Κτίζουν οικισμούς για εποίκους στη Μόρφου

Νέα τετελεσμένα θέλει να δημιουργήσει το κατοχικό καθεστώς
ΤΟΥΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ

Ηπεριοχή της Μόρφου έχει μπει εδώ και ένα χρόνο για τα καλά στο στόχαστρο του κατοχικού καθεστώτος επιχειρώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα επί του εδάφους, τα οποία να χρησιμοποιήσει στη συνέχεια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Το κατοχικό καθεστώς με τη στήριξη και χρηματοδότηση της Άγκυρας ξεκίνησε μια προσπάθεια αλλοίωσης και καταστροφής της περιοχής ακολουθώντας την πρακτική που εφάρμοσε στις κατεχόμενες περιοχές της Κερύνειας, της Αμμοχώστου και της Καρπασίας.

Σε μια πόλη όπου προ του 1974 η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Ελληνοκύπριοι και όλες σχεδόν οι περιουσίες ήταν ελληνοκυπριακές, το κατοχικό καθεστώς επιχείρησε να μεταφέρει και στην περιοχή Μόρφου τον οικοδομικό οργασμό που προηγήθηκε σε Κερύνεια και Αμμόχωστο.

Σε αντίθεση, όμως, με τις άλλες περιοχές, στη Μόρφου ο στόχος δεν ήταν τόσο η τουριστική ανάπτυξη αλλά η μεταφορά εποίκων.
Προ του 1974 στη Μόρφου κατοικούσαν 10-12 οικογένειες Τουρκοκυπρίων.

Όσο δε για την τουρκοκυπριακή γη αυτή δεν ξεπερνούσε το 3% και μόνο δύο είχαν περιβόλια. Σήμερα, στην κατεχόμενη Μόρφου διαμένουν γύρω στις 9 χιλιάδες εκ των οποίων οι μισοί είναι Τουρκοκύπριοι, κυρίως από την Πάφο και τη Λεμεσό και οι άλλοι μισοί είναι έποικοι. Η παράνομη εκμετάλλευση των πορτοκαλεώνων της Μόρφου είναι στο 50% περίπου. Τα εσπεριδοειδή που παράγονται στην κατεχόμενη περιοχή της Μόρφου εξάγωνται στην Τουρκία είτε για να διατεθούν στην τουρκική αγορά είτε για να προωθηθούν προς την Ευρώπη.

Η προσπάθεια για οικοδομική ανάπτυξη στην περιοχή Μόρφου ξεκίνησε από τους Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ και συνεχίζεται και σήμερα επί Ντερβίς Έρογλου στην ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος. Βασικός χρηματοδότης της προσπάθειας του κατοχικού καθεστώτος ήταν και σ’ αυτή την περίπτωση η Άγκυρα, η οποία προσέφερε πακτωλό χρημάτων προκειμένου να υπάρξει ανάλογη οικοδομική ανάπτυξη στην Μόρφου όπως και στην Κερύνεια και την Αμμόχωστο.

Οι κινήσεις του κατοχικού καθεστώτος έγιναν προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μια υπήρξε ανέγερση οικιστικών συγκροτημάτων σε περιοχές οι οποίες χαρακτηρίζονται ως τουρκοκυπριακές από πλευράς καθεστώτος κάτι όμως που δεν ισχύει αφού, όπως προαναφέραμε, τ/κ ιδιοκτησίας γη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη στη Μόρφου.

Παράλληλα έγιναν προσπάθειες για τη δημιουργία ξενοδοχείων στη θαλάσσια περιοχή της Μόρφου, μια προσπάθεια η οποία δεν πέτυχε καθώς δεν υπήρξε οποιοδήποτε ενδιαφέρον από ξένους, όπως έγινε στην περίπτωση της Κερύνειας.

Η ανέγερση οικιστικών μονάδων πέριξ της Μόρφου δεν θεωρείται τυχαίο γεγονός καθώς αποτελεί ακόμα μια προσπάθεια της τουρκικής πλευράς να δημιουργήσει τετελεσμένα επί του εδάφους ώστε να τα εκμεταλλευθεί σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού.

Κινούμενη στη λογική της δικής της θέσης αλλά και των σχετικών προνοιών του σχεδίου Ανάν, η τουρκική πλευρά προσπαθεί να δημιουργήσει τέτοια δεδομένα ώστε να αποτρέψει την όποια πιθανότητα η περιοχή αυτή να περιέλθει, σε περίπτωση διευθέτησης, υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.

Τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν ανεγερθεί κοντά στην πόλη της Μόρφου γύρω στις 40 οικιστικές μονάδες οι οποίες διατέθηκαν από το κατοχικό καθεστώς κυρίως σε έποικους.

Τα μόνα τ/κ χωριά πλησίον της θάλασσας είναι τα Καζιβερά και ο Λιμνίτης. Ωστόσο κανένα από τα σχέδια τουριστικής ανάπτυξης που προωθήθηκαν δεν βρίσκονται κοντά στα δύο χωριά ενώ ήταν όλα εντός ελληνοκυπριακής γης.

Όλα ήταν σε ε/κ γη η οποία «ανήκει» στο κατοχικό καθεστώς και την οποία προσπαθεί το ίδιο να εκμεταλλευθεί δίνοντάς την σε Τούρκους επιχειρηματίες.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Posted in: πολιτική