Δανία, Νορβηγία, Ιταλία διακόπτουν την χορήγηση του εμβολίου της AstraZeneca

 

Οι υγειο­νο­μι­κές αρχές της Δα­νί­ας και της Νορ­βη­γί­ας ανα­κοί­νω­σαν σή­με­ρα ότι δια­κό­πτουν προ­σω­ρι­νά την χο­ρή­γη­ση του εμ­βο­λί­ου της AstraZeneca, έπει­τα από ανα­φο­ρές για εμ­φά­νι­ση θρόμ­βων σε ορι­σμέ­να από τα άτομα που εμ­βο­λιά­σθη­καν, ενώ πα­ράλ­λη­λα η ιτα­λι­κή ρυθ­μι­στι­κή αρχή φαρ­μά­κων ανα­κοί­νω­σε ότι δια­κό­πτει την χο­ρή­γη­ση εμ­βο­λί­ων από την παρ­τί­δα που ήταν σε χρήση στην Αυ­στρία.

Η Αυ­στρία διέ­κο­ψε την χρήση εμ­βο­λί­ων από συ­γκε­κρι­μέ­νη παρ­τί­δα της AstraZeneca για όσο διαρ­κεί η έρευ­να για έναν θά­να­το από θρόμ­βω­ση και ένα πε­ρι­στα­τι­κό πνευ­μο­νι­κής εμ­βο­λής.
Τέσ­σε­ρις ακόμη χώρες – η Εσθο­νία, η Λι­θουα­νία, το Λου­ξεμ­βούρ­γο και η Λε­το­νία – έχουν δια­κό­ψει την χρήση εμ­βο­λί­ων της παρ­τί­δας αυτής για όσο θα συ­νε­χί­ζο­νται οι έρευ­νες.

Η συ­χνό­τη­τα των πε­ρι­στα­τι­κών στα εμ­βο­λια­σμέ­να άτομα είναι αντί­στοι­χη με την συ­χνό­τη­τα στον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό

Ει­δι­κοί του τομέα υγεί­ας δη­λώ­νουν ότι δεν υπάρ­χουν ικανά στοι­χεία που να υπο­δει­κνύ­ουν ότι το εμ­βό­λιο της AstraZeneca δεν πρέ­πει να χο­ρη­γεί­ται και ότι τα πε­ρι­στα­τι­κά εμ­φά­νι­σης θρόμ­βων αντι­στοι­χούν στο πο­σο­στό εμ­φά­νι­σης τέ­τοιων πε­ρι­στα­τι­κών στον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό.

«Πρό­κει­ται για υπερ­βο­λι­κά προ­σε­κτι­κή προ­σέγ­γι­ση που βα­σί­ζε­ται σε ορι­σμέ­να με­μο­νω­μέ­να πε­ρι­στα­τι­κά στην Ευ­ρώ­πη», δή­λω­σε ο Stephen Evans, κα­θη­γη­τής Φαρ­μο­α­κο­ε­πι­δη­μιο­λο­γί­ας στο London School of Hygiene & Tropical Medicine.

«Το πρό­βλη­μα με τα σπο­ρα­δι­κά πε­ρι­στα­τι­κά για ύπο­πτες πα­ρε­νέρ­γειες σε ένα εμ­βό­λιο είναι η τε­ρά­στια δυ­σκο­λία διά­κρι­σης ανά­με­σα σε μία άμεση συ­νέ­πεια και την σύμ­πτω­ση», είπε προ­σθέ­το­ντας ότι η Covid-19 έχει ισχυ­ρή σύν­δε­ση με την δη­μιουρ­γία θρόμ­βων.

Ο Ευ­ρω­παϊ­κός Ορ­γα­νι­σμός Φαρ­μά­κων (EMA) ανα­κοί­νω­σε χθες ότι δεν υπάρ­χουν μέχρι στιγ­μής στοι­χεία που να συν­δέ­ουν το εμ­βό­λιο της AstraZeneca με τα δύο πε­ρι­στα­τι­κά στην Αυ­στρία.

Ο EMA ανα­κοί­νω­σε ότι η συ­χνό­τη­τα των θρομ­βο­εμ­βο­λι­κών πε­ρι­στα­τι­κών σε αν­θρώ­πους που έχουν λάβει το εμ­βό­λιο της AstraZeneca δεν είναι υψη­λό­τε­ρη από την συ­χνό­τη­τα που πα­ρα­τη­ρεί­ται στον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό, με 22 τέ­τοια πε­ρι­στα­τι­κά με­τα­ξύ των 3 εκα­τομ­μυ­ρί­ων ατό­μων που είχαν λάβει το εμ­βό­λιο μέχρι την 9η Μαρ­τί­ου.

Σου­η­δία και Ισπα­νία συ­νε­χί­ζουν τους εμ­βο­λια­σμούς

Οι σου­η­δι­κές αρχές ανα­κοί­νω­σαν ότι δεν έχουν στην διά­θε­σή τους αρ­κε­τά στοι­χεία για να δια­κό­ψουν τον εμ­βο­λια­σμό. Η Σου­η­δία εντό­πι­σε δύο πε­ρι­στα­τι­κά θρομ­βο­εμ­βο­λι­κών επει­σο­δί­ων σε άτομα εμ­βο­λια­σμέ­να με το εμ­βό­λιο της AstraZeneca και δέκα πε­ρι­στα­τι­κά σε άτομα εμ­βο­λια­σμέ­να με το εμ­βό­λιο των Pfizer-BioNTech.

«Δεν βρί­σκου­με λόγο να ανα­θε­ω­ρή­σου­με την έγκρι­ση», δή­λω­σε η Βε­ρό­νι­κα Αρ­τουρ­σον, επι­κε­φα­λής της Σου­η­δι­κής Υπη­ρε­σί­ας Φαρ­μα­κευ­τι­κών Προ­ϊ­ό­ντων. «Δεν υπάρ­χει τί­πο­τε που να δεί­χνει ότι αυτό το εμ­βό­λιο προ­κα­λεί αυτό το είδος των θρόμ­βων».

Η Ισπα­νία δεν έχει κα­τα­γρά­ψει πε­ρι­στα­τι­κά σχη­μα­τι­σμού θρόμ­βων που να σχε­τί­ζο­νται με το εμ­βό­λιο της AstraZeneca κατά της Covid-19 μέχρι στιγ­μής και θα συ­νε­χί­σει την χο­ρή­γη­ση του εμ­βο­λί­ου, ανα­κοί­νω­σε η υπουρ­γός Υγεί­ας Κα­ρο­λί­να Ντα­ρί­ας.

Η υπουρ­γός δή­λω­σε ότι ενη­με­ρώ­θη­κε για πε­ρι­στα­τι­κά σχη­μα­τι­σμού θρόμ­βων με­τα­ξύ ατό­μων που εμ­βο­λιά­σθη­καν πρό­σφα­τα στην Αυ­στρία, αλλά πρό­σθε­σε ότι «μέχρι στιγ­μής, δεν έχει απο­δει­χθεί συ­σχέ­τι­ση ανά­με­σα στο εμ­βό­λιο και τα πε­ρι­στα­τι­κά εμ­φά­νι­σης θρόμ­βων» και ο Ευ­ρω­παϊ­κός Ορ­γα­νι­σμός Φαρ­μά­κων (EMA ) αξιο­λο­γεί την κα­τά­στα­ση.

EMA: «Ο αριθ­μός των θρομ­βο­εμ­βο­λι­κών επει­σο­δί­ων με­τα­ξύ των εμ­βο­λια­σμέ­νων ατό­μων δεν είναι υψη­λό­τε­ρος αυτού που έχει πα­ρα­τη­ρη­θεί στον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό»

Ο Ευ­ρω­παϊ­κός Ορ­γα­νι­σμός Φαρ­μά­κων (EMA) ανα­κοί­νω­σε σή­με­ρα ότι τί­πο­τε δεν πα­ρα­πέ­μπει μέχρι σή­με­ρα σε κίν­δυ­νο εμ­φά­νι­σης αι­μα­τι­κών θρόμ­βων στα άτομα που έχουν εμ­βο­λια­σθεί κατά της Covid-19.

«Τα μέχρι σή­με­ρα δια­θέ­σι­μα στοι­χεία δεί­χνουν ότι ο αριθ­μός των θρομ­βο­εμ­βο­λι­κών επει­σο­δί­ων με­τα­ξύ των εμ­βο­λια­σμέ­νων ατό­μων δεν είναι υψη­λό­τε­ρος αυτού που έχει πα­ρα­τη­ρη­θεί στον γε­νι­κό πλη­θυ­σμό», ανα­φέ­ρε­ται στην ανα­κοί­νω­ση της ευ­ρω­παϊ­κής ρυθ­μι­στι­κής αρχής.

Διαβάστε περισσότερα

Γιατί αντί για αστυνομικούς έχουμε μπάτσους;

«Αναρωτιέμαι λοιπόν τι τους κάνουν τους πρώην μαθητές μας στις σχολές και μετά μέσα στην υπηρεσία της αστυνομίας. Με τι τους ποτίζουν, με τι τους ξεπλένουν τον εγκέφαλο; Γιατί καταστρέφουν ότι προσπαθούμε στα σχολεία να χτίσουμε;»

Την δεκαετία το ’90 είχα έναν μαθητή, τον Δημήτρη, που λάτρευε την φυσική.

Από την Β τάξη ακόμα του λυκείου, έλεγε πως θέλει να σπουδάσει φυσική. Την επόμενη χρονιά, στις πανελλαδικές, εξετάσεις έγραψε το απόλυτο άριστα στη φυσική: 160 στα 160, όπως ήταν τότε η βαθμολογική κλίμακα. Αλλά και στα άλλα μαθήματα αρίστευσε, με βαθμολογίες πάνω από 150. Μπορούσε να περάσει σε όποια σχολή ήθελε.

Τέλη Αυγούστου, αφού βγήκαν τα αποτελέσματα εισαγωγής, τα οποία δεν είχα προλάβει να δω, τον συνάντησα τυχαία στο δρόμο. Του έδωσα συγχαρητήρια και μισοαστειευόμενος τον ρώτησα αν πέρασε πρώτος στο φυσικό. Η απάντησή του μου ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία: «Δεν δήλωσα το φυσικό κύριε. Δήλωσα την σχολή αξιωματικών της αστυνομίας και πέρασα εκεί».

Όταν ξαναβρήκα την λαλιά μου ψέλλισα «Μα γιατί; Εσύ λάτρευες την φυσική.» Μου εξήγησε πως για βιοποριστικούς λόγους, ήταν από φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια, δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών του και στην επερχόμενη ανεργία μετά το πέρας τους. Χρειαζόταν μια άμεση οικονομική λύση στο οικογενειακό τους πρόβλημα.

Αφού πέρασε το πρώτο σοκ χάρηκα. Σκέφτηκα ότι μπορεί η φυσική να έχασε έναν λαμπρό μελλοντικό επιστήμονα, κέρδισε όμως η ελληνική αστυνομία έναν άνθρωπο πανέξυπνο, με ήθος και αρχές, έναν άνθρωπο τελείως διαφορετικό από την εικόνα του «μπάτσου» που είχε η κοινωνία την εποχή της χούντας και των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης. Σκέφτηκα πως το γεγονός ότι, για να γίνεις πλέον αστυνομικός χρειάζεται να δώσεις πανελλήνιες εξετάσεις  και ότι τις σχολές αυτές θα τις επιλέγουν, λόγω ανεργίας, άτομα πραγματικά μορφωμένα, άτομα σκεπτόμενα και ηθικά, θα αναβάθμιζε πολύ την ποιότητα της αστυνομίας. Γιατί μέχρι τότε στην αστυνομία κατατάσσονταν άτομα ανεγκέφαλα,  ψευδοπατριώτες και ακροδεξιά στοιχεία που τους άρεσε η βία, άτομα που με το ζόρι τελείωναν το σχολείο και που θα μπορούσαν καλυπτόμενοι από την στολή του αστυνομικού να εκδηλώνουν τα βίαια ένστικτά τους χωρίς συνέπειες.

Για χρόνια λοιπόν περίμενα αυτή την ποιοτική και ηθική αναβάθμιση της αστυνομίας. Δεν την έβλεπα αλλά και δεν με πολυαπασχολούσε, είναι η αλήθεια. Τα διάφορα έκτροπα που κατά καιρούς έβλεπα (βλέπε υπόθεση Γρηγορόπουλου κ.λπ.) τα απέδιδα είτε σε αστυνομικούς δεινόσαυρους από την προ εισαγωγής με πανελλήνιες εποχή, είτε ως μεμονωμένα γεγονότα.

Τα φετινά όμως επεισόδια της Ν. Σμύρνης με ξανασόκαραν. Όχι τόσο ο πρώτος ξυλοδαρμός το μεσημέρι της Κυριακής της 8^ης Μαρτίου, όσο το video με τις άναρθρες κραυγές των μπάτσων (λυπάμαι αλλά εδώ δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω την λέξη αστυνομικοί) «Πάμε να τους γ@μ@σουμε, πάμε να τους σκοτώσουμε.»

Και αναρωτιέμαι τόσο λάθος συλλογισμό έκανα; Είναι και ο Δημήτρης πλέον σαν κι αυτούς; Γιατί μια χαρά παιδιά, έξυπνα, μορφωμένα, καλά παιδιά όπως τα βλέπουμε σαν μαθητές μας στο σχολείο καταντούν έτσι;

Και τότε μου ήρθαν στον νου δύο ταινίες που περιγράφουν αληθινά γεγονότα: «Το πείραμα» και το «Κύμα».

Και οι δύο ταινίες δείχνουν πως με τις κατάλληλες συνθήκες μπορούν να ξυπνήσουν άγρια και πρωτόγονα ένστικτα σε φυσιολογικούς ανθρώπους. Αναρωτιέμαι λοιπόν τι τους κάνουν τους πρώην μαθητές μας στις σχολές και μετά μέσα στην υπηρεσία της αστυνομίας. Με τι τους ποτίζουν, με τι τους ξεπλένουν τον εγκέφαλο; Γιατί καταστρέφουν ότι προσπαθούμε στα σχολεία να χτίσουμε;

Οι ευθύνες ανήκουν πρώτα στις κυβερνήσεις και στην ηγεσία της αστυνομίας και στη συνέχεια στον κάθε αστυνομικό που αφήνει τον εαυτό του να μετατραπεί σε μπάτσο. Λυπάμαι για  τους μαθητές μου…

Γράφει ο Κ.Β.

Εκπαιδευτικός Φυσικός.

Διαβάστε περισσότερα

Τάκης Μουσαφίρης: Άγνωστα στοιχεία για τη ζωή και τα τραγούδια του

 Σπάνιες πληροφορίες που έδωσε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας - Η πορεία του από την Ήπειρο στην Αθήνα, τα μεγάλα τραγούδια και οι συνεργασίες που έγραψαν ιστορία στο ελληνικό τραγούδι

Ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς συνθέτες και στιχουργούς μας, ο Τάκης Μουσαφίρης έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

Ηπειρώτης, συγκεκριμένα Γιαννιώτης στην καταγωγή, έγραψε εκατοντάδες τραγούδια που έγιναν τεράστιες επιτυχίες. Ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 ως και τη δεκαετία του ’90, τα σουξέ του διαδέχονταν το ένα το άλλο. Σε αυτά, θα αναφερθούμε στο τέλος του σημερινού άρθρου.

 

 

Στις 31/5/1987, ο Τάκης Μουσαφίρης έδωσε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, στον Γιώργη Έξαρχο, για το Γ’ Πρόγραμμα της ΕΡΤ, που είχε τότε διευθυντή τον Κυριάκο Σφέτσα.

Τη συνέντευξη αυτή, παραθέτει αυτούσια ο Γιώργος Έξαρχος στο βιβλίο του «ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΒΛΑΧΟΙ(ΑΡΜΑΝΟΙ)», ΤΟΜΟΣ Α’ ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ 2001. Θα παραθέσουμε τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της, χρησιμοποιώντας, ως επί το πλείστον γ’ ενικό πρόσωπο.

 

Ο Τάκης Μουσαφίρης, ήταν γέννημα-θρέμμα της Ηπείρου, συγκεκριμένα του νομού Ιωαννίνων. Οι γονείς του είχαν γεννηθεί σε δύο χωριά που έδωσαν, ανάμεσα στους άλλους, δύο πρωθυπουργούς στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, ο πατέρας του είχε γεννηθεί στους Καλαρρύτες, απ’ όπου καταγόταν ο σπουδαίος ιστορικός και πολιτικός Σπυρίδων Λάμπρος και η μητέρα του, από το Συρράκο, γενέτειρα του Ιωάννη Κωλέττη.

 

 

 

 

Για την ιστορία, οι Καλαρρύτες είναι τόπος καταγωγής του ιδρυτή του οίκου Bvlgari, Σωτήρη Βούλγαρη, ενώ το Συρράκο, είναι γενέτειρα του σπουδαίου ποιητή Κώστα Κρυστάλλη, που έφυγε νεότατος (1868-1894).

Και τα δύο, είναι βλαχόφωνα χωριά. Ο Τάκης Μουσαφίρης, Βλάχος στην καταγωγή, επηρεάστηκε όπως είπε κι ο ίδιος στον Γιώργο Έξαρχο, στα τραγούδια του από τη βλάχικη παράδοση.

Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και βιολί και η μητέρα του μαντολίνο. Ο Τάκης Μουσαφίρης, είχε ακόμα μια αδερφή.

Όσο για τα παιδικά του χρόνια; Ας δούμε τι είπε ο ίδιος «Κοιτάχτε να δείτε, έζησα στα Γιάννινα, σε μια αποκλεισμένη επαρχία. Εκεί μεγάλωσα, εκεί τέλειωσα το σχολείο και ύστερα ήρθα στην Αθήνα. Αυτό είχε σαν αντίκτυπο και αποτέλεσμα τα τραγούδια της μοναξιάς, της απομόνωσης κτλ., τα οποία βγήκαν από αυτόν τον χώρο».

Όσο για τις επιρροές του; Τα καλοκαίρια πήγαινε στους Καλαρρύτες, όπου άκουγε βλάχικα τραγούδια. Κι από το γειτονικό με την Ήπειρο Ιόνιο και τις καντάδες, είχε επηρεαστεί ο Τάκης Μουσαφίρης. Και ακόμα, έλεγε ο ίδιος:

«Έχω μεγαλώσει σε συνοικισμό. Γύρω μου ήσαν πρόσφυγες. Τα τραγούδια τους άκουγα. Όταν ήμουνα μικρό παιδί, μόνο τέτοια τραγούδια παιζόντουσαν (τραγούδια των προσφύγων) και όλα αυτά τα πράγματα ακουγόντουσαν στα καφενεδάκια και στη γειτονιά μου. Όλα αυτά με έχουν επηρεάσει».

Στο σπίτι του, οι γονείς του έπαιζαν μουσική. Την πρώτη του μελωδία, τη «σκάρωσε» στα εφτά του χρόνια, πηγαίνοντας με το άλογο (!), από τα Γιάννενα στους Καλαρρύτες.

Σπούδασε κλασική μουσική και από μικρό παιδί έπαιζε σε φιλαρμονική και μαντολινάτα. Όταν ήρθε στην Αθήνα «κατέβηκε», όπως είπε ο ίδιος για να γράψει «κλασική μουσική, ασχέτως που τα πράγματα με ανάγκασαν να μπω στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Τελικά είδα πως εκεί έπρεπε να είμαι και αγάπησα τόσο πολύ το λαϊκό τραγούδι, ώστε πιστεύω πως, όπου και να με ακουμπήσεις, είμαι κομμάτι από αυτό, είμαι όλος ένα λαϊκό τραγούδι και δεν το αλλάζω με τίποτα». Και στη συνέχεια:

«Έχω γράψει τόσα πολλά τραγούδια, που σχεδόν όλα είναι επηρεασμένα από τους χώρους που έχω ζήσει: Έχω γράψει για το βουνό, έχω γράψει για την Αθήνα, ότι θα’ θελα να φύγω από δω, να πάω στο χωριό μου, δηλαδή το όνειρο πολλών επαρχιωτών, αλλά νομίζει ότι η Αθήνα μας έχει καταπιεί». Όσο για το μυστικό της επιτυχίας του; Όπως είπε ο ίδιος, δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο μυστικό.

«Απλώς σέβομαι το αντικείμενο με το οποίο  ασχολιέμαι και, κάθε φορά που γράφω, νομίζω ότι τότε αρχίζω. Το κάνω με πάρα πολλή αγάπη, έχοντας φυσικά γνώση του πράγματος… Πιστεύω πως σ’ έμενα έπαιξε και παίζει μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι γράφω και τους στίχους και τη μουσική…».

Αυτά είναι τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της συνέντευξης του Τάκη Μουσαφίρη στον Γιώργη Έξαρχο στις 31/5/1987.

Όπως γράφει ο Γ. Έξαρχος, η συγκεκριμένη συνέντευξη, όσο και άλλες, δεν υπάρχουν πλέον στο αρχείο της ΕΡΤ, καθώς σβήστηκαν…

 

 

 

Τα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη


Τα πρώτα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη, κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών το 1971. Τους στίχους τους έγραψε ο Σπύρος Χρηστίδης. Ήταν τα «Η Λυγαριά» και «Στον Κήπο σου Τριγύρισα». Τα ερμήνευσε ο Γιώργος Λιούτας. Τα πρώτα τραγούδια του σε δίσκο 33 στροφών, ηχογραφήθηκαν το 1973 και υπάρχουν  στον δίσκο «Ταρζάν», του Γιάννη Ντουνιά. Ακολούθησαν περισσότερα από 100 (!) άλμπουμ και εκατοντάδες τραγούδια. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, συνεργάστηκε με τη Δούκισσα, την Μπέμπα, Μπλανς, τον Κώστα Καρουσάκη, τον Δημήτρη Μητροπάνο (πρώτη φορά στο LP «Κυρά Ζωή», το 1974) κ.ά. Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος που έγραψε, ήταν για την τραγουδίστρια Θάλεια και είχε σαν τίτλο το όνομά της (1975). Η Θάλεια, έχει ερμηνεύσει ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίδυμου Γιώργος Μανισαλής – Κώστας Ψυχογιός, το «Πριν Γνωρίσω Εσένα». Ο πρώτος χρυσός δίσκος για τον Τάκη Μουσαφίρη, ήρθε το 1975 με το LP. «Ατάκα και επί Τόπου», με τραγούδια που ερμήνευσε η Δούκισσα.

Ακολούθησαν πολλοί ακόμα χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι με κορυφαίο το «Ποιος Άλλος» (1990), τα τελευταίο L.P. του αξέχαστου Στράτου Διονυσίου, που ξεπέρασε κατά πολύ σε πωλήσεις τις 130.000… Έγραψε πολλές επιτυχίες του αξέχαστου Δημήτρη Μητροπάνου, ανάμεσά τους και το θρυλικό «Τι το θες το Κουταλάκι». Ο Μητροπάνος δεν ήθελε να το ερμηνεύσει, ο Μουσαφίρης του είπε «έλα, πες το για πλάκα δεν θα το βάλουμε στον δίσκο». Ο Μητροπάνος έφυγε για περιοδεία στο εξωτερικό, το «Κουταλάκι» συμπεριλήφθηκε στο LP «Ερωτικά Λαϊκά» (1977), που έγινε χρυσό. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ο Μητροπάνος ρώτησε τον Μουσαφίρη πώς μπήκε το τραγούδι στο LP. Ο Μουσαφίρης, που μάλλον ήθελε να συμπεριληφθεί το «Κουταλάκι» στον δίσκο, είπε κάποιες δικαιολογίες για την εταιρεία κλπ. Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία και τραγουδιέται ως σήμερα απ’ όλους εμάς που «τα μιλάμε λαϊκά» (Κ. Ψυχογιός ,δια στόματος Κ. Καφάση).

Άλλοι τραγουδιστές με τους οποίους συνεργάστηκε ο Τάκης Μουσοφίρης, ήταν: Χαρούλα Λαμπράκη, Γιάννης Πάριος, Μαίρη Μαράντη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Αντώνης Καλογιάννης, Στράτος Διονυσίου, Άγγελος Διονυσίου, Γιώργος Γερολυμάτος, Γιώργος Μαργαρίτης, Θανάσης Κομνηνός, Αρετή Κυπραίου, Λίτσα Διαμάντη, Αντύπας, Γιώργος Σαρρής, Βίκυ Μοσχολιού, Σταμάτης Κόκοτας, Μαρινέλλα, Κατερίνα Στανίση, Λεωνίδας Βελής, Ρένα Κουμιώτη, Γιώργος Ζαχαριάδης, Δημήτρης Κοντολάζος, Σούλα Μαρτίνη κ.ά.

Για να αναφερθούμε στα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη, θα χρειαζόμασταν 5-6 άρθρα… Παραθέτουμε εδώ μερικά, που ίσως πολλοί τα έχουν τραγουδήσει και τα έχουν χορέψει, αγνοώντας τον δημιουργό τους…

«Άγνωστε Φίλε» («Εραστή της Αγάπης μου»), «Αλλά Ωραίος Τρελός», «Αν δεν Ερχόσουν Εσύ», «Ασυζητητί», «Βαρέθηκα Βαρέθηκα», («Τα Σούξου Μούξου Τούσου»), «Δε θα πλήξεις», «Δεν το Παίζω Τρελός», «Έτσι ε;» «Η Βέρα», «Θα τα Βροντήξω», «Μια ζωή Πληρώνω», «Και Τότε Μόνος», «Ο Κύριος Ζημιάς», «Ο Φαντάρος», «Όλα τα Φταίει ο Ψηλός», «Ολόγυμνος Έρωτας», ένα από τα κορυφαία του, θεωρούμε, τραγούδια που ερμήνευσε ο Στράτος Διονυσίου,«Τα Άστρα και τα Ζώδια» (σε στίχους Λευτέρη Χαψιάδη), «Το Μωρό», «Το Παιδί με τα Γυαλιά», σε στίχους Βασίλη Παπαδόπουλου. Πρόκειται για πραγματικό περιστατικό, όπως έχει πει ο ίδιος ο Μουσαφίρης. Ένας νεαρός που βγήκε με τους φίλους του να διασκεδάσει πριν καταταγεί στον Στρατό, πέθανε ξαφνικά την ώρα που χόρευε (γι’ αυτό και οι στίχοι «… σταυραετέ της προσμονής κι αγέρα της Καισαριανής δεν θα τον δεις φαντάρο»). Το τραγούδι που ερμήνευσε ο Σ. Διονυσίου, γράφτηκε το 1986. Έχει γράψει επίσης τραγούδια ως Αντώνης Ζάννας (L.P.: «Τα Τσαχπίνικα», 1975, «Τα Κουτουκάκια», 1976, «Θεμιτά κι Αθέμιτα 1977), και Νίκος Μιχαήλ (L.P.: «Τι να σου Κάνω Μαίρη (1977) τα τραγούδια του οποίου ερμήνευσε ο Τέρης Χρυσός και «Πάντα Κοντά σας» (1978) . Αυτό έγινε, γιατί τα συγκεκριμένα L.P. κυκλοφόρησαν από τις εταιρείες ΜΙΝΟΣ και PANIVAR αντίστοιχα, ενώ ο ίδιος είχε συμβόλαιο με τη PHILIPS-POLYDOR.

Τέλος, ο αξέχαστος Τάκης Μουσαφίρης, έγραψε τους στίχους στο τραγούδι «Τζένγκις Χαν», που ερμήνευσε ο Λάκης Τζορντανέλλι. Η μουσική, είναι από το τραγούδι «Dschinghis Khan», του ομώνυμου γερμανικού συγκροτήματος, που έκανε θραύση στη Eurovision το 1979, αλλά δεν πήρε κάποιο βραβείο…

Καλό ταξίδι και σε σένα Τάκη Μουσαφίρη… Όλοι οι μεγάλοι φεύγετε και δυστυχώς δεν υπάρχουν πια αντικαταστάτες σας…

Πηγές: ΓΙΩΡΓΗΣ ΕΞΑΡΧΟΣ, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΒΛΑΧΟΙ (ΑΡΜΑΝΟΙ)». ΤΟΜΟΣ Α’, Εκδόσεις Καστανιώτη 2001

 Πέτρος Δραγουμάνος, «ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ 1950-2007».

Διαβάστε περισσότερα

Αν αγαπάς το παρελθόν σου, άφησε το να φύγει

 Το παρελθόν είναι σίγουρα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Αποτελείται από όλες αυτές τις εμπειρίες και επιλογές που αν ήταν άλλες δεν θα βρισκόμασταν σήμερα εδώ. Προσοχή όμως, όσο δεν μπορούμε να του γυρίσουμε την πλάτη άλλο τόσο δεν μπορούμε να ζούμε για πάντα μέσα σ’ αυτό. Αν δεν ήρθε ακόμα, θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα θελήσεις να πάψει να σε στοιχειώνει. Βρες την ισορροπία σου ανάμεσα σε παρελθόν-παρόν και μάθε να ζεις μ’ αυτό.

Αγάπησε το παρελθόν σου
Βήμα πρώτο και ζωτικής σημασίας. Αν δεν το κάνεις δεν θα μπορέσεις ποτέ να το αφήσεις να φύγει. Αναγνώρισε ό,τι καλό σου έχει προσφέρει, αλλά και όλα τα παθήματα που έγιναν μαθήματα και σε έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Το ξέρεις κατά βάθος πως όσο και να προσπαθείς να αλλάξεις το παρελθόν σου, δεν πρόκειται να συμβεί. Ασχολήσου με το πώς θα γίνεις καλύτερος από εδώ και πέρα και τα παλιά μαύρα σημεία θα ξεθωριάσουν με τον καιρό και θα σβήσουν.

Νοστάλγησε με μέτρο
Νοστάλγησε όλες τις καλές στιγμές αλλά μην κολλήσεις εκεί, βγες έξω και κυνήγα την ζωή για να αποκτήσεις κι άλλες. Γιατί όσο εσύ θα μένεις στάσιμος, ο χρόνος δεν θα πάψει να κυλάει.

Μάθε να συγχωρείς
Τα μίση και οι κακίες θα σε τραβάνε απ’ τα μαλλιά κάθε φορά που θα προσπαθείς να κάνεις ένα βήμα μπροστά. Το μέλλον δεν έχει θέσεις για ανθρώπους αδύναμους. Φαντάζομαι γνωρίζεις πως οι πιο αδύναμοι απ’ όλους είναι αυτοί που δεν έμαθαν ποτέ να συγχωρούν. Κι όσους σε πλήγωσαν ανεπανόρθωτα και δεν εκτίμησαν την συγχώρεση σου, κλείδωσε τους σε ένα συρτάρι στο παρελθόν και μην το ανοίξεις ποτέ ξανά.

Διώξε τα φαντάσματα
Είναι πολύ σημαντικό να μάθεις να ελέγχεις την απώλεια, είτε είναι ένας χωρισμός, ένας φίλος που χάθηκε ή ακόμα και ο θάνατος. Κράτα τα αγαπημένα σου πρόσωπα βαθιά στην καρδιά σου, πάντα θα έχουν μία θέση εκεί. Αλλά το να επιλέγεις συνειδητά να ζεις με φαντάσματα δεν είναι η λύση. Οι άνθρωποι έρχονται και πάνε, πάψε να θρηνείς γιατί στο τέλος θα μείνεις μόνος με τα φαντάσματα σου.

Ό,τι δε μπορείς να αποφύγεις, πολέμησέ το
Έρχονται στιγμές συννεφιασμένες και η αυθόρμητη αντίδραση είναι η φυγή. Εκεί είναι στημένη μια παγίδα, μην πέσεις στα γόνατα και ξεκινήσεις να προσεύχεσαι σε κάποιον θεό να σε γυρίσει πίσω στο παρελθόν. Μην απαρνηθείς το παρόν, στάσου γερά στα πόδια σου και πολέμησε για ένα καλύτερο μέλλον.

Δες την αλήθεια
Πράττουμε ως παρελθόν, απολαμβάνουμε ως παρόν και ονειρευόμαστε ως μέλλον.

Βασιλειάδη Τσαμπίκα  Πηγή

Διαβάστε περισσότερα

Φρίντριχ Νίτσε - Η αγάπη επιθυμεί, ο φόβος αποφεύγει.

 

Απατηλό και όμως βάσιμο

Όταν βαδίζει κανείς στο χείλος μιας αβύσσου η διασχίζει ένα βαθύ ποτάμι πάνω σε μια σανίδα, χρειάζεσαι μια κουπαστή,, όχι για να κρατηθεί απ' αυτήν (γιατί τότε θα κατέρρεε μαζί του), αλλά για να δημιουργήσει για το μάτι την παράσταση της ασφάλειας.

Παρόμοια, όταν είμαστε νέοι χρειαζόμαστε ανθρώπους, που μας προφέρουν ασύνειδα την υπηρεσία αυτής της κουπαστής. Είναι αλήθεια ότι δεν θα μας βοηθούσαν, αν βρισκόμασταν πραγματικά σε μεγάλο κίνδυνο και θέλαμε να στηριχτούμε πάνω τους. Αλλά μας δίνουν την καθησυχαστική αίσθηση ότι υπάρχει ασφάλεια κοντά( για παράδειγμα, πατέρες, δάσκαλοι, φίλοι, που όλοι γενικά τους ξέρουμε).

Μαθαίνοντας να αγαπάμε

Πρέπει να μαθαίνουμε να αγαπάμε, να μαθαίνουμε να μαστέ ευγενικοί, κι αυτό από την πιο μικρή ηλικία μας, αν η εκπαίδευση και η τύχη δεν μας δώσουν καμιά ευκαιρία για την άσκηση αυτών των αισθημάτων, η ψυχή μας θα γίνει στεγνή και ανίκανη να καταλάβει εκείνες τις τρυφερές επινοήσεις των ανθρώπων που αγαπούν. Παρόμοια, πρέπει να διδάσκεται και να θρέφεται το μίσος, αν θέλει κανείς να γίνει καλός σ' αυτό: αλλιώς το σπέρμα του μίσους θα απονεκρωθεί κι αυτό.

Τα ερείπια ως διακόσμηση

Άνθρωποι που περνούν από πολλές πνευματικές αλλαγές, διατηρούν ορισμένες απόψεις και συνήθειες από παλιότερα στάδια, τις οποίες εισάγουν ύστερα στο νέο τους σκέπτεσθαι και δραν, σαν ένα κομμάτι ανεξήγητης αρχαιότητας και γκρίζας τοιχοποιίας, συχνά για στολίδι της όλης περιοχής.

Αγάπη και σεβασμός

Η αγάπη επιθυμεί, ο φόβος αποφεύγει. Γι αυτόν τον λόγο, είναι αδύνατο, τουλάχιστον στο ίδιο χρονικό διάστημα, να απολαμβάνει κανείς και την αγάπη και τον σεβασμό του ίδιου προσώπου. Γιατί ο άνθρωπος που σέβεται έναν άλλο, αναγνωρίζει τη δύναμή του, δηλαδή τη φοβάται: η κατάστασή του είναι εκείνη του γεμάτου σεβασμού φόβου. Η αγάπη όμως δεν αναγνωρίζει καμιά δύναμη, τίποτε που διαχωρίζει, ανεβάζει, κατατάσσει πιο πάνω ή πιο κάτω. Επειδή η αγάπη δεν σέβεται οι φιλόδοξοι άνθρωποι αποφεύγουν με πείσμα είτε κρυφά είτε φανερά ,να αγαπηθούν από άλλους.

 

Από το "Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο"

Διαβάστε περισσότερα