Γουόρεν Μπίτι: "Ο ταλαντούχος κύριος Μπίτι"

Ο Warren Beatty αποτέλεσε έναν από τους διασημότερους και σημαντικότερους ζεν πρεμιέ του Χόλυγουντ με αμέτρητες κατακτήσεις στο γυναικείο φύλο. Αν και έκανε σχέσεις με πολλές διάσημες σταρ όπως η Νάταλι Γουντ, η Τζόαν Κόλινς και η Μαντόνα, ο γάμος του με την Άνετ Μπένινγκ φαίνεται ότι παραμένει ιδιαίτερα επιτυχημένος ακόμα και σήμερα.

Ο πατέρας του Beatty, Ira Owens Beatty ήταν καθηγητής ψυχολογίας και κτηματομεσίτης, ενώ η μητέρα του Corinne MacLean είχε σκοτσέζικη καταγωγή και ήταν καθηγήτρια θεάτρου.

Ο μικρότερος αδερφός της Σίρλεϋ Μακλέιν ήταν έτοιμος για τα φώτα του καλλιτεχνικού στερεώματος από τα πρώτα του βήματα. Μετά τις σπουδές του με δασκάλα υποκριτικής την Stella Adler, έκανε ακρόαση για σημαντικούς υποστηρικτικούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές κερδίζοντας τον ρόλο του Milton Armitage στην κωμική σειρά ‘Dobie Gillis’, ενώ το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε στην ταινία του 1961 ‘Splendour in the Grass’.

Το 1965, ο Beatty θα επενδύσει μεγάλο μέρος των χρημάτων του σε ένα ιδιόμορφο αστυνομικό δράμα, το ‘Mickey One’. Αν και έλαβε εξαιρετικές κριτικές δεν κατάφερε να προσελκύσει το κοινό στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Ο Beatty ανέλαβε για πρώτη φορά το ρόλο του πρωταγωνιστή αλλά και του παραγωγού  στην πασίγνωστη ταινία ‘Bonnie and Clyde’ και παρόλο που αρχικά οι κριτικές ήταν αρκετά αιχμηρές, εντούτοις το έργο κατάφερε να γίνει η πιο σημαντική ταινία του 1967.

Καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970, ο Beatty πρωταγωνιστούσε, έκανε την παραγωγή και περιστασιακά σκηνοθετούσε μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του Χόλυγουντ εκ των οποίων ορισμένα έλαβαν καλές κριτικές όπως η ταινία του 1971 McCabe & Mrs. Miller, άλλα είχαν επίκεντρο τον κοινωνικό σχολιασμό και την σάτιρα όπως το Shampoo του 1975 και άλλα αποτέλεσαν επανεκτελέσεις κλασικών Χολυγουντιανών ταινιών όπως η ταινία του 1978 Heaven Can Wait, ενώ η καλύτερη ταινία του θεωρείται η εξαιρετικά φιλόδοξη εξιστόρηση των εμπειριών του αμερικανού δημοσιογράφου John Reed στην Ρωσία των Μπολσεβίκων στην ταινία Reds του 1981 με την οποία ο Warren Beatty αν και υποψήφιος αρκετές φορές για Όσκαρ κατάφερε να κερδίσει εκείνο για την καλύτερη σκηνοθεσία.

Η επόμενη δουλειά του ήρθε το 1987 με το εξίσου μεγαλεπήβολο κινηματογραφικό εγχείρημα με τίτλο ‘Ishtar’, το οποίο δυστυχώς στάθηκε μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές καταστροφές όλων των εποχών.

Το 1990 ο Beatty επιστρέφει δυναμικά με την ταινία Dick Tracy, η οποία αν και δεν έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς, ωστόσο σημείωσε κινηματογραφική επιτυχία και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε η ταινία του Bugsy, μια βιογραφία για τη ζωή του γκάνγκστερ του Λας Βέγκας Bugsy Siegel χωρίς την αναμενόμενη αποδοχή. Εκεί μάλιστα θα γνωρίσει και την σύζυγό του Annett Bening.

Το 1998, ο Beatty θα εκφράσει ανοιχτά τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις μέσα από την πολύ επιτυχημένη πολιτική του σάτιρα με τίτλο ‘Bulworth’, όντας  χρόνια ακτιβιστής σε διάφορους πολιτικούς οργανισμούς και ιδιαίτερα δραστήριος με το Δημοκρατικό Κόμμα.

Στην προσωπική του ζωή ο Beatty ήταν πάντα μεγάλος καρδιοκατακτητής μετρώντας ανάμεσα στους δεσμούς του σχέσεις με μερικές από τις διασημότερες γυναίκες του Χόλυγουντ όπως η Leslie Caron, η Julie Christie, η Diane Keaton για να καταλήξει ωστόσο να παντρευτεί το 1992 την ηθοποιό Annette Bening με την οποία θα πρωταγωνιστούσαν μαζί στην ταινία ‘Love Affair’ το 1994.

Ο γάμος τους είχε σαν αποτέλεσμα την απόκτηση τεσσάρων παιδιών, ενώ η τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του Beatty ήταν στην ταινία ‘Town and Country’ η οποία δυστυχώς δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά με αποτέλεσμα να χάσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Από τότε η απουσία του είναι αισθητή αν και έχει αποκαλύψει ότι κάποια στιγμή θα ήθελε να επιστρέψει στις κινηματογραφικές οθόνες.

Το 2005, κινήθηκε νομικά εναντίον της Tribune Co ζητώντας αποζημίωση 30 εκατομμυρίων δολαρίων για τα δικαιώματα της ταινίας ‘Dick Tracy’ τα οποία απέκτησε το 1985 και ενώ υπήρχαν συζητήσεις για να γυριστεί συνέχεια με πρωταγωνιστή τον ίδιο τα σχέδια ακυρώθηκαν λόγω των νομικών θεμάτων που εκκρεμούσαν.

Ο Warren Beatty ανήκει στην αφρόκρεμα του αμερικανικού κινηματογράφου και έχει προταθεί ουκ ολίγες φορές για Όσκαρ, εκείνο όμως που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις που έχει καταφέρει να αποσπάσει στην καριέρα είναι το Βραβείου Cecile B DeMille το 2007 και το AFI Lifetime Achievement Award το 2008, ενώ κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του έχει λάβει 14 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, εκ των οποίων τέσσερα Ά Ανδρικού Ρόλου ενώ έχει βραβευτεί και με τέσσερις Χρυσές Σφαίρες.

  Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Posted in: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΤΕΧΝΕΣ