Αν δεν συμβεί κάτιτις το απρόοπτον το βράδυ θα απολαύσουμε το ντιμπέιτ μεταξύ Τσίπρα – Μειμαράκη. Όπως όλα τα σικέ παιχνίδια που σέβονται τον εαυτό τους θα έχει κι αυτό «κόκκινες κάρτες», φαντεζί τσαλιμάκια χωρίς ουσία πλην όμως απαραίτητα για το αποκοίμισμα της κερκίδας και φυσικά διατεταγμένους κομματικούς κλακαδόρους που αμέσως μετά το ντιμπέιτ θα πάρουν σβάρνα τα τηλεστασίδια για να πανηγυρίσουν την «περήφανη νίκη» του αρχηγού τους.Φυσικά στο ντιμπέιτ δεν θα αναδειχτεί τίποτα από τα φλέγοντα. Όπως, για παράδειγμα, ότι αμέσως μετά τις εκλογές και μέχρι το τέλος του χρόνου, εως τον Δεκέμβρη δηλαδή, ο καθημαγμένος ελληνικός λαός θα εξαναγκαστεί – όπως έχουν συμφωνήσει στο Μνημόνιό τους οι κύριοι Τσίπρας και Μειμαρακης – να καταβάλλει11 δισ. ευρώ επιπλέον (!) στον Μινώταυρο της εισοδηματικής και φορολογικής του λεηλασίας: Ανάμεσα σ’ αυτά περί τα 3 δισ. ευρώ για τον φόρο εισοδήματος, άνω του 1,5 δισ. ευρώ για ΕΝΦΙΑ, άλλα 3 δισ. ευρώ λόγω προκαταβολής φόρου, περισσότερα από 800 εκ. ευρώ λόγω αύξησης του ΦΠΑ, ακόμα 400 εκ. ευρώ οι συνταξιούχοι λόγω των νέων κρατήσεων στις συντάξεις τους κλπ.
Επίσης θα δούμε ένα ντιμπέιτ όπου μάλλον δεν πρόκειται να εστιάσουν οι δυο «μονομάχοι» σε καίρια σημεία των υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει απέναντι σε εγχώριους και ξένους νταβατζήδες, σύμφωνα με τις οποίες – και όπως καταγράφεται στο Μνημόνιό τους – εντός του Οκτώβρη, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, θα φέρει νέο σφαγιαστικό νόμο για το ασφαλιστικό, νέο αντιδραστικό νόμο για τα εργασιακά και καμιά εκατοστή ρυθμίσεις μεταξύ των οποίων και εκείνες που θα επιτρέπουν στην Εφορία να δρα κατά τρόπο αντίστοιχο των«λυκόμορφων φορολόγων» της τουρκοκρατίας, μπουκάροντας σε σπίτια φτωχών ανθρώπων και διενεργώντας επιτόπου κατασχέσεις μετρητών ή ακόμα και οικιακών συσκευών (εφημερίδα «Αγορά», 12/9/2015)…
Το βάρος οι δυο επίδοξοι πρωθυπουργοί θα το δώσουν αλλού:
Πρώτον, ο μεν Τσίπρας στην ανάδειξη της «αριστεροσύνης» του, με ατάκες κατά της διαπλοκής, μπόλικη αντιολιγαρχική ρητορεία και κούφια λόγια περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» απέναντι στην οποία ο Μειμαράκης θα αντιπαραθέσει το όραμά του για «ενότητα».
Αλλά είναι πια πανθομολογούμενο ότι η «αριστεροσύνη» του Τσίπρα έχει τόση σχέση με την Αριστερά όση σχέση είχε ποτέ το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό και όση σχέση έχουν τα Μνημόνια με τη σωτηρία του τόπου. Για το είδος του καθεστωτικού ρεφορμισμού που υποδύεται την Αριστερά, μια έννοια που ο κ.Τσίπρας φρόντισε να κάνει τα πάντα για την λερώσει και να την δυσφημίσει όσο λίγοι, η λατρεία του συστήματος προς τον κ.Τσίπρα αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της «ποιότητάς του».
Οσο για την «ενότητα» και τη συνεννόηση στο όνομα του «εθνικού συμφέροντος» που επαγγέλλεται ο κ.Μειμαράκης είναι γνωστή: Πρόκειται για τηνενότητα μεταξύ τραπεζιτών, τοκογλύφων, εργολάβων και βιομηχάνων που κάθε φορά βαφτίζουν «εθνικό» το δικό τους ιδιοτελές και ταξικό συμφέρον. Αυτό είναι το συμφέρον και αυτή είναι η ενότητα που στα προηγούμενα 40 χρόνια του δικομματισμού και στον παρόντα χρόνο του νέου διπολισμού η ΝΔ φρόντιζε και φροντίζει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται.
Δεύτερον, ο Τσίπρας θα θελήσει κι απόψε να εμφανιστεί σαν ο φορέας της«ειλικρίνειας», ο δε Μειμαράκης ως ο κήρυκας της «αλήθειας».
Αλλά η μεν «ειλικρίνεια» του Τσίπρα είναι θαμμένη στον πάτο του σκουπιδοτενεκέ, καταπλακωμένη από τα προηγούμενα σκουπίδια της «ειλικρίνειάς του»: Την κατάργηση των Μνημονίων σε ένα νόμο με ένα άρθρο, την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, την επιστροφή της 13ης σύνταξης, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τα «εγώ δεν υπογράφω Μνημόνιο» κλπ…
Η δε «αλήθεια» του κ.Μειμαράκη είναι η αλήθεια των πεπραγμένων του κόμματός του: Πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, 4 εκατομμύρια φτωχοί, 700.000 υποσιτισμένα παιδιά, μαγκάλια, αγγλικό δίκαιο και η «δικαιοσύνη» των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Εκεί, φυσικά, που αναμένεται «μεγάλη σφαγή» καθώς οι φροντιστές των δυο αρχηγών έχουν προετοιμάσει τους δυο μνημονιο-ηγέτες για «οσκαρικές» ερμηνείες είναι ποιος θα παίξει καλύτερα το ρόλο του… «διαπραγματευτή».
Ο Τσίπρας θα «πουλήσει» ξανά την γελοιότητα της «7μηνης και 17ωρης» διαπραγμάτευσής του, που κατέληξε σε Μνημόνιο διάρκειας 3 ετών και… 25.000 ωρών. Γιατί; Για να ζητήσει ψήφο ώστε … επαναδιαπραγματευτεί τον Αρμαγεδώνα που ο ιδιος μας έφερε μετά την προηγούμενη δική του διαπραγμάτευση και που, όπως δεσμεύεται σε Μέρκελ, Σόμπλε και Γιούνκερ, θα τον εφαρμόσει κατά γράμμα.
Ο κ.Μειμαράκης, από την πλευρά του, θέλει να είναι εκείνος ο διαπραγματευτής. Γιατί; Μα για να μας κάνει «επανεκκίνηση» της οικονομίας. Μόνο που η «επανεκκίνηση» της ΝΔ, του κόμματος που έχει ψηφίσει δυο Μνημόνια και μαζί με το τελευταίο θέλει να έχει εφαρμόσει τρία, μοιάζει πολύ με εκείνη την έρμη την «επανίδρυση του κράτους» που έταζε το κόμμα του κ.Μειμαράκη το 2004 και πάρα πολύ με την «επαναδιαπραγμάτευση» του Σαμαρά το 2012…
Α, ναι, μην ξεχάσουμε και το «success story» της βραδιάς που θα έχει να κάνει με την παράσταση για το ποιος είναι με το «παλιό» και ποιος είναι με το «νέο».Εδώ ας μην υπάρχουν αμφιβολίες: Οσο «το παλιό (Μνημόνιο) είναι αλλιώς»,άλλο τόσο και «το νέο (Μνημόνιο) είναι ωραίο»…
Κάπως έτσι – υποψιαζόμαστε – θα εξελιχθεί το αποψινό ντιμπέιτ μεταξύ Τσίπρα και Μειμαράκη. Επομένως προμηθευτείτε πίτσες, σουβλάκια, μπύρες, ποπ κορν, προμηθευτείτε κουράγιο και υπομονή και καλή σας (μας) διασκέδαση…
Πηγή: enikos.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου