Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα
περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της
τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο. Τα 82
παιδιά μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα
μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια.
Το χωριό Lidice βρίσκεται στην Τσεχία σε απόσταση 20 χλμ.
από την Πράγα. Το χωριό καταστράφηκε, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου
Πολέμου από τους Ναζί ως αντίποινα για τη δολοφονία του Reinhard
Heydrich, ανώτατου στελέχους των Ες-Ες, επιφορτισμένου με την «Τελική
λύση του Εβραϊκού ζητήματος» και υπεύθυνου του Ολοκαυτώματος.
Το χωριό ξαναχτίστηκε μετά το τέλος του πολέμου σε απόσταση
300 μ. από την παλιά του τοποθεσία. Ο χώρος όπου βρισκόταν το χωριό
μετατράπηκε σε μνημείο. Η γλύπτης Marie Uchytilová δημιούργησε ένα
χάλκινο σύμπλεγμα αποτελούμενο από 82 παιδιά (42 κορίτσια και 40
αγόρια). Η Τσεχοσλοβακία καταλήφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία τον
Απρίλιο του 1939 και η διοίκηση του Heydrich που ακολούθησε
χαρακτηρίστηκε από καταπίεση, βασανισμούς και δολοφονίες.
Στα τέλη Μαΐου του 1942 ομάδα στρατιωτών αποτελούμενη από
Τσέχους και Σλοβάκους κατάφερε ένα μεγάλο χτύπημα στους Γερμανούς. Τον
ισχυρό τραυματισμό του Heydrich.
Η Τσεχοσλοβακία καταλήφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία τον
Απρίλιο του 1939 και η διοίκηση του Heydrich που ακολούθησε
χαρακτηρίστηκε από καταπίεση, βασανισμούς και δολοφονίες. Στα τέλη Μαΐου
του 1942 ομάδα στρατιωτών αποτελούμενη από Τσέχους και Σλοβάκους
κατάφερε ένα μεγάλο χτύπημα στους Γερμανούς. Τον ισχυρό τραυματισμό του
Heydrich.
Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά
Μια εβδομάδα αργότερα στις 4 Ιουνίου του 1942, ο Heydrich
πέθανε από σηψαιμία. Ολόκληρη η χώρα πίστευε ότι γνώριζε τι θα
επακολουθήσει. Κανένας όμως δεν μπορούσε να προβλέψει την φρίκη που τους
ετοίμαζαν οι κατακτητές.
Η αρχή έγινε με ολική απαγόρευση κυκλοφορίας στην Πράγα.
Μια τεράστια επιχείρηση αναζήτησης των δραστών ακολούθησε χωρίς όμως
αποτέλεσμα. Την εβδομάδα μεταξύ τον τραυματισμό και τον θάνατο του
Heydrich 157 άνθρωποι είχαν ήδη εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Μετά την κηδεία του Heydrich στο Βερολίνο, ο Χίτλερ,
διέταξε τι θα έπρεπε να γίνει στα χωριά που έκρυβαν τους υπεύθυνους.
Όλοι οι ενήλικες άνδρες να εκτελούνται και τα γυναικόπαιδα να
μεταφέρονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα παιδιά που είχαν χαρακτήρα
και χαρακτηριστικά «Αρείου» να υιοθετούνται από Γερμανικές οικογένειες
SS για να γίνουν καλοί Ναζί. Τα υπόλοιπα να ανατραφούν με «άλλους
τρόπους». Τέλος, τα χωριά να εξαφανιστούν από τους χάρτες, τίποτα να μην
μείνει που να δηλώνει ότι κάποτε υπήρξαν.
Οι εντολές του άρχισαν να εφαρμόζονται αμέσως. Στο χωριό
Lidice, που παρά την απουσία αποδείξεων ότι είχαν βρει εκεί καταφύγιο οι
στρατιώτες που ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Heydrich, έγινε η
αρχή. Όλοι οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε ένα αγρόκτημα στην άκρη του χωριού
και εκτελέστηκαν, πρώτα σε ομάδες των πέντε. Όταν
ο ηθικός αυτουργός αυτού του τρόμου, Horst Böhme, παραπονέθηκε ότι θα
του έπαιρνε πάρα πολύ καιρό για να τους εκτελέσει όλους οι ομάδες έγιναν
των δέκα. Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, 173 άνδρες είχαν
εκτελεστεί.
203 γυναίκες και 105 παιδιά συγκεντρώθηκαν στο σχολείο του
χωριού. Από εκεί οδηγήθηκαν σε άλλο σχολείο στην κοντινή πόλη Kladno.
Τέσσερις από τις γυναίκες ήταν έγκυες. Οι έγκυες μεταφέρθηκαν στο ίδιο
νοσοκομείο όπου εξέπνευσε ο Heydrich, για να τους αφαιρεθούν με βίαιο
τρόπο τα βρέφη. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες γυναίκες οδηγήθηκαν
στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück όπου έχασαν τη ζωή τους από
μια σειρά από ασθένειες. Τα παιδιά στην αρχή
μεταφέρθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Łódź όπου Γερμανοί
Αξιωματούχοι έκαναν τον διαχωρισμό ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους.
Όσα δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν, παρά τις αρχικές
διαφωνίες, αποφασίστηκε από τον Adolf Eichmann να θανατωθούν.
Στις 2 Ιουλίου, 82 παιδιά παραδόθηκαν στην Γκεστάπο. Από
εκεί μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno όπου δηλητηριάστηκαν
με αέρια. Από τα 105 παιδιά του Lidice, μόνο τα 17 παιδιά
επέστρεψαν κάποια στιγμή στο χωριό τους. Λόγω των «άριων»
χαρακτηριστικών τους είχαν μεταφερθεί στη Γερμανία όπου και έζησαν μέχρι
το τέλος του πολέμου.
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν κάποιο από τα 82 παιδιά έκλαιγε
λίγο πριν χάσει την ζωή του, μακριά από το σπίτι, την μητέρα του και τον
πατέρα του. Ωστόσο, έστω και με αυτόν τον τρόπο, τα αθώα παιδιά που
έχασαν την ζωή τους εκείνη την ημέρα επέστρεψαν και θα κατοικούν για
πάντα στο Lidice. Τα 82 χάλκινα αγάλματα, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, θα
στέκονται εκεί ως αιώνια υπενθύμιση της σφαγής. Τα παιδιά του Lidice βρίσκονται επιτέλους στο σπίτι τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου