Ένα παιδί θηλάζει στο μαστό της νεκρής μητέρα του! - Αλλά ποιος νοιάζεται!

Η φωτογραφία που παραθέτουμε κάνει τον γύρω του διαδικτύου. Δεν μας δίνει περισσότερες πληροφορίες γιατί δολοφονήθηκε η νεαρή γυναίκα. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι κι αυτή είναι θύμα ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Το κείμενο όμως που συνοδεύει την φωτογραφία μας δίνει το περιθώριο να κάνουμε δεκάδες σκέψεις:

Ένα παιδί θηλάζει στο μαστό της νεκρής μητέρα του!
Αλλά ποιος νοιάζεται!
3 Αμερικανοί σκοτώθηκαν χθες και όλος ο κόσμος έμαθε γι ‘αυτούς.
Χιλιάδες βασανίζονται και δολοφονούνται κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο στη Βιρμανία, την Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Συρία …
Αλλά ποιος νοιάζεται!

Διαβάστε περισσότερα

Μίμης Φωτόπουλος (1913 – 1986)

Ο μεγάλος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1913 στη Ζάτουνα της Γορτυνίας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, καθώς έμεινε νωρίς ορφανός από πατέρα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, αλλά την παράτησε στο δεύτερο έτος. Η καλλιτεχνική του φύση τον οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (τότε Βασιλικού Θεάτρου).
Πρεμιέρα στη θεατρική του καριέρα έκανε στο 1932, σε ηλικία 19 ετών, στην παράσταση Λοκαντιέρα, με το θίασο Κουνελάκη. Δύο χρόνια αργότερα αναχώρησε για την πρώτη του περιοδεία, με το θίασο Δράματος, κωμωδίας, κωμειδυλλίου και επιθεωρήσεως του Θεμιστοκλή Νέζερ. Λίγο πριν από τον πόλεμο του '40 έκανε ένα σύντομο πέρασμα απ' το χώρο του βαριετέ και το θέατρο της Κατερίνας, συμμετέχοντας σε πολεμικές επιθεωρήσεις και μουσικές ηθογραφίες.
Στη διάρκεια της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στις τάξεις του ΕΑΜ. Συμμετείχε στα Δεκεμβριανά, συνελήφθη από τις βρετανικές μονάδες και εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα, από όπου επέστρεψε τον Μάρτη του 1945.
Κατά τη διάρκεια της λαμπρής καριέρας του, συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και γνωστούς συναδέλφους του. Σημαντικότερες συμμετοχές του ήταν στο Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ με τον πρωτοεμφανιζόμενο θίασο του Κάρολου Κουν, στις Αγριόπαπιες του Ίψεν στο θέατρο Τέχνης, στο Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου. Το 1952 δημιούργησε τον δικό του θίασο, με τον οποίο περιόδευσε στην Κύπρο, στην Τουρκία, στην Αίγυπτο, στη Γερμανία, ακόμα και στην Αμερική.
Από το 1960 ασχολήθηκε με επιτυχία και με τη σκηνοθεσία. Για τελευταία φορά εμφανίστηκε στο θέατρο το 1984, μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο, στην επιθεώρηση Μια στο Καστρί και μια στο πέταλο. Ξεχώρισε για το εντελώς προσωπικό λαϊκό ύφος και τους έξυπνους και πάντα εύστοχους αυτοσχεδιασμούς του.
Όπως όλοι οι μεγάλοι ηθοποιοί της γενιάς του, ο Μίμης Φωτόπουλος έκανε λαμπρή καριέρα και στον ελληνικό κινηματογράφο. Πρώτη του ταινία ήταν η Μαντάμ Σουσού το 1948. Συνολικά έλαβε μέρος σε 101 ταινίες, σε δύο από τις οποίες είχε γράψει και το σενάριο: Προπαντός ψυχραιμία (1951) και Μια νταντά και τέζα όλοι (1971). Μεγάλος επιτυχίες θεωρούνται οι ταινίες  Ο γρουσούζης (1952), Το Σωφεράκι (1953), Η Ωραία των Αθηνών (1954) Κάλπικη λίρα (1955), Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο (1955), Ο Πατούχας (1972) κ.ά. Εκτός από τη μεγάλη οθόνη, εμφανίστηκε και στη μικρή, στην τηλεοπτική σειρά Ο θείος μας ο Μίμης, που προβλήθηκε από την ΕΡΤ2 το 1984.
Εκτός από σπουδαίος ηθοποιός, ο Μίμη Φωτόπουλος ήταν και λογοτέχνης. Έγραψε τέσσερις ποιητικές συλλογές [ Μπουλούκια (1940), Ημιτόνια (1960), Σκληρά τριολέτα (1961) και Ο θάνατος των ημερών (1976) ], τρία αυτοβιογραφικά [ 25 χρόνια θέατρο (1958), Το ποτάμι της ζωής μου και Ελ Ντάμπα - Όμηρος των Εγγλέζων (1965) ] και δύο θεατρικά έργα [ Ένα κορίτσι στο παράθυρο (1966) και Πελοπίδας ο καλός πολίτης (1976) ].
Την περίοδο της Δικτατορίας ασχολήθηκε, επίσης με τη ζωγραφική. Είχε μείνει μόνος με τις δυο κόρες του, αφού η γυναίκα του, Μαργαρίτα Τσάλα, είχε εξοριστεί στη Γυάρο. Τότε ήταν που άρχισε με γραμματόσημα να φτιάχνει πίνακες, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολλάζ. Συνολικά έκανε δέκα εκθέσεις των έργων του και πούλησε πάνω από εκατό πίνακες.
Ο Μίμης Φωτόπουλος υπήρξε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του κινητού θεάτρου «Άρμα Θέσπιδος», μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου, ενώ παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α' και το Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου από το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.
Πέθανε ξαφνικά, από ανακοπή καρδιάς, στις 29 Οκτωβρίου του 1986.

Διαβάστε περισσότερα

Κάλεσμα απο τον σύλλογο Εργαζομένων Νοσοκομείου Μεσολογγίου.

ΚΑΛΕΣΜΑ

Όπως  γνωρίζετε από τις συνεχείς επαφές μας η απαξίωση του Νοσοκομείου και ,σαν συνέπεια αυτού ,του δικαιώματος για Δημόσια – Δωρεάν Υγεία συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς.    

Απέναντι σε αυτή τη μεθόδευση σαν εργαζόμενοι – πολίτες αυτού του τόπου συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ανατροπή των σχεδίων τους.

Στην  Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήσαμε  χθες  ομόφωνα αποφασίσαμε  για κινητοποίηση κατά τη διάρκεια του εορτασμού της επετείου της  Εξόδου του Μεσολογγίου.

Σας καλούμε την Τρίτη 23/04/13 στις 7μ.μ. στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Μεσολογγίου προκειμένου να συντονίσουμε τη δράση μας.

Διαβάστε περισσότερα

ΘΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΡΗΜΑ Η ΙΑΠΩΝΙΑ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Μεγάλο εκνευρισμό -αν όχι πανικό- έχει προκαλέσει στη γερμανική κυβέρνηση η νέα οικονομική πολιτική του Ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Αμπε, για την υλοποίηση της οποίας καθαίρεσε τον προηγούμενο διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας και τοποθέτησε στο αξίωμα αυτό τον Χαρουχίκο Κουρόντα. Η πολιτική του δεξιού προέδρου της ιαπωνικής κυβέρνησης είναι σαφέστατη, αλλά εντελώς αντίστροφη από την πολιτική λιτότητας που επιβάλλει όλο και πιο έντονα το Βερολίνο σε ολόκληρη την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Για να κινηθεί η οικονομία, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα χρήμα, λέει ο Αμπε. Η ιαπωνική κυβέρνηση επομένως θα ρίξει άφθονο χρήμα στην ιαπωνική αγορά ουσιαστικά «τυπώνοντας γεν», όπως είναι η λαϊκή έκφραση.

Ετσι θα γίνουν τουλάχιστον τρία θεμελιώδη πράγματα: Πρώτον,οι επιχειρήσεις θα βρεθούν με πολύ χρήμα στη διάθεσή τους, άρα μπορούν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους. Δεύτερον, οι Ιάπωνες εργοδότες θα μπορέσουν συν τοις άλλοις να δώσουν και κάποιες αυξήσεις στους εργαζόμενους, βελτιώνοντας την αγοραστική τους δυνατότητα. Τρίτον, μια τέτοια νομισματική πολιτική θα οδηγήσει στην υποτίμηση του γεν σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο, διευκολύνοντας έτσι την αύξηση των γιαπωνέζικων εξαγωγών. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η νομισματική πολιτική του Τόκιο δεν πρόκειται να οδηγήσει σε κανενός είδους αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ιαπωνίας.

