Η επίδραση της αρνητικής σκέψης στον εγκέφαλό σας

Αν έχετε βρεθεί ποτέ παγιδευμένοι σε ένα φαινομενικά ατελείωτο κύκλο αρνητικής σκέψης ή αναρωτιέστε γιατί παθαίνετε εμμονή με ένα αγενές σχόλιο ενώ ξεχνάτε εύκολα τις φιλοφρονήσεις, υπάρχει ένας ένοχος για να κατηγορήσετε: την εξέλιξη.

---

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είμαστε εξελικτικά προγραμματισμένοι με μία αρνητική προκατάληψη. Το μυαλό μας εστιάζει με φυσικό τρόπο στο κακό και απορρίπτει το καλό.
Για τους προγόνους μας ήταν πολύ πιο σημαντικό να αποφεύγουν τις απειλές από το να απολαμβάνουν ανταμοιβές: Ένα άτομο που απέφευγε με επιτυχία μια απειλή, ξυπνούσε το επόμενο πρωί και είχε άλλη μία ευκαιρία να απολαύσει μία ανταμοιβή, αλλά ένα άτομο που ήταν υπό απειλή, ενδεχομένως δεν θα έχει τέτοια δυνατότητα.

Η νέα γενιά βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ψυχικές διαταραχές

Έτσι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχθηκε να επικεντρώνεται στις απειλές. Όσοι με την είσοδο της νέας χιλιετίας είναι μεταξύ 20-30 ετών, γνωρίζουν καλά το συναίσθημα του άγχους και της κατάθλιψης, ειδικά όταν αυτό σχετίζεται με την εργασία. Μια πρόσφατη μελέτη αναφέρει ότι περίπου το 20% αυτού του πληθυσμού, αναζήτησε βοήθεια ή συμβουλές στο χώρο της εργασίας για την κατάθλιψη, ποσοστό υψηλότερο από οποιαδήποτε άλλη γενιά.
Σύμφωνα με άλλη έρευνα, οι γυναίκες της ίδιας πληθυσμιακής ομάδας, ηλικίας 18-34 ετών, εμφανίζουν κατά μέσο όρο 4,9 ημέρες κακής ψυχικής υγείας ανά μήνα, ενώ οι άνδρες αναφέρουν αντίστοιχα, κατά μέσο όρο 3,6 ημέρες κακής ψυχικής υγείας.

Οι εγκέφαλοί μας είναι προσαρμοσμένοι στο στρες, ακόμη και όταν το εν λόγω στρες αφορά σε απλά, καθημερινά πράγματα και δεν είναι καθόλου απειλητικό για τη ζωή μας.

Τα αρνητικά ερεθίσματα παράγουν περισσότερη νευρική δραστηριότητα από ό,τι τα εξίσου έντονα θετικά. Γίνονται αντιληπτά επίσης πιο εύκολα και γρήγορα. Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες σε μελέτες μπορούν να αναγνωρίσουν γρηγορότερα τα θυμωμένα πρόσωπα από ό,τι τα ευτυχισμένα, ακόμα και όταν οι εικόνες που προβάλλουν οι ερευνητές εμφανίζονται πολύ γρήγορα (μόλις ένα δέκατο του δευτερολέπτου περίπου). Ακόμα και όταν δεν μπορούν να έχουν κάποια συνειδητή αναγνώριση, η αντίδραση πάλης ή φυγής του εγκεφάλου, εξακολουθεί να ενεργοποιείται από τα οργισμένα πρόσωπα.
Ενώ ορισμένα άτομα μπορεί να είναι εγγενώς πιο αισιόδοξα από κάποια άλλα, είναι γενικώς αλήθεια ότι, προκειμένου οι θετικές εμπειρίες να "κολλήσουν" στο μυαλό μας, όπως γίνεται με τις αρνητικές, χρειάζεται να παραμείνουν στη συνείδησή μας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ο συναγερμός του εγκεφάλου μας, η αμυγδαλή, χρησιμοποιεί περίπου τα δύο τρίτα των νευρώνων της προκειμένου να ψάξει για μια κακή είδηση: κάτι που δείχνει ότι είναι προδιατεθειμένη να είναι αρνητική. Από τη στιγμή που ηχεί ο συναγερμός, τα αρνητικά γεγονότα και οι εμπειρίες αποθηκεύονται γρήγορα στη μνήμη, σε αντίθεση με τις θετικές εμπειρίες και γεγονότα, τα οποία συνήθως πρέπει να παραμείνουν στην επίγνωσή μας για 12 ή περισσότερα δευτερόλεπτα προκειμένου να μεταφερθούν από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη στη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Πώς ο αρνητικός τρόπος σκέψης αλλάζει τον εγκέφαλο

Όσο περισσότερο τα μοτίβα σκέψης ενός ατόμου γίνονται αρνητικά και εστιάζουν στον επαναλαμβανόμενο αρνητικό στοχασμό, τόσο πιο εύκολο γίνεται να ακολουθούμε αυτόματα αυτά τα πρότυπα σκέψης.
Αυτό δεν είναι τόσο καλό για την υγεία μας. Αυτός ο επαναλαμβανόμενος αρνητικός στοχασμός μπορεί να βλάψει τις νευρικές δομές που ρυθμίζουν τα συναισθήματα και τη μνήμη. Ακόμα και όταν το άγχος και η ανησυχία μας είναι εντελώς υποθετικά και δεν στηρίζονται σε καμία πραγματική κατάσταση, η αμυγδαλή και ο θάλαμος (που βοηθά στην επικοινωνία αισθητηριακών και κινητικών σημάτων), δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν αυτό το υποθετικό άγχος από το πραγματικό.
Η κορτιζόλη, μια ορμόνη του στρες, επηρεάζει αρνητικά τον ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που βοηθά στο σχηματισμό νέων αναμνήσεων. Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν μια αύξηση κορτιζόλης το πρωί, αλλά μπορεί επίσης να κορυφώθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας ως απόκριση στο στρες. Όσο περισσότερη κορτιζόλη απελευθερώνεται ως αντίδραση σε αρνητικές εμπειρίες και σκέψεις, τόσο πιο δύσκολο μπορεί να γίνει με την πάροδο του χρόνου, να σχηματιστούν νέες θετικές αναμνήσεις.
Στη νευροεπιστήμη, η έκφραση οι νευρώνες που ενεργοποιούνται μαζί, συνδέονται μαζί περιγράφει την εξαρτώμενη νευροπλαστική εμπειρία, ουσιαστικά, την έννοια που το μυαλό μας διαμορφώνεται από τις σκέψεις και τις εμπειρίες μας. Οι συνάψεις στον εγκέφαλό μας που ενεργοποιούνται συχνά, γίνονται πιο ευαίσθητες. Οι εμπειρίες και οι σκέψεις μας, μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων συνάψεων και να αλλάξουν ακόμη και τα γονίδιά μας, αλλάζοντας την ίδια τη δομή του εγκεφάλου μας. Ουσιαστικά αυτό που υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι είναι ότι εγκέφαλος παίρνει το σχήμα του, από αυτό που το μυαλό μας σκέφτεται.
Εάν είστε επιρρεπείς σε αρνητικές σκέψεις, αυτό μπορεί να σάς φαίνεται απογοητευτικό. Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο πάνω στις σκέψεις μας. Συχνά ξεπροβάλλουν από το πουθενά και όταν ο αρνητικός αναστοχασμός ενεργοποιείται, μπορεί να είναι δύσκολο να σπάσει τον φαύλο κύκλο. Αλλά υπάρχουν καλά νέα, σύμφωνα με τους ψυχολόγους οι οποίοι αναφέρουν ότι είναι δυνατόν να αλλάξουμε το τρόπο σκέψης μας και ακόμα και να προγραμματίσουμε την ευτυχία στον εγκέφαλό μας.

Μεταβολίζοντας τις αρνητικές σκέψεις

Μια δραστηριότητα που απασχολεί πλήρως το μυαλό μας, όπως ένα σταυρόλεξο, μπορεί να είναι χρήσιμο, όταν θέλουμε να ξεφύγουμε από αρνητικά αναστοχαστικά πρότυπα σκέψης.
Η αυτεπίγνωση, μια μη επικριτική επίγνωση των τωρινών βιωματικών εμπειριών μας, έχει αποδειχθεί ότι είναι εξαιρετικά πολύτιμη για τη μετατόπιση των αρνητικών μοτίβων σκέψης και τη δραστηριότητα του εγκεφάλου. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cognitive Therapy and Research το 2014 διαπίστωσε ότι κάνοντας ένα βήμα πίσω για να παρατηρήσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα ως προσωρινά και αντικειμενικά γεγονότα στο μυαλό μας, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιδράσεων του αρνητικού αναστοχασμού σε άτομα με κατάθλιψη.

---

Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

Διαβάστε περισσότερα

Νόμοι της αγο­ράς

Για χι­λιά­δες οι­κο­γέ­νειες, που τα παι­διά τους «πέ­ρα­σαν» σε κά­ποια σχολή μα­κριά από τον τόπο κα­τοι­κί­ας, οι μέρες αυτές είναι ένας πραγ­μα­τι­κός εφιάλ­της, στην προ­σπά­θεια να βρουν κά­ποιο σπίτι να νοι­κιά­σουν. 

Τα απλη­σί­α­στα ενοί­κια προ­κα­λούν ακόμα και δεύ­τε­ρες σκέ­ψεις σε πολ­λούς φοι­τη­τές, να εγκα­τα­λεί­ψουν την ιδέα των σπου­δών μα­κριά από το σπίτι. 

Στην «κα­λύ­τε­ρη» πε­ρί­πτω­ση, μια λαϊκή οι­κο­γέ­νεια θα χρεια­στεί να ξη­λω­θεί για να τα κα­τα­φέ­ρει, κό­βο­ντας από άλλες επεί­γου­σες ανά­γκες. Παρ’ όλα αυτά, όταν πριν από λίγες μέρες συ­ζη­τιού­νταν στη Βουλή ο νόμος για το άσυλο, ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δια­γκω­νί­ζο­νταν για το ποιος είναι ο κα­λύ­τε­ρος θε­μα­το­φύ­λα­κας της «δη­μό­σιας και δω­ρε­άν» Τρι­το­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης, χωρίς βέ­βαια να λένε κου­βέ­ντα για την απου­σία στοι­χειώ­δους φοι­τη­τι­κής μέ­ρι­μνας, είτε μι­λά­με για τη στέ­γα­ση, είτε για τη σί­τι­ση, είτε για άλλες ανά­γκες που απο­γειώ­νουν το κό­στος των σπου­δών για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά. 

Αντί­θε­τα, ακόμα και αυτές οι λίγες εστί­ες που υπάρ­χουν (σε άθλια κα­τά­στα­ση οι πε­ρισ­σό­τε­ρες) ή οι φοι­τη­τι­κές λέ­σχες είτε ιδιω­τι­κο­ποιού­νται, είτε προ­σφέ­ρουν στέγη και σί­τι­ση με απα­γο­ρευ­τι­κά κρι­τή­ρια και επί πλη­ρω­μή. Ακόμα όμως και αυτή η συ­ζή­τη­ση για τη φοι­τη­τι­κή στέγη εγκλω­βί­ζε­ται σκό­πι­μα στο «πόσο επη­ρέ­α­σε τα νοί­κια το Airbnb», από όλους όσοι χύ­νουν κρο­κο­δεί­λια δά­κρυα για το κό­στος των σπου­δών, αλλά θε­ω­ρούν δε­δο­μέ­νο ότι για να σπου­δά­σεις μα­κριά από το σπίτι θα πρέ­πει η οι­κο­γέ­νειά σου να «μα­τώ­σει», αφού έτσι είναι οι «νόμοι της αγο­ράς». 

Κά­νουν δη­λα­δή ό,τι περ­νά­ει από το χέρι τους για να κρυ­φτούν οι ευ­θύ­νες του κρά­τους και προ­πά­ντων η ανά­γκη να δυ­να­μώ­σει η πάλη ερ­γα­ζο­μέ­νων και φοι­τη­τών για δη­μό­σιες και δω­ρε­άν υπο­δο­μές σί­τι­σης και στέ­γα­σης, με βάση τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανά­γκες.

Πηγή: Ρι­ζο­σπά­στης

Διαβάστε περισσότερα

Coca - Cola: «Το μητρικό γάλα του καπιταλισμού»

Το αντέγραψαν χιλιάδες φορές, το έχουν μποϊκοτάρει άλλες τόσες, το μίσησαν και το αγάπησαν όσο ελάχιστα άψυχα πράγματα στον πλανήτη. Εκατομμύρια άνθρωποι πείστηκαν ότι «πάει με όλα», καθημερινά το καταναλώνουν 1 δισεκατομμύριο λαρύγγια σε πάνω από 200 χώρες του πλανήτη, περισσότερες κι από τα κράτη - μέλη του ΟΗΕ.
Η Coca - Cola γεννήθηκε σε ένα δευτεροκλασάτο φαρμακείο της Ατλάντα το 1883 από έναν φιλάσθενο φαρμακοτρίφτη με έφεση στους πειραματισμούς. Μια ωραία πρωία, ο δόκτωρ Τζον Στιθ Πέμπερτον προσέφερε στους φίλους και τους συναδέλφους του ως τονωτικό ένα σκούρο σιρόπι αραιωμένο με νερό. Του είχε πάρει μήνες να φτιάξει τη συνταγή και ήταν σίγουρος ότι έκανε καλό στην ατονία αλλά και στα νεύρα. Έβρασε ζάχαρη και πολλά εκχυλίσματα φυτών με χαρακτηριστικότερα -εξ ου και το όνομα του σιροπιού- τα φύλλα της κόκας και τους καρπούς της κόλας.

Πρώιμος κοσμοπολιτισμός
Στα τέλη του 19ου αιώνα οι μορφωμένοι Αμερικανοί ήταν ανοιχτοί στους πειραματισμούς και υιοθετούσαν χωρίς πολλούς δισταγμούς τις εξαντρίκ συνήθειες των απανταχού της Γης ιθαγενών. Είχαν πειστεί για την ευεργετική επίδραση των φύλλων της κόκας, τα οποία μασούσαν οι αγρότες της Βολιβίας πολλές δεκαετίες πριν παρασκευαστεί και λανσαριστεί η κοκαΐνη ως το αγαπημένο ναρκωτικό των καλλιτεχνικών πάρτι. Και γνώριζαν από τους ιεραπόστολους την αδυναμία των λαών της δυτικής Αφρικής για τα φιστίκια της κόλας, αυτή «την τροφή του διαβόλου», που στο όνομα καμιάς θρησκείας δεν θέλησαν να απαρνηθούν.
Ο Πέμπερτον, πνεύμα ανήσυχο, που ταλαιπωρούνταν μια ζωή από πονοκεφάλους, έψαχνε κάτι για να αντικαταστήσει το αναλγητικό που χρησιμοποιούσε, τη μορφίνη. Και πίστεψε ότι το πέτυχε με το σιρόπι της Coca - Cola. Επειδή, μάλιστα, συνειδητοποίησε εγκαίρως τον πουριτανικό χαρακτήρα της αμερικανικής κοινωνίας και προέβλεψε τη δαιμονοποίηση του οινοπνεύματος, φρόντισε να μην διαλύσει το σιρόπι του σε αλκοόλ. Οι μπουρμπουλήθρες της Coca - Cola προέκυψαν κατά λάθος, όταν ένας φίλος του Πέμπερτον διέλυσε το σιρόπι του σε σόδα επειδή είχε ξεμείνει από νερό. Ο φίλος ενθουσιάστηκε, ο Πέμπερτον πείστηκε και η Coca - Cola έγινε ανθρακούχα. Και άρχισε να διαφημίζεται έξω από το φαρμακείο του «πατέρα» της ως «ένα εύγευστο δροσιστικό και τονωτικό αναψυκτικό, με ευεργετική επίδραση στα τεντωμένα νεύρα».
Η χρεοκοπία
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το αναψυκτικό του Πέμπερτον έγινε δημοφιλές στην Ατλάντα. Τον πρώτο χρόνο πουλούσε 100 λίτρα την ημέρα, τον δεύτερο 4.000. Ωστόσο, η επιτυχία δεν ήταν αρκετή για να σώσει τον εφευρετικό φαρμακοποιό από την πτώχευση. Τα χρέη που είχε συσσωρεύσει ήταν τεράστια και το 1887 αναγκάστηκε να πουλήσει το μαγαζί του. Έναν χρόνο αργότερα πέθανε στην ψάθα, χωρίς ποτέ τα δρέψει τους καρπούς της εφεύρεσής του. Ο βιογράφος Μαρκ Πέντεργκαστ στο βιβλίο του «Για τον Θεό, την πατρίδα και την Coca - Cola» αναφέρει ότι το σκούρο σιρόπι με το ανθρακικό μέσα σε λίγες δεκαετίες έγινε το σύμβολο «για το καλύτερο και το χειρότερο της αμερικανικής κουλτούρας». Πρώτα το «μητρικό γάλα του καπιταλισμού» κατέκτησε την Αμερική, μετά την Ευρώπη, την Ασία και τον αραβικό κόσμο και στο τέλος ακόμα και τις -αρχικά ερμητικά κλειστές- κομμουνιστικές χώρες.

Οι διάδοχοι
Η αυτοκρατορία της Coca - Cola χτίστηκε από μια σειρά μάνατζερ που αντιμετώπισαν με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια το αναψυκτικό του Πέμπερτον. Ο πρώτος ήταν ο Άζα Κάντλερ, ένας άνθρωπος θρησκόληπτος και φανατικός εχθρός του αλκοόλ, που εκφώνησε και τον επικήδειο του χρεοκοπημένου φαρμακοποιού. Με πλάγια μέσα ο Κάντλερ κατάφερε να αγοράσει το κατάστημα του Πέμπερτον και τη «μαγική» συνταγή και μέχρι το 1892 έφτασε να πουλάει 140.000 λίτρα Coca Cola. Ο Κάντλερ ήταν ο πρώτος που κατάλαβε την εξαιρετική σημασία της διαφήμισης και επένδυσε σ’ αυτή το συγκλονιστικό ποσό των 11.500 δολαρίων, όσο και το ένα τέταρτο του τζίρου του.
Η επιτυχία της Coca - Cola ξύπνησε τις άνομες ορέξεις των ανταγωνιστών, που προσπάθησαν να τη μιμηθούν. Ο Κάντλερ βγήκε με τους δικηγόρους του στο μονοπάτι του πολέμου και κατάφερε να καταδικαστούν οι περισσότεροι. Μόνο ένας του ξέφυγε. Ο Κάλεμπ Μπράνταμ από τη Βόρεια Καρολίνα, ο πατέρας της Pepsi - Cola.
Ο Αϊ - Βασίλης
Τα ηνία της Coca - Cola τα ανέλαβε το 1916 ο Ρόμπερτ Γούνταρφ και τα κράτησε επί 35 χρόνια. Δικό του επίτευγμα ήταν η διεθνοποίηση του αναψυκτικού, η μετατροπή του στο πρώτο παγκόσμιο brand name. Η Coca - Cola επέβαλε τον Αϊ - Βασίλη με τη διαφημιστική καμπάνια της του 1930 και έκτοτε ο γενναιόδωρος άγιος φοράει τα χρώματα του αναψυκτικού. Η Coca - Cola ήταν σπόνσορας σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι τη Μόσχα και το μποϊκοτάζ του Τζίμι Κάρτερ. Η Coca - Cola ακολουθούσε σε κάθε πόλεμο τους Αμερικανούς φαντάρους και, όταν ο στρατός αποσύρονταν, αυτή έμενε. Στη δεκαετία του ’60 ο Άντι Γουόρχολ αποθέωσε και το μπουκάλι της, αυτή την «καλλίπυγο» μορφή που το περιοδικό "Life" χαρακτήρισε «την ωραιότερη συσκευασία της βιομηχανικής εποχής».
Η τελική επικράτηση
Το αναψυκτικό που ξεκίνησε ως ποτό των λίγων και εκλεκτών φίλων του Πέμπερτον έγινε ο χυμός των μαζών. Εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς Coca - Cola, ακόμα κι αν την ίδια ώρα διαδηλώνουν ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Στο Βιετνάμ μαζί με τους Βιετκόνγκ νίκησε και η Coca - Cola, στην Τεχεράνη και τη Βηρυτό οι μουτζαχεντίν έσβηναν τη δίψα τους με το ποτό των εχθρών. Μόνο που ο άτυχος φαρμακοτρίφτης δεν μπόρεσε ούτε να ονειρευτεί την επιτυχία του...
Πηγή: Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Η ιμπεριαλιστική εμπλοκή της Ελλάδας εκθέτει το λαό σε «διασταυρούμενα πυρά»

Αντι­πα­ρά­θε­ση ΗΠΑ – ΙΡΑΝ για το δε­ξα­με­νό­πλοιο «ADRIAN DARYA 1»: Το πλοίο εμ­φα­νί­ζε­ται να κα­τευ­θύ­νε­ται στην Κα­λα­μά­τα, την ώρα που οι ΗΠΑ απει­λούν όποιον το διευ­κο­λύ­νει και το Ιράν όποιον το εμπο­δί­σει

Παρά την προ­σπά­θεια να δη­μιουρ­γή­σει την αί­σθη­ση ότι «όλα είναι υπό έλεγ­χο» και ότι κα­νέ­να θέμα δεν υφί­στα­ται για το ιρα­νι­κό δε­ξα­με­νό­πλοιο που έχει δη­λώ­σει ως προ­ο­ρι­σμό το λι­μά­νι της Κα­λα­μά­τας, η κυ­βέρ­νη­ση δεν μπο­ρεί να κρύ­ψει ότι με την πο­λι­τι­κή εμπλο­κής στα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια και τους αντα­γω­νι­σμούς μπλέ­κει το λαό σε με­γά­λες πε­ρι­πέ­τειες και κα­θι­στά τη χώρα μα­γνή­τη νέων κιν­δύ­νων.

Θυ­μί­ζου­με ότι το «Adrian Darya 1» (πρώην «Grace-1»), που με­τα­φέ­ρει αργό πε­τρέ­λαιο αξίας πε­ρί­που 130.000.000 δο­λα­ρί­ων, κρα­τού­νταν από τις βρε­τα­νι­κές αρχές στο Γι­βραλ­τάρ με αί­τη­μα των ΗΠΑ και όταν δια­πι­στώ­θη­κε ότι δεν με­τα­φέ­ρει φορ­τίο προς τη Συρία, αφέ­θη­κε να συ­νε­χί­σει το τα­ξί­δι του στη Με­σό­γειο, παρά τις αμε­ρι­κα­νι­κές αντι­δρά­σεις.

Αμέ­σως μετά τον κα­τά­πλου του, το πλοίο εμ­φα­νί­ζε­ται σε πλατ­φόρ­μα πα­ρα­κο­λού­θη­σης και κα­τα­γρα­φής της ναυ­σι­πλο­ΐ­ας να κα­τευ­θύ­νε­ται στο λι­μά­νι της Κα­λα­μά­τας, με κα­τα­γραμ­μέ­νη ημε­ρο­μη­νία άφι­ξης την ερ­χό­με­νη Κυ­ρια­κή |> ADRIAN DARYA 1 current position is 37.57578 N / 2.2098 E on Aug 21, 2019 04:43 UTC.​Vessel ADRIAN DARYA 1 (IMO: 9116412, MMSI: 422263900) is a Crude Oil Tanker built in 1997 and currently sailing under the flag of Panama. Current destination of ADRIAN DARYA 1 is KALAMATA and the estimated time of arrival (ETA) is Aug 26, 12:00.

«Σε συ­νεν­νό­η­ση με τις ΗΠΑ»…

✔️ «Μέχρι στιγ­μής δεν υπάρ­χει αί­τη­μα κα­τά­πλευ­σης του ιρα­νι­κού δε­ξα­με­νό­πλοιου», δή­λω­σε χτες o υπουρ­γός Ναυ­τι­λί­ας, Γ. Πλα­κιω­τά­κης, και πρό­σθε­σε ότι το θέμα πα­ρα­κο­λου­θεί­ται σε συ­νερ­γα­σία με το υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών.

✔️  Την ίδια ώρα, δι­πλω­μα­τι­κές πηγές ση­μεί­ω­ναν ότι το ελ­λη­νι­κό ΥΠΕΞ «βρί­σκε­ται σε επι­κοι­νω­νία διά της δι­πλω­μα­τι­κής οδού με την αμε­ρι­κα­νι­κή πλευ­ρά, της οποί­ας οι θέ­σεις άλ­λω­στε για το συ­γκε­κρι­μέ­νο ζή­τη­μα είναι γνω­στές και δεν απευ­θύ­νο­νται στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση μόνο στην Ελ­λά­δα, αλλά σε όλα τα κράτη και λι­μέ­νες της Με­σο­γεί­ου»…

✔️  Οι ανα­φο­ρές της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης αφο­ρούν τις προει­δο­ποι­ή­σεις που εκτό­ξευ­σε ο Αμε­ρι­κα­νός υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, Μάικ Πο­μπέο, μι­λώ­ντας στο «Fox News», προς όλες τις χώρες της Με­σο­γεί­ου, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της Ελ­λά­δας, να μην προ­σφέ­ρουν βο­ή­θεια στο ιρα­νι­κό δε­ξα­με­νό­πλοιο, επει­δή κάτι τέ­τοιο συ­νι­στά πα­ρα­βί­α­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών κυ­ρώ­σε­ων στο Ιράν και «συ­νερ­γα­σία με τρο­μο­κρα­τι­κή ορ­γά­νω­ση», όπως θε­ω­ρούν τους Ιρα­νούς «Φρου­ρούς της Επα­νά­στα­σης».

✔️  Ακο­λού­θη­σε εκ­πρό­σω­πος του Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ, που επα­νέ­λα­βε την αυ­στη­ρή προει­δο­ποί­η­ση προς την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση και όλα τα λι­μά­νια της Με­σο­γεί­ου. Πα­ράλ­λη­λα, ο ει­δι­κός απε­σταλ­μέ­νος των ΗΠΑ για το Ιράν, Μπράιαν Χουκ, μι­λώ­ντας χτες το από­γευ­μα στο αμε­ρι­κα­νι­κό υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών, ανα­κοί­νω­σε ότι ο Πο­μπέο θα ζη­τή­σει από το Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ την πα­ρά­τα­ση των κυ­ρώ­σε­ων και του εμπάρ­γκο όπλων σε βάρος του Ιράν.

✔️  Επα­νέ­λα­βε επί­σης την απαί­τη­ση των ΗΠΑ για μία νέα δια­πραγ­μά­τευ­ση με το Ιράν, ανα­φέ­ρο­ντας πως από το 2020 έως το 2023 θα λή­ξουν βα­σι­κές προ­θε­σμί­ες που προ­έ­βλε­πε η συμ­φω­νία του 2015 για το ιρα­νι­κό πυ­ρη­νι­κό πρό­γραμ­μα.

Απά­ντη­ση από το Ιράν

✔️  Οι αμε­ρι­κα­νι­κές πιέ­σεις δεν έμει­ναν ανα­πά­ντη­τες από το Ιράν, οξύ­νο­ντας τη με­τα­ξύ τους αντι­πα­ρά­θε­ση. Ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, Μο­χά­μαντ Τζα­βάντ Ζαρίφ, από τη Στοκ­χόλ­μη όπου βρέ­θη­κε χτες στο πλαί­σιο πε­ριο­δεί­ας σε σκαν­δι­να­βι­κές χώρες, προει­δο­ποί­η­σε τις ΗΠΑ να μην επι­χει­ρή­σουν κα­τά­λη­ψη του δε­ξα­με­νό­πλοιου, το­νί­ζο­ντας πως θα έχει «βα­ριές συ­νέ­πειες» ένα τέ­τοιο εν­δε­χό­με­νο.

✔️  Πρό­σθε­σε πως το μή­νυ­μα αυτό έχει με­τα­φερ­θεί προς τις ΗΠΑ μέσω δια­φό­ρων διαύ­λων, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης και της πρε­σβεί­ας της Ελ­βε­τί­ας στο Ιράν (που έχει ανα­λά­βει το ρόλο με­σο­λα­βη­τή σε ό,τι αφορά την επι­κοι­νω­νία των ΗΠΑ με την Τε­χε­ρά­νη). Μι­λώ­ντας νω­ρί­τε­ρα (προ­χτές βράδυ) σε αμε­ρι­κα­νι­κό δί­κτυο από τη Φιν­λαν­δία, ο Ζαρίφ απέ­φυ­γε να απο­κα­λύ­ψει τον τε­λι­κό προ­ο­ρι­σμό του δε­ξα­με­νό­πλοιου «Adrian Darya 1» εξαι­τί­ας των αμε­ρι­κα­νι­κών κυ­ρώ­σε­ων.

✔️  Επι­σή­μα­νε όμως πως το αμε­ρι­κα­νι­κό ένταλ­μα για κα­τά­λη­ψη του σκά­φους, που είχε εκ­δο­θεί την πε­ρα­σμέ­νη Πα­ρα­σκευή από δι­κα­στή­ριο στην Ουά­σιγ­κτον, στε­ρεί­ται νο­μι­κή βάση και στη­ρί­ζε­ται σε πο­λι­τι­κά κί­νη­τρα «με στόχο να προ­κα­λέ­σει με­γα­λύ­τε­ρη κλι­μά­κω­ση». Ο ίδιος υπο­βάθ­μι­σε την πι­θα­νό­τη­τα ανά­λη­ψης αμε­ρι­κα­νι­κής στρα­τιω­τι­κής δρά­σης κατά του Ιράν.

✔️  Ο Ιρα­νός υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών, ολο­κλη­ρώ­νο­ντας χτες συ­να­ντή­σεις με Σου­η­δούς υπουρ­γούς και τον πρώην πρω­θυ­πουρ­γό Καρλ Μπιλντ, ανα­μέ­νε­ται σή­με­ρα στη Νορ­βη­γία, ενώ την Πα­ρα­σκευή θα με­τα­βεί στο Πα­ρί­σι για συ­νά­ντη­ση με τον Γάλλο Πρό­ε­δρο, Εμα­νου­έλ Μα­κρόν, όπου θα απαι­τή­σει με­τα­ξύ άλλων πρα­κτι­κά μέτρα για τη δια­τή­ρη­ση της διε­θνούς συμ­φω­νί­ας του 2015 για το ιρα­νι­κό πυ­ρη­νι­κό πρό­γραμ­μα και τρό­πους πα­ρά­καμ­ψης των σκλη­ρών αμε­ρι­κα­νι­κών κυ­ρώ­σε­ων σε βάρος της ιρα­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας.

Τα σε­νά­ρια για το πλοίο

Σε ό,τι αφορά τα σε­νά­ρια για την τύχη του ιρα­νι­κού πλοί­ου, διε­θνείς ανα­λυ­τές ση­μεί­ω­ναν χτες ότι για να πε­ρά­σει τη Διώ­ρυ­γα του Σουέζ το τε­ρά­στιο δε­ξα­με­νό­πλοιο θα πρέ­πει να ξε­φορ­τώ­σει ένα μέρος του αργού πε­τρε­λαί­ου. Πα­ρου­σί­α­ζαν δε ως το ισχυ­ρό­τε­ρο εν­δε­χό­με­νο να επι­λε­γεί η λύση της με­τα­φόρ­τω­σης σε άλλο μι­κρό­τε­ρο ιρα­νι­κό δε­ξα­με­νό­πλοιο εν πλω, ση­μειώ­νο­ντας ότι ένα τέ­τοιο πλοίο βρί­σκε­ται τώρα ελ­λι­με­νι­σμέ­νο σε λι­μά­νι της Λατ­τά­κειας.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, η όξυν­ση της έντα­σης στον Περ­σι­κό Κόλπο και οι προ­σπά­θειες των ΗΠΑ να πε­τύ­χουν νέα συ­νο­λι­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση στις σχέ­σεις τους με το Ιράν θα τε­θούν το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο επί τά­πη­τος στη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής των επτά ισχυ­ρό­τε­ρων κα­πι­τα­λι­στι­κών οι­κο­νο­μιών (G7) στη Γαλ­λία.

Στο πε­ρι­θώ­ριο της Συ­νό­δου, ο Ιά­πω­νας πρω­θυ­πουρ­γός, Σίνζο Αμπε, ανα­μέ­νε­ται να συ­να­ντη­θεί με τον Αμε­ρι­κα­νό Πρό­ε­δρο, Ντό­ναλντ Τραμπ, και να επι­χει­ρή­σει εκ νέου να με­σο­λα­βή­σει για την απο­κλι­μά­κω­ση της έντα­σης στον Περ­σι­κό Κόλπο, η οποία πλήτ­τει τα συμ­φέ­ρο­ντα και ια­πω­νι­κών μο­νο­πω­λί­ων, που ει­σά­γουν φθη­νό­τε­ρο ιρα­νι­κό πε­τρέ­λαιο.

Φρά­κα­ρε από Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς η Σούδα
Συ­νω­στι­σμός στρα­τιω­τι­κών πλοί­ων που συμ­με­τέ­χουν σε απο­στο­λές και ασκή­σεις στην πε­ριο­χή

Φρα­κα­ρι­σμέ­νη είναι και αυτήν την πε­ρί­ο­δο η Σούδα, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τη ση­μα­σία της βάσης για τους Αμε­ρι­κα­νούς, στο ξε­δί­πλω­μα των επι­κίν­δυ­νων σχε­δια­σμών τους στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο και τη Μαύρη Θά­λασ­σα. Σχέ­δια στην υλο­ποί­η­ση των οποί­ων συμ­βάλ­λει η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ, στο έδα­φος που έχει στρώ­σει η προη­γού­με­νη, με ό,τι κιν­δύ­νους συ­νε­πά­γε­ται αυτό για το λαό στην όξυν­ση των εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών.

Σε ένα τέ­τοιο υπό­βα­θρο, σύμ­φω­να με τα δια­θέ­σι­μα στοι­χεία, στη Σούδα έχουν δέσει αυτές τις μέρες, ανα­μέ­νο­ντας δια­τα­γές για τη με­τέ­πει­τα πο­ρεία τους, του­λά­χι­στον δύο πλοία των Αμε­ρι­κα­νών.

Το πρώτο είναι το θη­ριώ­δες πλοίο υπο­στή­ρι­ξης «USNS YUMA». Το πλοίο ήταν – μαζί με το αμε­ρι­κα­νι­κό αντι­τορ­πι­λι­κό «USS Carney» – τον Ιούλη στη Μαύρη Θά­λασ­σα, με­τέ­χο­ντας στην άσκη­ση που επι­βλε­πό­ταν από τους Αμε­ρι­κα­νούς «Sea Breeze 2019», την οποία διορ­γά­νω­σαν με επί­κε­ντρο την Ου­κρα­νία, με­τα­φέ­ρο­ντας, με κάθε ευ­και­ρία και πρό­φα­ση, δυ­νά­μεις τους στη συ­νο­ριο­γραμ­μή με τη Ρωσία.

Στη Σούδα έδεσε και το αμε­ρι­κα­νι­κό πε­τρε­λαιο­φό­ρο «USNS Joshua Ηumphreys», που προη­γου­μέ­νως, στις 19 Αυ­γού­στου, είχε ανε­φο­διά­σει εν πλω το αντι­τορ­πι­λι­κό «USS Donald Cook», που πε­ρι­πο­λεί στη Με­σό­γειο, ενταγ­μέ­νο στη δύ­να­μη του 6ου Στό­λου των ΗΠΑ (επι­χει­ρεί σε Ευ­ρώ­πη και Αφρι­κή).

Θυ­μί­ζου­με ότι το «Joshua Ηumphreys» στις 7 Αυ­γού­στου είχε ανε­φο­διά­σει εν πλω, στο Κρη­τι­κό Πέ­λα­γος, και το αντι­τορ­πι­λι­κό «USS Porter», το οποίο κα­τό­πιν μπήκε στη Μαύρη Θά­λασ­σα, επι­σή­μως προς «ενί­σχυ­ση της πε­ρι­φε­ρεια­κής ναυ­τι­λια­κής στα­θε­ρό­τη­τας και σε έν­δει­ξη υπο­στή­ρι­ξης προς τους συμ­μά­χους και τους εταί­ρους του ΝΑΤΟ στην πε­ριο­χή». H τέ­τοια απο­στο­λή του «Porter» στη Μαύρη Θά­λασ­σα έληξε στις 15 Αυ­γού­στου και αφού επι­σκέ­φτη­κε τα λι­μά­νια Κον­στάν­τζα (Ρου­μα­νία), Βάρνα (Βουλ­γα­ρία) και Γκολ­τσούκ (Τουρ­κία) ξα­να­μπή­κε στο Αι­γαίο, με ανοι­χτό το εν­δε­χό­με­νο να ξα­να­πιά­σει Σούδα.

Χτες το με­ση­μέ­ρι έδεσε εκεί και η κα­να­δέ­ζι­κη φρε­γά­τα «HMCS HALIFAX» (ναυαρ­χί­δα της ΝΑ­ΤΟι­κής αρ­μά­δας SNMG2 που πε­ρι­πο­λεί στη Με­σό­γειο και συχνά – πυκνά μπαί­νει και στη Μαύρη Θά­λασ­σα), γε­νι­κά σε μια αξιο­ση­μεί­ω­τη κι­νη­τι­κό­τη­τα ναυ­τι­κών μο­νά­δων του ΝΑΤΟ, που εν μέσω εξε­λί­ξε­ων σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θά­λασ­σα μέχρι τον Περ­σι­κό μόνο ανη­συ­χία γεννά για τα μελ­λού­με­να.

«Τρέ­χει» ο «Στρα­τη­γι­κός Διά­λο­γος»

Πάνω σε αυτό το έδα­φος, της κλι­μα­κού­με­νης «στρα­τιω­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας», τρέ­χει και ο «Στρα­τη­γι­κός Διά­λο­γος» (ΣΔ) ΗΠΑ – Ελ­λά­δας, ο οποί­ος εγκαι­νιά­στη­κε επί ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τον Δε­κέμ­βρη του 2018, και συ­νε­χί­ζε­ται επί ΝΔ, με το β’ γύρο του να προ­γραμ­μα­τί­ζε­ται για τον Οκτώ­βρη στην Αθήνα, με συμ­με­το­χή εν­δε­χο­μέ­νως και του ίδιου του Αμε­ρι­κα­νού υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών, Μ. Πο­μπέο.

Χτες, ο πρέ­σβης των ΗΠΑ στην Ελ­λά­δα, Τζ. Πάιατ, συ­να­ντή­θη­κε με τον υφυ­πουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών, αρ­μό­διο για τον Από­δη­μο Ελ­λη­νι­σμό, Αντ. Δια­μα­τά­ρη. Οπως έγρα­ψε κα­τό­πιν σε σχό­λιό του στο δια­δί­κτυο ο πρέ­σβης, είχαν μια «σπου­δαία συ­ζή­τη­ση», πάνω στη «στρα­τη­γι­κή ση­μα­σία της Ελ­λά­δας, τις σχέ­σεις με­τα­ξύ των δύο λαών και τη συ­νερ­γα­σία με την ελ­λη­νο-αμε­ρι­κα­νι­κή δια­σπο­ρά, ένας κρί­σι­μος πα­ρά­γο­ντας για την εμ­βά­θυν­ση της δι­με­ρούς σχέ­σης», κα­τα­με­ρί­ζο­ντάς της ενι­σχυ­μέ­νο ρόλο στην ανα­πα­ρα­γω­γή της αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κής προ­πα­γάν­δας στον ελ­λη­νι­κό λαό.

Διαβάστε περισσότερα

Ντέιβιντ Μπλατ – Το παιχνίδι της ζωής του

Ο Αμερικανοϊσραηλινός ένιωσε την ανάγκη μετά από καιρό να μιλήσει δημόσια για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει τον τελευταίο χρόνο, θέλοντας με τον δικό του τρόπο να δώσει ελπίδα και θάρρος στους επόμενους.

 

Γιώργος Μαυροματίδης
 

Η ζωή μας απαρτίζεται από πολλές μικρές στιγμές, που ενίοτε επιδρούν ελαφρά στην καθημερινότητά μας και άλλοτε μπορούν να αλλάξουν το όλον. Η αλλαγή πολλές φορές μπορεί να είναι δραστική και δύσκολη, όπως είναι περίπου και στην περίπτωση του Ντέιβιντ Μπλατ.

Ο Αμερικάνος προπονητής του Ολυμπιακού διαγνώστηκε με PPMS (Πρωτοπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση) και έπρεπε να αναθεωρήσει πολλά από εκείνα που θεωρούσε δεδομένα στην μέχρι τώρα ζωή του, απλά πράγματα που ένας άνθρωπος δεν μπορεί να φανταστεί ότι δεν θα μπορεί να φέρει εις πέρας.

Ο Μπλατ δεν πήρε το συνήθη δρόμο της κατάθλιψης και της εσωστρέφειας και με μια επιστολή του που έφερε στο φως ο Ολυμπιακός έστειλε το δικό του μήνυμα σε όλους αυτούς που βυθίστηκαν στο σκοτάδι μετά από τη διάγνωση. Ο 60χρονος κόουτς δεν παραδόθηκε στην άτιμη νόσο και δεν σκοπεύει να το κάνει, καλώντας και τους υπόλοιπους να παλέψουν με ότι δύναμη τους έχει απομείνει.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Μπλατ:

«Μερικές φορές η ζωή σου «πετά» πράγματα, τα οποία στην πραγματικότητα δεν έχουν εξήγηση, νόημα ή λόγο. Αυτές είναι οι στιγμές που σε αναγκάζουν να αναγνωρίσεις πως πρέπει να κάνεις επιλογές που θα δοκιμάσουν τον πραγματικό χαρακτήρα σου.
Πριν από λίγους μήνες διαγνώστηκα με PPMS (Πρωτοπαθή Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση). Αυτή η ασθένεια έχει πολλές μορφές και εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε άνθρωπο. Είναι αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο μπορεί και πραγματικά αλλάζει με πολλούς τρόπους την ποιότητα σου και την ικανότητά σου να κάνεις ακόμη και τις βασικές λειτουργίες με τρόπους που πάντα σου φαίνονταν φυσιολογικοί.
Όταν ξεπέρασα το αρχικό σοκ και τον πόνο του να καταλάβω πως θα άλλαξε και θα μπορούσε να αλλάξει η ζωή μου από εδώ και πέρα, αποφάσισα πως δεν επρόκειτο να παραδοθώ σε τίποτα. Το μόνο που θα έκανα θα ήταν να προσαρμοστώ και να βρω νέους τρόπους να συνεχίσω τη ζωή μου όσο πιο φυσιολογικά γίνεται.
Το πρώτο που έκανα ήταν να ανατρέξω στην μπασκετική προπονητική μεθοδολογία αναφορικά με το πως να λύνεις και να ξεπερνάς τις δυσκολίες. Η δική μου διαδικασία έχει τρία βήματα. 1) Ποιο είναι το πρόβλημα; 2) Γιατί συνέβη; 3) Πως το διορθώνουμε;
Λοιπόν, το πρόβλημα είναι το PPMS, το οποίο στη δική μου περίπτωση και ηλικία εκδηλώνεται αρχικά με αδυναμία στα πόδια. Κούραση, ισορροπία και δύναμη είναι πραγματικά θέματα για εμένα. Έχω ξεκινήσει ειδική αγωγή ενδυνάμωσης και ισορροπίας, καθώς και κολύμβηση και υδρόβιες ασκήσεις, προκειμένου να βελτιώσω τη συνολική σωματική μου κατάσταση και να βοηθήσω τη μυϊκή ευλυγισία και την κίνηση. Προσπαθώ να είμαι περισσότερο ενεργός, ακόμη και όταν πρόκειται για απλές κινήσεις, έτσι ώστε να μην επιτρέπω στους μυς να συσπώνται. Προκαλώ τον εαυτό μου να κάνει απλές λειτουργίες, οι οποίες είναι εύκολες για τους περισσότερους, αλλά πλέον πολύ απαιτητικές τις περισσότερες φορές για εμένα. Δουλεύω. Συντηρώ και απαιτώ περισσότερα από τον εαυτό μου, όχι λιγότερα.
Γιατί συνέβη; Ο λόγος για τον οποίο μπορεί κάποιος να υποφέρει από αυτή την ασθένεια είναι άγνωστος. Καθώς δεν έχει δοθεί κάποια συγκεκριμένη αιτία ή εξήγηση, αυτό που του μένει είναι να αποδεχθεί πως είναι ότι είναι και να εστιάσει στο πως θα κάνει το καλύτερο που μπορεί με τις διαθέσιμες ‘πηγές’ για να βελτιώσει την κατάστασή του. Από σήμερα και στο μέλλον… Είναι εύκολο να πέσεις σε κατάθλιψη και σωματικό λήθαργο. Αυτή η μάχη είναι πραγματική και συνεχής και αδιάκοπη, καθώς δεν υπάρχει γιατρειά για την ασθένεια αυτή. Όμως, δεν είναι θανατηφόρα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις και πρέπει να δώσουν τις δικές τους μάχες. Όλοι πρέπει να έχουν το κουράγιο και την αποφασιστικότητα να μην εγκαταλείψουν την προσπάθεια, να προχωρήσουν μπροστά και να ζήσουν μια ζωή με τη μεγαλύτερη δυνατή ποιότητα. Ξεχάστε το ‘γιατί’ σε αυτή την περίπτωση. Δεν είναι ένα ερώτημα που μπορεί να απαντηθεί. Επικεντρωθείτε στο μετά.
Πώς το διορθώνουμε; Πάμε στην δουλειά. Κάνουμε ένα πλάνο. Δουλεύουμε σκληρά κάθε μέρα. Κρατάμε το κεφάλι μας ψηλά. Προσαρμοζόμαστε, διαφοροποιούμε και ψάχνουμε τρόπους να βελτιωθούμε ή να διατηρηθούμε. Επιμορφωνόμαστε. Βρίσκουμε ανθρώπους που μπορούμε να το μοιραστούμε και να μας βοηθήσουν. Είμαστε ανοικτοί και ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με εκείνους που προσπαθούν να λάβουν γνώση.
Δεν κρυβόμαστε, ούτε φεύγουμε ντροπιασμένοι από την αντίληψη της ευαισθησίας. Είμαι ευλογημένος με την στήριξη τόσων καλών και αγαπημένων ανθρώπων. Εκείνων που η συμπαράσταση και η βοήθεια με κάνουν να συνειδητοποιώ πως ακόμη και στις μέρες που δείχνω και λειτουργώ διαφορετικά, παραμένω ο ίδιος άνθρωπος. Εκείνων που δεν με αφήνουν να το ξεχάσω αυτό, ούτε όταν είμαι λίγο ‘πεσμένος’ ψυχολογικά ή αποκαρδιωμένος. Το να λυπάσαι τον εαυτό σου δεν σου προσφέρει τίποτα, αντιθέτως καλλιεργεί και ενθαρρύνει μια κατιούσα πορεία από την οποία είναι ακόμη πιο δύσκολο να ανέβεις.
Είμαι προπονητής και δουλειά μου είναι να ηγούμαι, να διδάσκω και να εμπνέω πολλούς ανθρώπους. Το ότι δεν είμαι τόσο ευκίνητος ή ενεργός δεν επηρεάζει τη νοητική μου ικανότητα στο να κάνω αυτά τα πράγματα. Είμαι τυχερός. Έχω σπουδαίους γιατρούς, προπονητές, φυσικοθεραπευτές και διοίκηση, που δέχονται τις δυσλειτουργίες μου και με βοηθούν να τις ξεπεράσω. Πώς είναι δυνατόν να παραπονεθώ; Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ και δεν θα το κάνω. Θα ήταν χαμένη ενέργεια και από τη στιγμή που ζητώ από τους παίκτες μου και το σταφ να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους, πρέπει να ζητήσω ή πιο σωστά να απαιτήσω από τον εαυτό μου να κάνει ακριβώς το ίδιο.
Ο σπουδαίος, Τζον Γούντεν, είπε κάποτε: ‘Τα πράγματα εξελίσσονται καλύτερα για τους ανθρώπους που κάνουν το καλύτερο όπως και να πάνε τα πράγματα’. Η κατάστασή μου δεν είναι… πικ-νικ, αλλά πολλοί περνούν δυσκολότερα. Είναι ευθύνη μου να αποτελέσω παράδειγμα για όλους, να συνεχίσουν τη ζωή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και ποτέ, ποτέ, μα ποτέ να μην παραδίδονται ή να μην εγκαταλείπουν».

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση δεν είναι μια οποιαδήποτε ασθένεια, καθώς εμφανίζεται με ποικίλους τρόπους, έχοντας φυσικά πολλές ψυχοσωματικές επιπτώσεις. Το σώμα σου δεν καθίσταται πλέον ικανό να σου δώσει ισορροπία και δύναμη για να συνεχίσεις κανονικά την ζωή σου. Το να σηκωθείς από το κρεβάτι ή το να περάσεις λίγο χρόνο με τα παιδιά σου είναι πλέον μια μεγάλη πρόκληση.

Ο Αμερικανοϊσραηλινός ένιωσε την ανάγκη μετά από καιρό να μιλήσει δημόσια για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει τον τελευταίο χρόνο, θέλοντας με τον δικό του τρόπο να δώσει ελπίδα και θάρρος στους επόμενους. Δεν χρησιμοποίησε όμως μόνο ωραία λόγια, κάλεσε τους πάντες να αγωνιστούν σκληρά για να διατηρήσουν σε υψηλά επίπεδα το βιοτικό τους επίπεδο.

