Δημήτρης Μηλάκας
Ο Σαµαράς και το επιτελείο του είχαν να αντιμετωπίσουν μια ιδιαίτερα
πιεστική κατάσταση: Το οικονομικό πρόγραμμα καταρρέει και ένα νέο
μνημόνιο εμφανίζεται σχεδόν αναπόφευκτο. Η Χρυσή Αυγή δημοσκοπικά
εμφανίζεται μέχρι τις ηλικίες των 59 ετών ισόπαλη με τη Ν.Δ. Ταυτόχρονα
οι ναζί εμφανίζονται στην «κοιτίδα» τους, τον Μελιγαλά, να διεκδικούν τα
πρωτεία στον χώρο της λαϊκής Δεξιάς.
Το σχέδιο διαφυγής που εκπονείται από τον Σαμαρά και τους επιτελείς του δρομολογείται προς υλοποίηση στα γρήγορα (και στο πόδι) προκειμένου να αξιοποιηθεί η συγκυρία της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Πρόκειται – όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται – για έναν απλοϊκό και ακραία καιροσκοπικό σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει: ♦ Την εµφάνιση του κράτους που κινητοποιείται και τη βούληση της κυβέρνησης να πατάξει τον εξτρεμισμό όχι μόνο των ναζί, αλλά και όσων αμφισβητούν στρατηγικές επιλογές (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., μνημόνια).
♦ Την επίδοση διαπιστευτηρίων και διαβεβαιώσεων στο αμερικανικό – εβραϊκό οικονομικό σύστημα. Και ως εκ τούτου τη δημιουργία στο εσωτερικό της σιδηράς κυβερνητικής τάξης, στην οποία οφείλει η κοινωνία να συνταχθεί βαδίζοντας τον μονόδρομο που έχουν σχεδιάσει οι δανειστές.
Το σχέδιο στη σύλληψή του δεν ήταν κακό και η επικοινωνιακή του οργάνωση ήταν άψογη. Ωστόσο δεν πέτυχε, καθώς, λίγες ώρες μετά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού προς τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες των ΗΠΑ ότι η Χρυσή Αυγή εξαρθρώθηκε, τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου αφέθηκαν ελεύθερα να κλοτσούν, να χτυπούν, να φτύνουν και να βρίζουν.
Προφανώς, η ηγετική οµάδα της Ν.Δ. έχει πλέον να αντιμετωπίσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που προσπάθησε να αγνοήσει όταν υιοθετούσε την καιροσκοπική αντίληψη της θεωρίας των δύο άκρων.
Εκτεθειµένη στο εξωτερικό, αναξιόπιστη στο εσωτερικό και αντιμέτωπη με ένα οικονομικό χάος, το οποίο δεν είναι δυνατόν να υπερβεί χωρίς να φορτώσει στις πλάτες της κοινωνίας επιπλέον βάρη, η κυβέρνηση (για την ακρίβεια: το «σύστημα») Σαμαρά φαίνεται ότι είναι αντιμέτωπο με το τέρας που αυτό δημιούργησε. Ένα τέρας που δεν μπορεί να νικηθεί από ανίκανους…
Το σχέδιο διαφυγής που εκπονείται από τον Σαμαρά και τους επιτελείς του δρομολογείται προς υλοποίηση στα γρήγορα (και στο πόδι) προκειμένου να αξιοποιηθεί η συγκυρία της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Πρόκειται – όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται – για έναν απλοϊκό και ακραία καιροσκοπικό σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει: ♦ Την εµφάνιση του κράτους που κινητοποιείται και τη βούληση της κυβέρνησης να πατάξει τον εξτρεμισμό όχι μόνο των ναζί, αλλά και όσων αμφισβητούν στρατηγικές επιλογές (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., μνημόνια).
♦ Την επίδοση διαπιστευτηρίων και διαβεβαιώσεων στο αμερικανικό – εβραϊκό οικονομικό σύστημα. Και ως εκ τούτου τη δημιουργία στο εσωτερικό της σιδηράς κυβερνητικής τάξης, στην οποία οφείλει η κοινωνία να συνταχθεί βαδίζοντας τον μονόδρομο που έχουν σχεδιάσει οι δανειστές.
Το σχέδιο στη σύλληψή του δεν ήταν κακό και η επικοινωνιακή του οργάνωση ήταν άψογη. Ωστόσο δεν πέτυχε, καθώς, λίγες ώρες μετά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού προς τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες των ΗΠΑ ότι η Χρυσή Αυγή εξαρθρώθηκε, τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου αφέθηκαν ελεύθερα να κλοτσούν, να χτυπούν, να φτύνουν και να βρίζουν.
Προφανώς, η ηγετική οµάδα της Ν.Δ. έχει πλέον να αντιμετωπίσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που προσπάθησε να αγνοήσει όταν υιοθετούσε την καιροσκοπική αντίληψη της θεωρίας των δύο άκρων.
Εκτεθειµένη στο εξωτερικό, αναξιόπιστη στο εσωτερικό και αντιμέτωπη με ένα οικονομικό χάος, το οποίο δεν είναι δυνατόν να υπερβεί χωρίς να φορτώσει στις πλάτες της κοινωνίας επιπλέον βάρη, η κυβέρνηση (για την ακρίβεια: το «σύστημα») Σαμαρά φαίνεται ότι είναι αντιμέτωπο με το τέρας που αυτό δημιούργησε. Ένα τέρας που δεν μπορεί να νικηθεί από ανίκανους…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου