4 Ιουλ 2011

Αυλαία στην πολιτική και στην οικονομία

Του Γιώργου Κράλογλου

Με κέρδη μόνο για την «θεατρική Επιχείρηση» των «ηθοποιών» της πολιτικής ζωής παίχθηκε και η τελευταία πράξη του «θρίλερ» με θέμα «το Μεσοπρόθεσμο». Εισπράξεις είναι η πέμπτη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ κι ένα νέο δάνειο 100-120 δισ. ευρώ για να τα βγάλει πέρα η κυβέρνηση ενόψει των εκλογών του 2013 και η νέα κυβέρνηση μέχρι το τέλος του 2014. Το «χειροκρότημα» όμως των «αιχμαλώτων ιθαγενών» θεατών θα «εισπραχθεί» στις εκλογές.

Αυτή είναι η πραγματικότητα των πολιτικών εξελίξεων των ημερών που επιβεβαίωσαν με θλιβερό τρόπο δύο πράγματα.


Πρώτον ότι όντως οι πολιτικοί μας είναι κατώτεροι των περιστάσεων και αδύναμοι όχι μόνο να προσφέρουν όραμα, προοπτική και διέξοδο στο λαό, αλλά ακόμη και να διαχειριστούν την κρίση και το χρέος που οι ίδιοι προκάλεσαν με τις επιλογές τους, ως κυβερνήσεις, τα προηγούμενα 35 χρόνια. Και αντίθετα με όσα περίμεναν οι Έλληνες δημοκράτες, έδειξαν αυξημένη κομματική ευαισθησία και δυστυχώς μειωμένο πατριωτισμό.

Δεύτερον ότι όσο Ευρώπη και ΗΠΑ δεν βρίσκουν σκόπιμη όχι μόνο την διάλυση της Ευρωζώνης αλλά ούτε την αποδυνάμωσή της και κατ΄ επέκταση την έξοδο από το ευρώ, θα συνεχίζονται οι παρεμβάσεις «σωτηρίας» στις χώρες με κρίση και χρέος αλλά πάντα με αυστηρή οικονομική εποπτεία.

Όλα τα άλλα που συμβαίνουν είναι ή καλοστημένο θέατρο (όπως στην Πορτογαλία) ή κακοστημένο και κακόγουστο όπως στην Ελλάδα όπου η κυβέρνηση έδειξε ότι αισθάνεται ανασφάλεια όταν απομακρύνεται από την παλαιομοδίτικη τακτική του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Τη γνωστή τακτική που συνιστά αντριλίκια, απειλές για αποχωρήσεις και εκλογές ενώ στην πράξη οι αποφάσεις είναι συμφωνημένες σε όλη τους την έκταση.

Συνεπέστατο στην «ασφαλή» αυτή τακτική το ΠΑΣΟΚ του κ. Γ. Παπανδρέου προκάλεσε την ταραχή των εκλογών των δήθεν παραιτήσεων του πρωθυπουργού (για λίγες ώρες στα λόγια) την συγκρότηση δήθεν νέας κυβέρνησης και την τον κίνδυνο της δήθεν κατάρρευσης της χώρας ενώ όλοι γνώριζαν πως είναι δεδομένη εκταμίευση της πέμπτης δόσης . Και άρα η μόνη στάση πληρωμών που απειλούμαστε είναι αυτή που συντηρεί η κυβέρνηση από το 2010 και αφορά χρέη του δημοσίου προς ιδιώτες ύψους 12 δις. ευρώ και άνω.

Βεβαίως για να γίνει πειστική η ταραχή της κυβέρνησης παίχθηκαν στο γενικό «θρίλερ» και οι «πράξεις» με το δήθεν αντάρτικο του ΠΑΣΟΚ που γελοιοποιήθηκε και εντός και εκτός της Βουλής . Η εξαίρεση του ενός δεν χαλάει την «συνταγή».

Από την άλλη πλευρά η Νέα Δημοκρατία με την τακτική του «τσάμπα μάγκα» προσπάθησε , τις ημέρες αυτές , να μας πείσει ότι πρόβλημα της χώρας είναι πως ο κ. Σαμαράς δεν βρίσκεται στην εξουσία για να κάνει πράξη όλα αυτά που ψευδώς υποσχέθηκε ότι θα έκανε ο κ. Κ. Καραμανλής . Να μας πείσει ακόμη ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να ανατρέψει την οικονομική εποπτεία των δανειστών και να συντάξει δικά της μνημόνια .

Με άλλα λόγια ενώ τις ώρες αυτές «καίγεται η γούνα μας» και δεν ξέρουμε που βρισκόμαστε και που θα πάμε έχουμε τα κόμματα εξουσίας να προσπαθούν μόνο πως θα γονατίσει το ένα το άλλο. Και μάλιστα με αστεία επιχειρήματα και βλακώδη πολιτικά τερτίπια.

Την ίδια στιγμή όμως κανείς από τους δύο διεκδικητές της εξουσίας δεν μας δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα ζωής όπως τι θα γίνει με τους άνεργους που πλησιάζουν το 1.000.000 με προοπτική να αυξηθούν. Ποιες δεσμεύσεις έχουμε για σταμάτημα των περικοπών μισθών και συντάξεων αφού και οι προηγούμενες δεσμεύσεις ήταν σκέτη απάτη. Ποιο ήταν το νόημα της αλλαγής της κυβέρνησης αφού από πουθενά δεν προκύπτει μεταβολή στα δεδομένα των επιλογών στην οικονομία.

Πως θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας μέσα σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον όπου οι επιχειρηματίες τρέχουν να σωθούν από την φοροκαταιγίδα.

Ο ρόλος, τώρα, των άλλων κομμάτων στην θεατρική παράσταση των ημερών.

Τα μικρά κόμματα  ψάχνοντας να βρουν διάδρομο ένταξης τους στα μεγάλα δεν λένε κάτι που να είναι άξιο προσοχής. Συνεπώς παρέμειναν «κομπάρσοι» και έπαιξαν τους μικρούς τους ρόλος.

Τα αριστερά κόμματα αντιλαμβάνονται πλέον ότι η αριστερή Ελλάδα που συντηρούν με κάθε τρόπο τα τελευταία 30 χρόνια ελέγχοντας μεγάλες κοινωνικές ομάδες που βολεύονται (κυρίως για οικονομικούς λόγους) ως «επαγγελματίες αριστεροί» και «προοδευτικοί» δεν οδηγεί πουθενά. Η κατάσταση όμως αυτή γυρίζει τώρα «μπούμερανγκ» και επειδή βρίσκονται σε σύγχυση προσέχουν την «θεατρική» συμπεριφορά τους περισσότερο.

Έτσι παραμένουν και αυτοί (ηθελημένα) στον ρόλο κομπάρσου μιλώντας εκ του ασφαλούς για εκλογές μιας και κανείς δεν τις θέλει . 

Συμπέρασμα είναι ότι με μοναδικά κέρδη αυτά της χρηματοδότησης του κράτους και της πολιτικής ζωής για ακόμη μια τριετία καλείται τώρα ο φορολογούμενος και ο ψηφοφόρος να συμπληρώσει το σκηνικό του νέου «πολιτικού θεάτρου» που θα ανεβάσει το 2013 το έργο « Έτσι θα σώσουμε την Ελλάδα».

Εκτός αν οι δανειστές αποφασίσουν διαφορετικά. 




Πηγή:www.capital.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Share

Facebook Digg Stumbleupon Favorites More