«Φαντάσου ότι δεν υπάρχει παράδεισος» γράφει ο Λένον στο «αντιθρησκευτικό και αντιαμερικανικό με κομμουνιστικές αποχρώσεις» τραγούδι του και μας καλεί σ’ έναν κόσμο χωρίς σύνορα, θρησκείες, απληστία και πείνα, όπου οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά, ελεύθεροι από τα δεσμά της ιδιοκτησίας χωρίς να σπρώχνονται να σκοτώνουν αλλά να μοιράζονται… Δηλαδή σε μια «παραδεισένια» ζωή…
Αυτές τις μέρες συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την κυκλοφορία του «Imagine» (11 Οκτώβρη 1971) και 71 από τη γέννησή του (9 Οκτώβρη 1940). Πρόκειται για το πιο γνωστό, πιο δημοφιλές και πιο πετυχημένο εμπορικά τραγούδι που έγραψε ο Λένον στη διάρκεια της σόλο καριέρας του.
«Φαντάσου ότι δεν υπάρχει παράδεισος» λέει ο Λένον στο «Imagine» και ταυτόχρονα μας καλεί σ’ έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν σύνορα και θρησκείες, έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά κι αγαπημένοι, χωρίς να γνωρίζουν τι θα πει απληστία και πείνα, ελεύθεροι από τα δεσμά της ιδιοκτησίας, χωρίς να σπρώχνονται να σκοτώνουν αλλά να μοιράζονται… Ο Λένον που δεν πιστεύει στη μετά θάνατο ζωή περιγράφει με τους στίχους του μια «παραδεισένια» ζωή. Μια ζωή την οποία μας καλεί να φανταστούμε και να πιστέψουμε ότι είναι εφικτή.
Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ «John Lennon / Plastic Ono Band», το πρώτο του Τζον Λένον μετά τη διάλυση των θρυλικών Beatles. Στο άλμπουμ εμπεριέχεται το «Working Class Hero» με το οποίο ο Λένον υμνεί την εργατική τάξη αναδεικνύοντας τη δύναμη της οργανωμένης πάλης που τρέμει η κυρίαρχη τάξη των κεφαλαιοκρατών. Της πάλης δηλαδή που μπορεί να γκρεμίσει τον σημερινό κόσμο, ανατρέποντας εκείνους τους λίγους που κάνουν «κόλαση» τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων…
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι: “Working Class Hero”
Στον μισό αιώνα του «ταξιδιού» του, υπήρξαν φορές που το «Imagine» απαγορεύτηκε ως «επικίνδυνο» στις ΗΠΑ, την κατά τα άλλα… χώρα της ελευθερίας, που οι πρόεδροί της και οι κυβερνήσεις τους… παραδίδουν μαθήματα «δημοκρατίας» επιβάλλοντας διαχρονικά τα συμφέροντά της ακόμα και με την ισχύ των όπλων σε πολλές γωνιές του πλανήτη. Στη χώρα όπου μετά τη διάσημη δήλωση του Λένον «οι Beatles είναι πιο δημοφιλείς από τον Ιησού», στις 4 του Μάρτη 1966, αποβράσματα της παντοδύναμης ρατσιστικής συμμορίας «Κου Κλουξ Κλαν» συγκεντρώθηκαν με απειλητικές διαθέσεις έξω από τη συναυλία του συγκροτήματος στο Μέμφις την ίδια χρονιά, στην διάρκεια της τελευταίας περιοδεία τους στις ΗΠΑ.
Το 1972, ο διευθυντής του Λυκείο Ντένμαρκ (Denmark High School), στο Ουισκόνσιν, δεν δέχτηκε απόφαση των μαθητών που είχαν ανακηρύξει το «Imagine» τραγούδι της χρονιάς, ισχυριζόμενος ότι ήταν «αντιθρησκευτικό και αντιαμερικανικό με κομμουνιστικές αποχρώσεις». Οι μαθητές δεν υποχώρησαν κι έκαναν το «Imagine» επίσημο θέμα της επανένωσής τους 20 χρόνια αργότερα…
Το 1991, ένας μαθητής Λυκείου στο Riverside της Καλιφόρνια τιμωρήθηκε από τον διευθυντή για «βεβήλωση της σημαίας». Το «παράπτωμα» του μαθητή ήταν ότι με αφορμή τα γενέθλια του Λένον και ενώ ο Πόλεμος στον Περσικό Κόλπο ήταν σε εξέλιξη, έγραψε του στίχους του «Imagine» στις ρίγες μιας αμερικανικής σημαίας την οποία στη συνέχεια σήκωσε σε αντιπολεμική διαδήλωση…
Μετά τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη 2001 και τις επιθέσεις με αεροπλάνα-βόμβες κατά του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου («δίδυμοι πύργοι») στη Νέα Υόρκη και το Πεντάγωνο, με χιλιάδες νεκρούς, το «Imagine» μπήκε στη μαύρη λίστα μαζί με δεκάδες άλλα τραγούδια που χαρακτηρίστηκαν «υπερβολικά επικριτικά για την Αμερική» και απαγορεύτηκε ν’ ακούγονται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς στις ΗΠΑ. Λίγοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί δεν υπέκυψαν στις πιέσεις…
Αλλά και στη Βρετανία, το 2006, το «Imagine» απαγορεύτηκε ν’ ακουστεί σε σχολική γιορτή του εκκλησιαστικού δημοτικού σχολείου St. Leonard, στην πόλη Devon. Πριν τη συναυλία και αφοί οι μαθητές έκαναν πρόβες που κράτησαν αρκετές βδομάδες, ο επικεφαλής δάσκαλος, πιθανότατα μετά από άνωθεν πιέσεις, έκρινε ότι το τραγούδι «δεν ήταν κατάλληλο για να τραγουδηθεί από μαθητές ενός εκκλησιαστικού σχολείου»…
Μισός αιώνας «ταξίδι» λοιπόν και το ταξίδι για το «Imagine» συνεχίζεται… Και θα συνεχίζεται τουλάχιστον όσο αυτό που ο Τζον Λένον περιγράφει με τους στίχους και «μοιράζεται» με τη μελωδία του, παραμένει ανάγκη για δισεκατομμύρια ανθρώπους που ονειρεύονται μια ζωή που δικαιούνται και αξίζουν…
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Imagine» – Τζον Λένον
Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.
Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.
Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.
