Για
ένα τέταρτο του αιώνα οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Σκόπια είχαν τη
δυνατότητα να αποφεύγουν το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται ο όποιος
συμβιβασμός. Κάθε δυνατή παραλλαγή ονομασίας, διαδικασίας και μεθόδευσης
είχε εξεταστεί ενδελεχώς και είχε κατατεθεί στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων. Και κάθε πρόταση για την ονομασία, όπως και κάθε ιδέα
για μια διαδικασία υλοποίησης της συμφωνίας και απορρόφησης του
πολιτικού κόστους, είχε απορριφθεί.
Από τις ιδέες του παρελθόντος ανασύρθηκαν όλα όσα σήμερα συνθέτουν τη συμφωνία την οποία, όπως δηλώνει, έχει επεξεργαστεί ο υπουργός Εξωτερικών με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ και τις ομάδες των εμπειρογνωμόνων οι οποίες χτένισαν τις λεπτομέρειες.
Ο Νίκος Κοτζιάς είναι ακριβής όταν δηλώνει ότι οι υπουργοί Εξωτερικών ολοκλήρωσαν τη δουλειά που είχαν αναλάβει και τώρα είναι η ώρα των πρωθυπουργών να πάρουν τις οριστικές αποφάσεις. Όμως, ακριβώς σ’ αυτό το σημείο – στην αποτίμηση του πολιτικού κόστους – βρίσκεται το πρόβλημα που εμπόδισε τη διευθέτηση της υπόθεσης εδώ και 25 χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση – και αυτή είναι η διαφορά με το παρελθόν – η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο αδύναμη (οικονομικά – πολιτικά) θέση των τελευταίων δεκαετιών. Ταυτόχρονα, το μεγάλο κόμμα του κυβερνητικού σχηματισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι από καιρό πεισμένο ότι το όνομα της ΠΓΔΜ δεν είναι σοβαρό ή σημαντικό πρόβλημα που δεν μπορεί να επιλυθεί. Με αυτά τα δεδομένα, οι επιθυμίες των Αμερικανών (ΝΑΤΟ) και των Γερμανών (Ε.Ε.) έχουν αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση ως διαταγές που πρέπει να ικανοποιηθούν.
Ο Νίκος Κοτζιάς ολοκλήρωσε τη δουλειά του, μένει να την ολοκληρώσει και ο Αλέξης Τσίπρας. Δηλαδή, αυτό που καλείται να πράξει ο πρωθυπουργός είναι ο υπολογισμός του πολιτικού κόστους που συνεπάγεται η όποια λύση. Αυτός ο υπολογισμός, ωστόσο, δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση, καθώς αφορά τη δυνατότητα επιβίωσης του κυβερνητικού συνασπισμού.
Βέβαια, οι δυνατότητες των διπλωματικών διατυπώσεων και των διαδικασιών μπορούν να προσφέρουν χρόνο για την ολοκλήρωση του βασικού και κύριου σκοπού της προσπάθειας επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Και σκοπός αυτής της προσπάθειας, η οποία – ας μην ξεχνάμε – δεν ξεκίνησε με πρωτοβουλία των δύο χωρών αλλά κάτω από την πίεση των Αμερικανών, είναι η ολοκλήρωση της ένταξης των δυτικών Βαλκανίων (και της ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Και αυτός ο σκοπός, όπως δήλωσε ο Νίκος Κοτζιάς, έχει ήδη επιτευχθεί καθώς υπάρχει συμφωνία, αρκεί να πράξει το καθήκον του και ο Αλέξης Τσίπρας, όσο κι αν αυτό κοστίζει…
Από τις ιδέες του παρελθόντος ανασύρθηκαν όλα όσα σήμερα συνθέτουν τη συμφωνία την οποία, όπως δηλώνει, έχει επεξεργαστεί ο υπουργός Εξωτερικών με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ και τις ομάδες των εμπειρογνωμόνων οι οποίες χτένισαν τις λεπτομέρειες.
Ο Νίκος Κοτζιάς είναι ακριβής όταν δηλώνει ότι οι υπουργοί Εξωτερικών ολοκλήρωσαν τη δουλειά που είχαν αναλάβει και τώρα είναι η ώρα των πρωθυπουργών να πάρουν τις οριστικές αποφάσεις. Όμως, ακριβώς σ’ αυτό το σημείο – στην αποτίμηση του πολιτικού κόστους – βρίσκεται το πρόβλημα που εμπόδισε τη διευθέτηση της υπόθεσης εδώ και 25 χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση – και αυτή είναι η διαφορά με το παρελθόν – η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο αδύναμη (οικονομικά – πολιτικά) θέση των τελευταίων δεκαετιών. Ταυτόχρονα, το μεγάλο κόμμα του κυβερνητικού σχηματισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι από καιρό πεισμένο ότι το όνομα της ΠΓΔΜ δεν είναι σοβαρό ή σημαντικό πρόβλημα που δεν μπορεί να επιλυθεί. Με αυτά τα δεδομένα, οι επιθυμίες των Αμερικανών (ΝΑΤΟ) και των Γερμανών (Ε.Ε.) έχουν αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση ως διαταγές που πρέπει να ικανοποιηθούν.
Ο Νίκος Κοτζιάς ολοκλήρωσε τη δουλειά του, μένει να την ολοκληρώσει και ο Αλέξης Τσίπρας. Δηλαδή, αυτό που καλείται να πράξει ο πρωθυπουργός είναι ο υπολογισμός του πολιτικού κόστους που συνεπάγεται η όποια λύση. Αυτός ο υπολογισμός, ωστόσο, δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση, καθώς αφορά τη δυνατότητα επιβίωσης του κυβερνητικού συνασπισμού.
Βέβαια, οι δυνατότητες των διπλωματικών διατυπώσεων και των διαδικασιών μπορούν να προσφέρουν χρόνο για την ολοκλήρωση του βασικού και κύριου σκοπού της προσπάθειας επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Και σκοπός αυτής της προσπάθειας, η οποία – ας μην ξεχνάμε – δεν ξεκίνησε με πρωτοβουλία των δύο χωρών αλλά κάτω από την πίεση των Αμερικανών, είναι η ολοκλήρωση της ένταξης των δυτικών Βαλκανίων (και της ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Και αυτός ο σκοπός, όπως δήλωσε ο Νίκος Κοτζιάς, έχει ήδη επιτευχθεί καθώς υπάρχει συμφωνία, αρκεί να πράξει το καθήκον του και ο Αλέξης Τσίπρας, όσο κι αν αυτό κοστίζει…
Πηγή: Εφημερίδα «Ποντίκι»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου