Ψυχιατρείο: η αλήθεια πίσω από τους τοίχους | Aγγελική Κουτελιά

---

Στο χώρο του ψυχιατρείου η πραγματικότητα πλάθεται και αναδιαμορφώνεται με παραδοξότητα. Με την είσοδο στο νοσοκομείο η επιγραφή «τρελός» εγκλωβίζει την υποκειμενικότητα του ατόμου. Κάθε κίνηση γίνεται αντιληπτή μέσα από το πρίσμα του αρρώστου. Η αντίδραση, η ανυπακοή, η οργή εκλαμβάνονται σαν επιδείνωση της ψυχικής νόσου που πρέπει να περιοριστεί.  Μια κραυγή αγωνίας μεταφράζεται σε σύμπτωμα.

---

Αγγελική Κουτελιά

ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια

Εκμηδενίζεται η οποιαδήποτε προσπάθεια έκφρασης με όρους διαφορετικούς από τους νόμους του ψυχιατρείου. Αντιθέτως, μια πράξη επιβολής από πλευράς του προσωπικού με μεγάλη ευκολία βαφτίζεται «ιατρική πράξη».
Η ιατρικοποίηση συμπεριφορών που ξεφεύγουν από τα «φυσιολογικά πλαίσια» υποβαθμίζει τη μοναδικότητα και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο άνθρωπος δεν είναι το σύμπτωμά του. Πόσοι ψυχικά πάσχοντες μπορούν να χωρέσουν στην ταμπέλα της σχιζοφρένειας; Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, το ίδιο και η οδύνη του. Είναι πιο βολικό να αγνοήσουμε τον πόνο, να τον περιορίσουμε στους τοίχους του ψυχιατρείου και να τον καταστείλουμε με φαρμακευτική αγωγή, από το να του δώσουμε σημασία και να τον νοηματοδοτήσουμε.
Τα τείχη του νοσοκομείου πλαισιώνουν με βάναυσο τρόπο την αίσθηση της ύπαρξης του νοσούντα. Οι κανόνες είναι τόσο συγκεκριμένοι που κάθε πρωτοβουλία χάνεται στον κυκεώνα της συνήθειας και της επαναληψιμότητας. Οι ώρες λήψης φαγητού και φαρμάκων ορίζουν ένα αέναο παρόν, που λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Καμία έκπληξη, καμία διαφοροποίηση στη ρουτίνα. Ο χρόνος μοιάζει σταματημένος.
Η εμπειρία του εγκλεισμού είναι τόσο ισχυρή που θολώνει την ιστορία του ατόμου. Κατακερματίζει κάθε ίχνος προηγούμενης εμπειρίας. Μετά από λίγο καιρό, το νόημα της ζωής ξεθωριάζει. Τα φάρμακα σε κάνουν να χάνεις τη ροή του χρόνου και την αίσθηση του εαυτού. Όταν αντιμετωπίζεσαι σαν αντικείμενο είναι σαν να νεκρώνονται ένα ένα τα κομμάτια του ψυχισμού σου. Η ζωή απαιτεί ψυχικές μετακινήσεις. Σε έναν χώρο που άνθρωποι περιορίζονται χωροταξικά αλλά και ψυχικά είναι σχεδόν αναπόφευκτο να καταλήξουν «νεκρωμένα» όντα. Μετατρέπονται σε ακίνητα σώματα που αφέθηκαν χωρίς ερεθίσματα να τους επαναφέρουν στη ζωή. Το μοίρασμα, που μας κρατάει ζωντανούς, λείπει από αυτή τη συνθήκη.  Οι ανάγκες του κορμιού γίνονται σταδιακά μη οικείες, εφόσον καθορίζονται από τρίτους.
Ο οποιοσδήποτε βίωνε την εμπειρία του ψυχιατρείου έστω και για λίγο διάστημα θα έχανε πολλές από τις κεκτημένες λειτουργίες του. Όχι μόνο δεν έχει θεραπευτική λειτουργία ένας χώρος απομονωμένος από την κοινότητα, αλλά αποδυναμώνει και οποιαδήποτε νησίδα υγείας, καθώς δεν υπάρχουν ερεθίσματα που να διακινήσουν τα μολυσμένα ύδατα του ψυχισμού των ανθρώπων που νοσηλεύονται. Αντιθέτως τραυματίζονται ακόμα περισσότερο από την αδιαφορία και τις επιβολές του προσωπικού, από την ευκολία της καταστολής μέσω καθηλώσεων και υπερβολικών δόσεων φαρμάκων. Φαντάζει επιβαρυντικό για το προσωπικό του ψυχιατρείου ο ασθενής να έχει ανάγκες, πέραν από τις επιτρεπόμενες από τους «ειδικούς».
 Η έννοια του ψυχιατρείου απορρίπτει κάθε πιθανότητα να δοθεί χώρος και χρόνος στον ασθενή. Ο μόνος χώρος που παραχωρείται είναι ένα ξεχαρβαλωμένο κρεβάτι και ένα σπασμένο κομοδίνο. Ο μόνος χρόνος που δίνεται είναι αυτός της κατάποσης των χαπιών. Δεν υπάρχει κανένας να σε δει και να σε ακούσει. Γίνεσαι αντιληπτός μόνο σαν βάρος. Γι΄αυτό και σιγά σιγά εκμηδενίζεσαι.
Ο τρόπος που γίνεται συνήθως η εισαγωγή στο ψυχιατρείο σηματοδοτεί τη στέρηση οποιασδήποτε επιλογής στη μετέπειτα πορείας σου σαν ψυχιατρικός ασθενής. Ακουσίως, με βιαιότητα μεταφερόμενος μέσα σε ένα περιπολικό, στις περισσότερες των περιπτώσεων, δίνεται η αίσθηση ότι η προσωπική επιλογή είναι ασύμβατη με την ψυχική νόσο. Ωστόσο το πώς νοηματοδοτείται μια πράξη ως «παράλογη» έχει να κάνει με το ποιός έχει την εξουσία να την ορίσει. Διότι εξίσου παράλογος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας περιορισμός ανθρώπου που βαπτίζεται «προστασία» ή «θεραπεία».
Ποιός γιατρός θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο ασθενής οφείλει να έχει λόγο και ευθύνη για τη θεραπεία του; Είναι πολύ πιο εύκολο να καταστέλλεις, να ελέγχεις, να κατευθύνεις τον άλλο. Κανείς δεν μπορεί να εξελιχθεί όταν εναποθέτει την ατομικότητά του στα χέρια κάποιου άλλου. Χρειάζεται να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του, αν θέλει να προχωρήσει.
Είναι αναγκαίο να επανασυσταθεί μια άλλου τύπου σχέση, ισορροπημένη, ισότιμη και δημιουργική. Μια σχέση όπου τα έντονα συναισθήματα, οι μη συνηθισμένες εκφράσεις του ψυχισμού δεν θα εγκλωβίζονται στη στενή έννοια του «συμπτώματος» που πρέπει να κατασταλεί. Κάθε έκφραση και έκφανση του ψυχισμού έχει νόημα και λόγω ύπαρξης αρκεί να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος ώστε να γίνει κατανοητή. Παραμένει το ερώτημα ποιός έχει χρόνο για να διαθέσει, ποιός είναι ικανός να δει πέραν από τα όρια της ατομικότητάς του, ποιός μπορεί να επικοινωνήσει πέραν των επιβαλλόμενων τρόπων, εντός και εκτός ψυχιατρείου;

Διαβάστε περισσότερα

Οτσαλάν: Η «επέτειος» της ντροπής – του Νίκου Μπογιόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

mpog@imerodromos.gr

facebook.com/mpogiopoulos

Στις 15 Φλεβάρη 1999, πριν ακριβώς από 19 χρόνια, ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων, με εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ.Σημίτη.
Την επόμενη μέρα, κι ενώ ο ελληνικός λαός είχε σαστίσει μαθαίνοντας τι είχε συμβεί την προηγούμενη νύχτα στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα, τέθηκε στον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο μια ερώτηση που ουδέποτε είχε τεθεί μέχρι τότε σε εκπρόσωπο κυβέρνησης: «Ποιος είναι ο ορισμός που δίνει η κυβέρνησή σας στις έννοιες «φιλότιμο» και «αξιοπρέπεια»;»,ήταν η ερώτηση…
Η απάντηση του κ. Ρέππα, όπως και τότε έτσι και σήμερα, δεν είχε και δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι εκείνες τις μέρες η Ελλάδα είχε οδηγηθεί με την υπόθεση Οτσαλάν σε τέτοιον κατήφορο, που τίποτα δεν θεωρείτο δεδομένο. Ούτε ακόμα και το τι σημαίνουν λέξεις όπως «φιλότιμο» και «αξιοπρέπεια»…

Ο Οτσαλάν από τα χέρια της Ελλάδας είχε βρεθεί στα χέρια της τουρκικής ΜΙΤ. Και τούτο ενώ δύο μήνες πριν, τα 2/3 της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ (ανάμεσά τους και υπουργοί…), είχαν υπογράψει ψήφισμα με το οποίο καλούσαν τον Οτσαλάν να έρθει στην Ελλάδα για να βρει άσυλο…
Δυο μέρες μετά την παράδοση του ηγέτη των Κούρδων, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης εξέδωσε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση για την υπόθεση Οτσαλάν. Το επισημαίνουμε: Εκείνη η ανακοίνωση του Κ. Σημίτη εκδόθηκε σε μια στιγμή που ο ηγέτης των Κούρδων βρισκόταν ήδη στις τουρκικές φυλακές, με – αν μη τι άλλο – εμφανέστατη την εμπλοκή και τις βαριές ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτήν την εξέλιξη.
Τι επέλεξε να τονίσει σε κείνη την ανακοίνωση ο κύριος Σημίτης; Επέλεξε, μιλώντας για το «κουρδικό ζήτημα», να δηλώσει: «Είμαστε κατά των ένοπλων ανταρσιών και των πράξεων τρομοκρατίας και βίας»!
«Ένοπλη ανταρσία» (!), λοιπόν, ο αγώνας του κουρδικού λαού για ελευθερία! «Τρομοκρατία και βία» η πάλη των Κούρδων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους! Αυτά ήταν τα λόγια του κυρίου Σημίτη, μόλις δύο 24ωρα από την παράδοση του Οτσαλάν!
Αυτά ήταν τα λόγια που ειπώθηκαν σε μια στιγμή που ολόκληρος ο ελληνικός λαός ένιωθε οργή και ντροπή. Οργή για το κατάντημα της κυβέρνησης, κατάντημα, όμως, για το οποίο η ίδια η τότε κυβέρνηση όχι μόνο δεν ένιωθε ντροπή, αλλά καυχιόταν κιόλας για την αποστολή που εκτέλεσε.
Εξάλλου, στην ίδια εκείνη ανακοίνωση, ο κ. Σημίτης, που θέλοντας να διασώσει εαυτόν είχε θυσιάσει τρεις υπουργούς (Πάγκαλο, Παπαδόπουλο, Πετσάλνικο), ισχυριζόταν ότι:

«Κάναμε το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο, απέναντι στην Ελλάδα και τα συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Οτσαλάν »!

Θα το επαναλάβουμε: Εκείνη η απίστευτη ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού Σημίτη είχε εκδοθεί τη στιγμή που οι εικόνες του δέσμιου Οτσαλάν έκαναν το γύρο του κόσμου!

Αν προσπαθούσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο στο κλίμα εκείνης της εποχής θα λέγαμε ότι ακόμα κι αν κάποιος (ως υπόθεση εργασίας και μόνο) δεχόταν σαν ειλικρινή την εκδοχή της ελληνικής κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ ότι δεν ευθυνόταν για την σύλληψη Οτσαλάν από την Τουρκία, το ερώτημα που ετίθετο ήταν: Μετά από εκείνη την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Σημίτη, ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι επρόκειτο για μια «αθώα» κυβέρνηση και όχι για μια «κυβέρνηση – καταδότη», όπως φώναζαν οι διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της χώρας;
Μια κυβέρνηση που

• είχε ήδη στο ενεργητικό της τα «ευχαριστώ» προς τις ΗΠΑ μετά τα Ίμια,
• είχε συνυπογράψει την ελληνοτουρκική συμφωνία της Μαδρίτης κατ’ εντολήν της Ολμπράιτ,
• είχε ήδη αποδεχτεί τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που δημιουργούσε νέα αρνητικά δεδομένα όσον αφορά τη «διευθέτηση» των ελληνοτουρκικών προβλημάτων του Αιγαίου,
• είχε φερθεί με το γνωστό τρόπο στην υπόθεση των πυραύλων «S-300» μετά από απαίτηση των Αμερικανών,

ποιος θα μπορούσε να την πιστέψει την ώρα που ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων;…
Κανένας δεν πίστεψε τότε την κυβέρνηση Σημίτη. Και τούτο παρότι εκείνες τις πρώτες μέρες δεν είχε γίνει καν γνωστή η έκθεση του πρέσβη της Ελλάδας στην Κένυα. Η έκθεση, δηλαδή, που καταγραφόταν «χαρτί και καλαμάρι» ο ρόλος της κυβέρνησης στην υπόθεση Οτσαλάν .
Η έκθεση του πρέσβη, που ήρθε στο φως περίπου ένα μήνα αργότερα, ήταν αποκαλυπτική: Εκεί, στην έκθεση – ομολογία και αποκάλυψη, καταγραφόταν ότι η εντολή από την Αθήνα προς τον πράκτορα της ΕΥΠ που συνόδευε τον Οτσαλάν στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας ήταν: «Σάββα, παιδί μου, πέτα τον έξω»! Αυτή ήταν η εντολή…

Ας θυμηθούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την έκθεση του Έλληνα πρέσβη στην Κένυα, του κ. Γ. Κωστούλα, που ήρθε στο φως το Μάρτη του 1999, και στα οποία γίνεται αναφορά στους χειρισμούς του «Μεγάλου τραγουδιστή», των συνεργατών του, στελεχών της ΕΥΠ και κρατικών παραγόντων, που προηγήθηκαν της σύλληψης του Οτσαλάν από τους Τούρκους.

«(…) Συνομιλία με Κιθουρίμα (σσ: Κενυάτης αξιωματούχος), περίεργο τηλεφώνημα Αμερικανού και αναχώρηση δυο επισκεπτών αναφέρονται αμέσως σε κ. Παπαϊωάννου (σσ: διευθυντής διπλωματικού γραφείου υπουργού Θ. Πάγκαλου), οποίος λέγει ότι θα τα μεταφέρει σε «μεγάλο τραγουδιστή», δηλαδή κ. υπουργό (σσ: Θ. Πάγκαλο), και αναλαμβάνει υποχρέωση «να μας τραγουδήσει, αφού ακούσει τραγούδι μεγάλου τραγουδιστή» (…).

Περί ώρα 14.00, κ. Παπαϊωάννου επικοινωνεί με πρεσβεία και εντέλλει υπογράφοντα μεταφέρει με «δεσποινίδα Κατεχάκη», δηλαδή κ. Καλεντερίδη, σε Οτσαλάν ότι πρέπει ταχύτερο δυνατόν απομακρυνθεί από «εθνικά χρώματα». Σε ερώτησή μου «και να πάει πού;», κ. Παπαϊωάννου απαντά ως εξής:

«Μεγάλος τραγουδιστής έχει εκνευριστεί. Κάναμε μια εξυπηρέτηση. Μην μας τη βγάζουν από τη μύτη. Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα» (…)

Περί 10.00, κ. Καλεντερίδης επικοινωνεί με αρχηγό του. Τελευταίος μόλις έχει πληροφορηθεί τα περί αιτήσεως ασύλου (σσ: από τον Οτσαλάν ) και εξαγριωμένος απαντά ως εξής: «Να του πεις ότι είναι ηλίθιος. Διέπραξε αθλιότητα. Αυτό που έκανε δεν είναι τίποτα. Δεν ισχύει. Να του πεις να τσακιστεί να φύγει γρήγορα και να πάει όπου θέλει. Εμείς δεν του τάξαμε τίποτα. Πέτα τον έξω, ρε Σάββα, να τελειώνομε. Σε παρακαλώ, παιδί μου» (…)

Μετ’ ολίγον, κος Διακοφωτάκης απαντά σε τηλέφωνο, σε οποίο «κάποιος ονόματι Μιχάλης» ζητά κ. Καλεντερίδη. Κος Καλεντερίδης προσέρχεται και σε ανοιχτή ακρόαση λέγονται εξής:

«Σάββα άκουσέ με, είμαι ο Τζοβάρας, είναι εδώ τρεις υπουργοί και ο αρχηγός, κρέμονται τρεις υπουργοί από σένα, το καταλαβαίνεις; Να πας αμέσως και να τον πετάξεις έξω με τη βία» (…). Τζοβάρας συνεχίζει:

«Σε παρακαλώ Σάββα, πέτα τα έξω τα μ….πανα να τελειώνουμε. Μπορείς να το κάνεις. Πρόσεξε γιατί αν δεν το κάνεις, όταν έρθεις πίσω θα σε αποστρατεύσουν. Μπορείς να το κάνεις. Είναι τρεις υπουργοί εδώ» (…).

Λίγο αργότερα, μας τηλεφωνεί κ. Παπαϊωάννου και ζητά να «ερευνήσωμε αγορά» ώστε εξευρεθούν ντόπιοι «φουσκωτοί», δηλαδή, μπράβοι, οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης αποχωρήσεως Οτσαλάν και συνοδών του από κατοικία (…).

Ύστερα, δεχτήκαμε τηλεφωνήματα από κ. Παπαϊωάννου και ΕΥΠ και μας έγινε γνωστό ότι Αθήνα αποφάσισε εδώ έλευση τεσσάρων «φουσκωτών», οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης απομακρύνσεως (…)».

Αυτά αναφέρονταν μεταξύ άλλων στην έκθεση Κωστούλα. Ωστόσο οι τότε κυβερνώντες έλεγαν ότι πήγαν τον Οτσαλάν στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα για να τον σώσουν. Μόνο που ο Οτσαλάν – σύμφωνα με την έκθεση – «πετάχτηκε έξω» από την ελληνική πρεσβεία. Αλλά απ ‘ έξω ήταν οι Τούρκοι…
Και κάτι ακόμα: Το καλοκαίρι του 2004, στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (25/8/2004) αναδημοσιεύτηκε κείμενο της τουρκικής εφημερίδας «Ραντικάλ» στο οποίο γινόταν λόγος για την υπόθεση Οτσαλάν. Στο κείμενο υποστηριζόταν ότι:

«… ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, Νίκολας Μπερνς, πραγματοποίησε συνάντηση με τον κ. Πάγκαλο, ο οποίος του τόνισε ότι η ελληνική πλευρά επιδιώκει μεν να απομακρύνει από τη χώρα τον Οτσαλάν, αλλά αυτό δεν κατέστη εφικτό μέχρι στιγμής. Τότε – κατά τη «Ραντικάλ» – ο Μπερνς πραγματοποίησε μια κρίσιμη επέμβαση: «Φροντίστε να αποστείλετε τον Οτσαλάν στην Κένυα και τα υπόλοιπα είναι δική μας υπόθεση», φέρεται ειπείν στον Θ. Πάγκαλο…».

Αυτά έγραφε η «Ραντικάλ» και αναδημοσιεύτηκαν στον ελληνικό Τύπο. Και, βεβαίως, δεν είναι δική μας πρόθεση να τα υιοθετήσουμε. Είναι όμως υπόθεση του καθενός να αναρωτηθεί: Υπήρξε η ευθιξία από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ντροπιαστικής υπόθεσης να καταρρίψουν τους ισχυρισμούς των λόγω δημοσιευμάτων;
Τέτοια ευθιξία απέναντι στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας, κι αν υπήρξε ήταν προφανώς πολύ μικρότερης έντασης από την ένταση με την οποία καταγράφηκε στην συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού εκείνο το «Σάββα, παιδί μου, πέτα τον έξω»…
Αυτή η ντροπή, αυτή η μαύρη σελίδα που γράφτηκε σαν σήμερα από τους πρώην «ταγούς» αυτού του τόπου (σσ: πολλοί εξ αυτών πρωταγωνίστησαν σε μια σειρά ακόμα δράματα που ακολούθησαν) δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Θα τους κυνηγάει για πάντα.
Το έχουμε ξαναγράψει και θα το επαναλάβουμε: Όποια κι αν θα είναι η τελική κρίση της Ιστορίας, πρώτα και κύρια του κουρδικού λαού, για το πρόσωπό του Οτσαλάν, το γεγονός παραμένει: Από τα χέρια μιας ελληνικής κυβέρνησης, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ο Οτσαλάν βρέθηκε στα χέρια της Τουρκίας. Κι αυτό, ως στιγμιότυπο της – ελληνικής – Ιστορίας, θα αποτελεί εσαεί κηλίδα ντροπής.  Για εκείνους τους «μεγάλους τραγουδιστές» που δια πράξεων ή παραλείψεων πρωταγωνίστησαν σε αυτή την εξέλιξη.

Διαβάστε περισσότερα

Οι «αμοιβές» που καταστρέφουν τα παιδιά μας

Η αμοιβή στο άρθρο αυτό χρησιμοποιείται με την έννοια της ανταμοιβής, «Αν κάνεις ….. αυτό θα έχεις ….. εκείνο». Συνήθως ανταμείβουμε τους κατώτερους για κάποιες παροχές ή εξυπηρετήσεις ή ακόμη και για κάποιες «καλές» πράξεις. Είναι μια μέθοδος στην οποία στηρίζεται ολόκληρο το κοινωνικό – οικονομικό μας σύστημα.
Έχει μπει τόσο στη ζωή μας που μοιάζει ουτοπικό το να θέλει κανείς να το εξαφανίσει. Με την ελπίδα και την πίστη πως τα παιδιά μας θα ζήσουν σε έναν κόσμο που θα βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και όχι στη σχέση ανώτερου-κατώτερου, ας αποφασίσουμε να μην χρησιμοποιούμε την αμοιβή σαν ένα δέλεαρ για να επιτευχθεί το ζητούμενο.

Σε ένα σύστημα αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα σε ίσους, μια εργασία γίνεται γιατί χρειάζεται να γίνει και η ικανοποίηση έρχεται από την αρμονία δυο ανθρώπων που συνεργάζονται. Στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει θέμα αμοιβής. Πόσο μάλλον εάν κάποιος ενεργεί καλύπτοντας ανάγκες ή υποχρεώσεις προς τον εαυτό του. Η απόδοση του παιδιού στο σχολείο ή η διατροφή του, ή η καθαριότητα του εαυτού του και του χώρου του και άλλα πολλά που είναι καθημερινές αιτίες αμοιβών σε κάποιες οικογένειες είναι υποχρεώσεις του παιδιού προς τον εαυτό του δεν είναι υποχρεώσεις προς τους γονείς.
Παραθέτουμε λοιπόν επιγραμματικά τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε η αμοιβή να εκλείψει εντελώς από τα «εργαλεία» διαπαιδαγώγησης του γονιού που σέβεται το ρόλο του και κατ’ επέκταση και το παιδί του.
• Η αμοιβή δημιουργεί ματαιόδοξους χαρακτήρες.
• Η αμοιβή κάνει το παιδί να λειτουργεί με σκοπό το κέρδος και όχι τη δράση.
• Η αμοιβή εξουδετερώνει το αίσθημα της ευθύνης. Το παιδί δημιουργεί την πεποίθηση : «Δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω και δεν πήρα την αμοιβή μου» ενώ εμείς θέλουμε να καταγράψει «Δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω και έχασα την ευκαιρία να μάθω».
• Η αμοιβή δεν οδηγεί στο αίσθημα του «ανήκειν» που είναι από τους βασικούς στόχους του ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι για να είναι υγιείς ψυχολογικά, χρειάζεται να νοιώθουν πως ανήκουν στο σύνολο των άλλων ανθρώπων στην περίπτωσή μας την οικογένεια.
• Η αμοιβή οδηγεί στην εγγραφή μιας λανθασμένης πεποίθησης: «Πρέπει να περιμένω αμοιβή σε κάθε συνεργατική συμπεριφορά  μου».
• Η αμοιβή έχει  πάντα ανοδική πορεία. (Η σοκολάτα στο πεντάχρονο γίνεται αυτοκίνητο στον εικοσάχρονο).
• Η αμοιβή δίνει  την ευκαιρία στον αμειβόμενο να χρησιμοποιεί τον αμείβοντα.
Όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους μεγαλώνοντας να είναι υπεύθυνα, θαρραλέα, συνεργατικά, επιτυχημένα.  Να φέρονται με σεβασμό και να είναι αυτόνομα. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα αναπτυχθούν  αν μάθουν τα παιδιά από νωρίς την αυτοπειθαρχία.
Εμπνεύστε την ευταξία και αποφύγετε να επιβάλετε την πειθαρχεία με αμοιβές ή τιμωρίες. Η πειθαρχεία είναι το να πείθομαι στην αρχή. Η ευταξία είναι να το να επιθυμώ την τάξη. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ τους.
Εμπνεύστε τη συνεργασία. Τούτο επιτυγχάνεται με ερωτήσεις όπως:
-Τι νομίζεις πως χρειάζεται να γίνει τώρα;
-Πως θα μπορούσε να λυθεί αυτό το πρόβλημα;
-Τι θα έκανες εσύ στη θέση μου;
Επιλογές με όρια οδηγούν τα παιδιά στην υπευθυνότητα. Μόνον όταν τα παιδιά παίρνουν την ευθύνη της συμπεριφοράς τους μαθαίνουν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.
Όσο περισσότερο πιστεύετε στο παιδί σας τόσο πιο πολύ επιβεβαιώνει την πίστη σας.
Πηγή: allazo.gr

Διαβάστε περισσότερα

Πως να ξεκλειδώσετε ένα παιδί με ελλειμματική προσοχή και υπερκινητικότητα;

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι ένα σύνδρομο που αναφέρεται σε άτομα, που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες με την προσήλωση της προσοχής τους σε μία δραστηριότητα ενώ ενδέχεται, παράλληλα, να εμφανίζουν σωματική υπερδραστηριότητα. Ειδικότερα τα άτομα με ΔΕΠ-Υ χαρακτηρίζονται από απροσεξία, αδεξιότητα, δυσκολίες στην αφοσίωση στις σχολικές υποχρεώσεις ή τη συμμόρφωση σε υποδείξεις. Η διαταραχή μεταφράζεται ως ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς. Συχνά, σχετίζεται με αρνητικές επιδόσεις στο σχολείο, καθυστέρηση (ελλείμματα) στη μάθηση και στην επικοινωνία.
Αυοί είναι 30 τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήστε ένα παιδί με ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας):

1. Οι μαθητές με ΔΕΠΥ έχουν ανάγκη από οργάνωση και δομή. Το περιβάλλον τους, τόσο το σχολικό όσο και το οικογενειακό, πρέπει να δομεί εξωτερικά αυτό που δεν μπορούν τα ίδια τα παιδιά να δομήσουν εσωτερικά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να υπάρχει κάπου μια λίστα ή ένα πίνακας που να περιγράφει την πορεία της διδασκαλίας ή της δραστηριότητας που γίνεται, ώστε να μπορεί το παιδί με ΔΕΠΥ να το χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς όταν αποσπάται.
2. Πίνακας  κανόνων. Αναρτήστε σε ευδιάκριτο σημείο ένα πίνακα που θα φαίνονται όλοι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθεί το παιδί. Το παιδί με ΔΕΠΥ δεν θα έχει άγχος αν γνωρίζει τι περιμένετε από αυτό.
3. Η θέση του παιδιού με ΔΕΠΥ θα πρέπει να είναι κοντά στον εκπαιδευτικό και μακριά από παράθυρα. Δεν θα πρέπει να αλλάζει συχνά θέση κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας. Αυτό θα το βοηθήσει στη μείωση της έντονης κινητικότητας και της διάσπασης, που τόσο πολύ το ταλαιπωρεί.
4. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν ανάγκη να ακούν τα ίδια πράγματα, οπότε επαναλαμβάνεται συνέχεια τις οδηγίες και τις εντολές.
5. Θέστε όρια και περιορισμούς. Τα όρια δεν μπαίνουν για να τιμωρήσουμε τα παιδιά αλλά για να τα συγκρατούμε και να τα καθησυχάζουμε. Τα όρια πρέπει να μπαίνουν γρήγορα και απλά. Δεν ωφελούν οι μεγάλες και ατέρμονες συζητήσεις.
6. Συχνή βλεμματική επαφή. Μια ματιά μπορεί να επαναφέρει ένα παιδί από την ονειροπόληση με τρόπο ήρεμο και σιωπηλό.
7. Ξεκάθαρο και σαφές ημερήσιο πρόγραμμα. Θα πρέπει να υπάρχει αναρτημένο σε εμφανές σημείο (πίνακα, θρανίο-γραφείο μαθητή) και να μην αλλάζει χωρίς προειδοποίηση και αρκετά συχνά.
8. Φτιάξτε το πρόγραμμα, είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι, μαζί με το παιδί. Θα βοηθήσει το παιδί με ΔΕΠΥ να βγει από την απάθεια και την αδράνεια.
9. Αποφύγετε τα τεστ που υπόκεινται σε χρονικούς περιορισμούς.
10. Όχι μεγάλο φόρτο εργασίας. Αποφύγετε τις πολλές εργασίες για το σπίτι.
11. Όχι μεγάλες εργασίες. Σπάστε τις εργασίες σε μικρότερες γιατί τα παιδιά με ΔΕΠΥ όταν βλέπουν πολύ μεγάλες εργασίες αρνούνται να τις εκτελέσουν.
12. Κάντε την έξοδο από την τάξη ή το σήκωμα από την καρέκλα μέρος του προγράμματος. Αν γνωρίζει το παιδί πότε μπορεί να «δραπετεύσει» από τη δραστηριότητα, θα είναι πιο συνεργάσιμο σε όλη τη διάρκειά της.
13. Ενημέρωση για την πρόοδο. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν ανάγκη να τα ενημερώνεις για τους στόχους που πρέπει να πετύχουν κι αν τελικά τα κατάφεραν. Τα βοηθάει να παραμένουν συγκεντρωμένα στους στόχους τους.
14. Τονίστε την επιτυχία. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν βιώσει πολύ έντονα την αποτυχία. Έχουν την ανάγκη για επιβράβευση και έπαινο.
15. Ενισχύστε τους τη μνήμη. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν προβλήματα μνήμης. Χρειάζονται μνημονικές ασκήσεις που μπορούν να ενσωματωθούν μέσα στην μαθησιακή διαδικασία, όπως κωδικούς, συνθηματικές κινήσεις, ομοιοκαταληξίες. Σε άλλο άρθρο θα αναφερθώ πιο εκτεταμένα στις μνημονικές ασκήσεις.
16. Χρησιμοποιήστε σχεδιαγράμματα. Είναι δύσκολο να μάθει το παιδί με το ΔΕΠΥ να τα χρησιμοποιεί αλλά αν εξοικειωθεί με αυτά, θα το βοηθήσουν να αισθανθεί ότι τα καταφέρνουν.
17. Γράψτε τα σημαντικά  που θέλετε να ανακοινώσετε. Ή ακόμα καλύτερα οπτικοποιήστε τα. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι οπτικοί και όχι ακουστικοί τύποι.
18. Χρωματίστε τη φωνή σας. Ο χρωματισμός της γλώσσας κρατάει την προσοχή.
19. Χρησιμοποιήστε ένα σύστημα επιβράβευσης. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται κίνητρα.
20. Βοηθήστε το παιδί στην αυτοπαρατήρηση. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν την τάση να μην αυτοπαρατηρούνται. Ζητήστε του να περιγράψει τον εαυτό του μετά από μια άτυπη συμπεριφορά. Οι ερωτήσεις σας πρέπει να είναι μικρές και ακριβείς. Μπορείτε επίσης, στο τέλος της ημέρας μαζί με το παιδί να κάνετε μια ανασκόπηση της συμπεριφοράς του.
21. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δίνουν την εικόνα ότι είναι εγωιστικά και κακότροπα. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς είναι το γεγονός  πως δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους, κάτι που μπορεί με τη σωστή διδασκαλία να το μάθουν.
22. Μετατρέψτε τη σχολική εργασία σε ομαδικό παιχνίδι. Το κίνητρο της ομάδας βοηθάει το παιδί με ΔΕΠΥ.
23. Αναθέστε τους κάτι για το οποίο να είναι υπεύθυνα.
24. Χρησιμοποιήστε τετράδιο επικοινωνίας.
25. Αποφύγετε το γράψιμο. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ αρνούνται και αποφεύγουν να γράψουν μεγάλα κείμενα. Αλλά πολλές φορές δυσκολεύονται ακόμα και να κρατήσουν μικρές σημειώσεις. Χρησιμοποιήστε tablet, υπολογιστή και προφορικά τεστ.
26. Γυμναστική. Μια από τις καλύτερες θεραπείες για τη ΔΕΠΥ είναι η έντονη γυμναστική.
27. Ενημερώστε τα παιδιά με ΔΕΠΥ, αν είναι δυνατόν, από την προηγούμενη μέρα για το τι θα ακολουθήσει μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια της ημέρας.
28. Εξηγήστε και κάντε όσο πιο φυσιολογική μπορείτε την ιδιαίτερη μεταχείριση που λαμβάνει ο μαθητής με ΔΕΠΥ, ώστε να αποφευχθεί ο στιγματισμός του.
29. Ζητήστε από ένα συμμαθητή, που είναι οργανωτικός και επιμελής, να καθίσει δίπλα του και να τον βοηθάει κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
30. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι πολύ πιο ταλαντούχα και χαρισματικά απ’ όσο δείχνουν. Είναι γεμάτα δημιουργικότητα, παιχνιδιάρικη διάθεση, αυθορμητισμό και κέφι. Είναι ανοιχτόκαρδα και τους αρέσει να βοηθούν. Μπορούν να γίνουν η λύση κι όχι το πρόβλημα κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας.
Πηγή: themamagers.gr

Διαβάστε περισσότερα

Είναι ένας γραφικός συνταξιούχος πολιτικός ο Θεόδωρος Πάγκαλος; – του Γεράσιμου Χολέβα

 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ 

cholevas@imerodromos.gr

Ο κύριος «μαζί τα φάγαμε» αυτή τη φορά δήλωσε:  

«Ο μόνος καλός Τούρκος είναι ένας νεκρός Τούρκος. Εγώ το πιστεύω γιατί δεν έχω βρει καλό Τούρκο. Τους λείπουν στοιχειώδεις έννοιες. Ο Τούρκος δεν έχει την έννοια του δικαίου» (ΣΚΑΪ, 13/2/2018).

Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που περνάει την ώρα του, μετά τη συνταξιοδότηση σου, με παρεμβάσεις στη δημόσια συζήτηση κάθε τόσο. Κι όταν «σκάει» μια δήλωση Πάγκαλου, πια, το πρώτο πράγματα που έρχεται στο μυαλό, σε αρκετούς, είναι ότι ο πρώην υπουργός πάλι έκανε κάτι για να βλέπει τον εαυτό του να παίζει στα ΜΜΕ για δύο, τρεις μέρες.  Τα ίδια τα ΜΜΕ που τον καλούν, άλλωστε,  γνωρίζουν τι θα ακολουθήσει. Μάλλον στη σχετική σύσκεψη για τους καλεσμένους η κουβέντα θα είναι απλή: «Να βγάλουμε τον Πάγκαλο να πει καμιά χοντράδα να παίξει όλη μέρα;…».  
Είναι ο Θεόδωρος Πάγκαλος ένας τύπος που ψάχνει τα φώτα της δημοσιότητας «μανιωδώς» γιατί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά;  Ειλικρινά, δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε την ψυχανάλυση του κυρίου Πάγκαλου. Δεν έχουμε, έτσι κι αλλιώς, και τις σχετικές επιστημονικές γνώσεις.Αυτά που λέει (και ο τρόπος που τα λέει) ο Θ. Πάγκαλος, πάντως, δεν είναι καθόλου γραφικά. Είναι από επικίνδυνα μέχρι άπταιστα χρυσαυγίτικα στη δική του «παγκαλική» διάλεκτο.
Θυμίζουμε πως  «Το καμάρι ο Θοδωρής» σε μια άλλη συνέντευξη του είχε τολμήσει να μιλήσει με απαξιωτικό και υβριστικό τρόπο για τον Νίκο Μπελογιάννη.
Ποιος; Ο Πάγκαλος των Ιμίων, ο «μεγάλος τραγουδιστής» της παράδοσης του Οτσαλάν, της «συγγνώμης» στους Γερμανούς μετά από κάτι ψευτοτσαμπουκάδες.
Ποιος; Ο Πάγκαλος, ο οποίος  πριν τη συνταξιοδότηση έλεγε

«Έπρεπε το κράτος να πει στους δημάρχους: «Έχετε δυο μήνες για να αποφασίσετε για νέες χωματερές. Δεν αποφασίζετε! Νομοθετώ και κατεβάζω τα ΜΑΤ, τα τανκς, το στρατό, τι χρειάζεται, και ανοίγω νέα χωματερή». Έτσι λειτουργούν τα κράτη»! (ΣΚΑΪ, 12/3/2003)

Ποιος; Ο Πάγκαλος, ο οποίος μετά τη συνταξιοδότηση, έλεγε

«Γιατί δεν πάει ο Στρατός να τους μαζέψει και με τη βία να τους πάει στα στρατόπεδα; Εκεί που υπάρχουν οι συνθήκες για να ζήσουν τα παιδάκια αυτά, ομαλά, έχει ρουχαλάκια, έχει ντους, έχει ζεστό φαΐ και κρεβάτι… Να εκκενωθεί η Ειδομένη δια της βίας, να πάει ο Στρατός και να εκκενώσει την Ειδομένη». (BΗΜΑ FM, 15/3/ 2016)

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος με τις παραπάνω απόψεις (και πολλές άλλες ανάλογες που εύκολα μπορεί κανείς εντοπίσει) έχει διατελέσει υπουργός και ειδικότερα και υπουργός Εξωτερικών. Τέτοιου είδους αντιλήψεις διατυπωμένες δημόσια αποτελούν και πολιτικές πράξεις από φασίζουσες έως φασιστικές. 
Είναι ένα ερώτημα εάν οι απόψεις του αυτές επηρέαζαν την πολιτική που ασκούσε από σημαντικές θέσεις εξουσίας. Μπορεί κανείς να έχει την εκτίμηση ότι πρόκειται για εκείνες τις ατάκες Πάγκαλου, που πρώτα τις πέταγε στο εσωτερικό και μετά τις μάζευε στο εξωτερικό. Αυτό, όμως, είναι μόνο μια εκτίμηση και αφορά το παρελθόν. Για το παρόν, όμως, υπάρχει κι ένα άλλο σοβαρό θέμα: Όσοι συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τον Θ. Πάγκαλο σαν έναν γραφικό συνταξιούχο πολιτικό που θα φέρει ακροαματικότητα, τηλεθέαση και «κλικ» έχουν και την ευθύνη τους.  
Είναι ένας γραφικός συνταξιούχος πολιτικός ο Θεόδωρος Πάγκαλος; Δεν είναι. Κανένας που υποστηρίζει φασιστικές αντιλήψεις δεν είναι γραφικός, αλλά είναι πολιτικά επικίνδυνος. Και η φράση «Ο μόνος καλός Τούρκος είναι ένας νεκρός Τούρκος» είναι μια φασιστική αντίληψη.

Διαβάστε περισσότερα

Ακροδεξιά πρωτιά στο ψέμα

Οι ερευνητές ανέλυσαν τις πολιτικές σχέσεις και τα πρότυπα των αναρτήσεων σχεδόν 48.000 δημόσιων σελίδων στο Facebook καθώς και 14.000 χρηστών του Twitter προκειμένου να διαπιστώσουν ποιες ομάδες έκαναν τις πιο παραπλανητικές αναρτήσεις. Οι ακροδεξιοί, σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί κοινοποίησαν το μεγαλύτερο όγκο παραπληροφόρησης, ενώ οι λογαριασμοί με hashtags υπέρ του Τραμπ κυριάρχησαν στις αναρτήσεις σκουπιδιών στο Twitter
Οι ακροδεξιοί συντηρητικοί κοινοποίησαν στο Facebook περισσότερες ψεύτικες ειδήσεις από όσες κοινοποίησαν συνολικά όλες οι άλλες πολιτικές ομάδες στους τρεις μήνες πριν από την ομιλία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών για την Κατάσταση του Έθνους, σύμφωνα με την έρευνα ανεξάρτητων ερευνητών.

Οι ακαδημαϊκοί στο Ινστιτούτο του Διαδικτύου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ανέλυσαν τις πολιτικές σχέσεις και τα πρότυπα των αναρτήσεων σχεδόν 48.000 δημόσιων σελίδων στο Facebook καθώς και 14.000 χρηστών του Twitter προκειμένου να διαπιστώσουν ποιες ομάδες έκαναν τις πιο παραπλανητικές αναρτήσεις από αμφιλεγόμενες ιστοσελίδες.
Η ανάλυση, μια από τις εκτενέστερες έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για τις ψεύτικες ειδήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, αναμένεται να αυξήσει την πίεση στις εταιρείες προηγμένης τεχνολογίας ώστε να αντιμετωπίσουν την ψηφιακή παραπληροφόρηση, καθώς επικεντρώθηκε στην έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ομάδες και στα δυο άκρα του πολιτικού φάσματος κατανάλωσαν και κοινοποίησαν τις χειρότερες ειδήσεις-σκουπίδια κατά την περίοδο μεταξύ του Οκτωβρίου 2017 και του Ιανουαρίου 2018. Ωστόσο οι ακροδεξιοί, σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί κοινοποίησαν τον μεγαλύτερο όγκο παραπληροφόρησης, ενώ οι λογαριασμοί με hashtags (ετικέτες) υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ κυριάρχησαν στις αναρτήσεις σκουπιδιών στο Twitter.
«Υπάρχουν ολοένα περισσότερες αποδείξεις για την αύξηση της πόλωσης στο τοπίο της αμερικανικής ειδησεογραφίας ως απάντηση στο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του 2016», όπως ανέφεραν οι ερευνητές. «Η εμπιστοσύνη στις ειδήσεις καθορίζεται στη βάση έντονων διαχωριστικών ιδεολογικών γραμμών, ενώ ανθεί παράλληλα ένα οικοσύστημα εναλλακτικών ειδήσεων, το οποίο τροφοδοτείται από τον εξτρεμισμό, τον εντυπωσιασμό, τη συνωμοσιολογία, τα συγκαλυμμένα σχόλια, τις ψεύτικες ειδήσεις και άλλα είδη σκουπιδιών», πρόσθεσαν οι πανεπιστημιακοί.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μηχανές αναγνώρισης και ανάλυσης για να προσδιορίσουν 13 διαφορετικές ιδεολογικές ομάδες τις οποίες κατηγοριοποίησαν από την «σκληρά συντηρητική» μέχρι το «κίνημα Occupy» και τα «δικαιώματα των γυναικών».

Στο Facebook η σκληρή συντηρητική ομάδα κοινοποίησε συνδέσμους για το 90% και πλέον των ιστοσελίδων που χαρακτηρίστηκαν από τους ερευνητές ως πηγές «προπαγάνδας, ιδεολογικών ακροτήτων, υπερκομματικής και συνωμοσιολογικής πολιτικής πληροφόρησης».
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι ομάδες με διαφορετικά ιδεολογικά πρότυπα ήταν εξαιρετικά πολωμένες. Οι οπαδοί του Ντόναλντ Τραμπ ήταν οι περισσότερο απομονωμένοι στο Twitter και κοινοποιούσαν λιγότερους συνδέσμους για ιστορίες τις οποίες ανέφεραν οι άλλες ομάδες.
Όπως σημειώνει η Λίζα Μαρία Νιούντερτ, μια από τις ερευνήτριες της Οξφόρδης, στις ανακριβείς ιστορίες που κοινοποιήθηκαν πριν από την ομιλία Τραμπ για την Κατάσταση του Έθνους στις 30 Ιανουαρίου, περιλαμβανόταν άρθρο που ανέφερε ότι τα εμβόλια για τη γρίπη ήταν «η μεγαλύτερη ιατρική απάτη στην παγκόσμια ιστορία». Σε άλλο άρθρο υποστηριζόταν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπνέεται από την ιδεολογία του «σατανά».
Στην έρευνα εξετάστηκε επίσης κατά πόσον οι ομάδες κοινοποιούσαν άρθρα που ανήκαν σε τουλάχιστον τρεις από τις πέντε κατηγορίες σκουπιδιών, όπως το αν ανέφεραν αληθινές πληροφορίες για τους συγγραφείς, αν μιμούνταν αληθινούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς ή αν κοινοποιούσαν απόψεις που μεγιστοποιούν την πόλωση.
Οι εταιρείες των κοινωνικών δικτύων υποστηρίζουν εδώ και πολύ καιρό ότι οι επιχειρήσεις τους εξαρτώνται από τη δυνατότητα των χρηστών τους να μοιράζονται ιστορίες χωρίς λογοκρισία. Αλλά το επιχείρημα αυτό αμφισβητείται μετά από την αποκάλυψη ότι μια ρωσική επιχείρηση παραπληροφόρησης κατάφερε να στείλει τα μηνύματά της σε σχεδόν 150 εκατομμύρια χρήστες του Facebook εν όψει των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του 2016.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Reuters, σχεδόν το ήμισυ των χρηστών των κοινωνικών δικτύων που ρωτήθηκαν απάντησαν ότι χρησιμοποιούν τώρα το Facebook για να ενημερώνονται για τις ειδήσεις.
Η πίεση για να ληφθούν ρυθμιστικά μέτρα ενάντια στις πλατφόρμες της τεχνολογίας κλιμακώνεται σε όλη την Ευρώπη. Πέρυσι η Γερμανία καθιέρωσε πρόστιμα ύψους μέχρι 50 εκατομμυρίων ευρώ για τις εταιρείες που δεν αποσύρουν μηνύματα μίσους ή ψεύτικες ειδήσεις μέσα σε 24 ώρες από τη στιγμή που θα γίνουν αποδέκτες διαμαρτυρίας. Καθώς οι εταιρείες προσπαθούσαν να αποκρούσουν την κριτική, το Facebook παρουσίασε σχέδιο ευρύτατων αλλαγών σε μια προσπάθεια να δώσει προτεραιότητα σε «υψηλής ποιότητας» ειδήσεις, οι οποίες, όπως είπε, είναι «αξιόπιστες, ενημερωτικές και τοπικού χαρακτήρα». «Ο κόσμος θέλει να βλέπει ακριβείς πληροφορίες στο Facebook - το ίδιο θέλουμε κι εμείς» ανακοίνωσε η εταιρεία του Facebook. «Διακόπτουμε τα οικονομικά κίνητρα γιατί γνωρίζουμε ότι υπάρχουν οικονομικά κίνητρα πίσω από τις περισσότερες ψευδείς ειδήσεις».
* Των Aliya Ram και David Blood από τους Financial Times / Μετάφραση: Η Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Πάσχετε από κατάθλιψη ή μελαγχολία;

α να μπορέσει ένας ειδικός της ψυχικής υγείας να καταλήξει στο αν κάποιος πάσχει πράγματι από κατάθλιψη ή περνάει μια φυσιολογική περίοδο κατά την οποία βιώνει θλίψη ή μελαγχολία, εξετάζει τα συμπτώματα που εμφανίζονται, αξιολογώντας τα πάντα σε σχέση με την ένταση και τη διάρκειά τους. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας, για να μιλήσουμε για κατάθλιψη, χρειάζεται κάποιος να εκδηλώνει τουλάχιστον 5 από τα παρακάτω συμπτώματα, για περισσότερο από 2 εβδομάδες, σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και κάθε μέρα. 

• Να νιώθει θλίψη ή μια αίσθηση κενού για περισσότερο από 2 εβδομάδες, σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και κάθε μέρα. Η Κωνσταντίνα ανησυχεί πως ο Ηλίας, ο άντρας της, ίσως πάσχει από κατάθλιψη γιατί εδώ και καιρό δεν βλέπει κανένα νόημα στη δουλειά του. Δεν θέλει να πηγαίνει στη δουλειά, συνεχώς νιώθει πεσμένος γιατί πιστεύει πως ό,τι και να κάνει στο γραφείο «τίποτα δεν αλλάζει», ενώ η κακή του διάθεση φυσικά γυρίζει και στο σπίτι μαζί του. Όμως το ότι παρόλα αυτά, ο Ηλίας απολαμβάνει πραγματικά το χρόνο που περνάει με τα παιδιά τους και ασχολείται με το διάβασμα και το παιχνίδι τους με χαρά, είναι δείγμα του ότι αυτή η αίσθηση κενού δεν είναι γενικευμένη ώστε να μιλάμε για κατάθλιψη.
• Να νιώθει απαισιοδοξία, αναξιότητα ή υπερβολική ενοχή για περισσότερο από 2 εβδομάδες, σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και κάθε μέρα. Είσαι μόνη σου σχεδόν τρία χρόνια και είσαι πεπεισμένη πια πως αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει . Έχεις βγει πολλά ραντεβού, έχεις αφήσει στην άκρη πολλές από τις «προδιαγραφές» που παλιά θεωρούσες απαραίτητες για να κάνεις σχέση, αλλά πλέον απλώς δεν πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να βρεις έναν σύντροφο με τον οποίο θα κάνεις μια ουσιαστική σχέση. Και εννοείται ότι όλο αυτό σε έχει ρίξει ψυχολογικά τόσο πολύ ώστε σπάνια έχεις καλή διάθεση, ενώ έχεις αρχίσει να πιστεύεις ότι μάλλον εσύ φταις που δεν βρίσκεις σύντροφο. Αν όμως αυτή η απαισιοδοξία αφορά μόνο το κομμάτι της προσωπικής σου ζωής και, αντίθετα, όσον αφορά τα επαγγελματικά σου τα πηγαίνεις περίφημα και μάλιστα αντλείς χαρά από τη δουλειά σου, μην βιαστείς να βάλεις τσεκ σε αυτό το σύμπτωμα της κατάθλιψης. Σύμφωνα τους ειδικούς «η κατάθλιψη διαστρεβλώνει τον τρόπο που βλέπει κανείς τον εαυτό του, τους γύρω του, ολόκληρη τη ζωή του». Αν υπάρχει έστω ένα πράγμα που σε βγάζει από την «γκρίζα ζώνη» της θλίψης, αυτό σημαίνει πως δεν πρόκειται για κατάθλιψη.
• Να παρουσιάζει απώλεια ενδιαφέροντος για όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες της καθημερινότητας, για περισσότερο από 2 εβδομάδες, σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και κάθε μέρα. Μέχρι τώρα, όποτε σου συνέβαινε κάτι άσχημο, έπαιρνες την κολλητή σου τηλέφωνο, δίνατε ραντεβού για σινεμά και μετά το καθιερωμένο ποτάκι, όλα έμοιαζαν να είναι έναν τόνο λιγότερο μαύρα. Πλέον όμως δεν έχεις διάθεση ούτε για αυτό. Σκέψου όμως, έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου για τα πάντα ή μήπως η προοπτική να φύγεις ένα σαββατοκύριακο με τον καλό σου είναι πράγματι ικανή να σε κάνει να χαμογελάσεις; Μόνο αν τίποτα ή σχεδόν τίποτα δεν σου δίνει πλέον ικανοποίηση, ευχαρίστηση και χαρά και αν αυτό συμβαίνει για τουλάχιστον μισό μήνα, κάθε μέρα και σχεδόν όλη τη μέρα, ίσως ένας ειδικός να θεωρήσει πως μπορεί αυτό να αποτελεί σύμπτωμα κατάθλιψης…
• Να εμφανίζει κόπωση και απώλεια ενεργητικότητας σχεδόν κάθε μέρα.Σίγουρα υπάρχουν περίοδοι που ακόμα και μετά από αρκετές ώρες ύπνου ξυπνάς εξίσου κουρασμένη όσο και πριν κοιμηθείς. Όταν όμως πρόκειται για κατάθλιψη, νιώθουμε ότι τα αποθέματα ενέργειάς μας έχουν στερέψει σε τέτοιο βαθμό ώστε όλα μοιάζουν να κινούνται εξαιρετικά αργά. Αν κάποιος πάσχει από κατάθλιψη, εγκλωβίζεται στις αρνητικές του σκέψεις και ολόκληρη η ζωή του μοιάζει με αργό κινηματογραφικό πλάνο. Και εδώ, όπως και στα υπόλοιπα συμπτώματα, ο ειδικός μπορεί να αξιολογήσει με ασφάλεια την ένταση και τη διάρκεια της συγκεκριμένης αίσθησης.
• Να παρουσιάζει δυσκολία στη συγκέντρωση, στη σκέψη ή/και στη λήψη αποφάσεων για περισσότερο από 2 εβδομάδες, σχεδόν ολόκληρη τη μέρα και κάθε μέρα. Βρίσκεσαι στο γραφείο σου, έχεις σκύψει το κεφάλι, νιώθεις σαν να είσαι χαμένη στις σκέψεις σου, ενώ σου είναι αδύνατο ακόμα και το να αποφασίσεις αν θα κοιτάξεις πρώτα τα μέιλ σου ή θα τελειώσεις το project που περιμένει η διευθύντριά σου. Και αυτό συμβαίνει πια πολύ συχνά. Αν αυτό ήταν πλάνο κινηματογραφικής ταινίας, ένας ειδικός της ψυχικής υγείας θα έκανε zoom και θα έψαχνε αν όλο αυτό, για παράδειγμα, έχει ξεκινήσει από τα αρνητικά σχόλια που άκουσες από τη διευθύντριά σου για την απόδοσή σου. Γιατί σε αυτή την περίπτωση, δεν πρόκειται για σύμπτωμα κατάθλιψης, αλλά για μια φυσιολογική αντίδραση. Αν όμως στο μεγαλύτερο πλάνο εντόπιζε πως σου είναι αδύνατο να συγκεντρωθείς ακόμα και στα πιο απλά πράγματα και πως αδυνατείς να πάρεις αποφάσεις για τα πάντα, θα το αξιολογούσε ανάλογα.
• Να εκδηλώνει έντονη και συνεχή ανησυχία ή ψυχοκινητική διέγερση μόνιμα και για μεγάλο διάστημα. Αν είσαι ταραγμένη, νευρική και ανήσυχη γιατί συνέβη κάτι, αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αν όμως νιώθεις και συμπεριφέρεσαι έτσι για μεγάλο διάστημα, καθημερινά και σχεδόν όλη τη μέρα, τότε ίσως ένας ειδικός να χρειαστεί να το αξιολογήσει ανάλογα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλές φορές είναι πιο εύκολο μια τέτοια συμπεριφορά να γίνει αντιληπτή από τους άλλους γύρω μας, παρά να την συνειδητοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι. Γι’ αυτό, αν πιστεύεις ότι η κολλητή σου ίσως έχει κατάθλιψη, έχε τα μάτια σου ανοιχτά…
• Να έχει διαταραχές στον ύπνο: είτε υπερυπνία είτε αϋπνία. Το διάστημα που η Λίνα δεν τα πήγαινε καλά με το αγόρι της, όταν το έβλεπε πως σύντομα θα χώριζαν, τα περισσότερα βράδια αργούσε πολύ να την πάρει ο ύπνος, ενώ ξυπνούσε μέσα στη νύχτα και μετά δυσκολευόταν να ξανακοιμηθεί. Κι αυτό συνέβαινε ακόμα και τις μέρες που ήταν πάρα πολύ κουρασμένη. Είναι όμως αυτό αρκετό ώστε να θεωρήσει κανείς πως η Λίνα πάσχει από κατάθλιψη; Αυτό εξαρτάται από την ένταση και τη διάρκεια του συμπτώματος, παράγοντες που θα εξετάσει σε βάθος ένας ειδικός. Αν αυτή η διαταραχή του ύπνου επηρεάζει την καθημερινότητά της (στερώντας της την απαραίτητη ενέργεια), αλλά χωρίς να την εμποδίζει να κάνει βασικά πράγματα, όπως για παράδειγμα να τρώει και να κάνει μπάνιο, και αν η διάρκειά της δεν είναι μεγαλύτερη των 2 εβδομάδων ή άλλες μέρες την εμφανίζει και άλλες όχι, τότε πιθανότατα πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση και όχι για κατάθλιψη.
• Να παρουσιάζει διαταραχές στην όρεξη. Όταν ο Μάκης απολύθηκε από τη δουλειά του έχασε κάθε όρεξη για φαγητό. Τα τρία βασικά γεύματα της ημέρας ούτε καν περνούσαν από το μυαλό του, αλλά κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα όλο και κάτι πρόχειρο θα τσιμπούσε. Και αυτό είναι που διαχωρίζει την περίπτωσή του από εκείνη της Ζένιας, η οποία έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε να μην αναζητά καν κάτι να φάει για μεγάλο διάστημα. Για να μιλήσουμε για σύμπτωμα κατάθλιψης, τονίζει η ειδικός, θα πρέπει να έχουμε να κάνουμε με μια σημαντική απώλεια βάρους και σε κάθε περίπτωση, όχι λόγω κάποιας δίαιτας ή διατροφής. Ή μπορεί να συμβεί ακριβώς το αντίθετο: κάποιος που υποφέρει από κατάθλιψη ενδέχεται να πάρει μεγάλο βάρος, περισσότερο από 5% σε έναν μήνα. Και σε αυτή την περίπτωση, ένας ψυχοθεραπευτής, ψυχολόγος ή ψυχίατρος θα εξετάσει αν αυτό οφείλεται σε κάποιο σημαντικό και συγκεκριμένο λόγο ή όχι, προκειμένου να βεβαιωθεί για το αν αυτό συνιστά σύμπτωμα κατάθλιψης.
• Να έχει επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας. Όταν κάποιος περνάει μια δύσκολη περίοδο κατά την οποία βιώνει έντονη θλίψη ή μελαγχολία, μπορεί πράγματι να σκέφτεται τον θάνατο με ανακούφιση. Είναι όμως πολύ διαφορετικό αυτό, το να σου περάσει δηλαδή σαν σκέψη ή ακόμα και να το επιχειρήσεις, από το να σου απασχολούν το μυαλό συνεχώς τέτοιες σκέψεις. Μόνο στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για κατάθλιψη.
• Να έχει χρόνιους πόνους ή επίμονα σωματικά συμπτώματα. Όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά, δεν είναι παράξενο αυτό να αντανακλάται και στο σώμα μας. Μπορεί, για παράδειγμα, να αρρωσταίνουμε πιο εύκολα, να έχουμε πονοκεφάλους, ενοχλήσεις στο έντερο ή μια γενική ατονία και αδυναμία… Στην περίπτωση όμως της κατάθλιψης, τα σωματικά συμπτώματα είναι τόσο συχνά και σε τέτοια ένταση ώστε χρειάζεται συχνά κανείς να απευθύνεται σε κάποιο γιατρό ή νοσοκομείο. Επιπλέον, σε αυτές τις περιπτώσεις τα συμπτώματα δεν συνδέονται με κάποια παθολογία, ούτε αποδίδονται σε άγχος ή κόπωση.

Για να φτάσουμε λοιπόν σε σημείο να μιλήσουμε για κατάθλιψη, δεν αρκεί κάποιος να έχει δύο ή τρία από τα παραπάνω συμπτώματα: είναι απαραίτητο να εμφανίζονται τουλάχιστον 5 από αυτά τα συμπτώματα και επιπλέον να διαρκούν όλα πάνω από 15 μέρες, κάθε μέρα για σχεδόν ολόκληρη την ημέρα.

Οι δύο καθοριστικοί παράγοντες που μελετά ένας ειδικός

Ο πόνος, για παράδειγμα, που μας προκαλεί ένας χωρισμός, η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου ή της δουλειάς μας είναι μεγάλος και χρειάζεται χρόνος ώστε η καρδιά μας να μαλακώσει έπειτα από ένα τέτοιο γεγονός. Όμως κάτι τέτοιο απέχει πολύ από τον ορισμό της κατάθλιψης. Η θλίψη ή η μελαγχολία που ίσως βιώνουμε σε τέτοιες καταστάσεις είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, μια φυσιολογική αντίδραση όταν συμβαίνει κάτι δυσάρεστο στη ζωή μας. Από την άλλη, η κατάθλιψη είναι μια μονιμότερη διαταραχή που επηρεάζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά μας και συνοδεύεται και από σωματικές εκδηλώσεις, ενώ δεν εξαρτάται αναγκαστικά από εξωτερικούς παράγοντες.

Τα κριτήρια που τραβούν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις -την κατάθλιψη και τα έντονα αρνητικά συναισθήματα θλίψης/μελαγχολίας- είναι δύο:

Η ένταση των συμπτωμάτων. Είναι πολύ διαφορετικό να περνάει κανείς μια περίοδο κατά την οποία, για παράδειγμα, βιώνει έντονη θλίψη, από το να πάσχει από κατάθλιψη. Διότι στη δεύτερη περίπτωση, η ένταση με την οποία βιώνουμε τα αρνητικά συναισθήματα είναι τόσο μεγάλη ώστε αυτά δεν μας αφήνουν να λειτουργούμε σε απλά πράγματα στην καθημερινότητά μας – με απλά λόγια, δεν μπορούμε να κάνουμε βασικά πράγματα, όπως το να φροντίσουμε την καθαριότητά μας, να κάνουμε μπάνιο, να φάμε, να δουλέψουμε ή να κοιμηθούμε. Όμως όταν κάποιος νιώθει συνεχώς μελαγχολία, είναι πολύ εύκολο να την ορίσει ως κατάθλιψη. Νιώθει το βάρος αυτών των συναισθημάτων τόσο μεγάλο ώστε εύκολα μπορεί τα το βαφτίσει κατάθλιψη. Πράγματι, η διαφορά δεν είναι ευδιάκριτη και εκεί είναι που χρειάζεται η γνώμη ενός ειδικού της ψυχικής υγείας. Ένας ψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής ή ψυχίατρος είναι σε θέση να διακρίνει πότε η ένταση των συμπτωμάτων είναι τέτοια ώστε να μιλάμε για κατάθλιψη.

Η διάρκεια των συμπτωμάτων. Αν μετά τον χωρισμό κάποια περνά μια φάση που θέλει συνεχώς να κλαίει, ξυπνάει το πρωί θλιμμένη και το απόγευμα μόλις γυρίσει από τη δουλειά το πρώτο πράγμα που κάνει μόλις μπει στο σπίτι είναι να ακουμπήσει την πλάτη της στην πόρτα και να ξεσπάσει σε κλάματα, δεν πάσχει από κατάθλιψη. Το ότι όση ώρα είναι στη δουλειά ξεχνιέται και δεν νιώθει την ανάγκη να κλάψει, δείχνει πως αυτό που περνάει δεν είναι κατάθλιψη. Διότι για να μιλήσουμε για κατάθλιψη, θα πρέπει τα συμπτώματα να διαρκούν πάνω από 2 εβδομάδες, κάθε μέρα ΚΑΙ για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα

Κυπριακή ΑΟΖ: Όπως τα Ίμια… – του Δημήτρη Μηλάκα

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ 

Με μια πρώτη ματιά οι νησίδες των Ιμίων και η Κυπριακή ΑΟΖ  δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ του. Αλλωστε, το «δόγμα» του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου που θα συμπύκνωνε σε επιχειρησιακό στρατιωτικό επίπεδο την απόσταση είναι προ πολλού ανενεργό μετά από απόφαση της κυβέρνησης της ισχυρής Ελλάδας του Σημίτη. Τότε ο «εκσυγχρονισμός» ως κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα -μετά το στραπάτσο των Ιμίων- αποφάσισε να ποντάρει την προστασία της χώρας στον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας, στους Ευρωπαίους Εταίρους και πάνω απ όλα στους (ευχαριστούμε) τους Αμερικάνους. 

 

Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε που έγιναν αυτές οι επιλογές, μόλις ένα τέταρτο του αιώνα, και οι συνέπειές τους εμφανίζονται σήμερα σαν διαμαρτυρημένο γραμμάτιο το οποίο κρατά στα χέρια η Αγκυρα απαιτώντας την είσπραξή του.

 

Ακόμα και οι ανυποψίαστοι γνωρίζουν πια ότι οι νησίδες των Ιμίων δεν ανήκουν στην ελληνική επικράτεια. Κανείς Ελληνας δεν μπορεί όχι  μόνο να ανέβει στο έδαφός τους αλλά ούτε να πλεύσει δίπλα τους. Φροντίζουν γι αυτό τα τουρκικά πλοία που περιπολούν διαρκώς στην περιοχή. 

 

Αυτό που η Τουρκία κατάφερε με την κρίση των Ιμίων (και με τους μετέπειτα διπλωματικούς χειρισμούς) δηλαδή να αμφισβητήσει και στην πράξει να αφαιρέσει έδαφος από την ελληνική κυριαρχία επιχειρεί σήμερα να το επαναλάβει στην Κύπρο και συγκεκριμένα στο οικόπεδο 3  της κυπριακής ΑΟΖ.

 

Η  τουρκική κυβέρνηση με τη χρήση στρατιωτικών μέσων (πλοίων και αεροσκαφών) εμποδίζει την άσκηση κυριαρχίας (όπως αυτή είναι η έρευνα και εκμετάλλευση) στην θαλάσσια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της κυπριακής δημοκρατίας η οποία, ας σημειώσουμε είναι μέλος της ΕΕ και μάλιστα του σκληρού της (ευρωζώνη) πυρήνα.

 

Τμήμα του τουρκικού στόλου εμποδίζει τις τελευταίες μέρες την πορεία ερευνητικού πλοίου της Ιταλικής ΕΝΙ που έχει «καπαρώσει» το οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ . Το τουρκικό ΥΠΕΞ δικαιολογεί, με ανακοίνωσή του, ως εξής τη χρήση στρατιωτικών μέσων.

 

Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ

 

«Παρά τις προειδοποιήσεις, η «ελληνοκυπριακή κυβέρνηση», συνεχίζει τις μονομερείς έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Και το πράττει αυτό παραβλέποντας τα αναπαλλοτρίωτα  δικαιώματα του τουρκοκυπριακού «λαού», οι οποίοι είμαστε συνιδιοκτήτες του νησιού, στις πηγές φυσικού πλούτου.

 

» Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε πρόσφατα παρατηρήσει ότι υπάρχει μία πρόθεση να ξεκινήσουν δραστηριότητες στη ζώνη 3 της αποκαλούμενης κυπριακής ΑΟΖ.

 

» Η Τουρκία συμμερίζεται τις δικαιολογημένες ανησυχίες του τουρκοκυπριακού «λαού» επί του θέματος και υποστηρίζει την ανακοίνωση που εξέδωσε στις 10 Φεβρουαρίου το Υπουργείο Εξωτερικών της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».

 

» Όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει στο παρελθόν, όχι μόνο θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τα δικαιώματά μας και τα συμφέροντά μας αλλά είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε τα αναγκαία μέτρα μαζί με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» στο πλαίσιο της στήριξής μας της τουρκοκυπριακής πλευράς.

 

» Η μόνη υπευθυνότητα για όποια κατάσταση θα μπορούσε να προκύψει ως συνέπεια όλων αυτών, βαραίνει την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία αντί να αναλώνει προσπάθειες προς μία δίκαιη και μόνιμη διευθέτηση στην Κύπρο, επιμένει να συμπεριφέρεται σαν να είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης του νησιού και στη συνέχιση των ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων.

 

» Aυτή η στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία δεν διστάζει να υπονομεύσει με ανεύθυνο τρόπο την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου, είναι στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος που οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό έχουν αποτύχει και δεν έχουν οδηγήσει σε κάποιο αποτέλεσμα για μισό αιώνα.

 

» Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης για την Κύπρο, η οποία συνήλθε πέρυσι, οι Ελληνοκύπριοι απέδειξαν και πάλι την απροθυμία τους να αποδεχθούν μια συνεργασία με τους Τουρκοκύπριους στη βάση της πολιτική ισότητας και γι ‘αυτό το λόγο η Διάσκεψη έκλεισε χωρίς συμφωνία.

 

» Και για όσο διάστημα η «ελληνοκυπριακή κυβέρνηση» συνεχίζει τις μονομερείς της ενέργειες στο θέμα των υδρογονανθράκων, παραμένει προφανές το πόσο απέχει η ελληνοκυπριακή πλευρά από το να θεωρεί τους τουρκοκυπρίους ισότιμους εταίρους.

 

» Εκμεταλλευόμαστε επίσης αυτή την ευκαιρία για να τονίσουμε ότι σύμφωνα με τις προσδοκίες μας οι εταιρείες που βρίσκονται σε τρίτες χώρες θα πρέπει να αποφύγουν να παρέχουν στήριξη, μέσω της συνεργασίας τους με την «ελληνοκυπριακή κυβέρνηση», στην περιοχή των υδρογονανθράκων, σε αυτή την καθόλου εποικοδομητική στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία αποτελεί ταυτόχρονα μεγάλο εμπόδιο για τη διευθέτηση του Κυπριακού».

 

Η Αθήνα παρακολουθεί και διαμαρτύρεται 

 

Η Αθήνα, έχοντας απολέσει προ πολλού τη δυνατότητα να εμφανίσει στρατιωτικά αντίμετρα  έτσι ώστε να ληφθούν σοβαρά οι θέσεις της στο  διπλωματικό τραπέζι πράττει το μόνο που μπορεί να πράξει: ανακοινώνει τη διαμαρτυρία της. Μάλιστα η ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ  αποκαλύπτει το καινό στρατηγικής της Αθήνας καθώς διατυπώνει μια απειλεί (την παρεμπόδιση της ευωπαικής  πορείας της Τουρκίας) η οποία δεν αγγίζει πια την Αγκυρα. 

 

Σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ: «Η Τουρκία συνεχίζει να αμφισβητεί τη διεθνή νομιμότητα παραβιάζοντας κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Kαλούμε την Τουρκία να αποστεί από περαιτέρω έκνομες ενέργειες και να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο.

 

»Ανάλογες συμπεριφορές είναι ενδεικτικές ορισμένων προθέσεων της Τουρκίας ως προς το Κυπριακό. Η προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν συνάδει με τη συμπεριφορά ενός υποψηφίου κράτους για ένταξη στην ΕΕ. Χαιρετίζουμε την ψύχραιμη και νηφάλια στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που επιβεβαιώνει τον ρόλο της ως πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο».

 

Συμπέρασμα: όπως αποδείχθηκε φούσκα η «ισχυρή Ελλάδα» των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη έτσι είναι πολύ πιθανό να αποδειχτεί φούσκα και η αναβαθμισμένη ελληνοαμερικανική στρατιωτική συνεργασία στην οποία ποντάρει για την προστασία των συμφερόντων της χώρας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετά την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον. Ο λόγος είναι απλός: καμία δύναμη, καμία πολυεθνική όσο τεράστια κι αν είναι, δεν πρόκειται να «πολεμήσει» για την διασφάλιση των ελληνικών συμφερόντων αν η ίδια η χώρα δεν διαθέτει τις δυνάμεις για να το κάνει…

 

Πηγή: topontiki.gr

Διαβάστε περισσότερα

Το Πανηγύρι του Άη-Συμιού στο Μεσολόγγι στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

 

Το Πανηγύρι του Αγίου Συμεών (Άη Συμιού) είναι έθιμο με ιστορική, θρησκευτική και μουσικοχορευτική διάσταση που τελείται δύο φορές τον χρόνο, το διήμερο της Υπαπαντής (2-3 Φεβρουαρίου) και το τετραήμερο του Αγίου Πνεύματος (Σάββατο-Τρίτη). Είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές για την πόλη του Μεσολογγίου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πιο ξεχωριστά δρώμενα της περιοχής της Αιτωλίας.

Eγγράφηκε στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2018.

Πεδία Δελτίου Στοιχείου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

 1. Σύντομη παρουσίαση του στοιχείου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

α. Με ποιο όνομα αναγνωρίζεται το στοιχείο από τους φορείς του: To Πανηγύρι του Άη Συμιού
β. Άλλη/-ες ονομασία/ες: Τ’ Άη Συμιού, Άη Συμιώτες (Οι συμμετέχοντες)
γ. Σύντομη Περιγραφή
Έθιμο με ιστορική, θρησκευτική και μουσικοχορευτική διάσταση που τελείται δύο φορές τον χρόνο, το διήμερο της Υπαπαντής (2-3 Φεβρουαρίου) και το τετραήμερο του Αγίου Πνεύματος (Σάββατο-Τρίτη). Το πανηγύρι του Αγίου Συμεών είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές για την πόλη του Μεσολογγίου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πιο ξεχωριστά δρώμενα της περιοχής της Αιτωλίας.
δ. Πεδίο ΑΠΚ
√  προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις: τα παραδοσιακά τραγούδια που εξακολουθούν να τραγουδιούνται από τους συμμετέχοντες, καθώς και τα ιστορικά τραγούδια που αφορούν την πολιορκία του Μεσολογγίου και την Ελληνική Επανάσταση του 1821 αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πλούσιας προφορικής παράδοσης του πανηγυριού. Μετά το 2005 έχουν καταγραφεί και σύγχρονα αφηγηματικά τραγούδια στο ύφος των παραδοσιακών τραγουδιών για πρόσωπα και γεγονότα που σχετίζονται με το πανηγύρι.
√  επιτελεστικές τέχνες: Παραδοσιακοί χοροί, όπως το τσάμικο και ο συρτός, αλλά και τοπικοί χοροί που χορεύονται στο πανηγύρι (Χελάκι, του Πεθαμένου και το Πιπέρι)
√  κοινωνικές πρακτικές-τελετουργίες-εορταστικές εκδηλώσεις: η άμεση σχέση του δρώμενου με την ιστορία της περιοχής του Μεσολογγίου, η διάχυτη ατμόσφαιρα γλεντιού κατά την προετοιμασία και την επιτέλεση του εθίμου, η διαπαιδαγώγηση, η ενδυνάμωση αξιών, όπως η ισότητα και η αλληλεγγύη, μεταξύ των πανηγυριστών, η εκμάθηση του ζουρνά με μαθητεία των νεότερων κοντά στους εμπειρότερους Έλληνες Ρομά, καθώς και η μετάδοση των πρακτικών και συμπεριφορών από γενιά σε γενιά, με τη δυνατότητα προσαρμογής σε τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις.
√  τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία: η παραδοσιακή φορεσιά των Αη-Συμιωτών (ντουλαμάς, άρματα) κατασκευάζεται από πρόσωπα που έχουν διδαχτεί και κατέχουν τη σχετική παραδοσιακή τέχνη.
ε. Περιοχή όπου απαντάται το στοιχείο
Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, Νομός Αιτωλοακαρνανίας, Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου
 στ. Λέξεις-κλειδιά
Μεσολόγγι, πανηγυρισμός, παρέα, καπετάνιος, ζουρνάς, νταούλι, ντουλαμάς, χορός.

2. Ταυτότητα του φορέα του στοιχείου ΑΠΚ

α. Ποιος/-οι είναι φορέας/-είς του στοιχείου;
Οι κύριοι φορείς του εθίμου είναι οι παρέες των αρματωμένων και των καβαλάρηδων που συμμετέχουν στο πανηγύρι και πλαισιώνονται από τους συμποσιαζόμενους και τους μουσικούς, τις ζυγιές. Επίσης, σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο έχουν και οι τεχνίτες που ασχολούνται με την κατασκευή των παραδοσιακών κοσμημάτων και φορεσιών, αλλά και οι σύλλογοι που προωθούν και διδάσκουν τους χορούς και τα τραγούδια του πανηγυριού.
Ο Σύλλογος Πανηγυριστών «Ο Άη Συμιός» αποτελεί συλλογική έκφραση όλων των πανηγυριστών και αποσκοπεί στη διαφύλαξη και την ανάδειξη του πανηγυριού ως σύνθετου πολιτισμικού γεγονότος.
Σύλλογος Πανηγυριστών «Ο Άη Συμιός»
Έδρα/τόπος: Μεσολόγγι
Διεύθυνση: Πλατεία Άη Συμιού (πλησίον Δημαρχείου)
ΤΚ:30200
Τηλ. 6977004681 
e-mail: aisimios2015@gmail.com     
Ιστότοπος: https://aisimios.wordpress.com/
1) Συμεών Βίλλιος
Ιδιότητα: Πρόεδρος του Συλλόγου «Ο Άη Συμιός»
Διεύθυνση: Αλμυράκι Μεσολογγίου ΤΚ:30200
Τηλ. 6977004681
2) Κωνσταντίνος Σοκόλας
Ιδιότητα: Έφορος.
Διεύθυνση: Ασημάκη Φωτήλα 9  ΤΚ:30200
Τηλ. 6947096783
e-mail:maglor1986@hotmail.com

Παρέες Αρματωμένων και Καβαλαρέων:

• Παρέα Θεοφιλάτου

Καπετάνιος: Θωμάς Θεοφιλάτος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Γιάννης Μπέκος, 6944859987, Ασπρόπυργος Αττικής
Διεύθυνση: Εργατικές Κατοικίες 44
Τηλ.: 6977092998

• Παρέα Κατοχιανού

Καπετάνιος: Πέτρος Πετρόπουλος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Ασημάκης Βασιλοπάνος, Κάτω Αχαΐα
Διεύθυνση: Αλμυράκι Μεσολογγίου
Τηλ.: 6978745299

• Παρέα Σακελαρόπουλου

Καπετάνιος: Χρήστος Σακελαρόπουλος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Δημήτρης Μπέκος, Ασπρόπυργος Αττικής
Διεύθυνση: Ζαλογγίτου 19
Τηλ.: 2631028328

• Παρέα Σκαρλάτου

Καπετάνιος: Νιόνιος Σκαρλάτος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Γιώργος Μπέκος, Ασπρόπυργος Αττικής
Διεύθυνση: Θυσίας 8
Τηλ.: 6977004681

• Παρέα Χασιώτη

Καπετάνιος: Γιώργος Χασιώτης
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Χαράλαμπος Θεοδωρόπουλος, Μεσολόγγι
Διεύθυνση: Μάγερ 4
Τηλ.: 6946485277

• Παρέα Σακιριανού

Καπετάνιος: Ασημάκης Σακιριανός
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Σάκης Νίσσης, Μεσολόγγι
Διεύθυνση: Ραζηκότσικα 8
Τηλ.: 6975367579

• Παρέα Χριστοδούλου

Καπετάνιος: Απόστολος Χριστοδούλου
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Δημήτρης Μπέκος
Διεύθυνση: Αγ. Αθανασίου 67
Τηλ.: 6977709772

• Παρέα Τζίλια

Καπετάνιος: Μάκης Τζίλιας
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Πάνος Πανόπουλος, Αλμυράκι Μεσολογγίου
Διεύθυνση: Εργατικές Κατοικίες 12
Τηλ.: 6993133324

• Παρέα Αθανασόπουλου

Καπετάνιος: Ηλίας Αθανασόπουλος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Βαγγέλης Κοκώνης, Αμαλιάδα
Διεύθυνση: Δροσίνη 8
Τηλ.: 2631027636

• Παρέα Αγγελόπουλου

Καπετάνιος: Νάσος Αγγελόπουλος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Κώστας Πανόπουλος, 6933123205, Αλμυράκι Μεσολογγίου
Διεύθυνση: Ελ. Πολιορκημένων 25
Τηλ.: 2631051096

• Σύλλογος πανηγυριστών «Η Έξοδος» / Παρέα Τσιμπερλένιου-Τσαρούχη

Καπετάνιος: Βασίλης Τσαρούχης
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Ηλίας Αριστόπουλος, 6946072035, Αγρίνιο
Διεύθυνση: Χ. Τρικούπη 1
Τηλ.: 6976880000

•  Παρέα Χριστοδουλάτου

Καπετάνιος: Μάκης Χριστοδουλάτος
Αρχιμουσικός ζυγιάς: Πολύβιος Μπασιλάρης, 6940111678, Μεσολόγγι
Διεύθυνση: Αγ. Αθανασίου
Τηλ.: 6973369941

Κατασκευαστές Παραδοσιακών Φορεσιών

1) Εργαστήρι Παραδοσιακών Φορεσιών Ζωή Στέλιου
Όνομα: Ζωή Στέλιου
Ιδιότητα: Κατασκευαστής παραδοσιακών φορεσιών (ντουλαμάδων) και αρμάτων.
Διεύθυνση: I.Ράγκου 6
Τ.Κ.: 30200
Τηλ.   26310 24009
e-mail: stelioumes@gmail.com
2) Εργαστήρι λαϊκών φορεσιών και κοσμημάτων
Όνομα: Νίκος Πλακίδας
Ιδιότητα: Κατασκευαστής παραδοσιακών φορεσιών (ντουλαμάδων) και αρμάτων.
Διεύθυνση: Κατοχή Μεσολογγίου
Τ.Κ.: 30007
Τηλ.  2632093218
e-mail: plakidas@foustanela.gr
3) Γεράσιμος Χριστοδουλάτος
Ιδιότητα: Κατασκευαστής αρμάτων
Διεύθυνση: Αγ. Αθανασίου
Τ.Κ.: 30200
Τηλ. 6946336183

Φορείς σχετικοί με τη διαφύλαξη και ανάδειξη του Πανηγυριού

• Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου

Κύριος πολιτιστικός φορέας του Δήμου, σε συνεργασία με τον οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο το χειμωνιάτικο και το καλοκαιρινό πανηγύρι.
Υπεύθυνος: Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Ραζηκότσικα 21
Τηλ.: 2631022129

• Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Το μοναστήρι του Άη Συμιού, καθώς και ο περιβάλλων χώρος μαζί με αρκετά κτήρια, ανήκουν στη Μητρόπολη. Επίσης, οι ιερείς της Μητρόπολης συμμετέχουν κάθε χρόνο στις θρησκευτικές εκδηλώσεις των πανηγυριστών.
Υπεύθυνος: Μπαμπάνης Χριστόφορος
Διεύθυνση: Αρχ. Δαμασκηνού 10
Τηλ.: 2631022322

• Κινηματογραφική Λέσχη Μεσολογγίου

Προβολή οπτικών τεκμηρίων σχετικών με το πανηγύρι και υποστήριξη εκδηλώσεων του συλλόγου «Ο Άη Συμιός».
Υπεύθυνος: Σοκόλας Κων/νος (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο, Μεσολόγγι
Τηλ.: 6947096783

• Μουσικός Όμιλος «Ιωσήφ Ρωγών»

Μουσική υποστήριξη, συνοδεία του σώματος των Άη-Συμιωτών σε πομπές.
Υπεύθυνος: Δημήτρης Μανωλάτος (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Ναυπάκτου 33
Τηλ.: 6974531509

• Φωτογραφική Λέσχη Μεσολογγίου

Υλοποίηση φωτογραφικών αφιερωμάτων του πανηγυριού και προβολή του σε εκθέσεις εντός και εκτός Μεσολογγίου.
Υπεύθυνος: Γιάννης Τσαλαφούτας (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Αλμυράκι Μεσολογγίου
Τηλ.: 6997170992

• Χορωδία Πνευματικού Κέντρου Μεσολογγίου

Ερμηνεία τραγουδιών του πανηγυριού σε εθνικά και διεθνή φεστιβάλ χορωδιών.
Υπεύθυνος: Σπύρος Χολέβας (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Οδός Μάνας
Τηλ.: 6944724652

• Χορευτικό τμήμα Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου

Μαθήματα χορού, λαογραφικές μελέτες, συμμετοχή σε εθνικά και διεθνή συνέδρια.
Υπεύθυνος: Δημήτρης Καραβασίλης (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Ζεστή Μεσολογγίου
Τηλ.: 6936099494

• Φίλοι Ιστορικής Φορεσιάς και Οπλισμού «Ο Λιάρος»

Συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις με ανάδειξη στοιχείων του πανηγυριού.
Υπεύθυνος: Γιώργος Μιχαηλίδης (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Χόνδρου 9
Τηλ.: 6972071951

• Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, τμήμα Μεσολογγίου

Συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις του συλλόγου «Ο Άη Συμιός»
Υπεύθυνος: Αριστόβουλος Τριβλής (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Μακρή 7
Τηλ.: 2631022835

• Εργαστήρι «Παναγία Ελεούσα»

Κατασκευή κατά καιρούς, ενδυμάτων για τους πανηγυριστές από παιδιά με ειδικές ανάγκες
Υπεύθυνη: Διονυσία Σαμαντά (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Αρχ. Δαμασκηνού
Τηλ.: 2631025130

• Βυρωνική Εταιρεία

Διοργάνωση εκδηλώσεων με θέμα το πανηγύρι.
Υπεύθυνη: Ροδάνθη Φλώρου (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Βυρώνειο κτήριο, Μεσολόγγι
Τηλ.: 6977804076

• Εκπολιτιστικός Σύλλογος «Οι Φίλοι της Λιμνοθάλασσας»

Υποστήριξη εκδηλώσεων Αη-Συμιωτών
Υπεύθυνη: Αφροδίτη Τσιρόγλου (γραμματέας)
Διεύθυνση: Μάγερ 10
Τηλ.: 6977432060

• Λαογραφικός Σύλλογος Μεσολογγίου

Έρευνα του πανηγυριού ως πολιτισμικής έκφρασης
Υπεύθυνη: Νίκη Περικλέους (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Καλλονή Μεσολογγίου
Τηλ.: 6977432060

• Σύλλογος Φίλων Μουσικής «Διονύσιος Σολωμός»

Μουσική υποστήριξη-συνοδεία του σώματος των Άη-Συμιωτών σε πομπές.
Υπεύθυνος: Δημήτρης Φωλιάς (γραμματέας)
Διεύθυνση: Ραζηκότσικα 15
Τηλ.: 6979989940

• Ιστορικό Μουσείο-Κέντρο Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος»

Μόνιμη συλλογή κειμηλίων του πανηγυριού.
Υπεύθυνος: Νίκος Κορδόσης (πρόεδρος)
Διεύθυνση: Ραζηκότσικα 25
Τηλ.: 6976 643610

• Αδελφότητα των Απογόνων των Ελεύθερων Πολιορκημένων

Συμβουλευτικό ρόλο σε θέματα ανάδειξης της ιστορίας του δρώμενου.
Υπεύθυνος: Γιάννης Μακρής (πρόεδρος)
Διεύθυνση: –
Τηλ.: 6945294837

Ερευνητές του στοιχείου

• Ελένη Καρανικόλα

Ιδιότητα: Φιλόλογος-Δημοσιογράφος. Πραγματοποίηση έρευνας και διπλωματικής εργασίας για το πανηγύρι του Άη Συμιού
Διεύθυνση: Εργατικές Κατοικίες, Μεσολόγγι
Τηλ.: 6942463162

•  Βασίλης Αρτίκος

Ιδιότητα: Φωτογράφος. Προβολή φωτογραφιών του πανηγυριού σε εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδας
Διεύθυνση: Ν. Μπότσαρη 40, Μεσολόγγι
Τηλ.: 6944350943

• Κασσιανή Κονταξή

Ιδιότητα: Θεολόγος, M.Sc., Υποψήφια  Διδάκτωρ Λαογραφίας  Πανεπιστημίου Αθηνών. Εθνογραφική έρευνα του πανηγυριού.
Διεύθυνση: Αθήνα

•  Νικήτας Φιλιππόπουλος

Ιδιότητα: Δημοσιογράφος-Φιλόλογος.Έρευνα και συγγραφή βιβλίων για το πανηγύρι. Εκδότης εφημερίδας Ντάπια.
Διεύθυνση: Χ. Τρικούπη 36, Μεσολόγγι
Τηλ.: 2631023024

• Μαρία Ζιαμπάρα

Ιδιότητα: Εκπαιδευτικός
Διεύθυνση: Ναύπακτος

• Γιάννης Μακρής

Ιδιότητα: Ερασιτέχνης ιστορικός ερευνητής του στοιχείου – Συγγραφέας
Διεύθυνση: Μεσολόγγι
Τηλ. 6945294837

3. Αναλυτική περιγραφή του στοιχείου ΑΠΚ, όπως απαντάται σήμερα

Το πανηγύρι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μοναστήρι του Αγίου Συμεών, που βρίσκεται στους πρόποδες του Αράκυνθου σε υψόμετρο 140 μ. και χρονολογείται στο 1740. Μετά τα γεγονότα της Εξόδου, το 1826, και με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το πανηγύρι προσλαμβάνει νέο χαρακτήρα, περιλαμβάνοντας στα τελετουργικά του δρώμενα και το μνημόσυνο προς τιμή των πεσόντων της Πολιορκίας του Μεσολογγίου.
Το Πανηγύρι του Άη Συμιού, προς τιμή του γέροντα Άη Συμιού, πραγματοποιείται δύο φορές τον χρόνο: Στις 2 και 3 Φεβρουαρίου, της Υπαπαντής και του Αγίου Συμεών, τελείται το λεγόμενο και χειμωνιάτικο ή γυναικείο πανηγύρι. Ο χαρακτηρισμός γυναικείο προέρχεται από το γεγονός ότι παλιότερα συνήθιζαν να πηγαίνουν κυρίως γυναίκες με τα παιδιά τους, εκπληρώνοντας τάματα. Κατά το χειμωνιάτικο πανηγύρι, την πρώτη μέρα οι παρέες ανεβαίνουν στο μοναστήρι, όπου θα γλεντήσουν το βράδυ στα καθορισμένα στέκια τους. Το επόμενο μεσημέρι, αφού οι συμμετέχοντες προσκυνήσουν κατά τη λειτουργία που τελείται στο μοναστήρι, το γλέντι συνεχίζεται μέχρι το απόγευμα. Αργότερα οι παρέες συγκεντρώνονται έξω από την πύλη της πόλης και επιστρέφουν όλες μαζί για να συνεχίσουν το γλέντι στα στέκια της πόλης.
Κατά το τριήμερο της Πεντηκοστής (Κυριακή), του Αγίου Πνεύματος (Δευτέρα) και της Αγίας Τριάδος (Τρίτη) πραγματοποιείται το λεγόμενο και καλοκαιρινό πανηγύρι ή πανηγύρι των αρματωμένων. Το καλοκαιρινό πανηγύρι, που είναι και το γνωστότερο, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο δρώμενο της πόλης μετά τις «Εορτές Εξόδου» και έχει χαρακτηριστικά μεγάλης λαϊκής θρησκευτικής και ιστορικής γιορτής. Τα προεόρτια ξεκινούν ήδη από την ημέρα της Αναλήψεως (περίπου δέκα μέρες πριν από την Πεντηκοστή), οπότε γίνεται το πρώτο «δοκιμαστικό» μάζεμα της κάθε παρέας, το οποίο φυσικά συνοδεύεται με γλέντι.
Το πανηγύρι ξεκινά επίσημα από το Σάββατο πριν από την Πεντηκοστή, όπου οι παρέες γλεντούν στα καθιερωμένα στέκια τους στην πόλη. Την Κυριακή το πρωί ο κάθε καπετάνιος ξεκινά και περιφέρεται στα σοκάκια της πόλης, από όπου μαζεύει τα μέλη της παρέας του. Μέχρι το μεσημέρι έχουν συγκεντρωθεί όλοι για να φάνε το παραδοσιακό γιουβέτσι.
Την Κυριακή το απόγευμα οι παρέες συγκεντρώνονται στον μητροπολιτικό ναό του Αγ. Σπυρίδωνα και ξεκινούν την πομπή προς τον Κήπο των Ηρώων, όπου θα τελεστεί το μνημόσυνο προς τιμήν των πεσόντων της Εξόδου. Στη συνέχεια, οι παρέες ξεκινούν από τον Κήπο των Ηρώων για το μοναστήρι του Άη Συμιού. Φτάνουν μέχρι ενός σημείου χορεύοντας και από εκεί ανεβαίνουν στο μοναστήρι, ακολουθώντας μια διαδρομή περίπου δέκα χιλιομέτρων. Παλαιότερα η μετακίνηση προς το μοναστήρι γινόταν με άλογα. Σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως αυτοκίνητα, αν και κάποιοι πανηγυριστές ανεβαίνουν ακόμη με τα άλογά τους. Το πανηγύρι συνεχίζεται όλη νύχτα πάνω στο μοναστήρι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το πρωί της Δευτέρας πραγματοποιείται η θεία λειτουργία και στον χώρο καταφθάνουν Ρομά από όλη την Ελλάδα, για να βαφτίσουν τα παιδιά τους. Μετά τη λειτουργία, το γλέντι συνεχίζεται μέχρι το μεσημέρι, οπότε οι παρέες ξεκινούν την κάθοδο προς το Μεσολόγγι. Το απόγευμα της Δευτέρας και αφού συγκεντρωθούν οι παρέες στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου, ξεκινά η μεγάλη πορεία των Αη-Συμιωτών προς το κέντρο του Μεσολογγίου, καταλήγοντας στον Άγιο Σπυρίδωνα. Οι παρέες, πρώτα οι αρματωμένοι και ύστερα οι καβαλαραίοι, εισέρχονται στην πόλη τραγουδώντας και χορεύοντας μέχρι να φτάσουν στα στέκια τους και να συνεχίσουν όλη νύχτα το γλέντι τους.
Την Τρίτη το απόγευμα, αφού τελεστεί το μνημόσυνο στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας στη νησίδα της Κλείσοβας προς τιμήν των πεσόντων στην ομώνυμη μάχη (25 Μαρτίου 1826), οι πανηγυριστές επιστρέφουν στα καθιερωμένα στέκια για το τελευταίο γλέντι.
Οι πανηγυριστές, που αποτελούν την ψυχή του πανηγυριού, χωρίζονται σε αρματωμένους και σε καβαλαραίους, οι οποίοι οργανώνονται σε ομάδες, τις παρέες. Όπως μαρτυρείται και σε κείμενα του Ανδρέα Καρκαβίτσα, οι παρέες παλαιότερα ονομάζονταν και μάγκες.
Για τους αρματωμένους λένε ότι πάνε ντυμένοι, επειδή φορούν τις παραδοσιακές φορεσιές και τα άρματά τους, ενώ για τους καβαλαραίους ότι πάνε μ’ άλογο, λόγω του ότι ανεβαίνουν στο μοναστήρι και παρελαύνουν έφιπποι. Η κάθε παρέα έχει και τον αρχηγό της, τον λεγόμενο καπετάνιο (ή παλαιότερα μπουλουκτσή), ο οποίος είναι πρώτος μεταξύ ίσων. Αν οι αρματωμένοι και οι καβαλαραίοι είναι η ψυχή του πανηγυριού, η ζυγιά είναι εκείνη η οποία δημιουργεί την πνευματική έκσταση που χαρακτηρίζει τους Αη-Συμιώτες. Η ζυγιά είναι η τριμελής ορχήστρα που συντροφεύει κάθε παρέα και η οποία αποτελείται από δύο ζουρνάδες ή καραμούζες ή πίπιζες και ένα νταούλι ή νταβούλι ή ξεροντάουλο. Παραδοσιακά η ζυγιά αποτελείται από Έλληνες Ρομά, οι οποίοι παλαιότερα προέρχονταν σχεδόν αποκλειστικά από το Μεσολόγγι και τις γύρω περιοχές.
Το πιο σημαντικό στοιχείο που χαρακτηρίζει μια παρέα είναι η συνεργασία και η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της, αλλά και με τη ζυγιά κατά τη διάρκεια του πανηγυριού. Επίσης, καταργούνται όλα εκείνα τα στοιχεία που διαφοροποιούν τις κοινωνικές ιεραρχήσεις, καθώς όλοι είναι ίσοι με όλους και δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ Μεσολογγιτών πανηγυριστών και Ρομά οργανοπαιχτών. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος πολλοί πανηγυριστές βαφτίζουν παιδιά των Ρομά στο μοναστήρι του Άη Συμιού.

Πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η μετάδοση από γενιά σε γενιά του ιδιαίτερου τρόπου «τραγουδίσματος» και των τρόπων κοινωνικής συμπεριφοράς, όπως προκύπτουν με την επιτέλεση συγκεκριμένων χορών. Κατά τη διάρκεια του πανηγυριού, εκτός από παλιά δημοτικά επιτραπέζια τραγούδια, κλέφτικα και λιανοτράγουδα, οι πανηγυριστές τραγουδάνε επίσης και φημισμένα μεσολογγίτικα μοιρολόγια, τραγούδια για την πολιορκία της πόλης, αλλά και αησυμιώτικα.
Οι χοροί των πανηγυριστών περιλαμβάνουν, εκτός από τον τσάμικο και το συρτό, και τους ιδιαίτερους, τοπικούς χορούς του πανηγυριού, όπως το Χελάκι, το Τρίψιμο του Πιπεριού και τον φημισμένο Χορό του Πεθαμένου. Ο τελευταίος συνιστά την πιο χαρακτηριστική αησυμιώτικη αναπαράσταση: ο χορός ξεκινά από μια παρεξήγηση μεταξύ του καπετάνιου και ενός παλικαριού της παρέας, όταν ο δεύτερος διατάζει να σταματήσουν τα όργανα. Μετά από κάποιες φιγούρες που συμβολίζουν την πάλη, ο καπετάνιος καταφέρνει θανάσιμο χτύπημα στο παλικάρι και τον σκοτώνει. Αργότερα, συνειδητοποιώντας την πράξη του, σκύβει πάνω από τον νεκρό, θρηνεί και μετανοεί. Αμέσως ο άγιος κάνει το θαύμα του και ο νεκρός ανασταίνεται και σηκώνεται με ακόμα μεγαλύτερη διάθεση, σέρνοντας τον χορό με τον καπετάνιο και όλα τα μέλη της παρέας.
Πολύ χαρακτηριστικό είναι και το «πέταγμα» των χαρτονομισμάτων (από το 2002 και μετά δολαρίων) από μέλη της παρέας προς τους οργανοπαίχτες της ζυγιάς ή προς τους συμπανηγυριστές. Με αυτόν τον συμβολικό τρόπο επιτυγχάνεται η «μετάβαση» του Αη-Συμιώτη από τον κόσμο των υλικών αγαθών, στην πνευματική έκσταση που χαρίζει ο ήχος της ζυγιάς. Εκφράζεται η λύτρωση του πανηγυριστή, η περιφρόνηση των υλικών και η έξαρση των πνευματικών /ηθικών αξιών.

4. Χώρος/εγκαταστάσεις και εξοπλισμός που συνδέονται με την επιτέλεση του στοιχείου ΑΠΚ

Οι χώροι που συνδέονται με την πραγματοποίηση του πανηγυριού είναι:

• Το μοναστήρι του Αγίου Συμεών και ο περιβάλλων χώρος, με μόνιμες εγκαταστάσεις και παραπήγματα. Η κάθε παρέα έχει τον δικό της χώρο, παράπηγμα ή κτήριο.
• Οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης του Μεσολογγίου κατά τις πομπές των Αη-Συμιωτών και τα στέκια των παρεών στα στενά της πόλης. Η κάθε παρέα με το πέρασμα των χρόνων έχει καθορίσει έναν συγκεκριμένο χώρο στο κέντρο της πόλης στον οποίο γλεντάει κάθε έτος.
• Τα ίδια τα σπίτια των πανηγυριστών, από τα οποία περνούν οι καπεταναίοι για να συγκεντρώσουν όλη την παρέα. Σε κάθε σπίτι, συγγενείς του κάθε πανηγυριστή φροντίζουν να κερνούν τον καπετάνιο και την υπόλοιπη παρέα κάθε λογής αλμυρά και γλυκά εδέσματα, καθώς και το παραδοσιακό ούζο.
• Ο Κήπος των Ηρώων, στον οποίο καταλήγει η πομπή της Πεντηκοστής και όπου τελείται το μνημόσυνο προς τιμήν των νεκρών Άη Συμιωτών.

Οι κτηριακές εγκαταστάσεις που συνδέονται με την επιτέλεση του εθίμου είναι οι εξής:

• Ο χώρος του Συλλόγου «Ο Άη Συμιός», όπου φυλάσσονται διάφορα ιστορικά κειμήλια (φωτογραφίες, σημαίες, έγγραφα), και ο οποίος επίσης χρησιμεύει ως χώρος συγκέντρωσης του Δ.Σ. και λήψης αποφάσεων.
• Ο περιβάλλων χώρος του μοναστηριού του Αγίου Συμεών, όπου υπάρχουν εδώ και δεκαετίες οι καθιερωμένοι χώροι ή κτήρια κάθε παρέας. Σε αυτά οι παρέες αποθηκεύουν τα απαραίτητα πριν από κάθε συγκέντρωση και γλέντι. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη παρέες οι οποίες δεν έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν δικό τους πέτρινο ή ξύλινο κτήριο, και περιορίζονται σε σημεία στην ύπαιθρο, τα οποία τους χειμωνιάτικους μήνες προστατεύονται με πλαστικά παραπετάσματα.
• Επίσης, το κτήριο του ιστορικού μουσείου της «Διεξόδου» περιέχει κειμήλια που συνδέονται άμεσα με το πανηγύρι. Σε μια προσπάθεια ανάδειξης και προβολής του, η «Διέξοδος» ενσωμάτωσε στη μόνιμη συλλογή του ιστορικού μουσείου της μια σειρά φωτογραφιών από το πανηγύρι, του σημαντικού φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα, καθώς επίσης παραδοσιακές φορεσιές και άρματα συμμετεχόντων.

Η ενδυμασία και ο λοιπός εξοπλισμός των Αη-Συμιωτών αποτελεί σημαντική έκφανση του ίδιου του πανηγυριού και της ταυτότητας των Αη-Συμιωτών. Το άσπρο, το κόκκινο και το μαύρο της μεσολογγίτικης ενδυμασίας (ντουλαμάς), σε συνδυασμό με το ασημί της αρματωσιάς, προσδίδει επιβλητικό ύφος. Τα περισσότερα από αυτά τα ρούχα είναι φτιαγμένα στα γιαννιώτικα εργαστήρια λαϊκής τέχνης και είναι κειμήλια παλιών μεσολογγίτικων οικογενειών. Είθισται από τις αρχές του 1900 οι γυναίκες των πανηγυριστών να ράβουν τα ρούχα των αντρών τους και των παιδιών τους. Έτσι, το ρούχο αποκτούσε ιδιαίτερη συναισθηματική αξία και αποτελούσε μέρος της κληρονομιάς της εκάστοτε μεσολογγίτικης οικογένειας. Σήμερα τη διαδικασία κατασκευής των ιδιαίτερων ενδυμάτων του πανηγυριού έχουν αναλάβει ειδικευμένοι στο ράψιμο και το κέντημα τεχνίτες, όπως και εργαστήρια, που βρίσκονται στην πόλη.
Η φορεσιά των αρματωμένων αποτελείται από:
Σκάλτσες ή κάλτσες: Κατασκευάζονται από άσπρο βαμβακερό και σκεπάζουν τα πόδια από τον αστράγαλο ως τη μέση.
Σκαλτσοδέτες ή καλτσοδέτες: Έχουν χρώμα μαύρο και δένονται ακριβώς στο γόνατο. Καταλήγουν στη γάμπα με μία ή δύο φούντες από μετάξι. Στο πίσω μέρος τους διακοσμούνται με ποικιλόμορφα κουμπιά.
Πουκάμισο: Είναι άσπρο, χασεδένιο με μανίκια πλατιά, πολύ ανοιχτά μπροστά και σουφρωμένα στο πάνω μέρος. Ο γιακάς είναι μικρός και χωρίς μύτες. Στο στήθος γίνονται δίπλες ή πιέτες. Κάθε αρματωμένος έχει τρία πουκάμισα. Το πρώτο για το πανηγύρι, το δεύτερο το φοράει στο μοναστήρι για τη θεία λειτουργία και το τρίτο για το τρισάγιο στο ιστορικό νησί της Κλείσοβας.
Ντουλαμάς: Επενδύτης από μαύρη τσόχα που φτάνει έως πάνω από το γόνατο. Τα σπιλιά του (μανίκια) είναι κολλημένα στην πλάτη, ανοιγμένα με κόκκινα σειρίτια, που εσωτερικά έχουν κόκκινη τσόχα. Κόκκινη είναι και η φόδρα του.
Σελάχι ή σελαχλίκι: Κατασκευάζεται από δέρμα και έχει 3-5 θήκες, στις οποίες οι αρματωμένοι βάζουν όπλα (κουμπούρια, μαχαίρια, κάμα, χαρμπί), μαντίλια (παλιότερα χρησίμευαν για την προστασία των όπλων από την τριβή, σήμερα ως διακοσμητικά) και γαρδένιες (το επίσημο αρωματικό λουλούδι του πανηγυριού). Δένεται στη μέση του αρματωμένου με λουρίδα και είναι καλοκεντημένο. Παλαιότερα όλα τα σελάχια ήταν περίτεχνα με χρυσοκέντητη διακόσμηση. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει χαθεί η τέχνη της κατασκευής τους, οπότε οι περισσότεροι πανηγυριστές φορούν σκέτα δερμάτινα σελάχια.
Σκούφια: Έχει χρώμα μαύρο και είναι η γνωστή «καλογερίστικη» σκούφια. Είναι φτιαγμένη από μεταξωτό ύφασμα και στολίζεται με μεταξωτά χάρσια, που ράβονται με μπερσίμι.
Τσαρούχια: Είναι τα παπούτσια του αρματωμένου. Κατασκευάζονται από δέρμα ζώων και στις μύτες έχουν μαύρες φούντες. Έχουν χρώμα μαύρο ή κόκκινο. Το τσαρούχι με τη σημερινή του μορφή πρωτοφορέθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα κοσμήματα της φορεσιάς των αρματωμένων συνηθίζεται ακόμη και σήμερα να αποκαλούνται και «άρματα», καθώς παλιότερα συνδέονταν αισθητικά και λειτουργικά με τον οπλισμό των αρματωμένων κάθε παρέας. Είναι χαρακτηριστικά για την αισθητική τους αξία και αρκετά αποτελούν οικογενειακά κειμήλια τόσο σημαντικά για τον συμβολισμό τους, ώστε να φυλάσσονται στα εικονίσματα.
Σε πλήρη σύνθεση η αρματωσιά αποτελείται από τα εξής κοσμήματα και εξαρτήματα:
Κιουστέκι ή σταυραετός: Βαρύ και πολύπλοκο κόσμημα με πολλές ασημένιες αλυσίδες. Παλαιότερα ασημένιο, σήμερα κατασκευάζεται από σταμπαρισμένες σιδερένιες επιφάνειες, επιχρωματισμένες με ασήμι ή χρυσό, που φοριέται χιαστί στο στήθος πάνω από τον ντουλαμά. Οι τέσσερις άκρες θηλυκώνονται στους ώμους και στις μασχάλες. Τα γαντζάκια του έχουν σχήμα δικέφαλου αετού ή καλαρύτικου πουλιού, χαρακτηριστικού των Ηπειρωτών μαστόρων από τους Καλαρύτες, και στο κέντρο έχει στρογγυλή ή τετράγωνη πλάκα σκαλιστή, με παραστάσεις αγίων, κυρίως του Άη Συμιού και του Αγίου Γεωργίου.
Φυσεκλίκι: Έχει σχήμα τριγωνικό φτιαγμένο από δερμάτινες λουρίδες και καταλήγει σε μια μπαλάσκα. Το φορούν στο δεξί πάντα πλευρό και το δένουν με ζώνη από τη μέση. Αποτελείται από 3-5 σειρές στρογγυλά ή ρομβοειδή γαντζούδια. Τα παλαιού τύπου φυσεκλίκια, είχαν το πολύ τρεις σειρές με 5-6 ροζέτες. Ο Χρήστος Καβάγιας, τεχνίτης στα τσαπράζια, θέλοντας να τα καταστήσει πιο εντυπωσιακά, αύξησε τον αριθμό των ροζετών, έτσι που σήμερα τα φυσεκλίκια είναι υπερμεγέθη.
Σουγιάς ή ασημοσουγιάς: Σκεπάζει το κάτω μέρος από τον ντουλαμά και είναι τακίμι του κιουστεκιού, δηλ. ταιριάζει με το κιουστέκι. Έχει μια εξαγωνική πλάκα στο κέντρο, με παραστάσεις αγίων. Συγκρατείται από τρία μικρά γαντζάκια. Τα δύο θηλυκώνονται στη μέση και το τρίτο καρφώνεται στη ζώνη. Εικονίζονται τις περισσότερες φορές προστάτες άγιοι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων όπου συναντάμε ηρωικές μορφές φουστανελοφόρων ή εκκλησιών κλπ.
Μπαλάσκες: Ασημένιες ή μπρούτζινες θήκες που στερεώνονται από τη ζώνη του σελαχιού, συγκεκριμένα στο πίσω μέρος (τις έβαζαν στο μέρος των νεφρών για να προστατεύονται από τα εχθρικά πυρά). Σε αυτές έβαζαν τα φυσέκια για το καριοφίλι και τις πιστόλες τους.
Πάλα (σπάθα): Πολύ κυρτή σπάθα με σταυροειδή λαβή, το κυρίως επιθετικό όπλο στις μάχες σώμα με σώμα (γιουρούσια).  Οι αγωνιστές την έφεραν στη μέση ή στην ωμοπλάτη περασμένη με κορδόνια. Στις πορείες οι κλέφτες συνήθιζαν να τις φορούν στην πλάτη με σφιγμένο σχοινί που έδενε μπροστά στο στήθος.
Γιαταγάνι: Είδος αγχέμαχου όπλου που χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα από τα μέσα του 16ου αιώνα έως και τα τέλη του 19ου αιώνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αποτελούνταν από ακονισμένη λεπίδα με έντονη καμπύλη προς τα εμπρός και λαβή, η οποία συνήθως «γύριζε» προς τα πίσω. Το μήκος της λεπίδας αυτού του σπαθιού, ήταν συνήθως 60 έως 80 εκατοστά.
Χαρμπί: Σιδερένια βέργα με ασημένια ή μπρούτζινη διακόσμηση στη λαβή, με κυλινδρικό θηκάρι που χρησίμευε για το γέμισμα της πιστόλας. Το κρεμούν στο σελάχι.
Μασάτι:Το μασάτι χρησιμεύει για το τρόχισμα της λεπίδας των αγχέμαχων όπλων, όταν μετά από την πολλή χρήση παύει να είναι κοφτερή.
Κάμα: Δίκοπο μαχαίρι.
Κουμπούρι ή (μ)πιστόλα: Είναι πυροβόλο όπλο που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο της ελληνικής επανάστασης. Διέθετε μηχανισμό πυρόλιθου. Τοποθετείται στο σελάχι.
Μεδουλάρι: Δοχείο λίπους για τη συντήρηση των όπλων.
Την αρματωσιά συμπληρώνουν διάφορα μαχαίρια με ασημένια σκαλισμένη θήκη.

5. Προϊόντα ή εν γένει υλικά αντικείμενα που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της επιτέλεσης/άσκησης του στοιχείου ΑΠΚ

Πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του πανηγυριού κατασκευάζονται τα δύο χαρακτηριστικά μουσικά όργανα των Ρομά οργανοπαιχτών, ο ζουρνάς και το νταούλι. Ο ζουρνάς είναι όργανο με διπλό γλωσσίδι, στο οποίο οφείλει τον οξύ διαπεραστικό ήχο του. Στην ίδια οικογένεια μουσικών οργάνων ανήκε και ο αρχαίος ελληνικός αυλός. Ο ζουρνάς που χρησιμοποιείται στο Μεσολόγγι είναι περίπου 22 εκ. και κατασκευάζεται, σε αρκετές περιπτώσεις και από τους ίδιους τους Ρομά, από ξύλο ή από κόκκαλο .
Γνωστό ήδη από τους βυζαντινούς χρόνους, το νταούλι είναι το κατεξοχήν ρυθμικό όργανο της στεριανής Ελλάδας, με μεγάλη ποικιλία στις διαστάσεις, το δέσιμο των σχοινιών, την επεξεργασία του δέρματος και την κατασκευή του. Φτιάχνεται συχνά από τον ίδιο τον νταουλιέρη και παίζεται, κρεμασμένο από τον αριστερό ώμο, χτυπώντας και τις δύο δερμάτινες επιφάνειες με τα νταουλόξυλα, ένα χοντρό και βαρύ για το δεξί χέρι (κόπανος) και ένα λεπτό για το αριστερό (βέργα ή βίτσα).
Χαρακτηριστικά εδέσματα και ποτά που προσφέρονται στα σπίτια των πανηγυριστών κατά τη διάρκεια του μαζέματος της κάθε παρέας το πρωί της Κυριακής της Πεντηκοστής είναι το παραδοσιακό γλυκό της περιοχής, το ριβανί, και το ούζο. Επίσης, κατά τη διάρκεια του γλεντιού, τα παραδοσιακά φαγητά που μαγειρεύονται για τις παρέες περιλαμβάνουν το γιουβέτσι και το τσουμπλέκι, με βάση το αρνίσιο κρέας. Άλλα φαγητά που ετοιμάζονται από τις παρέες είναι τα ψητά χέλια (σουφλομυτάρια) και τα ψάρια σαβόρο (παραδοσιακή μεσολογγίτικη συνταγή με γαύρο ή σπάρο, με κύριο χαρακτηριστικό τη σάλτσα από ξύδι, ελαιόλαδο, αλεύρι, σκόρδο και δεντρολίβανο, που επινοήθηκε για να μπορούν οι παλιές νοικοκυρές να διατηρούν τα ψάρια για περίπου μία βδομάδα, τις εποχές που δεν υπήρχαν ψυγεία).

6. Ιστορικά στοιχεία για το στοιχείο ΑΠΚ

«Αρχαία συνήθεια επεκράτησε να τελήται κατ’ έτος την Πεντηκοστήν πανήγυρις. Αφ’ εσπέρας πηγαίνουσιν οι πανηγυρισταί ως και την πρωίαν. Επίσης κατ’ αρχαίαν συνήθειαν μεταβαίνουσιν οι πλείστοι τούτων ένοπλοι και μεγάλη προσπάθεια καταβάλλεται εκ μέρους ιδία των νέων τις να φέρει την λαμπροτέρα πανοπλίαν…» (Εφημερίδα Ελληνικά Χρονικά,1859)
«Σήμερον είναι ημέρα της Πεντηκοστής. Το Μεσολόγγι σήμερον άγει όλως αρχαϊκήν κι επιβάλλουσαν εορτήν, πανήγυριν απ’ εκείνας, αι οποίαι καταντούν αναπόσπαστοι από τον τόπον εις τον οποίον τελούνται, κι ενέχουσιν όλα τα προσόντα του τόπου, εν τω οποίω εγεννήθησαν».
(Ανδρέας Καρκαβίτσας, Ταξιδιωτικά, 1891)
Για το πώς αρχίζει να τελείται το πανηγύρι υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές. Σύμφωνα με τον θρύλο, η συνήθεια αυτή από τα προεπαναστατικά χρόνια υπήρξε αφορμή συνάντησης των κλεφτών του Ζυγού και των κατοίκων του Μεσολογγίου, όπου όλοι μαζί παρακολουθούσαν τη θεία λειτουργία και κατόπιν γλεντούσαν στην κατάφυτη από πλατάνια περιοχή.
Σύμφωνα με άλλη άποψη, το πανηγύρι είναι εξέλιξη των αρχαιοελληνικών συμποσιασμών καθώς, απέναντι από το μοναστήρι, σε λόφο, ήταν κτισμένη η πόλη της Καλυδώνας με τα τρία ιερά, της Λαφρίας Αρτέμιδας, του αδελφού της Απόλλωνα και του Διόνυσου. Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτή, οι ρίζες του πανηγυριού εντοπίζονται στις αρχαίες γιορτές που τελούνταν εδώ.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ανέστειλε για μια πενταετία την τέλεση του πανηγυριού. Μετά τα γεγονότα της Εξόδου, το 1826, και με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το πανηγύρι άρχισε να τελείται εκ νέου, αφού οι μνήμες εξακολουθούσαν να είναι ζωντανές και οι φορείς ήταν οι ίδιοι. Στα τελετουργικά του δρώμενα περιλαμβανόταν πλέον και το μνημόσυνο προς τιμή των πεσόντων της Πολιορκίας του Μεσολογγίου.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι τις αρχές του 20ού υπάρχουν πολύτιμες αναφορές για την τέλεση του πανηγυριού από ιστορικές εφημερίδες του Μεσολογγίου. Μέχρι τις μέρες μας τα κύρια στοιχεία και το πνεύμα του πανηγυριού παραδίδονται από γενιά σε γενιά, με μικρές διαφοροποιήσεις.
Η πρώτη διαφοροποίηση που έχει καταγραφεί στο πανηγύρι γίνεται στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι Αη-Συμιώτες υιοθετούν το ένδυμα του ντουλαμά, εγκαταλείποντας την παραδοσιακή φουστανέλα που φορούσαν μέχρι τότε. Αδιευκρίνιστοι παραμένουν οι λόγοι αυτής της ενδυματολογικής επιλογής. Δεδομένου ότι η εποχή της μετάβασης συμπίπτει με την ιστορικά ταραγμένη περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα και ο ντουλαμάς ήταν το κατεξοχήν ένδυμα των Μακεδονομάχων, η αλλαγή ενδυμασίας στο πανηγύρι του Άη Συμιού μπορεί εν μέρει να ερμηνευθεί ως ένδειξη σεβασμού και θαυμασμού προς τους Μακεδονομάχους. Πέρα όμως από αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία, ο ντουλαμάς φοριέται πολύ πιο εύκολα και γρήγορα, δεν είναι πολύπλοκο ένδυμα και είναι εντυπωσιακός λόγω των επιβλητικών χρωμάτων του, κόκκινου και μαύρου.
Μια ακόμη σημαντική αλλαγή αφορά τον οπλισμό των πανηγυριστών, καθώς μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα οι συμμετέχοντες στο δρώμενο ανέβαιναν στο μοναστήρι του Άη Συμιού με τον προσωπικό οπλισμό τους και λάμβαναν μέρος σε αγώνες σκοποβολής. Επιστρέφοντας στην πόλη, συνήθιζαν να συγκεντρώνονται έξω από την Πύλη του Μεσολογγίου και μπροστά στον Κήπο των Ηρώων, όπου επιδίδονταν σε μαζικούς πυροβολισμούς στον αέρα, προς τιμήν των πολεμιστών της Εξόδου. Κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα όμως, για λόγους ασφαλείας, τα τυφέκια απαγορεύτηκαν διά νόμου και μετά από έντονες αντιπαραθέσεις (μέχρι και ένοπλες συμπλοκές με την αστυνομία) οι Αη-Συμιώτες, μέχρι και τις μέρες μας, «αρματώνονται» με μη λειτουργικά όπλα, αρκετά από τα οποία αποτελούν πολύτιμα ιστορικά κειμήλια.
Η πρώτη απόπειρα σύστασης συλλογικού οργάνου για την οργάνωση του πανηγυριού και τον ευπρεπισμό του χώρου του μοναστηριού έγινε με την ίδρυση του συλλόγου «Ο Άγιος Συμεών», το 1956, από μια ομάδα Μεσολογγιτών. Μέχρι το 1979 και δεδομένου ότι στις συνθήκες που επικρατούσαν τα προηγούμενα χρόνια ο πρώτος σύλλογος είχε ατονήσει, οι Αη-Συμιώτες αναζητούσαν συλλογική έκφραση και εκπροσώπηση.
Μετά από πολλές ζυμώσεις, ανταλλαγή απόψεων, σκέψεις και προβληματισμούς αποφασίστηκε η ίδρυση νέου Συλλόγου που θα εκπροσωπεί τα μέλη όλων των παρεών. Έτσι, το 1981 ανατέθηκε στον έγκριτο νομικό του Μεσολογγίου, αείμνηστο Βασίλειο Παπαθέου, η σύνταξη και κατάθεση καταστατικού προκειμένου να εγκριθεί από το Πρωτοδικείο Μεσολογγίου, πράγμα που έγινε. Όλες οι παρέες αντιπροσωπεύονται στο Δ.Σ., που καθορίστηκε να είναι ενδεκαμελές.
Από την ίδια χρονιά, το 1981, ξεκινά η δραστηριότητα του «Συλλόγου Πανηγυριστών ο Άη Συμιός», με προσωρινή διοικούσα επιτροπή που ετοιμάζει τις πρώτες εκλογές. Όλες οι Διοικήσεις μέχρι σήμερα εργάσθηκαν με ζήλο και συνεισέφεραν στην εκπλήρωση των σκοπών του Συλλόγου.

7. Η σημασία του στοιχείου σήμερα

α. Ποια είναι η σημασία του στοιχείου για τα μέλη της κοινότητας/τους φορείς του;
Η σημασία του στοιχείου για τους συμμετέχοντες έγκειται στην συνέχιση της ιστορικής μνήμης και στη δημιουργία της μοναδικής ταυτότητας του πανηγυριστή. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης που συμπυκνώνεται και εκφράζεται στο πανηγύρι με τρόπο αμιγώς τοπικό, διαμορφώνει την ταυτότητα του Μεσολογγίτη, η οποία κορυφώνεται με τη συμμετοχή στο δρώμενο.
β. Ποια είναι η σημασία του στοιχείου για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;
Το Πανηγύρι του Αη Συμιού αποτελεί σημαντική πολιτιστική παρακαταθήκη για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο για τους Μεσολογγίτες. Όπως κάθε δρώμενο, ενσωματώνει τους μετασχηματισμούς της νεοελληνικής κοινωνίας, κρατώντας παράλληλα ζωντανή τη σχέση με την παράδοση και τη συλλογική μνήμη αλλά και την ιστορική συνείδηση, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το καθοριστικό για την Επανάσταση του 1821 γεγονός της Εξόδου. Επιπλέον, αποτελεί παράδειγμα ενίσχυσης της συνοχής της κοινότητας, καθώς το πανηγύρι αναδεικνύεται σε πεδίο κοινωνικής ώσμωσης και δημιουργίας ισχυρών και ακατάλυτων θεσμών,  που εμπνέουν την υπέρβαση των στερεοτύπων και των κοινωνικών διακρίσεων.
γ. Συμμετείχε και πώς η κοινότητα στην προετοιμασία της εγγραφής του στοιχείου στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς;
Η πρωτοβουλία για την εγγραφή του πανηγυριού στο Εθνικό Ευρετήριο ΑΠΚ ξεκίνησε από τον Έφορο του Συλλόγου Πανηγυριστών «Ο Άη Συμιός», Κώστα Σοκόλα, ο οποίος κινητοποίησε τα μέλη του Συλλόγου για την επικοινωνία τους με την αρμόδια Υπηρεσία για την εφαρμογή της Σύμβασης στην Ελλάδα.
Ακολούθησε η διοργάνωση διημερίδας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας (27-28/1/2017) σε συνεργασία του Συλλόγου με τη Διεύθυνση Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας δόθηκαν τα ερεθίσματα για να συζητηθούν θέματα, όπως η αξία διαφύλαξης και ανάδειξης στοιχείων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς με αφορμή το πανηγύρι του Άη Συμιού, αλλά και άλλων στοιχείων που απαντώνται στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ελλάδας. Επιπλέον, η τοπική κοινωνία είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί για τη σημασία σχεδιασμού μιας συνολικής δέσμης μέτρων διαφύλαξης του πανηγυριού και την ανάγκη προβολής τους ακόμα και από τοπικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, όπως το Μουσείο της Διεξόδου. Σε συνέχεια της διημερίδας προέκυψε η ιδέα σύνταξης ενός ερωτηματολογίου με στόχο την αποτύπωση της γνώμης κάθε παρέας, σχετικά με την ανάγκη ευαισθητοποίησης πολιτών και επισκεπτών για συγκεκριμένα στοιχεία του δρωμένου, τη συνεργασία με λοιπούς πολιτιστικούς φορείς, αλλά και το πλαίσιο επιτέλεσης του πανηγυριού εντός και εκτός της πόλης του Μεσολογγίου. Από την αξιολόγηση των ερωτηματολογίων προέκυψαν τα ακόλουθα συμπεράσματα:
Οι παρέες των πανηγυριστών τονίζουν την ανάγκη ανάδειξης στοιχείων, όπως της ιστορικής κληρονομιάς, της σύνδεσης με το ιστορικό γεγονός της Εξόδου του Μεσολογγίου, των τελετουργικών πρακτικών και των ηθικών αρχών που χαρακτηρίζουν τις παρέες. Παράλληλα, εντοπίζουν φαινόμενα και συμπεριφορές που λειτουργούν εις βάρος του πανηγυριού, όπως η ένταξη μη μυημένων ατόμων στις παρέες, η παραβατική συμπεριφορά των Ρομά, η μείωση των συμμετεχόντων τα τελευταία χρόνια και οι επιμέρους συμπεριφορές μεμονωμένων πανηγυριστών. Επιπλέον, αναγνωρίζοντας τη σημασία των δράσεων ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας, οι παρέες αναγνωρίζουν την ανάγκη υλοποίησης προγραμμάτων ευαισθητοποίησης των μαθητών αλλά και εκδηλώσεων για το ευρύ κοινό. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν θετικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με έναν πολιτιστικό οργανισμό, όπως η Διέξοδος, ενώ δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο κριτήριο της επιλογής των εκδηλώσεων στις οποίες καλείται να πάρει μέρος ο Σύλλογος.

8. Διαφύλαξη/ανάδειξη του στοιχείου

α. Πώς μεταδίδεται το στοιχείο στις νεότερες γενιές σήμερα;
Οι Ρομά μουσικοί καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς προσπαθούν να μεταδώσουν το παίξιμο του ζουρνά και του νταουλιού σε άτομα του στενού οικογενειακού τους κύκλου, χωρίς τη χρήση μουσικών εγχειριδίων ή κανόνων αλλά μόνο μέσω του ακούσματος του ήχου και της μελωδίας.
Για να λάβει κάποιος ενεργά μέρος στο πανηγύρι του Άη Συμιού, δεν είναι απαραίτητη η μεσολογγίτικη καταγωγή ή η συγγενική σύνδεση με τα μέλη των παρεών. Εκείνο που έχει σημασία είναι η αποδοχή των αξιών και του ήθους που διέπουν το πανηγύρι και η κάθε παρέα. Τις περισσότερες φορές οι Αη-Συμιώτες που συμμετέχουν πολλά χρόνια στο πανηγύρι προσπαθούν να μεταδώσουν αυτές τις αξίες στα παιδιά τους, με το να τα «ντύνουν» από μικρή ηλικία και να τα παίρνουν μαζί τους στις πανηγυρικές εκδηλώσεις. Αργότερα, μόλις τα παιδιά φτάσουν στην ενηλικίωση, αποφασίζουν το αν και το πότε θα συμμετάσχουν στο πανηγύρι ως ενεργά μέλη. Κάποιες φορές, άνδρες που ακολουθούν κάποια παρέα για μεγάλο χρονικό διάστημα ως επισκέπτες αποκτούν φιλικές σχέσεις με τα μέλη και μετά από πρόταση του καπετάνιου, συμμετέχουν και αυτοί ενεργά ως Αη-Συμιώτες στο πανηγύρι. Έτσι, όταν ένα μέλος της παρέας προτείνει την είσοδο ενός καινούργιου μέλους στην παρέα, πραγματοποιείται μια συνάντηση όλων των μελών, κατά την οποία, με την πολύτιμη εμπειρία και την καθοδήγηση των παλαιοτέρων, συζητούν για το αν θα αποδεχτούν τον προτεινόμενο ή όχι.
Οι φορείς μετάδοσης των μουσικών στοιχείων του παιξίματος του ζουρνά και του νταουλιού είναι οι ίδιοι οι αρχιμουσικοί Ρομά, αλλά κατά καιρούς και πολιτιστικοί φορείς που έχουν ασχοληθεί με επιδοτούμενα προγράμματα εκμάθησης των οργάνων αυτών σε ανήλικους Ρομά.
Κυριότεροι φορείς των πολιτισμικών αξιών και εκφράσεων που συναντώνται στο πανηγύρι είναι οι ίδιες οι παρέες, και ειδικότερα όσοι συμμετέχουν στο πανηγύρι περισσότερα χρόνια. Δεδομένου ότι η κάθε παρέα δίνει και μια ξεχωριστή πινελιά στο πανηγύρι του Άη Συμιού, είναι και υπεύθυνη να μυήσει τα μέλη και τους φίλους της στις πανανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης, του σεβασμού, της έκστασης, της ομαδικότητας κτλ., που χαρακτηρίζουν το δρώμενο.
Με την εκμάθηση χορών ασχολούνται αρκετοί χορευτικοί σύλλογοι της περιοχής, οι οποίοι πραγματοποιούν κατά καιρούς εκδηλώσεις με σκοπό την προβολή των χορών του πανηγυριού.
Τέλος, ο ίδιος ο Σύλλογος των Αη-Συμιωτών προσπαθεί κατά καιρούς να ενημερώνει τους Άη-Συμιώτες σχετικά με την ιστορική κληρονομιά του πανηγυριού, οργανώνοντας συζητήσεις και διαλέξεις από ερευνητές.
β. Μέτρα διαφύλαξης/ανάδειξης του στοιχείου που έχουν ληφθεί στο παρελθόν ή που εφαρμόζονται σήμερα (σε τοπική, περιφερειακή ή ευρύτερη κλίμακα)
Η συνεργασία με τον Δήμο και με τη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία χώρων στάθμευσης και την ελεγχόμενη άνοδο αυτοκινήτων στο μοναστήρι, την  ανάδειξη του ναού της Αγίας Τριάδας στο νησί της Κλείσοβας, και την απόκτηση χώρου για εγκατάσταση του συλλόγου.
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί κατά το παρελθόν σχετικά με την ανάδειξη του στοιχείου, ήταν σχετικά περιορισμένα και περιελάμβαναν συνεντεύξεις εκπροσώπων της κοινότητας σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, κάλεσμα κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών για την κάλυψη του δρώμενου, καθώς και συμμετοχή του Συλλόγου Πανηγυριστών σε πανελλαδικές μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις.
γ. Μέτρα διαφύλαξης/ανάδειξης που προτείνεται να εφαρμοστούν στο μέλλον (σε τοπική, περιφερειακή ή ευρύτερη κλίμακα)

• Διοργάνωση διαλέξεων σχετικών με το πανηγύρι του Άη Συμιού, από διακεκριμένους κοινωνικούς επιστήμονες και ερευνητές οι οποίοι ασχολούνται με την ιστορική, κοινωνική και πολιτισμική καταγραφή διάφορων όψεων του στοιχείου.
• Προβολή του στοιχείου ως ένα από τα σημαντικότερα εθιμικά δρώμενα του Μεσολογγίου, αλλά και του νομού Αιτωλοακαρνανίας, στα πανελλήνιας εμβέλειας μέσα μαζικής ενημέρωσης.
• Παρότι το στοιχείο έχει γίνει αντικείμενο αρκετών ντοκιμαντέρ τα οποία εστιάζουν σε ορισμένες πτυχές του πανηγυριού, θα ήταν χρήσιμη η προσπάθεια δημιουργίας ντοκιμαντέρ που να αναφέρεται στο πανηγύρι ως σύνολο.
• Συμμετοχή των φορέων του στοιχείου σε φωτογραφικές εκθέσεις, φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, λαογραφικά συνέδρια κλπ., που διοργανώνονται από τοπικούς, εθνικούς και διεθνείς πολιτιστικούς οργανισμούς.
• Προσπάθεια ενημέρωσης εταιρικών μονάδων της περιοχής σχετικά με τη δυναμικότητα του πανηγυριού, ώστε να επιτευχθούν πολιτιστικές χορηγίες στο πλαίσιο τη εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
• Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μικρά παιδιά και εφήβους με στόχο την ενημέρωση σχετικά τόσο με επιμέρους όψεις του πανηγυριού όσο και με το ήθος που το διέπει ως πολιτισμική έκφραση.
• Δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους Έλληνες Ρομά για την εκμάθηση των παραδοσιακών μουσικών οργάνων του πανηγυριού. Γενικότερα, κρίνεται απαραίτητη η υλοποίηση πολιτικών που θα διευκολύνουν την ένταξη των Ρομά στην τοπική κοινωνία. Έτσι, θα ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή και θα περιοριστεί η στερεοτυπική αντιμετώπιση των Ρομά και η όποια τάση γενίκευσης ρατσιστικών αντιλήψεων.
• Οικονομική ενίσχυση ενεργειών εξωραϊσμού των χώρων που συνδέονται με το πανηγύρι, όπως π.χ. μελέτη και οικονομική βοήθεια για τη δημιουργία κτηριακών συγκροτημάτων που να στεγάζουν όλες τις παρέες στον χώρο του μοναστηριού. Υπάρχουν ακόμη παρέες που, παρότι έχουν το συγκεκριμένο στέκι τους στον περιβάλλοντα χώρο του μοναστηριού του Αγ. Συμεών, αδυνατούν να κατασκευάσουν ολοκληρωμένες κατασκευές.
• Εξεύρεση χώρου για την ανάδειξη της υλικής και άυλης κληρονομιάς του πανηγυριού, με μόνιμη συλλογή και έκθεση ιστορικών φορεσιών, κοσμημάτων, όπλων και άλλων αντικειμένων, καθώς και προβολή οπτικών τεκμηρίων με θέμα το πανηγύρι.
• Ψηφιοποίηση του ήδη υπάρχοντος έντυπου και οπτικοακουστικού υλικού, με σκοπό τη διαδικτυακή προβολή σπάνιων τεκμηρίων και τη διευκόλυνση των ερευνητών και γενικότερα όσων ενδιαφέρονται να γνωρίσουν το πανηγύρι.

9. Βασική Βιβλιογραφία

• Αικατερινίδης Γεώργιος (1967), Η Λαϊκή Πανήγυρις του Αγίου Συμεώνος εις Μεσολόγγιον κατά την Πεντηκοστήν. Επετηρίδα του Κέντρου Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας.  Ακαδημία Αθηνών.
• Γκόρπας Θ., Γκόρπας Β. (1972), Το Πανηγύρι τ’ Άη Συμιού. Αθήνα: Ζυγός.
• Ευαγγελάτος Χρήστος (1965), Ιστορία του Μεσολογγίου, επανεκτύπωση 2007. Αθήνα: Γκοβοστή.
• Καβάγιας Αριστείδης (2007), Στο Πανηγύρι τ’ Άη Συμιού. Μεσολόγγι: Ασημακόπουλος.
• Καρανικόλα-Τσουβέλα, Ελένη, (2016) Το πανηγύρι του Αϊ- Συμιού στο Μεσολόγγι : Ιστορική, Κοινωνική και Παιδαγωγική διερεύνηση. Διδακτορική διατριβή.
• Λαμπρόπουλος Αντώνης (2003),
• Το Μεσολόγγι, Η Ιερή Πόλη Μήτρα της Ελλάδος. Αθήνα: Βασδέκης.
• Φιλιππόπουλος, Νικήτας, (2001), Το Πανηγύρι τ’ Άη Συμιού. Μεσολόγγι: Ντάπια.

10. Συμπληρωματικά Τεκμήρια

α. Κείμενα (πηγές, αρχειακά τεκμήρια κτλ.)
β. Χάρτες
γ. Οπτικά και ακουστικά τεκμήρια (σχέδια, φωτογραφίες, αρχεία ήχου, βίντεο κτλ.)
δ. Διαδικτυακές πηγές (υπερσύνδεσμοι)

• Άη Συμιός, Σύλλογος Πανηγυριστών (2013). Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: https://aisimios.wordpress.com/
• Νταούλι και Ζουρνάς (2015). Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: http://ntaouli.blogspot.gr/

Πληροφορίες για τα τραγούδια του στοιχείου:

• Τα τραγούδια:
  https://aisimios.wordpress.com/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CF%8D%CF%81%CE%B9/%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9%CE%B1/
• Τσαμικο-Ραστ: https://www.youtube.com/watch?v=2dZIM9ccK1g

Φωτογραφίες από το πανηγύρι:

• Παρέες αρματωμένων: https://picasaweb.google.com/104323581103150113202/sLpUmB?authkey=Gv1sRgCMSRiviwl4PLHA
• Παρέες καβαλαραίων: https://picasaweb.google.com/104323581103150113202/evYpdG?authkey=Gv1sRgCI3xueCaiNT2Pg&feat=flashalbum#
• Αλέξανδρος Βρεττάκος: https://www.youtube.com/watch?v=JbcxFkDqQog
• Βασίλης Αρτίκος: http://www.artikos.gr/index.php/el/gallery/item/132-aisimios-festival#.VypXYYSLSUk
• John Carnessiotis: https://www.flickr.com/photos/aster-oid/albums/72157640712159733
• Μιχάλης Παππάς: https://www.behance.net/gallery/23353151/Missolonghi-San-Simeon

Ντοκιμαντέρ και κινηματογραφικές ταινίες που αναφέρονται στο πανηγύρι ή περιέχουν στιγμιότυπα από αυτό:
1) Λίμνη των Πόθων (1958), ένα μικρό απόσπασμα της ταινίας έχει πλάνα από το πανηγύρι.
Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: https://www.youtube.com/watch?v=17kwtWI8mmk
2) Πλάνα του Κώστα Μπαλάφα του 1968.
Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: https://www.youtube.com/watch?v=A7OlP1TvpHI
3) Απόσπασμα από αρχείο της ΕΡΤ του 1976.
4) «Στον Άη Συμιό στο Μεσολόγγι», μουσικό οδοιπορικό της ΕΡΤ του Τάκη Σακελλάριου, 1996.
Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο:
http://www.dailymotion.com/video/x81cv1_%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B9%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%B9-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82-1_travel
6) «Μένουμε Ελλάδα», αποσπάσματα από το πανηγύρι του 2005.
Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο:
http://www.dailymotion.com/video/xiqhfh_%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CF%84-%CE%AC%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%8D-2005-video_people
7) «Ελλήνων Δρώμενα», αφιέρωμα στο πανηγύρι, 2006.
Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο: https://www.youtube.com/watch?v=orvefqqUhW0
8) «Dollars for a Saint», το ντοκιμαντέρ για τους Ρομά οργανοπαίχτες του πανηγυριού, της Αύρας Γεωργίου, 2014.

11. Στοιχεία συντάκτη του Δελτίου

α.  Κωνσταντίνος Σοκόλας
β. Κοινωνιολόγος – Έφορος Συλλόγου Πναηγυριστών «Ο Άη Συμιός»
γ. Μεσολόγγι , Ιανουάριος – Σεπτέμβριος 2017.

 http://ayla.culture.gr

Διαβάστε περισσότερα