«Με την επιστολή μου αυτή
απευθύνομαι στο νυν Δήμαρχο κ. Καραπάνο, το δημοτικό συμβούλιο και στα μέσα
ενημέρωσης του νομού σας (Αιτωλοακαρνανία). Το θέμα αφορά
τον προηγούμενο Δήμαρχο κ. Κατσούλη.
Στις αρχές Ιουνίου μου
τηλεφώνησε μία κοινή φίλη (ανωτέρα δικαστικός) δική μου και του πρώην Δημάρχου
κ. Κατσούλη και με παρακάλεσε να κάνω
μία συναυλία στο Μεσολόγγι για το κοινωνικό παντοπωλείο της πόλης.
Επειδή είμαι
ευαισθητοποιημένος σε αυτά τα θέματα, είπα αμέσως ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη και
για ένα λόγο περισσότερο το ότι ήταν για μια πόλη ηρωική που τη λατρεύω και έχω
και πολύ καλούς φίλους εκεί.
Συμφώνησα με το Δήμαρχο να έρθω αφιλοκερδώς και θα
παρακαλέσω τους συνεργάτες μου να πληρωθούν με τη μικρότερη αμοιβή, βασικά για
τα έξοδά τους, η οποία ήταν για τα 14 άτομα 2.500 ευρώ. Έτσι κι έγινε.
Από εκείνη τη στιγμή και
μετά αρχίζει η περιπέτεια. Δεν έθεσα κανένα όρο, διαφήμισης, διαμονής σε
ξενοδοχείο κ.λπ. Μας ζήτησε να στείλει το πούλμαν το δημοτικό να μας παραλάβει
από την Αθήνα και να μας επιστρέψει μετά κι αυτό το δεχτήκαμε. Τη διαδρομή θα τη
θυμάμαι για πάντα, το πούλμαν είχε σιδερένια καθίσματα και χωρίς κλιματισμό,
αλλά με έναν εξαιρετικά ευγενή οδηγό. Είχα συμφωνήσει με το Δήμαρχο να δώσει
τα χρήματα στους μουσικούς και τους τραγουδιστές μόλις φτάσουμε εκεί, πριν τη
συναυλία. Δε συνέβη κάτι τέτοιο.
Έγινε η συναυλία και
παρότι είδαμε μόλις 2-3 αφίσες, νομίζω ότι πήγε καλά. Μάλιστα στο τέλος ανέβηκε
στην εξέδρα ο κ. Κατσούλης κι αφού μας ευχαρίστησε δημόσια, μου ζήτησε να
χορέψει μόνος του ζεϊμπέκικο επάνω στην εξέδρα. Παρότι αυτό δε συνηθίζεται στις
συναυλίες, του παίξαμε το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας κι εκείνος χόρεψε ένα κουνιστό
χορό που καμία σχέση δεν είχε βεβαίως με ζεϊμπέκικο.
Τέλος μας είπε να πάμε σε
ένα εστιατόριο μόνοι μας και θα ερχόταν αργότερα να πληρώσει τα παιδιά. Μετά από
ψάξιμο βρήκαμε το χώρο και κάτσαμε. Αφού πέρασε ώρα τον είδα να έρχεται αλλά
μόλις μας είδε έκανε μεταβολή κι εξαφανίστηκε.
Μετά από το φαγητό δεν υπήρχε πουθενά, ήταν άφαντος.
Ούτε απαντούσε στο τηλέφωνό του. Την άλλη μέρα τηλεφωνούσα στο Δημαρχείο,
τίποτα.
Ήμασταν μαζί με τους
συνεργάτες μου 3-4 ώρες παρέα και με ένα λεβέντη, φίλο μου και συμπατριώτη σας,
τον Ξενάκη Μαρούλη, αλλά ο Δήμαρχος δυστυχώς δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο. Εκεί
έμαθα από τους συνεργάτες μου ότι ο Δήμαρχος τους έβαλε να υπογράψουν ένα χαρτί
πως θα δουλέψουν αφιλοκερδώς και ότι τα
χρήματα θα τους τα έδινε μέσω κάποιου χορηγού. Εκεί πλέον κατάλαβα ότι την
είχε μεθοδεύσει την κατάσταση.
Είπα στα παιδιά ότι θα
τους πληρώσω εγώ αν δεν τακτοποιηθεί το θέμα και ανέθεσα σε ένα συνεργάτη μου
τις επόμενες μέρες να τηλεφωνεί.
Μία φορά μόνο βρήκε τη γραμματέα η οποία είπε να μην ανησυχούμε και ότι
σε μία εβδομάδα θα τακτοποιηθεί το θέμα.
Θέλω να πω συγχαρητήρια
στο νέο Δήμαρχο κ. Καραπάνο γιατί μόλις του τηλεφώνησα προ ημερών κατανόησε
αμέσως το πρόβλημα και το έφερε στο δημοτικό συμβούλιο, όπου όπως
έμαθα ο κ. Κατσούλης με αποκάλεσε, ψεύτη, μπαταχτσή και ότι θα με μηνύσει.
Τι να πω, υπάρχουν άνδρες με τέτοια
συμπεριφορά; Εσείς θα κρίνετε. Αυτό
που έχω να πω, είναι ότι η πορεία μου είναι γνωστή.
Η συμμετοχή μου σε
κοινωνικές εκδηλώσεις είναι αμέτρητες. Έχω στο συρτάρι μου δεκάδες ευχαριστήριες
επιστολές από Δημάρχους, συλλόγους, ιδρύματα κ.λπ. Δεν είναι κάτι που διαλαλώ,
απλά το αναφέρω λόγω της περίπτωσης. Θα πω και κάτι ακόμα.
Το κόστος μίας τέτοιας
συναυλίας φτάνει πάνω από 8.000. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν για να
πραγματοποιηθεί (όπως τεχνικοί, φωτιστές, ηχολήπτες, 8 με 10 μουσικοί, 3 με 4
τραγουδιστές, πούλμαν, φορτηγό).
Δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι έστησα μία
ολόκληρη επιχείρηση μαζί με 14 άτομα για να εξαπατήσουμε ένα φορέα μίας ηρωικής
πόλης για μόλις 2.500 ευρώ.
Αν δε λυθεί το πρόβλημα,
το αποτέλεσμα θα είναι να τα πληρώσω από την τσέπη μου τους συνεργάτες μου και
ειδικά τους μουσικούς που δουλεύουν για το μεροκάματο.
Μετά τιμής
Χρήστος Νικολόπουλος
Μουσικοσυνθέτης»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου