Έλληνα, έκλαιγα από ντροπή για την ευαισθησία σου!

Το παρακάτω κείμενο είναι η ανάρτηση ενός συμπολίτη μας, που θέλει κατά κάποιο τρόπο να μας ταρακουνήσει, να αγγίξει πραγματικά τις χορδές ευαισθησίας μας και κυρίως να μας μιλήσει για κάποια πολύ πολύ σημαντικά πράγματα, που δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς δεν τα γνωρίζουμε. Πρόκειται για ένα κείμενο μεγάλο, που αξίζει όμως να αφιερώσεις χρόνο να το διαβάσεις και μετά να σκεφτείς σοβαρά πάνω σε αυτό. Ας το κάνουμε, το όφελος θα είναι δικό μας.

«Ονομάζομαι Μαστορακος Στέλιος, είμαι 37 ετών και το επάγγελμα μου είναι μάγειρας. Περίμενα να περάσουν λίγες ημέρες προς σεβασμό στους νεκρούς και προς τους συγγενείς τους. Θέλω όμως Έλληνα να σου γράψω κάποια λόγια.
Αυτές τις ημέρες έκλαιγα για τους νεκρούς αλλά μετά έκλαιγα από ντροπή για την “ευαισθησία” σου. Προσπαθούσες να συγκεντρώσεις ήδη πρώτης ανάγκης χωρίς να ξέρεις πια είναι η ανάγκη.
Προσπαθούσες μέσα από τα social να στείλεις πράγματα στο πουθενά διότι δεν ήξερες που πρέπει να τα στείλεις. Μάζευες φάρμακα χωρίς να ξέρεις τι ανάγκες έχουν οι δομές. Έκανες τα πάντα απλά για να απαλύνεις το δικό σου κενό, την δική σου απουσία από αυτό που λέγετε κοινωνική ευθύνη.
Τους νεκρούς σε λίγες ημέρες θα τους θυμούνται μόνο αυτοί που θα τους ανάβουν το καντήλι. Εξάλλου για τα κανάλια δεν είναι πια θέμα η μαυροφορέμενη μάνα μέσα σε ένα Νεκροταφείο. Δεν έχει σκηνοθετικό ενδιαφέρον λένε αυτοί που ξέρουν.
Αναλογίσου όμως ότι σε έπιασε η ευαισθησία σου μόνο όταν είδες αυτές τις εικόνες ντροπής που σε κάθε σοβαρό κράτος θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εννοείται και ο πρωθυπουργός. Θα έπρεπε η δικαιοσύνη με πολύ γρήγορες διαδικασίες να έστηνε ειδικά δικαστήρια.
Βέβαια όλα αυτά σε ένα σοβαρό κράτος όπως είπαμε. Και αφού ξέρουμε ότι δεν υπάρχει σοβαρή διοίκηση πάμε πάλι σε εσένα Έλληνα, που στην τελική το κράτος είσαι εσύ, ο λογιστής, ο μάγειρας, ο διευθυντής της τράπεζας, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, ο φοιτητής.
Ξέρεις τι σημαίνει ευαισθησία; Σημαίνει να έχεις κοινωνικά αντανακλαστικά 365 ημέρες το χρόνο. Επειδή νομίζεις ότι σου γράφω αυτό το γράμμα απλά για να κάνω μια ανάρτηση, διάβασε τα παρακάτω για να σου δώσω μερικές απλές ιδέες που δεν θα σου κοστίσουν ούτε 1 ευρώ για να τις υλοποιήσεις.
Εάν είσαι γονιός και έχεις παιδιά στο γυμνάσιο και λύκειο κανόνισε με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων τον χειμώνα να φωνάξεις έναν πυροσβέστη να σας μιλήσει, αλλά να είσαι και εσύ μέσα στην τάξη. Να ακούσεις ότι δεν τον ενδιαφέρει που έχει μισθό 900 ευρώ.
Το ήξερε ότι τόσα θα παίρνει. Ήξερε ότι θα έρθει η στιγμή που θα λυγίσει στην θέα μιας τέτοιας καταστροφής. Εξάλλου την διάλεξε αυτή την δουλειά, την διάλεξε διότι μέσα του η καρδιά χτυπάει αλλιώς. Ξέρεις τι μας έλεγαν όταν είχα την τιμή να με εκπαιδεύσουν;
«Το άγχος μας είναι να φτάσουμε, να βρούμε ανοιχτούς δρόμους και όταν φτάσουμε ξέρουμε τι θα κάνουμε….» Γνωρίζεις Έλληνα ότι η δική μας ΠΥ εκπαιδεύει Αμερικανούς και Αυστραλούς πυροσβέστες σε δασικές φωτιές διότι έχουμε ένα από το πιο δύσκολα ανάγλυφα παγκοσμίως;
Αυτά τα γνωρίζουν τα παιδιά σου; Αυτά τα γνωρίζεις εσύ; Ξέρεις ότι όταν επιχειρούν έχουν δύο κινδύνους να αντιμετωπίσουν, τη φωτιά και τον ανόητο με την βερμούδα και τις παντόφλες. Αυτά τα γνωρίζουν τα παιδιά σου; Αυτά τα γνωρίζεις εσύ;
Την επόμενη ημέρα θα φωνάξεις στο σχολείο τη γυναίκα του να σου πει πως νιώθει που η πολιτεία παίρνει τον άντρα της από την μία άκρη της Ελλάδος και τον στέλνει στο πουθενά να επιχειρήσει σε ένα ξένο για αυτόν τόπο χωρίς να γνωρίζει τους δρόμους διαφυγής ούτε τίποτα αλλά παρόλα αυτά έχει και εσένα Έλληνα με τις παντόφλες και την βερμούδα να τον «βοηθάς».
Εξάλλου αυτός είναι τόσο κουτός που μέσα σε αυτή την ζέστη φοράει τόσα ρούχα. Αφού τα συζητήσεις με το παιδί σου και με την γυναίκα σου την επόμενη εβδομάδα θα φωνάξεις έναν από αυτούς τους «μπάτσους», που πίνουν συνεχώς καφεδάκι στα Everest. Αναλογίσου όμως κάτι σε παρακαλώ.
Σε αυτή την μεγάλη καταστροφή όταν βοηθούσαν δεν ρωτούσαν εάν αυτός που έχει ανάγκη είναι ενάντια της αστυνομίας, αντισυμβατικός ή εάν στον τελευταίο αγώνα πετούσε καθίσματα μέσα στο γήπεδο. Ήταν εκεί για να ανοίγει δρόμους, να δίνει τα σωστά σήματα και να συντονίζει όσο μπορούσε την ανύπαρκτη εκκένωση.
Θέλω όμως σε παρακαλώ να τον ρωτήσεις όταν παίρνει σήμα για ληστεία, δολοφονία κλπ και ανάβει τον φάρο πως νιώθει. Μην μου απαντήσεις πως ήταν επιλογή του. Βεβαίως ήταν επιλογή του. Πρέπει όμως να του απαντήσεις και εσύ, γιατί όταν σε μια ληστεία που αυτός θέλει χώρο και καθαρό μυαλό εσύ πας δίπλα του με τον πάσα τέμπο;
Χαζεύεις λες και βλέπεις ταινία με τον Μπρους Γουίλις και ενώ προσπαθεί να σου πει ότι σε αυτή την «ταινία» οι σφαίρες είναι αληθινές, εσύ καταγράφεις με το κινητό σου τη σκηνή για να την βάλεις στα social και να πάρεις like. Γιατί δεν τον αφήνεις να κάνει την δουλειά του ή οποία είναι η δική σου προστασία. Αυτά τα γνωρίζει το παιδί σου; Εσύ τα γνωρίζεις;
Αφού ακούσεις τόσα από ένα πλήρωμα ενός περιπολικού που ίσως δεν θα μπορέσεις να βγεις από την τάξη του σχολείου την επόμενη ημέρα κάλεσε την γυναίκα του να σου πει τι νιώθει κάθε φορά που ο άντρας της φεύγει από το σπίτι.
Να σου πει τι νιώθει κάθε φορά που ακούει εκείνη σειρήνες στους δρόμους που κάποιες φορές τις βάζουν τα περιπολικά διότι δεν έχουν πάρει σωστή ενημέρωση, επειδή εσύ είπες απλά στο 100 που κάλεσες… Βοήθεια μας σκοτώνουν πιστεύοντας ότι έτσι θα έρθουν γρηγορότερα για να καταγράψουν απλά ένα ανούσιο τροχαίο χωρίς ούτε καν τραυματίες.
Σκέφτηκες ποτέ την ψυχολογική προετοιμασία αυτών των ανθρώπων μέσα στο περιπολικό ή πάνω στις μηχανές ακούγοντας από το κέντρο τους σήματα για δολοφονίες, ληστείες κλπ; Τα έχεις εξηγήσει ποτέ στο παιδί σου;
Το καλό όμως στο έχω για μετά Έλληνα. Να θυμάσαι μέχρι τώρα δεν έχεις δαπανήσει ούτε ένα ευρώ και έχεις μάθει πολλά, πάρα πολλά για το πως μπορείς να είσαι ευαίσθητος 365 ημέρες τον χρόνο. Σου έχω όμως τα καλύτερα για την ημέρα που θα καλέσεις τους ανθρώπους από το ΕΚΑΒ.
Αυτούς του ήρωες που όταν είχα την ευτυχία να με εκπαιδεύσουν μου είπαν πολλά. Όχι μόνο για πρώτες βοήθειες αλλά για τα άλλα… Για το πως νιώθουν όταν είναι στην καθημερινή μάχη, διότι να θυμάσαι αυτοί ζουν κάθε ημέρα στον πόλεμο.
Να τους ακούσεις, να σου μιλήσουν για το τι συμβαίνει όταν από τον ασύρματο έρχεται σήμα «εξαιρετικά επείγον καρδιολογικό» και όταν φτάνουν απλά εσύ έχεις ανοίξει την μύτη σου αλλά είπες την “εξυπνάδα” σου για να έρθει πιο γρήγορα το ασθενοφόρο.
Να σου πουν ότι από την στιγμή που αρχίζει η σειρήνα να χτυπά, ο εχθρός είναι μπροστά τους και ονομάζεται χρόνος που κυλά. Θα σου πουν ότι εάν έδωσες σωστές πληροφορίες στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ ξέρουν τι θα κάνουν όταν φτάσουν.
Πίστεψε με είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι. Τόσο καλά που εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα όταν επιχειρούν μπροστά σου. Αφού λοιπόν πάρουν το σήμα θα σου πουν ότι δύο πράγματα τους αγχώνουν. Το πρώτο είναι εάν θα μπορέσουν να φτάσουν, εάν δηλαδή Έλληνα θα τους αφήσεις χώρο στην Κηφισίας, στην Συγγρού, στην Τσιμισκή, στην Νίκης.
Το δεύτερο που τους αγχώνει είναι το φιδάκι… Έτσι το λένε οι οδηγοί. Μόλις ακούσεις σειρήνα Έλληνα ακολουθείς το ασθενοφόρο με το μηχανάκι σου, το ΙΧ και ο οδηγός του ΕΚΑΒ βλέπει από τον καθρέπτη το φιδάκι που τον φοβίζει την ώρα που με δική του ευθύνη περνάει με κόκκινο για να έρθει γρηγορότερα σπίτι σου Έλληνα. Τα γνωρίζει αυτά το παιδί σου; Εσύ τα γνωρίζεις αυτά;
Έλληνα ακόμα δεν σου έχει κοστίσει ούτε ένα ευρώ και πίστεψε με έχεις μάθει πάρα πολλά για το τι σημαίνει ευαισθησία 365 ημέρες το χρόνο. Εάν τώρα έχεις παιδιά στο δημοτικό να τους μάθεις να θαυμάζουν αυτούς τους ανθρώπους. Να βλέπουν τους αστυνομικούς ως ήρωες και όχι ως «μπάτσους».
Να τους μιλάς από μικρά για την ζώνη ασφαλείας και το κράνος. Να τους εξηγήσεις όταν πάρεις μια κλήση ότι έκανες λάθος και ότι ο «μπάτσος» δεν στην έδωσε για να εισπράξει αλλά για να σε επαναφέρει στην τάξη. Ναι είναι ανθρώπινο να πάρκαρες παράνομα για 5 λεπτά και να δεις την κλήση καρφωμένη στο παρμπρίζ.
Το θέμα όμως είναι ότι πάρκαρες παράνομα. Είναι ανθρώπινο να μην ακολουθείς πάντα τις ενδείξεις ταχύτητας στον δρόμο και να σε γράψουν για υπερβολική ταχύτητα με 10 χλμ/ώρα πάνω από το όριο της περιοχής. Το θέμα όμως είναι ότι το έκανες.
Να πάτε μαζί με το παιδί σου να την πληρώσετε και να του εξηγήσεις ότι τα λάθη στην ζωή έχουν ένα κόστος για αυτό πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες της πολιτείας και τις ενδείξεις αυτών που τελικά δεν λέγονται «μπάτσοι» άλλα αστυνομικοί.
Εάν τώρα θέλεις και επιπλέον ευαισθησία ή δεν έχεις παιδιά σου έχω και άλλο. Έχεις δει όταν γίνεται μια καταστροφή ή κάποιο σοβαρό ατύχημα κάτι ανθρωπάκια που φορούν κόκκινες, πορτοκαλί στολές ή κάτι μαντίλια στο λαιμό. Τους λένε εθελοντές.
Αυτοί που λες φίλε μου ανήκουν σε κάποιες ομάδες που τις λένε εθελοντικές ομάδες. Ελληνικός ερυθρός σταυρός, Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, εθελοντές δασοπυροσβεστες, Έλληνες διασώστες, πρόσκοποι, οδηγοί και πολλές άλλες.
Λοιπόν διάβασε τι κάνουν αυτά τα ανθρωπάκια με αυτές τις στολές. Όταν εσύ τα σαββατοκύριακα είσαι για βόλτα, καφεδάκι κ.λπ., αυτοί κάνουν εκπαιδεύσεις, πρώτες βοήθειες, πυρόσβεση, διαχείριση έκτακτων αναγκών.
Όταν εσύ θα είσαι σπίτι αραχτός, ναι εκείνη την Κυριακή που θέλεις απλά να πέσεις στον καναπέ με το κινητό και να λιώσεις στα social, εκείνη την Τετάρτη απόγευμα που θέλεις να ξεκουραστείς, αυτά τα ανθρωπάκια θα ξεκλέβουν χρόνο από την ξεκούραση τους για να κάνουν ασκήσεις προσομοίωσης φωτιάς, σεισμού, στήσιμο καταυλισμών, έτσι ώστε όταν θα έρθει η ώρα να είναι έτοιμοι ψυχολογικά, σωματικά για να δράσουν με σύστημα και οργάνωση.
Να σου πω και κάτι που ίσως δεν το ξέρεις. Αυτές οι ομάδες δεν αποτελούνται από superheroes, αυτοί εξάλλου δουλεύουν στο hollywood. Είναι απλοί άνθρωποι σαν εσένα με την διαφορά ότι νιώθουν την υποχρέωση 365 ημέρες τον χρόνο. Πάμε λοιπόν να σου συστήσω μερικούς.
Τον λένε Άγγελο και δουλεύει σε ανεμογεννήτριες συντηρητής. Στον ελεύθερο του χρόνο τα τελευταία 20 χρόνια εκπαιδεύει εθελοντές με στόχο κάποια στιγμή να μπορέσουμε να μάθουμε κάτι εμείς οι υπόλοιποι. Τον λένε Σπύρο και είναι αυτός ο κλασικός τύπος μέσα στην τράπεζα με την γραβάτα που θα σου πει την άθλια ατάκα «πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω παρακαλώ;» Το πρωί το κάνει αυτό.
Είναι ο Ανέστης που μπορεί να έχει έρθει σπίτι σου και να σου έχει κάνει τοποθέτηση συναγερμού. Το πρωί το κάνει αυτό. Είναι ο Φάνης ο οποίος είναι πολιτικός μηχανικός. Το πρωί. Είναι ο Δημήτρης που είναι δύτης και συντηρεί σκάφη, κότερα κ.λπ. Το πρωί. Είναι ο Μάκηςπου είναι συνταξιούχος και δεν κλαίει που το έκοψαν την σύνταξη.
Είναι ο άλλος Μάκης που το πρωί φτιάχνει υπέροχα κοσμήματα. Είναι η Νανό που σίγουρα θα έχει κάνει ξενάγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης στα παιδιά σου σε κάποια σχολική εκδρομή. Είναι ο Νίκος που είναι γιατρός. Όχι με ιατρείο στο Κολωνάκι αλλά αυτός που έχεις δει στα επείγοντα και του την έχουν πέσει όλοι πάνω του για να δει 100 έκτακτα περιστατικά σε 5 λεπτά μέσα.
Τον λένε Μίλτο και κάνει εκατό διαφορετικές δουλειές. Όλοι αυτοί ξέρεις όμως πως περνούν τα απογεύματα ή τα Σαββατοκύριακα; Μαζεύονται σε μια φωλιά που συνήθως είναι υπόγειο για να έχει χαμηλό ενοίκιο (το πληρώνουν μόνοι τους) και εκπαιδεύονται, συντηρούν τον εξοπλισμό της ομάδας και συζητούν, συζητούν πολύ, όχι όμως γιατί ο Τσίπρας είναι πουλημένος και ο Καμμένος είναι καμένος αλλά για μια άλλη Ελλάδα.
Για την Ελλάδα που την βλέπουν μέσα από τα υπόγεια και έχει την πιο ωραία θέα. Για το πως θα ενωθούν όλες οι εθελοντικές οργανώσεις να κάνουν ακόμα καλύτερο έργο. Συζητούν για το εάν θα μπορούσαν να έχουν κάνει κάτι καλύτερο στην φωτιά στο Μάτι. Εάν εκείνο το βράδυ το φουσκωτό της ομάδας έκανε το σωστό δρομολόγιο και άλλα πολλά.
Άρα την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείς στο FB που πήγε η ανθρωπιά και ότι ψάχνεις να γνωρίσεις καθαρούς ανθρώπους ξέρεις που είναι. Είναι σε κάθε δήμο σε κάθε γειτονιά και λέγονται εθελοντικές ομάδες. Πίστεψε με όταν θα διαβείς το κατώφλι μιας τέτοιας ομάδας θα γνωρίσεις πολλούς καθαρούς ανθρώπους.
Ίδιοι με εσένα είναι, μην τους φοβάσαι και αυτοί με χρέη στις τράπεζες, με ΕΝΦΙΑ, με κομμένες συντάξεις. Αλλά να ξέρεις ότι και το ελάχιστο χρήμα που τους περισσεύει το κάνουν ειδικές στολές, εκπαιδεύσεις, κράνη. Και τώρα Έλληνα θα σου πω ένα μυστικό αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας. Ξέρεις πως μπορείς να τους αναγνωρίσεις;
Εάν υποψιάζεσαι κάποιον ότι μπορεί να είναι τέτοιος ζήτα του να σου ανοίξει τον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου του και θα δεις μέσα μόνιμα ένα επιχειρησιακό σακίδιο. Ξέρεις γιατί το έχει εκεί; Για να μην αργήσει εάν το κακό τον βρει στη δουλειά ή κάπου μακριά από το σπίτι του. Σαν εσένα είναι αλλά η καρδιά τους χτυπάει αλλιώς και το μυαλό τους σκέφτεται αλλιώς.
Ό,τι γνώσεις και να έχεις είσαι απαραίτητος. Ξέρεις πόσο σημαντικός είσαι εάν γνωρίζεις πολύ καλά υπολογιστές για να τους βοηθάς σε επίπεδο υποστήριξης. Ξέρεις πόσο σημαντικός είσαι εάν έχεις επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης.
Ξέρεις πόσο σημαντικός είσαι εάν απλά έχεις χρόνο να διαθέσεις για να πας μέχρι το ταχυδρομείο να στείλεις 5 επιστολές. Γνωρίζεις ότι αυτές όλες οι ομάδες απασχολούν εθελοντές και χρειάζονται από απίστευτα εκπαιδευμένους ορειβάτες μέχρι έναν απλό γραμματέα για να γράψει τα πρακτικά μιας διάσωσης.
Πίστεψε με όταν Έλληνα μπεις μέσα σε μια τέτοια ομάδα η ψυχή σου θα γίνει γαλήνια και όταν θα γυρίσεις από το πρώτο περιστατικό μικρό ή μεγάλο την στιγμή που θα ξαπλώσεις μόνο εσύ θα έχεις αυτό το μοναδικό συναίσθημα της προσφοράς που δεν μπορεί κανένας να στο περιγράψει.
Ίσως να υπάρχουν άνθρωποι που κατοικούν δίπλα σου και να είναι εθελοντές διασώστες 10 και 20 χρόνια και να μην το ξέρεις. Διότι αυτός το κάνει μόνο για την ψυχούλα του και δεν το φωνάζει. Αυτό Έλληνα ονομάζεται εσωτερικό κίνητρο και το κρατάς μόνο για τον εαυτό σου.
Και πίστεψε με δεν θα τους δεις ποτέ με βερμούδες, παντόφλες και πότε δεν θα τους δεις να ενεργούν χωρίς σύστημα και χωρίς την έγκριση της πολιτείας. Διότι όλα αυτά τα ανθρωπάκια με τις στολές την σέβονται την πολιτεία ή ότι έχει απομείνει από αυτήν. Αυτά τα γνωρίζει το παιδί σου; Εσύ Έλληνα τα γνωρίζεις;
Σου έχω και άλλη ευαισθησία εάν θέλεις.
Έλληνα πότε έδωσες τελευταία φορά αίμα εθελοντικά;
Έλληνα έχεις κάρτα εθελοντή αιμοδότη με τουλάχιστον 3 αιμοδοσίες το χρόνο;
Έλληνα από τον κλειστό οικογενειακό σου και φιλικό κύκλο πόσοι γνωρίζετε πρώτες βοήθειες και μπορείτε να τις προσφέρετε σε ώρα ανάγκης;
Έλληνα έχεις διαβάσει ποτέ την ιστοσελίδα του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασία και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας;
Έχεις καταρτίσει οικογενειακό σχέδιο διαφυγής από το σπίτι σου;
Έχεις ορίσει ασφαλή χώρο συγκέντρωσης της οικογένεια σου σε περίπτωση που δεν λειτουργούν οι επικοινωνίες;
Έλληνα έχεις έτοιμο σακίδιο διαφυγής από το σπίτι με είδη πρώτης ανάγκης έτσι ώστε η οικογένεια σου να έχει αυτονομία 24 ώρες;
Έλληνα έχεις πυροσβεστήρα μέσα και έξω από το σπίτι σου.
Έλληνα Ξέρεις να χειρίζεσαι έναν πυροσβεστήρα;
Λοιπόν που λες τα αντανακλαστικά είναι εύκολο να δουλέψουν 2-3 ημέρες. Το δύσκολο είναι να καταφέρεις να δουλεύουν 365 ημέρες το χρόνο. Τότε πίστεψε εάν τα καταφέρεις θα ζεις σε μια άλλη Ελλάδα…
ΕΛΛΗΝΑ ΤΟ ΑΝΤΕΧΕΙΣ;”

Διαβάστε περισσότερα

Ο μεγάλος Γιάννης Παπαϊωάννου

Σαν σήμερα, χαράματα της 3ης Αυγούστου του 1972, «έφυγε» ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Μετά τη δουλειά του πήγαινε για ψάρεμα στα Βασιλικά της Σαλαμίνας και σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1913. 2 χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα. Αναγκάστηκε να δουλέψει από μικρή ηλικία (ως ψαράς, ως μαραγκός, σε οικοδομές,σε συνεργεία αυτοκινήτων). Έζησε στον Πειραιά και στις Τζιτζιφιές.

          

 Ο Γιάννης Παπαϊωάννου με τον Βασίλη Τσιτσάνη

Ο Γιάννης Παπαιωάννου εντυπωσιάστηκε όταν άκουσε πρώτη φορά Το μινόρε του τεκέ του Γιάννη Χαλκιά. Από τότε το μπουζούκι έγινε μέρος της ζωής του. Σε μια πορεία με σημαντικές συνεργασίες και πολλά πανέμορφα τραγούδια (συνολικά πάνω από 800) κατάφερε να αποτελέσει έναν από τους θεμελιωτές του λαϊκού μας τραγουδιού.

Διαβάστε περισσότερα

H ZΩH KAI H IΣTOPIA TOY BETEPANOY ΓIANNH ΠAΠAΪΩANNOY (Μέρος 2)

Γιάννης Παπαϊωάννου
-Ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν μεγάλος συνθέτης και μουσικός του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού. Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1914 στην Κίο της Μικράς Ασίας και πέθανε στις 3 Αυγούστου του 1972 σε τροχαίο δυστύχημα, στην Αθήνα.. Υπήρξε κουμπάρος του Βασίλη Τσιτσάνη!

Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, στις 3 Αυγούστου του 1972. Τα χαράματα, τελειώνοντας το πρόγραμμα στο «Πανόραμα» στις Τζιτζιφιές, όπου εμφανιζόταν τα καλοκαίρια με τον Τσιτσάνη, ένας πεζός πετάχτηκε στον δρόμο και ο Παπαϊωάννου για να τον αποφύγει έριξε το αυτοκίνητό του σε ένα στύλο, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.

Και φώναζαν από πάνω(ου) γειά σου Παπαϊωάννου !!!

Στο κέντρο «Πανόραμα», στις Τζιτζιφιές (1970-'72) ο Μπαρμπα-Γιάννης στην πίστα -πάνω στα πιάτα- με το μπουζουκι του, ρίχνει πενιές μαγκιόρες!

Στο κέντρο «Πανόραμα», στις Τζιτζιφιές, Γιάννης Παπαϊωάννου με τον γιο του Αντώνη Παπαϊωάννου στο μικροφωνο. *Δίπλα απο τον μπαρμπα-Γιάννη ο σπουδαίος σολίστ, Χρήστος Κωνσταντίνου!.

Παπαϊωάννου

Γιάννης Παπαϊωάννου

Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική.. Στην αρχή με το μαντολίνο, λίγο αργότερα με την κιθάρα και στη συνέχεια με τον παντοτινό σύντροφο της ζωής του, το μπουζούκι !!!!

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου, με το μπουζούκι του, όταν υπηρετούσε στο 1ο Σύνταγμα Αθηνών (1935) *Απο το βιβλίο του Η. Πετροπουλου, πηγη rebetiko.gr.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου φαντάρος, με το μπουζούκι του, όταν υπηρετούσε στο 1ο Σύνταγμα Αθηνών (1935). *Το 1935 υπηρέτησε τη θητεία του στον στρατό, αν και έμελλε σύντομα να ξανακληθεί στις τάξεις του, πολεμώντας ως φαντάρος στην Αλβανία το 1940..

Πρωτοεμφανίσθηκε επαγγελματικά δίπλα στους Μάρκο Βαμβακάρη και Στέλιο Κερομύτη το 1936-37. Πρώτο του τραγούδι ήταν η "Φαληριώτισσα" (Σουρωμένος θα ρθω πάλι) με τον συνθέτη και τον Δημήτρη Σωφρονίου. 
*Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε ο συνθέτης. Γράφτηκε στο τέλος του 1935. Τραγουδήθηκε όλο το 1936 και ηχογραφήθηκε στις αρχές του 1937 σε δύο εκτελέσεις (η δεύτερη με Στράτο Παγιουμτζη, Στ. Χρυσίνη και τον Γενίτσαρη στο μπουζούκι, δίσκος COLUMBIA DG 6312), με τεράστια -για τα δεδομένα της εποχής- επιτυχία (πούλησε περισσότερους από 25.000 δίσκους). 
*Εικάζεται (Π. Κουνάδης), ότι η 1η εκτέλεση είναι με τον συνθέτη και τον Δημήτρη Σωφρονίου (εξάδελφο του Βαγγέλη Σωφρονίου).. Από τήν άλλη πλευρά τού δίσκου υπάρχει το σόλο "Σέρβικο Σμυρνέϊκο" σέ εκτέλεση Γ. Παπαϊωάννου. Go 2719 τό μητρώο τής Φαληριώτισσας καί Go 2718 το Σμυρνέϊκο... Βέβαια σε Δίσκους τής Parlophone/Odeon.

Το "Τρίο Παπαϊωάννου".. Το Αλεκάκι (Αλέκος Παναγόπουλος), ο Παπαϊωάννου και το Στεφανάκι (Στεφανάκης Σπιτάμπελος), στο "Φωτογραφείον Ιω.Θεοδωρής", το 1937. Τον δίσκο κρατάει κάποιος κρυμμένος (φαίνεται τα δάκτυλα!). Συνήθως, τέτοιες φωτογραφίες έβγαζαν οι λαϊκοί συνθέτες όταν κυκλοφορούσαν τον πρώτο τους δίσκο. (Από το βιβλίο του Η. Πετρόπουλου). Το πρώτο δίσκο ο Παπαϊωάννου τον έβγαλε το 1937, με την "Φαληριώτισσα" (Σουρωμένος θα ρθω πάλι), ηχογραφήθηκε σε δύο εκτελέσεις (την ίδια χρονιά) +και το σόλο -οργανικό με μπουζουκι- με τίτλο "Σέρβικο Σμυρνέϊκο" Δίσκος Parlophone Ελλάδος / B-21916 / GO-2718 -έγινε και ανατύπωση σε δίσκο Parlophone Ελλάδος / B-74108, το 1946.

Η πρώτη δημοσίευση της "Φαληριωτισσας" του μπαρμπα-Γιαννη!, στο περιοδικό "Νέα λαϊκά τραγούδια" το 1938. Από πάνω, "Με τις μυρωδιές σου" του Μάρκου!

Παπαϊωάννου και Σπιτάμπελος, στην Καβάλα (1938) *Απο το βιβλιο του Η. Πετροπουλου, πηγή: rebetiko.gr.

Ο Παπαϊωάννου κι ο Στράτος Παγιουμτζης σε κάποιο ιδιωτικό γλέντι στην Τούμπα Θεσσαλονίκης (1937) *Από το βιβλίο του Η. Πετροπουλου, πηγη rebetiko.gr.

Την ίδια περίοδο μπαίνει στην «Πειραιώτικη Κομπανία» μαζί με τους Μάρκο Βαμβακάρη, Στράτο Παγιουμτζή, Στέλιο Κερομύτη και Ανέστη Δελιά όπου και πραγματοποιούν εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη και σε όλη την Ελλάδα, αν και σύντομα θα ξεσπούσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και θα έρχονταν τα τραγικά χρόνια της Κατοχής. Συνεχίζει βέβαια να παίζει στα νυχτερινά κέντρα, όπου και γνωρίζει την Ευδοξία Καμπούρη, με την οποία θα παντρευτεί τελικά το 1944 και θα αποκτήσει προοδευτικά τρία παιδιά... 
Μετά από τον πόλεμο, ξανά ηχογραφεί και ακολούθησαν πλήθος από σπουδαία τραγούδια που έμειναν κλασικά, μεταξύ των όποίων και είναι τα: "Μοδιστρούλα", "Βαγγελίτσα μου", "Καπετάν Ανδρέα Ζέπο", " Σου 'χα χαρίσει μια καρδιά", "Έχουν καρδιά και οι φτωχοί" και "Πέντε Έλληνες στον Άδη" σε στίχους Κώστα Μάνεση, "Βαδίζω και παραμιλώ", "Δεν σε θέλω πια {Μη μου λες γιατί ξεχνάω}", "Σβήσε το φως", "Είμαστε φίλοι", "Σου 'χει λάχει", "Ο Μαστραπάς" κ.ά. Η συνεργασία του με τον στιχουργό Χαρ. Βασιλειάδη ή Τσάντα είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μοναδικών και ανεπανάληπτων τραγουδιών: "Πριν το χάραμα", "Πήρα το δρόμο το στενό", "Είσαι γυναίκα του μπελά", "Απ' της Ζέας το λιμάνι {Χτες το βράδυ σε μια βάρκα}", "Στα πεύκα και στα έλατα {Τα νιάτα δεν τα χόρτασα}" κ.ά
- Γενικά τα τραγούδια του Γ. Παπαϊωάννου χαρακτηρίζονται από ένα κράμα καντάδας, μπάλου και μικρασιάτικων ακουσμάτων. Θεωρείται ο πρώτος, στο λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι, που χρησιμοποίησε στις ηχογραφήσεις του το λεγόμενο "πρίμο σεκόντο" (διφωνία)

Περιοδικό "Το νέο λαϊκό τραγούδι" - Ιούνιος 1939. Με τους Άσσους των λαϊκών τραγουδιών: Τσιτσάνης - Μάρκος - Παπαϊωάννου - Χατζηχρήστος.

* Το 1953 ο Παπαϊωάννου συνεργάζεται με τον νεαρο Στέλιο Καζαντζίδη που ξεκινούσε τότε την πορεία του στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Του δίνει να ερμηνεύσει τις θρυλικές "Βαλίτσες" {Δεν θέλω το κακό σου}σε στίχους Κ. Μάνεση. Είναι μόλις το δεύτερο τραγούδι που γραμμοφωνεί ο Καζαντζίδης - το πρώτο "Για μπάνιο πάω" του Απόστολου Καλδάρα είχε περάσει απαρατήρητο - και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Με τον Καζαντζίδη, που σύντομα καθιερώνεται σαν απόλυτος πρωταγωνιστής του λαϊκού τραγουδιού, θα ακολουθήσουν τα "Εγώ θα σε γλυτώσω" σε στίχους Κ. Μάνεση και "Ο Χάρος" (Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει), "Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα", "Εχθές αργά το δειλινό", "Ο Γάτος" με τα νιαουρίσματα του Γ. Ζαμπέτα που κάνει τον γάτο, "Κατάστρεψες τα νιάτα μου" κ.α. Ο Παπαϊωάννου, μαζί με τον Τσιτσάνη και τον Χατζηχρήστο θέτουν τις βάσεις για την δημιουργία του λαϊκού τραγουδιού..

Δυνατό πάλκο με τους, απο αριστερα: Ηλιας Ποτοσιδης, Νικος Τουρκακης, Τσιτσανης, Αννα Χρυσαφη, Παπαιωαννου, Στελιος Μακρυδακης, Σαλασιδης κιθαρα και Λαζαρου βιολι!

1952. Παπαιωαννου, Μπελλου, Ποτοσιδης, Λαζαρου βιολι κι ενας γεροντομαγκας που τραγουδαει, με το μικροφωνο!.

Ο Γ. Παπαιωαννου αραχτός στο πάλκο!. Ξεχωρίζουν, ο Β. Τσιτσανης και η Αννα Χρυσαφη.

- Ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν ο πρώτος Έλληνας λαϊκός συνθέτης που ταξίδεψε στην Αμερική, το 1953, για να τραγουδήσει στους εκεί απόδημους Έλληνες. Μόνιμος συνεργάτης του Βασίλη Τσιτσάνη. Στο χώρο του είχε το παρατσούκλι "Ψηλός" ή "Πατσάς"

Το 1953, στο πρώτο ταξίδι του '' Ψηλού '' στο Αμέρικα
Στην 1η σειρά ο Θανάσης Αθανασίου - (μπουζούκι), η Ρένα Ντάλλια και ο Γιάννης Παπαϊωάννου!

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου πήγε στην Αμερική κάμποσες φορές. Συνολικά επισκέφτηκε τις ΗΠΑ 4 φορές, με πρώτη το 1953. Σχεδίαζε να καθήσει ένα μήνα αλλά τελικά παρέμεινε ένα χρόνο.. Δεύτερη το 1956, ακόμη γύρω στο 1960 και τέλος, στα 1967. Στις δύο πρώτες επισκέψεις του είχε παρτενέρ τη Ρένα Ντάλλια (από τα δημοφιλέστερα ντουέτα της δεκαετίας του '50), με την οποία έκαναν και πολλές ηχογραφήσεις, ενώ γνωρίστηκε με τον θρυλικό μπουζουξή Τζακ Γρηγορίου ή Χαλκιά και τους τραγουδιστές της ομογένειας Τζιμ Αποστόλου, Αξιώτη Κεχαγιά κ.α .. 

(Το 1952 ειχε κανει περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη)

* Στο Δρομο για την Αμερικη τον ακολούθησαν σημαντικά στελέχη του Λαϊκόυ Τραγούδου, όπως ο Κώστας Καπλάνης, ο Γιάννης Τατασόπουλος, ο Μανώλης Χιώτης, ο Σταύρος Τζουανάκος, ο Τάκης Μπίνης, ο Γιάννης «Σπόρος» Σταματίου, ο Ανεστος "Γυφτος" Αθανασιου, ο Δημήτρης «Μπέμπης» Στεργίου, ο Λεμονοπουλος, ο Γιαννάκης Αγγέλου και πάρα πολλοί άλλοι..

1956. Ο Γιάννης Παπαϊωάννου στην Αμερική, με τον φίλο και συνάδερφο Νίκο Καλλέργη.

Νίκος Καλλέργης: Λαικος τραγουδιστής και κιθαρίστας, φωνογράφησε τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου κυρίως αλλα και των Τζουανάκου, Χατζηχρήστου, Νταράλα κ.α Ο Καλλέργης γεννήθηκε στην Πόλη το 1916 και ήταν μεταξύ άλλων για χρόνια καλος συνεργάτης του Γ. Παπαϊωάννου ενω συμμετείχε στο συγκρότημα του Βασιλη Τσιτσάνη σε αρκετές σαιζον!. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 έφυγε μαζί με τον Παπαϊωάννου στην Αμερική (στην 2η περιοδεία του Παπαϊωάννου το 1956) όπου έζησε εκει πολλα χρόνια.. ενώ οι φίλοι του ρεμπέτικου από ένα σημείο και μετα είχαν χάσει τα ίχνη του.. Εκανε και πολλες επανεκτελεσης τραγουδιων στην αμερικη την δεκαετία του 60. Μερικά απο τα γνωστά τραγούδια που τραγούδησε: Συνεφιασμενη κυριακη, Οταν νυχτώνει σκέφτομαι (Αρρωστιάρικο μου σώμα) κ.α. Ενώ μερικά από τα σεγόντα που έκανε ήταν στις «Βαλίτσες» του Καζαντζίδη!! Πρώτη φωνη είπε ακόμα τα: Βγήκε η Μάρω σεργιάνι (Τζουανάκου), Το βουνο (Νταράλα), Η κουμπαριά να ζήσει, Αδικα με κατηγορούν (Παπαϊωάννου) κ.α. ενω σεγόντο έκανε σε δεκάδες ρεμπέτικα όπως: Είμαστε φίλοι, Βασανάκι, Που με βρήκες, Ηθελα νάμουνα πασας, Μας χώρισαν οι θάλασσες, Καλη καρδιά καλο κρασί, Θέλω βαρειά να κοιμηθώ και άλλα... Έφυγε από την ζωή στις 2 Μαΐου του 2008. *Κείμενο από Κωστας Τσακατιρης.

" Θα γλεντάμε- θα γλεντάμε, στα μπουζούκια όταν πάμε... "
Λαϊκό πάλκο της δεκαετίας του '50, από αριστερά κάτω: Στέλιος Μακρυδάκης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Ντάλια Ρένα, Νίκος Καλλέργης, Ηλίας Ποτοσιδης. Πίσω ξεχωρίζουν: η Λέλα Παπαδοπούλου (ακορντεόν), Στέλιος Λαζάρου (βιολί).

Έπαιξε και τραγούδησε σε πάλκα ιστορικά, όπως στο "Δάσος" του Βλάχου στο Βοτανικό μαζί με τους Βαμβακάρη, Παγιουμτζή, Χατζηχρήστο, Κερομύτη, Μπάτη, Δελιά, στου "Καλαματιανού" στις Τζιτζιφιές μαζί με Μάρκο και Αργύρη Βαμβακάρη, Ποτοσίδη, Μητσάκη, Μανισαλή, Κερομύτη, Χατζηχρήστο, Περιστέρη, Ρούκουνα, Μαρσέλο, Κασιμάτη, στην "Τριάνα του Χειλά" στην Λεωφόρο Συγγρού με Μοσχονά, Ντάλια, Μητσάκη, Ευσταθίου, Σεβάς Χανούμ, Χιώτη, Μπέλλου, στο "Φαληρικόν" με Τσιτσάνη, Περπινιάδη, Πόλυ Πάνου, στου "Περιβόλα" και "Κεφάλα"
στην Κοκκινιά με Τσιτσάνη, Γκρέυ, Περπινιάδη, στο "Χάραμα" στην Καισαριανή με Τσιτσάνη, Μπέλλου κ.α. Ενώ δημιούργησε και δικό του μαγαζί στις Τζιτζιφιές, την "Φαληριώτισσα".

* Επίσης έγραψε την μουσική σε αρκετές ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου "Η μοδιστρούλα" και έπαιξε και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κάποιες από αυτές "Αμαρτίες γονέων".

Στο μαγαζί του Παπαϊωάννου στις Τζιτζιφιές, την "Φαληριώτισσα". Ο μπάρμπα-Γιάννης κρατώντας το ρυθμό σ' έναν πελάτη που χορεύει ζεϊμπέκικο. Η σχέση του με το κοινό ήταν παροιμιώδης.Γι' αυτό τον αγαπούσαν όλοι, γιατί τον ένιωθαν δικό τους !!!..

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου, αραχτός στο μαγαζί του στις Τζιτζιφιές!

απο αριστερά: Ο Βαγγελης Περπινιαδης, Γιωργος λαυκας, Γιάννης Παπαϊωάννου, άγνωστη τραγουδιστρια, η Λέλα Παπαδοπούλου με ακορντεόν -Πάνω σειρά: Στέλιος Μακρυδάκης(?), Στελ. Λαζάρου με το βιολί και διπλά του με κιθάρα ο μεγάλος Μίμης Ανδριανός! 

«Τα τραγούδια μου είναι τα παθήματά μου, οι αγώνες μου, το μεροκάματο για τη φασολάδα, τα όνειρά μου, οι καντάδες μου, η ζωή μου ολόκληρη και η ζωή του φτωχού κοσμάκη...», - έλεγε ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο συνθέτης με την τεράστια προσφορά στο ανόθευτο λαϊκό τραγούδι. Ο δημιουργός αθάνατων τραγουδιών, όπως τα «Φαληριώτισσα», «Ανδρέας Ζέπος», «Πριν το χάραμα», «Ανοιξε γιατί δεν αντέχω», «Κάνε κουράγιο», «Βαδίζω και παραμιλώ», «Χθες το βράδυ σε μια βάρκα», «Σβήσε το φως» και εκατοντάδων ακόμη..

1952 _ "Συγκρότημα Παπαϊωάννου" από αριστερά: Μακρυδάκης Στέλιος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Ρένα Ντάλια, Ηλιας Ποτοσίδης, Στέλιος Λαζάρου (βιολι) κ.α!

(23 Αυγουστου 1950) Η πρωτη δημοσιευση - και ραδιοφωνικη μεταδοση - λαϊκής μουσικης που εγινε στην Ελλαδα!. Στη μεσαια στηλη, στην "Μεσημβρινη εκπομπη": "Λαικα και δημοτικα τραγουδια απο το γνωστο συγκροτημα Ι.Παπαιωανου" (απο της 13:00 με 13:20)
"ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ"
ΜΗΚΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝ / ΒΡΑΧΕΩΝ / ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ. *Απο το "Μυθος Ρεμπετικος"

Το καλοκαίρι του '52 δίνοντας τη "Βαλίτσες" στον Στέλιο Καζαντζίδη, ένα τραγούδι που προορίζονταν για τον Δ.Ρουμελιώτη, ευθύνεται κατα μεγάλο ποσοστό για την μετέπειτα πορεία του!. Στη συνέχεια του δίνει κι άλλα δυνατά τραγούδια (Εχθες αργα το δειλινό κ.α.), που τον καθιέρωσαν στην εταιρεία και στον κόσμο!..

Ο Γιαννης Παπαϊωάννου τραγουδά στο κέντρο "Περιβολας".
Στο μπουζούκι ο Στελιος Μακρυδακης!

Τραγουδωντας, με τον Στελιο Μακρυδακη να σιγονταρει στο δευτερο μπουζουκι. Απο "Μυθος Ρεμπετικος"

Μπουζούκι Ι. Παπαϊωάννου κατασκευασμένο από τον περιφημο Ζοζέφ, γύρω στο 1940. Με τα αρχηκα Ι Π , το σκαφος ειναι απο εβονο. *Φωτο απο τον μουσικο Γιαννη Παππα (John Pappas) -Αμερικη.

Ο Γιαννης Παπαϊωάννου ρίχνει τις στόφες του! (χορεύει ζεϊμπέκικο!) στου Χειλα στην "Τριανα". Ξεχωρίζουν πίσω στο πάλκο, ο Ηλιας Ποτοσίδης δεξιά, με τον Καλλεργη στη κιθαρα κ.α!

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου στο σπίτι του στις Τζιτζιφιές, προβάρει με τον φίλο του (Νικό Λιτό) κάποιο καινούργιο του τραγούδι!. (από "Μυθος Ρεμπετικος")

Ο ανεπανάληπτος Γ. Παπαϊωάννου κάνει γκριμάτσα μπροστά στο φωτογραφικό φακό!

Ο ΜΑΓΚΑΣ Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Ένας άνθρωπος «κεφάλαιο» της ρεμπέτικης ιστορίας

Προπολεμικά 1935.. Στο λιμάνι του Περαία, ΜΠΑΤΗΣ, ΚΗΡΟΜΥΤΗΣ, ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ και άλλοι μάγκες της εποχής!

"... πήρα λοιπόν το μπουζούκι και το πήγα σπίτι. Ποιος είδε Θεό και δεν φοβήθηκε! Mε έπιασε η μάνα μου στο μονότερμα.
Πάρτο, φύγε, αλήτη, εγκληματία, παλιάνθρωπε, και τα λοιπά!.
Mπουζούκι, μούλεγε, έφερες εδώ πέρα, να σηκωθείς να φύγεις, και δωσ' του τα ίδια και τα ίδια. Mε έδιωξε!.
Έδιωξε η μάνα το παιδί για το μπουζούκι!. Λες και ήταν φονικό όργανο. Kακόμοιρο όργανο, πόσα δεν τράβηξες κι εσύ μαζί με εμάς;
Άσχετα αν σήμερα αυτό το όργανο το έκαναν μπαλαρίνα, όπως και τα λαϊκά τραγούδια..."
*Γιάννης Παπαϊωάννου απο "Ντόμπρα και σταράτα".

Αλέκος Παναγόπουλος,"Αλεκάκι"(κιθαρα), Γιάννης Παπαϊωάννου και Στεφανάκης Σπιτάμπελος με τα μπουζουκια. Το λεγομενο "Τριο Παπαϊωάννου", στην Δράμα, 13 - 8 - 1938.

Γλέντι σε χωριό της Μακεδονίας με την κομπανία των Παπαϊωάννου - Σπιτάμπελου, το 1937. Στο βάθος, Αλέκος Παναγόπουλος ή "Αλεκάκι" (κιθάρα), Γιάννης Παπαϊωάννου (μπουζουκι), Στεφανάκης Σπιτάμπελος (κιθαρα). Το λεγόμενο "Τρίο Παπαϊωάννου". Ως γνωστόν, ο Μεταξάς είχε κυνηγήσει από την Αθήνα και τον Πειραιά όλους τους μπουζουξήδες. Τότε βρέθηκαν στην Θεσσαλονίκη οι μεγαλύτεροι λαϊκοί συνθέτες.

Ο μπαρμπα-Γιαννης το παρατσουκλι "Πατσάς" το απεκτησε γιατι ειχε ρημαξει τα Πατσατζηδικα!.. 'Κυνηγουσε' την πατσα, γιατι του αρεσε πολυ!

Δεκ. '60

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου παίζει και τραγουδά, την δεκαετία του '60, με την Ρίτα Σακελαρίου. Στο άλλο μπουζούκι ο Κώστας Αντωνιάδης.

Στο "Φαληρικόν", στις Τζιτζιφιές .. δεκ.'60, σ' ενα κατάμεστο μαγαζι!!. Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Καραμπεσίνης, Γ. Παπαϊωάννου. Η Πολυ Πανου και Ρία Κούρτη(;). Στο πιάνο η Ευαγγελία Μαργαρώνη, στο βιολί, ο σύζυγός της Λουκάς Καρμανιόλας ...

Παπαϊωάννου, Γενιτσαρης κ.α παίζουν χαρτιά, αραχτοί.. Όρθιος ίσως ο Γ.Λαυκας!.

Ο Γ. Παπαϊωάννου βοηθούσε πολύ τους νέους καλλιτέχνες!

Παίζοντας με τοπικό συγκρότημα, σε εκδήλωση ομογενών του Καναδά το 1962.

απο δεξια: Ο Τάκης Λαμπρόπουλος (Columbia), ο Γιαννης Παπαϊωάννου, η Μαίρη Λίντα, ο Μανώλης Χιώτης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και διπλα του ο μουσικο/συνθετης Χρηστος Κολοκοτρώνης! στο κέντρο "ΦΑΛΗΡΙΚΟΝ" ΤΟ 1963 

1968 Δεκέμβριος, κέντρο "ο Ξενυχτης"
με Παπαιωαννου, Λαυκα, Στρατο, Μαρκο & Ριτα Σακελαριου

Μετά την επιστροφή του από την Αμερική το 1968 εμφανίζεται στον «Ξενύχτη» στην Ν. Φιλαδέλφεια, ενώ στη συνέχεια συνεργάζεται για τελευταία φορά με τον Τσιτσάνη μέχρι τον θάνατό του το 1972..

"Τον Γιαννη μας τον ζηλεψε
Και του'στησε καρτερι
Ενα πρωι στο Περαμα
του χαρου το μαχαιρι

Τωρα σε κλαιν οι τζιτζιφιες
Που ριχνες τις γλυκιες πενιες

Οι Μαγκες ολου του ντουνια
Σε κλαιν απαρηγορητα .. Γιαννη με τη χρυση καρδια .."

Περιφημο τραγουδι που εγραψε ο 'Βλαχος' (Τσιτσανης) και το ετοιμασε μεσα στι 3 ημερες που εκλεισε το 'Χαραμα', για τον χαμο του ωραιου και αχτυπητου Μαγκα Γιαννη Παπαηωανου.
Οταν ξανα ανοιξε το μαγαζι, βγηκε ο Τσιτσανης με την Ελενη Γερανη και χωρις αλλη λεξη ανακεινωσε τον σκοτωμο του μπαρμπα-Γιαννη, λεγοντα περιλυπα το τραγουδι αυτο...
-"Αιωνια και ασβυστη η μνημη Σας (Δ.Γ)"

Στο «Πανόραμα», στις Τζιτζιφιές (1972), αργά τη νύχτα ο Παπαϊωάννου στην πίστα -πάνω στα πιάτα- σολάρει με το μπουζουκι του!. Πίσω του, διακρίνετε η Ελενα Μεταξα. -Άκου Live.

Στο «Πανόραμα», στις Τζιτζιφιές (1972), αργά τη νύχτα ο Παπαϊωάννου στην πίστα πάνω στα πιάτα, με το μπουζουκι του!.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου δέκα μέρες πριν πεθάνει... δίπλα του: η Καίτη Γκρέυ, ο Λάκης Υφαντής και πιο πέρα ο Γιάννης Παλαιολόγου.

*Εμφανίζεται και σε ελληνικές ταινίες, όπως «Αμαρτίες γονέων», «Ο μπαμπάς μου κι εγώ», «Μοδιστρούλα»..

«Ο Ζέππος», και «Καπετάν Παγίδας» !!! 
O Γιάννης Παπαϊωάννου, με τους καπετάνιους – ήρωες δυο τραγουδιών του!. Τον Παγίδα (δίπλα του) και τον Ζέππο. Μαζί τους η τραγουδίστρια Ελένη Ροδά (από το αρχείο του Πάνου Σαββόπουλου).

http://mpouzoukimpouzouksides.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα