Όπως υπέδειξε η έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, το «θερινό minimum» (το χαμηλότερο σημείο στο οποίο φτάνει ο όγκος των πάγων το καλοκαίρι) είναι το τρίτο μικρότερο στην «εποχή των δορυφόρων».
Κατά τους ερευνητές, οι προβλέψεις σχετικά με εξαφάνιση του «θερινού πάγου» μέσα στα επόμενα χρόνια φαίνονται μάλλον λανθασμένες.
Στο ελάχιστο επίπεδο του «θερινού μίνιμουμ», στις 10 Σεπτεμβρίου, 4,76 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα του Αρκτικού Ωκεανού ήταν καλυμμένα από παγετώνα- περισσότερα από ότι το 2007 και το 2008, αλλά λιγότερα από κάθε άλλο έτος από το 1979.
Ο Γουόλτ Μάιερ, ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Δεδομένων Παγετώνα και Χιονιού (NSIDC), ανέφερε ότι ο πάγος λιώνει «ασυνήθιστα γρήγορα».
«Ήταν μία μικρή περίοδος τήξης- η περίοδος από το μάξιμουμ στο μίνιμουμ ήταν μικρή- αλλά ο πάγος ήταν τόσο λεπτός, που και πάλι έλιωσε γρήγορα» δήλωσε.
Οι τελευταίοι 12 μήνες ήταν ασυνήθιστα θερμοί σε όλο τον κόσμο- σύμφωνα με μετρήσεις της NASA, οι θερμότεροι ενός διαστήματος 130 χρόνων.
Αυτό εκτιμάται πως οφείλεται στις επιπτώσεις του φαινομένου Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό Ωκεανό, που συνεπάγονται αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως. Με το φαινόμενο να εξελίσσεται στο ψυχρότερο Λα Νίνα, η NASA εκτιμά πως το 2010 ίσως (αλλά όχι σίγουρα) να αποτελέσει το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί στη βάση δεδομένων της.
Ο αρκτικός πάγος επηρεάζεται από αυτά τα παγκόσμιας εμβέλειας φαινόμενα, αλλά η έκταση του «θερινού μίνιμουμ» εξαρτάται επίσης και από τους ανέμους και τα ρεύματα. Αυτό σημαίνει ότι ο όγκος του παγετώνα μπορεί να είναι συγκεντρωμένος σε μία περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού μία χρονιά, για να έχει μετακινηθεί μία άλλη.
Μέσα στο 2010, η σχετική απουσία πάγου γύρω από την Αλάσκα, οδήγησε στο «ξέβρασμα» μεγάλων αριθμών θαλασσίων λεόντων του Ειρηνικού στις ακτές της περιοχής.
Ως τμήμα μίας μεγαλύτερης εικόνας, ο Μάιερ εκτιμά ότι τα δεδομένα του NSIDC για το 2010 «συμφωνούν» με την ιδέα της σταδιακής μείωσης του θερινού αρκτικού πάγου. Ωστόσο, μοντέλα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές που προβλέπουν μία πολύ γρηγορότερη εξαφάνιση του θερινού πάγου- λίγα χρόνια πριν, μία έρευνα είχε κάνει λόγο για το 2013 ως το κρίσιμο έτος- χαρακτηρίζονται πλέον ως μάλλον υπερβολικά.
«Οι πιθανότητες μίας πραγματικά πρόωρης και γρήγορης τήξης γίνονται όλο και λιγότερο πιθανές καθώς περνούν τα χρόνια. Θα χρειαζόμασταν περισσότερα από ένα εξαιρετικά θερμά χρόνια όπως το 2007 στη σειρά για να συμβεί κάτι τέτοιο» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας όμως ότι «οι εκτιμήσεις περί 2040-2050, που έχουν αναφερθεί πολύ, 'στέκουν' ακόμα. Θα μπορούσαν να αποδειχθούν και αυτές λάθος, φυσικά, αλλά τα δεδομένα που έχουμε δεν προς το παρόν δεν δείχνουν κάτι τέτοιο».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου