ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.

Του ΣΤΑΘΗ*

Για την οικονομία της συζήτησης να δεχθούμε ότι δεν θα υπάρξει τρίτο μνημόνιο και ότι όταν το προαναγγέλλει ο κ. Γερούν Ντέισελμπλουμπλουμ λέει κοτσάνες. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση τα μέτρα (όχι μόνον τα δημοσιονομικά, αλλά κυρίως τα θεσμικά) που επεβλήθησαν στο πλαίσιο των δύο πρώτων μνημονίων, είναι αρκετά ως προς την επίτευξη του ευθύς εξαρχής σκοπού αυτής της διαδικασίας: τη μετατροπή της χώρας σε πανηγύρι λεηλασίας.

Προσέτι κι επιπλέον: το πολυνομοσχέδιο που η κυβέρνηση πέρασε από τη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες εκτέλεσης της χώρας σε κάποιον απ’ τους μαντρότοιχους του σαντζακιού - νύχτα - περιέχει ήδη όρους του τρίτου μνημονίου και προοιωνίζεται την εφαρμογή εκείνων των επιπλέον όρων που για την ώρα σπρώχθηκαν κάτω απ’ το χαλί

Προκειμένου να αναδυθούν εν λαμπρότητι μετά τις ευρωεκλογές, αν σ’ αυτές αυτή η κυβέρνηση δεν συντριβεί.

Με δυο λόγια και συνελόντι ειπείν, από Σεπτέμβριο πού σε πονεί και πού σε σφάζει, αν έως τότε δεν έχουν αλληλοσφαγεί στο ΠΑΣΟΚ κι αν ως τότε η Ν.Δ. δεν έχει πάθει στις ευρωεκλογές και μετά τις εκλογές ό,τι και οι πρώτοι διδάξαντες - οι Πασόκιοι - στην, υπό μνημονική σκέπη και στέψη, αλητεία.

Η κυβέρνηση έστησε μια φιέστα ψευδών (κι εκμαυλισμού με επιδόματα ψηφοθηρίας), ότι τάχα τελείωσαν τα βάσανα, πάπαλα τα μνημόνια, ότι βγαίνουμε στις αγορές, ότι οσονούπω και σε τρία τέρμινα έρχεται η ανάπτυξη. Πριν αλέκτορα φωνήσαι το γάλα δεν φθηναίνει, το ψωμί ακριβαίνει, στον λογαριασμό του ηλεκτρικού και νέες αυξήσεις χώνονται. Ούτε δύο μέρες δεν κράτησε ο πανηγυρικός του αρκουδιάρη! Κι όχι μόνον, αλλά όσον ακόμα το μελάνι απ’ τα σάλια των φερεφώνων ήταν νωπό, άρχισαν να σκάνε ένα - ένα τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των δόσεων της δόσης, άρχισαν ένα - ένα να εμφανίζονται τα νέα κεφάλια της Λερναίας Υδρας,όπως η διάλυση της ΔΕΗ, η περικοπή των επικουρικών συντάξεων κι όλα τα άλλα προκειμένου, από Σεπτέμβρη να συνεχίσουμε την πορεία μας προς το δημοσιονομικό κενό του 2015 κι όλα όσα έχουν προκαθορίσει τη διαδρομή του προτεκτοράτου για τις επόμενες δεκαετίες.

Το Βερολίνο και οι προστατευόμενοί του πήραν ως τώρα όλα όσα ήθελαν. Και γλύκανε το στόμα τους. Αρχισαν τους επαίνους (πάντα με κρυμμένες τις απειλές ανάμεσα στις λέξεις) και εξασφάλισαν ότι θα πάρουν και ό,τι άλλο ακόμα θέλουν. Αν αυτό θα ονομασθεί τρίτο μνημόνιο ή κοντσέρτο για πιάνο, ελάχιστη σημασία έχει. Η χώρα έγινε επί Γιωργάκη Σαμαρά Βενιζέλου ξέφραγο αμπέλι και ξέφραγο θα μένει όσον οι λύκοι των αφεντικών παριστάνουν στα πρόβατα τα τσοπανόσκυλα.

Οσο για τους βουλευτές των δύο κομμάτων του δικομματικού μονοκομματισμού που βγαίνουν στα κανάλια και κοκορεύονται για το φορτίο που ανέλαβαν ώστε να σώσουν τη χώρα για τον ηρωισμό τους να συνεργάζονται με τους εξ Εσπερίας άρπαγες, για τον λυγμό τους καθώς χειροκροτούν τον εαυτό τους για κατορθώματα μεγαλύτερα του Ηρόστρατου και του Εφιάλτη, ας ξέρουν ότι καταγράφονται. Οτι δεν θα μπορούν να επικαλεστούν άγνοια ή να ισχυρισθούν ότι εκτελούσαν διαταγές, αλλά ότι ενσυνειδήτως έχουν αναλάβει την ευθύνη όχι μόνον για τα αίσχη που έγιναν έως τώρα, αλλά και για όσα επαίσχυντα ακολουθήσουν.

Μπορεί οι ίδιοι να βολεύονται στο ηθικό πλαίσιο των κομμάτων τους, όταν ο κ. Βενιζέλος, λόγου χάριν, υπαινίσσεται με ύφος εκβιαστή της ελεεινής μορφής ότι ο Γιωργάκης έχει «εκκρεμότητες» με την παράταξή του, μπορεί οι βουλευτές

του ΠΑΣΟΚ να ανέχονται τον αρχηγό τους να μπινελικώνει τον κ. Απόστολο Κακλαμάνη σαν να ’ναι, ο Μπενίτο, ιδιοκτήτης χαμαιτυπείου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε έναν τέτοιο βάλτο ανέχονται να ζουν κι άλλοι εκτός απ’ τα σαπρόφυτα.

Σαπρόφυτα όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία της ακροδεξιάς μέσα στη δεξιά. Αίφνης (που αίφνης δεν είναι) οι νεκρικοί, μάλλον νεκρωτικοί διάλογοι Μπαλτάκου - Κασιδιάρη. Ενας αντικομμουνιστής κι ένας ναζιστής. Στις παρυφές της διοίκησης Σαμαρά.

Σε αυτό το ηθικό πλαίσιο κινείται πλέον η Ν.Δ. Των (κατά δήλωσίν τους) αντικομμουνιστών, Μπαλτάκου, Γεωργιάδη, Σταμάτη, ενός πρώην κομμουνιστή του κ. Χρύσανθου Λαζαρίδη, κάποιων «ακτιβιστών της δεξιάς» όπως ο κ. Βορίδης, κομμουνιστοφάγων όπως ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, μια πραγματική σφηκοφωλιά. Σφηκοφωλιά που άνοιξε τις κερκόπορτες για να πλακώσουν εδώ τα Βάφεν Ες Ες των επιτοκίων, τα Τάγματα Εφόδου των τοκογλύφων, μια σφηκοφωλιά που έσκαψε τον τάφο του λαού κι έχει το θράσος να οργανώνει πάνω σ’ αυτόν τον τάφο φιέστες με ψέματα.

Στις 11 Απριλίου έρχεται βασίλισσα σε αυτές τις θεοστυγείς φιέστες η κυρία Μέρκελ. Ερχεται, λέει, με δώρα! Μπας και καβατζάρει ο άνθρωπός της, ο κ. Σαμαράς, τις ευρωεκλογές με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες. Δεν ξέρω αν θα ’ναι στην επιτροπή υποδοχής ο παραιτηθείς κ. Μπαλτάκος. Ούτε ο κ. Κασιδιάρης. Η σχέση συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ ακροδεξιάς μέσα στη δεξιά και τάχα αντισυστημικής ακροδεξιάς είναι η σχέση δοχείων νυκτός. Την ημέρα ο αρχηγός όλης αυτής της φάρσας, ο αρχηγός των ανδρεικέλων, αναπέμπει ύμνους στην πατρίδα (δηλαδή στη ΔΕΗ που διαμελίζει, στο Ελληνικό που ξεκοκκαλίζει, στις 11.500 νέες απολύσεις που προγραμματίζει), ψέλνει εγκώμια κι οργανώνει λιτανείες - καλά προστατευμένες από τις δυνάμεις καταστολής - για τη σωτηρία όσων έχει ήδη παραδώσει στη Μέρκελ και πρόκειται να παραδώσει ακόμα.

Παράλογο, κυνισμός, ανηθικότης, ιδιοτέλεια, τρυπάνε το μυαλό μας, ενώ η έσχατη χυδαιότης παρενδύεται έναν πομπώδη και μπουφόνικο λόγο, όπως εκείνον του κ. Βενιζέλου όταν ενοχλείται απ’ τις σχέσεις Μπαλτάκου - Κασιδιάρη, αλλά καταπίνει αμάσητον τον αντικομμουνισμό Βορίδη, Γεωργιάδη, ή όταν εφαρμόζει ο ίδιος την πιο ωμή ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Οχι μόνον αυτό το σύστημα καταρρέει μέσα στη βρώμα του, αλλά παρουσιάζει και τα απόνερά του σαν «ποτάμι» - το ποτάμι ελαφρότητας, όπως όταν ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος αρνείται να σχολιάσει το άγος Μπαλτάκου - Κασιδιάρη, λες και αυτό δεν αφορά το κόμμα του, λες και η διεκδίκηση του δημαρχιακού αξιώματος γίνεται σε δοκιμαστικό σωλήνα, άσχετον με τα εν γένει εκφυλιστικά φαινόμενα της δημοκρατίας.

Ζόφος που ζέχνει.

Λίστα Λαγκάρντ, Βενιζέλος. Νόμος περί ευθύνης Υπουργών, Βενιζέλος. Χαράτσι, Βενιζέλος. Υδρόλυση των χημικών αποβλήτων της Συρίας στα πέριξ της Κρήτης, Βενιζέλος. Εξωτερική πολιτική γης Μαδιάμ (Κύπρος, FYROM, Κόσσοβο, Συρία, Ουκρανία, Κριμαία), Βενιζέλος. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος σαν υβρίδιο που έχει ξεφυτρώσει από τις πλάτες και τους ώμους του κ. Σαμαρά (που συμβουλεύεται τον κ. Μπαλτάκο όστις συνομιλεί με τον κ. Κασιδιάρη) κυβερνά ακόμα μια χώρα που της παίρνουν ό,τι έχει και δεν έχει κι έναν λαό που οδηγείται διαρκώς στο σφαγείο για να «μην πάνε χαμένες οι θυσίες του» απ’ το προηγούμενο σφάξιμο.

Πράγματι, με την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου «γυρίσαμε σελίδα» και είμαστε έτοιμοι να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο στο έπος της εξαθλίωσής μας, Διά

χειρών Μπαλτάκου, Κασιδιάρη, Σαμαρά, Βενιζέλου, Γεωργιάδη, Κουβέλη, Ρεπούση, Ψαριανού (κι αυτοί με τη δεξιά - ακροδεξιά συμβασίλευσαν), Βορίδη, ΔΟΛ, Πήγασου, Αλαφούζων - μια ορδή που έκανε την Ελλάδα στέπα, χορτάρι να μην φυτρώνει απ’ όπου περνά, οι ίδιοι τύποι

οι ίδιοι τύποι

οι ίδιοι τύποι

εκδοροσφαγείς και τσατσόνια οι ίδιοι τύποι να αγορεύουν στις αγορές και τα παζάρια υπέρ της Ελλάδας που την ίδια ώρα πουλάνε στα σκλαβοπάζαρα, δες τι ωραίος μηρός η ΔΕΗ, γάμπα τορνευτή οι υδατάνθρακες, φιλέτο λαιμού το Ελληνικό - οι ίδιοι τύποι τα ίδια ζόμπι οι ίδιοι βρυκόλακες οι κηπουροί του Γιωργάκη, οι εγκάθετοι του κ. Σημίτη, οι άνθρωποι των τραπεζών, τα ανδρείκελα των ξένων, οι συνομιλητές της Χρυσής Αυγής. Ως εδώ! Πρέπει να καταστραφούν. Να ξεκουμπιστούν. Να φύγει εδώ και τώρα αυτή η χολέρα. Ψηφίστε (ευκτική) τους αθώους του αίματος, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τους ΑΝΕΛ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ - είναι πλέον ζήτημα ζωής ή θανάτου. Το ΣΥΣΤΗΜΑ αυτό: Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ με τις παραφυάδες της δεξιάς, Χρυσή Αυγή κι ακροδεξιά μέσα στη Ν.Δ., το σύστημα αυτό ΠΑΣΟΚ και παραπόταμοι, ελιές και πρασινάλογα πρέπει να καταστραφεί σε όλες τις εκδοχές του, σε όλες τις παραλλαγές του. Αν επιβιώσει στις επόμενες εκλογές, στις ευρωεκλογές,η Διαπλοκή η Διαφθορά και η Υποτέλεια θα ολοκληρώσουν το θανάσιμο έργο τους. Ο φόνος του λαού θα γίνει νόμος. Και τώρα ο λαός φονεύεται και η πατρίδα δηώνεται, αλλά το πράγμα συντελείται αναζητώντας προσχήματα, χρησιμοποιώντας ευφημισμούς, καταφεύγοντας σε ψεύδη, προσφεύγοντας στην καταστολή. Αν παρά ταύτα οι φοβισμένοι, οι παραπληροφορημένοι, οι απογοητευμένοι φερθούν κι αυτήν τη φορά όπως συνήθως, η ορδή θα συνεχίσει το έργο της. Για αυτό, τολμώ να προτείνω, μιλήστε τους. Φέρτε τους μπροστά στις ευθύνες τους. Δεν είναι καιρός για απογοητευμένους, για όσους πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει κι ότι είμαστε από χέρι χαμένοι.

Είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση. Και η χαρά της προπαγάνδας είναι η απογοήτευση που σπέρνει. Κι είναι παράδοξο (όσον κι αν είναι εξηγήσιμο) ότι οι πρώτοι που τσιμπάνε σ’ αυτήν την προπαγάνδα της απογοήτευσης είναι οι αριστεροί. Δεν τα είπε καλά ο Δραγασάκης, τι θέλει τώρα ο Λαφαζάνης, σόου κάνει ο Τσίπρας. Αν είναι έτσι,τα λένε καλύτερα ο κ. Μπαλτάκος με τον κ. Κασιδιάρη και τα σόου Βενιζέλου Σαμαρά Μέρκελ είναι όλων μας η ειμαρμένη, και ο χαμός της πατρίδας νομοτέλεια. Δεν είναι έτσι - ποτέ δεν ήταν έτσι. Κατά βάθος το ξέρουμε όλοι (το ξέρουν και τα ανδρείκελα). Μπορεί τα κόμματα που εκφράζουν σήμερα τον λαό να κάνουν διαφορετική ανάλυση, να έχουν διαφορετικές ιδεολογίες, τα ενώνει όμως ένα πράγμα: η σωτηρία του λαού. Για να έχει μέλλον αυτός ο λαός και να ακολουθήσει αύριο όποιον δρόμο επιλέξει, πρέπει πρώτα να σωθεί τώρα.

Οποιαδήποτε τακτική παραλύει τη διαδικασία «να σωθεί ο λαός από την πείνα για να σωθεί κι από τη σκλαβιά» δεν ανταποκρίνεται στην ιστορία. Διότι η ιστορία δεν λειτουργεί πρωθύστερα. Δεν μπορεί αυτό που θέλεις να συμβεί στο μέλλον, να σε εμποδίζει να του ανοίξεις τον δρόμο στο παρόν.

Αρκετά με τον θάνατο που έσπειραν απ’ την όψιμη μεταπολίτευση έως σήμερα οι μεταμορφισμοί ενός και του ιδίου συστήματος. Οι πολίτες πλέον γνωρίζουν. Αγώνες έως τώρα έγιναν πολλοί. Και θα συνεχισθούν! Η ιστορική όμως ευκαιρία να χτυπηθεί το τέρας στο κεφάλι είναι τώρα.

Τώρα, που όλοι βλέπουν ότι αυτό το κεφάλι είναι άδειο από καθετί άλλο πάρεξ ηλιθιότητα, θράσος, χυδαιότητα, βουλιμία, απληστία και αθλιότητα...

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Posted in: πολιτική