tag:blogger.com,1999:blog-69754854392255087152024-02-19T07:16:05.564+02:00messolonghi-pressUnknownnoreply@blogger.comBlogger10329125tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-21722503906509431772023-11-29T08:44:00.004+02:002023-11-29T08:45:52.533+02:00Φτάσαμε - Μεσολόγγι<p style="text-align: justify;"> </p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: center;"><img alt="Μεσολόγγι" data-is-loaded="true" data-place="SeriesAssetMiniature" data-responsive="{"imageSize":{"method":"crop","width":854,"height":481,"role":"photo"}}" data-role="photo" data-test="episode-image" height="311" src="https://files2.app.ertflix.gr/files/psychagogia/ftasame/ftasame-ep11-mesologgi-new-1021x576.jpg?m=crop&w=854&h=481" title="" width="552" /></p><div class="AssetPage__cols___uYmDc" style="text-align: justify;"><div class="AssetPage__shortDescription___-pjz+"><div><div> </div><div>Με
οδηγό το χιούμορ και τη διάθεση να γνωρίσει άγνωστες αλλά μαγευτικές
γωνιές της Ελλάδας, να γίνει ένα με τους ντόπιους και να μυηθεί στον
τρόπο ζωής, στις παραδόσεις και στις συνήθειες τους, ο Ζερόμ Καλούτα
λέει «ναι» σε κάθε νέα πρόκληση.<br /><br /></div><div>Μπαίνει σε χωράφια,
ανεβαίνει σε τρακτέρ, θερίζει, οργώνει και αρμέγει πρόβατα, εξερευνά
δάση, σπήλαια και ιστορικά μονοπάτια, κατεβαίνει ποτάμια και δαμάζει
κύματα, βουτά σε παγωμένα νερά, υφαίνει, κεντάει, μαγειρεύει φημισμένες
τοπικές συνταγές και τραγουδά στα πιο απρόβλεπτα μέρη.</div><div><br /></div><div>Ταξιδεύουμε σε μια πόλη ηρώων, που έχει εμπνεύσει ποιητές και λογοτέχνες
κι έχει ταυτιστεί με την ελευθερία και την ελληνική επανάσταση.</div><div><b> </b></div><div><b><u><span style="color: red;">link:</span></u></b></div><div><b><span style="color: red;"> </span></b></div><div><a href="https://www.ertflix.gr/vod/vod.321703-phtasame-12"><span style="font-size: small;">https://www.ertflix.gr/vod/vod.321703-phtasame-12</span></a><br /></div></div></div><div class="AssetPage__cast___kieKE"><p><span class="AssetPage__label___QtMZe">Σκηνοθεσία</span><span class="AssetPage__content___2piCb"><span>Ανδρέας Λουκάκος</span></span></p><p><span class="AssetPage__label___QtMZe">Παρουσίαση</span><span class="AssetPage__content___2piCb"><span> Ζερόμ Καλούτα</span></span></p></div></div><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-26794624661136522292023-11-29T08:29:00.003+02:002023-11-29T08:29:18.189+02:00Ο φαύλος κύκλος του πολέμου στη Γάζα<p>Πραγματοποιώντας,
την αυγή της 7ης Οκτωβρίου, μια στρατιωτική επίθεση-έκπληξη μεγάλου
εύρους επί ισραηλινού εδάφους ξεκινώντας από τη Γάζα, η Χαμάς προκάλεσε
μια πολεμική αντίδραση ολέθρια για τους αμάχους και τις υποδομές του
θύλακα. Παρ’ όλο που πλέον διεκδικεί τον ρόλο του πρωταθλητή της
παλαιστινιακής αντίστασης, οι βαναυσότητες που διέπραξε κατά την επίθεση
επιβαρύνουν το πολιτικό μέλλον της.</p>
<div class="dates_auteurs crayon article-metadonnees-1396 " style="text-align: justify;">
<span class="auteurs">Akram Belkaïd</span>
<a class="partage" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#partage" title="Partager cet article"> </a>
</div>
<div class="logocarto colore" style="text-align: justify;">
<figure class="spip_document_504 ">
<img alt="" data-photo-h="485" data-photo-w="578" data-photo="IMG/jpg/2023_11_gaza2023_el.jpg" height="485" src="https://www.monde-diplomatique.gr/local/cache-vignettes/L578xH485/2023_11_gaza2023_el-8380c.jpg?1701058750" width="578" />
<figcaption class="res_decale">
<div class="titraille">
<h3></h3>
</div>
</figcaption>
</figure>
</div>
<div class="texte textecarto" style="text-align: left;">
<p style="text-align: justify;">«<i>Η Μέση Ανατολή σήμερα είναι πιο ήσυχη από όσο ήταν εδώ και είκοσι χρόνια.</i>» Τη στιγμή που παρεμβαίνει με αυτά τα λόγια, στις 29 Σεπτεμβρίου, στο ετήσιο συνέδριο του περιοδικού «The Atlantic»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="">1</a>)</span>,
ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, θέλει να δει στην
εξομάλυνση της σχέσης μεταξύ του Ισραήλ και πολλών αραβικών χωρών το
σημάδι ότι επέρχεται αποκλιμάκωση στην περιοχή. Πιο ήσυχη; Την ίδια
εβδομάδα πάντως, συγκρούσεις στα σύνορα της Γάζας φέρνουν αντιμέτωπες
τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας και Παλαιστίνιους που έχουν έρθει για
να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στη γη των προγόνων
τους, απηχώντας τις «πορείες επιστροφής» του 2018 και του 2019, κατά τις
οποίες 200 διαδηλωτές είχαν χάσει τη ζωή τους από σφαίρες Ισραηλινών
ελεύθερων σκοπευτών.</p>
<p style="text-align: justify;">Πιο ήσυχη; Αλήθεια τώρα; Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Τορ Βένεσλαντ,
ειδικός συντονιστής για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή,
ενημερώνει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την παράνομη, σύμφωνα με
το διεθνές δίκαιο, συνέχιση του εποικισμού της Δυτικής Όχθης και της
Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Από την πλευρά της, μια απολογιστική έκθεση,
καταρτισμένη στα τέλη Αυγούστου από μια σειρά ισραηλινών οργανώσεων
υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, επισημαίνει τη συνέχιση των
βιαιοπραγιών στα κατεχόμενα εδάφη: μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και τέλους
Αυγούστου, 220 Παλαιστίνιοι είχαν σκοτωθεί στην περιοχή από τον στρατό
του Τελ-Αβίβ ή από εποίκους<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="">2</a>)</span>. Όλα αυτά, λοιπόν, καθόλου δεν δείχνουν να αγγίζουν τον κύριο Σάλιβαν. Άλλωστε, όπως λέει μια «<i>νούκτα</i>»
(ανέκδοτο) που ακούγεται συχνά στον αραβικό κόσμο, η κατάσταση στη Μέση
Ανατολή δεν θεωρείται ανησυχητική παρά μόνο εάν οι Παλαιστίνιοι πάψουν
να είναι οι μόνοι που υφίστανται βία.</p>
<p style="text-align: justify;">Μία εβδομάδα αργότερα, οι συνθήκες άλλαξαν με δραματικό τρόπο. Ο
«Κατακλυσμός του αλ Άκσα» –κωδική ονομασία της επίθεσης-έκπληξη που
διεξήχθη στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου από διάφορες ένοπλες παλαιστινιακές
οργανώσεις υπό την αιγίδα της Χαμάς και του στρατιωτικού βραχίονά της,
των ταξιαρχιών Ιζ αλ Ντιν αλ Κάσαμ– εισάγει την περιοχή σε μια περίοδο
μεγάλης αβεβαιότητας. Ο υψηλός αριθμός Ισραηλινών θυμάτων (1.400 νεκροί,
ως επί το πλείστον άμαχοι που σφαγιάστηκαν), η σοβαρότητα του
ψυχολογικού τραύματος στους κόλπους του πληθυσμού, μεγάλη μερίδα του
οποίου καθιστά την κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου υπόλογη για την
καταστροφή, η ακραία αντίδραση του Τελ Αβίβ, το οποίο εξαπέλυσε την
επιχείρηση «Σιδερένια Σπαθιά», μια εκστρατεία μαζικών εναέριων
βομβαρδισμών που είχαν ως αποτέλεσμα –σύμφωνα με μια καταμέτρηση που
σταμάτησε στις 23 Οκτωβρίου– περισσότερους από 5.000 νεκρούς και
χιλιάδες τραυματίες από τον άμαχο πληθυσμό, καθιστούν αδύνατη κάθε
επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση.</p>
<p style="text-align: justify;">Η προσπάθεια να δοθεί εξήγηση δεν ισοδυναμεί με δικαιολόγηση: γιατί
λοιπόν η Χαμάς και οι σύμμαχοί της να εξαπολύσουν αυτή την επίθεση, αφού
αποκλείεται να αγνοούσαν ότι θα προκαλούσε μια αντίδραση με τέτοιες
τρομακτικές συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό του θύλακα; Όπως παρατηρεί η
ερευνήτρια Σοφί Πομιέ, η στρατηγική του ισλαμιστικού κόμματος έχει ως
πρώτιστο στόχο να αποτελέσει απάντηση στη συνέχιση του αποκλεισμού που
επιβλήθηκε στη Γάζα μετά το 2007 από το Ισραήλ αλλά και την Αίγυπτο<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="">3</a>)</span>. Ένα άλλο κίνητρο που επικαλέστηκε ο αρχηγός του πολιτικού γραφείου της Χαμάς<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="">4</a>)</span>
ήταν η επίταση της πολιτικής της κατοχής και του εποικισμού, η αύξηση
του αριθμού επεισοδίων στην Πλατεία των Τζαμιών, καθώς και οι συνεχείς
προκλήσεις του Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας του
Ισραήλ, που έκανε πιο σκληρές τις συνθήκες κράτησης περίπου έξι χιλιάδων
φυλακισμένων Παλαιστίνιων. Η επίθεση εποίκων στη μικρή παλαιστινιακή
πόλη Χουγουάρα της Δυτικής Όχθης, στις 26 του περασμένου Φεβρουαρίου,
σημάδεψε σε μεγάλο βαθμό τους Παλαιστίνιους της Γάζας, πείθοντας πολλούς
ανάμεσά τους ότι η ακροδεξιά κυβέρνηση με επικεφαλής τον Νετανιάχου
ήταν αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει βίαια μέσα για να εκδιώξει ένα μέρος
του πληθυσμού από τα εδάφη αυτά. «<i>Πιστεύω πως η Χουγουάρα θα έπρεπε να έχει αφανιστεί</i>»,
είχε δηλώσει, για παράδειγμα, ο Ισραηλινός υπουργός Οικονομικών
Μπεζαλέλ Σμότριτς, ενώ ο Ισραηλινός στρατηγός Γεχούντα Φουχς, επικεφαλής
των στρατευμάτων που έχουν αναπτυχθεί στη Δυτική Όχθη, δεν δίστασε να
χαρακτηρίσει τις εν λόγω βιαιότητες «<i>πογκρόμ</i>» εναντίον των
Παλαιστινίων. Ύστερα από τα γεγονότα, η εσχατολογική ρητορική αυξήθηκε
στα παλαιστινιακά κοινωνικά δίκτυα και από εκεί διαδιδόταν μια επίμονη
φημολογία: το Τελ Αβίβ προετοίμαζε την αποστολή δύο εκατομμυρίων εποίκων
ώστε να δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες για τον παλαιστινιακό πληθυσμό
της Δυτικής Όχθης.</p>
<p style="text-align: justify;">Με την επίθεσή της, η Χαμάς επαίρεται πως είναι η σημαιοφόρος της παλαιστινιακής αντίστασης<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb5" id="nh5" rel="appendix" title="">5</a>)</span>.
Η Παλαιστινιακή Αρχή, από την πλευρά της, εδώ και χρόνια έχει
περιοριστεί στον ρόλο του εφεδρικού βοηθού του Τελ Αβίβ σε ζητήματα
ασφάλειας και διατήρησης της τάξης. Η απόφασή της να χρησιμοποιήσει
πραγματικά πυρά στη Τζενίν και στη Ραμάλα εναντίον των διαδηλωτών που
ζητούσαν την απομάκρυνση του ιδιαίτερα αντιδημοφιλούς ογδονταεπτάχρονου
προέδρου Μαχμούτ Αμπάς μετά τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου Αλ-Αχλί
(στις 17 Οκτωβρίου) είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει την πολιτική άνοδο της
Χαμάς. Η οποία ισχυρίζεται επίσης ότι έδειξε σε όλο τον κόσμο πως
κανένας διπλωματικός χειρισμός δεν είναι ικανός να κάνει να ξεχαστεί η
κεντρικότητα του παλαιστινιακού ζητήματος. Τα τελευταία χρόνια, η
ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ πολλών αραβικών χωρών (Ηνωμένα Αραβικά
Εμιράτα, Μπαχρέιν, Μαρόκο, Σουδάν) και του Ισραήλ έθεσε τη μοίρα των
Παλαιστινίων σε δεύτερο πλάνο. Είναι ακόμη πάρα πολύ νωρίς για να
ξέρουμε εάν ο νέος πόλεμος στη Γάζα σημαίνει το τέλος των Συμφωνιών του
Αβραάμ του 2020, που επέτρεψαν αυτή την προσέγγιση υπό την καθοδήγηση
της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Είναι εξίσου πρόωρο να πούμε ότι θα
τερματιστούν οι συνομιλίες μεταξύ Τελ Αβίβ και Ριάντ, ωστόσο ένα είναι
βέβαιο: η διαδικασία έχει παγώσει. Παρ’ ότι τα εμπλεκόμενα αραβικά
καθεστώτα ελάχιστα ενδιαφέρονται για την κοινή γνώμη στις χώρες τους,
δεν θα μπορέσουν να παραβλέψουν την ανθεκτικότητα μιας ισχυρής
προσήλωσης στο παλαιστινιακό ζήτημα, όπως έχουν ήδη επιβεβαιώσει,
εξάλλου, τα δείγματα αλληλεγγύης πολλών ποδοσφαιριστών και φιλάθλων από
τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου
Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στο Κατάρ<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb6" id="nh6" rel="appendix" title="">6</a>)</span>.</p>
<p style="text-align: justify;">Με την προπαγάνδα που έκανε μετά την επίθεσή της, η Χαμάς θέλησε να
επωφεληθεί από όσα παρουσιάζει ως στρατιωτικές νίκες: παραβίαση της
περίφραξης ασφαλείας –η οποία θεωρούνταν αδιαπέραστη– σε τριάντα περίπου
σημεία, πολυήμερη πολιορκία στρατηγικών τοποθεσιών (τη συνοριακή
διάβαση του Ερέζ, το αρχηγείο της μεραρχίας που ήταν επιφορτισμένη με τη
Γάζα κ.λπ.) και αιχμαλωσία πολλών δεκάδων στρατιωτών, οι οποίοι
μεταφέρθηκαν στον θύλακα ως κρατούμενοι πολέμου. Ενώ οι κυβερνήσεις και
τα μέσα ενημέρωσης στη Δύση, ιδιαίτερα στη Γαλλία, επικεντρώθηκαν πάνω
απ’ όλα στις πράξεις βίας εναντίον άμαχων πληθυσμών, η Χαμάς επιμένει
στο γεγονός ότι διείσδυσε βαθιά στο Ισραηλινό έδαφος (πράγμα που δεν
πέτυχε ποτέ η λιβανική Χεζμπολάχ). Μια επιχειρηματολογία που χτυπάει
κέντρο σε έναν αραβικό κόσμο ο οποίος για πολύ καιρό είχε αποδεχθεί την
ιδέα της συντριπτικής υπεροχής του ισραηλινού στρατού, κυρίως χάρη στην
αεροπορία του και στον εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας που προμηθεύεται
από τις ΗΠΑ.</p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά η Χαμάς θα πρέπει να αναλάβει και την ευθύνη όλων των συνεπειών
της επίθεσής της. Τα πτώματα των κατοίκων της Γάζας και οι καταστροφές
δεν μπορούν πλέον να μετρηθούν και υπάρχει η απορία πώς αυτή η γη –που
ήδη έχει υποστεί έξι πολέμους μέσα σε δεκαεπτά χρόνια– θα ανακάμψει
ύστερα από τόσους ολέθρους. Η προσοχή του κόσμου είναι εστιασμένη στη
Γάζα, όμως στη Δυτική Όχθη ο εποικισμός επανέρχεται δριμύτερος.
Αφηνιασμένοι, οι έποικοι, υπό την προστασία του στρατού, αναζητούν
καθημερινά αφορμές για να τα βάζουν με έναν πληθυσμό τρομοκρατημένο και
αφημένο στη μοίρα του<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb7" id="nh7" rel="appendix" title="">7</a>)</span>.
Στο στόχαστρο βρίσκονται ιδιαίτερα οι Βεδουίνοι των απομονωμένων χωριών
σε αγροτικές ζώνες. Μεταξύ 7ης και 17ης Οκτωβρίου, 58 Παλαιστίνιοι
σκοτώθηκαν από τον στρατό και πολλές εκατοντάδες φυλακίστηκαν.</p>
<p style="text-align: justify;">Εκείνο όμως για το οποίο θα πρέπει να λογοδοτήσει πάνω απ’ όλα η
Χαμάς είναι η σφαγή ανυπεράσπιστων Ισραηλινών πολιτών, ανάμεσα στους
οποίους πολλές δεκάδες νέων που είχαν συγκεντρωθεί για ένα ρέιβ πάρτι
στην έρημο κοντά στη Γάζα, και οι δολοφονίες που σημειώθηκαν στο
κιμπούτς Κφαρ Αζά. Αυτές οι απάνθρωπες πράξεις, που εμπίπτουν στην
κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου, σόκαραν και τους υποστηρικτές του
παλαιστινιακού αγώνα σε όλο τον κόσμο, χωρίς να υπολογίσουμε ότι στο
Ισραήλ προκάλεσαν τον αποτροπιασμό ενός μεγάλου μέρους του στρατοπέδου
υπέρ της ειρήνης. Όπως και η κράτηση αμάχων ως ομήρων, αντίθετη με το
δίκαιο του πολέμου, τέτοιες ενέργειες οδηγούν αναπόφευκτα στον
προβληματισμό για το πολιτικό μέλλον της Χαμάς και για τη συμμετοχή της
σε ενδεχόμενες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Ποιος, στο Ισραήλ, ακόμα
και από την Αριστερά, θα δεχθεί τώρα πια να έρθει σε διάλογο μαζί της;</p>
<p style="text-align: justify;">Εξάλλου, ένα από τα επίδικα του πολέμου είναι να μάθουμε μέχρι πού θα
φτάσει η εκδίκηση του Τελ Αβίβ. Πολλοί από τους ηγέτες του απαίτησαν
την εξάλειψη του ισλαμιστικού κόμματος –πράγμα αδύνατο– ή, έστω, τον
αφανισμό του από τη Γάζα. Αυτή η δεύτερη εκδοχή στηρίζεται σε ένα
σενάριο που διαμορφώθηκε τις πρώτες κιόλας ημέρες μετά την επίθεση της
7ης Οκτωβρίου. Απαιτώντας να συγκεντρωθεί ο άμαχος πληθυσμός στο νότιο
μέρος του θύλακα, το Ισραήλ έδωσε την εντύπωση ότι προετοιμάζει την
οριστική εκδίωξή του προς το αιγυπτιακό Σινά. Εντούτοις, το Κάιρο δεν
θέλει ούτε να ακούσει να γίνεται λόγος για στρατόπεδα Παλαιστίνιων
προσφύγων στο έδαφός του και η αμερικανική κυβέρνηση μοιάζει εχθρική
απέναντι σε έναν τέτοιο εκτοπισμό, συνώνυμο μιας νέας «<i>νάκμπα</i>» (καταστροφή).</p>
<p style="text-align: justify;">«<i>Δεν πρέπει πια να αρκούμαστε στο κούρεμα του γκαζόν</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb8" id="nh8" rel="appendix" title="">8</a>)</span>,
ζητούσαν πολλά οργισμένα μηνύματα Ισραηλινών χρηστών του Διαδικτύου στο
Χ (πρώην Twitter). [Σ.τ.Μ.: Το «κούρεμα του γκαζόν» είναι ένας όρος που
χρησιμοποιείται από τον ισραηλινό στρατό για να περιγράψει τις
περιοδικές επιθέσεις που διενεργεί κατά της Γάζας με σκοπό να
διατηρούνται οι Παλαιστίνιοι υπό έλεγχο.] Για εκείνους, το Ισραήλ δεν
πρέπει να αρκεστεί στην αναπαραγωγή του σεναρίου των προηγούμενων
πολέμων, δηλαδή τα στρατιωτικά αντίποινα, τη διαπραγμάτευση μέσω του
Κατάρ και της Αιγύπτου και κατόπιν την επιστροφή στην προηγούμενη
εύθραυστη κατάσταση, με μια Χαμάς να εξακολουθεί να διαχειρίζεται τον
θύλακα εν αναμονή μιας νέας ανάφλεξης. Σύμφωνα με τις δηλώσεις των μελών
της κυβέρνησης του Νετανιάχου αλλά και αξιωματούχων του στρατού, ο
στόχος είναι «<i>να αναδιαμορφωθεί η Γάζα</i>» προκειμένου η
διακυβέρνησή της στη συνέχεια να παραδοθεί σε έναν νέο παράγοντα. Ποιον;
Άγνωστο. Στο παρόν στάδιο, ούτε η Αίγυπτος ούτε η Παλαιστινιακή Αρχή
φαίνονται ικανές να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο. Όσο για τον Νετανιάχου, θα
πρέπει, στη διπλή υπόθεση της διατήρησής του στην εξουσία και μιας
σημαντικής αποδυνάμωσης της Χαμάς, να βρει έναν αναπληρωματικό εχθρό το
ίδιο χρήσιμο με τον προηγούμενο, που θα επιτρέψει να δοθεί θρησκευτικός
χαρακτήρας σε μια σύγκρουση εναντίον του εποικισμού. Εξάλλου, ο
επικεφαλής της ισραηλινής κυβέρνησης δεν ήταν που είχε δηλώσει τον
Μάρτιο του 2019 ενώπιον των βουλευτών του κόμματός του, του Λικούντ, ότι
«<i>όποιος θέλει να παρεμποδίσει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού
κράτους οφείλει να υποστηρίξει την πολιτική μας, που αποβλέπει στην
ενίσχυση της Χαμάς και στη μεταφορά χρημάτων στη Χαμάς. Αυτό συμβάλλει
στη στρατηγική μας: να απομονώσουμε τους Παλαιστίνιους της Γάζας από
εκείνους της Δυτικής Όχθης</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb9" id="nh9" rel="appendix" title="">9</a>)</span>;
Εκτός και αν ο πόλεμος οδηγήσει σε μια ειρηνευτική πρωτοβουλία ανάλογη
με εκείνη της Μαδρίτης το 1991, μίας από τις σπάνιες στιγμές όπου οι ΗΠΑ
είχαν αναγκάσει το Ισραήλ να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.</p>
<h3 class="spip" style="color: #45a328; text-align: justify;">Επίμετρο: <strong>Ο διχασμός της Αιγύπτου</strong></h3>
<p style="text-align: justify;">Η περίπτωση της Αιγύπτου είναι χαρακτηριστική των αντιφάσεων που
χαρακτηρίζουν τον χειρισμό του παλαιστινιακού ζητήματος από αρκετές
αραβικές πρωτεύουσες. Στη χώρα αυτή, οι διαδηλώσεις, για οποιονδήποτε
λόγο, απαγορεύονται αυστηρά. Από τότε που ήρθε στην εξουσία με
πραξικόπημα το 2013, ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι δεν ανέχεται
οποιαδήποτε αντιπολίτευση, αρχής γενομένης από εκείνης της
Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Αλλά αμέσως μετά τους πρώτους ισραηλινούς
βομβαρδισμούς της Γάζας, οι αρχές έδωσαν το πράσινο φως για μερικές
λαϊκές συγκεντρώσεις σε τοποθεσίες που αποφασίστηκαν από το υπουργείο
Εσωτερικών. Τέτοιες συγκεντρώσεις παρουσιάστηκαν ως «εντολή» στον Αλ
Σίσι να υπερασπιστεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των
Παλαιστινίων σε μια βιαστικά οργανωμένη «σύνοδο κορυφής για την ειρήνη»
στο Κάιρο (20 Οκτωβρίου).</p>
<p style="text-align: justify;">Σε αυτές, αναπτύχθηκε μεγάλος αριθμός αστυνομικών, αφού το καθεστώς
είναι επιφυλακτικό απέναντι σε πιθανές εντάσεις που θα μπορούσαν να το
φέρουν σε δύσκολη θέση –και μάλιστα σε μια περίοδο σοβαρής οικονομικής
κρίσης. Οι Αιγύπτιοι ηγέτες προτιμούν επίσης να προλάβουν πιθανές
κατηγορίες για προδοσία από έναν λαό που παραμένει πολύ εχθρικός προς
τις ειρηνευτικές συμφωνίες που υπογράφηκαν με το Τελ Αβίβ το 1978 και το
1979. Παρά την επαγρύπνηση των δυνάμεων ασφαλείας, πραγματοποιήθηκαν
αρκετές αυθόρμητες πορείες με το σύνθημα «Ειρήνη, Ελευθερία, αραβική
Παλαιστίνη», ένα σύνθημα που θυμίζει τις διαδηλώσεις εναντίον του
προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ το 2011. Στο Κάιρο, αρκετές εκατοντάδες
διαδηλωτές έσπασαν τον κλοιό ασφαλείας για να καταλάβουν μέρος της
εμβληματικής πλατείας Ταχρίρ<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nb10" id="nh10" rel="appendix" title="">10</a>)</span>, φωνάζοντας «Δεν δίνουμε εντολή σε κανέναν, εδώ διαδηλώνουμε πραγματικά» και «Ελευθερία, Δημοκρατία, Παλαιστίνη».</p>
</div>
<div class="notes surlignable"><div id="nb1">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>) </span>«How
democracy can move forward, with Jake Sullivan and Will Hurd. The
Atlantic Festival 2023», 29 Σεπτεμβρίου 2023, συνέδριο διαθέσιμο στο <a class="spip_out" href="https://www.youtube.com/watch?v=_-qxXlHDDB0" rel="external">www.youtube.com</a>.</p>
</div><div id="nb2">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>) </span>Radio France Internationale, 28 Αυγούστου 2023.</p>
</div><div id="nb3">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>) </span>Sophie Pommier, «<a class="spip_out" href="https://orientxxi.info/magazine/la-strategie-a-quitte-ou-double-du-hamas,6788" rel="external">La stratégie à quitte ou double du Hamas</a>», Orient XXI, 16 Οκτωβρίου 2023.</p>
</div><div id="nb4">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>) </span>Ό.π.</p>
</div><div id="nb5">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh5" rev="appendix" title="Notes 5">5</a>) </span>Βλ. Alain Gresh «Qu’est-ce que le Hamas?», Nouvelles d’Orient, 27 Ιανουαρίου 2009, <a class="spip_out" href="https://blog.mondediplo.net/2009-01-27-Qu-est-ce-que-le-Hamas" rel="external">https://blog.mondediplo.net</a>.</p>
</div><div id="nb6">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh6" rev="appendix" title="Notes 6">6</a>) </span>Akram Belkaïd, «<a class="spip_out" href="https://orientxxi.info/magazine/coupe-du-monde-de-football-un-moment-palestinien,6076" rel="external">Coupe du monde de football, un moment palestinien</a>», Orient XXI, 8 Δεκεμβρίου 2022.</p>
</div><div id="nb7">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh7" rev="appendix" title="Notes 7">7</a>) </span>Julie Connan, «En Cisjordanie, la vengeance débridée des colons», «La Croix», Παρίσι, 16 Οκτωβρίου 2023.</p>
</div><div id="nb8">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh8" rev="appendix" title="Notes 8">8</a>) </span>Sagi Refael, «<a class="spip_out" href="https://themarkaz.org/gaza-mowing-the-lawn-by-artist-jaime-scholnick/" rel="external">“Gaza: Mowing the Lawn” by Artist Jaime Scholnick</a>», The Markaz Review, 14 Ιουλίου 2021.</p>
</div><div id="nb9">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh9" rev="appendix" title="Notes 9">9</a>) </span>Benjamin Barthe, «Gaza. La fabrique d’une poudrière», «Le Monde», 15 Οκτωβρίου 2023.</p>
</div><div id="nb10">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://www.monde-diplomatique.gr/cartes/article1396.html#nh10" rev="appendix" title="Notes 10">10</a>) </span>Βλ. Martin Roux, «<a href="https://www.monde-diplomatique.gr/2021/02/article1207.html">Πλατεία Ταχρίρ, ένα σύμβολο υπό πολιορκία</a>», «Le Monde diplomatique – ελληνική έκδοση», Φεβρουάριος 2021.</p>
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-47084541538386876402023-06-02T09:34:00.004+03:002023-06-02T09:34:33.172+03:00Η απίστευτη καινοτομία του αμερικανικού καπιταλισμού: Στην ουρά για ένα καρβέλι ψωμί <p style="text-align: center;"> <img alt="https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/21/390678-food.jpg" height="267" src="https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/21/390678-food.jpg" width="476" /></p><p style="text-align: justify;">Το 1992, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ‘Ένωσης, στα
πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στη Δύση φιγουράριζαν οι τεράστιες ουρές που
σχημάτιζαν οι κάτοικοι της Μόσχας και άλλων πόλεων για να προμηθευτούν
τρόφιμα, ή ένα καρβέλι ψωμί, παρά την αφθονία που υπήρχε σε σιτηρά και
πρώτες ύλες.</p><p style="text-align: justify;">Την εποχή εκείνη οι ελλείψεις τροφίμων στη Σοβιετική
Ένωση χρησιμοποιήθηκαν από τα δυτικά Μέσα για να καταδείξουν την
αποτυχία του κομμουνιστικού συστήματος να παρέχει στους πολίτες έστω και
τα βασικότερα αγαθά.</p><p style="text-align: justify;">Στον
αντίποδα προτείνονταν οι ιδιωτικοποιήσεις και η ελεύθερη οικονομία της
αγοράς ως ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να σταματήσει ο άσκοπος
κύκλος της σπατάλης από ένα άκαμπτο σύστημα. Οι ουρές για το ψωμί έγιναν
το σύμβολο της ταπείνωσης των πολιτών, της δυσλειτουργίας του κράτους
και της οικονομικής ανεπάρκειας.</p><p style="text-align: justify;">Σήμερα, εκατομμύρια άνθρωποι
στήνονται στην ουρά για λίγα τρόφιμα στην Μέκκα του καπιταλισμού. Όμως,
για τα κυρίαρχα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς θεσμούς,
ο συμβολισμός αυτός ισχύει μόνο για ό, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και
συχνά περιγράφεται ως δείγμα προκαπιταλιστικής κατάστασης, αναφέρει ο Luke Savage στην ιστοσελίδα <a href="https://jacobin.com/2023/05/american-capitalism-breadlines-market-freedom-food-banks?mc_cid=64ded11fc5&mc_eid=7312f2e552" rel="noreferrer" target="_blank">Jacobin</a>.Αντιθέτως,
το αμερικανικό μοντέλο παρουσιάζεται τόσο δυναμικό και αποτελεσματικό
που οι όποιοι πολίτες αντιμετωπίζουν ενδεχομένως προβλήματα ή δυσκολίες,
όπως πείνα, φτώχεια, ανεργία δεν αποτελούν μομφή εναντίον του
καπιταλιστικού συστήματος.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="subcmpbanMaindiv" data-tvxsfixme="false" style="text-align: justify;"><div class="subcmpbanAuthorassets"> <div class="subcmpbanAuthorpic"><br /> </div> </div></div> <p style="text-align: justify;">Πρόσφατο
δημοσίευμα του Bloomberg περιγράφει την ουρά των πολιτών έξω από τις
εγκαταστάσεις του Ερυθρού Σταυρού της Βοστώνης να εκτείνεται σε μήκος
όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου. Το δημοσίευμα περιγράφει τη δυσκολία μιας
σαραντάχρονης ανάπηρης μητέρας να μοιράσει τα λιγοστά τρόφιμα στα δύο
παιδιά της.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><p style="text-align: justify;">Σκηνές
όπως αυτή είναι πολύ συνηθισμένες στη σύγχρονη Αμερική, καθώς οι τιμές
των τροφίμων έχουν φτάσει στα ύψη και η αναζήτηση βοήθειας από τις
τράπεζες τροφίμων έχει φτάσει σε σημείο ρεκόρ, επισημαίνει το δημοσίευμα
στο Jacobin.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="js-inread-video-holder" data-tvxsfixme="false" id="js-inread-video-holder-id-390678" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"><p style="text-align: justify;"> Σύμφωνα
με τη στατιστική υπηρεσία των ΗΠΑ σχεδόν είκοσι πέντε εκατομμύρια
άνθρωποι έφτασαν στο κατώφλι της πείνας μόνο τον Απρίλιο, πράγμα που
οφείλεται εν μέρει στην περικοπή των επιδομάτων για τρόφιμα από την
εποχή της πανδημίας.</p></div><p style="text-align: justify;">Σε μια χώρα με ΑΕΠ 25 τρισ. δολάρια, δεκάδες
εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από την επισιτιστική κρίση, την ώρα που
το Κογκρέσο συζητά το ενδεχόμενο να επιβάλει νέους όρους σ΄ ένα ήδη
ανεπαρκές πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας. Σύμφωνα με τους όρους
αυτούς, η εργασία θα είναι ένα από τα προαπαιτούμενα για τους δυνητικούς
δικαιούχους βοήθειας. Στην ουσία, τονίζει ο Savage, σήμερα ο μέσος
αμερικανός πολίτης πλήττεται από την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων,
τις περικοπές των επιδομάτων και μία δημοσιονομική πολιτική που έχει
σχεδιαστεί για να αυξήσει την ανεργία.</p><p style="text-align: justify;">Όπως πολύ ωραία και
συνοπτικά το έθεσε κάποιος αναλυτής, σύμφωνα με το δημοσίευμα του
Jacobin, υπάρχουν πάρα πολλοί εργαζόμενοι, οπότε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα
των ΗΠΑ (FED) αυξάνει τα επιτόκια στο όνομα της συγκράτησης του
πληθωρισμού ενισχύοντας έτσι την ανεργία. Πολλοί χάνουν τις δουλειές
τους με αποτέλεσμα να χρειάζονται κουπόνια τροφίμων, όμως για να είναι
δικαιούχοι βοήθειας οι ίδιοι άνθρωποι πρέπει να είναι εργαζόμενοι και
σήμερα η εξεύρεση εργασίας γίνεται όλο και πιο δύσκολη.</p><p style="text-align: justify;">Ο φαύλος
κύκλος των ελλείψεων, της σκληρότητας και της σπατάλης είναι εκεί, όπως
και όλα αυτά που συμβολίζουν οι μεγάλες ουρές έξω από τις τράπεζες
τροφίμων σε αστικές περιοχές όπου υπάρχει υπερπληθώρα καταναλωτικών
προϊόντων, καταλήγει το δημοσίευμα.</p><p style="text-align: justify;">Ας είναι καλά η ελεύθερη αγορά.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-13590854717948220482023-06-02T09:32:00.009+03:002023-06-02T09:32:49.470+03:00Η ανθρωποκεντρική Θεία Κωμωδία του Δάντη <p style="text-align: justify;"><img alt="Η ανθρωποκεντρική Θεία Κωμωδία του Δάντη" class="lazyautosizes lazyloaded" data-sizes="auto" data-srcset="//im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/310x168/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg 300w,//im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775x435/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg 647w, //im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775x435/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg 672w, //im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775x435/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg 775w, //im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg 1200w" />O μεγαλύτερος Ιταλός ποιητής και φιλόσοφος του Μεσαίωνα και ένας από
τους σημαντικότερους συγγραφείς της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, ο Δάντης
Αλιγκιέρι, γεννήθηκε την 1η Ιουνίου του 1265 και πέθανε στις 14
Σεπτεμβρίου 1321. Ο Δάντης έμεινε περισσότερο γνωστός για το επικό του
ποίημα Commedia, το οποίο μετονομάστηκε σε Θεία Κωμωδία (La Divina
Commedia). Επηρέασε βαθιά όχι μονο τη θρησκευτική φαντασία αλλά και όλες
τις επόμενες αλληγορικές κατασκευές στη λογοτεχνία.</p><p style="text-align: center;"><img alt="https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg" height="213" src="https://im2.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2011/22/61734-dante-alighieri-wallpaper.jpg" width="379" /></p><p style="text-align: justify;"><strong>Ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία περιγράφει</strong>
σε πρώτο πρόσωπο, το φανταστικό ταξίδι του στον Άδη, το οποίο ξεκινά –
κατά την πιθανότερη εκδοχή – την Μεγάλη Παρασκευή του 1300, στις 8
Απριλίου και ενώ ο Δάντης είναι τριάντα πέντε ετών. Το ταξίδι
παρουσιάζεται ως αληθινό, κυρίως μέσω της χρήσης πλήθους στοιχείων που
παραθέτει ο Δάντης σχετικά με αυτό και των λεπτομερειών που δίνονται με
πολύ μεγάλη ακρίβεια. Κατά το πέρασμά του από την Κόλαση και το
Καθαρτήριο, ο ποιητής συνοδεύεται από τον δάσκαλό του Βιργίλιο, ενώ η
πορεία του στον Παράδεισο γίνεται με την παρουσία της Βεατρίκης, ο
χαρακτήρας που αντιπροσωπεύει το γυναικείο πρότυπο κατά τον Δάντη και
βασίζεται πιθανότατα στη Βεατρίκη Πορτινάρι, υπαρκτό πρόσωπο στη ζωή
του.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><p style="text-align: justify;"><strong>Η Θεία Κωμωδία, παραμένει μέχρι σήμερα</strong>
ένα από τα σημαντικότερα θεμέλια, πάνω στα οποία η ευρωπαϊκή
λογοτεχνική παράδοση έχει οικοδομηθεί. Αυτό το αριστούργημα γράφτηκε στο
τέλος της ζωής του και μάλιστα τελείωσε λίγο πριν το θάνατό του του
1321. Σε μια εποχή χειρόγραφων, κατόρθωσε να φτάσει σε ένα ευρύ και
δεκτικό κοινό πολύ γρήγορα. Μέχρι το 1400, περισσότεροι από 12
σχολιασμοί είχαν γραφτεί με σκοπό να εξηγήσουν το νόημα των γραφομένων
στη Θεία Κωμωδία. Ο Τζιοβάνι Μποκάτσιο έγραψε για τη ζωή του Δάντη ενώ
το 1373-1374 έδωσε την πρώτη δημόσια διάλεξη με θέμα τη Θεία Κωμωδία.</p><p style="text-align: justify;"> Η Bent's Reader's Encyclopedia, στην τρίτη της έκδοση, αναφέρει: «<strong>H κοσμολογία, αγγελολογία και θεολογία του έργου </strong>βασίζονται
στο σύστημα του Θωμά του Ακινάτη, όμως ο Δάντης έβλεπε στην Εκκλησία
της εποχής του μια "πόρνη" που δεν υπηρετούσε πλέον το Θεό -συναντά επτά
Πάπες στην Κόλαση για παράδειγμα- και ως εκ τούτου συχνά θεωρείται
αιρετικός. Οι χαρακτήρες, τους οποίους ο Δάντης συναντά στο ταξίδι του,
μοιάζουν να προέρχονται από την αρχαία ρωμαϊκή ιστορία αλλά και από τη
σύγχρονή του ιστορία, καθώς περιλαμβάνονται προσωπικοί φίλοι και εχθροί
του Δάντη.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="subcmpbanMaindiv" data-tvxsfixme="false" style="text-align: justify;"><br /><div class="subcmpbanTextassets"><div class="subcmpbanSloganText"><span style="color: #b91702; font-family: tvxsn; font-size: 1.1em;"></span></div> </div> </div> <p style="text-align: justify;"><strong>Η ζωντανή προσωπογραφία τους</strong>
και οι συνεχείς αναφορές σε ανθρώπινες σχέσεις κάνουν το έργο μια
ρεαλιστική απεικόνιση και ανάλυση των πτυχών της ανθρώπινης ζωής. Είναι,
επίσης, μια αλληγορία της προόδου της ατομικής ψυχής προς το Θεό και
της πολιτικής και κοινωνικής προόδου προς στην ειρήνη. Είναι μια
συμπονετική, αν και ηθική, αξιολόγηση της ανθρώπινης φύσης και ένα
μυστικιστικό όραμα του Απόλυτου ταυτόχρονα.</p><p style="text-align: justify;">Έτσι, η καθολικότητα
του δράματος και το λυρικό σθένος της ποίησής του είναι πολύ πιο έντονα
από το ίδιο το περιεχόμενο». Όμως, η Θεία Κωμωδία, είναι επίσης πολύ
σημαντική για τη θέση της <strong>στην ιστορία της εξέλιξης της ιταλικής γλώσσας</strong>.
Ο Δάντης, αντίθετα με τις απόψεις της εποχής του ότι η λατινική είναι η
μόνη κατάλληλη γλώσσα για σοβαρή γραφή, υποστήριξε τη χρήση μιας
ευγενούς ιταλικής γλώσσας εμπλουτισμένης με στοιχεία προφορικών
διαλέκτων-ιδιαίτερα από την περιοχή της Τοσκάνης- διαμορφώνοντας
ουσιαστικά μια λογοτεχνική γλώσσα.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-13539595464723816412023-06-02T09:26:00.000+03:002023-06-02T09:26:06.648+03:00Covid: Οι πηγές της δυσπιστίας απέναντι στα εμβόλια<p style="text-align: center;"> <img alt="Ιδέες, απόψεις και συγκρούσεις από όλο τον Κόσμο - Peripteron.eu" aria-hidden="false" class="r48jcc pT0Scc iPVvYb" src="https://peripteron.eu/wp-content/uploads/2022/09/COVID-19-Vaccine-1024x455-1.jpg" style="height: 274px; margin: 0px; max-width: 700px; width: 617px;" /></p><div class="crayon article-chapo-1360 chapo" style="text-align: justify;"><p>Η
μαζική διοχέτευση δημόσιου χρήματος για την αντιμετώπιση της Covid-19
δεν χαλάρωσε τον έλεγχο που ασκεί η βιομηχανία πάνω στην παραγωγή της
ιατρικής πληροφόρησης. Έτσι, ο επιστημονικός λόγος, χρησιμοποιημένος για
τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών, έχασε μέρος της νομιμοποίησής
του, κάτι που ευνόησε τη στροφή σε απλοϊκές αντιεμβολιαστικές λογικές.
Τρία χρόνια αργότερα, μένει να πραγματοποιηθεί ένας πιο τεκμηριωμένος
απολογισμός των πολιτικών δημόσιας υγείας.</p></div>
<div class="dates_auteurs crayon article-metadonnees-1360 " style="text-align: justify;">
<span class="par"> </span> <span class="auteurs">Ariane Denoyel</span>
<a class="partage" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#partage" title="Partager cet article"> </a>
</div>
<div class="crayon article-texte-1360 texte colore" style="text-align: justify;">
<p>Τα εμβόλια Comirnaty (της Pfizer/BioNTech) και Spikevax
(Moderna), που αναπτύχθηκαν επειγόντως για την καταπολέμηση της
Covid-19, αποτέλεσαν μια «<i>μείζονα θεραπευτική πρόοδο</i>», εξασφαλίζοντας μια «<i>σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωματικών μορφών της νόσου, συμπεριλαμβανομένων των σοβαρότερων</i>»,
σύμφωνα με την εκτίμηση της μοναδικής ανεξάρτητης από τη φαρμακευτική
βιομηχανία γαλλόφωνης ιατρικής επιθεώρησης. Τον Ιανουάριο του 2022, η
επιθεώρηση «Prescrire» («Συνταγογραφείν») τους απένειμε το βραβείο της
«Χρυσό Χάπι», θεωρώντας ότι είχαν προσφέρει «<i>μια αποφασιστική θεραπευτική πρόοδο σε έναν τομέα όπου ασθενείς και νοσηλευτές βρίσκονταν εντελώς απροστάτευτοι</i>».</p>
<p>Ενόσω μαινόταν μια παγκόσμια πανδημία, με πολλά συστήματα υγείας να
έχουν υποστεί τεράστια αφαίμαξη από την χρόνια υποχρηματοδότηση, όπως
στη Γαλλία, η άφιξη αυτών των εμβολίων χαιρετίστηκε ως μια υπόσχεση για
επιστροφή στην «κανονική» ζωή. Το αδιαμφισβήτητο αυτό επιστημονικό
επίτευγμα δεν μπορεί να αποκρύψει τα σφάλματα των υγειονομικών και των
ρυθμιστικών αρχών, καθώς και το έλλειμμα στην ενημέρωση των πολιτών.
Δεδομένων των τεράστιων κρατικών χρηματοδοτήσεων που κινητοποιήθηκαν για
την ανάπτυξη των θεραπειών (προπαραγγελίες, οικονομικές ενισχύσεις
κ.λπ.), όλα έδειχναν ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την επιβολή ενός
νέου πλαισίου διαφάνειας στο σύνολο του κλάδου. Αντίθετα όμως, οι
απλοϊκές ρητορικές και οι πλέον ποικιλόμορφες φαντασιώσεις
τροφοδοτήθηκαν από την τεράστια αδιαφάνεια όσον αφορά τις μελέτες, καθώς
και από τη μανιχαϊστική ρητορική των αυθεντιών, αγνοώντας την
πολυπλοκότητα του επιστημονικού εγχειρήματος.</p>
<p>«<i>Τα εμβόλια για την αντιμετώπιση της Covid έσωσαν εκατομμύρια ζωές</i>»,
επιβεβαιώνει ο καθηγητής Γιάννης Ιωαννίδης, ιατρός και εξέχων ειδικός
σε ζητήματα πρόληψης και δημόσιας υγείας στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ των
ΗΠΑ. «<i>Η εκτίμηση που κυκλοφόρησε ευρύτερα ανέφερε περισσότερα από 14
εκατομμύρια ζωές που σώθηκαν κατά τη διάρκεια της πρώτης χρονιάς, αλλά
πρόκειται για μια μοντελοποίηση που στηρίζεται σε αμφισβητήσιμες βάσεις.</i>»</p>
<p>Όπως βεβαιώνει ο καθηγητής Ιωαννίδης, «<i>στη συνέχεια συνέβαλα στην απόδειξη</i><span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="">1</a>)</span> <i>του
γεγονότος ότι το ποσοστό θνητότητας της λοίμωξης, πριν από τον
εμβολιασμό, είχε υπερεκτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ η αποτελεσματικότητα
των εμβολίων είχε μάλλον υπερτιμηθεί</i><span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="">2</a>)</span><i>,
καθώς βασιζόταν σε βραχυπρόθεσμες μελέτες παρακολούθησης. Η εκτίμηση
του αριθμού των ανθρώπων που σώθηκαν είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση
και θα πρέπει να υπάρχει “διαστρωμάτωση” σε σχέση με την ηλικία. Θα
υποστήριζα όμως, πολύ συνετά, ότι αυτός ο αριθμός κυμαίνεται μεταξύ ενός
και έξι εκατομμυρίων. Τα οφέλη όσον αφορά τη μείωση του αριθμού των
θανάτων και των σοβαρών προβλημάτων είναι σημαντικά για τα ηλικιωμένα
άτομα με ευάλωτη υγεία</i>».</p>
<p>Εντούτοις, ο Ιωαννίδης εκφράζει τη λύπη του για την «ελλιπέστατη
επικοινωνία» σχετικά με όσα θα μπορούσαμε πραγματικά να περιμένουμε από
τα εμβόλια. «<i>Τα παρουσίασαν ως μια λύση που θα έθετε τέλος στην
πανδημία, τη στιγμή που η ικανότητά τους να περιορίσουν τη μετάδοση του
ιού ήταν σχετικά χαμηλή και πολύ σύντομα διαβρώθηκε με την άφιξη της
παραλλαγής Όμικρον. Στηριχθήκαμε υπερβολικά σε μέτριες μελέτες για την
αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας αυτών των εμβολίων
και, στο μέλλον, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να καταφεύγουμε σε
τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές</i> (RCT)<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="">3</a>)</span> <i>προκειμένου να αξιολογήσουμε τα οφέλη των πιθανών εμβολιαστικών στρατηγικών, για παράδειγμα όσον αφορά τις αναμνηστικές δόσεις.</i>»
Επιπλέον, η ύπαρξη καλύτερων μελετών, κατά προτίμηση ανεξάρτητων και
συνοδευόμενων από πλήρη διαφάνεια ως προς τα αποτελέσματά τους, θα
επέτρεπε την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του αντιεπιστημονικού
λόγου.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Οι βιομήχανοι υποβαθμίζουν τους κινδύνους</h3>
<p>«<i>Ορισμένες ομάδες, τις οποίες σήμερα θα αποκαλούσαμε συνοπτικά
“αντιεμβολιαστές”, ξεκοκκαλίζουν και υπερερμηνεύουν έγγραφα που δεν
είναι βέβαιο ότι κατανοούν</i>», εκφράζει τη λύπη της η Κλωντινά Μισάλ-Τεϊτελμπώμ, ιατρός γενικής ιατρικής και συνεργάτης της επιθεώρησης «Prescrire». «<i>Ωστόσο, δεν πρέπει να είμαστε αφελείς</i>», συνεχίζει, υπενθυμίζοντας ένα γενικότερο γεγονός που αφορά μεγάλο αριθμό εμβολίων και θεραπειών: «<i>Οι
δοκιμές πραγματοποιούνται από τους βιομήχανους και τα δεδομένα που
προκύπτουν από αυτές τους ανήκουν κατ’ αποκλειστικότητα. Κοινοποιούν σε
τρίτους μόνο όσα στοιχεία επιθυμούν, ακόμα κι αν πρόκειται για τις
υγειονομικές αρχές: υποβαθμίζουν τους κινδύνους και υπερτονίζουν τα
οφέλη. Καθώς οι δημόσιες αρχές επιθυμούσαν να παρακινήσουν τον πληθυσμό
να εμβολιαστεί, αναμετάδωσαν τα θριαμβολογικά μηνύματα της βιομηχανίας,
χωρίς να τα αμφισβητήσουν. Έτσι, οι δοκιμές δεν ήταν σχεδιασμένες για να
αξιολογήσουν την ικανότητα των εμβολίων να προλαμβάνουν τον θάνατο, την
μετάδοση του ιού, τις σοβαρότερες μορφές της ασθένειας, ούτε καν τις
εισαγωγές στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια έδειξαν θετικά αποτελέσματα στην
προστασία από τις σοβαρές μορφές της ασθένειας, αλλά επρόκειτο για ένα
εντελώς τυχαίο γεγονός!</i>». Πράγματι, η ανακοινωθείσα
αποτελεσματικότητα της τάξης του 90% ως 95% αφορούσε τον κυριότερο
στόχο, που ήταν ο περιορισμός των συμπτωματικών μορφών (κατάσταση
γρίπης). Στις 10 Οκτωβρίου 2022, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η
Τζανίν Σμολ, υπεύθυνη διεθνών αγορών της Pfizer, παραδέχτηκε ότι η
επιχείρηση δεν διέθετε στοιχεία για τη μετάδοση του ιού από τους
εμβολιασμένους: «<i>Όταν το εμβόλιο βγήκε στην αγορά, γνωρίζαμε εάν
σταματούσε τη μετάδοση της ασθένειας; Όχι. Στην πραγματικότητα,
προχωρήσαμε ακολουθώντας την ταχύτητα της επιστήμης</i>».</p>
<p>Στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 2022, η «Prescrire» προέβη σε μια
προσεκτική ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων, εκτιμώντας καταρχάς ότι «<i>τα
εμβόλια μείωσαν σημαντικά τον κίνδυνο της συμπωματικής νόσησης από τη
νόσο Covid-19, συμπεριλαμβανομένων και των σοβαρότερων μορφών της</i>». Η επιθεώρηση περαιτέρω επισήμαινε ότι «<i>εντοπίστηκε σημαντικός αριθμός παρενεργειών, συνήθως όχι σοβαρών</i>», καταγράφοντάς τις μία προς μία και παραπέμποντας στον επίσημο απολογισμό του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ)<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="">4</a>)</span>: «<i>Σύμφωνα
με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), στις αρχές Απριλίου 2022, ο
συνολικός αριθμός των περιπτώσεων ασθενών των οποίων ο θάνατος αποδόθηκε
στα εμβόλια κατά της Covid-19 ανερχόταν στους 10.451, εκ των οποίων οι
8.631 είχαν κάνει δύο εμβολιασμούς με αγγελιαφόρο RNA (mRNA)</i>». Σε
σύνολο σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου δόσεων χορηγημένων μέχρι τις 23
Νοεμβρίου 2022, o EMA κατέγραψε 1,6 εκατομμύριο παρενέργειες μετά τον
εμβολιασμό, εκ των οποίων οι 11.515 οδήγησαν σε θάνατο. Πρόκειται για «<i>ιατρικά συμβάντα που παρατηρήθηκαν μετά τη χρήση εμβολίου</i>», διευκρινίζει ο Οργανισμός. «<i>Το
γεγονός ότι ένα άτομο αντιμετώπισε ιατρικό πρόβλημα ή απεβίωσε μετά από
εμβολιασμό δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι η αιτία ήταν το εμβόλιο</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb5" id="nh5" rel="appendix" title="">5</a>)</span>. Συμπερασματικά, η επιθεώρηση «Prescrire» κατέληγε ότι το ισοζύγιο οφέλους-κινδύνου αυτών των εμβολίων κυμαίνεται «<i>ανάλογα
με την ευαλωτότητα κάθε ατόμου απέναντι στις σοβαρές μορφές της
Covid-19 και ανάλογα με τις παραλλαγές του [ιού] SARS-CoV-2 που
κυκλοφορούν</i>».</p>
<p>Στην εξόχως σοβαρή επιθεώρηση «Vaccine», επτά ερευνητές εντόπισαν
αισθητά αυξημένο κίνδυνο παρενεργειών στις ομάδες που λάμβαναν τα
εμβόλια mRNA συγκριτικά με την ομάδα που εμβολιάστηκε με εικονικό
φάρμακο (placebo)<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb6" id="nh6" rel="appendix" title="">6</a>)</span>
και κυρίως εμφάνιση σοβαρών παρενεργειών σε 800 περιπτώσεις
εμβολιασμού. Όπως και ο Ιωαννίδης, καλούν σε μια επαναξιολόγηση των
αναλύσεων οφέλους-κινδύνου, ενσωματώνοντας μια «<i>διαστρωμάτωση</i>»
που θα διακρίνει τους ασθενείς ανάλογα με τον κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρής
μορφής της νόσου. Δεν παραλείπουν επίσης να υπενθυμίσουν ότι,
προκειμένου να προβούν σε παρόμοιες αναλύσεις, οι κατασκευαστές των
εμβολίων θα έπρεπε να ανακοινώνουν τα πλήρη αποτελέσματα των
τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών (RCT). Επιπλέον, όπως μας διευκρινίζει ο
καθηγητής Πίτερ Ντόσι, αρχισυντάκτης του «British Medical Journal»
(BMJ): «<i>Η επαναανάλυσή μας στηρίζεται στα δεδομένα που διαβίβασαν οι
κατασκευαστές των εμβολίων στις υγειονομικές αρχές και συνεπώς δεν
λαμβάνει υπόψη περιπτώσεις παρόμοιες με εκείνες της Μπριάν Ντρέσεν και
της Μάντυ ντε Γκαρέυ</i>».</p>
<p>Τα δύο ονόματα που αναφέρει ο ερευνητής προσωποποιούν τα ερωτήματα
γύρω από την αγνόηση, σε ορισμένες μελέτες πραγματοποιημένες από τις
φαρμακευτικές εταιρείες, υγιών εθελοντών που έπεσαν θύματα σοβαρών
παρενεργειών κατά τη συμμετοχή τους στις δοκιμές των εμβολίων. Η δασκάλα
Μπριάν Ντρέσεν, 39 χρόνων εκείνη την εποχή, έμεινε ανάπηρη μετά την
πρώτη δόση του εμβολίου AstraZeneca, στις 4 Νοεμβρίου 2020. Δημοσιευμένο
τον Σεπτέμβριο 2021 στο «New England Journal of Medicine» (NEJM), το
κείμενο με τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν σε
περισσότερους από 32.000 συμμετέχοντες συμπέραινε ότι το εμβόλιο «<i>είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για την πρόληψη των σοβαρών και συμπτωματικών λοιμώξεων της Covid-19</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb7" id="nh7" rel="appendix" title="">7</a>)</span>.
Δεν καταγράφηκε καμία από τις σοβαρές παρενέργειες που υπέστη η Μπριάν
Ντρέσεν. Η ιατρική παρακολούθησή της από την AstraZeneca, η οποία
σύμφωνα με το πρωτόκολλο της κλινικής δοκιμής προβλεπόταν να διαρκέσει
790 ημέρες, διακόπηκε μετά από μόλις 60 ημέρες. Παρά την επίσημη
αναγνώριση από τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National
Institutes of Health, ΝΙΗ) της σχέσης του εμβολίου με την υπόθεσή της, ο
καθηγητής Έρικ Ρούμπιν, αρχισυντάκτης του <i>NEJM</i>, αρνήθηκε να δημοσιεύσει ένα διορθωτικό σημείωμα, προσθέτοντας ότι προώθησε στον κατασκευαστή του εμβολίου («<i>τον μόνο αρμόδιο για τη διαχείριση των πηγαίων δεδομένων της κλινικής έρευνας</i>») το ηλεκτρονικό μήνυμα με το οποίο η Ντρέσεν τού γνωστοποιούσε την ιστορία της.</p>
<p>Μια δεκατριάχρονη έφηβη, η Μάντυ ντε Γκαρέυ, η οποία έχαιρε απόλυτης
υγείας όταν εντάχθηκε στο πρόγραμμα δοκιμών της Pfizer, βρίσκεται σήμερα
καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και λαμβάνει τροφή μέσω ρινογαστρικού
σωλήνα. Η κατάστασή της αποδόθηκε από τους υπεύθυνους των κλινικών
δοκιμών σε ψυχολογικούς παράγοντες και συνεπώς δεν καταχωρίσθηκε σωστά
ούτε στη δοκιμή ούτε στο άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2021 στο <i>NEJM</i><span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb8" id="nh8" rel="appendix" title="">8</a>)</span>.
Ο Ντέιβιντ Χήλυ, ο φαρμακολόγος και ψυχίατρος που ανέλαβε την
πραγματογνωμοσύνη για την περίπτωσή της, θεωρεί ότι η διάγνωση περί
υστερίας «<i>είναι παράλογη</i>». Ο συγκεκριμένος καθηγητής θεωρεί ότι <i>«κατά
τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι γιατροί χάνουν όλο και
περισσότερο την ικανότητά τους να διαγνώσκουν τις τοξικές παρενέργειες
των φαρμάκων και των εμβολίων. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ολοένα
εντεινόμενη εξειδίκευσή τους, που τους εμποδίζει να διακρίνουν τα
πολυσυστημικά συμπτώματα, συχνά παρατηρούμενα στις περιπτώσεις
τοξικότητας</i>».</p>
<p>«<i>Εδώ και τριάντα-σαράντα χρόνια, η βιομηχανία έχει την κακή
συνήθεια να εξαφανίζει ορισμένες ενοχλητικές παρενέργειες από τις
στατιστικές που προκύπτουν από τις κλινικές δοκιμές της και οι νέοι
“εικονικοί” τρόποι οργάνωσης αυτών των δοκιμών διευκολύνουν την
προσπάθειά της</i>», καταγγέλλει ο Χήλυ, ένας από τους συγγραφείς μιας
αξιοπρόσεκτης μελέτης του 2015 που συγκεκριμένα αποκάλυπτε την απόκρυψη,
σε μια κλινική μελέτη του 2001<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb9" id="nh9" rel="appendix" title="">9</a>)</span>,
του διπλασιασμού, έως και τριπλασιασμού, του κινδύνου αυτοκτονίας των
εφήβων όταν λαμβάνουν την αντικαταθλιπτική ουσία παροξετίνη. Στις
κλινικές δοκιμές για τα εμβόλια κατά της Covid-19, οι εθελοντές
παρακολουθούνταν μέσω μιας εφαρμογής που όφειλε να καταγράφει τις
ανεπιθύμητες ενέργειες. Στην πράξη όμως, μπορούσαν να επιλέξουν μόνο από
έναν κατάλογο με ήπιες παρενέργειες (πυρετός, πόνος στο σημείο της
ένεσης, πονοκέφαλος κ.λπ.). Για να αναφέρει κάποιος μια παρενέργεια που
δεν περιεχόταν στον κατάλογο, έπρεπε να δοκιμάσει να επικοινωνήσει με το
κέντρο. Η Ντρέσεν, που είχε καταγραφεί ως αποχωρήσασα από τη δοκιμή,
ουσιαστικά είχε αποκλειστεί από αυτή τη δυνατότητα, καθώς η εφαρμογή της
είχε απενεργοποιηθεί εξ αποστάσεως.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Παρατυπίες σε υπεργολάβο της Pfizer </h3>
<p>Εξάλλου, οι συγκεκριμένες δοκιμές είχαν διασπαρεί σε πολλά κέντρα
διάφορων χωρών. Οι «πολυκεντρικές» κλινικές δοκιμές αυτού του τύπου
καταφεύγουν συνήθως σε ένα αλυσιδωτό σύστημα υπεργολάβων, το οποίο
βλάπτει τη διαφάνεια ολόκληρης της διαδικασίας. Έτσι, ο αριθμός των
κέντρων που εμπλέκονταν στις δοκιμές της Pfizer σε αμερικανικό έδαφος
ανερχόταν σύμφωνα με τις πηγές μεταξύ 135 και 153. Ούτε οι υπεύθυνοι των
κέντρων για την παρακολούθηση των συμμετεχόντων ούτε οι διευθυντές
κέντρου διαθέτουν συνολική εικόνα, κάτι που επιτρέπει στον
παραγγελιοδότη της δοκιμής να επιλέγει τα δεδομένα που επιθυμεί να
γνωστοποιήσει. Ολοένα συχνότερα, δεν ανακοινώνεται κανένα αποτέλεσμα,
κατά παραβίαση των νομικών υποχρεώσεων των κατασκευαστών. Έτσι, ένας
έλεγχος της Γενικής Επιθεώρησης του αμερικανικού υπουργείου Υγείας
αποκάλυψε ότι, από τις πρόσφατες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές που
είχαν χρηματοδοτηθεί από το ΝΙΗ (τον μεγαλύτερο χρηματοδότη παγκοσμίως
σε αυτόν τον τομέα), περισσότερες από τις μισές δεν είχαν δημοσιεύσει
αποτελέσματα μέσα στο έτος που ακολούθησε την αποπεράτωσή τους,
αδιαφορώντας για τις νόμιμες υποχρεώσεις τους (The-scientist.com, 18
Αυγούστου 2022).</p>
<p>Στις 25 Σεπτεμβρίου 2020, η Μπρουκ Τζάκσον, τότε περιφερειακή
διευθύντρια της Ventavia, υπεργολάβου της τεξανικής εταιρείας Icon, η
οποία με τη σειρά της ήταν υπεργολάβος της Pfizer και επιφορτισμένη με
τη διεξαγωγή ενός μέρους των κλινικών δοκιμών του εμβολίου mRNA, κάλεσε
τον αμερικανικό Ομοσπονδιακό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για
να καταγγείλει μια σειρά σοβαρών παρατυπιών που είχε διαπράξει ο
εργοδότης της: πλαστογραφήσεις δεδομένων, παραλείψεις στην ψύξη των
εμβολίων, άρση του τυφλού χαρακτήρα της κλινικής δοκιμής. Το τελευταίο
σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες ή το προσωπικό γνώριζαν ποιος είχε λάβει
το φαρμακευτικό προϊόν και ποιος το εικονικό φάρμακο –κάτι που ακυρώνει
την ίδια την αρχή του «διπλά τυφλού» χαρακτήρα της κλινικής δοκιμής. Την
ίδια την ημέρα που η Τζάκσον σήμανε τον συναγερμό, απολύθηκε από τη
Ventavia. Στις 8 Ιανουαρίου 2021, προσέφυγε στο ομοσπονδιακό δικαστήριο
του Μπώμοντ του Τέξας μέσω μιας ειδικής διαδικασίας που επιτρέπει σε
ιδιώτες να ασκούν αγωγές σε επιχειρήσεις στο όνομα του αμερικανικού
κράτους. Μας εξομολογήθηκε ότι η υπόθεσή της δεν περιμένει να εκδικαστεί
πριν από την άνοιξη του 2024. Έκτοτε, η Pfizer έχει αναθέσει
υπεργολαβικά στη Ventavia άλλες τέσσερις κλινικές δοκιμές για εμβόλια.</p>
<p>Για όλα αυτά τα ζητήματα, ζητήσαμε την άποψη των ρυθμιστικών αρχών
και φορέων που έχουν αρμοδιότητα στη γαλλική επικράτεια. Ούτε ο Εθνικός
Οργανισμός Ασφάλειας των Φαρμάκων και των Προϊόντων Υγείας (ANSM) ούτε o
ευρωπαϊκός EMA μας απάντησαν. Η Ντομινίκ Λε Γκυλυντέκ, πρόεδρος της
Ανώτατης Αρχής Υγείας (HAS), υπογράμμισε ότι η συγκεκριμένη ανεξάρτητη
αρχή είχε προχωρήσει ανά τακτά χρονικά διαστήματα στη διαφοροποίηση των
συστάσεών της υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων. Όσον αφορά τις
ανεπιθύμητες ενέργειες, αναγνωρίζει «<i>την ύπαρξή τους και τα μειωμένα
επίπεδα δήλωσής τους στη Γαλλία, τα οποία συνδέονται με μια τιμωρητική
και αποσταθεροποιητική κουλτούρα που λειτουργεί στους γιατρούς ως
αντικίνητρο για την αναφορά τους</i>». Και προσθέτει: «<i>Ανεξαρτήτως
φαρμάκου, η HAS ενθαρρύνει εμφατικά τους επαγγελματίες της υγείας να
δηλώνουν τέτοια περιστατικά. Γενικότερα, κατά τη διάρκεια της
υγειονομικής κρίσης, αφιερώσαμε εξαιρετικά πολύ χρόνο στην επικοινωνία
σχετικά με τα τεστ, τα εμβόλια και τις θεραπείες, μέσω συνεντεύξεων
Τύπου και “σύντομων απαντήσεων” που δημοσιεύονταν στην ιστοσελίδα μας
και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης</i>». Για τη Λε Γκυλυντέκ, «<i>είναι
φυσιολογικό να αναλαμβάνει η βιομηχανία την έρευνα, αφού εκείνη αντλεί
τα οφέλη από την πώληση των προϊόντων της. Ωστόσο, το νομοθετικό πλαίσιο
που διέπει τις κλινικές δοκιμές και τους ελέγχους στους οποίους
υπόκεινται είναι ρητό και πολύ ακριβές</i>».</p>
<p>Όμως, μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 16 Νοεμβρίου 2022 στο «British
Medical Journal» αποκαλύπτει την ύπαρξη σημαντικών κενών στους ελέγχους
των κλινικών δοκιμών στις ΗΠΑ, που συνοδεύονται από έλλειμμα διαφάνειας<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb10" id="nh10" rel="appendix" title="">10</a>)</span>.
Η ίδια επιθεώρηση είχε ενδιαφερθεί, τον Ιούνιο του 2022, για το μερίδιο
του προϋπολογισμού των υγειονομικών οργανισμών που εξαρτάται από τη
χρηματοδότηση της φαρμακευτικής βιομηχανίας (89% για τον ΕΜΑ, 65% για
τον FDA), προκειμένου να υπογραμμίσει τους κινδύνους που αυτός ο
παράγοντας εγκυμονεί για την ανεξαρτησία τους.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Διαφάνεια για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης</h3>
<p>Όλες οι προσπάθειες με στόχο να υποχρεωθούν οι φαρμακευτικές
εταιρείες να δώσουν στη δημοσιότητα το σύνολο των δεδομένων που
προέκυψαν από τις κλινικές δοκιμές έχουν αποτύχει. Τον Αύγουστο του
2021, μια διεθνής ομάδα ερευνητών ζήτησε, επικαλούμενη τον αμερικανικό
νόμο περί πρόσβασης στην πληροφόρηση, να λάβει γνώση των δεδομένων βάσει
των οποίων ο FDA είχε αδειοδοτήσει το εμβόλιο της Pfizer. Ο Οργανισμός,
που είχε χρειαστεί 108 ημέρες για να εξετάσει αυτά τα δεδομένα, ζήτησε
από τον Τεξανό ομοσπονδιακό δικαστή να ορίσει προθεσμία… 75 ετών πριν
κοινοποιηθούν. Ο δικαστής έδωσε προθεσμία οκτώ μηνών. Τα έγγραφα, που
έχουν αρχίσει να αναλύονται, δείχνουν ιδίως ότι ο Λευκός Οίκος άσκησε
πιέσεις προκειμένου να επισπευστεί η κατεπείγουσα αδειοδότηση, παρά το
γεγονός ότι αποτελούσε ήδη αντικείμενο μιας εξαιρετικά ταχείας
διαδικασίας. «<i>Μπορούμε να είμαστε και υπέρ των εμβολίων για την
Covid-19 και υπέρ της διαφάνειας: η κατάργηση όλων των περιορισμών και η
πρόσβαση στα πηγαία δεδομένα είναι σήμερα απαραίτητη προκειμένου να
αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη</i>», επιχειρηματολογούσε τον περασμένο Αύγουστο ο Βρετανός καρδιολόγος Ασίμ Μαλχότρα, ειδικός σε ζητήματα δημόσιας υγείας<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb11" id="nh11" rel="appendix" title="">11</a>)</span>.</p>
<p> «<i>Στις ΗΠΑ, ο FDA ενέκρινε τον Ιούνιο την επείγουσα αδειοδότηση
του εμβολιασμού των παιδιών από την ηλικία των 6 μηνών, με βάση κλινικές
δοκιμές όπου τίποτα δεν είναι εντάξει</i>», εκφράζει τη λύπη της η Μισάλ-Τεϊτελμπώμ. «<i>Οι
προδιαγραφές αποτελεσματικότητας είχαν αναθεωρηθεί αισθητά προς τα
κάτω. Θα ήταν πιο λογικό να ενισχυθούν, δεδομένου ότι αυτή η ηλικιακή
ομάδα κινδυνεύει λιγότερο από την Covid. Επιπλέον, το κυριότερο κριτήριο
αξιολόγησης στηρίζεται στην “ισοδύναμη ανοσογονικότητα”, μια έννοια που
έκανε την εμφάνισή της τον Ιούνιο του 2021 σε μια διεθνή συνάντηση των
υγειονομικών ρυθμιστικών αρχών και που ποτέ πριν δεν είχε χρησιμοποιηθεί
για να επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου. Αυτό σημαίνει
ότι υποθέτουμε πως ένα επίπεδο αντισωμάτων που εξασφαλίζει προστασία
απέναντι σε λοιμώξεις ή σε σοβαρές μορφές της νόσου, σε μια συγκεκριμένη
ηλικιακή ομάδα και απέναντι σε μια συγκεκριμένη παραλλαγή του ιού, θα
προσφέρει την ίδια προστασία σε μια άλλη ηλικιακή ομάδα απέναντι σε μια
άλλη παραλλαγή του ιού. Είναι παράλογο, πρόκειται για το σημείο μηδέν
της επιστήμης και των κανονιστικών ρυθμίσεων.</i>»</p>
<p>Κατά τη γνώμη της, τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες με
καλή υγεία έχουν δυσμενή σχέση ατομικού οφέλους-κινδύνου όσον αφορά τα
συγκεκριμένα εμβόλια, κάτι που καθιστά τη χορήγησή τους
αντιδεοντολογική. Ενάντια στη γνώμη πολλών συναδέλφων του, ο καθηγητής
Ερίκ Κωμ, περιζήτητος στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης την περίοδο κορύφωσης
της πανδημίας, προχωράει ακόμα περισσότερο: «<i>Σε ατομικό επίπεδο και
με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα, θα έλεγα ότι η ηλικία κατά την
οποία η σχέση οφέλους-κινδύνου είναι θετική υπέρ αυτών των εμβολίων
αρχίζει μετά τα 60-65 έτη, εάν βεβαίως δεν υπάρχει συννοσηρότητα</i>
[άλλα υποκείμενα νοσήματα]». Ο πρώην διευθυντής του τμήματος λοιμωδών
νοσημάτων του παρισινού νοσοκομείου Πιτιέ-Σαλπετριέρ, ο οποίος σήμερα
ασκεί τα καθήκοντά του στο νοσοκομείο Οτέλ-Ντιέ, αφιέρωσε ένα βιβλίο στα
σφάλματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb12" id="nh12" rel="appendix" title="">12</a>)</span>. Διαπιστώνει ότι «<i>οι
αποκλίνουσες φωνές γρήγορα εκδιώχθηκαν από τα όργανα λήψης αποφάσεων.
Μεταξύ άλλων, θα έπρεπε να είχαμε αρνηθεί το υγειονομικό διαβατήριο</i>».</p>
<p>Ο καθηγητής Ντόσι υπενθυμίζει ότι εισηγήθηκε τα εμβόλια να κυκλοφορήσουν «<i>με πλήρη διαφάνεια όσον αφορά την επιστημονική γνώση</i>»: «<i>Δεν
διαθέταμε καμία εγγύηση ασφάλειας ούτε και αποτελεσματικότητας, ενώ
συνέχιζαν να υπάρχουν αρκετές αβεβαιότητες γύρω από αυτά. Οι κυβερνήσεις</i> [καθώς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ΠΟΥ] <i>τα
είχαν χαρακτηρίσει “ασφαλή και αποτελεσματικά”, τη συνήθη διατύπωση για
την κυκλοφορία φαρμάκων στην αγορά με τη συμβατική διαδικασία. Από
εκείνη τη στιγμή, ο μαζικός εμβολιασμός μετατράπηκε σε μία από εκείνες
τις πολιτικές που η ίδια τους η έκταση αποκλείει την εξέταση του
ενδεχομένου αποτυχίας</i>». Από την πλευρά της, η διαδικτυακή επιθεώρηση
«European Scientist» απευθύνει έκκληση ώστε να γίνει διάκριση μεταξύ
της υπεράσπισης των εμβολίων κατά της Covid-19 και του υποχρεωτικού
εμβολιασμού. Ζητά επίσης την πλήρη δημοσιοποίηση των ανεπεξέργαστων
δεδομένων, κατ’ αυτήν το μοναδικό μέσο για την αποκατάσταση της
εμπιστοσύνης του κοινού απέναντι στις υγειονομικές αρχές.</p>
<p>Στις 25 Οκτωβρίου 2022, η «British Medical Journal» θεωρούσε λυπηρό
το γεγονός ότι ο FDA χρειάστηκε περισσότερο από έναν χρόνο για να
μελετήσει τέσσερις ενδείξεις σοβαρών παρενεργειών που παρατηρήθηκαν σε
ηλικιωμένα άτομα όταν τους χορηγήθηκε το εμβόλιο της Pfizer: έμφραγμα
του μυοκαρδίου, διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη, άνοση θρομβοπενία και
πνευμονική εμβολή. Η επιθεώρηση επισημαίνει ότι, κατά τη διάρκεια όλου
αυτού του χρονικού διαστήματος, ο FDA δεν εξέδωσε καμία προειδοποίηση,
ούτε προς τους γιατρούς ούτε προς το ευρύ κοινό. Σε ιστοσελίδες όπως η
Realnotrare.com βρίσκουμε δεκάδες μαρτυρίες ατόμων που δηλώνουν ότι
υποφέρουν από παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό τους, μερικές φορές
σοβαρότατες –ανάμεσά τους και οι περιπτώσεις των Ντρέσεν και ντε Γκαρέυ.
Οι περισσότεροι διηγούνται ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν τοίχο
ιατρικής άρνησης και συχνά με μια «ψυχιατρικοποίηση»: τα συμπτώματά τους
αποδίδονται στο άγχος, στην κατάθλιψη κ.λπ.</p>
<p>Ένας δικηγόρος από τη Μασσαλία, ο Ερίκ Λανζαρόν, που διαβεβαιώνει ότι
εκπροσωπεί 300 θύματα παρενεργειών των εμβολίων mRNA, έχει ασκήσει
αρκετές αγωγές για λογαριασμό τους. Όπως αναφέρει, «<i>τα θύματα
καταφεύγουν συχνά σε εμένα αφού προηγουμένως έχουν απευθυνθεί στον
Εθνικό Οργανισμό Αποζημίωσης Ιατρικών Ατυχημάτων, Ιατρογενών Παθήσεων
και Ενδονοσοκομειακών Λοιμώξεων (Oniam), είτε επειδή δεν τους απαντάει
είτε επειδή αρνείται να τα αποζημιώσει επικαλούμενος ιδιαίτερα
αμφισβητήσιμη επιχειρηματολογία, συνήθως μετά την αξιολόγηση του φακέλου
τους από εμπειρογνώμονες με σύγκρουση συμφερόντων. Απορρίπτει επίσης
συστηματικά τις παρενέργειες που δεν συμπεριλαμβάνονται στην
επιστημονική βιβλιογραφία, τη στιγμή που δεν διαθέτουμε αρκετή χρονική
απόσταση από αυτά τα εμβόλια για να είμαστε σε θέση να αποκλείσουμε
οποιαδήποτε αιτιότητα</i>». Όταν απευθυνθήκαμε στον Oniam, δεν λάβαμε
απάντηση στις ερωτήσεις μας. Η έκθεσή του για το 2021 αναφέρει τρεις
αποζημιώσεις σε σύνολο 243 αιτημάτων.</p>
<p>Μετά από ένα κείμενο συλλογής υπογραφών, το γαλλικό Γραφείο του
Κοινοβουλίου για την Αξιολόγηση των Επιστημονικών και των Τεχνικών
Επιλογών (Opecst) ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2022 μια διαβούλευση για τις
ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων. Μεγάλο μέρος των ακροάσεων
πραγματοποιήθηκε κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς να συνταχθεί απολογισμός
τους. Στην «έκθεση προόδου», δημοσιευμένη τον Ιούνιο, δίνεται πολύς
χώρος στην έκφραση ικανοποίησης για τη λειτουργία του γαλλικού
συστήματος φαρμακοεπαγρύπνησης, ενώ γίνεται σύντομη αναφορά σε μαρτυρίες
ασθενών για γιατρούς που αρνήθηκαν να αναφέρουν σε αυτό το σύστημα
καταγραφής τις αντιδράσεις τους στο εμβόλιο. Αναγνωρίζει ωστόσο ότι η
επικοινωνία των δημόσιων αρχών για τις παρενέργειες υπήρξε «<i>πιο διακριτική</i>» από εκείνη για την αναγκαιότητα εμβολιασμού.</p>
<p>«<i>Ενθαρρύναμε τις αναφορές των ανεπιθύμητων ενεργειών</i>»,
εξισορροπεί τις εντυπώσεις η Αννί-Πιερ Ζονβίλ-Μπερά, πρόεδρος του
Γαλλικού Δικτύου Περιφερειακών Κέντρων Φαρμακοεπαγρύπνησης (CRPV), «<i>κυρίως
έχοντας βάλει στο κάτω μέρος της σελίδας του εγγράφου που χορηγούσαμε
στους εμβολιασμένους τον σύνδεσμο στον οποίο έπρεπε να αναφέρουν τις
παρενέργειες. Τα CRPV πραγματοποίησαν μέσα σε έναν χρόνο δραστηριότητα
αντίστοιχη με εκείνη μιας πενταετίας. Η δουλειά μας είναι να εντοπίζουμε
νέες παρενέργειες, η ποσοτικοποίηση του κινδύνου επέλευσής τους
εμπίπτει στην αρμοδιότητα της φαρμακοεπιδημιολογίας</i>».</p>
<p>Σύμφωνα με τις «κριτικές φωνές» που επίσης κατέθεσαν στον Opecst, ένα
μέρος του προϋπολογισμού για τις εκστρατείες υπέρ του εμβολιασμού θα
έπρεπε να είχε διατεθεί για τις παρενέργειες και για το σύστημα αναφοράς
τους. Η ιολόγος Ορ Σωνιέ εισηγείται ένα σύστημα «<i>ενεργού καταγραφής</i>»,
αντίστοιχου με την αμερικανική εφαρμογή V-safe. Ο Opecst παραλείπει να
αναφέρει το γεγονός ότι τα συστήματα παθητικής φαρμακοεπαγρύπνησης δεν
«πιάνουν» το 82% έως το 98% των παρενεργειών, σύμφωνα με την Ιατρική
Ακαδημία.</p>
<p>«<i>Εφόσον στις μαζικές εκστρατείες επικοινωνίας, όπως και στα
ηλεκτρονικά μηνύματα με τα οποία η Γενική Διεύθυνση Υγείας κατακλύζει
τους επαγγελματίες της υγείας, δεν αναφέρονταν οι ανεπιθύμητες ενέργειες
και ο τρόπος αναφοράς τους, οι δημόσιες αρχές δεν ενημέρωσαν με έντιμο
τρόπο</i>», καταγγέλλει ο καθηγητής Φρανσουά Αλά. «<i>Για παράδειγμα,
υποβαθμίστηκε η σημασία των μυοκαρδίτιδων, καθώς χαρακτηρίζονταν
συστηματικά ως “ελαφράς μορφής”, τη στιγμή που μπορούσαν να απαιτήσουν
νοσηλεία και αλλαγή στον τρόπο ζωής του ασθενούς για διάστημα αρκετών
εβδομάδων. Το σύνθημα “Όλοι εμβολιασμένοι, όλοι προστατευμένοι” αποτελεί
ψευδή είδηση με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Το εμβόλιο δεν
προστατεύει από την μετάδοση του ιού σε άλλους. Η γενίκευση του
εμβολιασμού στον ενήλικο πληθυσμό και στη συνέχεια στους εφήβους, σε
συνδυασμό με την υιοθέτηση αυστηρών μέτρων περιορισμού των ατομικών
ελευθεριών, δεν στηριζόταν στις συνήθεις επιστημονικές βάσεις</i>». Ο γιατρός εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι επικράτησε «<i>μια βούληση να ενισχυθεί το αίσθημα ότι είμαστε ευάλωτοι</i>» και ότι προτάθηκε «<i>μια επιλογή βασισμένη στον φόβο</i>»,
σε συνδυασμό με την απουσία διαλόγου. Σε ένα πρόσφατο τομίδιο που
συνυπογράφει με την φιλόσοφο Μπάρμπαρα Στίγκλερ, καταγγέλλει την ύπαρξη
κλειστών κύκλων συγκεκριμένων ατόμων και την ευνοιοκρατία στο εσωτερικό
θεσμών που συμβουλεύουν, επικυρώνουν και στη συνέχεια αυτοαξιολογούνται<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb13" id="nh13" rel="appendix" title="">13</a>)</span>.</p>
<p>«<i>Η γαλλική κυβέρνηση επέλεξε να χρησιμοποιήσει τις πλέον
κινδυνολογικές προβλέψεις, έφτασε ακόμα και στο σημείο να τις
επιδεινώσει όταν αυτό την συνέφερε, κυρίως τη στιγμή της υιοθέτησης του
υγειονομικού διαβατηρίου</i>», βεβαιώνουν οι Μαξίμ Λανζεβέν και Τομά
Σταρκ, δημιουργοί της κριτικής ιστοσελίδας Covid Scenarios, που
επικεντρώνεται στη χρήση των μοντελοποιήσεων δεδομένων. «<i>Οι
μοντελοποιήσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα εξαρτώνταν από το μήνυμα που
ήθελαν να περάσουν, κάτι που δημιουργεί προβλήματα όσον αφορά την
πνευματική εντιμότητα. Στον λόγο του τον Νοέμβριο του 2020 για την
αναγγελία της δεύτερης δέσμης περιοριστικών μέτρων, ο Εμμανουέλ Μακρόν
δήλωνε πως “ό,τι και να κάνουμε”, θα έχουμε 9.000 άτομα στην εντατική
στα μέσα Νοεμβρίου. Όμως, η έκθεση του Ινστιτούτου Παστέρ διόλου δεν
ανέφερε κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, αυτός ο αριθμός ήταν δύο φορές
χαμηλότερος</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb14" id="nh14" rel="appendix" title="">14</a>)</span>.</p>
<p>«<i>Οι αυταρχικές πολιτικές έβλαψαν σημαντικά την αποδοχή του
εμβολιασμού γενικότερα, αλλά και την ψυχική υγεία του πληθυσμού: πλέον,
το ένα τρίτο του γαλλικού πληθυσμού δηλώνει “κυριευμένο από άγχος” ή “σε
κατάθλιψη”, σύμφωνα με το Santé publique en France</i>», προσθέτει η
Αλά. Η συνταγογράφηση ψυχοτρόπων φαρμάκων αυξήθηκε με ραγδαίους ρυθμούς,
σύμφωνα με την ένωση επιστημονικού συμφέροντος Epi-Phare: συγκεκριμένα,
την περίοδο Μαρτίου 2020-Απριλίου 2021, παρατηρήθηκε μια αύξηση της
κατανάλωσης αγχολυτικών κατά 3,4 εκατομμύρια δόσεις. Η Συνήγορος του
Πολίτη ζήτησε δύο φορές την εκπόνηση ενός επείγοντος σχεδίου δράσης για
την ψυχική υγεία των νέων.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Αυτολογοκρισία των δημοσιογράφων</h3>
<p>Παράλληλα, αυξήθηκε το ειδικό βάρος των φαρμακευτικών εταιρειών σε
όλα τα πεδία της δημόσιας υγείας. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά
παραδείγματα: τα στελέχη που ενσωματώθηκαν στις νέες γενιές εμβολίων
κατά της Covid δεν επιλέχθηκαν από τον ΠΟΥ, αλλά από τους κατασκευαστές
των εμβολίων. Και, στα τέλη Αυγούστου, η «Wall Street Journal» αποκάλυψε
ότι ο FDA θα αρκεστεί στις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε
ποντίκια προκειμένου να αδειοδοτήσει τις «επικαιροποιημένες» εκδοχές της
αναμνηστικής δόσης του εμβολίου mRNA. Ακόμα και αυτά τα δεδομένα από
τις δοκιμές σε ζώα δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα, σύμφωνα με την
επιθεώρηση «Science»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb15" id="nh15" rel="appendix" title="">15</a>)</span>, η οποία διευκρίνιζε ότι η Pfizer είχε αρκεστεί να παρουσιάσει στον FDA τον περασμένο Ιούνιο τα «<i>προκαταρκτικά αποτελέσματα</i>»
για οκτώ τριπλά εμβολιασμένα ποντίκια. Οι κλινικές μελέτες ξεκίνησαν
τον Σεπτέμβριο και θα χρησιμεύσουν για την εξασφάλιση πλήρους άδειας
διάθεσης των εμβολίων στην αγορά, καθώς ο FDA έχει για την ώρα παράσχει
μονάχα μια άδεια κατεπείγουσας χρήσης.</p>
<p>«<i>Τα μέσα ενημέρωσης λειτούργησαν κινδυνολογικά κατά τη διάρκεια
της πανδημίας, ενώ ταυτόχρονα επιδίωξαν με κάθε τίμημα να καθησυχάσουν
τον πληθυσμό σε σχέση με τα εμβόλια</i>», εκτιμά η Μισάλ-Τεϊτελμπώμ. «<i>Μέσα
στη γενική αίσθηση παγώματος από την πανδημία, οι επιστημονικές βάσεις
των αποφάσεων των υγειονομικών αρχών αμφισβητήθηκαν ελάχιστα και οι
δημοσιογράφοι αυτολογοκρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αντιμετωπίζοντας τα
εμβόλια σαν κάτι ιερό, υπεράνω κριτικής. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι
σφοδρότερες κριτικές, και όχι πάντα τεκμηριωμένες, προέρχονταν από την
άκρα Δεξιά, κάτι που είχε παραλυτική επίδραση: έτσι, κάθε κριτική
κατέληξε να θεωρείται αναξιόπιστη.</i>»</p>
<p>Η υπόθεση Ventavia, που αποκαλύφθηκε από το «British Medical
Journal», ελαχιστοποιήθηκε. Το Facebook χαρακτήρισε το άρθρο ως
«παραπληροφόρηση», αναγκάζοντας τον αρχισυντάκτη της επιθεώρησης να
απευθύνει στον ιδρυτή του κοινωνικού δικτύου Μαρκ Ζούκερμπεργκ ανοιχτή
επιστολή όπου κατήγγελλε τον «<i>ανακριβή, ανεπαρκή και ανεύθυνο</i>» τρόπο επαλήθευσης των πληροφοριών<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nb16" id="nh16" rel="appendix" title="">16</a>)</span>.
Αναμφίβολα, το αποκορύφωμα ήταν όταν το Twitter απέκλεισε την Άλεξ
Γκούτενταγκ, τη δημοσιογράφο από την Καλιφόρνια που είχε δημοσιεύσει
πληροφορίες για τις δοκιμές των εμβολίων mRNA σε παιδιά. Ο λογαριασμός
της αποκαταστάθηκε όταν η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης συνειδητοποίησε
ότι αυτά τα δεδομένα προέρχονταν… από ένα δελτίο Τύπου της Pfizer.</p>
</div>
<div class="lesauteurs" style="text-align: justify;">
<div class="unauteur">
<p class="nom">Ariane Denoyel</p>
<div class="crayon auteur-bio-698 bio">Δημοσιογράφος και συγγραφέας του "Génération zombie, enquête sur le scandale des antidépresseurs", Fayard, Παρίσι, 2021
</div>
</div>
</div>
<div class="crayon article-traducteur-1360 traducteur" style="text-align: justify;">
μετάφραση: Βασίλης Παπακριβόπουλος
</div>
<div class="lovus" style="margin: 40px 0px; text-align: justify;"></div>
<div class="notes surlignable" style="text-align: left;"><div id="nb1" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>) </span>Angelo
Maria Pezzullo, Cathrine Axfors, Despina G. Contopoulos-Ioannidis,
Alexandre Apostolatos και John P.A. Ioannidis, «Age-stratified infection
fatality rate of Covid-19 in the non-elderly population»,
«Environmental Research», τόμος 216, Elsevier, Άμστερνταμ, Ιανουάριος
2023.</p>
</div><div id="nb2" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>) </span>John
P.A. Ioannidis, «Factors influencing estimated effectiveness of
Covid-19 vaccines in nonrandomised studies», BMJ Evidence-Based
Medicine, Λονδίνο, 25 Μαρτίου 2022.</p>
</div><div id="nb3" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>) </span>Δοκιμές
που πραγματοποιούνται με πολλές ομάδες, επιλεγμένες με τυχαίο τρόπο, οι
οποίες λαμβάνουν διαφορετικές θεραπείες προκειμένου να αποδειχθεί το
θεραπευτικό αποτέλεσμα.</p>
</div><div id="nb4" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>) </span>Ευρωπαϊκή Ένωση, Νορβηγία, Ισλανδία και Λιχτενστάιν.</p>
</div><div id="nb5" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh5" rev="appendix" title="Notes 5">5</a>) </span>«Covid-19 vaccines safety update», ΕΜΑ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων), Άμστερνταμ, 8 Δεκεμβρίου 2022.</p>
</div><div id="nb6" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh6" rev="appendix" title="Notes 6">6</a>) </span>Joseph
Fraiman και άλλοι, «Serious adverse events of special interest
following mRNA Covid-19 vaccination in randomized trials in adults»,
«Vaccine», τόμος 40, τ. 40, Elsevier, 22 Σεπτεμβρίου 2022.</p>
</div><div id="nb7" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh7" rev="appendix" title="Notes 7">7</a>) </span>Ann
R. Falsey και άλλοι, «Phase 3 safety and efficacy of AZD1222 (ChAdOx1
nCoV-19) Covid-19 vaccine», «New England Journal of Medicine», Βοστώνη,
29 Σεπτεμβρίου 2021.</p>
</div><div id="nb8" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh8" rev="appendix" title="Notes 8">8</a>) </span>Robert
W. Frenck και άλλοι, «Safety, immunogenicity, and efficacy of the
BNT162b2 Covid-19 vaccine in adolescents», «New England Journal of
Medicine», 15 Ιουλίου 2021.</p>
</div><div id="nb9" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh9" rev="appendix" title="Notes 9">9</a>) </span>Joanna
Le Noury και άλλοι, «Restoring study 329: efficacy and harms of
paroxetine and imipramine in treatment of major depression in
adolescence», «British Medical Journal», τόμος 351, Λονδίνο, 16
Σεπτεμβρίου 2015.</p>
</div><div id="nb10" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh10" rev="appendix" title="Notes 10">10</a>) </span>Maryanne
Demasi, «FDA oversight of clinical trials is “grossly inadequate”, say
experts», «British Medical Journal», τόμος 379, 16 Νοεμβρίου 2022.</p>
</div><div id="nb11" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh11" rev="appendix" title="Notes 11">11</a>) </span>Aseem
Malhotra, «Being pro-Covid 19 vaccines and pro-transparency are not
mutually exclusive – ending all mandates globally and accessing the raw
data is now essential to restore trust», European Scientist, 16
Αυγούστου 2022, <a class="spip_out" href="https://www.europeanscientist.com/en/features/being-pro-covid-19-vaccines-and-pro-transparency-are-not-mutually-exclusive-ending-all-mandates-globally-and-accessing-the-raw-data-is-now-essential-to-restore-trust/" rel="external">www.europeanscientist.com</a>.</p>
</div><div id="nb12" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh12" rev="appendix" title="Notes 12">12</a>) </span>Éric Caumes, <i>Urgence sanitaire</i>, Robert Laffont, Παρίσι, 2020.</p>
</div><div id="nb13" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh13" rev="appendix" title="Notes 13">13</a>) </span>François Alla και Barbara Stiegler, <i>Santé publique année zéro</i>,
Gallimard, συλλογή «Tracts», Παρίσι, 2022. Μια κριτική αυτού του έργου
δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα AOC: Daniel Benamouzig, François
Bourdillon, Mélanie Heard, Florence Jusot και Frédéric Sawicki, «La
santé publique a-t-elle besoin de telles sciences sociales?», 28 Ιουνίου
2022, <a class="spip_out" href="http://www.aoc.media/" rel="external">www.aoc.media</a>.</p>
</div><div id="nb14" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh14" rev="appendix" title="Notes 14">14</a>) </span>Βλ. <a class="spip_out" href="https://evaluation-modelisation-covid.github.io/france" rel="external">https://evaluation-modelisation-covid.github.io/france</a>, καθώς και τον λογαριασμό Covid Scenarios στο Twitter.</p>
</div><div id="nb15" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh15" rev="appendix" title="Notes 15">15</a>) </span>Gretchen Vogel, «Omicron booster shots are coming – with lots of questions», «Science», Ουάσιγκτον, 30 Αυγούστου 2022.</p>
</div><div id="nb16">
<p style="text-align: justify;"><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://gr.mondediplo.com/2023/05/article1360.html#nh16" rev="appendix" title="Notes 16">16</a>) </span>Paul
D. Thakker, «Covid-19: Researcher blows the whistle on data integrity
issues in Pfizer’s vaccine trial», «British Medical Journal», τόμος 375,
17 Δεκεμβρίου 2021.</p>
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-9919603512581739532023-05-04T09:39:00.002+03:002023-05-04T09:39:20.391+03:00Ανοχή σημαίνει ενοχή<p style="text-align: center;"> <img alt="https://i1.wp.com/www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2023/04/democracy_anoxh.png?resize=1024%2C516&ssl=1" height="319" src="https://i1.wp.com/www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2023/04/democracy_anoxh.png?resize=1024%2C516&ssl=1" width="633" /></p><p style="text-align: justify;">Μήπως έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση της
κοινωνίας, με τις επιλογές μας ίσως; Στο σαγηνευτικό χορό της Σαλώμης,
που <em>«τα πέπλα της γδύνεται»</em>, για να μας παραπλανήσει ότι ο
κόσμος, ο εικονικός, στις οθόνες μας, της τηλεόρασης με τα λαμπρά σώου
και του διαδικτύου, είναι όμορφος, μήπως θα πρέπει να αντισταθούμε, να
δούμε με νέο μάτι τις επιλογές μας, να διορθώσουμε το σύστημα και να μην
μένουμε με τη δικαιολογία ότι τίποτα δεν αλλάζει, αφού για όλα φταίει
το «σύστημα», να ζητήσουμε περισσότερη υπευθυνότητα από εκείνους που
αναλαμβάνουν την τύχη μας; Να συνειδητοποιήσουμε ότι το «σύστημα» εμείς
το συντηρούμε, <strong>ανοχή σημαίνει ενοχή.</strong></p>
<ul style="text-align: justify;"><li><em>του Παναγιώτη Χαλούλου</em></li></ul>
<hr style="margin-left: 0px; margin-right: 0px; text-align: left;" />
<div style="text-align: justify;"><blockquote><p><strong>Σχήμα λόγου</strong>, <em>Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα </em>[Στιχουργός: Τριπολίτης Κώστας, 1986]</p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em>Ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται<br />
</em><em> το λόγο αυτό εγώ τον σεβάστηκα<br />
</em><em> και να που η Τροία ακόμη καίγεται<br />
</em><em> και να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα</em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em> Νίκη, νίκη, νίκη</em><em> </em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em>Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα<br />
</em><em> κι εγώ δεν έχω για νοίκι<br />
</em><em> φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα<br />
</em><em> κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.</em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em> </em><em>Ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται<br />
</em><em> ο λόγος ωμή τροφή για τους κόρακες<br />
</em><em> και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται<br />
</em><em> και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες</em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em> Νίκη, νίκη, νίκη</em><em> </em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em>Ο λόγος σαπίζει καταναλώνεται<br />
</em><em>στο λόγο αυτό κουβέντα δε γίνεται<br />
</em><em>και να που ο Οιδίποδας τυφλώνεται<br />
</em><em>και να η Σαλώμη τα πέπλα της γδύνεται</em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em>Νίκη, νίκη, νίκη</em></span></p>
<p><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><em> </em><em>Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα<br />
</em><em>κι εγώ δεν έχω για νοίκι<br />
</em><em>φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα<br />
</em><em>κι ο λόγος αυτός τής ανήκει.</em></span></p></blockquote></div>
<hr style="margin-left: 0px; margin-right: 0px; text-align: left;" />
<p style="text-align: justify;">Πριν από κάποια χρόνια, ακούγοντας το πασίγνωστο τραγούδι στο
ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, επιστρέφοντας από το σχολείο του γιου μου,
δέχτηκα την απορία του έφηβου μαθητή, τι νόημα έχει αυτό που ακούμε,
καθόσον του φαίνονταν ακατανόητοι οι στίχοι, ενώ ως τραγούδι του άρεσε.</p>
<p style="text-align: justify;">Προσπαθώ τώρα να ανακαλέσω από τη μνήμη όσα ευθύς αμέσως σκέφτηκα και
ανέφερα κάνοντας εκείνη τη στιγμή αυθόρμητα ανάλυση των στίχων δίνοντας
νόημα στους στίχους που φαίνονται σουρεαλιστικοί στον ανυποψίαστο,
συμπληρώνοντας τις σκέψεις εκείνες και με άλλα, μεταγενέστερα, δεδομένα.</p>
<h5 style="text-align: justify;"><span style="background-color: red; color: white;">Ήταν
η εποχή που δρούσε σχεδόν ανενόχλητη η «Χρυσή Αυγή» εναντίον κυρίως
μεταναστών, με σοβαρές επιθέσεις και νεκρούς ήδη, θύματά της.</span></h5>
<p style="text-align: justify;">Σε μια εποχή με τέτοια παράλογα φαινόμενα, που επιστρέφουν τον κόσμο μας σε σκοτεινές εποχές, ίσως <strong><em>«ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται»</em>.</strong>
Ο λόγος ως λογική θα έπρεπε να διέπει τη σύγχρονη κοινωνία μας, τη
λογοκρατούμενη, σε σύγκριση με παλιές εποχές, που θα χαρακτηρίζαμε ως
βάρβαρες, παράλογης βίας, αδικίας και καταπίεσης, για παράδειγμα εποχές
φασισμού, εμφύλιου, της τελευταίας δικτατορίας… Και να, που, αντίθετα
από όσα νομίζαμε, οι βάρβαροι γύρω μας υπάρχουν – ποτέ δεν έλειψαν –
μόνο που έχουν νέα προσωπεία κι εμείς δεν τους αναγνωρίζουμε, πολλές
φορές τους δημιουργούμε και τους τρέφουμε με την ανοχή μας· ανοχή
σημαίνει ενοχή… Έτσι η κοινωνία για πολλά, δυστυχώς χρόνια, ανέχτηκε τη
δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης, μέχρι που της έδωσε δικαίωμα λόγου
στη Βουλή, για να αντιδράσουμε, όταν πολλαπλασιάστηκαν τα εγκλήματά της (<em>«να ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα»</em>)!</p>
<h5 style="text-align: justify;">Μήπως <em>«η Τροία ακόμη καίγεται»</em>;</h5>
<p style="text-align: justify;">Και μετά από αυτό λύθηκαν τα σοβαρά προβλήματα; Μήπως <em>«η Τροία ακόμη καίγεται»</em>;
Δεν έφτιαξε η ζωή μας ούτε μετά τη δικτατορία και την επάνοδο της
δημοκρατίας, πιο σωστής από την προδικτατορική-νόθα δημοκρατία.
Καθημερινά πρέπει να επαγρυπνούμε, αυταρχισμός και βία καθημερινά
επανεμφανίζονται, με διάφορες μορφές! Ας θυμηθούμε δολοφονίες της εποχής
μας, με κίνητρα πολιτικά, όπως του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα (1991).</p>
<p style="text-align: justify;">Ζήσαμε τον αυταρχισμό, και με θύματα, νεκρούς, από τα αστυνομικά
όργανα, που δήθεν επιβάλλουν την «τάξη», ακόμα και αν δημιουργούν
«αταξία», όταν επιτίθενται αναίτια σε πολίτες κάνοντας κατάχρηση
εξουσίας, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου ίσως. Την ήσυχη ζωή μας ταράσσουν
συχνά δολοφονίες, με ιδιαίτερη εστίαση στις λεγόμενες «γυναικοκτονίες»,
κάποιες μάλιστα με ομαδικό λιντσάρισμα, όπως στην περίπτωση του Ζακ
Κωστόπουλου…</p>
<h5 style="text-align: justify;"><em>«Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα»</em></h5>
<p style="text-align: justify;">Στα πρόσφατα γεγονότα πάλι αισθανθήκαμε ότι, παρά την τεχνολογική πρόοδο, <em>«Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα»</em>,
όταν με ένα τραγικό και αδικαιολόγητο για την ψηφιακή εποχή μας
σιδηροδρομικό δυστύχημα μάθαμε πως δεν μας νοιάζονται, δεν μας
προστατεύουν όσοι κόπτονται, υποτίθεται, για τη βελτίωση του κράτους και
της κοινωνίας! Να διαπιστώνεις πως συγκατοικείς σε ένα κόσμο τρέλας,
παραλογισμού και να αισθάνεσαι πως «δεν έχεις για νοίκι», δεν επιθυμείς
να συγκατοικείς στην τρέλα αυτού του κόσμου! Πώς, λοιπόν, να μη δεχτείς
ότι <em>«φορούσε μαύρο νυφικό η περσινή μας η κοπέλα»</em>, οξύμωρο «σχήμα λόγου» (ο τίτλος του στιχουργήματος); Ο λόγος, λοιπόν, <em>«ωμή τροφή για τους κόρακες»</em>, <em>«Ο λόγος σαπίζει…»</em></p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχει λύση ή βρισκόμαστε σε αδιέξοδο και σωτηρία δεν υπάρχει για τον κόσμο μας; Κατ’ αρχάς τι λέει επ’ αυτού το τραγούδι;</p>
<p style="text-align: justify;"><em>«και να που η Ρώμη ακόμη σώνεται<br />
</em><em>και να οι Αννίβες με τρύπες στους θώρακες<br />
</em><em>Νίκη, νίκη, νίκη»</em></p>
<h6 style="text-align: justify;">Η Ρώμη βλέπει τη σωτηρία της στους διάτρητους θώρακες των εχθρών της, ο αντίπαλος είναι τρωτός!…</h6>
<p style="text-align: justify;">Ο Οιδίποδας, αφού γνώρισε την αλήθεια κι ένιωσε συμμέτοχος και υπεύθυνος στο κακό, τιμώρησε εαυτόν και <em>«τυφλώθηκε»</em>. Τυφλώθηκε μεν, αλλά κατάφερε να «βλέπει» πλέον την αλήθεια, που αγνοούσε και ζούσε σε μια ψευδαίσθηση ευτυχισμένης ζωής.</p>
<p style="text-align: justify;">Μήπως έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση της
κοινωνίας, με τις επιλογές μας ίσως; Στο σαγηνευτικό χορό της Σαλώμης,
που <em>«τα πέπλα της γδύνεται»</em>, για να μας παραπλανήσει ότι ο
κόσμος, ο εικονικός, στις οθόνες μας, της τηλεόρασης με τα λαμπρά σώου
και του διαδικτύου, είναι όμορφος (για όλους; Όχι, βέβαια!), μήπως θα
πρέπει να αντισταθούμε, να δούμε με νέο μάτι τις επιλογές μας, να
διορθώσουμε το σύστημα και να μην μένουμε με τη δικαιολογία ότι τίποτα
δεν αλλάζει, αφού για όλα φταίει το «σύστημα», να ζητήσουμε περισσότερη
υπευθυνότητα από εκείνους που αναλαμβάνουν την τύχη μας; Να
συνειδητοποιήσουμε ότι το «σύστημα» εμείς το συντηρούμε, <strong>ανοχή σημαίνει ενοχή</strong>, όπως γράφουμε στην αρχή!…</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-21263219272923700272023-05-04T09:35:00.005+03:002023-05-04T09:35:40.114+03:00Χρηματοπιστωτική κατάρρευση, ένας διαρκής κίνδυνος για τη Δύση<p style="text-align: center;"> <img alt="Τέλος η Δύση: Δολάριο, ομόλογα και μετοχές θα έχουν μηδενική αξία – Το μέλλον ανήκει στην Ασία" aria-hidden="false" class="r48jcc pT0Scc iPVvYb" height="370" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2b1b7ad1cc2850e2bbcefb31bcd1d71a_XL.jpg" style="height: 356px; margin: 0px; max-width: 900px; width: 567px;" width="550" /></p><div class="crayon article-chapo-1356 chapo" style="text-align: justify;"><p>Η
πρόσφατη χρεωκοπία της καλιφορνέζικης Silicon Valley Bank συνοδεύεται
από την εντύπωση πως όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί: χρηματιστήρια σε
παράκρουση, εκκλήσεις για ηρεμία, διάσωση παράτολμων επενδυτών,
υποσχέσεις για έρευνες σε βάθος… Μπορεί η πτώση της SVB να μην παρασύρει
την υπόλοιπη οικονομία, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο: δεκαπέντε χρόνια
μετά την πτώχευση της Lehman Brothers, τα πάντα θα μπορούσαν να
επαναληφθούν.</p></div>
<div class="dates_auteurs crayon article-metadonnees-1356" style="text-align: justify;">
<span class="par"> </span> <span class="auteurs">Renaud Lambert,
Frédéric Lemaire <span class="et">&</span>
Dominique Plihon</span>
<a class="partage" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#partage" title="Partager cet article"> </a>
</div>
<div class="crayon article-texte-1356 texte colore" style="text-align: justify;">
<p>Επιμένει σθεναρά μια πολιτική προσωπικότητα για κάτι προφανές;
Είναι επειδή μάλλον αμφιβάλλει για αυτό. Επομένως, όταν ο Γάλλος
υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Μπρυνό Λε Μερ εξηγούσε, στις 13 του
περασμένου Μαρτίου, ότι «όλα πηγαίνουν καλά» για τις γαλλικές τράπεζες
ύστερα από μια νέα τραπεζική πτώχευση στις ΗΠΑ, κατά πάσα πιθανότητα
συνέβαλε ώστε να πειστούν οι παράγοντες του οικονομικού κόσμου να
σπεύσουν προς τις σωσίβιες λέμβους.</p>
<p>Τρεις ημέρες νωρίτερα, οι ΗΠΑ βίωναν την πιο σημαντική τραπεζική
κατάρρευση από το 2008: εκείνη της Silicon Valley Bank (SVB), ενός
πιστωτικού ιδρύματος με εξειδίκευση στη χρηματοδότηση νεοφυών
επιχειρήσεων (<i>start-up</i>). Μετά από ένα σαββατοκύριακο παζαρεμάτων
στους κόλπους των αμερικανικών πολιτικών και νομισματικών αρχών, όλα τα
βλέμματα στρέφονται προς το χρηματοπιστωτικό σύμπαν υπό τον φόβο ενός
εφέ ντόμινο. Μπροστά στις κάμερες, ο Λε Μερ πασχίζει να εμπνεύσει
εμπιστοσύνη και γαλήνη. Ωστόσο, το βεβιασμένο μειδίαμα στο πρόσωπό του
φανερώνει ένταση: «<i>Ηρεμήστε!</i>», λέει απότομα, απευθυνόμενος προς τους επενδυτές. «<i>Ηρεμήστε
και κοιτάξτε την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι το γαλλικό
τραπεζικό σύστημα δεν έχει εκτεθεί. Δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των
καταστάσεων</i>» στη Γαλλία και στην Αμερική. Και το στέλεχος της
κυβέρνησης κατέληξε λέγοντας, σαν πυροσβέστης που η μάνικά του εκτοξεύει
κηροζίνη: «<i>Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τις γαλλικές τράπεζες</i>».</p>
<p>Ενώ ένας άνεμος πανικού ταράζει τα Χρηματιστήρια σε ολόκληρο τον
κόσμο, οι πολιτικοί ιθύνοντες προβάλλουν τις συνήθεις εξηγήσεις. Πρώτα
απ’ όλα, η SVB δεν ήταν μια τράπεζα σαν τις άλλες. «<i>Δεν ήταν η τυπική
ατμόσφαιρα της Γουόλ Στριτ, με την τραχιά μπίζνες νοοτροπία “με
σηκωμένα τα μανίκια”. Η εργασία στην SVB μάλλον έδινε την εντύπωση πως
εργαζόσουν σε κάποια εταιρεία του τεχνολογικού τομέα παρά σε τράπεζα</i>», εξηγεί ένας πρώην εργαζόμενος της εταιρείας στους «Financial Times»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="">1</a>)</span>.
Με άλλα λόγια, εφόσον η SVB αποτελούσε κομμάτι μιας κουλτούρας
διαφορετικής από εκείνη των συνηθισμένων τραπεζών, οι δυσκολίες της
σίγουρα θα αφήσουν αλώβητα τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Φευ,
τη στιγμή που δημοσιεύεται το άρθρο των «Financial Times», η πτώση της
SVB έχει ήδη αναγκάσει την κεντρική ελβετική τράπεζα να επέμβει
προκειμένου να εμποδίσει την κατάρρευση της Crédit Suisse —μιας πλήρως
παραδοσιακής τράπεζας— προτού επιβληθεί η εξαγορά της από τον γίγαντα
UBS.</p>
<p>Δεύτερος τρόπος εξήγησης της κρίσης: φέρεται να προέρχεται από την
επιλήψιμη συμπεριφορά ατόμων –ατόμων μάλλον πολύ δυνατών, αφού στους
ώμους τους σηκώνουν όλο το βάρος της ευθύνης για τις χρηματοπιστωτικές
δυσλειτουργίες. Το 2008, ο χρηματιστής Ζερόμ Κερβιέλ και ο διαχειριστής
κεφαλαίων Μπέρναρντ Μάντοφ είχαν ενσαρκώσει, στα μάτια των μέσων
ενημέρωσης, τις «παρεκτροπές» ενός κατά τ’ άλλα άσπιλου συστήματος.
Έτσι, λίγες ημέρες μετά την πτώχευση της SVB, η αμερικανική δικαιοσύνη
δρομολογεί έρευνα εις βάρος των διευθυντών της εταιρείας, ενόσω η
κεντρική τράπεζα της χώρας, η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Fed),
αναγγέλλει τη διεξαγωγή εσωτερικής έρευνας με στόχο να καταλάβει «<i>πώς μπόρεσε να αφήσει την τράπεζα να καταρρεύσει</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="">2</a>)</span>.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Ιδεολογικές ακροβασίες</h3>
<p>Είναι πολύ πιθανό τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών να προκαλέσουν
λιγότερο θόρυβο από την αναγγελία τους. Διότι, ενώ οι ειδήμονες ερίζουν
μεταξύ τους (Θα υπάρξει άραγε μετάδοση; Πρόκειται μήπως για ένα «νέο
2008»;), από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ηγέτες διαφεύγει η πιο
σημαντική διαπίστωση: μια νέα μεγάλη κρίση έχει γίνει πιθανή, για να
μην πούμε αναπόφευκτη, είτε συμβεί αύριο είτε αργότερα. Όχι λόγω
«δυσλειτουργιών» στην περιφέρεια του συστήματος, αλλά λόγω των
ανισορροπιών της ίδιας της καθημερινής λειτουργίας του. Δυσλειτουργίες
οι οποίες τοποθετούν τις κεντρικές τράπεζες, κομβικό σημείο
αποκρυστάλλωσης όλων των αντιφάσεων του συστήματος, στη θέση του οδηγού
ενός οχήματος με τετράγωνες ρόδες.</p>
<p>Δέκατη έκτη στον πίνακα κατάταξης των αμερικανικών τραπεζών με βάση
το μέγεθος του ενεργητικού τους, η SVB γονάτισε από ένα γεγονός αρκετά
κοινότοπο στην ιστορία: έναν τραπεζικό πανικό (<i>bank run</i>), δηλαδή
μια μαζική και αιφνίδια απόσυρση των πελατών της, στην οποία δεν μπόρεσε
να ανταποκριθεί. Ωστόσο, το σύστημα είναι πια τόσο σφιχτοπλεγμένο, ώστε
ένα κοινότοπο γεγονός απειλεί ολόκληρο το οικοδόμημα. Υπό τον φόβο
μετάδοσης, οι νομισματικές αρχές πήραν την απόφαση να κλείσουν την SVB
στις 10 Μαρτίου και κατόπιν, δύο ημέρες αργότερα, τη Signature Bank,
εξειδικευμένη στα κρυπτονομίσματα. Το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών
ανακοίνωσε στη συνέχεια πως θα κινητοποιήσει 25 δισεκατομμύρια δολάρια
(23 δισεκατομμύρια ευρώ) εγγυήσεων προκειμένου να ανταποκριθεί στις
ενδεχόμενες ανάγκες άλλων ιδρυμάτων, ώστε να καθησυχαστούν οι καταθέτες
τους. Σε αυτό προστίθενται δύο έκτακτα μέτρα: εγγύηση που καλύπτει κατά
100% τις καταθέσεις της SVB —ενώ η ομοσπονδιακή εγγύηση κανονικά
περιορίζεται στα 250.000 δολάρια– και η ίδρυση ενός νέου μηχανισμού
έκτακτης ανάγκης (του Bank Term Funding Program, BTFP) από τη Fed.</p>
<p>Εξειδικευμένη στην –εγγενώς επισφαλή– χρηματοδότηση των νεοφυών
επιχειρήσεων, η SVB επωφελήθηκε από τον ενθουσιασμό για τον τομέα της
τεχνολογίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Επένδυσε την άφθονη
ρευστότητα που διέθετε σε μακροπρόθεσμα, χαμηλού κινδύνου ομόλογα (ή
χρεόγραφα), κυρίως σε αμερικανικούς κρατικούς τίτλους. Όμως, μετά το
2022, η κατάσταση στον τομέα της τεχνολογίας ανατράπηκε και οι νεοφυείς
επιχειρήσεις δυσκολεύονταν να συγκεντρώσουν κεφάλαια. Μια δυσκολία που
εξηγείται μεταξύ άλλων από την αναθεώρηση της χαλαρής νομισματικής
πολιτικής της Fed, η οποία είχε για καιρό διατηρήσει τα επιτόκια βάσης
της σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Η ρευστότητα στέρεψε σταδιακά ύστερα από έξι
διαδοχικές αυξήσεις των επιτοκίων αυτών, που πέρασαν από το 0% στο
4,75% μέσα σε έναν περίπου χρόνο. Οπότε, οι νεοφυείς επιχειρήσεις
άντλησαν χρήματα από τις καταθέσεις τους στην SVB.</p>
<p>Προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι σημαντικές και απρόβλεπτες
αναλήψεις, η SVB υποχρεώθηκε να πουλήσει επειγόντως τα ομόλογα που είχε
συγκεντρώσει. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: η αξία τους είχε καταρρεύσει
λόγω της αύξησης των επιτοκίων. Η αρχή είναι πολύ γνωστή στις
ομολογιακές αγορές (όπου ανταλλάσσονται τα χρεόγραφα). Όταν τα επιτόκια
αυξάνονται, οι νέοι τίτλοι που εκδίδονται είναι πιο αποδοτικοί από τους
παλαιότερους, των οποίων η τιμή μειώνεται μηχανικά κατά τη μεταπώληση
στις αγορές. Διαπιστώνοντας τις σημαντικές απώλειες —της τάξης των 2
δισεκατομμυρίων δολαρίων— κατά τη μεταπώληση των τίτλων της SVB, οι
πελάτες της έχασαν την εμπιστοσύνη τους και έσπευσαν σωρηδόν να
αποσύρουν τις καταθέσεις τους… επισπεύδοντας την πτώχευση της τράπεζάς
τους.</p>
<p>Οι αμερικανικές αρχές επέδειξαν περίσσεια απερισκεψία, μειώνοντας την
ήδη περιορισμένη εμβέλεια της τραπεζικής επιτήρησης που κληροδοτήθηκε
από την οικονομική κρίση του 2008. Το 2018, η κυβέρνηση του Ντόναλντ
Τραμπ αποφάσισε να αυξήσει από τα 50 στα 250 δισεκατομμύρια δολάρια το
κατώτατο όριο του ισολογισμού βάσει του οποίου μια τράπεζα τίθεται σε
καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας. Η SVB βρισκόταν κάτω από αυτό το όριο,
συνεπώς είχε χαθεί από το ραντάρ των αρχών…</p>
<p>Η κατάρρευση του συγκεκριμένου ιδρύματος υπογραμμίζει όμως και την ευθύνη των κεντρικών τραπεζιτών<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="">3</a>)</span>.
Μετά την επιστροφή του πληθωρισμού, κατά τη διάρκεια του 2021,
βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα δίλημμα. Αφού επί πολύ καιρό μείωναν τα
επιτόκια έτσι ώστε να επανεκκινηθεί η οικονομική δραστηριότητα ύστερα
από την κρίση των δανείων υψηλού κινδύνου του 2008 και της Covid-19, τα
ανέβασαν και πάλι προκειμένου να καταπολεμήσουν τον πληθωρισμό. Λάθος
διάγνωση, δηλαδή. Διότι οι κύριες αιτίες του πρόσφατου πληθωρισμού δεν
είναι νομισματικές αλλά δομικές. Απορρέουν από την αναδιάρθρωση των
αλυσίδων αξίας, την άνοδο της τιμής της ενέργειας και τη γεωπολιτική
κατάσταση. Επιπλέον, αυξάνοντας τα επιτόκια βάσης, οι νομισματικές αρχές
διέπραξαν το ίδιο λάθος που είχαν κάνει κατά την οικονομική κρίση του
2008: υποτίμησαν τον αντίκτυπο της νομισματικής πολιτικής στη
σταθερότητα του τραπεζικού και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.</p>
<p>Παρόλα αυτά, ουδείς αγνοούσε πως η αύξηση των επιτοκίων θα προξενούσε
σημαντικές δυσκολίες σε παράγοντες με πολύ μεγαλύτερη πολιτική ισχύ από
τους ψηφοφόρους: τους επενδυτές, με πορτοφόλια «φουσκωμένα» μετά από
χρόνια εύκολου χρήματος. Μια ξαφνική αύξηση των επιτοκίων απειλούσε να
τους στερήσει τη ρευστότητα από την οποία πλέον έχουν καταλήξει να
εξαρτώνται<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="">4</a>)</span>.
Πριν από τον Μάρτιο του 2023, η Fed ακόμη εκτιμούσε πως ο πληθωρισμός
αποτελούσε τον πιο απειλητικό σκόπελο. Η πτώχευση της SVB ίσως την κάνει
να επανεξετάσει τις επιλογές της. Και οι επιλογές της είναι δύο: είτε
να συνεχίσει στην οδό της περιοριστικής πολιτικής, παρά τον αυξημένο
κίνδυνο αστάθειας, είτε να προχωρήσει σε μια «παύση», έως και σε μείωση
των επιτοκίων, ώστε να μην δυσχεράνει τη θέση ακόμη περισσότερων παικτών
στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Όλα δείχνουν ότι τα σύννεφα που σκιάζουν
τον ορίζοντα για τις τράπεζες θα την οδηγήσουν στη δεύτερη εναλλακτική
λύση.</p>
<p>Εξάλλου, η Fed έχει ήδη διακόψει τη μείωση του ισολογισμού της,
απαραίτητη συνιστώσα για το σφίξιμο της νομισματικής πολιτικής, την
οποία είχε δρομολογήσει εκχωρώντας τίτλους που είχε αρχικά αποκτήσει για
να διασφαλίσει τη σταθερότητα των χρηματαγορών. Σε συντονισμό με την
αρμόδια ομοσπονδιακή υπηρεσία για την εγγύηση των καταθέσεων και με το
υπουργείο Οικονομικών, άνοιξε και πάλι τη στρόφιγγα της ρευστότητας
προκειμένου να προστρέξει τις τράπεζες που έχουν πληγεί από την πτώση
της SVB.</p>
<p>Αποτέλεσμα: από την Πέμπτη 9 Μαρτίου έως την Παρασκευή 15 Μαρτίου, η
Fed δάνεισε 164,8 δισεκατομμύρια δολάρια, περισσότερα δηλαδή από το
ποσό-ρεκόρ του τέλους Σεπτεμβρίου 2008 (111 δισεκατομμύρια). Μέσα σε
τέσσερις ημέρες, το νέο BTFP είχε ήδη αποκτήσει αξία 11,8
δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με την τράπεζα JPMorgan, το ύψος των
διαθέσιμων ρευστών που δόθηκαν με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να ανέλθει
στα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb5" id="nh5" rel="appendix" title="">5</a>)</span>.
Στις 15 Μαρτίου, τα έκτακτα δάνεια είχαν ήδη εξανεμίσει το ήμισυ της
μείωσης του ισολογισμού της Fed. Την Κυριακή 19 Μαρτίου, ανησυχώντας,
όπως όλα δείχνουν, για τη μετάδοση των αναλήψεων σε δολάρια, η Fed
επαναφέρει ένα σύστημα που είχε χρησιμοποιηθεί κατά τις κρίσεις του 2008
και της Covid-19: τις γραμμές <i>swap</i> (ανταλλαγής νομισμάτων), ένα
εργαλείο που επιτρέπει στις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες να
εφοδιάζουν με δολάρια τα ιδρύματα που θα τα ζητήσουν.</p>
<p>Για μία ακόμη φορά, οι αρχές αποφασίζουν να στηρίξουν, «όσο και αν
στοιχίσει», τους επενδυτές. Πράττοντας έτσι, τροφοδοτούν μία από τις
απειλές που αιωρούνται ήδη επί μακρόν επάνω από την παγκόσμια οικονομία:
τον κίνδυνο να σκάσουν οι κερδοσκοπικές φούσκες, διογκωμένες από τις
ενέσεις ρευστότητας που χορήγησαν οι κεντρικές τράπεζες στο πλαίσιο των
λεγόμενων «μη συμβατικών» πολιτικών μετά το 2015.</p>
<p>Όλα αυτά με τίμημα ολοένα πιο άβολες πολιτικές και ιδεολογικές
ακροβασίες. Όλο και συχνότερα, και με σκοπό να εξασφαλιστεί για λίγο
περισσότερο χρόνο η επιβίωση ενός μη βιώσιμου συστήματος, οι πολιτικές
και οι νομισματικές αρχές αναγκάζονται να βρουν τις λύσεις στις
επαναλαμβανόμενες κρίσεις του συστήματος μέσα από μια εργαλειοθήκη που
απεχθάνονται: εκείνη των δημόσιων κεφαλαίων. Και με αυτόν τον τρόπο, να
περιφρονήσουν όλες τις αρχές που είχαν υπερασπιστεί ως εχέγγυα της
«βέλτιστης» λειτουργίας της οικονομίας.</p>
<p>Ύστερα από την κρίση των <i>subprimes</i>, οι «μη συμβατικές»
πολιτικές που εφάρμοσαν οι κεντρικές τράπεζες οδήγησαν στον κατακλυσμό
της αγοράς και του χρηματοπιστωτικού τομέα από ρευστό χρήμα: μια
πρακτική που ωστόσο απαγορεύεται από την ορθόδοξη οικονομική θεωρία.
Έτσι, από το 2021, επιδιώκοντας να διασφαλίσει τη συνοχή μιας Ευρωζώνης
απειλούμενης από την κρίση του κρατικού χρέους της περιόδου 2010-2011
και κατόπιν από την κρίση της Covid, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ),
χωρίς ποτέ να το αναλάβει θεσμικά, διαχειρίζεται τα επιτόκια των
κρατικών χρεών της Ευρώπης. Και εκ των πραγμάτων θέτει υπό αμφισβήτηση
το δόγμα της «ουδετερότητας της αγοράς».</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία</h3>
<p>Σε αυτό το πεδίο, η κρίση της SVB συνοδεύεται από καινοτομίες.
Προκειμένου να επωφεληθούν από τις χρηματοδοτήσεις με προνομιακούς όρους
που θεσπίστηκαν από τη Fed, οι οικονομικοί παίκτες οφείλουν συνήθως να
παράσχουν ως εγγύηση τίτλους που θεωρούνται υψηλής ποιότητας (χαμηλού
κινδύνου), όπως είναι τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα ή οι τίτλοι χρέους
μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι αυτό που αποκαλείται «ενέχυρο». Οι
συμμετέχοντες λαμβάνουν ρευστότητα ύψους αντίστοιχου της αγοραίας αξίας
των ενεχυριασμένων τίτλων. Πλέον όμως, στο πλαίσιο του νέου συστήματος
επείγουσας χρηματοδότησης, ο κανόνας άλλαξε. Αυτή τη φορά η Fed δέχεται
τους ενεχυριασμένους τίτλους με την αρχική (ή ονομαστική) αξία τους,
κάτι διαμετρικά αντίθετο στην ορθοδοξία των κεντρικών τραπεζιτών. Η αξία
των τίτλων έχει γίνει πολιτική. Και όλα αυτά θυμίζουν λιγότερο μια
οικονομία της ελεύθερης αγοράς και περισσότερο μια κεντρικά σχεδιασμένη
οικονομία. Ωστόσο, η προκληθείσα από την αύξηση των επιτοκίων υποτίμηση
των ομολογιακών τίτλων, που είναι γενεσιουργός αιτία της πτώχευσης της
SVB, έπρεπε να καταστεί ανώδυνη μέσω της δημιουργίας χρήματος εκ του
μηδενός. Και η υποτίμηση αυτή απειλεί πολλούς άλλους απερίσκεπτους
οικονομικούς παράγοντες που δεν προετοιμάστηκαν επαρκώς για το σφίξιμο
της νομισματικής πολιτικής.</p>
<p>Σημάδι της νευρικότητας του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος,
η αμερικανική τραπεζική κρίση γρήγορα μεταφράστηκε σε χρηματιστηριακό
πανικό που έπληξε τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Οι ανησυχίες αρχικά αφορούσαν
την Crédit Suisse, ήδη αντιμέτωπη με δυσκολίες, η οποία συγκαταλέγεται
στην κατηγορία των συστημικών τραπεζών, των επονομαζόμενων «<i>too big to fail</i>»
(πάρα πολύ μεγάλες για να πτωχεύσουν), στενά διασυνδεδεμένων με το
παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Παρόλα αυτά, στις 16 Μαρτίου η ΕΚΤ
επιβεβαίωνε ότι θα διατηρούσε την προβλεπόμενη για εκείνη την ημέρα
αύξηση των επιτοκίων της, ενώ ταυτόχρονα μοιραζόταν την αβεβαιότητά της
για τη συνέχεια: «<i>Δεν είναι δυνατό σε αυτό το στάδιο να προσδιοριστεί ποιον δρόμο θα πρέπει να ακολουθήσουμε</i>», εξήγησε η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb6" id="nh6" rel="appendix" title="">6</a>)</span>.
Μια πιρουέτα που δεν καταφέρνει να αποκρύψει τις ολοένα πιο κατάφωρες
αποκλίσεις απόψεων, τόσο στους κόλπους της ΕΚΤ όσο και της Fed: από τη
μία πλευρά τα «γεράκια», με αποκλειστική έγνοια τους την καταπολέμηση
του πληθωρισμού και, από την άλλη, εκείνοι που ανησυχούν για τις
συνέπειες της αύξησης των επιτοκίων στη χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Αυτές οι αποκλίσεις αντικατοπτρίζουν τη σύγκρουση των στόχων της ΕΚΤ,
μεταξύ νομισματικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Η επιλογή να
συνεχιστεί η αύξηση των επιτοκίων δεν είναι καθόλου καλός οιωνός για τη
σταθερότητα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.</p>
<p>Από την κρίση του 2008 και έπειτα, οι αμερικανικές και οι ευρωπαϊκές
νομισματικές αρχές μοιάζουν να συμμετέχουν σε μια απερίσκεπτη κούρσα,
την οποία μόλις επιτάχυνε η πτώχευση της SVB: κάνουν συνεχώς ένα βήμα
πιο πέρα για την αντιμετώπιση των ζημιών που προκλήθηκαν από την αμέλεια
των παικτών του χρηματοπιστωτικού τομέα και τη χωρίς αντισταθμίσματα
εγγύηση των ρίσκων που πήραν. Ακόμα και εάν αυτό σημαίνει ότι
απομακρύνονται από την ορθοδοξία της αγοράς που πολύ συχνά υπόσχονται να
υπερασπιστούν. Ένα παράδοξο το οποίο δεν διέφυγε από τον Αμερικανό
διαχειριστή αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου Κένεθ Γκρίφιν: «<i>Οι ΗΠΑ υποτίθεται πως είναι μια καπιταλιστική οικονομία, αλλά να που τα πάντα καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nb7" id="nh7" rel="appendix" title="">7</a>)</span>. Η διαπίστωση θα μπορούσε να ισχύσει και για την Ευρώπη.</p>
</div>
<div class="lesauteurs" style="text-align: justify;">
<div class="unauteur">
<p class="nom">Renaud Lambert</p>
<div class="crayon auteur-bio-107 bio">Δημοσιογράφος, Le Monde diplomatique
</div>
</div>
<div class="unauteur">
<p class="nom">Frédéric Lemaire</p>
<div class="crayon auteur-bio-472 bio">Οικονομολόγος, διδάκτωρ του
Κέντρου Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Paris-Nord (CEPN), μέλος
του επιστημονικού συμβουλίου της Attac (Ένωση για τη Φορολόγηση των
Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών και τη Δράση των Πολιτών)
</div>
</div>
<div class="unauteur">
<p class="nom">Dominique Plihon</p>
<div class="crayon auteur-bio-232 bio">Ομότιμος καθηγητής
οικονομίας (Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Paris Nord), μέλος του
επιστημονικού συμβουλίου της Attac (Ένωση για τη Φορολόγηση των
Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών και για τη Δράση των Πολιτών)
</div>
</div>
</div>
<div class="crayon article-traducteur-1356 traducteur" style="text-align: justify;">
μετάφραση: Γιάννης Κυπαρισσιάδης
</div>
<div class="lovus" style="margin: 40px 0px; text-align: justify;"></div>
<div class="notes surlignable" style="text-align: left;"><div id="nb1" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>) </span>Tabby
Kinder και Antoine Gara, «“It is not cutthroat like Goldman Sachs”:
SVB’s culture in focus», «Financial Times», Λονδίνο, 16 Μαρτίου 2023.</p>
</div><div id="nb2" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>) </span>Brian Quarmby, «US Fed faces internal probe over Silicon Valley Bank failure», 14 Μαρτίου 2023, <a class="spip_out" href="https://cointelegraph.com/news/us-fed-faces-internal-probe-over-silicon-valley-bank-failure" rel="external">https://cointelegraph.com</a>.</p>
</div><div id="nb3" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>) </span>Jean-Marie Harribey, Esther Jeffers, Pierre Khalfa, Dominique Plihon και Nicolas Thirion, <i>Les Banques centrales, apprentis sorciers à la manœuvre</i>, Éditions du Croquant, συλλ. «Les partis pris de la Fondation Copernic», Βιλέν-συρ-Σεν, 2023.</p>
</div><div id="nb4" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>) </span>Βλ. Frédéric Lemaire, «Μήπως πρέπει να φοβόμαστε τον πληθωρισμό;», «Le Monde <i>diplomatique</i> – ελληνική έκδοση», Μάρτιος 2022, <a href="https://monde-diplomatique.gr/2022/03/article1291.html">https://monde-diplomatique.gr</a>.</p>
</div><div id="nb5" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh5" rev="appendix" title="Notes 5">5</a>) </span>«Les banques américaines ont emprunté 165 milliards de dollars à la Fed en une semaine», «Les Échos», Παρίσι, 17 Μαρτίου 2023.</p>
</div><div id="nb6" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh6" rev="appendix" title="Notes 6">6</a>) </span>«François Villeroy de Galhau écarte le spectre d’une crise financière en Europe», 17 Μαρτίου 2023, <a class="spip_out" href="https://www.latribune.fr/economie/france/francois-villeroy-de-galhau-ecarte-le-spectre-d-une-crise-financiere-en-europe-955600.html" rel="external">https://www.latribune.fr</a>.</p>
</div><div id="nb7">
<p style="text-align: justify;"><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1356.html#nh7" rev="appendix" title="Notes 7">7</a>) </span>Harriet
Agnew, Laurence Fletcher και Patrick Jenkins, «US capitalism is
“breaking down before our eyes”, says Ken Griffin», «Financial Times»,
13 Μαρτίου 2023.</p>
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-89987686274307713742023-05-04T09:30:00.001+03:002023-05-04T09:30:06.297+03:00Χάρτης-σοκ, ποιες περιοχές της Ελλάδας συρρικνώνονται πληθυσμιακά πιο γρήγορα από άλλες!<p style="text-align: justify;">Το μείζον θέμα του <a href="https://www.iefimerida.gr/tag/dimografiko">δημογραφικού</a>
απασχολεί δεκαετίες τώρα την Ελλάδα. Ωστόσο, ένας χάρτης αποτυπώνει με
σοκαριστικά ανάγλυφο τρόπο την ερήμωση της ελληνικής επαρχίας. </p>
<p style="text-align: justify;">Ο Τσάβι Ρουίθ, μάνατζερ επικοινωνίας του European Jewish Congress,
δημοσίευσε έναν συγκλονιστικό χάρτη της Ελλάδας που δείχνει τα
αποτελέσματα της πληθυσμιακής γήρανσης. </p>
<p style="text-align: justify;">«Ο ελληνικός πληθυσμός συρρικνώνεται, αλλά ορισμένες περιοχές
συρρικνώνονται ταχύτερα από άλλες. Ο χάρτης δείχνει την πληθυσμιακή
αλλαγή στην Ελλάδα ανά επαρχία (2011-2021)», γράφει.</p>
<div class="inline-ad-wrapper" style="text-align: justify;"><div id="ocm-inread"><div class="ocm-player"><div class="AV63ed2ab1ed325dd451070a19" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 600px;"><div id="aniplayer_AV63ed2ab1ed325dd451070a19-1683181517394" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed2ab1ed325dd451070a19-1683181517394gui"><div id="av-caption" style="width: 600px;"><div class="av-pos-top-right" id="av-close-btn-overlay" style="float: right; margin: -30px; padding: 30px;"><div id="av-close-btn"></div></div><span id="av-label"></span></div><div class="av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 338px; width: 600px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="imgpreloader"></div><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div style="text-align: center;"><svg class="avcircle" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg><svg class="avcircle active" height="70" width="70" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"></svg><img alt="" class="image lazyloaded" data-sizes="100vw" data-src="/sites/default/files/styles/in_article/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg?itok=ixwZDFVT" data-srcset="/sites/default/files/styles/in_article/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg?itok=ixwZDFVT 960w,
/sites/default/files/styles/in_article_med/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg?itok=zoVbZyGT 720w,
/sites/default/files/styles/in_article_mob/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg?itok=9IQ8jXQC 480w" data-webpsrc="/sites/default/files/styles/in_article/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg.webp?itok=ixwZDFVT" data-webpsrcset="/sites/default/files/styles/in_article/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg.webp?itok=ixwZDFVT 960w,
/sites/default/files/styles/in_article_med/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg.webp?itok=zoVbZyGT 720w,
/sites/default/files/styles/in_article_mob/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg.webp?itok=9IQ8jXQC 480w" height="527" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/in_article/public/article-images/2023-05/dimografiko-xartis.jpg.webp?itok=ixwZDFVT" width="499" /></div><div class="inline-ad-wrapper" style="text-align: justify;"><div id="ocm-inread"><div class="ocm-player"><div class="AV63ed2ab1ed325dd451070a19" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 600px;"><div id="aniplayer_AV63ed2ab1ed325dd451070a19-1683181517394" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed2ab1ed325dd451070a19-1683181517394gui"><div class="av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 338px; width: 600px;"><div id="av-inner"><div id="gui"><div id="ad-icon"><span></span></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div>
<div style="text-align: justify;"><figure class="wp-block-embed-twitter wp-block-embed is-type-rich"><div class="wp-block-embed__wrapper">
<div class="embed-iframe relative">
</div>
</div></figure></div>
<p style="text-align: justify;">Σύμφωνα με τον χάρτη, οι περιοχές που είναι με βαθύ κόκκινο εμφανίζουν πιο γοργούς ρυθμούς πληθυσμιακής συρρίκνωσης. </p>
<p style="text-align: justify;">Στην πρώτη θέση είναι ο νομός Γρεβενών με μείωση 16,1%, ακολουθεί ο νομός Δράμας με -14,3% και ο νομός Ευρυτανίας με -13%. </p>
<p style="text-align: justify;">Σημαντική μείωση παρουσιάζουν και οι νομοί Φθιώτιδας (-12,9%) Πέλλας και Κιλκίς (-12,2%) καθώς και Αρκαδίας (-10,5%). </p>
<p style="text-align: justify;">Από όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας αύξηση στον πληθυσμό
τους παρουσιάζουν μόλις δύο νομοί: Δωδεκανήσων με αύξηση 7,4% και
Λασιθίου με +0,7%.</p>
<blockquote class="twitter-tweet"><p dir="ltr" lang="en">The Greek population is shrinking, but some regions are shrinking faster than others.<br /><br />Map shows population change in Greece by province (2011-2021). <a href="https://t.co/UECI64mvgv">pic.twitter.com/UECI64mvgv</a></p>— Xavi Ruiz (@xruiztru) <a href="https://twitter.com/xruiztru/status/1653721661030506498?ref_src=twsrc%5Etfw">May 3, 2023</a></blockquote> <script async="" charset="utf-8" src="https://platform.twitter.com/widgets.js"></script> Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-88889680149017175452023-04-21T08:35:00.001+03:002023-04-21T08:35:04.355+03:00Κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις: η μεγάλη απάτη <div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: center;"></div><p style="text-align: center;"> <img alt="Κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις: η μεγάλη απάτη - Militaire.gr" aria-hidden="false" class="r48jcc pT0Scc iPVvYb" height="197" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/04/meeting-gc75cc1509_1920.jpg" style="height: 181px; margin: 0px; max-width: 1920px; width: 446px;" width="393" /></p><div class="crayon article-chapo-1353 chapo" style="text-align: justify;"><p>Είναι
μια ιδέα που κάθε τόσο επανέρχεται: να εκπαιδεύσουμε τον λύκο για να
παριστάνει το τσοπανόσκυλο. Παρά τη συστηματική αποτυχία τέτοιων
προσπαθειών, η ελπίδα ξαναγεννιέται, κάθε φορά συνοδευόμενη από νέες,
αποτελεσματικότερες μεθόδους. Κάπως έτσι προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας
«επιχειρήσεων με αποστολή», οι οποίες υποτίθεται ότι θα κατευνάσουν
τους ανταγωνισμούς στους χώρους εργασίας και θα εξασφαλίσουν την καλή
επικοινωνία των μετόχων, των διευθυνόντων και των μισθωτών σε συνθήκες
κοινωνικής ειρήνης.</p></div>
<div class="dates_auteurs crayon article-metadonnees-1353" style="text-align: justify;">
<span class="par"> </span> <span class="auteurs">Laura Raim</span>
<a class="partage" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#partage" title="Partager cet article"> </a>
</div>
<div class="crayon article-texte-1353 texte colore" style="text-align: justify;">
<p>«<i>Μόλις γκρεμίσατε το άγαλμα του Μίλτον Φρίντμαν!</i>», δήλωνε γεμάτος υπερηφάνεια ο Εμμανουέλ Φαμπέρ στις 26 Ιουνίου 2020. Στη γενική συνέλευση της Danone<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="">1</a>)</span>,
οι μέτοχοι ψήφισαν με πλειοψηφία που υπερέβαινε το 99% την υιοθέτηση
της ιδιότητας «επιχείρηση με αποστολή». Αυτό το νομικό καθεστώς ιδρύθηκε
από τον νόμο Pacte<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="">2</a>)</span>
(«Σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη και τον μετασχηματισμό των
επιχειρήσεων») του 2019. Μια πρωτιά για γαλλική εταιρεία εισηγμένη στο
χρηματιστήριο και μια ειρωνική αναφορά στον Αμερικανό οικονομολόγο που
αγαπούν οι Γάλλοι εργοδότες. Στο εξής, ο «<i>προορισμός</i>» του γίγαντα του κλάδου των τροφίμων θεωρητικά δεν είναι μόνο η επίτευξη κερδών: υπάρχει και ένας ευγενέστερος σκοπός, «<i>η βελτίωση της υγείας</i>», καθώς και «<i>η προστασία του πλανήτη και η ανανέωση των φυσικών πόρων</i>». Ο Φαμπέρ, «<i>ανθρωπιστής και εντελώς ασυνήθιστος επιχειρηματίας</i>»,
όπως αρέσκεται να τον περιγράφει ο οικονομικός Τύπος, δεν αρκείται να
ατενίζει κάθε μέρα στο γραφείο του τη φωτογραφία ενός άστεγου τραβηγμένη
από τον Λη Τζέφρις: παραιτήθηκε επίσης από την ειδική εταιρική σύνταξη
(«<i>retraite chapeau</i>») ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως.</p>
<p>Έτσι, σύμφωνα με τον Φαμπέρ, η Danone ετοιμαζόταν να «<i>επανεφεύρει ένα μοντέλο ζωντανής επιχείρησης, μια οικονομία που υπηρετεί τον άνθρωπο</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="">3</a>)</span>
όταν, ξαφνικά, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο όμιλος ανακοίνωσε την
κατάργηση 2.000 θέσεων εργασίας, εκ των οποίων οι 500 στη Γαλλία –το
μεγαλύτερο πρόγραμμα μαζικών απολύσεων στην ιστορία του. Κι όμως, η
κερδοφορία του είναι σημαντική, ενώ η πανδημία ελάχιστα επηρέασε τον
κύκλο εργασιών του. Ωστόσο, η χρηματιστηριακή τιμή τoυ κατρακύλησε. Και η
Danone είναι λιγότερο κερδοφόρα από τους ανταγωνιστές της, τη Nestlé
και την Unilever. «<i>Είναι οδυνηρό</i>», αλλά «<i>η προστασία της οικονομικής αποδοτικότητας και των κερδών έχει θεμελιώδη ρόλο για μια επιχείρηση</i>»,
δήλωνε ο Φαμπέρ στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter στις 24 Νοεμβρίου
2020. Τέσσερις μήνες αργότερα, είδε την πόρτα της εξόδου από την
εταιρεία.</p>
<p>Αλλά και ο Λάρρυ Φινκ, το αφεντικό της BlackRock<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="">4</a>)</span>,
στις επιστολές που απευθύνει κάθε χρόνο στις επιχειρήσεις στις οποίες
είναι μέτοχος, τους ζητάει να αποκτήσουν έναν «προορισμό» και,
γενικότερα, να «<i>εργαστούν για το κοινό καλό</i>». Το 2021, ο
διευθυντής του μεγαλύτερου διαχειριστή κεφαλαίων παγκοσμίως επέμεινε
κυρίως στον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστρωσης σχεδίων για να
οδηγηθούμε στο «ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα». Κάτι που δεν τον εμπόδισε να
διατηρήσει επενδύσεις ύψους 85 δισ. δολαρίων στον κλάδο του άνθρακα.
Καμία σημασία δεν έχει το γεγονός ότι η BlackRock καταψήφισε το 90% των
αποφάσεων των εταιρικών γενικών συνελεύσεων που απαιτούσαν την ανάληψη
δράσης υπέρ του κλίματος: οι «New York Times» βλέπουν σε αυτά τα
ευχολόγια του Φινκ «<i>μια αποφασιστική στιγμή για την Γουόλ Στριτ, από εκείνες που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την ίδια την φύση του καπιταλισμού</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb5" id="nh5" rel="appendix" title="">5</a>)</span>.</p>
<p>Όσο για τις πολυσχολιασμένες «αρχές εταιρικής διακυβέρνησης» της
ισχυρής Business Roundtable του 2019, δεν συνοδεύτηκαν από πρακτικά
αποτελέσματα. Αυτό το λόμπι Αμερικανών μεγαλοεπιχειρηματιών, στο οποίο
εκπροσωπούνται μεταξύ άλλων η Apple, η Boeing, η JP Morgan Chase και η
Amazon, είχε εντυπωσιάσει δηλώνοντας για πρώτη φορά ότι οι επιχειρήσεις
δεν οφείλουν να υπηρετούν μονάχα τους μετόχους τους, αλλά «<i>όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη</i>».
Μια αλλαγή ύφους που δεν εμπόδισε τους υπογράφοντες να καταγράψουν
ποσοστά παραβιάσεων της περιβαλλοντικής και της εργατικής/ασφαλιστικής
νομοθεσίας υψηλότερα από εκείνα που κατέγραψαν ομόλογες επιχειρήσεις που
δεν προσυπέγραψαν το κείμενο αρχών<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb6" id="nh6" rel="appendix" title="">6</a>)</span>.
Διότι, αντίθετα απ’ όσα υποστηρίζει το επίσημο ευρωπαϊκό δόγμα περί
«ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος» που εξασφαλίζουν οι καλές «κοινωνικές
επιδόσεις», η δεοντολογία και η κερδοφορία είναι συχνά ανταγωνιστικές.
Πράγματι, μια έρευνα της Ecole des Hautes Etudes Commerciales<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb7" id="nh7" rel="appendix" title="">7</a>)</span> δείχνει ότι «<i>οι
κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις έχουν διπλάσιες πιθανότητες να
αποτελέσουν στόχο επιθετικής εξαγοράς από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb8" id="nh8" rel="appendix" title="">8</a>)</span>, καθώς πιστεύεται ότι τέτοιες εταιρείες δεν μεγιστοποιούν όσο θα μπορούσαν τα κέρδη των μετόχων.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;"> «Δημιουργία ενός αποδεκτού φιλελευθερισμού»</h3>
<p>«<i>Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) απόκτησε επαγγελματικό χαρακτήρα και εργαλειοποιήθηκε από τον νεοφιλελευθερισμό</i>»,
μας εξηγεί ο οικονομολόγος Τομά Λαμάρς. Ο στόχος: να γίνει αποδεκτή μια
ολοένα και περισσότερο αμφισβητούμενη καπιταλιστική τάξη πραγμάτων,
παριστάνοντας ότι αποκηρύσσει τις υπερβολές της χρηματιστηριοποίησης και
της βραχυπρόθεσμης στόχευσης, χωρίς ωστόσο να ενδίδει σε συγκεκριμένα
αιτήματα για νομοθετική ρύθμιση, για έλεγχο των κεφαλαίων ή για
φορολόγηση. Ο Ζαν-Ντομινίκ Σενάρ, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης
που ενέπνευσε τον νόμο Pacte, το έλεγε ξεκάθαρα στην οικονομική
εφημερίδα «Les Echos»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb9" id="nh9" rel="appendix" title="">9</a>)</span>: «<i>Η
“λαμπρή μεταπολεμική τριακονταετία ” έχει περάσει προ πολλού και το
κράτος πρόνοιας εξαφανίζεται. Υπάρχει σήμερα μια πραγματική ανάγκη να
δημιουργηθεί ένα φιλελευθερισμός αποδεκτός από όλους.</i> (…) <i>Διότι,
εάν δεν ακολουθήσουμε τον δρόμο ενός μη επιθετικού και αλληλέγγυου
καπιταλισμού, θα βρεθούμε μπροστά σε τεράστια προβλήματα</i>». Αυτά
δήλωνε ο τότε επικεφαλής της Michelin, μερικούς μήνες πριν ξεσπάσει το
κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων. Δύο χρόνια και μία πανδημία αργότερα, ο
Σενάρ, που πλέον διευθύνει τη Renault, ανήγγειλε την κατάργηση 4.600
θέσεων εργασίας στη Γαλλία και περισσότερων από 10.000 στο εξωτερικό,
παρότι η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία έλαβε δάνεια εγγυημένα από το
κράτος, ύψους 5 δισ. ευρώ.</p>
<p>Έτσι, οι νέες διατάξεις για την ευθύνη των επιχειρήσεων προκύπτουν
από έναν νόμο που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση πολλών δημόσιων
επιχειρήσεων. Τα Αεροδρόμια του Παρισιού είναι προορισμένα να περάσουν
σε χέρια ιδιωτών; Είναι κάτι τέτοιο τόσο προβληματικό από τη στιγμή που ο
όμιλος απέκτησε έναν νέο «προορισμό», δηλαδή «<i>να υποδέχεται τους επιβάτες, να εκμεταλλεύεται και να σχεδιάζει τα αεροδρόμια κατά τρόπο υπεύθυνο, ανά τον κόσμο</i>»;
Η συνταγή είναι παλιά. Το 2006, ο Ντέιβιντ Κάμερον, εκείνη την εποχή
ηγέτης του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος και μελλοντικός
πρωθυπουργός, είχε προδώσει το μυστικό μιλώντας στους επιχειρηματίες.
Όσοι «<i>εξακολουθούν να θεωρούν την κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων ένα είδος σοσιαλισμού διά της πλαγίας οδού</i>» ας ηρεμήσουν: «<i>Όσο περισσότερο οι επιχειρήσεις υιοθετούν εκούσια τις κοινωνικά υπεύθυνες πρακτικές</i> (…) <i>τόσο περισσότερο γίνεται αξιόπιστη η έκκληση για ελάφρυνση των ελέγχων και του ρυθμιστικού πλαισίου</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb10" id="nh10" rel="appendix" title="">10</a>)</span>.</p>
<p>Κατά τον ίδιο τρόπο, η τάση για απορρύθμιση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση συνοδεύεται από εκκλήσεις των Βρυξελλών για «<i>να ξεπεραστούν οι νομικές υποχρεώσεις</i>» των επιχειρήσεων μέσω «<i>εκούσιων εγχειρημάτων κοινωνικής ευθύνης</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb11" id="nh11" rel="appendix" title="">11</a>)</span>.
Κάπως δηλαδή σαν τον όμιλο των γαλλικών ταχυδρομείων La Poste, που
άνοιξαν το κεφάλαιό τους σε ιδιώτες, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές
συστάσεις. Το 2020 βαθμολογήθηκαν με 75 στα 100 (την υψηλότερη
βαθμολογία που έχει ποτέ απονείμει ο οίκος εξωοικονομικής αξιολόγησης
Vigeo Eiris) ως αναγνώριση, μεταξύ άλλων, του μεγέθους του στόλου των
ηλεκτρικών οχημάτων της και του υψηλού ποσοστού απασχόλησης ατόμων με
ειδικές ανάγκες (7%). Οι πενήντα περίπου αυτοκτονίες εργαζόμενων που
καταγράφηκαν μέσα σε δύο χρόνια, εξαιτίας της βίαιης αναδιοργάνωσης των
εργασιακών πρακτικών, δεν φαίνεται να μέτρησαν…</p>
<p>Όσο ανώδυνες κι αν φαίνονται αυτές οι ανθρωπιστικές δηλώσεις για τον
ρόλο των επιχειρήσεων μέσα στην κοινωνία, δεν θα μπορούσαμε να τις
θεωρήσουμε απλές εκστρατείες μάρκετινγκ. Η ιστορία αποδεικνύει ότι δεν
υπήρξαν ποτέ ομόφωνα αποδεκτές, ούτε μεταξύ των καπιταλιστών ούτε και
μεταξύ των αντινεοφιλελεύθερων ακτιβιστών. Οι θεωρητικός και στρατηγικός
διάλογος γύρω από τους σκοπούς της δραστηριότητας των επιχειρήσεων
ξεκίνησε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950, τη στιγμή όπου πολλαπλασιάζονταν
οι σύγχρονες μετοχικές εταιρείες, οι οποίες έχουν την ιδιαιτερότητα ότι
δεν διευθύνονται πλέον από εργοδότες-ιδιοκτήτες Για μια ιστορία του
διαλόγου γύρω από το «ηθικό μάνατζμεντ», βλ.<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb12" id="nh12" rel="appendix" title="">12</a>)</span>.
Καθώς οι μισθωτοί μάνατζερ που τους αντικατέστησαν δεν έχουν πλέον το
κίνητρο να αυξάνουν την αξία της επιχείρησης ώστε να την κληρονομήσουν
στους απογόνους τους, στο όνομα ποιου πράγματος ασκούν πλέον την εξουσία
τους; Ο οικονομολόγος Χάουαρντ Μπόουεν πρόσφερε την απάντηση<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb13" id="nh13" rel="appendix" title="">13</a>)</span>,
εισάγοντας την έννοια της «κοινωνικής ευθύνης» των επικεφαλής των
επιχειρήσεων, οι οποίοι θεωρητικά αντλούν την νομιμοποίησή τους από το
γεγονός ότι, καθώς δεν είναι ιδιοκτήτες της επιχείρησης, είναι σε θέση
να λάβουν υπόψη «<i>τα συμφέροντα όλων των επηρεαζόμενων μερών</i>», κάτι που οφείλει να εκφράζεται και με πράξεις φιλανθρωπίας.</p>
<p>Ενόσω η άνθηση των κινημάτων αμφισβήτησης τη δεκαετία 1960 υποχρέωνε
ακόμα περισσότερο τις επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν ευθύνες, οι
νεοφιλελεύθεροι διανοητές ανησυχούσαν: μήπως ήταν επικίνδυνο να
αναγνωριστεί με έμμεσο τρόπο ότι οι επιχειρήσεις αποτελούν χώρους
εξουσίας χωρίς πλήρη νομιμοποίηση, αφού τους αποδίδουμε και άλλη
αποστολή εκτός από την κερδοφορία; Για τον Φρίντμαν, «<i>το δόγμα της
“κοινωνικής ευθύνης” προϋποθέτει την αποδοχή της σοσιαλιστικής οπτικής,
σύμφωνα με την οποία οι πολιτικοί μηχανισμοί, και όχι οι μηχανισμοί της
αγοράς, είναι οι πλέον κατάλληλοι για τον καθορισμό της κατανομής των
πόρων</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb14" id="nh14" rel="appendix" title="">14</a>)</span>. Εάν αποδεχθούμε ότι δικαιούμαστε «<i>να
απευθύνουμε σε αυτές τις μορφές ιδιωτικής διακυβέρνησης το ίδιο είδος
ερωτημάτων με εκείνα που θέτουμε στα υπόλοιπα είδη διακυβέρνησης</i>», προειδοποιούσε το 1960 μια έκθεση του Ιδρύματος Ροκφέλερ, θα προκύψει αναγκαστικά μια αντίφαση ανάμεσα «<i>στη
δημοκρατική παράδοση μιας διακυβέρνησης βασισμένης στην κοινωνική
συναίνεση και στις αναπόφευκτα ιεραρχικές και αυταρχικές διαδικασίες του
επιχειρηματικού κόσμου</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb15" id="nh15" rel="appendix" title="">15</a>)</span>. Κι ο Πίτερ Ντρούκερ, ο «πάπας του μάνατζμεντ», υπενθύμιζε μια ιστορική σταθερά: «<i>Όλες οι φωτισμένες δεσποτείες κατέληξαν να πυροδοτήσουν μια επανάσταση</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb16" id="nh16" rel="appendix" title="">16</a>)</span>.</p>
<p>Προκειμένου να αντικρούσουν αυτές τις προσδοκίες, οι νεοφιλελεύθεροι
οικονομολόγοι επινόησαν την δεκαετία του 1970 τις «νέες θεωρίες για την
επιχείρηση», που προωθούν ένα συμφιλιωτικό εταιρικό όραμα. Οι ιεραρχίες
ανήκουν στο παρελθόν, όπως και οι ευθύνες που απέρρεαν από αυτές: πλέον,
υπάρχει μονάχα ένα σύνολο συμβατικών σχέσεων μεταξύ ελεύθερων και
ισότιμων παραγόντων. Αυτή η επίθεση επέτρεψε τη μόνιμη αποπολιτικοποίηση
των θεωριών για την εταιρική κοινωνική ευθύνη, οι οποίες συνέχισαν να
αναπτύσσονται κατά τη δεκαετία του 1980, καθώς και εκείνων που
επιστρατεύουν την έννοια των «ενδιαφερόμενων μερών» (<i>stakeholders</i>)<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb17" id="nh17" rel="appendix" title="">17</a>)</span>, τα οποία οφείλουν να λαμβάνονται υπόψη στον ίδιο βαθμό με τους μετόχους (<i>shareholders</i>).</p>
<p>Ο νόμος Pacte αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο στην ιστορία της
εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στην Γαλλία: για πρώτη φορά αναθεωρείται
στον Αστικό Κώδικα ο ορισμός του κοινωνικού σκοπού της επιχείρησης, η
οποία πλέον καλείται να λαμβάνει υπόψη «<i>τα κοινωνικά και τα περιβαλλοντικά διακυβεύματα της δραστηριότητάς της</i>». Πρόκειται για μια πολύ μέτρια πρόοδο: «<i>Βασικό
μέλημα της κυβέρνησης ήταν να αποφύγει να αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα
ώστε να καταστούν ποινικά υπόλογοι οι επικεφαλής των επιχειρήσεων</i>»,
παρατηρεί ο Ζαν-Φιλίπ Ντενί, ερευνητής στη διοίκηση επιχειρήσεων.
Πράγματι, μετά από κάποιες διαμαρτυρίες, η γαλλική εργοδοσία
προσαρμόστηκε γρήγορα στον νόμο. Το Κίνημα Επιχειρήσεων της Γαλλίας
(Medef, το αντίστοιχο του ελληνικού ΣΕΒ) υιοθέτησε μάλιστα έναν
«προορισμό» τον Ιανουάριο του 2019: «<i>Κοινή δράση για την προώθηση μιας υπεύθυνης οικονομικής ανάπτυξης</i>».</p>
<p>Ωστόσο, εμμένοντας στην παράδοση του Φρίντμαν, ένα τμήμα του γαλλικού
κεφαλαίου εξακολουθεί να διάκειται εχθρικά απέναντι στη ρητορική της
εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Ο Ζαν-Σαρλ Σιμόν, φιλελεύθερος
επιχειρηματίας και ατυχήσας υποψήφιος για την προεδρία του Medef το
2018, μας εξηγεί ότι κατά τη γνώμη του ο κίνδυνος είναι λιγότερο νομικός
και περισσότερο πολιτισμικός: «<i>Το να υποστηρίζουμε ότι ο
καπιταλισμός οφείλει να αναπτύξει την υπευθυνότητά του αποτελεί ένα
επικίνδυνο παιχνίδι, γιατί συνιστά ομολογία αποτυχίας. Κατά κάποιον
τρόπο, όποιος απολογείται, δηλώνει την ενοχή του. Οι επιχειρήσεις
αρχίζουν να εμπλέκονται σε έναν φαύλο κύκλο, καθώς ποτέ δεν θα έχουν
κάνει αρκετές παραχωρήσεις</i>». Πράγματι, μόλις ο Φαμπέρ ανακοίνωσε τη μείωση της αμοιβής του στην Danone, η Oxfam<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb18" id="nh18" rel="appendix" title="">18</a>)</span> του ζήτησε επιτακτικά να κάνει ένα επιπλέον βήμα και «<i>να
αναλάβει την αταλάντευτη δέσμευση ότι θα εντάξει στους στόχους της
επιχείρησής του τη θέσπιση πλαφόν στα κέρδη που διανέμονται στους
μετόχους, με τα υπερβάλλοντα κέρδη να κατευθύνονται σε ένα ειδικό ταμείο
αφιερωμένο στη μετάβαση της επιχείρησής του σε ένα κοινωνικό και
οικολογικό μοντέλο</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb19" id="nh19" rel="appendix" title="">19</a>)</span>. Όσο κι αν ο Σιμόν συμμερίζεται την επιθυμία των οπαδών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης «<i>να αποφευχθεί η επανάσταση</i>», θεωρεί ότι «<i>είναι
προτιμότερο να αποδεχθούμε ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ένα
βάναυσο σύστημα και να αναπτύξουμε παιδαγωγική δράση ώστε να εξηγήσουμε
γιατί, παρ’ όλα αυτά, είναι το μοναδικό εφικτό σύστημα</i>».</p>
<p>Πιο απρόσμενη είναι η καταγγελία του για την αντιδημοκρατική φύση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης: «<i>Ο
ρόλος της γενικής συνέλευσης μιας επιχείρησης δεν είναι η λήψη
αποφάσεων για τη σωτηρία του πλανήτη. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη
αποτελεί μια ιδιωτικοποίηση του συλλογικού συμφέροντος. Και, αν θεωρούμε
ότι οι επιχειρήσεις ενεργούν με τρόπο νόμιμο πλην όμως ανεύθυνο,
εναπόκειται στο κράτος να νομοθετήσει προκειμένου να φορολογήσει ή να
απαγορεύσει μια δραστηριότητα που κρίνεται επικίνδυνη ή ρυπογόνα</i>».
Παραδόξως, η θέση του συναντά εν μέρει εκείνη του Ρόμπερτ Ράιχ, του
Αμερικανού οικονομολόγου και υποστηρικτή του Μπέρνι Σάντερς, ο οποίος
χαρακτηρίζει «<i>απάτη</i>» την εταιρική κοινωνική ευθύνη<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nb20" id="nh20" rel="appendix" title="">20</a>)</span>: «<i>Ο
μοναδικός τρόπος να καταστούν οι επιχειρήσεις κοινωνικά υπεύθυνες είναι
η ψήφιση νόμων που, λόγου χάρη, θα τις υποχρεώνουν να δίνουν
σημαντικότερο ρόλο στους εργαζομένους τους κατά τη λήψη των αποφάσεων ή
να καταβάλλουν αποζημιώσεις στις κοινότητες που πλήττονται από το
κλείσιμο των μονάδων τους, αλλά και θα αυξάνουν τη φορολογία επί των
εταιρικών κερδών</i>».</p>
</div>
<div class="lesauteurs" style="text-align: justify;">
<div class="unauteur">
<p class="nom">Laura Raim</p>
<div class="crayon auteur-bio-434 bio">Δημοσιογράφος
</div>
</div>
</div>
<div class="crayon article-traducteur-1353 traducteur" style="text-align: justify;">
μετάφραση: Βασίλης Παπακριβόπουλος
</div>
<div class="lovus" style="margin: 40px 0px; text-align: justify;"></div>
<div class="notes surlignable" style="text-align: left;"><div id="nb1" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>) </span>(Σ.τ.Μ)
Γαλλικός πολυεθνικός όμιλος με κύρια δραστηριότητα την παραγωγή
γαλακτοκομικών προϊόντων. Έχει παρουσία σε 120 χώρες και κατέχει την 3η
θέση στην παγκόσμια αγορά γαλακτοκομικών.</p>
</div><div id="nb2" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>) </span>(Σ.τ.Μ) Το ακρωνύμιο «Pacte » στη γαλλική γλώσσα σημαίνει «σύμφωνο», «συμφωνία».</p>
</div><div id="nb3" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>) </span>Λόγος του Φαμπέρ ενώπιον των μετόχων στις 26 Ιουνίου 2020.</p>
</div><div id="nb4" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>) </span>Βλ. Sylvain Leder, «BlackRock, la finance au chevet des retraités français», Le Monde <i>diplomatique</i>, Ιανουάριος 2020.</p>
</div><div id="nb5" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh5" rev="appendix" title="Notes 5">5</a>) </span>Andrew
Ross Sorkin, «BlackRock’s message: Contribute to society, or risk
losing our support», «The New York Times», 15 Ιανουαρίου 2018.</p>
</div><div id="nb6" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh6" rev="appendix" title="Notes 6">6</a>) </span>Aneesh
Raghunandan και Shivaram Rajgopal, «Do socially responsible firms walk
the talk?», Social Science Research Network (SSRN), Απρίλιος 2021, <a class="spip_out" href="https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3609056" rel="external">https://papers.ssrn.com</a>.</p>
</div><div id="nb7" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh7" rev="appendix" title="Notes 7">7</a>) </span>(Σ.τ.Μ) Η Ecole des Hautes Etudes Commerciales (HEC) είναι η πλέον φημισμένη γαλλική σχολή διοίκησης επιχειρήσεων.</p>
</div><div id="nb8" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh8" rev="appendix" title="Notes 8">8</a>) </span>Mark
R. DesJardine, Emilio Marti και Rodolphe Durand, «Why activist hedge
funds target socially responsible firms: The reaction costs of signaling
corporate social responsibility», «Academy of Management Journal», Νέα
Υόρκη, 22 Απρίλιος 2020.</p>
</div><div id="nb9" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh9" rev="appendix" title="Notes 9">9</a>) </span>Muriel Jasor, «Jean-Dominique Senard: “Le sens et le pourquoi nourrissent la motivation”», «Les Échos», Paris, 8 Ιούνιος 2018.</p>
</div><div id="nb10" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh10" rev="appendix" title="Notes 10">10</a>) </span>Λόγος του Κάμερον ενώπιον της οργάνωσης Business in the Community, 6 Μαΐου 2006.</p>
</div><div id="nb11" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh11" rev="appendix" title="Notes 11">11</a>) </span>«Πράσινο βιβλίο - Προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για την εταιρική κοινωνική ευθύνη», Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βρυξέλλες, 2001, <a class="spip_out" href="https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A52001DC0366" rel="external">https://eur-lex.europa.eu</a>.</p>
</div><div id="nb12" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh12" rev="appendix" title="Notes 12">12</a>) </span>Grégoire Chamayou, <i>La Société ingouvernable. Une généalogie du libéralisme autoritaire</i>, La Fabrique, Paris, 2018.</p>
</div><div id="nb13" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh13" rev="appendix" title="Notes 13">13</a>) </span>Howard Bowen, <i>Social Responsibilities of the Businessman</i>, Harper, Νέα Υόρκη, 1953.</p>
</div><div id="nb14" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh14" rev="appendix" title="Notes 14">14</a>) </span>Milton
Friedman, «A Friedman doctrine – The social responsibility of business
is to increase its profits», «The New York Times», 13 Σεπτεμβρίου 1970.</p>
</div><div id="nb15" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh15" rev="appendix" title="Notes 15">15</a>) </span>«The
power of the democratic idea», έκτη έκθεση του Rockefeller Brothers
Fund Special Studies Project, Doubleday, Garden City (Νέα Υόρκη), 1960.</p>
</div><div id="nb16" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh16" rev="appendix" title="Notes 16">16</a>) </span>Peter F. Drucker, <i>The New Society: The Anatomy of the Industrial Order</i>, Harper, Νέα Υόρκη, 1950.</p>
</div><div id="nb17" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh17" rev="appendix" title="Notes 17">17</a>) </span>R. Edward Freeman, <i>Strategic Management: A Stakeholder Approach</i>, Pitman, Βοστόνη, 1984.</p>
</div><div id="nb18" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh18" rev="appendix" title="Notes 18">18</a>) </span>(Σ.τ.Μ.)
Συνομοσπονδία ανθρωπιστικών οργανώσεων που μάχονται ενάντια στην πείνα
και στις κοινωνικές ανισότητες ανά τον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1942 στην
Οξφόρδη για να βοηθήσει την κατεχόμενη Ελλάδα όπου η πείνα προκαλούσε
δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, στρεφόμενη ενάντια στην επίσημη βρετανική
πολιτική, η οποία συνέχιζε τον σκληρό ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας τη
στιγμή που οι Γερμανοί κατακτητές άρπαζαν τα ντόπια τρόφιμα.</p>
</div><div id="nb19" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh19" rev="appendix" title="Notes 19">19</a>) </span>«Lettre ouverte du Mouves et Oxfam à Emmanuel Faber, PDG de Danone», 25 Ιουνίου 2020, <a class="spip_out" href="http://mouves.impactfrance.eco/nos-publications/lettre-ouverte-mouves-doxfam-a-emmanuel-faber-de-danone/" rel="external">http://mouves.impactfrance.eco</a>.</p>
</div><div id="nb20">
<p style="text-align: justify;"><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1353.html#nh20" rev="appendix" title="Notes 20">20</a>) </span>Robert Reich, «The sham of corporate social responsibility», 31 Δεκεμβρίου 2019, <a class="spip_out" href="https://robertreich.org/post/189983256735" rel="external">https://robertreich.org</a>.</p>
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-60865751091383430222023-04-21T08:27:00.005+03:002023-04-21T08:27:42.802+03:00Γαλλία: Από το αναδιανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης<p style="text-align: center;"> <img alt="Γαλλία: Από το αναδιανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης - Militaire.gr" aria-hidden="false" class="r48jcc pT0Scc iPVvYb" height="161" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/france_diadiloseis.jpeg" style="height: 265px; margin: 0px; max-width: 1200px; width: 447px;" width="291" /></p><div class="crayon article-chapo-1351 chapo" style="text-align: justify;"><p>Εδώ
και εβδομάδες, η Γαλλία συγκλονίζεται από άκρη σε άκρη από τις
μαζικότερες κινητοποιήσεις που γνώρισε εδώ και δεκαετίες. Με αφορμή την
συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση οι διαδηλωτές είπαν ταυτόχρονα όχι και σε
μια κοινωνία όπου ο καθένας ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του, όπου η
κερδοσκοπική συσσώρευση υπερισχύει της αλληλεγγύης. Όπως συμβαίνει όταν
ένα συνταξιοδοτικό σύστημα περνάει από το αναδιανεμητικό στο
κεφαλαιοποιητικό σύστημα.</p></div>
<div class="dates_auteurs crayon article-metadonnees-1351" style="text-align: justify;">
<span class="par"> </span> <span class="auteurs">Gregory Rzepski</span>
<a class="partage" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#partage" title="Partager cet article"> </a>
</div>
<div class="crayon article-texte-1351 texte colore" style="text-align: justify;">
<p>Οι πάντες, ή σχεδόν οι πάντες, λατρεύουν το αναδιανεμητικό σύστημα ασφάλισης. Ακόμη και ο Εμμανουέλ Μακρόν. Ένα σύστημα όπου «<i>εκείνος που εργάζεται πληρώνει για εκείνον ή εκείνη που βρίσκεται στη σύνταξη</i>», εξηγούσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2019 στο Ροντές, για να καταλήξει: «<i>αυτή είναι η δύναμή μας</i>». Η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν δηλώνει ότι μάχεται για να αποφευχθεί η εξαφάνιση του αναδιανεμητικού συστήματος «<i>προς όφελος του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, που ενσαρκώνει τη βασιλεία του “ο καθένας για τον εαυτό του”</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="">1</a>)</span>.
Μόνο ορισμένοι εμμονικοί διακινδυνεύουν ακόμη να υποστηρίξουν ότι κάθε
οικονομικά ενεργός πολίτης θα έπρεπε να χρηματοδοτεί το μεγαλύτερο μέρος
της σύνταξής του από την αποταμίευση και τα εισοδήματα που αποφέρουν οι
τοποθετήσεις της. Όπως ο Νταβίντ Λισνάρ, δήμαρχος του κόμματος της
Δεξιάς Les Républicains (LR) στις Κάννες, μία από τις ακριβότερες πόλεις
στον κόσμο, όπου το 34% των κατοίκων είναι συνταξιούχοι, σύμφωνα με το
γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών (Insee). Ή
ο Φιλίπ Ζουβέν, βουλευτής του ίδιου κόμματος (LR), ο οποίος το 2021
αποκόμισε καθαρά εισοδήματα 209.455 ευρώ από τις διάφορες δημόσιες
θέσεις του και από τη δραστηριότητά του ως ιατρός<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="">2</a>)</span>.
Ή, ακόμη, ορισμένες δεξαμενές σκέψης αμετακίνητες από τις απόψεις τους,
όπως το Ίδρυμα για την Έρευνα στη Δημόσια Διοίκηση και στις Δημόσιες
Πολιτικές (Ifrap) της Ανιές Βερντιέ-Μολινιέ ή τα Ινστιτούτα Μολινάρι και
Σάπιενς, καθώς και τα φερέφωνά τους στον χώρο των μέσων ενημέρωσης,
δηλαδή η εφημερίδα «L’Opinion» και ο Ντομινίκ Σε στον δημόσιο
ραδιοφωνικό σταθμό France Inter ή στην οικονομική εφημερίδα «Les Echos».</p>
<p>Με εξαίρεση τις λιγοστές αυτές φωνές, το αναδιανεμητικό σύστημα
ασφάλισης υποτίθεται ότι δεν έχει εχθρούς. Και όμως, όπως διαπίστωνε
πρόσφατα η εφημερίδα «Le Monde», «<i>υποχωρεί λίγο-λίγο</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="">3</a>)</span>.
Ενώ το 2011 9,7 εκατομμύρια Γάλλοι πλήρωναν εισφορές σε κάποιο
κεφαλαιοποιητικό επικουρικό ταμείο σε επίπεδο επιχείρησης ή σε ιδιωτικά
συνταξιοδοτικά προγράμματα, δέκα χρόνια αργότερα το έκαναν 15,3
εκατομμύρια. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής, το συνολικό ύψος των
ασφαλιστικών εισφορών αυτής της κατηγορίας σχεδόν διπλασιάστηκε,
αγγίζοντας πλέον τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Στο εξής, μολονότι
οι σχετικές καταβολές συντάξεων για το 2021 δεν αντιστοιχούσαν παρά στο
2,3% των συνολικών συνταξιοδοτικών καταβολών, το ποσοστό αυτό διαρκώς
αυξάνεται και μεσοπρόθεσμα αναμένεται να σημειώσει κατακόρυφη άνοδο.
Εξάλλου, οι ασφαλιστικές εταιρείες το περιμένουν: εδώ και δέκα χρόνια,
το ύψος των προβλέψεών τους για τις μελλοντικές επικουρικές συντάξεις
–δηλαδή τα αποθέματα που συσσωρεύουν για τη μελλοντική καταβολή τους–
αυξήθηκαν κατά 70%, υπερβαίνοντας τα 250 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι
δηλαδή κατά πολύ υψηλότερα των αποθεμάτων που επιβάλλει η νομοθεσία για
τα ταμεία υποχρεωτικής επικουρικής ασφάλισης (κυρίως για την
Agirc-Arrco), τα οποία κυμαίνονται λίγο κάτω από τα 150 δισεκατομμύρια
ευρώ<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="">4</a>)</span>.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Τι ονειρεύονται οι σοσιαλδημοκράτες;</h3>
<p>Πώς να εξηγηθεί μια τόσο σοβαρή εξέλιξη για μια κοινωνία που δεν είχε
ζητήσει τίποτε ανάλογο; Πώς το σχέδιο αυτό σημείωσε τέτοια πρόοδο μέσα
σε μια δεκαετία, τη στιγμή που ούτε η μεταρρύθμιση της σύνταξης γήρατος
του Νικολά Σαρκοζί, το 2010, ούτε εκείνη του Φρανσουά Ολάντ, το 2013,
δεν προέβλεπαν την επέκταση του χρηματοπιστωτικού τομέα και στις
συντάξεις;</p>
<p>Τη δεκαετία του 1980, όταν αναδύεται ο φόβος για ανατροπή της
ισορροπίας μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων, ανοίγει μια συζήτηση για
την προσφυγή στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης «<i>με την
υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ιδιαίτερα του
ασφαλιστικού τομέα, ο οποίος βλέπει μια νέα αγορά στις συντάξεις</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb5" id="nh5" rel="appendix" title="">5</a>)</span>,
όπως θα εξηγήσει ο Μισέλ Λαρόκ, πρώην υψηλόβαθμος αξιωματούχος του
υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων. Το χρηματιστηριακό κραχ του 1987
ανακόπτει προσωρινά τον μεταρρυθμιστικό οίστρο. Τα επόμενα χρόνια όμως,
οι εκθέσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας ή το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
διακινούν και επιβάλλουν ως θεμιτή μια θεώρηση του ασφαλιστικού
συστήματος βασισμένη σε τρεις πυλώνες –τον αναδιανεμητικό πυλώνα, τον
κεφαλαιοποιητικό πυλώνα και τον πυλώνα της ιδιωτικής αποταμίευσης. Έτσι,
οι διεθνείς αυτοί οργανισμοί ενθαρρύνουν τις κινήσεις διείσδυσης του
χρηματοπιστωτικού τομέα στον κλάδο των συντάξεων, εκεί όπου κυριαρχούσε η
φορολόγηση και οι κοινωνικές εισφορές<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb6" id="nh6" rel="appendix" title="">6</a>)</span>. Το 1991, στο βιβλίο τους <i>L’Heure des choix</i>,
ο Ολάντ και ο σοσιαλιστής σύντροφός του Πιερ Μοσκοβισί μπορούν να
εμφανίσουν την προσφυγή στα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία ως ένα «<i>όνειρο
τόσο καπιταλιστικό όσο και σοσιαλδημοκρατικό, που κάνει το γαλλικό
μοντέλο να ξεθωριάζει, καθώς οι επιχειρήσεις μας πολύ συχνά συνδυάζουν
υψηλά επίπεδα χρέους με απαγορευτικά επιτόκια και ανεπαρκή ίδια
κεφάλαια, χωρίς αποφασιστική σύνδεση των εργαζομένων με την πορεία της
επιχείρησης</i>».</p>
<p>Ήταν η εποχή της διαπαιδαγώγησης: η εποχή της αποπολιτικοποίησης,
όπου η αυτοκρατορία των ειδικών συνέτριβε τις δημοκρατικές επιλογές.
Αλλά και η εποχή του παράφορου έρωτα των μέσων ενημέρωσης για τα ξένα
μοντέλα, των οποίων η δήθεν ανωτερότητα έκανε το γαλλικό σύστημα
κοινωνικής ασφάλισης να μοιάζει αρχαϊκό. Το ολλανδικό μοντέλο. Το
μοντέλο του Ηνωμένου Βασιλείου και του Τόνι Μπλερ, όπου τα
συνταξιοδοτικά ταμεία κατέχουν στοιχεία ενεργητικού εκατοντάδων
δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα σχετικά δημοσιεύματα πολλαπλασιάζονταν –από
πανεπιστήμια, ιδρύματα ή εργοδοτικές οργανώσεις, όπως οι δημοσιεύσεις
του France Pensions, μιας ένωσης όπου συμμετέχουν μια σειρά
επιχειρηματίες, με πρόεδρο τον Ρεϊμόν Σουμπί, μετέπειτα σύμβουλο
κοινωνικών υποθέσεων του Σαρκοζί– και προωθούσαν το κεφαλαιοποιητικό
σύστημα στις διάφορες εκδοχές του.</p>
<p>Ενώ το 1980 μια έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Σχεδιασμού<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb7" id="nh7" rel="appendix" title="">7</a>)</span> κατήγγελλε το κεφαλαιοποιητικό σύστημα ως «<i>κοινωνική οπισθοδρόμηση που στηριζόταν σε οικονομικές ψευδαισθήσεις</i>»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb8" id="nh8" rel="appendix" title="">8</a>)</span>,
το 1999 ο ίδιος ο επικεφαλής της Ζαν-Μισέλ Σαρπέν το υποστήριζε στην
εισήγησή του «Το μέλλον των συντάξεών μας», η οποία συντάχθηκε κατόπιν
αιτήματος του τότε πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν και στηριζόταν σε
συγκρίσεις με το αμερικανικό, το καναδικό και το βρετανικό μοντέλο: «<i>Η τεχνική της συλλογικής κεφαλαιοποίησης</i>», συνόψιζε ο Σαρπέν, «<i>θα μπορούσε να προσφέρει ένα χρήσιμο στήριγμα στη διαχείριση του αναδιανεμητικού γαλλικού ασφαλιστικού συστήματος</i>».
Την προηγούμενη χρονιά, ο Ολιβιέ Νταβάν, πρώην τραπεζίτης στη Goldman
Sachs, σε σημείωμά του προς το Συμβούλιο Οικονομικής Ανάλυσης (CAE),
είχε από την πλευρά του χρησιμοποιήσει το επιχείρημα της τότε εκτόξευσης
των χρηματιστηριακών αξιών για να ασκήσει κριτική στις μέτριες
αποδόσεις του αναδιανεμητικού συστήματος.</p>
<p>Στην πράξη, ωστόσο, παρά την κινητοποίηση των ελίτ, η υπόθεση του
κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης προχωρά ελάχιστα εκείνη την
εποχή. Το κίνημα ενάντια στο σχέδιο Ζιπέ, το 1995, ανέδειξε πολύ καθαρά
τους δεσμούς της γαλλικής κοινωνίας με το αναδιανεμητικό σύστημα και την
κοινωνική ασφάλιση –όπως και την αποφασιστικότητά της να τα
υπερασπιστεί. Όσο για τις ασφαλιστικές εταιρείες, φοβούνταν τον
ανταγωνισμό των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων, τα οποία θα έρχονταν
να αποσπάσουν σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων, σε βάρος κυρίως των
ασφαλειών ζωής. Κατά τη δεκαετία του 1990, οι ασφαλιστικές εταιρείες
έπεισαν τη γαλλική κυβέρνηση να καθυστερήσει την ενσωμάτωση μιας
ευρωπαϊκής οδηγίας για το πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών
συνταξιοδοτικών ταμείων, κάτι που, τελικά, θα συμβεί το 2003. Και
μολονότι, τον Ιανουάριο του 2008, η έκθεση της Επιτροπής για την
Απελευθέρωση της Ανάπτυξης –με πρόεδρο τον Ζακ Αταλί και εξέχον μέλος
τον Εμμανουέλ Μακρόν– πρότεινε την αυτόματη ένταξη στα ιδιωτικά
ασφαλιστικά ταμεία, η τύχη τους σφραγίστηκε μερικούς μήνες αργότερα από
το χρηματοπιστωτικό κραχ, που είχε ως αποτέλεσμα την απαξίωση των
σχετικών μοντέλων και των υποστηρικτών τους στη Γαλλία: κατά το
τελευταίο τρίμηνο του 2008, 925.000 ηλικιωμένοι Αμερικανοί αναγκάστηκαν
να εργαστούν ξανά μετά την κατάρρευση των συνταξιοδοτικών φορέων τους.
104.000 από αυτούς ήταν πάνω από 75 ετών<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb9" id="nh9" rel="appendix" title="">9</a>)</span>.</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Μόνο τα υψηλά εισοδήματα δεν ανησυχούν</h3>
<p>Και όμως, για μία ακόμη φορά, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα
επανακάμπτει. Και εκεί όπου κυριαρχούσε και εκεί όπου μόλις εμφανιζόταν.
Σήμερα, σε τέτοιες συνταξιοδοτικές λύσεις καταφεύγουν διπλάσιοι Γάλλοι
σε σχέση με την περίοδο πριν από την κρίση του 2008. Διότι, στην
πραγματικότητα, η ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης
οφείλεται στον μακρόχρονο συνδυασμό ελλιπούς χρηματοδότησης του
συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου των
συνταξιούχων και θέσπισης κεφαλαιοποιητικών επικουρικών καθεστώτων
ασφάλισης. Δηλαδή, με λίγα λόγια, οφείλεται σε έναν μηχανισμό που
συνίσταται στην υποβάθμιση εκείνου που λειτουργεί για να επιβληθεί
μοιραία εκείνο που κανείς δεν επιθυμούσε. Κατ’ αρχάς, υπάρχει η μείωση
του «εργασιακού κόστους». Οι απαλλαγές από τις ασφαλιστικές εισφορές ή
οι πολιτικές παγώματος των μισθών, ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα,
στεγνώνουν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων. Η κινδυνολογία συντηρεί
τον «μύθο της τρύπας στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης»<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb10" id="nh10" rel="appendix" title="">10</a>)</span>
και δικαιολογεί την κοινωνική οπισθοδρόμηση. Στη συνέχεια, υπάρχει η
υποβάθμιση στο επίπεδο των συντάξεων, ήδη από την εποχή της πρώτης
αντι-μεταρρύθμισης του 1993, η οποία οδηγεί στον υπολογισμό τους με βάση
τα 25 καλύτερα έτη αντί για τα 10 –με τη συγκεκριμένη τάση, μάλιστα, να
ενισχύεται αισθητά τα πρόσφατα χρόνια. Τέλος, υπάρχει το άγχος που
μεγαλώνει. Η ανησυχία γύρω από τη βιωσιμότητα του αναδιανεμητικού
συστήματος ασφάλισης, η ανησυχία για το τι θα αντιμετωπίσει κάποιος στο
τέλος της σταδιοδρομίας του. Και ο πειρασμός να στραφεί προς τα
κεφαλαιοποιητικά ασφαλιστικά προϊόντα που εισήγαγε ο νομοθέτης, πριν τα
συνενώσει το 2019 σε ένα ενιαίο προϊόν, το αποταμιευτικό-συνταξιοδοτικό
πρόγραμμα (plan épargne-retraite, PER).</p>
<p>Το 2022, ο αριθμός όσων εντάχθηκαν στο αποταμιευτικό-συνταξιοδοτικό
πρόγραμμα αυξήθηκε κατά 30% σε σχέση με την ήδη εξαιρετική χρονιά του
2021. Και «<i>οι σχετικές τοποθετήσεις δεν είναι οι μόνες που ωφελήθηκαν από το άγχος των αποταμιευτών σε σχέση με τη σύνταξή τους</i>», διαπίστωνε η εφημερίδα «Le Figaro» στις 3 Φεβρουαρίου 2023. «<i>Οι
εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων στον τομέα των ακινήτων, οι
οποίες επενδύουν σε κτίρια (γραφεία, εμπορικά καταστήματα) και
καταβάλουν μια τακτική απόδοση, τα πήγαν εξίσου εξαιρετικά πέρσι</i>».
Ορισμένα από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διαθέτουν στην αγορά τα
προϊόντα αυτά δεν διστάζουν να επωφεληθούν από τέτοιους φόβους. Τον
Ιούλιο του 2019, η γαλλική ΑΧΑ αναρτά διαφήμιση στο Διαδίκτυο. «<i>Σήμερα, η χρηματοπιστωτική ισορροπία του ασφαλιστικού συστήματος αμφισβητείται</i>», μπορεί κάποιος να διαβάσει στο σχετικό γράφημα, και «<i>η προγραμματισμένη μείωση των μελλοντικών συντάξεων</i>» αναδεικνύει «<i>την ελκυστικότητα του κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης</i>».
Στις 5 Δεκεμβρίου 2022, ενώ η κυβέρνηση Μπορν οριστικοποιεί το σχέδιο
συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, είναι η σειρά της Crédit Agricole
Assurances να ανακοινώσει με δελτίο Τύπου τη δημιουργία του δικού της
ταμείου επικουρικής επαγγελματικής σύνταξης «<i>την ώρα που η προετοιμασία για τη σύνταξη αναδεικνύεται σε μεγάλη πηγή ανησυχίας για πολλούς Γάλλους</i>». Και, στις 16 Ιανουαρίου 2023, σε σημείωμά του για τον ιστότοπο Boursorama, ο Φιλίπ Τρενάρ, <i>chief risk officer</i> της εταιρείας αντασφάλισης Scor, δραματοποιεί την κατάσταση του αναδιανεμητικού συστήματος («<i>βαθιά ελλειμματικό</i>»): «<i>Για
τους Γάλλους που δεν είναι ούτε δημόσιοι υπάλληλοι ούτε δικαιούχοι της
ελάχιστης σύνταξης γήρατος, είναι ακόμη πιο επιτακτική ανάγκη σήμερα από
ό,τι χθες να ενταχθούν σε ένα αποταμιευτικό-συνταξιοδοτικό πρόγραμμα
που θα τους επιτρέψει να λειάνουν κάπως το βιοτικό επίπεδό τους σε όλη
τη διάρκεια του κύκλου της ζωής</i>».</p>
<p>Στις διαφημίσεις τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες προβάλλουν επίσης
τις σημαντικές φοροαπαλλαγές που επιτρέπει η ένταξη σε ένα
αποταμιευτικό-συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Μεταφέρουν την ομιλία προς τον
ασφαλιστικό κλάδο του υπουργού Οικονομίας Μπρινό Λεμέρ, ο οποίος, στις
25 Οκτωβρίου 2019, καυχιόταν ότι τους έχει προσφέρει ένα «<i>σημαντικό</i>»
πλεονέκτημα. Πράγματι, είναι πλέον εφικτό να αφαιρέσει κάποιος από το
φορολογητέο εισόδημά του τέτοιου είδους εισφορές, μέχρι του ποσού των
32.419 ευρώ. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για το λόμπι. Στις «προτάσεις εν
όψει των προεδρικών εκλογών», τις οποίες δημοσίευσε στις αρχές του
2022, η ένωση των γαλλικών ασφαλιστικών εταιρειών France Assureurs ζητά
τον διπλασιασμό του ορίου φοροαπαλλαγών.</p>
<p>Τον χειμώνα 2019-2020, ωστόσο, πάρα πολλοί Γάλλοι συμμετείχαν σε
κινητοποιήσεις ενάντια στο λεγόμενο «συστημικό» σχέδιο μεταρρύθμισης, το
οποίο θα άνοιγε επιπλέον προοπτικές στα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία ή
σε διαχειριστές κεφαλαίων όπως η BlackRock<span class="spip_note_ref"> (<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nb11" id="nh11" rel="appendix" title="">11</a>)</span>.
Ο γαλλικός λαός δεν ψήφισε ποτέ υπέρ μιας τέτοιας διεύρυνσης του
κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης, όπως δεν ψήφισε ποτέ υπέρ της
αποδιάρθρωσης των ταχυδρομείων και των πανεπιστημίων ή της αραίωσης των
μικρών και μεσαίων σιδηροδρομικών δρομολογίων. Σε όλες αυτές τις
περιπτώσεις, η υποβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών
υποχρέωσε τους χρήστες να καταφύγουν σε υποκατάστατα: τις ψηφιακές
συναλλαγές, τη συλλογική χρήση αυτοκινήτων, την ιδιωτική ανώτατη
εκπαίδευση. Ή το κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης. Είναι προσφορές
στις οποίες συνηθίζουμε, ή τουλάχιστον υποκύπτουμε. Ακόμη κι αν, τον
Οκτώβριο του 2023, η Τράπεζα της Αγγλίας χρειάστηκε να αγοράσει ομόλογα
του βρετανικού Δημοσίου αξίας αρκετών δισεκατομμυρίων βρετανικών λιρών
προκειμένου να σώσει από την κερδοσκοπική κατάρρευση τα ιδιωτικά
ασφαλιστικά ταμεία που διαχειρίζονται τις συντάξεις 30 εκατομμυρίων
Βρετανών. Ακόμη κι αν το αναδιανεμητικό σύστημα ασφάλισης θα βρεθεί
ακόμη πιο αποδυναμωμένο.</p>
<p>Χωρίς αμφιβολία, τα πλουσιότερα νοικοκυριά θα τα καταφέρουν. Οι
υπόλοιποι δυσκολότερα. Σύμφωνα με τη γαλλική στατιστική υπηρεσία, το
εισόδημα του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 4 φορές μεγαλύτερο από
το εισόδημα του φτωχότερου 20%. Οι αποταμιεύσεις τους είναι 10 φορές
μεγαλύτερες. Επομένως, η ικανότητα αποταμίευσης αυξάνεται πολύ
γρηγορότερα από την ικανότητα εξασφάλισης εισοδήματος. Και για τα πιο
ταπεινά εισοδήματα δεν περισσεύει σχεδόν τίποτε κάθε μήνα. Άραγε, θα
αγαπήσουν όλοι το κεφαλαιοποιητικό σύστημα ασφάλισης;</p>
<h3 class="spip" style="color: #be2e0d;">Επίμετρο: <b>Πολύμορφα συστήματα</b></h3>
<p>Πέρα από τη θεμελιώδη διάκριση μεταξύ αναδιανεμητικού και
κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης, καθένα από τα δύο συστήματα
μπορεί να προσλάβει αρκετά διαφορετικές μορφές.</p>
<p>Στο αναδιανεμητικό σύστημα, υπάρχουν καθεστώτα κύριων και επικουρικών
συντάξεων. Και στις δύο περιπτώσεις, το σύστημα χαρακτηρίζεται από τη
διαγενεακή αλληλεγγύη: οι σημερινές συντάξεις χρηματοδοτούνται από τις
σημερινές εισφορές. Αλλά η λειτουργία των καθεστώτων κύριας σύνταξης με
βάση τα έτη ασφάλισης είναι διαφορετική από τα καθεστώτα συγκέντρωσης
μονάδων της Agirc-Arrco, η οποία καταβάλλει επικουρικές συντάξεις
ανάλογες με τις δηλωθείσες αποδοχές.</p>
<p>Από την άλλη, η ένταξη σε ένα κεφαλαιοποιητικό συνταξιοδοτικό προϊόν
μπορεί να είναι ατομική ή συλλογική. Στη Γαλλία, υπάρχουν
αποταμιευτικά-συνταξιοδοτικά προγράμματα (PER) σε επίπεδο επιχείρησης.
Υπάρχει επίσης ένα δημόσιο ίδρυμα που αναλαμβάνει τις επικουρικές
συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων (RAFP). Η οντότητα αυτή, στην οποία
εισρέουν και οι εργοδοτικές εισφορές της δημόσιας διοίκησης,
διαχειρίζεται τα 40 δισεκατομμύρια των περιουσιακών στοιχείων της όπως
ένα αγγλοσαξονικό ιδιωτικό συνταξιοδοτικό ταμείο, κεφαλαιοποιώντας τις
εισφορές και αποδίδοντας το προϊόν τους στους δικαιούχους όταν
σταματήσουν να εργάζονται.</p>
</div>
<div class="lesauteurs" style="text-align: justify;">
<div class="unauteur">
<p class="nom">Gregory Rzepski</p>
<div class="crayon auteur-bio-694 bio">Συντονιστής του Action-Critique-Médias
</div>
</div>
</div>
<div class="crayon article-traducteur-1351 traducteur" style="text-align: justify;">
μετάφραση: Χάρης Λογοθέτης
</div>
<div class="lovus" style="margin: 40px 0px; text-align: justify;"></div>
<div class="notes surlignable" style="text-align: left;"><div id="nb1" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>) </span>Συνέντευξη στην εφημερίδα «Journal du dimanche», Παρίσι, 5 Φεβρουαρίου 2023.</p>
</div><div id="nb2" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>) </span>Δήλωση
«πόθεν έσχες» που κατατέθηκε στην Ανώτατη Αρχή για τη Διαφάνεια της
Δημόσιας Ζωής (Haute Autorité pour la transparence de la vie publique -
HATVP) στις 28 Ιουλίου 2022.</p>
</div><div id="nb3" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>) </span>Aurélie
Blondel, «Retraites: la capitalization s’installe à bas bruit chez les
Français» και «Le PER, un “bulldozer” de la défiscalisation», «Le
Monde», 16 Φεβρουαρίου 2023.</p>
</div><div id="nb4" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>) </span>Δεδομένα που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο στις 7 Φεβρουαρίου 2023, <a class="spip_out" href="https://drees.solidarites-sante.gouv.fr" rel="external">https://drees.solidarites-sante.gouv.fr</a>.</p>
</div><div id="nb5" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh5" rev="appendix" title="Notes 5">5</a>) </span>Michel Laroque, «L’adaptation de la politique d’assurance vieillesse au vieillissement», «Vie sociale», τ. 15, Παρίσι, 2016.</p>
</div><div id="nb6" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh6" rev="appendix" title="Notes 6">6</a>) </span>Βλ.
Gaël Coron, «L’inscription des retraites dans la politique de l’Union
européenne», στο Nicolas Castel και Bernard Friot (επιμ.), <i>Retraites: généraliser le droit au salaire</i>, Éditions du Croquant, Vulaines-sur-Seine, 2022.</p>
</div><div id="nb7" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh7" rev="appendix" title="Notes 7">7</a>) </span>(Σ.τ.Μ.)
Η Γενική Διεύθυνση Σχεδιασμού δημιουργήθηκε στη Γαλλία το 1946 από τον
στρατηγό ντε Γκολ. Υπαγόταν κατευθείαν στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και
ήταν επιφορτισμένη με τον στρατηγικό σχεδιασμό της οικονομικής
δραστηριότητας στη χώρα, υποβάλλοντας πενταετή πλάνα. Από τη δεκαετία
του 1980, σταδιακά αποδυναμώθηκε, μέχρι τη μετονομασία-κατάργησή της το
2006.</p>
</div><div id="nb8" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh8" rev="appendix" title="Notes 8">8</a>) </span>«Vieillir demain», έκθεση της ομάδας Prospective personnes âgées pour le VIIIe Plan, La Documentation française, Παρίσι, 1980.</p>
</div><div id="nb9" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh9" rev="appendix" title="Notes 9">9</a>) </span>Laurent
Carroué, «La crise économique et financière états-unienne: enjeux
géographiques et géopolitiques», «Hérodote», τ. 132, Παρίσι, 2009.</p>
</div><div id="nb10" style="text-align: justify;">
<p><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh10" rev="appendix" title="Notes 10">10</a>) </span>Julien Duval, <i>Le Mythe du «trou de la Sécu»</i>, Raisons d’agir, Παρίσι, 2008.</p>
</div><div id="nb11">
<p style="text-align: justify;"><span class="spip_note_ref">(<a class="spip_note" href="https://monde-diplomatique.gr/2023/04/article1351.html#nh11" rev="appendix" title="Notes 11">11</a>) </span>Βλ. Sylvain Leder, «BlackRock, la finance au chevet des retraités français», «Le Monde diplomatique», Ιανουάριος 2020.</p>
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-44999396125736243262023-04-21T08:16:00.004+03:002023-04-21T08:16:26.651+03:00 Αποψεις Ιστορια Στιγμιοτυπα 21η Απριλίου: Χούντα καθαρμάτων, ηλιθίων και λαμογιών<p class="titleMedium" style="text-align: justify;">Η μαύρη επέτειος
αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε την αλήθεια. Και η
αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χούντα – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον
κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της τρομοκρατίας, των
δολοφονιών, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο «ΕΑΤ – ΕΣΑ», στην ταξική
βαρβαρότητα και στο βούρκο της διαφθοράς</p>
<div style="text-align: center;"><figure class="single-featured-image">
<img alt="image" height="315" src="https://i0.wp.com/www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2023/04/04.21.-21h-Apriliou-ISTORIA.jpg?quality=92&fit=1280%2C570" width="588" /> </figure></div>
<div class="grid colBanner" style="text-align: justify;">
<div class="colBanner__main">
<div class="article__content">
<p><span style="color: black;"><strong>H ιστορική άγνοια</strong> αποτελεί
λίπασμα για την πολιτική αφασία. Ο φασισμός γίνεται «ελκυστικός» έτσι:
Πατώντας πάντα στο έδαφος της αφασίας και της άγνοιας.</span></p>
<p><span style="color: black;"><strong>Το κράτος μας</strong> με τους
θύλακες της αέναης και μηδέποτε συντελούμενης «αποχουντοποίησης»,
συμπεριλαμβανομένης μερίδας της «τέταρτης εξουσίας» που υπηρετεί τον
βούρκο, έχει κάθε λόγο να καλλιεργεί την αφασία και την άγνοια, ώστε
έτσι να κρατά πάντα ζεστό τον κόρφο που επωάζει τα «φίδια» του.</span></p>
<p><span style="color: black;"><strong>Πάνω</strong> σε
αυτό το έδαφος, της καλλιεργούμενης άγνοιας και της αφασίας, της
ιστορικής παραχάραξης και της μαζικού τύπου πολιτικής λοβοτομής,
αναπτύσσονται οι γνωστές θεωρίες για το <strong><em>«πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας»…</em></strong></span></p>
<p><span style="color: black;">Η μαύρη επέτειος αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε την αλήθεια. </span></p>
<p><span style="color: black;"><strong>Και η αλήθεια</strong> είναι ότι δεν υπάρχει χούντα – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της <strong><em>τρομοκρατίας,</em></strong> των <strong><em>δολοφονιών</em></strong>, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο <strong><em>«ΕΑΤ – ΕΣΑ»,</em></strong> στην <strong><em>ταξική βαρβαρότητα</em></strong> και στο βούρκο της <strong><em>διαφθοράς.</em></strong></span></p><div class="ocm-player"><div class="AV63ed58624177863c100b7875" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed58624177863c100b7875-1682054080242" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed58624177863c100b7875-1682054080242gui"><div id="av-caption" style="width: 640px;"><span id="av-label"></span></div><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div class="ocm-player" style="text-align: justify;"><div class="AV63ed58624177863c100b7875" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed58624177863c100b7875-1682054080242" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed58624177863c100b7875-1682054080242gui"><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="gui"><div id="ad-icon"><span><br /></span></div></div></div></div></div></div></div></div></div>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Οσον αφορά στο ζήτημα της <strong>διαφθοράς (*),</strong> της <strong>βρωμιάς</strong> και της<strong> δυσωδίας,</strong> με τους «ημέτερους» συνταγματάρχες είχαμε εκείνη ακριβώς τη διαφθορά και εκείνη την «τιμιότητα» που άρμοζε στη γελοιότητά τους:</span></p>
<ul style="text-align: justify;"><li><span style="color: black;">Ήταν τόσο γελοίοι όσο και οι κομπίνες τους στην υπόθεση με τα <strong><em>«κρέατα του Μπαλόπουλου».</em></strong>Ήταν τόσο αντιφαυλοκράτες όσο και οι <strong><em>«τακτοποιήσεις»</em></strong>των
γαμπρών του Παττακού, των αδερφών του Παπαδόπουλου και των ίδιων των
πραξικοπηματιών που «νομοθέτησαν» τον… διπλασιασμό των μισθών τους</span></li></ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Σημειώστε:</strong> Μια από τις πρώτες πράξεις των χουνταίων ήταν να δώσουν <strong><em>αυξήσεις στον… εαυτό τους.</em></strong> Με τον Αναγκαστικό Νόμο 5/1967, οι «Παπαδόπουλοι» <strong><em>φρόντισαν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού</em></strong> από
τις 23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις
22.400 στις 35.000 δραχμές. Αυτοί ήταν που κατέβασαν τα τανκς για να
σώσουν την Ελλάδα από την «φαυλοκρατία»…</span></p>
<ul style="text-align: justify;"><li><span style="color: black;">Ήταν τόσο «τίμιοι» και αντικομφορμιστές όσο και οι <strong><em>τρεις βίλες του Παπαδόπουλου: </em></strong>Μια στο Ψυχικό, μία την Πάρνηθα και μια Τρίτη το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση).</span></li><li><span style="color: black;">Ήταν τόσο «πατριώτες» που – εκτός του μέγιστου εγκλήματος κατά της Κύπρου – το βοούν και οι ληστρικές συμβάσεις με <strong><em>«Litton», «Μακντόναλντ», «Τομ Πάππας» </em></strong>και<strong><em> «Ζήμενς» </em></strong><em>– πάντα η… «Ζήμενς».</em></span></li><li><span style="color: black;">Ήταν τόσο θεομπαίχτες που έφτασαν να <strong><em>βουτάνε λεφτά ακόμα και από το… παγκάρι! </em></strong>Γνωστή
η ιστορία με την ανέγερση του «θαυματουργού» (καθότι… αόρατος) Ναού του
Σωτήρος. Μόνο από εκεί, από έναν προϋπολογισμό ύψους 450 εκατομμυρίων,
φαγώθηκαν τα 400… </span></li></ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;">***</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Εντούτοις</strong>,
στο σημερινό σημείωμα θα εστιάσουμε ειδικότερα σε ένα μόνο από τα
«καλά» της δικτατορίας, όπως το διακινούν τα φασιστοειδή: Σ’ αυτό το
τόσο γελοίο όσο και «προσφιλές» τροπάρι περί του δήθεν <strong><em>«οικονομικού θαύματος»</em></strong> της χούντας των συνταγματαρχών.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>1ο)</em></strong> Το
δημόσιο χρέος από 32 δισ. δραχμές το 1966 εκτινάχτηκε στα 87,5
δισεκατομμύρια δραχμές τον Ιανουάριο του 1973 ενώ το 1974 απογειώθηκε
στα 114 δισ. δραχμές. Δηλαδή ήταν τέτοιο το έγκλημα που συντελέστηκε
στην ελληνική οικονομία επί χούντας ώστε <strong><em>το δημόσιο χρέος υπερτριπλασιάστηκε!</em></strong> Το
επίτευγμα της χούντας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να κρυφτεί ούτε επί
των ημερών της. Στο «Βήµα» της 20/10/1973, καταγράφεται ότι στην εξαετία
της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε όσο δεν είχε αυξηθεί από
την γέννηση του ελληνικού κράτους το 1821! <strong><em>Σε έξι χρόνια οι χουντικοί έκαναν το χρέος 1,5 φορά μεγαλύτερο απ’ όσο είχε αυξηθεί σε διάστημα 145 χρόνων!</em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>2ο)</em></strong> Το
εμπορικό έλλειμμα το 1973 έγινε τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο από
αυτό του 1968. Παρά τη λογοκρισία που ασκείτο στον Τύπο, ήταν τέτοια η
κατρακύλα που δεν κρυβόταν με τίποτα: <em>«Η δεύτερη μεγάλη θυσία της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο αυτήν </em>(έγραφε το «Βήμα» στο ίδιο άρθρο)<em> υπήρξε η θεαματική διόγκωση του εμπορικού ισοζυγίου. <strong>Το
έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι
θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή
περίπου θα τετραπλασιασθεί»…</strong></em></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>3ο)</em></strong> Στην
Ελλάδα, που 1961-71 είχε το χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ όλων
των χωρών του ΟΟΣΑ (2,2%), ο δείκτης καταναλωτικών τιμών αυξήθηκε κατά
15,3% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37,8% από τον Απρίλη του 1973
μέχρι τον Απρίλη του επόμενου έτους, και μάλιστα σε τομείς όπως τα είδη
πρώτης ανάγκης και η υγεία. <strong><em>Το 1973 το ποσοστό του
πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%. Με
δυο λόγια επί χούντας οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι.</em></strong> Πράγμα που επίσης δεν κρυβόταν με τίποτα. Ο Τύπος έγραφε (στο ίδιο): <em>«Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονομίας περιορίστηκε. Τα συμπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σημειωθεί <strong>ένταση στην ανισοκατανομή µε την αύξηση της μερίδας των κερδών έναντι της μερίδας των μισθών στο εθνικό εισόδημα. </strong>Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».</em></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>4ο)</em></strong> Το
ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών
δαπανών μειώθηκε από 11,6% σε 10%, όταν οι δαπάνες για την «άμυνα» και
«δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία
σχεδόν διπλασιάστηκαν.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>5ο)</em></strong> Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της <strong><em>οικονομικής δυσχέρειας των λαϊκών στρωμάτων </em></strong>από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>6ο)</em></strong> Στον
αγροτικό τομέα, όπου απασχολείτο το 44% του οικονομικά ενεργού
πληθυσμού, αντί της πενταετούς πρόβλεψης του καθεστώτος για ανάπτυξη
5,2%, η αγροτική οικονομία αναπτύχθηκε κατά μόλις 1,8% στην περίοδο 1967
– 1974, σε αντίθεση με το 4,2% κατά την περίοδο 1963 – 1966. Οι
εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των
εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν <strong><em>το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος.</em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>7ο)</em></strong> Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα <strong><em>ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος</em></strong> τα
οποία αυξάνονταν σταθερά: Τα φορολογικά έσοδα από 27,4% του ΑΕΠ το
1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Αυτά για
τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη:</span></p>
<ul style="text-align: justify;"><li><span style="color: black;">Οι φόροι επί των επιχειρήσεων <strong><em>μειώθηκαν κατά 10,9%</em></strong>την περίοδο 1972 – 73.</span></li><li><span style="color: black;">Η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968
μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις
μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα
φορολογικά προνόμια. Συνέπεια: <strong><em>Οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων
επιχειρήσεων το 1971 ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους
που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει!</em></strong></span></li><li><span style="color: black;">Τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 <strong><em>(μείωση 73%!),</em></strong>περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους.</span></li></ul>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>8ο)</em></strong> Το
έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές, μεταξύ του 1967
και 1972. Το ισοζύγιο πληρωμών από μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων
την περίοδο 1960 – 66, εμφάνισε μέσο έλλειμμα την περίοδο 1967-73 ύψους
117 εκατομμυρίων δολαρίων.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>9ο)</em></strong> Οσο για την «ανάπτυξη» που σημειώθηκε επί συνταγματαρχών, το άρθρο του οικονομολόγου <strong><em>Αδαμάντιου Πεπελάση</em></strong> στις
2/8/1974, είναι αποκαλυπτικό και για το χαρακτήρα της «ανάπτυξης» και
για το ξεπούλημα της Ελλάδας στο ξένο κεφάλαιο. Γράφει:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><em>«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε <strong>αντιλαϊκό χαρακτήρα</strong>.
Η μεγάλη μάζα δηλαδή επωμίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα
λιγότερα ωφελήματα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και
συγκυριακών μέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονομίας σε
σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12
μηνών ήταν <strong>εξοντωτικά για τα μικρά εισοδήματα</strong>. Η <strong>άνοδος
των τιμών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάμηνο του
1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδημάτων ενώ το αγροτικό
εισόδημα άρχισε να συρρικνώνεται σημαντικά. </strong>Οι ξένες
παραγωγικές επενδύσεις μειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66
εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την
επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγματικά το μισό περίπου της προηγούμενης
επταετίας. <strong>Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόμοια».</strong></em></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;">***</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Από </strong>τη μια, λοιπόν,
χούντα σήμαινε φορολογικά και κάθε λογής προνόμια σε ντόπια και ξένα
μονοπώλια, χαριστικές πράξεις στους φιλικά προσκείμενους στη χούντα
Ωνάσηδες και Τομ Πάπες, φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό, απαλλαγές
από δασμούς και πακτωλός επιχορηγήσεων («νόμοι» 89/1967 και 378/1968) σε
εργολάβους, βιομήχανους, μεγαλεμπόρους, μεγαλοξενοδόχους, επιβολή 300
ειδικών μέτρων παροχής πλήρους ελευθερίας στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο
να κερδοσκοπεί χωρίς κανέναν έλεγχο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Από </strong>την άλλη
«ξεχαρβάλωμα» όλων των οικονομικών δεικτών, αποσάθρωση της εγχώριας
παραγωγής, βάρη στο λαό και μια πλασματική «ανάπτυξη» που πίσω της
έκρυβε αθρόες εισαγωγές, επιμήκυνση πιστώσεων και τεχνητή κυκλοφορία
χρήματος, που προέκυπτε από αναγκαστικό δανεισμό κι άλλες τέτοιες υψηλού
επιπέδου δημοσιονομικές αλχημείες.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Αυτό </strong>ήταν το
οικονομικό… «θαύμα» του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Αυτά είναι και τα
παραμύθια της Χαλιμάς από τους γκεμπελίσκους επιγόνους τους και από
τους «τακτοποιημένους» εκείνης της μαύρης για τον τόπο περιόδου.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: black;">(Τα παραπάνω στοιχεία είδαν για πρώτη
φορά το φως της δημοσιότητας το 1975. Πηγή: Journal of the Hellenic
Diaspora Vol 2 -1975-, Permanent URL:<a href="https://hdl.handle.net/10066/4929" rel="noopener" style="color: black;" target="_blank"><span style="color: #003366;"> http://hdl.handle.net/10066/4929</span></a><span style="color: #003366;">.</span> Για αναλυτικότερη ενημέρωση στην επισκόπηση του Βασίλη Καρίφη, <em>«Η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967 – 1974)»</em>, στο «greekjunda.blogspot.com»).</span></p>
<div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">(*) Το
βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου “Λαμόγια στο χακί”, εκδόσεις Τόπος,
αποτελεί μια εξαιρετικά εμπεριστατωμένη έρευνα γύρω από την διαφθορά της
απριλιανής χούντας</span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-11711104422596152672023-04-11T09:02:00.005+03:002023-04-11T09:03:54.934+03:00Η ταινία μικρού μήκους “Memoir of a Veering Storm” της Σοφίας Γεωργοβασίλη, αποκλειστικά στο onassis.org<p style="text-align: justify;">
</p><div class="m_-3376976544941727298layout m_-3376976544941727298one-col m_-3376976544941727298fixed-width m_-3376976544941727298stack" style="margin: 0px auto; max-width: 600px; min-width: 320px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify; width: calc(28000% - 167400px); word-break: break-word;">
<div class="m_-3376976544941727298layout__inner" style="background-color: white; border-collapse: collapse; display: table; width: 100%;">
<div class="m_-3376976544941727298column" style="color: black; font-family: sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19px;">
<div style="font-size: 12px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 19px; text-align: center;">
<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-y/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw1TSrapB4M8gzxRtmbCb3TO" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-y/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank"><img alt="" class="CToWUd" data-bit="iit" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhbbn4yNcWJQoUbsSZi8UbKx6nKphF7UJPZco7mxNmcuCdhVh1X6qtFMYbWq6ZrIuCqNwawNux-lAVvC5_91_nKOonaN-uFoaHACkU_Ls-bXliXvvyubBiEqYg5aon6FwiNw6wrAi8vynTXFK1U6HtBlwiBLIcrt2vQWmIp_mr8eS_-C9Zr7vJoTzDXNJQEelb65d8_zzyaKSc=s0-d-e1-ft" style="border: 0px none; display: block; height: auto; max-width: 900px; width: 100%;" width="600" /></a>
</div><div style="text-align: center;"> </div></div><div class="m_-3376976544941727298column" style="color: black; font-family: sans-serif; font-size: 12px; line-height: 19px;"><div style="text-align: center;"> </div><div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;">
<div style="vertical-align: middle;">
<h1 class="m_-3376976544941727298size-40" lang="x-size-40" style="color: black; font-size: 32px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 40px; margin-bottom: 20px; margin-top: 0px; text-align: center;"><b>Memoir of a Veering Storm </b></h1><h1 class="m_-3376976544941727298size-40" lang="x-size-40" style="color: black; font-size: 32px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 40px; margin-bottom: 20px; margin-top: 0px; text-align: center;"><b> </b>της Σοφίας Γεωργοβασίλη</h1>
</div>
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;">
<div style="vertical-align: middle;">
<p class="m_-3376976544941727298size-18" lang="x-size-18" style="font-size: 17px; line-height: 26px; margin-bottom: 20px; margin-top: 0px;"><b>Ψηφιακή πρεμιέρα μέσω streaming στο onassis.οrg <br />
12.04.2023 στις 21:00 </b></p>
</div>
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;">
<div class="m_-3376976544941727298btn" style="margin-bottom: 20px;">
</div>
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;">
<div style="vertical-align: middle;">
<p class="m_-3376976544941727298size-13" lang="x-size-13" style="font-size: 13px; line-height: 21px; margin-bottom: 20px; margin-top: 0px;">Διάρκεια: 14 λεπτά<br />
Διαθέσιμο έως τις 26.04.2023<br />
Δείτε το trailer<b>: </b><a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-t/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw2qMtI-sgkEUP4jX186itKF" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-t/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank">https://youtu.be/AlsvcWIWOC8</a></p>
</div>
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;">
<div style="vertical-align: middle;">
<p style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;"><b>To “Memoir of a
Veering Storm” είναι η ιστορία ενηλικίωσης ενός 15χρονου κοριτσιού στη
διάρκεια ενός σχολικού οχταώρου. Το σενάριο της ταινίας αναπτύχθηκε με
την υποστήριξη του <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-i/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw003Ob1LlF85tfWlIfDDKzb" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-i/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank">Onassis Culture</a>, στο πλαίσιο του προγράμματος <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-d/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw047W6mv6wWQhuv4ReX3uKa" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-d/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank">Onassis Cinema</a> in Development.</b></p><p style="margin-bottom: 0px; margin-top: 20px;"><i><b> </b></i>Τι
νιώθει άραγε ένα εφηβικό σώμα αντιμέτωπο με μια
έκτρωση; Έχοντας κάνει επίσημη πρεμιέρα στο Διεθνές Κινηματογραφικό
Φεστιβάλ του Βερολίνου 2022 (Berlinale), στο διαγωνιστικό τμήμα
Generation, η μικρού μήκους ταινία “<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-h/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw0R3KowlaXkdiqjDVy28Xru" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-h/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank">Memoir of a Veering Storm</a>” της Σοφίας Γεωργοβασίλη κάνει την ψηφιακή πρεμιέρα της αποκλειστικά στο <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=http://onassis.org&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw1C2vSmCYpAnWx1O0tVtDyj" href="http://onassis.org" target="_blank">onassis.org</a> την Τετάρτη 12 Απριλίου. Η ταινία φιλοξενείται στο Screening Room της ψηφιακής έκδοσης
του περιοδικού The New Yorker, δίπλα σε ανερχόμενες ταινίες μικρού μήκους από όλον τον κόσμο.</p><p style="margin-bottom: 0px; margin-top: 20px;">Η
Άννα συνοδεύεται στο σχολείο από τη μητέρα της ένα πρωινό, λίγο προτού
ξεσπάσει
ένας κυκλώνας πάνω από την πόλη. Το κορίτσι το σκάει από το σχολείο και,
με τη βοήθεια του φίλου της, βρίσκονται σ’ ένα νοσοκομείο. Εκεί η Άννα
θα αντιμετωπίσει το γεγονός που θα
την οδηγήσει από την εφηβική στην ενήλικη ζωή της.</p><p style="margin-bottom: 20px; margin-top: 20px;">Η
Σοφία Γεωργοβασίλη αναφέρει για την ταινία: «Ξεκίνησα να γράφω τις
“Αναμνήσεις (μιας) εφηβικής καταιγίδας” μετά
τη διήγηση ενός φίλου, ο οποίος στα 15 του είχε ένα “ατύχημα” με το
συνομήλικο κορίτσι του. Μου περιέγραψε τον τρόπο που, ως έφηβοι,
χειρίστηκαν την κατάσταση. Με άγγιξε το ίδιο το
περιστατικό και μου καρφώθηκαν στο μυαλό οι κινηματογραφικές δυνατότητες
της κυκλικής αυτής αφήγησης. Έτσι, ξεκίνησα το ίδιο βράδυ το σενάριο,
για να ολοκληρωθεί τέσσερα
χρόνια μετά.<b> </b>Στην ταινία, η μητέρα οδηγεί το πρωί στο
σχολείο ένα έφηβο κορίτσι, για να παραλάβει, λίγες ώρες αργότερα, μια
γυναίκα. Η απόσταση που χωρίζει αυτές τις οχτώ
σχολικές ώρες γίνεται η μεγαλύτερη απ’ όλες: έλλειψη κατανόησης και
επικοινωνίας μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Ακόμα και τώρα, μετά από
μια σύντομη έρευνα που έκανα σε
έφηβα άτομα, [μου είπαν ότι] θα το επικοινωνούσαν δύσκολα στους γονείς
τους. Μου εκμυστηρεύτηκαν πως θα προτιμούσαν να γίνει χωρίς να το μάθουν
οι γονείς τους.<b> </b>Παράλληλα με
την περίοδο που έγραφα το σενάριο ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες των
γυναικών, στην Πολωνία, στην Ουγγαρία, στην Αργεντινή και, όπως
φαίνεται, στην Ελλάδα, για το αναφαίρετο
δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός μας, γεγονός που ενίσχυσε την
πρόθεσή μου να ολοκληρώσω την ταινία.<b> </b>Στόχος της
ταινίας, ωστόσο, δεν είναι να σταθεί στον κοινωνικό
αντίκτυπο που έχει μια τέτοια ιστορία. Παρ’ όλο που εξακολουθεί να είναι
ένα θέμα ταμπού και συνεχίζουν να κινδυνεύουν τα συνταγματικά
κατοχυρωμένα δικαιώματά μας από
μεσαιωνικές φωνές.<b> </b>Ήθελα το “Memoir of a Veering Storm”
να μείνει πιστό στο είδος του και να παρατηρήσει και να απεικονίσει τις
συνέπειες που έχει ένα τέτοιο γεγονός στην ψυχολογία ενός νέου
κοριτσιού που αποφασίζει να το αντιμετωπίσει μόνο του. Μια μέρα που ένας
μεσογειακός κυκλώνας απειλεί να ξεσπάσει πάνω από τη χώρα».</p>
</div>
</div>
<div style="font-size: 12px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 19px;">
<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-k/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw1k72IXt3hlyCGHApIyNY2_" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-k/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank"><img alt="" class="CToWUd" data-bit="iit" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgP1qIQ_nAp-BbB5JLUir8di8E2REZLLVeutWxWi7SYLib-mnMmkDS7HasirZknpmT5kfFbEzmUKCw1LH1pf4wHZAQ4Z4nFTiJ1qV9ImpjibX0Kt1RZvNI_AG8bLuip5cI-ZdOD2xld40peBFymHoiG7twFuiSmRpt_to1UFKUJrlKVOEZg5isoqRnqDwSMaSssrlno4shWHbg=s0-d-e1-ft" style="border: 0px none; display: block; height: auto; max-width: 900px; width: 100%;" width="600" /></a>
</div><div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px;"><div style="vertical-align: middle;"><p style="margin-bottom: 20px; margin-top: 20px;">Με την υποστήριξη του ΕΚΚ και του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, Παράρτημα Ελλάδας (Rosa Luxemburg Stiftung Athens)<br />
</p>
</div>
</div>
<div style="font-size: 12px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 19px;">
<img alt="" class="CToWUd a6T" data-bit="iit" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEif672iwqtbpqpkfpRADYrO6Fo7iHdDYajmr4M5XzGUuvEvumrM-LHYJBWFACkRAvOx5B607p7pqDAh3CSGLKLR8YfFK5cE4rqfDX3mljBi6dhyaJfNvzHKGR4XzKMGxfZfzAeCI6MEeT0yTvtrO1VGNBxoQqpW9_UaN0P3OJVQwNvtmTf_bHvF4r8IqC4SnFfHnhwxFDA33R5ZCeYbAswt6HkkRilMYSKJAyfsW_ZnrfvCPNxTlgCOEJsRPg=s0-d-e1-ft" style="border: 0px none; display: block; height: auto; max-width: 900px; width: 100%;" tabindex="0" width="600" /><div class="a6S" style="left: 1003.5px; opacity: 0.01; top: 3183px;"></div></div></div></div></div><div style="font-size: 12px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 19px; text-align: justify;">
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px; margin-top: 20px; text-align: justify;">
<div style="vertical-align: middle;">
<p style="margin-bottom: 20px; margin-top: 0px;">Σοφία Γεωργοβασίλη © Μυρτώ Αποστολίδου</p>
</div>
</div>
<div style="margin-left: 20px; margin-right: 20px; text-align: left;">
<div style="vertical-align: middle;">
<p style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;"><b>Σοφία Γεωργοβασίλη</b><br />
Η Σοφία Γεωργοβασίλη, είναι σκηνοθέτιδα και ηθοποιός. Είναι
υπότροφος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ARTWORKS 2020, στο τμήμα της
κινούμενης εικόνας. Το 2018 πήρε το βραβείο
πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο φεστιβάλ της Δράμας για τη μικρού
μήκους της Προετοιμασία. Η τελευταία μικρού μήκους ταινία της Memoir
of a veering storm, γυρισμένη σε film 16mm, έκανε την
παγκόσμια πρεμιέρα της στην 72η Berlinale, 2022, στο τμήμα Generation
14plus και από τότε ταξιδεύει σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό, έχοντας
κερδίσει πάνω από 10 βραβεία. Αυτή την περίοδο, βρίσκεται σε
στάδιο προπραγωγής της πρώτης μεγάλου μήκους της με τίτλο «Mignon” η
οποία, μεταξύ άλλων, επιλέχθηκε στο πρόγραμμα ανάπτυξης σεναρίου
Torino ScriptLab 2018, βραβεύτηκε με το ARTEKino International Prize στο
Φεστιβάλ
του Sarajevo, 2019 και με το development grant από το CINEREACH το 2020.</p><p style="margin-bottom: 20px; margin-top: 20px; text-align: justify;"><b>Διαβάστε περισσότερα </b><br />
<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-u/&source=gmail&ust=1681278743278000&usg=AOvVaw2aRtCrruSCcl_NGecjKIdK" href="https://campaigns.sgt.gr/t/j-l-ethhdjy-iituuktkur-u/" style="color: black; text-decoration: underline;" target="_blank"><b>https://www.onassis.org/el/<wbr></wbr>news/the-short-film-memoir-of-<wbr></wbr>a-veering-storm-by-sofia-<wbr></wbr>georgovassili-premieres-<wbr></wbr>exclusively-at-onassisorg-<wbr></wbr>online-premiere-12042023-at-<wbr></wbr>2100</b></a></p>
</div>
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-66653951260574744842023-04-11T08:40:00.002+03:002023-04-11T08:40:27.953+03:00Νίνο Ρότα: Το σινεμά, ο Φεντερίκο και ο Μάνος <p style="text-align: justify;"> <b>Νίνο Ρότα (3 Δεκεμβρίου 1912 - 10 Απριλίου 1979)</b> θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί και ο «πάπας των σάουντρακ» αν και μάλλον τον
τίτλο τον μοιράζεται με τον Ένιο Μορικόνε, ένα άλλο «θηρίο» της
κινηματογραφικής μουσικής.</p><p style="text-align: justify;">Όμως η μουσική δεν έχει όρια, δεν
κρίνεται με τεχνοκρατικά κριτήρια, ούτε αξιολογείται με την ποσότητα. Το
σίγουρο είναι ότι και οι δύο προσέφεραν τα μέγιστα τόσο στη μουσική όσο
και στο μελωδικό «ντύσιμο» του κινηματογράφου. Ο Φεντερίκο Φελίνι είχε
πει για τον Νίνο Ρότα, με τον οποίο είχε μια δημιουργική φιλία για
περίπου 30 χρόνια, ότι «σκηνοθετεί μουσικά τη μαγεία, τη γιορτή, τη
μελωδία της εικόνας».</p><p style="text-align: center;"><img alt="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2019/48/306166-nino-rota.jpg" height="292" src="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2019/48/306166-nino-rota.jpg" width="519" /> <br /></p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div data-google-query-id="COKymaeNof4CFYNI5QodrN8DAQ" data-tvxsfixme="false" id="div-gpt-ad-1468498897560-r-ra1-sid00" style="float: right; margin: 10px 0px 10px 15px; min-width: 336px; text-align: justify;"><div id="google_ads_iframe_/2739082/google_internal_300x250_arthro_A_0__container__" style="border: 0pt none; display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></div></div><p style="text-align: justify;">Πράγματι,
ποιος μπορεί να ξεχάσει τις μαγικές μουσικές του Ρότα, από τα απλά
μοτίβα, μέχρι τις απαιτητικές συνθέσεις, αν και έχουν περάσει 40 χρόνια
από το θάνατό του. </p><p style="text-align: justify;">Ο αστείρευτης έμπνευσης μουσικός, συνέθεσε μουσική
για περίπου 150 ταινίες, δεκάδες κλασικές συνθέσεις για χορωδία και
μουσική δωματίου, τρεις συμφωνίες, 3 κονσέρτα για βιολοντσέλο, για την
τηλεόραση, για 23 μπαλέτα και θέατρα (για όλα τα έργα του Εντουάρντο Ντε
Φίλιππο) και δέκα όπερες.</p><p style="text-align: justify;"><b>Παιδί θαύμα</b></p><p style="text-align: justify;">Γεννήθηκε
στο Μιλάνο στις 3 Δεκεμβρίου του 1911, από γονείς μουσικούς και
σπούδασε πιάνο στο ωδείο της πόλης. Ως παιδί θαύμα, πριν συμπληρώσει τα
15 του χρόνια είχε συνθέσει μια όπερα κι ένα ορατόριο, προκαλώντας το
θαυμασμό. Με προτροπή του φημισμένου διευθυντή ορχήστρας Αρτούρο
Τοσκανίνι, μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της κλασικής
μουσικής, ο νεαρός Νίνο Ρότα συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλαδέλφεια
των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου έμεινε για τρία χρόνια. Εκεί θα μπει ως
θεατής στις κινηματογραφικές αίθουσες και θα εντυπωσιαστεί από τη
μουσική του Τζορτζ Γκέρσουιν. Επιστρέφοντας στην Ιταλία, θα σπουδάσει
φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, ενώ το 1939 άρχισε να διδάσκει
Αρμονία και σύνθεση στο Ωδείο Νικολό Πιτσίνι στο Μπάρι, όπου έγινε
διευθυντής μετά από 11 χρόνια.</p><p style="text-align: justify;"><b> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/40OZYhttpIE" title="YouTube video player" width="460"></iframe> </b></p><p style="text-align: justify;"><b> </b></p><p style="text-align: justify;"><b>Δυο μάγοι στο σινεμά</b></p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><p style="text-align: justify;">Με
τη νεανική του ορμή, γρήγορα θα έρθει σε επαφή και με τους
κινηματογραφιστές της χώρας του και το σινεμά, που άρχιζε να ακμάζει. Ο
ίδιος, παρότι τεράστιας κλασικής παιδείας, θα γοητευθεί από τα
παραδοσιακά και λαϊκά ακούσματα της Ιταλίας, κάτι που γίνεται αντιληπτό
και στις περισσότερες μουσικές του. Πολύ πριν συναντήσει τον Φελίνι, το
1933 θα γράψει τη μουσική για την ταινία του Ραφαέλε Ματεράτσο «Treno
Popolare». Ουσιαστικά ο Ρότα μπαίνει στο σινεμά και εγκαινιάζει τη μακρά
συνεργασία του με τον Φεντερίκο Φελίνι το 1952, με την κωμωδία «Ο
Λευκός Σεϊχης» και πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Αλμπέρτο Σόρντι. Δυο
μεγάλοι καλλιτέχνες, Φελίνι και Ρότα, ο ένας της εικόνας και ο άλλος της
μουσικής, συναντιόνται προς χάριν όλων αυτών που ήθελαν κάτι
περισσότερο από ένα ψυχαγωγικό κινηματογράφο. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
άλλες σημαντικές δημιουργίες του νεορεαλισμού ή και άλλων
κινηματογραφικών ειδών υπολείπονται των ταινιών του Φελίνι. Άλλωστε η
συνεργασία του με τον Λουκίνο Βισκόντι θα σημαδέψει το σινεμά. Τεράστια
επιτυχία για τον Ρότα οι ταινίες του «Κόκκινου Βαρόνου», «Ο Ρόκο και τα
Αδέλφια του», «Βοκάκιος '70» (σπονδυλωτή ταινία που είχε σκηνοθετήσει
μαζί με τους θρυλικούς Βιτόριο Ντε Σίκα, Φελίνι, Μονιτσέλι) και φυσικά
τον αριστουργηματικό «Γατόπαρδο», ένα επικό δράμα, με έναν γρανιτένιο
Μπαρτ Λάνκαστερ και για πολλούς μεγάλους σκηνοθέτες μία από τις
σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών.</p><p style="text-align: justify;"><b> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/bk4MEhUkxco" title="YouTube video player" width="460"></iframe> </b></p><p style="text-align: justify;"><b>Το Όσκαρ... με τη δεύτερη</b></p><p style="text-align: justify;">Ο
πολυγραφότατος συνθέτης συνεργάστηκε και με τον Φράνκο Τζεφιρέλι, για
τον οποίο συνέθεσε το εξαιρετικό μουσικό θέμα της ταινίας «Ρωμαίος και
Ιουλιέτα», ένα φιλμ που μπορεί σήμερα να έχει σχεδόν ξεχαστεί, αλλά το
σάουντρακ του Ρότα παραμένει αθάνατο. Η ταινία που όμως εκτόξευσε τη
φήμη του ήταν «Ο Νονός». Για ακατανόητους λόγους δεν πήρε το Όσκαρ
μουσικής επένδυσης για την πρώτη ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα (η
δικαιολογία ότι χρησιμοποίησε μουσικά μοτίβα ενός προηγούμενου
σάουντρακ, που είχε συνθέσει για το φιλμ «Φορτουνέλα» του Εντουάρντο Ντε
Φίλιππο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αστεία), αλλά με τη δεύτερη,
το 1974. Μάλιστα, για την άρνηση της Ακαδημίας να του δώσει το Όσκαρ
μουσικής για το πρώτο επικό φιλμ του Κόπολα, ο Ρότα δεν παραβρέθηκε στην
απονομή του Όσκαρ το 1974, αφήνοντας τους θαυμαστές του στις ΗΠΑ στα
κρύα του λουτρού.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"></div><div class="js-inread-video-holder" data-tvxsfixme="false" id="js-inread-video-holder-id-306166" style="clear: both; text-align: justify; width: 100%;"><p> Το
σίγουρο είναι ότι ο Ρότα δεν περίμενε το Όσκαρ για να καταξιωθεί. Κατά
γενική παραδοχή οι συνθέσεις του έδωσαν άλλη αίγλη στις ταινίες στις
οποίες συμμετείχε, παρότι οι σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε
ήταν τεράστια ονόματα της 7ης Τέχνης. Ακίρα Κουροσάβα, Βιτόριο ντε Σίκα,
Φράνκο Ρόσι, Μάουρο Μπολονίνι, Λουί Μαλ, Λίνα Βερντμίλερ και Ρενέ
Κλεμάν μερικοί απ' τους σκηνοθέτες που συνεργάστηκε.</p></div><p style="text-align: justify;"><b> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/WCmUWNUzaqo" title="YouTube video player" width="460"></iframe> </b></p><p style="text-align: justify;"><b>Οι επουράνιες μελωδίες και ο Φελίνι</b></p><p style="text-align: justify;">Ωστόσο,
η συνεργασία του με τον Φελίνι θα μείνει για πάντα στην ιστορία.
Συνεργάστηκαν σε 15 ταινίες που πολλές απ' αυτές άφησαν εποχή και
σημάδεψαν σπουδαίους κινηματογραφιστές και μουσικούς, αλλά και γενιές
κινηματογραφόφιλων. Ο Φελίνι είχε πει: «Ο πιο πολύτιμος συνεργάτης που
είχα και το λέω ευθέως και δε χρειάζεται καν να διστάσω, ήταν ο Νίνο
Ρότα. Είχε μια γεωμετρική φαντασία, μια μουσική προσέγγιση αντάξια
επουράνιων σφαιρών. Δεν είχε λοιπόν ανάγκη να δει εικόνες από τις
ταινίες μου. Όταν το ρωτούσα για τις μελωδίες που σκεφτόταν για να
σχολιάσω τη μία ή την άλλη σεκάνς, συνειδητοποιούσα ότι δεν ασχολούνταν
καθόλου με εικόνες. Ο κόσμος του ήταν εσωτερικός, μέσα του και η
πραγματικότητα δεν είχε κανέναν τρόπο να μπει εκεί».</p><p style="text-align: justify;">Μερικές από
τις ταινίες του «maestro» που τις έντυσε μουσικά ο Ρότα και έγιναν
αναπόσπαστα με τα πλέον αγαπημένα και αναγνωρίσιμα κινηματογραφικά
σάουντρακ ήταν τα αριστουργήματα «Ντόλτσε Βίτα», «Λα Στράντα»,
«Οκτώμισι», «Νύχτες της Καμπίρια», «Σατυρικόν», «Ρόμα», «Amarcord»,
«Καζανόβας», «Ιουλιέτα των Πνευμάτων». Φυσικά υπάρχει και η «Πρόβα
Ορχήστρας», μια αλληγορική ταινία στην οποία ο Φελίνι δεν τα
πολυκαταφέρνει, αλλά έχει σκηνές ασύγκριτης μαγείας, που στηρίζονται
στην έμπνευση του Ρότα. Η ταινία αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία
για τον Ρότα, καθώς τον επόμενο χρόνο, το 1979, θα έφευγε ξαφνικά από
στεφανιαία νόσο.</p><p style="text-align: justify;"><b>Η σχέση του με την Ελλάδα και ο Μάνος</b></p><p style="text-align: justify;">Ο
Νίνο Ρότα όμως είχε σχέση και με την Ελλάδα. Με την Ελλάδα συνδέθηκε
λόγω της φιλίας που είχε αναπτύξει με τον Μάνο Χατζιδάκι. Λίγο μετά το
θάνατο του Ιταλού συνθέτη, ο Χατζιδάκις, προσπαθώντας να
αποκρυπτογραφήσει το μεγαλείο του Ρότα και την προσφορά του στο φιλμικό
σύμπαν του Φελίνι, είχε πει: «Ο Φελίνι ασχολείται με το παρελθόν του,
ασχολείται με τις εικόνες του παρελθόντος, τις οποίες τις συνθέτει με το
μέλλον. Κι εκεί είναι η μεγαλοσύνη του. Ήθελε ένα υλικό του
παρελθόντος. Ο Νίνο Ρότα του το προμήθευσε. Κι έχουμε αυτό το
αξιοπερίεργο, να έχει σφραγίσει την εποχή μας, την πολύ σύγχρονη εποχή
μας, ένα υλικό αναμνήσεων. Κι αυτός είναι ο Νίνο Ρότα».</p><p style="text-align: justify;">Επίσης, ο
Χατζιδάκις είχε διαπιστώσει ότι «ο Ρότα είχε συνείδηση του λαϊκού». Για
να συμπληρώσει ότι «και θαυμαστά συνθέτει ολόκληρες σειρές από
πρωτοφανέρωτες οικείες μελωδίες, που εξαρχής δεθήκανε με τα Φελινικά
οράματα και φτιάξαν μία από τις πιο θαρραλέες και μαγικές στιγμές του
κόσμου αυτού που ζούμε». Και συνοψίζοντας θα πει: «Ο Φελίνι και ο Ρότα
είναι η επιτυχημένη Ιταλία του Μεταπολέμου που γνωρίζει να διασκεδάζει
και να βλέπει βαθιά τις ρωγμές και τους κραδασμούς του μέλλοντος, χωρίς
να χάνει το αίσθημα και την μνήμη του μεταναγεννησιακού πάθους».</p><p style="text-align: justify;"><b> <iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/nWqC6kRCLjI" title="YouTube video player" width="460"></iframe> </b></p><p style="text-align: justify;"><b>Η καρδιά και η μουσική</b></p><p style="text-align: justify;">Ο
Νίνο Ρότα, σε ηλικία 67 ετών θα πεθάνει στη Ρώμη, ήσυχα όπως έζησε. Θα
αφήσει πίσω του μία κόρη, τη Νίνα Ρότα, την οποία απέκτησε κατά τη
διάρκεια της σχέσης του με την πιανίστρια Μάγκντα Λονγκάρι. Και φυσικά
θα αφήσει πίσω του, εκτός από τον απαρηγόρητο Φελίνι, που έχασε το άλλο
του μισό και ένα τεράστιο έργο. Με δικά του λόγια, μιλώντας για την
τέχνη του, αποκαλύπτει από που αντλούσε την έμπνευση: «Όταν συνθέτω στο
πιάνο, τείνω να νιώθω ευτυχής, αλλά υπάρχει πάντα το αιώνιο δίλημμα: πώς
μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι ανάμεσα στη δυστυχία των άλλων; Θα
έκανα τα πάντα για να δώσω σε όλους μια στιγμή ευτυχίας. Αυτό είναι που
βρίσκεται στην καρδιά της μουσικής μου».</p><p style="text-align: justify;">Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-79433998690198836812023-04-11T08:02:00.003+03:002023-04-11T08:02:27.471+03:00Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: «Ελεύθερες συχνότητες» - Σήμερα η ψηφιακή πρεμιέρα του πρώτου έργου! <p style="text-align: justify;"> Για
μια ακόμη χρονιά το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου επεκτείνει το πεδίο των
καλλιτεχνικών του δράσεων πέρα από την καλοκαιρινή περίοδο και τους
χώρους στους οποίους εκτυλίσσεται, με τη συνέχιση της άκρως επιτυχημένης
πλατφόρμας Open Plan.</p><div class="article-text" id="article-text-387547" style="text-align: justify;"><p>Φέτος το Open Plan επανέρχεται δυναμικά με
ψηφιακές καλλιτεχνικές δράσεις εμπνευσμένες από τον «Ύμνο εις την
Ελευθερίαν», καθώς κλείνουν διακόσια χρόνια από τη συγγραφή του
κορυφαίου ποιήματος του Διονυσίου Σολωμού.</p><p style="text-align: center;"><img alt="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/15/387547-springtide_megale_palirroia_khrusanthe_mpadeka___2-min_1.jpg" height="247" src="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/15/387547-springtide_megale_palirroia_khrusanthe_mpadeka___2-min_1.jpg" width="439" /> <br /></p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="" data-google-query-id="CJmSvOCFof4CFdvAuwgdA4kKGA" data-tvxsfixme="false" id="div-gpt-ad-1468498897560-r-ra1-sid00" style="float: right; margin: 10px 0px 10px 15px; min-width: 336px;"><div id="google_ads_iframe_/2739082/google_internal_300x250_arthro_A_0__container__" style="border: 0pt none; display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"></div></div><p style="text-align: justify;">Ο
«Ύμνος» παραμένει ως σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά ποιήματα στη νέα
ελληνική γλώσσα, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μνημείο ιστορικής αυτογνωσίας
της νεότερης Ελλάδας. Με αφορμή την εμβληματική αυτή επέτειο, η φετινή
πλατφόρμα Open Plan του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου παρουσιάζει το
καλλιτεχνικό εγχείρημα Freequencies / Ελεύθερες συχνότητες, που
αποτελείται από τέσσερα αυτόνομα ψηφιακά έργα, αναθέσεις της
Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης σε νέους καλλιτέχνες.</p><p style="text-align: justify;">Τα έργα επιχειρούν
να φωτίσουν τη συνομιλία του Διονυσίου Σολωμού με τον Έλληνα του σήμερα
και τις αγωνίες του για το τι είναι και τι μπορεί να είναι η ελευθερία
στον σύγχρονο κόσμο και στη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση.<br /></p><p> <br /> Στο πλαίσιο του <strong>Freequencies</strong><strong> / Ελεύθερες συχνότητες</strong> θα παρουσιαστούν τα έργα:<br /> <br /> · <strong><em>Η πατρίδα μου: </em></strong><strong><em>working</em></strong> <strong><em>title</em></strong> κινηματογραφικό έργο μικρού μήκους της <strong>Σοφίας Γεωργοβασίλη</strong> <br /> Πρεμιέρα σήμερα, 10 Απριλίου στο aefestival.gr: <a href="https://aefestival.gr/festival-athinon-epidayroy-open-plan-2023-freequencies-eleytheres-sychnotites-sofia-georgovasili-i-patrida-moy-working-title/">https://aefestival.gr/festival-athinon-epidayroy-open-plan-2023-freequencies-eleytheres-sychnotites-sofia-georgovasili-i-patrida-moy-working-title/</a><br /> <br /><a class="colorbox colorbox-insert-image" href="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-sophia_georgobasile_murto_apostolidou-min.jpg" title=""><img height="205" src="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-sophia_georgobasile_murto_apostolidou-min.jpg" style="max-width: 650px;" width="308" /></a></p><p>· <strong><em>SPRINGTIDE</em></strong><strong><em> / Μεγάλη παλίρροια</em></strong> έργο videodance της <strong>Χρυσάνθης Μπαδέκα</strong> <br /> Από τις 24 Απριλίου στο aefestival.gr & στο <a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA">youtube</a><br /> <br /></p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="subcmpbanMaindiv" data-tvxsfixme="false"> <div class="subcmpbanAuthorassets"> <div class="subcmpbanAuthorpic"><br /> </div> <div class="subcmpbanAuthorname">Νικόλ Λειβαδάρη</div> </div> <div class="subcmpbanTextassets"> <div class="subcmpbanMainText">«Δεν έχουμε μετόχους-εκατομμυριούχους, δεν είμαστε κυβερνητικό ή κομματικό non paper»</div> <div class="subcmpbanButnArea"> <a href="https://s.24ores.gr/api/checkout/checkout.php?utm_source=tvxs.gr&utm_medium=desktopArticleInlineNikolSubcribeBtn&utm_campaign=initialNo29product" target="_blank"> <div class="subcmpbanButton">Συνδρομή ></div> </a> <a href="https://s.24ores.gr/api/checkout/checkout.php?utm_source=tvxs.gr&utm_medium=desktopArticleInlineNikolDonateBtn&utm_campaign=initialNo29product" target="_blank"> <div class="subcmpbanButton">Δωρεά ></div> </a> </div> <div class="subcmpbanSloganText"><span style="color: #569d4f; font-family: tvxsn; font-size: 1.1em;">ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ<br /> <b style="color: #569d4f; font-size: 1.3em;">TVXS</b></span></div> </div> </div> <p>· <strong><em>εδώ μέσα εκατοικούσε</em></strong> έργο videoart / μουσικής της εικαστικού <strong>Μυρτώς Ξανθοπούλου</strong> και του συνθέτη <strong>Πάνου Ηλιόπουλου</strong>.<br /> Από τις 8 Μαΐου στο <a href="https://www.instagram.com/athensepidaurusfestival/?hl=el">Instagram</a> και στο <a href="https://www.facebook.com/AthensEpidaurusFestival">Facebook</a> του Φεστιβάλ<br /> <br /><a class="colorbox colorbox-insert-image" href="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-murto_ksanthopoulou-min.jpg" title=""><img height="301" src="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-murto_ksanthopoulou-min.jpg" style="max-width: 650px;" width="201" /></a></p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><p><a class="colorbox colorbox-insert-image" href="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-panos_eliopoulos_ula_wiznerowicz-min.jpg" title=""><img height="213" src="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-panos_eliopoulos_ula_wiznerowicz-min.jpg" style="max-width: 650px;" width="213" /></a></p><p>· <strong><em>Με μια κάποια ελευθερία</em></strong> μουσικοθεατρικό έργο του <strong>Θοδωρή Αμπαζή</strong><br /> Από τις 18 Μαΐου στο aefestival.gr & στο <a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA">youtube</a><br /> <br /> Οι δημιουργίες των νέων καλλιτεχνών θα προβληθούν από την ιστοσελίδα (aefestival.gr), το <a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA">Youtube channel</a> και
τα υπόλοιπα social media του Φεστιβάλ, αλλά το κοινό θα μπορεί να τα
παρακολουθήσει και στο πλαίσιο εκδηλώσεων του καλλιτεχνικού προγράμματος
2023.<br /> Το καλλιτεχνικό εγχείρημα συμπληρώνεται από κύκλο συζητήσεων
με επιμέλεια του Διονύση Καψάλη, πάνω στα θέματα που ανοίγει ο «Ύμνος
εις την Ελευθερίαν», πρωτίστως όσα σχετίζονται με την ιδέα και την
έννοια της ελευθερίας.</p><p><a class="colorbox colorbox-insert-image" href="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-thodores_ampazes-min.jpg" title=""><img height="298" src="http://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2023/15/387547g-thodores_ampazes-min.jpg" style="max-width: 650px;" width="234" /></a><br /> <br /><strong>Σημείωμα Διονύση Καψάλη</strong><br /> <br />
Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» αποτελεί ιδανική περίπτωση προκειμένου να
μελετήσουμε την εμπλοκή ενός λογοτεχνικού κειμένου στο ιστορικό
γίγνεσθαι καθώς και τη ζωή των ιδεών (όπως η ελευθερία) που δοκιμάζονται
μέσα στη δίνη της ιστορίας.</p><p>Δεν είναι απλώς ένα λογοτέχνημα που
μετέχει δευτερογενώς στην ιστορική δράση, αλλά ένα λογοτέχνημα που
καθαυτό αποτελεί ιστορική δράση, που παρεμβαίνει και δρα μέσα στην
ιστορία πρωτογενώς και παράγει ιστορικά αποτελέσματα.</p><p>Δύο χρόνια
μετά τους εορτασμούς για τα διακόσια χρόνια της Επανάστασης, όπου
βεβαίως σχολιάστηκε (μολονότι όχι εις βάθος) και ο «Ύμνος», προέχει να
μετατοπίσουμε λίγο το βάρος της προσοχής μας από τον «Ύμνο» ως το ποίημα
για την Ελευθερία των Ελλήνων (το ποίημα της Ελληνικής Επανάστασης, που
αναμφίβολα υπήρξε) στον «Ύμνο» ως το ποίημα για την Ελευθερία όλων,
δηλαδή όχι μόνο ημών αλλά και των άλλων: την ελευθερία ως καθολική αξία.<br /> <br /> Τα έργα:<br /> <br /><strong>Σοφία Γεωργοβασίλη</strong><br /><strong><em>Η πατρίδα μου: </em></strong><strong><em>working</em></strong> <strong><em>title</em></strong><br /> Ταινία μικρού μήκους<br /><em>Από 10 Απριλίου 2023 στα </em><em>aefestival</em><em>.</em><em>gr</em><em> & </em><a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA"><em>youtube</em></a></p><p>Πώς
μπορεί να αποτυπωθεί η έννοια του έθνους μέσα από την κινηματογραφική
τέχνη σήμερα; Είναι ακόμη επίκαιρη και, αν ναι, ποια η σχέση της με την
περίοδο που γράφτηκε ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»;</p><p>Σ’ αυτό το
μικρού μήκους εικαστικό έργο η σκηνοθέτις Σοφία Γεωργοβασίλη φέρνει το
ποίημα του Δ. Σολωμού σε διάλογο με μια σύνθεση από δύο γνωστούς πίνακες
του Ευγένιου Ντελακρουά, την <em>Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου</em> και τη <em>Σφαγή της Χίου</em>, και με τη μουσική του Νίκου Βελιώτη, αναπαριστώντας τα καίρια αυτά ερωτήματα σε ένα κινηματογραφικό tableau vivant.<br /> <br /> Παίζουν <strong>Μιχάλης
Αφολαγιάν, Ελίνα Δερμιτζιόγλου, Ιωάννα Τουμπακάρη, Jasmine Roland,
Navine Khan Dossos, Zephyros Bridle, Edgen Lame, Έλενα Μεγγρέλη,
Στέφανος Λεβίδης, Νίκη Ιωακειμίδου, Temo Buyuktemel, Πηνελόπη Ψαλιδά,
Κωνσταντίνα Αθηναίου </strong><strong>• </strong>Voice Οver <strong>Έλενα Τοπαλίδου </strong><strong>• </strong>Μουσική <strong>Νίκος Βελιώτης </strong><strong>• </strong>Επιμέλεια κίνησης <strong>Γιάννης </strong><strong>Νικολαΐδης</strong><br /> <br /><strong>Χρυσάνθη Μπαδέκα</strong><br /><strong><em>S</em></strong><strong><em>PRINGTIDE</em></strong><strong><em> / Μεγάλη Παλίρροια*</em></strong><br /> Έργο videodance / 9΄<br /><em>Από 24 Απριλίου </em><em>στα </em><em>aefestival</em><em>.</em><em>gr</em><em> & </em><a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA"><em>youtube</em></a><br /> <br />
Σαν φωτιά μέσα σε λίμνη είναι η ελευθερία. Πράξη βίας ανάμεσα σε δύο
αντίθετες δυνάμεις: το νερό σβήνει τη φωτιά, αλλά και η φωτιά εξατμίζει
το νερό. Η ζωή αναπνέει στη σύγκρουση. Πώς μπορούμε να είμαστε ήσυχοι
«στη στιγμιαία ευημερία» μας;</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="js-inread-video-holder" data-tvxsfixme="false" id="js-inread-video-holder-id-387547" style="clear: both; width: 100%;"><p> </p></div><p>Καθώς
εξελίσσεται ένα πάρτι, οι Α1 και Α2 αποφασίζουν να γράψουν ένα σύνθημα
σε έναν τοίχο, έξω από το νυχτερινό κλαμπ. Όταν τα R1 και R2 τους
συναντούν, ο S ξυπνάει επάνω στα βουνά. Η ελευθερία ως πράξη και στάση
ζωής. Η ανελευθερία ως αυθόρμητη αντίδραση μέσα στο σχήμα του κυρίαρχου
πλαισίου. Όταν η πραγματικότητα παραβιάζει, διαψεύδει και συντρίβει τη
δικαιοσύνη, τότε τα πάντα μπορούν να συμβούν.</p><p>Το σύντομο έργο <em>S</em><em>PRINGTIDE</em>,
συνδυάζοντας τη γλώσσα του χορού με τον κινηματογράφο, δημιουργεί ένα
κινητικό σύμπαν μεταξύ πραγματικού και φαντασιακού, όπου ο έρωτας και το
υπερβατικό συναντιούνται με την οργή και τη βία, σε μια ανοιχτή αφήγηση
αλληλένδετων, σωματικών επεισοδίων.<br /> <br /> * <em>Το φαινόμενο </em><em>springtide</em><em>,
στα ελληνικά γνωστό ως παλίρροια συζυγιών, συμβαίνει όταν ο Ήλιος, η
Σελήνη και η Γη βρίσκονται πάνω στην ίδια νοητή ευθεία, με αποτέλεσμα οι
αθροιστικές δυνάμεις που ασκούνται στη Γη να δημιουργούν πολύ
υψηλότερες παλίρροιες και χαμηλότερες άμπωτες. Ο ελληνικός τίτλος
«Μεγάλη Παλίρροια» αποτελεί μία ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά από τη
χορογράφο/σκηνοθέτιδα.</em><br /> <br /> Σενάριο – Σκηνοθεσία <strong>Χρυσάνθη Μπαδέκα • </strong>Συν-χορογραφία <strong>Σοφία Μαυραγάνη & Χρυσάνθη Μπαδέκα • </strong>Σχεδιασμός φωτισμού <strong>Μιχάλης Κλουκίνας • </strong>Σύνθεση και σχεδιασμός ήχου <strong>Λάμπρος Πηγούνης • </strong>Σχεδιασμός κοστουμιών <strong>Χριστίνα Σωτηροπούλου • </strong>Βοηθός σκηνοθέτιδας & παραγωγής <strong>Δημήτρης Χειμωνάς</strong> <strong> • </strong>Χειριστής κάμερας & gimbal <strong>Χρυσάνθη Μπαδέκα • </strong>Χειριστής drone & γερανού <strong>Παύλος Κερασίδης • </strong>Focus puller γερανού <strong>Λίνα Σταμάτη • </strong>Χειριστής gimbal γερανού <strong>Πέτρος Κατσόρχης • </strong>Μοντάζ <strong>Χρυσάνθη Μπαδέκα • </strong>Colourist <strong>Αντώνης Κατρακάζης • </strong>Special effects <strong>Προκόπης Βλασερός • </strong>Ηλεκτρολόγος / gaffer <strong>Γιαννης Βολλέλης • </strong>Βοηθός ενδυματολόγου <strong>Μαργαρίτα Τζαννέτου• </strong>Βασικοί χορευτές <strong>Κάντυ Καρρά</strong> <em>A1</em>, <strong>Νώντας Δαμόπουλος</strong> <em>A2</em>, <strong>Σοφία Πουχτού</strong> <em>R1</em>, <strong>Μαρία Βούρου </strong><em>R2 </em><strong>• </strong>Φιλική συμμετοχή στον ρόλο του <em>S </em><strong>Νίκος Παπαθανάσης • </strong>Ομάδα club <strong>Δημήτρης
Γουλιός, Αριάνα Ζαρμακούπη, Νίκος Καλύβας, Χριστιάνα Κατσιμπράκη,
Σωτηρία Κουτσοπέτρου, Μαριέττα Μαναρώλη, Αυγή Μητσιάνη, Άγγελος
Παπαδόπουλος, Θάνος Ραγκούσης, Βασιάνα Σκοπετέα • </strong>Με τη δημιουργική συνεισφορά των <strong>Σοφία Αδάμη, Καλλιόπη Καραλή, Ελένη Κυπαρίδη, Πετρίνα Μούνταλη, Νταϊάνα Παπαδοπούλου, Σεβαστή Σταύρου • </strong>Διεύθυνση παραγωγής <strong>Αναστασία Καβαλλάρη • </strong>Εκτέλεση παραγωγής <strong>KART PRODUCTIONS - Μαρία Ξανθοπουλίδου • </strong>Παραγωγή <strong>Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου • </strong>Σε συνεργασία με <strong>MOZ / </strong><strong>Dance</strong> <strong>Stories</strong> <strong>on</strong> <strong>Screen</strong><br /> <br /> Ευχαριστούμε θερμά για τη βοήθειά τους και την υποστήριξη<br /><strong>Μάκης Σταϊσον, Λία Καράμπελα, Γιάννης Ίσσαρης, Χριστιάνα Κατσιμπράκη </strong><br /> <br /><strong>Μυρτώ Ξανθοπούλου – Πάνος Ηλιόπουλος</strong><br /><strong><em>εδώ μέσα εκατοικούσε</em></strong> <br /> Video art / Μουσική<br /><em>Από 8 Μαΐου 2023 στο </em><a href="https://www.instagram.com/athensepidaurusfestival/?hl=el"><em>Instagram</em></a><em> και στο </em><a href="https://www.facebook.com/AthensEpidaurusFestival"><em>Facebook</em></a><em> του Φεστιβάλ</em><br /> <br />
Το έργο «εδώ μέσα εκατοικούσε» είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας της
εικαστικού Μυρτώς Ξανθοπούλου και του συνθέτη Πάνου Ηλιόπουλου.
Πρόκειται για μια σειρά από 7 «βινιέτες»/βίντεο μικρής διάρκειας, καθένα
εκ των οποίων αποτελείται από μικρές χειρονομίες και επιτελέσεις,
εφήμερες εγκαταστάσεις, εικόνες και πλάνα της καθημερινότητας, λέξεις
και φράσεις, που συνθέτουν ένα υβρίδιο βιντεοτέχνης, DIY φιλμ, ποίησης,
ημερολογιακής καταγραφής και social media project. Τόσο η φόρμα όσο και
το περιεχόμενο του έργου ισορροπούν ανάμεσα στο κοινότοπο και το υψηλό,
την ελαφρότητα και την αναγκαιότητα, το αστείο και το τραγικό.<br /> <br />
Οι δημιουργοί ανοίγουν έναν γόνιμο διάλογο με εργαλεία το βίντεο, τον
λόγο και τον ήχο, θέτοντας ερωτήματα γύρω από τη ρευστότητα και τη
στερεότητα της έννοιας της ελευθερίας, την αυθαιρεσία και το αναπόφευκτο
της γλώσσας, την εντοπιότητα, την ταυτότητα, το μνημείο, την υβριδική
φόρμα αλλά και την ίδια τη μεθοδολογία της συνεργασίας όσον αφορά τη
μουσική/ηχητική επένδυση του συγκεκριμένου οπτικοακουστικού υλικού.<br /> Ο τίτλος «εδώ μέσα εκατοικούσε» αποτελεί παράφραση του στίχου του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Δ. Σολωμού <em>εκεί μέσα εκατοικούσες</em>.
Το σύνολο του έργου έχει δουλευτεί με αφορμή τους στίχους και τη
μουσική του «Ύμνου», που είναι και η κεντρική θεματική του Οpen Plan.<br />
Το έργο θα παρουσιαστεί αρχικά στις 8-14 Μαΐου ως σειρά από
instagram stories στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Φεστιβάλ, και σε
δεύτερο χρόνο ως βιντεοεγκατάσταση.<br /> <br /> Βίντεο – Λόγος – Σύλληψη <strong>Μυρτώ Ξανθοπούλου </strong>• Μουσική Σύνθεση – Ηχητικός Σχεδιασμός <strong>Πάνος Ηλιόπουλος</strong><br /> <br /><strong>Θοδωρής Αμπαζής</strong><br /><strong><em>Με μια κάποια ελευθερία</em></strong><br /> Μουσικοθεατρικό έργο<br /><em>Από 18 Μαΐου </em><em>στα </em><em>aefestival</em><em>.</em><em>gr</em><em> & </em><a href="https://www.youtube.com/channel/UCgF6GOsoLdSucMtaPa7ktRA"><em>youtube</em></a><br /> <br />
Έξι συναντήσεις μουσικοθεατρικού αυτοσχεδιασμού, με αφετηρία στίχους
από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, που θα
βιντεοσκοπούνται και θα αποτελέσουν το βασικό υλικό από το οποίο θα
προκύψει το τελικό παραγόμενο.<br /> Τέσσερις περφόρμερ και ένας
συνθέτης-σκηνοθέτης ερευνούν τα όρια της ατομικής ελευθερίας σε ένα
στενά καθορισμένο πλαίσιο. Ο συνθέτης-σκηνοθέτης συμμετέχει στον
αυτοσχεδιασμό και κατευθύνει το ensemble σε διαφορετικό σε κάθε
συνάντηση μουσικοθεατρικό μονοπάτι. Η σύγχρονη με τον ήχο βιντεοσκόπηση
των συναντήσεων θα προσφέρει έναν μουσικό και οπτικό πλούτο, ο οποίος
εντέλει θα ανασυντεθεί σε ένα μουσικό βίντεο.<br /> <br /> Σύλληψη – Διεύθυνση - Σκηνοθεσία <strong>Θοδωρής Αμπαζής </strong><strong>• </strong>Βίντεο – μοντάζ <strong>Στάθης Αθανασίου </strong><strong>• </strong>Ηχογράφηση <strong>Κώστας Μπώκος </strong><strong>• </strong>Βοηθός συνθέτη-σκηνοθέτη <strong>Γιώργος </strong><br /><strong>Καρούμπαλος </strong><strong>• </strong>Ερμηνεύουν <strong>Άννα Παγκάλου, Γιάννης Αναστασάκης, Θοδωρής Βαζάκας, Θάνος Πολυμενέας</strong><br /> </p><p><strong>Κύκλος συζητήσεων</strong><br /> <br />
Με αφορμή τον μνημειώδη «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» του Σολωμού, θα
πραγματοποιηθεί στον Ιανό και στην Πειραιώς 260 κύκλος συζητήσεων με
επιμέλεια και συντονισμό του Διονύση Καψάλη. Οι συζητήσεις θα
περιστραφούν γύρω από τα θέματα που ανοίγει ο «Ύμνος», πρωτίστως όσα
σχετίζονται με την ιδέα και την έννοια της ελευθερίας.<br /> <br /><strong>Α</strong><strong>´</strong><strong> «Φιλελεύθερα τραγούδια»: 27 Απριλίου</strong><br /><strong>Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, ώρα: 20.30</strong><br /> <br /> Ομιλήτριες/ομιλητές<br /><strong>Κατερίνα Τικτοπούλου</strong> Αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης<br /><strong>Γιάννης Παπαθεοδώρου</strong> Αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών<br /><strong>Μιχαήλ Μαρμαρινός</strong> Σκηνοθέτης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής 2023 ΕΛΕΥΣΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ<br /><strong>Νίκος Ξυδάκης</strong> Συνθέτης<br /><strong>Χρήστος Μποκόρος</strong> Ζωγράφος<br /><strong>Παντελής Μπουκάλας</strong> Συγγραφέας, δημοσιογράφος<br /> Συντονίζει ο <strong>Διονύσης Καψάλης</strong><br /> <br /><strong>Β</strong><strong>´</strong><strong> «Η αλλόκοτη ελευθερία της δημιουργίας»: 4 Μαΐου</strong><br /><strong>Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, ώρα: 20.30</strong><br /> <br /> Ομιλήτριες/ομιλητές<br /><strong>Σταύρος Ζουμπουλάκης</strong> Συγγραφέας, πρόεδρος Εφορευτικού Συμβουλίου<br /> Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος<br /><strong>Χαράλαμπος Μπακιρτζής</strong>: Έφορος των αρχαιοτήτων επί τιμή<br /><strong>Κύριλλος Σαρρής</strong>: Εικαστικός<br /><strong>Έρση Σωτηροπούλου</strong>: Συγγραφέας<br /><strong>Φίλιππος Τσαλαχούρης</strong>: Συνθέτης, διευθυντής των Μουσικών Σχολών του Ωδείου Αθηνών<br /> Συντονίζει ο <strong>Διονύσης Καψάλης</strong><br /> <br /><strong>Γ</strong><strong>´</strong><strong> Η ελευθερία των τεχνών: 11 Μαΐου</strong><br /><strong>Πειραιώς 260, </strong><strong>ώρα: 20.30</strong><br /> <br /> Συζητούν οι καλλιτέχνες του Open Plan:</p><p><strong>Σοφία Γεωργοβασίλη, Χρυσάνθη Μπαδέκα, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Θοδωρής Αμπαζής</strong><br /> Συντονίζουν η <strong>Παρασκευή Τεκτονίδου</strong> και ο <strong>Σταύρος Γασπαράτος</strong></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-26012863465569224122023-04-11T07:58:00.006+03:002023-04-11T07:58:42.978+03:00Απάτες: Σήμα κινδύνου από την ΕΛΑΣ για παραπλανητικά μηνύματα<p>Μεγάλη
προσοχή από τους πολίτες ζητά η Ελληνική Αστυνομία προκειμένου να μη
δίνουν στοιχεία στους επιτήδειους που μέσα από παραπλανητικά μηνύματα
επιδιώκουν να αδειάσουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους</p> <div style="text-align: justify;"><figure class="article__cover"> <img alt="" height="383" src="https://www.reader.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-10/apati.jpg.webp?itok=XRrPiydy" width="510" /> </figure><section class="article__tools"><div class="article__tools-inner"><br /></div> </section><section class="article__main"><div class="article__body"><p style="display: inherit;">Τον
κώδωνα του κινδύνου κρούουν στελέχη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος
καθώς επιτήδειοι συνεχίζουν να στέλνουν παραπλανητικά μηνύματα σε
ανυποψίαστους πολίτες επιδιώκοντας να αποκτήσουν πρόσβαση σε τραπεζικούς
λογαριασμούς ή τα στοιχεία πιστωτικών καρτών. Μια τέτοια υπόθεση
εξιχνίασαν οι αστυνομικοί. Σύμφωνα με την <a href="https://www.reader.gr/tags/elliniki-astynomia"><strong>Ελληνική Αστυνομία</strong></a>
εντοπίστηκαν τα μέλη εγκληματικής ομάδας που δραστηριοποιούνταν
συστηματικά σε απάτες μέσω διαδικτύου και στην αποδοχή και διάθεση
προϊόντων εγκλήματος. Η επιχείρηση για τον τερματισμό της παράνομης
δράσης τους πραγματοποιήθηκε μετά από περίπτωση <a href="https://www.reader.gr/tags/apati"><strong>απάτης </strong></a>που
διαπράχθηκε μέσω υπολογιστή την Πέμπτη 6 Απριλίου σε βάρος κατοίκου της
ευρύτερης περιοχής της Καβάλας, του οποίου η χρεωστική κάρτα
χρησιμοποιήθηκε για αγορές σε κατάστημα της Αττικής.</p><p>Στο
πλαίσιο αυτό, πρωινές ώρες της Παρασκευής 7 Απριλίου από αστυνομικούς
της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με τη συνδρομή
αστυνομικών της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής (Δ.Α.Ε.Α.)
και της Ο.Π.Κ.Ε., εντοπίστηκαν εντός ορίων αυτοφώρου και συνελήφθησαν
στην ευρύτερη περιοχή των Αχαρνών τρία μέλη της εγκληματικής ομάδας. Σε
βάρος τους, καθώς και σε βάρος τριών ακόμη ατόμων, τα στοιχεία των
οποίων έχουν ταυτοποιηθεί, σχηματίστηκε δικογραφία, για τα - κατά
περίπτωση - αδικήματα της απάτης, απάτης με υπολογιστή, παράνομης
απόκτησης άυλων μέσων πληρωμής, αποδοχής και διάθεσης παρανόμως
αποκτηθέντων άυλων μέσων πληρωμής, αποδοχής και διάθεσης προϊόντων
εγκλήματος, νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της
νομοθεσίας για τα όπλα.</p><div id="adman-display-fallback">
</div></div></section></div> <p style="text-align: justify;">Ειδικότερα,
όπως προέκυψε από την έρευνα των αστυνομικών, τα μέλη της εγκληματικής
ομάδας, ενεργώντας είτε από κοινού, είτε μεμονωμένα, προέβησαν κατά το
διάστημα από 28 Ιανουαρίου 2023 έως και 6 Απριλίου 2023, σε τουλάχιστον
14 περιπτώσεις απάτης με υπολογιστή, με το παράνομο οικονομικό όφελος
από αυτές να ανέρχεται στις 60.000 ευρώ.</p><div class="ocm-player" style="text-align: justify;"><div class="AV63ed571a35de36b9c2088283" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed571a35de36b9c2088283-1681188996185" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed571a35de36b9c2088283-1681188996185gui"><div id="av-caption" style="width: 640px;"><span id="av-label"></span></div><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div class="ocm-player" style="text-align: justify;"><div class="AV63ed571a35de36b9c2088283" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed571a35de36b9c2088283-1681188996185" style="visibility: hidden;"><div id="aniplayer_AV63ed571a35de36b9c2088283-1681188996185gui"><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div class="loaded" id="videoslot" style="background-color: black; height: 360px; width: 640px;"><br /></div></div><div id="gui"><div id="ad-icon"><span></span></div></div></div></div></div></div></div></div></div><p style="text-align: justify;">Όπως
αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση σχετικά με τον τρόπο δράσης τους
τηλεφωνούσαν σε επιχειρήσεις, καταστήματα, ελεύθερους επαγγελματίες και
φυσικά πρόσωπα, όπου παρουσιάζονταν είτε ως υπάλληλοι λογιστηρίων,
δημοσίων υπηρεσιών είτε ως ενδιαφερόμενοι αγοραστές για αγγελίες, με
σκοπό δήθεν την εξόφληση χρέους, καταβολή επιδόματος ή αποστολή
προκαταβολής αγοράς. Έτσι αποκτούσαν πρόσβαση στον τραπεζικό τους
λογαριασμό, αφού προηγουμένως τους έπειθαν να καταχωρήσουν τα
διαπιστευτήρια εισόδου τους, με μεθόδους χειραγώγησης ή μέσω απατηλών
υπερσυνδέσμων (phishing links), που τους απέστελλαν μέσω email ή sms και
οδηγούσαν σε «πλαστές» ιστοσελίδες τραπεζών. Στη συνέχεια
ενεργοποιούσαν τις χρεωστικές τους κάρτες, σε άυλη μορφή, στα ψηφιακά
πορτοφόλια (e-wallets) των κινητών τους τηλεφώνων, με τα οποία στη
συνέχεια προέβαιναν σε αγορές μέσω ανέπαφων συναλλαγών, από καταστήματα
πώλησης προϊόντων τεχνολογίας, και συγκεκριμένα σε συσκευές κινητών
τηλεφώνων μεγάλης αξίας και αυξημένης ζήτησης. Επίσης μεταπωλούσαν τις
συσκευές σε καταστήματα πώλησης κινητών τηλεφώνων στην περιοχή των
Αχαρνών, ιδιοκτησίας δύο μελών της εγκληματικής ομάδας, τα οποία στη
συνέχεια τα πουλούσαν σε ιδιαίτερα δελεαστικές τιμές.</p><p style="text-align: justify;">Από τις
έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε δυο οικίες και δύο καταστήματα πώλησης
προϊόντων κινητής τηλεφωνίας στις Αχαρνές βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 9
σφραγισμένες συσκευές κινητής τηλεφωνίας μεγάλης αξίας, 2 τηλεοράσεις
(SmartTV) προερχόμενες από την εν λόγω εγκληματική δραστηριότητα, 14
κινητά τηλέφωνα, φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής και 2 τάμπλετ,
κυνηγετικό όπλο, 25 φυσίγγια, και μαχαίρι με μήκος λάμας 21 εκατοστών,
σύστημα καταγραφής εικόνας, 1.850 ευρώ, 147 σφραγισμένα πακέτα σύνδεσης
εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, ενεργοποιημένα σε αλλοδαπούς υπηκόους
(ghostnumbers) και πολλά έγγραφα τα οποία σύμφωνα με τους αστυνομικούς
σχετίζονται με την εγκληματική δραστηριότητα.</p><p style="text-align: justify;">Οι
συλληφθέντες, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους,
οδηγήθηκαν στον αρμόδιο Εισαγγελέα, ενώ οι έρευνες για τον προσδιορισμό
της πλήρους δράσης τους συνεχίζονται. Τα στελέχη της Δίωξης Ηλεκτρονικού
Εγκλήματος συνιστούν στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και
εφόσον αντιληφθούν ότι επιχειρείται να υποκλαπούν στοιχεία να
επικοινωνούν άμεσα με την ΕΛ.ΑΣ.</p><p style="text-align: justify;"><a class="article__author" href="https://www.reader.gr/authors/dionysis-bythoylkas"> </a></p><figure><a class="article__author" href="https://www.reader.gr/authors/dionysis-bythoylkas"><br /> </a></figure><a class="article__author" href="https://www.reader.gr/authors/dionysis-bythoylkas"> <span>Διονύσης Βυθούλκας</span> </a><br /><p></p><p style="text-align: justify;"><a class="article__author" href="https://www.reader.gr/authors/dionysis-bythoylkas"><img alt="Διονύσης Βυθούλκας" height="100" src="https://www.reader.gr/sites/default/files/styles/square_small/public/2022-12/IMG_2870%20copy.jpg.webp?itok=jr3MxFuz" width="100" /></a> <br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-74392939224826859022023-04-11T07:55:00.005+03:002023-04-11T07:55:41.282+03:00Προκλητική παρουσία του εγκληματία ναζί Μπαρμπαρούση στον κήπο των Ηρώων!!<p style="text-align: center;"> <img alt="image" height="338" src="https://i0.wp.com/www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2023/04/mparmparoysis.jpg?quality=92&fit=1280%2C570" width="602" />
</p><p style="text-align: justify;">Την προκλητική παρουσία
του καταδικασμένου φασίστα με την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής
Αυγής, Κ. Μπαρμαρούση, που έκανε την εμφάνισή του ως εκπρόσωπος του
μορφώματος «Έλληνες», καταθέτοντας στεφάνι στον κήπο των Ηρώων στις
εκδηλώσεις της Εξόδου, καταδικάζει η ΚΟΒ Μεσολογγίου της ΤΕ
Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ.</p>
<p style="text-align: justify;">Το περιστατικό σημειώθηκε την Παρασκευή, κατά την διάρκεια των
επίσημων εορτασμών, με τον καταδικασμένο φασίστα να βρίσκεται όπως
δείχνουν και φωτογραφίες τοπικών ΜΜΕ, δίπλα σε ενστόλους στο χώρο των
επισήμων. Είναι χαρακτηριστικό ότι κανείς δεν αντέδρασε απ’ τους
εκπροσώπους των τοπικών αρχών για την παρουσία του, κάνοντας του επί της
ουσίας αβάντα. </p>
<p style="text-align: justify;"><em>«</em><em>Οι
απόγονοι των δωσίλογων και προδοτών της ναζιστικής κατοχής, οι υμνητές
της χούντας, οι κήρυκες της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του
φασισμού, οι μαχαιροβγάλτες τραμπούκοι και πιστά σκυλιά των
μεγαλοεπιχειρηματιών, δεν πρέπει να έχουν θέση πουθενά, ούτε να
παρουσιάζονται ως τιμητές των λαϊκών αγώνων»,</em> τονίζει η ΚΟΒ Μεσολογγίου, σημειώνοντας:</p>
<p style="text-align: justify;"><em>«Με την ανοχή της Δημοτικής Αρχής και των άλλων πολιτικών
δυνάμεων που παρευρίσκονταν στο ίδιο σημείο σφυρίζοντας αδιάφορα, δόθηκε
πάτημα στους καταδικασμένους φασίστες να ξαναβγούν στο προσκήνιο».</em></p>
<p style="text-align: justify;">Καλεί το λαό της πόλης να καταδικάσει τους φασίστες πετώντας
τους στον «σκουπιδοτενεκέ» της ιστορίας και επισημαίνει πως μόνο αυτός,
με ισχυρό ΚΚΕ, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια κοινωνία που θα
εξυπηρετούνται οι λαϊκές ανάγκες, απέναντι και στη μήτρα που γεννά την
φτώχεια την εκμετάλλευση και το φασισμό. </p><p style="text-align: justify;"> </p><p style="text-align: justify;">Από 902.gr <br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-45186625919288267812023-04-05T14:05:00.004+03:002023-04-05T14:05:48.651+03:00Απόηχοι ονείρων μέσα στην ομίχλη της λιμνοθάλασσας - www.topotiritis.gr<p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Πριν από λίγους μήνες, αφού μπήκε η χρονιά ο καλός φίλος Χρήστος
Φαρμάκης κυκλοφόρησε διαδικτυακά ένα σύνολο μουσικών συνθέσεων, υπό την
επωνυμία “αθούρα”. Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική πρότασή του
(σε μορφή άλμπουμ). Είχε προηγηθεί η συμμετοχή του με τρεις συνθέσεις
στην κασέτα συλλογή με τίτλο “Θεμέλια” μαζί με δυο άλλα σχήματα. </p><p style="text-align: center;"> <img class="mfp-img" height="310" src="https://www.topotiritis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Σχέδιο-χωρίς-τίτλο-80.jpg" style="max-height: 899px;" width="467" /></p><p></p>
<p style="text-align: justify;">Στο ντεμπούτο άλμπουμ, λοιπόν, οι ακροατές μπορούν να βρουν συνθέσεις
όπου κυριαρχεί ο μινιμαλισμός, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις τονικές
εναλλαγές. Εντούτοις, οι συνθέσεις δεν στερούνται μελωδικότητας, καθώς
δεν συναντούμε στριφνούς (κακο)ήχους. Γενικά, δίχως να μπορούμε να
μιλήσουμε για άμπιεντ μουσική, υπάρχει μια ατμοσφαιρικότητα με σαφείς
αναφορές λόγου χάρη στους Pink Floyd της εποχής του τολμηρότατου διπλού
άλμπουμ τους “Ummagumma” (1969). Ο Χρ. Φαρμάκης χρησιμοποιεί πλήθος
οργάνων (νυκτά, κρουστά, πληκτροφόρα κλπ) με το ιρλανδικό μπουζούκι να
κλέβει τις εντυπώσεις στην πιο μελωδική στιγμή του άλμπουμ (“Ο κήπος με
τα μαύρα λουλούδια”). Επίσης, στην ατμοσφαιρικότητα του ακροάματος
συμβάλλουν και κάποιες ηχογραφήσεις πεδίου (field recordings). Εξάλλου,
αξίζει να σημειωθεί πως στην ουσία πρόκειται για σπιτική ηχογράφηση, με
την έννοια πως δεν χρησιμοποιήθηκαν οι σημαντικές ευκολίες ενός
επαγγελματικού στούντιο ηχογραφήσεων, καθώς η βάση του Φαρμάκη είναι το
Μεσολόγγι. Άλλωστε “αθούρα” ονομάζεται η πρωινή ομίχλη στην τοπική
διάλεκτο του Μεσολογγίου.</p>
<p style="text-align: justify;">Το άλμπουμ ενδείκνυται για ακροατές που αναζητούν καινούργια πράγματα
και καθόλου τετριμμένα. Η εμπειρία της ακρόασής του μπορεί να
παρομοιαστεί με εκείνη του διαλογισμού, με την διαφορά ό,τι το μυαλό δεν
καθαρίζεται ώστε να φτάσει στο “τίποτα”, αλλά αντίθετα ηρεμεί κι
μαλακώνει με την δημιουργία εικόνων. Προτού συνεχίσετε στην σύντομη
συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Χρήστος Φαρμάκης (μέσω ηλεκτρονικού
ταχυδρομείου), νομίζω ότι αξίζει να διαβαστεί το πώς αυτοπαρουσιάζεται
στο προφίλ της αθούρας στο bandcamp.</p>
<p style="text-align: justify;"><i>“Το μουσικό πρότζεκτ αθούρα παρατηρεί τις πιο σκοτεινές όψεις της
ζωής στην πόλη, την αφήγηση των αστικών μύθων, και την αποσύνθεση του
σεβασμού των ανθρώπων προς τη φύση. Οι ηχητικές πηγές περιλαμβάνουν
ηχογραφήσεις πεδίου, διάφορα ακουστικά όργανα και ηλεκτρονικά”</i></p>
<p style="text-align: justify;">Μπορείτε να προμηθευτείτε ψηφιακά την αθούρα <a href="https://athoura.bandcamp.com/album/athoura">εδώ</a> </p>
<p style="text-align: justify;"><b>Η συνέντευξη:</b></p>
<p style="text-align: justify;">1. Πες μας δυο λόγια για την μουσική σου. Πώς θα την περιέγραφες.</p>
<p style="text-align: justify;">Μου είναι δύσκολο να περιγράψω μια μουσική που γεννήθηκε σαν ιδέα μες
στο κεφάλι μου, γιατί δουλεύοντας την ιδέα αυτή να γίνει μια ιστορία,
ένα κομμάτι μουσικό, έχω χάσει το πλεονέκτημα του ακροατή να ακούσω κάτι
για πρώτη φορά, να το ανακαλύψω.</p>
<p style="text-align: justify;">2. Από τι αντλείς έμπνευση;</p>
<p style="text-align: justify;">Φύση, μνήμες, όνειρα, λογοτεχνία, αστικά τοπία, ποίηση, ενίοτε από εικόνες της καθημερινότητας</p>
<p style="text-align: justify;">3. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δημιουργήσεις τέτοια μουσική στην Ελλάδα; (τεχνικά/απαιτούνται ιδανικές συνθήκες;)</p>
<p style="text-align: justify;">Καμμιά μουσική δεν είναι εύκολη να δημιουργηθεί και ταυτόχρονα δεν
υπάρχει καμμία “τεχνική δυσκολία”. Όσα μέσα και γνώσεις έχει κάποιος τα
χρησιμοποιεί και εργάζεται αναλόγως.</p>
<p style="text-align: justify;">4. Οι κοινωνικές συνθήκες σε επηρεάζουν δημιουργικά;</p>
<p style="text-align: justify;">Ίσως στο κομμάτι της περισυλλογής και της αυτοκριτικής μου σαν
κομμάτι της κοινωνίας. Από κει και πέρα, λειτουργούν σίγουρα σαν
ερέθισμα αλλά στο καθεαυτό κομμάτι της δημιουργίας, όχι, προσπαθώ να μην
με επηρεάζει.</p>
<p style="text-align: justify;">5. Το σημερινό ψηφιακό περιβάλλον ευνοεί προσπάθειες σαν τη δικιά σου;</p>
<p style="text-align: justify;">Η ψηφιακή εξωστρέφεια μας έχει φέρει όλους πιο κοντά, “ψηφιακά”. Έτσι
ένα καινούριο μουσικό άλμπουμ μπορεί να φτάσει άμεσα παντού.</p>
<p style="text-align: justify;">6. Πώς θα πρότεινες σε κάθε ακροατή ή ακροάτρια να ακούσει το άλμπουμ; (π.χ. διαβάζοντας, κάτι άλλο)</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν μια μουσική καταφέρει να εισχωρήσει βαθύτερα, να περάσει την
επιφάνεια, συχνά ενεργοποιούνται αναμνήσεις και ένστικτα βαθειά κρυμμένα
και εκεί χαμηλά μέσα σε αυτό το “σκοτάδι” μπορεί κάποιος να ανακαλύψει
στοιχεία του εαυτού του που δεν γνώριζε ή να επαναπροσδιορίσει ιδέες,
εικόνες και έννοιες.</p>
<p style="text-align: justify;">7. Πες μας τα αγαπημένα σου βιβλία, μουσικά άλμπουμ και ταινίες<br />ΒΙΒΛΙΑ<br />Όμηρος – Οδύσσεια<br />Mario Puzo – Ο Νονός<br />Μενέλαος Λουντέμης – Ένα παιδί μετράει τ’άστρα<br />Κωστής Παλαμάς – Ο δωδεκάλογος του γύφτου<br />Georges Bataille – Ο νεκρός<br />Ray Bradbury – Fahrenheit 451<br />Arturo Pérez-Reverte – Η λέσχη Δουμάς<br />James Hadley Chase – What’s Better Than Money?<br />Ozzy Osbourne – I am Ozzy</p>
<p style="text-align: justify;"><br />ΤΑΙΝΙΕΣ<br />We’re No Angels (1989)<br />Director: Neil Jordan | Robert De Niro, Sean Penn, Demi Moore</p>
<p style="text-align: justify;">Groundhog Day (1993)<br />Director: Harold Ramis | Bill Murray, Andie MacDowell, Chris Elliott</p>
<p style="text-align: justify;">50 First Dates (2004)<br />Director: Peter Segal | Adam Sandler, Drew Barrymore, Rob Schneider</p>
<p style="text-align: justify;">Rambo I – First Blood (1982)<br />Director: Ted Kotcheff | Sylvester Stallone, Brian Dennehy, Richard Crenna</p>
<p style="text-align: justify;">Conan the Barbarian (1982)<br />Director: John Milius<br />Arnold Schwarzenegger, James Earl Jones, Max von Sydow</p>
<p style="text-align: justify;">Stigmata (1999)<br />Director: Rupert Wainwright | Patricia Arquette, Gabriel Byrne, Jonathan Pryce</p>
<p style="text-align: justify;">8. Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που θέλει να παίξει μουσική;<br />Να
εμπιστευτεί το ένστικτό του, να έχει δίψα για γνώση μελετώντας με
επιμονή και να έχει πάντα ανοιχτά τα αυτιά σε κάθε ήχο από κάθε μουσικό
είδος. Ταυτόχρονα να μην αναλώνεται αποκλειστικά στη μουσική αναζήτηση
αλλά να έρθει σε επαφή όσο γίνεται και με τις άλλες τέχνες.</p><p>
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="215" src="https://www.youtube.com/embed/8B9EhhGK12Q" title="YouTube video player" width="360"></iframe>
</p><p></p><p><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="215" src="https://www.youtube.com/embed/LwrW1t9-JHY" title="YouTube video player" width="360"></iframe> </p><p><b><span style="font-size: large;">πηγή: <a href="https://www.topotiritis.gr/%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%b7%cf%87%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%81%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%ad%cf%83%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%ce%bc%ce%af%cf%87%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bb/">https://www.topotiritis.gr</a></span></b></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-29790538696633183942023-04-03T15:52:00.003+03:002023-04-03T15:53:48.774+03:0020 χρόνια, σήμερα, από τη "φυγή" του Θωμά Γκόρπα...<p style="text-align: justify;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwYL-IG_ZimUFdGCffeZxDdj23eR42hJW3MKq2-k5aFaTR7Iq55Df2tEpmpqIVSA7qXyQkLIlWYricLjDttx7-aGvC4lDCmqkxSd9ze0wuyv_VNYuUfqJxHrcfikOp--N_qnIrPzLOgFWNmk2tZxIoElk2lxHFD2ZkAPrAOoHvNRMiY202sc1llIzo/s620/FB_IMG_1680526130157.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="455" data-original-width="620" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwYL-IG_ZimUFdGCffeZxDdj23eR42hJW3MKq2-k5aFaTR7Iq55Df2tEpmpqIVSA7qXyQkLIlWYricLjDttx7-aGvC4lDCmqkxSd9ze0wuyv_VNYuUfqJxHrcfikOp--N_qnIrPzLOgFWNmk2tZxIoElk2lxHFD2ZkAPrAOoHvNRMiY202sc1llIzo/s320/FB_IMG_1680526130157.jpg" width="320" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"> Είχα την εντύπωση ότι ήταν ένα δημ miιούργημα μυθοπλασίας, ένα αποκύημα της βραχνής φαντασίας του έξοχου Μάριου Χάκκα. Στις σελίδες του Χάκκα είχα διαβάσει γι’ αυτόν, με μάτια έκπληκτα και με μυαλό που έτρεχε προς την περιπέτεια της ζωής και της τέχνης με χίλια χιλιόμετρα την ώρα, στα δεκάξι μου χρόνια, για τον Γκόρπα και τον «γκορπισμό». Ό,τι είχε κατορθώσει να αποτυπώσει στο χαρτί ο Χάκκας το ρουφούσαμε, είχαμε βρει, μειράκια ανήσυχα, μια φωνή που μας μιλούσε με ατόφια ειλικρίνεια, με σκληρό χιούμορ, με πικρή μελαγχολία, με μιαν ελευθερία σπάνια εκείνη την εποχή του εκπεσμού της ποίησης σε μελοποίηση, του πομπώδους comeback μιας Αριστεράς που ήταν λαβωμένη (κάτι που θα έπρεπε πιο ευαίσθητη να την κάνει) μα κοντόθωρη και σκληρυσμένη και κακεντρεχής και βαριάκουγε και επέβαλλε, επέβαλλε, επέβαλλε.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Ο Χάκκας, λοιπόν, μας οδήγησε στον Γκόρπα. Ανακαλύψαμε ότι υπήρχε, με σάρκα και οστά, με ένα μόνιμο μειδίαμα, με ολόγλυκο βλέμμα, βελούδινο θα το ’λεγες, με ανοιχτή ματιά και ορθάνοιχτη καρδιά, με μιαν ασίγαστη προθυμία να μιλήσει, ελεύθερα και ωραία, για ό,τι μπόρεσε κι αυτός να αγαπήσει μέσα στα ερείπια μιας εποχής. Το ότι όντως υπήρχε, και ήταν σπουδαίος ποιητής, το ανακαλύψαμε μέσω του αειθαλούς και αεικίνητου Λεωνίδα Χρηστάκη. Μέσα από τις πάντα ενδιαφέρουσες σελίδες του «Ιδεοδρόμιου». Ήταν, αν δεν με ξεγελάει η μνήμη μου, ένα κείμενο για τους έλληνες μπητ ποιητές, κι εκεί, ανάμεσα στα ονόματα του Πητ Κουτρουμπούση και της Μαρίας Μήτσορα και του Σπύρου Μεϊμάρη και του Τάσου Φαληρέα, έβλεπες και το όνομα «Θωμάς Γκόρπας». Και μετά ήρθε ο πολυσυζητημένος πρόλογος του ποιητή Γκόρπα σ’ ένα βιβλίο που άφησε εποχή, στις «Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας» του Τσαρλς Μπουκόφσκι. </p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Και λίγο μετά, γνώρισα και συνομίλησα και περπάτησα και έφαγα και ήπια, πολύ, με τον Θωμά. Πάλι αν δεν με ξεγελάνε της Μνήμης της Παιχνιδιάρας τα καμώματα, ο Λεωνίδας Χρηστάκης ήταν αυτός που μας σύστησε. Αυτό που σίγουρα θυμάμαι ήταν ότι συναντιόμαστε σ’ ένα καφενεδάκι στην οδό Κιάφας, βαφτίζαμε στο κρασάκι και στο ούζο τις ευαισθησίες μας και κουβεντιάζαμε με τις ώρες – ω, πάντα ήμασταν, και παραμένουμε, πλούσιοι σε σχέση με το Χρόνο, ω πάντα διαθέταμε αφειδώλευτα τα δευτερόλεπτά μας στην μουσική της ποίησης και στην ποίηση της μουσικής, στο χρυσογάλαζο τοπίο της Φιλίας, στο πορφυρό του Έρωτος λιβάδι!</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Μου έκανε απ’ την πρώτη στιγμή εντύπωση ένα είδος βαθιάς αμοιβαιότητας ανάμεσα στον Γκόρπα και τους αγαπημένους μας μπητνίκους. Θαρρείς και ήσαντε από την ίδια στόφα καμωμένοι, από τα ίδια υλικά πλασμένοι, στην ίδια ρότα πεισματικά προσηλωμένοι. Διόλου δεν μου φαίνεται τυχαίο το ότι ο Θωμάς προλόγισε τον Μπουκόφσκι, το ότι επέλεξε να κοσμήσει τα ποιητικά του άπαντα με παλιές φωτογραφίες της Αθήνας, με ένα στιγμιότυπο, λίαν μπητνίκικο, από το Καφενείο «Το Νέον», της Ομόνοιας, με ένα πορτρέτο νυχτερινό του Μπαρ «Au revoir», από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Κι ακόμα, διόλου τυχαία δεν πρέπει να ήταν η αμέριμνη περιβολή του Γκόρπα, τα άνετα, φαρδιά, σχεδόν χαχόλικα ρούχα που σ’ αφήνουν να κινηθείς, να σκεφτείς, να μιλήσεις, να χειρονομήσεις ελεύθερα, χωρίς μέριμνες για το μανικετόκουμπο, δίχως έγνοιες για την κομβιοδόχη, μήτε αγωνίες μάταιες για την τσάκιση. </p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Ναι, μπητνίκος ήταν ο Θωμάς, το βλέπεις και στην ποίησή του πεντακάθαρα αυτό, στους ασθμαίνοντες λαχανιαστούς παλλόμενους στίχους που βραχνιάζουν προσευχόμενοι στο κενό των ημερών, που θέλουν να τραγουδήσουν αυτό που χάθηκε, που θέλουν να βαστάξουν λίγο ακόμη, να μην σιγήσουν, να πούνε κι άλλα, την γνήσια κι αυθεντική στιγμή ωραία να υμνήσουν.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Και ήταν ανυποχώρητος αντιεξουσιαστής. Πολιτικά δεν κουβεντιάσαμε ποτέ, αλλά τον θυμάμαι πάντα να υπερασπίζεται λογοτέχνες που δεν έστεργαν με την εξουσία να έχουν παρτίδες, που επέμεναν να ζούνε μποέμικα, ελεύθερα, όσο πιο ξέγνοιαστα γινόταν, όσο πιο μακριά από κάθε εγκλωβισμό μπορούσαν. Είχαμε μιλήσει κάποτε για τους υπερρεαλιστές, εν μέρει προγόνους των μπητνίκων, και είχαμε διαφωνήσει. Στα είκοσί μου εγώ, επέμενα, όπως και τώρα, ένα τέταρτο του αιώνα μετά, να εκθειάζω τον βίο και την προσωπικότητα του André Breton. Ο Θωμάς, απεναντίας, με μπόλικη ειρωνεία και λόγο αιχμηρό, δεν έπαυε να ψέγει την αυταρχικότητα του ποιητή της «Ελεύθερης Ένωσης» και της «Nadja», να καταγγέλλει τις ακρότητές του, τον τρόπο με τον οποίο διηύθυνε το υπερρεαλιστικό κίνημα, το πώς αναθεμάτιζε, εξοστράκιζε, αφάνιζε τους «εσωκομματικούς» του αντιπάλους. Ματαίως πάσχιζα να του υπενθυμίσω ότι οι εμπροσθοφυλακές είναι πάντα βίαιες, εκρηκτικές, αυστηρές. Αρνιόταν να δεχτεί τη στάση του Breton. Επέμεινε στο να υπερασπίζεται σθεναρά όσους είχε αποπέμψει ο leader, επέμενε να μιλάει με πλησμονή αγάπης για τον Raymond Queneau, για τον Tristan Tzara, και, κυρίως, για τον Jacques Prévert. Αρνιόταν κάθε λογής εξουσία, και ιδίως στον ήδη και εκ προοιμίου αντιεξουσιαστικό χώρο της τέχνης και της ποίησης.</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Τελευταία φορά τον είδα στην Εμμανουήλ Μπενάκη. Σ’ ένα ουζερί τα πίναμε με τον Τάσο Γουδέλη και κάποιους φίλους. Πέρασε ο Θωμάς. Του είπαμε να καθίσει, και κάθισε μεμιάς. Μιλήσαμε πάλι για αγαπημένους συγγραφείς και ποιητές, μιλήσαμε και για τον Malcolm Lowry, τον δημιουργό του αριστουργήματος «Κάτω από το ηφαίστειο». Πετάχτηκα στο βιβλιοπωλείο της Γραβιάς, αγόρασα όσα αντίτυπα βρήκα και τα χάρισα στην παρέα. Ο Θωμάς χαμογελούσε όλη την ώρα της κουβέντας και της πόσης, έλεγε ωραίες ιστορίες από το μακρινό παρελθόν της ελληνικής λογοτεχνίας, και κάπνιζε αδιαλείπτως. Τα δάχτυλά του ήσαν κιτρινισμένα. Έδειχνε κάπως κουρασμένος, σωματικά, αλλά πάντα ακάματος στην κουβέντα. Μετά που έφυγε, εκθειάσαμε επί μακρόν ένα του ποίημα. Λέγαμε πόσο αγαπούσαμε το τρυφερό θάρρος του Γκόρπα να εμπλέξει στο ποίημα αυτό το ερωτικό και το πολιτικό στοιχείο, κάτι που μονάχα ο Τάσος Λειβαδίτης ήξερε άριστα και μελωδικά να το κάνει. Ω, ας ακούσουμε ξανά το ποίημα εκείνο:</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Η Μαίριλυν</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;">Μαζί με σε θυμάμαι και τον Μπελογιάννη.</p><p style="text-align: justify;">Το σώμα σου είχε την παγκόσμια θέα</p><p style="text-align: justify;">το σώμα σου φιλοξενούσε την παγκόσμια αγωνία</p><p style="text-align: justify;">το σώμα σου το κάναμε γινάτι και ταμπούρι</p><p style="text-align: justify;">το σώμα σου αγαπημένη των αγαπημένων</p><p style="text-align: justify;">σαν τη ζωή όταν βγαίνει στο παζάρι</p><p style="text-align: justify;">σαν τη ζωή όταν μαζεύεται το βράδυ</p><p style="text-align: justify;">σαν τη ζωή όταν κυλάει από κρεβάτι σε κρεβάτι</p><p style="text-align: justify;">σαν τη ζωή όταν μαχαιρώνεται μα δεν την παίρνουνε τα δάκρυα.</p><p style="text-align: justify;">το σώμα σου το φόρεσαν κονκάρδα</p><p style="text-align: justify;">αυτοί που πρόδωσαν αυτοί που ξέχασαν αυτοί που πάνε</p><p style="text-align: justify;">αυτοί που έχει στο στόμα τους παγώσει</p><p style="text-align: justify;">το λίπος των μελό επιτάφιων λόγων</p><p style="text-align: justify;">και των επίκαιρων στίχων.</p><p style="text-align: justify;">Οι βιρτουόζοι</p><p style="text-align: justify;">των γυναικείων λυγμών</p><p style="text-align: justify;">και των ωραίων αναστεναγμών</p><p style="text-align: justify;">και των μισθών και των Σας άρεσε;</p><p style="text-align: justify;">Καλό δεν ήταν;… Ευχαριστώ!</p><p style="text-align: justify;">Γλυκιά μου Μαίριλυν κι ακόμα πιο γλυκιά</p><p style="text-align: justify;">όταν οι τίμιοι θολώνουν και σε λεν πουτάνα</p><p style="text-align: justify;">γλυκιά μου Μαίριλυν μας άφησες ένα στόμα</p><p style="text-align: justify;">να σεργιανάει στου κόσμου τις πληγές.</p><p style="text-align: justify;"> Αλησμόνητε Θωμά, να ξέρεις ότι δεν σε λησμονούμε, κι εκεί στους λειμώνες τ’ ουρανού που βρίσκεσαι είθε να πίνεις τα ουίσκι σου με τον Μάριο τον Μαρκίδη, να τσουγκρίζεις το κρασοπότηρό σου με τον Γιώργο τον Καραβασίλη, ουζάκι να σε τρατάρουν με τον Νίκο τον Καρούζο, κι αγκαλιά όλοι μαζί να τραγουδάτε με το χάραμα τα τραγούδια που αγαπάτε!</p><p style="text-align: justify;"><br /></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0xd5utCcDWfPjiFVLxAw3paA5rJ5JGuknVQLr8tcuSigcdsc9KqSPhiuz8dJKFokpl&id=100002710596022">https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0xd5utCcDWfPjiFVLxAw3paA5rJ5JGuknVQLr8tcuSigcdsc9KqSPhiuz8dJKFokpl&id=100002710596022</a></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-47221000590421386142023-03-31T13:13:00.001+03:002023-03-31T13:13:23.086+03:00Θέλουμε πραγματικά να λειτουργούν Πανεπιστημιακά Τμήματα στο Δήμο; Νίκος Σταμάτης<p style="text-align: justify;"> Είναι δεδομένο πως οι πόλεις που διαθέτουν μεγάλο
αριθμό φοιτητών και ακμάζοντα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα έχουν
ένα σημαντικό οικονομικό αλλά και κοινωνικό μοχλό ανάπτυξης. Επίσης
είναι δεδομένο, ότι η στήριξη των πανεπιστημιακών τμημάτων δεν αφορά
μόνο το Υπουργείο Παιδείας αλλά και την εκάστοτε δημοτική αρχή, την
τοπική κοινωνία, τους φορείς και φυσικά τους δημότες της. </p><div dir="ltr"><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgidcMroirgvJf68Ks5ITclcb3RDDboGolWuMTt39XA-VEuxwUa0cbTvI6DVDa8yMh-iKkLvzqWc5eNUSgWnTB45z9z4KlG-z9zZmCGIKd3e1aE8QTKTMY9EwJw8QaWFu5wt19YsDDlPvcH4uQ2_vSxF8pt1ycU5-smovpb1YnTmO10XnBgycKcYiFh/s2048/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%99%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CF%8C%CF%82%20%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="187" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgidcMroirgvJf68Ks5ITclcb3RDDboGolWuMTt39XA-VEuxwUa0cbTvI6DVDa8yMh-iKkLvzqWc5eNUSgWnTB45z9z4KlG-z9zZmCGIKd3e1aE8QTKTMY9EwJw8QaWFu5wt19YsDDlPvcH4uQ2_vSxF8pt1ycU5-smovpb1YnTmO10XnBgycKcYiFh/w187-h187/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%99%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CF%8C%CF%82%20%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg" width="187" /></a></div></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η
συρρίκνωση και η υποβάθμιση των πανεπιστημιακών τμημάτων που
στεγάζονται στο Μεσολόγγι και η έλλειψη ενεργών φοιτητών, επηρεάζουν την
πόλη όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και στην ανάπτυξη που δίνει σε
μια κοινωνία η παρουσία και η δραστηριότητα νέων ανθρώπων με δίψα για
ακαδημαϊκή μόρφωση. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρόσφατα, το Πανεπιστήμιο
Πατρών, μέσω του Κοσμήτορα της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών, απηύθυνε
πρόσκληση προς τα Λύκεια του Δήμου της Ι.Π. Μεσολογγίου για την
παρουσίαση των τεσσάρων τμημάτων της Σχολής (δύο στο Μεσολόγγι και δύο
στο Αγρίνιο) και τη ξενάγηση στους χώρους των τμημάτων που στεγάζονται
στο Μεσολόγγι. Βρεθήκαμε εκεί με τους μαθητές του Λυκείου Ευηνοχωρίου σε
μια αξιέπαινη προσπάθεια, παρουσία του Πρύτανη, του Αντιπρύτανη, του
Κοσμήτορα της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών, των προέδρων των τεσσάρων
τμημάτων, καθηγητών, διοικητικών υπαλλήλων, βοηθητικού προσωπικού και
φυσικά φοιτητών. Δυστυχώς, η δημοτική αρχή ήταν απούσα. Ο κ. Πρύτανης
στον χαιρετισμό του, μεταξύ άλλων ενδιαφερόντων προτάσεων, είπε επί
λέξει: «Θα πρέπει οι τοπικοί άρχοντες να φροντίσουν για να συνεχίσει να
υπάρχει και να λειτουργεί αξιόπιστα το Πανεπιστήμιο. Ντρέπομαι ως
Πρύτανης για την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο. Έχω ζητήσει από το Δήμαρχο
και τον Περιφερειάρχη να υπάρχει ένας κόμβος για το Πανεπιστήμιο, ο
δρόμος να φωτιστεί, να έχει πεζοδρόμιο, να καθαριστούν τα αρδευτικά
κανάλια για να μην πλημμυρίσουμε. Δυστυχώς δεν έχω την ανταπόκριση που
περιμένω». </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τα αντικείμενα των δύο τμημάτων που
στεγάζονται στο Μεσολόγγι (Γεωπονία και Υδατοκαλλιέργειες) είναι
επιστήμες που αποτελούν την αιχμή του δόρατος της πρωτογενούς παραγωγής
όχι μόνο του τόπου μας αλλά και της χώρας μας γενικότερα. Για τα
αγροτικά προϊόντα (κυρίως την ελιά) είναι ευρέως γνωστό. Πόσοι όμως
γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι παγκόσμια δύναμη στην παραγωγή ψαριών από
υδατοκαλλιέργειες και ότι οι πτυχιούχοι του τμήματος Αλιείας και
Υδατοκαλλιεργειών έχουν βέβαιη επαγγελματική αποκατάσταση;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το
Σεπτέμβρη του 2019, διαβλέποντας την ανάγκη σύνδεσης και στήριξης των
πανεπιστημιακών τμημάτων από τους θεσμικούς φορείς του Δήμου, η πρώτη
ενέργεια του Συμβουλίου Κοινότητας Μεσολογγίου, ήταν να διαθέσει χορηγία
για τις ανάγκες του νεοσυσταθέντος Τμήματος, να έρθει σε επικοινωνία με
τους καθηγητές και να θέσει υπόψη της δημοτικής αρχής και της τότε
προέδρου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου, μια πρόταση για τη
δημιουργία ενός γραφείου υποδοχής των πρωτοετών φοιτητών, προσφέροντας
μάλιστα εθελοντική εργασία από τα ίδια τα μέλη του Συμβουλίου. Αν και η
Πρόεδρος του Πνευματικού ήταν θετική, η έγκριση του Δημάρχου δεν ήρθε
ποτέ, γιατί όπως μας μεταφέρθηκε το γραφείο υποδοχής θα το έφτιαχνε
εκείνος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από όλα τα παραπάνω γίνεται εύκολα
κατανοητό πως οι απεργίες πείνας στην Πινακοθήκη από στελέχη της
αυτοδιοίκησης, τα ευχολόγια, η επίκληση στο συναίσθημα ή η επίρριψη
ευθυνών σε άλλους δεν βοηθούν την κατάσταση. Απαιτούνται ενέργειες σαν
αυτή του Συμβουλίου Κοινότητας, σαν αυτή του Πανεπιστημίου Πατρών. Ο
συνδυασμός "Ισχυρός Δήμος, Δυνατές Κοινότητες, Ευημερία Πολιτών" του
οποίου θα είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, έχει επισκεφτεί τον
Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών συζητώντας όλα τα παραπάνω θέματα,
υπερθεματίζοντας την πρόταση για ίδρυση Κτηνιατρικής Σχολής στο
Μεσολόγγι, αναγνωρίζοντας τις ενέργειες που οφείλει να κάνει ο Δήμος μας
για να αγκαλιάσει επί της ουσίας το Πανεπιστήμιο (δρόμοι, πρόσβαση,
συγκοινωνία, γραφείο διασύνδεσης, κ.α). Ενέργειες στοχευμένες που να
εξασφαλίζουν απτά και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Κι όλα αυτά να γίνουν
συντονισμένα και άμεσα, πριν να είναι πολύ αργά.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div>Νικόλαος Κ. Σταμάτης</div><div>Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος </div><div>"Ισχυρός Δήμος, Δυνατές Κοινότητες, Ευημερία Πολιτών" </div><div>Επικεφαλής κίνησης Όλγα Δασκαλή. <br /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-30170705332662245372023-03-28T12:54:00.004+03:002023-03-28T12:54:23.260+03:00Το νέο πρόσωπο του bullying και πώς να το αντιμετωπίσουμε <p> Κάθε
γενιά έχει να διηγηθεί ιστορίες bullying, αλλά ίσως οι σημερινοί
ενήλικες δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με το τι σημαίνει στις μέρες μας
για ένα παιδί να πέφτει θύμα εκφοβισμού.</p><div class="article-text" id="article-text-386403" style="text-align: justify;"><p>Ο σωματικός εκφοβισμός –
όπως οι αντιπαραθέσεις που περιλαμβάνουν χτυπήματα ή σπρωξίματα – στην
πραγματικότητα βρέθηκε να έχει πολύ μικρή συσχέτιση με τον κίνδυνο για
ψυχική δυσφορία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο
επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE. <br /></p><p style="text-align: center;"> <img alt="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/12/386403-pexels-mikhail-nilov-7929419_3_1.jpg" height="281" src="https://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/1200x675/article/2023/12/386403-pexels-mikhail-nilov-7929419_3_1.jpg" width="500" /> <br /></p><p> «Ως
ενήλικες που κάναμε αυτήν την έρευνα, υποθέταμε κατά κάποιον τρόπο ότι ο
εκφοβισμός συνίσταται στο να σε χώσουν σε ένα ντουλάπι και να σε
χτυπήσουν στην παιδική χαρά», λέει ο επικεφαλής της μελέτης John Rovers,
καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Drake της Αϊόβα. «Διαπιστώσαμε ότι αυτό έχει
πραγματικά αξιοσημείωτα μικρή επίδραση».</p><p>Οι ερευνητές πήραν
στοιχεία από την έρευνα Iowa Youth Survey του 2018 σε μαθητές της έκτης,
της όγδοης (η αντίστοιχη της Β’ Γυμνασίου) και της 11ης τάξης (Β’
Λυκείου) για να δουν αν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του εκφοβισμού, της
ψυχικής υγείας και του αυτοκτονικού ιδεασμού.</p><p>Τα αποτελέσματα
έδειξαν ότι οι διάφορες μορφές εκφοβισμού είχαν όντως αντίκτυπο στα
συναισθήματα θλίψης ή απελπισίας ή στις σκέψεις αυτοκτονίας – αλλά ότι
δεν επηρέαζαν εξίσου τους μαθητές.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="subcmpbanMaindiv" data-tvxsfixme="false"><div class="subcmpbanAuthorassets"> <div class="subcmpbanAuthorpic"><br /> </div> </div></div> <p>Ο
εκφοβισμός λόγω ταυτότητας, ο οποίος περιλαμβάνει τον εκφοβισμό με βάση
τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου, καθώς και τα
σεξουαλικά αστεία, συσχετίστηκε με σημαντικά συναισθήματα δυσφορίας ή
απόπειρες αυτοκτονίας, σύμφωνα με τη μελέτη.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><p>Ο
διαδικτυακός εκφοβισμός (cyberbullying) και ο κοινωνικός εκφοβισμός –
το να αφήνεις κάποιον απέξω ή να στρέφεις τους συμμαθητές σου εναντίον
του – ακολουθούν τον εκφοβισμό ταυτότητας ως προς τον βαθμό επίδρασης.</p><p>Ο
βασικός περιορισμός της μελέτης είναι ότι το δείγμα δεν περιλάμβανε
υψηλό επίπεδο φυλετικής και θρησκευτικής ποικιλομορφίας, ωστόσο δείχνει
«ένα θέμα που συνάδει με τις πρόσφατες έρευνες καθώς και με αυτό που
βλέπω στην κλινική μου πρακτική», αναφέρει η ψυχίατρος παιδιών και
εφήβων Dr. Neha Chaudhary, επικεφαλής ιατρός της BeMe Health, η οποία
είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού του Γενικού Νοσοκομείου της
Μασαχουσέτης και της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ. Η Chaudhary δεν
συμμετείχε στην έρευνα.</p><p>Ωστόσο, σύμφωνα με τη μελέτη, αυτό που
ανησυχούσε περισσότερο τους εκπαιδευτικούς και τους διευθυντές σχολείων
που συμμετείχαν στην έρευνα είναι ο σωματικός εκφοβισμός.</p><p>«Αυτό
είναι ένα καλό μάθημα για τα σχολεία και τις οικογένειες που σκέφτονται
πρωτοβουλίες κατά του εκφοβισμού και πώς να μιλήσουν στους νέους για τις
επιπτώσεις του εκφοβισμού», δηλώνει η Chaudhary.</p><p><strong>Ποιος εκφοβίζεται περισσότερο</strong></p><p>Είναι λογικό η ταυτότητα να αποτελεί μια ιδιαίτερα επώδυνη μορφή εκφοβισμού.</p><p>«Η
ταυτότητα είναι τόσο απίστευτα σημαντική για τα παιδιά και τους εφήβους
καθώς αναπτύσσονται, και το να μην μπορούν να είναι ο εαυτός τους χωρίς
το φόβο της επίκρισης ή του εκφοβισμού από τους άλλους δεν είναι μόνο
απομονωτικό, αλλά μπορεί να αλλάξει σημαντικά την αυτοπεποίθησή τους,
την ψυχική τους ηρεμία και την ικανότητά τους να δουν ένα μέλλον για τον
εαυτό τους ελεύθερο από πόνο», λέει η Chaudhary. «Οι άνθρωποι θέλουν
απλώς να είναι ο εαυτός τους και να τους αγαπούν γι’ αυτό που είναι».</p><p>Τα
στοιχεία της έρευνας που εξέτασε η ομάδα μελέτης αποκάλυψαν μια
ανησυχητική στατιστική όσον αφορά την κατάσταση της ψυχικής υγείας των
εφήβων.</p><p>«Περίπου 70.000 μαθητές απάντησαν σε αυτή την έρευνα. Το
5% από αυτούς είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει τον τελευταίο χρόνο»,
εξηγεί ο Rovers. «Αυτό είναι 3.500 παιδιά».</p><p>Και τα τελευταία
αποτελέσματα της εξαμηνιαίας έρευνας των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης
Νοσημάτων των ΗΠΑ για τη συμπεριφορά των νέων σε κίνδυνο (Youth Risk
Behavior Survey) έδειξαν ότι η ψυχική δυσφορία των εφήβων επιδεινώνεται.</p><p>Σε
ποσοστά που «αυξήθηκαν δραματικά» την τελευταία δεκαετία, τα
περισσότερα κορίτσια γυμνασίου (57%) ένιωθαν επίμονα λυπημένα ή
απελπισμένα το 2021, ποσοστό διπλάσιο από αυτό των εφήβων αγοριών (29%),
σύμφωνα με το CDC. Σχεδόν 1 στα 3 έφηβα κορίτσια σκέφτηκε σοβαρά να
επιχειρήσει να αυτοκτονήσει.</p><p>Οι περισσότεροι ΛΟΑΤΚΙ μαθητές (52%)
βίωσαν επίσης πρόσφατα κακή ψυχική υγεία και περισσότεροι από 1 στους 5
αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με την
έρευνα του CDC.</p><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="js-fixmefakeclass" data-tvxsfixme="false" style="clear: both; width: 100%;"></div><div class="js-inread-video-holder" data-tvxsfixme="false" id="js-inread-video-holder-id-386403" style="clear: both; width: 100%;"><p> </p></div><p>Οι
λύσεις για την ψυχική υγεία των εφήβων μπορεί να προέλθουν από τη
συνεργασία οικογενειών και σχολείων – και όχι από την εστίαση σε αυτά
που μπορούν να αλλάξουν τα ίδια τα παιδιά, λέει ο Rovers.</p><p>«Το να ρίχνουμε την ευθύνη σε κάποιο 9χρονο παιδί δεν είναι σωστό», προσθέτει.</p><p><strong>Τι να κάνουμε με τον εκφοβιστή</strong></p><p>Όταν
πρόκειται για εκφοβισμό, υπάρχουν τρεις τύποι εμπλεκομένων: ο
εκφοβιστής, το θύμα εκφοβισμού και το παιδί που εκφοβίζεται το ίδιο και
παράλληλα εκφοβίζει τους άλλους, δηλώνει ο Rovers.</p><p>Και οι τρεις
χρειάζονται υποστήριξη, συμπληρώνει η δρ Hina Talib, ειδικός στην
εφηβική ιατρική στο Ινστιτούτο Atria στη Νέα Υόρκη και αναπληρώτρια
καθηγήτρια κλινικής παιδιατρικής στο Κολέγιο Ιατρικής Albert Einstein
της Νέας Υόρκης.</p><p>«Ο εκφοβισμός είναι ένα τέτοιο μοτίβο
συμπεριφοράς, που προκαλεί βλάβη στο θύμα, στα παιδιά που μπορεί απλώς
να είναι μάρτυρες του εκφοβισμού και ακόμη και στον ίδιο τον εκφοβιστή»,
λέει η Talib, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα.</p><p>Σπάνια ένα παιδί ασκεί εξουσία πάνω σε άλλους μόνο για να ασκήσει εξουσία, πρόσθεσε.</p><p>Ενώ
η πρώτη αντίδραση των κηδεμόνων είναι να τιμωρήσουν το παιδί τους όταν
ακούσουν ότι εκφοβίζει τους άλλους, είναι σημαντικό να ερευνήσουν λίγο
βαθύτερα τι συμβαίνει με αυτό, υπογραμμίζει η Talib.</p><p>«Πιθανόν να
υπάρχουν λόγοι που τα κάνουν να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο»,
διευκρινίζει. «Κάτω από αυτό, νομίζω ότι είναι σημαντικό να δουν ότι και
το παιδί τους πονάει επίσης».</p><p>Συνιστά να πλησιάσουν το παιδί με
τη νοοτροπία «αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή για αυτόν και για
αυτόν τον λόγο, και είμαι εδώ για να σε βοηθήσω με αυτό».</p><p>«Ο εκφοβιστής μπορεί και πρέπει κι αυτός να βοηθηθεί», προσθέτει. «Σχεδόν πάντα υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό».</p><p>Υπάρχουν
πολλές συζητήσεις σχετικά με το τι παρακινεί τη συμπεριφορά εκφοβισμού,
αλλά μία από αυτές θα μπορούσε να είναι ότι τα παιδιά μιμούνται τον
τρόπο με τον οποίο βλέπουν τους ενήλικες στη ζωή τους να επιλύουν τις
συγκρούσεις, δηλώνει ο Rovers. Αυτοί οι έφηβοι μπορεί να έχουν μάθει ότι
η βία είναι ένας τρόπος για να προστατεύσουν τον εαυτό τους.</p><p><strong>Τι να κάνουμε με το θύμα</strong></p><p>Για
τα παιδιά που δέχονται εκφοβισμό, μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο να
πουν στους ενήλικες στη ζωή τους τι συμβαίνει, αναφέρει η Talib.</p><p>Αντί
να ακούσουν για σκληρά λόγια ή απομονωτικές πράξεις, οι οικογένειες
μπορεί πρώτα να δουν άγχος, στρες, κατάθλιψη, στομαχόπονο και αποφυγή
του σχολείου, λέει.</p><p>Η Talib συνιστά να είμαστε προσεκτικοί με το
παιδί μας και τις ατομικές συμπεριφορές του και να παρεμβαίνουμε όταν
βλέπουμε κάποια αλλαγή. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα πρέπει να το
ρωτήσουμε άμεσα, ή να ζητήσουμε από τον παιδίατρο να του μιλήσει γι’
αυτό κατ’ ιδίαν, ή ακόμη και να το προσεγγίσουμε έμμεσα.</p><p>Ένας
χρήσιμος τρόπος θα μπορούσε να είναι να ρωτάμε για τις εμπειρίες των
φίλων του, λέγοντας κάτι σαν: «Υπήρξε μια ενδιαφέρουσα ερευνητική έκθεση
σχετικά με τον εκφοβισμό και με έκανε να σκεφτώ για αυτό. Με έκανε να
ενδιαφερθώ για το αν οι φίλοι σου έχουν πέσει θύματα bullying ή αν
υπήρξατε ποτέ μάρτυρες μιας κατάστασης εκφοβισμού», προτείνει η Talib.</p><p>Εάν
διαπιστώσουμε ότι το παιδί μας είναι θύμα εκφοβισμού, η Talib θεωρεί
ότι είναι καλή ιδέα να έρθουμε σε επαφή με το σχολείο και την άλλη
οικογένεια για να αναπτύξουμε από κοινού ένα σχέδιο δράσης.</p><p><strong>Πηγή: <a href="https://www.ertnews.gr/eidiseis/mono-sto-ertgr/to-neo-prosopo-tou-bullying-kai-pos-na-to-antimetopisoume/" rel="noreferrer" target="_blank">ertnews.gr</a></strong></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-74790379637319266872023-03-28T08:13:00.001+03:002023-03-28T08:13:12.573+03:00Πρόσκληση στο 8ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κάνοε-καγιάκ στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού.<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin: 0cm 0cm 8pt; text-align: justify;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnSRZchQRVhBPtm2KVWpFluQLwvC-16nTjxeffsU1yXOxMzgVjHpfbDK79mJriuK9lQSU2ldYo47k0vZ1gWVou1Og_uFOLypZG1U_FvQ0PzIKpqc7Z1xYkDEYlV8ztyo0rhLZoGEvlxVP6aJ3WsSuT8IPdgn0c7tjVd7XAKtSxzrAsz5S1x8bgWme-/s5434/1(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="5434" data-original-width="3780" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnSRZchQRVhBPtm2KVWpFluQLwvC-16nTjxeffsU1yXOxMzgVjHpfbDK79mJriuK9lQSU2ldYo47k0vZ1gWVou1Og_uFOLypZG1U_FvQ0PzIKpqc7Z1xYkDEYlV8ztyo0rhLZoGEvlxVP6aJ3WsSuT8IPdgn0c7tjVd7XAKtSxzrAsz5S1x8bgWme-/w290-h386/1(1).jpg" width="290" /></a></span></div><span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;"><br />Η
Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε-Καγιάκ, όρθιας σανιδοκωπηλασίας και
κυματολίσθησης με σανίδα, σε συνεργασία με το Ναυτικό όμιλο Μεσολογγίου
διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 1&2 Απριλίου το 8<sup>ο</sup> πανελλήνιο πρωτάθλημα κάνοε-καγιάκ μεγάλων αποστάσεων, στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού.
<u></u> <u></u></span><p></p>
<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin: 0cm 0cm 8pt; text-align: justify;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;">Πιο συγκεκριμένα, 200 περίπου αθλητές, όλων των κατηγοριών, από 25 σωματεία της Ελλάδας θα αγωνιστούν στα 5000μ,2000μ και 1000μ
. Ο στίβος του πανελληνίου πρωταθλήματος θα βρίσκεται στο θαλάσσιο χώρο της δυτικής παραλίας Αιτωλικού.
<span> </span>Ο περσινός πρωταθλητής των κατηγοριών
<span> </span>ανάπτυξης ,Ναυτικός Όμιλος Μεσολογγίου , θα συμμετέχει με 13 αθλητές . Ελάτε το Σαββατοκύριακο στο Αιτωλικό , να παρακολουθήσετε<span>
</span>το συναρπαστικό άθλημα του κάνοε-καγιάκ ήρεμων νερών. <u></u>
<u></u></span></p>
<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin: 0cm 0cm 8pt; text-align: justify;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;">Πρόγραμμα αγώνων Σάββατο 16.00-18.00 προπονήσεις-δοκιμαστικά. Κυριακή 09.30 έναρξη τελικών , απονομές 14,00.<u></u> <u></u></span></p>
<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin: 0cm 0cm 8pt; text-align: justify;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;">Το πρωτάθλημα είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα των Εορτών Εξόδου 2023 του Δήμου ΙΠ Μεσολογγίου.<u></u> <u></u></span></p>
<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin: 0cm 0cm 8pt; text-align: justify;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;">Το ΔΣ του ΝΟΜεσολογγίου.<u></u> <u></u></span></p>
<p></p>
<p style="background: white; font-family: "Times New Roman", "serif"; font-size: 12pt; line-height: 12.3pt; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0px; margin: 0px 0cm 8pt;">
<span face=""Calibri","sans-serif"" style="color: #242424; font-size: 11pt;"><br />
</span></p><p> </p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-53590099253748697432023-03-28T08:05:00.002+03:002023-03-28T08:07:23.728+03:00 Ελλάδα Πώς μιλάμε στα παιδία για το σεξ και τη σεξουαλική κακοποίηση<p style="text-align: justify;"> <span style="font-size: 12pt;">Το LearnInn του ΕΚΠΑ διοργανώνει
σεμινάριο που απευθύνεται σε γονείς και σε όλους και όλες που εργάζονται
ή σκοπεύουν να εργαστούν με ομάδες ανθρώπων σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό
πλαίσιο.</span></p>
<p style="text-align: center;"><a class="fancybox image" href="https://i0.wp.com/www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2023/03/paidia_sexoualiki_kakop.jpeg?ssl=1"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-63129 no-display appear" height="261" src="https://i0.wp.com/www.nostimonimar.gr/wp-content/uploads/2023/03/paidia_sexoualiki_kakop.jpeg?resize=702%2C395&ssl=1" width="463" /></a></p>
<h6 style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τι μπορώ να πω στο παιδί μου (στους/τις μαθητές/τριες μου) για το σεξ;</span></h6>
<h6 style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τι είναι ασφαλές να ξέρει;</span></h6>
<h6 style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Μήπως το «πονηρέψω»;</span></h6>
<h6 style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Και πώς μπορώ να το προστατεύσω από όλα αυτά που ακούμε;</span></h6>
<p style="text-align: justify;">Οι γονείς και οι φροντιστές των παιδιών συχνά αγωνιούν για το πώς θα
προσεγγίσουν το ευαίσθητο θέμα της σεξουαλικότητας στην παιδική ηλικία.
Αναρωτιούνται για το τι μπορούν και τι χρειάζεται να πουν στα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Πολλές φορές, μάλιστα, διστάζουν να μεταφέρουν την εμπειρία τους ότι η
σεξουαλικότητα είναι μέρος της ζωής, καθώς ανησυχούν για το πώς θα τα
προστατεύσουν από την παραβίαση και την κακοποίηση. <b>Το σεμινάριο
αυτό απευθύνεται σε όσους θέλουν να εξοικειωθούν με τα θέματα της
έκφρασης της παιδικής σεξουαλικότητας και τους τρόπους που
επικοινωνούνται οι αλήθειες στο παιδί.</b> Προσφέρει, επίσης,
ενημέρωση πάνω στα θέματα της παραβίασης και κακοποίησης του παιδικού
σώματος, εστιάζοντας στη σεξουαλική κακοποίηση. Με γλώσσα απλή και
κατανοητή, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα ερωτήματά σας και να
αναδείξουμε τη σημασία να μεταφερθεί στα παιδιά ότι η σεξουαλικότητα
μέσα στα κατάλληλα πλαίσια και όρια μπορεί να προσφέρει χαρά.</p>
<p><br /></p><blockquote class="wp-embedded-content" data-secret="zDIxMxs3tF"><a href="https://learninn.cce.uoa.gr/seminaria/pos-milame-sta-paidia-gia-to-sex-kai-tin-sexoualiki-kakopoiisi/">Πώς μιλάμε στα παιδιά για το σεξ και τη σεξουαλική κακοποίηση;</a></blockquote><iframe class="wp-embedded-content" data-secret="zDIxMxs3tF" frameborder="0" height="200" marginheight="0" marginwidth="0" sandbox="allow-scripts" scrolling="no" security="restricted" src="https://learninn.cce.uoa.gr/seminaria/pos-milame-sta-paidia-gia-to-sex-kai-tin-sexoualiki-kakopoiisi/embed/#?secret=zDIxMxs3tF" title="“Πώς μιλάμε στα παιδιά για το σεξ και τη σεξουαλική κακοποίηση;” — Learn INN Ε.Κ.Π.Α." width="400"></iframe><script>
/*! This file is auto-generated */
!function(c,l){"use strict";var e=!1,o=!1;if(l.querySelector)if(c.addEventListener)e=!0;if(c.wp=c.wp||{},c.wp.receiveEmbedMessage);else if(c.wp.receiveEmbedMessage=function(e){var t=e.data;if(!t);else if(!(t.secret||t.message||t.value));else if(/[^a-zA-Z0-9]/.test(t.secret));else{for(var r,s,a,i=l.querySelectorAll('iframe[data-secret="'+t.secret+'"]'),n=l.querySelectorAll('blockquote[data-secret="'+t.secret+'"]'),o=0;o<n.length;o++)n[o].style.display="none";for(o=0;o<i.length;o++)if(r=i[o],e.source!==r.contentWindow);else{if(r.removeAttribute("style"),"height"===t.message){if(1e3<(s=parseInt(t.value,10)))s=1e3;else if(~~s<200)s=200;r.height=s}if("link"===t.message)if(s=l.createElement("a"),a=l.createElement("a"),s.href=r.getAttribute("src"),a.href=t.value,a.host===s.host)if(l.activeElement===r)c.top.location.href=t.value}}},e)c.addEventListener("message",c.wp.receiveEmbedMessage,!1),l.addEventListener("DOMContentLoaded",t,!1),c.addEventListener("load",t,!1);function t(){if(o);else{o=!0;for(var e,t,r,s=-1!==navigator.appVersion.indexOf("MSIE 10"),a=!!navigator.userAgent.match(/Trident.*rv:11\./),i=l.querySelectorAll("iframe.wp-embedded-content"),n=0;n<i.length;n++){if(!(r=(t=i[n]).getAttribute("data-secret")))r=Math.random().toString(36).substr(2,10),t.src+="#?secret="+r,t.setAttribute("data-secret",r);if(s||a)(e=t.cloneNode(!0)).removeAttribute("security"),t.parentNode.replaceChild(e,t);t.contentWindow.postMessage({message:"ready",secret:r},"*")}}}}(window,document);
</script>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-34078385573720903012023-03-27T09:28:00.000+03:002023-03-27T09:28:04.499+03:00Δεν υπάρχει ολίγη… ιδιωτικοποίηση<p style="text-align: justify;"> </p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt;">Ο ίδιος ο τρόπος που τροχοδρομήθηκαν
οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας από την δεκαετία του ’90 και
την κυβέρνηση του Κ. Σημίτη, έχοντας στα κρίσιμα πόστα υπουργούς όπως ο
Ν. Χριστοδουλάκης και ο Γ. Παπαντωνίου, στηρίχθηκε σε έναν θεμελιώδη
διαχωρισμό ανάμεσα στις υποδομές ή τα δίκτυα από την μια, και στο
παρεχόμενο έργο από την άλλη. Αυτός ο διχασμός, όπως εφαρμόστηκε από την
ενέργεια μέχρι τον σιδηρόδρομο ήταν αναγκαίος μεν για να απαλλαγούν οι
ιδιώτες από το κόστος συντήρησης των υποδομών, αλλά δημιούργησε τους
όρους για μια μεγάλη αυταπάτη: ότι οι υποδομές είναι δημόσιες ή κρατικές
και το παρεχόμενο έργο ιδιωτικό.</span></p>
<ul style="text-align: justify;"><li>
<h6>του Λεωνίδα Βατικιώτη για το Documento</h6>
</li></ul>
<hr style="margin-left: 0px; margin-right: 0px; text-align: left;" />
<p style="text-align: justify;">Στο πλαίσιο του παραπάνω απλοϊκού σχήματος δεν μπορεί να ερμηνευθεί
ούτε η ιδιωτικοποίηση των δικτύων μεταφοράς και διανομής του ηλεκτρικού
ρεύματος, ούτε ακόμη και το έγκλημα στα Τέμπη, για έναν λόγο: επειδή
εξαφανίζει από την οπτική μας την διαπλοκή του ιδιωτικού τομέα με τον
δημόσιο.</p>
<h4 style="text-align: justify;"><span style="background-color: red; color: white;">Δύο μόνο σταγόνες από την θάλασσα της διαπλοκής:</span></h4>
<h5 style="text-align: justify;">Πρώτο:</h5>
<p style="text-align: justify;">Οι επιδοτήσεις στην Hellenic Train ύψους 750 εκ. ευρώ για 15 χρόνια ή
50 εκατ. ετησίως με την δικαιολογία της κάλυψης «άγονων γραμμών». Το
γεγονός ότι βαφτίστηκε άγονη ακόμη και η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη,
υποδηλώνει ότι οι ιδιώτες Ιταλοί επιβιώνουν χάρη στο κρατικό χρήμα.
Μένει άγνωστο δε, αν το κρατικό χρήμα έπαιξε ρόλο λευκού ιππότη για να
σώσει τους κερδοσκόπους της γείτονος από τις ζημιές λόγω του σπιράλ
μείωσης επιβατικού έργου – συρρίκνωση εσόδων κι εξαφάνιση κερδών. Πίσω
λοιπόν από τους ιδιώτες υπάρχει το κράτος που τους σιτίζει…</p>
<h5 style="text-align: justify;">Δεύτερο:</h5>
<p style="text-align: justify;">Τα έργα και οι αναθέσεις του ΟΣΕ για να συντηρεί «το πιο θανατηφόρο
σιδηροδρομικό σύστημα στην Ευρώπη», σύμφωνα με τους New York Times
ζέχνουν διαπλοκή από χιλιόμετρα. Δεν είναι μόνο ότι εξαϋλώθηκε, στην πιο
πρόσφατη σύμβαση με τους Ιταλούς, η υποχρέωση του δημοσίου να επενδύσει
σε σύγχρονα συστήματα ασφαλούς κυκλοφορίας μαζί με την υποχρέωση των
Ιταλών να επενδύσουν 582,5 εκ. ευρώ, βάσει του ρεπορτάζ της Εφημερίδας
των Συντακτών. Είναι και η υποχρέωση που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο να
αγοράσει τα νέα τρένα ύψους 215 εκατ. ευρώ, τα οποία στη συνέχεια θα
μισθώσει στους Ιταλούς. Πίσω λοιπόν από το δημόσιο υπάρχουν οι ιδιώτες
που το αφαιμάζουν…</p>
<p style="text-align: center;"><img class="aligncenter size-full no-display appear" data-recalc-dims="1" height="277" src="https://i1.wp.com/www.gazzetta.gr/sites/default/files/styles/article_main_image/public/2021-07/treno.jpg?resize=702%2C396&ssl=1" width="490" /></p>
<p style="text-align: justify;">Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν ότι ο υποτιθέμενος ρυθμιστικός και
ανεξάρτητος ρόλος του κράτους, που συχνά παρομοιάζεται με νυχτοφύλακα,
υπάρχει μόνο στα εγχειρίδια. Κάθε ιδιωτικοποίηση όσο αυστηρά κι αν έχει
οριοθετεί, αργά ή γρήγορα παρασέρνει και τις υποδομές, οδηγώντας στην
υποβάθμιση του συνόλου των παρεχόμενων υπηρεσιών, με δραματικά
αποτελέσματα. Οδηγεί επίσης τα κόστη στα ύψη: Είτε μέσω του εισιτηρίου
που καλούμαστε να πληρώσουμε ως επιβάτες είτε μέσω της συνολικής
επιβάρυνσης που περιλαμβάνει και τις κρατικές δαπάνες για τις υποδομές.</p>
<p style="text-align: justify;">Σε αυτό το πλαίσιο όσες εξαγγελίες κι αν κάνει ο κάθε υπουργός
Μεταφορών για το δίκτυο και τις υποδομές δεν πρόκειται να ακυρώσει τα
αρνητικά αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης. Πολώ δε μάλλον που δεν
χρειάζεται να είμαστε και ειδικοί της θεωρίας συστημάτων για να
αντιληφθούμε ότι είναι τόσο εντατική η συνεργασία των δύο μερών
(υποδομών και εταιρειών διαχείρισης) ειδικά σε κρίσιμες στιγμές που ο
διαχωρισμός τους, αν κάτι εξυπηρετεί είναι την δόλια απόσειση ευθυνών
και την ανάληψη σκανδαλωδών κερδών.</p>
<p style="text-align: justify;">Γι’ αυτό τίποτε λιγότερο από την ενοποίηση και πλήρη κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων!</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-73163976187677388582023-03-27T09:06:00.000+03:002023-03-27T09:06:51.799+03:00Απόφαση «βόμβα» για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: Παραιτούνται όλοι οι καθηγητές της Γεωπονικής Σχολής<p style="text-align: center;"> <img alt="Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων" height="259" src="https://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-03/panepistimio-iwanninwn.jpg?itok=_nlBWe91" width="479" /></p><p style="text-align: justify;">Τις <strong>παραιτήσεις</strong> τους αποφάσισαν <strong>ομόφωνα να καταθέσουν οι καθηγητές</strong> της <strong>Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων</strong> γιατί <strong>δεν αποδίδονται επαγγελματικά δικαιώματα στους <a href="https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/411098_ti-talanizei-edo-kai-kapoia-hronia-toys-apofoitoys-ton-neon-tmimaton-geoponikis" target="_blank">αποφοίτους</a> της.</strong></p><div class="mwayss_div" id="mwayss_div_5809034288" style="font-size: 0px; line-height: 0; text-align: justify;"><div id="adSlot_2878_6138_1679897043642131d328d5d"><div><div class="aries_stage aries_expandToRight aries_horizontalAxis" style="visibility: initial;"><div class="aries_proscenium aries_hcenter aries_vcenter aries_rollAnimation" style="margin: 32px 0px 0px; max-height: 405px; max-width: 720px; opacity: 1; overflow: initial; transition-duration: 0.2s; transition-timing-function: ease-in;"><div class="aries_videoWrapper"><div style="min-width: 100%; opacity: 0; position: absolute; top: 0px; z-index: -1;"><img src="data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%22http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%22%20width%3D%22720%22%20height%3D%22405%22%3E%3C%2Fsvg%3E" style="min-width: 100%; width: 100%;" /><div class="mox mox__playlist-wrapper mox-hide-controls mox-type_video mox-provider_html5 mox__playlist_type_playlist mox-ui_enabled mw-script" tabindex="0"><div class="mox-player-container" tabindex="1"><div class="mox__title">Μια 4χρονη μικρή νεράιδα εύχεται να γίνει η Barbie γοργόνα</div><div class="mox__video-wrapper"><div class="mox__media-wrapper"><video class="mox__media" controls="" preload="metadata" src="https://cdn.mox.tv/data/n6EJhnxhmsIN71c/2472/video/2267/480_650.mp4" title="Μια 4χρονη μικρή νεράιδα εύχεται να γίνει η Barbie γοργόνα"></video></div><div class="mox__poster"></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div class="mwayss_div" id="mwayss_div_5809034288" style="font-size: 0px; line-height: 0; text-align: justify;"><div id="adSlot_2878_6138_1679897043642131d328d5d"><div><div class="aries_stage aries_expandToRight aries_horizontalAxis" style="visibility: initial;"><div class="aries_proscenium aries_hcenter aries_vcenter aries_rollAnimation" style="margin: 32px 0px 0px; max-height: 405px; max-width: 720px; opacity: 1; overflow: initial; transition-duration: 0.2s; transition-timing-function: ease-in;"><div class="aries_videoWrapper"><div style="min-width: 100%; opacity: 0; position: absolute; top: 0px; z-index: -1;"><div class="mox mox__playlist-wrapper mox-hide-controls mox-type_video mox-provider_html5 mox__playlist_type_playlist mox-ui_enabled mw-script" tabindex="0"><div class="mox-player-container" tabindex="1"><div class="mox__video-wrapper"></div><div class="mox__contextmenu"><div class="mox__contextmenu-item"><span>Copy video url</span></div><div class="mox__contextmenu-item"><span>Play / Pause</span></div><div class="mox__contextmenu-item"><span>Mute / Unmute</span></div><div class="mox__contextmenu-item"><span>Report a problem</span></div><div class="mox__contextmenu-item"><span>Language</span></div><div class="mox__contextmenu-item"><span>Mox Player</span></div></div><div class="mox__keyboard-hint-container"></div></div></div></div><div class="aries_videoPlayer aries_prepared" style="opacity: 0; position: absolute; top: 0px; z-index: -1;"><img class="aries_aspectRatio" /><video controls="" preload="metadata"></video><div class="aries_wrapperLayer aries_adSlot aries_ima_sdk"><div style="position: absolute;"></div></div></div><div class="aries_videoPlayer" style="max-height: 405px; max-width: 720px; opacity: 0; position: absolute; top: 0px; z-index: -1;"><img class="aries_aspectRatio" src="data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns%3D%22http%3A%2F%2Fwww.w3.org%2F2000%2Fsvg%22%20src%3D%22data%3Aimage%2Fsvg%2Bxml%2C%253Csvg%2520xmlns%253D%2522http%253A%252F%252Fwww.w3.org%252F2000%252Fsvg%2522%2520width%253D%2522640%2522%2520height%253D%2522360%2522%253E%253C%252Fsvg%253E%22%20width%3D%22720%22%20height%3D%22405%22%3E%3C%2Fsvg%3E" /><video controls="" preload="metadata"></video><div class="aries_wrapperLayer aries_adSlot aries_ima_sdk"><div style="height: 405px; position: absolute; width: 720px;"><div style="display: block;"><video controls="" src="https://rr8---sn-ixaa5n-5ui6.googlevideo.com/videoplayback?expire=1679925847&ei=1zEhZJuKJaD-yQXzu4_oBA&ip=91.138.203.113&id=0964567bfc13c01e&itag=22&source=youtube&requiressl=yes&mh=x_&mm=31&mn=sn-ixaa5n-5ui6&ms=au&mv=m&mvi=8&pcm2cms=yes&pl=19&susc=gvp&acao=yes&ctier=L&mime=video/mp4&vprv=1&dur=20.062&lmt=1679601754450947&mt=1679896627&txp=5532434&sparams=expire,ei,ip,id,itag,source,requiressl,susc,acao,ctier,mime,vprv,dur,lmt&sig=AOq0QJ8wRAIgErE2DJxoLufVv6vSXM2LBXReGCvlvn4L7MZJP_IY9ZkCIEyh21Std-PuXHlYsCvh_svZnIetfe0gfmZatRgigWHF&lsparams=mh,mm,mn,ms,mv,mvi,pcm2cms,pl&lsig=AG3C_xAwQwIfR_btiqNkY4eqdl4s4Ugkm-sBgeASVlfU-a7_48L5TQIgPeBmfX9xOLUJnZMozo0o9vqrxnfJAfZhxC9Rvnw-34I=&cpn=ipkFPIcjTYfkWDm4" style="background-color: black; height: 100%; left: 0px; position: absolute; top: 0px; width: 100%;" title="Advertisement"></video><div style="height: 100%; left: 0px; position: absolute; top: 0px; width: 100%;"></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div>
</div><div id="_mwayss-473a050b3b0ceb484160dc5e3f17614f1679897042642" style="text-align: justify;"></div> <p style="text-align: justify;">Μάλιστα, τονίζουν ότι η <strong>σχετική τροπολογία η οποία κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή είναι πρόχειρη, βιαστική και αόριστη.</strong></p><div class="adv" data-google-query-id="COj_m5a4-_0CFVOI_QcdwOoMBA" data-lazyloaded-by-ocm="" data-oau-code="/63410456/alfavita.gr/art_inline_1" id="art_inline_1" style="min-height: 1px; text-align: justify;"><div id="google_ads_iframe_/63410456/alfavita.gr/art_inline_1_0__container__" style="border: 0pt none;"></div></div><p style="text-align: justify;">«<em>Αφού αμφισβητείτε το έργο μας, <strong>υποβάλλουμε την παραίτησή μας</strong> και απαλλάσσουμε το Δημόσιο από το κόστος μισθοδοσίας μας</em>» επισημαίνουν <strong>οι ακαδημαϊκοί της Σχολής στην απόφασή τους.</strong></p><h2 style="text-align: center;">Ομόφωνη απόφαση της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων</h2><p style="text-align: justify;"><em>Τα
μέλη της Συνέλευσης της Σχολής Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
διαμαρτυρόμαστε έντονα προς την Ελληνική Πολιτεία για τη συνέχιση της
διατήρησης του καθεστώτος ομηρίας <a href="https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/411087_bomba-17-tmimata-geoponikon-sholon-den-ehoyn-epaggelmatika-dikaiomata" target="_blank">των αποφοίτων</a> της Σχολής μας, μη έχοντας νομοθετήσει ακόμη την αυτοδίκαια απόδοση σε αυτούς επαγγελματικών δικαιωμάτων γεωπόνου. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Παρότι το αίτημά μας είναι απόλυτα δικαιολογημένο και αυτονόητο, καλό είναι να υπενθυμίσουμε στην ελληνική κοινωνία ότι:</em></p><p style="text-align: justify;"><em>Το
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι ένα σύγχρονο Ελληνικό Δημόσιο
Πανεπιστήμιο, διακριτός περιφερειακός πόλος αριστείας στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση και η λειτουργία σε αυτό της Σχολής Γεωπονίας από το 2018
συμβάλλει στην ενίσχυση του κύρους και της αναγνωρισιμότητάς του, τόσο
στη χώρα μας όσο και διεθνώς. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Από το 2019, που η Σχολή
Γεωπονίας υποδέχθηκε τους πρώτους φοιτητές πανεπιστημίου, οργανώνει ένα
σύγχρονο πρόγραμμα πενταετών προπτυχιακών σπουδών, το οποίο είναι
πιστοποιημένο από την ΕΘΑΑΕ (τότε ΑΔΙΠ) και το οποίο κατά 90% ταυτίζεται
με το αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών που εφαρμόζουν καθιερωμένες
Γεωπονικές Σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ συμπεριλαμβάνει
όλες τις σύγχρονες καινοτομίες και τάσεις της Γεωπονικής Επιστήμης.
Ταυτόχρονα, ως οφείλουμε, μεριμνούμε για την ολοκλήρωση των σπουδών των
φοιτητών τεχνολογικής κατεύθυνσης, που κατά τη διαδικασία ένταξης στο
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σπούδαζαν στη Σχολή, οι οποίοι όμως αποφοιτούν
λαμβάνοντας πτυχίο τετραετούς τεχνολογικής κατεύθυνσης (ΤΕΙ), χωρίς να
έχουν καμία συσχέτιση με τους φοιτητές πενταετών γεωπονικών σπουδών.
Άλλωστε, οι τελευταίοι (απόφοιτοι ΤΕΙ) απολαμβάνουν αναγνωρισμένα από
την Πολιτεία επαγγελματικά δικαιώματα από το 1989. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Από
το 2019, η Πολιτεία, μέσω της εθνικής διαγωνιστικής διαδικασίας των
πανελλαδικών εξετάσεων, επιλέγει υποψήφιους φοιτητές και τους αποστέλλει
στη Σχολή μας για να σπουδάσουν τη Γεωπονική Επιστήμη, αποκρύβοντάς
τους όμως ότι εισέτι δεν έχει αποδώσει επαγγελματικά δικαιώματα με την
επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών τους, καθιστώντας το πτυχίο τους άξιο
μόνο για κορνίζα και χωρίς κανένα επαγγελματικό αντίκρισμα στην Ελλάδα. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Είναι
πρόδηλο, ότι η έλλειψη επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν περιορίζει απλά
την ελκυστικότητα της Σχολής μας αλλά αμφισβητεί στην πράξη την ίδια την
υπόστασή της, παρά το κύρος και την αναγνωρισμένη αξία του ακαδημαϊκού
προσωπικού που υπηρετεί σε αυτή, το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σπουδών
που οργανώνει, τα πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια με επιστημονικές
υποδομές αιχμής που διαθέτει, τα σύγχρονα θερμοκήπια και το αγρόκτημα
που διαχειρίζεται στην πανεπιστημιούπολη της Άρτας. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Το
επιτακτικό αίτημα και η διαμαρτυρία των φοιτητών μας είναι απόλυτα
αιτιολογημένα, και όλοι μας διακηρύσσουμε ότι επιτέλους θα πρέπει να
εισακουστούν έμπρακτα. Όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το
αδιέξοδο που οδηγούνται, βλέπουν τα όνειρά τους, τα χρόνια τους, το
υστέρημα των οικογενειών τους και τις σπουδές τους να σπαταλούνται και
ενώνουν τη φωνή τους με τους συναδέλφους τους σε όλη την Ελλάδα για να
πετύχουν αυτό που η Πολιτεία θα έπρεπε να προβλέψει και να έχει ρυθμίσει
νομοθετικά εδώ και χρόνια. </em></p><p style="text-align: justify;"><em>Χθες, κατατέθηκε το άρθρο
126, σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, που
«προβλέπει» την απόδοση των επαγγελματικών δικαιωμάτων γεωπόνου στους
αποφοίτους των Σχολών μας. Το συγκεκριμένο άρθρο αποπνέει, ακόμη και
τώρα, τη διάθεση της Πολιτείας να μη δώσει καθαρή λύση στο πρόβλημα που η
ίδια προκάλεσε. Είναι γραμμένο πρόχειρα και βιαστικά, διατηρώντας το
διαχωρισμό σε Γεωπονικές Σχολές που αναφέρονται ονομαστικά και σε όλες
τις υπόλοιπες σε σωρό, οι οποίες καλούνται αποσπασματικά και κατά μόνας
να αιτηθούν την αναγνώρισή τους, αφού πρώτα γνωμοδοτήσουν αναρμόδιοι με
την άσκηση του επαγγέλματος φορείς, χωρίς να προβλέπει ρητές προθεσμίες
για την ευόδωση του αιτήματός τους, αλλά καταλήγει στην αόριστη αναφορά
έκδοσης μιας Κοινής Υπουργικής Απόφασης, δημιουργώντας οφθαλμοφανή
περιθώρια για τη διατήρηση των συνθηκών ομηρίας χιλιάδων πτυχιούχων. Όλα
αυτά θα τα θέσουμε υπόψη της Εθνικής Αντιπροσωπείας τις επόμενες
ημέρες, ώστε κανείς να μην μπορεί να επικαλεστεί εκ των υστέρων άγνοια.
</em></p><p style="text-align: justify;"><em>Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, αισθανόμαστε ότι η
Πολιτεία αμφισβητεί στην πράξη το έργο μας και την ποιότητά του. Έχοντας
πλήρη επίγνωση για τις πράξεις μας και με αίσθημα ευθύνης και
αξιοπρέπειας, τα μέλη του ακαδημαϊκού προσωπικού της Σχολής Γεωπονίας
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων αποφασίζουμε να υποβάλουμε τις παραιτήσεις
μας στην αξιότιμη κα. Πρύτανη και να απαλλάξουμε πλέον το Δημόσιο από το
κόστος της μισθοδοσίας μας, αφού, όπως φαίνεται, δεν μας χρειάζεται.
</em></p><p style="text-align: justify;"><em>Τα μέλη της Συνέλευσης</em></p><p style="text-align: justify;"><em>της Σχολής Γεωπονίας</em></p><p style="text-align: justify;"><em>του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων</em></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6975485439225508715.post-13018854758865496262023-03-24T14:26:00.008+02:002023-03-24T14:26:50.947+02:00Τσίου – Η θρυλική ταινία του Μάκη Παπαδημητράτου γίνεται παράσταση<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: small;"><em>Η πολυβραβευμένη ταινία-μύθος, με το χαμηλότερο μπάτζετ στην
ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και τις ατάκες που έγιναν viral
πριν ακόμα γεννηθεί ο όρος, που διαδόθηκε και λατρεύτηκε μέσα από την
πειρατεία και την παράνομη διακίνηση και που ακόμα ψάχνουμε ποιος τη
διέρρευσε πρώτος στο διαδίκτυο πριν την επίσημη προβολή της και έφτασε
να ξεπεράσει τα 1.000.000 </em><em>views</em> <em>το 2005 στο </em><em>google</em><em> </em><em>videos</em><em> </em><em>(όταν 4 στους 5 δεν είχαν καν ίντερνετ!) ετοιμάζεται για ένα θρυλικό -θεατρικό- </em><em>comeback</em><em>. </em></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: georgia; font-size: small;"><em>Με την υπογραφή του ίδιου σκηνοθέτη και της ίδιας ομάδας ηθοποιών της
ταινίας. Από τις 15 Ιουνίου και μόνο για 20 βράδια στον ΒΟΤΑΝΙΚΟ. Μια
παράσταση-εμπειρία. Ένα μεγάλο </em><em>reunion</em><em> πάρτι. «Και γαμώ τα πάρτι σου λέω ρε. Όλος ο κόσμος που δεν θα ‘ναι στα νησιά, εκεί θα είναι μαζεμένοι.</em></span></p><p style="text-align: justify;"><em></em></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><em><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDAwwrd7fSLYR9j-AnPbxMmcYjrpm1gGf73VKF3VLZfpzZXrjdzDZlO2M_JQkQZrdFh8UG5H_jSirP5Y5qjjLnZKdX_vJKzN8RiFnOnZbldgzAkbM_V8r_VZQpKtKBI5gR2ULoGpZ-urKMefgGVugxMCV2p7lFXzZryspH-rIA7IuX6_a9VNJcizv/s500/viva-tickets.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="387" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDAwwrd7fSLYR9j-AnPbxMmcYjrpm1gGf73VKF3VLZfpzZXrjdzDZlO2M_JQkQZrdFh8UG5H_jSirP5Y5qjjLnZKdX_vJKzN8RiFnOnZbldgzAkbM_V8r_VZQpKtKBI5gR2ULoGpZ-urKMefgGVugxMCV2p7lFXzZryspH-rIA7IuX6_a9VNJcizv/w387-h387/viva-tickets.jpg" width="387" /></a></em></div><em><br /></em><p></p>
<p style="display: inherit; text-align: justify;"><strong> ΤΣΙΟΥ…</strong></p><div id="theta-selector" style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;"></p><div class="ocm-player" style="margin: 0px auto 26px; text-align: justify;"><div class="AV63ed560a044ad4e86e06acf2" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed560a044ad4e86e06acf2-1679660649120"><div id="aniplayer_AV63ed560a044ad4e86e06acf2-1679660649120gui"><div id="av-caption" style="width: 640px;"><div class="av-pos-top-right" id="av-close-btn-overlay" style="float: right; margin: -30px; padding: 30px;"><div id="av-close-btn"></div></div><span id="av-label">Advertisement</span></div><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div id="imgpreloader"></div><div id="preloader" style="display: block;"><svg class="avicon" viewbox="0 0 30 30" x="0px" xml:space="preserve" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y="0px"><g></g></svg></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div class="ocm-player" style="margin: 0px auto 26px; text-align: justify;"><div class="AV63ed560a044ad4e86e06acf2" style="margin: 0px auto; max-width: 640px; width: 100%;"><div id="aniBox" style="height: 1px; opacity: 0; overflow: hidden; transition: height 1s ease 0s; width: 640px;"><div id="aniplayer_AV63ed560a044ad4e86e06acf2-1679660649120"><div id="aniplayer_AV63ed560a044ad4e86e06acf2-1679660649120gui"><div class=" av-desktop hide-controls" id="av-container" style="height: 360px; width: 640px;"><div id="av-inner"><div id="slot"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkzYEiRBLe9UK5nTbXk12E0bQ0XCnjCPb0HsZzTNyHDTON0FTTolX0uMQ8Hku-XFRLvGsE93glMYW6PEX34I9O_ScRmrnCk21JTxpiA_3gI0nPZZLgM4xBgp6DVN-21O_wirgBGws6mKfhVekip3Z5zBZSLb4jJ7bcezvhov5TI8hSoBGcZtO8-TXd/s500/viva-tickets.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkzYEiRBLe9UK5nTbXk12E0bQ0XCnjCPb0HsZzTNyHDTON0FTTolX0uMQ8Hku-XFRLvGsE93glMYW6PEX34I9O_ScRmrnCk21JTxpiA_3gI0nPZZLgM4xBgp6DVN-21O_wirgBGws6mKfhVekip3Z5zBZSLb4jJ7bcezvhov5TI8hSoBGcZtO8-TXd/s320/viva-tickets.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="loaded" id="videoslot" style="background-color: black; height: 360px; width: 640px;"></div></div><div id="gui"><div id="ad-icon"><span></span></div></div></div></div></div></div></div></div></div>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΠΡΕΜΙΕΡΑ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ιερά Οδός 72 & Σπ. Πάτση</p>
<p style="text-align: justify;">«<em>Δεκαπενταύγουστο στη Αθήνα μένουνε μόνο οι μπατίρηδες και όσοι
δεν έχουν κόσμο για να πάνε έξω. Εκείνος ο Δεκαπενταύγουστος ήταν πολύ
δύσκολος. Φράγκα δεν υπήρχανε, δηλαδή ίσα – ίσα το πιώμα μου… Εκείνη τη
μέρα θυμάμαι, όλος ο κόσμος που είχε μείνει στην Αθήνα ήταν πολύ
τρελαμένος…</em>».</p>
<p style="text-align: justify;">Κάπως έτσι ξεκινάει η αφήγηση του Τσίου για εκείνο το καλοκαίρι που,
μόνος στην Αθήνα, προσπάθησε να βρει τη δόση του και μαζί με αυτήν βρήκε
και έναν ολόκληρο κόσμο από γνωστούς και άγνωστους της διπλανής πόρτας,
σε μια διαρκή αναζήτηση ταυτότητας που έμελλε να μείνει στην ιστορία.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Τσίου αποτέλεσε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Μάκη
Παπαδημητράτου και προβλήθηκε για πρώτη φορά την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2005
στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμος». Λίγο αργότερα την ίδια χρονιά θα
αποσπάσει στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το βραβείο
FIPRESCI της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου και τα βραβεία
καλύτερου σεναρίου και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στα κρατικά βραβεία
ποιότητας. Έκτοτε ταξίδεψε σε σημαντικά Φεστιβάλ ανά την υφήλιο, όπως
στο Σαν Φρανσίσκο, το Παρίσι, το Λουξεμβούργο, το Σικάγο και την
Ισπανία, αποσπώντας αξιοζήλευτες κριτικές.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι
η πιο διάσημη ανεξάρτητη ταινία που έχει γνωρίσει το ελληνικό σινεμά.
Ένα αυθεντικό cult κινηματογραφικό αριστούργημα που σημάδεψε τη δεκαετία
του 2000 και μια ολόκληρη γενιά, με ατάκες που χρησιμοποιούνται μέχρι
σήμερα, επιχειρώντας με απροσχημάτιστο χιούμορ και κινηματογραφική
απλότητα μια πρωτοφανή ανατομία του περιθωρίου. Ενός περιθωρίου που δεν
μοιάζει τελικά και τόσο περιθωριακό.</p>
<p style="text-align: justify;">18 χρόνια μετά και κουβαλώντας όλον αυτό τον μύθο, ο Τσίου επιστρέφει
το καλοκαίρι του 2023, αυτή τη φορά σε θεατρική μορφή. Η παράσταση
«Τσίου…» αποτελεί εξίσου ένα μοναδικό καλλιτεχνικό εγχείρημα. Δεν
πρόκειται απλώς για ένα ακόμα ανέβασμα μιας ταινίας στη σκηνή. Είναι η
συνάντηση του ίδιου σκηνοθέτη και των ίδιων ηθοποιών με την ζωντανή
πρόκληση να αναμετρηθούν και να αντιμετωπίσουν, ύστερα από δύο δεκαετίες
και κάτω από μια νέα συνθήκη, την ίδια τους την ιστορία.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ταυτότητα Παράστασης</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Κείμενο – Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαδημητράτος<br />
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς<br />
Κοστούμια: Μελίνα Αρβανιτάκη<br />
Με την πρωτότυπη μουσική της ταινίας: Κωνσταντίνος Βήτα, The Savage Mambas, Dr Vodkatini<br />
Επιμέλεια Κοστουμιών: Λίνα Σταυροπούλου<br />
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας<br />
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αιμιλία Σιαφαρίκα<br />
Βοηθοί Σκηνογράφου: Μαριάννα Παπαγεωργίου & Νικόλας Καναβάρης<br />
Φωτογραφίες: Χρήστος Τόλης (όλους), Κική Παπαδοπούλου (Τραϊάνα Ανανία)<br />
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα<br />
Παραγωγή: ΤΗE HUB EVENTS</p>
<p style="text-align: justify;"><b>Ηθοποιοί</b></p>
<p style="text-align: justify;">Αλέξανδρος Παρίσης (Τσίου)<br />
Μάκης Παπαδημητράτος (Νώντας)<br />
Αναστάσης Κολοβός (Γιάννης)<br />
Τραϊάνα Ανανία (Τζένη)<br />
Αντώνης Τσοτσιόπουλος (Στέλιος)<br />
Καλλιόπη Τζερμάνη (Στέλλα)<br />
Δημήτρης Καπετανάκος (Τάκος)<br />
Γιάννης Μητάς (Μπιλ)<br />
Νικήτας Παπαδόπουλος (Νικήτας)<br />
Στράτος Σωπύλης (Άγγελος και Σταύρος)<br />
Μυρτώ Πετροχείλου (Χαρά)<br />
Πέτρος Γιωρκάτζης (Κούκι)<br />
Fuerza Αγγελίδης (Μαξ και Μίλτος)<br />
Αιμιλία Σιαφαρίκα (Όλγα)<br />
Ρεγγίνα Μανδηλάρη (Φίλη της Παμ)</p>
<p style="text-align: justify;">Και άλλοι…</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Παραστάσεις</strong></p>
<p style="text-align: justify;">15 Ιουνίου έως 16 Ιουλίου</p>
<p style="text-align: justify;">Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή | Ώρα έναρξης 21.00</p>
<p style="text-align: justify;">Διάρκεια παράστασης 90 λεπτά</p>
<p style="text-align: justify;">Εισιτήρια από 15 ευρώ</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Προπώληση</strong><br />
<a href="https://www.viva.gr/tickets/theater/tsiou-i-parastasi/" rel="noopener" target="_blank">https://www.viva.gr/tickets/theater/tsiou-i-parastasi/</a></p>Unknownnoreply@blogger.com0