Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την παρέλαση στις οθόνες της νέας στρατιάς προπαγάνδας που
 | ||
|
Περιέργως ενώ όλοι παραδέχονται πλέον ότι τα νέα μέτρα και η φριχτή λιτότητα οδηγούν σε περαιτέρω ύφεση και αφαίμαξη από ρευστό της αγοράς (με ό,τι αυτό σημαίνει σε μείωση εσόδων από ΦΠΑ κ.λπ.) και επομένως σε φαύλο κύκλο που τελικά δεν μπορεί να μειώσει το χρέος (και επομένως να αποσοβήσει τη χρεοκοπία), τελικά καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα είναι μονόδρομος!!
Ο μόνος δρόμος δηλαδή είναι ο γκρεμός που προτείνουν οι σωτήρες των ΕΕ και ΔΝΤ που βέβαια έχουν βάλει στο μάτι τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία στην Ελλάδα όπως επίσης και την όσο γίνεται πιο απροστάτευτη και απαξιωμένη εργατική δύναμη.
Μα δεν πρέπει, μας λένε, να ισοσκελιστούν οι κρατικοί ισολογισμοί; Πρέπει. Άρα τι οφείλουμε να κάνουμε; Να μειώσουμε τα έξοδα. Και πώς το κάνουμε αυτό; Με μείωση μισθών, συντάξεων, με απολύσεις και με διάλυση του Δημοσίου (σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ.). Άλλος τρόπος δεν υπάρχει!
Κι όμως υπάρχει.
Και πολύ απλά λέγεται αύξηση των εσόδων, αν φυσικά μπορούσε να υπάρξει τέτοιου είδους πολιτική βούληση από μια κυβέρνηση που δεν θα ακολουθούσε πιστά το manual που της εδωσαν.
Βέβαια αυτό δεν μπορεί να γίνει με φορολογία και μειώσεις αποδοχών αυτών που δεν έχουν πια τίποτα, γιατί όσο επιμένουν να αφαιρούν από αυτούς πρώτον μειώνουν το ΑΕΠ (επιδεινώνοντας τη σχέση Χρέος/ΑΕΠ), και δεύτερον το χρήμα που (δεν) θα πάει στα Ταμεία αφαιρείται από την αγορά, με αποτέλεσμα τα λουκέτα, την ανεργία και βέβαια τη μείωση εσόδων από ΦΠΑ.
Πώς θα μπορούσε να γίνει τότε; Μα με την είσπραξη από τους μεγαλοεπιχειρηματίες τουλάχιστον αυτών που οφείλουν κατά νόμο να πληρώνουν και δεν το κάνουν. Με το σφράγισμα των παράθυρων-μαύρων τρυπών που επιτρέπουν νόμιμη (ή και παράνομη-ποιος νοιάζεται;) φοροδιαφυγή σε εκείνους που τόσα χρόνια έχτισαν τον τεράστιο, αμύθητο πλούτο τους πάνω στην πλάτη των κορόιδων.
Επίσης με το να βάλει το κράτος χέρι στον πακτωλό χρημάτων που έχει συσσωρευτεί σε νομιμοπαράνομους λογαριασμούς σε ξένες τράπεζες η λογαριασμούς offshore εταιρειών.
Θα μου πείτε πώς θα γίνει αυτό;
Μα με ρήξη, πώς αλλιώς; Μόνο όταν πειστούν αυτοί που πρέπει ότι εμείς δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να πληρώσουμε άλλο το λογαρισμό που δεν μας ανήκει, μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Αλλιώς πάμε χαμένοι.
Τρία στοιχεία μόνο για να καταλάβουμε πώς έχουν τα πράγματα.
1.α) Τα έσοδα από την άμεση φορολογία ήταν 8% του ΑΕΠ για το 2007, έναντι του 13,4% της Ε.Ε των 27. β) Η πραγματική φορολογική επιβάρυνση του κεφαλαίου επί των κερδών είναι 15,8% στην Ελλάδα έναντι του 25,4% της Ε.Ε των 27 το 2006...
2. Η φορολογία του εφοπλιστικού κεφαλαίου τείνει στο μηδέν. Ακόμα κι εκείνο το 1% καταργήθηκε πριν από τις εκλογές του 2009. Στην Ελλάδα οι εφοπλιστές συνεισφέρουν φορολογικά 12 εκ. ευρώ (!) έναντι των 50 εκ. ευρώ των μεταναστών. (Αν οι εφοπλιστές ήθελαν θα αγόραζαν ένα κομμάτι του χρέους και όλα θα είχαν τελειώσει προ καιρού, αφού το δημόσιο χρέος θα γινόταν ιδιωτικό και δεν θα είχαμε καν πρόβλημα. Εννοείται πως δεν ειναι υποχρεωτικό ότι θα έχαναν. Αντί γι΄ αυτό ποιος ξέρει σε τι χρηματιστηριακού τυπου τζόγους εναντίον της "πατρίδας" επιδίδονται.)
3. Με πολύ απλά λόγια δύο παραδείγματα μεγάλων εισηγμένων εταιρειών που δείχνουν ποιος χρωστάει πραγματικά σε αυτή τη χωρα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελευθεροτυπίας, η ΕΧΑΕ, ιδιοκτήτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με κέρδη 105 εκ. € πλήρωσε φόρο 13 εκ. € - δηλαδή πραγματικός συντελεστής 12,4% αντί 25%, ενώ η ΤΙΤΑΝ, με κέρδη 113,29 εκ. €, πλήρωσε φόρους 7,3 εκ. € - πραγματικός συντελεστής 6,47%!!!
Αντίθετα οι καημένοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν ξέφυγαν ούτε κατά ένα σεντ και "ανταμείβονται" με καταδίκη σε θάνατο μέσω αιώνιου εκβιασμού για τη δήθεν σωτηρία της πατρίδας.
Και τωρα φροντίζουν να φορολογείται με 10% χαράτσι το ποσό εισοδήματος από 8000-12000, ενώ πληρώνουν έκτακτη εισφορά όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες με μπλοκάκι ακόμα κι αν είναι πλέον άνεργοι και δεν κόψουν ούτε μια απόδειξή! Είπατε τίποτα;
Αν λοιπόν κοιτάξει κανείς στη σωστή πλευρά θα δει τι φταίει.
Και βέβαια αυτό δεν είναι οι μισθοί, οι συντάξεις, τα λίγα δικαιώματα των εργαζομένων και ο δήθεν τεράστιος δημόσιος τομέας. Αρκεί να (ξανα)πούμε ότι αν σύμφωνα με το Μνημόνιο οι δημόσιες δαπάνες φτάσουν όπως τό΄ χουν σκοπό- το 2015-16 στο 32% του ΑΕΠ ( θα είναι ακόμη μικρότερο) θα συγκρινόμαστε μόνο με την Ουγκάντα, την Νικαράγουα και άλλες παρόμοιες χώρες με σχολεία και νοσοκομεία σε αντίσκηνα και εξαθλιωμένους που προσπαθούν να κρατηθούν στη ζωή με συσσίτια και ανθρωπιστική βοήθεια από τον ΟΗΕ. Παρεμπιμπτόντως να σημειώσουμε ότι πολλές φορές συμβαίνει αυτές οι χώρες να έχουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και χαμηλό χρέος. Οπότε κάλλιστα μπορούν να αποτελούν πρότυπο για τεμπέληδες και χασομέρηδες όπως εμείς οι άθλιοι Ελληνες και να παίρνουν βραβεία από σοσιαλιστές εκπροσώπους του ΔΝΤ και της ΕΕ για το καλό που κάνουν στην ανθρωπότητα.
Η άλλη εναλλακτική λοιπόν λέγεται σθεναρή αντίσταση και πάλη ενάντια σε αυτούς που αρπάζουν όχι μόνο πενιχρούς μισθούς και περιουσίες αλλά την ίδια την ουσία της ζωής μας, την αξιοπρεπεια και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Αντίσταση σε αυτούς που τό΄ βαλαν σκοπό να ξεπουλήσουν κερδοφόρες και υγιείς δημόσιες επιχειρήσεις, καθώς και όλες τις ελληνικές ακρογιαλιές στερώντας μας από πραγματικό και ουσιαστικό πλούτο που θα μας χρειαστεί στη συνέχεια.
Όλοι αυτοί οι "ειδικοί αναλυτές" λοιπόν, που κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, είναι σίγουρο οτι ανήκουν σε δυο κατηγορίες. Είτε σε εκείνους που έχουν συμφέρον να κρύψουν συνειδητά την αλήθεια και να εξαπατήσουν το λαό, είτε στους υποταγμένους και δουλικούς Έλληνες που πάντα υπήρχαν σε όλες τις ιστορικές στιγμές και δεν το ομολογούν ούτε στον εαυτό τους.
Οι απλά φοβισμένοι ας ταρακουνηθούν, ας το ξεπεράσουν κι ας ενωθούν με όσους έχουν ήδη βγεί στους δρόμους. Εκεί βρίσκεται η μοναδική πραγματική ελπίδα κι όχι στα μυαλά ξεπουλημένων θαυματοποιών.
Για όσους τέλος ψάχνουν για ανώδυνες λύσεις, ας το ξεχάσουν.
Στο δρόμο που έχουμε μπροστά μας τρυφερά χιλιόμετρα δεν υπάρχουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου