Εξοργιστικές
είναι οι δηλώσεις Διαμαντοπούλου από την αρχή μέχρι το τέλος! Άλλωστε
είναι εκπληκτικοί στην μαύρη προπαγάνδα στην
παραποίηση & τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας!
Μερικές
ερωτήσεις μόνο, που νομίζω ότι πρέπει να της υποβληθούν: Η κ. υπουργός ήθελε να
υπάρχει ο επιθεωρητισμός όπως 34 χρόνια πριν; Γιατί το κόμμα της δε
δέχτηκε την απόφαση του 8ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ για την αυτοαξιολόγηση, όπως
την πρότεινε ο κλάδος & η οποία απέχει παρασάγγας από τη δική της
πρόταση; Επιπλέον γνωρίζει ότι, το θεωρούμενο καλύτερο εκπ/κό μοντέλο
στον κόσμο, αυτό της Φιλανδίας, δεν περιλαμβάνει την εξατομικευμένη αξιολόγηση
παρά μόνο την αυτοαξιολόγηση; Μπορεί, ακόμη και η πιο αντικειμενική
αξιολόγηση (που δεν υπάρχει και θα το αποδείξω στη συνέχεια), να συνδέεται με το
μισθό; Αυτό δεν το δέχονται ούτε και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της
αξιολόγησης.
Το
αποκορύφωμα όμως όλων είναι που χαρακτηρίζει όσους ζητούν τώρα εκλογές,
λαϊκιστές & αντιμεταρρυθμιστές! Δηλαδή λαϊκιστές είναι εκείνοι που ζητούν ν'
αποκατασταθεί η νομιμότητα και όχι εκείνοι που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση να
κυβερνούν! Λαϊκιστές είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η δοτή
κυβέρνηση δεν έχει εξουσιοδότηση να ξεπουλά τη χώρα και να οδηγεί στη
φτώχεια το λαό της & όχι εκείνοι που έχουν κάνει το σύνταγμα
κουρελόχαρτο!
Επιστρέφοντας
στο θέμα της αξιολόγησης πιστεύω ότι ο κλάδος δεν έχει ακολουθήσει την καλύτερη
τακτική. Εκτιμώ ότι θα πρέπει να είμαστε περισσότεροι επιθετικοί &
διπλωματικοί αν θέλετε, λέγοντας ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι! Ούτε αξιολόγηση ούτε τίποτα! Απλά δεν έχουμε εμπιστοσύνη να την
εφαρμόσουν αυτοί που διέλυσαν τα πάντα! Που ουσιαστικά δε έχουν διάθεση να
εφαρμόσουν αξιολόγηση, ούτε αξιοκρατία (υπάρχει;), ούτε τίποτα. Άλλοι είναι οι
στόχοι τους. Είναι να εκφοβίσουν, ν' απειλήσουν, να χειραγωγήσουν, να ευνοήσουν
τους ημέτερους & να δημιουργήσουν υπάκουους! Μέσω της αξιολόγησης
θέλουν να απολύσουν ή να εξαναγκάσουν σε φυγή χιλιάδες εργαζόμενους! Με λίγα
λόγια το δικαίωμα στην εργασία & μάλιστα στη μόνιμη & σταθερή
εργασία πάει περίπατο!
Αρκετοί λένε ότι θα πρέπει να
βάλουμε εμείς, ο κλάδος εκπαιδευτικών δηλαδή, τους όρους και τα κριτήρια
μιάς αξιολόγησης (αυτοαξιολόγησης αλλά & εξατομικευμένης
αξιολόγησης) με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης
εκπ/σης. Αλλά από πότε αγαπητοί φίλοι έχουμε στη χώρα μας δείγματα
συναίνεσης, αντικειμενικότητας, δικαιοσύνης, αυτοδιαχείρισης, κοινωνικού
ελέγχου, δημοκρατίας κλπ; Και επιπλέον μπορούν τα παραπάνω να εφαρμοστούν
απ' αυτούς που μας κυβέρνησαν μέχρι σήμερα και που σήμερα μας συγκυβερνούν;
Επίσης η αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπ/σης επιτυγχάνεται με την αξιολόγηση του
εκπ/κού και όχι με την επιμόρφωσή του; Και αν υποθέσουμε ότι βρεθεί η
αντικειμενική και σωστή αξιολόγηση με ποιά σειρά πρέπει να υλοποιήσει την
εκπ/κή πολιτική της μία κυβέρνηση που πιστεύει στη δημιουργία ενός υψηλού
μορφωτικού επιπέδου για το λαό της; Με την αύξηση των δαπανών για την παιδεία,
την καθολική-περιοδική επιμόρφωση των εκπ/κών, την αξιοπρεπή αμοιβή τους &
την αξιολόγηση ή με την ανάποδη σειρά;
Τέλος
δε μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση που να είναι αντικειμενική. Αντιθέτως κάθε
αξιολόγηση εμπεριέχει στοιχεία υποκειμενισμού. Απλά κάποια προσόντα είναι
μετρήσιμα όπως τίτλοι σπουδών, μεταπτυχιακοί τίτλοι, διδακτική εμπειρία
εκφρασμένη σε χρόνια υπηρεσίας, παρακολούθηση ή συμμετοχή σε επιμορφωτικά
προγράμματα κ.λ.π. Επίσης δε σημαίνει ότι κάποιος που απέκτησε ένα διδακτορικό
είναι καλύτερος δάσκαλος απ’ έναν που δεν απέκτησε. Επιπλέον κάποιος
μπορούσε ν’ τ’ αποκτήσει μεταπτυχιακό τίτλο & κάποιος άλλος λόγω διαφόρων
δυσκολιών & προβλημάτων της ζωής δε μπόρεσε να τον αποκτήσει ενώ είχε τις
δυνατότητες! Η αξιολόγηση δεν είναι δυνατόν να είναι απόλυτα αντικειμενική, όταν
εξετάζονται στοιχεία όπως: διδακτική ικανότητα, ευσυνειδησία, παιδαγωγική
συμπεριφορά, υπευθυνότητα, ικανότητα επικοινωνίας με τους μαθητές, συναδέλφους,
γονείς κ.λ.π. Καταρχήν πρέπει να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν
αρετές, που δε μπορεί να μετρηθούν με αριθμούς. Επίσης οι κορυφαίοι παιδαγωγοί
συμφωνούν ότι ο συντελεστής βαρύτητας για καθεμία απ’ αυτές δε θα μπορούσε παρά
να προσδιοριστεί με υποκειμενικό τρόπο.
Μην τσιμπάτε
λοιπόν με την αξιολόγηση την οποία
θέλει και η ΔΑΚΕ ( Ν.Δ.)που προσπάθησε
και πέτυχε να την κάνει θέση στην Ά
Ε.Λ.Μ.Ε Αιτωλ/νιας με την λευκή
ψήφο της ΕΣΑΚ Δ.Ε και την διπλή λευκή
του προέδρου (ΔΑΚΕ).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου