Αυτή η αίσθηση αδικίας έχει, ήδη, αρχίσει να γίνεται έντονη στην
κοινή γνώμη σε τουλάχιστον έξι χώρες, στις οποίες η οργάνωση διεξήγαγε
έρευνες: σε Ισπανία, Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ
Του Μάρκο Πόλο
Οι 67 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν τόσο πλούτο όσο 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι που συγκαταλέγονται στα φτωχότερα στρώματα. Αυτό υποστηρίζει σε έκθεσή της η βρετανική ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam τονίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας που ακολουθούνται από αρκετές κυβερνήσεις , οι οικονομικές ανισότητες έχουν οξυνθεί εντυπωσιακά. Η οργάνωση χρησιμοποιεί ως μέτρο σύγκρισης την κατάταξη των πιο πλούσιων ανθρώπων, όπως αυτή γίνεται από το αμερικανικό περιοδικό Forbes. Η ίδια αναλογία, το 2013, ήταν μεταξύ των 85 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο και 3,5 δισεκατομμυρίων από τους πλέον φτωχούς.
Με βάση την έκθεση, ο μισός παγκόσμιος πλούτος, πλέον, ανήκει σε λιγότερο από το 1% του πλανήτη. Ο πλούτος αυτού του 1% αγγίζει τα 110 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι περίπου 65 φορές το σύνολο του πλούτου που διαθέτει το φτωχότερο ½ του παγκόσμιου πληθυσμού. Επτά στους 10 ανθρώπους ζουν σε χώρες όπου η οικονομική ανισότητα έχει αυξηθεί την τελευταία 30ετία. Το πλουσιότερο 1% αύξησε το εισόδημά του σε 24 από τις 26 χώρες για τις οποίες υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία από το 1980 μέχρι το 2012. Στις ΗΠΑ, το πλουσιότερο 1% έχει καρπωθεί το 95% της ανάπτυξης που έχει επιτευχθεί μετά την οικονομική κρίση, δηλαδή από το 2009 και μετά, ενώ το 90% έχει γίνει, το ίδιο χρονικό διάστημα, φτωχότερο.
Η πρόεδρος της Oxfam στην αμερικανική ήπειρο, ο οποίος και παρουσίασε την έκθεση, ενόψει της πραγματοποίησης, εντός της εβδομάδας, των γενικών συνελεύσεων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στις ΗΠΑ, υπογράμμισε ότι και οι δύο αυτοί οργανισμοί γνωρίζουν πολύ καλά τα στοιχεία αυτά, και ότι οι επικεφαλής τους, Κριστίν Λαγκάρντ και Τζιμ Γιονγκ Κιμ αντίστοιχα, έχουν επανειλημμένως επισημάνει τις αρνητικές συνέπειες και τους κινδύνους σε διάφορα επίπεδα από ένα περαιτέρω άνοιγμα της οικονομικής ψαλίδας. Ο Ράιμοντ Οφενχάιζερ τόνισε ότι η περαιτέρω όξυνση των οικονομικών ανισοτήτων μπορεί ν’ απειλήσει τη δημοκρατία και μειώνει την παροχή ίσων ευκαιριών αφού ο πλούτος αρχίζει να επιδρά καταλυτικά στην άσκηση πολιτικής.
Αυτή η αίσθηση αδικίας έχει, ήδη, αρχίσει να γίνεται έντονη στην κοινή γνώμη σε τουλάχιστον έξι χώρες, στις οποίες η οργάνωση διεξήγαγε έρευνες: σε Ισπανία, Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία κόσμου πιστεύει ότι «οι νόμοι έχουν γίνει για τους πλουσίους» ιδιαίτερα σε τομείς όπως είναι η κάλυψη της φοροδιαφυγής, οι φορολογικές κλίμακες, στην εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας κλπ.
Η οργάνωση θεωρεί ότι η τάση που καταγράφεται μπορεί ν’ αλλάξει, όπως έχει γίνει και άλλες φορές στην πρόσφατη ιστορία, πχ σε ΗΠΑ και Ευρώπη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και καλεί το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, στις γενικές τους συνελεύσεις, να συγκεκριμενοποιήσουν σε πρωτοβουλίες και σχέδια τις, μέχρι σήμερα, γενικόλογες δεσμεύσεις τους για την αντιμετώπιση της διεύρυνσης των ανισοτήτων. Ως πρώτους πυλώνες που θα πρέπει να στηριχθούν για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η οργάνωση προτείνει τους τομείς της παιδείας και της υγείας ενώ καλεί το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να επανεξετάσουν τους όρους δανειοδότησης στα κράτη μέλη τους καθώς και «κανόνες» στις τακτικές που ακολουθούν οι πολυεθνικές.
Πηγές: time, Oxfam, forbes, business week, france info
Οι 67 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν τόσο πλούτο όσο 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι που συγκαταλέγονται στα φτωχότερα στρώματα. Αυτό υποστηρίζει σε έκθεσή της η βρετανική ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam τονίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας που ακολουθούνται από αρκετές κυβερνήσεις , οι οικονομικές ανισότητες έχουν οξυνθεί εντυπωσιακά. Η οργάνωση χρησιμοποιεί ως μέτρο σύγκρισης την κατάταξη των πιο πλούσιων ανθρώπων, όπως αυτή γίνεται από το αμερικανικό περιοδικό Forbes. Η ίδια αναλογία, το 2013, ήταν μεταξύ των 85 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο και 3,5 δισεκατομμυρίων από τους πλέον φτωχούς.
Με βάση την έκθεση, ο μισός παγκόσμιος πλούτος, πλέον, ανήκει σε λιγότερο από το 1% του πλανήτη. Ο πλούτος αυτού του 1% αγγίζει τα 110 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι περίπου 65 φορές το σύνολο του πλούτου που διαθέτει το φτωχότερο ½ του παγκόσμιου πληθυσμού. Επτά στους 10 ανθρώπους ζουν σε χώρες όπου η οικονομική ανισότητα έχει αυξηθεί την τελευταία 30ετία. Το πλουσιότερο 1% αύξησε το εισόδημά του σε 24 από τις 26 χώρες για τις οποίες υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία από το 1980 μέχρι το 2012. Στις ΗΠΑ, το πλουσιότερο 1% έχει καρπωθεί το 95% της ανάπτυξης που έχει επιτευχθεί μετά την οικονομική κρίση, δηλαδή από το 2009 και μετά, ενώ το 90% έχει γίνει, το ίδιο χρονικό διάστημα, φτωχότερο.
Η πρόεδρος της Oxfam στην αμερικανική ήπειρο, ο οποίος και παρουσίασε την έκθεση, ενόψει της πραγματοποίησης, εντός της εβδομάδας, των γενικών συνελεύσεων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στις ΗΠΑ, υπογράμμισε ότι και οι δύο αυτοί οργανισμοί γνωρίζουν πολύ καλά τα στοιχεία αυτά, και ότι οι επικεφαλής τους, Κριστίν Λαγκάρντ και Τζιμ Γιονγκ Κιμ αντίστοιχα, έχουν επανειλημμένως επισημάνει τις αρνητικές συνέπειες και τους κινδύνους σε διάφορα επίπεδα από ένα περαιτέρω άνοιγμα της οικονομικής ψαλίδας. Ο Ράιμοντ Οφενχάιζερ τόνισε ότι η περαιτέρω όξυνση των οικονομικών ανισοτήτων μπορεί ν’ απειλήσει τη δημοκρατία και μειώνει την παροχή ίσων ευκαιριών αφού ο πλούτος αρχίζει να επιδρά καταλυτικά στην άσκηση πολιτικής.
Αυτή η αίσθηση αδικίας έχει, ήδη, αρχίσει να γίνεται έντονη στην κοινή γνώμη σε τουλάχιστον έξι χώρες, στις οποίες η οργάνωση διεξήγαγε έρευνες: σε Ισπανία, Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία κόσμου πιστεύει ότι «οι νόμοι έχουν γίνει για τους πλουσίους» ιδιαίτερα σε τομείς όπως είναι η κάλυψη της φοροδιαφυγής, οι φορολογικές κλίμακες, στην εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας κλπ.
Η οργάνωση θεωρεί ότι η τάση που καταγράφεται μπορεί ν’ αλλάξει, όπως έχει γίνει και άλλες φορές στην πρόσφατη ιστορία, πχ σε ΗΠΑ και Ευρώπη μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και καλεί το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, στις γενικές τους συνελεύσεις, να συγκεκριμενοποιήσουν σε πρωτοβουλίες και σχέδια τις, μέχρι σήμερα, γενικόλογες δεσμεύσεις τους για την αντιμετώπιση της διεύρυνσης των ανισοτήτων. Ως πρώτους πυλώνες που θα πρέπει να στηριχθούν για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η οργάνωση προτείνει τους τομείς της παιδείας και της υγείας ενώ καλεί το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να επανεξετάσουν τους όρους δανειοδότησης στα κράτη μέλη τους καθώς και «κανόνες» στις τακτικές που ακολουθούν οι πολυεθνικές.
Πηγές: time, Oxfam, forbes, business week, france info
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου