Poutanique τεχνη, εσυ τα φταις ολα!

Να είναι τέχνη; Επάγγελμα ή μήπως ματαιοδοξία;

Ο μουσικός του πεζοδρόμου!!

Ξαφνικά την καλοκαιρινή ηρεμία στο μικρό μας Μεσολόγγι σκέπασε μια γλυκιά μελωδία που έρχονταν από το βάθος του πεζοδρόμου. Όσο πλησίαζε.....

Να πως γινεται το Μεσολογγι προορισμος!

αι θα αξιοποιηθεί. Ακούγονται διάφορες ιδέες και έχουν συσταθεί αρκετές ομάδες πολιτών που προτείνουν υλοποιήσιμες και μη ιδέες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος και έμμεσα να επωφεληθούμε όλοι.....

Ποσα κτηρια ρημαζουν στο Μεσολογγι;

Ένα από τα θέματα του δημοτικού συμβούλιου στις 27/ 11 είναι η «Εκμίσθωση χώρου για κάλυψη στεγαστικών αναγκών του Δήμου». Οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι πως μετά από τόσα χρόνια και πώς μετά από τόσο κονδύλια έχουμε φτάσει ....

Μεσολόγγι - αδέσποτα ώρα μηδέν.

Αδέσποτα, ένα ευαίσθητο θέμα για όσους είναι πραγματικά φιλόζωοι* και με τις δυο έννοιες της λέξης. Ας αρχίσουμε να μιλάμε για τις αβοήθητες ψυχές που ξαφνικά βρεθήκαν απροστάτευτες στον δρόμο όχι από το τέλος δηλαδή από τα αποτελέσματα που βλέπουμε...

Facebook, φωτογραφιες με σουφρωμενα χειλη...

Κάλος ή κακός αγαπητοί φίλοι διανύουμε μια εποχή που θέλει τους περισσότερους άμεσα εξαρτημένους από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωση τύπου face book. Έρχεται λοιπόν το Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

19 Δεκ 2019

Ποτάμι μεγάλο φουσκωμένο η οργή του λαού – Η πιο μαζική γενική απεργία των τελευταίων ετών στη Γαλλία (ΦΩΤΟ)


Η χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση ξεπέρασε το αναμενόμενο σε συμμετοχή από αυτό που προέβλεπαν οι συνομοσπονδίες των συνδικάτων. Δυναμική παρουσία έδωσαν και διάφορες οργανώσεις φοιτητών και συλλόγων επαγγελματιών που συμμετείχαν στην κοινή πορεία με τους εργαζόμενους απεργούς.

Ο γαλλικός λαός γέμισε τις πόλεις της επικράτειας δίνοντας το παρών στους δρόμους. Κινητοποιήθηκε μαζικά για να δείξει την αντίθεση του απέναντι στο κατάπτυστο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό που θέλει να περάσει η κυβέρνηση Μακρόν, κάνοντας πράξη τις επιθυμίες του γαλλικού ΣΕΒ (MEDEF).

Οι συνομοσπονδίες που έδωσαν δυναμικό παρών ήταν οι παρακάτω CGT, Solidaire-SUD, FO, CFDT και FSU(ανεξάρτητη ομοσπονδία εκπαιδευτικών). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των συνομοσπονδιών, στους δρόμους των γαλλικών πόλεων, είχαμε περί το 1,8 εκατ. διαδηλωτές, κάτι που σημαίνει ότι ξεπέρασε ακόμα και την κινητοποίηση της 5ης Δεκεμβρίου, η οποία εξαρχής χαρακτηρίστηκε ιστορική και η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών.

Από νωρίς το πρωί είχαμε διάφορες ενέργειες των απεργών, όπως την κατάληψη των διυλιστηρίων, μπλοκάρισμα σε εργοτάξια, κλείσιμο κεντρικών δρόμων, διακοπή ρεύματος σε κρατικά κτίρια, μπλοκάρισμα των μεγάλων χονδρικών αγορών και πολλές άλλες ενέργειες σε χώρους εργασίας. Οι εικόνες έρχονται να αποδείξουν πως οι Γάλλοι οι εργαζόμενοι δεν κάνουν πίσω στα κυβερνητικά σχέδια και είναι έτοιμοι να στείλουν στα σκουπίδια τα σχέδια της γαλλικής κυβέρνησης που θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών.

Παρίσι
















Μασσαλία




Μπορντό




Ο ΟΠΕΚΕΠΕ πλήρωσε Άμεσες και Εξισωτική - Διαθέσιμα τα χρήματα στα ΑΤΜ

Ολοκληρώθηκε η πίστωση των Άμεσων Ενισχύσεων και της Εξισωτικής Αποζημίωσης 2019 στους λογαριασμούς των δικαιούχων παραγωγών στην τράπεζα Πειραιώς. Τα χρήματα όλων των δικαιούχων είναι πλέον διαθέσιμα στα ΑΤΜ. 

Αποτέλεσμα εικόνας για οπεκεπε
Σημειώνεται ότι αύριο το πρωί θα ξεκινήσει, ως είθισται, η διαδικασία πίστωσης και στα υπόλοιπα τραπεζικά ιδρύματα.

Πληρωμές ύψους 1.116.049.427,45 ευρώ πραγματοποίησε ο ΟΠΕΚΕΠΕ, το υπόλοιπο της Βασικής Ενίσχυσης, το Πρασίνισμα, την Ενίσχυση των Γεωργών Νεαρής Ηλικίας και την Εξισωτική Αποζημίωση του έτους 2019. Επιπλέον, πιστώθηκε και η πρώτη δόση ύψους 20 εκατ. ευρώ από το ΠΑΑ προς το Ταμείο Αγροτικών Εγγυήσεων, και ενεργοποιείται έτσι το πρώτο στην Ελλάδα χρηματοδοτικό εργαλείο στον αγροτικό τομέα.
Πιο αναλυτικά, και με βάση την αναλυτική κατάσταση που δημοσίευσε ο Οργανισμός, πραγματοποιήθηκαν πληρωμές για:
  • Βασική Ενίσχυση, ύψους 322.749.203,02 ευρώ σε 594.827 δικαιούχους
  • Πράσινη Ενίσχυση, ύψους 505.840.895,34 ευρώ σε 595.971 δικαιούχους
  • Ενίσχυση Νέων Γεωργών, ύψους 32.750.832,04 ευρώ σε 77.469 δικαιούχους
  • Εξισωτική Ορεινών, ύψους 157.105.344,14 ευρώ σε 226.007 δικαιούχους
  • Εξισωτική Εκτός Ορεινών, ύψους 67.295.559,84 ευρώ σε 176.084 δικαιούχους
  • Εξισωτική Ειδικών Μειονεκτημάτων, ύψους 9.488.210,14 ευρώ σε 25.827 δικαιούχους.
Στο πακέτο πληρωμών περιλαμβάνεται και η συνέχιση της προκαταβολής των δικαιούχων του υπομέτρου 6.3. Συνολικά 70 δικαιούχοι λαμβάνουν προκαταβολή ύψους 686.000 ευρώ.
Σχετικές ανακοινώσεις εξέδωσε ο ΟΠΕΚΕΠΕ, 

Για Άμεσες Ενισχύσεις  
Για Εξισωτική Αποζημίωση
Δείτε εδώ την αναλυτική κατάσταση πληρωμών του ΟΠΕΚΕΠΕ
Δείτε ΕΔΩ το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε το ΥΠΑΑΤ σχετικά με τις πληρωμές

17 Δεκ 2019

Δούρειος Ίππος

    Με αφορμή το τουρκολυβικό «μνημόνιο» και την αναβαθμισμένη επιθετικότητα της Αγκυρας απέναντι στη χώρα μας, στην συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής – στο οποίο δεν συμμετέχει το ΚΚΕ – έγινε λόγος για «αρραγές εθνικό μέτωπο», «εθνική σύμπνοια» και «ενότητα». Πράγματα αυτονόητα, φυσικά. Ωστόσο για να είναι «αρραγές» ένα μέτωπο πρέπει να μην υποσκάπτεται από Δούρειους Ίππους. Υπάρχει τέτοιος Δούρειος Ίππος στο εσωτερικό της πατρίδας μας; Υπάρχει. Λέγεται ΝΑΤΟ. Και το εργαλείο του είναι οι (αναβαθμισμένες) αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις που εδρεύουν στην πατρίδα μας.
    Θυμίζουμε ότι:
– Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ οι Έλληνες υπέστησαν τα Σεπτεμβριανά του ’55 στην Κωνσταντινούπολη.
– Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γεώργιος Παπανδρέου άκουγε το ’65 τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζόνσον να του λέει στον Λευκό Οίκο «έχω γραμμένο το Σύνταγμά σας στα…».
– Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ η Ελλάδα εισερχόταν στον επταετή «γύψο» το ’67.
– Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ ο «Αττίλας» έμπαινε -και παραμένει- στην Κύπρο το ’74.
– Η Ελλάδα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ είναι που είδε τα Ίμια του 1996 να καταλήγουν το’97 στην αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή συμφωνία της Μαδρίτης για τα «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
«Σύμμαχος» στο ΝΑΤΟ είναι η Τουρκία. Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που πρώτο δεν αναγνωρίζει το εύρος του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο. Οπως δηλαδή και η Τουρκία. Και με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ η Τουρκία, πριν ακόμα από το «μνημόνιο» με τη Λιβύη, αμφισβητεί ευθέως την ΑΟΖ της Κύπρου.
    Είναι οφθαλμοφανές: Τίποτα το εθνικό, που μάλιστα έχει άμεση σχέση με την άμυνα και ασφάλεια του τόπου, δεν μπορεί να υπηρετηθεί από το ΝΑΤΟικό και το ευρωατλαντικό. Κι αλίμονο στην πόλη που αποδίδει τιμές στον Δούρειο Ιππο, αντί να τον αποβάλλει έξω από τα τείχη. 
Πηγή:Εφημερίδα Real News 15/12/2019

Μετά το… «μακελειό» οι «άριστοι» τα μάζεψαν (για φέτος)

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας είπε ότι το πλαίσιο για τις επιχορηγήσεις των εφημερίδων που ίσχυε οδήγησε «σε μη επιθυμητά αποτελέσματα» (μάλλον θα εννοούσε και τα 200.000 ευρώ στη ρυπαρή φασιστοφυλλάδα «Μακελειό»)...
Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν σε σχέση με τις επιχορηγήσεις των εφημερίδων για το 2019, η κυβέρνηση – κι αφού πρώτα «πιάστηκε στα πράσα» – τα μαζεύει. Σύμφωνα με σημερινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα, δεν θα εφαρμοστεί το ισχύον πλαίσιο ενίσχυσης επιχειρήσεων έκδοσης εφημερίδων. 
Υπενθυμίζουμε ότι οι «άριστοι» της κυβέρνησης, λες και δεν είχαν δει ποτέ πρωτοσέλιδο από το «Μακελειό» έδιναν 200.000 ευρώ επιδότηση στη ρυπαρή φασιστοφυλλάδα και παράλληλα, «μοίραζαν» τα ίδια ποσά (200.000 ευρώ κυρίως) είτε η εφημερίδα είχε 1 ή 2 εργαζόμενους ή δεκάδες.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μετά την σημερινή (Δευτέρα 16/12/2019) συνάντηση με εκπροσώπους κομμάτων, ισχυρίστηκε ότι «το πλαίσιο που θεσπίστηκε με το άρθρο 51 του ν. 4609/2019 και οι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που το εξειδίκευσαν, οδήγησαν σε μη επιθυμητά αποτελέσματα. Για αυτό – όπως είπε-  το ισχύον πλαίσιο δεν θα εφαρμοστεί για το 2019 και θα αντικατασταθεί από νέο και θα οικοδομηθεί σε διαφορετική βάση». Παράλληλα ανακοίνωσε ότι “η κυβέρνηση προχωρά άμεσα σε διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα και τους εμπλεκόμενους φορείς (ενώσεις ιδιοκτητών και δημοσιογράφων), ώστε να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο ενίσχυσης των εφημερίδων που θα αντλεί εμπειρίες από τις βέλτιστες πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών κρατών και θα προωθεί την κουλτούρα της ανάγνωσης, τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία». Επίσης δήλωσε ότι το ποσό που είχε εξασφαλιστεί για φέτος θα διατεθεί σε κοινωνικούς σκοπούς και ότι αντίστοιχο ποσό θα δεσμευθεί για το 2020 προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το νέο πρόγραμμα.
Τέλος ανακοίνωσε «δεδομένου ότι στόχος της κυβέρνησης είναι το νέο θεσμικό πλαίσιο να τεθεί σε ισχύ εντός των πρώτων μηνών του 2020 θα κληθούν, την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019, για να εκφράσουν τις απόψεις και προτάσεις τους η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Θα ακολουθήσουν συναντήσεις και με άλλους φορείς ώστε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα που συνάδει με το ρόλο και την αποστολή του Τύπου».

16 Δεκ 2019

Κώστας Βάρναλης: «Όχι με λόγια μ’ έργα τ’ άδικο πολέμα! Κι όχι μονάχος! Μα τα πλήθη συνταιριάσου!»

«Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο: ζητούσα την αλήθεια σ’ ό,τι μάθαινα και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη» – Χρονολόγιο της ζωής του επαναστάτη ποιητή Κώστα Βάρναλη.

Κώστας Βάρναλης: «Όχι με λόγια μ’ έργα τ’ άδικο πολέμα! Κι όχι μονάχος! Μα τα πλήθη συνταιριάσου!»
«Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο: ζητούσα την αλήθεια σ’ ό,τι μάθαινα και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη».
Έτσι έγραψε σ’ ένα από τα τελευταία ποιήματά του («Ακροτελεύτιον») και έτσι έπραξε ο επαναστάτης ποιητής Κώστας Βάρναλης, που σαν σήμερα, στις 16 του Δεκέμβρη 1974, έφυγε από τη ζωή.

Ο Κώστας Βάρναλης ταίριαξε τα γραπτά του, το λόγο του με τη μεγάλη αλήθεια της εποχής μας: η εργατική τάξη, η τάξη που παράγει τον πλούτο, έχει ιστορική αποστολή να συντρίψει τα δεσμά της της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και να οικοδομήσει το δικό της «βασίλειο της ελευθερίας» τη σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία.
Παραθέτουμε το «χρονολόγιο» της ζωής του μεγάλου μας ποιητή, όπως δημοσιεύτηκε τον Απρίλη του 2011 στο όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, τον «Οδηγητή», ο οποίος από το ομώνυμο ποίημα του Βάρναλη πήρε το όνομα του.
1883 Ο Κώστας Βάρναλης, πέμπτο παιδί της οικογένειας του τσαγκάρη Γιαννακού και της Αλίσαβα (Ελισάβετ), γεννιέται στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας.
1898 Τελειώνει την έβδομη τάξη της «Αστικής Σχολής Πύργου». Παρά την τότε θέλησή του να μάθει τέχνη και να γίνει… ράφτης, μετά από πίεση του μεγάλου αδελφού του, δίνει εξετάσεις και εισάγεται στα «Ζαρίφεια Διδασκαλεία» της Φιλιππούπολης. Σπουδάζει εκεί για 4 χρόνια και διακρίνεται ως άριστος μαθητής.
1902 Με την ολοκλήρωση των σπουδών του, διορίζεται δάσκαλος σε σχολείο του Πύργου. Πριν προφτάσει όμως να ασκήσει καθήκοντα δασκάλου, έλαβε υποτροφία απ’ την κοινότητα της Βάρνας για σπουδές φιλολογίας ή θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
1903 Έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στη Φιλοσοφική σχολή. Στη διαπάλη για το γλωσσικό ζήτημα, με τα γεγονότα των «ορεστειακών» που προκλήθηκαν απ’ τη μετάφραση της «Ορέστειας» του Αισχύλου στη δημοτική, ο Βάρναλης τίθεται με τους δημοτικιστές. Η στάση του αυτή, θα προκαλέσει το μηδενισμό του στις εξετάσεις απ’ τον αντιδραστικό καθηγητή Γ. Μιστριώτη.
1904 Δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα «Καταρράκτης», «Μόνο», «Αγάπη, Τρισαγάπη μου» στο περιοδικό «Ακρίτας» και δέκα ποιήματα υπό τον γενικό τίτλο «Σε μια μέρα της ζωής μου» στο «Νουμά». Στέλνει στον Παλαμά, τη συλλογή «Πυθμένες», χωρίς να κρατήσει αντίγραφο.
1905 Εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή «Κηρήθρες».
1907 Μαζί με άλλους λογοτέχνες εκδίδουν το βραχύβιο περιοδικό «Ηγησώ», στο οποίο δημοσιεύονται μόνο ποιήματα. Στην «Ηγησώ» δημοσιεύει κυρίως σύντομα ποιήματα.
1908 Αποφοιτά απ’ τη Φιλοσοφική και διορίζεται ελληνοδιδάσκαλος στην Αμαλιάδα. Αυτή την περίοδο, έστειλε στα «Γράμματα» της Αλεξάνδρειας το ποίημα «Θυσία» που είχε γράψει όταν ήταν φοιτητής. Το ποίημα προκάλεσε αντιδράσεις με την «τολμηρότητά» του.
1910 Μεταφράζει «Βάκχες» και ως το 1916 τον «Ηρακλή μαινόμενο» και τους «Ηρακλείδες» του Ευριπίδη, τον «Αίαντα» του Σοφοκλή, τα «Απομνημονεύματα» του Ξενοφώντα και τον «Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου» του Φλομπέρ.
1911 Προάγεται σε σχολάρχη και διορίζεται στο σχολείο της Αργαλαστής Πηλίου. Εμπλέκεται στα «Αθεϊκά» του Βόλου, παραπέμπεται σε δίκη και αθωώνεται με βούλευμα. Μετατίθεται το Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς στα Μέγαρα.
1911-1918 Δημοσιεύει τα ποιήματα «Πως εθρήνησαν τη Σαπφώ τα κορίτσια της όταν αγάπησε τον Αλκαίο» (1911) , «Διονυσιακός Ύμνος» (1913), «Ορέστης» (1914), «Στο πέρασμα σου» (1914) στο περιοδικό «Γράμματα». Στο περιοδικό «Νέα Ζωή» δημοσιεύει τα ποιήματα «Το τραγούδι των νέων», «Ο καημός των ποδιών» και «Ο χορός του Πανός και της Οπώρας» (1915). Στο περιοδικό «Λόγος» δημοσιεύονται τα ποιήματά του, «Πιερροτίνα», «Σερενάτα», «Φαντασία», «Κένταυροι» (1917) και στο «Βωμό» το «Στη νέα καλλιτέχνισσα» (1918).
1912-13 Επιστρατεύεται. Τοποθετείται στο Γ΄ Λόχο του Α΄ Τάγματος του Α΄ Συντάγματος, για να καταλήξει γραφιάς σε ανακριτικό γραφείο, μουλαράς στο Κέντρο Εφοδιασμού και διαγγελέας στο Α΄ Σύνταγμα. Τελικά τον στέλνουν στη Λήμνο, από όπου απολύεται το Μάρτη του 1914.
1914 Επιστρέφει στα Μέγαρα. Την ίδια χρονιά φοιτά στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, που διηύθυνε ο Δημήτρης Γληνός.
1915 Διορίζεται σχολάρχης στην Κερατέα της Αττικής. Επιστρατεύεται ξανά στη Λήμνο μέχρι τον Ιούλη του 1916.
1917 Η χρονιά που η ανθρωπότητα συγκλονίζεται απ’ τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, βρίσκει το Βάρναλη καθηγητή στο Α’ Γυμνάσιο του Πειραιά. Δίνει διάλεξη για το Γ. Βιζυηνό στον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσός».
1918 Γράφει το ποίημα «Στυλίτης», χωρίς να το δημοσιεύσει. Πρόκειται, για το «προανάκρουσμα» της επαναστατικής ποίησης του Βάρναλη, την πρώτη ένδειξη της μεταστροφής του ποιητή.
1919 Με κρατική υποτροφία, συνεχίζει τις σπουδές του στη Γαλλία. Απ’ το Παρίσι, στέλνει στο περιοδικό «Μαύρος Γάτος» το ποίημα «Προσκυνητής» με το οποίο επιστρέφει στον ιδεαλισμό. Το ποίημα που αφιερώνει στο Ν. Πολίτη θα ήταν το «πρώτο άσμα» και θα ακολουθούσε η συνέχειά του. Η επαφή του ποιητή, όμως, με τις επαναστατικές ιδέες, το μαρξισμό – λενινισμό, κάτω απ’ την παγκόσμια ακτινοβολία της Οχτωβριανής Επανάστασης, τον αλλάζει ολότελα. Η συνέχεια του «Προσκυνητή» ματαιώνεται.
1920 Η υποτροφία του ανακαλείται. Επιστρέφει στην Ελλάδα και διορίζεται στο Γ’ Γυμνάσιο του Πειραιά.
1921 Στον «Εκπαιδευτικό Όμιλο» του Γληνού δίνει τρεις διαλέξεις με θέμα «Δημοτικισμός και Σοσιαλισμός». Γράφει στην Αίγινα το αριστουργηματικό «Φως που καίει», το πρώτο έργο του βασισμένο στον ιστορικό υλισμό. Στο έργο αυτό, που ο ίδιος ο Βάρναλης χαρακτήρισε ως την «πρώτη επαναστατική κραυγή ενάντια στο τεράστιο έγκλημα του παγκόσμιου μακελειού» στην Ελλάδα, περιλαμβάνεται ο «Οδηγητής».
1922 Με το ψευδώνυμο «Δήμος Τανάλιας» που επέλεξε αντί του… «Σφύρος Δρεπάνης», δημοσιεύει στην Αλεξάνδρεια το «Φως που καίει». Στο περιοδικό της ΟΚΝΕ «Νεολαία» δημοσιεύει το ποίημα «Μοιραίοι» και στο περιοδικό «Μούσα» τη «Λευτεριά» που απαντά στις αντικομμουνιστικές νύξεις του Κ. Παλαμά στο ποίημά του «Το τραγούδι των προσφύγων».
1923 Εκδίδει ξανά ως Δήμος Τανάλιας στην Αλεξάνδρεια το «Λαό των μουνούχων.. Ξαναπαίρνει υποτροφία για το Παρίσι.
1924 Επιστρέφει στην Ελλάδα και διδάσκει νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία που διευθύνει ο Γληνός.
1925 Δημοσιεύει τη μελέτη «Το πρόβλημα της τέχνης για την επιστημονική αισθητική», στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», καθώς και άλλα θεωρητικά άρθρα. Εκδίδει τη μελέτη «Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική» με την οποία απαντά στις θέσεις του Αποστολάκη, στο βιβλίο του «Η ποίηση στη ζωή μας». Αρχίζει ο κύκλος διώξεων του ποιητή. Ενώ εργάζεται στην Παιδαγωγική Ακαδημία, τιμωρείται με εξάμηνη παύση για τους στίχους του στα έργα του «Το φως που καίει» και «Ο λαός των μουνούχων».
1926 Η συμμετοχή του στα «μαρασλειακά» φέρνει νέες διώξεις. Τιμωρείται με δυσμενή μετάθεση στα Χανιά και επειδή αντιδρά, απολύεται οριστικά από δάσκαλος. «Από τότε άλλαξε εντελώς η πνευματική μου πορεία και η κοινωνική μου τοποθέτηση. Τα βιβλία εκείνα (σ.σ.εννοεί τα έργα του “Το φως που καίει” και “Ο λαός των μουνούχων”) μου κόστισαν την απόλυσή μου από τη θέση μου του καθηγητή. Και να ήταν μόνον η απόλυση: εξορία, φυλακές, ξύλο», θα γράψει ο ίδιος ο ποιητής. Η απόλυσή του απ’ την εκπαίδευση, τον οδηγεί σε μια νέα επαγγελματική «ενασχόληση» προκειμένου να βγάζει τα προς το ζην, τη δημοσιογραφία. Η νέα του «σταδιοδρομία» ξεκινά το 1926 απ’ το Παρίσι απ’ όπου στέλνει ανταποκρίσεις στην εφημερίδα «Πρόοδος».
1927 Επιστρέφει στην Αθήνα και εκδίδει την ποιητική σύνθεση «Σκλάβοι Πολιορκημένοι», έργο που είχε σκοπό το «κήρυγμα της κοινωνικής επανάστασης». Την ίδια χρονιά δημοσιεύει τα ποιήματα «Ο καλός πολίτης», «Ο ιδεαλιστής» και «Εξαγνισμός», ενώ γράφει θεωρητικά κείμενα στο περιοδικό «Αναγέννηση» του Δ. Γληνού.
1928 Δημοσιεύει στη «Νέα Εστία» τη μελέτη «Η αξία του Σολωμικού έργου» και μεταφράζει το ποίημα «Τραγούδι ενός φαντάρου» του Βιτράκ που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Καινούργια Ζωή».
1929 Παντρεύεται με τη Δώρα Μοάτσου. Ξεκινά να γράφει λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες.
1930-31 Συνεργάζεται με το περιοδικό «Πρωτοπόροι».
1931-32 Συμμετέχει στην Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού Νέοι Πρωτοπόροι.
1932 Εκδίδεται το βιβλίο «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη». Υπογράφει μαζί με άλλους 29 διανοούμενους Αντιπολεμικό Μανιφέστο ενάντια στο σχεδιαζόμενο απ’ τους ιμπεριαλιστές Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που είχε ως πρώτο στόχο τη Σοβιετική Ένωση: «Πόλεμος ενάντια στον πόλεμο! Όλοι ολόψυχα θα υπερασπιστούμε τη σοσιαλιστική πατρίδα και τη ζωή των συνανθρώπων μας και τον καινούργιο, τον αληθινά ανθρώπινο πολιτισμό. Είμαστε αλληλέγγυοι με τους πρωτοπόρους του νέου πολιτισμού, είμαστε αλληλέγγυοι με το σοβιετικό και παγκόσμιο προλεταριάτο», έγραφε μεταξύ άλλων στο Μανιφέστο.
1933 Επανεκδίδεται, ξαναδουλευμένο –με πολλές αλλαγές–, το «Φως που καίει».
1934 Συμμετέχει, ύστερα από πρόσκληση, μαζί με το Δημήτρη Γληνό στο Α’ Συνέδριο των Σοβιετικών Συγγραφέων. Με την επιστροφή του, δημοσιεύει τις εντυπώσεις του απ’ το προλεταριακό κράτος υπό τον τίτλο «Τι είδα στην χώρα των Σοβιέτ» στην εφημερίδα «Ελεύθερος άνθρωπος».
1935 Αρχίζει να δημοσιεύει την αυτοβιογραφία του στην εφημερίδα «Ανεξάρτητος», ενώ συνεργάζεται και με τον «Ριζοσπάστη». Οι διώξεις συνεχίζονται. Αυτή τη φορά εξορίζεται στον Άι- Στράτη και τη Μυτιλήνη για δυο μήνες.
1936 Επιστρέφοντας απ’ την εξορία, γράφει για όσα έζησε στον «Ανεξάρτητο». Διακόπτει όμως την συνεργασία του με την εφημερίδα, όταν αυτή δημοσιεύει σειρά άρθρων ενάντια στο ΚΚΕ. Η εργατική τάξη χαιρετίζει θερμά την ενέργεια του ποιητή. Συνεργάζεται μόνιμα με το «Ριζοσπάστη» μέχρι την 4η Αυγούστου ’36. Η δικτατορία απαγορεύει την κυκλοφορία της εφημερίδας και τα βιβλία του Βάρναλη. Αναγκάζεται να υπογράφει με το ψευδώνυμο «Τ. κ. Ζ.», καθώς, δεν του επιτρέπεται να δημοσιογραφεί.
1937-39 Δημοσιογραφεί στην «Πρωία».1939 Εκδίδεται το βιβλίο «Ζωντανοί Άνθρωποι».
1940 Συλλαμβάνεται απ’ την ασφάλεια. Ο Μανιαδάκης τον απειλεί πως θα εξοριστεί αν συνεχίζει να γράφει κατά του φασισμού.
1942-44 Συμμετέχει στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, στο κάλεσμα αντίστασης που σάλπισε το ΚΚΕ ενάντια στον ξένο κατακτητή και τα ντόπια όργανά του.1944-47 Γράφει στο «Ριζοσπάστη», το «Ρίζο της Δευτέρας» και την «Κομμουνιστική Επιθεώρηση».
1946 Δημοσιεύεται στο «Ριζοσπάστη» το «Το ημερολόγιο της Πηνελόπης» έπειτα από εξάμηνη άδεια μετ’ αποδοχών, που του χορηγείται μετά από απόφαση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη.
1950 Δημοσιεύεται η πρώτη σκηνή του μοναδικού θεατρικού που έγραψε ο Βάρναλης, το «Άτταλος ο Γ’». Το έργο ολοκληρωμένο δημοσιεύεται το 1972.
1953 Στην εφημερίδα «Αλλαγή» δημοσιεύεται σε συνέχειες η μονογραφία «Ηρώδης ο μέγας». Συνεργάζεται σταθερά, μέχρι το ’58, με την εφημερίδα της ΕΔΑ, την «Αυγή».
1955 Υπογράφει την ιδρυτική διακήρυξη της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ). Εκδίδονται τα «Ποιήματα», μια επιλογή του ως τότε ποιητικού έργου του.
1956 Εκλέγεται στο Γενικό Συμβούλιο της ΕΔΑ. Εκδίδονται τα «Ποιητικά» και οι «Διχτάτορες». Γιορτάζονται τα «λογοτεχνικά» 50χρονά του. Ο Γιάννης Ρίτσος του αφιερώνει: «Ποιητή, σ’ είδαμε πάντα στο πλευρό του λαού μας με σκέψη και με πράξη. Ο λόγος σου σπαθί, νυστέρι και φωτιά που φωτάει, και φως που καίει».
1957-58 Εκδίδονται τα έργα «Αισθητικά-Κριτικά» και «Σολωμικά».
1959 Τιμάται με το Βραβείο Λένιν.
1963-65 Εκδίδονται οι «Διχτάτορες» και η τελευταία του ποιητική συλλογή «Ελεύθερος Κόσμος», με ποιήματα γραμμένα στα 1935–1964. Σε αυτήν περιλαμβάνονται τα ποιήματα «Πρωτομαγιά ΄44», «Στους Μπελογιάννηδες», «Στον ήρωα Λαμπράκη».
1970 Δημοσιεύεται στη σοβιετική εφημερίδα «Ισβέστια» και στην αντιδικτατορική εφημερίδα «Ελεύθερη Πατρίδα» που έβγαινε στο Λονδίνο, χαιρετισμός του ποιητή για τα 100 χρόνια απ’ τη γέννηση του Β.Ι. Λένιν.
1974 Στις 16 Δεκέμβρη, φεύγει απ’ τη ζωή αφήνοντας πίσω του πολύτιμη παρακαταθήκη το έργο του και το παράδειγμα της στράτευσής του στον αγώνα της εργατικής τάξης. Η κηδεία του μετατρέπεται απ’ το λαό σε μεγάλη διαδήλωση.
1975 Εκδίδεται η συλλογή «Οργή Λαού» με αδημοσίευτα ποιήματα της περιόδου 1967–1974.
1978 Για πρώτη φορά, παίζεται από επαγγελματίες ηθοποιούς το «Φως που καίει» σε εκδήλωση για τα 60χρονα του ΚΚΕ. Στο θίασο συμμετέχουν και εργάτες, ερασιτέχνες ηθοποιοί.
1980 Εκδίδονται σε βιβλίο τα «Φιλολογικά Απομνημονεύματα», όπου συγκεντρώνονται τα αυτοβιογραφικά άρθρα που έγραψε στον «Ανεξάρτητο».
1985 Εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή «Πυθμένες», μετά τον εντοπισμό της στο αρχείο του Κ. Παλαμά.

Mεταρρυθμίσεις: «ένα μακελειό»

 
   
 
Κανείς δεν θα μπορούσε να ζηλέψει τη μοίρα της Νάταλι Ντωμιέ, προέδρου του Πανεπιστημίου Lumière Lyon-II, όταν, στις 8 του περασμένου Νοεμβρίου, χρειάστηκε να σχολιάσει την αυτοπυρπόληση ενός από τους φοιτητές της.
Με την πράξη του αυτή ο Ανάς Κ., 22 ετών, ήθελε να διαμαρτυρηθεί ενάντια στη φτώχεια και το αδιέξοδο της κατάστασής του. Έπρεπε να εργάζεται και ταυτόχρονα να σπουδάζει· είχε αποτύχει στις εξετάσεις· έτσι, ακυρώθηκε η υποτροφία του. Αποφάσισε λοιπόν, σύμφωνα με τα λόγια του Τυνήσιου Αμπντέλ Ραζάκ Ζοργκί, που επίσης αυτοπυρπολήθηκε τον Δεκέμβριο του 2018, να κάνει «μία επανάσταση μόνος».
Οι νέοι από 18 έως 24 ετών αποτελούν την ομάδα της οποίας το ποσοστό φτώχειας μεγάλωσε περισσότερο. Και, όπως θυμίζει η κυρία Ντωμιέ, «η φτώχεια δεν επιτρέπει να σπουδάσεις σε ήρεμες συνθήκες». Πέντε μήνες πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας στη Λυόν, μια επίσημη γνωμοδότηση προειδοποιούσε ότι η μισθωτή εργασία των φοιτητών, όταν ξεπερνά μια συγκεκριμένη διάρκεια, «κάτι που συμβαίνει συχνά σε όσους δεν διαθέτουν αρκετά μεγάλη υποτροφία ή βοήθεια από το σπίτι, τους εκθέτει σε επαυξημένο κίνδυνο αποτυχίας στις σπουδές τους» (1).
Επίσης, αρκετοί ανάμεσά τους πεινούν, κοιμούνται έξω, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει το πανεπιστήμιό της, η κυρία Ντωμιέ υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να κάνει τα πάντα για αυτούς. Και βάζει μπροστά «μια υπηρεσία ψυχολογικής στήριξης», «έναν δωρεάν αριθμό κλήσης», «ένα κοινωνικό παντοπωλείο» («Le Monde», 16 Νοεμβρίου 2019). Η υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας Φρεντερίκ Βιντάλ με τη σειρά της υπερηφανεύεται ότι έχει αυξήσει το ποσό των υποτροφιών (κατά 1,3% στην πραγματικότητα, δηλαδή στο επίσημο επίπεδο του πληθωρισμού). Ωστόσο θα «τα ξανασκεφτεί όλα αυτά» –αλλά «προφανώς, κάτι τέτοιο θα πάρει χρόνο». Ήδη υπόσχεται ότι φέτος τον χειμώνα θα σταματήσουν να διώχνουν τους άπορους φοιτητές από τις εστίες…
Στο πανεπιστήμιο συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στο νοσοκομείο, τη γεωργία, την πυροσβεστική, το σχολείο, στην κατάσταση που βρίσκονται οι γέφυρες. Στη Γαλλία όπως και αλλού. Τριανταπέντε χρόνια ιδιωτικοποιήσεων, υποχώρησης των δωρεάν παροχών, μείωσης των επιδομάτων, λεπτομερούς ελέγχου σε όλους τους τομείς –ευχαριστούμε, Διαδίκτυο– ώσπου στο τέλος να έχουμε μια κοινωνία υπό πίεση, τραυματισμένη, αποστεωμένη, να καίει τα τελευταία αποθέματά της. Μια κοινωνία της οποίας ολόκληροι τομείς υποχωρούν. Σε τακτικά διαστήματα δείχνει την εξάντλησή της, εκφράζει τον θυμό της (2). Βήμα-βήμα ανθίσταται στη βία που τα κυβερνητικά κόμματα επιμένουν να της ασκούν, παρά τις πολιτικές εναλλαγές. Στο πρόγραμμα των τελευταίων ή των επόμενων «μεταρρυθμίσεων» βρίσκονται: η μείωση των επιδομάτων ενοικίου, η νέα επιμήκυνση της ηλικίας συνταξιοδότησης, η απελευθέρωση της νυχτερινής εργασίας, ο περιορισμός της κρατικής ιατρικής βοήθειας, η σκλήρυνση των όρων χορήγησης του ταμείου ανεργίας –«ένα μακελειό», όπως παραδέχεται ακόμα και ο Λωράν Μπερζέ, ένας συνδικαλιστής ηγέτης καλοδεχούμενος κατά τα άλλα στο προεδρικό μέγαρο.
Ένας νέος που θυσιάζει τη ζωή του με τον τρόπο που γίνεται στα αυταρχικά καθεστώτα, διαδηλωτές που χάνουν ένα μάτι ή ένα χέρι σε μία επίθεση της αστυνομίας, δεξιοί που μοιράζουν φυλλάδια τα οποία ανακοινώνουν εμφύλιο πόλεμο… Πολλά απεργιακά κινήματα θα λάβουν χώρα τις ερχόμενες εβδομάδες. Εάν αποτύχουν, πού θα βρισκόμαστε του χρόνου;

(1) Marie-Hélène Boidin Dubrule και Stéphane Junique, «Éradiquer la grande pauvreté à l’horizon 2030», Conseil économique, social et environnemental, Παρίσι, 26 Ιουνίου 2019.
(2) Βλ. Bernard Cassen, «Quand la société dit “non”» (και τον συνοδευτικό φάκελο), «Le Monde diplomatique», Ιανουάριος 1996.

«Μεγάλος Αδελφός» σε Viber και WhatsApp από την ΕΛ.ΑΣ

Ένα πανάκριβο σύστημα παρακολούθησης εφαρμογών όπως το Viber, το Whats Αpp και άλλων, οι οποίες διευκολύνουν την επικοινωνία μέσω διαδικτύου και στις οποίες είναι συνδεδεμένοι εκατομμύρια άνθρωποι, σκοπεύουν να αποκτήσoυν η ΕΥΠ και η αστυνομία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», στα τέλη Οκτωβρίου, κλιμάκιο στελεχών της ΕΥΠ μετέβη στην Αγγλία όπου φαίνεται να παρακολούθησε επίδειξη ενός τέτοιου συστήματος, ενώ αντίστοιχο ενδιαφέρον υπάρχει από υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., όπως η Διεύθυνση Διαχείρισης Πληροφοριών αλλά και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.
https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2019/51/307100-allo_android_apps_hangouts_messaging_messenger_mobile_phone_screen-950435.jpg
Παρόμοια συστήματα διαθέτουν οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και άλλες χώρες.
Η προμήθεια αυτών των συστημάτων, που, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχει κριθεί απολύτου προτεραιότητας από τις αρχές ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες, αναμένεται ν’ αλλάξει τα δεδομένα στις έρευνες για την εξάρθρωση εγκληματικών οργανώσεων που, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα επικαλούμενη αστυνομικές πηγές, χρησιμοποιούν κατά 70-80% τέτοιου είδους διαδικτυακές εφαρμογές για την επικοινωνία τους.
Ειδικότερα, η αστυνομία διαπίστωσε ότι οι βασικοί εμπλεκόμενοι ενεργοποιούσαν Viber, Whatsapp και άλλα περίπου 1.000 προγράμματα διαδικτυακής τηλεφωνίας (VoIP – Voice Over Internet Protocol), απ’ όπου όπως υποστηρίζουν οι αστυνομικοί μιλούσαν με ασφάλεια χωρίς οι ερευνητές να καταλάβουν το τι λένε.
ηλεφώνων που πραγματοποιούν τις κλήσεις.
Ωστόσο, η προμήθεια αυτής της τεχνολογίας θα αλλάξει και τον τρόπο επικοινωνιών εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που γνώριζαν ότι μέχρι τώρα δεν υπήρχε δυνατότητα παρακολούθησης του Viber και χρησιμοποιούσαν τις συγκεκριμένες διαδικτυακές πλατφόρμες για συνομιλίες εμπιστευτικού χαρακτήρα και για ανταλλαγή αρχείων και άλλων δεδομένων. Γεγονός που άπτεται προφανώς στοιχειωδών δικαιωμάτων ιδιωτικότητας και προσωπικών δεδομένων.

Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More