Όταν οι αναλύσεις περιττεύουν

Υπάρχουν φορές που οι πιο περισπούδαστες αναλύσεις μπορούν να φανούν φλύαρες ίσως και περιττές. Αυτό συμβαίνει σε δυο περιπτώσεις: όταν ένα ποίημα μπορεί να περιγράψει μια κατάσταση με εύστοχο, συμπυκνωμένο και γλαφυρό τρόπο ή όταν οι κρατούντες και οι υπηρέτες τους αποφασίζουν να μιλήσουν ανοικτά.
Αφορμή για το παραπάνω σχόλιο αποτέλεσε μια τοποθέτηση που «αλιεύσαμε» και η οποία ανήκει στον Τζον Νουβέιν. Ο εν λόγω κύριος υπήρξε υπεύθυνος για το σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα. Να, λοιπόν, τι είπε:
«Αυτή είναι πραγματικά η δεύτερη φορά μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο που η Ελλάδα κυβερνιόταν από μια αμερικανική χούντα –αν και δεν ονομάζεται έτσι–,  που αποτελούνταν από τον πρεσβευτή Γκρέιντι, το στρατηγό Βαν Φλιτ και εμένα ως αρχηγό της αποστολής του σχεδίου Μάρσαλ. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας αυτής, η Ελλάδα δεν μπορούσε να εισάγει ή να εξάγει τίποτα χωρίς την άδειά μας. Ακόμα εμείς κανονίζαμε τις τιμές των εμπορευμάτων, καθορίζαμε τους φόρους, εγκρίναμε τα τραπεζικά δάνεια και ελέγχαμε το νόμισμα. Κατόπιν επιμονής του πρέσβη Πιουριφόι, που διαδέχτηκε τον Γκρέιντι, η Ελλάδα αντικατέστησε το εκλογικό σύστημά της με ένα άλλο το οποίο σχεδιάστηκε για να αφανίσει τα μικρά κόμματα και να τερματίσει την ανάγκη κυβερνητικών συνασπισμών, όπως εκείνων της μεταπολεμικής Γαλλίας, που, ως γνωστόν, ήταν ασταθείς και αναποτελεσματικοί» (το απόσπασμα υπάρχει στο: Θερμός Ηλίας, Η Γερμανική Ηγεμονία, Ψευδαισθήσεις και Πραγματικότητα, σελ. 163, εκδ. Καστανιώτης, 2013).
Τι άλλο να πούμε εμείς όταν με τέτοια καθαρότητα μιλάει ένας αμερικανός αξιωματούχος;  Απλώς να προσθέσουμε πως οποιαδήποτε ομοιότητα με αυτό που βιώνει ο ελληνικός λαός σήμερα, προφανώς και δεν είναι συμπτωματική.
Υ.Γ.: Θα είχε ενδιαφέρον να ακούγαμε και την άποψη όλων εκείνων που επιμένουν πως η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική και που ξορκίζουν την έννοια της εξάρτησης. Μπορεί και να πιστεύουν ότι τον αμερικανό τον έβαλαν κάποιοι να πει τα παραπάνω, προκειμένου η εργατική τάξη να απολέσει το ταξικό της κριτήριο…
Εργατικός Αγώνας

Διαβάστε περισσότερα

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Πολιτικοί και αναλυτές σε ολόκληρη την Ευρώπη έχουν στραμμένα τα μάτια στη Γερμανία εν αναμονή των βουλευτικών εκλογών της 22ας Σεπτεμβρίου. «Η Ευρωζώνη χρειάζεται ένα γερμανικό θαύμα» ήταν ο τίτλος πρόσφατου άρθρου της ισπανικής εφημερίδας El Pais. Ο αρθρογράφος συνόψιζε τον μακρύ κατάλογο ευσεβών πόθων και μάταιων ελπίδων που ευδοκιμούν αυτήν την εποχή, ιδίως στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, όπου συνηθίζεται να πιστεύει κανείς ό,τι τον συμφέρει να πιστέψει: απελευθερωμένη από τις εσωτερικές πιέσειςτης προεκλογικής περιόδου η νέα γερμανική κυβέρνηση μπορεί να χαλαρώσει τα μνημονιακά λουριά, να στραφεί σε περισσότερο αναπτυξιακές πολιτικές, να συναινέσει σε μερική διαγραφή χρεών, ευρωομόλογα και πάει λέγοντας. Ολα αυτά «για το καλό της ίδιας της Γερμανίας», τονίζουν οι καλοπροαίρετοι συμβουλάτορες, ωσάν να γνωρίζουν καλύτερα από τους Γερμανούς πολιτικούς και ψηφοφόρους τι πραγματικά συμφέρει το Βερολίνο.

Δυστυχώς, οι ρεαλιστές Γερμανοί ουδόλως συμμερίζονται αυτό το απροσδόκητο πάθος των λοιπώνΕυρωπαίων για τις εκλογές τους. Αντιμετωπίζουν την επικείμενη αναμέτρηση με παγερή αδιαφορία, στα όρια της υπνηλίας, πεπεισμένοι ότι τίποτα το πραγματικά σπουδαίο δεν διακυβεύεται -για τους ίδιους και για την Ευρώπη. Τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης επινόησαν μια καινούργια λέξη για να περιγράψουν τη γενικευμένη πολιτική αφασία: Nichtwahlkampf - καμία αναμέτρηση. Το ενδιαφέρον για τις προεκλογικές αντιπαραθέσεις βρίσκεται σε αξιοθρήνητα επίπεδα και η αποχή αναμένεται να εκτοξευθεί.
Οι λόγοι είναι μάλλον προφανείς. Πρώτα απ’ όλα, οι φετινές εκλογές δεν έχουν το παραμικρό στοιχείοσασπένς. Εδώ και μήνες, οι δημοσκοπήσεις δίνουν πρακτικά αμετάβλητες προβλέψεις για όλα τα κόμματα, καθιστώντας βέβαιη μια τρίτη θητεία της Αγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία. Το μόνο ανοιχτό ζήτημα είναι με ποιους ελάσσονες εταίρους θα σχηματίσει κυβέρνηση: αν θα συνεχιστεί ο «μαυροκίτρινος» συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών (CDU)- Ελεύθερων Δημοκρατών ή αν δώσει τη θέση του σε έναν «μαυροκόκκινο» συνασπισμό του CDU με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) ή ακόμη και σε μια «μαυροπράσινη» συνεργασία με το κόμμα των μεταλλαγμένων Πρασίνων. Ωστόσο, τα εναλλακτικά σενάρια δεν εμπνέουν το παραμικρό πάθος στους ψηφοφόρους. Ενώ στις αρχές της δεκαετίες του ’90 το ποσοστό των πολιτών που δεν έβλεπε ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στο CDU και το SPD περιοριζόταν σε 30%, σήμερα έχει φτάσει το 70%.
Ακόμη και στην περίπτωση του ελληνικού προβλήματος, που εισέβαλε ξαφνικά στη γερμανική, προεκλογική σκηνή με αφορμή τη συζήτηση περί τρίτου πακέτου διάσωσης, η διαμάχη μοιάζει με τρικυμία σε κρασοπότηρο. Μπορεί ο υποψήφιος του SPD Πέερ Στάινμπρουκ να κατηγορεί τη Μέρκελ ότι δεν λέει την αλήθεια στο λαό για το πραγματικό κόστος που θα χρειαστεί να πληρώσουν οι Γερμανοί για τη διάσωση της Ευρωζώνης, αλλά δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο τις βασικές επιλογές της καγκελαρίου, τις οποίες, άλλωστε, έχει στηρίξει το κόμμα του. Αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να θέσει ζήτημα μερικής διαγραφής του ελληνικού χρέους, αποδεχόμενος σιωπηρά ότι το όποιο νέο πακέτο διάσωσης θα συνοδευτεί από νέο Μνημόνιο.
Η ακαμψία των γερμανικών ελίτ, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης, θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη. Γιατί να αλλάξουν πορεία όταν οι ίδιες κερδίζουν από την κρίση των άλλων; Αυτήν τη στιγμή η Μέρκελ κάθεται πάνω σε ένα βουνό σκληρού συναλλάγματος, με το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης να φτάνει τα 8,5 δισ ευρώ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, η Γερμανία αποκόμισε από την κρίση της Ευρωζώνης 41 δισ. ευρώ λόγω της πτώσης των επιτοκίων δανεισμού, ενώ δεν χρειάστηκε να πληρώσει για τη διαχείριση αυτής της κρίσης παρά μόνο 0,6 δισ. Μόνο μεγάλης έκτασης κοινωνικές αναταράξεις και ανατροπές κυβερνήσεων στις χειμαζόμενες χώρες της περιφέρειας θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν τον γερμανικό γίγαντα από τη μακάρια υπνηλία του.
*Δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013.

Διαβάστε περισσότερα

Όλη η αλήθεια για τα παιδιά που ζουν στον δρόμο (video)

O ρεπόρτερ του BBC Τζον Σουίνι εντοπίζει και διερευνά, για την εκπομπή του βρετανικού καναλιού, Panorama, τις συμμορίες που διαχειρίζονται τις «στρατιές» ανήλικων παιδιών, αναγκάζοντάς τα να ζητιανεύουν, ενώ οι κεφαλές των συμμοριών κατοικούν σε πολυτελέστατες βίλες της Ρουμανίας.

Διαβάστε περισσότερα

Σαν Σήμερα η δολοφονική απόπειρα κατά του Λένιν

Σε μια περίοδο κατά την οποία η Οκτωβριανή Επανάσταση προσπαθούσε να παγιώσει την εξουσία της στη νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση, ο ηγέτης της Βλαντιμίρ Ουλιάνωφ, γνωστότερος ως Λένιν, έπεφτε θύμα δολοφονικής επίθεσης στη Μόσχα.
Στις 30 Αυγούστου του 1918 ο Λένιν ολοκλήρωσε μια ομιλία του σε εργοστάσιο της σοβιετικής πρωτεύουσας. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε πίσω στο Κρεμλίνο, μια μικροκαμωμένη γυναίκα τον πλησίασε και του ζήτησε το λόγο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Προτού ο Λένιν της απαντήσει, αυτή τον πυροβόλησε τρεις φορές.
Δύο από τις σφαίρες βρήκαν τον στόχο, η μία σφηνώθηκε στον πνεύμονα του Λένιν και η άλλη στον ώμο του. Η τρίτη τρύπησε το κασκέτο του χωρίς να αγγίξει κάποιο ζωτικό όργανο. Ο βαριά τραυματισμένος Λένιν μεταφέρθηκε αμέσως στο Κρεμλίνο. Για λόγους ασφαλείας, οι γιατροί πραγματοποίησαν επί τόπου την επέμβαση για την αφαίρεση των βολίδων και όχι σε κάποιο νοσοκομείο.
Δράστης της απόπειρας ήταν η Φάνια Καπλάν, μία 35χρονη εβραία από φτωχή πολυμελή οικογένεια. Συνελήφθη αμέσως και οδηγήθηκε στα κρατητήρια της ΤσεΚά, της πανίσχυρης μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, προδρόμου της γνωστής μας Κα-Γκε-Μπε.

Φάνια Καπλάν

Στους πράκτορες που την ανέκριναν δήλωσε αβίαστα ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον Λένιν, επειδή τον θεωρούσε «προδότη της επανάστασης», όταν έκλεισε την Καταστατική Συνέλευση, στην οποία πλειοψηφούσαν οι Σοσιαλεπαναστάτες (Εσέρους), τους οποίους υποστήριζε. Το Σοσιαλεπαναστατικό Κόμμα, μεγάλος αντίπαλος των Μπολσεβίκων, ήταν μια μη μαρξιστική σοσιαλδημοκρατική παράταξη με σημαντική απήχηση στην αγροτιά της Ρωσίας. Η Φάνια Καπλάν δεν ήταν μια τυχαία γυναίκα. Από μικρή στον αντιτσαρικό αγώνα κατηγορήθηκε το 1906 ως συνεργός στη δολοφονία ενός αξιωματούχου του καθεστώτος και καταδικάσθηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Εξέτισε 12 χρόνια από την ποινή της και αποφυλακίστηκε μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση του 1917, που κατέλυσε την τσαρική εξουσία και έφερε στην εξουσία τον ομοϊδεάτη της Αλεξάντρ Κερένσκι.
Η Καπλάν καταδικάσθηκε σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκε από τον ναύτη Πάβελ Μάλκοφ στις 3 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Λένιν, παρά τη σοβαρότητα των τραυμάτων του, επέζησε. Η υγεία του, όμως, κλονίστηκε σημαντικά και έξι χρόνια μετά, μια σειρά αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων τον οδήγησαν στον θάνατο.
Η απόπειρα δολοφονίας του Λένιν και η δολοφονία του Μοϊζέι Ουρίτσκυ, ενός εξέχοντος στελέχους της ΤσεΚα, σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου της σοβιετικής ιστορίας, που αποκλήθηκε «Ερυθρά Τρομοκρατία». Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 6.000 αντίπαλοι του κομμουνιστικού καθεστώτος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και 800 σοσιαλιστές.

Διαβάστε περισσότερα

Είναι αυτός ο τύπος Υπουργός Εξωτερικών;

