Ευρωπαϊκή Ένωση: Ούτε δουλειά, ούτε σπουδές για 1 στους 5 νέους!

 ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Ένας στους τέσσερις (26,1%) νέους (20 – 24 ετών), στην Ελλάδα, είναι άνεργος, και, παράλληλα, δεν συμμετέχει σε καμία εκπαιδευτική διαδικασία (ούτε κατάρτιση). Μόνο ένας στους δύο (49,7%) βρίσκονται σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης. Ένας στους πέντε (19,5%) έχουν κάποια δουλειά και 4,8% εργάζονται και σπουδάζουν. Να σημειωθεί πως πολλοί νέοι εργάζονται και σπουδάζουν, αλλά δεν καταγράφονται, διότι δουλεύουν σε καθεστώς μαύρης εργασίας.

Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται 5 εκατομμύρια νέοι (20-24 ετών), συνολικά, στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (17,3%). Το αντίστοιχο ποσοστό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυξάνεται για τους νέους από 25 έως 29 ετών! Συγκεκριμένα, 1 στους 5 (19,7%) δεν έχει δουλειά και δεν βρίσκεται σε καμία εκπαιδευτική διαδικασία (ούτε κατάρτιση).

Μετά απ’ όλα αυτά μόνο ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί η ερώτηση στην ανακοίνωση της Eurostat, που ανακοίνωσε τα συγκεκριμένα στοιχεία για το έτος 2015. Η Eurostat, λοιπόν, αναρωτήθηκε: «Τι κάνουν οι νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;».

Τι κάνουν; Ψάχνουν για δουλειά και δεν βρίσκουν και πολλοί δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν και καμία εκπαιδευτική διαδικασία!

Ο πίνακας της Eurostat, που ακολουθεί, καταγράφει σε τρεις ηλικιακές κατηγορίες (15 – 19, 20 – 24, 25 – 29) το ποσοστό που βρίσκεται μόνο στην εκπαίδευση (με σκούρο μπλε), στην εργασία και στην εκπαίδευση (με γαλάζιο), μόνο στην εργασία (με πράσινο) και ούτε στην εργασία, ούτε στην εκπαίδευση, ούτε στην κατάρτιση (με κίτρινο).  

Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα από τα στοιχεία που παρουσιάζονται, αν λάβει κανείς υπόψη του στοιχεία που προκύπτουν από την ίδια την πραγματικότητα. Στην έρευνα καταγράφονται οι νέοι που συμμετέχουν σε κάποιου είδους εκπαιδευτική διαδικασία (και στην κατάρτιση), όπως αναφέραμε. Για την ΕΕ εκπαίδευση και κατάρτιση δεν είναι μόνο το σχολείο, το πανεπιστήμιο και η τεχνική εκπαίδευση. Είναι και κάθε είδους σεμινάριο είτε εντάσσεται είτε όχι στα παραπάνω…

Η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση στους νέους (20-24 ετών) χωρίς εκπαίδευση, εργασία ή κατάρτιση. Είναι οι νέοι που ανήκουν στην …κατηγορία ΝΕΕΤ (Neither in employment nor in Education and Training). Όπως αναφέραμε το ποσοστό στη χώρας μας είναι 26,1%. Στην πρώτη θέση είναι η Ιταλία με 31,1%, στην τρίτη θέση η Κροατία και η Ρουμανία (24,1%), στην τέταρτη θέση η Βουλγαρία (24%), στην πέμπτη η Ισπανία και η Κύπρος (22,2%). Τα μικρότερα ποσοστά έχουν η Ολλανδία (7,2%), το Λουξεμβούργο (8,8%) και η Δανία, η Σουηδία και η Γερμανία (9,3%).

Τέλος, να επισημάνουμε πως οι νέοι ηλικίας 15-29 ετών είναι περίπου 90 εκατομμύρια και αντιστοιχούν στο 17% του πληθυσμού της ΕΕ.

Διαβάστε περισσότερα

Ο Φιντέλ, η Επανάσταση, η Κούβα, η αξιοπρέπεια

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    Ο ηγέτης της Κουβανέζικης Επανάστασης συμπληρώνει σήμερα τα 90 του χρόνια. Η ζωή και το όνομα του Φιντέλ Κάστρο είναι συνδεδεμένα με την Κούβα. Με την Επανάσταση. Με την αξιοπρέπεια.
    Αν κάποιοι το είχαν «ξεχάσει» φρόντισε να τους το υπενθυμίσει ο ίδιος με το περίφημο άρθρο του τον περασμένο Μάρτη στην «Γκράνμα», την επομένη της επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ στο νησί.
    Είναι εκεί, υπό τον τίτλο «Αδελφέ Ομπάμα», που ο Κάστρο σχολιάζοντας και απαντώντας στις «σοροπιασμένες λέξεις» – όπως αναφέρει – του Μπάρακ Ομπάμα, καταλήγει: 
    «Ας μην έχει κανείς ψευδαισθήσεις ότι ο λαός αυτής της αξιοπρεπούς και ανιδιοτελούς χώρας θα απαρνηθεί τη δόξα, τα δικαιώματα ή τον πνευματικό πλούτο που έχει κερδίσει με την ανάπτυξη της εκπαίδευσης, της επιστήμης και του πολιτισμού. Επίσης, προειδοποιώ ότι με τις προσπάθειες και την ευφυΐα του λαού μας είμαστε ικανοί να παράγουμε την τροφή και τα υλικά αγαθά που χρειαζόμαστε. Δεν χρειαζόμαστε δώρα από την αυτοκρατορία. Οι προσπάθειές μας θα είναι μέσα στα νόμιμα πλαίσια και ειρηνικές, γιατί η αφοσίωσή μας βρίσκεται στην ειρήνη και την αδελφοσύνη ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα που ζουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη».

    Ο Φιντέλ είναι ταυτισμένος με το μεγαλείο της Επανάστασης. Ήταν Πρωτοχρονιά του 1959 όταν οι δυνάμεις των επαναστατών μπαίνουν θριαμβευτικά στην Αβάνα με επικεφαλής τον Τσε Γκεβάρα.
    Λίγες μέρες αργότερα, στις 8 του μήνα, φτάνει στην Αβάνα και ο Φιντέλ Κάστρο. Ο Κάστρο δηλώνει:
«Ζούμε μια αποφασιστική στιγμή της ιστορίας μας. Η τυραννία έπεσε. Απέραντη είναι η λαϊκή χαρά. Έχουμε όμως ακόμα πολλά να κάνουμε. Δεν έχουμε την αυταπάτη να πιστεύουμε ότι από δω και μπρος όλα θα είναι εύκολα. Ισως στο μέλλον όλα θα ‘ναι ακόμα πιο δύσκολα»…
    Τα λόγια του Κάστρο αποδεικνύονται προφητικά όταν δυο χρόνια αργότερα, τον Απρίλη του 1961, εκδηλώνεται η ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας στον Κόλπο των Χοίρων.
    Οι Κουβανοί τσακίζουν τους εισβολείς και υπό τις επευφημίες μιας τεράστιας διαδήλωσης ο Κάστρο ανακοινώνει την εθνικοποίηση όλων των Αμερικάνικων πολυεθνικών, ανακηρύσσει τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης και τονίζει:
«Πόσο βοήθησαν αυτά τα γεγονότα το λαό μας να διδαχθεί! Αυτά τα μαθήματα είναι πολύτιμα, είναι οδυνηρά, είναι αιματηρά, αλλά πόσα ο λαός δεν απεκόμισε ως γνώση. Οι ιμπεριαλιστές – ήταν τα λόγια του Κάστρο – δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν που είμαστε εδώ κάτω από τη μύτη τους ή να βλέπουν να οικοδομούμε την επανάστασή μας, μία σοσιαλιστική επανάσταση, ακριβώς στο υπογάστριο των Ηνωμένων Πολιτειών»…

   Το εμπάργκο

    Μετά το φιάσκο των ΗΠΑ στον Κόλπο των Χοίρων, ο εμπνευστής της εισβολής Αμερικανός Πρόεδρος Κένεντι θέτει σε πλήρη εφαρμογή (Φεβρουάριος 1962) το εγκληματικό οικονομικό, εμπορικού και χρηματοπιστωτικό εμπάργκο των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας. Το εμπάργκο μέχρι το 2013  υπολογιζόταν ότι οι ζημιές που έχει προκαλέσει στην κουβανέζικη οικονομία ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
    Το εμπάργκο διαρκεί πάνω από 50 χρόνια με ένα και μόνο στόχο: Την καταστροφή του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού συστήματος που έχει επιλέξει ο κουβανικός λαός ασκώντας το δικαίωμά του για αυτοδιάθεση και κυριαρχία.
    Ο χαρακτήρας του εμπάργκο είναι δολοφονικός. Φτάνει μέχρι την απαγόρευση εισαγωγής στην Κούβα ιατρικών αναλώσιμων και υλικών, φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε καρδιολογικές παθήσεις, σε ειδική διατροφή με θρεπτικές ουσίες για τα πρόωρα νεογέννητα βρέφη, σε σκευάσματα για τη θεραπεία παιδιών που έχουν υποστεί σοβαρά εγκαύματα, σε φάρμακα για το Αλτσχάιμερ, σε τρόφιμα, σε υλικοτεχική υποδομή για την Παιδεία και φυσικά εξαπλώθηκε σε όλους τομείς της οικονομίας, από την κατασκευαστική βιομηχανία και το εμπόριο μέχρι τις διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές της Κούβας.
    Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του εμπάργκο είναι πρόδηλος. Οι ΗΠΑ – και επί προεδρίας Ομπάμα – συνέχιζαν να εφαρμόζουν τους «νόμους Τοριτσέλι και Χελμς Μπάρτον» μέσω των οποίων η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αναλάβει παράνομα το δικαίωμα να νομοθετεί εξ ονόματος άλλων χωρών σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με την Κούβα! Στο πλαίσιο αυτών των νόμων οποιοδήποτε εμπορικό πλοίο από οποιαδήποτε χώρα αράξει σε κουβανικό λιμάνι, οποιαδήποτε εταιρεία ή τράπεζα άλλης χώρας έρθει σε συναλλαγή με την Κούβα, υφίσταται τον αποκλεισμό ή την επιβολή προστίμων από τις ΗΠΑ!
    Πώς, όμως, λειτούργησε αυτή η πολιτική στη συνείδηση του ίδιου του Αμερικάνικου λαού; Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη το Φλεβάρη του 2012 από την «Angus Reid Public Opinion» το 62% των Αμερικανών τάσσονταν υπέρ της ανασύστασης διπλωματικών σχέσεων με την Κούβα, το 57% τάσσετο υπέρ της άρσης των ταξιδιωτικών περιορισμών και το 51% αντιτίθετο στον αποκλεισμό.
    Πώς λειτούργησε αυτό το εμπάργκο στη συνείδηση όλων των λαών του κόσμου; Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, για 20 και πλέον φορές έχει υπερψηφιστεί το σχέδιο ψηφίσματος της Κούβας για την άρση του αμερικανικού αποκλεισμού του νησιού. Συνολικά 187 χώρες ψηφίζουν συνεχώς υπέρ της πρότασης της Κούβας, και δυο – τρεις εναντίον: Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και τα Νησιά Μάρσαλ…

    Η διαρκής επίθεση κατά της Κούβας δεν ήταν μόνο οικονομική. Τα σαμποτάζ, οι προβοκάτσιες και οι «κρυφές» επεμβάσεις εναντίον της Κούβας όλα αυτά τα χρόνια έχουν επιφέρει το θάνατο σε πάνω από 3.000 Κουβανούς.
    Το χρήμα για αντικουβανική προπαγάνδα ρέει άφθονο: Μόνο τη δεκαετία 1997 – 2007 οι ΗΠΑ διέθεσαν στον ραδιοτηλεοπτικό τους πόλεμο ενάντια στην Κούβα πάνω από 257 εκατομμύρια δολάρια.
    Όσο για τις προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια εξόντωσης του Φιντέλ Κάστρο (υπολογίζονται σε πάνω από 600 οι απόπειρες δολοφονίας του!) κατάντησαν ανέκδοτο, σε σημείο που ο ίδιος ο Φιντέλ πριν μερικά χρόνια δήλωσε: Οι Αμερικάνοι με έχουν «σκοτώσει» τόσες φορές που όταν κάποια στιγμή πεθάνω δεν θα το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι!
    Ας δούμε συμπυκνωμένα τα αίτια της έχθρας των Αμερικανών ενάντια στην Κούβα; Τα περιγράφει ο Κάστρο στην εισήγησή του στο 1ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας:

• «Ένα από τα πρώτα μέτρα της Επανάστασης υπήρξε η παραδειγματική τιμωρία των βασικών ενόχων για τα εγκλήματα που έγιναν από τη δικτατορία του Μπατίστα».
• «Δημεύτηκαν χωρίς καθυστέρηση όλα τα παράνομα αποκτημένα υλικά αγαθά που βρίσκονταν στα χέρια των αξιωματούχων του αιματοβαμμένου καθεστώτος».
• «Ο παλιός στρατός που είχε καταπιέσει σκληρά το λαό, διαλύθηκε και οι αρμοδιότητες που αντιστοιχούν στις ένοπλες δυνάμεις, μεταβιβάστηκαν στον ένδοξο Επαναστατικό Στρατό, που, όπως έλεγε ο Καμίλιο Σιενφουέγκος: «Ηταν ο λαός, ντυμένος τ’ αμπέχονο»».
• «Η δημόσια διοίκηση ξεκαθαρίστηκε από τα στοιχεία που είχαν συνεργαστεί με την τυραννία».
• «Η διεφθαρμένη και πουλημένη ηγεσία των συνδικάτων απομακρύνθηκε και τα δικαιώματα των εργαζομένων αποκαταστάθηκαν».
• «Οι εργάτες που είχαν απολυθεί από τις επιχειρήσεις στην περίοδο της δικτατορίας γύρισαν στις εργασίες τους. Σταμάτησε αμέσως το διώξιμο αγροτών από τη γη».
• «Στις 3 Μάρτη 1959 η Κουβανική Εταιρεία Τηλεφώνων – αμερικάνικο μονοπώλιο – που είχε αναμειχθεί στις βρώμικες υποθέσεις της τυραννίας σε βάρος των συμφερόντων του λαού, μπήκε κάτω από κρατικό έλεγχο».
• «Στις 6 Μάρτη ψηφίστηκε νόμος που μείωσε κατά 50% τα υψηλά ενοίκια που πλήρωνε ο λαός, μέτρο που ξεσήκωσε μεγάλο ενθουσιασμό στον πληθυσμό των πόλεων και δημιούργησε πραγματική αναταραχή στους αστικούς κύκλους».
• «Στις 21 Απρίλη όλες οι πλαζ της χώρας κηρύχτηκαν ελεύθερες για τη χρήση του λαού και καταργήθηκαν έτσι τα προνόμια και οι μισητές διακρίσεις που είχε επιβάλει η αστική τάξη σε πολλούς από αυτούς τους τόπους αναψυχής».
• «Στις 17 Μάη ψηφίστηκε η πρώτη Αγροτική Μεταρρύθμιση. Αυτό το αποφασιστικό, αναγκαίο και δίκαιο μέτρο, μας έβαλε άμεσα αντιμέτωπους όχι μόνο με την ντόπια ολιγαρχία, αλλά και με τον ιμπεριαλισμό, γιατί πολλές αμερικάνικες επιχειρήσεις είχαν στην ιδιοκτησία τους πελώριες εκτάσεις με τα πιο γόνιμα εδάφη της χώρας, κυρίως φυτεμένες με ζαχαροκάλαμο».
• «Στις 20 Αυγούστου 1959 μειώθηκε η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και μπήκε έτσι τέρμα στην ασυδοσία ενός αλλού τεράστιου αμερικανικού μονοπωλίου».
• «… η επανάσταση από τις πρώτες κιόλας μέρες καταπιάστηκε με τη φοβερή μάστιγα της ανεργίας κι έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον αγώνα για βελτίωση των αθλίων συνθηκών που επικρατούσαν, στην Παιδεία και στη λαϊκή Υγεία. Χιλιάδες δάσκαλοι στάλθηκαν στην ύπαιθρο, ενώ στις πιο απόμακρες γωνιές της χώρας μας άρχισαν να χτίζονται πολυάριθμα νοσοκομεία».
• «Σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισε με επιτυχία το έργο της εξάλειψης των τενεκεδοσυνοικιών που τόσο πλατιά διάδοση έχουν στις μεγάλες πόλεις της Λατινικής Αμερικής».
• «…οι ΗΠΑ σταμάτησαν τις εμπορικές τους πιστώσεις. Αυτό είχε σημαντική αρνητική επίδραση στις απαραίτητες για τη χώρα εισαγωγές. Έτσι, η Επανάσταση αναγκάστηκε να πάρει αυστηρά μέτρα οικονομίας. Αυτό όμως δεν το έκανε σε βάρος των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού, όπως γίνεται στον καπιταλιστικό κόσμο. Σταμάτησαν οι εισαγωγές των περιττών ειδών και καθιερώθηκε ισότιμη κατανομή των βασικών προϊόντων. Αυτό ήταν ένα από τα πιο δίκαια, ριζικά και αναγκαία μέτρα που πήρε η Επανάσταση, η οποία είχε μπροστά της έναν απελπισμένο αγώνα επιβίωσης». (Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 1976).

Η Κούβα τα κατάφερε! 

    Οι ΗΠΑ, είναι ευεξήγητο, είχαν κάθε λόγω να εξαπολύσουν αυτόν τον – με όλα τα μέσα – υπερπεντηκονταετή τους πόλεμο εναντίον της Κούβας.
    Πριν την Επανάσταση η Κούβα ήταν η «παιδική χαρά» των ΗΠΑ.
    Ήταν ο χώρος στον οποίο έκαναν τα πάρτι τους από τις φαμίλιες της Μαφίας υπό τον Λάκι Λουτσιάνο μέχρι τις αμερικάνικες πολυεθνικές. Από την ITT και την United Fruit που ήλεγχε 110.000 στρέμματα στο νησί μέχρι την Francisco Sugar Company που ανήκε στο διευθυντή της CIA Αλεν Ντάλες και την Bethlehem Steel Corporation που εξουσίαζε το 80% του εξαγόμενου ορυκτού πλούτου της χώρας (πλήθος στοιχείων για τον ρόλο των ΗΠΑ στην Κούβα περιέχονται στο βιβλίο του Κώστα Λουλουδάκη, «Ασπρα Μαντήλια στην Plaza de Mayo», εκδόσεις ΚΨΜ).
    Αλλά η Κούβα τα κατάφερε. Και στάθηκε στα πόδια παρά την τεράστια δοκιμασία που υπέστη μετά τις εξελίξεις του 1990 με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.       
    Σήμερα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Κούβα έχει 
«ένα από τα πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, όπως αυτά της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Σαγκάης, της Δημοκρατίας της Κορέας, της Ελβετίας, της Ολλανδίας και του Καναδά».
    Η Κούβα διαθέτει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα συστήματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας. Η Παγκόσμια Τράπεζα, αναφέρει:
 «Η Κούβα είναι διεθνώς αναγνωρισμένη για τα επιτεύγματά της στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας (…) Από την Κουβανική Επανάσταση το 1959 και μέχρι σήμερα, η χώρα έχει δημιουργήσει ένα σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που εγγυάται την δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών της στην εκπαίδευση και στην υγειονομική περίθαλψη (…). Άλλο επίτευγμα του νησιού είναι η εξάλειψη ορισμένων ασθενειών, η προσφορά ασφαλούς νερού και διάφορα άλλα βασικά για τη δημόσια υγεία. Η Κούβα έχει έναν από τους χαμηλότερους δείκτες σε ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στην περιοχή και έναν από τους μεγαλύτερους σε προσδόκιμο ζωής» («Καθημερινή», 16/11/2014).

Πριν από την Επανάσταση

    Πριν από την Επανάσταση στην Κούβα, στο καπιταλιστικό κράτος υπό την φασιστική δεσποτεία του δικτάτορα Μπατίστα, η εικόνα ήταν η εξής:         

• Πληθυσμός:  6,5 εκατομμύρια. Προσδόκιμο ζωής 54 χρόνια. Παιδική θνησιμότητα στο 66  τοις χιλίοις, δηλαδή 66 παιδιά στα χίλια μέχρι δώδεκα ετών.
• Οικονομία: Το 100/% της γης ανήκε σε φεουδάρχες. Το 90/% της παραγωγής ζαχαροκάλαμου στην εταιρεία «Μπακάρντι». Το 90% της παραγωγής,φρούτων και λαχανικών στην «Γιουνάιτεντ Φρούιτ Κόμπανι».
• Το πετρέλαιο, η ενέργεια, το ηλεκτρικό και το χρωμονικέλιο στις «ΕΣΣΟ», «ΙΤΤ», «ΕΛΚΕΥ» και Αμερικάνικες εταιρείες.
• Τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα μέσα μεταφοράς και οι τράπεζες επίσης ανήκαν σε αμερικάνικες εταιρείες.
• Οι άνεργοι πάνω από 1 εκατομμύριο, οι άστεγοι ή οι στεγασμένοι σε απάνθρωπες συνθήκες χωρίς νερό, ρεύμα και αποχέτευση ήταν το 70% του πληθυσμού, τόσο στις πόλεις όσο  και στην ύπαιθρο. Η χώρα ήταν μια τεράστια τενεκεδούπολη.
• Οι ασθένειες, όπως φυματίωση, δάγκειος πυρετός, μηνιγγίτιδα, πολιομυελίτιδα, θέριζαν κυρίως τις μικρές ηλικίες. Πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν υπήρχε παρά μόνο σε αυτούς  που μπορούσαν να πληρώσουν.
• Ένας μόνο εργάτης στους 10 μπορούσε να αγοράσει γάλα, μόνο το 4% μπορούσε να αγοράσει κρέας, τα 3/5 όσων εργάζονταν αμείβονταν με μισθούς 4 φορές κάτω από το κόστος διαβίωσης.

    Την εικόνα στην προεπαναστατική Κούβα είχε περιγράψει ο Φιντέλ Κάστρο στην απολογία του μετά την αποτυχημένη επίθεση των επαναστατών το 1953 στο στρατόπεδο Μονκάδα:
«Αδιανόητο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε ενώ υπάρχει γη να σπείρουν. Αδιανόητο είναι ότι υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν χωρίς ιατρική περίθαλψη. Αδιανόητο είναι ότι το 30% των αγροτών μας δεν ξέρουν να βάλουν ούτε την υπογραφή τους και το 99% δεν ξέρουν την ιστορία της Κούβας. Αδιανόητο είναι ότι οι οικογένειες στην ύπαιθρο ζουν σε χειρότερες συνθήκες από ότι οι Ινδιάνοι που συνάντησε ο Κολόμβος (…). Το 90% των παιδιών στην ύπαιθρο υποφέρει από παράσιτα της γης που εισχωρούν από τα νύχια των ποδιών τους γιατί περιπατάνε ξυπόλυτα» (Κώστας Λουλουδάκης ο.π.)  

    Η Επανάσταση

    Μετά την Επανάσταση η καπιταλιστική και φεουδαρχική ιδιοκτησία οργανώθηκε σε συνεταιρισμούς σοσιαλιστικής βάσης. Οργανώθηκε ένας τεράστιος έρανος σε όλη τη χώρα όπου συνεισέφεραν όσοι είχαν, για την εξαφάνιση των παραγκουπόλεωνκαι το κτίσιμο νέων σύγχρονων για την εποχή πολυκατοικιών για να μην μείνει κανείς άστεγος. Έτσι εξάλειψαν μια για πάντα τις παράγκες από την  χώρα.
    Το ίδιο διάστημα επιτεύχθηκε ο στόχος για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες οι νέοι σπουδαστές, φοιτητές και δάσκαλοι δίδαξαν γραφή και ανάγνωση σε πάνω από 2.000.000 αναλφάβητους.
    Παρότι οι εξελίξεις του ’90 επέφεραν μια δεκαετία μεγάλων θυσιών για τον λαό της, σήμερα η Κούβα, σε σύγκριση με την προ Επανάστασης περίοδο έχει καταφέρει:

• Να διπλασιάσει τον πληθυσμό της. Το προσδόκιμο ζωής έχει ανέλθει στα 78 χρόνια. Η παιδική θνησιμότητα έχε κατρακυλήσει στο 4,3 τοις χιλίοις, κάτω ακόμη και από τα όρια της ΕΕ.
• Το 90% των αναγκών τους σε φάρμακα και εμβόλια οι Κουβανοί τα παράγουν οι ίδιοι. Παιδικές ασθένειες και ασθένειες που στοιχειώνουν ακόμη τον Τρίτο Κόσμο, έχουν εξαφανιστεί.
• Το αγαθό της υγείας με υπερσύγχρονες υποδομές και  διαγνωστικά μηχανήματα προσφέρεται εντελώς δωρεάν στους Κουβανούς πολίτες. Η Κούβα είναι στις πρώτες θέσεις στον κόσμο στην αντιμετώπιση του καρκίνου, της καρδιολογίας, των μεταμοσχεύσεων οργάνων και της νεφρολογίας.
• Η Παιδεία είναι  έτσι οργανωμένη σε όλες τις βαθμίδες όπου ο γονιός δεν σπαταλάει ούτε ένα σεντς για την μόρφωση των παιδιών του. Η κατώτερη και η μέση βαθμίδα είναι ολοήμερη στην Κούβα, στο σχολείο τα παιδιά θα πάρουν το πρωί το γάλα που πρέπει, το δεκατιανό τους και το μεσημεριανό τους. Στο ολοήμερο σχολείο θα ασχοληθούν με τον αθλητισμό, την μουσική τον χορό, τις ξένες γλώσσες. Η μεταφορά τους γίνεται δωρεάν με τα σχολικά λεωφορεία. Η Κούβα είναι η χώρα της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής με τον υψηλότερο δείκτη στην Ανάπτυξη της Εκπαίδευσης (IDE).
• Σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση της UNESCO «Εκπαίδευση για όλους», ο δείκτης της Κούβας ήταν 0,983, ανώτερος ακόμα και από τον αντίστοιχο των ΗΠΑ. Η έκθεση της Unesco αναγνώρισε το 2011 ότι η Κούβα κατέχει το πιο υψηλό μορφωτικό επίπεδο της Καραϊβικής και την κατατάσσει 14η στον κόσμο.

«Πατρίδα ή θάνατος»!

    Η σοσιαλιστική Κούβα, στα 57 χρόνια της ύπαρξής της, χωρίς ποτέ να κάνει έκπτωση στο διεθνιστικό της χρέος, πορεύτηκε και κέρδισε τη ζωή κάτω από το σύνθημα «Πατρίδα ή θάνατος» («Patria o muerte»). Έδωσε κάτω από ανείπωτες συνθήκες τη μάχη για το συνολικό όφελος και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής σε όλους τους τομείς και για κάθε Κουβανό πολίτη. Και την κέρδισε!
    Στα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο που δεν ξέρουν γράμματα, στα εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο που δεν έχουν εκπαίδευση ή υφίστανται την παιδική εργασιακή εκμετάλλευση, στα εκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, στα εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο που δεν έχουν πρόσβαση σε νερό και υποδομές υγιεινής, στα εκατοντάδες εκατομμύρια άνεργων και ανασφάλιστων στο κόσμο, κανείς δεν ζει στην Κούβα. Τα θύματα φυλετικού ή θρησκευτικού ρατσισμού στην Κούβα είναι μηδέν.

    Πέρσι, μετά την ιστορικής σημασίας ανακοίνωση για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με την Κούβα, όπως και φέτος μετά την επίσκεψη του Ομπάμα στο νησί, είχαμε σημειώσει ότι το «πως» θα εξελιχθούν τα πράγματα, είναι κάτι που θα το δούμε.
    Όμως, ένα είναι σίγουρο, ένα είναι το μήνυμα του κουβανικού λαού προς όλο τον κόσμο και το επαναλαμβάνουμε:
    Η Κούβα έφτασε ως εδώ όρθια! Στάθηκε στα πόδια της χωρίς να προσκυνήσει! Χωρίς να γονατίσει! Χωρίς να υποταχθεί! Χωρίς να ταπεινωθεί! Με το λαό της (τον εξοπλισμένο λαό της) να μην εγκαταλείπει ούτε μια στιγμή, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, την αξιοπρέπεια και το δικαίωμά του να αποφασίζει αυτός για τη ζωή του και για τη χώρα του!
    Σύμβολο του πατριωτισμού, του διεθνισμού και της αξιοπρέπειας που πάει χέρι – χέρι με το όραμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στην αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να περπατάει όρθιος, είναι ο Φιντέλ Κάστρο.

Διαβάστε περισσότερα

Νέα έρευνα: Το διάβασμα μακραίνει τη ζωή

Η ανάγνωση βιβλίων όχι μόνο κάνει καλό στο μυαλό και στον ίδιο τον εγκέφαλο απομακρύνοντας την πιθανότητα εκδήλωσης άνοιας – κάτι ήδη γνωστό- αλλά συνδέεται και με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Οι άνθρωποι που διαβάζουν ένα βιβλίο έστω και για μισή ώρα κάθε μέρα (συνολικά 3,5 ώρες την εβδομάδα), μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά περίπου 20%, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Το όφελος από την ανάγνωση εφημερίδων και περιοδικών είναι πολύ μικρότερο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια επιδημιολογίας Μπέκα Λέβι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Γιέηλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ιατρικής Social Scienceand Medicine, ανέλυσαν στοιχεία για 3.635 ανθρώπους, συσχετίζοντας τις αναγνωστικές συνήθειες καθενός, με τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του σε βάθος 12 ετών.
Διαπιστώθηκε ότι όσοι διάβαζαν περίπου 3,5 ώρες την εβδομάδα, ήταν κατά μέσο όρο 17% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν πρόωρα από οποιαδήποτε αιτία, ενώ για όσους διάβαζαν πάνω από 3,5 ώρες εβδομαδιαίως η πιθανότητα ήταν 23% μικρότερη.
Στη διάρκεια της 12ετούς μελέτης, πέθαναν το 27% των αναγνωστών βιβλίων και το 33% όσων δεν διάβαζαν καθόλου βιβλία. Όσα περισσότερα βιβλία διάβαζε κάποιος, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος θανάτου του.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ανάγνωση βιβλίων βοηθά στον ύπνο, στην ψυχική διάθεση, στην καθυστέρηση της νόσου Αλτσχάιμερ κ.α.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τη Λέβι, δείχνει ότι «η ανάγνωση βιβλίων ακόμη και για μισή ώρα καθημερινά προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα επιβίωσης, σε σχέση με όσους δεν διαβάζουν καθόλου. Και αυτό το πλεονέκτημα για τους αναγνώστες των βιβλίων ισχύει άσχετα με το εισόδημά τους, την μόρφωσή τους, την εξυπνάδα τους, το φύλο τους, την ηλικία τους, την οικογενειακή κατάστασή τους ή άλλες παραμέτρους».
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τα βιβλία προάγουν το λεγόμενο βαθύ και αφοσιωμένο διάβασμα –περισσότερο από τις εφημερίδες, τα περιοδικά ή τις αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα- πράγμα που ωφελεί περισσότερο το νου και τον εγκέφαλο.
Επιπλέον, το λεξιλόγιο, η λογική, η συγκέντρωση και η κριτική σκέψη ευνοούνται από τα βιβλία, ιδιότητες που επίσης συμβάλλουν στο πλεονέκτημα επιβίωσης που χαρίζει η ανάγνωσή τους.
Η έρευνα δεν έκανε διάκριση για το είδος των βιβλίων, όμως οι περισσότεροι συμμετέχοντες διάβαζαν λογοτεχνία. Μια μελλοντική έρευνα θα μελετήσει τις ωφέλειες των βιβλίων σε μεγαλύτερο βάθος, αναζητώντας απαντήσεις στο κατά πόσο τα ηλεκτρονικά βιβλία έχουν το ίδιο όφελος με τα παραδοσιακά έντυπα βιβλία, αν κάποιο είδος βιβλίων είναι σαφώς πιο «υγιεινό» κ.α.
Οι ερευνητές επεσήμαναν επίσης ότι ο μέσος άνθρωπος που συμμετείχε στην μελέτη, αφιέρωνε 3,9 ώρες την εβδομάδα στα βιβλία και 6,1 ώρες σε εφημερίδες και περιοδικά. Όπως είπαν, αν αυτή η τάση αντιστρεφόταν υπέρ των βιβλίων, θα υπήρχε μεγαλύτερο όφελος για την υγεία.

Διαβάστε περισσότερα

Έρευνα σε 2,200 σκυλοτροφές : 119 μόνο οι ικανοποιητικές

Μετά από ανακλήσεις και μηνύσεις στην Αμερική εναντίον Purina και Blue Buffalo που κάνουν πρωτοσέλιδα, το Reviews.com αποφάσισε να διεξάγει έρευνα “ποιές σκυλοτροφές είναι πιθανόν να είναι ασφαλείς.” Για να ολοκληρωθεί  αυτό το τεράστιο εγχείρημα 10 άτομα από την ομάδα τους αφιέρωσαν εργασία πλήρους απασχόλησης στο project που ξεκίνησε στις 16 Μαρτίου.

Σύμφωνα με την έρευνα τους :

• Έφτιαξαν μία  λίστα με πάνω από 11.000 ανθρώπους που έχουν σχέση με τη βιομηχανία τροφίμων σκύλων και την μείωσαν προς το καλύτερο.
• Πάνω από 20 εμπειρογνώμονες συνέβαλαν πολύτιμο χρόνο τους στο project το οποίο συμμετέχουν κτηνίατροι, εκπαιδευτές σκύλων, συμπεριφοριστές ζώων, πανεπιστημιακοί ερευνητές και αρθρογράφοι.
• 300 κηδεμόνες σκύλων απογράφηκαν και ερωτήθηκαν αν γνώριζαν τι περιέχουν οι τροφές των σκύλων τους.
• Συγκεντρώθηκε μια λίστα με πάνω από 8.000 ερωτήματα αναζήτησης για το τι ενδιαφέρει περισσότερο τους κηδεμόνες σκύλων.
• Διάβασαν  και ανέλυσαν  72 από τα πιο δημοφιλή άρθρα και μελέτες σχετικά με τις σκυλοτροφές.
• Συνέταξαν μια λίστα με 2.219 συνταγές από 115 μάρκες και ανασκόπησαν τα συστατικά τους.

Η πρώτη συγκλονιστική αποκάλυψη; 70% των κηδεμόνων σκύλων που ρωτήθηκαν δεν γνωρίζουν όλα τα συστατικά των τροφών των σκύλων τους.
Είναι πράγματι ασφαλείς;
Πρώτα εξέτασαν την ασφάλεια των σκυλοτροφών – ποιός πραγματικά το ρυθμίζει αυτό;
Τα πρότυπα των σκυλοτροφών ορίζονται από την Ένωση Ελέγχου Αμερικάνικων τροφών (Association of American Feed Control -AAFCO), οι ίδιοι άνθρωποι ρυθμίζουν και τις τροφές ζώων.
Ωστόσο, η Διαχείρηση Τροφίμων και Φαρμάκων, FDA (Food And Drug Administration)  καθορίζει δήθεν την ποιότητα – αλλά οι κανονισμοί τους σαφώς δεν λειτουργούν – όλες οι ανακλήσεις και δηλητηρίασεις κατοικιδίων ζώων είναι μια απόδειξη για αυτό.
Συστατικά από εγκαταστάσεις ανακατασκευής, για παράδειγμα, θα πρέπει να αποφεύγονται. Θα αναγνωρίσετε αυτά τα συστατικά στην ετικέτα σύμφωνα με τους γενικούς όρους όπως ‘meat’(κρέας) και ‘meat meal.’(κρεατάλευρα).
Στη Καλιφόρνια,τους δίνεται η ορεκτική ονομασία “αποξηραμένο για αποθηκευτική ικανότητα”.” Γιατί λοιπόν να τα αποφύγετε; Είναι σχεδόν αδύνατο να πει κανείς τι έχει ανακατασκευαστεί: μπορεί να είναι θάνατοι στους δρόμους, ζώα ζωολογικών κήπων, μερικές φορές ακόμα και χαλασμένο κρέας τυλιγμένο σε πλαστικό από καταστήματα. (www.reviews.com)
Είναι υγιεινές;
Ένα άλλο στοιχείο που παρατηρήθηκε ήταν αν τα συστατικά ήταν πραγματικά υγιεινά για σκύλους,ακριβώς επειδή δεν είναι επικίνδυνα ή τοξικά δεν σημαίνει ότι είναι και υγιεινά.Ένας άνθρωπος θα μπορούσε να ζήσει με μια διατροφή πρόχειρου φαγητού,αλλά τελικά θα είχε επιπτώσεις στην υγεία του. Το ίδιο ισχύει και για τον σκύλο.
Πεπτικά προβλήματα, συμπεριλαμβάνοντας πρήξιμο και φλεγμονώδη νόσου του εντέρου (IBD), είναι συμπτωματικά των φτωχών συστατικών που δεν περιέχουν ολοκληρωμένα ότι οι ακατέργαστες τροφές. Τροφικές αλλεργίες μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε πεπτικά προβλήματα. Πολλοί από τους εμπειρογνώμονες έφτασαν να έχουν δει αποδείξεις ότι σκυλιά είναι ευαίσθητα στο σιτάρι και το καλαμπόκι. Και τα δύο είναι  δημοφιλή συμπληρωματικά “(reviews.com)
Αυτή η εικόνα είναι μια σύντομη ανασκόπηση από κοινά συστατικά που περιέχονται σε τρόφιμα σκυλιών που είναι υγιεινά και ανθυγιεινά.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όπως εμείς ,έτσι και κάθε σκυλί έχει διαφορετικές διατροφικές ανάγκες βάση υγείας, επιπέδου άσκησης, ηλικίας και οποιασδήποτε ιατρικής κατάστασης. Πολλές σκυλοτροφές, για παράδειγμα, διαφημίζουν ότι είναι οι καλύτερες επειδή έχουν υψηλή πρωτεΐνη, ωστόσο μια διατροφή με υψηλή πρωτεΐνη μπορεί πραγματικά να προκαλέσει προβλήματα σε σκυλιά με ορισμένες ιατρικές καταστάσεις.
“Η πρωτεΐνη  είναι πολύ σημαντική για το σκύλο , αλλά υπάρχουν περιπτώσεις , όπως θέματα μεγαλύτερης ηλικίας , ή του ήπατος, όπου ο σκύλος θα πρέπει να ακολουθεί διατροφή χαμηλότερης πρωτεϊνης,” λέει ο δημιουργός των Αρχείων Σκύλων, Kenn Bell. “Βεβαιωθείτε ότι έχετε συζητήσει το θέμα με τον κτηνίατρο σας.” (reviews.com)
Μαζεύοντας το τοπίο
Το Reviews.com εξέτασε 2219 φόρμουλες(συνταγές) σκυλοτροφών από 115 μάρκες με πάνω από 2.500 ξεχωριστά συστατικά και κατέληξε σε 119 συνταγές από 15 μάρκες που ήταν ικανοποιητικές.
Τα κριτήρια της έρευνας:

• Αφαιρέθηκαν προϊόντα, όπου το πρώτο συστατικό δεν είναι ένα κρέας οποιουδήποτε είδους.
• Αφαιρέθηκαν προϊόντα που περιείχαν καλαμπόκι,σόγια,σιτάρι,κόκκους ή αλεύρι.
• Αφαιρέθηκαν προϊόντα που περιείχαν πολτό τεύτλων ή ζάχαρη.
• Αφαιρέθηκαν προϊόντα που περιείχαν υποπροϊόντα ή σάλτσες.
• Εξετάστηκαν μάρκες για ανακλήσεις, πηγές συστατικών, ιστορία  και ικανοποίηση πελατών.
• Εξετάστηκαν οι υπόλοιπες συνταγές βάση της καλύτερης αναλογίας των πρωτεϊνών, λίπους και υδατανθράκων, καθώς και  πηγή πρωτεΐνης.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν έγιναν εξωτερικοί έλεγχοι τρίτων στα τρόφιμα για τον έλεγχο των συστατικών.
“Εμείς δεν κάναμε δοκιμές τρίτων σχετικά με τα τρόφιμα  επειδή υπήρχαν τόσες πολλές τελικές επιλογές ποιότητας”, εξηγεί ο Mike Jelinek, συν-ιδρυτής του reviews.com .”Χρησιμοποιήσαμε αναλογίες / συστατικά από τις εταιρείες και στη συνέχεια σε σύγκριση με άλλες πηγές τρίτων διασφαλίσαμε ότι υπάρχουν τα δεδομένα.Λαμβάνοντας υπόψη τον χρόνο που θα χρειαζόταν για να δοκιμαστούν πάνω από 100 συνθέσεις,  εμείς δεν νιώθαμε ότι θα μπορούσαμε να το καθυστερήσουμε τόσο. Ωστόσο, σχεδιάζουμε να επανέλθουμε σε αυτή την κριτική στο μέλλον για να εξετάσουμε την ανασκόπηση στ.”
Εκείνη την εποχή θα έχει νόημα η περαιτέρω αναλύση των δεδομένων/συστατικών και ο έλεγχος των προϊόντων.
Μάρκες τροφίμων που αφαιρέθηκαν από την έρευνα λόγω των περιεχομένων τους:


Στη συνέχεια οι ερευνητές  αφαίρεσαν οποιεσδήποτε μάρκες με ανακλήσεις,όσες είχαν  ασυνήθιστα υψηλό αριθμό παραπόνων πελατών, όσες είχαν πωληθεί σε μια μεγάλη εταιρεία, αυτές που κατασκευάζονται σε χώρες που δεν έχουν αυστηρούς κανονισμούς ποιότητας τροφίμων και αυτές που είναι γνωστό ότι έχουν συστατικά μικρότερης ποιότητας ή δεν παρέχουν αρκετές διαθέσιμες πληροφορίες:

Ότι απέμεινε ακολουθεί στη παρακάτω λίστα.

1. ACANA
2. Addiction
3. Annamaet
4. AvoDerm
5. Back to Basics
6. By Nature
7. Earthborn Holistic
8. Fromm
9. Grandma Lucy’s
10. Hi-Tek Naturals
11. Horizon
12. K9 Natural
13. Lotuz
14. Nature’s Logic
15. Orijen
16. Pinnacle
17. Precise Holistic Complete
18. Primal
19. Stella & Chewy’s
20. Stewart
21. Stewart Pro-Treat
22. The Honest Kitchen
23. The Real Meat Company
24. Wysong
25. ZiwiPeak

Για τον πλήρη κατάλογο των 119 σκυλοτροφών , συμπεριλαμβανομένης μιας μηχανής αναζήτησης με  φιλτράρισμα, δείτε το πλήρες άρθρο σχετικά στο Review.com.
Μελλοντικές Έρευνες
“Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, σχεδιάζετε βαθύτερη έρευνα και δοκιμές σκυλοτροφών στο μέλλον. Επιπλέον επιθυμία είναι να υπάρχει μια καλύτερη εικόνα των σπιτικών / ακατέργαστων διατροφών”, λέει ο Γέλινεκ. “Πολλοί από τους εμπειρογνώμονες που μίλησαν ήταν ανήσυχοι με το θέμα “σπιτικής διατροφής”, ενώ ανέφεραν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τρέφονται σωστά και ανησυχούν για τη συνοχή ή την ασφάλεια της διατροφής των κατοικίδιων ζώων τους. Άλλοι ειδικοί ταϊζουν τα σκυλιά τους με σπιτικές διατροφές για 20 χρόνια. Νομίζω ότι η περισσότερη δουλειά πρέπει να γίνει εδώ και εξαρτάται τελικά από τον τρόπο ζωής του κηδεμόνα κατοικίδιων ζώων. Στο μέλλον, θα θέλαμε να αναλύσουμε τον σχεδιασμό για  σπιτικές διατροφές έτσι ώστε να παρέχουμε κάποιες συστάσεις για όσους θέλουν να αποφύγουν τις εμπορικές τροφές συνολικά.Τα συμπληρώματα είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα μεταξύ των κηδεμόνων σκύλων και των εμπειρογνωμόνων που μιλήσαμε. “
ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Ο Γέλινεκ ανέφερε επίσης ότι θα ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των «φουσκωμένων λογαριασμών” για τους κηδεμόνες κατοικιδίων ζώων σε έναν προϋπολογισμό.
“Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια σελίδα για τους κηδεμόνες σκύλων που να μπορούν να έχουν τον προυπολογισμό τους,” είπε. “Όπως μπορείτε να δείτε από τις κορυφαίες επιλογές μας τα περισσότερα είναι προϊόντα high premium και όχι σε προσιτές τιμές για πολλούς . Είναι τα καλύτερα από τα καλύτερα. Θέλουμε να κοιτάξουμε πρώτα στις πιο προσιτές μάρκες, καθώς και να παραμένουμε επικεντρωμένοι στην ποιότητα των συστατικών), αλλά ίσως να μην είμαστε τόσο επιλεκτικοί στο φιλτράρισμα μας. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι επιβλαβές στον κατάλογο των συστατικών, αλλά έπρεπε να κάνουμε κάποιες δύσκολες κλήσεις για τη μείωση της λίστας μας.”
iheartdogs.com, reviews.com
allaboutdog.gr

Διαβάστε περισσότερα

Η σύνταξη της μάνας

Του Πάνου Παπανικολάου*
Ο μακαρίτης ο πατέρας μου γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Γορτυνίας το 1928. Ο τόπος άγριος, γεμάτος πουρνάρια και πέτρες. Ξενιτεμός μαζικός ήδη από προπολεμικά, Αμερική και Αυστραλία …
Ο παππούς μου τους περισσότερους μήνες του χρόνου αγγαρευόταν μπιστικός σε στάνες στην Θήβα και στην Χαλκίδα. Μόνη της στο χωριό η γιαγιά Αργύρω να στέλνει τα παιδιά με τον γάιδαρο όπου είχε παζάρι για να πουλήσουν κανένα περιβολικό – στην Στεμνίτσα, στην Κοντοβάζενα, στην Δημητσάνα … ώρες πολλές ταξίδι τότε σε κακοτράχαλα μονοπάτια.
Όταν έκλεισε τα δώδεκα ο πατέρας μου «ξεσχόλισε» παρά την αντίρρηση του δάσκαλου που τον θεωρούσε πολύ καλό μαθητή. Το μεγαλύτερο αγόρι βλέπεις και έπρεπε να δουλέψει, τέσσερις αδερφές στο σπίτι, το γυμνάσιο αφάνταστη πολυτέλεια. Τα δύσκολα χρόνια της κατοχής θήτευσε κάλφας σε μαστόρους της περιοχής ενώ ταυτόχρονα βοήθαγε τους ΕΑΜίτες κρυφά σαν Αετόπουλο. Όμως δεν υπήρχε πια τέχνη για να μάθει, και οι ίδιοι οι παλιοί μάστορες εξαφανίστηκαν γρήγορα, άλλοι αντάρτες στο βουνό κι άλλοι απλά τα παράτησαν και τράβηξαν για τις πολιτείες να γίνουν εργάτες στα εργοστάσια.
Έτσι μόλις ξεκίνησε ο εμφύλιος και οι ταγματασφαλίτες άρχισαν τις εκκαθαρίσεις, ο πατέρας μου ήρθε στην Αθήνα, παλικαράκι αμούστακο. Από τον στρατό πήρε απαλλαγή ως «προστάτης», ευτυχώς, γλύτωσε το αδελφοφάγωμα. Πλανόδιο εμπόριο στους πάγκους στο Μοναστηράκι και ένα σπιτάκι στο Περιστέρι στην προσφυγική γειτονιά χτισμένο τούβλο τούβλο για όλη την οικογένεια που το 1950 έφυγε από το χωριό. Η μεταπολεμική προσφυγιά δίπλα δίπλα με την παλιότερη, την μικρασιατική προσφυγιά. Ο παγκίτης αναβαθμίστηκε καθώς οι πάγκοι έδωσαν την θέση τους στα μαγαζιά εκεί γύρω στο ’55 με την «ανάπτυξη» και την «ανοικοδόμηση» – έγινε κανονικός εμποροϋπάλληλος.
Οι τρεις αδελφές προικίστηκαν με τα μεροκάματα του μεγάλου αδελφού και παντρεύτηκαν, οπότε μπόρεσε να παντρευτεί κι αυτός στα 38 του το ’64. Θα περίμενε κι άλλο, αλλά η τέταρτη η μικρότερη μόλις ήρθε η σειρά της βρήκε γαμπρό μοναχογιό με δικό του σπίτι. Ακόμα θυμάμαι πολλές δεκαετίες αργότερα όταν γινόταν λόγος για την «πατρική περιουσία», το χάλαθρο στο χωριό δηλαδή, τον πατέρα μου να λέει – αν και γενικά δεν έλεγε πολλά – «προσέξτε μην αδικήσετε τα παιδιά της Γιαννούλας, δεν την είχα προικίσει», σαν ένα είδος ντροπής το ξεστόμιζε. Μεροδούλι μεροφάι για άλλα 25 χρόνια. Με το ποδήλατο αλλαγή στα σπίτια τις φιάλες πετρογκάζ με τις οποίες μαγείρευε ο περισσότερος κόσμος – το υαλοπωλείο ήταν ταυτόχρονα και πρατήριο της πετρογκάζ. Με το ποδήλατο στο εργοστάσιο όταν φαλίρισε το υαλοπωλείο.
Με το λεωφορείο το αστικό κάθε μέρα στην Μάντρα όταν μετακόμισε εκεί το εργοστάσιο, δυο λεωφορεία για την ακρίβεια. Οικονομία και των αγίων για να φάνε τα παιδιά, να ντυθούν, να πάνε σχολείο, να μην τους λείψει τίποτα. Ψώνια όπου έβρισκαν τα πιο φτηνά. Για να βγάλουμε το λάδι της χρονιάς μια βδομάδα όλοι οικογενειακώς στα χωράφια – στο άλλο χωριό, της μητέρας μου. Και πραγματικά, δεν αισθάνομαι να μας είχε λείψει τίποτα, τίποτα ουσιαστικό δηλαδή. Στην ίδια γειτονιά που μεγαλώσανε τα παιδιά μου αργότερα μεγάλωσα και εγώ, δεν λες πως αυτά μεγάλωσαν πιο ευχάριστα στις εποχές της τεχνητής ευμάρειας. Δέκα φορές καλύτερα η μπάλα στις αλάνες και η ατέλειωτη ξεγνοιασιά από την κλεισούρα – την αναγκαστική υπερπροστασία – τα γκατζετάκια της εικονικής πραγματικότητας.
Όμως καμία χαρά για τους ίδιους τους εαυτούς τους οι γονείς μας, κανένα περιττό έξοδο – ούτε ένα σινεμά. Σε όλα θυσία … «εγώ έχω παιδιά». Από κάθε ουσιαστικό της ζωής μια περαστική τζούρα … «έχω παιδιά». Στα Ιουλιανά σε μια μόνο διαδήλωση – στην πιο μεγάλη. Στο Πολυτεχνείο μόνο από έξω, στην μεταπολίτευση κανα δυό φορές σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ αλλά από δίπλα, «να μοιάζω περαστικός, να μην με σταμπάρει κανένας χαφιές γιατί έχω παιδιά». Μέχρι που το ’90 στα 62 του τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα, τον πήρε σβάρνα ένα μηχανάκι εκεί στην Μάντρα μετά το σχόλασμα όταν πήγαινε όπως συνήθως με τα πόδια νύχτα μετά από απογευματινή βάρδια προς την στάση να πάρει το αστικό λεωφορείο να γυρίσει σπίτι.
Μεταξύ ζωής και θανάτου για μήνες, τον ξενύχταγα στο νοσοκομείο διαβάζοντας παιδιατρική τελευταίο μάθημα πριν το πτυχίο. Ευτυχώς έζησε, πήρε την σύνταξή του, είδε εγγόνια να γεννιούνται και να μεγαλώνουν μέχρι που έφυγε πριν τρία χρόνια, αφήνοντας πίσω του την μάνα. Αυτή επάγγελμα: «οικιακά» – είχε πιστέψει θυμάμαι κάποτε τον προηγούμενο λαοπλάνο απατεώνα τον Ανδρέα που έλεγε τάχαμου μαζί με όλα τα άλλα πως θα έδινε «σύνταξη στις νοικοκυρές». Σοβαρά προβλήματα υγείας κι αυτή εδώ και χρόνια (από την πολλή την καλοπέραση επίσης…). Κληρονόμησε λοιπόν ως χήρα την σύνταξη του μακαρίτη αφού δική της φυσικά δεν της έδωσε ποτέ κανένας από τους πολιτικούς απατεώνες που έχουν κυβερνήσει αυτήν την χώρα. Με το επίδομα της χρόνιας νόσου και με τις προηγούμενες μνημονιακές περικοπές, είχαμε ως τώρα κάθε μήνα κύρια σύνταξη 685 ευρώ και επικουρική 129.

Τον Ιούνιο άρχισε να εφαρμόζεται το νομοθετικό τερατούργημα Κατρούγκαλου, καρπός του 3ου μνημονίου που ψήφισαν αγκαλίτσα τον περασμένο Αύγουστο ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι στην βΟλή των πλουσίων για να κόψουν κι άλλο τα δικαιώματα των φτωχών. Προσέξτε να δείτε το μέγεθος της ΑΛΗΤΕΙΑΣ και του ΨΕΜΜΑΤΟΣ : 1) η κύρια σύνταξη τον Ιούνιο πήγε από τα 685 στα 417 και τον Ιούλιο στα … 337 !!!! – τα κυβερνητικά παπαγαλάκια εν τω μεταξύ ακόμα πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες πως τάχαμου «δεν μειώθηκαν οι κύριες συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων».

Για να προλάβω: η μείωση αφορά την ΚΥΡΙΑ σύνταξη, το επίδομα χρόνιας πάθησης εξακολουθεί, το διευκρινίσαμε στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ 2) η επικουρική δεν μειώθηκε μεν, αλλά ΦΑΓΩΘΗΚΕ ΣΤΕΓΝΑ ο ένας μήνας δε. Πώς; Απλούστατα με την αλχημεία της «μετάθεσης ημερομηνίας καταβολής», δηλαδή αντί να καταβάλλεται στο τέλος του μήνα όπως πριν μαζί με την κύρια, καταβάλλεται την 1η του επόμενου. Έτσι του Μάη καταβλήθηκε στις 27/5 όπως γινόταν ως τότε. Του Ιούλη την 1/7, ενώ του Ιούνη ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ..
Και αναμένεται συνέχεια, γιατί λέει θα μειωθούν κι άλλο (πόσο άλλο;) οι συντάξεις.
Αυτό επεφύλαξε αυτό το ΕΛΕΕΙΝΟ κράτος, αυτό το ΕΛΕΕΙΝΟ πολιτικό σύστημα για τα στερνάτα ανθρώπων που ΤΣΑΚΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ από παιδιά. Που δεν διανοήθηκαν ποτέ να κλέψουν, σε αντίθεση με χιλιάδες πράσινα λαμόγια που τώρα έχουν κρυφτεί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Που είναι η γενιά που φεύγει, που αποτελεί την ζωντανή ιστορία της χώρας στο ταραγμένο δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα. Που στήριξαν με το μεροδούλι – μεροφάϊ τους τουλάχιστον τέσσερεις… «αναπτύξεις», αυτήν του ’50 με το σχέδιο Μάρσαλ, την επόμενη του Καραμανλισμού όταν καταχτίστηκε το σύμπαν, του Ανδρέα με τα ΕΟΚικά πακέτα αντίτιμα εξαγοράς για την αποβιομηχάνιση και τον αγροτικό απορφανισμό της χώρας, και την άλλη του Σημίτη με την ΟΝΕ και τα χρηματιστήρια και τις ολυμπιάδες και τις φούσκες και τις ντόπες και τις μίζες και τις καινούριες αρπαχτές. Μόνο που αυτοί, οι πολλοί, από καμία «ανάπτυξη» δεν κέρδισαν τίποτα. Ούτε από τις εργολαβίες του Καραμανλή, ούτε από τις λαμογιές του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, ούτε από το Σημιτικό μασαμπούκιασμα.
Τα γνωστά παλιά τζάκια πάλι θησαύρισαν (οι παλιοί μαυραγορίτες της κατοχής και οι γόνοι τους) και κάποια καινούρια που ξεπετάχτηκαν, οι γνωστοί μεγαλοκρατικοδίαιτοι μεγαλοεργολάβοι καπιταλΗστές νταβατζήδες, οι καρχαρίες των ΜΟΠ, οι αετονύχηδες των ολυμπιακών έργων, οι φουσκαδόροι τραπεζίτες, οι καναλάρχες, οι ύαινες των ΕΣΠΑ. Και κοντά τους οι θλιβερές ορδές τρωκτικών των αστικών κομματικών στρατών, εξαγορασμένες με τα μεζεδάκια που περίσσευαν από τα τραπέζια των «μεγάλων». Όλοι αυτοί που φέσωναν χρόνια τα κρατικά ταμεία με τις μασαμπούκες τους και ήρθαν ένα ωραίο πρωί να πουν «δυστυχώς χρεοκοπήσαμε, πλήρωνε πάλι λαέ με αίμα και ιδρώτα».
Κατανοείς πολλά όταν είσαι έστω και στοιχειωδώς πολιτικοποιημένος. Ναι, η καπιταλιστική κρίση, η ιστορική ρεβάνς του κεφαλαίου ενάντια στην εργασία για να διατηρήσει τα κέρδη του, η απάνθρωπη ΕΕ. Κατανοείς, αλλά ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ. Εγώ τουλάχιστον ΑΥΤΟ δεν το συγχωρώ:το ΦΤΥΣΙΜΟ μετά θάνατον στην Ιερή Μορφή του Πατέρα. Που στερήθηκε κάθε χαρά και κάθε ανάπαυση επί 50 ολόκληρα χρόνια. Που η φτώχεια και το φιλότιμο του έκλεψαν την δυνατότητα να σπουδάσει. Που δεν διανοήθηκε ούτε καν να καθυστερήσει για μια μέρα αυτό που θεωρούσε χρέος του – καταβολή φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Που θεωρούσε αδιανόητο πάντα να κλέψει μια δραχμή. Που θεωρούσε αδιανόητο να ζητήσει από το ρημάδι το κράτος μια «εξυπηρετησούλα». ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΩ, κύριοι ψεύτες πολιτικοί απατεώνες. ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΩ κύριε Τσίπρα και κύριε Κατρούγκαλε που αραδιάζετε κι ένα σωρό σάπια ψέματα για να κάνετε το μαύρο άσπρο. ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΩ κυρίες κύριοι νουδουπασοκοποταμίσιοι λοιποί πολιτικοί απατεώνες ευρωμνημονιακοί συνένοχοι.

Η Ιστορία θα σας εκδικηθεί. Σκληρά. Θα φροντίσουμε εμείς γι αυτό – τα παιδιά και τα εγγόνια των Ηρώων της Καθημερινότητας που ΦΤΥΝΕΤΕ περιφρονητικά πάνω στα τιμημένα τους Γεράματα την ίδια ώρα που αγκαλιάζεστε με τα Λαμόγια, με τους Κλέφτες και με τους Χορτασμένους.
*Ο Πάνος Παπανικολάου είναι Νευροχειρουργός, Επιμελητής Α’ στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας – Πειραιά

Διαβάστε περισσότερα

Καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση…

Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου*
Σελίδες από το ημερολόγιο μιας άνεργης, που μου έτυχε ο κλήρος να τις γράψω. Τη γνώρισα στην πλατεία. Ήταν πάντα εκεί μπροστά με το Κίνημα Πολιτών, που πάλευε για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και πατριωτική αναγέννηση.
Τότε, εργαζόταν ακόμη και όταν μάθαινε, ότι κάποιος συνάνθρωπός της αντιμετώπιζε πρόβλημα επιβίωσης έτρεχε να βοηθήσει. Πόσες φορές την είδα να αφήνει τσάντες από το σούπερ μάρκετ στις πόρτες οικογενειών, που ξέραμε όλοι στη γειτονιά, ότι υποφέρουν. Δυο χρόνια μετά το 2012, άρχισαν τα προβλήματα στη δουλειά της. Είχε μήνες να πληρωθεί και επειδή πρωτοστάτησε στους απεργιακούς αγώνες ήταν από τις πρώτες που απολύθηκε.
Ούτε αποζημίωση δεν πήρε η Ε.Μ. και προσέφυγε στη δικαιοσύνη μαζί με τους άλλους συναδέλφους της με την ελπίδα, ότι κάποτε Θα δικαιωθεί.
Τον πρώτο καιρό πέρασε με κάποιες οικονομίες που είχε. Στη συνέχεια έβγαλε στο σφυρί τα τιμαλφή και τα ενθύμια της στους ντόπιους μαυραγορίτες, που έχουν κατακλύσει όλες τις γειτονιές της Αθήνας, και για ικανοποιητικό διάστημα έζησε αξιοπρεπώς.
Δεν ήθελε με τίποτα να επιβαρύνει τους δικούς της. Η σύνταξη του πατέρα της, μετά από 40χρόνια δουλειάς, είχε κατέβη στα 960 ευρώ. Μόνο που το σκεφτόταν, ότι κάποτε θα χρειαστεί να ζητήσει τη βοήθειά τους τρελαινόταν.
Κι έφθασε η μέρα που δεν είχε ούτε ευρώ στο πορτοφόλι της, αλλά δεν έλεγε τίποτα σε κανέναν. Με ψηλά το κεφάλι αντιμετώπιζε την κατάστασή της, αλλά κάποια στιγμή κατέρρευσε. Οι δικοί της, που τη λάτρευαν, της άνοιξαν την αγκαλιά τους. Δέχθηκε τα ελάχιστα από το περίσσευμα της ψυχής τους.
Οι οικείοι της δεν την άφησαν ποτέ. Έβαλαν χέρι και στα λίγα χρήματα που είχαν για μια δύσκολη στιγμή στην άκρη. Αλλά και η αδελφή στέκεται στο πλάι της παρότι ο άντρας της είναι άνεργος. Βρήκε και μια ημιαπασχόληση που τις αποφέρει κατά μέσο όρο 20 ευρώ το μήνα και πληρώνει το λογαριασμό του τηλεφώνου της.
Τα προβλήματα, όμως, που ολοένα συσσωρεύονταν και το άγχος της καθημερινότητας της προκάλεσαν κατάθλιψη. Ήταν επόμενο. Δεν άντεχε να το σηκώσει όλο αυτό και δεν είχε και περίθαλψη. Δεν ένιωθε καλά να παρασιτεί σε βάρος των αγαπημένων της, που και αυτοί είχαν τις δικές τους ανάγκες και τόσους γιατρούς. Όχι δεν της είπαν ποτέ τίποτα, αλλά έβλεπε ότι στενοχωριόντουσαν πολύ που δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι παραπάνω για κείνη.
Η Ε. τον τελευταίο καιρό παθαίνει συχνές κρίσεις πανικού που εμφανίζονται με έντονους πόνους στο στήθος και έχασε τον ύπνο της από τις μαύρες έγνοιες, που δεν την αφήνουν σε ησυχία ακόμη και εντείνονται την ώρα της βραδινής ανάπαυσης. Την βλέπω να λιώνει και δεν μπορώ να της προσφέρω τίποτα λόγω της δικής μου κατάστασης που δεν είναι καλύτερη. Το ευχάριστο είναι, ότι το παλεύει. Μπαίνει μπροστά σε όλες τις δράσεις και προσφέρει τις υπηρεσίες σε πολλές κοινωνικές δομές.
Εγώ που δεν έχω περιέλθει στην κατάστασή της ακόμα, μια κατάσταση που δεν της επιτρέπει να έχει ούτε μια φέτα ψωμί πολλές φορές, ούτε λίγο καφέ να πιει δεν έχω αυτή τη φλόγα στο βλέμμα. Κι όμως, αν την παρατηρήσεις όταν βγαίνει έξω είναι πάντα τόσο περιποιημένη, που δεν μπορείς να φανταστείς το δράμα που ζει. Πώς τα καταφέρνει αναρωτιέμαι.
«Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση» είναι οι στίχοι που μου απαγγέλει συχνά για να με κάνει να προστρέξω στον Οδυσσέα Ελύτη και στο Άξιον Εστί Ανάγνωσμα Έκτο προφητικό από το οποίο κράτησα κάποια από αυτά που προφήτευσε ο ποιητής του Αιγαίου και κάπου είδα ένα φως στο τούνελ :
«…θα στενάξουν οι νέοι, και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει. Κουρεμένοι κατάδικοι θα χτυπήσουν την καραβάνα τους πάνω στα κάγκελα. Και θα αδειάσουν όλα τα εργοστάσια, και μετά πάλι με την επίταξη θα γεμίσουν, για να βγάλουνε όνειρα συντηρημένα σε κουτιά μυριάδες, και χιλιάδων λογιών εμφιαλωμένη φύση. Και θα ‘ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα. Και θα ‘χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας. Και θα ‘ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια. Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων».
*Η Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου είναι δημοσιογράφος

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, απατεώνες!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Ξεκινάμε με το εξής βασικό δεδομένο:
Ερώτηση: Τι είναι;
Απάντηση: Απατεώνες!
Πάμε, τώρα, στο προκείμενο:
Τι λέει ο αξιότιμος υπουργός κ.Σκουρλέτης; Ότι δεν θα πωληθεί (και) το 17% της ΔΕΗ. Μάλιστα. Τόσο, δε, αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση να μην ξεπουλήσει (και) το 17% της ΔΕΗ που στο πλαίσιο αυτής της νέας «(κατα)κόκκινης γραμμής» της, τσακώνεται με τη ΝΔ. Η καημένη δε η ΝΔ, ζαλισμένη από το γεγονός ότι της έχει κλέψει την πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ, υποδύεται ότι κάνει «αντιπολίτευση» ισχυριζόμενη ότι η πολιτική που εφαρμόζεται… δεν εφαρμόζεται.
Ας γυρίσουμε, όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ, που – όπως λέει – δεν θα ξεπουλήσει το 17% της ΔΕΗ και να κάτσουνε καλά οι του ΤΑΙΠΕΔ και οι δανειστές γιατί άμα τσαντιστεί (ο ΣΥΡΙΖΑ) μπορεί να αρχίσει και να σκίζει Μνημόνια…
Εχουμε και λέμε:
Στις 26/4/2016 συνεδρίασε το ΤΑΙΠΕΔ (που η μετασαμαρική του διοίκηση ορίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ) και αποφάσισε το ξεπούλημα των πάντων. Μεταξύ άλλων και της ΔΕΗ…
Ακολούθως συνεδρίασε το ΚΥΣΟΙΠ (κυβερνητικό συμβούλιο οικονομικής πολιτικής) και επικύρωσε την προηγούμενη απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή, μεταξύ άλλων, επικύρωσε και το ξεπούλημα του 17% της ΔΕΗ.
Στις 25/5/2016 η κυβέρνηση ανακοίνωσε με όλους τους τύπους της αστικής νομιμότητας την απόφασή της για το ξεπούλημα. Το έκανε μέσω του ΦΕΚ 1472, όπου ρητώς αναφέρεται ότι στο ξεπούλημα περιλαμβάνεται (και) το 17% της ΔΕΗ.
Ιδού τα έγγραφα:




Εχουμε και λέμε, λοιπόν:
α) Η κυβέρνηση έχει δημοσιοποιήσει και υπογράψει 3 φορές (μια μέσω ΤΑΙΠΕΔ, μια μέσω ΚΥΣΟΙΠ, μια μέσω ΦΕΚ) την απόφαση για ξεπούλημα του 17% της ΔΕΗ.
β) Μεταξύ των υπουργών, φαρδιά πλατιά την υπογραφή του για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, έχει βάλλει και ο αξιότιμος κ.Σκουρλέτης.
γ) Εντούτοις και παρόλα αυτά, η κυβέρνηση που έχει (τριπλο)αποφασίσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ και ο κ. Σκουρλέτης που το έχει (διπλο)υπογράψει, τώρα παριστάνουν τους «αντιστασιακούς», τους «αριστερούς» και τους «σωτήρες» της ΔΕΗ.
Επομένως, πιάνοντας το νήμα από το βασικό δεδομένο στο οποίο αναφερθήκαμε εισαγωγικά, προτείνουμε ως συμπέρασμα και ως καταληκτικό δεδομένο:
Ερώτηση: Τι είναι;
Απάντηση: Απατεώνες (πολιτικοί, βεβαίως – βεβαίως…)!

Διαβάστε περισσότερα

Η λεηλασία της Ελλάδας

Ο επόμενος αγοραστής θα είναι κάποια γαλλική εταιρεία, μετά κάποια αυστριακή – ενώ, ακόμη και όταν θα εξαγοράζονται ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου, θα μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε κερδοφόρες, μέσω της… αύξησης των τιμών πώλησης, των απολύσεων, της μείωσης των μισθών κοκ.

.

«Όταν μία χώρα δεν θέλει να παραδεχθεί πως έχει χρεοκοπήσει, δηλώνοντας το επίσημα μέσω της άμεσης στάσης πληρωμών, χάνει ακόμη και τα εδάφη της – ενώ όταν οι Πολίτες της κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι, η κυβέρνηση τους δεν είναι αυτή που έχουν εκλέξει, αλλά οι στυγνοί αποικιοκράτες που την ελέγχουν απόλυτα, είναι άξιοι της μοίρας τους» (πηγή).

.

Άρθρο

Αγαπάμε πολύ την Ελλάδα, τους Έλληνες επίσης, χωρίς να ισχυριζόμαστε πως δεν έχουν κάνει λάθη – πάρα πολλά λάθη, όσον άφορα την οικονομία της χώρας τους, καθώς επίσης τη διαχείριση των δικών τους οικονομικών. Δεν αρνούμαστε φυσικά ούτε τα προβλήματα της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της διαπλοκής, της γραφειοκρατίας, της θεσμικής κατάρρευσης, του πολιτικού καιροσκοπισμού και όλα τα υπόλοιπα – τα οποία έχουν συμβάλλει σημαντικά στην υποδούλωση της Ελλάδας από τους «δανειστές» της, ουσιαστικά από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης κυρίως.

Εν τούτοις η υπερχρέωση, ιδίως η χρεοκοπία της Ελλάδας, δεν οφείλεται στους Έλληνες Πολίτες – γεγονός που έχουμε τεκμηριώσει δεκάδες φορές στο παρελθόν, ενώ αποδεικνύεται επί πλέον από ένα πρόσφατο γαλλικό βίντεο (πηγή), με ελληνικούς υποτίτλους. Τους βρίσκει κανείς εάν πατήσει το δεύτερο εικονίδιο κάτω δεξιά (settings) – ενώ πρέπει να το διαβάσει, αφού δίνεται από ουδέτερους τρίτους (Γάλλοι), μία συνοπτική εικόνα της πορείας της πατρίδας μας προς την καταστροφή και το χάος.

Μία πορεία που μπορεί ακόμη να ανακοπεί, αλλά  μόνο εάν οι Έλληνες αντιδράσουν συλλογικά, κατακλύζοντας τους δρόμους – γεγονός που σημαίνει όμως ότι, πρέπει να ξεπεράσουν το «μετατραυματικό» σοκ, λόγω του οποίου σιωπούν εκκωφαντικά, όπως τα πρόβατα που έχουν συμβιβαστεί με τη σφαγή τους (άρθρο).

Όσον αφορά δε τις ελίτ της χώρας, όπως διαπιστώνεται από την ακούσια πιθανότατα παραίτηση του προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, από την κατάρρευση του MEGA κοκ., από το κατάντημα δηλαδή αυτών που τάχθηκαν αμέσως το 2010 υπέρ του ΔΝΤ και της Τρόικα, ίσως να έχουν καταλάβει πια πως δεν θα είναι οι ωφελημένοι της λεηλασίας της χώρας, όπως νόμιζαν αρχικά – αφού έχει έλθει πλέον και η δική τους σειρά.

Περαιτέρω, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, η Ελλάδα συνεχίζει επιτυχημένα τις ιδιωτικοποιήσεις – κάτι που ασφαλώς απαιτεί ανόητους αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές, αφού δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για ιδιωτικοποιήσεις αλλά, αντίθετα, για κρατικοποιήσεις. Ακόμη χειρότερα, για την κλοπή των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους από άλλα κράτη – με την έννοια πως εξαγοράζονται οι δημόσιες επιχειρήσεις σε εξευτελιστικές τιμές όχι βέβαια από ιδιώτες, αλλά από άλλες κρατικές εταιρείες (ανάλυση).

Αυτό ισχύει για τον ΟΛΠ που εξαγόρασαν οι Κινέζοι, για τα 14 αεροδρόμια που πήραν οι Γερμανοί, καθώς επίσης για τα τραίνα που πουλήθηκαν στους Ιταλούς – ενώ φυσικά δεν πρέπει να είναι μάντης για να καταλάβει κανείς ότι, επόμενοι στη σειρά θα είναι οι Γάλλοι με τη ΔΕΗ, με την ΕΥΔΑΠ ή με κάποια άλλη δημόσια επιχείρηση. Έτσι άλλωστε συμπεριφέρονταν ανέκαθεν οι αποικιοκράτες στα προτεκτοράτα τους, όπου δεν είχαν ποτέ ως στόχο την εξυγίανση της οικονομίας τους, αλλά τη στυγνή λεηλασία – απαγορεύοντας τους ταυτόχρονα να αναπτύσσουν τη βιομηχανία τους. Σύμφωνα πάντως με τη Reuters, με μία από τις τέσσερις αδελφές δηλαδή (ανάλυση), τα εξής:

«Η Ελλάδα κατάφερε, όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις που απαιτούν οι δανειστές της, έναν άθλο (μία αξιοθαύμαστη επιτυχία!). Ειδικότερα, η αρμόδια επιτροπή ιδιωτικοποιήσεων αποδέχθηκε την ιταλική προσφορά για την εξαγορά της εταιρείας σιδηροδρόμων ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ύψους 45 εκ. €. Η επιχείρηση αυτή θα ανήκει πλέον στην ιταλική κρατική εταιρεία Ferrovie dello Strato. Οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν ένα μέρος των υποχρεώσεων της χώρας που αφορούν στη χρηματοδότηση της από τους δανειστές της, μέσω των οποίων η Ελλάδα θα βοηθιόταν να ξεφύγει από την κρίση«.

Συνεχίζοντας, η γερμανική FRAPORT που εξαγόρασε τα αεροδρόμια, για τα οποία στην πραγματικότητα θα πληρώσουμε αντί να πληρωθούμε (άρθρο), δεν έκρυψε καθόλου τα μεγάλα κέρδη που περιμένει από τη λειτουργία τους – υπενθυμίζοντας πως όταν η κυβέρνηση επιχείρησε να αντισταθεί, οι «δανειστές» σταμάτησαν να δίνουν τις δόσεις, έως ότου εγκρίθηκε η πώληση στη γερμανική εταιρεία.

Όσον αφορά δε τη ρητορική υπέρ των «ιδιωτικοποιήσεων», σύμφωνα με την οποία το θέμα είναι να εξασφαλίσει έσοδα η Ελλάδα, καθώς επίσης να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των πρώην επιχειρήσεων του δημοσίου επειδή δήθεν οι ιδιώτες είναι καλύτεροι διαχειριστές από το κράτος, αρκεί κανείς να σκεφθεί τα εξής:

«Είναι σωστή η πώληση επιχειρήσεων στη χειρότερη δυνατή χρονική περίοδο μίας χώρας, εν μέσω μίας βαθιάς ύφεσης και μηδενικών μελλοντικών προοπτικών, όσον αφορά την οικονομία της; Μπορεί η πώληση περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος των χρεών της; Από πού θα καλυφθούν τα ετήσια έσοδα του προϋπολογισμού από τις κερδοφόρες εταιρείες (μερίσματα), όπως ο ΟΠΑΠ; Εάν από την επί πλέον φορολόγηση τους, όπως κυκλοφορεί για τη χειραγώγηση του όχλου, ποιός θα τις εμποδίσει να έχουν την έδρα τους σε φορολογικούς παραδείσους;«

Περαιτέρω, υπάρχουν προφανώς αρκετές άλλες πολύτιμες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, τις οποίες θα αναγκασθεί η Ελλάδα να ξεπουλήσει, αφού δεν της επιτρέπεται να αρνηθεί ακόμη και όταν η τιμή που προσφέρεται είναι εξευτελιστική – ενώ στο τέλος θα υπάρχει μία ή ελάχιστες προσφορές εκ μέρους των αγοραστών, για να διατηρηθεί χαμηλή η τιμή. Η αιτία είναι το ότι, οι «δανειστές» έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους σχετικά με το ποιός θα αγοράσει τι, έτσι ώστε να μην προκαλείται ανταγωνισμός και να ανεβαίνουν οι τιμές – όπως συνήθως συμβαίνει με τις κατασχέσεις των σπιτιών ή/και με τις αναθέσεις δημοσίων έργων.

Ακριβώς για το λόγο αυτό γράψαμε πως ο επόμενος αγοραστής θα είναι κάποια γαλλική εταιρεία, μετά κάποια αυστριακή κοκ. – ενώ ακόμη και όταν θα εξαγοράζονται ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου, θα μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε κερδοφόρες, μέσω της αύξησης των τιμών πωλήσεως, των απολύσεων, της μείωσης των μισθών κλπ. Για παράδειγμα, τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς, η τιμή του νερού, του ηλεκτρικού κοκ. θα εκτοξευθούν στα ύψη – γεγονός που δεν διαφέρει ουσιαστικά από την επί πλέον φορολόγηση των Ελλήνων, αφού έτσι θα μειώνεται το διαθέσιμο εισόδημα τους ανάλογα.

Εκτός αυτού, η αύξηση των παραπάνω τιμών δεν θα κάνει προφανώς πιο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία, αφού θα κλιμακωθεί το κόστος παραγωγής και διάθεσης για τις εγχώριες επιχειρήσεις – κάτι που διαπιστώνεται ήδη από τα διόδια ορισμένων εθνικών οδών, τα οποία είναι απαγορευτικά από τότε που οι δρόμοι δόθηκαν σε ιδιώτες.

Σε κάθε περίπτωση, όλα θυμίζουν την «παλιά καλή αποικιοκρατική εποχή» – αφού οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι τους μεταχειρίζονται τους Έλληνες, τους Πορτογάλους κοκ. όπως προηγουμένως οι Βρετανοί τους Ινδούς ή τους Ιρανούς. Ούτε τότε ο στόχος ήταν η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των προτεκτοράτων – αλλά, το αντίθετο, η εκβιομηχάνιση τους απαγορευόταν αυστηρά.

Κλείνοντας, κάτω από τις παραπάνω προϋποθέσεις, πόσο μάλλον όταν ολοκληρώθηκε ο αφελληνισμός των τραπεζών με την αλλαγή των διοικήσεων τους, έτσι ώστε να δρομολογηθούν απερίσπαστα οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, δεν έχει νόημα να γράφει κανείς αναλύσεις – κάτι που δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια όπου όμως, όσο και αν προσπαθούσε κάποιος να δείξει στους Έλληνες πού οδηγεί ο δρόμος, κανένας δεν αντιδρούσε. Άλλωστε έχουμε γράψει αρκετές, τις οποίες μπορεί να διαβάσει κανείς στην ιστοσελίδα μας, οπότε δεν χρειάζονται πολλές νέες – αρκεί να θέλει κανείς να μάθει και να ενημερωθεί σωστά.

Τέλος, φυσικά η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει καλύτερη από την Ελβετία, αφού έχει πολύ περισσότερες θετικές προϋποθέσεις – ακόμη και τώρα, μέσα στην πιο σκοτεινή ιστορική της περίοδο.

Εν τούτοις δεν φτάνουν μόνο οι προϋποθέσεις, εάν δεν θέλουν οι Έλληνες να αντιδράσουν ενεργητικά, εάν φοβούνται, εάν σκύβουν το κεφάλι, εάν εθελοτυφλούν, καθώς επίσης εάν δεν είναι πρόθυμοι να αλλάξουν τα κακώς κείμενα – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν έχει νόημα η θεραπεία μίας ασθένειας εάν δεν την αποδεχθεί κανείς προηγουμένως θέλοντας να την καταπολεμήσει, κυρίως όμως εάν δεν έχει την πρόθεση να σταματήσει εκείνες τις κακές συνήθειες που του προκάλεσαν την αρρώστια.

«analyst«

Διαβάστε περισσότερα

Το δικό μου όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης

Μας λένε ότι θα μας κάνουν χάρη και θα μας ορίσουν – και αργότερα θα μπορούν να επανορίσουν – ποιο είναι το αξιοπρεπές όριο που κάνει τη ζωή αξιοπρεπή και ποιο είναι το κατώφλι κάτω από το οποίο η ζωή μας δεν θεωρείται αξιοπρεπής. Μας μιλούν με όρους της πιο απαίσιας γλώσσας, αυτής της αγοράς. Έτσι ορίζουν τη ζωή οι χασάπηδες. Και την αξιοπρέπεια. Πόσα μπορείς να αγοράζεις, πόσα σου επιτρέπεται να αγοράζεις, με πόσα τη ζωή σου εξαγοράζεις, με πόσα την αξιοπρέπεια ξεπουλάς.

Μας λένε ότι θα μας κάνουν χάρη και ότι θα μας χαρακτηρίσουν καλά παιδιά και συνεργάσιμα, αν με ευγνωμοσύνη δεχτούμε το δώρο τους να ζούμε αξιοπρεπώς όπως ακριβώς μας όρισαν και αποπληρώνουμε το δάνειο με όσα δεν μας είναι χρήσιμα για να ζούμε αξιοπρεπώς όπως ακριβώς μας όρισαν. Ίσως να μην μας χώσουνε στη φυλακή, αν με προθυμία δηλώνουμε κάθε σεντ που παίρνουμε από τη δουλειά μας, απαντάμε αμέσως σε κάθε κλήση του δανειστή μας, ειλικρινώς και αμελλητί παραιτηθούμε από κάθε αμαρτωλή επιθυμία μας για ένα σαββατοκύριακο στην εξοχή με τα παιδιά μας.

Μας λένε ότι θα μας κάνουν χάρη και θα μας μοιράσουν ένα κομμάτι από το πλεόνασμα. Μια μερίδα από τις σάρκες μας. Μια γουλιά από το αίμα μας.

Μας κάνουν κομματάκια και μας δίνουν να τα φάμε. Μας κάνουν άστεγους και μας δίνουν μια κουβέρτα. Μας διαολοστέλνουν στην ανεργία και μας περιμένουν στη γωνία του εκλογικού τμήματος με λυγισμένα γόνατα και απλωμένα χέρια για μιας πεντάρας επίδομα και μιας δεκάρας μισθωτή σκλαβιά.

Μας δέρνουν και μας λοιδορούν. Μας τρομοκρατούν. Μας θέλουν σκυφτούς κι υποταγμένους. Μας εκβιάζουν όταν δεν μας απειλούν. Μας ταΐζουν προπαγάνδα, ενοχές και μίσος. Μας στέλνουν στον ψυχίατρο, στον λογιστή, στον εφοριακό, στον δικηγόρο, στις ουρές, στα ταμεία, στους διακανονισμούς, στον τραπεζίτη, στη φυλακή, στον αγύριστο.

Αν στα παραπάνω δεν διακρίνεις την πιο απόλυτη μορφή προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αν δεν νιώθεις οργή μαζί με αγανάκτηση, την επιθυμία να ουρλιάξεις «ΟΧΙ», αν δεν σου καίει τα βλέφαρα η ασίγαστη λαχτάρα για ζωή, χαρά, ελευθερία και αυτοκαθορισμό, αν δεν αναγνωρίζεις στο πρόσωπο των ομιλούντων τη γλώσσα του χασάπη το πρόσωπο του πιο στυγερού δυνάστη,τότε μετρήθηκες και κόπηκες στο νήμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Αν δεν φώναξες «ποιος είσαι εσύ που θα μου ορίσεις τη ζωή μου, ρε απαίσιε, αποκρουστική καρικατούρα ανθρώπου-μάστιγας, βαμπίρ της ανθρωπιάς, κλέφτη της ομορφιάς;», τότε έχεις φτιάξει και παραδώσει από καιρό τα κλειδιά της φυλακής σου.

Θα σας πω τώρα εγώ ποιο είναι το όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσής μου. Μάθετε, λοιπόν, ανθρωποφάγα τέρατα, ότι η δική μου αξιοπρεπής διαβίωση δεν έχει όρια. Δεν έχουν όρια οι ιδέες, η αγάπη, η αλληλεγγύη, ο αγώνας, ο ουρανός, τα όνειρα, η ομορφιά, η αμφισβήτηση. Δεν έχει όρια η καθαρή κι αποφασιστική ματιά, η σφιγμένη όρθια γροθιά, το χαμόγελο της νίκης, ο πόνος της καθημερινής μάχης, η αγωνία, η ματαίωση, η νέα πεισματική προσπάθεια. Επειδή η δική μου αξιοπρεπής διαβίωση δεν είναι συνεργάσιμη με τον θάνατο και τη λεηλασία.
pnevmantilogias
stontoixo

Διαβάστε περισσότερα

Ποιος κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες;

Του Thesaker.
   Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την Unz Review
_____________________
Όταν σκέφτομαι τις πρόσφατες εξελίξεις στις ΗΠΑ (Ντάλας, Ορλάντο) και την Ευρώπη (Νίκαια, δολοφονία ιερέα, Γερμανία) έχω ένα δυσάρεστο συναίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά. Πρώτα πρώτα, οι δράστες είναι εντελώς γελοίοι: ψευδο-μουσουλμάνοι που αποδεικνύονται ομο-φiλόφιλοι και πότες, πρώην ασθενείς σε ψυχιατρεία -το είδος των ανθρώπων που εγώ αποκαλώ «μουσουλμάνους της μιας νύχτας”: όλοι φροντίζουν να φωνάζουν Allahu Akbar μερικές φορές, αλλά εκτός από αυτό, δεν έχουν απολύτως κανένα σημάδι του Ισλάμ. Πράγματι, μακράν από το να είναι εκπαιδευμένοι μαχητές του Daesh, είναι όλοι χαμένα κορμιά με αδύναμες προσωπικότητες. Ακριβώς το είδος των ανθρώπων που οι ειδικές υπηρεσίες (και οι θρησκευτικές σέκτες) αρέσκονται να λυμαίνονται επειδή είναι αδύναμοι και εύκολοι στο να χειραγωγηθούν. Ω ναι, το ξέρω, το καλό μας το Daesh καταλήγει να υποστηρίζει ότι ο δράστης είναι ένας δικός τους, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα (εκτός ίσως από ότι το Daesh επιθυμεί απελπισμένα να μεγαλώσει η φήμη του).
Δεν έχω αποδείξεις περί αυτού φυσικά, αλλά έχω πολύ ισχυρή την αίσθηση ότι κάποιος καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε το πλήθος των μαγνητισμένων μπροστά στις συσκευές τηλεόρασης να τα κάνει επάνω του. Μα γιατί; Γιατί κάποιος να μπει στον κόπο να δημιουργήσει μια εντελώς πλασματική απειλή; Και θα πρέπει πραγματικά να απορρίψουμε όλους τους αναρίθμητους μάρτυρες, οι οποίοι μιλούν…
για «περισσότερους από έναν οπλοφόρους»; Και τι να πούμε με την απολύτως γελοία αστυνομική μέθοδο του “σκοτώνω μύγα με κανόνια” όταν εκατοντάδες αστυνομικοί αποστέλλονται για να αντιμετωπίσουν έναν μόνο οπλοφόρο. Δεν σας φαίνεται περίεργο; Είμαι ο μόνος που έχω την αίσθηση ότι αυτό που δείχνεται δεν είναι παρά μια προσεκτικά χορογραφημένη παράσταση;
Ύστερα, υπάρχει η φενάκη για την ισλαμική απειλή. Εντάξει, είναι αλήθεια ότι όλα αυτοί οι ισλαμο-τρομοκράτες είπαν στους αστυνομικούς, και σε οποιονδήποτε άλλον πρόθυμο να ακούσει, ότι σκοτώνουν άπιστους για την μεγάλη δόξα του Θεού. Αυτό μου θυμίζει τα διαβατήρια που πολύ βολικά βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη στις επιθέσεις της 11/9 (και στο Charlie Hebdo) ή το πώς οι υποτιθέμενοι ισλαμο-τρομοκράτες της 11/9 άφησαν αντίτυπα του Κορανίου στα μπαρ όπου παρακολουθούσαν “ερωτικούς χορούς”. Το πρόβλημα με όλον αυτό τον παραλογισμό είναι ότι υπάρχει μηδενική απόδειξη ότι οποιοσδήποτε από αυτούς τους τρομοκράτες είχε κάποια πραγματική ισλαμική εκπαίδευση ή πεποιθήσεις. Εκτός αυτού, ακόμη και αν ο κάθε ένας από αυτούς αποδεικνυόταν ότι ήταν ένας βαθιά θρησκευόμενος και ευσεβής μουσουλμάνος, αυτό δεν θα σήμαινε σχεδόν τίποτα. Ο IRA ήταν “Ρωμαιοκαθολικός” και όμως κανείς δεν μίλησε για μια “Καθολική απειλή”. Είναι αλήθεια, υπάρχει μια πολύ πραγματική απειλή για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή από τους τρελούς του Daesh (ναι, αυτούς τους ίδιους που οι ΗΠΑ θέλουν να σταματήσουν να βομβαρδίζουν οι Ρώσοι), αλλά δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη οποιασδήποτε πραγματικής υποταγής/συντονισμού μεταξύ των Takfiris της Μέσης Ανατολής και των δραστών των πρόσφατων μαζικών δολοφονιών στις ΗΠΑ και την Ευρώπη (ΣτΜ,Takfiris – σουνιτική σέχτα που κατηγορεί άλλους μουσουλμάνους για προδοσία).
Το “cui bono” (ΣτΜ “ποιος ωφελείται”), φυσικά, δείχνει αμέσως τα συμφέροντα που θέλουν απεγνωσμένα την προώθηση του τρεμάμενου μύθου της “ισλαμικής απειλής”: τους σιωνιστές βέβαια, αλλά και τις ελίτ των νεοσυντηρητικών στις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Σκεφτείτε το: η μεγάλη ελπίδα τους ήταν ότι η Ρωσία θα «εισβάλει» στο Donbass (ή, ακόμα καλύτερα, στο σύνολο της Ουκρανίας) και θα την απελευθερώσει από τους τρελούς ναζί που οι νεοσυντηρητικοί είχαν βάλει στην εξουσία στο Κίεβο. Μια τέτοια ρωσική κίνηση θα είχε χρησιμοποιηθεί ως «απόδειξη» ότι οι διαβολικοί ρεβανσιστές Russkies πρόκειται να ξαναχτίσουν την Σοβιετική Ένωση, να εισβάλλουν στην Ανατολική Ευρώπη και ίσως ακόμη και να οδηγήσουν τα άρματα τους μέχρι το αγγλικό κανάλι (ΣτΜ την Μάγχη). Και εάν αρκετοί άνθρωποι τσιμπούσαν την θεωρία της “ρωσικής απειλής”, θα έπρεπε επίσης να αποδεχθούν μεγαλύτερους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς (για να παχύνουν περαιτέρω το MIC των ΗΠΑ – ΣτΜ, το αμερικανικό στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα) και να δεχτούν την ανάπτυξη περισσότερων δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη (όπου θα παρείχαν μια απολύτως αναγκαία, και μερικές φορές μοναδική, πηγή εισοδήματος). Στη συνέχεια, όλα τα εσωτερικά προβλήματα της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποδοθούν, ή τουλάχιστον να επισκιαστούν, από την ρωσική απειλή (στο στυλ “ο Πούτιν επιθυμεί το Brexit»). Αλλά αυτός ο εκνευριστικός Πούτιν δεν τσίμπησε το δόλωμα και τώρα η Ευρώπη έχει κολλήσει χωρίς μια αξιόπιστη απειλή για να τρομοκρατεί τον κόσμο. Το ΝΑΤΟ, βέβαια, και οι αποικίες-πόρνες του στις χώρες της Βαλτικής και στην Πολωνία, αρέσκονται να προσποιούνται ότι επίκειται μια ρωσική εισβολή, αλλά κανείς δεν πιστεύει πραγματικά σε κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις, ακόμη και οι άνθρωποι στις χώρες της Βαλτικής αμφιβάλλουν για την αληθοφάνεια μιας ρωσικής απειλής (ξεχάστε την Πολωνία: μια χώρα με ένα εθνικό ήρωα, όπως ο Pilsudski είναι μια απελπιστική περίπτωση).
Τότε όμως, σχεδόν την ίδια στιγμή που οι νεοσυντηρητικοί άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι οι Ρώσοι δεν τσιμπούσαν το δόλωμα, η σταθερή ροή προσφύγων που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική ξαφνικά αυξήθηκε κατακόρυφα, ευγενής χορηγία του μακελειού και του χάους που δημιουργήθηκε από την πολιτική των Neocon στη Μέση Ανατολή. Πόσο καιρό νομίζετε ότι χρειάστηκε στους κυβερνήτες της Αυτοκρατορίας για να καταλάβουν την φανταστική ευκαιρία που αυτή η εισροή προσφύγων τους είχε μόλις δώσει;
Κατ’ αρχάς, αυτό το κύμα προσφύγων δημιουργεί μια σειρά από σημαντικά κοινωνικά προβλήματα που όλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σαν αντιπερισπασμός για την τεράστια κρίση αξιοπιστίας και τα οικονομικά δεινά της ΕΕ. Δεν έχει σημασία πόσο άσχημοι είναι οι οικονομικοί δείκτες, μπορείτε πάντα να «τους κρύψετε” πίσω από έναν τίτλο σαν αυτόν «Πρόσφυγας βιάζει 79χρονη γυναίκα σε γερμανικό νεκροταφείο» (αληθινή περίπτωση, απλά κάντε κλικ στο σύνδεσμο για να δείτε και μόνοι σας).
Δεύτερον, ακριβώς τη στιγμή που οι άρχουσες κομπραδόρικες ελίτ της ΕΕ απειλούνται από την λαϊκή δυσαρέσκεια, η κρίση των προσφύγων δημιουργεί το τέλειο πρόσχημα για την έγκριση νομοθεσιών έκτακτης ανάγκης και, ενδεχομένως, την εισαγωγή στρατιωτικού νόμου.
Τρίτον, όσο χειρότερη γίνεται η κρίση στην Ευρώπη, τόσο το καλύτερο για το δολάριο το οποίο γίνεται το πιο ασφαλές νόμισμα να προστρέξει κανείς.
Τέταρτον, όσο περισσότερες στρατιωτικές μονάδες, σε σύγκριση με τις συνηθισμένες αστυνομικές δυνάμεις, αναπτύσσονται στην Ευρώπη, τόσο περισσότερο οι Ευρωπαίοι θα συνηθίσουν στην ιδέα ότι “μόνο ο στρατός μπορεί να μας προστατεύσει”.

Πέμπτον, αν, στο τέλος της ημέρας, στην ΕΕ εξαπλωθούν πραγματικά φασαρίες και ταραχές, εξεγέρσεις και χάος – μάντεψε ποιος θα εμφανιστεί για να «σώσει την Ευρώπη για άλλη μια φορά»; Σωστά – ο Θείος Σαμ και το ΝΑΤΟ. Μια πραγματικά καλή αποστολή για ένα κατά τα άλλα παράνομο απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου, έτσι δεν είναι;
Στην ιδανική περίπτωση, ο ευρωπαϊκός πληθυσμός θα πρέπει να πολωθεί μεταξύ, αφενός, εκείνων που προσποιούνται ότι οι πρόσφυγες δεν είναι καθόλου ένα πρόβλημα, και σε εκείνους που φορτώνουν τα πάντα στους πρόσφυγες. Όσο πιο πολωμένη γίνεται η κοινωνία, τόσο περισσότερο θα υπάρξει μια “ανάγκη” τήρησης του νόμου και της τάξης.
Μήπως όλα αυτά σας ακούγονται οικεία;
Ναι, φυσικά, είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ με το κίνημα Black Lives Matter (BLM – ΣτΜ, Αφροαμερικανικό κίνημα εναντίον της βίας κατά των μαύρων).
Ενώ υπάρχουν πολλοί μετανάστες στις ΗΠΑ, αυτοί είναι ως επί το πλείστον ισπανόφωνοι και Ασιάτες, οι οποίοι προσαρμόζονται αρκετά καλά στην κοινωνία. Τα καλά νέα για το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ είναι ότι οι Μαύροι στις ΗΠΑ μπορούν να παίξουν πολύ καλά τον ίδιο ρόλο όπως οι πρόσφυγες στην Ευρώπη: είναι μια μαχητική, ως επί το πλείστον βαθιά αλλοτριωμένη μειονότητα, με μεγάλη συσσωρευμένη οργή κατά της υπόλοιπης κοινωνίας, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να ενεργοποιηθεί για να δημιουργηθούν ταραχές και να διαπραχθούν εγκλήματα. Επίσης, είναι μάλλον εύκολο να βρεθούν λίγοι τρελαμένοι μεταξύ αυτών των Μαύρων για να ξεκινήσουν δολοφονίες αστυνομικών (το ιδανικό σύμβολο του καταπιεστικού Λευκού κατεστημένου) και να δημιουργηθεί μια αίσθηση κρίσης, αρκετά οξείας, ώστε να δικαιολογηθεί η χρήση της αστυνομίας, της Εθνοφρουράς και, ενδεχομένως, στρατιωτικών δυνάμεων προκειμένου να αποκατασταθεί και να διατηρηθεί “ο νόμος και η τάξη”.
Είναι πράγματι τυχαίο το γεγονός ότι οι Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ παρουσιάζουν εξαιρετικά πολωτικές προσωπικότητες όπως η Χίλαρι και ο Trump και ότι χαμηλά επίπεδα βίας έχουν ήδη προκληθεί από την υστερική προπαγάνδα αντι-Trump των εταιρικών μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ; Απλά φανταστείτε για λίγο, τι θα μπορούσε να συμβεί στις ΗΠΑ εάν ένας «μοναχικός πιστολάς” σκότωνε είτε την Χίλαρι είτε τον Trump; Η κοινωνία κυριολεκτικά θα εκρήγνυτο και ο νόμος και η τάξη θα έπρεπε να “αποκατασταθούν”.
Οι λεπτομέρειες μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ βλέπουμε τώρα βαριά οπλισμένες και γενικά στρατιωτικοποιημένες δυνάμεις στους δρόμους για να μας “προστατεύσουν” από κάποια εξωτική και τρομακτική απειλή.
Μήπως αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με το γεγονός ότι οι κυρίαρχες ελίτ είναι απολύτως μισητές από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων και των Αμερικανών; Φυσικά και σχετίζεται!
Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό που συμβαίνει είναι η σταδιακή κατάργηση της κοινωνίας των πολιτών με το πρόσχημα της προστασίας της – της δικής μας προστασίας – από κάποια πολύ τρομακτική απειλή. Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι μέρος αυτού του σχεδίου είναι να πολώσει την κοινωνία μας όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να δημιουργήσει έναν εμφύλιο πόλεμο και να κρύψει τα πραγματικά συστημικά και διαρθρωτικά της προβλήματα. Προβλήματα της εντελώς δυσλειτουργικής κοινωνίας μας και της ανυπόληπτης και παράνομης πολιτικής τάξης της.

Η μέθοδος του panem et circenses (ΣτΜ, Άρτος και Θεάματα) λειτουργεί μόνο σε μια κοινωνία ικανή να παρέχει αρκετό πλούτο στους ανθρώπους της για να τον απολαμβάνουν. Αλλά όταν μια Αυτοκρατορία αγωνιά, όταν οι στρατιωτικοί της δεν μπορούν πια να κερδίσουν πολέμους, όταν ο ηγέτης της γελοιοποιείται, όταν το νόμισμά της σταδιακά αποδυναμώνεται ή ακόμη και αντικαθίσταται και όταν η ισχύς της δεν προκαλεί πια φόβο, τότε η Αυτοκρατορία γίνεται ανίκανη να παράσχει τις ελάχιστες προϋποθέσεις που απαιτούνται για να κρατήσει τους υπηκόους της ήσυχους και υπάκουους. Σε αυτό το σημείο η επιλογή γίνεται απλή: ή να βρει έναν εξωτερικό εχθρό ή, τουλάχιστον, να προσδιορίσει έναν εσωτερικό. Στην παρούσα στιγμή, οι ΑγγλοΣιωνιστές βρήκαν αυτό που θεωρούν ότι είναι ο τέλειος συνδυασμός: μια διάχυτη/αόριστη εξωτερική απειλή (το Ισλάμ) και έναν εύκολα αναγνωρίσιμο εσωτερικό «φορέα» της απειλής (πρόσφυγες στην Ευρώπη, Μαύροι στις ΗΠΑ). Το γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ προγραμματίζει διάφορα είδη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης ή καταστάσεων στρατιωτικού νόμου για τα επόμενα χρόνια δεν είναι και πολύ μυστικό (βλέπε: Προεδρική Οδηγία Εθνικής Ασφάλειας 51 και Σχέδιο Υλοποίησης Πολιτικής Εθνικής Συνέχειας ήRex84), αλλά τώρα υπάρχουν ενδείξεις ότι και οι Γερμανοί σχεδιάζουν κάτι τέτοιο. Πράγματι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι όλοι το κάνουν τώρα που μιλάμε.

Την τελευταία φορά που η Αυτοκρατορία αισθάνθηκε την ανάγκη να ανακτήσει τον έλεγχο πάνω στην Ευρώπη και να αποτρέψει την εκλογή πολιτικών κομμάτων αντι-ΗΠΑ στην εξουσία, χρησιμοποίησε την περιβόητη εκστρατεία της ψεύτικης σημαίας Gladio για να εξουδετερώσει την “κομμουνιστική απειλή” (βλέπε πλήρες ντοκιμαντέρ εδώ). Φαίνεται ότι οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν το ίδιο πράγμα ξανά, αλλά αυτή τη φορά κατά της υποτιθέμενης “ισλαμικής απειλής”. Και για να είναι σίγουροι ότι ο απλός κόσμος πραγματικά θα φρικάρει, φαίνεται ότι οι ΑγγλοΣιωνιστές έχουν υιοθετήσει ένα μάλλον  δυσκολοχώνευτο σχέδιο:
1) επίσημα (οι πολιτικοί) καταδικάζουν κάθε αντι-ισλαμική ρητορική.
2) ανεπίσημα (μέσα μαζικής ενημέρωσης, δημόσια πρόσωπα) συνεχώς προειδοποιούν για την απειλή του ισλαμικού εξτρεμισμού.
3) λαμβάνουν κάποια ιδιαίτερα ορατά αλλά εντελώς άχρηστα μέτρα (TSA – [ΣτΜ, βασικά έλεγχοι σε αεροδρόμια], αντιτρομοκρατική εκπαίδευση) για να αμυνθούν ενάντια σε μια ισλαμική επίθεση.
4) συγκαλυμμένα αλλά ενεργά υποστηρίζουν τον Τακφιρισμό τύπου Daesh στη Μέση Ανατολή (ΣτΜ, Takfirism βλέπε Takfiris πιο πάνω) ενώ αντιμάχονται και υπονομεύουν όποιον, όπως οι Ρώσοι, οι Ιρανοί και οι Σύριοι, τον πολεμούν πραγματικά σε καθημερινή βάση.
ΣτΜ, Ίσως ο κατάλογος του δυσκολοχώνευτου, ή μάλλον στα όρια της παράκρουσης, σχεδίου, θα ήταν πληρέστερος αν σημειώνονταν ορισμένα περιστατικά που περιγράφουν τόσο την δισυπόστατη στάση των αρχών, όσο και τις τυφλές αντιδράσεις ενός κοινού που τα έχει χαμένα:
1)Γερμανίδα ακτιβίστρια κρύβει την ταυτότητα των βιαστών της για να μην αυξηθεί το μίσος κατά των προσφύγων
2)Πρόσφυγες αποκλείονται από αυστριακή πισίνα μετά από καταγγελία 13χρονης για βιασμό από «μελαψό» άντρα
3)Η 13χρονη είχε επινοήσει τον βιασμό από «μελαψό» άντρα
4)Γερμανίδα επινοεί ομαδικό βιασμό από μετανάστες
5)Η αστυνομία εκκενώνει δια της βίας εκκλησία λίγες μόνο μέρες μετά την δολοφονία Γάλλου ιερέα
6)Κλοπή όπλων από στρατιωτική βάση ΗΠΑ στην Γερμανία
Τι επιτυγχάνει αυτό το φαινομενικά παράλογο και αυτοκαταστροφικό σχέδιο; Απλό!
Μεγιστοποιεί το φόβο και πολώνει την κοινωνία.

Αυτό το είδος της τεχνητής πόλωσης δεν είναι κάτι καινούργιο. Για παράδειγμα, αυτός είναι ο λόγος που εκείνοι που μισούν τον Ομπάμα τον ονομάζουν σοσιαλιστή (ή ακόμα και κομμουνιστή) ενώ όσοι μισούν τον Trump τον ονομάζουν φασίστα (ακόμα κι αν στην πραγματικότητα τόσο ο Ομπάμα όσο και ο Trump είναι μόνο διακοσμητικά, χωρίς πραγματική εξουσία, πρόσωπα των διαφορετικών καπιταλιστικών φατριών του ίδιου  1% των ελίτ).
Αυτό που οι αυτοκρατορικοί ηγεμόνες μας θέλουν πραγματικά για μας είναι, είτε να πολεμούμε μεταξύ μας ή, τουλάχιστον, να πολεμούμε ανεμόμυλους. Κοιτάξτε το αμερικανικό κοινό – έχει απόλυτη εμμονή σε μη-θέματα όπως ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων, έλεγχος των όπλων εναντίον «ενεργών σκοπευτών” (ΣτΜ “active shooters” είναι αναφορά σε μαζικές δολοφονίες από ένοπλο που καταλήγουν σε αυτοκτονία), Black Lives Matter εναντίον αστυνομικών και οι, δοκιμασμένες στο χρόνο, διαδηλώσεις υπέρ της ζωής εναντίον των διαδηλώσεων υπέρ των αμβλώσεων. Για κάποια μειοψηφία των Αμερικανών αυτά τα θέματα υποθέτω ότι έχουν σημασία, αλλά για τη συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών αυτά είναι απολύτως μη-ζητήματα, σαχλαμάρες χωρίς νόημα, που δεν τους επηρεάζουν με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός από μέσα από τα εταιρικά μίντια. Αυτό μου θυμίζει πραγματικά την ορχήστρα του Τιτανικού που έπαιζε ενώ το πλοίο βυθιζόταν: η Αυτοκρατορία διαλύεται, υπάρχει μια πολύ πραγματική πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου με τη Ρωσία και εμείς συζητάμε σοβαρά αν οι τρανσέξουαλ πρέπει να ουρούν στις τουαλέτες ανδρών ή στις τουαλέτες γυναικών όταν πηγαίνουν στο κατάστημα Target. Αυτό είναι τρελό βέβαια, αλλά καθόλου τυχαίο. Έτσι μας θέλουν οι ηγέτες μας: τρομοκρατημένους, σε σύγχυση και, πάνω απ’ όλα, αφηρημένους.
Ειλικρινά, είμαι απαισιόδοξος για το εγγύς έως μεσοπρόθεσμο μέλλον. Όταν βλέπω πόσο εύκολα η φενάκη της “ισλαμικής απειλής” έχει γίνει αποδεκτή όχι μόνο από τους επίσημους προπαγανδιστές, αλλά ακόμη και από κατά τα άλλα λογικούς και μορφωμένους ανθρώπους, βλέπω ότι η 11/9 μας δίδαξε πολύ λίγα. Ακριβώς όπως ο ταύρος στην ταυρομαχία είμαστε ακόμα πρόθυμοι να πάμε κόντρα σε κάθε κόκκινο πανί που θα μας βάλουν μπροστά στη μύτη, ανεξάρτητα από το ποιος κρατάει πραγματικά αυτό το πανί ή μας κάνει και αιμορραγούμε.
Τα καλά νέα είναι ότι, ανεξάρτητα από την αφελή μας παθητικότητα η αυτοκρατορία γκρεμίζεται, ίσως όχι τόσο γρήγορα όσο μερικοί από εμάς θα θέλαμε, αλλά αρκετά γρήγορα ώστε να ανησυχεί πραγματικά τους κυβερνήτες μας. Κοιτάξτε τους Ισραηλινούς – έχουν ήδη διαβάσει το γράψιμο στον τοίχο (ΣτΜ, αναφορά στο Τείχος των Δακρύων, ιερό σημείο των Εβραίων) και είναι τώρα στη διαδικασία της αλλαγής προστάτη, εξ ου και η πρωτόγνωρη μεγάλη φιλία τους με τη Ρωσία – ένας βολικός γάμος και για τις δύο πλευρές, που έχει συναφθεί ενώ και οι δύο πλευρές κρατούσαν τη μύτη τους. Παρομοίως και για τον Ερντογάν ο οποίος προφανώς αποφάσισε πως ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστοι προστάτες. Ακόμη και οι Σαουδάραβες προσπάθησαν αν και αδέξια και ωμά, να πάρουν τους Ρώσους στην πλευρά τους.
Προς το παρόν το σόου της “ισλαμικής απειλής” θα συνεχιστεί, όπως και οι «ενεργοί σκοπευτές”, το Black Lives Matter και όλα τα υπόλοιπα του προγράμματος που μας παρουσιάζει η Αυτοκρατορία. Ψευδείς σημαίες θα συνεχίσει να κυματίζουν πολυάριθμες στον καυτό αέρα της Αυτοκρατορίας.
Μετάφραση: Γιώργος ο Κλικ
(από «Τελευταία Έξοδος»)

Διαβάστε περισσότερα