Παίζουν βιολί, κιθάρα, πιάνο και φλάουτο. Άλλοι μπουζούκι, ντραμς και τρομπέτα. Στο κτίριο της οδού Κολοκοτρώνη στο Βύρωνα καθάριες φωνές τραγουδούν, ενώ πρώτα έχουν παρακολουθήσει μάθημα θεωρίας. Η μουσική εκεί δεν τελειώνει ποτέ ενώ οι συμμετέχοντες δεν λαμβάνουν μόνο μουσική παιδεία αλλά παράλληλα δρουν ομαδικά, είναι αλληλέγγυοι, συμμετέχουν και προσφέρουν, τονίζει η Μαρία Αναϊς Κώνστα, η ψυχή του Κοινωνικού Ωδείου, μιλώντας στο Penna. gr για το εγχείρημα.
Η αφορμή για τη δημιουργία του δόθηκε πριν τέσσερα χρόνια όταν ο Στάθης Δρογώσης απηύθυνε κάλεσμα μέσω του διαδικτύου στον καλλιτεχνικό κόσμο με στόχο την καθιέρωση ενός δικτύου εθελοντών που θα παραδίδουν μαθήματα
σε άτομα που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική αλλά αδυνατούν να το
κάνουν για οικονομικούς λόγους. Το Κοινωνικό Ωδείο αυτή την ώρα απαρτίζεται από 80 περίπου μαθητές και άλλους 40 περίπου δασκάλους. Εδώ και δύο χρόνια η ομάδα έχει το δικό της κτίριο, ενώ προτεραιότητα δίνεται στα μικρά παιδιά.
«Στην αρχή τα προβλήματα ήταν πολλά. Δεν είχαμε το δικό μας χώρο και ήμασταν διασκορπισμένοι, ενώ μας έλειπαν αρκετά όργανα και βιβλία. Με το πέρασμα του χρόνου και την ευαισθητοποίηση των εθελοντών τα υλικά βρέθηκαν και το όνειρό μας άρχισε να παίρνει μορφή», σχολιάζει η Μαρία Αναϊς.
Στο Κοινωνικό ωστόσο Ωδείο υπάρχουν και υποχρεώσεις. Τα μέλη του σωματείου οφείλουν να δίνουν το παρών στη συνελεύσεις που πραγματοποιούνται μια φορά το δίμηνο, ενώ στο πλαίσιο αυτό λειτουργεί και το λεγόμενο «point system» σύμφωνα με το οποίο ο καθένας πρέπει να συγκεντρώσει πενήντα βαθμούς. Πώς τα καταφέρνει; Μέσα από συγκεκριμένες δουλειές τις οποίες θα πρέπει να κάνει κερδίζοντας πόντους.
Στο Ωδείο παρακολουθούν μαθήματα παιδιά από οικογένειες με ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα, ακόμα και παιδιά από ορφανοτροφεία που δύσκολα μπορούν να δώσουν κάτι από τον οβολό τους. Υπάρχουν όμως και μαθητές οι οποίοι μπορούν να συνδράμουν μια στο τόσο με υλικά ή υπηρεσίες προκειμένου το εγχείρημα να συνεχίσει να υφίσταται.
Όπως επισημαίνει η ψυχή της ομάδας, το κτίριο για έναν χρόνο παρέχεται στο Ωδείο δωρεάν, ενώ η ομάδα καλείται να πληρώσει μόνο τον ΕΝΦΙΑ και τους λογαριασμούς. Οι ανάγκες παρ’ όλα αυτά είναι πολλές και συνεχώς αυξάνονται. Όποιος το επιθυμεί μπορεί να βοηθήσει με κάθε τρόπο. «Ο καθένας μπορεί να έρθει στις συναυλίες και εκδηλώσεις που πραγματοποιούμε, να αφήσει δύο ευρώ ή να συμβάλλει όπως θέλει», λέει η Μαρία Αναϊς, ενώ προσθέτει πως «η ευαισθησία του κόσμου είναι μεγάλη, οι προσφορές από τους εθελοντές εξίσου πολλές, ενώ στο μέλλον ελπίζουμε να είναι ακόμα περισσότερες».
«Το όνειρο μου για το Κοινωνικό Ωδείο είναι ουτοπικό», αναφέρει η συντονίστρια όταν τη ρωτήσαμε γι’ αυτό… «Θα ήθελα η δωρεάν μουσική παιδεία να ήταν εφικτή. Να μην χρειάζονταν τα κοινωνικά ωδεία. Να μην υπήρχε αυτή η ανάγκη», καταλήγει.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Κοινωνικό Ωδείο μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα του
«Στην αρχή τα προβλήματα ήταν πολλά. Δεν είχαμε το δικό μας χώρο και ήμασταν διασκορπισμένοι, ενώ μας έλειπαν αρκετά όργανα και βιβλία. Με το πέρασμα του χρόνου και την ευαισθητοποίηση των εθελοντών τα υλικά βρέθηκαν και το όνειρό μας άρχισε να παίρνει μορφή», σχολιάζει η Μαρία Αναϊς.
Στο Κοινωνικό ωστόσο Ωδείο υπάρχουν και υποχρεώσεις. Τα μέλη του σωματείου οφείλουν να δίνουν το παρών στη συνελεύσεις που πραγματοποιούνται μια φορά το δίμηνο, ενώ στο πλαίσιο αυτό λειτουργεί και το λεγόμενο «point system» σύμφωνα με το οποίο ο καθένας πρέπει να συγκεντρώσει πενήντα βαθμούς. Πώς τα καταφέρνει; Μέσα από συγκεκριμένες δουλειές τις οποίες θα πρέπει να κάνει κερδίζοντας πόντους.
Στο Ωδείο παρακολουθούν μαθήματα παιδιά από οικογένειες με ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα, ακόμα και παιδιά από ορφανοτροφεία που δύσκολα μπορούν να δώσουν κάτι από τον οβολό τους. Υπάρχουν όμως και μαθητές οι οποίοι μπορούν να συνδράμουν μια στο τόσο με υλικά ή υπηρεσίες προκειμένου το εγχείρημα να συνεχίσει να υφίσταται.
Όπως επισημαίνει η ψυχή της ομάδας, το κτίριο για έναν χρόνο παρέχεται στο Ωδείο δωρεάν, ενώ η ομάδα καλείται να πληρώσει μόνο τον ΕΝΦΙΑ και τους λογαριασμούς. Οι ανάγκες παρ’ όλα αυτά είναι πολλές και συνεχώς αυξάνονται. Όποιος το επιθυμεί μπορεί να βοηθήσει με κάθε τρόπο. «Ο καθένας μπορεί να έρθει στις συναυλίες και εκδηλώσεις που πραγματοποιούμε, να αφήσει δύο ευρώ ή να συμβάλλει όπως θέλει», λέει η Μαρία Αναϊς, ενώ προσθέτει πως «η ευαισθησία του κόσμου είναι μεγάλη, οι προσφορές από τους εθελοντές εξίσου πολλές, ενώ στο μέλλον ελπίζουμε να είναι ακόμα περισσότερες».
«Το όνειρο μου για το Κοινωνικό Ωδείο είναι ουτοπικό», αναφέρει η συντονίστρια όταν τη ρωτήσαμε γι’ αυτό… «Θα ήθελα η δωρεάν μουσική παιδεία να ήταν εφικτή. Να μην χρειάζονταν τα κοινωνικά ωδεία. Να μην υπήρχε αυτή η ανάγκη», καταλήγει.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Κοινωνικό Ωδείο μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα του
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου