Πότε πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε στο παιδί μας για το σεξ;

Ο γονιός με απλά λόγια και ανάλογα με το εξελικτικό στάδιο του παιδιού του (δηλαδή ανάλογα με την ηλικία του, το επίπεδο κατανόησής του και το ενδιαφέρον του), καλό είναι να ξεκινάει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από τη νηπιακή ηλικία, ονοματίζοντας τα μέλη του σώματος του παιδιού. Οι γονείς, θα πρέπει να απαντούν στις ερωτήσεις του παιδιού με αμεσότητα και ειλικρίνεια, χρησιμοποιώντας απλούς όρους, κατανοητούς στο παιδί. Ο γονιός θα πρέπει να προσέχει να μην επινοεί λέξεις για να περιγράψει τη σεξουαλική ανατομία, γιατί με αυτόν τον τρόπο δίνει στο παιδί το μήνυμα ότι αυτά τα μέρη του σώματος είναι διαφορετικά, περιβάλλονται με μυστικότητα και δημιουργούν αμηχανία.
Ο γιος μου - η κόρη μου αυνανίζεται, τι να κάνω;
Αρκετές φορές, οι γονείς ανησυχούν όταν διαπιστώνουν ότι ο γιος τους ή η κόρη τους αυνανίζεται. Ο αυνανισμός, ωστόσο,  είναι μία φυσιολογική διαδικασία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, που δείχνει την ανάγκη της ικανοποίησης της ηδονής. Το νεογνό αγγίζει τα γεννητικά του όργανα, ενώ οι αντανακλαστικές στύσεις φαίνεται να δίνουν τα πρώτα ερεθίσματα αυνανισμού στο νήπιο. Από τη νηπιακή και πρώτη παιδική ηλικία η ενασχόληση των παιδιών με τα γεννητικά τους όργανα είναι συνήθης. Το μικρό παιδί έχει αρκετές αυνανιστικές τάσεις και αναζητήσεις, οι οποίες δεν είναι μεν οργανωμένες, αλλά συνοδεύονται από αισθήματα
ευχαρίστησης και ικανοποίησης. Σύγχρονες μελέτες αναφέρουν ότι καταγράφονται αυνανιστικές εκφράσεις και κατά την εμβρυϊκή περίοδο συνοδευόμενες από στύσεις του εμβρύου.
Η ηλικία που εκφράζει τον αυνανισμό είναι η εφηβεία. Οι ορμονικές αφυπνίσεις ενεργοποιούν την περιέργεια του εφήβου για το σώμα του, αλλά και για το σώμα του άλλου φύλου ενώ αρχίζει να έχει πιο έντονη την ανάγκη να διερευνήσει τη δική του σεξουαλικότητά. Το ενδιαφέρον και η ενασχόληση με θέματα σεξουαλικής φύσεως είναι χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου και συνδέονται με την αύξηση και ωρίμανση των γεννητικών οργάνων και την εμφάνιση των δευτερευόντων χαρακτηριστικών της ήβης. Στην ηλικία αυτή  υπάρχει εκούσια συμμετοχή στον αυτοερωτισμό, γεγονός που δείχνει τη σεξουαλική αφύπνιση του ατόμου.
Από την ηλικία των 11 ετών ο αυνανισμός γίνεται η ολοκληρωμένη συνειδητή πράξη που τον οδηγεί στον οργασμό (εκσπερμάτιση για το αγόρι, κλειτοριδική ηδονή και κορύφωση για το κορίτσι). Ο έφηβος μέσα από τον αυνανισμό βιώνει την ευχαρίστηση, ενώ προετοιμάζεται σιγά σιγά για το σεξουαλικό του άνοιγμα στην ερωτική πράξη, τη σεξουαλική του διεκδίκηση και συντροφικότητα. Με το κλείσιμο της εφηβικής ηλικίας, ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα θα αποτελέσουν βασικές ανάγκες της ψυχικής και σωματικής ωρίμανσης του ατόμου προς την ενηλικίωσή του, εξωστρέφοντας τη σεξουαλική του διεκδίκηση και αναζήτηση προς κάποιο άλλο άτομο.
 Ο αυνανισμός είναι φυσιολογικός και στα δύο φύλα. Μέσα από τον αυνανισμό ο έφηβος και η έφηβη μαθαίνουν το σώμα τους και το ετοιμάζουν για τον αυριανό τους σύντροφο. Οι γονείς θα πρέπει να παραμένουν ήρεμοι και δεν πρέπει να ενοχοποιούν ούτε να υποτιμούν τον έφηβο ή την έφηβη που αυνανίζεται. Είναι σημαντικό , ωστόσο, ο αυνανισμός να γίνεται στον προσωπικό χώρο του παιδιού και όχι σε κάποιο δημόσιο χώρο ή με την παρουσία άλλου προσώπου.
Τέλος,  όταν ο αυνανισμός φτάνει σε ακραία επίπεδα έντασης και συχνότητας τότε θα πρέπει να διερευνηθεί η ψυχική λειτουργία του παιδιού και να καλυφθούν τυχόν συναισθηματικά κενά ώστε ο αυνανισμός να μην αποτελεί το μοναδικό τρόπο ικανοποίησης.
Ποια πρέπει να είναι η στάση του γονιού προς τον έφηβο του ίδιου φύλου;
Η σχέση μητέρας-κόρης και πατέρα-γιου, είναι πολύ σημαντική την περίοδο της εφηβείας. Οι σχέσεις αυτές, πρέπει να βασίζονται στην επικοινωνία και στο διάλογο. Επίσης, ο ομόφυλος γονιός καλό είναι κάνει κάποιες δραστηριότητες με το παιδί του, δραστηριότητες που σχετίζονται με το φύλο τους, ενισχύοντας και διαμορφώνοντας έτσι την ταυτότητα φύλου του παιδιού. Τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να μοιράζονται με τους γονείς τους τις αγωνίες και τις ανησυχίες τους. Ο γονιός οφείλει να είναι κοντά στο παιδί του με διάθεση να το ενθαρρύνει, να το ενημερώσει και να το στηρίξει και όχι με κριτική ή αυταρχική στάση ή με στάση ενοχοποίησης. Σε περίπτωση που σε μια οικογένεια απουσιάζει ο πατέρας ή η μητέρα, καλό είναι ένα άτομο από το στενό οικογενειακό περιβάλλον να αναλαμβάνει τον πατρικό ή το μητρικό ρόλο ή ο ρόλος αυτός να ενισχύεται σε φαντασιωσικό επίπεδο.
Οι γονείς θα πρέπει να έχουν φιλική σχέση με το παιδί τους;
Το παιδί έχει την ανάγκη να μοιράζεται τα προβλήματά του, να εμπιστεύεται τους γονείς του, να νιώθει πως υπάρχει φιλική και υποστηρικτική διάθεση από τη μεριά τους, χωρίς όμως να χάνεται ο γονεϊκός ρόλος που θα του προσφέρει ασφάλεια. Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρχουν όρια ώστε να διατηρούνται οι ρόλοι και από τις δυο μεριές.

Posted in: ΕΠΙΣΤΗΜΗ-ΕΡΕΥΝΕΣ