Περιμένοντας τη Γερμανία να
κατασταλάξει, να συμπεράνει ποια είναι τα συμφέροντά της στο προσφυγικό
κι έπειτα να τα επιβάλει στους υπόλοιπους, η Ευρωπαϊκή Ενωση παραμένει
διχασμένη. Δηλαδή μη Ενωση. Παραμένει ωστόσο και μη Ευρώπη, όσο ανέχεται
να καταλύουν τις ιδρυτικές της συνθήκες χώρες-μέλη της, να προσβάλλουν
τις αρχές που η Ενωση καυχάται ότι ορίζουν τη λειτουργία και
αναδεικνύουν το πνεύμα της. Εκτός και δεχτούμε πως η ελευθεροκοινωνία
δεν πλήττεται από τις αποφάσεις για κλείσιμο των συνόρων ούτε από τα ήδη
χτισμένα τείχη και από τα προαναγγελλόμενα.Τους δικούς της φράχτες, ιδεολογικούς, και τα δικά της τείχη, συναισθηματικά, υψώνει η γλώσσα. Για παράδειγμα, με την ορολογία που προτιμά όταν επιχειρεί υποτίθεται να περιγράψει τα πράγματα. Εντάξει. Το να αποκαλεί ο κ. Μεϊμαράκης «κυρία Τασία» την πρώην υπουργό κ. Χριστοδουλοπούλου για να τη μειώσει, θαρρείς και αυτό συνιστά κριτική, δεν είναι πρωτότυπο. Το διέπραξε και ο κ. Θεοδωράκης στο ντιμπέιτ των εφτά· και το διαπράττουν κατά κόρον σπουδαίοι ή σπουδαιοφανείς σχολιαστές και θορυβοποιοί πολιτικοί. Κι ύστερα, ίσως τον πήρε στο λαιμό του τον άνθρωπο ο εξευγενισμός του μέχρι τώρα Βαγγέλη σε Ευάγγελο, που τον ανέβασε σε επίπεδο πολύ πιο υψηλό από κάθε «κυρίας Τασίας».
Τα γλωσσικά τείχη ο κ. Μεϊμαράκης τα ύψωσε κυρίως με την επιμονή του στον όρο «λαθρομετανάστες». Και αυτό όταν πια ακόμη και έντυπα της αγοραίας ξενοφοβίας φιλοτιμήθηκαν να συμβιβαστούν με τη χρήση του όρου «παράτυποι μετανάστες», τουλάχιστον στις πιο επίσημες στήλες τους. Φυσικά και δεν αλλάζει η μοίρα των μεταναστών χωρίς χαρτιά αν τους πούμε «παράτυπους» και όχι «λαθραίους» ή «παράνομους». Είναι πιθανό όμως ν’ αλλάξουν έστω και λίγο τα δικά μας αισθήματα απέναντί τους· να μην τους βλέπουμε σαν εγκληματίες αλλά σαν ανθρώπους της ανάγκης. Το «παράνομος» ή το «λαθραίος» είναι στίγμα. Και ευνοεί την αυτόματη ποινικοποίηση. Αυτό το διέγνωσε ήδη το 1975 ο ΟΗΕ, που αποφάσισε να αναφέρεται επίσημα σε «παράτυπους μετανάστες». Ανάλογη απόφαση πήρε το 2006 το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το δε Ευρωκοινοβούλιο συνέστησε το 2009 στους οργανισμούς της Ε.Ε. και στα κράτη-μέλη να χρησιμοποιούν τον όρο του ΟΗΕ.
Δεν είναι φιλολογικό το θέμα ή κουλτουριάρικο, αν και φοβάμαι ότι αυτό θα έλεγαν πολλοί, εν οις και ο κ. Μεϊμαράκης. Ο οποίος, διατηρώντας και στο προσφυγικό ένα ύφος πολλά βαρύ πλην ανοίκεια ανάλαφρο, είπε το εξής: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έστειλε ένα μήνυμα στους πρόσφυγες, μετανάστες κλπ., ότι καλά περνάμε εδώ, καλοκαιράκι είναι, θα τα βρούμε μια χαρά – και η εισροή αυξήθηκε κατακόρυφα». Ετσι εξηγείται γιατί πριν από λίγες ημέρες η Ν.Δ. κατήγγειλε δριμύτατα σαν δολιοφθορείς της Ευρώπης τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες, και ας συνανήκουν στο ΕΛΚ. Επειδή η κ. Μέρκελ έλεγε τότε ότι «το δικαίωμα των προσφύγων στο άσυλο δεν μπορεί να έχει όρια». Αυτό κι αν ήταν προσκλητήριο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου