Blue moon (μπλε σελήνη) και πανσέληνος: τα μυστικά τους…

Σήμερα, Παρασκευή (31/7) θα έχουμε μία δεύτερη Πανσέληνο στη διάρκεια του ίδιου μήνα αφού είχαμε ήδη την πρώτη Πανσέληνο του μήνα αυτού στις 2 Ιουλίου. Στις Αγγλοσαξονικές κυρίως χώρες η δεύτερη αυτή Πανσέληνος του ίδιου μήνα είναι γνωστή και ως «μπλε Σελήνη».

Κάτω από ορισμένες συνθήκες πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις που η χροιά της Σελήνης παίρνει ένα γαλαζωπό χρώμα (αντί του κανονικού της γκρίζου) όταν στην ατμόσφαιρα υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σκόνης από κάποια πρόσφατη και μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη για παράδειγμα με την έκρηξη του ηφαίστειου Κρακατόα το 1883.

Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο σπάνιο ώστε έμεινε στα χρονικά ως έκφραση ενδεικτική της έννοιας του «σχεδόν ποτέ» (once in a blue moon). Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια χρησιμοποιείται και η φράση «Μπλε Σελήνη» για να χαρακτηρίσει την ύπαρξη δύο πανσελήνων σ’ έναν μήνα, η δεύτερη δηλαδή Πανσέληνος σ’ ένα μήνα ονομάζεται «Μπλε Σελήνη» παρ’ όλο που ένα τέτοιο φαινόμενο αν και ασυνήθιστο (αφού η περίοδος από την μια Πανσέληνο έως την επόμενη φτάνει τις 29,5 περίπου ημέρες και για την ακρίβεια 29,53059 ημέρες) δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιο.

Ο Φεβρουάριος φυσικά, που έχει μόνο 28 ή 29 ημέρες, είναι αδύνατον να περιλάβει ποτέ μια «Μπλε Σελήνη», ενώ κατά μέσον όρο ένας μήνας με δύο Πανσελήνους συμβαίνει μια φορά κάθε 2,5 περίπου χρόνια (και για την ακρίβεια κάθε 2,72 χρόνια), κάτι που φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα σπάνιο.

Συνολικά στα επόμενα 40 χρόνια θα έχουμε 17 μήνες που θα περιλαμβάνουν δύο Πανσελήνους, ενώ στη διάρκεια του 2018 και του 2037 θα έχουμε δύο μήνες με διπλές Πανσελήνους, και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο και Μάρτιο των ετών αυτών.

Διαβάστε περισσότερα

Ο «λενινιστής» Τσίπρας και οι τσαρλατάνοι τύπου (Αλέξανδρου) Κερένσκι

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Μετά τον κ.Μειμαράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Σταύρο Θεοδωράκη (που τον στηρίζει), μετά τον κύριο Στουρνάρα (που τον στηρίζει), μετά τους κκ.Βορίδη, Γεωργιάδη, Ψαριανό, Γιακουμάτο, Χαρδούβελη, Σαμαρά, Βενιζέλο (που τον στηρίζουν και ψηφίζουν μαζί του), μετά την κυρία Βούλτεψη – το μαλλί πως είναι;-  (που τον στηρίζει), ο κ.Τσίπρας επικαλέστηκε χτες και έναν ακόμα για να αποδείξει πόσο δίκιο έχει να ακολουθεί την πολιτική που ακολουθεί. Επικαλέστηκε τον… Λένιν.
«Οι συμβιβασμοί είναι στοιχείο και της επαναστατικής τακτικής. Το έγραψε και ο Λένιν στο βιβλίο του “Αριστερισμός, η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού”», είπε ο κ.Τσίπρας. Το είπε στην συνέντευξή στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» για να δικαιολογήσει την φαντασμαγορικών διαστάσεων κωλοτούμπα του.
Λόγω του ότι η συνέντευξη ήταν ραδιοφωνική δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός, τη στιγμή που αναζήτησε την δικαίωση του στον… Λένιν, είχε κοκκινίσει μια στάλα από ντροπή. Προσωπικά αμφιβάλουμε.
Ο… επαναστάτης, λοιπόν, πρωθυπουργός, αυτός που θα καταργούσε σε ένα νόμο με ένα άρθρο τα Μνημόνια, αλλά τώρα φέρνει σε ένα νόμο με ένα άρθρο το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο, αυτός που δεν υπάρχει χαμερπής υπαλληλάκος της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας που να μην του φιλοτεχνεί προφίλ «αριστερού εθνάρχη», τι μας λέει; Ότι η προδοσία της αλήθειας και του δίκιου συνιστά συμβιβασμό… επαναστατικού τύπου!
Δυστυχώς για τον κ.Τσίπρα, αυτός που του «σφύριξε» το απόσπασμα από το βιβλίο του Λένιν, το οποίο και ανέφερε στη συνέντευξή του, είναι εξίσου αδιάβαστος με τον πρωθυπουργό.
Απόδειξη: Επειδή ο Λένιν κάτι είχε ακούσει για τους Κερένσκι (σσ: το μικρό όνομα του Κερένσκι ήταν «Αλέξανδρος»), τους πρώην, τους νυν και τους επόμενους Αλέξανδρους Κερένσκι, γι’ αυτό στον «Αριστερισμό», κάτω ακριβώς από το παράδειγμα με τους ληστές στο οποίο αναζήτησε καταφύγιο ο κ.Τσίπρας, ο Λένιν φροντίζει να ξεκαθαρίζει τη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που δίνει τα λεφτά του στον ληστή για να σώσει τη ζωή του και σε αυτόν που αποτελεί συνένοχο του ληστή.
Γράφει ο Λένιν:
«Φανταστείτε πως το αυτοκίνητο σας το σταμάτησαν οπλισμένοι ληστές. τους δίνετε τα λεφτά, το διαβατήριο, το πιστόλι, το αυτοκίνητο σας. Έτσι γλιτώνετε από την ευχάριστη συντροφιά με τους ληστές. Εδώ υπάρχει αναμφισβήτητα συμβιβασμός: “Do ut des” («σου δίνω» τα λεφτά, το όπλο, το αυτοκίνητο, “για να μου δόσεις” τη δυνατότητα να φύγω σώος και  άβλαβης). Είναι όμως δύσκολο να βρει κανείς άνθρωπο που να είναι στα καλά του και να λέει πως ένας παρόμοιος συμβιβασμός είναι “κατ” αρχήν απαράδεκτος”, ή να θεωρεί το πρόσωπο που έκανε έναν τέτοιο συμβιβασμό συνένοχο των ληστών (…)».
Οι… λενινιστικές γνώσεις του Κ.Τσίπρα σταματούν εκεί. Ας πει κάποιος στον κ.Τσίπρα, όμως, ότι αμέσως μετά, στην ακριβώς επόμενη παράγραφο, ο Λένιν φροντίζει να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στους συγγνωστούς και στους ασύγγνωστους συμβιβασμούς. Ανάμεσα στους παραδεκτούς και στους απαράδεκτους συμβιβασμούς. Τονίζει, δηλαδή, ότι υπάρχουν αυτοί που κάνουν συμβιβασμούς για να γλιτώσουν από τους ληστές, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι. Αυτοί που βαφτίζουν συμβιβασμό την προδοσία, που κορδακίζονται στην πασαρέλα της εξαπάτησης ξεφωνίζοντας την ίδια τους τη γύμνια. «Να τότε όλοι αυτοί οι κύριοι (που) ενεργούσαν σαν συνένοχοι  των ληστών» σημειώνει ο Λένιν και συνεχίζει:
«Το συμπέρασμα είναι καθαρό: το να αρνιέσαι τους συμβιβασμούς “από άποψη αρχών”, το να αρνιέσαι γενικά οποιοδήποτε συμβιβασμό, αποτελεί παιδαριωδία, που είναι δύσκολο ακόμα και να την πάρει κανείς στα σοβαρά. Ο πολιτικός, που θέλει να είναι ωφέλιμος στο επαναστατικό προλεταριάτο, πρέπει να ξέρει να ξεχωρίζει τις συγκεκριμένες περιπτώσεις εκείνων ακριβώς των συμβιβασμών που είναι απαράδεκτοι, που εκφράζουν οπορτουνισμό και προδοσία, και να κατευθύνει όλη τη δύναμη της κριτικής του, όλη την αιχμή ενός αμείλικτου ξεσκεπάσματος κι ενός ανειρήνευτου πολέμου  ενάντια σ” αυτούς τους συγκεκριμένους συμβιβασμούς χωρίς να επιτρέπει στους πολύπειρους “καταφερτζήδες” σοσιαλιστές και  στους κοινοβουλευτικούς ιησουΐτες να ξεφεύγουν και να ξεγλιστρούν από τις ευθύνες με πραγματείες για “συμβιβασμούς γενικά”.”»
«Αμειλικτο ξεσκέπασμα» και «ανειρήνευτο πόλεμο» λοιπόν. Αυτή είναι η συμβουλή του Λένιν. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται οι «καταφερτζήδες». Οι εκπρόσωποι του οπορτουνισμού και της προδοσίας. Αυτοί που επιδίδονται σε πραγματείες για «συμβιβασμούς γενικά» ώστε – συνεχίζει ο Λένιν – να «ξεφεύγουν από τις ευθύνες για  την προδοσία που διέπραξαν, για το συμβιβασμό που έκαναν, ο οποίος είναι, τέτοιος που αποτελεί πραγματικά οπορτουνισμό, ατιμία και  προδοσία του χειρίστου είδους».
Προσθέτει ο Λένιν:
«Υπάρχουν συμβιβασμοί και  συμβιβασμοί. Πρέπει να ξέρεις να αναλύεις την κατάσταση και τους συγκεκριμένους όρους κάθε συμβιβασμού, ή κάθε ποικιλίας συμβιβασμών. Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις τον άνθρωπο που έδωσε στους ληστές λεφτά και όπλο για να περιορίσει το κακό που θα έκαναν οι ληστές και να διευκολύνει τη σύλληψη και  την εκτέλεση τους, από τον άνθρωπο που δίνει στους ληστές λεφτά και όπλο για να πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας».
Και τρεις γραμμές παρακάτω, ο Λένιν επιμένει: Όποιος δεν κάνει αυτή τη διάκριση «θα ήταν απλούστατα τσαρλατάνος».
Ας έρθουμε, τώρα, στα δικά μας: Την ώρα που η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, η εγχώρια πλουτοκρατία, η κλεπτοκρατία, η τραπεζοκρατία και η μιντιακή σαπίλα των νταβατζήδων κανακεύουν την «ωριμότητα» του κυρίου πρωθυπουργού, ο επαναστάτης κ.Τσίπρας τι μας λέει;
Επικαλείται τον… Λένιν για να ισχυριστεί ότι «η αστάθεια μιας τέτοιας επαναστατικότητας, η στειρότητά της, η ιδιότητά της να μετατρέπεται γρήγορα σε υποταγή, σε απάθεια, σε φαντασιοπληξία, ακόμη και σε “μανιασμένο” ενθουσιασμό» (σσ: λόγια του Λένιν είναι κι αυτά στον «Αριστερισμό») αποτελούν… αριστερή (άμα τε και επαναστατική) τακτική!
Αλήθεια, χρειάζεται να είναι κανείς λενινιστής ή μήπως θα ήταν αρκετό να διαθέτει (έστω και λίγο) φιλότιμο ώστε – την ώρα που έχει διαπράξει αυτό που ο Λένιν αποκαλεί «ατιμία και προδοσία του χείριστου είδους» – να μην είναι και πολιτικός τσαρλατάνος;

Διαβάστε περισσότερα

Με το ευρώ είναι… κα(υ)λύτερα! Γράμμα από έναν αναγνώστη

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ  

«Αγαπητέ Ημεροδρόμε,

Θέλω να διαμαρτυρηθώ εντόνως προς την Συντακτική σου Επιτροπή, διότι όλα σου τα κείμενα το τελευταίο διάστημα είναι κατά του ευρώ και της Ευρωπαϊκή Ένωσης.

Έχω πραγματικά θυμώσει με τη μονομερή ενημέρωση που παρέχετε και για αυτόν το λόγο θα ήθελα πάρα πολύ να δημοσιεύσετε την επιστολή μου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να αποκατασταθεί η αλήθεια.

Εγώ, αγαπητέ Ημεροδρόμε, είμαι ένας πολύ εργατικός άνθρωπος. Κάθε πρωί ξυπνάω γύρω στις 8.

Όχι ότι έχω κάποια δουλειά. Από συνήθεια το κάνω. Επειδή εκείνη την ώρα σηκωνόμουν όταν δούλευα. Τώρα, βέβαια, δουλειά δεν υπάρχει. Άρα, ούτε και λεφτά. Οπότε με το που ξυπνάω στήνομαι μπροστά στην τηλεόραση.

Α, δε σας το είπα! Μου αρέσει πολύ να ενημερώνομαι. Αλλά, ξέρετε, είμαι της ανεξάρτητης. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι δεσμεύσεις. (Μάλλον θα το κατάλαβαν και στη δουλειά, γι’ αυτό και με απέλυσαν). Και έτσι, απέρριψα αμέσως την κρατική τηλεόραση και επέλεξα τις αντικειμενικές εκπομπές.

Το κανάλι που περισσότερο απ’ όλα μου αρέσει είναι ο ΣΚΑΙ. Τι φοβερός σταθμός! Με πλούσιες απόψεις. Με πολλές φωνές. Με ανθρώπους που έχουν μάθει να συνεννοούνται, τουλάχιστον στα βασικά. Χίλιες φορές να έκαναν αυτοί κουμάντο στη χώρα.

Καμία σχέση με εσάς, που μας βομβαρδίζετε με αυτά τα απαράδεκτα κείμενα.

Κατάλαβα, λοιπόν, βλέποντας όλη μέρα ΣΚΑΙ, ότι περνάω πολύ καλύτερα που είμαι άνεργος.

Επιτέλους, βρε αδελφέ, εκτίμησα το χρόνο μου! Τόσα χρόνια παραπονιόμουν ότι δε μου φτάνει – ε, τώρα, έχω άπλετο.

Κι ο κολλητός μου, όμως, κι αυτός καλύτερα περνάει!

Αυτός, έχει περισσότερο χρόνο κι από μένα, γιατί τον χώρισε η γυναίκα του. Δεν είχε λέει δουλειά, λέει! Ακούς εκεί…

Μπορεί να μην έχει δουλειά, αλλά τώρα έχει γίνει πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος. Μαθαίνει για όλα όσα γίνονται στον κόσμο και μετά με παίρνει τηλέφωνο και τα συζητάμε ώρες ολόκληρες.

Αλλά και η αδελφή μου! Κι αυτή καλύτερα περνάει!

Είχε ένα μαγαζάκι, αυτά τα ψιλικατζίδικα. Το έκλεισε, γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει τους φόρους. Ε, τώρα, δεν πληρώνει τίποτα!

Και, να σας πω και κάτι; Δεν την ξέρετε εσείς την αδελφή μου. Αυτή η γυναίκα χαραμιζόταν σε ένα τέτοιο μαγαζάκι. Άκουγα, λοιπόν, τον Babis να λέει ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία. Και σκέφτηκα: Έχει δίκιο! Τώρα, επιτέλους, η αδελφή μου έχει την ευκαιρία να κάνει όλα όσα θέλει.

Απλά, είναι λίγο τεμπέλα μωρέ… Δε στρώνεται! Και έτσι κάθεται όλη μέρα και προσέχει τον μικρό της.

Α! Τώρα που το θυμήθηκα. Και το παιδάκι της, την άλλη φορά που μιλούσαμε, μου έλεγε ότι τώρα περνάει καλύτερα!

Μπορεί να μην έχει χαρτζιλίκι, μου έλεγε, αλλά τώρα έχει εκτιμήσει την αξία των χρημάτων. Κατάλαβε τι σημαίνει να έχεις ένα ευρώ.

Ακούστε να δείτε τι μου έλεγε: Αν έχεις ένα ευρώ κάθε μέρα, σε ένα χρόνο θα έχεις 365 ευρώ και σε πέντε χρόνια θα έχει 1.825 ευρώ. Τότε, μου είπε, θα είναι 16 χρονών και θα πάει να αγοράσει ένα μηχανάκι! Άκου τι σκέφτηκε ο μπόμπιρας! Ούτε που θα το σκεφτόταν αυτό αν δεν είμασταν στο ευρώ!

Άρα, σκέφτηκα, όχι μόνο περνάμε καλύτερα, αλλά γινόμαστε και πιο έξυπνοι!

Αυτό το κατάλαβα βλέποντας τον Μπογδάνο!

Τι έξυπνο παιδί! Και τι ευσυγκίνητο! Όταν τον έβλεπα να κλαίει μπροστά στους ξένους για τη χώρα μου που καταστρέφετε, ξέρετε, σπάραξε η καρδιά μου!

Είπα, ε όχι, κύριοι, δεν θα καταστρέψετε εσείς την πατρίδα μου! Τώρα, μάλιστα, που περνάμε πολύ καλύτερα απ’ ότι παλιότερα! Τώρα που είμαστε στο κλαμπ των ισχυρών! Τώρα που ακούμε να ευρώ να κουδουνίζουν στις τσέπες μας! Ε, όχι!

Τέλος, αγαπητέ Ημεροδρόμε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό μας, τον Αλέξη τον Τσίπρα, τον οποίο είχα παρεξηγήσει (ξέρετε εγώ ψήφισα τον Αντώνη).

Εκεί που έλεγα ότι θα κάνει τη χώρα μας Βόρεια Κορέα, ευτυχώς, κατάλαβε ότι τώρα περνάμε καλύτερα.

Alexis, σου υπόσχομαι, ότι δεν πρόκειται να σε ξαναπιστέψω και την επόμενη φορά θα σε ψηφίσω και με τα δύο μου χέρια!

Αγαπητέ Ημεροδρόμε,

Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη φιλοξενία.

Με τιμή,

Κ.Τ.».

Το όνομα του αποστολέα είναι στη διάθεση του «Ημεροδρόμου».

Διαβάστε περισσότερα

Τελετή Λήξης "Θεάτρου Όψεις". Μια βραδιά Θεατρικού Πολιτισμού με φιλοξενούμενο το Γιάννη Καλατζόπουλο.

Με την σημαντική παρουσία του σκηνοθέτη, ηθοποιού και θεατρικού συγγραφέα Γιάννη Καλατζόπουλου, έκλεισε με επιτυχία η 4η Θεατρική Συνάντηση Ερασιτεχνικών Ομάδων "Θεάτρου Όψεις", Αιτωλικό 2015

Οι  “Ηλίθιοι” εμφανίσθηκαν στο κατάμεστο υπαίθριο θέατρο Αιτωλικού, μπροστά σε ένα υπέροχο κοινό που σεβάστηκε και χειροκρότησε θερμά τοσυνολικό αποτέλεσμα όλων των συντελεστών της παράστασης. Στην πρεμιέρα των «Ηλιθίων», μιας παράσταση που υπηρέτησε με συνέπεια και σεβασμό την θεατρική λειτουργία, το κοινό γέλασε με την ψυχή του αλλά πήρε και πολλά μηνύματα που αφορούσαν την σημερινή δύσκολη πραγματικότητα, και άλλα που βάζουν τον άνθρωπο μπροστά στην επιλογή του σωστού και του λάθους κάτι που το κατορθώνει με τη λειτουργία της ανεξάρτητης σκέψης και της πίστης στις δυνατότητες του εαυτού του.

Ένας από τους σκοπούς του «Θεάτρου Όψεις» είναι κάθε χρόνο να αφιερώνουμε τη Θεατρική αυτή Συνάντηση σε ανθρώπους της τέχνης. Για φέτος η 4η Θεατρική Συνάντηση «Θεάτρου Όψεις» λοιπόν αφιερώθηκε στο Γιάννη Καλατζόπουλο.  Η εκπρόσωπος του Συλλόγου μας κα Πολυτίμη Καραγάκια, παρουσίασε και αναφέρθηκε στην καλλιτεχνική πορεία του εώς σήμερα και ιδιαίτερα στις θεατρικές και κινηματογραφικές στιγμές του, καθώς και την σημαντική ενασχόληση του με το παιδικό θέατρο και την συγγραφή και διασκευή έργων για τα παιδιά.

Ο κ. Γιάννης Καλατζόπουλος, με σεμνότητα και μεστό λόγο, συγκίνησε τους θεατές απευθύνθηκε στο πολυπληθές κοινό που είχε γεμίσει ασφυκτικά το θέατρο αναφέροντας ότι το ίδιο το κοινό είναι ένας ζωντανός πυρήνας που κρατάει ακόμα ζωντανή τη «φλόγα» του Πολιτισμού και ιδιαίτερα του θεατρικού πολιτισμού, λέγοντας ότι: «Το θέατρον που υπάρχει εδώ και 3.000 χιλιάδες χρόνια, το μυστικό του δεν είναι στο «Θέα-» που είναι το πρώτο συνθετικό της λέξης, αλλά στο δεύτερο συνθετικό που είναι το «-τρον». Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το «Θέατρον» είναι από το θεώμαι/θέα που σημαίνει βλέπω κάτι. Αλλά η κατάληξη «τρον» στην αρχαία μας γλώσσα σήμαινε αυτό που σημαίνει και στη λέξη «άροτρον», «πλήκτρον» «κίνητρον» κλπ που σημαίνει το «εργαλείο». Το δημιουργικό δηλ μέσον με το οποίον βλέπουμε τον κόσμο και τη ζωή, το οποίο προϋποθέτει μια ενεργητική συμμετοχή του κοινού. Κάτι που δε το έχει η τηλεόραση, ο κινηματογράφος ή κάποιο είδος που το λέμε «θέατρο» κατ’ ευφημισμό, αλλά δεν είναι θέατρο είναι «Θέαμα». Η κατάληξη «τρον» είναι ενεργητικής φωνής, προϋποθέτει ότι ο θεατής «δρα» μαζί με τον ηθοποιό και συμμετέχει ενεργά γιατί είναι παρόν. Ενώ στο «Θέαμα» αυτή η κατάληξη «μα» που είναι παθητικής φωνής, όπως το «πράγμα», το «χρήμα», το «χώμα», το «πτώμα» είναι αυτό που τελειώνει, που καταναλώνει. Αυτοί λοιπόν που προσπαθούν να κάνουν αυτή την Τέχνη «πτώμα» δε θα τα καταφέρουν ποτέ, γιατί έχει «δράκου ρίζα» η Τέχνη του Διονύσου. Απόδειξη ότι σε περιόδους κρίσης – όπως τώρα- τα θέατρα γεμίζουν!..... Το θέατρο είναι μια παρηγοριά Συλλογική και όχι μοναχική. Ο ένας «παίρνει» την ανάσα του άλλου. Αυτό λοιπόν που «ακουμπάει ο ένας τον άλλον» δε μας το πήραν τόσα χρόνια, δε θα τους αφήσουμε να μας το πάρουν και μπράβο σε όλους που αποτελείτε στήριξη στον Πολ. Σύλλογο που το κρατάει με νύχια και με δόντια!»

Στεκόμαστε ιδιαίτερα στην αναφορά του, ότι ο ίδιος αλλά και πολλοί άλλοι συνάδελφοι του είναι πάντα στη διάθεση του Συλλόγου μας και της Θεατρικής μας Ομάδας, έτοιμοι να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις γνώσεις τους και τις συμβουλές τους με  σεμινάρια και μαθήματα Θεάτρου. Κλείνοντας το χαιρετισμό του πρόσφερε κάποια αναμνηστικά βιβλία, εκδόσεις του ιδίου, για τη Δανειστική Βιβλιοθήκη του Συλλόγου και εξέφρασε την επιθυμία του να ξαναεπισκεφτεί το Αιτωλικό πολύ σύντομα, ευχαριστώντας για τη θερμή φιλοξενία και την αφιέρωση στο πρόσωπό του, ενός πολύ  σημαντικού Θεσμού για το Ερασιτεχνικό Θέατρο , το «Θεάτρου Όψεις».

Ήταν μια βραδιά θεατρικού πολιτισμού, που την πλησίασαν και την στήριξαν με τις καλύτερες προθέσεις, όχι μόνο οι Αιτωλικιώτες, αλλά και πολύς κόσμος από τη Ναύπακτο, την Πάτρα και φυσικά από το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι και την ευρύτερη περιοχή. Σημαντική παρουσία αυτή του κ. Χρήστου Καλαβρούζου, που υπήρξε τιμώμενο πρόσωπο του «Θεάτρου Όψεις» το 2013 και από τότε παρευρίσκεται ανελλιπώς στις παραστάσεις της ομάδας μας.

Θα θέλαμε λοιπόν να ευχαριστήσουμε όλες τις ομάδες που φιλοξενήθηκαν, οι οποίες ανταποκρίθηκαν με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό στην πρόσκλησή μας, να συμμετάσχουν στο "Θεάτρου Όψεις" και στήριξαν την προσπάθειά μας να διοργανώσουμε για τέταρτη συνεχή χρονιά την Θεατρική αυτή Συνάντηση.

Φέτος λοιπόν παρακολουθήσαμε στην Τελετή Έναρξης του "Θεάτρου Όψεις" την πολιτική σάτιρα «Κοίτα τους» από τη Θεατρική Ομάδα Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου Μεσολογγίου «Πρόβα».  Επίσης, επίκαιρη ακόμα και μετά τόσα χρόνια, ήταν και η δεύτερη παράσταση "Γιατρός με το Στανιό" του Μολιέρου από τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Παναιτωλίου «Χρήστος Καπράλος». Πολύ καλοί «εραστές του Θεάτρου» αποδείχτηκε για ακόμα μία φορά και η Ομάδα του Γενικού Λυκείου Αιτωλικού με το έργο «Το Όνειρο του Σκιάχτρου» του Ευγένιου Τριβιζά. Γελάσαμε πολύ με τη κωμωδία του Μποστ "Ρωμαίος & Ιουλιέτα" που μας παρουσίασε η Θεατρική Ομάδα του Δήμου Αγρινίου, όπως επίσης με τη μοναδική παρουσία των φίλων από τη Θεατρική Ομάδα του Διστόμου «Θεατροφρένεια» οι οποίοι μας παρουσίασαν το «Όνειρο Θερινής Νύχτας» του Σαίξπηρ σε διασκευή Γιάννη Καλατζόπουλου.  Για την δική μας παράσταση  "Οι Ηλίθιοι", του Νηλ Σάιμον, που δίδαξε και σκηνοθέτησε η Διονυσία Ολιβώτου, θα μπορούσαμε να παραθέσουμε τον ενθουσιασμό των θεατών και τα συγκινητικά τους λόγια μετά το τέλος της παράστασης, που μας δίνουν δύναμη και επιβραβεύουν το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας. 

Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε τους τοπικούς παραγωγούς για τις προσφορές τους για τα αναμνηστικά καλάθια που προσφέρθηκαν στις φιλοξενούμενες ομάδες, καθώς και στον κ. Καλατζόπουλο, τα οποία περιείχαν:  Κρασί Μύρκας, αυγοτάραχο Ζαφείρης & Αποστόλης Τρικαλινός, Λάδι Κώστας Σύρρος, ελιές και πάστα ελιάς Δημήτρης Τρικαλινός. Την επιμέλεια των καλαθιών την έκανε η Αμαλία Κοτσάλου με είδη από το Κατάστημα Μοταλίνα.

Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους χορηγούς μας που εξακολουθούν να μας στηρίζουν στις δύσκολες εποχές. Ευχαριστούμε λοιπόν τους: Τρικαλινός Α.Ε., Αρτοποιητές, Οικοδομικά Υλικά ΑΦΟΙ Σφυρή, Μηχανουργείο Παναγιώτης Χουλιαράς, Μονάδα Επεξεργασίας Κρέατος ΑΦΟΙ Πατρινού, Καφέ Καστανάς, Άννα Γαλανού Photography, Κέντρα Γλωσσών Ανδριάνα Τσουκαλά, Ψαροταβέρνα/Εστιατόριο ΔΗΜΕΛΕ, Supermarket Ψιλογιάννης, ErgoGallery Μιχ. & Γρ. Κότσαρης, ΣΑΩ Α.Β.Ε.Ε. Κουρκουμέλης.

 
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για την παρουσία τους: τον Αντιδήμαρχο κ. Π. Σταράμο, τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου κ. Γ. Γένδουλα, τον Πρόεδρο του Δημ. Συμβουλίου κ. Αγαθάγγελο Κότσαλο, καθώς και τους λοιπούς εκπροσώπους του Δημοτικού και του Τοπικού Συμβουλίου. Παρών ήταν και ο πρώην Δήμαρχος κ. Παν. Κατσούλης, επι της θητείας του οποίου ξεκίνησε το «Θεάτρου Οψεις». Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Εθελοντική Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης Ι.Π. Μεσολογγίου που ήταν για ακόμη μία χρονιά μαζί μας, τον Πρόεδρο της ΦΩΤΟΛΕΜΕ κ. Γ. Τσαλαφούτα καθώς και τον φωτογράφο και φίλο κ. Β. Αρτίκο, αλλά προπαντός το θεατρόφιλο κοινό που μας στήριξε και συνεχίζει να μας στηρίζει με τόση αγάπη.

Οφείλουμε να αναφέρουμε ότι φέτος με προσωπική εργασία των μελών του συλλόγου και με τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Γ. Γένδουλα αντικαταστάθηκαν όλα τα φθαρμένα τμήματα του Υπαίθριου Θεάτρου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των θεατών των παραστάσεων και των χρηστών του Θεάτρου γενικότερα. Επίσης με προσωπική εργασία και με αγορά υλικών από τον Πολ. Σύλλογο βάφτηκαν στο εσωτερικό τους τα δύο καμαρίνια που υπάρχουν στο χώρο, καθώς και επιδιορθώθηκαν τα κεραμίδια και οι πόρτες που είχαν σπάσει από επιτήδειους που προσπάθησαν να διαρρήξουν το χώρο.

Έχουμε χρόνια που λέμε πως το Υπαίθριο Θέατρο Αιτωλικού χρειάζεται τεχνική αναβάθμιση. Ο σύλλογος από το πενιχρό του ταμείο κάνεις συνεχώς παρεμβάσεις αλλά δεν αρκούν. Οι Τοπικοί θεσμικοί παράγοντες που ήταν στο θέατρο και ενημερώθηκαν εξέφρασαν την διάθεση να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή. Ελπίζουμε λοιπόν στη συνεργασία για την αναβάθμιση ενός χώρου, του μοναδικού στην πόλη μας όπου εδώ και πολλά χρόνια φιλοξενούνται πολιτιστικές δράσεις, του Υπαίθριου Θεάτρου Αιτωλικού.

Κλείνοντας, ευχόμαστε του χρόνου το "Θεάτρου Όψεις" να συνεχίσει το ταξίδι του για 5η συνεχή χρονιά!. Είναι χαρά μας, που στην πόλη μας εδραιώθηκε ένας θεατρικός θεσμός, ο οποίος  κάθε χρόνο προσελκύει στο Αιτωλικό θεατρικές ομάδες  από κάθε τόπο, επισκέπτες που αγαπούν το Θέατρο, καλλιτέχνες που θα τιμάμε και θα μας τιμούν με την παρουσία τους.

Επόμενες παραστάσεις για την ομάδα μας και τους «Ηλιθίους» στις 9 Αυγούστου στο Γαλατά, όπου έχουμε προσκληθεί από τον Πολ. Σύλλογο Γαλατά και στις 12 Αυγούστου «Οι Ηλίθιοι» ξανά στο Υπαίθριο Θέατρο Αιτωλικού. Παράλληλα η χειμερινή παραγωγή της Θεατρικής μας Ομάδας «Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού» θα βρίσκεται στις 3 Αυγούστου στο 13ο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου στην Κόρινθο και στις 13 Σεπτεμβρίου στους 29ους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες Ερασιτεχνικών Θιάσων στο Δήμο Ζωγράφου, Αττικής, όπου έχει προκριθεί μεταξύ άλλων Ερασιτεχνικών Ομάδων για να διαγωνιστεί.

Ταυτόχρονα, συνεχίζονται και οι εκδηλώσεις  των υπολοίπων τμημάτων του Συλλόγου μας. Στις 5 Αυγούστου το τμήμα της Χορωδίας μας θα μας ταξιδέψει με τραγούδια του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου, στις 16 & 17 Αυγούστου το Εικαστικό Τμήμα εκθέτει τις δημιουργίες του στο Πνευματικό Κέντρο «Ευανθία Καρβέλη»,  στις 19 Αυγούστου το Χορευτικό Τμήμα μας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στο «Γάμο» με χορευτικά δρώμενα απ’ όλη την Ελλάδα και στις 29 Αυγούστου κλείνουμε το καλοκαιρινό πολιτιστικό πρόγραμμα με μια έντεχνη-ροκ μουσική βραδιά.

Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων:

http://pmsaitoliko.weebly.com/

Για το Δ.Σ. 
του Πολ. &Μορφ. Συλλόγου "Το Αιτωλικό"

Ο Πρόεδρος                 Η Γραμματέας

Π. Ακρίδας                Α. Περγαντή

Διαβάστε περισσότερα

Η σιωπή του «Ναι»

 

Η Αριστερά είναι εδώ, έστω αιμάσσουσα, αναμετριέται με τις αδυναμίες της, γυρεύει να χαράξει νέα ρότα, βιώνει το τραύμα της κατάρρευσης του φαντασιακού

Συντάκτης: 

Κωστής Παπαϊωάννου*

Κοιτώ την αιμάσσουσα Αριστερά. Τα λάθη των τελευταίων μηνών. Τη στρατηγική που δεν αναπροσαρμόστηκε εγκαίρως και οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα. Τη ρητορική που διαψεύστηκε μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, αλλά επαναλήφθηκε πέντε μήνες μετά, για να ξαναδιαψευστεί μετά το δημοψήφισμα. Το ίδιο το δημοψήφισμα, πολλαπλώς προβληματικό, όπλο αυτεπίστροφο. Τις προσωπικές στρατηγικές που παροξύνουν τη γεύση της ήττας. Το αυτομαστίγωμα, την προοπτική της διάσπασης.
Η Αριστερά είναι εδώ, έστω αιμάσσουσα, με όλες τις παιδικές της ασθένειες. Αναμετριέται με τις αδυναμίες της, γυρεύει να χαράξει νέα ρότα, βιώνει το τραύμα της κατάρρευσης του φαντασιακού. Ο αιθεροβάμων σχεδιασμός σκόνταψε στην ωμή πραγματικότητα των ευρωπαϊκών συσχετισμών.
Κατάφερε εντούτοις να φανερώσει τη χαλασμένη πυξίδα της Ε.Ε. Η ίδια Αριστερά που απέτυχε να στρέψει τον ευρωπαϊκό άξονα μακριά από την αδιέξοδη λιτότητα, κατάφερε από την άλλη να κάνει μέρος της Ευρώπης να συζητά με όρους Ενωσης και όχι σκέτης κυριαρχίας. Το άμυαλο παιδί πρόλαβε να φωνάξει πως ο βασιλιάς είναι γυμνός, πριν πάει τιμωρία στη γωνία να γράψει χίλιες φορές πως δεν θα το ξανακάνει.
Κοιτώ και απέναντι, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, πανεπιστημιακούς, δημάρχους, δημοσιογράφους και δημοσιολογούντες που συνέστησαν το «ευρωπαϊκό μέτωπο». Πού είναι τώρα ο κριτικός δημόσιος λόγος τους; Εύλογη και καλοδεχούμενη η κριτική τους για τις κυβερνητικές αστοχίες, ακόμα και όταν καταλήγει λόγος μονότονος περί εκτροπής. Είναι όμως εκκωφαντική –αν και αιδήμων– η σιωπή των περισσότερων γύρω από το βαθύ, δομικό ρήγμα στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Υπάρχει τελικά μόνο η μονοσήμαντη πρόταξη του συμπαγούς, αδιαφοροποίητου σχήματος «εμείς και η Ευρώπη»; Ωσάν να είναι μία η Ευρώπη, ωσάν να μην υπάρχουν διαφορές μεταξύ κρατών, μεταξύ πολιτικών δυνάμεων, ωσάν η ταξικότητα των συγκρούσεων να έχει εξοριστεί από την ήπειρό μας.
Ανύπαρκτη από μεριάς αυτών των δημόσιων προσώπων η ουσιαστική κριτική στο ευρωπαϊκό δημοκρατικό έλλειμμα. Καμία ανησυχία για την απόπειρα πλήρους επικράτησης του τραπεζοπιστωτικού επί του πολιτικού, επί του κοινωνικού, επί των δικαιωμάτων. Απουσιάζει εντελώς από τον λόγο αυτόν, λόγο γενικώς ευαίσθητο στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, κάθε έννοια κοινωνικού δικαιώματος. Απουσιάζει το αίσθημα προσωπικής συντριβής λόγω της κοινωνικής καταστροφής.
Καταπίνεται αμάσητη η ευρωπαϊκή διολίσθηση στον θεσμικό κυνισμό, η ευθεία παρέμβαση Ευρωπαίων θεσμικών παραγόντων στο εδώ πολιτικό παίγνιο και εντέλει η οικοδόμηση ενός νέου σκηνικού, που αντιστρατεύεται το μεγαλύτερο μέρος του ίδιου του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Καταπίνεται επίσης αμάσητη η πρωτοφανής, συντεταγμένη μιντιακή υπεροπλία του ενός δημοψηφισματικού πόλου, που καταρράκωσε κάθε δεοντολογία.
Ο χώρος αυτός δεν μοιάζει να γέννησε σοβαρό προβληματισμό για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Δεν επέδειξε ίχνος αυτοκριτικής. Δεν στάθηκε να δει γιατί ο κόσμος δεν στήριξε το δικό τους «Ναι στην Ευρώπη». Δεν στάθηκε να προβληματιστεί μπροστά στη λογική όσων είπαν «Οχι». Δεν στάθηκε ούτε στους ενδοιασμούς πολλών που, διαφωνώντας πλήρως με το δημοψήφισμα, έμειναν άστεγοι, γιατί δεν μπορούσαν επ’ ουδενί να πουν «Ναι στα υφεσιακά μέτρα».
Ο χώρος αυτός, και κυρίως η πλειονότητα της κεντροαριστερής διανόησης, αποκόπηκε σταδιακά από την κοινωνική πραγματικότητα της τελευταίας 5ετίας. Ανάμεσά τους κάποιοι αναπτύσσουν σύνδρομα Μαρίας Αντουανέτας: για όσα δεν μπορούν να εξηγήσουν, φταίει το αγελαίο του λαού.
Αλλοι έφτασαν να αναφωνήσουν σε συγκέντρωση «Εμείς είμαστε οι καθαροί!», κάνοντας επικίνδυνα λογοπαίγνια με την καθαρότητα του νεοναζισμού. Αναζητούν στα γνωστά παλιά σχήματα, στη σύγκρουση της Δύσης με την καθ’ ημάς Ανατολή, τις αιτίες των δεινών μας.
Ετσι καταφέρνουν να μη μιλήσουν για την ανεπανόρθωτη ζημιά, που επέφερε η βίαιη λιτότητα στον κοινωνικό ιστό και στις πολιτικές λειτουργίες στη χώρα μας. Είναι εντυπωσιακή η απροθυμία τους να αποτιμήσουν τις συνέπειες της λιτότητας και των υφεσιακών μνημονίων στο κοινωνικό σώμα και στις βασικές λειτουργίες της πολιτικής κοινότητας.
Φοβάμαι πως είναι μια από τις ελάχιστες φορές που αυτός ο χώρος σκέψης φαίνεται κατώτερος ακόμα και από το πολιτικό προσωπικό, που θεωρητικά τον εκπροσωπεί, καθώς ακόμα και οι αντιπολιτευόμενοι κομματικοί σχηματισμοί την κρίσιμη ώρα δεν επέδειξαν τόση αμβλυωπία.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται με θάρρος να αναστοχαστούμε όλοι. Ακριβώς γιατί οι πρόσφατες ανατροπές δεν επιτρέπουν βεβαιότητες.
Και όσοι αισθάνονται δικαιωμένοι, μόνο και μόνο επειδή το δημοψηφισματικό «Οχι» έγινε κυβερνητικό «Ναι», ας διαβάσουν τις σκέψεις του Χάμπερμας: «Φοβούμαι ότι η γερμανική κυβέρνηση, περιλαμβανομένης της σοσιαλδημοκρατικής της πτέρυγας, έπαιξε μέσα σε μια νύχτα στα χαρτιά και έχασε όλο το πολιτικό κεφάλαιο που μια καλύτερη Γερμανία είχε συσσωρεύσει εδώ και μισό αιώνα».
Αν ήταν Ελληνας ο Χάμπερμας, ίσως κάποιος από τους προαναφερθέντες να τον κατακεραύνωνε ως λαϊκιστή δραχμολάγνο.
*γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Διαβάστε περισσότερα

Το μοναδικό «Θεάτρου όψεις» τελείωσε!

Οι  Αιτωλικιώτες ειναι φοβεροι!!

Τελετή λήξης σήμερα για μια μοναδική διοργάνωση που αποδεικνύει πως η προσπάθεια και το μεράκι μπορούν να αποφέρουν τρομερά αποτελέσματα και να προσφέρουν στον πολισμό, που τόσο το έχει ανάγκη αυτές τις δύσκολες μέρες.

 Μια βραδιά γεμάτη γέλιο χάρισε στο κοινό η Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού & Μορφωτικού ΣυλλόγουΑιτωλικού στην τελευταία παράσταση της 4^ης Θεατρικής Συνάντησης Ερασιτεχνικών Ομάδων  "Θεάτρου Όψεις" με την εξαιρετική κωμωδία του Νηλ Σάιμον "Οι Ηλίθιοι" σε σκηνοθεσία Διονυσίας Ολιβώτου. Όλοι οι συντελεστές και οι ηθοποιοί εντυπωσίασαν και χειροκροτήθηκαν θερμά από το πολυπληθές κοινό καθώς έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να επιτευχθεί ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Ένα μοναδικό αποτέλεσμα που αποδεικνύει ότι η θέληση και η συστηματική δουλειά αποφέρουν μόνο επιτυχίες. Επίσης συγχαρητήρια αξίζουν σε όλες τις θεατρικές ομάδες για την προσπάθεια και την συμμετοχή τους.
 

Στην εκδήλωση τιμήθηκε ένας σημαντικός άνθρωπος της Θεατρικής Τέχνης, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας ΓιάννηςΚαλατζόπουλος ο όποιος ιδιαίτερα συγκινημένος μίλησε για την προσφορά στην κοινωνία τέτοιων διοργανώσεων και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το θέατρο στη ζωή μας.

Διαβάστε περισσότερα