Παρ’ όλο που το δημόσιο χρέος της χώρας, μετά και το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα, βρίσκεται σε αστρονομικά ύψη και είναι το υψηλότερο στον κόσμο καθώς φτάνει το… 240% (!!!) του ΑΕΠ, είναι σε ποσοστό άνω του 90% εσωτερικός και όχι εξωτερικός δανεισμός. Με άλλα λόγια, τα γιαπωνέζικα ομόλογα τα αγοράζει η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, οι ιαπωνικές ιδιωτικές τράπεζες και οι ιαπωνικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα η ιαπωνική κυβέρνηση να δανείζεται με επιτόκιο… 1% ή το πολύ 2% - δηλαδή τζάμπα! Μάλιστα ο σχεδιασμός του πρωθυπουργού και του κεντρικού τραπεζίτη είναι να αγοράσει η τράπεζα της Ιαπωνίας το 70% των νέων κρατικών ομολόγων και μάλιστα με πολύ χαμηλό επιτόκιο της τάξης του 1% ώστε να διασφαλιστεί πλήρως ότι υπάρχει απόλυτος έλεγχος του δημόσιου χρέους και ότι κανένας δεν μπορεί να ασκήσει πίεση μέσω του δημόσιου χρέους στο Τόκιο. Οταν λέμε ότι η κυβέρνηση Αμπε θα ρίξει χρήμα στην ιαπωνική αγορά, μάλλον δεν μπορούμε να φανταστούμε τι ακριβώς εννοούν οι Γιαπωνέζοι. Ο Αμπε και ο Κουρόντα λοιπόν ανακοίνωσαν ότι επί δύο ολόκληρα χρόνια θα ρίχνουν κάθε μήνα στην αγορά της Ιαπωνίας το ποσό των επτά και πλέον τρισεκατομμυρίων γεν – δηλαδή πάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ τον μήνα επί 24 μήνες, που μας κάνει… 1,2 τρισεκατομμύρια (!) ευρώ.

Το ποσό είναι κολοσσιαίο. Επειδή δε ο Αμπε αυτή την οικονομική πολιτική τη διεκήρυσσε από την προεκλογική ακόμη περίοδο, έχει ήδη δημιουργήσει γεγονότα. Στους επιχειρηματικούς αλλά και στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους της Ιαπωνίας επικρατεί κλίμα ευφορίας πρωτοφανές εδώ και είκοσι χρόνια. Προσδοκίες όμως έχουν γεννηθεί και στους Ιάπωνες εργαζόμενους.

Ο Σίνζο Αμπε κάλεσε δημοσίως τους επιχειρηματίες να δώσουν υψηλότερους μισθούς «σε όσους εργάζονται σκληρά». Ως συνέπεια των πρωθυπουργικών παροτρύνσεων αρκετοί επιχειρηματικοί κλάδοι στην Ιαπωνία, με πρώτα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, μετά από πολλά χρόνια έδωσαν αυξήσεις στους υπαλλήλους τους, ενώ άλλοι κλάδοι αρκέστηκαν σε έκτακτα επιδόματα μέχρι στιγμής. Γενικά πάντως κάτι άρχισε να κινείται, και αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο για τους Γιαπωνέζους.

Αντιθέτως, αυτή η πολιτική ανησυχεί πολύ τους Γερμανούς. «Η Ιαπωνία πλημμυρίζει τον κόσμο με χρήμα – πόσο επικίνδυνο είναι αυτό;» ήταν την περασμένη Πέμπτη ο τίτλος ενδιαφέρουσας ανάλυσης της εβδομαδιαίας γερμανικής σοσιαλδημοκρατικής εφημερίδας «Ντι Τσάιτ», στην οποία μεταξύ άλλων τονίζεται για την πολιτική της ιαπωνικής κυβέρνησης: «Ενοχλείται από αυτήν η γερμανική κυβέρνηση, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι γιαπωνέζικες επιχειρήσεις να προσφέρουν τα προϊόντα τους στο εξωτερικό με ευνοϊκότερο κόστος – και πιθανόν έτσι να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό ακόμη και μέσα στη Γερμανία».

Η γερμανική εφημερίδα επιχειρεί να δώσει δραματικό χαρακτήρα στην πολιτική του Τόκιο. «Ακόμη περισσότερο χρήμα για τον κόσμο – είναι αυτός ο δρόμος εξόδου από την κρίση ή είναι ο δρόμος προς την καταστροφή;» δήθεν αναρωτιέται. «Οι επικριτές βλέπουν στις δράσεις αυτές (της ιαπωνικής κυβέρνησης) το προκαταρκτικό σκαλοπάτι της κρατικής χρεοκοπίας» ισχυρίζεται στους τίτλους του και το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ». Μεγάλος καημός για την Ιαπωνία!

*Δημοσιεύθηκε στο ¨ΕΘΝΟΣ” την Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Διαβάστε περισσότερα

«Γιατί Σοσιαλισμός»

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σαν σήμερα, στις 18 Απρίλη 1955, πέθανε ο Αλμπερτ Αϊνστάιν. Με αυτήν την ομολογουμένως όχι και τόσο «ευχάριστη» αφορμή, χρήσιμο είναι να παρακολουθήσουμε την – τόσο επίκαιρη – σκέψη του μεγάλου επιστήμονα.

Τα αποσπάσματα που παραθέτουμε είναι από το άρθρο του Αϊνστάιν με τίτλο «ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ» που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1o τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Monthly Review, το 1949.

*

«Υπάρχει διέξοδος;

Είναι εύκολο να θέτεις τέτοια ερωτήματα, αλλά είναι δύσκολο να τα απαντήσεις με κάποιο βαθμό βεβαιότητας. Εντούτοις, πρέπει να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, αν και είναι εν γνώσει μου το γεγονός ότι

τα συναισθήματα και οι επιδιώξεις μας βρίσκονται πολύ συχνά σε αντίθεση και δεν μπορούν να εκφραστούν με εύκολες και απλές φόρμουλες.

Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα μοναχικό και κοινωνικό ον.

Σαν μοναχικό ον προσπαθεί να προστατέψει την ύπαρξή του καθώς και την ύπαρξη αυτών που είναι κοντά του, να ικανοποιήσει τις προσωπικές του επιθυμίες και να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητές του.

Σαν κοινωνικό ον προσπαθεί να κερδίσει την αναγνώριση και τη στοργή των συνανθρώπων του, να μοιραστεί τις χαρές τους, να τους παρηγορήσει στη θλίψη τους και να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής τους.

*

(…) Η αφηρημένη έννοια “κοινωνία” για ένα άτομο σημαίνει το σύνολο των άμεσων και των έμμεσων σχέσεών του με τους συγχρόνους του, αλλά και με όλους τους ανθρώπους προηγούμενων γενεών.

Το άτομο είναι σε θέση να σκεφτεί, να αισθανθεί, να παλέψει και να εργαστεί για τον εαυτό του. Εξαρτάται τόσο πολύ όμως από την κοινωνία – στη φυσική, διανοητική και συναισθηματική του ύπαρξη – που είναι

αδύνατο να διανοηθεί ή να κατανοήσει τον εαυτό του έξω από το πλαίσιο της κοινωνίας.

Είναι η “κοινωνία” που προμηθεύει στον άνθρωπο το φαγητό, την ένδυση, το σπίτι, τα εργαλεία της δουλειάς, τη γλώσσα, τους τύπους σκέψεως και το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεών του. Η ζωή του επιτυγχάνεται μέσα από την εργασία και τα επιτεύγματα πολλών εκατομμυρίων και του παρελθόντος και του παρόντος, τα οποία είναι κρυμμένα πίσω από τη λέξη “κοινωνία” (…)

η ανθρωπότητα αποτελεί σήμερα μια πλανητική κοινότητα παραγωγής και κατανάλωσης.

*

Εχω τώρα φτάσει σε εκείνο το σημείο, που μπορώ να υποδείξω σύντομα τι κατά τη γνώμη μου αποτελεί την ουσία της κρίσης που αντιμετωπίζει η εποχή μας. Αφορά τη σχέση του ατόμου με την κοινωνία(…).

Ο άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή – που είναι σύντομη και επικίνδυνη – μόνο αφιερώνοντας τον εαυτό του στην κοινωνία.

*

Η κύρια πηγή του κακού, κατά τη γνώμη μου, είναι

η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας (…).

Εχουμε μπροστά μας μια τεράστια κοινότητα παραγωγών, τα μέλη της οποίας ακατάπαυστα προσπαθούν να στερήσουν ο ένας από τον άλλο τα φρούτα της ομαδικής εργασίας – όχι διά της βίας, αλλά μέσω μιας πιστής συμμόρφωσης σε ένα σύστημα νομικών κανόνων.

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα μέσα παραγωγής – δηλαδή ολόκληρη η παραγωγική ικανότητα, η οποία είναι αναγκαία για την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, αλλά και επιπρόσθετα απαραίτητα αγαθά – μπορεί νομικώς, και κατά μεγάλο μέρος έτσι είναι, να είναι η ατομική ιδιωτική περιουσία.

*

(…) Ο κάτοχος των μέσων παραγωγής είναι σε θέση να κυνηγήσει την ικανότητα για εργασία που κατέχει ο εργάτης. Χρησιμοποιώντας τα μέσα παραγωγής ο εργάτης δημιουργεί νέα προϊόντα, τα οποία και θα αποτελέσουν περιουσία του κεφαλαιούχου.

Το ουσιαστικό σημείο της διαδικασίας αυτής είναι η σχέση μεταξύ των προϊόντων που παράγει ο εργάτης και της αμοιβής του, που και τα δύο μετρούνται σε πραγματική αξία (…).

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ακόμα και θεωρητικά

η αμοιβή του εργάτη δεν καθορίζεται από την αξία των προϊόντων που έχει παραγάγει.

*

Το ιδιωτικό κεφάλαιο τείνει να συγκεντρώνεται σε λίγα χέρια (…).

Το αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων είναι μια ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου με τεράστια δύναμη, που δεν είναι δυνατό να ελεγχθεί αποδοτικά, ακόμα και από μια δημοκρατικά πολιτικά οργανωμένη κοινωνία.

Αυτό είναι αλήθεια, αφού τα μέλη των νομοθετικών Σωμάτων εκλέγονται μέσω πολιτικών κομμάτων, τα οποία χρηματοδοτούνται ή επηρεάζονται από το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο για πολύ πρακτικούς λόγους διαχωρίζει τους ψηφοφόρους από τους νομοθέτες.

Το αποτέλεσμα είναι οι αντιπρόσωποι του λαού να μην προστατεύουν επαρκώς τα συμφέροντα των λιγότερο προνομιούχων τμημάτων του λαού. Επιπρόσθετα, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες

το ιδιωτικό κεφάλαιο ελέγχει – άμεσα ή έμμεσα – τις κύριες πηγές πληροφόρησης (Τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση).

Για το λόγο αυτό, είναι εξαιρετικά δύσκολο και τις περισσότερες φορές τελείως αδύνατο για έναν πολίτη να εξάγει αντικειμενικά συμπεράσματα και να κάνει έξυπνη χρήση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

*

»(…) σε μια οικονομία που βασίζεται στην ιδιωτική ιδιοκτησία του κεφαλαίου (…) τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο) είναι προσωπική ιδιοκτησία και οι κάτοχοί τους τα διαθέτουν όπως οι ίδιοι θέλουν (…).

Η παραγωγή γίνεται για το κέρδος και όχι για το όφελος.

Δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα ότι όλοι όσοι είναι σε θέση και έχουν τη θέληση να δουλέψουν, θα μπορούν πάντοτε να βρουν μια δουλειά.

Ενας “στρατός” από ανέργους υπάρχει σχεδόν πάντοτε. Ο εργάτης διακατέχεται από το συνεχή φόβο ότι μπορεί να χάσει τη δουλειά του. Αφού οι άνεργοι και οι χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι δεν αποτελούν μια κερδοφόρα αγορά, η παραγωγή καταναλωτικών αγαθών υποχρεωτικά περιορίζεται και η συνέπεια είναι οι μεγάλες δυσκολίες.

*

Η τεχνολογική ανάπτυξη πολύ συχνά έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των ανέργων, παρά τη διευκόλυνση της εργασίας για όλους.

Το κίνητρο του κέρδους, σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό μεταξύ των κεφαλαιοκρατών, είναι υπεύθυνο για μια αποσταθεροποίηση στη συσσώρευση και χρησιμοποίηση του κεφαλαίου, η οποία οδηγεί σε συνεχώς αυξανόμενες και σοβαρές υφέσεις.

Ο χωρίς όρια ανταγωνισμός οδηγεί σε τεράστια απώλεια εργασίας, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται και ένας ακρωτηριασμός της κοινωνικής συνείδησης των ατόμων.

*

Θεωρώ ότι αυτός ο ακρωτηριασμός των ατόμων είναι το χειρότερο κακό του καπιταλισμού (…). Είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει μονάχα ένας δρόμος για την εξάλειψη αυτών των θανατηφόρων κακών.

Είναι η δημιουργία μιας σοσιαλιστικής οικονομίας σε συνδυασμό με ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που θα είναι προσανατολισμένο προς την επίτευξη κοινωνικών στόχων.

Σε μια τέτοια οικονομία, τα μέσα παραγωγής ανήκουν στην ίδια την κοινωνία και χρησιμοποιούνται σε μια σχεδιασμένη φόρμα.

Μια σχεδιασμένη οικονομία, η οποία προσαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινότητας, θα διένειμε τη δουλειά που πρέπει να γίνει σε όλους όσοι έχουν την ικανότητα για εργασία και θα εγγυόταν τα προς το ζην σε όλους τους ανθρώπους στις γυναίκες και στα παιδιά.

Η εκπαίδευση του ατόμου, σε συνδυασμό με την προώθηση των ιδιαίτερων ικανοτήτων του, θα προσπαθήσει να αναπτύξει στο άτομο αυτό ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπό του, αντί του αισθήματος εξύμνησης της δύναμης (…).

*

Ο σοσιαλισμός κατευθύνεται σ’ ένα κοινωνικό ηθικό άκρο.

Η επιστήμη όμως δεν μπορεί να δημιουργήσει άκρα και ακόμα λιγότερο, να τα ενσταλάξει στα ανθρώπινα όντα. Το περισσότερο που μπορεί να κάνει η επιστήμη, είναι να παρέχει τα μέσα με τα οποία μπορούν να επιτευχθούν τα άκρα αυτά.

Πρέπει να προσέξουμε, ώστε να μην υπερεκτιμήσουμε την επιστήμη και τις επιστημονικές μεθόδους, όταν το ζήτημα αφορά ανθρώπινα προβλήματα.

Και δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι οι ειδικοί είναι και οι μόνοι που έχουν το δικαίωμα να εκφέρουν γνώμη σε ζητήματα που επηρεάζουν την οργάνωση της κοινωνίας».

Διαβάστε περισσότερα

Strawberry fields never

Μια ακόμα επίθεση αλλοδαπών σε βάρος Ελλήνων έγινε χτες στην Νέα Μανωλάδα της Ηλείας. Διακόσιοι θρασύτατοι αλλοδαποί από το Μπαγκλαντές -που δούλευαν παράνομα και με το έτσι θέλω στις καλλιέργειες φράουλας- πήγαν και ζήτησαν να πληρωθούν σαν νόμιμοι εργάτες από τους αθώους και αγνούς Έλληνες παραγωγούς από την μαγευτική Ηλεία.

Σε μια προσπάθεια να αμυνθούν απέναντι στους βάρβαρους αλλοδαπούς, τρεις Έλληνες πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 25 από αυτούς που μπορεί να είναι και 28 ή 30 αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία πόσοι είναι, αφού είναι κακομοιριασμένοι και συφοριασμένοι από το Μπαγκλαντές και όχι Αμερικανοί από τη Βοστώνη.

Το μεγαλείο και η ευγένεια των τριών Ελλήνων φαίνεται από το γεγονός ότι πυροβόλησαν τους άξεστους εργάτες από το Μπαγκλαντές με κυνηγετικές καραμπίνες, ενώ θα μπορούσαν να τους πυροβολήσουν με Καλάσνικοφ και να τους κόψουν στη μέση.

Οι τραυματισμένοι βάρβαροι μεταφέρθηκαν στα κέντρα υγείας και στα νοσοκομεία της περιοχής αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν εκεί τα παιδιά της Χρυσής Αυγής να τους πετάξουν έξω, ώστε να μην καταρρεύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας που έχει οδηγηθεί σε χρεοκοπία εξαιτίας όλων αυτών των τριτοκοσμικών μεταναστών που αναγκάζουν με ύπουλο τρόπο τους Έλληνες να τους πυροβολούν για να μας παίρνουν τις γάζες και τους καθετήρες.

Η Αστυνομία αναζητά τους τρεις δράστες που είναι βέβαιο πως στη δίκη θα έχουν στο πλευρό τους όλους τους κατοίκους της περιοχής -αλλά και την Αστυνομία- γιατί είναι καλά παιδιά, χριστιανοί ορθόδοξοι νοικοκυραίοι που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία, και δεν θα πυροβολούσαν ποτέ τους βρομερούς και αλλόθρησκους αλλοδαπούς αν αυτοί δεν είχαν το θράσος να ζητούν τα δεδουλευμένα έξι μηνών.

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα στη χώρα μας, γιατί κανείς δεν ήξερε πως υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια χιλιάδες αλλοδαποί εργάτες χωρίς χαρτιά που δουλεύουν ανασφάλιστοι σαν δούλοι και οι Έλληνες εργοδότες τους δεν τους πληρώνουν, ή φωνάζουν την ημέρα της πληρωμής τους χρυσαυγίτες για να τους διώξουν ή την Αστυνομία για να τους μαζέψει ως παράνομους μετανάστες.

Βέβαια, η εγκληματική ενέργεια στη Νέα Μανωλάδα θα ξεχαστεί αμέσως επειδή έχουμε το δράμα της Βοστώνης που έχει ωραία τηλεοπτικά πλάνα και συγκινητικές ανθρώπινες ιστορίες με ξανθούς ροδαλούς ανθρώπους από ένα μακρινό τόπο, οι καλοί και οι κακοί είναι όλοι ξένοι, ενώ και η Βοστώνη είναι κάπως πιο όμορφη από τη Νέα Μανωλάδα, αλλά δεν είναι σωστό να κάνω συγκρίσεις και συμψηφισμούς, γιατί μπορεί να με μαλώσει ο Φοίβος- Διαγόρας Πρεσβειοπρακτορίδης που είναι μέγας πνευματικός άνδρας και πληρωνόταν τόσα χρόνια από την Πρεσβεία ή έγραφε διηγήματα με την ευγενική χορηγία της Euroblank αλλά, μετά την χρεοκοπία, έχουν πέσει οι δουλειές και μπορείς να τον νοικιάσεις με την εβδομάδα, ενώ στις επόμενες εκλογές θα είναι υποψήφιος βουλευτής της Αριστεράς.

(Μου έλεγε προχτές μια φίλη να μου φέρει φράουλες. Επέμενε κιόλας. Εγώ, για κάποιο λόγο, δεν ήθελα. Δεν ξαναβάζω φράουλα στο στόμα μου.)

(Πόσα εκατομμύρια τουρίστες περιμένει η κυβέρνηση φέτος; Θα έρθουν όλοι, μην ανησυχείτε. Είναι πολύ της μόδας η φασιστική Ελλάδα -όπως την καταντήσατε- και οι τουρίστες έχουν ξετρελαθεί. Δυο-τρεις Μανωλάδες ακόμα και δεν θα ξέρουμε πού να τους βάλουμε τους τουρίστες.)

 πιτσιρικος

Διαβάστε περισσότερα

“Ελπίζω στους σεισμούς που μέλλονται να έρθουν”

Σύμφωνα με την μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας ILO, που ανήκει στον ΟΗΕ, τα ποσοστά της ανεργίας και της φτώχιας που συνεχίζουν να αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς, αποτελούν προάγγελο έντονων κοινωνικών εκρήξεων και ταραχών. Ο ειδικός δείκτης με τον οποίο η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ILO μετράει τον κίνδυνο κοινωνικών ταραχών έχει αυξηθεί κατά 12 μονάδες στην ΕΕ, αναφέρει το περιοδικό Der Spiegel επικαλούμενο ειδική έρευνα της οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών. Επίσης η ILO καθιστά την πολιτική των περικοπών και της λιτότητας που επεβλήθη στις χώρες της κρίσης υπεύθυνη για την αύξηση της ανεργίας στην ΕΕ και υπενθυμίζει ότι ο αριθμός των ανέργων στις 27 χώρες-μέλη έχει φτάσει στο μεταξύ τα 26 εκατομμύρια.

Σε αυτή την έκθεση που παρουσιάστηκε την Δευτέρα 8/04/2013, εμφανίζεται ότι υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος για ταραχές στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο εξαιτίας της ανεργίας που συνεχώς αυξάνεται.
Εδώ μπαίνει συνεπώς ένα ερώτημα. Είναι αρκετό ένα ξέσπασμα ή μια κοινωνική εξέγερση να δώσει διέξοδο προς όφελος του λαού;
Για όποιον έχει αναφορά στην εργατική τάξη και ερμηνεύει την πραγματικότητα με βάση τον Μαρξισμό-Λενινισμό, καταλαβαίνει ότι ακόμα και  αν οδηγηθούμε σε αυτή την κατάσταση δεν σημαίνει αυτόματα και ότι επαναστατημένες μάζες θα δώσουν λύση με κατεύθυνση την Σοσιαλιστική προοπτική. Είναι  ηλίου φαεινότερο ότι από μόνη της μια κοινωνική έκρηξη, ή η επαναστατική κατάσταση δεν οδηγεί απαραίτητα στην Σοσιαλιστική νίκη. Το αυθόρμητο μπορεί να γίνει συνειδητό μόνο  όταν το Κόμμα της εργατικής τάξης καταφέρει να συγκεντρώσει πλατιές λαϊκές μάζες καθώς και  να  ηγηθεί σε αυτόν τον αγώνα. Στην σημερινή συγκυρία  όμως το Κόμμα που θα έπρεπε να παίξει αυτό τον ρόλο δεν είναι σε θέση να το πράξει.
Και αυτό διότι πραγματοποιείται μεταξύ άλλων.

• · απομάκρυνση του ΚΚΕ με ευθύνη της ηγεσίας του από τις εργατικές και λαϊκές μάζες.
• · προβολή από μεριάς ΚΚΕ των οικονομικών αιτημάτων από την μία (χαράτσια, κόψιμο ρεύματος, φορολογία κτλ) χωρίς ικανότητα σύνδεσης με την προοπτική.
• · εγκατάλειψη των αιτημάτων κρίκων που συνδέουν την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό με την Λαϊκή εξουσία.
• · άρνηση της διαλεκτικής σχέσης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων  η οποία καθιστά αναγκαία την συγκρότηση μιας κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας σε ενιαίο Μέτωπο με πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής.
• · μεγάλη φθορά στην συνείδηση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τον ρόλο του ΚΚΕ, λόγο των παλινωδιών της ηγεσίας κτλ.

Γι αυτό, είναι ανάγκη όσο ποτέ και βασική ευθύνη του κόμματος της εργατικής τάξης, να επαναφέρει  και να επανακαθορίσει την ταχτική του στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός Αντιιμπεριαλιστικού-Αντιμονοπωλιακού-Δημοκρατικού Μετώπου .
Η συγκρότηση της  κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας θα πρέπει να οδηγείται από ένα πρόγραμμα στόχων που να συνδέει το σήμερα με την Σοσιαλιστική προοπτική. Μόνο ένα τέτοιο πρόγραμμα θα μπορέσει στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε και πολύ περισσότερο μπροστά σε αυτούς που έρχονται, να οδηγήσει την  εργατική τάξη στην έφοδο στον ουρανό. Τέλος αν από την μια “Ελπίζω στους σεισμούς που μέλλονται να έρθουν” όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, από την άλλη ελπίζω και είναι βαθιά πεποίθηση  ότι κάθε κομμουνιστής και κομμουνίστρια,  κάθε γνήσιος αγωνιστής θα αντιμετωπίσει σθεναρά κάθε προσπάθεια μετάλλαξης του Κόμματος  μας, θα υπερασπιστεί τις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που σμπαραλιάζονται από τον φραξιονισμό της ηγετικής ομάδας, θα  συμβάλλει ώστε το τιμόνι  του ΚΚΕ να επανέρθει στην ρότα του Μαρξισμού-Λενινισμού. Αυτό δεν αποτελεί απλά μια ανάγκη των καιρών , αλλά  βασική  υποχρέωση απέναντι στον λαό μας και στην εργατική τάξη της πατρίδας μας.
Εργατικός Αγώνας

Διαβάστε περισσότερα

Συνεργασία του Ναυτικού Ομίλου και του Δήμου Καρπενησίου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θετικότατες οι εξελίξεις σχετικά με την συνεργασία του Ναυτικού Ομίλου και του Δήμου μας γενικότερα με τον Δήμο Καρπενησίου.

Με την αθλητική συνεργασία που θα υπογραφεί άμεσα, τα οφέλη και των δύο πλευρών θα είναι μεγάλα. Παραθέτουμε την απάντηση του Δημάρχου Καρπενησίου.

Διαβάστε περισσότερα

Σιτεμένο

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο κ. Τσίπρας προσβλέπει σε συνεργασία των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Δηλαδή συνεργασία με την κυβέρνηση Ραχόι που έχει ρημάξει τον ισπανικό λαό, με τις δυνάμεις περί τον Μόντι (Μπερσάνι, Μπερλουσκόνι) που έχουν ρημάξει τον ιταλικό λαό, με την κυβέρνηση Κοέλιο που σε συνεργασία με τους σοσιαλιστές έχουν ρημάξει τον πορτογαλικό λαό…
Ο κ. Τσίπρας ζητά από τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες (αυτούς που συγκυβερνούσαν με την Μέρκελ και πρωτοστάτησαν στο ρήμαγμα της Κύπρου) να δεχτούν ως βασικό τους συνομιλητή στη θέση του ΠΑΣΟΚ τον ΣΥΡΙΖΑ…
Ο κ. Τσίπρας αναζητά στηρίγματα και αντλεί επιχειρήματα «σωτηρίας» της χώρας άλλοτε από την Αμερική τουΟμπάμα, άλλοτε από την ΕΕ των… λαών, και ανάλογα με τις περιστάσεις ακόμα και από το ΔΝΤ…
Ο κ. Τσίπρας ζητά συνεργασία και επενδύσεις για τη «σωτηρία» της χώρας από «καλά» μονοπώλια, από«καλούς» καπιταλιστές, αρκεί βέβαια να είναι «επενδυτές» και όχι «πειρατές»…
Ο κ. Τσίπρας ζητά και εγκαινιάζει συνεργασίες «σωτηρίας» για θέματα εντός και εκτός Ελλάδας (π.χ. Κύπρος) με δυνάμεις όπως οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του κ. Καμμένου που οι ταξικές τους αναφορές δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών…
*
Κατόπιν όλων αυτών
- και δεδομένου ότι ο κ. Τσίπρας προφανέστατα γνωρίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να λάβει καμία βοήθεια από το ΚΚΕ για την εφαρμογή ενός «άλλου μείγματος» πολιτικής που θα συνεχίσει να φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην πλάτη ενός λαού αλυσοδεμένου στον «ευρωμονόδρομο» των μονοπωλίων -
δεν είναι προφανέστατο ότι με τα περί «προτάσεων συνεργασίας» που απηύθυνε προχτές στο ΚΚΕ, επανέρχεται στο ίδιο εκείνο το παλιοκαιρινό, το σιτεμένο, πλέον, επικοινωνιακό, δημαγωγικό και από άποψη αρχών εξόχως «αριστερό» και «ηθικό» προεκλογικό κολπάκι;…

Ο κ. Τόμσεν άφησε να εννοηθεί ότι εν καιρώ έρχεται νέο «κούρεμα».
Δεδομένου τι συνέβη με το προηγούμενο «κούρεμα», δηλαδή η λεηλασία Ασφαλιστικών Ταμείων, Νοσοκομείων, Πανεπιστημίων κοκ,
είναι απολύτως βέβαιο ότι μιας και δεν έχει μείνει τίποτα άλλο για να «κουρέψουν», αυτή τη φορά το «κούρεμα» θα αφορά – απευθείας – κεφάλια, που θα «κουρευτούν από… το σβέρκο.

Του Ηλία Μακρή (από την «Καθημερινή»)

Δοσατζήδες

Στη ΔΗΜΑΡ, λέει, επισημαίνουν – και μάλιστα με έμφαση – πόσο θετικά επηρεάστηκαν από τον κ. Κουβέλη οι αποφάσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα των «αλλαγών» στο Δημόσιο…
Προς τι όμως αυτές οι επισημάνσεις από τη ΔΗΜΑΡ; Τι τους κάνει, αλήθεια, να πιστεύουν ότι ο λαός δεν έχει αντιληφθεί πόσο «θετικά» λειτουργεί το κόμμα τους στο πλαίσιο της πολιτικής της συγκυβέρνησης, ώστε να αισθάνονται την ανάγκη να το επισημαίνουν κάθε τρεις και λίγο…

Πατήρ, υιός και (τραπεζιτικόν) πνεύμα…

Ισως αυτό να εννοούσε ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς όταν οι δηλώσεις του κατά τη γιορτή των Φώτων στις 6 του φετινού Γενάρη κατέληξαν με την εξής φράση: «Με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε».

Μια τέτοια βοήθεια, όχι απευθείας από το Θεό, αλλά από τον εκπρόσωπό του είχαμε προχτές στη Θεσσαλονίκη.
Ο άγιος Θεσσαλονίκης, λοιπόν, ο μητροπολίτης κύριος Ανθιμος, αφιέρωσε το κήρυγμα της Κυριακής υπέρ της… ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και ειδικώς της Εθνικής Τράπεζας.
Τέτοια θα πρέπει να ήταν η κατάνυξη που προκλήθηκε από τους λόγους του ιεράρχη, που για να βρει προηγούμενό της κανείς θα πρέπει μάλλον να ανατρέξει στο Ναό του Σολομώντα, λίγο πριν την εκεί είσοδο του Ιησού με τα γνωστά αποτελέσματα…
Το ποίμνιον πάντως στη Θεσσαλονίκη είχε την ευκαιρία, μέσα στο κλίμα παρηγορίας που δημιούργησε ο κύριος Ανθιμος, να πληροφορηθεί ότι ο ποιμένας θα προσφέρει τους δυο επόμενους μισθούς του για την Εθνική…
Ο κύριος Ανθιμος κάλεσε δε όλους τους Ελληνες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, να δώσουν δηλαδή κι εκείνοι τους μισθούς τους υπέρ Εθνικής Τράπεζας…
*

Θα προτείναμε το κήρυγμα του κυρίου Ανθιμου υπέρ πίστεως και πατρίδος (διότι τι άλλο είναι η «πατρίδα» μας αν δεν είναι οι τράπεζες; Μην είν’ οι κάμποι;…) να το εκλάβουμε κυρίως ως παραβολή.

Καθ’ ότι ο άγιος, ναι μεν
μπορεί να μη γνωρίζει ότι ενώ ο ελληνικός λαός πένεται, την ίδια ώρα οι τραπεζίτες σε αυτή τη χώρα έχουν λάβει ως αντίδωρο πάνω από 200 δισ. ευρώ μόνο την τελευταία τριετία, αλλά
δεν μπορεί να μη γνωρίζει τουλάχιστον αυτό:
Αφ’ ενός ότι κάτι εκατομμύρια συνανθρώπων του δεν μπορούν να δώσουν ούτε μισό μισθό, διότι πολύ απλά δεν έχουν καθόλου μισθό,
αφετέρου ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων από τα οποία ζητά να συνδράμουν τις τράπεζες, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που οι τράπεζες τους έχουν πιει το αίμα.
Ως παραβολή, επομένως, ίσης αξίας με εκείνη του κ. Ανθιμου ας εκλάβουμε και τα λόγια ενός παλιότερου… συνάδελφού του, του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος έλεγε στην «ομιλία προς τους πλουτούντας»:
«Τι θ’ απαντήσεις στο δικαστή, εσύ που ντύνεις τους τοίχους και δεν ντύνεις άνθρωπο; εσύ που στολίζεις άλογα και κάνεις πως δεν βλέπεις τον ρακένδυτο συνάδελφό σου, εσύ που σαπίζει το στάρι σου και δεν τρέφεις αυτούς που πεινούν, εσύ που θάβεις το χρυσάφι και καταφρονείς εκείνον που στραγγαλίζεται (…); Πόσους θ’ απάλλασσε ένα δαχτυλίδι σου από τα χρέη τους; Πόσα σπίτια που καταρρέουν θ’ ανόρθωνε; Ενα απόθεμα ρούχων σου μπορεί να ντύσει ολόκληρο λαό που τρέμει απ’ το κρύο. Εσύ όμως το βαστάς να διώξεις άπρακτο τον φτωχό και δεν φοβάσαι τη δίκαιη ανταπόδοση του κριτή»…

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΧΕΤΑΙ Η… “ΜΗΤΕΡΑ” ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΥΡΕΜΑΤΩΝ;

ΣΤΑ 3,3 ΤΡΙΣ Η “ΜΑΥΡΗ” ΤΡΥΠΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ!

Toυ ΗΛΙΑ Γ. ΜΠΕΛΛΟΥ*

Στα 3,3 τρισεκατομμύρια ευρώ υπολογίζει σε βάθος χρόνου τη συμμετοχή ιδιωτών ομολογιούχων στονορθολογισμό των ισολογισμών των ευρωπαϊκών τραπεζών ώστε να μην χρειαστεί κούρεμα καταθέσεων σε περίπτωση προβλημάτων, η HSBC η τράπεζα που είδε πρώτη την μαύρη τρύπα στην δευτερογενή αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών στις ΗΠΑ το 2007, ένα χρόνο πριν τη κατάρρευση της Lehman.

Τώρα έχοντας ανακεφαλαιοποιηθεί εδώ και μια 5ετια και όντας μια από τις λιγοστές τράπεζες παγκοσμίως με πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑ, αναλύει με επιστημονική κυνικότητα τη μητέρα όλων των κουρεμάτων που ”διαβάζει” στις ευρωπαϊκές εφαρμοσμένες οικονομικές πολιτικές.

Για την ακρίβεια εκτιμά πως τα επόμενα λίγα έτη θα πρέπει να αναζητηθούν από τις τράπεζες παγκοσμίως κεφάλαια ύψους 3,3 τρισ. ευρώ από τις αγορές με χρεόγραφα που δεν έιναι μετοχές ικανάνα απορροφήσουν ζημίες σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί.

Εισάγουν επίσης τον νεωτεριστικό όρο PLAC ή primary loss-absorbing capital για να περιγράψουν τα χρεόγραφα εκείνα που θα μηδενιστούν σε περίπτωση που μια τράπεζα χρειαστεί να ενισχύσει την κεφαλαιακή της επάρκεια ή ακόμα και να μετασχηματιστεί ή να διασπαστεί (resolution) για να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της.

Υπογραμμίζεται ότι η πίεση από τις ρυθμιστικές αρχές προς τις τράπεζες για την νέα αυτή κεφαλαιακή διάρθρωση και τις απαιτήσεις για το ύψος της βαίνει κατά την HSBC αυξανόμενη καθώς οι εσωτερικές διασώσεις (bail-in) αποτελούν πλέον εμφανώς την λύση πρώτης επιλογής ώστε να μην επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι.

Αν και ξεκαθαρίζει με σαφήνεια ότι για τις 47 ευρωπαϊκές τράπεζες τις οποίες περιέλαβε η ανάλυσή της τα υπάρχοντα κεφάλαια εμφανίζονται ικανά να απορροφήσουν ζημίες εως και το 100% της αξίας του μέχρι να θιχτούν οι μη ασφαλισμένες καταθέσεις, όπως έγινε στην Κύπρο, είναι επαρκείς αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν πρόβλημα οι υπόλοιπες.

Επιπλέον τοποθετεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στο όριο μεταξύ της ύπαρξης επαρκών τέτοιων κεφαλαίων (στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι μετοχές, οι προνομιούχες μετοχές, τα μη εξασφαλισμένα υβριδικά κεφάλαια, τα μη εξασφαλισμένα ομολογιακά δάνεια αλλά και senior unsecured ομόλογα) και της ανάγκης για προσφυγή στις καταθέσεις.

Συνάγεται όμως ότι με το ποσό των 3,3 τρις. ευρώ που απαιτείται διεθνώς να αντληθεί από τις αγορές για να υπάρξει κεφαλαιακή επάρκεια σύμφωνα και με τις απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙΙ είναι τεράστιο, είναι πιθανό να μην μπορέσει να εξασφαλιστεί από όλες τις τράπεζες το απαιτούμενο κεφάλαιο και σίγουρα όχι με ελκυστικό κόστος. Και εκεί ανοίγει το ενδεχόμενο

Ειδικότερα εκτιμά πως οι προβλέψεις της Βασιλείας ΙΙΙ σε συνδυασμό με την ανάγκη για ενίσχυση της κεφαλαιακής επαρκείας που αυτή συνεπάγεται αλλά και την κατεύθυνση που δείχνουν μετά την Κύπρο να υιοθετούν τα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων μεταφράζονται στην ανάγκη να χρησμοδοτηθούν τα επόμενα χρόνια κενά κεφαλαιακής επάρκειας ύψους 3,3 τρισ. ευρώ.

Η συζήτηση αυτή ανοίγει ενώ παραμένει μετέωρο το πότε και το πώς της κοινής ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας και καθώς μεγαλες τράπεζες όπως η Deutsche Bank πόσο μάλλον μικρότερες περιφερειακές καλούνται να ενισχυθούν κεφαλαιακά. Ακόμα περισσότερο δε καθώς η προοπτική περεταίρω ύφεσης στον ευρωπαϊκό νότο ενισχύει το ενδεχόμενο της κλιμάκωσης των επισφαλειών και άρα και των προβλέψεων για κάλυψή τους, σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα μεγεθύνοντας και τα απαιτούμενα κεφάλαια για να μην κουρευτούν καταθέσεις .

Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός της κλιμάκωσης από χρηματοδοτικό εργαλείο σε χρηματοδοτικό εργαλείο με την οποία η HSBC εκτιμά ότι θα γίνονται από τουδε και στα εξής οι διασώσεις των τραπεζών. Το ονομάζει «The bail-in waterfall», δηλαδή τον «καταρράκτη των εσωτερικών διασώσεων» και τελευταίο κεφάλαιο που θα θίγεται εκτιμάται ότι είναι οι εγγυημένες καταθέσεις.

*ΠΗΓΗ: capital.gr

ΣΚΛΗΡΟ «ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΖΗΤΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ – ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «BAIL IN» ΣΤΙΣ ΔΙΑΣΩΣΕΙΣ

Στην πρόσφατη συνάντηση των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στο Δουβλίνο, ο Γερμανός υπουργός, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υποστήριξε ότι το υφιστάμενο κοινοτικό πλαίσιο δεν επιτρέπει τη σύσταση μίας ενιαίας Αρχής για τη διαχείριση προβληματικών τραπεζών, απορρίπτοντας έτσι το αίτημα χωρών, όπως η Γαλλία και το Λουξεμβούργο, για ταχεία και αποφασιστικά βήματα και αποφυγή κάθε διαδικασίας που θα δημιουργούσε επικίνδυνες καθυστερήσεις.

Νέα εμπόδια στα σχέδια για δημιουργία τραπεζικής ένωσης έρχεται να προβάλει η Γερμανία, υποστηρίζοντας ότι η υλοποίησή τους απαιτεί τροποποιήσεις στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το Βερολίνο ξεκαθαρίζει, επίσης, ότι στις μελλοντικές τραπεζικές διασώσεις το λεγόμενο «bail in», δηλαδή η συμμετοχή επενδυτών και καταθετών, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη -κάτι που υποστηρίζουν και οι Βρυξέλλες, περιορίζοντας έτσι αισθητά το ρόλο του μηχανισμού στήριξης.

Οπως προειδοποιούν αναλυτές, οι συνεχείς κωλυσιεργίες σε ζωτικής για την Ευρωζώνη σημασίας θέματα, όπως αυτό της τραπεζικής ένωσης, αλλά και η υιοθέτηση ολοένα και σκληρότερων όρων για τις χώρες που αντιμετωπίζουν χρηματοπιστωτικά και δημοσιονομικά προβλήματα, συνιστά πραγματική απειλή για το μέλλον της νομισματικής ένωσης, καθώς φαίνεται να καθιστά ολοένα και πιο «ελκυστική» την προοπτική εξόδου από αυτήν. Στην πρόσφατη συνάντηση των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στο Δουβλίνο, ο Γερμανός υπουργός, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υποστήριξε ότι το υφιστάμενο κοινοτικό πλαίσιο δεν επιτρέπει τη σύσταση μίας ενιαίας Αρχής για τη διαχείριση προβληματικών τραπεζών, απορρίπτοντας έτσι το αίτημα χωρών, όπως η Γαλλία και το Λουξεμβούργο, για ταχεία και αποφασιστικά βήματα και αποφυγή κάθε διαδικασίας που θα δημιουργούσε επικίνδυνες καθυστερήσεις.

«Η τραπεζική ένωση έχει νόημα, μόνο εάν υπάρχουν κανόνες για την αναδιάρθρωση και εκκαθάριση των τραπεζών. Εάν, όμως, θέλουμε ευρωπαϊκούς θεσμούς για κάτι τέτοιο, θα χρειαστούμε τροποποίηση της Συνθήκης», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σόιμπλε σε συνέντευξη που παραχώρησε μετά την ολοκλήρωση του ECOFIN, το Σάββατο. «Δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε κανένα βήμα στη βάση ενός αμφιλεγόμενου, νομικά, πλαισίου. Οποιος επιθυμεί ισχυρότερα βήματα ενοποίησης, θα πρέπει να έτοιμος για την προώθηση θεσμικών αλλαγών στην Ευρωπαϊκή Ενωση και για την ενεργό στήριξή τους», τόνισε, σε μία έμμεση απάντηση προς τον Λουξεμβούργιο υπουργό Οικονομικών, Λικ Φριντέν, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε επισημάνει: «Είναι καθοριστικής σημασίας όλα τα στοιχεία της τραπεζικής ένωσης να συγκροτηθούν όσο το δυνατόν το συντομότερο. Δεν έχει νόημα να έχουμε μηχανισμό εποπτείας, χωρίς να έχουμε παράλληλα ένα ευρωπαϊκό ταμείο εξυγίανσης και εκκαθάρισης και ένα ενιαίο σύστημα εγγύησης καταθέσεων».

Οποιος επιθυμεί ισχυρότερα βήματα ενοποίησης, θα πρέπει να είναι έτοιμος για την προώθηση θεσμικών αλλαγών στην Ε.Ε. και για την ενεργό στήριξή τους, τόνισε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο κ. Σόιμπλε, εν τω μεταξύ, σημείωσε ακόμη ότι τράπεζες, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, θα πρέπει πρώτα να δέχονται τη στήριξη της χώρας τους, πριν λάβουν την όποια άμεση βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). «H εμπλεκόμενη χώρα θα πρέπει να πληρώσει για ένα συγκεκριμένο επίπεδο κεφαλαιοποίησης, πριν καταφύγει στα κεφάλαια του ΕΜΣ», υπογράμμισε, προσθέτοντας: «Πριν, όμως, ακόμη εμπλακεί το κράτος στην ‘’ιεραρχία των υπόχρεων’’, θα πρέπει να συμβάλουν οι ιδιοκτήτες και οι πιστωτές της τράπεζας». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του αρμόδιου για τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα Ευρωπαίου επίτροπου, Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι ο ΕΜΣ θα λειτουργεί μόνο ως ύστατο καταφύγιο. «Πρώτα θα πληρώνουν οι μέτοχοι της τράπεζας, έπειτα οι επενδυτές, άρα και οι ομολογιούχοι… Εάν αυτό δεν είναι αρκετό, θα χρησιμοποιούνται οι καταθέτες με ποσά άνω των 100.000 ευρώ και στη συνέχεια τα κεφάλαια θα προέρχονται από τα εθνικά ταμεία εξυγίανσης τραπεζών, στα οποία θα συνεισφέρουν όλες οι τράπεζες», εξήγησε ο επίτροπος σε συνέντευξή του στη «Sueddeutsche Zeitung». «Μόνο όταν εξαντληθούν όλες αυτές οι πηγές και λείπουν ακόμη χρήματα, θα έλθει και η σειρά των φορολογουμένων, μέσω του ταμείου διάσωσης», κατέληξε.

ΕΝΙΑΙΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑ

Ο αρμόδιος για το Χρηματοπιστωτικό Τομέα Ευρωπαίος επίτροπος, Μισέλ Μπαρνιέ, ξεκαθάρισε ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα λειτουργεί μόνο ως ύστατο καταφύγιο για τις τράπεζες.

Το σχέδιο για τραπεζική ένωση, φτιαγμένο έτσι ώστε να διασφαλίσει ότι οι ευάλωτες χώρες δεν θα χρειασθεί να αντιμετωπίσουν μόνες τους τα προβλήματα στο χρηματοπιστωτικό τομέα, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά βήματα της Ευρωζώνης για τη σταθεροποίηση του ευρώ και την αποφυγή μελλοντικών τραπεζικών διασώσεων με χρήματα των φορολογουμένων, που όμως «σκοντάφτει» στις ενστάσεις της Γερμανίας. Σε ένα πρώτο βήμα προς την τραπεζική ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναμένεται να αναλάβει, από τον Ιούλιο του 2014, την εποπτεία των τραπεζών της Ευρωζώνης. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει ένα σχέδιο εκκαθάρισης τραπεζών, για το κλείσιμο ή διάσωση προβληματικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και η ανάληψη του σχετικού κόστους. Το τρίτο και τελευταίο βήμα αφορά ένα συνεκτικό πλαίσιο ανά την Ευρώπη για την προστασία των καταθέσεων. Το Βερολίνο είχε εκφράσει εξαρχής επιφυλάξεις για την τραπεζική ένωση, που θα αποτελούσε το πρώτο βήμα για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), με τη Γερμανία να εκφράζει ανησυχίες μήπως καταλήξει να επωμισθεί το οικονομικό βάρος διάσωσης προβληματικών τραπεζών σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Το Βερολίνο είναι, επίσης, αντίθετο στη θέσπιση ενός κοινού προγράμματος εγγύησης καταθέσεων.

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Με αφορμή το πρόγραμμα διάσωσης της Κύπρου και το κούρεμα των ανασφάλιστων καταθέσεων, ορισμένοι αναλυτές διερωτώνται μήπως με την άκαμπτη στάση της και τους σκληρούς όρους που επιβάλλει, απώτερος στόχος της Γερμανίας είναι, ουσιαστικά, να ωθήσει τις δοκιμαζόμενες χώρες-μέλη προς την απόφαση εξόδου από το ευρώ. «Ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν ηράκλειο άθλο. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, εξέτασε το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει η Κύπρος το ευρώ. Στο βαθμό που θα κλιμακώνεται η δημοσιονομική και οικονομική κρίση στο νησί, η συγκεκριμένη διέξοδος θα γίνεται όλο και πιο δελεαστική», σχολιάζει χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Luxemburger Wort.

iskra

Διαβάστε περισσότερα

Εγκαίνια Πολυχώρου Πολιτισμού Δ.Σολωμός

Πρόσκληση

Με μεγάλη χαρά σας προσκαλούμε στα εγκαίνια του 

Πολυχώρου Πολιτισμού Δ.Σολωμός

την Κυριακή 21 Απριλίου 2013

και ώρα 21.00

στην οδό Ραζή-Κότσικα 7

στον πεζόδρομο Ι.Π. Μεσολογγίου.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως.

Το ΔΣ του Συλλόγου

 

 

 

 

 

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ!

ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ Τουλάχιστον τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις δύο εκρήξεις κοντά στη γραμμή του τερματισμού του Μαραθώνιου της Βοστόνης. 23 τραυματίες. Οι Έλληνες δρομείς που συμμετείχαν στο μαραθώνιο της Βοστώνης είναι καλά στην υγεία τους. Update 23.57-Αναφέρεται και τρίτη έκρηξη σύμφωνα με την Boston Globe στη βιβλιοθήκη JFK 

Ασθενοφόρα και πυροσβεστικά οχήματα αλλά και δεκάδες περιπολικά έχουν αποκλείσει την περιοχή, ο μαραθώνιος έχει διακοπεί, ενώ έχουν σταματήσει και οι συρμοί του μετρό. Το έργο της αστυνομίας συνδράμουν άνδρες της Εθνικής Φρουράς.

Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των αρχών ασφαλείας επιβεβαίωσαν στο πρακτορείο Reuters ότι οι εκρήξεις ήταν δύο και προκλήθηκαν από έναν ή δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς.

Σύμφωνα με τον απολογισμό που δίνει στη δημοσιότητα η αστυνομία της Βοστόνης, οι νεκροί είναι τουλάχιστον δύο και οι τραυματίες ανέρχονται σε 23.

Ωστόσο, η εφημερίδα Boston Globe αναφέρει στην ιστοσελίδα της ότι τρεις πολίτες έχασαν τη ζωή τους, κάτι που επιβεβαιώνει και το τηλεοπτικό δίκτυο Fox News, που επικαλείται ρεπορτάζ τοπικού τηλεοπτικού σταθμού.

Στο Κεντρικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης έχουν διακομιστεί 19 τραυματίες και ορισμένοι ακόμα έχουν διακομιστεί στο Ιατρικό Κέντρο Tufts.

Οι εκρήξεις σημειώθηκαν περίπου μία ώρα αφότου οι πρώτες δρομείς πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού.

Ενας από τους δρομείς δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι λίγα λεπτά μετά τον τερματισμό του, κοίταξε προς τα πίσω και είδε μια «τεράστια έκρηξη» στο σημείο της γραμμής. Πρόσθεσε ότι αμέσως υψώθηκε καπνός 15 μέτρων και προκλήθηκε πανικός στους αθλητές και τους θεατές που άρχισαν να φωνάζουν και να τρέχουν. «Ολοι τους πανικοβλήθηκαν», είπε.

Στο Μαραθώνιο της Βοστόνης, μια διαδρομή 42 χιλιομέτρρων, έτρεχαν περίπου 27.000 πολίτες.

Για το τραγικό περιστατικό ενημερώθηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος εδωσε εντολή να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διερεύνηση και την αντιμετώπιση των συνεπειών από τις δύο εκρήξεις στη Βοστόνη.

Εκτακτα μέτρα ασφαλείας ελήφθησαν γύρω από το Λευκό Οίκο. Οι αρχές της Νέας Υόρκης και άλλων πόλεων προχώρησαν επίσης στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας, μέχρι να αποσαφηνιστεί η κατάσταση μετά τις εκρήξεις στη Βοστόνη.

Διαβάστε περισσότερα

ΒΥΡΩΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ - '' ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 1821''

'' ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 1821''

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΕΞΟΔΟΥ 2013 ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΥΡΩΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

www.messolonghibyronsociety.gr
τηλ. 26310 23174

Διαβάστε περισσότερα

Θεμελιώθηκε το σχολικό συγκρότημα Γουριάς Μεσολογγίου.

Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε σήμερα στο νέο σχολικό συγκρότημα δημοτικού και νηπιαγωγείου Γουριάς, σε μια λιτή τελετή που πραγματοποιήθηκε στο χώρο. Το έργο προϋπολογισμού 3.360.000,00 ευρώ προχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς και η χρηματοδότηση του γίνεται από το ΕΣΠΑ.

Τον αγιασμό τέλεσε ο μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς και παρόντες στην τελετή ήταν ο δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Παναγιώτης Κατσούλης, οι αντιδήμαρχοι Δημήτρης Κοταντάκης και Παντελής Καρατσόλης, το συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Γουριάς και φυσικά οι μαθητές των σχολείων του χωριού.

Για την περιοχή της Γουριάς η ανέγερση του νέου συγκροτήματος ήταν ένα αίτημα χρόνων που πλέον υλοποιείται και σε λίγο καιρό τα παιδιά θα κάνουν μάθημα σε ένα υπερσύγχρονο σχολείο.

Διαβάστε περισσότερα

Για την εργατική αριστοκρατία

Όπως ξέρουμε, παλαιότερα, ο συνδικαλισμός πέρασε από πολλές κρίσεις. Στο τέλος του περασμένου ( σημ. Ε.Κ.: προπερασμένου) και αρχές του αιώνα μας, τρεις ιδεολογίες σε πολλές χώρες της Ευρώπης και Αμερικής επηρέαζαν την εργατική τάξη: Ο αναρχισμός, ο σοσιαλισμός και ο ρεφορμισμός. Από τις παραμονές του Β΄ παγκοσμίου πολέμου ο αναρχισμός –εξόν από την Ισπανία- έπαψε να επηρεάζει μεγάλα στρώματα της εργατικής τάξης. Αντίθετα, ο σοσιαλισμός και ο ρεφορμισμός εξακολουθούν και σήμερα να έχουν ισχυρά στηρίγματα μέσα στα εργατικά σωματεία. Όμως επειδή στο τέλος του Α΄ παγκόσμιου πολέμου οι σοσιαλιστές χωρίστηκαν σε δυο κυρίως παρατάξεις, τους κομμουνιστές και σοσιαλιστές, έγιναν νέες ανακατατάξεις στον πολιτικό τομέα που επηρέασαν άμεσα το διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα.

0ι σοσιαλιστές ουσιαστικά ενώθηκαν με τους ρεφορμιστές. Με την επέμβαση του Κράτους, αλλού φανερά και αλλού έμμεσα, σε πολλές χώρες τα περισσότερα Συνδικάτα πέρασαν στα χέρια των σοσιαλιστών-ρεφορμιστών. Στις χώρες πάλι που το πολιτικό κίνημα τού προλεταριάτου επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από την άκρα αριστερά, όπως στη Γαλλία και Ιταλία, οι ρεφορμιστές και σοσιαλιστές διασπάσανε το συνδικαλιστικό κίνημα. Όπως ξέρουμε στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες, όπως είναι η Β. ‘Αμερική και η Αγγλία, ενώ υπάρχουν ισχυρές εργατικές οργανώσεις, ωστόσο η πολιτική διαπαιδαγώγηση των προλεταρίων καθυστερεί πολύ.

Γι’ αυτό σε όσους παρακολουθούν το παγκόσμιο εργατικό κίνημα σ’ όλες τις εκδηλώσεις του, γεννιούνται πολλά ερωτήματα και απορίες. Οι βασικές αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού, ερωτούν, δεν έχουν επιβεβαίωση απ’ τη σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα; Η απάντηση είναι αρνητική. Η νομοτέλεια των κοινωνικών φαινομένων υπάρχει και επιβεβαιώνει τις απόψεις των Μαρξ-Ένγκελς, αρκεί να μπορεί κανείς να κατέχει τις απαραίτητες γνώσεις για να καταλάβει στο βάθος και πλάτος τους τα σημερινά προβλήματα του διεθνούς συνδικαλισμού. […] Κι’ επειδή στη χώρα μας το συνδικαλιστικό κίνημα από χρόνια τώρα έχει παραστρατήσει, τα νέα ηγετικά στελέχη που θα βάλουν ως σκοπό τους vα ξαναφέρουν τον ελληνικό συνδικαλισμό στο σωστό δρόμο, πρέπει να μορφωθούν, δηλαδή να εξοπλιστούν με τις απαραίτητες ιστορικές γνώσεις τις σχετικές με τις διάφορες φάσεις του διεθνούς συνδικαλισμού. Δεν πρέπει να το κρύβουμε πως ο ελληνικός συνδικαλισμός στην επίσημη εμφάνιση και εκπροσώπησή του δεν εκτελεί τον ιστορικό του ρόλο και προορισμό.

‘Οπως και αλλού, έτσι και σε μας, για πολύ γνωστούς λόγους αναπτύχθηκε και επεβλήθηκε ο εργατοπατερισμός. Γι’ αυτό τα πιο πολλά Σωματεία έχουν γίνει υποχείρια των καπιταλιστών. Η εργατική αριστοκρατία και γραφειοκρατία, όπως και αλλού έτσι και σε μας, κυβερνούν τα συνδικάτα σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, βάζοντας φρένο στις ταξικές αντιθέσεις. Η εργατική αριστοκρατία και γραφειοκρατία παίζει το ρόλο του ουραγού της κεφαλαιοκρατίας και γι’ αυτό όχι μόνο λυμαίνεται το εργατικό κίνημα αλλά και γίνεται τροχοπέδη στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα, όταν δηλαδή οι μάζες αγωνίζονται απ’ τη μια μεριά να κρατήσουν τα αποχτημένα δικαιώματά τους, και από την άλλη να πραγματοποιήσουν νέες καταχτήσεις.

Η εργατική γραφειοκρατία και αριστοκρατία από την κοινωνική της θέση, έχει εγκαταλείψει τούς αγώνες τού πεζοδρομίου και μάχεται μόνο για να πάρουν οι εργάτες μερικά ψύχουλα από το πλούσιο τραπέζι του καπιταλισμού. Συνέπεια τής γραφειοκρ

Διαβάστε περισσότερα

Τον πληρώνει η Βουλή για να υμνεί τους ναζί

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν είναι ναζιστές και ομοϊδεάτες του Χίτλερ. Κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να αποτινάξουν το φασιστικό προφίλ τους και να εμφανίσουν προσωπείο ενός δημοκρατικά εκλεγμένου κοινοβουλευτικού κόμματος.
«Μας λένε ναζί, φασίστες, ρατσιστές, γιατί δεν μπορούν να μας πουν κλέφτες, απατεώνες, μιζαδόρους, λαμόγια», δήλωσε ο Γιώργος Μισιάκας στη συνέντευξή του. Μόνο που ξέχασε να βγάλει την μπλούζα που πρόδωσε τα «πιστεύω» του.
Με τις λαύρες ανακοινώσεις τους, μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα, τάχθηκαν υπέρ της διεκδίκησης του κατοχικού χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Ομως, πριν αλέκτορα φωνήσαι, τα ψέματα της Χρυσής Αυγής αποκαλύπτονται και οι φιλοναζιστικές απόψεις δεν μπορούν πια να κρυφτούν... Σε φωτογραφία που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του ακροδεξιού κόμματος, την ίδια κιόλας εβδομάδα με τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους, πρωτοκλασάτο στέλεχος και... διορισμένος υπάλληλος στο ελληνικό Κοινοβούλιο εμφανίστηκε να φοράει μπλούζα με τα διακριτικά των «Ταγμάτων Εφόδου» του Χίτλερ!
«Μας λένε ναζί, φασίστες, ρατσιστές, γιατί δεν μπορούν να μας πουν κλέφτες, απατεώνες, μιζαδόρους, λαμόγια», δήλωσε ο Γιώργος Μισιάκας στη συνέντευξη που παραχώρησε σε εθνικιστική ιστοσελίδα. Μόνο που η μπλούζα που φορούσε στη φωτογράφησή του πρόδωσε τα πραγματικά του «πιστεύω». Τα διακριτικά των SA (συντομογραφία της παραστρατιωτικής οργάνωσης Στουρμαμπάιτλουνγκ, που στα Ελληνικά σημαίνει τάγματα εφόδου) παραπέμπουν στις οργανωμένες ομάδες του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος που βοήθησε τους ναζί να πάρουν την εξουσία στη Γερμανία και οι οποίες ομάδες είχαν εντολές με κάθε μέσο -ακόμη και με τη βία- να εκμηδενίσουν τους πολιτικούς αντιπάλους των ναζί.
Το σήμα των SA (συντομογραφία της παραστρατιωτικής οργάνωσης Στουρμαμπάιτλουνγκ, που σημαίνει τάγματα εφόδου) παραπέμπει στις οργανωμένες ομάδες του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος που βοήθησε τους ναζί να πάρουν την εξουσία στη Γερμανία.
Λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της συγκεκριμένης φωτογραφίας, τα μέλη της ΧΑ κατάλαβαν την γκάφα τους και έσπευσαν να την εξαφανίσουν. Οσοι επισκέφθηκαν τελικά την ιστοσελίδα, είδαν τον Γ. Μισιάκα να φοράει απλώς το μαύρο μπλουζάκι του κόμματος... Και αρθρογράφος

Οπως αποκαλύπτει η ιστοσελίδα jungle-report.blogspot.gr, ο Γιώργος Μισιάκας ή Μάστορας κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 υπήρξε ο επικεφαλής του μετώπου νεολαίας της ΧΑ και υπέγραφε την ομώνυμη στήλη. Οντας φανατικός θαυμαστής του συγκροτήματος Manowar, μετονόμασε αργότερα τη στήλη του σε «Μυστικό του Ατσαλιού». Μέσα από την αρθρογραφία του αποκαλύπτεται η εμμονή του στα κείμενα μίσους κατά κάθε αντίθετης άποψης. Αυτοθεωρούμενος ως γνήσιος εθνικοσοσιαλιστής, δεν παραλείπει μέχρι σήμερα να καταλήγει τα κείμενα μίσους του με τη φράση «Ζήτω η Νίκη!». Είναι φυσικά η ελληνική εκδοχή του γερμανικού ναζιστικού «Sieg Heil». Με τον ίδιο τρόπο άλλωστε τελειώνει και τη συνέντευξή του στην οποία φοράει το μπλουζάκι των Ταγμάτων Εφόδου του Χίτλερ.
Εκτός από την «ιδεολογική» δράση του, ο διορισμένος από τη ΧΑ υπάλληλος της Βουλής έχει ασχοληθεί με τη νεοναζιστική ροκ μουσική της «Λευκής Δύναμης» (White Power). Στο βιβλίο του «Η Ιστορία της White Power Μουσικής», που εκδόθηκε από τον γνωστό χρυσαυγίτικο εκδοτικό οίκο «Αντεπίθεση» τον Αύγουστο του 2003, περιγράφει την πορεία του συγκεκριμένου είδους, τα τραγούδια του οποίου εξυμνούν τον Χίτλερ, τη βία και το ρατσιστικό μίσος.
Κάτω από την ομπρέλα του φασιστικού ροκ στεγάζονται και μπάντες που ανήκουν στα συναφή ρεύματα της «λευκής υπερηφάνειας» και του «Ροκ Ενάντια στον Κομμουνισμό» (RAC). Εκεί φαίνεται να συναντιέται με τον γνωστό -Εγέρθητω- «Καιάδα», τον βουλευτή Γ. Γερμενή, και τον έτερο «φιλόμουσο» υποψήφιο της ΧΑ και θερμό υποστηρικτή της ευγονικής, Αρτέμη Ματθαιόπουλο. «Γ... τον Βίζενταλ,/ γ... την Αννα Φρανκ,/ γ... κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ' αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Αουσβιτς, πόσο το αγαπάω!», είναι μόνο κάποιοι από τους στίχους του συγκροτήματος της «Λευκής Δύναμης» Πογκρόμ, μέλος του οποίου ήταν και ο Ματθαιόπουλος.
«Ποια είναι όμως αυτή η απαγορευμένη μουσική που ξυπνάει τα φυλετικά ένστικτα χιλιάδων Λευκών Νέων σ' όλο τον κόσμο και προκαλεί ποινικές διώξεις από το εβραιοκρατούμενο σύστημα; Μια προσεγμένη έρευνα και μελέτη η οποία στοιχειοθετεί το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου και θα σας οδηγήσει σ' έναν μουσικό κόσμο όπου το ξίφος και η ηλεκτρική κιθάρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για τη Σωτηρία της Λευκής Φυλής», αναφέρεται στο οπισθόφυλλο της έκδοσης του Γ. Μισιάκα.
Ο διορισμός Ο Μιχαλολιάκος τον αντάμειψε για τη... μαχη-τικότητά του
Ο Γ. Μισιάκας ήταν υποψήφιος βουλευτής στον Νομό Τρικάλων, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Ωστόσο, ο πρόεδρος του κόμματος Ν. Μιχαλολιάκος τον αντάμειψε για τη «μαχητικότητά» του διορίζοντάς τον ως μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο του στη Βουλή, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ΦΕΚ υπ. αριθμ. 390 της 14ης Αυγούστου 2012. Αλλωστε, ο Τρικαλινός πολιτευτής δεν θεωρείται τυχαίο πρόσωπο. Είναι από τα παλαιότερα στελέχη της φιλοναζιστικής οργάνωσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Θεωρείται ένας από τους βασικούς υπευθύνους του ιδεολογικού τομέα της Χρυσής Αυγής.
Στα άρθρα που δημοσιεύει στην εφημερίδα-όργανο της ΧΑ, αλλά και σε βιβλία που έχει εκδώσει και αφορούν κυρίως την εθνικιστική μουσική, φέρεται να χρησιμοποιεί το όνομα «Γιώργος Μάστορας». Με αυτό γράφει και υπογράφει τις απόψεις του, γενικά για τις ιδεολογικές αναζητήσεις που πρέπει να έχει ένας χρυσαυγίτης ή πιο ειδικά για πρόσωπα και πράγματα που τολμούν να πάνε κόντρα στην εξάπλωση της φασιστικής βίας. «Τσακίστε με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους...», σημειώνει σε ένα από τα περίφημα κείμενά του.
ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ mapsara@pegasus.gr
Πηγή:http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...pubid=63812249

Διαβάστε περισσότερα