Η βραβευμένη ταινία ντοκιμαντέρ του Θοδωρή Μαραγκού που αφηγείται την ιστορία του Δημητράκη.Η ταινία αυτή ενόχλησε το ευσεβές χριστιανικό πλήθος με αποτέλεσμα να θαφτεί και να μη τη γνωρίζει κανένας.Την ταινία αυτή πρέπει να τη δει κάθε φωτισμένος Ελληνας διότι θα τον βοηθήσει να κατανοήσει τις ρίζες του.Eτσι και εγω ένιωσα την ηθική υποχρέωση να την ανεβάσω ολόκληρη.
Υπόθεση:
Με πρωταγωνιστές τον Αίγισθος από την Cuma της Ιταλίας και το Στάθη από την Κύμη Ευβοίας, ο σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός με αφορμή το ποίημα του Καβάφη ταξιδεύει στην Νότια Ιταλία αναζητώντας τις ελληνικές ρίζες της.
Η Ποσειδωνία αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της Μεγάλης Ελλάδας. Το 79μ.Χ. όμως εξαιτίας του ηφαιστείου του Βεζούβιου, θάβεται ολόκληρη η πόλη κάτω από στάχτες και λάβα. Μετά από 1700 περίπου χρόνια οι Ιταλοί ξεθάβουν την αρχαία πόλη του Ερκολάνο. Μαζί ανακαλύπτεται και
η περίφημη «Βίλα των Παπύρων». Εκτός από τα αγάλματα, εκεί βρέθηκαν και 2000 πάπυροι αρχαίων ελληνικών κειμένων, που στην πλειοψηφία τους αφορούν κείμενα Επικούρειας Φιλοσοφίας. Η ανακάλυψη αυτών των παπύρων αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του αρχαίου κόσμου. Σήμερα φυλάσσονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Νεαπόλεως, όπου και εξετάζονται από αρχαιολόγους, παπυρολόγους και φιλόλογους που έχουν σταλεί από ολόκληρο τον κόσμο για να τους μελετήσουν, φυσικά εκτός της Ελλάδας! Και το χειρότερο είναι, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ότι στην Ελλάδα το γεγονός αυτό το αγνοούν σχεδόν οι πάντες.
Ο λόγος οφείλεται στις δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοθεωρίες που κουβαλούν οι Έλληνες δύο χιλιετίες τώρα, προσπαθώντας κάποιοι να μας πείσουν ότι είναι μία. Όμως στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία και την φιλοσοφία εξακολουθεί ακόμη και σήμερα το ελεύθερο πνεύμα να είναι φυλακισμένο στα θρησκευτικά δόγματα. Χρόνια τώρα εκπρόσωποι των θρησκευμάτων μαζί με τον «δεξιό» και «αριστερό» ψάλτη έκοψαν και εξαφάνισαν ολόκληρα κομμάτια της ιστορίας μας. Διότι δεν πρέπει εμείς οι σημερινοί έλληνες να μάθουμε για τα εγκλήματα που έγιναν κάποτε και εννοείται πως δεν πρέπει να μάθουμε για τους προγόνους μας. Έτσι αν και η επίσκεψη στην Ακρόπολη μπορεί να αποτελεί για τον νεοέλληνα, λόγο για να λιαστεί, να φωτογραφηθεί, να προσευχηθεί, να ζωγραφίσει κ.λ., μια φορά τον χρόνο όμως, όλοι μαζεύονται στου Φιλοπάππου και στην Ακρόπολη για να γιορτάσουν την Καθαρή Δευτέρα. Έχουν την συνήθεια, όπως οι Πωσειδωνιάτες να αναβιώνουν τα παλιά τους έθιμα και να θυμούνται πως κάποτε ήταν Έλληνες.
Με αυτό το μικρό απόσπασμα, η ταινία του Θ. Μαραγκού αποτελεί ένα ιστορικά τεκμηριωμένο ντοκιμαντέρ, όχι μονάχα για τον πολιτισμό που χάσαμε, όχι μονάχα για τις επιθέσεις και τα εμπόδια που θέτει η εκκλησία εδώ και 2000 χρόνια, αλλά κυρίως την ελληνική παιδεία των Ιταλών. Ο σκηνοθέτης μένει έκπληκτος από την παραδοσιακή μουσική που παραμένει ίδια 2000 και πλέον χρόνια με την μουσική των αρχαίων τοιχογραφιών, μένει έκπληκτος από την ελληνική παιδεία των Ιταλών, από το γεγονός ότι μαθαίνουν ελληνικά και φυσικά από τα πολλά ελληνικά ονόματα που χρησιμοποιούν. Ένα ταξίδι τόσο στην ελληνική εκπαίδευση των ιταλών μαθητών όσο κυρίως στους τρόπους και στις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να μπορέσουν να διαβαστούν οι πάπυροι του Ερκολάνο, αποτελεί το κυρίως θέμα της ταινίας-ντοκιμαντέρ με τον ευρηματικό τίτλο «Black Μπεεε». Η ανάγνωσή τους φυσικά αποκάλυψε πως οι πάπυροι δεν ήταν τελικά θρησκευτικά κείμενα όπως πίστευαν αρχικώς οι Αμερικάνοι, αλλά κείμενα στην πλειοψηφία τους που αφορούσαν την επικούρεια φιλοσοφία.
Η Επικούρεια φιλοσοφία η οποία δημιουργεί και πονοκέφαλο στην εκκλησία μας, μιας και από πολλούς σήμερα θεωρείται ως η βάση της Αθεΐας, αμφισβητεί το Θεό ενισχύοντας παράλληλα την αγάπη για τη ζωή και τις απολαύσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που πιθανόν να μην ακούσαμε τίποτα για αυτήν την σπουδαία ανακάλυψη που έγινε πριν από 250 και πλέον χρόνια. Φυσικά όταν οι Ιταλοί έμαθαν πως το κινηματογραφικό συνεργείο ήταν ελληνικό, εκπλαγήκανε!
Σε γενικές γραμμές είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ που δικαίως απέσπασε το δεύτερο κρατικό βραβείο τεκμηρίωσης στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2005. Είναι μια ταινία-ντοκιμαντέρ που θα δημιουργήσει ένα συναίσθημα μελαγχολίας στον σύγχρονο έλληνα, λησμονώντας αυτό που είχε και αυτό που έχασε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου