Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε...

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί κατάντησαν την κοινωνία εδώ:

Απεργούμε. Γιατί οδήγησαν τον τόπο εδώ:

Απεργούμε. Γιατί έφτασαν το λαό εδώ:

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε και κατεβαίνουμε από τις 10 το πρωί στην Ομόνοια γιατί γέμισαν με νιάτα τις ουρές της ανεργίας:

Απεργούμε. Γιατί εξευτέλισαν την ανθρώπινη ύπαρξη:

Απεργούμε. Γιατί αρνούμαστε τη «σωτηρία» τους: 

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε και διαδηλώνουμε σε όλη την Ελλάδα γιατί αρνούμαστε το «μέλλον» τους:

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί όταν έλεγαν «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» μεθόδευαν τη χρεοκοπία εκατομμυρίων ανθρώπων του λαού. Μεθόδευαν αυτό:

Απεργούμε. Γιατί όταν έλεγαν «ΕΕ ή χάος»  μεθόδευαν το ευρωενωσιακό χάος της αδιανόητης ανεργίας, των συσσιτίων, των ληγμένων τροφίμων. Μεθόδευαν αυτό:

Απεργούμε. Γιατί αυτοί που εκβίαζαν με το «ευρώ ή δραχμή» έφεραν την πλήρη... αφραγκία, το μηδενικό εισόδημα, τη φτώχεια, τη δυστυχία. Εφεραν αυτό:

Αύριο απεργούμε. Απεργούμε γιατί έχουν το θράσος να ψηφοθηρούν (!) σε μια χώρα που την κατάντησαν το 70% του πληθυσμού της να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και τα παιδιά της να λιποθυμούν λόγω ασιτίας στα σχολεία. Απεργούμε γι’ αυτό:

Απεργούμε. Γιατί έχουν το θράσος να μιλούν για «σωτηρία» αυτοί που σφαγίασαν μισθούς και συντάξεις, αυτοί που «φυλάκισαν» δικαιώματα και «απελευθέρωσαν» τις απολύσεις. Απεργούμε γι’ αυτό:

Απεργούμε για τα μαγκάλια. Για τις αυτοκτονίες. Για τα «success story» του καπιταλισμού των κρίσεων και της «ανάπτυξης» των 500 ευρώ βασικό.  Απεργούμε γι’ αυτό:

Αύριο απεργούμε. Γιατί αυτοί που ξεκίνησαν με απειλές, όπως εκείνο το ιταμό «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς», κατέληξαν να φέρουν από δοτούς τραπεζίτες πρωθυπουργούς μέχρι «μαύρα» στην ΕΡΤ. Εφεραν τη «μαυρίλα» της μετανάστευσης, της αιθαλομίχλης και της κατάθλιψης. Εφεραν καταστολή. Εφεραν αυταρχισμό. Εφεραν τη «δημοκρατία» των επιστρατεύσεων και των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Εφεραν τον εκφασισμό. Εφεραν τη «μαυρίλα» των συνομιλητών με τον ναζισμό έως τα έγκατα των πρωθυπουργικών γραφείων. Αύριο απεργούμε και γι’ αυτό:

   Αύριο απεργούμε. Και θα έπρεπε να απεργήσουμε. Γιατί πίνουν το αίμα του λαού. Γιατί τον λεηλατούν. Τον πτωχεύουν. Τον συνθλίβουν. Γιατί οι λέξεις ωχριούν μπροστά στη στυγνότητά τους. Γιατί χτίζουν ένα μακάβριο «νεκροταφείο» ενταφιασμού των δικαιωμάτων και της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

   Αύριο διαδηλώνουμε. Και θα έπρεπε να διαδηλώσουμε. Γιατί αυτή είναι μια – πρώτη - απάντηση του εργάτη, του άνεργου, του βιοπαλαιστή προς τους «νεκροθάφτες» του. Προς όσους τον αφανίζουν. Γιατί η απάντηση του λαού προς όσους «αποφάσισαν» να τον πεθάνουν, δεν μπορεί παρά να είναι μία και έμπρακτη: Να «νεκρώσουν» τα πάντα!

