Ξέρετε πώς εξηγείται η συμμετοχή (για δεύτερη φορά μέσα σε δυο χρόνια) του κ. Μητσοτάκη στην περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ που συνεδριάζει από χτες στο Τορίνο; Απλό: Πήγε εκεί για «να παλέψει» για τις ελληνικές θέσεις.
Άλλωστε είναι γενικώς αποδεκτό ότι η παρουσία Ελλήνων πολιτικών σε τέτοιες Λέσχες γίνεται για το καλό του τόπου. Όπως, για παράδειγμα, η παρουσία το 2014 του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στην (πιο «ανοιχτή» είναι αλήθεια από την Μπίλντερμπεργκ) Λέσχη Αμπροσέτι.
Ήταν σε εκείνη την περίφημη συνάντηση του Κόμο, που ο κ.Τσίπρας εξηγούσε την συμμετοχή του πλάι σε τραπεζίτες (από τον Σάδερλαντ της Goldman Sachs μέχρι τον Τρισέ) και σε μεγιστάνες και εξέχοντες πολιτικούς (από τον Μαρτσιόνε της Fiat μέχρι τον Ντάισελμπλουμ), με αναρτήσεις στο τουίτερ του τύπου:
«Η Αριστερά έχει καινοτόμες ιδέες, με περιεχόμενο, για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής Ευρώπης»
και
«Στην Ιταλία παρουσιάζουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της Ευρώπης»…
Συνεπώς, για να επιστρέψουμε στην Μπίλντερμπεργκ, το γεγονός ότι ένας ακόμα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ο κ. Μητσοτάκης, συμμετέχει σε ένα μυστικό κονκλάβιο, που το συνοδεύουν αναρίθμητες ιστορίες συνωμοσιολογίας (κάποιοι λένε συνωμοσίας), δεν πρέπει να μας απασχολεί καθόλου…
- Ότι στην επίσημη ιστοσελίδα της Μπίλντερμπεργκ αναφέρεται ρητώς ο κανόνας… εχεμύθειας που βασιλεύει στη Λέσχη, ότι δηλαδή στις συναντήσεις αυτές «δεν επιδιώκεται κανένα επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν τηρούνται πρακτικά και δεν συντάσσεται καμία έκθεση. Επιπλέον, δεν προτείνονται ψηφίσματα, δεν γίνονται ψηφοφορίες και δεν εκδίδονται δηλώσεις πολιτικής», επίσης δεν χρειάζεται να μας απασχολεί…
- Ότι στο ίδιο κονκλάβιο συμμετείχαν και συμμετέχουν κατά καιρούς γνωστοί «ανθρωπιστές», από τον Ροκφέλερ, τον Ανιέλι, τον Κίσινγκερ (σχεδόν μόνιμα) και τους ΓΓ του ΝΑΤΟ (από Κάριγκτον και Σέφερ μέχρι Στόλτενμπεργκ), από τους «άρχοντες του σκότους» της αμερικανικής πολιτικής (Ράμσφελντ, Περλ, Γούλφοβιτς) μέχρι τους επικεφαλής του ΔΝΤ, εκπρόσωποι ευαγών ιδρυμάτων (από Ντόιτσε Μπανκ μέχρι Goldman Sachs και από Τράπεζα του Ισραήλ μέχρι Βατικανό) μέχρι εκπρόσωποι πολυεθνικών τραστ του πετρελαϊκού και στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος (από Shell, Total και Airbus μέχρι Finmeccanica), οικονομικοί «καλοί Σαμαρείτες» (από τον Τζορτζ Σόρος, τον Κάιζερ της Ζήμενς και τον Σόιμπλε) μέχρι εκλεκτοί θεσμοί (από την Κομισιόν μέχρι την ΕΚΤ), επίσης δεν θα πρέπει να μας προβληματίζει…
- Ότι – σύμφωνα με τις δηλώσεις κάποιων εκ των συμμετεχόντων (“Inside the secretive Bilderberg Group”, BBC) – όλοι αυτοί μαζεύονται κάθε χρόνο για να επηρεάσουν τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος, έχοντας, όπως λένε, ως πλαίσιο αναφοράς τους την «κοινή λογική», επίσης δεν πρέπει να μας προβληματίζει αφού η «κοινή λογική» τους προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την «λογική» των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που εκπροσωπούν…
- Ότι όλοι αυτοί συνηθίζουν να «εξετάζουν» σε ετήσια βάση τα καυτά ζητήματα του πλανήτη πίσω από ένα αδιαπέραστο πέπλο μυστικότητας, σε συνεδριάσεις όπου βασιλεύει το απόρρητο και η «εχεμύθεια», ότι λειτουργούν σαν μια μυστική ελίτ, που έχει συχνά κατηγορηθεί πως συσκέπτεται κεκλεισμένων των θυρών με αντικείμενο «το μέλλον της ανθρωπότητας», ότι όσοι δημοσιογράφοι (υπάρχουν και αρκετοί τέτοιοι) κλήθηκαν κατά καιρούς να συμμετάσχουν στο άβατο δεν έγραψαν ποτέ λέξη για την εμπειρία τους, όλα αυτά επίσης δεν θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις…
Μόνο, που ποτέ μέχρι τώρα δεν μας είπαν τι διημείφθη σε αυτές τους τις συναντήσεις (σσ: δυο μάλιστα, το 1993 και το 2009, έγιναν στην Ελλάδα). Γιατί μας κρατούν κρυφές τις μάχες που δίνουν για την πατρίδα, εν μέσω των εκλεκτών «Μπιλντερμπεργκιστών»…
Αν μη τι άλλο, όπως είχε παρατηρήσει ο δημοσιογράφος Τόνι Γκόσλινγκ, «όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι, που έχουν δύναμη στα χέρια τους, συναντώνται σ’ ένα μέρος, δικαιούμεθα να ρωτήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει».
`Η, για να το πούμε όπως το είχε διατυπώσει κάποια στιγμή το ΒΒC: «Αν οι συμμετέχοντες πραγματικά συζητούσαν για το καλό των ανθρώπων, γιατί δεν το δημοσιοποιούν;»…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου