Β΄ μισό του 19ου αι. Ρώμη. Χριστεπώνυμο πλήθος αλαλάζει στην εμφάνιση του πάπα. Την παράσταση ωστόσο κλέβει ένας παράξενος νεαρός Γάλλος: Παράξενο κορμί, παράξενο βάδισμα κι ακόμη πιο παράξενο το ζωάκι στο οποίο καταλήγει το λουρί που κρατά: Είναι ένα τροφαντό γουρούνι μεταμφιεσμένο σε επίσκοπο!
Η, με σύγχρονους όρους, «ιερόσυλη performance» δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία του καταραμένου ποιητή Εντουάρ Ζοασίμ Κορμπιέρ ή κατά κόσμον, Τριστάν Κορμπιέρ. Οι κάτοικοι του Ροσκόφ, του χωριού όπου εγκαταστάθηκε όταν εγκατέλειψε το Παρίσι, του δίνουν το ψευδώνυμο, Ankou, δηλαδή «ο φάντασμα του θανάτου», λόγω της ισχνότητας και της αλλόκοτης περπατησιάς του, αποτέλεσμα της παραμορφωτικής αρθρίτιδας που τον συνοδεύει από μικρή ηλικία. Όταν δεν διαβάζει Ουγκώ, Μποντλέρ ή Ντε Μυσέ, απλώνεται στη «σύζυγό του», τη θάλασσα, με μια βάρκα ονόματι Négrier, από τον τίτλο του πιο φημισμένου μυθιστορήματος του πατέρα του. Τις υπόλοιπες ώρες διασκεδάζει μεταμφιεζόμενος σε κατάδικο, σε γυναίκα ή σε ζητιάνο. Επιδίδεται επίσης στο ξύρισμα των φρυδιών του.
Πέθανε πριν κλείσει τα 30. Έγραψε μια και μοναδική ποιητική συλλογή: «Κίτρινες αγάπες». Εν ζωή άγνωστος. Μετά το θάνατό του, την 1η Μαρτίου του 1875, ο Βερλέν τον δόξασε ως «χλευαστή της δόξας, με γλώσσα γεμάτη δύναμη και στίχο που δρα ακαριαία». Οι σουρεαλιστές τον τίμησαν ως ποιητικό τους πρόγονο και συγκεκριμένα ο Μπρετόν θεωρεί πως ίσως είναι «[…] ο πρώτος από καταβολής κόσμου που αφέθηκε στο κύμα των λέξεων πέρα από κάθε συνειδητή κατεύθυνση».
Στα καθ’ ημάς, το ποίημά του «Γράμμα από το Μεξικό» ήταν το αγαπημένο του Ν. Καββαδία ενώ η «Αγρύπνια» του μελοποιήθηκε πρόσφατα από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Ο Καρυωτάκης μετέφρασε εξαιρετικά το ποίημά του
ΜΙΚΡΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤ’ ΑΣΤΕΙΑ
Φύγε τώρα, κομμωτή κομητών!
Χόρτα στον άνεμο και τα μαλλιά σου.
Φωσφορισμούς θ’ αφήνουν τα βαθιά σου
άδεια μάτια, φωλιές των ερπετών.
Κρίνοι, μυοσωτίδες, άνθη των
Τάφων, θα γίνουνε μειδίαμά σου.
Φύγε τώρα, κομμωτή κομητών!
Δοξάρια σιωπηλά τα κόκαλά σου.
Τον βαρύ πια μην κάνεις. Των ποιητών
τα φέρετρα παιχνιδάκια, στοχάσου,
είναι κι αθύρματα νεκροθαπτών.
Φύγε τώρα, κομμωτή κομητών!.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου