Η Κούβα της ανθρωπιάς – Η Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων σε… αριθμούς

Του Ηλία Ζαχαριουδάκη από το ektopoineoi.wordpress.com

Όταν η Κούβα δίνει το 42% του προϋπολογισμού για κοινωνικές υπηρεσίες και η Ελλάδα μόλις το 3,58% δεν το λες και… ευχάριστο!

Κούβα, ένα νησί ταυτισμένο με την επανάσταση και την αντίσταση απέναντι στις ΗΠΑ. Μια κοινωνία που μαζί με φυσιογνωμίες όπως ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα χάραξε τη δικιά της πορεία στην σύγχρονη και παγκόσμια ιστορία. Αυτό το νησί, παρά τις αντιξοότητες, απέχοντας (γεωγραφικά) ελάχιστα από την υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συνεχίζει να αντέχει ακόμη και σήμερα, παραμένοντας πιστή στις αξίες και τα ιδανικά της.
Στον προϋπολογισμό που ψηφίστηκε για το 2017, η Κούβα με την αδύναμη οικονομία παρέχει το 42% του προϋπολογισμού της σε κοινωνικές υπηρεσίες ενώ η πιστή στις επιταγές των μνημονίων Ελλάδα, παρέχει μόλις το 3,58%. Τα λόγια είναι περιττά.
Παρακάτω αντιπαραβάλλονται οι πρόσφατα ψηφισμένοι προϋπολογισμοί της Κούβας και της Ελλάδας.


Η Κούβα της ανέχειας και της απομόνωσης παρέχει το 23% του προϋπολογισμού και το 9% του ΑΕΠ της για την Παιδεία. Αντίστοιχα η Ελλάδα, του εκσυγχρονισμού και της 7ετούς λιτότητας παρέχει για την παιδεία  μόλις το 0,83% του προϋπολογισμού και το 2,85% του ΑΕΠ της.
Για τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό, η Κούβα της επανάστασης παρέχει το 5% του προϋπολογισμού και το 1% του ΑΕΠ της, ενώ η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος και της Εθνικής Περηφάνιας παρέχει το συγκλονιστικό ποσό του 0,06% του προϋπολογισμού και το 0,22% του ΑΕΠ της.
Για την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια και την Κοινωνική Ασφάλιση, η Κούβα του Εμπάργκο των 55 ετών παρέχει το 42% του προϋπολογισμού της και το 13% του ΑΕΠ της, ενώ η Ελλάδα των μεταρρυθμίσεων και της αλληλεγγύης παρέχει το 3,58% του προϋπολογισμού της  και το 12,32% του ΑΕΠ.
Τέλος είναι ανάγκη να τονιστεί ότι η Κούβα διαθέτει συνολικά στις προαναφερόμενες υπηρεσίες το ποσό των 1.136.337.297 € ($25.412.600.000), ποσό φανερά μικρότερο από το αντίστοιχο της Ελλάδας 27.732.500.000 €.
Και εκεί ουσιαστικά εντοπίζεται η διαφορά.
Μια «αριστερή κυβέρνηση» κοιτάει να διαιωνίσει την λιτότητα στην Ελλάδα τη στιγμή που στην Κούβα, ενώ τα προβλήματα παραμένουν, ο προϋπολογισμός μοιράζεται με γνώμονα τον πολίτη.
Είναι τουλάχιστον λυπηρή και αποκαρδιωτική η σύγκριση. Είναι απελπιστικά μεγάλες οι αποκλίσεις με μια χώρα η οποία, από τότε που της επιβλήθηκε το εμπάργκο, ολοκληρωτικά το 1962, έχει χάσει 125,8 δισ. δολάρια.
Το συμπέρασμα δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση καθώς οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Η Κούβα, μια χώρα με τόσα προβλήματα και τόσους έξωθεν περιορισμούς, παραμένει πιστή στα πιστεύω και τους πολίτες της. Αναμφίβολα έχει προβλήματα – θα ήταν αδύνατο να μην είχε καθώς μόνο οι συνέπειες του εμπάργκο είναι καθοριστικές. Ωστόσο έχει να διδάξει πολλά σε όσους κάνουν τις έννοιες της αριστεράς, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, στάχτη στο βωμό μιας ατέρμονης διαπραγμάτευσης και «λευκής»… επιστολής. Σε όλους εκείνους που πιστεύουν στην καλύτερη συμφωνία και τις μεταρρυθμίσεις του «εκσυγχρονισμού», πιστοί στο «δόγμα Σόιμπλε» και στο νεοφιλελευθερισμό της ανέχειας.
ΥΓ¹. Τον αναλυτικό προϋπολογισμό της Κούβας για το 2017, περιγράφει σε κείμενό του ο Νίκος Μπογιόπουλος, με τα στοιχεία να προέρχονται από το  cubadebate.cu, σε μετάφραση από το prensa–rebelde.blogspot.gr.
ΥΓ². Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017 και συγκεκριμένα οι δαπάνες που προβλέπονται για το εκάστοτε υπουργείο (για να το δείτε, πατήστε εδώ), βάσει των οποίων το σύνολο του προϋπολογισμού (έσοδα και έξοδα) ανέρχεται στα 620.818.375.000.
ΥΓ³. Το ΑΕΠ που υπολογίστηκε στην έρευνα, είναι εκείνο του 2016 και ανέρχεται στα 180.187.000.000 ευρώ. Δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί το ΑΕΠ του 2017, γιατί θα έχει προσδιοριστεί μετά το τέλος του τρέχοντος έτους.
ΥΓ⁴. Η Ελληνική Δημοκρατία προβλέπει ως δαπάνη 172.000.000 ευρώ, δηλαδή το 0,03% του προϋπολογισμού και το 0,1% του ΑΕΠ της, για τις αποκεντρωμένες διοικήσεις. Κάποιες από αυτές παρέχουν υπηρεσίες υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, κοινωνικής πρόνοιας και παιδείας, ωστόσο το ποσοστό είναι αμελητέο.
ΥΓ⁵. Για την καλύτερη σύγκριση και την αποφυγή λάθους συνέπτυξα σε μία κατηγορία την Δημόσια Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια με την Κοινωνική Ασφάλιση στη περίπτωση της Κούβας, καθώς τα ελληνικά μεγέθη δεν ήταν διακριτά στα αντίστοιχα υπουργεία και τις υποχρεώσεις τους.
ΥΓ⁶. Ευχαριστώ τη φίλη και συνάδελφο Φαίη Χρήστου, για την πολύτιμη βοήθειά της σε όλη την έκταση της έρευνας.
Πηγή:  ektopoineoi.wordpress.com – Του Ηλία Ζαχαριουδάκη

Posted in: πολιτική