Διάσημο μιούζικαλ των Μπέρνσταϊν / Λόρεντς / Σοντχάιμ, που έκανε πρεμιέρα στις 26 Σεπτεμβρίου
1957 στο Μπρόντγουέϊ. Βασισμένο στη σεξπιρική ιστορία του Ρωμαίου και
της Ιουλιέτας, εκτυλίσσεται στις λαϊκές γειτονιές της Νέας Υόρκης τη
δεκαετία του '50. Το σκοτεινό θέμα, η απαιτητική μουσική, τα εκτεταμένα
χορευτικά και η στόχευση στα κοινωνικά προβλήματα, αποτέλεσαν
αποφασιστική καμπή στο αμερικανικό μουσικό θέατρο.
Η ιστορία του έργου ξεκινά το 1949, όταν ο θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Λόρεντς αποφάσισε να γράψει ένα μοντέρνο μιούζικαλ, με βάση την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, σε μουσική του διευθυντή ορχήστρας και συνθέτη Λέοναρντ Μπερνστάιν. Εβραϊκής καταγωγής και οι δύο ήταν φυσικό να εμπνευστούν πρωτίστως από το περιβάλλον τους και στη συνέχεια να τοποθετήσουν την ιστορία στο πολυπολιτισμικό υπόβαθρο της Νέας Υόρκης.
Ήρωες του έργου, ο ιταλοαμερικανός Αντόνιο και η αμερικανοεβραία Μαρία, επιζήσαζα του Ολοκαυτώματος. Τα δύο νεαρά παιδιά ερωτεύονται και δημιουργούν μία σχέση, που δεν αρέσει στις οικογένειες και τον περίγυρό τους. Ο προσωρινός τίτλος του έργου ήταν East Side Story, επειδή εκτυλισσόταν στη γειτονιά East Side του Μανχάταν. Ο Λόρεντς δεν προχώρησε στην υλοποίηση της ιδέας του, καθώς θεώρησε την υπόθεση του έργου παρωχημένη και χιλιοειπωμένη.
Το 1954 ο Λόρεντς επανήλθε στο σχέδιο του, όταν διάβασε στις εφημερίδες για τον πόλεμο των νεανικών συμμοριών στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Αποφάσισε να το προσαρμόσει στη νέα πραγματικότητα, που είχε δημιουργηθεί από την άφιξη χιλιάδων πορτορικάνων μεταναστών. Ο Αντόνιο του East Side Story έγινε Τόνι και ήταν ο αρχηγός της λευκής συμμορίας των Jets, ενώ η Μαρία από Εβραία έγινε Πορτορικανή και ήταν αδελφή του αρχηγού της αντίπαλης συμμορίας των Sharks. Οι δύο νέοι ερωτεύονται, προκαλώντας την εμπλοκή των δύο συμμοριών στη σχέση τους. Τόπος δράσης του έργου είναι η συνοικία Upper West Side του Μανχάταν, εξ ου και ο τίτλος του μιούζικαλ West Side Story.
Στα μέσα του 1955 το έργο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Οι Λόρεντς και Μπερνστάιν ανέθεσαν στον 25χρονο Στίβεν Σοντχάιμ να γράψει τους στίχους και στον Τζερόμ Ρόμπινς τις χορογραφίες. Στην επιλογή του πρωταγωνιστή στάθηκαν άτυχοι, καθώς ο Τζέιμς Ντιν σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Την παραγωγή του μιούζικαλ ανέλαβαν η Τσέριλ Κρόφορντ και ο Ρότζερ Στίβενς.
Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι την άνοιξη του 1957 κι ενώ ο θίασος ήταν έτοιμος για να ξεκινήσει πρόβες, η Κρόφορντ αποχώρησε από την παραγωγή. Προς στιγμήν, η παράσταση απειλήθηκε με ναυάγιο. Όμως, ο έτερος των παραγωγών Ρότζερ Στίβενς πήρε την παράσταση στις πλάτες του και η πρεμιέρα του West Side Story δόθηκε κανονικά στις 26 Σεπτεμβρίου 1957. Οι κριτικές ήταν ενθουσιώδεις και η ανταπόκριση του κοινού μεγάλη. Το έργο παίχθηκε για 732 παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ -σημαντικός αριθμός για εκείνη την εποχή- προτού ξεκινήσει τη μεγάλη διεθνή καριέρα του.
Το 1961 το West Side Story έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Γουάιζ με τους ίδιους συντελεστές και πρωταγωνιστές τη Νάταλι Γουντ (Μαρία) και τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ (Τόνι). Η ταινία θριάμβευσε τόσο στο ταμείο, όσο και στα Όσκαρ, αποσπώντας 10 από τα 11 προταθέντα. Ένα από αυτά, το βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου, απονεμήθηκε στον συμπατριώτη μας ηθοποιό και χορευτή Τζορτζ Τσακίρις.
Η ιστορία του έργου ξεκινά το 1949, όταν ο θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Λόρεντς αποφάσισε να γράψει ένα μοντέρνο μιούζικαλ, με βάση την ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, σε μουσική του διευθυντή ορχήστρας και συνθέτη Λέοναρντ Μπερνστάιν. Εβραϊκής καταγωγής και οι δύο ήταν φυσικό να εμπνευστούν πρωτίστως από το περιβάλλον τους και στη συνέχεια να τοποθετήσουν την ιστορία στο πολυπολιτισμικό υπόβαθρο της Νέας Υόρκης.
Ήρωες του έργου, ο ιταλοαμερικανός Αντόνιο και η αμερικανοεβραία Μαρία, επιζήσαζα του Ολοκαυτώματος. Τα δύο νεαρά παιδιά ερωτεύονται και δημιουργούν μία σχέση, που δεν αρέσει στις οικογένειες και τον περίγυρό τους. Ο προσωρινός τίτλος του έργου ήταν East Side Story, επειδή εκτυλισσόταν στη γειτονιά East Side του Μανχάταν. Ο Λόρεντς δεν προχώρησε στην υλοποίηση της ιδέας του, καθώς θεώρησε την υπόθεση του έργου παρωχημένη και χιλιοειπωμένη.
Το 1954 ο Λόρεντς επανήλθε στο σχέδιο του, όταν διάβασε στις εφημερίδες για τον πόλεμο των νεανικών συμμοριών στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Αποφάσισε να το προσαρμόσει στη νέα πραγματικότητα, που είχε δημιουργηθεί από την άφιξη χιλιάδων πορτορικάνων μεταναστών. Ο Αντόνιο του East Side Story έγινε Τόνι και ήταν ο αρχηγός της λευκής συμμορίας των Jets, ενώ η Μαρία από Εβραία έγινε Πορτορικανή και ήταν αδελφή του αρχηγού της αντίπαλης συμμορίας των Sharks. Οι δύο νέοι ερωτεύονται, προκαλώντας την εμπλοκή των δύο συμμοριών στη σχέση τους. Τόπος δράσης του έργου είναι η συνοικία Upper West Side του Μανχάταν, εξ ου και ο τίτλος του μιούζικαλ West Side Story.
Στα μέσα του 1955 το έργο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Οι Λόρεντς και Μπερνστάιν ανέθεσαν στον 25χρονο Στίβεν Σοντχάιμ να γράψει τους στίχους και στον Τζερόμ Ρόμπινς τις χορογραφίες. Στην επιλογή του πρωταγωνιστή στάθηκαν άτυχοι, καθώς ο Τζέιμς Ντιν σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Την παραγωγή του μιούζικαλ ανέλαβαν η Τσέριλ Κρόφορντ και ο Ρότζερ Στίβενς.
Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι την άνοιξη του 1957 κι ενώ ο θίασος ήταν έτοιμος για να ξεκινήσει πρόβες, η Κρόφορντ αποχώρησε από την παραγωγή. Προς στιγμήν, η παράσταση απειλήθηκε με ναυάγιο. Όμως, ο έτερος των παραγωγών Ρότζερ Στίβενς πήρε την παράσταση στις πλάτες του και η πρεμιέρα του West Side Story δόθηκε κανονικά στις 26 Σεπτεμβρίου 1957. Οι κριτικές ήταν ενθουσιώδεις και η ανταπόκριση του κοινού μεγάλη. Το έργο παίχθηκε για 732 παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ -σημαντικός αριθμός για εκείνη την εποχή- προτού ξεκινήσει τη μεγάλη διεθνή καριέρα του.
Το 1961 το West Side Story έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο μέσα από τη μεγάλη οθόνη. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Γουάιζ με τους ίδιους συντελεστές και πρωταγωνιστές τη Νάταλι Γουντ (Μαρία) και τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ (Τόνι). Η ταινία θριάμβευσε τόσο στο ταμείο, όσο και στα Όσκαρ, αποσπώντας 10 από τα 11 προταθέντα. Ένα από αυτά, το βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου, απονεμήθηκε στον συμπατριώτη μας ηθοποιό και χορευτή Τζορτζ Τσακίρις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου