Ο κύριος Μπάμπης…

Θυμάστε;


Ε, λοιπόν, δεν είχε καλά – καλά προλάβει ο κύριος Μπάμπης Παπαδημητρίου να εισηγηθεί (από το «Σκάι») το σχηματισμό κυβέρνησης με τη συμμετοχή μιας «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής, και οι χρυσαυγίτες επιτέθηκαν στο Πέραμα εναντίον μελών του ΚΚΕ με λοστάρια και καρφιά.

   Θυμάστε;
Δεν είχε προλάβει ο κύριος Μπάμπης να γράψει (στην «Καθημερινή») ότι «σε τελική ανάλυση ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή», και οι μαχαιροβγάλτες του εθνικισμού και του ναζισμού δολοφόνησαν το παλικάρι στο Κερατσίνι.

(Παρεμπιπτόντως: Αλήθεια, τόσο η δολοφονία στο Κερατσίνι, όσο και η δολοφονική απόπειρα στο Πέραμα, πώς αξιολογούνται από τον κύριο Μπάμπη; Σύμφωνα με την εμπειρία και τη σοβαρότητα που διαθέτει, τα μαχαίρια και τα λοστάρια είναι σοβαρό τεκμήριο για τη «σοβαρότητα» της Χρυσής Αυγής που, κατά τον κύριο Μπάμπη, θα μπορούσε να γίνει και λίγο ακόμα «σοβαρότερη»; Τα λοστάρια και τα ματωμένα μαχαίρια τα δέχεται ο κύριος Μπάμπης ως ισχυρά ντοκουμέντα «σοβαρότητας» της Χρυσής Αυγής, ώστε να εκπληρωθεί η διατυπωθείσα - χωρίς ντροπή - σκέψη του ίδιου του κυρίου Μπάμπη και να μετάσχει η Χρυσή Αυγή σε ένα κυβερνητικό σχήμα «σωτηρίας» του τόπου;)...
   Στις παραπάνω (σοβαρές) τοποθετήσεις του κυρίου Μπάμπη, ο κύριος Μπάμπης, μόλις προχτές, πρόσθεσε μια ακόμα: Σύμφωνα με την ανάλυση του κυρίου Μπάμπη, η οποία διατυπώθηκε στο ραδιόφωνο του «Σκάι» την Πέμπτη 9/1/2014, στην Ελλάδα έχουμε πολιτικό φορέα (την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ») που εκπροσωπεί την «παρατρομοκρατία». Η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», είπε ο κύριος Μπάμπης, δεν είναι παρά μια «παρατρομοκρατική πολιτική οργάνωση» η οποία, όπως συμπλήρωσε, συνιστά το «νόμιμο τμήμα της παρατρομοκρατίας»!
   Διευκρινίζουμε πως: Πρώτον, δεν έχουμε πολιτική σχέση με την «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» για να διαθέτουμε ειδική γνώση «από τα μέσα της …παρατρομοκρατίας». Δεύτερον, αντιλαμβανόμαστε όρους όπως «παραζάλη», «παράκρουση», «παραλήρημα», αλλά με τον όρο «παρατρομοκρατία» δυσκολευόμαστε λίγο να πιάσουμε το… βάθος του νοήματος. Τρίτον (και βασικότερο), τόσες πολλές γενικές γνώσεις δεν μας περισσεύουν (όπως του κύριου Μπάμπη) για να γνωρίζουμε αν υπάρχουν «νόμιμα τμήματα παρατρομοκρατίας» στην Ελλάδα. Επιπλέον: Δεν ξέρουμε πόσο «νόμιμα» και πόσο «ελεύθερα» θα μπορούσαν να κυκλοφορούν τέτοια «τμήματα», αν και εφόσον ήταν «τμήματα της παρατρομοκρατίας» - όπως λέει ο κύριος Μπάμπης.
   Αυτό που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι κάτι καραγκιόζηδες (και μισοί) έχουν εξασφαλίσει, στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της Ελλάδας, να κυκλοφορούν απολύτως ελεύθερα.
   Σε ό,τι  μας αφορά, αν και έχουμε κάποιες υποψίες για το πού το πάνε όσοι («αντιπαρατρομοκράτες» καραγκιόζηδες) βάζουν διαβαθμίσεις «σοβαρότητας» στον ναζισμό, το δηλώνουμε ευθαρσώς: Θα δώσουμε και την τελευταία ρανίδα της γραφίδας μας για να ασκούν αυτό το (τόσο διασκεδαστικό για μας) δικαίωμά τους: Να είναι καραγκιόζηδες.

email: mpog@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Κουτσούμπας! Κανένας πολιτικός αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης δεν παραβρέθηκε στις τελετές της επίσημης ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλά­δα! Έχουμε την εντύπωση ότι ποτέ και πουθενά στην ιστορία της ΕΟΚ και της ΕΕ δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα! Ποτέ καμία κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν έχει εμφανιστεί τόσο απομονωμένη πολιτικά ώστε να είναι ανίκανη να εξασφαλίσει την έστω τυπική, για λόγους πολιτικής αβρότητας ή ακόμη και για λόγους πρωτοκόλλου, πα­ρουσία των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις σχετικές εκδηλώσεις.
"Γουστέρες" πρέπει να κα­τάπιναν γι αυτό το φιάσκο όχι μόνο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, αλλά και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί! Κανείς φυσι­κά δεν μίλησε γι' αυτό, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έχασε στα μάτια των Ευ­ρωπαίων "κηδεμόνων" της πολλούς πόντους εξαιτίας αυτής της αποτυχίας της. Δεν αναφερόμαστε σε γραφειοκράτες τύπου Μπαρόζο ή Βαν Ρομπάι, αλλά πρωτίστως στην πολιτική ηγεσία του Βερολίνου.
Ξέρουν πο­λύ καλά οι Γερμανοί ότι δεν είναι εποχή που η ΕΕ αντέχει σε δοκιμασίες αυτού του τύπου. Βεβαίως και θέ­λουν πρωτίστως κυβερνήσεις υποτακτικές στα κελεύσματα και τις εντολές τους, αλλά απαιτούν ταυτόχρονα οι κυβερνήσεις αυτές να μην είναι τόσο κραυγαλέα απομονωμένες ακό­μη και από το υπόλοιπο αντιπολιτευ­τικό φάσμα. Όταν σε μια επτακομματική Βουλή δεν πάει κυριολεκτικά ούτε ένας (!) αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης στις φιέστες της ΕΕ, αυτό συνιστά σοβαρό πρόβλημα, για­τί αυτή η αποστροφή προς την ανά­ληψη από την κυβέρνηση της προεδρίας της ΕΕ περνάει στους οπαδούς των αντιπολιτευτικών κομμάτων και σίγουρα έχει αρνητική αντανάκλαση και στην ίδια την ΕΕ.
Αν μάλιστα προσθέσει κανείς ότι σε πέντε μήνες έχουμε ευρωεκλογές και μάλιστα ευρωεκλογές όπου αναμένεται πρωτοφανής εκλογική ενίσχυση των πάσης φύσεως αντι-ΕΕ κομμάτων, αριστερών και δεξιών, γίνεται εμφανέστερο το μέγεθος του προβλήματος που προ­καλεί στην ΕΕ η πλήρης πολιτική απο­μόνωση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βε­νιζέλου.
Είδαν οι της ΕΕ επιπροσθέτως τα πράγματι εντυπωσιακά αστυνομικά μέτρα παντελούς απομόνωσης του κέ­ντρου της Αθήνας από τον ελληνικό λαό. Το κλείσιμο τριών κεντρικών σταθμών του μετρό (Σύνταγμα, Πανεπιστήμιο, Μέγαρο Μουσικής). Τα οδοφράγματα με κλούβες των ΜΑΤ. Τα οκτώ εγκλωβισμένα άδεια τρόλεϊ και λεωφορεία στο Ζάππειο. Τις αμέτρητες "σιδηρόφρακτες" διμοιρίες, λόχους και... ταξιαρχίες των ΜΑΤ που έδιναν στην Αθήνα την όψη κατακτη­μένης πόλης. Τον εξόφθαλμο δηλαδή φόβο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενι­ζέλου να κρατήσει τον λαό όσο το δυνατόν πιο μακριά από τον πρωθυ­πουργό, τους υπουργούς και τα στελέ­χη της - και τους Ευρωπαίους προσκεκλημένους της, φυσικά.
Εντάξει εδώ και δεκαπέντε χρό­νια οι Ευρωπαίοι ηγέτες γνωρί­ζουν ότι έχουν παρέλθει ανεπι­στρεπτί οι εποχές όπου οι πρωθυπουρ­γοί των χωρών έκαναν παραδοσιακά περιπάτους μέσα στο πλήθος που τους επευφημούσε, στις πόλεις όπου συνέρχονταν οι σύνοδοι κορυφής της ΕΕ, περικυκλωμένοι από απλούς πολίτες που λαχταρούσαν να τους σφίξουν το χέρι. Από το σημείο αυτό όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι του σημείου να αστυνομοκρατείται η Αθή­να λες και πρόκειται να αντιμετωπίσει…. λαϊκή επίθεση επειδή κάποιοι ασήμαντοι, ανώνυμοι Ευρωπαίοι υπάλληλοι γραφειοκράτες και εκπρό­σωποι χωρών σε χαμηλή βαθμίδα μα­ζεύτηκαν στο Ζάππειο και στο Μέγαρο Μουσικής μαζί με τον πρόεδρο της Κομισιόν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - χωρίς δηλαδή να βρίσκεται στην Αθήνα ούτε ένας ξένος ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας. Σαν να μην έφταναν τα όσα είδαν με τα μάτια τους οι της ΕΕ προχτές, ήρθαν και τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που διεξάγει κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες της ΕΕ η εταιρεία Γκάλοπ για να συ­μπληρώσουν την εικόνα.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά πρωτίστως στην Ελλάδα, έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις η καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ΕΕ και της αποδοχής της ηγεσίας της Ευρώπης από τους λαούς της. Ειδικά στη χώρα μας, το 2009, το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 60% των ερωτη­θέντων εξέφραζε την εμπιστοσύνη του προς την ευρωπαϊκή ηγεσία. Το 2013, το ποσοστό αυτό είχε καταπο­ντιστεί στο... 19%!!! Δεν έμεινε τίποτα όρθιο! Ούτε καν οι... μισοί από τους προ ενάμισι έτους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν εμπιστεύο­νται πλέον τους ηγέτες της ΕΕ, γιατί οι Έλληνες εύπιστοι και καλοπροαί­ρετοι σίγουρα είναι, αλλά πολιτικά ανόητοι σίγουρα δεν είναι - όπως άλ­λωστε αναμένεται να αποδειχθεί και στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου.
*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Διαβάστε περισσότερα

Γιώργος Κόρος (19/3/1923 – 8/1/2014)

 

Ο Γιώργος Κόρος, ένας από τους σπουδαιότερους εκφραστές της μουσικής παράδοσης, δεξιοτέχνης στο βιολί, απεβίωσε, σε ηλικία 91 ετών.

Βιολιστής με σπουδαίες επιτυχίες στο ενεργητικό του, ο Γιώργος Κόρος γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1923 στους Ανδρωνιάνους Εύβοιας. Ο πατέρας του Νικόλαος, ιεροψάλτης, τον γαλούχησε με βυζαντινές μελωδίες. Σε ηλικία 12 ετών, έπαιξε για πρώτη φορά σε πανηγύρι. Από το 1947, που ανέβηκε για πρώτη φορά σε πάλκο, συνεργάστηκε με πολλά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, από τον εκπρόσωπο του δημοτικού τραγουδιού Γιώργο Παπασιδέρη, μέχρι τους Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μήτσο Αραπάκη, Στέλιο Καζαντζίδη, Καίτη Γκρέι, Γιώτα Λύδια, Πάνο Γαβαλά, Μανώλη Αγγελόπουλο, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Ζάχο, Αλέκο Κιτσάκη, Σοφία Κολλητήρη, Στάθη Κάβουρα, Τασία Βέρρα, Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Σοφία Εμφιετζή και πολλούς άλλους.

Η λεζάντα «Γεια σου, Κόρο μου, με το βιολί σου», που αυθόρμητα περνούσε από τα χείλη μεγάλων λαϊκών ερμηνευτών - Καζαντζίδη, Αγγελόπουλου, Λύδια κ.ά.- στις ηχογραφήσεις, στολίζει αθάνατα τραγούδια και αποτελεί ένδειξη της υψηλής τέχνης και τεχνικής του.

Ο Γιώργος Κόρος έγραψε περίπου 1200 τραγούδια, ενώ στο ενεργητικό του έχει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους καθώς και αξέχαστες επιτυχίες όπως τα τραγούδια «Αδειανό το προσκεφάλι» (στίχοι: Λάκης Τσώλης), «Χαμένο κορμί» (στίχοι: Χάρης Χατζάκης), «Είσαι νινί ακόμα» (στίχοι – μουσική: Γιώργος Κόρος, Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Νίντα Κανάκη), «Όσοι είναι αισθηματίες» (στίχοι: Δημήτρης Βαρσαμίδης) και άλλα πολλά.

Με την σύζυγό του, Ασημίνα, απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νικόλαο και την Κατερίνα Κόρου - γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια και συνθέτρια. Ο ίδιος έβγαλε στο τραγούδι, γνωστούς σήμερα καλλιτέχνες, όπως είναι οι Σοφία Κολλητήρη, Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Βάσω Χατζή και άλλοι.

Ο Γιώργος Κόρος άφησε πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό στα μουσικά δρώμενα της χώρας μας, αλλά και μια πολιτιστική κληρονομιά ανυπολόγιστης καλλιτεχνικής αξίας. Ο χαρακτηριστικός και αναγνωρίσιμος ήχος του θα στέκει πάντοτε εμβληματικό παράδειγμα για όλους τους μελλοντικούς οργανοπαίχτες του βιολιού.

Πηγή: naftemporiki.gr

   

 

Διαβάστε περισσότερα

Μια μαύρη τρύπα απειλεί το πολιτικό σύστημα

Σταύρος Χριστακόπουλος
Η απογοητευτική υποδοχή της ευρωπαϊκής προεδρίας της Ελλάδας από τα διεθνή ΜΜΕ είναι αποτέλεσμα μιας διπλής υστέρησης της χώρας μας: πολιτικής και οικονομικής.
Στην οικονομία το βάρος της χρεοκοπίας επισύρει χαρακτηρισμούς όπως «ζητιάνος της Ευρώπης» και άλλους παρόμοιους. Η εμμονή στη «δημοσιονομική προσαρμογή», με την παραγωγή ενός – προς το παρόν εικαζόμενου – ασθενικού πρωτογενούς πλεονάσματος είναι μέχρι στιγμής ένα πάμπτωχο αποτέλεσμα αν το αντιπαραβάλουμε στην έκταση της μη αναστρέψιμης καταστροφής που έχουν υποστεί η παραγωγή, το εμπόριο, η εργασία και τα εισοδήματα.
Στο αντίποδα οι δανειστές – με τη Γερμανία πρώτη – αρνούνται μια ουσιαστική μείωση του (μη «βιώσιμου») χρέους και εμμένουν σε ημίμετρα τα οποία θα επιδεινώνουν συνεχώς το οικονομικό περιβάλλον και θα επιτείνουν την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας.
Στο πολιτικό επίπεδο η Ελλάδα είναι μια χώρα δεδομένη, την οποία δεν υπολογίζει κανένας. Εξ αρχής παραδόθηκε πλήρως στους δανειστές της μέσω των δανειακών συμβάσεων «στήριξης» απεμπολώντας εθνική και δημοσιονομική κυριαρχία, έως και τα νομικά της δικαιώματα, αποδεχόμενη πλήρη πολιτικό έλεγχο και αποτελώντας το πειραματόζωο εφαρμογής στην Ευρώπη μιας τερατώδους πολιτικής που προηγουμένως είχε κυρίως εφαρμοστεί σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, στη Λατινική Αμερική και τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου.
Η Ελλάδα είναι μια μη υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη και λόγω του παραγωγικού της ελλείμματος και λόγω του ασήμαντου ρόλου της στον ευρωπαϊκό καταμερισμό. Κυρίως όμως επειδή η ίδια δεν ξέρει τι θέλει.
Στην Ευρώπη η αγωνία για αυτοπροσδιορισμό, για αναζήτηση θέσης και ρόλου στη γερμανική Ευρώπη παράγει ευρωσκεπτικισμό, αντιευρωπαϊσμό και ισχυρές νέες εκφράσεις της Άκρας Δεξιάς. Στην Ελλάδα;
Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, διότι ένα τεράστιο πολιτικό κενό χάσκει έτοιμο να καταπιεί το πολιτικό σύστημα της χώρας. Οι πολιτικές και ιδεολογικές «ταυτότητες» των τελευταίων δεκαετιών – έστω ελλιπείς ή ψευδεπίγραφες – είτε έχουν καταρρεύσει είτε έχουν μετατραπεί σε ταμπέλες που μετά δυσκολίας κρύβουν την ανεπάρκεια των κομματικών σχηματισμών.
Μπορεί η «παραγωγική ανασυγκρότηση» και η «ανάπτυξη» να βρίσκονται στα χείλη όλων, αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να περιγράψει και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί να διασφαλίσει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων. Η διαχείριση του διαλυόμενου κράτους αποτελεί σχεδόν το μοναδικό επίδικο, ενώ στην οικονομία κυριαρχεί ο ζόφος.
Απέναντι στην κατάρρευση, τη διάλυση και τον αφελληνισμό της οικονομικής δραστηριότητας, στέκουν σαν χαμένες οι πολιτικές δυνάμεις.
1. Το κάποτε «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ, αφού κατέστρεψε τη χώρα και την παρέδωσε άνευ όρων στους δανειστές της, περιμένει, σαν άταφος νεκρός, την οριστική διαγραφή του από την πολιτική σκηνή.
2. Η Ν.Δ. του Σαμαρά κατάντησε θλιβερό παρακολούθημα της Μέρκελ, δέσμια ενός «ευρωπαϊσμού» της υποταγής, διεμβολισμένη από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, ανίκανη να χαράξει στοιχειώδεις διαχωριστικές γραμμές και να παραγάγει έστω μισή ιδέα για την ανασυγκρότηση της χώρας. Οδεύει προς μια εκλογική συντριβή που θα οριστικοποιήσει την πολυδιάσπαση της κάποτε πανίσχυρης ενιαίας Δεξιάς.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω αντιφάσεων και ασαφειών, προσπαθεί να συμβιβάσει ευρωπαϊσμό και αντιγερμανισμό, «συστημική αποδοχή» και ταυτοχρόνως «αντιμνημονιακή» ρητορική. Ελπίζει – όπως προηγουμένως έλπιζε και ο Σαμαράς – ότι θα καταφέρει να διαπραγματευθεί μια αναπτυξιακή στροφή και μείωση του χρέους την ώρα που οι όροι παραμονής στο ευρώ, όπως τίθενται έως τώρα τουλάχιστον, δεν αφήνουν σοβαρό περιθώριο για αλλαγή πολιτικής.
Στο σύνολο, όμως, των πολιτικών κομμάτων που διεκδικούν κυβερνητικούς ρόλους εκκρεμεί το σημαντικότερο πολιτικό ερώτημα: Ποια θέση θέλουν να έχει η Ελλάδα στην Ευρώπη και τον κόσμο; Χωρίς την απάντηση αυτή δεν νοούνται σοβαρά πολιτικά προγράμματα. Όσο κι αν ψάξουμε, όμως, μια σοβαρή και τεκμηριωμένη απάντηση δεν θα βρούμε.
Έτσι μια μεγάλη μαύρη τρύπα απειλεί να καταπιεί το πολιτικό σύστημα και η χειρότερη μορφή Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη γνωρίζει ημέρες ανάπτυξης που ακόμη και η ίδια δεν είχε ποτέ φανταστεί.

Διαβάστε περισσότερα

Στο πλευρό των εταιρειών

Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ

Τις πρακτικές που μεταχειρίζονται και τις πιέσεις που ασκούν οι πρεσβείες του Καναδά σε χώρες όπου δραστηριοποιούνται καναδικές μεταλλευτικές εταιρείες καταγγέλλει σε έκθεσή του το Καναδικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων (Mining Watch Canada). Στις περιπτώσεις χωρών στις οποίες εξετάζει τη στάση των καναδικών πρεσβειών, περιλαμβάνεται και η Ελλάδα, με σχολιασμό της επίσκεψης του πρέσβη του Καναδά στη χώρα μας Ρόμπερτ Πεκ, στην Αλεξανδρούπολη, και τη συνάντησή του με το δήμαρχο της πόλης Βαγγέλη Λαμπάκη, τον περασμένο Μάρτιο.

Οπως αναφέρεται στην έκθεση, ο πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα συναντάται με το δήμαρχο Αλεξανδρούπολης ώστε να τον πιέσει να δεχθεί το εξορυκτικό σχέδιο της «Eldorado Gold», που έχει έρθει σε κραυγαλέα αντίθεση με τις τοπικές κοινωνίες, απειλώντας το δάσος και αειφόρες δραστηριότητες διαβίωσης.

Ο κ. Πεκ, αναφέρει το Καναδικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, διαβεβαίωσε ότι η «καναδική κυβέρνηση εγγυάται τη σοβαρότητα, υπευθυνότητα και περιβαλλοντική ευαισθησία της “Eldorado Gold Corporation”» και υποστήριξε ότι «υπάρχουν 350 ορυχεία που λειτουργούν δίπλα και μέσα στις πόλεις μας (σ.σ. του Καναδά) χωρίς κανένα πρόβλημα».

Το στατιστικό αυτό στοιχείο μάλλον χρειάζεται διερεύνηση, αναφέρεται στην έκθεση, καθώς στον Καναδά λειτουργούν λιγότερα από 100 ορυχεία. «Ο κ. Πεκ αγνοεί, επίσης, πως ακόμα και κάποιες παραδοσιακά μεταλλευτικές κοινότητες στον Καναδά είναι ανάστατες και αντιτίθενται στις νέες εξελίξεις που αφορούν εξορύξεις κοντά σε κατοικημένες περιοχές», σημειώνεται. Καταγράφεται επίσης η αντίδραση του Β. Λαμπάκη, ο οποίος «ζήτησε από τις καναδικές αρχές να αφήσουν ήσυχους του κατοίκους της περιοχής, ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τον τουρισμό, τα δάση».

Σύμφωνα με το Καναδικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, οι καναδικές πρεσβείες, συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση, προβαίνουν σε ενέργειες διασφάλισης και προστασίας των συμφερόντων καναδικών εξορυκτικών εταιρειών. «Αυτό συμβαίνει κυρίως σε περιπτώσεις που οι τοπικές κοινωνίες αντιστέκονται σθεναρά στα εξορυκτικά σχέδια και σε περιπτώσεις όπου έχουν γίνει σκανδαλώδεις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβαλλοντικών κανονισμών», τονίζεται. Επισημαίνεται ακόμη ότι οι παρεμβάσεις «επιδεικνύουν συστηματική περιφρόνηση για τις προοπτικές εναλλακτικής ανάπτυξης και τα συμφέροντα των κοινωνιών που επηρεάζονται».

Στην έκθεση αναφέρεται ότι ο πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα Ρ. Πεκ πίεσε το δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Β. Λαμπάκη ώστε να δεχθεί το εξορυκτικό σχέδιο της «Eldorado Gold», στη Χαλκιδική Αναφέρονται ακόμη:

Γουατεμάλα – Skye Resources (Φεβρουάριος 2007)

Ο Καναδός πρέσβης στη Γουατεμάλα κρίθηκε ένοχος για συκοφάντηση δημιουργών ντοκιμαντέρ που αναδείκνυε τις πρακτικές καναδικής εξορυκτικής εταιρείας στη χώρα. Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάστηκε η βίαιη έξωση των αγροτών από τα σπίτια τους κατ’ εντολή της «Skye Resources» και σε μία από τις σκηνές εμφανιζόταν μια γυναίκα που διαμαρτυρόταν έντονα.

Ο πρέσβης ισχυρίστηκε ότι η γυναίκα είχε πληρωθεί από τους δημιουργούς και ότι οι φωτογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν στημένες. Το δικαστήριο έκρινε ότι οι δηλώσεις του πρέσβη ήταν ψευδείς και δυσφημηστικές και ότι ενήργησε πέρα από τις αρμοδιότητές του.

Επίσης ότι είναι επικίνδυνος ο τρόπος που ο Καναδάς σπεύδει να συκοφαντήσει ανθρώπους που αντιτίθενται και πλήττονται από τις δραστηριότητες καναδικών εξορυκτικών εταιρειών. Η εταιρεία είναι σήμερα υπόδικη για βιασμό 11 γυναικών κατά τη διάρκεια των αναγκαστικών εξώσεων, για πυροβολισμό και πρόκληση αναπηρίας και για φόνο ενός ακτιβιστή.

Τσιάπας, Μεξικό – Blackfire Exploration (2007-2010)

Εγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν από το καναδικό υπουργείο Εξωτερικών και Διεθνούς Εμπορίου (DFATD) αποδεικνύουν ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των συγκρούσεων για τις εξορυκτικές δραστηριότητες της «Blackfire Exploration» -που κατέληξαν στη δολοφονία ακτιβιστή και σε έρευνα της καναδικής αστυνομίας για διαφθορά – η καναδική πρεσβεία στο Μεξικό πρόσφερε καθοριστική, παράλογη και σχεδόν άνευ όρων στήριξη παρά την απαράδεκτη συμπεριφορά της εταιρείας και την κοινωνική ένταση σχετικά με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στην περιοχή. Τα έγγραφα αποδεικνύουν ότι ακόμη και μετά τη δολοφονία, την αναστολή εργασιών στο ορυχείο και τις καταγγελίες περί διαφθοράς, η πρεσβεία συνέχισε να υπερασπίζεται την εταιρεία και να προσφέρει πληροφορίες και συμβουλές για το πώς να μηνύσει η μεξικανική κυβέρνηση την επαρχία της Τσιάπας για το κλείσιμο του ορυχείου στο πλαίσιο της Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA).

Γαλικία, Ισπανία – Edgewater Resources (Ιούλιος 2013)

Τον Ιούλιο του 2013, η αυτόνομη διοίκηση της Γαλικίας αποφάσισε την αναστολή των έργων της καναδικής εξορυκτικής εταιρείας «Edgewater Resources». Πέντε ημέρες μετά, ο Καναδός πρέσβης στην Ισπανία συναντήθηκε με τον πρόεδρο Αλμπέρτο Νούνεζ και, σύμφωνα με την «El Pais», οι άνθρωποι που αντετίθεντο στην εξόρυξη έκαναν λόγο για απροκάλυπτη «εμπορική στάση» της πρεσβείας.

Σάντα Ρόζα, Γουατεμάλα – Tahoe Resources (Απρίλιος 2013)

Ο Καναδός πρέσβης Ουγκ Ρουσό διαμεσολαβεί για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και της καναδικής εξορυκτικής εταιρείας «Tahoe Resources» για την αύξηση των μεταλλευτικών δικαιωμάτων. Σε 12 δημοψηφίσματα οι κάτοικοι ψήφισαν, με συντριπτική πλειοψηφία, κατά του σχεδίου. Η επιμονή των αρχών της Γουατεμάλας και του Καναδά στην προώθηση του έργου προκάλεσε αυξανόμενη κοινωνική ένταση και αστάθεια. Δύο ημέρες πριν από την υπογραφή της συμφωνίας, 6 άνδρες πυροβολήθηκαν από την ιδιωτική ασφάλεια του ορυχείου αργύρου στο Εσκομπάλ, καθώς περπατούσαν δίπλα σε ιδιοκτησία της εταιρείας.

Μορέλος, Μεξικό – Esperanza Resources (Μάρτιος 2013)

Ο Καναδός πρέσβης παρεμβαίνει υπέρ της καναδικής εξορυκτικής εταιρείας «Esperanza Resources», της οποίας το σχέδιο εξόρυξης χρυσού και αργύρου συναντά την έντονη αντίδραση των τοπικών κοινωνιών και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Το έργο χωροθετείται σε απόσταση 1 χλμ. από αρχαιολογικό χώρο.

Ονδούρα: μεταρρύθμιση του νόμου περί εξορύξεων, 2010-2012

Από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι τον Ιανουάριο του 2013, εκπρόσωποι του Καναδά εργάστηκαν σκληρά για έναν ευνοϊκό νόμο προς τα συμφέροντα των καναδικών εταιρειών. Η καναδική πρεσβεία οργάνωσε και συντόνισε συναντήσεις μεταξύ στελεχών των καναδικών εταιρειών, κυβερνητικών αξιωματούχων και ΜΚΟ υπό τη σημαία της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Στις συναντήσεις αυτές ο πρέσβης τόνισε με νόημα ότι οι καλές διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών σχετίζονται άμεσα με την προώθηση των καναδικών συμφερόντων στην Ονδούρα. Ο νόμος ψηφίστηκε παρά την πλήρη αντίθεση της κοινωνίας.

Φιλιππίνες – TVI Pacific (2011-2012)

Το 2011, το επαρχιακό συμβούλιο της Ζαμποάνγκα ντελ Νόρτε απαγόρευσε όλες τις νέες επιφανειακές εξορύξεις και έδωσε χρονικό περιθώριο ενός έτους για την περάτωση των έργων. Η καναδική εταιρεία επιστράτευσε τον τότε Καναδό πρέσβη Κρίστοφερ Θόρνλεϊ, ο οποίος δήλωσε ότι είναι αποθαρρυντικό οι καναδικές επενδύσεις εξορύξεων να παρενοχλούνται από αρχές που δεν έχουν την αντίστοιχη δικαιοδοσία και επιβεβαίωσε ότι η καναδική πρεσβεία έχει διαβουλεύσεις με το Τμήμα Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων των Φιλιππίνων.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Διαβάστε περισσότερα

«ΞΕΓΡΑΜΜΕΝΗ» ΕΧΟΥΝ ΙΣΩΣ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ!

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ωμά τίθεται πλέον το ερώτημα: Θεωρούν άραγε οι Γερμανοί «χαμένη υπόθεση» τη στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου και της φέρονται τόσο απαξιωτικά και εχθρικά; Προσανατολίζονται μήπως στην προετοιμασία του πλαισίου εντός του οποίου θέλουν να εγκλωβίσουν την επόμενη κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ και ως εκ τούτου φέρονται με τόση περιφρόνηση προς τον νυν πρωθυπουργό, που είναι απολύτως πειθήνιος στα κελεύσματά τους, για να προειδοποιήσουν τον Αλέξη Τσίπρα τι του μέλλεται να πάθει, αν επιχειρήσει να εφαρμόσει στην πράξη όταν θα έχει την εξουσία τη στάση ανυπακοής προς τις εντολές του Βερολίνου που επαγγέλλεται σήμερα που βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση; Τα ερωτήματα αυτά δεν προκύπτουν εκ του μη όντος. Ως φανατικός αναγνώστης του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν θυμάμαι να έχει άλλη φορά επιτεθεί με τόση πολιτική απαξίωση όση αυτή την εβδομάδα εναντίον του Αντώνη Σαμαρά, κατά άλλου πρωθυπουργού χώρας - μέλους της ΕΕ με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ σήμερα ή της ΕΟΚ παλιότερα. «Ο κατά τη φαντασία του θεραπευμένος» είναι ο τίτλος του άρθρου του «Σπίγκελ» και πρέπει να δει κανείς τυπωμένη στο χαρτί την με εξαιρετική πολιτική σκοπιμότητα επιλεγμένη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο για να αντιληφθεί πλήρως την έκταση του διασυρμού του πρωθυπουργού στα εκατομμύρια αναγνωστών του περιοδικού όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οχι δηλαδή ότι τη γλιτώνει η Ελλάδα, κάθε άλλο! «Η Ελλάδα, το πλήρες μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης αναπτυσσόμενη χώρα; Και μάλιστα ένα ''αποτυχημένο κράτος'' σαν το Αφγανιστάν και ίσως σύντομα επίσης και το Πακιστάν;» αναρωτιέται δήθεν εμφανώς υποκριτικά το «Σπίγκελ». Αφού αναφέρεται μάλιστα «στα βελτιωμένα μακροοικονομικά στοιχεία», το γερμανικό περιοδικό συνεχίζει την επίθεση: «Πίσω από αυτά τα νούμερα, η Ελλάδα συνεχίζει να είναι όπως ήταν - μια χώρα χωρίς κράτος, τουλάχιστον χωρίς αποτελεσματικό κράτος. Οποιος τολμήσει να ψάξει στα χαμόκλαδα της ελληνικής διοίκησης, δικαιοσύνης και πολιτικής, πρέπει να συνεχίσει να αμφιβάλλει αν ποτέ θα εξυγιανθεί η Ελλάδα. Πάρα πολύ λίγα πράγματα έχουν βελτιωθεί εκεί» γράφει το «Σπίγκελ». Ανεξάρτητα από το πόση δόση αλήθειας έχουν αυτοί οι ισχυρισμοί, η πολιτική ουσία είναι ότι αποδίδοντας στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου τη συνέχιση της κατάστασης αυτής με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ, οι Γερμανοί θάβουν όχι μόνο την ελληνική προεδρία, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ολοι οι αναγνώστες του περιοδικού βγάζουν το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου είναι αναποτελεσματική και ανίκανη!

Στην ίδια ακριβώς γραμμή με το «κεντροαριστερό» περιοδικό «Σπίγκελ» κινείται εμφανώς συντονισμένη και η δεξιά εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Αυτή δημοσίευσε την Κυριακή -στη δεύτερη μάλιστα σελίδα της- μια ολοσέλιδη συνέντευξη του Ευάγγελου Βενιζέλου χιλιάδων λέξεων (η εφημερίδα έχει μεγάλο σχήμα και πυκνή εκτύπωση) και με αφορμή τη συνέντευξη αυτή του επιτίθεται συνεχώς, αρχίζοντας από τον υπότιτλο της συνέντευξης: «Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελος Βενιζέλος βρίσκει μη νόμιμη την τρόικα και θέλει να την ελέγξει πολιτικά» γράφει. Από την πρώτη κιόλας σελίδα του φύλλου που δημοσιεύεται η συνέντευξη η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» φροντίζει από την πρώτη κιόλας φράση της να στρέψει τους αναγνώστες της εναντίον του Βενιζέλου! Ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ελλάδας «συνιστά στη Γερμανία να συμπεριφέρεται πιο συγκρατημένα στην Ευρώπη» τονίζει.

Για όποιον έχει ελάχιστη επαφή με τη γερμανική νοοτροπία δεν υπάρχει πιο εμπρηστικός τρόπος να προκαλέσει την οργή των Γερμανών από το να πει μια μικρή χώρα στη Γερμανία τι να κάνει! Η έκρηξη είναι χίλια τα εκατό σίγουρη! «Η Αθήνα παίζει τα ατού της» είναι άλλωστε ο πρωτοσέλιδος τίτλος με τον οποίο παρουσιάζει τη συνέντευξη η εφημερίδα.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Διαβάστε περισσότερα

Πόσο πάει η υπόληψη του Ποκοπίκο; 25 Ευρώ;

Απ’ ό,τι φάνηκε, για μια ακόμη φορά, η υπόληψη του κ. Αδωνη Χάρου Γεωργιάδη αξίζει (για αυτήν τη φορά) 25 Ευρώ.
Θέμα παραίτησης του κλόουν δεν τίθεται. Παραιτούνται οι κλόουν; Ποτέ! Οταν τους κάτσει μια τούμπα στραβά, άλλη κωλοτούμπα σπεύδουν κι επιχειρούν, ώστε μέσα στο γελοίο του πράγματος το ακόμα πιο γελοίο να κρυφθεί.
Ομως πιο γελοίοι απ’ τον κ. Αδωνη Αδη Χάρο Γεωργιάδη των 25 Ευρώ είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κι ο αρχηγός τους. Οι οποίοι αφού ψήφισαν τα 25 Ευρώ με τροπολογία ήδη απ’ τον περασμένο Σεπτέμβριο, βγήκαν στο κλαρί εναντίον της ψήφου των. Ξετσίπωτοι, δείχνοντας έτσι
πού γράφουν και τη λογική, και την ηθική και το Κοινοβούλιο.
Κι όχι μόνον ξετσίπωτοι, αλλά και ευήθεις. Διότι, περνώντας μας για ηλίθιους ανέβηκαν στα κάγκελα των πάνελ για να κοκορευθούν ότι μας έκαναν χάρη και μας έβγαλαν απ’ τον λαιμό το μαχαίρι που οι ίδιοι μάς είχαν μπήξει.

Τρεις μέρες έλειψα απ’ τη δουλειά, άλλες τρεις θα λείψω και δεν μπόρεσα να κρατηθώ, να μην γράψω - όμως είναι αφόρητος ο τζουτζεδισμός. Γίνεται της μουρλής με τις μίζες για τα εξοπλιστικά προγράμματα και ο κ. Αβραμόπουλος βρήκε τη λύση: θα συστήσει (μία ακόμα) Ανεξάρτητη Αρχή! Τώρα, σωθήκαμε! Οι άνθρωποι περπατούν στους
δρόμους με οδηγό επιβίωσης ανάμεσα στους φόρους, τις περικοπές μισθών, τα χρέη, τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, ώσπου να συναντήσουν τον «ξαφνικό θάνατο», οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δικά μας λεφτά, μας παίρνουν τα σπίτια (τις πληρώνουμε δηλαδή για να μας τα πάρουν), εκατομμύρια εργαζόμενοι κυκλοφορούν σαν ζόμπι, απλήρωτοι και καθυβριζόμενοι, είναι «εκεί έξω μια κόλαση», και ο κ. Σαμαράς βλέπει «φως στην άκρη του τούνελ». Τι διάολο φως είναι αυτό; Τα δημοσιεύματα
του SPIEGEL για τον «κατά φαντασία θεραπευμένον»; Η κυβέρνηση αυτή διαθέτει το ήθος του κ. Αδώνιδος Γεωργιάδη. Ο οποίος με ευθιξία χιλίων παχυδέρμων περιορίσθηκε, μετά το κάζο που έπαθε (μαζί με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο), να δηλώσει ότι: «βρέθηκε το ισοδύναμο, πάμε παρακάτω» - όντως παρακάτω! στο βάθος της ανυποληψίας. Πλην όμως ισοδύναμο της αναλγησίας, της ανεπάρκειας, της υποτέλειας και της ανικανότητας του κ. Γεωργιάδη αποκλείεται να βρεθεί.
Εις ό,τι αφορά τη σφαγή των Ελλήνων, θα συνεχίσει να του «κλέβει τη δόξα» ο κ. Τόμσεν, εκτός κι αν κάποτε τα ίδια παράσημα που απονέμονται στους Γκαουλάιτερ, αποδίδονται και στους σμπίρους τους.

Υ.Γ: Χθες απαγορεύθηκαν οι συγκεντρώσεις άνω των πέντε ατόμων (!) στην Αθήνα. Το σύνδρομο της Κορέας. Να είναι όλα τέλεια και χαρούμενα, όταν η υποτελής κυβέρνηση υποδέχεται τ’ αφεντικά της, όταν οι επαρχιώτες υποδέχονται τους πρωτευουσιάνους, όταν οι κομπλεξικοί Βαλκάνιοι ευρωλιγούρηδες υποδέχονται την Υψηλή Πύλη, τον μεγάλο Πατισάχ.
Διότι η πείνα, το κρύο, η δυστυχία, η απελπισία, το αδιέξοδο, οι αυτοκτονίες που επέβαλαν στην Ελλάδα τα ανδρείκελα των Δυτικών, αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας στη Δύση.
Αει σιχτίρ.

Υ.Γ.2: Αντί να σιωπήσει έστω για μια μέρα ο εξευτελισθείς Γεωργιάδης, ανέβηκε στον μιναρέ κι έκαμε δηλώσεις για την (γελοιωδέστατη επίσης) υπόθεση Ξηρού. Ο άνθρωπος είναι σε παραλήρημα, έχει γνώμη επί παντός του επιστητού - εν προκειμένω πλήρης νομικών γνώσεων, υπερτέρων της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, αποφάνθηκε ότι οι τρομοκράτες πρέπει να εξαιρούνται απ’ το δικαίωμα στις άδειες που παίρνουν οι κρατούμενοι.
Ομως το παραλήρημα αυτό, χαρακτηρίζει όλη την κυβέρνηση. Με αφορμή την άθλια συμπεριφορά Ξηρού θέλουν να αναθεωρήσουν επί τα χείρω τα όποια ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά υπάρχουν (χωρίς να διέπουν) τα του σωφρονιστικού συστήματος. Τέτοιοι
είναι. Εχουν βρει νεκροθάφτη και θάβουν ό,τι μπορούν.


email: stathis@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Ευρω-Νταχάου!

Ο Ερυθρός Σταυρός, με βάση στοιχεία τα οποία του υπέβαλαν 22 από τις εθνικές επιτροπές του στην Ευρώπη, κατέγραψε ότι χορηγείται επισιτιστική βοήθεια σε 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους, ένας αριθμός κατά 75% αυξημένος σε σύγκριση με την περίοδο τρία χρόνια πριν. Αυτή είναι η Ευρώπη που, κατά την χτεσινή ομιλία του κ.Σαμαρά,   «αφήνει πίσω της κρίση»…

   Μετά τις υπέροχες κυβερνητικές φιέστες για την ανάληψη της εκ περιτροπής προεδρίας της ΕΕ (τέτοιες γιορτές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις αντίστοιχες υπέρλαμπρες τελετές που διενεργούνταν στο σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας) ας επιστρέψουμε στην πραγματική ζωή.
   Σε αυτήν, στην πραγματική ζωή, οι χτεσινές φιέστες θα μπορούσαν να εκληφθούν ακόμα και ως ετεροχρονισμένο δοξαστικό υπέρ της τρόικας και των Μνημονίων. Γιατί, ας μην το ξεχνάμε: Τα 2/3 της λαομίσητης τρόικας, είναι «made in ΕU»: Είναι Κομισιόν και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα…
   Στην πραγματική ζωή, λοιπόν, η ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τα φληναφήματα περί της λέσχης των «ισότιμων εταίρων». Αντίθετα, μέσα στην ΕΕ εκείνο που ευδοκιμεί νομοτελειακά είναι η ανισομετρία και οι αντιθέσεις. Προϊόν αυτής της ανισομετρίας είναι και το γεγονός, για παράδειγμα, ότι:

• Την εποχή (περίοδος 2000 – 2012) των ελλειμμάτων για την Ελλάδα, το συνολικό πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας ήταν 1,28 τρισ. ευρώ, της Ολλανδίας 473 δισ. ευρώ, της Αυστρίας 80 δισ. ευρώ, της Σουηδίας 271 δισ. ευρώ, της Φινλανδίας 96 δισ. ευρώ. «Τα ελλείμματα της Ελλάδας είναι τα πλεονάσματα της Γερμανίας» που έλεγε και η κυρία Λαγκάρντ…

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ παράγοντας άμβλυνσης των ανισοτήτων, αλλά πεδίο όπου βασιλεύει ο νόμος που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στις ηγέτιδες και πλούσιες Γερμανία και Γαλλία:

• Πάνω από 5,5 εκατομμύρια Γερμανοί κατρακύλησαν τα τελευταία χρόνια από την λεγόμενη μεσαία τάξη στους χαμηλόμισθους. Εκείνοι που ακολούθησαν την αντίστροφη πορεία δεν ξεπερνούν τις 500 χιλιάδες… Οσο για τη Γαλλία των 3 εκατομμυρίων ανέργων η οργάνωση «Les Restos du Coeur» ανακοίνωσε ότι πέρσι  960.000 άνθρωποι στήθηκαν στην ουρά για να πάρουν δωρεάν γεύματα ενώ φέτος τα σισίτια που προγραμματίζονται αφορούν σε πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους…

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ η «Ευρώπη των εργαζομένων». Ήταν είναι και θα είναι μια διακρατική ένωση των μεγαλύτερων μονοπωλίων της Ευρώπης για την ανακατανομή της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, των πηγών πρώτων υλών και των σφαιρών εξαγωγής κεφαλαίου. Για τη μεγαλύτερη διείσδυσή τους στην οικονομία των πιο αδύναμων συνεταίρων τους και την αρπαγή του εθνικού τους πλούτου. Μια ένωση για την εντατικότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Σε αυτήν, στην πραγματική ΕΕ:

• Πάνω από 43 εκατ. Ευρωπαίοι ζουν στα όρια της πείνας και 120 εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν τον διαρκή κίνδυνο να  περιπέσουν σε κατάσταση ένδειας  (στοιχεία της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου). Σε χώρες όπως η Λετονία, που πριν λίγες μέρες εντάχθηκε στο κλαμπ της Ευρωζώνης, η χορηγούμενη επισιτιστική βοήθεια υπερτριπλασιάστηκε μέσα σε τρία χρόνια. Στην Ιταλία 8 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Στις χώρες της πραγματικής ΕΕ, όπως, για παράδειγμα, στη Βρετανία (που σημειωτέον ούτε ευρώ έχει, ούτε Μνημόνιο…), επανακάμπτουν ασθένειες εξαφανισμένες από τη δεκαετία του ’50, όπως η ραχίτιδα, που μαστίζει τον παιδικό πληθυσμό ως αποτέλεσμα της πείνας και της κακής διατροφής για εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά. Στην Βρετανία των 5 εκατομμυρίων πενήτων, όπου ο γάμος του πρίγκιπα Γουίλιαμ στοίχισε 60 εκατομμύρια ευρώ, η Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού αναγκάστηκε να σχεδιάσει τη διανομή αυτό το χειμώνα επισιτιστική βοήθεια σε πανεθνικό επίπεδο, για πρώτη φορά μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου…

   Η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ αρωγός της «ανάπτυξης» σε όφελος των λαών. Είτε πρόκειται για τους λαούς των χωρών του Νότου, είτε πρόκειται για τους λαούς των κρατών – ατμομηχανή της ΕΕ. Σήμερα, στην πραγματική ΕΕ:

• Πάνω από 27 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι και μάλιστα τα 20 εκατομμύρια από αυτούς βρίσκονται στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης (στοιχεία της Eurostat). Ανάμεσα στα στοιχεία που καταγράφονται στην έκθεση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού διαβάζουμε: Στη Γαλλία, 350.000 άτομα έπεσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2008-2011. Στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουγγαρία, το 13% του πληθυσμού μετανάστευσε για να βρει δουλειά. Στη Γερμανία – των πλεονασμάτων - το ένα τέταρτο των εργαζομένων είναι χαμηλόμισθοι . Πάνω από 7 εκατομμύρια Γερμανοί ζουν με μισθό 400 ευρώ το μήνα. Πάνω από το 15% του γερμανικού πληθυσμού διαβιεί σε συνθήκες κάτω του ορίου της φτώχειας…

   Η ΕΕ έχει τόση σχέση με την «δημοκρατία»
-          όση και οι πολλαπλές ταχύτητες στο εσωτερικό της, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση του δικαίου του ισχυρότερου,
-          όση και ο διορισμός του κογκλάβιου της Κομισιόν καθώς και η απαξίωση της εκλογής του εν πολλοίς διακοσμητικού ευρωκοινοβουλίου, εκλογές όπου συμμετέχουν λιγότεροι από το 50% των Ευρωπαίων πολιτών,
-          όση και  κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών – μελών που οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ την παραχωρούν στην αρένα της μεταξύ τους λυκοφιλίας και «εποπτείας»,   
-          όση και η δράση της ΕΕ σε όλα σχεδόν τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα του πλανήτη σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι Ιρακ και Αφγανιστάν,
-          όση και η συμμετοχή των φασιστών σε μια σειρά κυβερνήσεις των κρατών – μελών της, όση και η αναβίωση του φασισμού στο σύνολο της ευρωενωσιακής επικράτειας, όση και η βιομηχανία παραχάραξης της Ιστορίας από τα ευρωκοιναγορίτικα επιτελεία εδώ και δεκαετίες,
-          όση και η «δικαιοσύνη», η «νομιμότητα» και η «ηθική» των οικονομικών σχέσεων εντός της ΕΕ που περιλαμβάνει από τις μίζες της «Ζήμενς» μέχρι την αναγόρευση της Γερμανίας σε έναν από τους  δέκα μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους και κέντρα παραοικονομίας του κόσμου, σύμφωνα με έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης,
-          όση και η απόφαση της κυβέρνησης του λίκνου της Δημοκρατίας, της Ελλάδας, να εκδώσει έκτακτα κυκλοφοριακά μέτρα, να διακόψει τη λειτουργία του μετρό, να μετατρέψει την Αθήνα σε σιδερόφραχτη πόλη, στην προσπάθεια να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις ενάντια στους «λαοπρόβλητους» ηγέτες της ΕΕ!   



   Αυτή είναι η ΕΕ. Η πραγματική ΕΕ. Κι ας ξαναθυμηθούμε, τώρα, ποια είναι και πως είναι η Ελλάδα μέσα σε αυτή την λυκοσυμαχία. Ποια είναι, δηλαδή, η – πραγματική – Ελλάδα, την οποία χτες η «Δημόσια Τηλεόραση» του κυρίου Καψή την παρουσίαζε περίπου σαν σουφραζέτα ξεμαλιασμένη από την ξέφρενη χαρά της γιατί της δώσανε να «κρατάει το τιμόνι της ΕΕ»… Ας δούμε ποια είναι η Ελλάδα του ελληνικού λαού, μετά την πάροδο 30 και πλέον χρόνων από την προπαγάνδα του «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια» (επί ένταξης στην ΕΟΚ), που μετά έγινε προπαγάνδα περί «ισχυρής Ελλάδας» (επί Μάαστριχτ) , και που τώρα εισπράττει τα επίχειρα της κάλπικης θεωρίας περί του «απάνεμου λιμανιού» (που θα της εξασφάλιζε, τάχα, η είσοδος στο ευρώ)…    

• Η Ελλάδα της κατεστραμμένης παραγωγικής της βάσης που προκύπτει από τις ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες για τη διάλυση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, όπως για παράδειγμα τα ναυπηγεία, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα που από την πλεονασματική αγροτική παραγωγή το 1980 έχει μετατραπεί στη χώρα που εισάγει πατάτες από την Αίγυπτο, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα της κρίσης, του «Τιτανικού», του ΔΝΤ και του «καλό κουράγιο Ελληνες» (Ολι Ρεν), είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα των μαγκαλιών, της αιθαλομίχλης, των 8 στους 10 χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και των παιδιών που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα των αλλεπάλληλων χαρατσιών και της ανελέητης φοροαρπαγής, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα των αμέτρητων αστέγων, της αμέτρητης ουράς των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
• Η Ελλάδα των διαλυμένων συστημάτων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
•  Η Ελλάδα των μισθών πείνας και των συντάξεων δυστυχίας, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.
•  Η Ελλάδα των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, των 600.000 «λουκέτων» στα μαγαζιά, των παιδιών που μεταναστεύουν κατά χιλιάδες, είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Και του ευρώ.

   Αυτή είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Που κατά τους θιασώτες του «ευρωμονόδρομου» δεν μπορεί να υπάρξει έξω από την ΕΕ, ούτε έξω από το ευρώ. Αλλά τόσο πατριώτες που είναι θα πρέπει να μας εξηγήσουν: Πως γίνεται αυτή η χώρα να υπήρξε εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια, χωρίς ΕΕ και χωρίς ευρώ; Εκτός αν γι’ αυτούς η Ιστορία της Ελλάδας ξεκίνησε μόνο την στιγμή που μπροστά από το ΑΤΜ ο κ.Σημίτης ανέμιζε το ευρώ (σσ: τι απίθανη στιγμή)…

   Αυτή είναι και η Ευρωπαική «τους» Ενωση. Όπως ακριβώς την περιέγραφε πριν από 100 χρόνια ο Λένιν:
«... το σύνθημα των "Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" – σημείωνε - δεν είναι σωστό από οικονομική άποψη. Είτε αυτό το σύνθημα είναι απραγματοποίητο στον καπιταλισμό (...). Είτε είναι ένα σύνθημα αντιδραστικό, που σημαίνει προσωρινή συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (...) για την καταλήστευση...».
Και πρόσθετε:
 «Φυσικά, οι προσωρινές συμφωνίες είναι πιθανές μεταξύ των καπιταλιστών και μεταξύ των κρατών. Από αυτή την άποψη οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είναι πιθανές ως συμφωνία μεταξύ των Ευρωπαίων καπιταλιστών …αλλά με ποιο σκοπό;».

   Αν κάποιος, ρίχνοντας μόνο μια ματιά στα θησαυροφυλάκια των πολυεθνικών της ΕΕ, από τη μια μεριά, και στο άδειο πιάτο εκατομμυρίων πολιτών της ΕΕ, από την άλλη, δεν μπορεί να αντιληφθεί για «ποιο σκοπό» υπάρχει η ΕΕ,  τότε…

Διαβάστε περισσότερα

«ΓΥΦΤΟΥΣ» ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΣΧΕΔΟΝ ΤΗΝ ΕΕ!

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ενα απίστευτα αποκρουστικό κύμα χυδαίου και απροκάλυπτου ρατσισμού σαρώνει αυτή την εποχή τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ολλανδία και άλλες χώρες της ΕΕ εναντίον των λαών των Βαλκανίων. Αφορμή για την εκδήλωση αυτή της λαίλαπας ρατσιστικού μίσους είναι ότι από την Πρωτοχρονιά, επτά ολόκληρα χρόνια μετά την ένταξή τους στην ΕΕ, οι κάτοικοι της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας αποκτούν πλέον το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης, εγκατάστασης και εργασίας σε όποιο κράτος της ΕΕ θέλουν. Υστερία έχει καταλάβει τους Γερμανούς, τους Αγγλους, τους Γάλλους και τους υπόλοιπους Δυτικοευρωπαίους, με επικεφαλής τους πολιτικούς τους. «Επίκειται μαζική εισβολή Ρουμάνων και Βούλγαρων εργατών, οι οποίοι θα περιοδεύουν τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης χωρίς να δουλεύουν και θα ρημάζουν το κοινωνικό κράτος λεηλατώντας τις κοινωνικές παροχές!» είναι το σύνθημα των Ευρωπαίων ρατσιστών και των δεξιών πολιτικών στις χώρες της ΕΕ. Εν όψει μάλιστα των ευρωεκλογών του Μαΐου όπου αναμένεται να εκδηλωθεί μαζική απόρριψη σε εντυπωσιακά ποσοστά του πλήρως απαξιωμένου, διεφθαρμένου και άχρηστου πολιτικού προσωπικού, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί υποδαυλίζουν τον πρωτόγονο ρατσισμό των συμπατριωτών τους εναντίον των Βαλκάνιων, ελπίζοντας να αποσπάσουν κάποιες ψήφους παραπάνω.

Η Κροατία, με μόλις 4,5 εκατομμύρια πληθυσμό -και μάλιστα πληθυσμό φιλογερμανικό σε αηδιαστικό βαθμό, φανατικά φιλοναζιστικό στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου-, είδε έκπληκτη να μπαίνουν σοβαρότατοι περιορισμοί στην εργασία και εγκατάσταση των Κροατών σε άλλες χώρες της ΕΕ ως το... 2020! Μια ΕΕ με πληθυσμό σχεδόν 500 εκατομμύρια ανθρώπους απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση των Κροατών που όλοι μαζί δεν αποτελούν ούτε το... 1% του πληθυσμού της ΕΕ! Μα πόσοι Κροάτες να μεταναστεύσουν στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ; Αυτό το αποκρουστικό μόρφωμα είναι η «Ευρώπη της ελεύθερης διακίνησης των κατοίκων της»! Τι να πει κανείς; Το 2007 από τις υπόλοιπες 25 χώρες της ΕΕ, μόνο 8 είχαν επιβάλει περιορισμούς στους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους - οι Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Μάλτα. Οι πιο πλούσιοι δηλαδή ήταν αυτοί που δεν ήθελαν τους «γύφτους» Βαλκάνιους στις χώρες τους.

Το 2012, σε όλες τις χώρες της ΕΕ υπήρχαν 2,9 εκατομμύρια Ρουμάνοι και Βούλγαροι μετανάστες, όταν το 2004, πριν δηλαδή οι δύο χώρες ενταχθούν στην ΕΕ, οι Ρουμάνοι και Βούλγαροι μετανάστες ανέρχονταν σε 1.000.000 άτομα. Χώρες στο παρελθόν φτωχές, που έστελναν και οι ίδιες μετανάστες στο εξωτερικό, ήταν αυτές που άνοιξαν φιλόξενα την αγκαλιά τους για να υποδεχθούν τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους: πάνω από ένα εκατομμύριο πήγαν στην Ιταλία, σχεδόν ένα εκατομμύριο στην Ισπανία. Αντιθέτως, μόνο 90.000 στη Γαλλία και 320.000 στη Γερμανία ή κάπου 130.000 στην Αγγλία!

Δεν αμφιβάλλουμε ότι σε τρία εκατομμύρια μετανάστες από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία στις χώρες της ΕΕ θα υπάρξουν φυσικά και κάποιοι απατεώνες, που θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν το κράτος πρόνοιας. Μήπως τα ίδια δεν έκαναν στη Γερμανία ή στη Σουηδία κ.α. προηγούμενες δεκαετίες κάποιοι Ελληνες, Ιταλοί ή Ισπανοί μετανάστες; Είναι ασύστολο ψέμα όμως ότι οι Βούλγαροι ή οι Ρουμάνοι πάνε στη Δυτική Ευρώπη για να λυμαίνονται τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Προέρχονται από τις αρμόδιες γερμανικές αρχές και αφορούν ειδικά τη Γερμανία, καταρρίπτοντας όλη τη ρατσιστική προπαγάνδα εναντίον των Ρουμάνων και των Βουλγάρων.

Το ποσοστό ανεργίας στη Γερμανία ανερχόταν στις 30 Ιουνίου του 2013 στο 7,7%. Στους ξένους μετανάστες που ζουν στη Γερμανία το ποσοστό αυτό ήταν σχεδόν διπλάσιο και έφτανε στο 14,7%. Ε, λοιπόν, το ποσοστό ανεργίας των Βούλγαρων και των Ρουμάνων μεταναστών στη Γερμανία όχι μόνο ήταν το... μισό του ποσοστού της ανεργίας των ξένων στη Γερμανία, αλλά ήταν και χαμηλότερο από το ποσοστό ανεργίας του συνολικού πληθυσμού - μόνο 7,4%! Το 15% των ξένων στη Γερμανία έπαιρναν επιδόματα για τα παιδιά τους. Το ποσοστό αυτό έπεφτε στο 10,8% για το σύνολο του γερμανικού πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων των ξένων, αλλά οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι έπαιρναν μόνο... 8,8%! Συνειδητά, αισχρά ψέματα χρησιμοποιούνται λοιπόν από τους Γερμανούς και τους άλλους ρατσιστές της ΕΕ εναντίον των Βούλγαρων και των Ρουμάνων.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Διαβάστε περισσότερα

Αυτός τους αξίζει!

 Ακούστε τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στο κεντρικό δελτίο του STAR, όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου του υπενθύμιζε προηγούμενες δηλώσεις του, που έγιναν στις 14 Αυγούστου 2013, στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή στον «Real Fm»:



   Θαυμάστε, επίσης, τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στην τηλεόραση του Αντέννα.


Αυτά τότε.
Γιατί τους τελευταίους δυο μήνες ο κύριος υπουργός Υγείας ισχυριζόταν πια τα αντίθετα. Μας έλεγε ότι το χαράτσι των 25 ευρώ στα νοσοκομεία  (το χαράτσι που «δεν» θα εφαρμοζόταν αν όλα πήγαιναν καλά – Αλήθεια: δεν πήγαν όλα καλά; Δεν έχουν «πλεόνασμα»; Και εδώ ψέματα λένε;) ήταν ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει!
Μας έλεγε, ο κύριος υπουργός Υγείας, ότι το χαράτσι δεν ήταν χαράτσι, αλλά μέτρο… κοινωνικής μεταβίβασης!  
Ο κύριος υπουργός Υγείας ήταν και είναι ένας απολύτως συνεπής πολιτικός. Είναι συνεπέστατος με το καθεστώς του κυβερνητικού ψεύδους. Με το καθεστώς της κυβερνητικής «αξιοπιστίας». Με το καθεστώς της κυβερνητικής «κωλοτούμπας», που θέλει να παραστήσει σαν «κοινωνική ευαισθησία» την άτακτη υποχώρηση μπροστά στο κύμα της λαϊκής κατακραυγής. Έτσι, από σήμερα, μετά τη χθεσινή σύσκεψη στο Μαξίμου, μην σας προξενήσει καμία εντύπωση, αν ο κύριος Υπουργός κάνει τη νέα του περαντζάδα στα κανάλια, για να πει ότι «δικαιώθηκε» κι από πάνω!
Σε κάθε περίπτωση:
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Σαμαρά. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι «δεν» θα εφαρμόσει το Μνημόνιο. Αλλά τελικά εφαρμόζει και το Μνημόνιο που δεν ψήφισε και εκείνο που ψήφισε. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι δεν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και συνεργάζεται και επικοινωνιακά «δωράκια» κάνει στον συνεταίρο του, μήπως και καταφέρει να τον στηρίξει στα πόδια του.
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Βενιζέλο. Στον αντιπρόεδρο που έλεγε ότι «δεν» θα επιβληθεί χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Και που τελικά το επέβαλε το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Που ενώ ψήφισε το χαράτσι των 25 ευρώ μετά παριστάνει τον «σωτήρα». Πρόκειται για τη συνομοταξία των «σωτήρων» που πάλι φόρους βάζουν. Αλλά αυτή τη φορά, βάζουν φόρους για να μας «σώσουν» από ένα χαράτσι, των 25 ευρώ, που εκείνοι ψήφισαν!Σε μια τέτοια κυβέρνηση, που ο πρόεδρός της και ο αντιπρόεδρός της είναι τόσο «αξιόπιστοι» και τόσο «ειλικρινείς», ο συγκεκριμένος είναι ο υπουργός Υγείας που της αξίζει.

Παρεμπιπτόντως: Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το «ισοδύναμο» που θα έβρισκαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος για να αντικαταστήσουν (και όχι φυσικά να καταργήσουν) το χαράτσι των 25 ευρώ θα ήταν ένας ακόμα φόρος. Αυτή τη φορά στα τσιγάρα. Δεν έχουν, λοιπόν, μετά τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου, παρά να ανακαλύψουν και τις βλαβερές συνέπειες της αιθαλομίχλης. Ας ρωτήσουν τον υπουργό τους επί της Υγείας. Κάτι θα έχει ακούσει…


email: mpog@enikos.gr

Διαβάστε περισσότερα

Εκπομπή: Τράπεζα της Ελλάδος: Η σιωπή είναι χρυσός;

Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι η πιο γνωστή άγνωστη Τράπεζα. Είναι η Τράπεζα των Τραπεζών. Στο μυαλό του καθενός είναι η Τράπεζα που εξέδιδε το ελληνικό νόμισμα, που φυλάσσει για 83 χρόνια τον ελληνικό χρυσό και καθορίζει την οικονομική πολιτική.

Είναι δηλαδή η Τράπεζα του ελληνικού κράτους. Είναι όμως;
Η Τράπεζα της Ελλάδας δεν είναι καν κρατική. Είναι μια ανώνυμη εταιρεία όπου το κράτος έχει ένα ελάχιστο ποσοστό. Οι μέτοχοί της μπορούν να κερδίζουν απ’ αυτήν, όπως οι μέτοχοι όλων των εταιρειών.
Και τι γίνεται όταν ο μέτοχος θέλει να κερδίζει σε βάρος των υπολοίπων;
Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ελληνική;
Στα θησαυροφυλάκιά της ο χρυσός φυλάσσεται το ίδιο καλά με τα μυστικά της. Ο χρυσός του οποίου πρόσφατα πουλήθηκε κρυφά μέρος του.
Τι ρόλο έπαιξε στην ελληνική κρίση;
Υπήρξαν παιχνίδια κερδοσκοπίας που υποστήριξε;
Μας ανήκει ο ελληνικός χρυσός;
Το «Κουτί της Πανδώρας», ανοίγει για το μοναδικό σημείο της Ελλάδας, στο οποίο το ελληνικό κράτος δεν έχει καμιά δικαιοδοσία.
koutipandoras

Διαβάστε περισσότερα

Ελληνικά: Η γλώσσα των Υπολογιστών -Ταραταζούμ!

Θέλω να ευχαριστήσω βαθύτατα, κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας και συγχρόνως αρθρογραφούν και στο διαδίκτυο. Ομολογουμένως χωρίς αυτούς και όσους τους πιστεύουν αναπαράγοντας τα άρθρα τους, το διαδίκτυο θα ήταν μονότονο.

Δεν ήξερα ότι υπήρχαν τόσο πολλοί ηλίθιοι στον κόσμο μέχρι που άρχισα να χρησιμοποιώ το Ίντερνετ
-Στανισλάβ Λεμ, 1921-2006, Πολωνός συγγραφέας επιστ. φαντασίας

Το θέμα βέβαια, αν αναλογιστεί κάποιος τα κοινωνικά επακόλουθα, μόνο αστείο δεν είναι. Αυτό το φαινόμενο των ηλιθιωδών ειδήσεων, της άκρατης συνωμοσιολογίας, του ρατσιστικού και ομοφοβικού λεξιλογίου και της άκρατης εθνικλογίας σε ένα κράμα όλων αυτών, δημιουργήθηκε με την εμφάνιση και την επέκταση της ελληνικής ακροδεξιάς στο διαδίκτυο.
Ενώ ήδη έχουν φροντίσει τα ΜΜΕ, να κάνουν τον φασισμό, τον οποίο εκπροσωπεί η χρυσή αυγή, mainstream και life-style, βλέπουμε μια συγκεκριμένη αρθογραφία, να προέρχεται ακόμα και από μιντιακά μέσα και να εξαπλώνεται από τις αντίστοιχες ιστοσελίδες που αναφέραμε.
Είχαμε μιλήσει παλιότερα για τον ελληνα, τους υπολογιστές και το διαδίκτυο και τέλος πάντων, αυτό που θέλαμε να αναδείξουμε, ήταν το πόσο ανόητες και μαζικές είναι οι “ειδήσεις” που παρουσιάζονται.
Αναλυτικότερα το είχαμε δει και στο άρθρο περί Παραπληροφόρησης και ακομα καλύτερα στο: Ο Έλληνας, οι υπολογιστές και το Διαδίκτυο.
(δείτε ακόμα: [1] – [2] – [3] – [4] – [5] – [6] – [7] – [8] – [9] και όρεξη να έχετε…)
Σίγουρα, όλοι τα τελευταία χρόνια, συναντάτε όλο και περισσότερα άρθρα και δημοσιεύματα, σχετικά με την Ανωτερότητα του Ελληνισμού, την Μοναδικότητα της Φυλής, το πως μιλούν Ελληνικά, από την Αλάσκα, τους Ινδιάνους του Περού, στην Αφρική, μέχρι την μακρινή Ινδία, ως ακομα και στη Νέα Ζηλανδία, όπως έχει επίσης γραφεί.
Το δε χειρότερο όλων, είναι πως θα έχετε δει πως αυτά τα άρθρα αναπαράγονται σαν τρελά, τόσο από αντιστοίχου επιπέδου σελιδες, όσο και από ανθρώπους στα social media και με το τραγικότερο όλων, όλο και περισσότεροι άνθρωποι να τα πιστεύουν!
Και σαφώς, σε καμία περίπτωση, όλη αυτή την ηλιθιότητα, ή μάλλον όλους αυτούς τους ηλίθιους που τα πιστεύουν και τα αναπαράγουν, δεν θα τους κατατάσσαμε, στους:

Χρήσιμους ηλίθιους

όπως έλεγε ο Λένιν.
Μιλάω, για αυτούς που τα διαβάζουν, καθώς οι αρθρογράφοι όλων αυτών, μπορεί να είναι είτε πρόθυμοι ηλίθιοι, είτε εντεταλμένοι ηλίθιοι, είτε να έχουν όφελος, γράφοντας τέτοια που πουλάνε σε ηλίθιους ανθρώπους. Είτε όλα μαζί..
-Ας πάμε, όμως, στην ουσία η οποία αφορά κάτι που δεν είναι νέο, μα κυκλοφορεί εδώ και αρκετά χρόνια, μα ανά καιρούς ξαναπαρουσιάζεται, όπως συνήθως γίνεται με τις hoax “ειδήσεις”.
Αρκετοί, θα το έχετε διαβάσει περισσότερες από μια φορές, στις διάφορες παραλλαγές του που κυκλοφορεί.
Αφορά, το περιβόητο:

Η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από Η/Υ.

ή, πιο… “επιστημονικά”:

Πρωτογένεια της ελληνικής γλώσσας, εκατομμύρια λέξεις, μαθηματική δομή, κατάλληλη για υπολογιστές.

Απορώ, πως δεν του έκατσε σφαλιάρα ο υπολογιστής του, την ώρα που έγραφε αυτό το πράγμα.
Απορώ, πως άνθρωποι που ακόμα και της ίδιας ιδεολογίας που ξέρουν τα στοιχειώδη, τα απλά, από έναν υπολογιστή, δεν τον έχουν πιάσει, να τον αλείψουν με πίσσα και πούπουλα στο Σύνταγμα.
Οι υπολογιστές, την μονή γλώσσα που διαβάζουν, είναι αυτή της μηχανής. Δυαδική. Μηδέν και Ένα (0 / 1). Αυτή είναι και ετσι ορίζεται, η μορφή ψηφιακής πληροφορίας που χρησιμοποιούν οι υπολογιστές.
Αυτή και ΜΟΝΟ αυτή:

Κάθε “0″ ή “1″ ονομάζεται bit. Η λέξη bit είναι σύντμηση των λέξεων binary digit (δυαδικό ψηφίο). Ο χαρακτηρισμός “δυαδικό” προέρχεται από το δυαδικό σύστημα αρίθμησης. Το bit αποτελεί την ελάχιστη μονάδα μέτρησης. Μια ομάδα αποτελούμενη από οκτώ bits ονομάζεται byte (ή ψηφιομάδα). Η μικρότερη ποσότητα πληροφορίας που μπορούμε να δούμε εμείς στον υπολογιστή καταλαμβάνει ένα byte μνήμης. Αφού κάθε bit μπορεί να πάρει 2 διαφορετικές τιμές (0 ή 1), κάθε byte που αποτελείται από 8 bits μπορεί πάρει 28=256 διαφορετικές τιμές. Η ποσότητα πληροφορίας του ενός byte είναι πολύ μικρή και συνεπώς χρησιμοποιούμε κάποια πολλαπλάσια της ποσότητας αυτής.

Έτσι, για παράδειγμα, αν εμείς πούμε στον υπολογιστή να προσθέσει τους αριθμούς 181 και 207, η εντολή μπορεί να είναι:

01101001 00110100 10110101 11001101

Ωστόσο υπάρχουν γλώσσες που όπως λέμε είναι υψηλού επιπέδου και δρούν σαν ένας “συμβιβασμός” ανάμεσα στο τί καταλαβαίνει ο υπολογιστής και τι ο άνθρωπος. Οι γλώσσες αυτές δεν μοιάζουν φυσικώς με τις ομιλούμενες γλώσσες, αλλά χρησιμοποιούν σύμβολα τα οποία είναι σχετικά εύκολο να τα μάθουμε.[/QUOTE]
Και από την άλλη, ας μας πει κάποιος από αυτούς, επιτέλους που στην ευχή βρίσκονται αυτοί οι υπολογιστές που “μιλούν” ελληνικά; Που; Σε ποια άβυσσο είναι κρυμμένοι; Γιατί δεν κυκλοφορούν στην αγορά;
Όλα αυτά αφορούν το ερχόμενο και πάλι στην δημοσιότητα εδώ και λίγες ημέρες: Hellenic Quest, τ’ οποίο μπορεί να θεωρηθεί ο μακροβιότερος ελληνικός αστικός μύθος (με τον όρο αυτό αποδίδεται ο αγγλικός νεολογισμός urban legend, που σημαίνει τους διάφορους σύγχρονους μύθους που διαδίδονται στις μέρες μας κυρίως μέσω του Διαδικτύου). Όπως όλοι οι μύθοι, περιέχει ψήγματα αλήθειας, διανθισμένα με ανακρίβειες, γενικεύσεις, αλλά και ατόφια ψέματα.
Μάλιστα, αν θυμάστε, για την”τεκμηρίωση” αυτού είχε κυκλοφορήσει, πως η Apple άρχισε την παραγωγή ενός προγράμματος εκμάθησης της ελληνικής που λέγεται Hellenic Quest.
Αυτό φυσικά, δεν έχει αναφερθεί στις ιστοσελίδες της και στον ειδικό Τύπο. Κι όμως, αν δώσετε σε μια μηχανή αναζήτησης τις λέξεις:

Hellenic Quest

θα δείτε ότι όλες ανεξαιρέτως οι αναφορές στο ανύπαρκτο αυτό πρόγραμμα προέρχονται από αναδημοσιεύσεις του αρχικού κειμένου ή κάποιας παραλλαγής του. Καμιά μη ελληνική αναφορά δεν υπάρχει, και το κυριότερο αναφορά δεν υπάρχει από την ίδια την Apple, για τον απλούστατο λόγο ότι η Apple δεν έχει και ποτέ δεν είχε πρόγραμμα Hellenic Quest.
Άλλωστε, ο John Sculley που αναφέρει αυτό το κείμενο, εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι πρόεδρος της Apple! Ήταν πρόεδρος της εταιρείας αυτής έως το 1993, αλλά από τότε παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Steve Jobs. Προφανώς η συγγραφέας του κειμένου δεν πληροφορήθηκε, τόσα χρόνια μετά, την αλλαγή ηγεσίας, ούτε οι αναμεταδότες του!

Ωστόσο, τα πιο πάνω ότι τα περί Apple είναι «σχεδόν ατόφιο» ψέμα. Γιατί σχεδόν; Επειδή, όπως πρώτος επισήμανε ο ιστολόγος Μανώλης Παρούσης, υπάρχει ένα πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας που λέγεται English Quest 2000. Το πρόγραμμα αυτό, που στην αρχική του έκδοση ήταν για υπολογιστές Mac (να η σχέση με την Apple!) χρησιμοποιεί πράγματι πολυμέσα για την εκμάθηση, μεταξύ άλλων και δελτία ειδήσεων του CNN (να η σχέση με το CNN!).
Τώρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν εδώ λειτούργησε κάποιο ιδιαιτέρως διεστραμμένο «σπασμένο τηλέφωνο» που μετέτρεψε το πρόγραμμα εκμάθησης της αγγλικής, που τρέχει σε υπολογιστές της Apple και χρησιμοποιεί υλικό του CNN, σε πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής που το παρήγαγε η Apple και διαφημίζεται από το CNN, ή αν, αντιθέτως, ο αρχικός συντάκτης του κειμένου χάλκευσε εν ψυχρώ τις πληροφορίες έχοντας πλήρη συνείδηση της λαθροχειρίας του· ούτε και έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι τα περί Hellenic Quest, Apple και δηλώσεων Σκάλι υπάρχουν μόνο στη φαντασία του συντάκτη και επιζούν στον εικονικό κόσμο του Διαδικτύου χάρη σε άφθονες άκριτες αναδημοσιεύσεις.

Δεν υπάρχουν γεγονότα τόσο δυσάρεστα που ένας επιτήδειος να μην μπορεί να βγάλει κάποιο όφελος από αυτά, ούτε τόσο ευνοϊκά, που ένας ανόητος να μην μπορεί να τα μετατρέψει σε ζημιά του.
-Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

Αυτό, όμως επανήλθε το τελευταίο διάστημα (ελάχιστες ώρες, πριν την συγγραφή του παρόντος), με αφορμή μια νέα “επιστημονικά τεκμηριωμένη” δημοσίευση, με θέμα:

Μαθηματική δομή της ελληνικής γλώσσας

Πρόκειται ένα κείμενο που διατείνεται ότι “Μιλώντας ελληνικά διατυπώνουμε μαθηματικές εξισώσεις” και έχει ήδη διαγράψει εντυπωσιακή πορεία, αφού έφτασε να δημοσιευτεί σε (και καλά) προβεβλημένους ιστότοπους και φυσικά έχει αναπαραχθεί σαν τρελό. Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο με τον παραπάνω τίτλο θα σας το επιβεβαιώσει.
Στην αρχή, ο συντάκτης της διατείνεται ότι:

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία γλώσσα. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.

Συνεχίζει:

Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα[ είναι ένας αριθμός.

Σίγουρα θα έχετε ξαναδιαβάσει για τους λεξάριθμους, αλλά βέβαια εδώ έχουμε μια θεμελιώδη παρεξήγηση:
Το γεγονός ότι στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν τα γράμματα του αλφαβήτου ως σύμβολα αναπαράστασης των αριθμών, σε ένα όχι και πολύ βολικό αριθμητικό σύστημα (δοκιμάστε να κάνετε πράξεις και θα δείτε πόσο δύσκολο, αν και όχι αδύνατο, είναι), δεν σημαίνει ότι τα γράμματα είχαν εγγενώς αυτή την ιδιότητα, εννοώ την αριθμητική αξία. Αυτό είναι αντιστροφή της πραγματικότητας. Την αριθμητική αξία την προσλάβανε τα γράμματα μόνο αφού έγινε η αντιστοίχιση, δεν την είχαν ανέκαθεν.
-Όπως διατυπώνει και ξεκαθαρίζει, ο Νίκος Σαραντάκος:
Στον πιο κάτω πινάκα, φαίνεται η αριθμητική αξία κάθε γράμματος:

Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα [σε] λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.

Και για να το αποδείξει, φέρνει, μεταξύ άλλων, το εξής παράδειγμα:

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

Αν όμως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το άλφα, ως πρώτο γράμμα, έχει λεξάριθμο που οδηγεί τελικά στο 1, κάτι ανάλογο θα έπρεπε να συμβαίνει και με τα επόμενα γράμματα, έτσι δεν είναι; Γιά να δούμε….

• ΒΗΤΑ 2+8+300+1 = 311, 3+1+1 = 5. Θα περιμέναμε 2 και όμως βγήκε 5
• ΓΑΜΜΑ, 3+1+40+40+1 = 85 = 13 = 4. Θα περιμέναμε 3, αλλά βγήκε 4
• ΔΕΛΤΑ, 4+5+30+300+1 = 340 = 7 Εδώ έπρεπε να βγει 4, αλλά βγήκε 7. Και ούτω καθεξής στα επόμενα:
• ΕΨΙΛΟΝ, 5+700+10+30+70 + 50 = 865 = 19 = 1
• ΖΗΤΑ, 7+8+300+1 = 316 = 10 = 1
• ΗΤΑ, 8+300+1 = 309 = 12 = 3
• ΘΗΤΑ, 9+8+300+1 = 318 = 12 = 3
• ΙΩΤΑ, 10+800+300+1 = 1111 = 4

Από τα εννιά πρώτα γράμματα, έναν μόνο έχει λεξάριθμο που να συνδέεται με τη σειρά του στο αλφάβητο, 1/9 δεν είναι και πολύ σπουδαίο σκορ, ακριβώς ίδιο με τη μαθηματική ελπίδα όταν διαλέγουμε τυχαία έναν αριθμό από τους εννιά μονοψήφιους (το μηδέν εδώ εξαιρείται, αφού δεν μπορεί να είναι άθροισμα ακεραίων).
Συμπέρασμα; Καμιά “νομοτέλεια” δεν υπάρχει στο παράδειγμα ΑΛΦΑ = 532 = 1, πρόκειται για απλή σύμπτωση.

Αν σκεφτείς πόσο ηλίθιος είναι ο μέσος άνθρωπος, συνειδητοποιείς ότι οι μισοί άνθρωποι είναι πιο ηλίθιοι από αυτόν.
-George Carlin, 1936-2008, Αμερικανός κωμικός
forum.osarena.net

Διαβάστε περισσότερα

Θωμάς Γκόρπας, ένας Mεσολογγίτης ποιητής.

Aνατροπέας εξ ιδιοσυγκρασίας, αντιδιανοούμενος εκ πεποιθήσεως, αντιεξουσιαστής από κούνια — Oι καταβολές και οι διαδρομές του

Tου Γιάννη Kουβαρά

H Aιτωλοακαρνανία, μία από τις ευφορότερες λογοτεχνικά περιοχές της επικράτειας, έχει βαθιές πνευματικές καταβολές και τη μεγαλύτερη ίσως πυκνότητα ποιητών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Eιδικότερα το Mεσολόγγι, ακένωτη δεξαμενή, τροφοδότησε τον Mινώταυρο του κέντρου με πλειάδα ποιητών πρώτης γραμμής: Παλαμάς, Mαλακάσης, Λιμπεράκης, Λαπαθιώτης, Γκόλφης, I. M. Παναγιωτόπουλος, Zώτος.

Iσχυρός κρίκος αυτής της αλυσίδας είναι ο Θ. Γκόρπας. Γεννήθηκε το 1935 που είναι και επίσημη γενέθλια χρονιά του ελληνικού υπερρεαλισμού (εκδίδεται η «Yψικάμινος»), από τον οποίο –και με τον νόμο των συμπτώσεων– δεν βγαίνει ανεπηρέαστος. O ίδιος έχει δική του υψικάμινο που αφομοιώνει ετερόκλητο γλωσσικό μετάλλευμα παράγοντας το ιδιότυπο έργο του. Nωρίς εξάλλου, ψημένος στην υψικάμινο της βιοπάλης, ζυμώθηκε με τους καημούς της λιμνοθάλασσας, με τον ιδρώτα, το αλάτι των λαϊκών στρωμάτων. Γέννημα θρέμμα της αλμυράς γης που εξέθρεψε τόσους ποιητές. Aπό ένα τέτοιο υπέδαφος αρδεύεται ο πικρός κάποτε λυρισμός του το υφάλμυρο χιούμορ, αλλά και η ευθύτητα, η έλλειψη επιτήδευσης.

Eχοντας αναπνεύσει παιδιόθεν το ιώδιο, την αδικία, την ομίχλη, την αχλή των θρύλων της πόλης του, έχει κληρονομήσει, συν τοις άλλοις, μια αίσθηση διαρκούς πολιορκίας και δυσφορίας. Tο δικό του Mεσολόγγι δεν έχει έξοδο, διέξοδο από το δίχτυ της μετέπειτα Nοσταλγίας. Πλωτή πόλη, τον ακολουθεί παντού κι ας μην κατονομάζεται ρητά: «Eχει μια καρδιά κλειστή και μέσα ήλιος. / Kαι πίσω από τον ήλιο της βουνά γαλάζια γκρι. / Kαι πίσω από τα βουνά μια θάλασσα με κοράλλια. / Kαι πίσω από την θάλασσα των κοραλλιών η πόλη των εκπλήξεων. / Kαι πίσω από την πόλη των εκπλήξεων πάλι θάλασσα η θάλασσα...»

«Aπό το 1954 η Aθήνα για μένα και την ποίησή μου, είναι άλλη μια φορά το Mεσολόγγι», δηλώνει σε συνέντευξή του. Aνατροπέας εξ ιδιοσυγκρασίας, αντιδιανοούμενος εκ πεποιθήσεως, αντιεξουσιαστής από κούνια. Δέσμιος ίσως και υποσυνείδητα της ιδιαίτερης φόρτισης του βιβλικού του ονόματος. Nαι, ο Θωμάς πάντα αναδιφεί, αναθεωρεί, απιστεί. Πρωτοεμφανίζεται το 1957, με τη συλλογή «Σπασμένος καιρός». Tίτλος φορτισμένος, με συνωστισμό συνυποδηλώσεων. Στο επίθετο «σπασμένος» λανθάνει ίσως καρυωτακική καταγωγή: «έχω κάτι σπασμένα φτερά... O Γκόρπας, ωριμασμένος πρόωρα από τις συνθήκες, ξέρει τι να κάνει αυτά τα φτερά, το ταξίδι του το έχει αρχίσει με την κατάληψη του δρόμου, μετατρέποντας την απαισιοδοξία σε μαχητική βελτιοδοξία.

Mε την πρώτη του συλλογή οριοθετεί το χώρο που θα γεωργήσει σταθερά. Διευρύνει την αστική τοπιογραφία που εγκαινιάζει ο Kαβάφης, μπολιάζοντάς την με την εμπειρία του εσωτερικού μετανάστη. Kατεβάζει την ποίηση από τη θαλπωρή του γραφείου στην «άσφαλτο» – η δεύτερη λέξη που κομίζει στην ποίηση. Στις επόμενες συλλογές πυκνώνουν οι κόμβοι και οι οδικές αρτηρίες με τον άξονα Oμόνοια-Πετράλωνα, το ποίημα Oδός Aχαρνών, την οδό Σταδίου, τη γωνία Πατησίων και Xέυδεν. Kορύφωσή του ο μεγάλος δρόμος του Mεσολογγιού. O Γκόρπας αδελφοποιεί τις δύο πόλεις σύροντας νοητό άξονα ανάμεσά τους τις μυθικές γραμμές των στίχων του. Mε την εμφάνισή του, λοιπόν, αφήνει οδόσημα, άγουρος βάρδος της άγραφης εποποιίας των δρόμων, των ακατάσχετων παλιρροϊκών τους κυμάτων.

Στις επόμενες συλλογές του «Παλιές ειδήσεις» 1966, «Πανόραμα» 1975, «Στάσεις στο μέλλον» 1979, «Tα θεάματα» 1983, «Περνάει ο στρατός» 1983, αποκρυσταλλώνονται τα υφολογικά του γνωρίσματα και διευρύνεται η θεματική του. Σκιαγραφεί αδρά το ύφος μιας άλλης Eλλάδας, διασώζοντας θύλακες αυθεντικότητας, εικόνες μαγικές που αναδίδουν ιθαγένεια, με πολλά στοιχεία από εκείνη της μεταφυτευμένης υπαίθρου στον εξαστισμένο χώρο. Στιγμές ανόθευτες, μακράν του εξωραϊσμένου ελληνοκεντρισμού της γενιάς του ’30. Mια Eλλάδα που προσπαθεί υπό την σκιά του αστυνομικού κράτους, να υπάρξει, να επουλώσει: «Yπάρχουμε ως ανοιχτές πληγές, υπάρχουμε ως υπογραφές κόκκινες κατακόκκινες της φωτιάς / σ’ απίθανα σημεία της νύχτας»! Kανένας θαρρώ δεν περιέθαλπε επιμελέστερα τις πληγές της γενιάς του.

H δραματικότητα εναλλάσσεται με την καυστικότητα, η βλαστήμια με την προσευχή. Kάποτε τα έξοχα λυρικά του ανοίγματα τα διαδέχονται άνισες ταλαντώσεις. O Γκόρπας λακτίζει προς κέντρα, ιερά βέβηλα (πολιτικά, λογοτεχνικά). Συνήθης σκηνικός του χώρος ένα λαϊκότροπο περιβάλλον, ταπεινά ουζερί, μπαρ κ.ά. Σύγχρονος του Bιγιόν, προγενέστερος των μπιτ, προλαλήσας της περιώνυμης γενιάς του ’70. Aθεράπευτος ιδαλγός και λάτρης λαϊκών ασμάτων (εγκιβωτίζει συχνά στίχους τους) αλλά και ωτακουστής «ρουμελιώτικων σκοτεινιασμένων μοιρολογιών» ιδρύει τον παράδεισό του επί γης.

Στο μεταίχμιο των δεκαετιών ’50-’60 –επισημαίνουν γλωσσολόγοι, κριτικοί, κοινωνιολόγοι– παρατηρείται στροφή και τομή στα γλωσσικά δρώμενα. Στις δρομολογήσεις αυτών των εξελίξεων παρών και ο Γκόρπας ανήκει στους πρωτεργάτες της ανανέωσης της ποιητικής γλώσσας. H συμβολή του έγκειται και στο ότι ανοίγει την πόρτα, εκτελωνίζοντας πλέον στην ποιητική επικράτεια πλήθος λέξεων, αδιανόητο στο προπολεμικό λεξιλόγιο, ενσωματώνοντας κατεξοχήν «αντιποιητικές» λέξεις, αγοραίες εκφράσεις, λαϊκές, της αργκό, βωμολοχίες. Kαι όχι χάριν πρόκλησης αλλά από ανάγκη επιτακτικής αμεσότητας και γνησιότητας. Διευρύνει τα όρια της γλώσσας εντάσσοντας λειτουργικά στο ποιητικό σώμα «κακές» λέξεις, εμπλουτίζοντας τη σύγχρονη αστική που μπορεί να εκφράσει πλέον πειστικότερα τις άμεσες κοινωνικές ανάγκες, την καταγγελία. Mε τον Γκόρπα, η ποιητική γλώσσα ενηλικιώνεται έτι μάλλον καθώς πολιτογραφεί πληθώρα απόβλητων λέξεων, όρους της πραγματικότητας.

Aν ο Σινόπουλος είναι ένας άνθρωπος που έρχεται συνέχεια από τον Πύργο (δεν αναφέρω τυχαία το όνομα, υπαινίσσομαι και εδώ συγγένειες βάθους), ο Γκόρπας είναι ένα διαρκώς πολιορκημένο από καημούς και περιφρονημένο Mεσολόγγι. Λιμναίος, πλωτός, μετέωρος ανάμεσα σε δύο πόλεις – πόλους, που τις αδελφοποιεί να μην τον συνθλίψουν. Mεσολογγίτης, Mεσολογγεύς, Mεσολογγέας. Για να επιτονίσω περισσότερο με τη μανιάτικη κατάληξη την εμμονή του στην πόλη του.

Tο Mεσολόγγι με το Mεγάλο Δρόμο του είναι η κεντρική αρτηρία που διασχίζει την ποιητική ενδοχώρα του Γκόρπα. Eπος του ανοιχτού χώρου σε συνειδησιακή ροή. Θαρρείς πως από το πρώτο του κιόλας ποίημα «Oδός Aθηνάς», και όλα τα μέχρι τώρα ήταν προπόνηση, πιλοτικές ασκήσεις για να χαραχθεί ο Mεγάλος Δρόμος, όπου μνημειώνεται μοναδικά το αείροο παλιρροϊκό κύμα –οδός άνω και κάτω– της άστατης ανθρωποθάλασσας, όπου συνωστίζονται, αλληλοδιασταυρώνονται γενεές επί γενεών. Mια μνημονική ταινία που έχει διασώσει τη στρωματογραφία, ίχνη επί ιχνών, αγωνιστών, εργατών, μπακαλόγατων, παρακατιανών, κοριτσιών, πληθυσμιακός καταιονισμός όλων των εποχών, μοναδική ανθρώπινη τοιχογραφία-λιτανεία: «Mεγάλε Δρόμε σπαραγμέ παγιδευμένη νιότη ορυχείο κομμένο απ’ το φως / Mεγάλε Δρόμε σπαραγμέ... σου χαρίσαμε αναστεναγμούς πουλιά και λόγια τρυφερά φλογερά φλογερά την καρδιά μας επί πίνακι».

H λέξη Δρόμος με το βαρύ σημασιακό της φορτίο είναι μια άλλη λέξη - σήμα που κομίζει στην ποίηση ο Γκόρπας, ανοίγοντας δρόμους στην έκφραση και χρωματίζοντας τη γλώσσα.

H ποίηση λένε είναι σαν το ποτάμι, δεν τελειώνει, συνεχίζεται μέσα μας. Kαι ο Θωμάς Γκόρπας έχει στιγμές από θυμωμένο Aχελώο.

 

ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ: ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Αναπόληση

Θα καταργήσω τον ουρανό θα καταργήσω τη γη
και θ’ αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό
κι εσύ
να περνάς απ’ έξω.

Εμείς

Πιθανόν εμείς να πέφτουμε έξω μ’ όλα αυτά τα φτηνά μας γούστα που τα πληρώνουμε πανάκριβα για τα μπουζούκια και τα παρεμφερή ωραία πράγματα…

Πιστεύω να υπάρξει ένας παράδεισος και για μας γεμάτος ανυπολόγιστα φιλιά τσιγάρα καφέδες και κρασιά κουτούκια και ταξιά έρημες μεταμεσονύχτιες πλατείες κλειστά μαγαζιά κλειστά παράθυρα κι από πίσω οι καλές γυναίκες μόνες ή με τον άντρα τους και γι’ αυτό δυο φορές μόνες…

Αγάπες

Φύσημα των δέντρων σβήσιμο του κύματος
άναμμα των φώτων σε πόλεις παραλιακές
ωραία πράγματα στον τοίχο ωραία κι ανώνυμα
παρηκμασμένα μαγαζιά έρημοι σιδηροδρομικοί σταθμοί
τυχαία ταξίδια μαγικά σ’ αγνοημένα μέρη επαρχιακά.

Η Ελλάδα έχει μεγάλη ποίηση που λένε

Οι μισοί Έλληνες γράφουν ποιήματα
οι άλλοι μισοί δεν διαβάζουν τίποτα.

Φιλοδοξίες

Θέλω να γράψω για το φασισμό στην άσφαλτο
μα το μυαλό μου ταξιδεύει σε παπάλαια
σαγηνευτικά και ρουμελιώτικα κοκορετσάδικα!
Θέλω να γράψω για τον έρωτα του αυτοκινήτου
μα το μυαλό μου ταξιδεύει σε παμπάλαια
μεθυσμένα κάρα μεθυσμένα κι αργοκίνητα.
Θέλω να γράψω για τους προοδευτικούς διανοούμενους
μα το μυαλό μου ταξιδεύει σε παμπάλαια
χρόνια πριν απ’ το ’20 όταν ο Βάρναλης
ήταν ωραίος μπεκρής τραμπούκος και βασιλόφρονας…
Θωμάς Γκόρπας

Διαβάστε περισσότερα