Δεν άφησε την γνωστή σε όλους μας σκλήρυνση κατά πλάκας να τον ρίξει, δουλεύει καθημερινά με τους γιατρούς και βάζει στόχους στον εαυτό του για να μπορεί να παραμείνει… ο Ντέιβιντ.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι δείχνει το ποια συμπεριφορά αρμόζει σε αυτά τα άτομα, που παλεύουν 24 ώρες την ημέρα για παραμείνουν ενεργοί στο κοινωνικό σύνολο. Ο Μπλατ δεν μιλάει για λύπηση, μιλάει για θάρρος και γενναιότητα, ενώ τονίζει την αξία των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω και σου δίνουν την κινητήρια δύναμη για να κάνεις ό,τι χρειάζεται.

Όπως δήλωσαν και οι παίκτες της Euroleague: «Μην τα παρατήσεις ποτέ, μείνε θετικός».

Και πού ξέρετε, όλο και κάποιον άσσο στο μανίκι θα έχει ξανά ο κόουτς σε αυτή την μάχη που θα δώσει εντός και εκτός παρκέ.

Διαβάστε περισσότερα

Η συνεκμετάλλευση σε πρώτο πλάνο

milakas@imerodromos.gr

Τα δυο – τρία τελευταία χρόνια παρακολουθούμε κλιμάκωση της πίεσης που ασκεί η Τουρκία στις ελληνικές κυβερνήσεις ζητώντας ουσιαστικά την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία αποτελεί τον θεμέλιο λίθο των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά το 1922. Η εν λόγω συνθήκη, θα πρέπει να σημειωθεί, επιβλήθηκε από τους νικητές στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στην ηττημένη Τουρκία. Ωστόσο, ταυτόχρονα, έλαβε υπόψη και την ελληνική συντριβή στη Μικρά Ασία.

Σήμερα, έναν αιώνα μετά, η Τουρκία προβάλλει ως φιλόδοξη περιφερειακή υπερδύναμη και θεωρεί ότι έχει τις δυνάμεις να διεκδικήσει κάποια απ’ όσα έχασε τότε. Αυτήν ακριβώς την περίοδο, απέναντι στην ισχυρή και φιλόδοξη Τουρκία η Ελλάδα βρίσκεται εξαντλημένη από τη δεκαετή κρίση, εξασθενημένη κοινωνικά – πολιτικά και υπό στενή εποπτεία σε οικονομικό επίπεδο. Ίσως δεν θα υπάρξει για την Τουρκία πιο κατάλληλη στιγμή για να διεκδικήσει από την Ελλάδα ό,τι θεωρεί πως αδίκως έχασε έναν αιώνα πριν.

Οι τρέχουσες εντάσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν προφανές ιστορικό υπόβαθρο, το οποίο ξεκινά από τους σκληρούς αγώνες των δύο εθνών για την κυριαρχία και τη διανομή των εδαφών της περιοχής. Ωστόσο οι σημερινές αντιπαραθέσεις Αθήνας και Άγκυρας δεν έχουν τις ρίζες τους στις μάχες του 1821, ούτε καν σ’ αυτές που δόθηκαν έναν αιώνα αργότερα και κατέληξαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, καθώς, όπως είπαμε, το 1922 η Συνθήκη της Λωζάννης διευθέτησε τα όρια της συνύπαρξης δύο γειτονικών χωρών.

Τα τρέχοντα προβλήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα μπορούσε κάποιος να διακρίνει ότι ξεκινούν από τη δεκαετία του 1950, όταν οι δύο χώρες ως αμερικανικά προτεκτοράτα έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ. Τότε ακριβώς άρχισαν οι ελληνοτουρκικές εντάσεις στην Κύπρο, οι διωγμοί των Ελλήνων της Πόλης και η παγίωση μιας ατμόσφαιρας καχυποψίας, η οποία αναζητούσε αφορμές και ευκαιρίες για να εκδηλωθεί ως ανοιχτή ένταση.

Ποιο είναι το αντικείμενο;

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την ένταση με την οποία η Τουρκία προβάλλει τις απαιτήσεις της έναντι της Ελλάδας. Πρόκειται για απαιτήσεις οι οποίες συνεχίζονται όμοιες και απαράλλακτες, παρότι οι δύο χώρες βρέθηκαν στο χείλος του πολέμου τέσσερις φορές τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια: Το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1976 και το 1987 με τα τουρκικά ερευνητικά πλοία «Χόρα» και «Σισμίκ» και τις έρευνες που επιχείρησαν στο Αιγαίο και το 1996 με την κρίση των Ιμίων.

Το αντικείμενο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης είναι, προφανώς, η κυριαρχία επί του Αιγαίου και η κατοχύρωση δικαιωμάτων επί του προσδοκώμενου ορυκτού – πετρελαϊκού του πλούτου.

Ποιοι κερδίζουν;

Το απτό αποτέλεσμα της παγιωμένης επί δεκαετίες ελληνοτουρκικής διπλωματικής σύγκρουσης είναι ότι τελικά οι ΗΠΑ έχουν θέσει το Αιγαίο υπό τη ΝΑΤΟϊκή τους ομπρέλα και κατά συνέπεια υπό τον απόλυτο έλεγχό τους.

Χειροπιαστά κέρδη από τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό αποκομίζουν επίσης οι πολεμικές βιομηχανίες πρώτα και κύρια των ΗΠΑ, αλλά και της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Ρωσίας. Κέρδη κολοσσιαία, καθώς οι δύο χώρες ξοδεύουν μέχρι και το 5% επί του ΑΕΠ τους!

Κάπως έτσι λοιπόν – ειδικά για τη χρεοκοπημένη σήμερα Ελλάδα –, ακόμη κι αν τελικά στο Αιγαίο υπάρχουν πετρέλαια, τα προσδοκώμενα έσοδα βρίσκονται ήδη στα χέρια των πιστωτών της. Αυτών δηλαδή – Αμερικανών, Γερμανών, Γάλλων και λοιπών εντιμότατων ομολογιούχων – που δάνειζαν τις ελληνικές κυβερνήσεις για να ξοδέψουν τα μισά στις πολεμικές τους βιομηχανίες, με τις συνακόλουθες μίζες, και τα υπόλοιπα για την εγχώρια πολιτική πελατεία…

Πότε άρχισαν οι διεκδικήσεις;

Οι βεβαιότητες ή προσδοκίες περί ύπαρξης πετρελαίου στο Αιγαίο εμφανίζονται ζωηρά στο προσκήνιο το 1973. Η χούντα των συνταγματαρχών – μαριονέτα των Αμερικανών, ας μην το ξεχνάμε – προχώρησε σε ερευνητικές γεωτρήσεις νοτιοανατολικά της Λήμνου. Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν, εννοείται, από αμερικανική εταιρεία και δεν προκάλεσαν, εκείνη τη στιγμή, την παραμικρή αντίδραση από την πλευρά της Τουρκίας.

Η αντίδραση της Άγκυρας άρχισε να εκδηλώνεται τον Νοέμβριο του 1973, όταν τα θεμέλια του ελληνικού δικτατορικού καθεστώτος άρχισαν να τρίζουν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα ενδοχουντικά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών με τον παραμερισμό του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη.

Τότε ακριβώς η κυβέρνηση στην Άγκυρα παραχώρησε στην τουρκική εταιρεία TPAO άδειες για πετρελαϊκές έρευνες σε 27 περιοχές. Ήταν η πρώτη απροκάλυπτη τουρκική διεκδίκηση επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Στις διαμαρτυρίες της Αθήνας η Άγκυρα απάντησε με την πραγματοποίηση νέων ερευνών στο Αιγαίο με το ερευνητικό σκάφος «Chandarli», το οποίο συνόδευαν 37 πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού! Η ελληνοτουρκική ένταση στο Αιγαίο έναν χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1974, ξεσπά πάνω στις ανοιχτές πληγές της Κύπρου, με τις γνωστές τραγικές συνέπειες…

Έχοντας κατά νου πως αυτό που κερδίζει κάποιος στο πεδίο της μάχης δύσκολα το χάνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η Άγκυρα, αφού εδραιώνει τη στρατιωτική της κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, συνεχίζει την έμπρακτη προώθηση των θέσεών της στο Αιγαίο.

Δύο χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία, τον Ιούλιο του 1976, βγάζει ένα ακόμη ερευνητικό πλοίο της στο Αιγαίο, το «Χόρα», αγνοώντας την ελληνική πρόταση για παραπομπή του διακανονισμού της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το «Χόρα» στις 6 και 7 Αυγούστου 1976 παραβίασε την ελληνική υφαλοκρηπίδα στις περιοχές γύρω από τη Λήμνο και τη Λέσβο κλιμακώνοντας επικίνδυνα την κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Τη σύγκρουση αποσόβησε η υπογραφή του «εμπιστευτικού» Πρωτοκόλλου της Βέρνης, με το οποίο οι δύο χώρες συμφώνησαν να απέχουν από έρευνες στο Αιγαίο πέραν των χωρικών τους υδάτων

Υπάρχει πετρέλαιο στο Αιγαίο;

Σύμφωνα με έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα που υπέκλεψε για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης ο Ελληνοαμερικανός υπάλληλος του αμερικανικού ΥΠΕΞ Στίβεν Λάλας υπάρχει κοίτασμα με ένα δισεκατομμύριο βαρέλια πετρέλαιο στη Θάσο, στην περιοχή Μπάμπουρας. Σε περιοχή που η Ελλάδα, με βάση το Πρωτόκολλο της Βέρνης, δεν έχει δικαίωμα να ερευνήσει και να εκμεταλλευτεί. Σύμφωνα με το αμερικανικό τηλεγράφημα:

«Η διαμάχη Ελλάδας – Τουρκίας για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δεν θα πρέπει να συγχέεται με τις διαφωνίες τους για τα χωρικά ύδατα, ένα άλλο ενδεχομένως καυτό θέμα, που όμως αυτή τη στιγμή είναι στο περιθώριο. Οι διαφορές τους για την υφαλοκρηπίδα έχουν οδηγήσει σε περισσότερες από μία αναμετρήσεις ανάμεσα στις δύο χώρες τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μιας ιδιωτικής εταιρείας, υπάρχουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο βαρέλια πετρέλαιο στην (πετρελαιοφόρο) περιοχή ανοικτά του Αιγαίου κοντά στη Θάσο και με την πιθανότητα να ευρεθούν κι άλλα κοιτάσματα στην περιοχή μπορεί να υπάρξουν επαρκή κίνητρα και για τις δύο πλευρές να βρουν, τουλάχιστον εν μέρει, λύσεις σε μια διαμάχη η οποία συνοψίζεται («to find at least partial solutions to a dispute which boils down») σ’ ένα ερώτημα: αν τα νησιά του Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα».

Με αυτές τις διατυπώσεις οι Αμερικανοί ρίχνουν από τότε την ιδέα της συνεκμετάλλευσης, μια ιδέα που απ’ ό,τι φαίνεται προωθεί τώρα η Άγκυρα και στην Κύπρο με την πρόταση δημιουργίας μια κοινής επιτροπής (ελληνοκυπριακής / τουρκοκυπριακής) για τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων, έστω και χωρίς λύση του Κυπριακού.

Στο εν λόγω αμερικανικό τηλεγράφημα διατυπώνεται και το «ερώτημα» αν τα ελληνικά νησιά έχουν ή όχι υφαλοκρηπίδα. Η άρνηση των Αμερικανών να πάρουν σαφή θέση σ’ αυτό το ερώτημα επέτρεψε στην Τουρκία να προχωρήσει στη δημιουργία της κρίσης των Ιμίων το 1996 και να προσπαθεί έκτοτε είτε να επιβάλει την άποψη ότι τα ελληνικά νησιά, όπως το Καστελλόριζο, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα είτε να επιδιώκει αναμόρφωση του χάρτη στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν εκατοντάδες νησιά και νησίδες επί των οποίων η κυριαρχία είναι αδιευκρίνιστη.

Έπραξε σοφά η Κύπρος;

Το παιχνίδι με τις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης στην ανατολική Μεσόγειο έχει αρχίσει έντονα από το 2003. Τότε, με βάση τα όσα ορίζει το διεθνές δίκαιο, η Λευκωσία (Τάσσος Παπαδόπουλος) ανακήρυξε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της προχωρώντας σε συμφωνίες οριοθέτησης με την Αίγυπτο προς νότο και το Ισραήλ προς τα ανατολικά. Οι κυπριακές κυβερνήσεις προχώρησαν επίσης στη σύναψη συμφωνιών (και) με αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρίες για έρευνες και εκμετάλλευση εντός της κυπριακής ΑΟΖ, νότια του νησιού.

Ταυτόχρονα η Λευκωσία φρόντισε να διασυνδέσει τη δική της διαδικασία ερευνών – παραγωγής – εκμετάλλευσης με την αντίστοιχη του Ισραήλ, αποκτώντας έναν ισχυρό και υπολογίσιμο από την Τουρκία εταίρο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι κυπριακές κυβερνήσεις του Τάσσου Παπαδόπουλου, οι οποίες άρχισαν, και του Δημήτρη Χριστόφια, οι οποίες συνέχισαν και ολοκλήρωσαν τη διαδικασία για την εκμετάλλευση των τεράστιων – όπως έχει αποδειχθεί πια – κοιτασμάτων, δύσκολα κατανόησαν την άρνηση των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου να προχωρήσουν στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο.

Η Αθήνα, παγιδευμένη επί δεκαετίες σε μια πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας και παραδομένη απολύτως στα χέρια των Αμερικανών, οι οποίοι μέσω του ΝΑΤΟ διαχειρίζονται τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τη σιωπή και την ακινησία της επέτρεψε η «γκρίζα ζώνη» του Αιγαίου να επεκταθεί μέχρι την ανατολική Μεσόγειο, στο Καστελλόριζο.

Είναι αξιόπιστο στήριγμα οι Αμερικανοί;

Στην Αθήνα – και έως έναν βαθμό στη Λευκωσία – κυριαρχεί η άποψη ότι, σ’ αυτή τη συγκυρία και εξαιτίας των μεγάλων τριβών στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, η Ουάσιγκτον βρίσκεται με την πλευρά των ελληνικών και ελληνοκυπριακών συμφερόντων. Ως απόδειξη αυτών των εκτιμήσεων προβάλλονται οι κινήσεις των Αμερικανών να ενισχύσουν, με τη συμμετοχή τους, την οικονομική – πολιτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.

Όσοι, ωστόσο, εκφράζουν αυτές τις αισιόδοξες απόψεις λησμονούν ή δεν θέλουν να δουν ότι:

1. Αυτή τη στιγμή στην κυπριακή ΑΟΖ επιχειρούν τουρκικά γεωτρύπανα με τη συνοδεία τουρκικών ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων δίχως κάποια δύναμη να σπεύδει να επιβάλει το διεθνές δίκαιο, όπως αφελώς κάποιοι αναμένουν.

2. Παρά την τουρκική παράνομη δραστηριότητα, ο διεθνής παράγοντας (Αμερικανοί) πιέζει την κυπριακή κυβέρνηση να συνομιλήσει με την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Βάση της συζήτησης είναι η ιδέα της συνεκμετάλλευσης, με τη δημιουργία μια κοινής ελληνοκυπριακής / τουρκοκυπριακής επιτροπής που θα διαχειριστεί το θέμα των εξορύξεων στην κυπριακή ΑΟΖ έστω και πριν από την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.

3. Η συμμετοχή των Αμερικανών στην τριμερή Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, θα πρέπει να σημειωθεί, αφήνει στο περιθώριο τους Ευρωπαίους και στην πράξη υπονομεύει την ιδέα της δημιουργίας του υποθαλάσσιου (στον βυθό της Μεσογείου) αγωγού για τη μεταφορά του φυσικού αερίου της κυπριακής ΑΟΖ στις ευρωπαϊκές αγορές.

Προφανώς οι αμερικανικές εταιρείες που ήδη έχουν πάρει τη μερίδα του λέοντος από την κυπριακή ΑΟΖ προτιμούν μια φθηνότερη διαδρομή μέσα από το τουρκικό έδαφος και το υπάρχον σύστημα αγωγών. Και προφανώς η Ουάσιγκτον δεν έχει καμιά αντίρρηση να προσφέρει στην Άγκυρα το μερίδιο που διεκδικεί εις βάρος της Κύπρου.

Συνδέονται Κύπρος, Καστελλόριζο και Αιγαίο;

Από ιστορικής άποψης η διασύνδεση είναι προφανής. Η οποιαδήποτε δυσμενής εξέλιξη στην Κύπρο θα μπορούσε να δρομολογήσει ανάλογες εξελίξεις και δυτικότερα, ειδικά στην περιοχή ανάμεσα σε Καστελλόριζο και Ρόδο. Αυτήν ακριβώς την περιοχή έχει «στοχοποιήσει» η Άγκυρα αφήνοντας ανοιχτή την απειλή ότι σκοπεύει να ακολουθήσει την ίδια τακτική με αυτήν που ακολουθεί στην κυπριακή ΑΟΖ.

Στην Αθήνα είναι πια σαφές – ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι – ότι η υπονόμευση και εντέλει η αδρανοποίηση του δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου, η οποία συντελέστηκε μετά το1996 από τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη καθ’ υπόδειξη της Ουάσιγκτον και προς χάρη της υποτιθέμενης βήμα προς βήμα ελληνοτουρκικής προσέγγισης, άφησε την Κύπρο χωρίς κανένα ουσιαστικό στήριγμα. Αυτό επιτρέπει σήμερα στην Άγκυρα να δρα χωρίς κανέναν φραγμό στην κυπριακή ΑΟΖ και να ετοιμάζει ανάλογες δράσεις δυτικότερα. Στο Καστελλόριζο και στο Αιγαίο…

Πηγή: topontiki.gr – Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2086 στις 14-8-2019

Διαβάστε περισσότερα

Η δολοφονία του Φ. Γκ. Λόρκα – 83 χρόνια από το στυγερό έγκλημα του φασισμού

Η δολοφονία του Λόρκα ήρθε να επιβεβαιώσει ακόμα μια φορά, την αλήθεια πως ο φασισμός μισεί θανάσιμα το πνεύμα και τους πνευματικούς δημιουργούς. Επιδίωξή του είναι να γυρίσει την ανθρωπότητα πίσω, στην κατάσταση του κτήνους.

Κατιούσα

Συμπληρώνονται σήμερα 83 χρόνια από την εκτέλεση, από τους φαλαγγίτες του Φράνκο, του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, του μεγαλύτερου ποιητή και δραματουργού της νεότερης Ισπανίας. Όταν δολοφονήθηκε ο Λόρκα, ήταν μόλις 38 χρόνων, δηλαδή στην ακμή της πνευματικής του δημιουργίας. Η δολοφονία του ήρθε να επιβεβαιώσει ακόμα μια φορά, την αλήθεια πως ο φασισμός μισεί θανάσιμα το πνεύμα και τους πνευματικούς δημιουργούς. Επιδίωξή του είναι να γυρίσει την ανθρωπότητα πίσω, στην κατάσταση του κτήνους.

Γεννημένος στις 5 του Ιούνη του 1898, στο Φουέντε Βακέρος της Γρανάδας, ο Λόρκα, σπούδασε νομικά στη Γρανάδα και τη Μαδρίτη, αλλά ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του, με τον τίτλο «Βιβλίο ποιημάτων» κυκλοφόρησε το 1921.

Το έργο που τον έκανε γνωστό και έξω από την Ισπανία, ήταν οι περίφημες «Τσιγγάνικες Μπαλάντες» του, που κυκλοφόρησαν το 1928. Απ’ την πολύμηνη παραμονή του στη Νέα Υόρκη — που τόσο μίσησε — το 1929, εμπνέεται μερικά απ’ τα καλύτερα ποιήματά του, που κυκλοφόρησαν το 1930 στη συλλογή «Ο ποιητής στη Νέα Υόρκη». Ακολουθούν τα θεατρικά του αριστουργήματα «Ματωμένος γάμος» (1933), «Γέρμα» (1934) και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» (1936, λίγο πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος πόλεμος).

Το 1931 το υπουργείο Παιδείας διορίζει τον Λόρκα διευθυντή του περιοδεύοντος θεάτρου «Λα Μπαρόκα», που με την καθοδήγηση του ποιητή, γυρίζει τα χωριά και τις πόλεις και δίνει παραστάσεις ισπανικών έργων.

Στις 16 του Ιούλη 1936, ο Λόρκα — προαισθανόμενος την καταιγίδα που πλησιάζει και νομίζοντας ότι στην ιδιαίτερη πατρίδα του θα είναι πιο ασφαλισμένος — παίρνει, απ’ τη Μαδρίτη, όπου είναι εγκαταστημένος από το 1920, το νυχτερινό τραίνο για τη Γρανάδα. Έτσι, η 17 του Ιούλη — μέρα που ξέσπασε το πραξικόπημα του Φράνκο στο Μαρόκο, για να ξαπλωθεί σε δυο μέρες σ’ ολόκληρη την Ισπανία — βρίσκει τον ποιητή στο πατρικό του, σε μια φάρμα λίγο πιο έξω από τη Γρανάδα. Κι όταν, αμέσως μετά, η Γρανάδα καταλήφτηκε από τους φασίστες (εξαιτίας, κυρίως, της άρνησης του πολιτικού της διοικητή Μαρτινέθ και του στρατηγού Καμπένς να μοιράσουν όπλα στους εργάτες, όπως τους ζητούσαν) ο Λόρκα μετακόμισε, για περισσότερη ασφάλεια, στο σπίτι του φίλου του ποιητή Λούις Ροζάλες, γνωστού φαλαγγίτη.

Εκεί τον πιάσανε, στα μέσα του Αυγούστου του 1936, μια συμμορία φασιστών τρομοκρατών, με επικεφαλής τον τυπογράφο και πρώην βουλευτή του ακροδεξιού Καθολικού Κόμματος, Ρουΐθ Αλόνσο. Τον παραδώσανε — όπως αποκαλύπτει ο Ιρλανδός ισπανολόγος του πανεπιστήμιου του Λονδίνου, Ίαν Γκίμπσον, στο βιβλίο του «Η δολοφονία του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα» — στο νέο πολιτικό διοικητή της Γρανάδας και εξέχοντος φαλαγγίτη Βαλντές Γκουθμάν, που ήταν ο κύριος υπεύθυνος για τις χιλιάδες εκτελέσεις προοδευτικών και διανοούμενων της περιοχής, με ανάμεσά τους γιατρούς, δικηγόρους και καθηγητές πανεπιστημίου και με πρώτο και καλύτερο το σοσιαλιστή δήμαρχο της Γρανάδας και γαμπρό του Λόρκα, δόκτορα Μοντεσίνο. Ο «χασάπης» της Γρανάδας, Γκουθμάν, αφού συνεννοήθηκε με τον ασύρματο με το φασίστα στρατηγό Κέϊπο ντέ Λιάνο, στη Σεβίλλη, παράδωσε με τη σειρά του τον ποιητή στον υπεύθυνο για την εκτέλεση αξιωματικό, συνταγματάρχη Νεστάρες.

Στις 19 του Αυγούστου 1936, τα ξημερώματα, ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ο ποιητής που τραγούδησε το θάνατο, οδηγήθηκε, μαζί με δυο νεαρούς ταυρομάχους που πολέμησαν τους φασίστες, στο Βιθνάρ, λίγα χιλιόμετρα έξω απ’ τη Γρανάδα, στον συνηθισμένο τόπο που οι φασίστες εκτελούσαν τους δημοκρατικούς και τουφεκίστηκε. Όχι όμως κοντά στον ομαδικό τάφο, όπου ρίχνονταν οι κατά εκατοντάδες εκτελούμενοι προοδευτικοί, άλλα σ’ έναν ελαιώνα, παραπέρα.

Η δολοφονία του Λόρκα συγκλόνισε τότε την ανθρωπότητα και αποτελεί ένα από τα ανεξίτηλα στίγματα τού φρανκικού φασισμού.

Διαβάστε περισσότερα

Την απώλεια δεν τη βγάζω στη βιτρίνα

Του Δημήτρη Βεργίνη

Αν όριζα τη ζωή με έναν αφορισμό θα έλεγα ότι είναι η συνείδηση της απώλειας. Για όποιο ον σε αυτόν τον πλανήτη η απώλεια είναι πόνος. Είναι κλάμα, είναι ουρλιαχτό, είναι γλείψιμο πληγής, είναι παραίτηση, είναι επιμονή. Είναι ο τρόπος του οδυρμού, του αποχωρισμού, της συνειδητοποίησης του για πάντα χώρια, της θλίψης.

Αν έψαχνα λόγους που δεν αξίζει αυτό το ενδιάμεσο του «γεννιόμαστε-πεθαίνουμε»  θα έβαζα πρώτον το αναπόφευκτο του θανάτου των αγαπημένων μας. Δεν αντέχεται το άκουσμα της είδησης, το σοκ των πρώτων στιγμών, η ταχυκαρδία, οι κομμένες ανάσες, το ξέσπασμα, το λύγισμα, η αποδοχή (;) του οριστικού. Δεν αντέχεται το σώμα που δε θα ξαναδείς, η φωνή που δε θα ξανακούσεις, η αφή που δε θα ξανανιώσει.

Θάνατος είναι το πιο δύσμορφο θήτα που σχημάτισε ποτέ η άκρη οποιασδήποτε πένας, από τότε που τύποι ζωγράφιζαν σε τοίχους μέσα σε σπηλιές. Είναι οι τελευταίες λέξεις που λες πλάι σε ένα κρεβάτι εντατικής, αλλά και οι τελευταίες λέξεις που δεν προλαβαίνεις να πεις γιατί αυτός (ο διάολος) συνέβη μακριά σου. Είναι η αναρώτηση «τα είπα όλα, με άκουσε;», αλλά και η κατάθεση «δε μου έφτασε τίποτα, δεν τον χάρηκα, δεν τον χόρτασα».

Θάνατος είναι το μελάνι που τελειώνει στο μόνο στυλό που υπάρχει σε απόσταση μιλίων. Και τώρα, πώς θα ολοκληρώσουμε το κείμενο που είχαμε ξεκινήσει;

Κάνω μια απόπειρα απόψε να γράψω για τις οριστικές απώλειες. Δε θα το τραβήξω όμως ετούτο το κείμενο. Είπαμε, είναι μόνο μια απόπειρα. Είναι τα φλας μπακ ενός σκοτεινού θαλάμου γεμάτου με φωτογραφίες μεταπαραδείσιας ήττας. Στη βιτρίνα του φωτογραφείου μου δε θα βγάλω καμία από αυτές. Το δικό μου κλάμα, παιδάκι εννιά χρονών στο δωμάτιό μου βράδυ, όταν πρώτη φορά κατάλαβα ότι όλοι μια μέρα πεθαίνουμε, δε θα το βγάλω στη θέα κανενός. Οι βιτρίνες  είναι για να κοντοστέκονται χαμόγελα και θαυμασμοί, πόθοι και σχέδια, όχι για να μεγαφωνούν το ελάχιστό μας.

Θα αρκεστώ, σε ετούτη την απόπειρα, στο ακράγγιγμα του φευγιού προς την ένωση με το σύμπαν. Κι απ’ αυτό θα πάρω τα κουράγια μου για τα επόμενα που αναπόδραστα θα έρθουν.

Κάθε τέλος είναι της μονάδας αλλά δεν είναι του όλου. Κάθε τέλος είναι ταυτόχρονα και αυτοστιγμεί η ένωση με τη σκόνη, την πανάρχαια, την αρχέγονη του σύμπαντος. Είναι το μοίρασμα του σώματός μας, της ύλης μας με τον κόσμο, με το πριν και το μετά. Και ξέρω, αυτό από μόνο του, στη στιγμή δεν είναι τίποτα. Στο zoom out όμως, στο καταλάγιασμα της συντριβής μπορεί και να είναι πολλά. Μπορεί και να είναι τα πάντα. Η ουσία τους.

*Η Δήμητρα Κιομουρτζίδου μου χάρισε το κλικ της απώλειας.

Διαβάστε περισσότερα

Έναρξη προπονήσεων του παιδικού τμήματος Ιστιοπλοΐας Τριγώνου με σκάφη Optimist.

Σας ενημερώνουμε ότι μετά το Αυγουστιάτικο διάλειμμα, οι προπονήσεις του Optimist για παιδιά από 7 έως 14 ετών θα ξεκινήσουν την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου στις 10,00, στις εγκαταστάσεις του ΝΟΜεσολογγίου στο λιμάνι.

Λίγα λόγια για τα οφέλη που αποκομίζει ένα παιδί κάνοντας ιστιοπλοΐα και είναι αρκετά για να  διαμορφώσουν τον χαρακτήρα του: Το παιδί είναι κοντά στη φύση και μαθαίνει να σέβεται και να αγαπά τη θάλασσα, να γνωρίζει τους ανέμους και την ναυτική ορολογία. Η ιστιοπλοΐα  βοηθάει το παιδί να μαθαίνει πώς να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, να σκέφτεται λύσεις, να ανταπεξέρχεται σε δύσκολες συνθήκες και εντέλει να είναι υπεύθυνο για τον εαυτό του. Επίσης, επειδή το άθλημα προϋποθέτει καλό προγραμματισμό και οργάνωση , το παιδί είναι πιο εύκολο να έχει αυτά τα στοιχεία και στις υπόλοιπες δραστηριότητες του.  Όλα αυτά δίνουν στο παιδί ένα αέρα ανεξαρτησίας και αυτοπεποίθηση. Σας περιμένουμε !!

Πληροφορίες, Εγγραφές  6974271607, 6978444888 & nommes@live.com

Διαβάστε περισσότερα