Προσεγγίζοντας την έννοια των κοινωνικών ανισοτήτων

Η κοινωνία μας δημιουργεί­οργανώνει και οργανώνεται από κοινωνικές διαφοροποιήσεις. Όμως, οι κοινωνικές διαφοροποιήσεις δεν οδηγούν κατ’ανάγκην στην ύπαρξη κοινωνικών ανισοτήτων.
 Η προσέγγιση της έννοιας της κοινωνικής ανισότητας θα πρέπει, λοιπόν, να τεθεί στους εξής τρείς άξονες:
α) στον άξονα της διαφοροποίησης
β) στον άξονα της κατάταξης
γ) στον άξονα της αξιολόγησης
 α) Η διαφοροποίηση σημαίνει ότι δύο άτομα δεν μπορούν ποτέ να συμπίπτουν απόλυτα ως προς τα προσωπικά και βιολογικά τους χαρακτηριστικά, τις ατομικές εκφάνσεις, την ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητά τους.
Η διαφοροποίηση δεν συνιστά από μόνη της ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη κοινωνικής ανισότητας, δημιουργεί όμως έναν φαύλο κύκλο αξιολογικών κρίσεων ετερότητας (‘ο άλλος’) και σύγκρισης (‘ανώτερος’ – ‘κατώτερος’) ο οποίος λειτουργεί ως κέντρο του πυρήνα της οργάνωσης του συστήματος κοινωνικών ανισοτήτων.
β) Η κατάταξη αναφέρεται ευθέως στην σύγκριση των ατόμων βάσει της κλίμακας διαφοροποίησης τους. Η κατάταξη λειτουργεί και επηρεάζεται από την ιδεολογική πρόσληψη και θέση για τους κοινωνικούς σχηματισμούς; εάν αποδεχθούμε ότι οι κοινωνικές ανισότητες είναι αναπόφευκτες (και για ορισμένους αναγκαίες) τότε η κατάταξη θα δημιουργήσει επίπεδα κοινωνικής, οικονομικής, εκπαιδευτικής, πολιτισμικής κ.ο.κ ανωτερότητας και κατωτερότητας.
 γ) Η αξιολογική κρίση της διαφοροποίησης βάσει της οποίας κατατάσσονται τα άτομα υποδηλώνει την έννοια της ανισότητας. Σύμφωνα με τον Μοσχονά, η αξιολόγηση είναι εκείνη που θα προσδόσει περιεχόμενο νοήματος κοινωνικής ανισότητας στις έννοιες της διαφοροποίησης και της κατάταξης

Posted in: ΕΠΙΣΤΗΜΗ-ΕΡΕΥΝΕΣ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