Έχει αρχίσει ένας Παγκόσμιος Πόλεμος. Σπάστε τη Σιωπή

Του John Pilger

Ο κόσμος βρίσκεται σε επικίνδυνο σταυροδρόμι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ ξεκίνησαν μια στρατιωτική περιπέτεια που απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Διεξάγονται σημαντικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις μυστικών υπηρεσιών ταυτόχρονα σε Μέση Ανατολή, Ανατολική Ευρώπη, υπο-Σαχάρια Αφρική, Κεντρική Ασία και Άπω Ανατολή. Με τα παραπάνω λόγια άνοιξε την ομιλία του ο καθηγητής Michel Chossudovsky στο National Autonomous University της Νικαράγουα, στις 17 Μαΐου, κατά την ανάδειξή του σε Διδάκτορα από το εν λόγω πανεπιστήμιο.

Πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι έχει αρχίσει ένας παγκόσμιος πόλεμος; Προς το παρόν, είναι πόλεμος προπαγάνδας, ψεμάτων και απόσπασης της προσοχής, αλλά αυτά μπορούν να αλλάξουν ακαριαία με το πρώτο λάθος, την πρώτη εκτόξευση πυραύλων.

Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει κατασκευάσει περισσότερα πυρηνικά όπλα, περισσότερες πυρηνικές κεφαλές, περισσότερα συστήματα εκτόξευσης πυρηνικών, περισσότερα πυρηνικά εργοστάσια. Οι δαπάνες μόνο για πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές αυξήθηκαν υπό την διακυβέρνηση Ομπάμα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο Αμερικανό πρόεδρο.

Προγραμματίζεται η κατασκευή μίνι πυρηνικής βόμβας. Είναι γνωστή ως Β61 Model 12. Ποτέ δεν υπήρξε ποτέ κάτι ανάλογο. Ο στρατηγός James Cartwright, πρώην υπαρχηγός των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, δήλωσε, «Η μείωση του μεγέθους κάνει πιο πιθανή την χρήση αυτού του πυρηνικού όπλου».

Τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες, λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες – κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Ρωσσίας. Μόνο με την εποχή που ο Χίτλερ εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση μπορεί να συγκριθεί η απειλή που αποδεδειγμένα αποτελούν για την Ρωσσία ξένα στρατεύματα τέτοιου μεγέθους.

Η Ουκρανία – που ήταν κάποτε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης – έχει γίνει πεδίο όπου αλωνίζει η CIA. Με το πραξικόπημα που οργάνωσε στο Κίεβο, η Ουάσιγκτων ελέγχει αποτελεσματικά ένα εχθρικό καθεστώς, διαβρωμένο από τους νεοναζί, στην γειτονιά της Ρωσσίας. Οι πολιτικοί απόγονοι των περιβόητων φασιστικών οργανώσεων OUN και UPA του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι σήμερα εξέχοντα στελέχη του ουκρανικού κοινοβουλίου. Μιλάνε ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ και ζητούν την δίωξη και απομάκρυνση της ρωσσόφωνης μειονότητας.

Στην Δύση σπάνια μεταδίδεται η εικόνα αυτή. Συνήθως αντιστρέφεται για να αποκρύψει την αλήθεια.

Στην Λεττονία, την Λιθουανία και την Εσθονία – δίπλα στη Ρωσσία – ο αμερικανικός στρατός αναπτύσσει στρατεύματα, άρματα μάχης, βαρύ οπλισμό. Αυτή η ακραία πρόκληση της δεύτερης πυρηνικής δύναμης στον κόσμο αντιμετωπίζεται με σιωπή από την Δύση.

Η παράλληλη εκστρατεία κατά της Κίνας κάνει ακόμα πιο επικίνδυνη την προοπτική ενός πυρηνικού πολέμου.

Σχεδόν καθημερινά, η Κίνα παρουσιάζεται ως «απειλή» για την Δύση. Σύμφωνα με τον ναύαρχο Harry Harris, διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων του Ειρηνικού, η Κίνα «κατασκευάζει ένα μεγάλο τείχος από άμμο στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας».