   Αύριο (θα έπρεπε να) απεργούμε και διαδηλώνουμε. Γιατί τα μνημόνιά τους και τα πολυνομοσχέδιά τους, η φοροεπιδρομή τους, η λιτότητά τους, τίποτα μα τίποτα δεν θα μπορούσε να περάσει αν ο λαός στεκόταν απέναντί τους. Αν ο λαός αποφασίσει να σταθεί απέναντί τους.

   Οι κηφήνες που ζουν από τον ιδρώτα των άλλων, οι συνδικαλιστικοί χαρτογιακάδες τους και οι πολιτικές τους μαριονέτες «κουνιούνται», αυθαδιάζουν, χλευάζουν, για ένα και μόνο λόγο: Επειδή τους το επιτρέπει ο λαός. Επειδή ο λαός τους το επιτρέπει να τον έχουν «ζωσμένο». Να δουλεύει γι' αυτούς. Να είναι άνεργος γι’ αυτούς. Να είναι εξαθλιωμένος γι’ αυτούς.

  Αλλά, το ξέρουν: Οταν και αν ο λαός σηκώσει το ανάστημά του, όταν κάνει το βήμα μπροστά, αν, τελικά, αρνηθεί να είναι μια ζωντανή «μηχανή» που πεθαίνει για να παράγει τα κέρδη τους και για να πληρώνει τις κρίσεις τους, τότε... Τότε, όλα αυτά τα θρασίμια θα εξαφανιστούν. Θα σαρωθούν! Το ξέρουν: Καμία ολιγαρχία, καμία δεσποτεία, καμία κυβέρνηση, καμία τρόικα, δεν μπορεί να τα βάλει με τον οργανωμένο, τον μαζικό, τον ταξικό αγώνα των ανθρώπων που «γυρίζουν τον τροχό».

   Αυτή είναι η αλήθεια: Είναι ανήμποροι μπροστά στα εκατομμύρια των ανθρώπων που μοχθούν και που «γυρίζουν τον τροχό». Είναι ανήμποροι μπροστά σ’ έναν αποφασισμένο λαό. Αυτή την αλήθεια καλύτερα απ΄ όλους την αναγνωρίζουν εκείνοι, οι ίδιοι, που έχουν αλυσοδέσει τον λαό στον τροχό. Είναι μια αλήθεια που την ξέρουν και οι σμπίροι τους. Αυτοί που μεθαύριο, μετά την απεργία, θα διακινούν με καμουφλαρισμένη ικανοποίηση την γνωστή ατάκα: «Η απεργία και η διαδήλωση ήταν κατώτερη των περιστάσεων».

   Όμως, αν είναι έτσι, αν οι «δήμιοι» του λαού αναγνωρίζουν ότι η αντίσταση του λαού είναι «κατώτερη των περιστάσεων», αφού παραδέχονται ότι με όσα του κάνουν ο λαός θα έπρεπε να διαδηλώνει περισσότερο, να απεργεί περισσότερο, τότε πρόκειται για υπέροχη «εξομολόγηση»! Πρόκειται για θαυμάσια ομολογία! Αφού κοκορεύονται ότι καταφέρνουν να κρατούν την αντίσταση του λαού σε επίπεδα «κατώτερα των περιστάσεων», μιας και παραδέχονται ότι η επίθεση που έχουν εξαπολύσει και οι «περιστάσεις» που οι ίδιοι δημιούργησαν είναι αφόρητες, είναι φρικτές, είναι απάνθρωπες, τότε ας ακολουθήσουμε την ωραία συμβουλή τους: Ας μετατρέψουμε την αυριανή απεργία σε λίπασμα, σε παλλαικό κάλεσμα που εκείνους που θα λείπουν από την διαδήλωση.

   Ας γίνει, επομένως, η αυριανή απεργία το πρελούδιο για να σπάσει ο φόβος, να σπάσει η ηττοπάθεια, να σπάσει η μοιρολατρία. Απεργούμε αύριο ώστε η επόμενη απεργία, η επόμενη διαδήλωση, να είναι στο ύψος των περιστάσεων! Να είναι, δηλαδή, αντίστοιχη με το περιεχόμενο του πολιτικού διλήμματος της εποχής μας. Και το δίλημμα – μας το λένε κατάμουτρα αυτοί που διαμορφώνουν τις «περιστάσεις» -  είναι σαφές: `Η θα συνεχίσουμε να  τους παρακολουθούμε να μας συντρίβουν ή θα ξεσηκωθούμε!

email: mpog@enikos.gr

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