Η κακοδιοίκηση συνεχίζεται

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων προβάλλει εδώ και μερικούς μήνες ως η μόνη διέξοδος για ελάφρυνση της χώρας από το τεράστιο χρέος. Είναι σαφές, ωστόσο, ότι η πώληση των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο σε εισηγμένες επιχειρήσεις δεν είναι η καλύτερη λύση.
Είναι απλώς η εύκολη λύση, καθώς -ακόμη και στην περίοδο που πολλές σταθερές του παρελθόντος έχουν καταρρεύσει- η ελληνική δημόσια διοίκηση, κυρίως η πολιτική εξουσία που την κατευθύνει, δεν έχει αποβάλει την ελαφρότητα στη λήψη αποφάσεων που θα της επέτρεπε να αντισταθεί στη γοητεία της ευκολίας και της προχειρότητας.
Δεν χρειάζεται μεγάλη περίσκεψη για να καταλάβει κανείς ότι σε μια περίοδο που οι αποτιμήσεις στο ελληνικό χρηματιστήριο βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκατεσσάρων χρόνων, η διάθεση μετοχών των ισχυρών εταιρειών υποδομών και κοινής ωφέλειας θα έχει τη μορφή «απελπισμένου ξεπουλήματος».
Είναι ξεκάθαρο ότι οι μετοχές των εισηγμένων που κατέχει το Δημόσιο δεν πρέπει να πουληθούν τώρα. Οχι για να προστατευθούν κάποιες αυθύπαρκτες συνδικαλιστικές αγκυλώσεις, αλλά γιατί η κίνηση αυτή είναι επιζήμια και πέρα από κάθε σοβαρή οικονομική αξιολόγηση.
Υπήρξαν και θα υπάρχουν χρονικές στιγμές που η επιλογή αυτή θα είναι πολύ πιο πρόσφορη. Ο ισχυρισμός ότι αυτό προτείνει η τρόικα είναι αστείος. Οπως έχουμε διαπιστώσει εδώ και ένα χρόνο η τρόικα προτείνει στις περισσότερες των περιπτώσεων το προφανές και αυτό που αφήνουμε εμείς να φτάσει στην επιφάνεια.
Η πρόταση για άμεση πώληση των μετοχών των εισηγμένων διατυπώθηκε απλώς και μόνο διότι κατέστη σαφές σε όλους ότι η κυβέρνηση -τηρώντας τη «χρυσή» παράδοση όλων των προηγούμενων- αδυνατεί να εκτιμήσει και να αξιοποιήσει άλλα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου, όπως η τεράστια σειρά από πλήρως αναξιοποίητα και ξεχασμένα ακίνητα.
Ετσι θεωρήθηκε ως λύση άμεσης απόδοσης το να καταφύγουμε στις εισηγμένες, οι μετοχές των οποίων μπορούν να αποτιμηθούν και να πουληθούν με διαδικασίες που ακόμη και η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να φέρει εις πέρας.
Δηλαδή, η ανικανότητα να εκπονηθούν περισσότερο σύνθετες και δημιουργικές λύσεις θα στοιχίσει σε διαφυγόντα έσοδα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία βεβαίως θα έρθουν να προστεθούν σε όλα αυτά που η αλόγιστη δημόσια κακοδιοίκηση δεκαετιών έχει συσσωρεύσει «στην πλάτη» της παρούσας και των επόμενων γενεών.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - nfran@naftemporiki.gr

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