπάσει πόλεμος, οι λαοί της κορεατικής χερσονήσου θα θυσιαστούν οικτρά, χωρίς κανένα όφελος για κανέναν από τους δύο», αναφέρει στο άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Γκράνμα, επίσημο όργανο της κεντρικής επιτροπής του ΚΚ Κούβας. «Εάν ξεσπούσε μία τέτοια σύρραξη, η δεύτερη θητεία του Μπαράκ Ομπάμα θα χαρακτηριζόταν από σκηνές που θα τον καθιστούσαν την πιο καταστροφική προσωπικότητα στην Ιστορία των ΗΠΑ», προσθέτει.

Απευθυνόμενος στον Αμερικανό πρόεδρο, ο τέως πρόεδρος της Κούβας —που εγκατέλειψε την εξουσία το 2006 για λόγους υγείας— υποστηρίζει πως «το καθήκον να αποφευχθεί ο πόλεμος είναι τόσο δικό του, όσο και του αμερικανικού λαού».

Ο 86χρονος Κάστρο —που ήταν ηγέτης της χώρας του το 1962, όταν είχε ξεσπάσει η ‘κρίση των πυραύλων’— προσθέτει πως η βορειοκορεάτικη κυβέρνηση «που σήμερα αποδεικνύει την τεχνολογική και επιστημονική της πρόοδο, θα πρέπει να θυμηθεί το καθήκον της απέναντι στις χώρες που τις στάθηκαν καλοί φίλοι και θα ήταν άδικο να λησμονήσει πως ένας τέτοιος πόλεμος θα είχε επιπτώσεις σε πάνω από το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού».

Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, ο οποίος είχε να παρέμβει με άρθρο του στον Τύπο από τις 19 Ιουνίου 2012, υπενθυμίζει πως είχε «την τιμή να γνωρίσει τον Κιμ Ιλ Σουνγκ, μία ιστορική προσωπικότητα, αξιοσημείωτα θαρραλέα και επαναστατική» και πως η Βόρειος Κορέα «υπήρξε πάντοτε φιλική προς την Κούβα, όπως και η Κούβα υπήρξε πάντοτε και θα παραμείνει φιλική μαζί της».

Η κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο παραμένει και σήμερα ιδιαιτέρως τεταμένη καθώς η Πιονγκγιάνγκ μετακίνησε και δεύτερο πύραυλο μέσου βεληνεκούς στις ανατολικές της ακτές και τον εγκατέστησε σε εκτοξευτήρα, σύμφωνα με το νοτιοκορεάτικο πρακτορείο Γιονχάπ.

Πηγή: ΑΜΠΕ – enikos.gr

Ολόκληρο το άρθρο του Φιντέλ:

Reflexiones de Fidel: Το καθήκον για την αποτροπή ενός πολέμου στην Κορέα

Πριν από λίγες ημέρες μίλησα για τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα. Η ευφυής ζωή προέκυψε στον πλανήτη μας εδώ και περίπου 200.000 χρόνια, εκτός και αν προκύψουν νέα ευρήματα που δείχνουν το αντίθετο.

Μην συγχέετε την ύπαρξη νοήμον ζωής, με την ύπαρξη της ζωής, από τις στοιχειώδεις μορφές στο ηλιακό μας σύστημα που προέκυψαν πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Υπάρχει ένας άπειρος αριθμός τρόπων ζωής. Στο εκλεπτυσμένο έργο τους οι πιο εξέχοντες επιστήμονες στον κόσμο συνέλαβαν την ιδέα να αναπαράγουν τους ήχους που ακολούθησαν το Μεγάλο Bang (την Θεωρία Δημιουργίας σύμπαντος), τη μεγάλη έκρηξη που έλαβε χώρα πριν από 13.700 περίπου εκατομμύρια χρόνια.

Αυτή η εισαγωγή θα ήταν πολύ μεγάλη, αν ήταν να εξηγήσει κανείς τη σοβαρότητα ενός γεγονότος τόσο απίστευτου και παράλογου, όπως είναι και η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα στην κορεατική χερσόνησο, σε μια γεωγραφική περιοχή όπου σχεδόν 5 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε αυτό το σημείο από τα 7 δισεκατομμύρια που κατοικούν τον πλανήτη σήμερα.

Αυτός είναι ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους πυρηνικού πολέμου μετά την κρίση Οκτωβρίου 1962, σχετικά με την Κούβα, πριν από 50 χρόνια.

Το 1950 ξέσπασε σε εκείνη την περιοχή του πλανήτη ένας πόλεμος που κόστισε εκατομμύρια ζωές. Ακόμα και μετά από πέντε χρόνια, αφού είχαν εκραγεί οι δύο ατομικές βόμβες στις ανυπεράσπιστες πόλεις της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι που σκότωσαν μέσα σε λίγα λεπτά χιλιάδες ανθρώπους, προσβλήθηκαν με ακτινοβολία εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη.

Στην κορεατική χερσόνησο, ο στρατηγός Douglas MacArthur ήθελε να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον της Βόρειας Κορέας. Πράγμα που ακόμη ο Harry Truman δεν επέτρεψε.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, η Δημοκρατία της Κίνας, έχασε ένα εκατομμύριο γενναίους στρατιώτες στην προσπάθεια τους να αποτρέψουν έναν εχθρικό στρατό που είχε εγκατασταθεί στα σύνορα της χώρας με την πατρίδα τους. Η ΕΣΣΔ, με τη σειρά της, παρείχε όπλα, αεροπορική υποστήριξη, οικονομική και τεχνολογική βοήθεια.

Είχα την τιμή να γνωρίσω τον Kim Il Sung, μια ιστορική προσωπικότητα, εξαιρετικά γενναία και επαναστατική.

Αν ο πόλεμος ξεσπάσει εκεί, άνθρωποι και από τις δύο πλευρές της χερσονήσου θα σφαγιαστούν τρομερά, χωρίς όφελος για κανέναν. Η Δημοκρατία της Κορέας ήταν πάντα φιλική με την Κούβα, όπως και η Κούβα ήταν και θα παραμείνει μαζί της.

Τώρα που απέδειξε την τεχνική και επιστημονική της πρόοδο, θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε τα καθήκοντά της απέναντι στις χώρες που είναι οι μεγάλοι φίλοι της, και θα ήταν άδικο να ξεχνάμε ότι ένας τέτοιος πόλεμος θα επηρέαζε περισσότερο από το 70% του πληθυσμού του πλανήτη.

Αν ξεσπάσει μια τέτοια σύγκρουση, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα στη δεύτερη θητεία της θα ταφεί κάτω από έναν καταιγισμό από εικόνες που θα της προσδώσουν τον πιο απαίσιο χαρακτήρα σε όλη την αμερικανική ιστορία. Το καθήκον για αποτροπή αυτού του πολέμου είναι επίσης δικό της

και του αμερικανικού λαού.

Fidel Castro Ruz

4 Απριλίου, 2013

11 και 12 μ.μ.

Sierra Maestra

Διαβάστε περισσότερα

Νικηφόρος Λύτρας: Η τέχνη μέσα του

Ο Νικηφόρος Λύτρας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα που διαμόρφωσαν και εδραίωσαν τις καλές τέχνες στην Ελλάδα και έβαλαν τις βάσεις για την σημερινή τους μορφή. Ο Λύτρας γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου το 1832 και ήταν γιος μαρμαρογλύπτη. Η καλλιτεχνική λοιπόν φύση του ήταν κάτι απόλυτα δικαιολογημένο, όπως και η μόρφωση που έλαβε. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο εγκαταστάθηκε μαζί με τον πατέρα του στην Αθήνα όπου άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στην αντίστοιχη Σχολή Καλών Τεχνών εκείνης της εποχής. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής έχοντας για δασκάλους τον γερμανό καλλιτέχνη LudwingThierch αλλά και τον Ιταλό Raffaelo Ceccoli. Μετά το πέρας των σπουδών του το 1856, ο Λύτρας θα αναλάμβανε να διδάξει στο Σχολείο των Τεχνών από όπου και αποφοίτησε ενώ όταν μετά από τέσσερα χρόνια θα κατάφερνε να αποσπάσει μία υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στη ζωγραφική θα ταξίδευε μέχρι το Μόναχο παρακολουθώντας μαθήματα στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Ο Λύτρας βρισκόταν ακριβώς εκεί που θα αποκτούσε την καλλιτεχνική του ταυτότητα, έχοντας καθηγητή του τον Καρλ φον Πιλότυ και διεισδύοντας στην ιστορική ζωγραφική και τον ρεαλισμό με πίνακες όπως τον Απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ και την Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη. Όταν το 1862 η απομάκρυνση του Όθωνα από το θρόνο θα είχε ως αποτέλεσμα να ανασταλεί η υποτροφία του, ο τότε πρέσβης της Ελλάδας στην Βιέννη, Σιμών Σίνας θα αναλάμβανε τα έξοδά του. Η επιστροφή του στην Ελλάδα θα έκανε τον Λύτρα να ασχοληθεί με προσωπογραφίες καθώς είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστός στους κύκλους της αθηναϊκής καλής κοινωνίας, ενώ παράλληλα απολάμβανε και την αποδοχή των υπολοίπων συναδέλφων του. Εκείνη την περίοδο θα φιλοτεχνούσε για μεγάλες οικογένειες αλλά και ιδρύματα πορτρέτα που αποτύπωσαν την μοναδική του τεχνική. Παράλληλα, ο διορισμός του στη Σχολή Καλών Τεχνών στην έδρα της Ανωτάτης Ζωγραφικής θα διαρκούσε για τα επόμενα 38 χρόνια επισφραγίζοντας την σπουδαία παρουσία του στα καλλιτεχνικά πράγματα της Ελλάδας. Υπήρξε ένας εξαιρετικός δάσκαλος που υπηρέτησε με ιδιαίτερο ζήλο την διδακτική του καριέρα και έβγαλε μερικούς από τους μετέπειτα πιο σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως τον Γιώργο Ιακωβίδη που τον διαδέχτηκε και στην έδρα της Ζωγραφικής στην Σχολή Καλών Τεχνών, τον Πολυχρόνη Λεμπέση, τον Γεώργιο Ροϊλό και το Νικόλαο Βώκο. Η πορεία του Λύτρα θα ήταν ένα συνεχιζόμενο ταξίδι παρέα με εξίσου σημαντικούς καλλιτέχνες με τους οποίους τον συνέδεαν ξεχωριστές φιλίες όπως με τον Νικόλαο Γύζη. Ταξίδεψε αρκετές φορές σε όλα τα μεγάλα Ευρωπαϊκά κέντρα αλλά και στην Αίγυπτο, θέλοντας να γνωρίσει καλύτερα την βυζαντινή τέχνη, ενώ το 1879 παντρεύτηκε με την Ειρήνη Κυριακίδη με καταγωγή από τη Σμύρνη με την οποία απέκτησαν 5 αγόρια και μία κόρη. Μάλιστα, ο γιος του Νικόλας έγινε και εκείνος ένας σημαντικός ζωγράφος ακολουθώντας τα δικά του βήματα. Στα έργα του εκτός από εκείνα που φιλοτέχνησε την περίοδο της σχολής του Μονάχου και τις προσωπογραφίες της αριστοκρατίας των Αθηνών, ο Λύτρας φαίνεται ότι ξεδίπλωσε το συνεχώς εξελισσόμενο ταλέντο του στα ηθογραφικά του έργα με θέματα από τη ζωή στην ύπαιθρο και την πόλη παρουσιάζοντας και πολλά γραφικά έθιμα με στιγμιότυπα που έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη των απλών Ελλήνων ως τα πιο γνωστά έργα του. Ανάμεσά τους βρίσκονται τα έργα Η αρραβωνιασμένη, Τα Κάλαντα, Ο γαλατάς, Το φίλημα, Ο μάγκας αλλά και το Παιδί που στρίβει τσιγάρο, Ο όρθρος και Τα άνθη του Επιταφίου. Λίγο πριν το τέλος της ζωής του γίνεται αντιληπτό ότι τα έργα του διακατέχονται από την μελαγχολία του τέλους που πλησιάζει και των θρησκευτικών πολλές φορές αναζητήσεων που ανακύπτουν εκείνες τις στιγμές. Αν και ως καλλιτέχνης δεν επηρεάστηκε από το κίνημα των ιμπρεσιονιστών, ως δάσκαλος συμβούλευε πάντα τους μαθητές του να έχουν ένα ανοιχτό πνεύμα και να μην φοβούνται να δοκιμάζουν. Ο Νικηφόρος Λύτρας πέθανε σε ηλικία 72 ετών το 1904 ύστερα από μικρής διάρκειας ασθένεια ενώ κατάφερε να τιμηθεί το 1903 με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος ενώ είχε πολλές φορές συμμετάσχει και τιμηθεί σε μεγάλες εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Παρίσι και στη Βιέννη.

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα

Πολυχώρος πολιτισμού Δ.Σολωμός!

Είναι η προσπάθεια κάποιων ανθρώπων που ακόμα κι αυτές τις δύσκολες μέρες δε σταματούν να κάνουν όνειρα.

Είναι το αποτέλεσμα μιας σκληρής, καθημερινής, συλλογικής δουλειάς ενός έτους.
Not Just a Band from cristof romyoulad on Vimeo.

Διαβάστε περισσότερα

10 Σημεία για τη συγκρότηση του πολιτικού φορέα «Σχέδιο Β’»

H ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου στη συνέντευξη Τύπου στις 4/4/2014
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Θα αναφερθώ σύντομα σε δέκα σημεία:
Πρώτο: Τα γεγονότα στην Κύπρο δίνουν μια εικόνα από ένα εφιαλτικό μέλλον που δεν πρέπει ποτέ να έρθει στην Ελλάδα. Η αντίληψη της κυβέρνησης ότι η ολοκλήρωση του μνημονίου οδηγεί στην ανάπτυξη έχει εκμηδενισθεί, με την διάλυση της κυπριακής οικονομίας.
Η αντίληψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «θα καταργηθεί το μνημόνιο μέσα στην Ευρωζώνη» έχει ολοκληρωτικά καταρρεύσει δεδομένου του εργαλείου της διακοπής της ρευστότητας σε ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Καλούμε τον λαό να απεγκλωβισθεί από τη στείρα, νοσηρή και αδιέξοδη αυτή αντιπαράθεση και απέναντι στις δύο εκδοχές του Σχεδίου Α’ να αντιπαραθέσει ένα απελευθερωτικό Σχέδιο Β’.
Δεύτερο: Το θέμα της παραμονής ή της εξόδου από την Ευρωζώνη είναι το σταυροδρόμι πάνω στο οποίο βρίσκεται σήμερα η χώρα μας. Στην ιστορία των υφεσιακών κρίσεων καμία χώρα δεν έχει μπορέσει να ανακάμψει με σκληρό νόμισμα όπως το ευρώ. Η έκδοση εθνικού νομίσματος είναι μια μεγάλη τομή. Αμφισβητεί το μέχρι τώρα κεντρικό στρατηγικό στήριγμα της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα, τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση. Είναι απολύτως αναγκαία. Και δεν αποτελεί πια διαπραγματευτικό χαρτί εντός Ευρωζώνης. Όπως έδειξε η σχετική ηρεμία των χρηματαγορών, η Ευρωζώνη, παρότι δεν το επιθυμεί, διακινδυνεύει το ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από αυτήν.
Τρίτο: Η αποχώρηση από το ευρώ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία και την ανάκαμψη. Από μόνη της όμως δεν αρκεί. Είναι κρίκος σε μια σειρά μετασχηματισμών, αριστερού προσανατολισμού που απευθύνονται όμως σε όλους τους πολίτες. Την άμεση παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές. Την εθνικοποίηση των τραπεζών. Τον οικονομικό σχεδιασμό. Την παραγωγική ανασυγκρότηση. Τη δυναμική παρουσία των δημοσίων επενδύσεων. Τη συγκρότηση ενός Κοινωνικού Κράτους. Επειδή πλευρές των πολιτικών αυτών έρθουν σε σύγκρουση με το καθεστώς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο λαός με δημοψήφισμα θα πάρει την απόφαση για την περαιτέρω πορεία του.
Τέταρτο: Η εκστρατεία τρόμου της κυβέρνησης για το ευρώ, στην οποία έχει συνδράμει η αξιωματική αντιπολίτευση με τη θέση ότι η αποχώρηση είναι «εθνική καταστροφή» δεν έχει πλέον καμία βάση. Όλα τα φόβητρα – από την έλλειψη πετρελαίου και τα μαγκάλια μέχρι το κλείσιμο των τραπεζών, που στην Κύπρο κράτησε περισσότερο από την Αργεντινή – έχουν συμβεί μέσα στο ευρώ. Θα είναι δύσβατος ο δρόμος της ανάκτησης του ελέγχου στη νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, αλλά θα είναι καρποφόρος. Μέσω της ρευστότητας με ταχύτητα θα ανοίξουν οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ανακτούν την εσωτερική αγορά, στα δημόσια έργα.
Πέμπτο: Οι θέσεις μας συνιστούν αλλαγές επαναστατικού χαρακτήρα. Δεν είναι δρόμος εθνικής αναδίπλωσης, αλλά μια πρόσκληση για μια νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας, της δικαιοσύνης. Για να προχωρήσουν χρειάζονται συστράτευση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Χρειάζονται άλλες αξίες. Στη θέση του ατομισμού τη συλλογικότητα. Στη θέση της κερδοσκοπίας το κοινό καλό. Στη θέση της εκμετάλλευσης τη συνεργασία. Στη θέση της κομπίνας τη μόρφωση. Στη θέση του παρασιτισμού την τεχνολογία. Στη θέση της διαφθοράς τον λαϊκό, έλεγχο. Απαιτούν θεσμούς συμμετοχής και ανθρώπους ειλικρίνειας και εντιμότητας.
Έκτο: Με την ενθάρρυνση που μας δίνει η επιβεβαίωση των προβλέψεών μας, η πλατιά αποδοχή του Σχεδίου Β από την κοινωνία παρά τις μικρές αρχικές μας δυνάμεις, η πλήρης πια σύγχυση ταυτότητας στις δυνάμεις του Σχεδίου Α’, νομίζουμε ότι είναι ώριμο να κάνουμε ένα τολμηρό βήμα μπροστά. Να προχωρήσουμε στη συγκρότηση πολιτικού φορέα με προγραμματικό περιεχόμενο και τίτλο το «Σχέδιο Β’». Προγραμματίζεται η ιδρυτική του συνέλευση στις 18 και 19 Μαΐου στην Αθήνα. Δεν θα είναι μια επανάληψη του αρχηγισμού, της γραφειοκρατίας, της αδιαφάνειας, της ίντριγκας της σημερινής κομματοκρατίας. Θα λειτουργεί μέσα από ένα πανελλαδικό δίκτυο συνελεύσεων, με αποφασιστικές αρμοδιότητες, με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που δίνει σήμερα το διαδίκτυο. Πιστεύουμε ότι η ιδρυτική συνέλευση θα εγκρίνει την πρόταση για την πολιτική παρουσία του «Σχεδίου Β’», είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασίες, στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Έβδομο: Απευθυνόμαστε στις νέες και τους νέους, στις άνεργες και τους ανέργους, στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους υπό πλήρη ανασφάλεια, στις συνταξιούχες και τους συνταξιούχους. Ας αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα αυτοοργάνωσης. Ας στήσουμε παντού επιτροπές του Σχεδίου Β’. Ας φέρουμε τα μηνύματά του στο διαδίκτυο. Ας μεταδώσουμε τις απόψεις μας σε κάθε κινηματική διαδικασία σε τόπους εργασίας και γειτονιές. Ας συγκρουσθούμε με αυτοπεποίθηση και τόλμη με κάθε παραλλαγή του Σχεδίου Α’. Ας δημιουργήσουμε ένα γνήσιο, εμπνευσμένο, αισιόδοξο λαϊκό κίνημα νίκης, απαραίτητο στις στιγμές μιας επαναλαμβανόμενης και ταπεινωτικής ήττας.
Όγδοο: Ήδη έχουμε οργανώσει μια σειρά ημερίδες. Ένας από τους καρπούς είναι και το μόλις εκδοθέν βιβλίο, «Ο μόνος δρόμος είναι ο δεύτερος δρόμος». Έχουμε κάνει μια σειρά συναντήσεις με φορείς του βιοτεχνικού και εμπορικού κόσμου. Τις συνεχίζουμε και τις διευρύνουμε. Στις πρώτες ιεραρχήσεις του Σχεδίου Β’ είναι να γίνει από τώρα όλη η χώρα ένα δημιουργικό εργαστήρι επεξεργασίας ώστε αυτό το σημαντικό βήμα στο μέλλον να πραγματοποιηθεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους, με τις πιο επεξεργασμένες απόψεις και με τη συμμετοχή των πολιτών. Μπορούν οι δυνάμεις της διανόησης, ειδικά οι νεανικές, να απαγκιστρωθούν από τη μοιρολατρία, τη συμβατικότητα, την απογοήτευση και την παραίτηση, να συμβάλλουν σε ένα ποταμό τολμηρών ιδεών και ευρηματικών προτάσεων για να ποτίσουν τη διψασμένη γη.
Ένατο: Συνεχίζουμε την κοινή δράση, τις συζητήσεις, την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης, τη γεφύρωση, παρά τις δυσκολίες και καθυστερήσεις, υπαρκτών διαφορών με αριστερές και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις, με κοινωνικά κινήματα, με ευαισθητοποιημένες ομάδες, με ενεργούς πολίτες. Κοινός στόχος είναι η συνεργασία, μέσα από μια πολλαπλότητα μορφών που μπορεί να παίρνει. Στόχος είναι η διαμόρφωση ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας, με παλλαϊκή διάσταση, με στήριξη στην κοινωνική οργάνωση του λαού, με ικανότητα να οδηγήσει σε μια κυβέρνηση απελευθέρωσης και προόδου.
Δέκατο: Ζούμε ιστορικές υπαρξιακές στιγμές για την Ελλάδα – και την Ευρώπη. Η λάθος στάση είναι να μη αλλάξεις τίποτε, να αλλάξεις ελάχιστα, να αλλάξεις σε αδιέξοδη κατεύθυνση, να περιμένεις τους άλλους να αλλάξουν. Η σωστή στάση είναι να αλλάξεις σε βάθος, να αλλάξεις σχεδιασμένα και οργανωμένα, να αλλάξεις για τις γενιές που έρχονται, να αλλάξεις με βάση τις απεριόριστες επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες του 21^ου αιώνα, να φέρεις το μήνυμα της αλλαγής και στους άλλους στην Ευρώπη. Είναι διαστροφικό, ανήθικο και βάρβαρο να υπάρχουν και στον τόπο μας τόσοι άνεργοι και τόσοι φτωχοί στον αιώνα μας. Όλοι γνωρίζουμε τις θετικές και αρνητικές πλευρές της κοινωνίας μας. Ένα νέο πλαίσιο ανοικοδόμησης και ανασυγκρότησης, όπως θέλουμε να είναι το Σχέδιο Β΄, θα αποδυναμώσει τη βία, τον φθόνο, την ιδιοτέλεια και θα απελευθερώσει την αυτοεκτίμηση, την αισιοδοξία και τη δημιουργικότητα.

Διαβάστε περισσότερα

Χανιά: Πέταξαν μέλος της Χρυσής Αυγής στο λιμάνι

Συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας ακολουθούν τα χθεσινά επεισόδια που πραγματοποιήθηκαν χθες στα Χανιά, μεταξύ μελών της Χρυσής Αυγής και αριστερών και αντιφασιστικών οργανώσεων που προκάλεσαν αναστάτωση σε πολίτες και κινητοποίησαν τις αστυνομικές δυνάμεις.

Είχαν δε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη έξι ατόμων, τεσσάρων μελών της Χρυσής Αυγής και δύο μελών αντιφασιστικών οργανώσεων.

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν τις 7 το απόγευμα όταν περίπου 20 άτομα μέλη της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησαν μικρή πορεία από τη Δημοτική Αγορά προς την πλατεία Καταστημάτων.

Μέλη αριστερών οργανώσεων όπως η Αντιφασιστικη Πρωτοβουλία και η Ανταρσυα ενημερωθηκαν ότι άτομα της Χρυσής Αυγής προχώρησαν σε τραμπουκισμούς σε βάρος αλλοδαπών έξω από τη Δημοτική Αγορά και στο ύψος της Αποκορώνου.

Την ίδια ώρα μια δασκάλα που ανήκει στην Αντιφασιστική Πρωτοβουλία ανέφερε ότι μέλη της Χρυσής Αυγής που την αναγνώρισαν ενώ κινούνταν στο Παλιό Λιμάνι την έβρισαν με χυδαίο τρόπο και έτσι η ατμόσφαιρα πυροδοτήθηκε με αποτέλεσμα αριστεροί και Χρυσαυγίτες να συγκρούονται σώμα με σώμα.

Μάλιστα μέλος της Χρυσής Αυγής βρέθηκε να κολυμπάει μέσα στα νερά του Ενετικού Λιμένα

Τα επεισόδια γενικεύτηκαν προκαλώντας μικρές ζημιές σε καταστήματα στο Λιμάνι των Χανιων προκάλεσαν την αντίδραση του ΚΚΕ που πραγματοποίησε αυθόρμητη και μη προγραμματισμένη πορεία από τα γραφεία του κομματος στην Πλάστιγγα στο κέντρο των Χανίων.

Η αστυνομία την ίδια ώρα προχώρησε σε αρκετές προσαγωγές ατόμων που συμμετείχαν στα επεισόδια στο Λιμάνι ενώ παρακολουθούσαν διακριτικά την πορεία του ΚΚΕ προκειμένου να μην υπάρξουν νέα επεισόδια.

Λίγο μετά τις 20:30 το βράδυ την πόρτα του Αστυνομικού Μεγάρου πέρασε η δασκάλα που κατήγγειλε τα μέλη της Χρυσής Αυγής για απρόκλητη φραστική επίθεση και σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr κατέθεσε μήνυση κατά μελών του Συνδέσμου. Ακολούθησαν και άλλες μηνύσεις εκατέρωθεν, μεταξύ αριστερών και μελών του Συνδέσμου.

Μέχρι αργά το βράδυ, έξω από το Αστυνομικό Μέγαρο βρίσκονταν συγκεντρωμένα μέλη αριστερών οργανώσεων και συλλογικοτήτων ενώ η αστυνομιία βρίσκονταν επί ποδός προκειμένου να μην δημιουργηθούν νέα επεισόδια καθώς η ατμόσφαιρά ήταν τεταμένη.

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα επεισόδια

Το βράδυ της Τρίτης η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΚΚΕ στα Χανιά εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία καταγγέλει

"στο Χανιώτικο Λαό τη ναζιστική Χρυσή Αυγή που ακόμη μια φορά έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Συγκεκριμένα το απόγευμα της Τρίτης 2/4/13, γνωστά μέλη και στελέχη της ΧΑ περιφέρονταν σε κατάσταση μέθης στους δρόμους των Χανίων. Όταν έφτασαν στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς, με περίσσια θρασυδειλία επιτέθηκαν σε μετανάστες και άρχισαν να τους γρονθοκοπούν. Την ίδια ώρα βέβαια δεν έλειψαν οι ναζιστικοί χαιρετισμοί και οι εναγκαλισμοί με αμερικανονατοϊκούς στρατιώτες.

Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στο παλιό Λιμάνι όπου και ενεπλάκησαν με συγκεντρωμένους πολίτες που αντέδρασαν στην επίθεση ενάντια στους μετανάστες. Σαν να μη τους έφτανε αυτό, η επίθεση τους συνεχίστηκε ενάντια σε εργαζόμενο σε καφετέρια. Ταυτόχρονα οι αστυνομία, αφού αρχικά κοιτούσε άπραγη μπροστά στις επαίσχυντες προκλήσεις των φασιστών, αποφάσισε προσχηματικά να τους προσαγάγει για να τους γλιτώσει από τη λαϊκή κατακραυγή.

Η ΝΕ άμεσα πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία στους δρόμους της πόλης, για να αναδείξει το ρόλο της ΧΑ στο Χανιώτικο λαό. Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του και να τους απομονώσει. Οι χρυσαυγίτες είναι το μαστίγιο των μεγαλοεπιχειρηματιών, το μακρύ χέρι της καταστολής που το προορίζουν να χτυπήσει τους σκληρά εκμεταλλευόμενους, τους απεργούς εργάτες και μετανάστες, το ταξικό-λαϊκό κίνημα.

Καλούμε τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς να καταδικάσουν την επίθεση της ΧΑ και το λαό να τους βάλει εκεί που πρέπει, στο πιο σκοτεινό χρονοντούλαπο της ιστορίας".

Ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής

Αργά το βράδυ η Χρυσή Αυγή εξέδωσε ανακοίνωση αναφέροντας μεταξύ άλλων:

"Οργανωμένη επίθεση κκεδων και αριστεριστών κατά μελών της Χρυσής Αυγής σε κεντρικό σημείο των Χανίων σημειώθηκε σήμερα το απόγευμα. Πάνω από 50 κοπρόσκυλα των προδοτικών και αφελληνισμών συμμοριών (κκε - ανταρσύα) εισέβαλαν σε καφετέρια που καθόταν μικρή ομάδα Συναγωνιστών. Παρά την αριθμητική τους υπεροχή, παρά την αναίτια και ξαφνική επίθεση, οι μπολσεβίκοι έγιναν σύντομα καπνός και ακόμα τρέχουν. Όταν είδαν ότι απέτυχαν με τη βία και την τρομοκρατία, κάλεσαν την αστυνομία! Λίγο αργότερα έφτασαν στο σημείο πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις και προχώρησαν σε προσαγωγές Συναγωνιστών, ενώ απλά παρακολουθούσαν τους ΚΚΕδες να συνεχίζουν να προπηλακίζουν και να υβρίζουν πολίτες στο κέντρο της πόλεως.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ηθικός αυτουργός της επίθεσης είναι γνωστή δημοσιογράφος των Χανίων, με μόνιμη εμπλοκή στις παράνομες αντισυγκεντρώσεις κατά της τοπικής μας οργάνωσης. Αυτή τη στιγμή κατόπιν μηνύσεων από ψευδομάρτυρες έχουν συλληφθεί 3 μέλη της Χρυσής Αυγής. Οι Συναγωνιστές απάντησαν και αυτοί με μηνύσεις έναντι των προσώπων που τους επιτέθηκαν.

Επίσης με νεότερη ανακοίνωση της η Χρυσή Αυγή καλεί " κάθε σκεπτόμενος αντικομμουνιστής πολίτης, στο γραφείο της Τ.Ο Χανίων στις 10 το πρωί. Στην συνέχεια θα μεταβούμε στα δικαστήρια για να συμπαρασταθούμε στους τρεις Συναγωνιστές που δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από 50 παρακρατικούς αριστεριστές.

H Χρυσή Αυγή ζητά να κλείσουν τα γραφεία/ορμητήρια του ΚΚΕ στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα. Το αιματοβαμμένο σφυροδρέπανο είναι απαγορευμένο σύμβολο μίσους αλλά στην Ελλάδα χαίρει εκτιμήσεως από το σύστημα. Οι φασίστες νοσταλγοί του Στάλιν και του Τσαουσέσκου δεν έχουν καμιά θέση στις γειτονιές μας."

Μηνύσεις της Χρυσής Αυγής σε δημοσιογράφο και μέλος του Νομ. Τμημ. της ΑΔΕΔΥ

Να σημειωθεί πως τα μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν μηνύσει γνωστή δημοσιογράφο των Χανίων, ενώ έχουν καταθέσει μήνυση και σε βάρος εκπαιδευτικού μέλους του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ

Ανακοίνωση από το στέκι μεταναστών

"Το απόγευμα της Τρίτης 2/4 ομάδα γνωστών χρυσαυγιτών των Χανίων αποφάσισαν να κάνουν επίδειξη «πατριωτισμού» ξυλοκοπώντας μετανάστες στην Αγορά. Στη συνέχεια θεώρησαν καλό να γιορτάσουν το «κατόρθωμά» τους σε καφετέρια στο παλιό λιμάνι. Ωστόσο, οι φασιστικοί τραμπουκισμοί δεν γίνονται ευκολα αποδεκτοί στη πόλη. Εξοργισμένοι αντιφασίστες πολίτες τους προπηλάκισαν με αποτέλεσμα να ακολουθήσει συμπλοκή.

Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής ο χρυσαυγίτης Βλαμάκης, γνωστός για τους ναζιστικούς χαιρετισμούς και τις υπερήφανες φωτογραφήσεις στο Νταχαου, κατέληξε στα νερά του λιμανιού.

Στη συμπλοκή τραυματίστηκε, από τους χρυσαυγίτες, εργαζόμενος σερβιτόρος που προσπάθησε να αποτρέψει τα χειρότερα. Δασκάλα, η οποία είχε απειληθεί και εξυβριστεί από τους χρυσαυγίτες, κατέθεσε μήνυση εναντίον τους . Στην Αστυνομία οδηγήθηκαν και τρεις χρυσαυγίτες οι οποίοι προχώρησαν σε μηνύσεις. Οι χρυσαυγίτες που συνήθως δηλώνουν έτοιμοι «να παρουν την Πόλη και την Αγια-Σοφιά» καταγγέλουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η δασκάλα καθοδηγούσε και ευθείνεται για την επίθεση εναντίον τους."

Ανάλογες κινητοποιήσεις οργανώνουν σήμερα το πρωί και οι αντιφασιστικές οργανώσεις των Χανίων καθώς θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στις 9 πμ στο Αστυνομικό Μέγαρο κατά την απολογία των κατηγορουμένων.

Flashnews.gr

Διαβάστε περισσότερα

Υπογράφτηκε η προγραμματική σύμβαση μεταξύ Δήμου και Λιμενικού Ταμείου

Παρουσία των μελών του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας υπογράφτηκε η προγραμματική σύμβαση από το Δήμαρχο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Παναγιώτη Κατσούλη και τον Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου Παναγιώτη Παπαδόπουλο.

Σύμφωνα με την υπογραφείσα προγραμματική σύμβαση το Λιμενικό Ταμείο έχει την υποχρέωση να προχωρήσει άμεσα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ανάδειξη αναδόχων για τα απαραίτητα έργα, καθώς και την παρακολούθηση των έργων τα οποία χρηματοδοτεί με το ποσό των 150.000 ευρώ. Ο Δήμος από την πλευρά του έχει εκπονήσει τις μελέτες και έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση ύψους 250.000 ευρώ και έχει την ευθύνη της από κοινού παρακολούθησης των έργων.

Μετά την υπογραφή της σύμβασης ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου δήλωσε: Ένα όνειρο δεκαετιών για όλη την περιοχή είναι πολύ κοντά στη πραγμάτωση του. Η Δημοτική Αρχή ξεκίνησε πριν από 2 χρόνια τον αγώνα για την άρση του ναυτικού αποκλεισμού του Μεσολογγίου και θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι να σφυρίξει το καράβι στο Λιμάνι Μεσολογγίου. Ανοίγονται πλέον νέες προδιαγραφές, έτσι ώστε το Μεσολόγγι να καταστεί ακτοπλοϊκός κόμβος πανελληνίας εμβέλειας. Οφείλω να ευχαριστήσω τη Λιμενική Επιτροπή, αλλά και όλους όσους συνέβαλαν για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα.

Διαβάστε περισσότερα

Δείτε ποιο είναι το δώρο της Κυβέρνησης στους ανέργους

 Περίπου σαν να βρέχει ευρώ και μάλιστα σε χιλιάδες, υποδέχεται ο αστικός Τύπος το πρόγραμμα «Επιταγή Εισόδου στην Αγορά Εργασίας» που απευθύνεται σε άνεργους νέους και μπαίνει το επόμενο διάστημα σε εφαρμογή. Με αφορμή την έναρξη των αιτήσεων στις 15 Απρίλη, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας, το «ΕΘΝΟΣ» βλέπει στο χτεσινό του πρωτοσέλιδο «επίδομα 2.700 ευρώ σε 35.000 ανέργους». Πίσω όμως από τους μεγάλους τίτλους και τα πρωτοσέλιδα, πριν ζηλέψει κανείς τους ανέργους και την τύχη τους, πρέπει να ρίξει μια ματιά και στις… λεπτομέρειες.

Το ποσό των 2.700 (και των 2.400 ευρώ για όσους δεν είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων και των νόμιμων κρατήσεων), είναι η αμοιβή των ανέργων που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα για την παρακολούθηση 80 ωρών κατάρτισης αλλά και την 5μηνη πρακτική τους άσκηση σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, οι νέοι θα δουλεύουν για 400 και 460 ευρώ μισθό, δε θα πληρώνονται κάθε μήνα, αλλά στο τέλος του προγράμματος θα δίνεται ως «έπαθλο» το παραπάνω ποσό, σε όσους έχουν καταφέρει να φτάσουν έως το τέλος. Αξίζει παράλληλα να υπενθυμίσουμε τι όφελος θα έχουν οι επιχειρήσεις: Οι εταιρείες – πάροχοι της κατάρτισης θα τσεπώσουν 1.100 ευρώ για τις υπηρεσίες που θα παρέχουν σε κάθε άνεργο, ενώ οι επιχειρήσεις στις οποίες θα γίνει η πρακτική άσκηση θα έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται για 5 μήνες τους νέους εργαζόμενους εντελώς δωρεάν, χωρίς να πληρώνουν μισθό και ασφάλιση.

Οι χιλιάδες άνεργοι νέοι έχουν ασφαλώς ανάγκη και το παραμικρό ευρώ στη μάχη που δίνουν για την επιβίωση, ωστόσο μπορούν και πρέπει να σταθούν με το κεφάλι ψηλά, με εμπιστοσύνη στο δίκιο τους και τη δύναμη του συλλογικού αγώνα. Να δουν, με αφορμή τα προγράμματα για την καταπολέμηση υποτίθεται της ανεργίας, πως το «δώρο» που τους προσφέρει ο καπιταλισμός και μάλιστα σήμερα, την περίοδο της κρίσης του, με μεγάλη γενναιοδωρία, είναι η εκρηκτική ανεργία, τα μεροκάματα – ψίχουλα, η κατάργηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Είναι το μέλλον που λέει πως για να έχουν δουλειά πρέπει να είναι φθηνοί, ακόμα και τζάμπα, για τα αφεντικά τους.

Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαβάστε περισσότερα

Το MSN γίνεται Skype, ευκαιρία να τα εγκαταλείψετε εντελώς

Σε περίπου έναν μήνα, το MSN η δημοφιλής πλατφόρμα της Microsoft για άμεση επικοινωνία μηνυμάτων (instant messaging) θα κλείσει οριστικά. Η επιλογή αυτή της Microsoft “δένει” με την εξαγορά, πριν δύο χρόνια, του Skype, το οποίο προωθείται ως αντικαταστάτης του MSN. Το Skype είναι η πλέον διαδεδομένη εφαρμογή συνομιλίας (Voice over IP) η οποία προσφέρει και instant messaging. Με αφορμή το γεγονός αυτό, για το οποίο όσοι χρησιμοποιούν hotmail θα έχουν ήδη ενημερωθεί, αποφάσισα να καταγράψω μερικές σκέψεις και παρατηρήσεις.
To Skype, αν και είναι πιασάρικη εφαρμογή, έχει δύο βασικά προβλήματα. Είναι εφαρμογή κλειστού κώδικα και υλοποιεί ένα επίσης κλειστό πρωτόκολλο.
Κλειστού κώδικα εφαρμογή σημαίνει ότι ο κώδικας δεν είναι διαθέσιμος στους χρήστες. Στην πραγματικότητα ένα τέτοιο πρόγραμμα δίδεται στον χρήστη ως κλειστό μαύρο κουτί. Δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει στο εσωτερικό του, από τι αποτελείται, τι λειτουργίες επιτελεί. Το μόνο που είμαστε σε θέση να καταλάβουμε για το μαύρο αυτό κουτί είναι μόνο ό,τι αναγκαστικά βγαίνει προς τα έξω. Για παράδειγμα γνωρίζουμε ότι το Skype είναι μια voip εφαρμογή, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς είναι φτιαγμένη. Αν δεν γνωρίζουμε το πώς είναι φτιαγμένο κάτι, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτό το κάτι εκτελεί μόνο τις λειτουργίες που διαφημίζει…
Το παραπάνω είναι το πρώτο σκέλος. Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με το κλειστό πρωτόκολλο. Πρωτόκολλο είναι ένα σύνολο από κανόνες με τους οποίους λαμβάνει χώρα η επικοινωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων μερών. Αν συναντήσουμε έναν φίλο στο δρόμο, είναι πολύ πιθανόν να του πούμε “Γεια” και να μας απαντήσει “Γεια”. Αυτές οι κουβέντες είναι μέρος ενός άτυπου πρωτοκόλλου στην επικοινωνία των ανθρώπων. Όπως και στην ανθρώπινη επικοινωνία, έτσι και στον κόσμο των υπολογιστών και των δικτύων, υπάρχει ανάγκη για πρωτόκολλα τα οποία μάλιστα είναι αυστηρώς ορισμένα. Όταν δύο χρήστες επικοινωνούν, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα το skype, το πρόγραμμα του ενός χρήστη μιλάει με το πρόγραμμα του άλλου χρήστη, έχοντας ένα προ-συμφωνημένο τρόπο επικοινωνίας – το πρωτόκολλο.
Στην περίπτωση λοιπόν του Skype το πρωτόκολλο δεν είναι ανοικτό. Η Microsoft, μια εταιρεία που εμπορεύεται λογισμικό κλειστού κώδικα, δεν δημοσιοποιεί τον τρόπο με τον οποίο “μιλάει”το Skype. Το ίδιο συνέβαινε και με το MSN. Ανάμεσα όμως στα δύο πρωτόκολλα υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Το MSN δεν παρείχε κανενός είδους κρυπτογράφηση, τα δεδομένα μεταδίδονταν cleartext (χύμα) στο δίκτυο. Αντίθετα, το Skype χρησιμοποιεί κρυπτογράφηση, ουτώς ώστε τα δεδομένα να μην μπορούν να διαβαστούν από κάποιον τρίτο προς την συνομιλία. Η κρυπτογράφηση του Skype υλοποιείται με τρόπο που μόνο η Microsoft γνωρίζει.
Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί : “Δεν είναι καλό που η κρυπτογράφηση υλοποιείται με μυστικό τρόπο; Δεν την καθιστά ακόμα πιο ισχυρή αυτό;” Ε λοιπόν όχι, τα πράγματα δεν είναι έτσι στον κόσμο της κρυπτογραφίας. Σύμφωνα με την αρχή του Kerckhoff (https://en.wikipedia.org/wiki/Kerckhoffs%27s_principle), την οποία στη συνέχεια αναδιατύπωσε ο Shannon, ένας κρυπτογραφικός αλγόριθμος δεν αντλεί την δύναμή του από το να είναι μυστικός. Αντίθετα ένα κρυπτοσύστημα θα πρέπει να είναι ασφαλές όταν τα πάντα, εκτός από το κλειδί, είναι δημόσια. Αυτή η αρχή έχει αγκαλιαστεί από τους επιστήμονες που ασχολούνται με την κρυπτογραφία. Και αν το καλοσκεφτούμε, ένας κρυπτογραφικός αλγόριθμός ο οποίος είναι δημόσιος είναι εκτεθειμένος στην κρίση πολύ περισσότερων επιστημόνων από αυτούς που τον δημιούργησαν. Έτσι ένας αλγόριθμος δοκιμάζεται, διορθώνεται και αν είναι καλός επικρατεί και μένει, αν είναι κακός αποσύρεται. Οι αλγόριθμοι είναι μαθηματικά. Πέρα από την μαθηματική ισχύ ενός αλγορίθμου, πρέπει να επαληθευτεί και η προγραμματιστική υλοποίηση του αλγόριθμου αυτού.
Το πρόβλημα με ένα κλειστό πρωτόκολλο και κατά συνέπεια τον μυστικό τρόπο υλοποίησης ενός αλγόριθμου κρυπτογράφησης, όπως η υλοποίηση στο Skype, δεν είναι μόνο το ότι δεν μπορεί η επιστημονική κοινότητα να αποφανθεί για την ορθή υλοποίησή του. Είναι ότι δεν γνωρίζουμε το κατά πόσον ο αλγόριθμος αυτός, δεν έχει υλοποιηθεί με κάποιο backdoor (πίσω πόρτα). Backdoor είναι ένας τρόπος να παρακαμφθεί η κρυπτογράφηση από κάποιον που δεν έχει το κλειδί που χρησιμοποιήθηκε. Αν ισχύει κάτι τέτοιο στο skype, τότε η Microsoft ή κάποια κρατική αρχή με την οποία συνεργάζεται η εταιρεία, θα είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσουν τις συνομιλίες των χρηστών στο skype, εν αγνοία τους και χωρίς την συγκατάθεσή τους. Σύμφωνα με το λήμμα στη wikipedia αυτό γίνεται ήδη από τις αρχές του ρωσικού κράτους, με την αρωγή της Microsoft : https://en.wikipedia.org/wiki/Skype_security#Eavesdropping_by_design
Συνοψίζοντας, το Skype υποτίθεται ότι χρησιμοποιεί τον κρυπτογραφικό αλγόριθμο AES-256, ο οποίος είναι γνωστός και επαληθευμένα ισχυρός. Όμως, καθώς το πρωτόκολλο είναι κλειστό, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε α) αν πράγματι χρησιμοποιείται ο AES-256, β) τον τρόπο που υλοποιείται και ενσωματώνεται ο AES-256 στο πρωτόκολλο γ) εάν δεν υπάρχει επιπλέον κώδικας που αφήνει επίτηδες μια πίσω πόρτα στην ασφάλεια του πρωτοκόλλου.
Αυτό βεβαίως αποτελεί αρκετά σοβαρό πρόβλημα για την ιδιωτικότητα των χρηστών και είναι τραγικά λανθασμένη προσέγγιση το “εντάξει και τι με νοιάζει εμένα, δεν έχω κάτι να κρύψω”. Τα πράγματα μάλιστα είναι ακόμα χειρότερα από το MSN για παράδειγμα που δεν υπήρχε καθόλου κρυπτογράφηση. Κι αυτό διότι το Skype πλασάρεται ως πρόγραμμα ασφαλούς επικοινωνίας (λόγω της “κρυπτογράφησης”), το οποίο είναι βεβαίως ευθέως αμφισβητούμενο, για τους λόγους που περιέγραψα παραπάνω. Ένας χρήστης, που δεν έχει καλή γνώση, μπορεί να πέσει στην παγίδα της διαφήμισης του Skype και να τρέφει την ψευδαίσθηση ότι οι συνομιλίες τους είναι ιδιωτικές και ασφαλείς. Πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρήσουμε για το Skype.
Ας λάβουμε ακόμα υπόψιν ότι το Skype είναι προϊόν μιας μεγάλης εταιρείας η οποία έχεις ως αποκλειστικό στόχο το κέρδος. Και το κέρδος μπαίνει πάνω από την ιδιωτικότητα και την προστασία των χρηστών (βλέπε προηγούμενο link για Ρωσία).
Ένα πρώτο λοιπόν συμπέρασμα, είναι να μην χρησιμοποιούμε το Skype. Είναι ένα ανασφαλές προϊόν μιας μεγάλης εταιρείας το οποίο αφορά τις κοινωνικές μας επαφές, τις συνομιλίες μας. Είναι απαράδεκτο για τις συνομιλίες μας, να εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη σε έναν κολοσσό κερδοσκοπίας. Από την άλλη, το Skype έχει ήδη μεγάλη διεισδυτικότητα στις κοινωνικές ομάδες και χρησιμοποιείται ευρέως. Υλοποιεί (με ανασφαλή τρόπο) μια χρήσιμη λειτουργία, VoIP επικοινωνία, και σε συνδυασμό με την αστραφτερή εμφάνιση και την διαφήμισή του μέσα από το επίσης (επιβεβλημένα) δημοφιλές λειτουργικό σύστημα Windows, έχει “κερδίσει” ήδη πολύ κόσμο.
Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Moxie Marlinspike (http://youtu.be/eG0KrT6pBPk?t=9m), η τεχνολογία στις μέρες μας συνδέεται άμεσα με την δόμηση των κοινωνικών σχέσεων. Κάποια τεχνολογικά εργαλεία (ή καλύτερα κάποιες υλοποιήσεις εργαλείων), όπως το Skype, το Facebook ή το κινητό τηλέφωνο τείνουν να συνδεθούν με την κοινωνικοποίηση. Καθώς η τεχνολογία των επικοινωνιών (για παράδειγμα) αλλάζει, οι παλιοί τρόποι σύναψης σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, εγκαταλείπονται και αντικαθίστανται με νέους. Καθώς ένα τεχνολογικό επίτευγμα, διαδίδεται όλο και περισσότερο (πχ κινητό τηλέφωνο) γίνεται όλο και πιο δύσκολο για ένα άτομο να αποφύγει την χρήση του και ταυτόχρονα να διατηρήσει τις κοινωνικές του επαφές.
Αυτό γίνεται και με το Skype. Οι περισσότεροι από όσους καταφέρατε να διαβάσετε το άθρο μέχρι εδώ, χρησιμοποιείτε Skype και πειστήκατε ότι είναι αρκετά προβληματική η χρήση του, θα βρείτε τουλάχιστον μη-βολικό το να το εγκαταλείψετε. Λογικό σε ένα βαθμό καθώς οι περισσότερες επαφές σας το χρησιμοποιούν.
Τελικά υπάρχει (ασφαλέστερη)εναλλακτική για το instant messaging, είτε αυτό λέγεται MSN ή Skype? Ναι, υπάρχει! Για όσες και όσους, μόνο αμελητέα δεν θεωρούν την ιδιωτικότητα στην ψηφιακή τους ζωή η λύση βρίσκεται στην χρήση λογισμικού ανοικτού κώδικα και ανοιχτών πρωτοκόλλων!
To XMPP / jabber …
… σε επόμενο άρθρο πιο αναλυτικά.
Μέχρι τότε και αν δεν κουραστήκατε να διαβάζετε δείτε το αντίστοιχο άρθρο στο skytal.es/wiki

Διαβάστε περισσότερα

Τα δίδακτρα… ως ώριμο φρούτο!

 

«ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ» ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

 του Χρήστου Κάτσικα

Βλέποντας κανείς το ρημαδιό και το τέλμα που επικρατεί στην Ανώτατη Εκπαίδευση, μπορεί να θεωρήσει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δουλεύει. Ωστόσο, άμα κοιτάμε το τυρί, χάνουμε τη φάκα. Γιατί μια προσεκτική παρατήρηση μπορεί να μας πείσει ότι το σύστημα στην πραγματικότητα δουλεύει !
Κρατική πολιτική η υποχρηματοδότηση
Η υποχρηματοδότηση, ο οικονομικός στραγγαλισμός, είναι κι αυτό, αλήθεια, μια πολιτική. Και, μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι είναι και μια αποτελεσματική πολιτική. Όταν αφήνεις κάτι να τελματώσει, εύκολα μπορείς, με επικοινωνιακές «τρίπλες», να υφάνεις την κατασκευή του κατηγορητηρίου ενάντια στο ίδιο το θύμα για το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει. Για να σκεφτούμε καλύτερα: Πώς μπορεί κάποιος να βγάλει από τη μέση ένα φυτό που θεωρεί ότι του πιάνει το χώρο; Μα με το να το αφήσει απότιστο, να ξεραθεί, να αχρηστευθεί. Πώς μπορεί κάποιος να πριμοδοτήσει την ιδιωτική εκπαίδευση; Μα αφήνοντας τη δημόσια εκπαίδευση σε τέλμα. Αυτό είναι για την ιδιωτική εκπαίδευση ένα δώρο από τα αποδυτήρια, πριν αρχίσει ο αγώνας.
Ας το σκεφτούμε πιο καλά. Τι επιτυγχάνεται με την υποχρηματοδότηση; Τι πετυχαίνει η κυβέρνηση με το να μην καλύπτει ούτε τα αναλώσιμα υλικά των τμημάτων των Πανεπιστημίων και των ΑΤΕΙ ; τι κερδίζει με το να οδηγεί, π.χ, το ένα πανεπιστήμιο να αδυνατεί να πληρώσει ακόμη και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ (φως και τηλέφωνο), το άλλο να αδυνατεί να λειτουργήσει τις διοικητικές του υπηρεσίες, το τρίτο να μην έχει προσωπικό για τα μαθήματα των φοιτητών του;
Πετυχαίνει μʼ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μια προσφέρει τροφή για κριτική στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, υποδαυλίζει το κλίμα της δυσαρέσκειας, και μέσα από την καλλιέργεια μιας γενικευμένης αβεβαιότητας φορτίζει την μπαταρία στις παραπλανητικές σειρήνες των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια της συστηματικής προβολής των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων (ΜΜΕ), μετά από όλα αυτά όλος ο «προβληματισμός» που αναπτύσσεται μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων.
Από την άλλη, εξαναγκάζει τα τριτοβάθμια ιδρύματα «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» του «κατά Μπολόνια Ευαγγελίου», δηλαδή, να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους κρατώντας από τη μια το δίσκο του εράνου και από την άλλη το λιβανιστήρι. Σύμφωνα με τα στρατηγικά και «επιχειρηματικά» σχέδια του ΥΠΕΠΘ, η περιστολή της δημόσιας χρηματοδότησης θα δημιουργήσει συνθήκες «δημιουργικής ανασφάλειας» στα πανεπιστήμια και θα τα υποχρεώσει να εξορθολογήσουν τη διαχείρισή τους, περικόπτοντας δαπάνες και λειτουργικά έξοδα, και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών). Να, όπως πριν από λίγα χρόνια στο Παρίσι, όπου το Πανεπιστήμιο του Ορσέ επινόησε λύσεις όπως η επιμήκυνση των χειμερινών διακοπών, προκειμένου να κάνει οικονομία στη θέρμανση ή όπως στα δημόσια πανεπιστήμια πολλών ευρωπαϊκών χωρών, της Αγγλίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας όπου επιβλήθηκαν δίδακτρα. Έτσι, το ένα γρανάζι «πιάνει» το άλλο!
Η κρίση ως ευκαιρία
Πρόσφατα, η τέως Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου συναντήθηκε με τον υπουργό Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανώτατης Εκπαίδευσης της Πορτογαλίας κ. Χοσέ Μαριάνο Γκάγκο. Λίγο μετά τη συνάντηση ο υπουργός της γειτονικής χώρας, δήλωσε: «Η οικονομική κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία για αναμόρφωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Τα υπερβολικά πολλά ιδρύματα, το χαλαρό σύστημα διοίκησής τους, η απουσία ανεξάρτητης αξιολόγησης και πιστοποίησης των ΑΕΙ και της έρευνας είναι συνήθη φαινόμενα σε πολλά ΑΕΙ. Όμως, η επένδυση στην εκπαίδευση και την έρευνα είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη. Στην Πορτογαλία η χρηματοδότηση είναι κυρίως κρατική. Οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα που δεν ξεπερνούν το 13% των εσόδων των ΑΕΙ. Τα ΑΕΙ ενθαρρύνονται να προσελκύουν πόρους από άλλες πηγές (έρευνα, υπηρεσίες). Τα ΑΕΙ που προσελκύουν ανταγωνιστικούς πόρους πάνω από το 50% των συνολικών πόρων, αποκτούν μεγαλύτερη αυτονομία»
Είναι σίγουρο! Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα στην επόμενη τριετία, αν ευοδωθούν οι παραπάνω σχεδιασμοί, το Ελληνικό Πανεπιστήμιο θα επιβάλλει δίδακτρα. Και αυτά τα δίδακτρα δεν θα επιβληθούν τυπικά από «πάνω», κεντρικά, αλλά από την κάθε σχολή ξεχωριστά, στο πλαίσιο της «αυτοτέλειας», της «σύνδεσης με την κοινωνία και την οικονομία», της αλλαγής «χρηματοδοτικής κουλτούρας», της «απελευθέρωσης από τα δεσμά της δημόσιας χρηματοδότησης» και άλλων ζαχαρωμένων εκφράσεων που κάθε λίγο και λιγάκι «ξεφουρνίζει» το υπουργικό επιτελείο. Μαζί με την επιβολή διδάκτρων θα μειώσουν και τα χρόνια προπτυχιακών σπουδών. Γιατί αυτό προκρίνει η «διαδικασία της Μπολόνια», ο ΟΟΣΑ, το Διευθυντήριο.
Ωστόσο, ας μη βιάζεται το υπουργείο Παιδείας να υποδυθεί το ρόλο αυτού που «γελά καλά, επειδή γελά τελευταίος»…
Η εμπειρία
Πριν περίπου δυόμιση χρόνια (Σεπτέμβριος 2010), σε ένα άρθρο στο ECONOMIST,  επισημαίνεται ότι τα πανεπιστημιακά δίδακτρα στις ΗΠΑ έχουν εδώ και χρόνια αυξηθεί ταχύτερα από την ικανότητα των Αμερικανών για να τα αποπληρώσουν. Την ίδια περίοδο, στην Wall Street Journal (9/8/2010) αποκαλύπτεται ότι τα σπουδαστικά δάνεια που εκκρεμούσαν ανέρχονταν συνολικά σε 829,785 δισεκατομμύρια δολάρια! Η αύξηση του χρέους στην εκπαίδευση παρομοιάζονταν με το μαγείρεμα ενός αστακού. “Η αύξηση στο σύνολο του χρέους των σπουδαστών συμβαίνει αργά αλλά σταθερά, έτσι ώστε όταν θα παρατηρήσετε ότι το νερό βράζει, είστε ήδη μαγειρεμένοι” υπογράμμιζε εύστοχα ο συντάκτης.
Το πρόβλημα αυτό το συναντούμε βέβαια σε όλες τις χώρες που έχουν δίδακτρα (για παράδειγμα στη Ηνωμένο Βασίλειο). Ο λόγος για τον οποίο όλοι αυτοί οι νέοι και οι οικογένειές τους επένδυσαν ήταν προφανώς διότι είχαν πειστεί ότι η επένδυση θα απέδιδε, θα έβρισκαν δηλαδή μια δουλειά που θα τους επέτρεπε να ζουν και να αποπληρώσουν και το δάνειο. Αυτό όμως πλέον δεν υπάρχει, και η γενιά του σήμερα απλά θυσιάζεται, ώστε να δώσει χώρο σε μια γενιά πολύ πιο “κινεζοποιημένη”.

Το γράφημα είναι από το Economist[1], και ασχολείται με την άνοδο των διδάκτρων στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.

ΑΤΥΠΑ “ΔΙΔΑΚΤΡΑ”
Στο σημείο αυτό, ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα, οφείλουμε να κάνουμε μια επισήμανση. Χρόνια τώρα υπάρχει μια άτυπη μορφή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο (στα μεταπτυχιακά έχουν γίνει πια θεσμός). Αναφερόμαστε στο κόστος σπουδών των πάνω από 100.000 φοιτητών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ που φοιτούν εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας. Πρόσφατη έρευνα (2009/10) έχει δείξει ότι το κόστος σπουδών σε αυτή την περίπτωση κυμαίνονταν από 7- 10.000 ευρώ ετησίως μιας και οι φοιτητικές εστίες κάλυπταν μόνο το 9% των αναγκών και η σίτιση ήταν ανεπαρκής. Με τη μεθοδευμένη κατάρρευση, από το 2010 και μετά, του υπάρχοντος συστήματος στέγασης και σίτισης, το κόστος αυτό έχει αυξήσει τόσο τον αριθμό των φοιτητών που πλήττονται όσο και το κόστος διαβίωσης. Παράλληλα ήδη σχεδιάζεται η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων στους φοιτητές καθώς στο “πακέτο Στουρνάρα”, το υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται να κόβει ολόκληρη τη σχετική πίστωση, ύψους 34 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί στην ετήσια δαπάνη του κρατικού προϋπολογισμού για τη δωρεάν διάθεση πανεπιστημιακών συγγραμμάτων στους φοιτητές των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.
alfavita

Διαβάστε περισσότερα

Να πως γίνεται το Μεσολόγγι προορισμός!

Η σπαζοκεφαλιά για όλους μας τον τελευταίο καιρό είναι πως το Μεσολόγγι και η ευρύτερη περιοχή θα αναδειχθεί και θα αξιοποιηθεί. Ακούγονται διάφορες ιδέες και έχουν συσταθεί  αρκετές ομάδες πολιτών που προτείνουν υλοποιήσιμες και μη ιδέες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος και έμμεσα να επωφεληθούμε όλοι. Σε παλαιότερο άρθρο έγραφα ότι το μόνο που δεν λείπει από όλους μας είναι η φαντασία και ότι η ουσία του πράγματος είναι να χρησιμοποιήσουμε με σωστό σχεδιασμό και με μικρό κόστος τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Δήμου έτσι ώστε να έρθει η πολυπόθητη «ανάπτυξη».  

Το ερέθισμα για το σημερινό άρθρο ήταν η έλευση μερικών μελών της  HellenicSpeed Slalom Windsurfing Assosiation (HSSWA)-Ελληνική ομοσπονδία ιστιοσανίδας στην κατηγορία ταχύτητας στο Διόνι (Τσιμάρι-εκβολές Αχελώου) προκειμένου να εκμεταλλευτούν τις ιδανικές συνθήκες της περιοχής για να κάνουν το αγαπημένο τους άθλημα. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται αθλητές του windsurfing-kitesurfing στην περιοχή καθώς το καλοκαίρι που οι συνθήκες είναι τέλειες σχεδόν κάθε μέρα είναι

Πριν τρία χρόνια πάνω στην άμμο δεν υπήρχαν πελάδες!

προορισμός για έλληνες και ξένους λάτρεις του αθλήματος διαφόρων κατηγοριών, επίσης το 2010 είχε διοργανωθεί και Πανελλήνιο πρωτάθλημα ταχύτητας με αρκετές συμμετοχές. Όλα αυτά φυσικά γίνονται εν αγνοία μας καθώς ο Δήμος όχι μόνο δεν συμμετέχει και δεν είναι αρωγός αλλά η περιοχή είναι εγκαταλελειμμένη και δυσπρόσιτη με αποτέλεσμα ο μισό-κατεστραμμένος δρόμος να έχει ελλιπή σήμανση και η καταπάτηση τύπου πελάδας

Σήμερα μετά τις καταπατήσεις!

να αυξάνεται ραγδαία. Μιλάμε λοιπόν για ένα άθλημα που δεν επηρεάζει πουθενά το περιβάλλον και για ένα μέρος που με ελάχιστες παρεμβάσεις σε συνδυασμό με το αρχαίο θέατρο Οινιάδων που είναι δίπλα μπορεί να γίνει φθηνός προορισμός. Σε μια αντίστοιχη κατάσταση πρέπει να αναφέρω ότι είναι και οι εκβολές του Ευήνου καθώς και εκεί η περιοχή έχει επισκεψιμότητα για αυτά τα αθλήματα ιδιαίτερα τον χειμώνα αλλά και εκεί η παραμέληση και η καταπάτηση ανθίζει!

Αντί λοιπόν να σκεφτόμαστε διάφορα πολύπλοκα πράγματα θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να μπει μια σειρά και να καταλήξουμε σε ένα σχέδιο που θα εκμεταλλεύεται τις φυσικές ομορφιές του τόπου, στο βουνό και στην θάλασσα, σε συνύπαρξη με το περιβάλλον. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει μερικοί να ξεβολευτούν  από τα καλοκαιρινά θέρετρα τους και μερικοί άλλοι να σταματήσουν να παρανομούν βγάζοντας μαύρα χρήματα με την ανοχή του Δήμου και την δική μας. Ας ενεργοποιηθεί ο Δήμος και οι Δημόσιοι Φορείς γρήγορα κάνοντας σωστό σχεδιασμό και σωστές μελέτες για να σταματήσει η ασυδοσία και έπειτα να δούμε που θα γίνουν επενδύσεις πως θα γίνουν και τι διοργανώσεις-εκδηλώσεις τελικά αξίζει να χρηματοδοτούμε. 


Πανελλήνιο πρωτάθλημα speedwindsurfing 2010!

Κατηγορία freestyle στο Διόνι!

*Οι φωτογραφίες είναι δανεισμένες από το group στο facebook της Hellenic Speed Slalom Windsurfing Assosiation 22/3/2013.

Διαβάστε περισσότερα

«ΕΞΩ Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!»

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ξεκάθαρη είναι η θέση: «Ναι, η Κύπρος πρέπει να φύγει από το ευρώ! Τώρα!» Η αιτιολογία είναι επίσης σαφέστατη: « Ο λόγος είναι απλός. Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει μια απίστευτα σοβαρή οικονομική δυσπραγία, η οποία θα διαρκέσει για πολλά χρόνια, ενώ η Κύπρος θα προσπαθεί να φτιάξει ένα νέο τομέα εξαγωγών. Φεύγοντας από το ευρώ και αφήνοντας το νέο της νόμισμα να διολισθήσει ομαλά, θα επιτάχυνε σε μεγάλο βαθμό την ανοικοδόμηση… Αν δεν φύγει, μιλάμε τουλάχιστον για ελληνικά επίπεδα λιτότητας ή χειρότερα, σε μια οικονομία της οποίας τα βασικά στοιχεία, λόγω της κατάρρευσης των υπεράκτιων τραπεζών, είναι πολύ χειρότερα από όσο υπήρξαν ποτέ στην Ελλάδα»!
Ορθότατες, πεντακάθαρες θέσεις. Μόνο που ο συντάκτης τους δεν ανήκει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως ίσως υποθέσατε. Δεν είναι καν αριστερός. Πρόκειται για τον …Πολ Κρούγκμαν (!) – τον Αμερικανό προοδευτικό οικονομολόγο που έχει τιμηθεί με βραβέιο Νόμπελ και το άρθρο του, αποσπάσματα του οποίου προαναφέρθηκαν, δημοσιεύθηκε στους Ταίμς της Νέας Υόρκης. Άρα το ζήτημα της αποχώρησης της Κύπρου από το Ευρώ έχει φύγει πια από τους κύκλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς και κινείται πλέον και εξετάζεται ως ενδεχόμενο και σε κορυφαίους αστικούς κύκλους. Και όχι μόνο η έξοδος από την ευρωζώνη της Κύπρου, της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας. «Η διάσπαση της ευρωζώνης πλησιάζει διακριτικά ακόμη πιο κοντά» ήταν π.χ. , ο τίτλος άρθρου στους Φαίνανσιαλ Τάιμς του Λονδίνου ενός εκ των κορυφαίων αρθογράφων της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία και επιρροή οικονομικώς εφημερίδας της Ευρώπης, του Βολφγκανγκ Μινχάου. «Με την παρούσα πολιτική, οι κυβερνήσεις (σ.σ. της ευρωζώνης) θα χρειαστεί να ασκήσουν βία για να συνεχιστεί η πορεία του ευρώ εναντίον των συμφερόντων των λαών. Δεν χρειάζεται να είναι ευρωσκεπτικιστής κανείς για να συμπεράνει ότι μια τέτοια νομισματική ένωση είναι επίσης και βαθιά ανήθικη» καταλήγει ο αρθογράφος.

Εύλογο είναι να έχει κανείς δυσπιστία προς τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, υποψιαζόμενος ότι προωθούν τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, τα οποία προφανώς και βρίσκονται σε απόκλιση προς τα συμφέροντα της Γερμανίας. Το πράγμα όμως είναι σοβαρότερο. Το αντιλαμβάνεται κανείς βλέποντας τον τίτλο της γαλλικής εφημερίδας Μοντ την περασμένη Κυριακή: « Τα αντιγερμανικά αισθήματα παίρνουν φωτιά στη νότια Ευρώπη» έγραφε φαρδιά – πλατιά. «Αγκυλωτοί σταυροί και μουστάκια του Χίτλερ ανθίζουν στους δρόμους της Αθήνας και της Λευκωσίας. Το Βερολίνο ανησυχεί», τόνιζαν οι υπότιτλοι. «Όχι στο Τέταρτο Ράιχ» ήταν οι λέξεις με τις οποίες άρχιζε το δισέλιδο αφιέρωμα της γαλλικής εφημερίδας, αναφερόμενο σε αντιγερμανική διαδήλωση στην Αθήνα. Η πολιτική τουΒερολίνου στις χώρες της ευρωζώνης «αδιαφορεί για τις εθνικές ιδιαιτερότητες και ξεχνάει τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στις κοινωνίες και το αίσθημα ταπείνωσης των κοινωνιών», υπογραμμίζει η Μοντ. Αν σκέπτονται έτσι ακόμη και οι Γάλλοι, οι κατ΄εξοχήν ωφελημένοι επί μισόν αιώνα από τη Γερμανία μέσω ΕΟΚ και ΕΕ, οι τελευταίοι σύμμαχοι του Βερολίνου πέρα από τα υποτελή προς την καγκελαρία κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, είναι προφανές ότι το μέλλον του ευρώ, οι πιθανότητες επιβίωσης της ευρωζώνης είναι πολύ πιο αμφισβητήσιμες από όσο έχουν αντιληφθεί οι Έλληνες.
Αυτό πλέον το αναγνωρίζουν και στην ίδια τη Γερμανία. «Το σπάσιμο του ταμπού» είναι ο τίτλος ανάλυσης του γερμανικού περιοδικού Ντερ Σπίγκελ στο τεύχος αυτής της εβδομάδας. Ήδη από τους υπότιτλους θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων: « Η διελκυστίνδα γύρω από τη σωτηρία της Κύπρου δείχνει μια διασπασμένη Ευρώπη. Ο Βορράς δεν θέλει να χρηματοδοτεί οάσεις μαύρου χρήματος, στο Νότο αυξάνεται η οργή κατά της Γερμανίας. Θα διαλυθεί η νομισματικής ένωση εξαιτίας των πολιτικών της αντιθέσεων;» γράφει το γερμανικό περιοδικό. «Τίποτα δεν είναι πια διασφαλισμένο από την αρπαγή του κράτους, κανένας λογαριασμός καταθέσεων, αλλά και κανένα σπίτι και κανένα διαμέρισμα», γράφει το περιοδικό. «Ήδη τώρα πολλοί τρομαγμένοι πολίτες συνειδητοποιούν ότι οι ασφαλιστές ζωής ή σύνταξης θα τους δώσουν πολύ λιγότερα χρήματα από όσα φαντάζονταν άλλοτε», προσθέτει. « Όπως και να τελειώσει το παιχνίδι πόκερ γύρω από το μικρό νησί της Μεσογείου, η ευρωζώνη έχει ήδη χάσει», ήταν το συμπέρασμα του Σπίγκελ. Δεν έχει σημασία κατά πόσο θα επαληθευθούν ή όχι οι εκτιμήσεις περί διάλυσης της ευρωζώνης επειδή το γράφουν το Σπίγκελ ή οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Άλλο έχει τεράστια πολιτική βαρύτητα – το ό,τι οι αστοί οι ίδιοι προβληματίζονται και συζητούν δημοσίως αν πρέπει να καταργήσουν το ευρώ. Η μόνη πολιτική δύναμη που δυστυχώς φαίνεται περιθωριοποιημένη σε όλες σχεδόν τις χώρες της ευρωζώνης από τη σύγκρουση για την τύχη του ευρώ είναι η Αριστερά με την ευρεία έννοια. Είτε παραμένει θλιβερή και αποκρουστική υποστηρίκτρια του ευρώ, είτε συνδέει γενικόλογα την κατάργηση του με την κατάρρευση του καπιταλισμού. Το πρόβλημα είναι ότι αν αφεθούν οι αστοί να αποφασίσουν και για την κατάργηση του ευρώ όπως αποφάσισαν και για τη δημιουργία του, τότε το πέρασμα στα εθνικά νομίσματα χωρίς τη λαϊκή παρέμβαση θα οδηγήσει σε περεταίρω επιδείνωση το συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας από τη σημερινή τραγική κατάσταση. Αδυνατώντας μέχρι στιγμής να βάλει τη δική της σφραγίδα, η Αριστερά πρέπει να προσπαθήσει πολύ περισσότερο να βρει γλώσσα επικοινωνίας με τις λαϊκές μάζες. Διαφορετικά, κινδυνεύει ο ιστορικός της ρόλος.
*Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν» της Κυριακής 31 Μαρτίου 2013

Διαβάστε περισσότερα

Η ζωή μας σε μια... ταμπλέτα!

Είτε πρόκειται για πανάκριβη έγχρωμη είτε για φθηνή ασπρόμαυρη, η ταμπλέτα είναι ικανή να ανοίξει τον κόσμο της γνώσης. Δείτε γιατί η ακριβή δεν είναι πάντοτε καλύτερη και γιατί η φθηνή δεν γίνεται... φθηνότερη

Η ανάγνωση βιβλίων στο iPad είναι απολαυστική, αλλά γίνεται μόνο υπό σκιάν και με γεμάτη τσέπη

Κάποτε, οι μανάδες φώναζαν: «Μη διαβάζεις, παιδί μου, στο κρεβάτι. Θα χαλάσεις τα μάτια σου!». Επειτα, τα παιδιά σταμάτησαν να διαβάζουν και «χαλούσαν τα μάτια τους» στο YouTube. Τώρα, η μόδα της ταμπλέτας υπόσχεται να κάνει την ανάγνωση των βιβλίων και των εφημερίδων τόσο εύκολη όσο έγινε η ακρόαση μουσικών κομματιών με τα διάφορα «mp3όφωνα». Θα μπορούσαμε να αφήσουμε το καλοκαίρι να αποφασίσει για το αν η νέα μόδα έπιασε και γέμισαν οι παραλίες και τ’ αγνάντια με νέους και γέρους βυθισμένους στο ψηφιακό τους διάβασμα. Ομως, η επιλογή της συσκευής θέτει ερωτήματα ταυτόχρονα τεχνολογικά, οικονομικά και κοινωνιολογικά, διόλου ευδιάκριτα στην «πρώτη ανάγνωση». Οπότε... είπαμε να τα συζητήσουμε, εξετάζοντας το πώς γεννήθηκαν και πώς κατατάσσονται οι ψηφιακές πινακίδες, όπως και το τι κρύβεται πίσω τους.
Λίγα χρόνια π.Κ. (προ Κρίσης) μαδούσαμε ανυπόμονοι τη μαργαρίτα του χρόνου, προσδοκώντας την έλευση του «μαθητικού φορητού» στα θρανία των παιδιών και των βιβλίων «ψηφιακής μελάνης» στα χέρια μας. Τεχνικά, το θαύμα επετεύχθη: Ψηφιακές ταμπλέτες μεγέθους μιας ή δύο παλαμών προσφέρονται πλέον από κατασκευαστές υπολογιστών και τηλεφώνων ή και εκδότες, σε τιμές που ξεκινούν κάτω από τα 100 ευρώ. Λειτουργικά όμως γιατί νιώθουμε ότι... η μαργαρίτα «μας δούλεψε»;

Ολα τα βιβλία σε ένα!

Το όνειρο σίγουρα το είχαν δει πολλοί και υπέφωσκε χρόνια. Εκδηλώθηκε μάλιστα, υπό τη μορφή μανιφέστου, από το 1930: Ο πολυγραφότατος ιμπρεσάριος του Σικάγου Mπομπ Μπράουν διακήρυξε υπό τον τίτλο The Readies ότι «ο γραπτός λόγος δεν έχει συμβαδίσει με τις εξελίξεις - οι ταινίες τον έχουν παραγκωνίσει. Εχουμε ομιλούσες ταινίες, αλλά όχι ακόμη αναγνώσιμες. Πρέπει να τελειώνουμε πια με την τυραννία του χαρτιού και του μελανιού! Το γράψιμο έχει εξαρχής φυλακιστεί μέσα στα βιβλία. Είναι καιρός να το απελευθερώσουμε και να ξεκινήσουμε μια αιματηρή επανάσταση της λέξης».

O Μπράουν προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε τελικά να φτιάξει μια συσκευή «μηχανικής ανάγνωσης». Πέθανε το 1959, έχοντας ζήσει σε 100 πόλεις του κόσμου και έχοντας κατηγορηθεί για «κομμουνιστική προπαγάνδα». Τέσσερις δεκαετίες μετά - το 1997 - δύο φοιτητές του ΜΙΤ Media Lab ίδρυαν την εταιρεία E Ink Corp. προκειμένου να κάνουν προϊόν το «ηλεκτρονικό χαρτί» που είχαν εφεύρει. Η πρώτη συσκευή που έκανε ευρέως γνωστή και προσιτή αυτή την εφεύρεση στα χέρια των αναγνωστών ήταν το Kindle DX, που κυκλοφόρησε ο διαδικτυακός βιβλιοπώλης Amazon, το 2010. Ολοι υπέθεσαν τότε ότι μιλάμε για τη «νέα εποχή της τυπογραφίας» και ότι σε λίγο θα κρατούσαμε όλοι μας ένα και μοναδικό βιβλίο στα χέρια, όπου θα εμφανιζόταν κατά βούληση το όποιο από τα εκατομμύρια βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων που εκδίδονται στον πλανήτη.

Αντίστοιχο «επαναστατικό ρεύμα» είχε εκδηλωθεί για την εκπαίδευση: Διερευνώντας τα αίτια και τις επιπτώσεις του «ψηφιακού χάσματος», ο ιδρυτής και διευθυντής του MIT Media Lab Νίκολας Nεγκρεπόντε συμπέρανε ότι αρκούσε να φθάσει στα φτωχόπαιδα όλου του κόσμου ένα «ψηφιακό αναγνωστικό» για να ξεκινήσει η πραγματική επανάσταση της γνώσης, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Εστησε λοιπόν την πρωτοβουλία OLPC (Ενας Φορητός για Κάθε Παιδί) και άρχισε να συναρμολογεί το όνειρο.

Και ο Τζομπς έπλασε το tablet

Ενόσω όμως οι προαναφερθέντες των δύο ρευμάτων πάσχιζαν να χωρέσουν σε μια ανεκτή τιμή πώλησης όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά που θα απαιτούσε ένας λειτουργικά σωστός ψηφιακός αναγνώστης, κάποιος άλλος σκέφτηκε ανάποδα: Ο γνωστός «αιρετικός της πληροφορικής», ο Στιβ Τζομπς της Apple, σχεδίασε την «τέλεια ψηφιακή ταμπλέτα γραφής και ανάγνωσης» και την έβγαλε το 2010 στις βιτρίνες, με διαγώνιο 9,7 ιντσών και τιμή που... μόνο στους φτωχούς δεν απευθυνόταν. Ηταν το πασίγνωστο iPad.

Αυτό που συνέβη έκτοτε ήταν κάτι που δεν είχε φανταστεί ποτέ ούτε η βιομηχανία υπολογιστών ούτε εκείνη των τηλεφώνων: Νέοι, γέροι και παιδιά θέλουν να αποκτήσουν μια ψηφιακή ταμπλέτα, μέσω της οποίας «θα βλέπουν, θα ακούν και θα διαβάζουν τον κόσμο». Οι πωλήσεις παραδοσιακών υπολογιστών έπεσαν στο ναδίρ και οι κατασκευάστριες κινητών τηλεφώνων που δεν ανταποκρίθηκαν στο νέο αίτημα χρεοκόπησαν. Τώρα, όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές προσφέρουν υπολογιστές και τηλέφωνα με μορφή ταμπλέτας. Και ο συσσωρευμένος ανταγωνισμός στο ίδιο πεδίο έχει σχεδόν φέρει τη λύση στον γόρδιο δεσμό της τιμής: Τα νυν μοντέλα των 100 ευρώ προσφέρουν τις τεχνολογικές δυνατότητες εκείνων που κόστιζαν 800 ευρώ πριν από τρία χρόνια!  

Οι κατηγορίες της ανάγνωσης

Αν εξετάσει κανείς όλες τις ταμπλέτες που προσφέρονται στη διεθνή αγορά, θα διαπιστώσει την εξής κατηγοριοποίηση, «από τα ψηλά στα χαμηλά»:

1. Κατηγορία «Εγχρωμο tablet των 8 ιντσών και άνω + WiFi, με ή χωρίς τηλέφωνο».

2. Κατηγορία «Εγχρωμο tablet κάτω των 8 ιντσών + WiFi, με ή χωρίς τηλέφωνο».

3. Κατηγορία «Εγχρωμο ή ασπρόμαυρο e-reader + WiFi».

4. Κατηγορία «Ασπρόμαυρο e-reader».

Από πλευράς τιμής οι κατηγορίες αυτές αντιστοιχούν στο φάσμα 500 - 1.000 ευρώ η πρώτη, 300 - 600 ευρώ η δεύτερη, 100 - 300 ευρώ η τρίτη και 70 - 100 ευρώ η τέταρτη, πάντα κατά προσέγγιση. Βεβαίως οι ιδιοκτήτες των «έξυπνων κινητών» (smartphones) εύλογα θα αναρωτηθούν σε ποια κατηγορία ανήκουν τα δικά τους ακριβά μηχανάκια, των 300 - 700 ευρώ. Η απάντηση είναι ότι ναι μεν διαθέτουν το λογισμικό για αγορά, διακίνηση και ανάγνωση βιβλίων, αλλά η μικρή οθόνη τους (όταν είναι κάτω των 5 ιντσών) τα καθιστά ακατάλληλα για μακράς διαρκείας ανάγνωση.

Οι ακριβές ταμπλέτες των δύο πρώτων κατηγοριών διαφημίζονται ως «πασπαρτού» για όλες τις δουλειές. Σε πρώτη ματιά, θα έλεγε κανείς ότι τεχνολογικά το δικαιούνται. Ωστόσο, αν το κύριο που ζητείτε από αυτές είναι η άνετη ανάγνωση υπό οποιεσδήποτε συνθήκες φωτισμού, τότε... ψεύδονται: Η μόνη τεχνολογία που ανθίσταται στο ντους των ηλιακών ακτίνων είναι η E-ink, που δεν τη διαθέτουν παρά μόνον οι εξειδικευμένοι e-readers. Αυτός είναι και ο λόγος που η κατηγορία των ασπρόμαυρων αναγνωστών συνεχίζει να υπάρχει, μολονότι η νεολαία σαφώς ονειρεύεται τα έγχρωμα tablets.   

Οι βιβλιοπαγίδες των παρόχων

Είπαμε πως περιμέναμε «να κρατάμε όλοι μας ένα και μοναδικό βιβλίο στα χέρια». Γιατί δεν έχει συμβεί αυτό; Το εύκολο για απάντηση είναι να σκεφτείτε την κρίση. Ωστόσο η πραγματική απάντηση έχει να κάνει με το ότι η συσκευή είναι απλώς το δόλωμα. Το ψαχνό είναι η διηνεκής χρέωση των όσων βλέπεις, ακούς και διαβάζεις με αυτήν.

Στο σύγχρονο λεκτικό της αγοράς ο όρος που κρύβει τούτο το σκεπτικό είναι το «οικοσύστημα»: Ο κάθε κατασκευαστής ταμπλέτας δημιουργεί ένα διαδικτυακό κατάστημα, απ' όπου μπορείς να αγοράζεις βιβλία, ταινίες και δίσκους, για να τα γεύεσαι μέσα από τη συσκευή. Οσο περισσότερο όμως έχει «επιδοτηθεί» η τιμή της συσκευής, τόσο πιο ασφυκτικό γίνεται το δέσιμο του χρήστη της με το «κατάστημα» του κατασκευαστή. Η πολιτική αυτή έχει μορφοποιηθεί ιδιαίτερα απροκάλυπτα από την Amazon, που διαθέτει και τις συσκευές με τον καλύτερο συνδυασμό χαρακτηριστικών και προσιτής τιμής: Αν αντιληφθεί ότι διαβάζεις στη συσκευή της βιβλίο που δεν το αγόρασες νόμιμα από την ίδια, σου... σβήνει όλα τα βιβλία που έχεις αγοράσει και αποθηκεύσει στη συσκευή!  

Η επανάσταση του Android

Το «μαγείρεμα» αυτό των κατασκευαστών και εκδοτών άρχισε να χαλάει αφότου η Google διέθεσε δωρεάν το λειτουργικό σύστημα Android. Δεδομένου ότι για την κερδοφορία της αρκεί να χρησιμοποιεί κανείς τη μηχανή αναζήτησής της, η Google δεν δίστασε να διεμβολίσει το «κλειστό περιβάλλον» που οι Apple, Amazon, Barnes&Νobles, Microsoft και άλλοι είχαν χτίσει για τις ψηφιακές ταμπλέτες και τους e-readers τους. Oπότε οι καραδοκούντες μιμητές - Κινέζοι και Κορεάτες - απέκτησαν το λογισμικό περιβάλλον που χρειάζονταν για να παρουσιάσουν δικές τους συσκευές. Και τις εμπλούτισαν με τόσες καινοτομίες και τόσο φθηνότερα ώστε πλέον να έχουν κατακτήσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.    

Πραγματικά «απελευθερωτικές» ως προς το περιεχόμενο που διαβάζουμε υπήρξαν οι συσκευές της καναδικής Kobo (βλ. www.kobo.com), που έβγαλε τον πρώτο e-reader της το 2010, μέσω της κατασκευάστριας τηλεφώνων Sagem. Τώρα πια διαθέτει μια γκάμα τεσσάρων μοντέλων, που αφήνουν τον χρήστη τους παντελώς ελεύθερο στην επιλογή πηγής και μορφής των όσων διαβάζει. Το κορυφαίο μοντέλο της, το Kobo Arc, θεωρείται τεχνολογικά ισάξιο της ταμπλέτας της Google, Nexus 7, και διατίθεται σε τιμές από 200 ως 300 ευρώ, ανάλογα με τη μνήμη του (βλ. www.fnac.com/Kobo-Arc/Kobo-by-Fnac/nsh325866/w-4#bl=MMmic). Το μη έγχρωμο αλλά με φωτισμό νυκτός μοντέλο της, το Kobo Glo, στα 130 ευρώ, ενώ το 5 ιντσών Kobo Mini στα 80 ευρώ.

Το τόλμημα της Kobo μιμήθηκαν και άλλοι και μπορείτε να βρείτε και στην ελληνική αγορά μοντέλα της Odys στα 80 ευρώ (www.media-ram.gr/sound-and-image/mobal-enjoy/ebook-readers/odys-touch-7-4gb.html) και της Trekstor στα 111 ευρώ (www.specialprice.gr/shop/item.asp?itemid=25003&catid=697). Ωστόσο η πιο ριζοσπαστική πρόταση ήλθε από το «τέξτερ» της Beagle (us.txtr.com/beagle), που με δύο απλές μπαταρίες ΑΑΑ κρατάει ζωντανό για έναν ολόκληρο χρόνο τον 5 ιντσών ασπρόμαυρο τέξτερ, σε τιμή... 10 ευρώ! Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Κατασκευαστικά... δεν είναι, καθόσον η Beagle άρχισε ήδη να το πουλάει στις ΗΠΑ αντί 70 δολαρίων. Αλλά για την Ευρώπη είπε ότι είχε έτοιμες τις συμφωνίες με τις τηλεφωνικές εταιρείες ώστε να επιδοτήσουν την αγορά του txtrBeagle από τους συνδρομητές τους. Αυτές ήταν οι υποσχέσεις ως την 1η Μαρτίου, διότι τότε... ανακοινώθηκε το Tolino Shine και οι συμφωνίες κατέρρευσαν.

Tolino Shine, ο εχθρός του e-reader των 10 ευρώ

Το επιχειρηματικό σχέδιο του πάμφθηνου e-reader των 10 ευρώ κατέρρευσε - προς το παρόν - όταν η γερμανική «μαμά» του ΟΤΕ, Deutche Telekom, η Bertelsmann και οι γερμανοί εκδότες Thalia, WeltBild και Hugendubel ανακοίνωσαν τον δικό τους αντίπαλο του Amazon Kindle, ονόματι Tolino Shine και κόστους 99 ευρώ. Το ειδικό βάρος αυτού του συνασπισμού δεν έχει να κάνει τόσο με την τιμή και την ποιότητα της συσκευής (που είναι όντως καλή), όσο με το ότι εμφανίζεται με προίκα 300.000 ψηφιακών βιβλίων στα γερμανικά, τη στιγμή που η Amazon διαθέτει μόνο 150.000 βιβλία στη γλώσσα αυτή. Επίσης, το δίκτυο πώλησης του Tolino Shine επεκτείνεται από το Διαδίκτυο και σε 1.500 βιβλιοπωλεία πόλεων της Γερμανίας. Οσο για τα βιβλία που αγοράζει ο χρήστης του Tolino, η Deutche Telekom τού διαθέτει άπειρο χώρο στο «σύννεφό της» για τα βιβλία που αγοράζει από τους εκδότες της κοινοπραξίας, ή 25 GB για βιβλία από τρίτους. Οι δε μορφές των βιβλίων περιλαμβάνουν αρχεία epub, pdf και txt - δηλαδή, «ανοιχτού περιεχομένου». Συμπληρωματικά, η Deutche Telekom διαθέτει στη Γερμανία 11.000 ελεύθερα εστιακά σημεία ασύρματης διασύνδεσης (Wi-Fi hotspots) και οι πολίτες της χώρας αυτής ήδη διαβάζουν τα βιβλία τους σε ψηφιακή μορφή σε ποσοστό 11%!

«Πάμε Στοίχημα;»

Γιατί επιμένω να παραθέτω αυτές τις λεπτομέρειες; Είναι εξαιρετικά απλό: Ο πολιτισμός της χώρας όπου εμείς ζούμε - ναι, αυτός ο μοναδικός ελληνικός πολιτισμός κ.ά. μπλα μπλα - βρίσκεται ασυζητητί υπό διωγμόν. Το δε ελληνικό βιβλίο πνέει τα λοίσθια, πανάκριβο και αδιάβαστο από τη γενιά του Facebook και της... Φατμαγκιούλ. Τι έχουμε «άμεσα εφικτόν» που μπορεί να αναστρέψει την κατιούσα ροή; Μια αντίστοιχη κίνηση με το γερμανικό Tolino. H συσκευή είναι το πιο απλό... η διαδικτυακή υποδομή το δεύτερο σχετικά απλό... το ελληνικό περιεχόμενο είναι που ζορίζει λιγάκι... όσο για την τιμή... ούτε λόγος: Τζάμπα! Μα πώς, από πού; Ιδού: καταργούμε απολύτως τα έντυπα βιβλία που μοιράζονται σε σχολεία και ΑΕΙ και τα αντικαθιστούμε με τη συσκευή (εφάπαξ για κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα), φορτωμένη με το αντίστοιχο εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Διαφωνεί κανείς στο ότι αντί για χασούρα θα έχουμε οικονομικό πλεόνασμα; Και με τι απροσμέτρητο εθνικό και πολιτισμικό όφελος!

Τι είπατε; Πώς θα πάρουν τζάμπα τη συσκευή οι υπόλοιποι; Πολύ απλά: Υποχρεώνουμε τους εκμεταλλευτές των ελπίδων μας (ΟΠΑΠ, Ιππόδρομος κ.λπ.) να μοιράσουν δωρεάν στον κάθε παίκτη από έναν τέτοιον e-reader, γιατί μόνο μέσω αυτού θα δέχονται εφεξής τα πονταρίσματα. «Πάμε Στοίχημα» ότι θα το ρίξει όλη η Ελλάδα στο διάβασμα;   

Οι ταμπλέτες της εκπαίδευσης
Αφού μας ξεσήκωσε ο Negreponte για «έναν φορητό για κάθε παιδί» και αφού παρέσυρε μια ολόκληρη φουρνιά κατασκευαστών στο να μας προσφέρουν φθηνούς «netbook», με το που εμφανίστηκαν τα tablets... εξαφανίστηκε από τη δημοσιότητα. Τι έχει συμβεί;

Η πραγματικότητα είναι εξαιρετικά απλή: Από τη μια, τον «ντρίμπλαρε» η Intel και η Microsoft. H πρώτη τον ανταγωνίστηκε με το «Classmate PC» και η δεύτερη έσπειρε τον διχασμό στο αντιμονοπωλιακό επιτελείο του, προσφέροντας τα Windows με κόστος αδείας μόνο 10 δολάρια ανά φορητό. Από την άλλη, η διαρκής πτώση τιμών των συσκευών τον υπερφαλάγγισε. Εν πάση περιπτώσει, από τον Απρίλιο αρχίζει η κανονική παραγωγή του μοντέλου ΧΟ-4, με τιμή πώλησης 206 δολάρια το ένα. Για το πώς είναι αυτό το μοντέλο, διαβάστε τα χαρακτηριστικά του στο http://wiki.laptop.org/go/XO-4_Touch και δείτε το βίντεο από την πρόσφατη έκθεση CES 2013: www.viddler.com/v/8cc0e134/.

Από τη μεριά των καθαρών tablets, τώρα, έχουμε ήδη προτάσεις εκπαιδευτικής προσαρμογής τους στο περιβάλλον των τάξεων. Ετσι, αντί να χαζεύουν τα παιδιά σε «κοινωνικά δίκτυα» κάθε μορφής κουτσομπολιού, οι συγκεκριμένες ψηφιακές πινακίδες χρησιμοποιούν το WiFi τους για να συγχρονίζονται με τον δάσκαλο και να προχωρούν το μάθημα. Δείτε πώς το κάνει το 300 δολαρίων Amplify (www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=uT8s66oXP_A) ή το 500 δολαρίων jetBook Color της Ectaco (www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=8XIGBI1HXAo).

Διαβάστε περισσότερα