Για πρώτη φορά στη νεώτερη διπλωματική ιστορία της χώρας, Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών ταυτίζεται με μια ενδεχόμενη τυχοδιωκτική στρατιωτική επιχείρηση των Συμμάχων της χώρας (όπως αυτή που προετοιμάζεται τώρα κατά της Συρίας) χωρίς να κρατά, προσχηματικώς έστω, κάποιες στοιχειώδεις αποστάσεις, συνάδουσες με τα ιδιαίτερα και ειδικότερα συμφέροντα της χώρας - τα
οποία επιμένουν να υπάρχουν (και μέσα και έξω απ’ το πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων της Ελλάδας).
Ακόμα και ο Γιωργάκης, Υπουργός Εξωτερικών κατά την κρίση της Γιουγκοσλαβίας, έκανε τη βρώμικη δουλειά προσπαθώντας να την αποδώσει στις νατοϊκές και άλλες δεσμεύσεις της χώρας και όχι σε πρωτοβουλίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. (Σύμφωνα με μια γελοιογραφία της εποχής, ο Γιωργάκης δεν υποστήριζε τον φονιά αλλά το όπλο του εγκλήματος...)
Η ελληνική εξωτερική πολιτική, στη διαχρονία του νεώτερου κράτους, μετά το 1832, χαρακτηρίζεται από (μόνιμη) υποτέλεια και συχνά από υποταγή προς τους εκάστοτε «συμμάχους», «προστάτες» κι επικυρίαρχους της χώρας.
Τώρα που η Ελλάδα έχει γίνει προτεκτοράτο και φόρου υποτελής Ειδική Οικονομική Ζώνη, οι φιλοδοξίες για αξιοπρεπή εξωτερική πολιτική θα ήταν αστείες.
Ομως, έως τώρα, ακόμα και κάτω απ’ αυτές τις δραματικές συνθήκες, δεν είχε εισέτι βρεθεί ο Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών που θα παραγνώριζε την έστω στοιχειώδη εξυπηρέτηση των όποιων εθνικών συμφερόντων, χάριν μιας απόλυτης ταύτισης με τις υπέρτερες επιδιώξεις των επικυριάρχων μας. Ευρέθη.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος -«ο χειρότερος Υπουργός Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Ενωση» κατά την κρίση τότε των Ευρωπαίων συναδέλφων του- βάλθηκε
να αποδείξει πόσο «καλό παιδί» είναι και, βασιλικότερος του βασιλέως, να υιοθετήσει έναν παράνομο πόλεμο στο όνομα της νομιμότητας.
Εως τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική σε κρίσεις όπως στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη κι άλλες ομοειδείς, είτε οι πόλεμοι ήταν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είτε υπό τυχάρπαστα σχήματα όπως οι «συμμαχίες των προθύμων», ακολουθούσε την πολιτική των συμμάχων της σαν το σκυλάκι με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, χωρίς
να λεονταρίζει κι από πάνω όπως κάνει τώρα ο κ. Βενιζέλος, νομίζοντας ότι η εξωτερική πολιτική έχει να κάνει με τον ΦΠΑ στις μπουγάτσες.

Η δήλωση που έκανε ο άνθρωπος είναι μνημειώδης κι έχει ως εξής (οι υπογραμμίσεις δικές μου): «Εχουμε καταδικάσει με απερίφραστο τρόπο τη χρήση χημικών όπλων, που είναι απάνθρωπη και ειδεχθές έγκλημα, παραβιάζει αυστηρούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και άρα πρέπει να υπάρξει μια διεθνής απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Κατ’ αρχήν ο κ. Βενιζέλος, υπερακοντίζοντας και την ίδια τη δυτική συλλογιστική, αποδίδει τη χρήση των χημικών όπλων στο «καθεστώς Ασαντ». Ουδείς σκεπτικισμός για την πατρότητα του εγκλήματος φαίνεται να μολύνει τη σκέψη του Αντιπροέδρου του κ. Σαμαρά.
Ακόμα κι αν ο (αμερικανόδουλος εδώ και πολύ καιρό) ΟΗΕ δεν έχει αποφανθεί ακόμα τις ήρξατο χειρών αδίκων με τα χημικά, αποφάνθηκε ο Μπενύταρος. Μόνον αυτός, ο Μπενίτο κι ο Ντέιβιντ Κάμερον, ούτε καν ο Ομπάμα για την ώρα, μόνοι αυτοί οι δύο εξ όλης της ανθρωπότητας δηλώνουν βέβαιοι ότι ο Ασαντ κι όχι τα ρεμάλια της Αλ Κάιντα πάτησε το κόκκινο κουμπί.

Σε τι θα ωφελούσε τον Ασαντ, την ώρα που νικάει, να προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή εναντίον του, είναι ένα ερώτημα που ωχριά μπροστά στο θηριώδες μιας προπαγάνδας που δεν ασχολείται με τη λογική.
Κάθε πουλέν αυτής της προπαγάνδας, εξαρτημένος δημοσιογράφος, πληρωμένος αναλυταράς, πουλημένος πολιτικός, υποχρεούται να μηρυκάζει τον θάνατο, να μην τον μηρυκάζει ακόμα περισσότερο ένας λαμπρός εγκέφαλος που έφτιαξε τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών; Εχουν ευθύνη οι Υπουργοί όταν παίρνουν μίζες για τα υποβρύχια που θα εξαπολύσουν τώρα πυραύλους κατά της Συρίας;
Εχουν ευθύνη οι Υπουργοί για τους θανάτους που θα προκαλέσουν στον λαό μιας άλλης ανεξάρτητης (ακόμα) χώρας; Εχουν ευθύνη για τα αντίποινα που θα προκαλέσουν;
Οχι βέβαια! Όπως δήλωσε ο Μπενίτο-Μπενύτο Πολεμοκάπηλος Βενιζέλος, «πρέπει» να «υπάρξει μια διεθνής απάντηση» στο «όνομα της νομιμότητας» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
«Πρέπει»; Δεν προβλέπεται; Τι σημαίνει το «πρέπει» στο Διεθνές Δίκαιο; «Να υπάρξει μια διεθνής απάντηση»; Tι «διεθνής»; των απανταχού φίλων της γκρίζας αρκούδας; «Απάντηση»; Τι απάντηση; σε ροζ τηλέφωνο; τι είναι η «απάντηση»; κήρυξη πολέμου; ποιος τον κήρυξε σε ποιον; πότε; Τι είναι η «απάντηση»; πειρατική επιδρομή; μπουκάρισμα; σαν αυτό που κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο;
Και στο όνομα ποιας «νομιμότητας»; Του αγγλικού δικαίου; της σαρίας; του δικαίου των Εσκιμώων; του κώδικα Χαμουραμπί; Μπορεί το
Διεθνές Δίκαιο να είναι ένα χαλαρό, συμβατικό πλέγμα κανόνων που αποτυπώνουν περισσότερο ή λιγότερο τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων κάθε συγκυρίας, αλλά ο Συνταγματολόγος Μπενύτο το έκανε σκόνη. Σε μια δήλωση 35 περίπου λέξεων αμόλησε πέντε-έξι κοτσάνες - μικρό το κακό, αν δεν
ήταν Υπουργός Εξωτερικών μιας ευάλωτης (και μάλλον αναλώσιμης πλέον χώρας) που βρίσκεται μέσα στη ζώνη πυρός μιας κρίσης που φαίνεται να έχει, αν εξελιχθεί σε στρατιωτική επέμβαση, μακρύ δρόμο μπροστά της. Οσα λέγονται για αεροπορική μόνον επέμβαση είναι ανοησίες.
Αν αυτή η αεροπορική επέμβαση αποτύχει, θα ακολουθήσει χερσαία επέμβαση - αυτές οι δουλειές δεν μένουν στη μέση. Και αν πετύχει, θα ακολουθήσει η αρβύλα του πεζικάριου, ακριβώς διότι πέτυχε. Οπως έγραψε ο έμπειρος Ρόμπερτ Φισκ, τυχόν στρατιωτική εμπλοκή της Δύσης στη Συρία «δεν θα έχει τέλος».

Εως τώρα η Ελλάδα, παρά την έμμεση εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των Δυτικών κατά των «παιδιών των κατώτερων θεών», δεν έχει γίνει στόχος επιθέσεων από σαλαφιστές ή άλλους μουρλούς που ερμηνεύουν το Ισλάμ όπως ερμήνευε ο Χίτλερ τη συλλογική ευθύνη στο «Ο Αγών μου». Με τον κ. Βενιζέλο
να υπερφαλαγγίζει τον κ. Σαμαρά, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κύριο Παπούλια, και να συντάσσεται με τους Κακοποιούς του Λευκού Οίκου, τα Τσακάλια της Ντάουνινγκ Στρητ αριθμός 10 και τα ρεζιλορεμάλια του Κε Ντ’ Ορσέ, δεν χρειάζεται και πολύ για να γίνει η Ελλάδα μέρος ενός προβλήματος που ώς τώρα (μάλλον τύχη αγαθή) είχε αποφύγει να είναι.

Στην Ελλάδα ζουν εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες και πρόσφυγες. Οι περισσότεροι κάτω από άθλιες συνθήκες. Αν αυτά που τους διαιρούν έως αίματος στις πατρίδες τους, σε συνδυασμό με την εν γένει αντίθεσή τους προς τη Δύση, αρχίζουν να εκδηλώνονται σε ελληνικό έδαφος, οι εξελίξεις θα είναι τραγικές.
Αν άνθρωποι όπως ο κ. Βενιζέλος προκαλέσουν την μήνιν των μουσουλμάνων που ζουν ή σταθμεύουν στην Ελλάδα, αν σημειωθούν εδώ εξεγέρσεις ή αν εκδηλωθούν ισλαμιστικές απειλές απ’ το εξωτερικό, τότε η Ελλάδα θα έχει καθηλωθεί στα μνημονιακά δεσμά της και κάθε πολιτική αλλαγή προς την αντίθετη κατεύθυνση θα έχει καταστεί δύσκολη έως αδύνατη.
Με έναν λόγο, ο κ. Βενιζέλος παίζει με τη φωτιά. Μήπως όμως παίζει σκοπίμως;




email: stathis@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Αποτυχία και πανικός

Σταύρος Χριστακόπουλος

Οι συνεχείς παλινδρομήσεις της κυβέρνησης στο πεδίο των συμμαχιών της είναι ενδεικτικές της αποτυχίας της, αλλά και του πανικού της. Το καλοκαίρι που εκπνέει ήταν εξόχως αποκαλυπτικό. Ύστερα από τρία χρόνια πρόσδεσης στη γερμανική πολιτική, η οποία επί Σαμαρά μεταβλήθηκε σε απόλυτη εξάρτηση, διαπιστώνουν με… έκπληξη ότι η άτεγκτη ηγεσία της ευρωζώνης δεν είναι διατεθειμένη να «χαλαρώσει» τη «θρησκευτική» προσήλωσή της στη λιτότητα ως μέσο αντιμετώπισης της κρίσης. Το «κόλπο» του «success story », ως ασφαλούς οδού προς ένα «κούρεμα» του χρέους, καταρρέει.
Λίγο νωρίτερα, η προσπάθεια επίτευξης του «κουρέματος» οδηγεί στην επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων και στη στροφή προς τη Ρωσία, η οποία θα αγόραζε τη ΔΕΠΑ και θα σηματοδοτούσε την έναρξη της εισροής ρωσικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Όμως η προοπτική αυτή ποτέ δεν ήταν βάσιμη και επιπλέον προκαλούσε την ανησυχία των ΗΠΑ για τον έλεγχο των ενεργειακών «δρόμων».
Το αναπόφευκτο «κάζο» οδηγεί τον πρωθυπουργό από την αυλή του Πούτιν σε αυτήν του Ομπάμα, με έναν σταθμό στο Αζερμπαϊτζάν, ώστε να πουληθεί ο ΔΕΣΦΑ και να μπούμε στον αμερικανικού ενδιαφέροντος αγωγό ΤΑΡ. Όμως η ελπίδα πως ΗΠΑ και ΔΝΤ θα υποχρεώσουν τη Γερμανία στην κατεύθυνση του «κουρέματος» αποδεικνύεται φρούδα, καθώς η γερμανική απάντηση είναι άμεση: αποκλεισμός του «κουρέματος», νέο «πακέτο βοήθειας», νέο δάνειο, νέο μνημόνιο, πλήρης έλεγχος των ελληνικών χρηματοδοτικών πόρων και της εθνικής περιουσίας.
Η «αµερικανική στροφή», χωρίς σχεδιασμό, χωρίς ρεαλιστικό επίδικο και χωρίς σαφή στόχο, παίρνει προσώρας τη μορφή «επιστράτευσης» της Ελλάδας – και της Κύπρου – στην αλλοπρόσαλλη, αμήχανη, γεμάτη κινδύνους και με άγνωστη κατάληξη επίθεση στη Συρία.
Η ελληνική κυβέρνηση σύρεται συνεχώς, πανικόβλητη λόγω της αποτυχίας της και της έλλειψης σχεδιασμού, από αυλή σε αυλή ζητώντας στήριξη. Όχι για να επιτύχει κάποια διαπραγμάτευση, η οποία εξ άλλου προϋποθέτει – ανύπαρκτους σήμερα – σαφείς και προσδιορισμένους στόχους, αλλά για να καταφέρει απλώς να συντηρηθεί στην εξουσία. Πολλοί ανησυχούσαμε για το ότι η Ελλάδα δεν έχει «Σχέδιο Β» έναντι της τρόικας. Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι δεν έχει ούτε καν «Σχέδιο Α»…

Διαβάστε περισσότερα

Σαν σήμερα η δολοφονική απόπειρα κατά του Λένιν

Σε μια περίοδο κατά την οποία η Οκτωβριανή Επανάσταση προσπαθούσε να παγιώσει την εξουσία της στη νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση, ο ηγέτης της Βλαντιμίρ Ουλιάνωφ, γνωστότερος ως Λένιν, έπεφτε θύμα δολοφονικής επίθεσης στη Μόσχα.
Στις 30 Αυγούστου του 1918 ο Λένιν ολοκλήρωσε μια ομιλία του σε εργοστάσιο της σοβιετικής πρωτεύουσας. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε πίσω στο Κρεμλίνο, μια μικροκαμωμένη γυναίκα τον πλησίασε και του ζήτησε το λόγο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Προτού ο Λένιν της απαντήσει, αυτή τον πυροβόλησε τρεις φορές.
Δύο από τις σφαίρες βρήκαν τον στόχο, η μία σφηνώθηκε στον πνεύμονα του Λένιν και η άλλη στον ώμο του. Η τρίτη τρύπησε το κασκέτο του χωρίς να αγγίξει κάποιο ζωτικό όργανο. Ο βαριά τραυματισμένος Λένιν μεταφέρθηκε αμέσως στο Κρεμλίνο. Για λόγους ασφαλείας, οι γιατροί πραγματοποίησαν επί τόπου την επέμβαση για την αφαίρεση των βολίδων και όχι σε κάποιο νοσοκομείο.
Δράστης της απόπειρας ήταν η Φάνια Καπλάν, μία 35χρονη εβραία από φτωχή πολυμελή οικογένεια. Συνελήφθη αμέσως και οδηγήθηκε στα κρατητήρια της ΤσεΚά, της πανίσχυρης μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, προδρόμου της γνωστής μας Κα-Γκε-Μπε.

Φάνια Καπλάν

Στους πράκτορες που την ανέκριναν δήλωσε αβίαστα ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον Λένιν, επειδή τον θεωρούσε «προδότη της επανάστασης», όταν έκλεισε την Καταστατική Συνέλευση, στην οποία πλειοψηφούσαν οι Σοσιαλεπαναστάτες (Εσέρους), τους οποίους υποστήριζε. Το Σοσιαλεπαναστατικό Κόμμα, μεγάλος αντίπαλος των Μπολσεβίκων, ήταν μια μη μαρξιστική σοσιαλδημοκρατική παράταξη με σημαντική απήχηση στην αγροτιά της Ρωσίας. Η Φάνια Καπλάν δεν ήταν μια τυχαία γυναίκα. Από μικρή στον αντιτσαρικό αγώνα κατηγορήθηκε το 1906 ως συνεργός στη δολοφονία ενός αξιωματούχου του καθεστώτος και καταδικάσθηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Εξέτισε 12 χρόνια από την ποινή της και αποφυλακίστηκε μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση του 1917, που κατέλυσε την τσαρική εξουσία και έφερε στην εξουσία τον ομοϊδεάτη της Αλεξάντρ Κερένσκι.
Η Καπλάν καταδικάσθηκε σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκε από τον ναύτη Πάβελ Μάλκοφ στις 3 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Λένιν, παρά τη σοβαρότητα των τραυμάτων του, επέζησε. Η υγεία του, όμως, κλονίστηκε σημαντικά και έξι χρόνια μετά, μια σειρά αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων τον οδήγησαν στον θάνατο.
Η απόπειρα δολοφονίας του Λένιν και η δολοφονία του Μοϊζέι Ουρίτσκυ, ενός εξέχοντος στελέχους της ΤσεΚα, σηματοδότησε την έναρξη μιας περιόδου της σοβιετικής ιστορίας, που αποκλήθηκε «Ερυθρά Τρομοκρατία». Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 6.000 αντίπαλοι του κομμουνιστικού καθεστώτος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και 800 σοσιαλιστές.

Διαβάστε περισσότερα

Η μεγάλη μάχη του Γράμμου 14/6 - 21/8/1948

Η μεγάλη μάχη του Γράμμου, στη Βόρεια Πίνδο, κράτησε σχεδόν 70 μέρες. Άρχισε στις 14 Ιούνη του 1948 και τελείωσε, με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεων του ΔΣΕ στο Βίτσι, στις 20 προς 21 Αυγούστου του ίδιου έτους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε διάρκεια και σκληρότερο, από την άποψη των συγκρούσεων που έλαβαν χώρα, πολεμικό γεγονός σ' όλη τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, που - αν μη τι άλλο - χρεοκόπησε στην κυριολεξία όλους τους ισχυρισμούς και την προπαγάνδα της ντόπιας αντίδρασης και των ξένων αφεντικών της, που υποστήριζαν ότι ο ΔΣΕ δεν ήταν πραγματικός εθνικοαπελευθερωτικός - επαναστατικός στρατός, αλλά μερικές συμμορίες κατσαπλιάδων.

Η ντόπια και ξένη αντίδραση οργάνωσαν αυτή τη μεγάλη εκστρατεία στη Βόρεια Πίνδο με στόχο την οριστική συντριβή του ΔΣΕ. Η εκστρατεία στηρίχτηκε στο στρατηγικό σχέδιο "ΚΟΡΩΝΙΣ", η επωνυμία του οποίου φανερώνει και τον στόχο που είχαν, με την εφαρμογή του, αυτοί που το συνέταξαν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η επιχείρηση του κυβερνητικού στρατού στη Ρούμελη (15/4 - 3/5/1948) είχε την επωνυμία "Χαραυγή", θέλοντας να συμβολίσει τη χαραυγή της νίκης των αντιπάλων του ΔΣΕ. Συνεπώς, η επιχείρηση "ΚΟΡΩΝΙΣ" που ακολούθησε στη Βόρεια Πίνδο σήμαινε την κορωνίδα αυτής της... νίκης.

Τι προέβλεπε το σχέδιο "ΚΟΡΩΝΙΣ"

Βάσει του σχεδίου "ΚΟΡΩΝΙΣ" η διάρκεια των επιχειρήσεων του κυβερνητικού στρατού στη Β. Πίνδο θα ήταν 3, το πολύ 4 εβδομάδες. Δηλαδή από 21 έως 28 μέρες. Στόχος η "εξάρθρωση στην περιοχή Γράμμου του Συμμοριακού ελέγχου με πλήρη συντριβή κι εξόντωση των εκεί συμμοριακών συγκροτημάτων. Σε συνέχεια εγκατάσταση στο Γράμμο των εθνικών δυνάμεων προς παρεμπόδιση ξανά μόλυνσής του από συμμορίτες".

Το σχέδιο προέβλεπε τρεις φάσεις επιχειρήσεων: Η πρώτη φάση αφορούσε προκαταρκτικές ενέργειες για βελτίωση των βάσεων εξόρμησης των μεραρχιών του κυβερνητικού στρατού. Η δεύτερη φάση προέβλεπε γρήγορες ισχυρές επιθετικές κινήσεις κατά μήκος των αλβανικών συνόρων και από τις δύο κατευθύνσεις για απαγόρευση διαφυγής του ΔΣΕ στην Αλβανία. Ο χρόνος πραγματοποίησης αυτού του "φράγματος" προβλεπόταν για τρεις ημέρες. Τέλος, η τρίτη φάση προέβλεπε τη διατήρηση του φράγματος αποκοπής του ΔΣΕ από τη μεριά της Αλβανίας και διείσδυση του κυβερνητικού στρατού στο εσωτερικό του Γράμμου "προς απηνή δίωξη κι εξόντωση των συμμοριτών".

Το σχέδιο "ΚΟΡΩΝΙΣ", στην πορεία των επιχειρήσεων δέχτηκε απανωτές τροποποιήσεις και στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ο στρατηγός Θρ. Τσακαλώτος λέει συγκεκριμένα γι' αυτό το σχέδιο: "Δε γνωρίζω ποιος είναι ο κυριότερος υπεύθυνος του σχεδίου επιχειρήσεων του Γράμμου του 1948. Όμως δικαίως, οι αγωνιζόμενοι αξιωματικοί έδωκαν εις το σχέδιον τούτο την ονομασίαν "Νηπιώδες". Πράγματι, είνε απαράδεκτος η αναφερόμενη εις το σχέδιον τούτο διατύπωσις ότι εντός 24ώρου (Σημ. "Ρ": Ο Τσακαλώτος κάνει λάθος. Το σχέδιο μιλάει για τρεις μέρες) η IX Μεραρχία (Μανιδάκη) από της Ηπείρου και η XV μεραρχία (Λάιου) από Δυτ. Μακεδονίας θα ηνούντο εις την κορυφήν του Γράμμου, κινούμεναι σχεδόν παραλλήλως των Αλβανικών συνόρων... Το νηπιώδες σχέδιον έλαβε την εκδίκησίν του. Αι Μεραρχίαι, όχι μόνο δεν ηνώθησαν εντός 24ώρου αλλά ποτέ. Η μάχη αυτή θα στοιχίσει εις το έθνος υπέρ τας 14.000 εκτός μάχης" (Θρ. Τσακαλώτου: "40 χρόνια στρατιώτης της Ελλάδας", τόμος β`, σελ 123 και 125).

Ο συσχετισμός δυνάμεων σε επίπεδο ηγεσίας

Εξετάζοντας το συσχετισμό δυνάμεων που συγκρούστηκαν στη Βόρεια Πίνδο το 1948, έχει αξία να αναφερθούμε στις ηγεσίες του κυβερνητικού στρατού και του ΔΣΕ, γιατί αποτελούν συστατικό στοιχείο αυτού του συσχετισμού που μας βοηθάει να τον κατανοήσουμε ολοκληρωμένα.

Η ηγεσία του κυβερνητικού στρατού: Το ανώτατο κλιμάκιό της αποτελούσαν οι:

- Γιαντζής Δημήτριος, αντιστράτηγος, αρχηγός του ΓΕΣ.

- Σακελαρίου Πέτρος, υποναύαρχος, αρχηγός του ΓΕΝ.

- Μυτιληναίος Χρήστος, σμήναρχος, αρχηγός του ΓΕΑ.

- Βαν Φλιτ, υποστράτηγος, αρχηγός της Αμερικανικής Στρατιωτικής Αποστολής.

- Τζέκινς, υποστράτηγος, υπαρχηγός της Αμερικάνικης Στρατιωτικής Αποστολής.

- Ντάουν, υποστράτηγος, αρχηγός της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής.

Αρχηγός όλου αυτού του στρατιωτικού επιτελικού οργάνου ήταν ο Βαν Φλιτ.

Το αμέσως κατώτερο κλιμάκιο της στρατιωτικής ηγεσίας αποτελούσαν οι:

- Θρ. Τσακαλώτος, αντιστράτηγος, διοικητής του Α` Σώματος Στρατού.

- Παν. Καλογερόπουλος, αντιστράτηγος, αρχηγός του Β` Σώματος Στρατού, ο οποίος και αντικαταστάθηκε από τις 5/8/1948 από τον αντιστράτηγο Στ. Κιτριλάκη.

- Θεοδ. Γρηγορόπουλος, αντιστράτηγος, αρχηγός του Γ` Σώματος Στρατού.

Διοικητές των μεραρχιών που πήραν μέρος στη μάχη ήταν: της I Μεραρχίας ο υποστράτηγος Θωμάς Πετζόπουλος, της ΙΙ ο υποστράτηγος Ν. Παπανικολάου, της VIII ο υποστράτηγος Α. Μπαλοδήμος, της IX ο υποστράτηγος Στ. Μανιδάκης, της X ο υποστράτηγος Ευθ. Βασιλάς και της XV ο υποστράτηγος Δ. Λάιος.

Η ηγεσία του ΔΣΕ: Η ανώτατη ηγεσία του ΔΣΕ αποτελούνταν από τους Μ. Βαφειάδη αρχηγό του Δημοκρατικού Στρατού, Β. Μπαρτζιώτα πολιτικό επίτροπο του Γενικού Αρχηγείου και φυσικά τον Ν. Ζαχαριάδη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη Βόρεια Πίνδο έδρασαν ουσιαστικά δύο μεγάλες μονάδες του ΔΣΕ που στην πραγματικότητα ήταν δύο ελαφριές μεραρχίες πεζικού: Οι δυνάμεις του Αρχηγείου Δυτικής Μακεδονίας (ΑΔΜ) και η 670 Μονάδα. Διοικητής του ΑΔΜ ήταν ο Β. Γκανιάτσος (Χείμαρρος). Ουσιαστικός, όμως, διοικητής ήταν ο Δ. Βλαντάς, αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος είχε, τότε, στο ΑΔΜ τα καθήκοντα που πολιτικού επιτρόπου. Διοικητής της 670 Μονάδας ήταν ο Γ. Βοντίτσιος - Γούσιας.

Διοικητές των ταξιαρχιών του ΑΔΜ ήταν: Ο Ηλίας Ρούνης (Μπαρμπαλιάς) της 107 Ταξιαρχίας, ο Γ. Γεωργιάδης της 14ης Ταξιαρχίας, ο Δ. Σιωμάδης της Ταξιαρχίας της Δημοκρατικής Νεολαίας και ο Δ. Ζυγούρας (Παλαιολόγος) της 16ης Ταξιαρχίας. Στην 670 Μονάδα διοικητές των Ταξιαρχιών ήταν οι εξής: Στην 102 Ταξιαρχία ο Γ. Γιαννούλης, στην 103 ο Α. Ρόσιος (Υψηλάντης) και στην 105 ο Παύλος Τομπουλίδης. Στα μέσα του Ιούλη το μέτωπο του Γράμμου ενίσχυσε και η 123 Θεσσαλική Ταξιαρχία με διοικητή τον Μ. Παπαδάμο (Φεραίος).

Επιτελάρχης του ΓΑ του ΔΣΕ ήταν ο Στ. Παπαγιάννης, επιτελάρχης του ΑΔΜ ήταν ο Β. Βενετσανόπουλος και της 670 Μονάδας ο Γ. Καλιανέσης και στη συνέχεια ο Ν. Θεοχαρόπουλος (Σκοτίδας).

Οπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης, η στρατιωτική ηγεσία του κυβερνητικού στρατού αποτελούνταν από επαγγελματίες υψηλόβαθμους στρατιωτικούς οι οποίοι είχαν την ενίσχυση - και βρίσκονταν υπό την καθοδήγηση - ανώτατων στρατιωτικών των δύο μεγάλων δυνάμεων της εποχής: Των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. Αντίθετα, η στρατιωτική ηγεσία του ΔΣΕ είχε ελάχιστους επαγγελματίες στρατιωτικούς - σπουδασμένους σε στρατιωτικές σχολές - και φυσικά όχι υψηλόβαθμους. Κυρίως αποτελούνταν από πολιτικά στελέχη και αγωνιστές που είχαν μάθει τον πόλεμο στην πράξη, την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης και του εμφυλίου. Αυτό το στοιχείο αναμφίβολα ήταν αρνητικό για το Δημοκρατικό Στρατό όσον αφορά το συσχετισμό δυνάμεων σε επίπεδο ηγετικών στρατιωτικών στελεχών. Κι όμως αυτοί οι αντάρτες αποδείχτηκαν πολλές φορές ανώτεροι των επαγγελματιών στρατιωτικών αντιπάλων τους, γεγονός που ερμηνεύεται και από τη φύση και τον χαρακτήρα του πολέμου που διεξήγαγε η κάθε πλευρά.

Ο συσχετισμός δυνάμεων στη βάση

Στη μάχη του Γράμμου πήραν μέρος 6 Μεραρχίες του κυβερνητικού Στρατού με σύνολο 17 ταξιαρχίες και 52 τάγματα. Η συνολική τους δύναμη σε άνδρες υπολογίζεται πάνω από 60.000. Και σ' αυτούς πρέπει να προστεθούν δυνάμεις των ΜΑΥ και της Χωροφυλακής που έπαιρναν μέρος στις επιχειρήσεις. Αντίθετα οι δυνάμεις του ΔΣΕ ήταν πολύ ολιγάριθμες. Η συνολική παρατακτική δύναμη του Αρχηγείου Δυτικής Μακεδονίας υπολογίζεται σε 4.500, περίπου, άνδρες και της 670 Μονάδας περίπου στις 4.100. Δηλαδή το σύνολο της μάχιμης δύναμης του ΔΣΕ στο Γράμμο ήταν περί τις 8.600 άνδρες (Βλέπε: Δ. Βλαντά: "Εμφύλιος Πόλεμος 1945 - 1949", Γ` τόμος, Β` ημίτομος, σελ. 41 και 175). Συνεπώς - χωρίς να υπολογίσουμε στη δύναμη του κυβερνητικού στρατού τους ΜΑΥδες και τη Χωροφυλακή - γίνεται λόγος για ένα συσχετισμό περίπου 1 προς 8 σε βάρος του ΔΣΕ. Κι αν σ' όλα αυτά λάβουμε υπόψη τι εξοπλισμό είχε ο κυβερνητικός στρατός και τι ο ΔΣΕ, τότε γίνεται αντιληπτό πως ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν πολλαπλάσια αρνητικός για το Δημοκρατικό Στρατό. Κι όμως οι αντάρτες πολεμώντας με ανυπέρβλητο ηρωισμό - που αναγνωρίζεται και από τους αντιπάλους τους - μπόρεσαν και κράτησαν στο Γράμμο για 70, σχεδόν, ημέρες δίνοντας αδιάκοπη μάχη, σώμα με σώμα.

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του "Ρ"

Διαβάστε περισσότερα

Το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το Κοινωνικό Ιατρείο στην 3η Έκθεση Τοπικών Προϊόντων.

Ενημερώνουμε ότι στα πλαίσια της 3^ης Έκθεσης Τοπικών Προϊόντων, που ξεκινά την Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013 στο Λιμάνι Μεσολογγίου, όσοι επισκέπτες της Έκθεσης επιθυμούν να υποστηρίξουν με τρόφιμα και φάρμακα τις δομές του Κοινωνικού Παντοπωλείου και του Κοινωνικού Ιατρείου του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, μπορούν να τα παραδίδουν στους εθελοντές που θα βρίσκονται στο χώρο του περιπτέρου, τις ημέρες και ώρες λειτουργίας της Έκθεσης.

Διαβάστε περισσότερα

H Philip Morris μεταφέρει στο Αγρίνιο την κεντρική καπναποθήκη της για όλη την Ευρώπη

Κάθε χρόνο 15.000 τόνοι καπνού θα ταξιδεύουν από την Αιτωλοακαρνανία σε όλη την Ευρώπη - Συνάντηση Σαμαρά με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Παπαστράτος

Με τον πρωθυπουργό συναντάται σήμερα, Πέμπτη, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Παπαστράτος, Νίκος Θεοφιλόπουλος, για να του ανακοινώσει τα σχέδια της μητρικής Philip Morris για την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων της Παπαστράτος στο Αγρίνιο.

Ο διευθύνων συμβουλος της Παπαστράτος, η οποία ανήκει στην πολυεθνική Philip Morris, θα ανακοινώσει ότι 15.000 τόνοι καπνού θα είναι αποθηκευμένοι στις αποθήκες της Παπαστράτος στην Αιτωλοακαρνανία και θα τροφοδοτούν όλη την Ευρώπη.

Η Philip Morris, έχει αποφασίσει να απορροφήσει το 50% της ελληνικής παραγωγής καπνών για την επόμενη τριετία. Εκτιμάται ότι ετησίως θα διακινούνται περί τα 2.500 κοντέινερς, είτε μέσω του λιμανιού του Πειραιά είτε οδικώς μέσω Ιταλίας.

Διαβάστε περισσότερα

Δείτε τις βάσεις εισαγωγής σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ

Μεγάλη πτώση στις βάσεις - Η Ιατρική έπεσε κάτω από τα 19.000 μόρια

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές καθώς και τα ονόματα των επιτυχόντων. Από τα στοιχεία, καταγράφεται μεγάλη πτώση σε όλες τις σχολές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ιατρική Σχολή που «έπεσε» κάτω από τα 19.000 μόρια

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

1. 90%_ΓΕΛ&ΕΠΑΛ(Β)_ΗΜΕΡΗΣΙΑ_2013
1. 90%_ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΒΑΣΕΩΝ_2013-2012
2. 10%_ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΒΑΣΕΩΝ_2013-2012
2. 90%_ΓΕΛ&ΕΠΑΛ(Β)_ΕΣΠΕΡΙΝΑ_2013
3. 10%_ΓΕΛ&ΕΠΑΛ(Β)_ΗΜΕΡΗΣΙΑ_2013
3. ΕΠΑΛΑ_ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΒΑΣΕΩΝ_2013-2012
4. ΕΠΑΛ(Α)_ΗΜΕΡΗΣΙΑ_2013
5. ΕΠΑΛ(Α)_ΕΣΠΕΡΙΝΑ_2013

Α. Οι διαδικασίες επιλογής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αφορούν αποφοίτους:

α) Γενικού Ημερήσιου Λυκείου και ημερήσιου ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Β΄ (κατηγορίες 90% και 10%), με τη γενική σειρά εισαγωγής στα τμήματα και στις σχολές των Πανεπιστημίων, των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, των Τ.Ε.Ι., της ΑΣΠΑΙΤΕ, στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης, στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές, στις Σχολές των Ακαδημιών της Πυροσβεστικής και Εμπορικού Ναυτικού.

β) ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Α΄ (ημερήσιου και εσπερινού), με τη γενική σειρά εισαγωγής στα Τ.Ε.Ι, στην ΑΣΠΑΙΤΕ, στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης, στις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών, στις Σχολές Αστυφυλάκων και στις σχολές της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού.

γ) Γενικού Εσπερινού Λυκείου και Εσπερινού ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Β΄, με τη γενική σειρά εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στα Τ.Ε.Ι, στην ΑΣΠΑΙΤΕ, στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και στις Σχολές της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού.

Πέραν του αριθμού εισαγομένων με τη γενική σειρά, κατά τα ανωτέρω, ολοκληρώθηκαν και οι διαδικασίες επιλογής των εισαγομένων στα τμήματα και στις σχολές των Πανεπιστημίων, των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, των Τ.Ε.Ι., της ΑΣΠΑΙΤΕ και στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης, όσων εμπίπτουν στις ειδικές περιπτώσεις πολυτέκνων, τριτέκνων και κοινωνικών κριτηρίων, οι οποίοι εισάγονται επίσης με βάση τη βαθμολογία που πέτυχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ, σε επί πλέον αριθμό θέσεων, που καθορίστηκαν με την ίδια Υπουργική Απόφαση καθορισμού αριθμού εισακτέων του ακαδημαϊκού έτους 2013-2014.

Οι εισαγόμενοι των ειδικών αυτών περιπτώσεων για την εισαγωγή τους στον επί πλέον αριθμό θέσεων, που καθορίστηκαν αποκλειστικά γι’ αυτούς, κρίθηκαν αρχικά με το σύνολο των μορίων της βαθμολογίας τους για τις θέσεις της γενικής σειράς κάθε σχολής ή τμήματος που δήλωσαν στις προτιμήσεις του μηχανογραφικού τους δελτίου και, εφόσον δεν εισάγονταν με τη γενική σειρά, στη συνέχεια κρίθηκαν για τις θέσεις της ειδικής περίπτωσης που δήλωσαν ότι εμπίπτουν.

Σήμερα δίδονται στη δημοσιότητα η βαθμολογία του πρώτου και του τελευταίου εισαγόμενου στο κάθε Τμήμα ή Σχολή για την κάθε κατηγορία, ενώ στέλνονται ηλεκτρονικά στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας καταστάσεις επιτυχόντων κάθε κατηγορίας, προκειμένου να τις προωθήσουν στα Λύκεια αρμοδιότητάς τους και να αναρτηθούν σε αυτά εντός της ημέρας.

O συνολικός αριθμός των υποψηφίων οι οποίοι υπέβαλαν μηχανογραφικό δελτίο φέτος ανήλθε σε 104.988 (77.814 με το 90%, 14.296 με το 10%, 12.878 με τα ΕΠΑΛ (ΟΜΑΔΑ Α΄)), ενώ πέρυσι ο αριθμός των υποψηφίων ήταν 116.173.

Συνολικά εισήχθησαν στα Πανεπιστήμια, στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στα ΤΕΙ, στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές και στις Ακαδημίες της Πυροσβεστικής και του Εμπορικού Ναυτικού 71.761, εκ των οποίων έκαναν χρήση των ειδικών περιπτώσεων 12.139, ενώ το 2012 εισήχθησαν 80615.

Φέτος έμειναν 836 κενές θέσεις (509 με το 90%, 125 με το 10% και 202 με την κατηγορία των ΕΠΑΛ  ΟΜΑΔΑ Α΄). Το 2012 είχαν μείνει 1.150 κενές θέσεις.

Τα αναλυτικά στοιχεία υποψηφίων και επιτυχόντων έχουν ως εξής :

ΠΙΝΑΚΑΣ:  ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ – ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΤΟ ΑΚΑΔ. ΕΤΟΣ 2013-2014

 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ	10%	90%		ΕΠΑΛ-Α		ΣΥΝΟΛΑ
		Ημερήσια	Εσπερινά	Ημερήσια	Εσπερινά
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ	14296 (14257 ΓΕΛ, 39 ΕΠΑΛ-Β)	77024 (76781 ΓΕΛ, 243 ΕΠΑΛ-Β)	790 (619 ΓΕΛ, 171 ΕΠΑΛ-Β)	12362	516	104988
ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ	4711 (4709 ΓΕΛ, 2 ΕΠΑΛ-Β)	41510 (41473 ΓΕΛ, 37 ΕΠΑΛ-Β)	412 (323 ΓΕΛ, 89 ΕΠΑΛ-Β)	0	0	46633
ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤ. ΑΣΤΥΝΟΜ. ΣΧΟΛΕΣ - ΑΕΝ	179 (178 ΓΕΛ, 1 ΕΠΑΛ-Β)	1636 (1631 ΓΕΛ, 5 ΕΠΑΛ-Β)	4 (4 ΓΕΛ, 0 ΕΠΑΛ-Β)	347	3	2169
ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΑ ΤΕΙ	2334 (2329 ΓΕΛ, 5 ΕΠΑΛ-Β)	15662 (15589 ΓΕΛ, 73 ΕΠΑΛ-Β)	182 (131 ΓΕΛ, 51 ΕΠΑΛ-Β)	4591	190	22959
ΣΥΝΟΛΟ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΩΝ	7224 (7216 ΓΕΛ, 8 ΕΠΑΛ-Β)	58808 (58693 ΓΕΛ, 115 ΕΠΑΛ-Β)	598 (458 ΓΕΛ, 140 ΕΠΑΛ-Β)	4938	193	71761
ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ	50,53%	76,35%	75,69%	39,94%	37,40%	68,35%

 

Οι εγγραφές των επιτυχόντων στα Πανεπιστήμια, στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες και στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. θα γίνουν από την Τετάρτη 11 μέχρι και την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013 και σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώνεται από τις Γραμματείες των Τμημάτων. 

Τα δικαιολογητικά και η διαδικασία εγγραφής θα ανακοινωθούν κατά τις προσεχείς ημέρες με νεότερο Δελτίο Τύπου και αναλυτική εγκύκλιο.

Επισημαίνεται ότι όλοι οι επιτυχόντες στα Τ.Ε.Ι. εισάγονται στο Α΄ εξάμηνο.

Η προθεσμία και η διαδικασία εγγραφής των επιτυχόντων στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές, στη Σχολή Ανθυποπυραγών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού καθώς στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης Ρόδου και Αγίου Νικολάου Κρήτης θα ορισθεί και θα ανακοινωθεί από τις ίδιες τις σχολές. Οι ιδιώτες επιτυχόντες στις Σχολές Αστυφυλάκων και Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας θα εγγραφούν κατά το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016.

Τέλος, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση με τις ειδικές κατηγορίες των αλλοδαπών-αλλογενών και των αποφοίτων Λυκείων ή αντίστοιχων σχολείων Κρατών-Μελών της Ε.Ε μη ελληνικής καταγωγής. Οι εγγραφές αυτών των εισαγόμενων στα Πανεπιστήμια, στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στα Τεχνολογικά Ιδρύματα, στην ΑΣΠΑΙΤΕ και στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης θα πραγματοποιηθούν την ίδια περίοδο, δηλαδή από την Τετάρτη 11 μέχρι και την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013, με την προϋπόθεση ότι πέραν των δικαιολογητικών που απαιτούνται θα προσκομίζουν και τη βεβαίωση των Πανεπιστημίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης ή πιστοποιητικό τουλάχιστον επιπέδου Β2 (Γ’) του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας ότι γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα.

 Όσοι δεν κατέχουν την ανωτέρω βεβαίωση ή το πιστοποιητικό γνώσης της ελληνικής γλώσσας ολοκληρώνουν την εγγραφή τους μετά από την προσκόμιση αυτών μέχρι και το επόμενο της εισαγωγής ακαδημαϊκό έτος, σε ημερομηνίες που ανακοινώνονται.

 Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται είναι αυτά που έχουν ανακοινωθεί με τις Οδηγίες για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση της Ελλάδας των κατηγοριών:

α) αλλοδαπών-αλλογενών (αποφοίτων λυκείων εκτός Ε.Ε.) και  β) αποφοίτων λυκείων ή αντιστοίχων σχολείων κρατών –μελών της Ε.Ε. μη ελληνικής καταγωγής και θα κατατεθούν από τους ίδιους τους υποψηφίους ή από νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό τους στη γραμματεία της σχολής επιτυχίας, προκειμένου να γίνει ο έλεγχος τους για την ολοκλήρωση της εγγραφής τους.

Οι Σχολές και τα Τμήματα εισαγωγής μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδουν βεβαίωση εισαγωγής προκειμένου οι εισαχθέντες να την προσκομίσουν στις αρμόδιες αρχές για τη χορήγηση

Διαβάστε περισσότερα