Αυτό που θέλει να πει είναι ότι η Κίνα δημιουργεί διαδρόμους προσγείωσης στα Νησιά Spratly, τα οποία αποτελούν αντικείμενο διαμάχης με τις Φιλιππίνες – μάλιστα η Ουάσιγκτων πίεσε και δωροδόκησε την κυβέρνηση της Μανίλα και το Πεντάγωνο ξεκίνησε μια προπαγανδιστική εκστρατεία με το σύνθημα «ελεύθερη ναυσιπλοΐα».

Αυτο σημαίνει ότι τα αμερικανικά πολεμικά πλοία θα μπορούν να περιπολούν ελεύθερα και να κυριαρχούν στα παράκτια ύδατα της Κίνας. Προσπαθήστε να φανταστείτε την αμερικανική αντίδραση, αν τα κινεζικά πολεμικά πλοία έκαναν το ίδιο στα ανοικτά των ακτών της Καλιφόρνιας.

Η απάντηση θα έπρεπε να είναι ολοφάνερη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες περιβάλλουν την Κίνα με ένα δίκτυο βάσεων, με βαλλιστικούς πυραύλους, ομάδες μάχης, βομβαρδιστικά με πυρηνικά όπλα.

Αυτό το θανατηφόρο τόξο εκτείνεται από την Αυστραλία έως τα νησιά του Ειρηνικού, τα Marianas και τα Marshalls , το Γκουάμ, μέχρι τις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη, την Οκινάουα, την Κορέα και σε ολόκληρη την Ευρασία μέχρι το Αφγανιστάν και την Ινδία. Η Αμερική έχει δημιουργήσει μια θηλιά γύρω από το λαιμό της Κίνας. Σιωπή από τα μέσα ενημέρωσης, πόλεμος από τα μέσα ενημέρωσης.

Το 2015, με υψηλή μυστικότητα, οι ΗΠΑ και την Αυστραλία πραγματοποίησαν την μεγαλύτερη αεροπορική και ναυτική στρατιωτική άσκηση στην πρόσφατη ιστορία, γνωστή ως Talisman Sabre. Στόχος της ήταν να γίνει πρόβα σε ένα σχέδιο μάχης με κλείδωμα θαλασσίων διαδρόμων, όπως τα Στενά της Malacca και του Lombok, που διακόπτουν την πρόσβαση της Κίνας σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλες ζωτικής σημασίας πρώτες ύλες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Οι ΗΠΑ είναι η χώρα όπου μικρά παιδιά πυροβολούν την μάνα τους και η αστυνομία διεξάγει ένα δολοφονικό πόλεμο ενάντια στους μαύρους Αμερικανούς. Αυτή είναι η χώρα που επιτέθηκε και προσπάθησε να ανατρέψει πάνω από 50 κυβερνήσεις, πολλές από αυτές δημοκρατίες, και έχει βομβαρδίσει από την Ασία μέχρι την Μέση Ανατολή, προκαλώντας τον θάνατο και την εκτόπιση των εκατομμυρίων ανθρώπων.

Καμμία άλλη χώρα δεν έχει να παρουσιάσει τέτοιο ρεκόρ βίας. Οι περισσότεροι από τους πολέμους της Αμερικής (σχεδόν όλοι τους εναντίον ανυπεράσπιστων χωρών) δεν έχουν ξεκινήσει από Ρεπουμπλικάνους προέδρους, αλλά από φιλελεύθερους Δημοκρατικούς: Τρούμαν, Κένεντι, Τζόνσον, Κάρτερ, Κλίντον, Ομπάμα.

Το 1947, μια σειρά από οδηγίες του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας καθόριζαν τον πρωταρχικό στόχο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής: «ένας κόσμος ουσιαστικά καθ’ ομοίωσιν της δική της εικόνας». Επρόκειτο για μεσσιανικό αμερικανισμό. Ή όλοι είναι Αμερικανοί, ή αλλιώς αλλίμονό τους. Οι αιρετικοί πρέπει να προσηλυτιστούν, να ανατραπούν, να δωροδοκηθούν, ή να συνθλιβούν.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι απλώς ένα σύμπτωμα αυτού του συστήματος, αλλά και ένας αποστάτης. Λέει ότι η εισβολή στο Ιράκ ήταν ένα έγκλημα, δεν θέλει να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσσία και την Κίνα. Ο κίνδυνος για τους Αμερικανούς δεν είναι ο Τραμπ, αλλά η Χίλαρι Κλίντον. Αυτή δεν είναι αποστάτης. Αυτή ενσωματώνει την ανθεκτικότητα και τη βία ενός συστήματος του οποίου η περιβόητη «ιδιαιτερότητα» είναι ο ολοκληρωτισμός διανθισμένος περιστασιακά με φιλελεύθερο πρόσωπο.

Καθώς πλησιάζει η ημέρα των προεδρικών εκλογών, η Κλίντον θα προβάλλεται ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, ανεξάρτητα από τα εγκλήματα και τα ψέμματά της – όπως ακριβώς ο Μπαράκ Ομπάμα προβαλλόταν ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος, αποτελώντας την «ελπίδα» για τους φιλελεύθερους.

Στην προεδρική εκστρατεία του 2008, η Χίλαρι Κλίντον απείλησε να «εξαφανίσει εντελώς» το Ιράν με πυρηνικά όπλα. Ως υφυπουργός Εξωτερικών υπό τον Ομπάμα, συμμετείχε στην ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ονδούρας και συνέβαλε καθοριστικά στην καταστροφή της Λιβύης το 2011. Όταν ο ηγέτης της Λιβύης, συνταγματάρχης Καντάφι, θανατώθηκε δημοσίως με ένα μαχαίρι – φόνος που επέτρεψαν οι ΗΠΑ – η Κλίντον βρήκε να δηλώσει: «Ήρθαμε, είδαμε, πέθανε».

Ένας από τους στενότερους συμμάχους της Κλίντον είναι η Μαντλίν Ολμπράιτ, η πρώην υπουργός Εξωτερικών, που έχει καταφερθεί εναντίον των νεαρών γυναικών που δεν υποστηρίζουν την «Χίλαρι». Είναι η ίδια που πανηγύρισε αναίσχυντα στην τηλεόραση για τον θάνατο μισού εκατομμυρίου παιδιών στο Ιράκ, λέγοντας ότι «άξιζε τον κόπο».

Μεταξύ των μεγαλύτερων υποστηρικτών της Κλίντον είναι το λόμπυ του Ισραήλ και οι εταιρείες όπλων που τροφοδοτούν την βία στην Μέση Ανατολή. Αυτή και ο σύζυγός της έχουν κάνει μια περιουσία από τη Wall Street. Και όμως, θέλει να γίνει η αγαπημένη υποψήφια των γυναικών, να κατατροπώσει τον κακό Τραμπ, τον επίσημο δαίμονα. Στους υποστηρικτές της περιλαμβάνονται, επίσης, διακεκριμένες φεμινίστριες.

Μια γενιά πριν, μια μετα-μοντέρνα λατρεία, ο εγωκεντρισμός έγινε το νέο Zeitgeist στις προνομιούχες δυτικές κοινωνίες και σηματοδότησε την κατάρρευση των μεγάλων συλλογικών κινημάτων ενάντια στον πόλεμο, την κοινωνική αδικία, την ανισότητα, τον ρατσισμό και τον σεξισμό.

Σήμερα, μάλλον τελείωσε ο βαθύς ύπνος. Οι νέοι ξυπνούν ξανά. Σταδιακά.

Τι έχει συμβεί με την μεγάλη παράδοση της άμεσης λαϊκής αντίδρασης, που μένει αδέσμευτη από κόμματα; Πού είναι το θάρρος, η φαντασία και η αφοσίωση που απαιτείται για να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι προς έναν καλύτερο, δικαιότερο και ειρηνικό κόσμο; Πού είναι οι αιρετικοί στην τέχνη, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία;

Πού είναι εκείνοι που θα συντρίψουν την σιωπή; Έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε να εκτοξευθεί ο πρώτος πυρηνικός πύραυλος;

[Πηγή:  Information Clearing House, 17/04/2016,
http://www.informationclearinghouse.info/article44496.htm%5D

Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus, τ.107, Μάϊος 2016

Posted in: πολιτική