Έκθεση ΟΗΕ για το οικονομικό κόστος της πανδημίας στον Τουρισμό

Το εξώ­φυλ­λο της έκ­θε­σης του ΟΗΕ

Έκ­θε­ση του ΟΗΕ όπου κα­τα­γρά­φε­ται το οι­κο­νο­μι­κό κό­στος της παν­δη­μί­ας στον του­ρι­σμό χτυπά το κα­μπα­νά­κι του κιν­δύ­νου για τους μο­νο­πω­λια­κούς ομί­λους που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στον συ­γκε­κρι­μέ­νο τομέα και ενώ κα­τα­γρά­φει στα­τι­στι­κά τις δρα­μα­τι­κές επι­πτώ­σεις κατά των ερ­γα­ζό­με­νων (απο­λύ­σεις, μειώ­σεις μι­σθών κά) κα­τα­λή­γει στη στή­ρι­ξη για το κε­φά­λαιο του συ­γκε­κρι­μέ­νου τομέα και ζητά να παρ­θούν από τις κυ­βερ­νή­σεις ενώ οι ζη­μιές φορ­τώ­νο­νται στους ερ­γα­ζό­με­νους.

Σύμ­φω­να με στοι­χεία του Ορ­γα­νι­σμού στη διάρ­κεια των πρώ­των πέντε μηνών του έτους, η άφιξη ξένων του­ρι­στών σε χώρες μειώ­θη­κε πε­ρισ­σό­τε­ρο από το μισό και πε­ρί­που 320 δισ.$ (270,8 δισ.€) σε του­ρι­στι­κά έσοδα χά­θη­καν, υπο­λο­γί­ζο­ντας πως «η απώ­λεια μπο­ρεί το 2020 να ξε­πε­ρά­σει τα 900 δισ. $ (761,8 δισ. €) ενώ άμεσα απει­λού­νται 120 εκα­τομ­μύ­ρια θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, κυ­ρί­ως γυ­ναι­κών και νέων»

Ο ΓΓ Αντό­νιο Γκου­τέ­ρες αφού θύ­μι­σε πως «ο του­ρι­σμός είναι ο τρί­τος με­γα­λύ­τε­ρος εξα­γω­γι­κός το­μέ­ας της οι­κο­νο­μί­ας πα­γκο­σμί­ως, πίσω από καύ­σι­μα και χη­μι­κά προ­ϊ­ό­ντα, και το 2019 αντι­στοι­χού­σε στο 7% του πα­γκό­σμιου εμπο­ρί­ου» ζητά «συλ­λο­γι­κή δράση και διε­θνή συ­νερ­γα­σία για να επα­νεκ­κι­νή­σουν οι επι­χει­ρή­σεις στον τομέα του του­ρι­σμού σε νέες υγιείς βά­σεις», γε­γο­νός που πρα­κτι­κά ση­μαί­νει νέα προ­νό­μια και μέτρα στή­ρι­ξης για τους μο­νο­πω­λια­κούς ομί­λους και απο­λύ­σεις, μι­σθούς πεί­νας και τσά­κι­σμα δι­καιω­μά­των για τους ερ­γα­ζό­με­νους.

Και αυτά εν μέσω φιο­ρι­τού­ρων «επι­τρέ­πει στους αν­θρώ­πους να βιώ­σουν κά­ποια από τα πο­λι­τι­στι­κά και φυ­σι­κά πλού­τη και φέρ­νει τους αν­θρώ­πους πιο κοντά τον έναν στον άλλο, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τα κοινά μας ως άν­θρω­ποι», προ­σθέ­το­ντας «απα­σχο­λεί έναν στους 10 αν­θρώ­πους στη γη και προ­σφέ­ρει τα προς το ζην σε εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ακόμη»,

Ο Guterres δή­λω­σε ότι αυτό ήταν «ένα με­γά­λο σοκ» για τα πιο εύ­πο­ρα ανα­πτυγ­μέ­να κράτη, «αλλά για τις ανα­πτυσ­σό­με­νες οι­κο­νο­μί­ες, είναι μια κα­τά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης, ιδιαί­τε­ρα για πολλά μικρά ανα­πτυσ­σό­με­να κρά­τη-νη­σιά και αφρι­κα­νι­κές χώρες» -για κά­ποιες από αυτές τις χώρες αντι­στοι­χεί στο πε­ρισ­σό­τε­ρο από το 20% του ΑΕΠ τους, εξή­γη­σε.

Η Sandra Carvao, επι­κε­φα­λής στον τομέα της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας του Πα­γκό­σμιου Ορ­γα­νι­σμού Του­ρι­σμού των Ηνω­μέ­νων Εθνών, δή­λω­σε πως τα 320 δισ. δο­λά­ρια σε χα­μέ­νες εξα­γω­γές από τον Ια­νουά­ριο μέχρι τον Μάιο, είναι τρεις φορές πε­ρισ­σό­τε­ρα από όσα χά­θη­καν το 2009, στο ζενίθ της τε­λευ­ταί­ας πα­γκό­σμιας χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής κρί­σης και σύμ­φω­να με τα στοι­χεία αυτά, «τα έσοδα από τις εξα­γω­γές από τον του­ρι­σμό θα μπο­ρού­σαν να μειω­θούν κατά 910 δισ. δο­λά­ρια στα 1,2 τρισ. δο­λά­ρια το 2020, και αυτό θα μπο­ρού­σε να μειώ­σει το πα­γκό­σμιο ΑΕΠ κατά 1,5% στο 2,8%».

Εκτός των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας στον του­ρι­σμό που κιν­δυ­νεύ­ουν, η έκ­θε­ση του ΟΗΕ ανα­φέ­ρει ότι σε κίν­δυ­νο βρί­σκο­νται ακόμη θέ­σεις ερ­γα­σί­ας σε συ­να­φείς κλά­δους, με­τα­ξύ των οποί­ων και αυτός των τρο­φί­μων, οι οποί­οι πα­ρέ­χουν απα­σχό­λη­ση σε 144 εκατ. ερ­γα­ζό­με­νους πα­γκο­σμί­ως και ακόμη ότι οι μι­κρές επι­χει­ρή­σεις «είναι ιδιαί­τε­ρα ευά­λω­τες».

Με άλλα λόγια τα συ­νή­θη στοι­χεία των αστι­κών οι­κο­νο­μι­κών ανα­λύ­σε­ων, όπου –μπρο­στά στα νού­με­ρα και στα πε­ρι­σπού­δα­στα δια­γράμ­μα­τα ο πα­ρά­γο­ντας άν­θρω­πος και η λαϊκή οι­κο­γέ­νεια είναι ανύ­παρ­κτοι.

Έκ­θε­ση ΟΗΕ για το οι­κο­νο­μι­κό κό­στος της παν­δη­μί­ας στον Του­ρι­σμό

Έκ­θε­ση του ΟΗΕ όπου κα­τα­γρά­φε­ται το οι­κο­νο­μι­κό κό­στος της παν­δη­μί­ας στον του­ρι­σμό χτυπά το κα­μπα­νά­κι του κιν­δύ­νου για τους μο­νο­πω­λια­κούς ομί­λους που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στον συ­γκε­κρι­μέ­νο τομέα και ενώ κα­τα­γρά­φει στα­τι­στι­κά τις δρα­μα­τι­κές επι­πτώ­σεις κατά των ερ­γα­ζό­με­νων (απο­λύ­σεις, μειώ­σεις μι­σθών κά) κα­τα­λή­γει στη στή­ρι­ξη για το κε­φά­λαιο του συ­γκε­κρι­μέ­νου τομέα και ζητά να παρ­θούν από τις κυ­βερ­νή­σεις ενώ οι ζη­μιές φορ­τώ­νο­νται στους ερ­γα­ζό­με­νους.

Σύμ­φω­να με στοι­χεία του Ορ­γα­νι­σμού στη διάρ­κεια των πρώ­των πέντε μηνών του έτους, η άφιξη ξένων του­ρι­στών σε χώρες μειώ­θη­κε πε­ρισ­σό­τε­ρο από το μισό και πε­ρί­που 320 δισ.$ (270,8 δισ.€) σε του­ρι­στι­κά έσοδα χά­θη­καν, υπο­λο­γί­ζο­ντας πως «η απώ­λεια μπο­ρεί το 2020 να ξε­πε­ρά­σει τα 900 δισ. $ (761,8 δισ. €) ενώ άμεσα απει­λού­νται 120 εκα­τομ­μύ­ρια θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, κυ­ρί­ως γυ­ναι­κών και νέων»

Ο ΓΓ Αντό­νιο Γκου­τέ­ρες αφού θύ­μι­σε πως «ο του­ρι­σμός είναι ο τρί­τος με­γα­λύ­τε­ρος εξα­γω­γι­κός το­μέ­ας της οι­κο­νο­μί­ας πα­γκο­σμί­ως, πίσω από καύ­σι­μα και χη­μι­κά προ­ϊ­ό­ντα, και το 2019 αντι­στοι­χού­σε στο 7% του πα­γκό­σμιου εμπο­ρί­ου» ζητά «συλ­λο­γι­κή δράση και διε­θνή συ­νερ­γα­σία για να επα­νεκ­κι­νή­σουν οι επι­χει­ρή­σεις στον τομέα του του­ρι­σμού σε νέες υγιείς βά­σεις», γε­γο­νός που πρα­κτι­κά ση­μαί­νει νέα προ­νό­μια και μέτρα στή­ρι­ξης για τους μο­νο­πω­λια­κούς ομί­λους και απο­λύ­σεις, μι­σθούς πεί­νας και τσά­κι­σμα δι­καιω­μά­των για τους ερ­γα­ζό­με­νους.

Το εσώ­φυλ­λο της ανά­λυ­σης – του­ρι­στι­κός πα­ρά­δει­σος …(non_problem!)

Και αυτά εν μέσω φιο­ρι­τού­ρων «επι­τρέ­πει στους αν­θρώ­πους να βιώ­σουν κά­ποια από τα πο­λι­τι­στι­κά και φυ­σι­κά πλού­τη και φέρ­νει τους αν­θρώ­πους πιο κοντά τον έναν στον άλλο, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τα κοινά μας ως άν­θρω­ποι», προ­σθέ­το­ντας «απα­σχο­λεί έναν στους 10 αν­θρώ­πους στη γη και προ­σφέ­ρει τα προς το ζην σε εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ακόμη»,

Ο Guterres δή­λω­σε ότι αυτό ήταν «ένα με­γά­λο σοκ» για τα πιο εύ­πο­ρα ανα­πτυγ­μέ­να κράτη, «αλλά για τις ανα­πτυσ­σό­με­νες οι­κο­νο­μί­ες, είναι μια κα­τά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης, ιδιαί­τε­ρα για πολλά μικρά ανα­πτυσ­σό­με­να κρά­τη-νη­σιά και αφρι­κα­νι­κές χώρες» -για κά­ποιες από αυτές τις χώρες αντι­στοι­χεί στο πε­ρισ­σό­τε­ρο από το 20% του ΑΕΠ τους, εξή­γη­σε.

Η Sandra Carvao, επι­κε­φα­λής στον τομέα της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας του Πα­γκό­σμιου Ορ­γα­νι­σμού Του­ρι­σμού των Ηνω­μέ­νων Εθνών, ανα­κοί­νω­σε ότι τα 320 δισ. δο­λά­ρια σε χα­μέ­νες εξα­γω­γές από τον Ια­νουά­ριο μέχρι τον Μάιο, είναι τρεις φορές πε­ρισ­σό­τε­ρα από όσα χά­θη­καν το 2009, στο ζενίθ της τε­λευ­ταί­ας πα­γκό­σμιας χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής κρί­σης και σύμ­φω­να με τα στοι­χεία αυτά, «τα έσοδα από τις εξα­γω­γές από τον του­ρι­σμό θα μπο­ρού­σαν να μειω­θούν κατά 910 δισ. δο­λά­ρια στα 1,2 τρισ. δο­λά­ρια το 2020, και αυτό θα μπο­ρού­σε να μειώ­σει το πα­γκό­σμιο ΑΕΠ κατά 1,5% στο 2,8%».

Εκτός των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας στον του­ρι­σμό που κιν­δυ­νεύ­ουν, η έκ­θε­ση του ΟΗΕ ανα­φέ­ρει ότι σε κίν­δυ­νο βρί­σκο­νται ακόμη θέ­σεις ερ­γα­σί­ας σε συ­να­φείς κλά­δους, με­τα­ξύ των οποί­ων και αυτός των τρο­φί­μων, οι οποί­οι πα­ρέ­χουν απα­σχό­λη­ση σε 144 εκατ. ερ­γα­ζό­με­νους πα­γκο­σμί­ως και ακόμη ότι οι μι­κρές επι­χει­ρή­σεις «είναι ιδιαί­τε­ρα ευά­λω­τες».

Με άλλα λόγια τα συ­νή­θη στοι­χεία των αστι­κών οι­κο­νο­μι­κών ανα­λύ­σε­ων, όπου –μπρο­στά στα νού­με­ρα και στα πε­ρι­σπού­δα­στα δια­γράμ­μα­τα ο πα­ρά­γο­ντας άν­θρω­πος και η λαϊκή οι­κο­γέ­νεια είναι ανύ­παρ­κτοι.

(στοι­χεία)
Η παν­δη­μία χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται από μια άνευ προη­γου­μέ­νου αύ­ξη­ση της ανερ­γί­ας, στρε­βλω­μέ­νη κάπως από «μέτρα στή­ρι­ξης» σε ορι­σμέ­νες χώρες.
Για το λόγο αυτό, η αγορά ερ­γα­σί­ας δια­μορ­φώ­νε­ται με την πα­ρα­δο­χή του στα­θε­ρού μι­σθού για ανει­δί­κευ­τους ερ­γα­ζό­με­νους με όλη την προ­σαρ­μο­γή να πραγ­μα­το­ποιεί­ται στις μέρες δου­λειάς.
(…)
Επι­πλέ­ον, υπάρ­χει κα­θα­ρή απώ­λεια για την οι­κο­νο­μία λόγω ανέρ­γων και ανε­νερ­γού κε­φα­λαί­ου. Λόγω της δρα­μα­τι­κής συρ­ρί­κνω­σης στον του­ρι­στι­κό κλάδο, πολ­λοί ερ­γα­ζό­με­νοι εκτός από άνερ­γοι ξε­ρι­ζώ­νο­νται, ανα­ζη­τώ­ντας δου­λειά σε άλ­λους το­μείς εντός των χωρών τους –που συ­νή­θως δεν υπάρ­χει, γιατί και βιο­μη­χα­νί­ες κλπ το­μείς βρί­σκο­νται σε οι­κο­νο­μι­κή ύφεση – κρίση.
(…)
Σε πολ­λές ανα­πτυσ­σό­με­νες και λι­γό­τε­ρο ανε­πτυγ­μέ­νες χώρες ο του­ρι­σμός πα­ρέ­χει ακόμη την ευ­και­ρία να ει­σέλ­θουν στο αγορά ερ­γα­σί­ας, αλλά συ­νή­θως με επι­σφα­λείς συν­θή­κες.
Ο του­ρι­σμός χρη­σι­μεύ­ει συχνά ως πρώτη εί­σο­δος στη δου­λειά ει­δι­κά για γυ­ναί­κες, νέους, με­τα­νά­στες και αγρο­τι­κό πλη­θυ­σμό.

Τα «καλά» και τα «κακά» σε­νά­ρια…

Η πλειο­νό­τη­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον του­ρι­στι­κό τομέα είναι κάτω των 35 ετών (ILO-ΔΟΕ, 2017). Μια έκ­θε­ση του UNWTO (2019) ανα­φέ­ρει ότι «η γυ­ναι­κεία ερ­γα­σία στον του­ρι­σμό κυ­ριαρ­χεί­ται από την ανε­πί­ση­μη (ΣΣ |> μαύρη απα­σχό­λη­ση), την πα­ρά­βα­ση του ωρά­ριου, τις υπερ­γο­λα­βί­ες -ενοι­κια­ζό­με­νες, τις ευ­έ­λι­κτες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, την πε­ρι­στα­σια­κή – επο­χι­κή απα­σχό­λη­ση».
Οι ερ­γα­ζό­με­νοι με χα­μη­λή ει­δί­κευ­ση, έκτα­κτοι και ωρο­μί­σθιοι είναι οι πρώ­τοι που χά­νουν τις δου­λειές τους και εκεί­νοι που δυ­σκο­λεύ­ο­νται πε­ρισ­σό­τε­ρο να ανα­ζη­τή­σουν και να βρουν δου­λειά σε άλ­λους το­μείς της οι­κο­νο­μί­ας.
Τα δε­δο­μέ­να GTAP δεν ανα­λύ­ο­νται ανά φύλο ή ηλι­κία, αλλά από αυτήν την έρευ­να συ­νά­γε­ται  ότι ανει­δί­κευ­τες γυ­ναί­κες, καθώς και νέοι, επη­ρε­ά­ζο­νται δυ­σα­νά­λο­γα από απο­λύ­σεις στον του­ρι­στι­κό τομέα εν μέσω κρί­σης COVID-19.
Οι αρ­νη­τι­κές επι­πτώ­σεις στην απα­σχό­λη­ση και στους μι­σθούς είναι υψη­λό­τε­ρες σε χώρες που εξαρ­τώ­νται από τον του­ρι­σμό.
Λόγω της κι­νη­τι­κό­τη­τας στην ερ­γα­σία, οι επι­πτώ­σεις των μειω­μέ­νων μι­σθών μπο­ρεί να εξα­πλω­θούν σε όλες τις οι­κο­νο­μί­ες.

Posted in: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