Ένα φαινόμενο των ημερών της κρίσης είναι το να επιστρέφουν οι
ενήλικοι στα πατρικά τους σπίτια. Αν και σαν γεγονός είναι θλιβερό, έχει
και μία καλή πτυχή, καθώς τουλάχιστον οι γονείς αισθάνονται καλύτερα
ψυχολογικά με αποτέλεσμα να πέφτουν και τα ποσοστά κατάθλιψης τους. Το
ίδιο βέβαια δεν ισχύει και για τα παιδιά που γυρνούν πίσω ακόμη και
παντρεμένα με την ψυχολογία… της βρεγμένης γάτας.
Σε πολλές χώρες έχει καταγραφεί τάση επιστροφής των νέων στο πατρικό
σπίτι μετά το 2008. Στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά εδώ και 130 χρόνια,
περισσότεροι νέοι ενήλικοι ζουν ακόμη στο πατρικό τους από όσους έχουν
κάνει δικό τους νοικοκυριό. Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης το
φαινόμενο είναι ακόμη πιο έντονο.
Ερευνητές, με επικεφαλής την Έμιλι Κέρτιν του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economics), ανέλυσαν στοιχεία από 123.000 άτομα άνω των 50 ετών σε 27 χώρες της Ευρώπης και το Ισραήλ.
Η μελέτη συσχέτισε το επίπεδο κατάθλιψης κάθε ατόμου με τις συνθήκες διαβίωσής του. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι η συγκατοίκηση με τα ενήλικα παιδιά -είτε αυτά επέστρεψαν στο σπίτι, είτε δεν είχαν φύγει ποτέ- κάνει καλό στην ψυχική υγεία των μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων.
Η μείωση της κατάθλιψης των γονιών λόγω συγκατοίκησης με τα παιδιά τους φαίνεται μάλιστα να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μείωση που μπορούν να φέρουν η μόρφωση ή οι καθημερινές δραστηριότητες. Η -έστω και αναγκαστική- συμβίωση αποτελεί αντίδοτο στην μοναξιά και στην κοινωνική απομόνωση των ηλικιωμένων.
Από την άλλη, για ένα νέο που έχει μείνει άνεργος ή ποτέ δεν βρήκε δουλειά της προκοπής και ο οποίος γύρισε στο παιδικό δωμάτιό του, είναι πιθανότερο αυτό να βιώνεται ως…ήττα.
Ερευνητές, με επικεφαλής την Έμιλι Κέρτιν του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economics), ανέλυσαν στοιχεία από 123.000 άτομα άνω των 50 ετών σε 27 χώρες της Ευρώπης και το Ισραήλ.
Η μελέτη συσχέτισε το επίπεδο κατάθλιψης κάθε ατόμου με τις συνθήκες διαβίωσής του. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι η συγκατοίκηση με τα ενήλικα παιδιά -είτε αυτά επέστρεψαν στο σπίτι, είτε δεν είχαν φύγει ποτέ- κάνει καλό στην ψυχική υγεία των μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων.
Η μείωση της κατάθλιψης των γονιών λόγω συγκατοίκησης με τα παιδιά τους φαίνεται μάλιστα να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μείωση που μπορούν να φέρουν η μόρφωση ή οι καθημερινές δραστηριότητες. Η -έστω και αναγκαστική- συμβίωση αποτελεί αντίδοτο στην μοναξιά και στην κοινωνική απομόνωση των ηλικιωμένων.
Από την άλλη, για ένα νέο που έχει μείνει άνεργος ή ποτέ δεν βρήκε δουλειά της προκοπής και ο οποίος γύρισε στο παιδικό δωμάτιό του, είναι πιθανότερο αυτό να βιώνεται ως…ήττα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου