Μου το είπε ένας φίλος και το βρήκα γουστόζικο και επίκαιρο, γι αυτό και το μεταφέρω.
Ενας «επίσημος» επισκέπτεται τον Πάπα στο Βατικανό. Μετά το τέλος
της επίσημης συνομιλίας, λέει ο Πάπας στον υψηλό επισκέπτη του: «Χάρηκα
πολύ που σας γνώρισα. Θά θελα πολύ να τα ξαναπούμε, αλλά χωρίς
επισημότητες…».
Ετσι λοιπόν κλείνουν ραντεβού και μετά από λίγη ώρα βγαίνει ο Πάπας
από την πίσω πόρτα του κτιρίου και μπαίνει στο αυτοκίνητο του
«επισήμου».
«Ξέρεις, λέει ο Πάπας, έχω πολλά χρόνια να οδηγήσω. Μήπως θα μπορούσα να πάρω για λίγο το τιμόνι;»
«Πολύ ευχαρίστως», απαντά ο «επίσημος» και του παραχωρεί τη θέση του οδηγού.
Σε λίγο, βγαίνουν στην άουτο στράντα και εκεί ο Ποντίφιξ αρχίζει
και αναπτύσσει ιλιγγιώδη ταχύτητα. Σε κάποιο σημείο τους σταματάει ένας
τροχονόμος. Πλησιάζει και διαπιστώνει ποιοι είναι οι επιβάτες του
αυτοκινήτου. Εχει όμως μια αμηχανία για το τι πρέπει να κάνει και γι
αυτό καλεί το Κέντρο. Ακολουθεί ο εξής διάλογος:
«Ελα Κέντρο. Εχω σταματήσει ένα αυτοκίνητο που έτρεχε του σκοτωμού,
αλλά είναι ένας υψηλά ιστάμενος και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω…»
«Θα του κόψεις κλήση, όποιος και νάναι»!
«Ξέρετε,… είναι πολύ υψηλά ιστάμενος»
«Δηλαδή, είναι υπουργός;»
«Οχι,… πιο υψηλά»
«Ο πρωθυπουργός;»
«Οχι,… υψηλότερα»
«Ποιός είναι επιτέλους; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας;»
«Οχι! Για να καταλάβετε, έχει για οδηγό τον…Πάπα!».
( σ.σ. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τυχαία).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου